Inhalt

•  
  PDF HISTORIAE EC||CLESIASTICAE PARS || PRIMA, QVA CONTI-||NENTVR || Eusebij cognomento Pamphili Cæsareæ Palæ-||stinæ Episcopi lib. 10.|| Eiusdem de vita Constantini magni lib. 4.|| Oratio Constantini magni ad sanctoru[m] cœtu[m].|| Oratio eiusdem Eusebij in laudem Constanti-||ni magni ad trigesimum illius imperij an-||num, ... ||
•  
  PDF  Vorderdeckel
•  
  PDF  Vorsatz
•  
  PDF  Titelblatt
•  
  PDF  Tenor Priuilegij Gallici.
•  
  PDF  Ioannes Marius Bagnaia de sancto sepulchro, Italus, In laudem interpretis.
•  
  PDF  Celeberrimo eruditorum hominum apud Cantabrigienses Collegio sanctissimae Trinitati dedicato, Edouardus Godsalfus Anglus eiusdem Collegij Socius. S. D. P.
•  
  PDF  Prooemivm Interpretis in Eusebium.
•  
  PDF  Edovardvs Godsalfus Anglus Lectori.
•  
  PDF  Vita Evsebii Pamphili Caesareae Palestinae Episcopi.
•  
  PDF  Privilegivm
•  
  PDF  Privilegien
•  
  PDF  Index in Historiam Ecclesiastica[m] Eusebij Pamphili, & eiusdem libros de vita Constantini Magni
•  
  PDF 1r Historiae Ecclesiasticae Ab Evsebio Cognomento Pamphili Cesareae Episcopo conscriptae Liber Primus.
•  
  PDF 1r Quodnam sit promißionis argumentum. Cap. I.
•  
  PDF 2r Epitome breue de Seruatoris Domini nostri Iesu Christi praeexistentia & diuinitate. Cap. II.
•  
  PDF 5v Quod Iesu & ipsum Christi nomen, ab initio & notum fuit, & in honore habitum apud diuinos Prophetas. Capvt tertium.
•  
  PDF 8r Quod modus pietatis, ab ipso cunctis gentibus denuntiatae, nec recentior, nec peregrinus erat. Cap. IIII.
•  
  PDF 9v De temporibus a patronis eius inter homines. Capvt V.
•  
  PDF 10r Quod temporibus eius Iuxta Prophetarum oracula deferunt principes qui atnea ex progenitorum succeßione Iudaeorum genti imperitabant, & quod Herodes ex peregrinis primus eorum rex fuerit. Capvt VI.
•  
  PDF 11v De ea quae in Euangelijs de Christi genelogia putatur discrepantia. Cap. VII.
•  
  PDF 13v De Herodis in filiis insidiis, & quem vitae exitum habuerit. Cap. VIII.
•  
  PDF 15r De Pilati temporibus. Cap. IX.
•  
  PDF 15v De principibus Sacerdotum apud Iudaeos, sub quibus Christus doctrinam suam publicauit. Cap. X.
•  
  PDF 16v Testimonia de Ioanne Baptista & Christo. Capvt XI.
•  
  PDF 17v De Seruatoris nostri discipulis. Cap. XII.
•  
  PDF 18r Historia de principe Edessenorum. Cap. XIII.
•  
  PDF 20v Evsebii Cognomento Pamphili Episcopi Caesareae Palestinae ecclesiasticae historiae Liber secundus.
•  
  PDF 20v De apostolorum post ascensionem Christi ordinatione. Capvt I.
•  
  PDF 22r Quo pacto Tiberius, cum à Pilato quae à Christo gerebantur didicerat, affectus sit. Cap. II.
•  
  PDF 23r Quomodo vniuersum orbem, breui spatio Christi fama peruaserat. Cap. III.
•  
  PDF 23v Quomodo post Tiberium, Caius Herodem peepetuo mulctans exilio, Agrippam Iudaeorum regem creauerat. Cap. IIII.
•  
  PDF 23v Quomodo Philo pro Iudaeis, ad Caium legationem obierit. Cap. V.
•  
  PDF 24v Quot mala Iudaeis post impium in Christum facinus obuenerint. Capvt. VI.
•  
  PDF 25v Quomodo Pilatus propria manu mortem sibi consciuerit. Cap. VII.
•  
  PDF 26r De fame quae regnante Claudio accidit, & de Iacobi Apostoli martyrio. Cap. VIII.
•  
  PDF 26v Quomodo Herodes, qui & Agrippas nominabatur, post Apostolorum persequutionem, diuinam statim vltionem expertus est. Cap. IX.
•  
  PDF 27v De Theudo praestigiatore, & suis complicibus. Cap. X.
•  
  PDF 28r De Helena Adiabenorum regina. Cap. XI.
•  
  PDF 28r De Simone Mago, & altera Helena. Cap. XII.
•  
  PDF 29v De Petri Apostoli in vrbe Romae praedicatione. Cap. XIII.
•  
  PDF 29v De Marci Euangelio. Cap. XIIII.
•  
  PDF 30r Quod Marcus cognitionem Christi Aegyptijs primus praedicauerit. Cap. XV.
•  
  PDF 30v Quae Philo de religiosis in Aegypto commemorat. Cap. XVI.
•  
  PDF 33r Quae Philonis opera ad nos peruenerunt. Cap. XVII.
•  
  PDF 33v Qualis calamitas Iudaeos qui Hierusalem incolunt, ipso die Paschae oppresserit. Cap. XVIII.
•  
  PDF 34r Quaenam regnante Nerone, Hierosolymis gesta sunt. Cap. XIX.
•  
  PDF 34v De Aegyptio, cuius in Actis Apostolorum mentio facta est. Cap. XX.
•  
  PDF 35r Quod Paulus, cum ex Iudaea Romam vinctus ad purgandum se mißus erat, omni accusatione liberatus est. Cap. XXI.
•  
  PDF 35v Quo pacto Iacobus qui frater Domini appellabatur, martyrium paßus sit. Cap. XXII.
•  
  PDF 39 [i. e. 37]v Primus Alexandrinae ecclesiae episcopus post Marcum Anianus constitutus est. Cap. XXIII.
•  
  PDF 38r De persequutione quae sub Nerone accidit, in qua Petrus & Paulus Romae martyrio pro pietate condecorati sunt. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 38v Quomodo Iudaei infinitis malis exagitati sunt, & quomodo postremum bellum Romanis intulerint. Cap. XXV.
•  
  PDF 37 [i. e. 39]r Evsebii Cognomento Pamphili Episcopi Caesareae Palestinae, Ecclesiasticae historiae Liber tertius.
•  
  PDF 37 [i. e. 39]r Apud quas gentes Christum Apostoli praedicarunt. Cap. I.
•  
  PDF 37 [i. e. 39]v Quis primus Romanae ecclesiae praefuit. Cap. II.
•  
  PDF 37 [i. e. 39]v De Apostolorum epistolis. Cap. III.
•  
  PDF 40r De prima Apostolorum succeßione. Cap. IIII.
•  
  PDF 41r De vltima post Christum Iudaeorum obsidione. Cap. V.
•  
  PDF 42v De fame quae apud Iudaeos inualuerat. Cap. VI.
•  
  PDF 46r De Christi vaticiniis. Cap. VII.
•  
  PDF 46v De signis quae bellum praecesserunt. Cap. VIII.
•  
  PDF 48r De Iosepho & commentariis quos reliquit, & quomodo diuinorum librorum meminerit. Cap. IX.
•  
  PDF 49v Quòd post Iacobum, Simeon Hierosolimitanae ecclesiae praesidebat. Cap. X.
•  
  PDF 49v Quod Vespasianus, illos qui ex Dauid prognati erant conquiri iubet. Cap. XI.
•  
  PDF 50r Quod Abilius, secundus, Alexandrinorum fuerit episcopus, & Romanoru[m] Anacletus, & eiusdem ecclesiae Anacleto Clemens succeßit tertius, & de epistola Clementis. Cap. XII.
•  
  PDF 50r De persequutione quae sub Domitiano orta est. Cap. XIII.
•  
  PDF 50v De Ioanne Apostolo, & eius Apocalypsi, & Phlauia dometilla. Cap. XIIII.
•  
  PDF 50v Quod Domitianus eos qui à Dauid descenderant occidi iubet, & de propinquis seruatoris nostri. Cap. XV.
•  
  PDF 51v Quod Cerdo Alexandrinorum ecclesiam tertius gubernabat, & secundus Antiochenorum ecclesiam Ignatius. Cap. XVI.
•  
  PDF 51v Historia de Ioanne Apostolo. Cap. XVII.
•  
  PDF 46 [i. e. 53]v De ordine euangeliorum. Cap. XVIII.
•  
  PDF 48 [i. e. 55]r De confeßis & manifestis sacrae scripturae libris. Cap. XIX.
•  
  PDF 48 [i. e. 55]v De Menandro praestigiatore. Cap. XX.
•  
  PDF 56r De Ebionaeorum haeresi. Cap. XXI.
•  
  PDF 56v De Cerintho haeresiarcha. Cap. XXII.
•  
  PDF 57v De Nicolao, & de iis qui ab eo nominantur. Cap. XXIII.
•  
  PDF 58r De Apostolis, qui matrimonium contraxisse probantur. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 58r De Ioannis & Philippi morte. Cap. XXV.
•  
  PDF 58v Quomodo Simeon Hierosolymorum episcopus martyrium subierit. Cap. XXVI.
•  
  PDF 59v Quomodo Traianus Christianos conquiri vetuerit. Cap. XXVII.
•  
  PDF 60v Quod Romanorum Ecclesiam, quartus post Clementem Euaristus gubernauit. Cap. XXVIII.
•  
  PDF 60v Quod Hierosolymorum Ecclesiam, tertius post Simeonem Iustus rexerat. Cap. XXIX.
•  
  PDF 60v De Ignatij martyrio, & eius epistolis. Cap. XXX.
•  
  PDF 62r De Euangelistis, qui eousque claruerunt. Cap. XXXI.
•  
  PDF 62v De Clementis epistola, & aliis quae falso titulo illi tribuuntur. Cap. XXXII.
•  
  PDF 62 [i. e. 63]r De Papiae commentariis. Cap. XXXIII.
•  
  PDF 64v Evsebii Cognomento Pamphili Episcopi Caesareae Palestinae, Ecclesiasticae historiae Liber quartus.
•  
  PDF 64v Quinam Traiano imperante Romanorum & Alexandrinorum fuerunt episcopi. Cap. I.
•  
  PDF 64v Qualia Iudaei sub ipso perpeßi sunt. Cap. II.
•  
  PDF 65r Qui regnante Adriano fidem propugnabant. Cap. III.
•  
  PDF 65v Qui sub eodem, Romanorum & Alexandrinorum episcopi fuerint. Cap. IIII.
•  
  PDF 65v Qui inde à Seruatore, vsq[ue] ad eos qui nunc commemorantur, Hierosolymorum fuerint episcopi. Cap. V.
•  
  PDF 66v Postrema Iudaeorum sub Adriano obsidio. Cap. VI.
•  
  PDF 67r Quinam eodem tempore fuerint falsae scientiae duces. Cap. VII.
•  
  PDF 68v Qui fuerunt Ecclesiastici scriptores. Cap. VIII.
•  
  PDF 69v Epistola Adriani, ne quis Christianorum, indicta causa pellatur. Cap. IX.
•  
  PDF 69v Quinam sub Antonino, Romanorum & Alexandrinorum episcopi fuerint, & de eiusdem temporum Haeresiarchis. Cap. X.
•  
  PDF 71r De Iustini ad Antonium Apologia. Cap. XI.
•  
  PDF 71r Epistola Antonini, Ad populum Asiae de religione nostra. Cap. XII.
•  
  PDF 71v Quae de Policarpo Apostolorum familiari traduntur. Cap. XIII.
•  
  PDF 72v Quomodo regnante Vero, Policarpus vna cum aliis in ciuitate Smyrneorum martyrium passus sit. Cap. XIIII.
•  
  PDF 77r Quomodo Iustinus Philosophus Christi verbum Romae professus, martyrium subierit. Cap. XV.
•  
  PDF 78r De martyribus, quos Iustinus separato volumine commemorat. Cap. XVI.
•  
  PDF 79r Quinam ad nos Iustini libri peruenerint. Cap. XVII.
•  
  PDF 80r Qui Vero imperante, Romanae & Alexandrinae Ecclesiae Antistites fuerint. Cap. XVIII.
•  
  PDF 80v Qui sub eodem, Antiochenae Ecclesiae episcopi fuerint. Cap. XIX.
•  
  PDF 80v De scriptoribus ecclesiasticis, qui horum tempestate claruerunt. Cap. XX.
•  
  PDF 80v De Hegesippo, & ijs quorum ipse mentionem facit. Cap. XXI.
•  
  PDF 81v De Dionysio Corinthiorum episcopo, & epistolis quas scripsit. Cap. XXII.
•  
  PDF 81 [i. e. 82]v De Theophilo Anthiochenorum episcopo. Cap. XXIII.
•  
  PDF 83r De Philippo Gortynensis paraeciae Episcopo, & de Modesto & Irenaeo Historiographis. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 83v De Melitone Sardeorum episcopo, & de iis quos hic commemorat. Cap. XXV.
•  
  PDF 85r De Apolinario Hierapolitarum ecclesiae episcopo. Cap. XXVI.
•  
  PDF 85r De Musano & eius scriptis, & Tatiano & eius haeresi. Cap. XXVII.
•  
  PDF 86r De Bardasano Syro, & quae habentur eius scriptis. Cap. XXVIII.
•  
  PDF 86v Evsebii Cognomento Pamphili Episcopi Caesareae Palestinae, Ecclesiasticae historiae Liber quintus.
•  
  PDF 86v Quot & quomodo regnante Vero, pro pietate in Gallia decertarint. Cap. I.
•  
  PDF 94r Quomodo sancti martyres, lapsos in persequutione humaniter excipiendo medebantur. Cap. II.
•  
  PDF 95r Qualis à Deo visio Attalo martyri per quietem apparuerit. Cap. III.
•  
  PDF 95v Quomodo martyres Irenaeum per epistolam commendauerint. Cap. IIII.
•  
  PDF 96r Quomodo Deus auditis nostrorum praecibus, Marco Aurelio Caesari, pluuiam de caelo miserit. Cap. V.
•  
  PDF 96v Enumeratio Romanorum Episcoporum. Capvt VI.
•  
  PDF 97r Quomodo ad ea vsque tempora per fideles, admirandae virtutes edebantur. Cap. VII.
•  
  PDF 97v Quomodo Irenaeus, diuinarum scripturarum meminerit. Cap. VIII.
•  
  PDF 99r Qui episcopi Commodo regnante, Alexandriae fuerint. Cap. IX.
•  
  PDF 99r De Pantaeno Philosopho. Cap. X.
•  
  PDF 99v De Clemente Alexandrino. Cap. XI.
•  
  PDF 100r De Hierosolymorum episcopis. Cap. XII.
•  
  PDF 100r De Rhodone, & repugnantia, quam commemorat haeresis Marcionis. Cap. XIII.
•  
  PDF 101r De pseudoprophetis qui in Phrigia orti sunt, & de scismate absurdißimo Florini & Blasti, quod Romae exortum est. Cap. XIIII.
•  
  PDF 101v Quae de Montano, & illius pseudoprophetis commemorantur. Cap. XV.
•  
  PDF 104r De Miltiade, & eius lugubrationibus. Cap. XVI.
•  
  PDF 104v In quibus Apolonius Cataphrigas confutauerit, & quorum mentionem facit. Cap. XVII.
•  
  PDF 106r De Serapione, & Cataphrigum haeresi. Cap. XVIII.
•  
  PDF 106v Quae Romae contra scismaticos Irenaeus disseruerit. Cap. XIX.
•  
  PDF 107v Quomodo admirandus Apolonius propter Christum Romae martyrium subierit. Cap. XX.
•  
  PDF 108r Qui ijs temporibus episcopi prouinciarum fuerint. Capvt. XXI.
•  
  PDF 108r De quaestione que tum temporis de Paschate agebatur. Cap. XXII.
•  
  PDF 108v De dißidio episcoporum in Asia de Paschate, & quomodo omnes de eodem consenserint. Cap. XXIII.
•  
  PDF 109v Quomodo Victor Ecclesiae Romanae episcopus omnes Asiae ecclesias, a communione excluserit. & Irenaei ad eundem epistola. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 110v Quae Irenaei opera ad nos peruenerint. Cap. XXV.
•  
  PDF 111r Quae etiam aliorum qui tum temporis floruerunt, commentaria ad nos peruenerint. Cap. XXVI.
•  
  PDF 111v De his qui Artemonis heresim ab initio propugnabant, & quibus erant praediti moribus, & quomodo sacras scripturas corrumpere ausi sint. Cap. XXVII.
•  
  PDF 113v Evsebii Cognomento Pamphili Episcopi Caesareae Palestinae, Ecclesiasticae historiae Liber Sextus.
•  
  PDF 113v De Ecclesiarum sub Seuero persequutione. Capvt. I.
•  
  PDF 114r De Origenis ab ineunte aetate institutione. Cap. II.
•  
  PDF 115r Quemadmodum iuuenis cum esset, Christi religionem profeßus est. Cap. III.
•  
  PDF 116v Quot ab eo instituti, ad martyrium euecti sunt. Cap. IIII.
•  
  PDF 118r De Clemente Alexandrino. Capvt. V.
•  
  PDF 118r De Iuda scriptore Christiano. Cap. VI.
•  
  PDF 118v De Origenis animi magnitudine, qua seipsum castrauit. Cap. VII.
•  
  PDF 119r De miraculis Narcißi. Capvt. VIII.
•  
  PDF 120r De Episcopis Hierosolymitanis & de Alexandro episcopo Hierosolymitano. Cap. IX.
•  
  PDF 120v De Serapione, & quae eius extant monumentis. Cap. X.
•  
  PDF 121v De Clementis operibus & scripturis, quas ille commemorat. Cap. XI.
•  
  PDF 123r De eximia Heraclae tum doctrina, tum eloquentia, & de Origenis in sacris literis studio, & Symnacho diuinarum scripturarum interprete. Cap. XII.
•  
  PDF 124r De reprehenso ab Origene Ambrosio, & doctrina Origenis. Cap. XIII.
•  
  PDF 126v Quinam extant libri eorum qui tum temporum floruerunt. Cap. XIIII.
•  
  PDF 127r Qui eo tempore episcopi noti erant. Cap. XV.
•  
  PDF 127v Quae Hyppolyti monumenta ad nos peruenerunt. Cap. XVI.
•  
  PDF 127v De Origenis studio, & quod ecclesiastica dignitate dignus habitus fuerit. Cap. XVII.
•  
  PDF 128r Quaenam in Alexandria docuerit. Cap. XVIII.
•  
  PDF 128v Quomodo scripturarum quae in testamentum habentur, mentionem fecerit. Cap. XIX.
•  
  PDF 129v Quomodo Heraclas Alexandrinum episcopatum susceperit, & quomodo episcopi Origenem venerati fuerint. Cap. XX.
•  
  PDF 130r De persequutione sub Maximino. Cap. XXI.
•  
  PDF 130v De Fabiano, quomodo Romanorum episcopus diuinitus praeter omnium opiniones designatus sit. Cap. XXII.
•  
  PDF 130v Qui fuerint Origenis discipuli. Cap. XXIII.
•  
  PDF 131r De Aphricano temporum scriptore. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 131v Quot & quae Origenes, in Caesarea Palestinae docuit. Cap. XXV.
•  
  PDF 131v De errore Berilli. Cap. XXVI.
•  
  PDF 132r De Caesare Philippo. Cap. XXVII.
•  
  PDF 132v Quod Dionysius in Heraclae episcopatu succeßerit. Cap. XXVIII.
•  
  PDF 132v De reliquo Origenis studio. Cap. XXIX.
•  
  PDF 133r De Arabum dißidio. Cap. XXX.
•  
  PDF 133r De Helcesaitarum haeresi. Cap. XXXI.
•  
  PDF 133r De persequutione quae sub Decio erat, & quanta Origenes pertulerit. Cap. XXXII.
•  
  PDF 134r De hiis quae Dionysio episcopo accidebant. Cap. XXXIII.
•  
  PDF 134v De hiis qui in Alexandria martyrium subierint, & de aliis quos Dionysius commemorat. Cap. XXXIIII.
•  
  PDF 138r De Nouato quonam ingenio fuerit, & de eius haeresi. Cap. XXXV.
•  
  PDF 140r De Serapione, Historia Dionysii. Cap. XXXVI.
•  
  PDF 141r Epistola Dionysii ad Nouatum. Cap. XXXVII.
•  
  PDF 141r De reliquis Dionysii epistolis. Cap. XXXVIII.
•  
  PDF 142r Evsebii Cognomento Pamphili Episcopi Caesareae Palestinae, Ecclesiasticae historiae Liber Septimus.
•  
  PDF 142r De improbitate Decii & Galli. Capvt. I.
•  
  PDF 142v Quinam illorum aetate episcopi Romani fuerint. Cap. II.
•  
  PDF 142v Quonam pacto Cyprianus, eos qui ab haeretico errore resipuerint, lauachro expurgendos, primus statuerat. Cap. III.
