Content
PDF Liber I. PDF Liber II. PDF Liber III. PDF Liber IV. PDF Liber V. PDF Front cover PDF Endsheet PDF Title page PDF Elenchvs Titulorum Et Articulorum Libri V. Decretalium. PDF In Nomine Sanctissimæ Et Individuæ Trinitatis, Amen. Institutionum Canonicarum Libri V. Summa. PDF Titulus I. De Accusatoribus, Inquisitionibus & Denuntiationibus. PDF Titulus II. De Calumniatoribus. PDF Titulus III. De Simonia &, ne aliquid pro Spiritualibus exigatur, vel promittatur. PDF Titulus IV. Ne Prælati Vices suas sub annuo censu concedant. PDF Titulus V. De Magistris &, ne aliquid exigatur pro Licentia docendi. PDF Titulus VI. De Judæis & Sarracenis, eorúmque Servis. PDF Titulus VII. De Hæreticis. PDF Titvlvs VIII. De Schismaticis & Ordinatis ab eis. PDF Titvlvs IX. De Apostatis & reiterantibus Baptisma PDF Titvlvs X. De His, qui Filios occiderunt. PDF Titvlvs XI. De Infantibus & Languidis expositis. PDF Titvlvs. XII. De Homicidio Voluntario & Casuali. PDF Titulus XIII. De Torneamentis. PDF Titvlvs XIV. De Clericis pugantibus in Duello. PDF Titvlvs XV. De Sagittariis. PDF Titvlvs XVI. De Adulteriis & Stupro. PDF Titvlvs XVII. De Raptoribus & Incendiariis, & Violatoribus Ecclesiarum. PDF Titvlvs XVIII. De Furtis. PDF Titvlvs XIX. De Usuris. PDF Titvlvs XX. De Crimine Falsi. PDF Titvlvs XXI. De Sortilegijs. PDF Titvlvs XXII. De Collusione detegenda. PDF Titvlvs XXIII. De Delictis Puerorum. PDF Titvlvs XXIV. De Clerico Venatore. PDF Titvlvs XXV. De Clerico Percussore. PDF Titvlvs XXVI. De Maledicis. PDF Titvlvs XXVII. De Clerico Excommunicato, Deposito, vel Interdicto ministrante. PDF Titvlvs XXVIII. De Clerico non Ordinato Ministrante. PDF Titulvs. XXIX. De Clerico per saltum promoto. PDF Titulus XXX. De eo, qui Furtivè Ordinem suscepit. PDF Titvlvs XXXI. De Excessibus Prælatorum & Subditorum. PDF Titvlvs. XXXII. De novi Operis Nuntiatione. PDF Titvlvs XXIII. De Privilegiis & Excessibus Privilegiatorum. PDF Titvlvs XXXIV. De Purgatione Canonica. PDF Titvlvs XXXV. De Purgatione vulgari. PDF Titvlvs XXXVI. De Injurijs & Damno dato. PDF Titvlvs XXXVII. De Pœnis. PDF Titvlvs XXXVIII. De Pœnitentiis & Remissionibus. PDF Titvlvs XXXIX. De Sententia Excommunicarionis[sic!], Suspensionis & Interdicti. PDF Titvlvs XL. De Verborum Significatione. PDF Titvlvs XLI. De Regulis Juris. PDF Articvlvs I. De Juris Regulis generatim. PDF Articvlvs II. De Regulis Juris Libri V. Decretalium Gregorij IX. PDF Regvla I. Omnis res, per quas causas nascitur, per easdem dissolvitur. PDF II. Facta, quæ dubium est, quô animô fiant, in meliorem partem interpretamur. PDF III. Utiliùs Scandalum nasci permittitur, quàm Veritas relinquatur. PDF IV. Quod non est licitum in lege, Necessitas facit licitum. PDF V. Quod latenter aut per vim, vel aliàs illicitè introductum est, nulla debet stabilitate subsistere. PDF VI. In ipso causæ Initio non est à quæstionibus inchoandum. PDF VII. Quidquid in Sacratis Deo rebus & Episcopis injustè agitur, Sacrilegium reputatur, quia sacra sunt, & à quoquam violari non debent. PDF VIII. Qui ex Timore præceptum facit, aliter quàm debeat, facit, & ideo jam non facit. PDF IX. Defleat peccator; quia, offendens in uno, factus est omnium reus. PDF X. Non potest esse justa Pastoris excusatio, si lupus oves