•  
  PDF 142v Quod de eodem argumento Dionysius epistolas conscripserit, & de pace, quae post persequutionem subsequuta est. Cap. IIII.
•  
  PDF 143v De haeresi Sabellii. Cap. V.
•  
  PDF 143v De euoluendis haereticorum libris, & de visione Dionysii diuina de eadem re, deque canone quem accepit Ecclesiastico. Cap. VI.
•  
  PDF 144r De heresi Nouati. Cap. VII.
•  
  PDF 144v De impio haereticorum Baptismate. Cap. VIII.
•  
  PDF 145r De Valeriano. Cap. IX.
•  
  PDF 146r De persequutione sub Valeriano, & rebus quae Dionysio & Aegyptijs acciderunt. Cap. X.
•  
  PDF 148v De his qui in Caesaria Palaestina martyrium subierunt. Cap. XI.
•  
  PDF 149r De pace quae sub Galieno fuit. Cap. XII.
•  
  PDF 149v Quinam episcopi illo tempore clauerunt. Cap. XIII.
•  
  PDF 149v Quomodo Marinus apud Caesariam martyrium paßus sit, & de historia Astirii, & de miraculis magnificentiae Seruatoris nostri apud Paneadem, & de throno Iacobi fratris Domini. Cap. XIIII.
•  
  PDF 151r De epistolis Dionysii, in quibus de festis & Paschate praescribit. Cap. XV.
•  
  PDF 151r De hiis quae acciderunt in Alexandria. Cap. XVI.
•  
  PDF 152v De morbo qui tunc inualescebat. Cap. XVII.
•  
  PDF 153v De Gallieni regno. Cap. XVIII.
•  
  PDF 154r De Nepote & eius Schismate. Cap. XIX.
•  
  PDF 155r De Apocalypsi quae fertur Ioannis. Cap. XX.
•  
  PDF 157v De epistolis Dionysii Alexandrini episcopi. Cap. XXI.
•  
  PDF 158r De Paulo Samosatensi, & de haeresi ab eo in Antiochia instituta, & de claris episcopis, qui per ea tempora innotuerunt. Cap. XXII.
•  
  PDF 158v Quonam pasto Paulus, à quodam Melchione presbytero reprehensus, abdicatus sit. Cap. XXIII.
•  
  PDF 158v De episcoporum contra Paulum epistola. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 161v De Manichaeorum haeretica prauitate, quae tum primum inceperat. Cap. XXV.
•  
  PDF 162r De viris ecclesiasticis, qui ea tempestate celebres erant, & quinam ex ipsis vsque ad ecclesiae depopulationem superfuerunt. Cap. XXVI.
•  
  PDF 166r Evsebii Cognomento Pamphili Episcopi Caesareae Palestinae, Ecclesiasticae historiae Liber Octauus.
•  
  PDF 166r Qualis fuerit ecclesiae status, ante praesentem persequutionem. Cap. I.
•  
  PDF 167r De ecclesiarum demolitione. Cap. II.
•  
  PDF 167v De modo eorum qui in persequutione decertarunt. Cap. III.
•  
  PDF 168r De celebribus Dei martyribus, quomodo omnem locum sui memoria repleuerunt, variis pro pietate coronis receptis. Cap. IIII
•  
  PDF 169r De hiis quae Nicomedia acciderunt. Cap. V.
•  
  PDF 169r De iis quae in aula Imperatoris acciderunt. Cap. VI.
•  
  PDF 170r De Aegyptiis in Phenice. Cap. VII.
•  
  PDF 171r De iis quae in Aegypto acta sunt. Cap. VIII.
•  
  PDF 171r De iis quae in Thebaide acta sunt. Cap. IX.
•  
  PDF 171v De Philoromo & Philaea martyribus. Cap. X.
•  
  PDF 172r De iis quae patrata sunt in Alexandria, perdita scriptis testimonia. Cap. XI.
•  
  PDF 173r De iis qui in Palaestina martyrium pertulerunt. Cap. XII.
•  
  PDF 174r De Timotheo, Agapio, & Thecla, & aliis octo martyribus, & de principum mutatione, & imperii dißidio. Cap. XIII.
•  
  PDF 174v De Apphiano Martye. Cap. XIIII.
•  
  PDF 176v De Vulpiano & Aedetio Martyribus. Cap. XV.
•  
  PDF 177r De Agapio martyre. Cap. XVI.
•  
  PDF 178r De Theodosia virgine, & Dominio & Auxentio martyribus, & Vrbani ducis morte. Cap. XVII.
•  
  PDF 179r De confeßioribus quibusdam, & duabus mulieribus virginibus, & Paulo, martyribus. Cap. XVIII.
•  
  PDF 180v De tribus aliis viris, & muliere vna, martyribus, & de re quadam admiranda. Cap. XIX.
•  
  PDF 182r De quibusdam confeßoribus, & tribus martyribus, & Petro monacho, & Asclepio, martyribus. Cap. XX.
•  
  PDF 182v De duodecim martyribus, qui vum Pamphilo martyrium oppetiuerunt. Cap. XXI.
•  
  PDF 186r De diuina contra ecclesiarum praesides vltione, merito inflicta, & Syluano & Ioanne martyribus. Cap. XXII.
•  
  PDF 187v De iis quae gesta sunt in Phrigia. Cap. XXIII.
•  
  PDF 188r De compluribus tum viris tum mulieribus. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 189v De ecclesiae praesidibus, qui fuso sanguine, veram quam professi sunt pietatem, ostenderunt. Cap. XXV.
•  
  PDF 190v Quales fuerunt pietatis inimici, & de iis quae acciderunt: illis, qui à nostra religione alieni erant. Cap. XXVI.
•  
  PDF 192r De Maximino tyranno in oriente. Cap. XXVII.
•  
  PDF 193v De rerum in melius mutatione. Cap. XXVIII.
•  
  PDF 192 [i. e. 194]r De Imperatorum recantatione. Cap. XXIX.
•  
  PDF 195 [i. e. 196]r Evsebii Pamphili Episcopi Caesareae Palestinae, Ecclesiasticae historiae Liber Nonus.
•  
  PDF 195 [i. e. 196]r De simulata persequutionis remißione. Cap. I.
•  
  PDF 197r De ea quae subsequuta est peruersitate, & de statua Antiochiae nouiter erecta. Cap. II.
•  
  PDF 197v De edictis contra Christianos. Cap. III.
•  
  PDF 198r De fictis commentariis contra seruatorem nostrum. Cap. IIII.
•  
  PDF 198v De iis qui eodem tempore marterium subierunt. Cap. V.
•  
  PDF 199r De edicto contra nos columnis affixo. Cap. VI.
•  
  PDF 201r De iis quae postea tempore famis pestis & belli contigerunt. Cap. VII.
•  
  PDF 202r De vitae exitu tyrannorum, & quae verba ante mortem suam habuerunt. Cap. VIII.
•  
  PDF 206v De suprema hostium pietatis internetione. Cap. IX.
•  
  PDF 207v Evsebii Pamphili Episcopi Caesareae Palaestinae, Ecclesiasticae historiae Liber Decimus.
•  
  PDF 207v De diuina nobis procurata pace. Cap. I.
•  
  PDF 208r De ecclesiarum renouatione. Cap. II.
•  
  PDF 208v De enceniis vbique locorum celebratis. Cap. III.
•  
  PDF 209r Oratio panegyrica pro ecclesiarum exaedificatione recitata, & Paulino Tyriorum episcopo dedicata. Cap. IIII.
•  
  PDF 218r Imperatoriorum edictorum exemplar. Cap. V.
•  
  PDF 220v Constantinus Augustus Ceciliano episcopo Carthaginensi. S. De pecuniis, ecclesiis à Constantino donatis. Cap. VI.
•  
  PDF 221r De clericorum immunitate. Cap. VII.
•  
  PDF 221r De secunda Licinii malignitate, & eius morte. Cap. VIII.
•  
  PDF 223r De Constantini victoria, & iis, qui per eum in Romanorum ditionem venerunt. Cap. IX.
•  
  PDF 224 [i. e. 225]r Eivsdem Evsebii Cognomento Pamphili, Episcopi Caesariae Palestinae, De vita sanctissimi Imperatoris Constantini, Libri quatuor.
•  
  PDF 224 [i. e. 225]r [Liber primus.]
•  
  PDF 224 [i. e. 225]r Prooemium de morte Constantini, & de liberis eius Imperatoribus, & quod Deus imperatores pios honorat, & tyrannos perimit, quodque Deus Constantinum honorauit, qui annos plusquam triginta pie imperium solus administrauit: vixit autem annos supra sexaginta. Capvt. I.
•  
  PDF 226r Quod Dei quidem seruus fuerit, gentium autem victor. Cap. II.
•  
  PDF 226r Constantini, cum rege Persarum & Alexandro Macedonum rege comparatio. Cap. III.
•  
  PDF 226v Quod orbem propemodum vniuersum subegerit. Cap. IIII.
•  
  PDF 227r Quod filius Imperatoris Pius, etiam imperatoribus filiis imperium reliquerit. Cap. V.
•  
  PDF 227r Quod historia haec necessaria sit, & ad animorum salutem conducibilis. Cap. VI.
•  
  PDF 228r Quod ea Constantini gesta sola nunc commemorat, quod ad pietatem pertinent. Cap. VII.
•  
  PDF 228r Quod in Tyrannorum aedibus, Vt Moises educatus sit Constantinus. Cap. VIII.
•  
  PDF 229r De pa[...]e eius Constantio, qui non vt Diocletianus, Maximinianus & Maxentius, Christianos persequutus est. Cap. IX.
•  
  PDF 229v Quomodo Consta[n]tius pater obiecta illi per probrum à Diocletiano paupertate, postquam azarium compleuerant, pecunias rursus iis qui attulerant, reddiderit. Cap. X.
•  
  PDF 230r De persequutionibus ab aliis factis, & quomodo pater eius Constantius, imposita sibi ei dololatrae personae, eos qui sacrificare animum induxerant, reiecerit, qui vero confiteri statuerant, in palatio retinuerit, & de eius grato erga Christum animo ac beneuolentia. Cap. XI.
•  
  PDF 230 [i. e. 232]r Quòd Diocletiano & Maximiano, imperio exutis, postea Constantinus primus Augustus fuerit, numerosa natorum sobole insignis. Cap. XII.
•  
  PDF 230 [i. e. 232]r De filio eius Constantino, qui adolescens quum esset, vna cum Diocletiano, quando Palaestinam peragraret, versatus erat. Cap. XIII.
•  
  PDF 230 [i. e. 232]v Constantinus ad patrem, propter Diocletiani insidias reuertitur. Cap. XIIII.
•  
  PDF 230 [i. e. 232]v Constantii mors, Constantinum filium imperatorem relinquentis. Cap. XV.
•  
  PDF 231r Quonam pacto Constantij funere elato exercitus Constantinum Augustum salutauerit. Cap. XVI.
•  
  PDF 231v Interitus tyrannorum compendiaria commemoratio. Cap. XVII.
•  
  PDF 231v Quòd diuino consilio Constantinus imperium consequutus sit. Cap. XVIII.
•  
  PDF 231v Constantini, de Barbaris & Britannis victoriae. Cap. XIX.
•  
  PDF 232r Constantini studium de Roma, à Maxentij tyrannide liberanda. Cap. XX.
•  
  PDF 232r Quòd Constantinus dum secum eidololatrarum caedes animo reuolueret, Christianismum potius amplectebatur. Cap. XXI.
•  
  PDF 233r Quomodo orante circiter meridiem Constantino, Deus visionem in caelo ostenderit, crucem videlicet de lumine fabricatam, ac praeterea inscriptionem cohortantem, in hoc vince. Cap. XXII.
•  
  PDF 233r Quòd Christus Constantino per quietem visus, similem cruci effigiem fabricare, ac in bellis vti iubeat. Cap. XXIII.
•  
  PDF 233v Crucis effigiei fabricatio. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 233v Descriptio vexilli instar crucem fabricati, quod nunc Romani labarum appellant. Cap. XXV.
•  
  PDF 234r Quomodo Constantinus Christianorum mysteriis instructus, sacris literis operam dederit. Cap. XXVI.
•  
  PDF 234v De adulteriis Maxentii, Romae perpetratis. Cap. XXVII.
•  
  PDF 234v Quonam pacto vxor praefecti, propter tuendam pudicitiam mortem sibi consciuerit. Cap. XXVIII.
•  
  PDF 235r Populi Romani authore Maxentio caedes. Cap. XXIX.
•  
  PDF 235r Incantationes Maxentii, & alimentorum penuria Romae. Cap. XXX.
•  
  PDF 235v Copiae Maxentii in Italia fusae. Cap. XXXI.
•  
  PDF 235v Maxentii interitus in ponte Tyberis. Cap. XXXII.
•  
  PDF 236v De Constantini in vrbem Romam introitu, & de statua eius, crucem manu continente, & eiusdem inscriptione. Cap. XXXIII.
•  
  PDF 237r De prouinciarum exultatione, & Constantini donationibus. Cap. XXXIIII.
•  
  PDF 237r De honore episcopis delato, & ecclesiarum exedificatione. Cap. XXXV.
•  
  PDF 237v De Constantini in pauperes munificentia. Cap. XXXVI.
•  
  PDF 238r Quomodo vna cum episcopis, conciliis interfuerit. Cap. XXXVII.
•  
  PDF 238r Insipientes quo pacto tulerit. Cap. XXXVIII.
•  
  PDF 238v Victoriae eius in Barbaros. Cap. XXXIX.
•  
  PDF 238v Quomodo Maximinus, & alii nonnulli, quum insidias Constantino struerent, illi deo reuelante patefacti sunt. Cap. XL.
•  
  PDF 239r Constantini panegyris, quae decimo regni eius anno celebrata est. Cap. XLI.
•  
  PDF 239r Quomodo orientem Licinius diuexarit. Cap. XLII.
•  
  PDF 239v Quomodo Constantino quoque Licinius perniciuem machinari cogitauerit. Cap. XLIII.
•  
  PDF 239v Licinii technae contra episcopos, & conciliorum inhibitione. Cap. XLIIII.
•  
  PDF 204 [i. e. 242]r Christianorum exilia, & facultatum publicationes. Cap. XLV.
•  
  PDF Seite 204 [i. e. 242]v Mulieres in ecclesiam vna cum viris introire vetuit. Cap. XLVI.
•  
  PDF Seite 204 [i. e. 242]v Qui sacrificare renuerant, militia submouendos precepit & qui in vinculis detinerentur, alimenta subministrare haudquaquam permisit. Cap. XLVII.
•  
  PDF 241r De flagitiis & auaritia Licinii. Cap. XLVIII.
•  
  PDF 241r Quod denique persequi Christianos aggressus sit. Cap. XLIX.
•  
  PDF 241v Quod Maximianus fistula & vermibus per domitus, in fauorem Christianorum scribere ceperit. Cap. L.
•  
  PDF 242r Quod Maximinus Christianos persequutus, arrepta fuga sese seruili habitu occultauerint. Cap. LI.
•  
  PDF 242v Quod violentia morbi, coecus effectus, ad extremum pro Christianis scripserit. Cap. LII.
•  
  PDF 243r Eivsdem Evsebii Cognomento Pamphili, Episcopi Caesariae Palaestinae, De vita sanctissimi Imperatoris Constantini, Liber secundus.
•  
  PDF 243r Licinius clanculum persequutionem molitur, episcopis in Amasia, quae Ponti pars est trucidatis. Cap. I.
•  
  PDF 243v Ecclesiae derutae, & episcopi disterpti. Cap. II.
•  
  PDF 244r Quid Constantinus animo conceperit, cum Christianis persequutio intentaretur. Cap. III.
•  
  PDF 244r Quod Constantinus adhibitis orationibus componebat se ad bellum: Licinius contra incantationibus. Cap. IIII.
•  
  PDF 244v Quid de idolis & Christo dixerit, cum in lucis daemonibus sacrificarit. Cap. V.
•  
  PDF 245r Spectra in ciuitatibus quae Licinio subiiciebantur visa, quasi Constantini exercitu es insectante. Cap. VI.
•  
  PDF 245v Vbicumque in preliis crucis signium adfuit, ibi ilico consequutam esse victoriam. Cap. VII.
•  
  PDF 245v Quinquaginta ad portandum crucem delecti. Cap. VIII.
•  
  PDF 245v Quod de cruciferis quidam, cum fugißet interfectus est, qui fideliter permanserat, seruabatur illesus. Cap. IX.
•  
  PDF 246r Confluctationes variae, & constantini victoria. Cap. X.
•  
  PDF 246r Licinii fuga & incantationes. Cap. XI.
•  
  PDF 246v Quomodo Constantinus orans in tabernaculo, victor extiterit. Cap. XII.
•  
  PDF 247r Constantini in deuictos milites misericordia Cap. XIII.
•  
  PDF 247r Iterum de oratione in tabernaculo. Cap. XIIII.
•  
  PDF 247r Licinii in amicos dolus, & eidolorum cultus. Cap. XV.
•  
  PDF 247v Qualiter Licinius milites praemonuerat, vt dimicationem contra crucem declinarent. Cap. XVI.
•  
  PDF 248r Constantini victoria. Cap. XVII.
•  
  PDF 248r Licinii suorumque mors. Cap. XVIII.
•  
  PDF 248r Summa omnium laetitia & panegyris. Cap. XIX.
•  
  PDF 248v Quomodo pro confessoribus Constantinus leges sanxerit. Cap. XX.
•  
  PDF 249r Quomodo etiam pro martyribus leges tulerit, & bonis ecclesiasticis. Cap. XXI.
•  
  PDF 249r Quantopere populorum animos recreauerit. Cap. XXII.
•  
  PDF 249v Quòd deum bonorum authorem palam praedicauit, & de legum exemplaribus. Cap. XXIII.
•  
  PDF 249v Lex Constantini, de pietate erga deum & religione Christiana, in qua haec continentur. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 250r Exemplum à vetustis temporibus. Cap. XXV.
•  
  PDF 250v De iis qui persequutionem perpessi sunt, ac eorum inflictatoribus. Cap. XXVI.
•  
  PDF 250v Quòd persequutio, malorum causa extiterit iis qui bellorum authores fuerunt. Cap. XXVII.
•  
  PDF 251r Deus bonorum administratorem Constantinum delegit. Cap. XXVIII.
•  
  PDF 251r Piae in Deum Constantini voces, & confessorum laus. Cap. XXIX.
•  
  PDF 251v Lex pro exulum liberatione, publicorum munerum vacatione, & bonorum hastae subiectorum restitutione. Cap. XXX.
•  
  PDF 252r Item lex pro reducendis eis, qui ad insulas relegati erant. Cap. XXXI.
•  
  PDF 252r Item alia lex, pro iis qui ad metalla cum sui ignominia & ad publica opera damnati erant. Cap. XXXII.
•  
  PDF 252v Pro confeßoribus ad rei militaris pristina munia restituendis, vel eorum donanda si vellent immunitate. Cap. XXXIII.
•  
  PDF 252v De ingenuis in libertatem vindicandis, qui ad muliebria opera, vel etiam seruitutem addicti erant. Cap. XXXIIII.
•  
  PDF 253r Qui succederent in bonis eorum qui aut martyres aut confeßores fuerant, aut alio migrare coacti. Cap. XXXV.
•  
  PDF 253r Quibus de sanguine nemo superfuerat, iis ecclesia instituta est haeres: Si quid tamen hii viui cuiquam dedissent ratum id firmumq[ue] permaneret. Cap. XXXVI.
•  
  PDF 253v Qui horum agros hortos aut aedes poßederant, reddere dominis cogebantur, exceptis fructibus quos interim percepissent. Cap. XXXVII.
•  
  PDF 253v Quonam modo illis harum rerum venia à Constantino petenda erat. Cap. XXXVIIII.
•  
  PDF 254r Aerarium, agros, hortos, ac domos, ecclesiis suis resignare debere. Cap. XXXIX.
•  
  PDF 254r De sacellis & caemiteriis ecclesiis restituendis. Cap. XL.
•  
  PDF 254v Eximia ad colendum Deum exhortatio. Cap. XLI.
•  
  PDF 254v Quomodo Constantinus leges quas tulerat, reipsa confirmauerit. Cap. XLII.
•  
  PDF 254v Quomodo magistratus qui Christiani essent, ad honores extulerit, qui vero gentiles erant, sacrificare interdixerit. Cap. XLIII.
•  
  PDF 255r De legibus quae prohibuerunt sacrificia, sacras autem aedes extruere mandauerunt. Cap. XLIIII.
•  
  PDF 255r Constantini ad Eusebium & alios episcopos, vt magistratuum procuratione aedificarentur ecclesiae. Cap. XLV.
•  
  PDF 255v Contra eidolorum cultum scripserit. Cap. XLVI.
•  
  PDF 256r Constantini ad prouincias contra errorem multiplicis deorum cultus decretum, & de virtute & vitio praefatio. Cap. XLVII.
•  
  PDF 256r De pii Constantini patre, & Diocletiano, & Maximiano persequutoribus. Cap. XLVIII.
•  
  PDF 256v Quod Apollinis oracula, qui propter iustos homines responsa reddere non potuerat, persequutionis causa extiterint. Cap. XLIX.
•  
  PDF 256v Vnde truculentißimus tyrannus ansam sibi arripuerit, ad exquisitißima in Christianos supplicia comminiscenda. Cap. L.
•  
  PDF 257r Quot contra Christianos tormentorum genera excogitata fuerint. Cap. LI.
•  
  PDF 257r Quod Barbari Christianos summa cum humanitate susceperint. Cap. LII.
•  
  PDF 257r Cuiusmodi plaga exceperit illos, qui propter vaticinationem, persequutionum authores extiterant. Cap. LIII.
•  
  PDF 257v Praeconium Constantini in deum, & signi crucis confeßio, & pro ecclesiis & populis praecatio. Cap. LIIII.
•  
  PDF 257v Christianos optauit eße omnes, coegit neminem. Cap. LV.
•  
  PDF 258r Praeconium alterum in Deum, qui per filium suum lapsos in errores illuminauit. Cap. LVI.
•  
  PDF 258r Praeconium item aliud in Deum, ex orbis vniuersi administratione. Cap. LVII.
•  
  PDF 258v Aliud rursus praeconium in deum, qui semper bona quae sunt, homines docet. Cap. LVIII.
•  
  PDF 258v Hortatur sub edicti finem, vt nemo alteri negotium exhibeac. Cap. LIX.
•  
  PDF 259r Quomodo ab vrbe Alexandrina quaestiones propter Arium inceperint. Cap. LX.
•  
  PDF 259v De Ario & Melitianis. Cap. LXI.
•  
  PDF 259v Quomodo Constantinus miserit ad Alexandrinos de pace componenda legatum. Cap. LXII.
•  
  PDF 259v Constantini ad Alexandrum episcopum & Arium praesbyterum literae, & pro pace tuenda solicitudo. Cap. LXIII.
•  
  PDF 260r Quòd quaestiones apud Afros agitatas, reprimebat. Cap. LXIIII.
•  
  PDF 260r Quòd pietas ortum ab oriente sumpserit. Cap. LXV.
•  
  PDF 260v Quod de seditione anxius, quae ad pacem spectabant consuluerit. Cap. LXVI.
•  
  PDF 260v Vnde nata sit quaestio inter Alexandrum & Arium, & quod talia haudquaquam erant disquirenda. Cap. LXVII.
•  
  PDF 261v Hortatio ad concordiam. Cap. LXVIII.
•  
  PDF 262r Quòd ob ineptas quasdam voculas digladiandum non erant. Cap. LXIX.
•  
  PDF 262r Quod pietatis causa summopere dolens, lachrimas profundere compulsus est, iterque qiod in orientis partes instituerat, propter haec in aliud tempus distulerat. Cap. LXX.
•  
  PDF 262v Quod post has quoque literas, quaestiones ac rixae nihilominus durauerint. Cap. LXXI.
•  
  PDF 263r Eivsdem Evsebii Cognomento Pamphili, Episcopi Caesariae Palaestinae, De vita sanctissimi Imperatoris Constantini, Liber tertius.
•  
  PDF 263r Comparatio Constantini pietatis, & flagitii persequutorum. Cap. I.
•  
  PDF 264r De Constantini pietate palam crucis insigne profitentis. Cap. II.
•  
  PDF 264v De imagine Constantini, supra cuius caput crux, sub pedibus verò confoßus draco situs erat. Cap. III.
•  
  PDF 264v De quaestionibus propter Arium in Aegypto excitatis. Cap. IIII.
•  
  PDF 265r De dißentione propter Paschae celebrationem. Cap. V.
•  
  PDF 265v Quomodo Concilium Nicaeae cogendum imperauerat. Cap. VI.
•  
  PDF 265v De vniuersali concilio, ad quod ex omnibus orbis partibus Episcopi confluxerunt. Cap. VII.
•  
  PDF 266r Quomodo secundum id quod in actis Apostolorum traditur variae gentes ad concilium profectae sunt. Cap. VIII.
•  
  PDF 266v De virtute aetateque ducentorum quinquaginta episcoporum. Cap. IX.
•  
  PDF 266v Consilium in palatio celebratur, quo Constantinus ingressus vna cum episcopis considebat. Cap. X.
•  
  PDF 265 [i. e. 269]r Silentium concilii, postquam Eusebius episcopus pauca quaedam dixisset. Cap. XI.
•  
  PDF 265 [i. e. 269]r Constantini oratio ad concilium pro concordia. Cap. XII.
•  
  PDF 268r Quomodo discordantes episcopos ad concordiam traduxerit, & quod de fide & paschae celebratione eadem fuit concilii sententia. Cap. XIII.
•  
  PDF 268r Quomodo Constantinus episcopis epulum, cui ipse quoque interfuit, exhibuerit, cum iam vigesimus administrati ab eo imperii annus transactus esset. Cap. XIIII.
•  
  PDF 268v Munera praesentibus Episcopis dedit, & ad absentes omnes literas. Cap. XV.
•  
  PDF 268v Literae Constantini ad Ecclesias de habita Nicaeae Synodo Cap. XVI.
•  
  PDF 269r Eiusdem de Pascatis celebrandi consentione & aduersus Iudaeos. Cap. XVII.
•  
  PDF 269v Hortatio ad sequendum id quod maxima pars orbis comprobet. Cap. XVIII.
•  
  PDF 270v Hortatio vt decretis Synodi omnes obsequantur. Cap. XIX.
•  
  PDF 270v Consulit discessuris episcopis, vt mutuam concordiam conseruent. Cap. XX.
•  
  PDF 271r Quomodo literas dederit ad eos qui ad concilium non conuenerant, & de pecuniarum in populum largitione. Cap. XXI.
•  
  PDF 271v Literae eius ad Aegyptios & hortatio, vt ad concordiam redeant. Cap. XXII.
•  
  PDF 271v Quomodo pias cum populis tum episcopis, literas subinde scripserit. Cap. XXIII.
•  
  PDF 271v Quomodo Hierosolymis, in sancto seruatoris nostri resurrectionis loco, templum extruendum mandauerat. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 272r Quomodo sepulchri Christi memoriam impii, puluere ac sordibus adaggeratis tollere studuerunt, Veneris quoque sacrario ibidem extructo. Cap. XXV.
•  
  PDF 272v Quomodo Constantinus quisquilias & aggeres quae in daemonis fano habebantur, illinc quàm longißime proiici praeceperit. Cap. XXVI.
•  
  PDF 273r Sepulchri sancti sanctorum in lucem emersio Cap. XXVII.
•  
  PDF 273r Quomodo de extruendo templo, tum ad orientis praefectos, tum ad Macarium episcopum literas miserit. Cap. XXVIII.
•  
  PDF 273v Constantini de exaedificando templo seruatoris ad Macarium epistola. Cap. XXIX.
•  
  PDF 274r Quod templum hoc caeteris orbis ecclesiis, muris columnis, & marmore, antecellere voluerit. Cap. XXX.
•  
  PDF 274r Vt Macarius Constantinum de pulchritudine conchae, iudidices verò, quot artificibus ac qua materia opus eßet, certiores faceret. Cap. XXXI.
•  
  PDF 274v Quomodo extructa saluatoris ecclesia noua illa Hierusalem fortasse fuerit, quam tot retro seculis Prophetarum oracula praedixerant. Cap. XXXII.
•  
  PDF 274v Descriptio exornationis sanctißimi monumenti. Cap. XXXIII.
•  
  PDF 275r Amplißimi sub dio regionis & porticuum descriptio. Cap. XXXIIII.
•  
  PDF 275r Ecclesiae augustißimi parietum opificii, elegantiae, & inaurationis, descriptio. Cap. XXXV.
•  
  PDF 275r Geminarum vtrinque porticuum, & valuarum trium ad orientalem plagam spectantium descriptio. Cap. XXXVI.
•  
  PDF 275v Hemispherii columnarum duodecim & craterum descriptio. Cap. XXXVII.
•  
  PDF 275v Portarum atriensium exedrarum & vestibulorum descriptio. Cap. XXXVIII.
•  
  PDF 275v De multitudine donariorum. Cap. XXXIX.
•  
  PDF 275v De ecclesiarum erectione Bethlehem & in monte oliuarum. Cap. XL.
•  
  PDF 276r Imperatrix Helena Constantini mater profecta Bethlehem orandi causa, has ecclesias fabricari curauit. Cap. XLI.
•  
  PDF 276r Rursus de ecclesia quae Bethlehem & in monte oliuarum construsta est. Cap. XLII.
•  
  PDF 276v De excelsa animi magnitudine & beneficentia Helenae. Cap. XLIII.
•  
  PDF 277r Quomodo religiose versari in ecclesiis Helena solita est. Cap. XLIIII.
•  
  PDF 277r Helena octogenaria cum esset, condito testamento moritur. Cap. XLV.
•  
  PDF 277v Quàm magnifice matri iusta feceri Constaninus, & quanto dum illa viueret in honore habuerit. Cap. XLVI.
•  
  PDF 277v Quomodo Constantinus ecclesiis aedificatis Constantinopoli omnem simulachrorum cultum sustulerit. Cap. XLVII.
•  
  PDF 278r De insigni crucis in palatio, & Danieli in fontibus. Cap. XLVIII.
•  
  PDF 278r Quod Nicomediae, & in aliis ciuitatibus ecclesias fabricauerit. Cap. XLIX.
•  
  PDF 278v Quod apud quercum Mambre ecclesiam fieri iusserit. Cap. L.
•  
  PDF 279r Constantini de Mambra literae ad Macarium, & quod ibidem seruator noster Abrahae visus sit. Cap. LI.
•  
  PDF 279v Eidolorum delubra cum statuis vndique deruuntur. Cap. LII.
•  
  PDF 280v Daemonis fani apud Aphacos, gentem scilicet Phoeniciae euersio, & turpitudinis ibidem abolitio. Cap. LIII.
•  
  PDF 281r Aesculapii apud Aegas demolitio. Cap. LIIII.
•  
  PDF 281v Quomodo gentiles damnatis simulachris ad cognitionem dei conuersi sunt. Cap. LV.
•  
  PDF 282r Quomodo Constantinus Heliopoli, statua Veneris solo aequata, primus omnium ecclesiam construxerit. Cap. LVI.
•  
  PDF 282v De tumultu propter Eustatium Antiochiae suscitato. Cap. LVII.
•  
  PDF 278 [i. e. 285]r Constantini ad populum Antiochenum literae, ne Eusebium Caesaria abstraherent, sed alium quaererent. Cap. LVIII.
•  
  PDF 284v Constantini ad Eusebium literae, quem laudat quod Antiochiam recusauerat. Cap. LIX.
•  
  PDF 285r Constantinus scribit ad Synodum, ne Eusebium Caesaria auellant. Cap. LX.
•  
  PDF 285v Quomodo studuerit haereses extirpare. Cap. LXI.
•  
  PDF 285v Constantini contra haereticos edictum. Cap. LXII.
•  
  PDF 286r De tollendis locis illis, vbi conuentus haereticorum celebrari consueuerant. Cap. LXIII.
•  
  PDF 286v Quomodo complures haeretici, post nepharios apud ipsos libros inuentos, ad ecclesiam catholicam redierint. Cap. LXIIII.
•  
  PDF 287v Evsebii Pamphili Episcopi Caesariae Palestinae, De Vita Dini Constantini Imperatoris, Liber quartus.
•  
  PDF 287v Quemadmodum muneribus & dignitatum accessionibus multos honorifice affecerit. Capvt I.
•  
  PDF 288r Condonatio quartae partis tributorum. Cap. II.
•  
  PDF 288r Adaequationes tributorum grauium. Cap. III.
•  
  PDF 288r Quòd pecuniariis iudiciis conuictos, ipse propriis facultatibus subleuauit. Cap. IIII.
•  
  PDF 288v Scytharum subactio per signum crucis nostrae deuictorum. Cap. V.
•  
  PDF 288v Sauromatarum subactio per seruorum contra dominos tumultum. Cap. VI.
•  
  PDF 289r Variorum barbarorum legationes, & hiis ab imperatore tributa munera. Cap. VII.
•  
  PDF 289r Quòd etiam Persarum regi qui legatos miserat, pro Christianis in Persia scripserit. Cap. VIII.
•  
  PDF 289v Constantini Augusti ad Saporem Persarum regem summa cum pietate & religione Deum & Christum confitentis. Cap. IX.
•  
  PDF 289v Contra idola, & de Dei glorificatione. Cap. X.
•  
  PDF 290r Contra tyrannos & persequutores, & de capto Valeriano. Cap. XI.
•  
  PDF 290r Quòd persequutorum casus viderit, & quòd nunc pacato animo sit, parta Christianis pace & tranquillitate. Cap. XII.
•  
  PDF 290v Cohortationes vt Christianos suos complectatur. Cap. XIII.
•  
  PDF 290v Quòd aßiduis Constantini precibus pax Christianis data sit. Cap. XIIII.
•  
  PDF 290v Quòd in nummis & picturis precantis effffigie se insculpo fecit. Cap. XV.
•  
  PDF 291r Quòd in idolorum fanis, lege vetuit suas picturas poni. Cap. XVI.
•  
  PDF 291r Preces habitae in palatio, & sacrarum scripturarum recitatio. Cap. XVII.
•  
  PDF 291r Dominicum diem & Parasceuae diem colendum eße lege sancitur. Cap. XVIII.
•  
  PDF 291v Quemadmodum etiam legiones gentiles in dominicis precari mandauerit. Cap. XIX.
•  
  PDF 291v Precationis formulae legionibus à Constantino datae. Cap. XX.
•  
  PDF 291v Legionum arma consignata signaculo crucis Seruatoris. Cap. XXI.
•  
  PDF 292r De oratione & honore adhibito in celebritate Paschae. Cap. XXII.
•  
  PDF 292r Quomodo idolorum cultum vetuerit: sed martyres & festorum celebritates honorauerit. Cap. XXIII.
•  
  PDF 292v Quòd externarum rerum quasi episcopum quendam se esse professus est. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 292v Quòd prohibuerit impia idolis sacrificia, & occulta sacra fieri, & gladiatorum singulares pugnas, & Nili accolarum foedam intemperantiam. Cap. XXV.
•  
  PDF 293r Quòd legem de effoetis latam correxerit: Simul etiam faciendi testamenti formulas emendauerit. Capvt XXVI.
•  
  PDF 293v Quòd sanxerit, ne Iudaeis vllus Christianus manciparetur, statueritque vt Synodorum definitiones & sententiae ratae, firmaeq[ue] essent, & caetera in hanc sententiam. Cap. XXVII.
•  
  PDF 293v De donis in Ecclesiam collatis, deque eius munificentia in virgines & pauperes. Cap. XXVIII.
•  
  PDF 294r Orationes & conciones Constantini. Cap. XXIX.
•  
  PDF 294v Quòd cuidam auaro sepulchri dimensionem descripserit, ad eius summum pudorem. Cap. XXX.
•  
  PDF 294v Quòd propter eius eximiam humanitatem irrisus sit. Cap. XXXI.
•  
  PDF 295r De Constantini oratione quam ad sanctorum coetum scripserit. Cap. XXXII.
•  
  PDF 295r Quemadmodum orationes Eusebij de monumento Seruatoris, stans audierit. Cap. XXXIII.
•  
  PDF 295v Quòd de Pascha et co[n]texe[n]dis sacris voluminib[us] ad Euse. scripserit. Cap. XXXIIII.
•  
  PDF 295v Consta[n]tini ad Eusebiu[m] epistola in qua de pascha oratione[m] laudat. Victor Constantinus Maximus Augustus Eusebio. Cap. XXXV.
•  
  PDF 295v Co[nstantini ad Eusebiu[m]] epistola de apparatio[n]e sacroru[m] voluminu[m]. Victor Constantinus Maximus Augustus Eusebio. Cap. XXXVI.
•  
  PDF 296r Quomodo haec volumina apparata sunt. Cap. XXXVII.
•  
  PDF 296r Quomodo Gaza emporiu[m], propter Christianismu[m] cruitatis nomine donata sit, et Consta[n]tia vocitata. Cap. XXXVIII.
•  
  PDF 296r Que[m]admodu[m] in Phoenicia restaurata sit Co[n]stantia, et in caeteris omnibus ciuitatibus idola summota: et ecclesiae coaedificatae sint. Cap. XXXIX.
•  
  PDF 296v Quòd tribus decenniis tres filios regio nomine cum decorauerat dedicationem [...] .i. sacrae Martyrum aedis Hierosolymis celebrauit. Cap. XL.
•  
  PDF 296v Quòd interea synodum Tyri haberi constituit ob controuersias quasdam in Aegypto natas. Cap. XLI.
•  
  PDF 297r Constantini ad Tyri synodum oratio. Cap. XLII.
•  
  PDF 297v Quòd ad Encaeniorum celebritatem Hierosolymis institutam ex omnibus prouinciis episcopi confluxerant. Cap. XLIII.
•  
  PDF 298r Quemadmodum eos per Marianum Notarium exceperit: & de eius in pauperes munificentia & donis collatis in templa. Cap. XLIIII.
•  
  PDF 298r Episcoporum qui conuenerant orationes, & ipsius etiam Eusebii qui haec scripsit. Cap. XLV.
•  
  PDF 298v Quòd Martyrii seruatoris descriptionem ediderit: & orationem de tricesimo anno imperii Constantini, postea coram ipso imperatore recitauerit. Cap. XLVI.
•  
  PDF 299r Quòd Nicaenum consilium vicesimo: Encaeniorum celebritas Hierosolymis tricesimo eius imperij anno habita sit. Cap. XLVII.
•  
  PDF 299r Quomodo non tulerit quendam Constantinus cum ab eo immodicè praedicaretur. Cap. XLVIII.
•  
  PDF 299r Nuptiae Constantii Caesaris filii Constantini. Cap. XLIX.
•  
  PDF 299v Indorum legationes & munera. Cap. L.
•  
  PDF 299v Quemadmodum dispertito inter tres filios imperio illos artibus instruxerit, quae imperatoriae maiestati ornamento forent. Cap. LI.
•  
  PDF 300r Quomodo eos iam factos viros ad religionis cultum traduxerit. Cap. LII.
•  
  PDF 300v Quòd triginta duos annos cum imperaßet, & plusquam sexaginta annos vixißet, corpus omni morbi vacuum haberet. Cap. LIII.
•  
  PDF 300v De hiis qui eius summa humanitate, ad auaritiam & hypocrisim abusi sunt. Cap. LIIII.
•  
  PDF 301r Quòd vsque ad extremum vitae diem orationes scribebat Constantinus. Cap. LV.
•  
  PDF 301r Quòd contra Persas exercitum educens adiunxerit sibi episcopos, simulq[ue] tabernaculum, quasi quandam ecclesiae effigiem construxit. Cap. LVI.
•  
  PDF 301v Quomodo receptis Persarum legationibus ipsa pene Paschatis celebritate vna cum rereliquis vigil pernoctatus sit. Cap. LVII.
•  
  PDF 301v De coaedificatione Martyrii Apostolis dedicati in Constantinopolis. Cap. LVIII.
•  
  PDF 302r Descriptio eiusdem Martyrii. Cap. LIX.
•  
  PDF 302r Quòd in eodem Martyrio monumentum pro tumulo sibi inaedificauerat. Cap. LX.
•  
  PDF 302v Inaequalis corporis intemperies cum esset Helenopoli, & preces ab eo cum baptizaretur adhibitae. Cap. LXI.
•  
  PDF 302v Hortatur episcopos Constantinus, vt donent eum Baptismate. Cap. LXII.
•  
  PDF 303r Quomodo postquam baptizatus sit, Deum praedicauerit. Cap. LXIII.
•  
  PDF 303v Constantini mors in ipsa Pentecostes celebritate circa meridiem. Cap. LXIIII.
•  
  PDF 303v Legionum & ducum lamentationes. Cap. LXV.
•  
  PDF 304r Quomodo fanus Nicomedia Constantinopolim in Palatium translatum sit. Cap. LXVI.
•  
  PDF 304r Quomodo etiam mortuus à comitibus & caeteris perinde atque viuus honorabatur. Cap. LXVII.
•  
  PDF 304v Quomodo exercitus decreuerit, vt eius filij Augusti vocitarentur. Cap. LXVIII.
•  
  PDF 304v Romae quis luctus ob Constantini mortem, & statuarum bonos ei post mortem tributus. Cap. LXIX.
•  
  PDF 305r Quomodo funus à Constantio filio Constantinopoli depostitum sit. Cap. LXX.
•  
  PDF 305r Sacra Synaxis in Apostolorum martyrio celebrata in mortem Constantini. Cap. LXXI.
•  
  PDF 305v De Foenice aue. Cap. LXXII.
•  
  PDF 305v Quomodo in nummis Constantinum tanquam in caelum ascendentem sculpserint. Cap. LXXIII.
•  
  PDF 305v Quòd Deus ab eo honoratus, iure eum vicißim honoribus affecerit. Cap. LXXIIII.
•  
  PDF 306r Quòd superioribus omnibus Romanis imperatoribus pietate praestitit Constantinus. Cap. LXXV.