comedit & Pastor nescit. PDF XI. Indignum est & ab Ecclesiæ Romanæ Consuetudine alienum; ut pro Spiritualibus facere quis Homagium compellatur. PDF Articvlvs III. De Regulis Juris Libri VI. Decretalium Bonifacij VIII. PDF Regvla I. Beneficium Ecclesiasticum non potest licitè sine Canonica institutione obtineri. PDF II. Possessor male fidei ullo tempore non præscribit. PDF III. Sine possessione præscriptio non procedit. PDF IV. Peccatum non dimittitur, nisi restituatur ablatum. PDF V. Peccati venia non datur, nisi correcto. PDF VI. Nemo potest ad impossibile obligari. PDF VII. Privilegium personale personam sequitur, & extinguitur cum ea. PDF VIII. Semel malus semper præsumitur esse malus. PDF IX. Ratum quis habere non potest, quod ipsius nomine non est gestum. PDF X. Ratihabitationem retrotrahi, & mandato non est dubium compari. PDF XI. Cum sunt partium jura obscura, Reo favendum potiùs est, quàm Actori. PDF XII. In judicijs non est Acceptatio personarum habenda. PDF XIII. Ignorantia Facti, non Juris excusat, PDF XIV. Cùm quis injus alterius succedit, justam ignorantiæ causam habere censetur. PDF XV. Odia restringi & favores convenit ampliari. PDF XVI. Decet concessum à Principe beneficium esse mansurum. PDF XVII. Indultum à Jure beneficium non est alicui auferendum PDF XVIII. Non firmatur tractu temporis, quod de Jure ab initio non subsistit. PDF XIX. Non est sine culpa, qui rei, quæ ad eum non pertinet, se immiscet. PDF XX. Nullus uti pluribus defensionibus prohibetur. PDF XXI. Quod semel placuit, ampliùs displicere non potest. PDF XXII. Quod semel placuis, ampliùs displicere non potest. PDF XXIII. Sine culpa, nisi subsit causa, non es aliquis puniendus. PDF XXIV. Quod quis mandatô facit judicis, dolô facere non videtur; cùm habeat parere neceße. PDF XXV. Mora sua cuilibet nociva est. PDF XXVI. Ea, quæ fiunt à judice, si ad ejus non spectant officium, viribus non subsistunt. PDF XXVII. Scienti & consentienti non fit injuria, nec dolus. PDF XXVIII. Quæ à Jure communi exorbitant, nequaquam ad consequentiam sunt trahenda. PDF XXIX. Quod omnes tangit, debet ab omnibus approbari. PDF XXX. In obscuris minimum est sequendum. PDF XXXI. Eum, qui certus est, certiorari ulteriùs non oportet PDF XXXII. Non licet Actori, quod Reo licitum non existit. PDF XXXIII. Mutare quis consilium non potest in alterius detrimentum. PDF XXXIV. Generi per speciem derogatur. PDF XXXV. Plus semper in se continet, quod est minus. PDF XXXVI. Pro possessore habetur, qui dolô desijt possidere. PDF XXXVII. Vtile non debet per inutile vitiari. PDF XXXVIII. Ex eo non debet quis fructum consequi, quod nisus extitit impugnare. PDF XXXIX. Cùm quid prohibetur, prohibentur omnia, quæ sequuntur ex illo. PDF XL. Pluralis locutio duorum numerô est contenta. PDF XLI. Imputari non debet ei, per quem non stat, si non faciat, quod per quem non stat, si non faciat, quod per eum fuerat faciendum. PDF XLII. Accessorium naturam sequi congruit principalis. PDF XLIII. Qui tacet, consentire videtur. PDF XLIV. Is, qui tacet, non fatetur: sed nec utique negare videtur. PDF XLV. Inspicimus in obscuris, quod est verisimilius, vel quod plerumque fieri consuevit. PDF XLVI. Qui in jus succedit alterius, eô jure, quô ille, uti debet. PDF