•  
  PDF 306v Constantini Imperatoris Oratio, Qvam Ad Sanctorvm, coetum perscripsit.
•  
  PDF 306v Prooemium Paschae mentionem facit, & quòd Deus cum variis viis omnium commodis consuluerat, ipsi, ab iis qui beneficiis eius affecti erant, insidiae structae sunt. Capvt I.
•  
  PDF 307r Alloquitur ecclesiam & auditores, vt agnoscant, ac emendent, si quid ab eo inter dicendum peccatum fuerit. Cap. II.
•  
  PDF 307v Quòd verbi pater Deus, idem & creaturarum opifex existit, & quòd nullo modo res possent consistere, si diuersae eßent earum causae. Cap. III.
•  
  PDF 308v Quanto in errore versentur, qui simulachra colunt. Cap. IIII.
•  
  PDF 309r Quòd Christus Dei filius cuncta creauit, ac statutum vitae tempus singulis constituit. Cap. V.
•  
  PDF 309v De fato & casu fortuito, & quòd falsa sint, quae de illis feruntur, probatio, tum ex legibus humanis, tum etiam rebus creatis, quae non forte fortuna, sed ordine progrediuntur, vel ex eo certe conditoris praescriptum indicantes. Cap. VI.
•  
  PDF 310v Ex iis quae intellectu compraehendi nequeunt, aestimandam esse creatoris sapientiam, eumque, & non casum temerarium, rerum causam existere. Cap. VII.
•  
  PDF 311r Quòd ea quae ad vsus neceßarios conducunt, abunde mortalibus Deus suppediat: contra, quae ad voluptatem faciunt parcius, vtrumque videlicet accomodate ad fructum ex illis percipiendum dispensans. Cap. VIII.
•  
  PDF 311v De Philosophis, qui nihil non scire cum voluerint, tum opinionibus lapsi erant, tum propter Platonis dogmata periculis obnoxij. Cap. IX.
•  
  PDF 312v De iis quibus despicatui sunt, non solum scripturae sed philosophorum quoque placita. Cap. X.
•  
  PDF 314r De Domini in carne aduentu, quis & quas ob res extiterit. Capvt XI.
•  
  PDF 315r De iis qui mytserium non intellexerunt, & quòd volentes illud ignorarunt, tum quanta eos expectent, qui id cognouerunt, praemia, illos in primis qui propter confessionem, vitam martyrio consummarunt. Capvt XII.
•  
  PDF 316v Quòd partium rerum creatarum, necessaria sit differentia. Cap. XIII.
•  
  PDF 316v Quòd creata natura, immenso ab increata interuallo distat, & quòd propius accedit ad eam homo, si aetatem in excolenda virtute traducat. Cap. XIIII.
•  
  PDF 317r Quae praecepta seruator tradiderit, & quàm mirandas patrauerit res, quantumq[ue] illis commodi attulerit, qui se regendos illi submiserunt. Cap. XV.
•  
  PDF 318r Christi praenunciatus est à prophetis aduentus, ad simulachra scilicet delenda, ciuitatesq[ue] quae simulachra colebant. Cap. XVI.
•  
  PDF 318v De Mosis sapientia, quam extranei quoque sapientes tum admirati, tum imitati sunt, & de Daniele, & de tribus pueris. Cap. XVII.
•  
  PDF 319v De Sibylla Erythraea, quae in fatidicorum carminum suorum acrostichide, hoc est, primis cuiusque carminis elementis, Christi paßionem exprimit, est autem acrostichis, Iesus Christus Dei filius seruator curx. Cap. XVIII.
•  
  PDF 320v Quòd vaticinatio de Christo, à nullo illorum qui in ecclesiasticorum numero censentur, conficta sit, sed Erythraeae Sibyllae reuera existat, cuius libros Cicero ante aduentum Christi, in Romanam linguam conuertit, cuius etiam Virgilius meminit, et partus virginii, sub enigmate arcanisq[ue] verbis propter principum metum, mysterium celebrans. Cap. XIX.
•  
  PDF 321r Virgilii Maronis alia de Christo carmina, in quibus ostenditur per inuolucra quaedam ac integumenta (vt poetis mos est) mysteriu[m] enodatum. Cap. XX.
•  
  PDF 323r Quòd ista dici nequaquam poterant ab eo qui tantummodo homo esset, & quòd infideles ob diuini cultus ignorantiam, ne suum ipsorum quidem ortum intelligunt. Cap. XXI.
•  
  PDF 323v Gratias agit Deo, victorias, & prospera[m] in reliquis rebus imperatoris fortunam co[m]memorans, inuehensq[ue] in Maximinum tunc temporis tyra[n]num, qui per persecutionis atrocitatem, maiore gloria pietate illustrauerat. Cap. XXII.
•  
  PDF 324r De institutione vitae Christianorum, & quòd Deus delectatur iis qui viuendo virtutem exprimunt, quodq[ue] iudicium et retributione[m] expectari oportet. Cap. XXIII.
•  
  PDF 325r De Decii Valeriani & Aureliani contra Christianos insultatione, qui se in miserrimum vitae finem coniecerunt, propter ecclesiae persequutionem. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 325r De Diocletiano, cuius regia postquam imperium cum dedecore deposuißet, propter ecclesiae diuexationem, ab ictu fulminis conflagrauit. Cap. XXV.
•  
  PDF 325v Quòd imperatori pietatis causa Deus fuerit, quodq[ue] vt recte res administremus, ad eum confugere oportet, easq[ue] ipsi acceptas ferre. quicquid autem peccatum fuerit, id omne nostrae ceßationi imputare. Capvt XXVI.
•  
  PDF 326v Heac quae sequitur oratio nunquam hactenus vel Graecè vel Latinè impressa est.
•  
  PDF 326v Praefatio In Orationem De Lavdibvs Constantini Magni.
•  
  PDF 328r Evsebii Pamphili De Lavdibvs Constantini Imperatoris Oratio, quam ad trigesimum annum Imperij eiusdem Constantini habuit.
•  
  PDF  Leerseiten
•  
  PDF  Vorsatz
•  
  PDF  Rückdeckel
•  
  PDF HISTORIAE EC||CLESIASTICAE PARS || TERTIA, QVA CON-||TINENTVR || Hermiæ Sozomeni Salaminij lib. 9. || Euagrij Scholastici Epiphanensis lib. 6.|| Ioanne Christophorsono interprete.||
•  
  PDF  Vorderdeckel
•  
  PDF  Vorsatz
•  
  PDF  Titelblatt
•  
  PDF  Index in Sosomeni Et Evagrii Historiam Ecclesiasticam: in quo a prioris ...
•  
  PDF  Leerseiten
•  
  PDF 1r Hermiae Sozomeni Salamini Ad Imperatorem Theodosivm Praefatio, Et ecclesiasticæ ...
•  
  PDF 3v Hermiae Sozomeni Salaminii Historiae Ecclesiasticae Liber Primvs.
•  
  PDF 3v Libri proœmium in quo de gente Iudaica dubitationem mouet, Deinde commemorat qui ab initio de istiusmodi argumento primum scribere cœperint, & quomodo... . Cap. I.
•  
  PDF 6r Quinam vrbium primariarum, cum Constantinus rerum potiretur, episcopi fuerint, et quòd orientis partes, Lybiam vsque, timidius propter Licinium Christi ... . Cap.II.
•  
  PDF 6r Quòd propter crucis visionem, & Christi apparitionem, Constantinas ad Christi religionem venerat, interim tamen à nostris pietatem edoctus, vbi etiam de pœnitentia dißeriiur. Cap. III.
•  
  PDF 7r Quòd crucis vexillum in bello antecedere sanciuit, & narratio quædam admirabilis de iis qui crucis vexillum gestabant. Cap. IIII.
•  
  PDF 7v Constutatio eorum qui Constantinum propter Crispi filij cædem, ad Christi fidem veniße contendunt. Capvt V.
•  
  PDF 8r Quòd Constantini pater Christi nomen propagari permittebat, Constatinus autem magnus, vt vbique floreret author fuit. Capvt VI.
•  
  PDF 9r De iniuriis inter Constantinum & Licinium sororis eius maritum, Christianorum causa susceptis, & quòd Licinius prorsus à Constantino superatus, paulò post Theßalonicæ interfectus erat. Cap. VII.
•  
  PDF 9v Enumeratio præclarorum Constantini facinorum, tum in libertate Christianorum aßerenda, tum in templorum fabricatione, & rebus aliis reip. vtilibus. Cap. VIII.
•  
  PDF 11r Quòd legem tulit Constantinus qua profeßis virginitatem, Ius condendi testamentum conceßit, clericis verò contributionum immunitatem. Capvt IX.
•  
  PDF 12r De eximiijs qui adhuc in vita manebant confessoribus. Cap. X.
•  
  PDF 12r De sancto Spiridione & eius mode stia & tranquillitate. Cap. XI.
•  
  PDF 13v De monachorum viuendi ratione, vnde cœperint, atq[ue] quos duces habuerint. Cap. XII.
•  
  PDF 15r De magno Antonio, & sancto Paulo, illo videlicet simplici. Cap. XIII.
•  
  PDF 16v De sancto Ammone, & qui in olympo ætatem agebat Eutichiano, & Arij hæresi, vnde initium haberuerit quosque arripuerit, & de orta inter episcopos dissentione. Cap. XIIII.
•  
  PDF 19r Quòd Constantinus vbi resciuerat inter espiscopos contentionem & disparam Paschatis celebrationem, admodum id dolenter ferens, Osium ... . Capvt XV.
•  
  PDF 20r De Concilio Nicææ propter Arium coacto. Capvt XVI.
•  
  PDF 20v De duobus philosophis qui duorum senŭ simplicitate cum illis disserentium, ad fidem conuersi sunt. Cap. XVII.
•  
  PDF 21v Imperatoris ad Concilum coactum oratio. Capvt XVIII.
•  
  PDF 22r Quomodo Imperator postq[ue] ambas partes audiuißet, Arium eiusq[ue] sectatores condemnatos exterminauerit, Capvt XIX.
•  
  PDF 22v De iijs quæ Concilium statuerat, & quòd damnato Ario libros eius igni tradidit, ac de ijs qui concilio aßentiri renuerunt, & paschatis constitutione. Capvt XX.
•  
  PDF 23r Quòd Acesium Nouatianorum episcopum in concilium Imperator accersit. Cap. XXI.
•  
  PDF 23v De canonibus quos Concilium posuit, & quòd cum canonem statuere voluerat, vt quicunq[ue] ad sacerdotij dignitaiem euecti eßent, cum vxoribus, quas anteq[ue] sacrus initiati ... . Cap. XXII.
•  
  PDF 24r De Meletio, & quomodo sanctum Concilium pulcherrimè quæ ad causæ eius cognitionem spectabant, disposuerit. Cap. XXIII.
•  
  PDF 24v Quòd Imperator vbi eos qui cŏcilio interfuere Constantinopolim conuocaßet, epulum publicŭ illis exhibuit, magnificeq donatos, ad concordiam omnes hortatus est, ac quæ à concilio diuino decreta fuerunt, Alexandriam & in omnes partes perferri curauit. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 25r Hermiae Sozomeni Salaminii Historiae Ecclesiasticae Liber Secvndvs.
•  
  PDF 25r De salutiferæ crucis inuentione, & clauis sanctis, & quòd Helena Imperatoris mater, Hierosolymam profecta tĕpla exædificauit, aliaq[ue] ibidem nonnulla Deo grata effecit, & de eius ab hac vita migratione. Capvt I.
•  
  PDF 27r De ecclesiis quas Constantinus magnus extruxit, & de appellata cognomiue eius ciuitate, quo pacto condita fuerit, & de ædificiis, quæ in ea spectantur, & Michaelis archangeli templo, & de visis in eodem miraculis. Capvt II.
•  
  PDF 28v De ijs quæ circa quercum Mambre à Constantino magno facta sunt, & templo quod illic posuit. Cap. III.
•  
  PDF 29v Quomodo Idolorum delubra euerterit, ac inde populorum animos magis ad colendum Christum impulerit. Cap. IIII.
•  
  PDF 30v Qua occasione Christi nomen, Constantino rerum potiente, in orbem vniuersum propagatum sit. Capvt V.
•  
  PDF 31r Quomodo Iberi in Christum crediderint. Capvt VI.
•  
  PDF 32r Quomodo Armeni & Persæ Christianæ religioni sese dediderint. Cap. VII.
•  
  PDF 32v De Sapore Persarum rege, quanto contra Christianos odio exarserit, & Symione Persidis Episcopo, & VS Ihazane Eunucho. q[ue] strenuè martyrij certamen peregerit. Cap. VIII.
•  
  PDF 34r De Christianis in Persia à Sapore neci datis, ac primum Vsthazane, Abedechalaa, & Anania. Capvt IX.
•  
  PDF 34v De Pusice opiscum Saporis præfecto, & filia eius & Azade martyribus. Capvt X.
•  
  PDF 35r De Tarbula Simeonis sorore, & eius ac aliarum duarum martyrio. Cap. XI.
•  
  PDF 35v De sancti Acepsimæ martyrio, & alijs qui cum eo mortem oppetebant. Cap. XII.
•  
  PDF 36r De Millis episcopi martyrio, & eius vita, & quòd Sapores sedecim hominum milia qui nominatim recensebantur, præter aliorum innumeră multitudinem martyrio tradidit. Cap. XIII.
•  
  PDF 36v Quomodo Constantinus Sapori scripserit, vt à Christianorum cæde temperaret. Cap. XIIII.
•  
  PDF 37r Quod Eusebius & Theognis Arijfautores, exhibito libello quòd Nicæno concilio assentirentur, suas vterque sedes recuperarunt. Capvt XV.
•  
  PDF 37v Quòd Alexandro Alexandriæ episcopo extremum diem oppetĕte Athanasius impulsu illius episcopatŭ eius aßumit, et narratio de eodĕ ab ineŭte eius ætate, et quòd Antonio magno charus fuerit. Cap. XVI.
•  
  PDF 39r Quòd Ariani & Meleriani Athanasium celebrem fecerunt, & de Eusebii apud Athanasium solicitatione, vt Arium susciperet, & q[ue] præ ceteris omnibus Eusebius Păphili & Euthathius Antiochiæ epsicopus de voce consubstantialis summum inter se certamen inierunt. Cap. XVII.
•  
  PDF 39v De Antiocheno cŏcilio, & q[ue] præter ęquŭ & iustŭ Euthathius abdicatus est, cooptate in eius sede Euphronio, & quid Constantinus magnus, cŏcilio et Eusebio Păphili, qui Antiochiæ thronŭ recusabat sripserit. Cap. XVIII.
•  
  PDF 40r De maximo qui post Macariŭ Hierosolymorum sedem obtinuit. Cap. XIX.
•  
  PDF 40v De Meletianis & Arianis quo pacto in vnum coaluerint, & Eusebio & Theognide, quomodo pestem Arianam de integro suscitare connixi sint. Capvt XX.
•  
  PDF 41v Quas res contra Athanasium Ariani & Meletiani nequicquam commenti sit. Cap. XXI.
•  
  PDF 42v De intentata in Athanasiŭ propter Arsenii brachium calumnia. Cap. XXII.
•  
  PDF 43r Quòd eo tempore interiores Indorum gentes, Frumentij & Aedesii captiuorum studio, Christianam fidem amplexati sunt. Cap. XXIII.
•  
  PDF 44v De Concilio Tyrio & temeraria sancti Athanasii abdicatione. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 46r De templo quod magnus Constantinus Hierosolymis in Golgatha condidit, & eiusdem dedicatione. Cap. XXV.
•  
  PDF 46v De presbytero qui in animum induxit Constantino, vt Ariŭ & Euzoium ab exilio reuocaret, & libello de illorum fide, & quomodo Arius à cŏcilio quod Hierosolymus coiuerat, rursus in communionem acceptus fuerit. Cap. XXVI.
•  
  PDF 48r Imperatoris Constantini ad concilium Tyri conuocatum epistola, & sancti Athanasii Arianorŭ impulsu prosciptione. Ca. XXVII.
•  
  PDF 49r Quòd Alexander episcopus Constantinopolytanus, Arium in communionem accipere recusauit, & quomodo Arius ad exonerandum aluum extimulatus, diruptus fuerit, & quid de Arii diruptione magnus Athanasius memoriæ prodiderit. Capvt XXVIII.
•  
  PDF 50v Quæ res consopito Ario Alexandriæ obuenerint, & quid Constantinus magnus ad eos scripserit. Capvt XXIX.
•  
  PDF 51r Quòd sancita contra hæreses omnes lege, Constantinus ne alibi quàm in ecclesia conuentus agerĕtur mandauerat, atq[ue] hinc effectum eße, vt cŏplures hæreses exoleuerint, & quod Eusebius Nicomedensis & Ariani consubstantiale subruere, veteratoriè conati sunt. Cap. XXX.
•  
  PDF 52r De Marcello Ancerano episcopo, & eius hæræsi & abdicatione. Capvt XXXI.
•  
  PDF 52v Quòd Constantinus magnus paulo postquam sacrosancto baptismate initiatus erat, excedĕs è vita, in sanctorum apostolorum templo cŏditus est. Cap. XXXII.
•  
  PDF 53v Hermiae Sozomeni Salaminii Historiae Ecclesiasticae Liber Tertivs.
•  
  PDF 53v Quòd post Constantini magni obitum, Eusebius & Theognis denuè fidĕ Nicænă vellicare cęperunt. Capvt I.
•  
  PDF 54r De magni Athanasii ex Galliis reuersione, & Constantini Cæsaris Constantini magni filii epistola, & tensis rursus ab Arianis contra Athanasiŭ insidiis, & Acacio Birrhæensi episcopo, ac bello inter Constantem & Constantinum suscepto. Capvt II.
•  
  PDF 54v De Paulo Constantinopolitano episcopo, & spiritus sancti oppugnatore Macedonio. Capvt III.
•  
  PDF 55r De tumultu propter Pauli ordinationem exorto. Capvt IIII.
•  
  PDF 55v De prouinciali Concilio Antiichiæ celebrato, quòd abdicato Athanasio, Gregorium in eius locŭ subrogauit, & de duabus fidei expositionibus, & quinam illis consenserint, & de Eusebio Emisseno, & quòd Gregorio Alexandriam ingresso, Athanasius fugiens Romam saluus peruenit. Capvt V.
•  
  PDF 57v De Paulo qui mortuo Eusebio ad Episcopatum restitutus est, & de Hermogine ductore exercitus trucidato, & quòd Constantius ab vrbe Antiochena Constantinopolim profectus, tŭ Paulŭ exturbat, tŭ contra ciuitatem ira commotus est, deinde Macedonio ancipiti relicto, Antiochiam reuertitur. Capvt VI.
•  
  PDF 58v De Archiepicopis qui à partibus orientalibus pulsi, Romam confugerunt, & quid pro illis Iulius Romanus pŏtifex scipserit, & quòd eius literis Paulus & Athanasius sedes suas rursum receperŭt, tŭ etiam quid orientales archiepiscopi Iulio responderunt. Cap. VII.
•  
  PDF 59r Quomodo deiecto Paulo, vicißim in episcopatum Constantinopolitanum Macedonius suffectus est. Capvt VIII.
•  
  PDF 59v Quòd Romanus pontifex pro Athanasio ad Orientales episopos scripserit, quodq[ue] Romam missi sunt episcopi, qui crimina quæ episcopis Orientalibus obiecta bantur, vnà cum episcopo Romano examinarent, & quomodo Constans Cæsar eos domum remiserit. Capvt IX.
•  
  PDF 60v De prolixa fidei expositione, & quæ in Sardicensi concilio gesta fuerunt, & quòd orientales episcopi Iulium epsicopum Romanum, & Osiŭ Hispaniæ episcopum, quòd cum Athanasio & aliis communicabant, abdicabant. Capvt X.
•  
  PDF 61r Quòd contra Osius & ij qui idem cum eo sentiebant, orientales archiepiscopos in alio conceßu, gradu priuabant, & aliam fidei expositionem proserebant. Capvt XI.
•  
  PDF 62r Quòd post concilium Orientales & Occidentales episcopi inuicem discordabant, & Occidentales quidem Nicěnam fidem probè tenebant, Orientales verò propter dogma tuendum in plerisque turbas concitarunt. Cap. XII.
•  
  PDF 62v Sanctorum virorum qui illa tempestate in Aegypto illustres fuerŭt, enumeratio, puta Antonij duorum Macariorum, Heraclidis, Cronij, Paphnutij, Pontubastis, Arsisii, Sarapionis, Pityrionis, Pacouij, Apolonij, Acuph, Hilarionis, & complurium id genus. Cap. XIII.
•  
  PDF 66v De Didymo cæco & Aertio hæretico. Capvt XIIII.
•  
  PDF 67v De Santo Ephraim. Capvt XV.
•  
  PDF 69r De statu rerum tunc temporis, & quòd imperatorum & archiepiscoporum mutuo consensu Christi dogma amplificatum erat. Capvt XVI.
•  
  PDF 69v De opinione liberorŭ Constantini, & Homousii & Homoiusii differĕtia, & vnde effectŭ est, vt Constătius a recta fide diuerterit. Cap. XVII.
•  
  PDF 70r Rursus de Homousio, & Ariminensi consilio, quomodo, vnde, & qua de causa conuocatum est. Capvt XVIII.
•  
  PDF 70v Quòd epistolis Constantij reuersus Athanasius sedem suă capessit, & de Episcopis Antiochenis & alterna Constătij & Athanasii petitione, et numinis in hymnis celebratione. Cap. XIX.
•  
  PDF 71v Quid Cŏstătius pro Athanasio Aegyptiis scripserit, & de Hierosolymitano concilio. Ca. XX.
•  
  PDF 72r Cŏcilij Hierosolymitani ad Aegyptios pro Athanæ sio epistola. Capvt XXI.
•  
  PDF 72v Valentis & Vrsacij Arianorum ad episcopum Romanum conceßio, quòd falsa conflictaq[ue] fuerunt, quæ contra Athanasium loquuti sunt. Capvt XXII.
•  
  PDF 73r Eorundem ad magnum Athanasium pro ineunda cum eo concordia eoistola, & quomodo reliquis Orientalibus episcopis suæ cuique sedes reddita fuerint, quodq[ue] rursus eiecto Macedonio Paulus episcopatum recuperauit. Cap. XXIII.
•  
  PDF 74r Hermiae Sozomeni Salaminii Historiae Ecclesiasticae Liber Qvartvs.
•  
  PDF 74r De Constantis Augusti cæde, & rebus quæ Romæ cuenerint. Capvt I.
•  
  PDF 74r Quòd Constantius Athanasium rursus abigit, & qui consubstătiale propugnabăt exilio mulctat, & de Pauli Cnstantinopolitani morte, & q[ue] Macedonius iterŭ ad fedĕ restitutus, multa nepharia designauit, & de Martirio & Marciano martyrib. Ca. II.
•  
  PDF 75r Quod Constantius ducto in Ilyrios exercitu Sirmium venit, & de Bretanione & Magnentio, & quòd Constantius vbi Gallum Cæsarem renuntiauerat, illum ad populos orientales amandauit. Capvt III.
•  
  PDF 75r Quòd postquam Cyrillus ecclesiæ Hierosolymitanæ gubernacula post Maximum susceperat, rursus maxima crucis figura pluribus diebus conspecta est, quæ solem ipsum splendore superabat. Capvt IIII.
•  
  PDF 75v De Photino Sirmii episcopo, & eius hæresi, & Cŏcilio contra eum Sirmii coacto, & tribus fidei libellis, & q[ue] Photinus post abdicationĕ renuit venire vocatus, vtq[ue] Basilio Ancyræ episcopo in anis ostĕtator sui conuictus sit. Cap. V.
•  
  PDF 77r De Magnentij & Siluani tyrannorum ineritu, et Iudæorum in Palæstina tumulta, & quòd Gallus Cæsar dum res nouas moliri putaretur, interfectus est. Cap. VI.
•  
  PDF 77v De Constantij ad vrbem Romam profectione, & Concilio in Italia collecto, & quid Arianorum infidiis Athanasio magno obtigerit. Cap. VII.
•  
  PDF 78r De Mediolanĕsi Cŏcilio, et Athanasii fuga. Capvt VIII.
•  
  PDF 79r Quòd multis modis ab Arianis cum esset petitus infidiis Athanasius, varia pericula sibi à Deo, vtpote homine diuino patefacta vitauerit, & quàm grauiter post eius disceßum à Gregorio afflicti fuerint Aegyptij. Cap. IX.
•  
  PDF 80r De Liberio pŏtifice Romano, quas ob causas à Constantio in exilium eiectus sit, & Felice qui illum subsequutus est. Capvt X.
•  
  PDF 88v De Aetio Syro & Eudoxio cui post Leŏtium Antiochiæ episcopatus obtigit, & de consubstantiali. Cap. XI.
•  
  PDF 89r Eudoxio res nouas moliente, literæ ad episcopos vt eum reprimerent à Georgio Leodicensi episcopo scriptæ sunt, & de missis Ancyra ad Constantium legatis. Cap XII.
•  
  PDF 89v Constantij Imperatoris epistola, vt Eudoxius & qui illum sequebantur expellerentur. Capvt XIII.
•  
  PDF 90v Quòd Sirmiŭ cum venisset Constantius, reuocatŭ denuo Liberium Romæ restituit, ac Felici vt simul cum eo sacerdotio fungeretur permittit. Cap. XIIII.
•  
  PDF 91r Quòd propter Aetij hæresim & res Antiochiæ nouatas, De crenit imperator vt Nicomediæ concilium ageretur. Sed cŭ terramotus & pleraque interim alia interuenissent, primum id Nicææ, deinde verò Arimini & Seleusiæ celebratum est, post Arsacio cŏfessore pauca referŭtur. Capvt XV.
•  
  PDF 93r De rebus gestis in Ariminensi Concilio. Capvt XVI.
•  
  PDF 94r Ariminensis Concilij ad Imperatorem Constantium epistola. Cap. XVII.
•  
  PDF 95v De Concilij Legatis & Imperatoris epistola, & quo modo prolate ab Vrsacio & Valente formulæ, cŏcilium postea consenserit, & de Conciliabulo Nicææ habito, & quamobrem Legatos Nicææ detinuerint. Capvt XVIII.
•  
  PDF 97r De ijs quæ orientalibus ecclesiis contigerunt, quodq[ue] Marathonius & Eleusi Cyzici episcopus, & Macedonius, eos qui cŏsubstatiale profitebătur, exagitabant, & quòd Nouatianorŭ ecclesia translata est, & ipsi cum orthodoxis cŏmunionemi habuerunt. Capvt XIX.
•  
  PDF 97v De ijs quæ Mantinæi à Macedonio gesta sunt, & quòd ob translatum Constantini Magni sepulchrum, sede sua eiectus est, & de Iuliani Cæsaris creatione. Cap. XX.
•  
  PDF 98r De Seleucensi concilio. Cap. XXI.
•  
  PDF 100v De Atacio & Aetio, & quòd imperator cum duorum conciliorum legatis Ariminĕsis scilicet, & Seleucensis, vt idĕ ambo sentirent, sedulò agebat. Capvt XXII.
•  
  PDF 101v Quòd Acacius ac sui, concilium Ariminensi comprobarunt, & abdicatorum episcoporum recensio, & crimina propter que amoti sunt. Capvt XXIII.
•  
  PDF 103r Cur Cyrillus Hierosolymitanus episcopus abdicatus sit, & et mutuæ episcorum tunc temporis dissentiones, & quòd Meletius ab Arianis ordinatus ad Sebastiæ episcopatum, pulso Eustathio euectus est. Capvt XXIIII.
•  
  PDF 103v Macedonij episcopi Constantinopolitani mors, & quid inter docendŭ dixerit Eudoxius, & quòd Eudoxius & Acacius summopere contendebant, vt tum Nicænam, tum Ariminensem fidem, è medio tollerent, & quătus hinc tumultus ecclesis euenerit. Capvt XXV.
•  
  PDF 104r Quòd postquam ab episcopatu exciderat Macedonius, contra spiritum sanctum linguam exacuit, & quòd Marathonius cŭ aliis, eius hęresim auxit. Cap. XXVI.
•  
  PDF 105r Quòd Ariani cum suæ opinioneis esse diuinum Meletium existimassent, Sabastia accersitum ecclesiæ Antiochenæ præficiŭt. Sed vbi ille orthodoxŭ esse se indicauisset, pudore suffusi, moto eo, Euzoium en eius locum sufficiunt. Meletius autem, cŭ illum ... . Cap. XXVII.
•  
  PDF 105v Quòd Acacius & residui sectę eius homines haudquaq[ue] conquieuerunt, sed & cŏsubstătiale subuertere, & Arij hæresin statuere laborabant. Caput XXVIII.
•  
  PDF 106r De Georgio Alexandrino episcopo, & Hierosolymorum archiepiscopis, & quòd post Cyrillum cum Episcopi tres illic præfuißent, tandem Cyrillus in Hierosolymorum sedem denuò reuersus sit. Capvt XXIX.
•  
  PDF 107r Hermiae Sozomeni Salaminii Historiae Ecclesiasticae Liber Qvintvs.
•  
  PDF 107r De Iuliani præuaricatoris defectione, & morte Imperatoris Constantij. Cap. I.
•  
  PDF 108r De educatione, & viuendi confuetudine Iuliani, & de eiusdem ad imperium accessione. Capvt II.
•  
  PDF 110r Quòd Imperator renuntiatus Iulianus, Christianam religionem labefactari, & paganismum callidè inducere conatus est. Cap. III.
•  
  PDF 111r Quibus malis Iulianus Cæsariensis affecerit, & de Maris Chalcedonensis episcopi linguæ in loquendo libertate. Cap. IIII.
•  
  PDF 112r Quòd in exiliŭ pulsos Christianos reuocauit, vt hoc pacto ecclesiam magis diuexaret, & quæ mala contra Christianos excogitauit. Capvt V.
•  
  PDF 112v Quòd Athanasius apud virginem quandam pudicam & formosam delitescens, post septem annos exactos comparuit, & Alexandriam ingressus est. Capvt VI.
•  
  PDF 113v De Georgii episcopi Alexandrini propter ea quæ in Mithrio acciderunt, interfectione, & quòd interfectus camelo impositus, contumeliæ causa pupulo spestandus circumducebatur, & quid ea de re scripserit Iulianus, de Theodorito sacrorŭ Antiochiæ vasorum ... . Cap. VII.
•  
  PDF 114v De sanctorum Eusebii, Nestabi, & Zenonis, in ciuitate Gaza martyrio. Capvt VIII.
•  
  PDF 115v De sancto Hylarione & virginibus Eliopoli à suibus interemptus, & de inaudito Marci Aretha siorum episcopi martyrio. Cap. IX.
•  
  PDF 117r De Macedonio, Theodulo, Tatiano, Bucere, Basilio, & Eupsychio, qui ea tempestate vită martyrio fivierunt. Cap. X.
•  
  PDF 118r De Lucifero & Eusebio Occidentalibus episcopis, & quòd Eusebius simul cum magno Athanasio reliquisq[ue] episcopis, concilio Alexădriæ cŏuocato, Nicænam fidem corroborarunt, spiritŭ sanctum eiusdem eße cum patre & filio naturæ decernentes, & quid ... . Cap. XI.
•  
  PDF 118v De Paulino & Melcrio Antiochenis episcopis, & quòd Eusebius & Lucifer inuicem dißidebant, & quòd Eusebius & Hilarius Nicænam fidem propugnabant. Cap. XII.
•  
  PDF 119r Quòd Macedonius & qui illi addicti erant, cum Acacianis discordabant, & quid pro se responderint. Capvt XIII.
•  
  PDF 119v Quòd rursus Athanasius exulat, & de Eleusio Cyziceno episcopo, et Tito Bostrorum, & familiæ vnde hic scriptor hic prognatus sit, comme moratio. Capvt XIIII.
•  
  PDF 121r De studio quod Iulianus in stabilienda gentiliŭ religione, & nostra euertenda, posuerit, & epistola quam ad quĕdam gentilium archiepisoporŭ miserit. Cap. XV.
•  
  PDF 122v Quòd Iulianus Christianos vt tyranni suspicionem euitaret, asturè circumueniendo supplicys afficiebat, & quòd crucis insigne deleuit, miliresq[ue] vt in uitè sacrificarent induxit. Cap XVI.
•  
  PDF 123v Quòd Iulianus Christianis forum, iudicia, & gentilium literarum cognitionem interdixit, & de Basilio magno, Gregorio Theologo, & Apolinario, qui Iuliano restiterunt, ad gentilium formam sacras literas conuerterunt, ac præcipuè Apolinarius, & Gregorius Naziancensus, quorum ... . Cap. XVII.
•  
  PDF 124v De Iuliani oratione cui titulus est Misopogon, & Daphne apud Antiochiam, & eius descriptione, & reliquiarum sancte Martyris Babilæ translatione. Cap. XVIII.
•  
  PDF 126r Quòd propter reliquiarum eius translationem, multas Christianis clades Iulianus inflixit, et de sancto confeßore Theodoro, & quòd delapso cælitus igne, Daphnæi Apollinis templum conflagrauit. Cap XIX.
•  
  PDF 126v De Christi statua quæ Paneadi habebatur, quam cum diruisset, destruxisserque Iulianus, suam ibidem erexit, & quomodo ea icta fulmine collapsa sit, & de fonte Emaus, in quo pedes suos lauit Christus, & Perfide arbore, quæ Christum in Aegypto adorauit, & miraculis per eam aditis. Cap XX.
•  
  PDF 127v Quòd Christianis infensus Iulianus, Iudæis templum Hierosolymis restaurandi facultatem de dit, quorum plures summa operem aggreßos, flamma erumpens absumpsit, & de crucis figuris quæ eorem vestibus qui operi institebant, apparuerunt. Cap. XXI.
•  
  PDF 129v Hermiae Sozomeni Ecclesiasticae Historiae Liber Sextvs.
•  
  PDF 129v De Iuliani in Persas expeditione & quòd ibi deuictus, lethale vulnus accepit, ac quid Libanius de eius interfectore prodiderit. Capvt I.
•  
  PDF 131r Quòd vltore Deo è medio sublatus est, & de visis quibus plerisq[ue] mors eius significabatur, deque responso illo, quòd fabri fililius feretrŭ illi fabricabat, & quòd haustum è vulnere sanguinem, in Christŭ iaculatus est, & quantæ clades propter ... . Capvt II.
•  
  PDF 132v De Iouiani imperio, & quòd suscepto regno multa iustè legitimeq[ue] statuerit. Cap. III.
•  
  PDF 133r Quòd denuò motus in ecclesia exorti sunt, & de Antiocheno concilio, quod fidem Nicænă confirmauit, & quid ad Iouianum Imperatorem scripserit. Capvt IIII.
•  
  PDF 134r De magno Athanasio, qui maiorem in modum ab imperatore colebatur, quodque Aegypti ecclesiæ illi traditæ sunt, & de magni Antonij visione. Cap. V.
•  
  PDF 135r Bouiani mors, & de vita Valentiniani, et ipsius in Deum fiducia, & quomodo ad imperiŭ peruenerit, & quòd Valentĕ fratrem suŭ in imperij partem aßumpsit, & de opinionum & morum eorundem discrepantia. Capvt VI.
•  
  PDF 136r Quòd rursus ecclesiis perturbatis concilium Lamplaci coactum est, & quòd Artani qui Eudoxium sequebantur, cum superiores eßent, illos qui fidem orthodoxam tenebant, vnà cum Meletio ecclesiis submouebant. Cap. VII.
•  
  PDF 136v De Procopij desectione, & incredibili eius exitu, & Eleusio Cyziceno & Eunomio hæretico, & quomodo Eleusio succeßerit. Cap. VIII.
•  
  PDF 137v Quòd grauiter mulctati erant, qui eo tempore fidĕ Nicænam profitebantur, & de Agelio nouatianorŭ Antistite. Cap. IX.
•  
  PDF 137v De Valentiniano iuniore & Graciano, & persequutione quă excitauit Valens, & quòd qui consubstătiale tuebătur, ab Arianis & Macedonianis diuexati, Romă legationĕ mittŭt. Capvt X.
•  
  PDF 138v Eustathij, Siluani, & Theophili ad Liberium Romanum eposcopum confeßto. Capvt XI.
•  
  PDF 139r De concilio Tyanis celebrato, & eo quod in Ciciliæ expectabatur futurum, nisi id Valens soluißet, & persecutione quæ eo tempore feruebat, & q[ue] Athanasius magnus iterum sese fugę mandans delitescebat, & postea datis ad eum Valentis literis in ... . Capvt XII.
•  
  PDF 140v Quòd post Eudoxiŭ, Ariani Demophilŭ ad Constătinopolis sedĕ extulerŭt, sed qui vera pietate erant præditi, Euagrium renunciant, & de persecutione quæ inde subsequuta est. Capvt XIII.
•  
  PDF 141r De pijs octoginta legatis, quos Valens Nicomediæ agens, medio mari vnà cum ipso nauigio concremandos curauit. Cap. XIIII.
•  
  PDF 141v De discordia inter Eusebium Cæsariensem episcopum & Basilium magnum, et quòd hinc fiduciam sumentes Ariani, Cæsariensium ecclesiă adorti, profligantur. Capvt XV.
•  
  PDF 141v Valens imperator Basilium magnŭ in suam opinionem inducere nititur, sed frustra. Capvt XVI.
•  
  PDF 142v De Basilij & Gregorij Theologi societate, qui cum summa vtrique doctina claruissent, Nicæni cŏcilij decreta strenuè propugnabant. Capvt XVII.
•  
  PDF 143r De persequutione, Antiochiæ, quam Orontes amnis alluit, suscitata, & Thomæ Apostoli templo apud Edeßęnos, & conuentu ibidem congregato, & Edessęnorum confessione. Capvt XVIII.
•  
  PDF 144r Postq[ue] magnus Athanasius fato suo perfunctus est, Luciano Ariano sedes eius traditur, qui multis Aegypti ecclesias incommodis afflixit, & de Petro qui Athanasio succedens, erepta fuga Romam perrexit. Cap. XIX.
•  
  PDF 144v De monachorum in Aegypto persecutione, & sancti Antonij discipulis, qui ob recta fidei dogmata in paruam quandam insulam relegati deportati erant, & de miraculis, quę ab illis facta fuêre. Cap. XX.
•  
  PDF 145v De Scitharum fide, & gentis illius episcopo Bretannione, & locorum quæ Nicæni concilij dogmata profirentur enumeratio. Capvt XXII. [XXI.]
•  
  PDF 146r Quòd cum id temporis quæstio de spiritu sancto agitaretur, eandem habere illum cum patre & filio substantiam decretum est. Capvt XXII.
•  
  PDF 146v De Liberij Romani pontificis obitu, & Damaso qui post illum præsidebat, & quòd occidentalis ecclesia vniuersa, rectam de fide opinionem tenebat, excepta Mediolanensi & Auxentio eius episcopo, & de Concilio Romano, quòd sedem ... . Capvt XXIII.
•  
  PDF 148r De sancto Ambrosio, quonam pacto ad episcpoatŭ euectus sit, & quód populo pietatis suasor extiterit, & de Nouatianis in Phrigia, & de Paschate. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 149r De Apollinarijs, patre, & filio, & Vitaliano presbytero, & quam ob causam in hæreses prolapsi sint. Capvt XXV.
•  
  PDF 150r De Eunomio & præceptore eius Aetio, & illorum tum gestis tum dogmatis, quodq[ue] ij primi vnam in baptismo immersionem adinuenerŭt. Capvt XXVI.
•  
  PDF 151v Quæ Gregorius theologus de Apolinario & Eunomio in quadam ad Nectarium scribat epistola, & quòd philosophia monachorum qui illo tempore vixerunt, eorem hæresis restincta erat, nam orientem propemodum vniuersum istorum duorum hæresis peruadebat. Capvt XXVII.
•  
  PDF 151v De viris sanstis qui in Aegypto id temporis floruerunt, scilicet Ionne, Or, Ammon, Beno, Theona, Copretelle, Elia, Apella, Isidoro,Serapione, Dioscoro, & Eulogio. Cap. XXVIII.
•  
  PDF 152v De monachis in Thebaide degentibus, Apollo, Dorotheo, Piammone, Ioanne, Marco, Macario, Apollodoro, Mose, Paulo, qui vitam Pherina agebat, Paco Stephano, & Pior. Capvt XXIX.
•  
  PDF 155v De monachis, qui in monasteriis Scetis vixerunt, Origine, Didymo, Cronione, Arsisio, Putabaste, Arsione, Serapione, Ammonio, Eusebio, & Dioscoro , fratribus, & iis qui longi nominabatŭr, & Euagrio philosopho. Cap. XXX.
•  
  PDF 156v De Nitriæ monachis & monasteriis quæ celliæ vocabantur & Rinocuraræ monachis Nigro, Dionysio, & Solone. Capvt XXXI.
•  
  PDF 157v De Palestinę monachis, Hesycha, Epiphanio, postea Cypri episcopo, Ammonio, & Siluano. Capvt XXXII.
•  
  PDF 158r De Syriæ monachis, Batthæo, Eusebio, Berge, Ala, Abbo, Lazaro, Abdaleo, Zenone, Heliodoro, Eusebio apud Carras, Protogene, Bito, Aone. Capvt XXXIII.
•  
  PDF 158v De Edeße monachis Iuliano, Ephrĕ, Syro, Barsę, & Eulogio, præterea verò & de iis Celesyriam incolunt, Velentino, Theodoro, Meroso, Baßo, Baßone, & Paulo, ac de illis etiă qui sunt in Galatia, & Cappadocia, & alijs in locis viris sanctis, & qua de causa ... . Cap. Capvt XXXIIII.
•  
  PDF 159v De tripode ligneo, & imperatoris ex elementorum connexione succeßuri exploratione, & philosophorum cade, & astronomia. Capvt XXXV.
•  
  PDF 160v De Valentiniani imperatoris in Sauromatas expeditione, & eius in Gallia morte, & Valentiniani lunioris electione, ac persequutione sacer dotum, orationéque Themistii philosophi, qua magis humanus ac facilis in illos qui ei repugnabant effectus est. Cap. XXXVI.