XLVII. Præsumitur ignorantia, ubi scientia non probatur. PDF XLVIII. Locupletari non debet aliquis cum alterius injuria vel jactura. PDF XLIX. In pœnis benignior interpretatio est facienda. PDF L. Actus legitimi conditionem non recipiunt, neque diem. PDF LI. Semel Deo dicatum, non est ad usus humanos ulteriùs transferendum. PDF LII. Non præstat impedimentum, quod de Jure non sortitur effectum. PDF LIII. Cui licet, quod est plus, licet utique, quod est minus. PDF LIV. Qui prior est tempore, potior est Jure. PDF LV. Qui sentit onus, sentire debet commodum, & econtra. PDF LVI. In re communi potior est conditio prohibitis. PDF LVII. Contra eum, qui legem dicere potuit qpertiùs, est interpretatio facienda. PDF LVIII. Non est obligatorium, contra bonos mores præstitum juramentum. PDF LIX. Dolô facit, qui petit, quod restiuere oportet eundem. PDF LX. Non est in mora, qui potest legitima exceptione se tueri. PDF LXI. Quod ob gratiam alicui conceditur, non est in ejus dispendium retorquendum. PDF LXII. Nullus ex consilio, dummodo fraudulentum non sit, obligatur. PDF LXIII. Exceptionem obijciens, non videtur de intentione adversarij confiteri. PDF LXIV. Quæ contra Jus fiunt, debent utique pro infectis haberi. PDF LXV. In pari delicto vel causa potior est conditio possedentis. PDF LXVI. Cùm non stat per eum, ad quem pertinet, quò minùs conditio impleatur, haberi debet perinde, acti impleta fuißet. PDF LXVII. Quod alicui suô non licet nomine, nec alienô licebit. PDF LXVIII. Potest quis per alium, quod potest facere per seipsum. PDF LXIX. In malis promissis fidem non expedit observari. PDF LXX. In alternativis debitoris est electio, & sufficit alterum præstari. PDF LXXI. Qui ad agendum admittitur, est ad excipiendum multò magìs admittendus. PDF LXXII. Qui facit per alium, est perinde, acsi faciat per seipsum. PDF LXXIII. Factum legitimè retractari non debet: licet casus postea eveniat, à quo non potuit inchoari. PDF LXXIV. Quod alicui gratiosè conceditur, trahi non debet ab alijs in exemplum. PDF LXXV. Frustra sibi fidem quis postulat ab eo fervari, cui fidem à se præstitam servare recusat. PDF LXXVI. Delictum personæ non debet in detrimentuam Ecclesiæ redundare. PDF LXXVII. Rationi congruit; ut succedat in onere, qui succedit in honore. PDF LXXVIII. In argumentum trahi nequeunt, quæ propter necessitatem aliquando sunt concessa. PDF LXXIX. Nemo potest plus juris transferre in alium, quàm sibi competere dignoscatur. PDF LXXX. In toto partem non est dubium contineri. PDF LXXXI. In Generali concessione non verisimiliter in specie concessurus. PDF LXXXII. Qui contra Jura mercatur, bonam fidem præsumitur non habere. PDF LXXXIII. Bona fides non patitur, ut semel exactum iterum exigatur. PDF LVVIV. [i.e. LXXXIV.] Cùm quid unâ viâ prohibetur alicui, ad id aliâ non debet admitti. PDF LXXXV. Contractus ex concentione legem accipere dignoscuntur. PDF LXXXVI. Damnum, quod quis suâ culpâ sentit, sibi debet, non alijs imputare. PDF LXXXVII. Infamibus portæ non pateant dignitatum. PDF LXXXVIII. Certum est, quòd is committit in legem, qui legis verba complectens contra legis mittitur voluntatem. PDF Institutionum Canonicorum Rerúmque in iis & Verborum notatu Digniorum Index Generalis, PDF Endsheet PDF Back cover PDF Spine 