•  
  PDF 161v De Barbaris qui trans Istrum habitabant, quopacto ab Hunnis sedibus pulsi, ad Romanos cŏfugerint, ac Christiani facti sint, & de Vlphila & Athalarico, & iis quæ inter eos acta suerunt, & quomodo Ariana lue infecti sunt. Capvt XXXVII.
•  
  PDF 163r De Mauia Saracenorum regina, & quòd Moses eorŭ eoiscopus fœdera quę inter illos & Romanos rupta fuerant, institutionem à Christianis accipiens, rursus instaurauit, & narratio quæ dam de Ismaelitis & Sarracenis, & eorum diis & quomodo à Zacomo eorum ... . Capvt XXXVIII.
•  
  PDF 164v Quòd Roma reuersus Petrus, Aegypti ecclesias pulso Lucio obtinuit, & de Valentis contra Barbaros expeditione. Cap. XXXIX.
•  
  PDF 164v De sancto Isaacio monacho, & eius in Valentem vaticinio, & quòd fugiens Valens, ac in domuncula quadam delitescens, ibidem incendio extinctus animam efflauit. Capvt XL.
•  
  PDF 165v Amplissimo Viro Reverendo In Christo Patri Ac Domino, Domino Lamberto Hankart, Coen Obij Gemblacensis Abbati Dignissimo, Domino ac Mæcenati suo vnice colendo. S.P.D.
•  
  PDF 167r Hermiae Sozomeni Ecclesiasticae Historiae Liber Septimvs.
•  
  PDF 167r Quo modo Romanis Barbarorŭ incursu periclitantibus Mauia suppetias miserit, & quidam ex plebe victoriam reportarint. item quomodo iusserit suam vnicuique religionem eße liberă. Capvt I.
•  
  PDF 167v Quomodo Gratianus Theodosium natione Hispanum Imperij consortem sibi adoptarit, & quo modo Orientales ecclesias vniuersas, excepta Hierosolymitana, Hæresis Ariana occuparit. Tum de synodo apud Antiochiam Cariæ congregata: & de Primatus constitutione tunc facta. Capvt II.
•  
  PDF 168r De his qui propter sanctum Meletium & Paulinum Antiochienses Episcopos contenderint. & de Iureiurando propter episcopalě sedem facto. Capvt III.
•  
  PDF 168v De imperio Theodosii magni, & quo modo per Ascholium Tessalonicę episcopum sacro Baptimate tinctus sit, & quid aduersus illos decreuerit, qui ex præscripto Concilij Nicęni Religionem non propagarent. Capvt IIII.
•  
  PDF 169r De Gregorio Theologo, & quòd illi ecclesias tradiderit Theodosius eiecto Demophilo & iis, qui filium patri consubstantialě non eße docent. Cap. V.
•  
  PDF 169v De Arrianis, & item de Eunomio tum florente, & de libertate sancti Amphilochij, qua ille in oratione as imperatorem vsus est. Capvt VI.
•  
  PDF 170r De secundo vniuersali Consilio, vnde, & quam ob causam conuocatŭ sit, & de recusatione Gregorij Theologi. Capvt VII.
•  
  PDF 171r De electione Nectarij in episcopum Constantinopolitanum, & cuias fuerit, & quibus moribus. Capvt VIII.
•  
  PDF 172r Quibus de rebus in secŭdo vniuersali Cŏcilio statutum fuerit, & de Maximo, Philosopho Cynico. Capvt IX.
•  
  PDF 172v De Martyrio Cylice, & de translatione reliquiarum sanctorum Pauli confessoris, & Meletij Antiochiæ Episcopi. Capvt X.
•  
  PDF 173r De ordinatione Flauiani episcopi Antiochiæ, & iis quæ huius nomine acciderunt, propter datum olim iusiurandum. Capvt XI.
•  
  PDF 173v Quòd Theodosius Concilium agitauerit, vt omnes hęreses in vnam concordiam redigeret. tum de Agelio & Sicinnio, Nouatianis, quid introduxerint. & quòd Concilio rursus conuocati, Imperator solos eos receperit, qui trinitatem consubstantialem ... . Capvt XII.
•  
  PDF 174v De Tyranno Maximo, & quæ illo graßante acta sint, inter Iustină imperatricem et sanctu Ambrosium, & quo modo per dolum interemptus sit imperator Gratianus, & Valentinianus vna cŭ matre Thessalonicam ab Theodosium confugerit. Capvt XIII.
•  
  PDF 175v De natiuitate Honorij: & quòd Theodosius relicto Arcadio filio Constantinopoli Imperatore, in Italiam profectus sit, & de succeßione Nouatianorum, & reliquorum Patriarcharum. & de audacia Arrianorum, & quo modo Theodosius sublato ... . Cap. XIIII.
•  
  PDF 176r De Flauiano & Euagrio Antiochiensibus, & de iis quæ Alexandriæ contigerunt in euersione templi Serapidis, de templo Serapidis, & euersis aliis templis Idololatricis. Cap. XV.
•  
  PDF 177v Quomodo & quam ob causam ex authoratus sit sacerdos ille, qui pœnitentibus præesse solet. tum Historia de modo pœnitentiæ. Cap. XVI.
•  
  PDF 178v Quomodo extra Imperij Romani fines exulare Theodosius magnus Eunomiŭ iusserit. & de Theophronio eius succeßore, & de Eutychio ac Dorotheo, & de secta eorum, deque his, qui appellantur Psathyriani, & quomodo Arianorum secta in diuersas factiones distracta sit,& illi magis ... . Capvt XVII.
•  
  PDF 180r Quòd Nouatiani aliam etiamnum hæresim ex se produxerint eorŭ, qui appellantur Sabbatiani: item de Synodo Sangariana. & de festo Paschali traditio seu espositio Historica. Capvt XVIII.
•  
  PDF 181r Cathalogus Authoris scitu dignus, de cŏsuetudinibus apud diuersas nationes & ecclesias vsitatis. Capvt XIX.
•  
  PDF 182v De incremento doctrinæ catholicæ, & perpetua destructione templorum Idololatricorum, ac de exundiatione Nili fluuij. Capvt XX.
•  
  PDF 183r De inuentione venerabilis capitis Diui Iohannis Baptistæ, & quæ eius nomine facta sint. Capvt XXI.
•  
  PDF 183v De strangulatione ac interitu Valentiniani adolescentis Imperatoris Romani, & de Tyrannide Eugenij, & de vaticinio Iohannis monachi Thebaide morantis. Cap. XXII.
•  
  PDF 184v De exactione vectigalium, de imperatorijs statuis apud Antiochiam deiectis, & Flauiani Episcopi legatione. Capvt XXIII.
•  
  PDF 185r De libertate D. Ambrosii, qua apud imperatorĕ Theodosium in loquendo vsus est. item de cæde Theßalonicæ facta, denique enarratio aliquot præclarè factorum sancti Ambrosii. Capvt XXIIII.
•  
  PDF 187r De sancto Donato Episcopo Euoriæ, & de Theotino Schytarum Antistite. Capvt XXV.
•  
  PDF 187v De sancto Epiphanio Episcopo Cypri, & particularis quædam rerum eius expositio. Capvt XXVI.
•  
  PDF 188v De Acacio Berœæ episcopo. & de Zenone & Aiace viris illustribus, & ob virtutem claris. Capvt XXVII.
•  
  PDF 189r De inuentione Reliquiarum Abbacuc & Michææ Prophetarum. & de obitu Imperatoris Theodosii magni. Cap. XXVIII.
•  
  PDF 190r Hermiae Sozomeni Ecclesiasticae Historiae Liber Octavvs.
•  
  PDF 190r De succeßoribus Theodosii Magni, & quo modo sublatus de medio sit Pręfectus eius Ruffinus, & de magnarum ciuitatum Episcopis, & Hæreticorum dißidiis: & Sisinnio Nouatianorŭ Episcopo. Capvt I.
•  
  PDF 191r De educatione, ratione vistus, consuetudine vitæ, ordinatione magni illius Iohannis Chrysostomi, & quo modo illi obstiterit Theophilus Episcopus Alexandrinus. Cap. II.
•  
  PDF 193r Quo modo Iohannes in episcopatu collocatus Rĕ ecclesiasticam cordi habuerit, et Ecclesias vbiq[ue] correxerit: & quo modo Flauiano Pontificem Romanum reconcilauerit. Capvt III.
•  
  PDF 193v De Gaïna Barbaro Gotthorŭ duce, eiusq[ue] Flagitijs. Capvt IIII.
•  
  PDF 195r Quo modo Iohannes Chrysostomus doctrina sua vulgus attraxerit, ac de muliere Hæreseos Macedonianæ, cuius panis est in lapidem connuersus. Cap. V.
•  
  PDF 195v De his quæ iohannes Chrysostomus per Asiam & Phrygiam egerit, dee Heraclide Ephesi, & Gerontio Nicomediæ Episcopis. Capvt VI.
•  
  PDF 196v De Eutropio eunucho primario, de lege quam tulit, & quo modo ex templo retractus & occisus sit, & de obmurmuratione hinc aduersus Iohannem Chrysostomum facta. Capvt VII.
•  
  PDF 197r Quo modo Iohannes Chrysostomous ad æmulationem Arrianorŭ responsorias cantiones instituerit, & eius doctrina res Catholicorum succreuerit, quo modo sibi diuites insensos habuerit. Capvt VIII.
•  
  PDF 197v De Serapione Archidiacono, & sancta Olympiade, & quo modo Iohannem Chrysostomum nonnulli conuitiis prociderint, ac morosum & iracundum apellarint. Capvt IX.
•  
  PDF 198r De Seueriano Gabalensi & Antiocho Ptolemaidis & quæ inter Seuerianum ac Serapionem acta fuerint, & quo modo per Imperatricem res inter eos composita fuerit. Capvt X.
•  
  PDF 198v De quæstione in Aegypto mota, an Deus humana forma pręditus sit, ac de Theophilo Alexandrino Episcopo, & de libris Origenis. Capvt XI.
•  
  PDF 199r De quatuor Fratribus Monachis cognomine Longis, quibus Theophilus ex amico hostis est factus. Capvt XII.
•  
  PDF 200r Quomodo hi monachi Iohanni sese adiunxerint, indeq[ue] Theophilus insidiatus fuerit ipsi Iohanni. Cap. XIII.
•  
  PDF 200v De peruersitate Theophili, & de sancto Epiphanio, quo modo is Constantinopolim appulerit, & populum aduersos Iohannem concitauerit. Capvt XIIII.
•  
  PDF 201v De Filiolo imperatricis, & de Sancto Epiphanio, & quomodo Longi in colloquiŭ cum Epiphano venerint, & quo modo ipse rursus in Cyprum abnauigauerit, ac de Epiphanio & Iohanne amplius. Capvt XV.
•  
  PDF 202r De simultate inter Iohannem & imperatricem, & quo modo venerit ex Aegypto Theophilus, & de Cyrino Chalcedonis episcopo. Capvt XVI.
•  
  PDF 203r De Synodo per Theophilum collecta, & de accusatione Iohannis Chrysostomi in Ruffinïanis facta, & quomodo Iohănes, quia votatus non comparuißet, vt contumax à Theophilo depositus sit. Capvt XVII.
•  
  PDF 203v Quomodo populus aduersus Theophilum eiusque Synodum tumultuatus fuerit: & imperatoribus maledixerit. et Iohannes proinde reuocatus episcopalem sedĕ recuperarit. Capvt XVIII.
•  
  PDF 204v De peruersitate Theophili, de dißidio inter Aegyptios & Constantinopolitanos, de fuga Theophili, de Nilămone Monacho, & Synodo pro Iohanne Chrysostomo collecta. Capvt XIX.
•  
  PDF 205r De statua Imperatricis, & iis, quæ huius nomine facta sunt, de doctrina Iohannis, de Synodo aduersus eum rursus congrgata, eiusq[ue] depositione. Capvt XX.
•  
  PDF 206r Quæ mala vulgo propter Iohannis eiectionem euenerint, & de infidiis per Sicarios illi structus. Cap. XXI.
•  
  PDF 206v Quo modo Iohannes Chrysostomus iniustè sua sede expulsus, & ob eam rem tumultus excitatus fuerit, & ecclesiæ incendio, & de Iohannis apud Cucusum ecilio. Cap. XXII.
•  
  PDF 207r De Arsacio Iohannis succeßore, & quantum malorum is Iohannis fautoribus intulerit, de sancta virgine Nicarete. Capvt XXIII.
•  
  PDF 208r De Eutropio Lectore & de sancta Olympiade, & de presbytero Tigrio, quantis calamitatibus propter Iohannem sint afflicti: Præterea de succeßione Præsulum Ecclesiæ. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 209r Quòd ecclesia male affecta etiam Respub. munda na fuerint perturbatæ. Tum de Stilicone Honorij duce. Capvt XXV.
•  
  PDF 209v Epistolæ duæ Innocentij Romani Papæ, altera ad Iohannem Chrysostomum, altera pro codem ad Clerum Constantinopolitanum. Capvt XXVI.
•  
  PDF 211r De calamitatibus quæ propter Iohannem acciderunt, & de morte Eudoxiæ imperatricis, & Arsacij: tum de Patriarcha Attico, cuias fuerit, & quibus moribus. Cap. XXVII.
•  
  PDF 211v Quòd Innocentio fuerit studio Iohannem per Synodum reuocare. De aggrauato eius exilio ac morte. Cap. XXVIII.
•  
  PDF 212v Hermiae Sozomeni Ecclesiasticae Historiae Liber Nonvs.
•  
  PDF 212v De morte Arcadij imperatoris, & de imperio Theodosii iunioris, de Sororibus eius, de pietate virtute ac virginitate Pulcheriæ imperatricis, & de pijs eiusdem factis, tum quàm honestĕ imperatorem educauerit. Capvt I.
•  
  PDF 213v De inuentione reliquiarum sanctorum quadraginta martyrum. Cap. II.
•  
  PDF 215r De virtute Pulcheriæ ac sororum eius, de singulari beneuolentia qua Deus eas prosecutus est. Capvt III.
•  
  PDF 215v De fœdere Persarum, & de Honorio ac Stilicone, & quid Romæ & in Dalmatia actum sit. Capvt IIII.
•  
  PDF 216r De diuersis nationibus Romanos impugnătibus, sed diuina prouidentia aut oppreßis aut fœdere adstrictis. Capvt V.
•  
  PDF 216v De Alaricho Gottho, & quomodo Romanos adortus bello afflixerit. Capvt VI.
•  
  PDF 217r De Innocĕtio Antiquæ Romæ episcopo, quo modo legationem ad Alarichum miserit, & de Iouio italiæ Hyparcho, & legatione ad imperatorem facta: & quid cum Alaricho actum. Capvt VII.
•  
  PDF 217v De defectione Attali, & Præfecto Heracliano, & quo modo postea Honorio supplex ad pedes aduolutus veniam consecutus sit. Capvt VIII.
•  
  PDF 218v De motu inter Christianos ac Paganos facto. De Attalo, de Saro: Quo modo Alarichus dolo Romam ceperit, & D. Petri templum Asylŭ constituerit. Capvt IX.
•  
  PDF 219r De muliere Romana quæ castitatis opus perfecit. Capvt X.
•  
  PDF 219r De Tyrannis qui illa tempestate aduersus Honorium in Occidente insurrexerint, & quo modo omnes sublari sint ob Honorij erga Deum pietatem. Capvt XI.
•  
  PDF 219v De Theodosio & Lagedio & de Vandalitis ac Sueuicis gentibus. De morte Alarichi. De fuga Constantini, & Constantis Tyrannorum. Capvt XII.
•  
  PDF 220r De Gerontio, & Maximo. De Honorij exercitu, quo modo Gerontius obsessus & intefectus sit, ac de vxore eius. Capvt XIII.
•  
  PDF 221r De Constantino & exercitu Honorii, de Edobicho Duce, & quo modo is ab Vlphila Constantij duce victus, & fuga dilapsus ab Hospite ingrato obtruncatus sit. Capvt XIIII.
•  
  PDF 221v Quo modo Tyrannus Constantinus insignia Imperij deposuerit, ac presbyyter ordinatus fuerit, ac tandem interfectus sit, tum de reliquis Tyrannis, qui aduersus Honoriŭ insurrexerant. Capvt XV.
•  
  PDF 221v De Imperatoris Honorij pietate, De morte Constantij eiusq[ue] liberis, qui Honorio succeßerunt: De pace quæ tŭ per vniuersum orbem viguit. Cap. XVI.
•  
  PDF 222r De inuentione Prophetæ Zachariæ & Stephani prothomartyris. Capvt XVII.
•  
  PDF 223r Evagrii Scolastici, Epiphanensis Et Ex Praefectis Orivndi, Historiae Ecclesiasticae Libri sex.
•  
  PDF 223r Authoris proæmium, quomodo ad scribendŭ præsentem historiam accesserit, & quòd post impii Iuliani interitum, cum hæreses paulisper conquieussent, postea diaboli malignitas denuo fidem exagitauit. Cap. I.
•  
  PDF 224r Quomodo Nestorius es Anastacii discipuli sui dissertatione, sanctam dei matrem, non deiparam, sed Christiparam vocitaße, deprehensus sit, qua de causa hæreticus habitus est. Cap. II.
•  
  PDF 224v Quid magnus Cyrillus ad Nestorium scripserit, et de tertio Concilio Ephesino, ad quod Ioannes Antiochenus episcopus & Theodoritus tardius acceßerunt. Cap. III.
•  
  PDF 225r Quomodo Ioanne Antiocheno episcopo non præsente Nestorius gradu dopositus sit. Capvt IIII.
•  
  PDF 225v Quòd Ioannes episcopus Antiochenus quum quinque dies post aduenisset, Cyrillum Alexandrinum episcopum abdicat, & Memnona Ephesinŭ, quos contra concilium absoluit, & Ioanne vicissim cŭ suis loco mouet, & quomodo Cyrillus & Ioannes sciptis ad vtrŭq[ue] à Theodosio imperatore ... . Cap. V.
•  
  PDF 226r De aduentu Pauli Emiseni episcopi, Alexandriă, & laude, qua Cyrillus Ioannis epistolam prosecutus est. Cap. VI.
•  
  PDF 228v Quòd Nestorio Constantinopoli succeßit episcopus Maximianus, et illi Proclus, deinde Flauianus. Capvt VIII.
•  
  PDF 228v De infortunato Eutiche, & quomodo à Flauiano Constantinopolitano Episcopo, de gradu deturbatus sit, & de secundo concilio, illo scilicet nefario, quod Ephesi coiuit. Cap. IX.
•  
  PDF 229r Quòd studio & opera Dioscori & Chrisaphij effectum est, vt vesanum Ephesi conciliabulum congregatur. Cap. X.
•  
  PDF 229v Authoris pro opinionum apud Christianos repugnantia apologia, & de ridiculis gentilium deorum deliramentis. Cap. XI.
•  
  PDF 230v Quomodo Theodosius imperator hæresim Nestorij abegerit. Cap. XII.
•  
  PDF 230v De sancto Symeone qui columnam incolebat. Caput XIII.
•  
  PDF 232r De Stella quę sępenumero in porticu columnæ Symeonis conspicitur, quam scriptor hic & alij cŏplures viderunt, & de ipso etiam sancti Symeonis capite. Caput XIIII.
•  
  PDF 232v De Isidoro Pelusiota, & Synesio Syrenæ episcopo. Caput XV.
•  
  PDF 133r [233r] Quòd diuus Ignatius à Theososio Roma translatus, Antiochiæ sepultus est. Caput XVI.
•  
  PDF 133v [233v] De Attila rege Scitharum, & quomodo partes tŭ orientales, tum occidentales depopulatus sit, & de inaudito terrimotu, aliisq[ue] terribilibus quę orbi incumbebant signis. Cap. XVII.
•  
  PDF 226v Quænam impius Nestorius paßum fuisse se literis suis declaret, & quòd tădem lingua vermibus erosa, apud Oasim insulam expirauit. Capvt VII.
•  
  PDF 234r De Antiochiæ ædificiis, & illorŭ cŏditoribus. Cap. XVIII.
•  
  PDF 234r De bellis variis tum in Italia, tum Perside regnante Theodosio susceptis. Capvt XIX.
•  
  PDF 234v De Eudocia imperatrice & filia eius Eudoxia, & de eius Hierosylymas prosectione, & statua qua ab Antiochenis donata est. Cap. XX.
•  
  PDF 235r Quòd Eudocia multa Hierossolymis præclarè administrauit, & de diuersa monachorum Palęstinę victus viuendiq[ue] ratione. Cap. XXI.
•  
  PDF 236v Quę Eudocia imperatrix in Palęstina reparauerit, & de sancti Stephani ecclesiæ ex ędificatione. Capvt XXII.
•  
  PDF 237r Evagrii Scolastici, Ecclesiasticae Historiae Liber Secvndvs.
•  
  PDF 237r De Martiano imperatore & quæ signa præcesserint, imperium eius poetendentia. Cap. I.
•  
  PDF 238r De Chalcedonensi concilio, & eius congregandi causa. Caput II.
•  
  PDF 238v Templi sanctæ martyris Euphemiæ apud vrbem Chalcedonensem descriptio, & æditorum in illo miraculorum commemoratio. Caput III.
•  
  PDF 239v De ijs quæ in concilio Tractata statutaq[ue] sunt, & quòd Dioscoro Alexandrino episcopo ab episcopali sede summoto, Theodoritus & Ibas & aliquot alii reuocati fuerunt. Caput IIII.
•  
  PDF 243v De seditione propter ordinationem Proterij Alexandriæ suscitata, & itidem Hierosolymis. Cap. V.
•  
  PDF 244v De imbrium penuria, fame ac peste, vtque incredibiliter quibusdam in locis tellus sua sponte fructus protulerit. Cap. XI.
•  
  PDF 245r De Valentiniani cæde, & Romæ expugnatione, & alijs qui illic imperitabant. Cap. VII.
•  
  PDF 245v De morte Martiani et Leonis imperio, et quòd hæretici Alexandrini Proterium occidunt, eiusq[ue] episcopatum Timotheo Aeluro tradunt. Cap. VIII.
•  
  PDF 247r De circularibus Leonis literis. Caput IX.
•  
  PDF 247v De quibus rebus episcopi & Symeones qui columnam incolebat rescripserunt. Cap. X.
•  
  PDF 248v De Timothei Aeluri exilio, & Timothei Salofacioli creatione, & de Gennadio & Acacio Constantinopolitanis episcopis. Cap. XI.
•  
  PDF 248v De terræmotu qui accidit Antiochiæ, trecentos et quadraginta septem annos post illum qui fierat, regnante Traiano. Cap. XII.
•  
  PDF 249r De incendio quod extitit Constantinopoli. Caput XIII.
•  
  PDF 249v De variis variarum regionum calamitatibus. Caput XIIII.
•  
  PDF 250r De Zenonis & Ariadnæ nuptiis. Cap. XV.
•  
  PDF 250r De imperatore Romano Anthemio, & qui post illum imperauerint. Cap. XVI.
•  
  PDF 250v De morte Leonis & parui Leonis imperio, & Zenonis rursum patris eius. Cap. XVII.
•  
  PDF 250v Compendium rerum in Chalcedonensi concilio gestarum, in huius secundi libri fine collocatum. Caput XVIII. Epitome eorum, quæ acta sunt & decisa in concilio Chalcedonensi.
•  
  PDF 261r Evagrii Scolastici, Ecclesiasticae Historiae Liber Tertivs.
•  
  PDF 261r De Zenonis Imperio & vita. Cap. I.
•  
  PDF 261v De Barbarorum tum in oriente tum in occidente incursionibus. Cap. II.
•  
  PDF 261v De tyrannide Basilisci, & Zenonis fuga. Cap. III.
•  
  PDF 261v Quòd Basiliscus, Timotheo Aeluro reuocato, ab eo persuasus, circulares quaqua versum literas ad comdemnandum Chalcedonense concilium emisit. Caput IIII.
•  
  PDF 263v De iis qui circularibus Basilisci literis aßensi concilium reiecerunt. Cap. V.
•  
  PDF 264r Quòd Aelurus Timotheus Alexandrino episcopatu recuperato, patriarchatus ius ecclesiæ Ephesinæ reddens, Chalcedonense concilium anathemate percellabat. Cap. VI.
•  
  PDF 264v Quod monachis Acacij suasu motum concitanibus, Basiliscus timens sibi, circulares literas superioribus contrarias, in omnes partes emisit. Caput VII.
•  
  PDF 265r De reditu Zenonis. Cap. VIII.
•  
  PDF 265r Quòd vita functo Basilisco, episcopi Asiæ dŭ Acacij bilem placare student, quòd Chalcedonense Concilium damnassent, pœnitentiæ libellum exhibuerunt. Cap. IX.
•  
  PDF 265v De iis qui Antiochiæ episcopatu fungebantur. Caput X.
•  
  PDF 265v Quòd imperator Zeno cum Aelurŭ persequi constituißet, illi ob ingrauescentem ætatem pepercit, qui cum è viuis exceßisset, Petrus Mongus episcopus Alexădrinus creatus est, sed Timotheus qui Proterium in episcopatu sequebatur, pulso illo sedem eius imperatoris mandato capessit. Caput XI
•  
  PDF 266r De Ioanne, cui post mortem Timothei, ecclesiæ Alexădrinæ gubernacula obtigerunt, vtq[ue] illum Zeno tanquam peierantem abigens, Petrum Mongum ecclesiæ Alexandrinæ pręficit. Caput XII.
•  
  PDF 266v Quòd Petrus Mongus Zenonis Henoticum, hoc est, cŏciliatricem epistolam recipit, & iis qui à Proterij partibus steterunt coniungitur. Cap. XIII.
•  
  PDF 266v De Henotico quod vocant Zenonis, hoc est, conciliatrice wius epistola. Cap. XIIII.
•  
  PDF 268r Quòd Ioannes Alexandrinus episcopus Romam profectus, effecit vt Pontifex Romanus Simplicius ad Zenonem de irrogatis ipsi iniuriis literas daret. Caput XV.
•  
  PDF 268r De Calandione Antiocheno pontifice, qui propter amicitiæ cum Ilo Leone & Pamprepe suscpicionem, in exiliŭ actus est, & quòd cum Petro Cnalymorum episcopi, amicitiæ fædus inerunt. Capvt XVI.
•  
  PDF 268v De ijs quæ ad Acacium Chacedonensis Concilij propugnatorem Petrus scripsit. Caput VII. [XVII.]
•  
  PDF 269v Quomodo Ioannes Alexandrinus Episcopus Felici Pontifici Romano consuluerit, vt Acacio Constantinopolitano episcopo abdicationem denunciet. Cap. XVIII.
•  
  PDF 269v De Cyrillo monachorum qui Insomnes vocantur pręfecto, quonam pacto Romă ad Felicĕ literas dederit, extimulans eum, vt illatas contra fidem iniurias vlcisceretur. Caput XIX.
•  
  PDF 270r De ijs quæ Felix ad Zenonem, & Zeno vicißim ad eum scripsit. Cap. XX.
•  
  PDF 270v Quòd Symeones monasterii Insomnium monachus Romam profectus, eos qui Roma Constantinopolim mißi erant, cum hæreticis communicasse assusat, quodq[ue] tum illos, tum qui cum Petro communicabant, ecclesia Romana abdicabat. Caput XXI.
•  
  PDF 271r De turba Alexandriæ ac plerisq[ue] in locis aliis ob Chalcedonense concilium suscitata. Caput XXII.
•  
  PDF 271v De Phranita & Euphemio Constantinopolitanis, Athanasio, & Ioanne Alexandrinis. Palladio & Flauiano Antiochenis, & aliis. Caput XXIII.
•  
  PDF 272r De Armati imperatricis Berinæ cognati interitu. Caput XXIIII.
•  
  PDF 272r De Theoderichi Scithæ, qui contra Zenonem Arma ceperat, morte. Cap. XXV.
•  
  PDF 272v De Martiano qui contra eundem bellum mouit, & quid illi postea acciderit. Cap. XXVI.
•  
  PDF 273r De Ili & Leontij tyrannide. Caput XXVII.
•  
  PDF 273r De Mammiano, & gestis eius. Cap. XXVIII.
•  
  PDF 273v De morte Zenonis & Anastasii electione. Caput XXIX.
•  
  PDF 274r De Anastasio imperatore, qui cum nouare quicquam in ecclesiæ statu noluerat, ecclesiæ tum plagis innumeris afflictæ sunt, tum complures ob id episcopi eiecti. Caput XXX.
•  
  PDF 274v Monachi Palestinæ ad Alcisonem de Xenaia monacho, & alijs quibusdam epistola. Cap XXXI.
•  
  PDF 276r De Macedonij Constantinopolitani Episcopi, & Flauiani Antiocheni eiectione. Caput XXXII.
•  
  PDF 276v De Seuero Antiocheno Episcopo. Caput XXXIII.
•  
  PDF 277v De missa ad eum à Cosma & Seueriano abdicatione. Caput XXXIIII.
•  
  PDF 278r De Tyrannorum Isaurorum euersione. Capvt XXXV.
•  
  PDF 278v De Scenetis Barbaris, quòd fœdera cum Romanis sanxerunt. Cap. XXXVI.
•  
  PDF 278v De Abide obsidione, & ædificatione Daras. Caput XXXVII.
•  
  PDF 279r De muro longo. Cap. XXXVIII.
•  
  PDF 279r De Chrysargyro vt vocant, quod Anastasius diruebat. Caput XXXIX.
•  
  PDF 280r De ijs quæ Zosimus scripsit de Cgrysargyro & Constantino imperatore. Cap. XL.
•  
  PDF 280v Inuectiua in Zosimum propter nephariam eius in Constantinum & Christianos maledicentiam. Caput XLI.
•  
  PDF 282v De Christotelia, hoc est auri tributo. Caput XLII.
•  
  PDF 283r De Vitaliani tyrannide. Cap. XLIII.
•  
  PDF 283v Quòd cum hymno trisagio particulam hanc, Qui Propter Nos Crvsifixvs Est Anastasius adiungere voluißet, turba ac seditio in populo excitabantur, quam rem extimescens cum summißionem simularet ilico plebis furor compressus est, & de Anasatasii ex hac luce migratione. Caput XLIIII.
•  
  PDF 284v Evagrii Scolastici, Ecclesiasticae Historiae Liber Qvartvs.
•  
  PDF 284v De imperatore Iustino primo. Caput I.
•  
  PDF 284v De Amantio Eunucho & Theocrito, vtque Iustinus illos trucidauerit. Caput II.
•  
  PDF 285r Quòd dolo Vitalianum Iustinus interemit. Caput III.
•  
  PDF 285r Quomodo etiam exacto Seuero, Paulum pro illo induxerit, paulo verò post Euphrasius Antiochenæ sedi præficitur. Caput IIII.
•  
  PDF 285v De incendijs & terręmotibus apud Antiochiam, quo tempore Euphrasis ruinarum congesta ebrutus interijt. Caput V.
•  
  PDF 286r De Euphraimio Euphrasij successore. Capvt VI.
•  
  De Zofima & Ioanne, qui miraculis claruerunt. Capvt VII.
•  
  PDF 286r De Zofima & Ioanne, qui miraculis claruerunt. Capvt VII.
•  
  PDF 287v De calamitatibus quæ paßim occurrebant. Caput VIII.
•  
  PDF 287v Quòd Iustinus adhuc viuens, Iustinianum qui simul cum ipso regnaret asciuit. Caput IX.
•  
  PDF 288r Quòd Iustinianus eos qui Chalcedonense concilium approbant charos habuit, sed Theodora contunx ipsuius, contra fouit illos qui concilio renitebantur. Caput X.
•  
  PDF 288r Quòd Anthimum Constantinopolitanum episcopum Seuerus peruertit, & item Theodosiŭ Episcopum Alexandrinum, quos expellens imperator, alios constituit. Cap. XI.
•  
  PDF 288v De Cabada Persarum rege & Chosroe eius filio, ex historia Procopy Cæsariensis. Caput XII.
•  
  PDF 289r De Alamundaro & Azeretho, & populi apud Byzantium coorta seditione, cui nomem à symbolo quod populo dabatur impositum erat, Nica, hoc est vince. Cap. XIII.
•  
  PDF 289v De Vandalorum rege Onoricho, & Christianis quorum linguæ ab illo euulfæ fuerunt. Caput XIIII.
•  
  PDF 289v De Cabaone Maurusiorum duce. Cap. XV.
•  
  PDF 290v De Belißarij contra Vandalos expeditione, & eorum internitione. Cap. XVI.
•  
  PDF 291r De manubijs quæ ab Aphrica venerunt. Capvt XVII.
•  
  PDF 291v De Phoenicibus qui à Iosue filio Nauc fugerunt, & Theodorico Gotto, & ijs quæ illo regnante Romæ vsque ad Iustiniani tempora contigerunt, & quòd Roma in potestatem Romanorum Vittige ab ea dicedente dunuò redacta est. Caput XVIII.
•  
  PDF 292v Quòd Eruli qui dicuntur, Iustiniani temporibus Christi fide initiati sunt. Capvt XIX.
•  
  PDF 292v Quòd rursus Romam, sub Gottis cum fuisset, Belissarius iterum in libertatem asserunt. Capvt XX.
•  
  PDF 292v Quòd etiam Abasgi ijsdem temporibus Christianæ fidei mysterijs imbuti sunt. Caput XXI.
•  
  PDF 293r Quòd qui Tanaim incolunt, eodem tempore Christi fidem amplexati sunt & de terræ quassationibus quæ per Græciam & Achaiam euenerunt. Caput XXII.
•  
  PDF 293r De Narsa Ductore exercitus, & eius erga Deum pietate. Caput XXIII.
•  
  PDF 293v Quòd Cosroes propter secundas Iustiniani res inuidia tabescens, contra Romanos exercitum eduxit, ac plurimas ciuitates deleuit, inter quas Antiochia magna vna fuit. Caput XXIIII.
•  
  PDF 294r De miraculo quod Apameæ, honorabilis viuificiq[ue] crucis ligni virtute editum est. Caput XXV.
•  
  PDF 294v De Cosrois contra Edessam expeditione. Caput XXVI.
•  
  PDF 295v De miraculo quod Sergiopoli visum est. Caput XXVII.
•  
  PDF 288r De pestilente morbo. Caput XXVIII.
•  
  PDF 289r De inexplebili Iustiniani pecuniæ cupiditate. Caput XXIX.
•  
  PDF 289v De sanctæ Sophiæ sanctorumq[ue] Apostolorum templo eminentißimo. Caput XXX.
•  
  PDF 290r De amentia potius quàm amicicia Iustiniani immodicè fauentis Venetorŭ factioni. Caput XXXI.
•  
  PDF 290v De Barsanuphio monacho. Cap. XXXII.
•  
  PDF 290v De Symeone monacho, qui propter Christum se morionem esse simulauit. Caput XXXIII.
•  
  PDF 291v De Thoma monacho, qui eodem modo fatuitatem fingebat. Caput XXXIIII.
•  
  PDF 292r De Mena Patriarcha, & miraculo quod ea tempestate in Hebræi puero factum est. Caput XXXV.
•  
  PDF 292v Qui magnarum vrbium id temporis fuerint episcopi. Cap. XXXVI.
•  
  PDF 292v De sancto vniuersaliq[ue] concilio quinto, & quă ob rem instututum fuerit. Cap. XXXVII.
•  
  PDF 294r Quòd Iustinianus à recta fidei cultura excidĕs, domini corpus omnis prorsus corruptionis expers esse contendebat. Cap. XXXVIII.
•  
  PDF 294v De Anastasio Antiocheno archiepiscopo. Caput XXXIX.
•  
  PDF 295r De Iustiniani morte. Cap. XL.
•  
  PDF 295v Evagrii Scolastici, Ecclesiasticae Historiae Liber Qvintvs.
•  
  PDF 295v De Iustini creatione, & eius moribus. Ca. I.
•  
  PDF 296r De Iustini cognati sui occisione. Caput II.
•  
  PDF 296r De execrabilibus Addæo & Aetherio. Caput III.
•  
  PDF 296v De fidei edicto, quod Iustinus ad Christianos vbicunque scribendum curauit. Caput IIII.
•  
  PDF 298r De Anastasii episcopi Theopolitani, id est, Antiocheni eiectione. Caput V.
•  
  PDF 298v Quòd Anastasio succeßit Gregorius episcopus, & quibus moribus præditus fuerit. Caput VI.
•  
  PDF 299r Quòd qui Persarmeni dicti sunt, se ditioni Romanorum tradiderunt, atque hinc bellum in Persas susceptum eße. Caput VII.
•  
  PDF 299v De Martiano duce, & obsidione Nisibis. Caput VIII.
•  
  PDF 299v Quòd Chosroes vbi cŏtra Romanos Adaarmanem ducem emiserat, qui illos magnis multisque cladibus affecit, ipse Nisihim profectus est. Caput IX.
•  
  PDF 300v De Apameæ & Daras expugnatione. Caput X.
•  
  PDF 301r Quòd Iustinus Imperator cum in phrenitidem incidisset, Tiberius totius imperij administrationem capescit. Caput XI.
•  
  PDF 301v Quòd Traianus ad Chosroem legatione fungens, res Romanorum in integrum restituit. Caput XII.
•  
  PDF 302r De cooptato in imperium Tiberio & moribus eiusdem. Caput XIII.
•  
  PDF 302v Quòd Tiberius imperator coacto magno contra Cosroem exercitu, illum Ductore militum Iustiniano, ab Romanorum ditione repulit. Caput XIII.
•  
  PDF 303v Quod Chosroes cum se superatum pugna dolenter tulisset, mortuus est, filio suo Hormisdæ Persarum imperio relicto. Cap. XV.
•  
  PDF 303v Quinam tum tempores præcipuarum ecclesiam Episcopi fuerunt. Cap. XVI.
•  
  PDF 304r De terræmotú Antiochiæ regnante Tiberio. Caput XVII.
•  
  PDF 304r De tumultu qui propter scelestum Anatolium fiebat. Cap. XVIII.
•  
  PDF 305r De Mauricij præfectura, & eiuis virtutibus. Caput XIX.
•  
  PDF 305v Quòd Mauricius Chosroem & Adaarmanem Persarum ductores superauit. Cap. XX.
•  
  PDF 306r De signis quæ Mauricij imperium indicabant. Caput XXI.
•  
  PDF 306v De mauricij & Augustæ creatione. Caput XXII.
•  
  PDF 306v De temporis, à Iustino Iuniore vsque ad Mauricium, supputatione. Caput XXIII.
•  
  PDF 307r De Historiæ serie ad nos vsque sernata. Caput XXIIII.
•  
  PDF 307v Evagrii Scolastici, Ecclesiasticae Historiae Liber Sextvs.
•  
  PDF 307v De Mauritij & Augustæ nuptiis. Caput I.
•  
  PDF 308r De Alamundaro Saraceno & nato eius Naamane. Caput II.
•  
  PDF 308v De Ioannis præfectura, & Philippico, & quæ ab eis gesta sunt. Caput III.
•  
  PDF 308v De Prisci præfectura, & quæ facto repente à militibus suis in eum impetu, perpeßus sit. Caput IIII.
•  
  PDF 309r De Germano, qui imperij summam, inuito reluctanteq[ue], animo suscepit. Caput V.
•  
  PDF 309v Quòd cum rursus Philippicum imperator emitteret, exercitus illum recusauit. Caput VI.
•  
  PDF 309v De Gregorio Theopolitano, hoc est, Antiocheno episopo, & intentata aduersus eum calumnia, & quomodo falsam illam redarguerit. Caput VII.
•  
  PDF 310r Quòd iterum terræmotibus Theopolis concutiebatur. Capvt VIII.
•  
  PDF 310v Quod Barbari propter exercitus Romani defectionem,audaciam sumentes, illum adorti à Germano fusi prostratique sunt. Capvt IX.
•  
  PDF 311r De imperatoris Clementia in eos qui ducem suum deseruerant. Capvt X.
•  
  PDF 311r Quòd Gregorius Theopolitanus episcopus, ad reconciliandum exercitum mittitur, & eius apud milites oratio. Capvt XI.
•  
  PDF 312r Quòd post habitam Gregorij orationem, milites mutata sententia, denuò Philippicum imperatorĕ exercitus recipiunt. Caput XII.
•  
  PDF 312v De capta Martyropoli. Caput XIII.
•  
  PDF 313r De Cŏmentioli ducatu & Ocbas deuictione. Cap xiiij.
•  
  PDF 313v De cede Hormisdæ. Caput XV.
•  
  PDF 313v De Iunioris ad nos Chosrois fuga. Cap. XVI.
•  
  PDF 313v Quòd imperator Gregorium & Domitianum in Chosro is occursam emisit. Caput XVII.
•  
  PDF 314r Quod rursum Persarum imperium Romanorum ope recepit Chosroes. Caput XVIII.
•  
  PDF 314r Quod id temporis sancta martyr Golauduch viuebat. Capvt XIX.
•  
  PDF 314r De donarijs quæ ad sanctum Martyrem Sergium misit Chosroes. Caput XX.
•  
  PDF 315v De Naamane Saraceno. Cap. XXI.
•  
  PDF 315v De sancti Symeonis qui columnam incolebat morte. Caput XXII.
•  
  PDF 316v De Gregorij Theopolitani Episcopi ab hac vitæ migratione. Capvt XXIII.
•  
  PDF  Vorsatz
•  
  PDF  Rückdeckel
•  
  PDF  Rücken
•  
  PDF HISTORIAE EC||CLESIASTICAE PARS || SECVNDA, QVA CON-||TINENTVR || Socratis Scolastici Constantinopolitani lib. 7. || Theodoriti Cyrensis episcopi lib. 5.|| Ioanne Christophorsono interprete.||
•  
  PDF  Vorderdeckel
•  
  PDF  Vorsatz
•  
  PDF  Titelblatt
•  
  PDF  Index In Socratis Et Theodoreti Historiam Ecclesiasticam in quo a. cuiuslibet paginae anterioris partem dimidiam superiorem, b. inferiorem: c. posterioris paginae partem superiorem: d. inferiorem designat.
•  
  PDF  Leerseiten
•  
  PDF 1r Socratis Scholastici Historiae Ecclesiasticae, Liber Primus.
•  
  PDF 1r Libri Prooemium, & quomodo Constantinus Imperator ad Christianam fidem se contulerit. Cap. I.
•  
  PDF 2v Quomodo Christianoru[m] res cum Constantinus amplificaret, Licinnius qui in imperio co[n]sors erat, Christianos insectatus est, atq[ue] hinc ortum esse inter illos bellum. Cap. II.
•  
  PDF 3r De Arij contra Alexandrum Episcopum contentione, & quòd ex ea Ecclesiae dißentio nata sit, quodque Alexander Alexandriae Episcopus Arium cum suis, presbyterij gradu abdicauerit. Cap. III.
•  
  PDF 6v Quòd Imperator Constantinus propter Ecclesiarum perturbationem solicitus, Osium Hispanum Alexandriam miserit, Episcopum & Arium ad concordiam inuitans. Cap. IIII.
•  
  PDF 8v De Synodo in Bithynia apud Nicaeam habita, ac de fide quae ibidem edita erat. Capvt V.
•  
  PDF 13v Epistola Synodi, de rebus quas ipsa statuerat, & de Arij & eorum qui eandem cum eo tuebantur opinionem abdicatione. Capvt VI.
•  
  PDF 19v Quòd Acesium nouatianorum Episcopum Imperator ad concilium vocauerat. Cap. VII.
•  
  PDF 20r De Paphnusio Episcopo, & Spyridione Cypriorum Episcopo. Cap. VIII.
•  
  PDF 21v De Eutychiano monacho. Cap. IX.
•  
  PDF 22v Quòd Eusebius Nicomediensis & Theognis Nicaeus, qui in exiliu[m], propterea quòd in Arij sententiam discesserant, acti erant, cum tandem libello poenitentiae exhibitio expositioni fidei assensißent, ad pristinas eorum sedes restituti sunt. Cap. X.
•  
  PDF 23r Quòd finita Synodo, cum Alexander mortuus esset, Athanasius delectus est Episcopus. Cap. XI.
•  
  PDF 23v Quòd Constantinus Imperator ciuitatem quae antiquitus Byzantium vocabatur, amplians, eam nomine suo insigniuit. Cap. XII.
•  
  PDF 24r Quomodo mater Imperatoris Helena, Hierosolyma concedens, postquam perquisitam Christi crucem inuenerat, templu[]m construxit. Cap. XIII.
•  
  PDF 25r Quonam pacto Imperator Constantinus vastatis gentilium delubris, multas multis in locis ecclesias erexerit. Cap. XIIII.
•  
  PDF 26r Quomodo Constantini temporibus, interiores Indorum gentes, Christiana[m] fidem amplexati sunt. Cap. XV.
•  
  PDF 27r Quomodo Iberes ad Christi fidem conuersi sunt. Cap. XVI.
•  
  PDF 28r De sancto & magno Antonio monacho, & Manete Manichaeorum sectae antesignano, & vnde originem traxerit. Cap. XVII.
•  
  PDF 29v Quòd Eusebius Nicomedensis & Theognis Nicaeus, resumptis animis, omne studium suum, ad euertendam fidem quae Nicaeae confirmata erat, conuertebant, excogitato in Athanasium dolo, & de coacta Antiochiae Synodo, quae Eustathium Antiochiae Episcopum deposuit, propter quem exorta seditio, fere ciuitate[m] deleuit. Cap. XVIII.
•  
  PDF 31r De presbytero qui Arium reuocare curauit, & quomodo Arius Imperatori libello poenitentiae oblato, fidem Nicaeni concilij per simulationem calculo suo comprobauerit. Cap. XIX.
•  
  PDF 32v Arius Imperatoris mandato Alexandriam reuertitur, qui cum ab Athanasio non esset admissus, Eusebius eiusq[ue] complices, varia contra eum crimina apud Imperatorem contexuerunt, propter quae, Tyri, episcoporum Synodum iußit co[n]uocari. Cap. XX.
•  
  PDF 34r De Arsenio & brachio eius, quod amputatum ferebatur, & quòd cum post accusationem Athanasius innocens inueniretur, accusatores eius in fugam se coniecerunt, quodq[ue] in secunda Athanasij criminatione, cum defensionem eius episcopi non admitterent, ipse ad Imperatorem recurrebat, cum tamen Synodus nihilominus de deponendo illo sententiam tulerat. Capvt. XXI.
•  
  PDF 35v Quomodo Synodus relicto Tyro Hierosolyma com migrauerit, vbi nouae Hierusalem encenijs celebratis, Arij fautores in communionem admiserint, quodq[ue] Imperator, Synodum ad se accersendam per Epistolam curauit, vt ipse quae Athanasio obiectarentur, accuratius examinaret. Cap. XXII.
•  
  PDF 36v Quòd Synodus ad Imperatorem, cum non venisset, Eusebius ac reliqui eiusdem farinae, calumniam Athanasio intentabant, quòd ipse frumentum quod ex vrbe Alexandrina Constantinopoli suppeditari consueuerat, auersurum se interminatus sit: hinc ira percitus Imperator, eiectum in exilium Athanasium, Gallias habitare mandauit. Cap. XXIII.
•  
  PDF 37r De Marcello Ancyrae episcopo, & Asterio sophista. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 37v Quòd Arius misso iam in exilium Athanasio, cum Alexandria ab Imperatore accersiretur, turbas aduersus Alexandrum Constantinopolis Episcopum concitauit, deq[ue] foedißima Arij morte. Capvt XXV.
•  
  PDF 39r De Imperatoris Constantini funere. Cap. XXVI.
•  
  PDF 40r Socratis Scholastici Historiae Ecclesiasticae, Liber Secundus.
•  
  PDF 40r Prooemium in quo declarat quare quae in primo & secundo libro tractantur, altius repetiuerit. Capvt I.
•  
  PDF 40v Quòd Eusebius Nicomedensis cum suis, denuò Arij dogma resuscitare adnixus est, vnde motus in Ecclesia nati sint, & quomodo Athanasius literis Constantini iunioris co[m]munitus Alexandria[m] redierit. Capvt II.
•  
  PDF 42r Quòd Eusebio Pa[m]phili mortuo, Acacius Caesariae episcop[us] creatus est, et de Co[n]sta[n]tini iunioris morte. Cap. III.
•  
  PDF 42r Quòd Alexander cum è vita decederet, duos in episcopatum ipsius delegendos proposuit, Paulum & Macedonium. Cap. IIII.
•  
  PDF 42v Quòd Constantius Imperator Paulum iam ordinatum episcopum extrudit, ac Eusebio quem Nicomedia reuocandum curauit, Constantinopolis episcopatum tradit, & quòd Eusebius alteram Synodum Antiochiae vrbis Syriae congregari fecti, ac inibi aliam fidei expositionem pronunciari. Capvt V.
•  
  PDF 43r De Eusebio Emiseno. Cap. VI.
•  
  PDF 43v Quòd qui conuenerant Antiochiae Episcopi, cum Eusebius Emisenus Alexandriam recusaret, Gregorio pro eo suffecto, fidei Nicaeae confirmatae mutationem fieri curabant. Cap. VII.
•  
  PDF 45r Quomodo cum Gregorius deducentibus eum militibus Alexandriam venerat, Athanasius salutem sibi fuga quaesierat. Cap. VIII.
•  
  PDF 45r Quomodo post mortem Eusebij populus Constantinopolitanus Paulum rursus in episcopali sede locauerat, & Ariani contra Macedoniu[m] delegerint. Cap. IX.
•  
  PDF 45v De Hermogenis ductoru[m] exercitus nece, & quomodo secundo ob hanc causam Paulus ecclesia pulsus sit, & quòd Ariani translato Alexandria Gregorio, Georgium pro illo substituerint. Cap. X.
•  
  PDF 46r Quòd Athanasius & Paulus Romam profecti, ac Iulij Pontificis literis nixi, proprias sedes rursus consequuti sunt. Cap. XI.
•  
  PDF 47r Quòd Imperator Paulum per Philippum praefectum exturbari, atque in exilium mitti, ac Macedonium in sede eius collocari praeceperit. Capvt XII.
•  
  PDF 47v Quòd Athanasius minis Imperatoris exterritus, Romam iterum confugit. Cap. XIII.
•  
  PDF 48r Quòd occidentalium partium Imperator à fratre petebat, vt ad se mitteret qui de abdicatione Athanasij Pauliq[ue] ratione[m] redderent, & quòd qui mißi erant, aliam fidei expositionem secum adducebant. Cap. XIIII.
•  
  PDF 49r De fidei expositione, longa verborum ambage contexta. Cap. XV.
•  
  PDF 51r De Sardicensi Consilio. Cap. XVI.
•  
  PDF 52r Pro Eusebio Pamphili Apologia. Cap. XVII.
•  
  PDF 53v Quòd Concilium Sardicense cum thronum suum Athanasio, Itemq[ue] Paulo reddidisset, ac Orientalis partem Imperator Constantius eos non admitteret, Imperator occidentis bellum illi interminatus est, quod metuens Constantius accersitum per epistolas Athanasium Alexandriam mittebat. Capvt. XVIII.
•  
  PDF 58r Quòd Athanasius cum Alexandriam per Hierosolymam proficisceretur, à Maximo in communionem receptus, episcoporum Synodum coegit, quae, ea quae Nicaeae decreta erant, confirmauit. Cap. XIX.
•  
  PDF 58v De Magnentio & Betranione tyrannis, & cede Constantis. Cap. XX.
•  
  PDF 59r Quòd vbi partium occidentalium Imperator vita functus esset, iterum sedibus suis Paulus & Athanasius exturbantur, ille in exilium eiectus è medio sublatus est, hic verò fuga sibi consuluit. Cap. XXI.
•  
  PDF 59v Quòd Macedonius episcopatum Constantinopolitanum adeptus, eos qui ab eo dissentiebant plurimis malis affecit. Cap. XXII.
•  
  PDF 60r Athanasii testimonium de flagitijs à Georgio Ariano Alexandriae designatis. Cap. XXIII.
•  
  PDF 61r De Photino haeresiarcha. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 61v De fidei formulis Sirmij expositis, Imperatore Constantio praesente. Cap. XXV.
•  
  PDF 64r De Hosio Cordubensi. Cap. XXVI.
•  
  PDF 64r De Magnentio tyra[n]no deuicto, & Iudaeis qui Deocaesaream vrbem Palaestinae incolebant, & Gallo Caesare. Cap. XXVII.
•  
  PDF 65r De Aetio Syro Eunomij praeceptore. Cap. XXVIII.
•  
  PDF 65v De Mediolanensi Synodo & Ariminensi, & fide quae illic exposita erat. Cap. XXIX.
•  
  PDF 71r De Macedonij saeuitia, et tumultibus ab eo concitatis. Cap. XXX.
•  
  PDF 73r De Concilio Seleuciae vrbis Caesariae coacto. Cap. XXXI.
•  
  PDF 74r Quòd in Seleucensi Concilio Acacius Caesariensis aliu[m] fidei libellum recitauit, quodq[ue] Acacius & illius sententiae sectatores, vbi ab occidente redierat Imperator, Constantinopoli coeuntes, Conciliu[m] Ariminense ratum habuerunt, atque illi addiderunt nonnulla. Cap. XXXII.
•  
  PDF 77v Quòd abdicato Macedonio, Eudoxius episcopatum Constantinopolitanu[m] capescebat, & de Eustathio Sebastiae Episcopo. Cap. XXXIII.
•  
  PDF 78v De Meletio Antiochiae Episcopo. Cap. XXXIIII.
•  
  PDF 79r De Haeresi Macedonij. Cap. XXXV.
•  
  PDF 80r De Apolinaristis & eorum haeresi. Cap. XXXVI.
•  
  PDF 80v De Constantij Caesaris morte. Cap. XXXVII.
•  
  PDF 81r Socratis Scholastici Historiae Ecclesiasticae, Liber tertius.
•  
  PDF 81r De Iuliano & genere eius, & eruditione, & quòd postquam ad imperium peruenit, ad ge[n]tilium religionem se conuertebat, Capvt I.
•  
  PDF 84r De commotione Alexa[n]driae orta, & quomodo Georgius fuerit interfectus. Cap. II.
•  
  PDF 84v Quòd imperator grauiter ferens Georgij caedem, populum Alexandrinum, per epistolam perstringebat. Cap. III.
•  
  PDF 86r Quòd interfecto Georgio, reuersus Athanasius, Ecclesiae Alexa[n]drinae gubernacula capescebat, deq[ue] Lucifero & Eusebio, & quòd Lucifer Antiochiam profectus, Paulinum ordinabat episcopum. Cap. IIII.
•  
  PDF 86r Quòd Eusebius sese Athanasio iungens, concilium episcoporum Alexandriae conuocauit, qui trinitatem consubstantialem liquido pronuntiauerunt. Cap. V.
•  
  PDF 87v De Athanasii fuga, ex eius Apologetico. Cap. VI.
•  
  PDF 89v Eusebius post concilium episcoporum qui Alexa[n]driae conuenerant, & qui consubstantiale propugnauerant, Antiochiam reuersus, ac plebem dißide[n]tem propter Paulini ordinationem comperiens, cum illam ad mutuam concordiam traducere no[n] potuit, inde domum regressus est. Cap. VII.
•  
  PDF 90r De Hilario Pictauorum episcopo. Cap. VIII.
•  
  PDF 90v Quòd imperator Iulianus Christianos o[mn]es odio persequebatur, ac in primis Eleusium Nouatianoru[m] episcopum. Cap. IX.
•  
  PDF 91r De Mari Chalcidonensi episcopo. Cap. X.
•  
  PDF 91v De motu, quem contra Christianos Iulianus imperator ciebat, & quòd à Christianis pecunia[m] exigebat. Cap. XI.
•  
  PDF 92r De Athanasii fuga. Cap. XII.
•  
  PDF 92v De ijs qui regnante Iuliano, Meri Ciuitatis Phrigiae vitam martyrio consummarunt. Cap. XIII.
•  
  PDF 93r Quo pacto cu[m] Imperator interdixisset Christianis humanoris literaturae lectionem, Apolinarij ad scribendum animos applicuerunt. Cap. XIIII.
•  
  PDF 94v Quo pacto cu[m] Imperator facturus co[n]tra Persas expeditione[m], Antiochiam venisset, ac à populo ludibrio haberetur, orationem quae Misopogon inscribitur, ad illos miserit. Cap. XV.
•  
  PDF 95r Quomodo Imperator cum oraculum accipere voluißet, Daemonium, Babilam martyrem reueritum, nihil respo[n]derit, & de Imperatoris ira, & Theodoro confessore. Cap. XVI.
•  
  PDF 95v Quòd Iudaeos Imperator ad sacrificandum hortabatur, & de extremo Hierosolymorum excidio. Cap. XVII.
•  
  PDF 96v De Imperatoris in Persidem profectione, & eiusdem caede. Cap. XVIII.
•  
  PDF 97r Iouiani Imperatoris creatio, & Libanij Rhetoris refutatio. Cap. XIX.
•  
  PDF 101r Quòd ad Iouinianum vndique episcopi concurrebant, singuli sperantes eum ad fidem suam se traducturos. Cap. XX.
•  
  PDF 101r Quòd qui Macedonij sententiam propugnabant, & qui Antiochiae conuenerant, Acacij fautores, Nicaenam fidem corroborauerunt. Cap. XXI.
•  
  PDF 102v De Iouiani Imperatoris morte. Cap. XXII.
•  
  PDF 103r Socratis Scholastici Historiae Ecclesiasticae, Liber Quartus.
•  
  PDF 103r Quòd mortuo Iouiano, Valentinianus Imperator eligitur, qui in imperij partem, Valentem fratrem assumit, & quòd Valentinianus recta sanaq[ue] fide praeditus erat, Valens autem Ariana labe infectus. Capvt I.
•  
  PDF 104r Quòd dum in occidente ageret Valentinianus, adeunt Constantinopoli Valentem Macedoniani, quibus vti Concilium fieret ab eo contendentibus, annuit, & quòd Consubstantiale Valens impugnabat. Cap. II.
•  
  PDF 104r Quòd cùm Valens eos qui consubstantiale tuebantur in oriente persequeretur, Constantinopoli Procopius tyrannus exortus est, eodemq[ue] tempore terraemotus ac maris inundatio superuenerint, quae multis ciuitatibus magnam cladem intulerunt. Capvt III.
•  
  PDF 104v Quòd cum status, tum Reip. tum etiam ecclesiae perturbaretur, Macedoniani qui Lampsaci concilium conuenire fecera[n]t, fide quae Antiochiae exposita fuit, iterum corroborata, fidei Ariminensis concilij ana thema indixerunt, ac rursus Acacij & Eudoxij abdicationem confirmarunt. Cap. IIII.
•  
  PDF 305 [i. e. 105]r Quòd Imperator & tyrannus Procopius, cum propter quandam Phrygiae ciuitatem praelium commisissent, Imperator tyrannum ducum suorum proditione capiens, cum ipsum tum ipsius duces, suppliciis inusitatis traditos trucidauit. Cap. V.
•  
  PDF 305 [i. e. 105]r Quòd post interfectum tyrannum, rursus Imperator eos qui in concilio coacti fuerunt, ad Arii opinionem adegerit, itemq[ue] Christianos omnes. Cap. VI.
•  
  PDF 305 [i. e. 105]v Quòd Eunomius, Eleusio Macedoniano eiecto, Cyzici episcopus institutus est, & vnde prodierit, & quòd Aetij cognomento Athei, scriba cum esset, illum sibi ad imitandum proposuit. Cap. VII.
•  
  PDF 106v De inuento oraculo in lapide inciso, quando propter Valentis Imperatoris iracundiam Chalcedonis murus diruebatur. Cap. VIII.
•  
  PDF 107r Quòd Imperator Valens, Nouatianos qui non minori studio, quàm orthodoxi, consubstantiale aßeuerabant, infestabat, quodq[ue] Imperator Valentinianus filium quem suo nomine vocauit, genuerat, nam Gratianus ante aditum imperiu[m] natus erat. Cap. IX.
•  
  PDF 107v De grandine inusitatae magnitudinis, quae de coelo decidit, et terraemotibus, qui in Bithinia et Hellesponto acciderunt. Cap. X.
•  
  PDF 108r Quòd qui Macedonij sententiae suffragabantur, cum propter Imperatoris violentam in angustias venissent, missa ad Liberium Pontificem Romanum legatione, subscriptione sua consubstantiale ratum fecerunt. Capvt XI.
•  
  PDF 110v Quòd Eunomius se ab Eudoxio seperauerat, propterea quòd ipse Aetij opinioni acceßerat, & quòd Alexandriae, procuratione Eudoxij perturbatione concitata, Athanasius iterum fugit, & cum ea de causa motus in populo ciere[n]tur, metuens id Imperator, animis populi Alexandrini per epistolas lenitis, rursus Athanasium tranquillè ecclesiam obtinere praecepit. Cap. XII.
•  
  PDF 111r Quòd Eudoxius cum vita functus eßet, Constantinopoli, Ariani Dimophilum, orthodoxi verò Euagriu[m], Eustathio Antiochiae episcopo ordinante, pro eo sufficiunt, quodq[ue] Euagrius & Eustathius, cum extorres Imperatore iubente profugerant, Arij sectatores, illos qui consubstantiale propugnaba[n]t, admodum multis incommodis affecerunt, ac praeterea de sanctis presbyteris qui iußu Vale[n]tis in nauigio cremati fuerunt, & de fame quae Dei indignatione in Phrygia accibat. Cap. XIII.
•  
  PDF 112r Quòd Imperator Antiochiam profectus, eos qui consubstantiale astruebant insectatus est, & de iis quae Edessae gesta fuerunt, & praefecto co[n]tumelia affecto, ac ciuium fide & animi praestantia, & de pia quadam muliercula. Cap. XIIII.
•  
  PDF 113r Quòd Imperator Valens multos, qui TH primum nominis sui elemntum habuerunt, iugulauit, propter necromantiam quandam quam fama ad aures eius transmiserat. Cap. XV.
•  
  PDF 113r De morte Athanasii & Petro eius successore, & quòd post mortem Athanasii, Ariani mandato Imperatoris Lucium Ecclesiae Alexandrinae, coniecto in carcerem Petro, praefecerunt. Cap. XVI.
•  
  PDF 113v Quòd malorum illorum quae dum Lucius in solio suo collocaretur euenerunt (quae sanè quàm multa fuêre) Sabinus Macedonianus nullam in historia sua me[n]tionem facit, sed Petrus qui ad Damasum Episcopum Romanum fugiens incolumis seruatus erat, in commentarijs à se relictis ea co[m]memorat, & quòd Ariani & Lucius summa[m] in monachos, qui in solitudine vitam agebant, crudelitate[m] exercuerunt. Cap. XVII.
•  
  PDF 114r De sancto Ammone monacho, & alijs viris sanctis ex Euagrij historia. Cap. XVIII.
•  
  PDF 117v De sanctis monachis in exilium eiectis, & quomodo Deus editis per illos miraculis, omnes ad se attraxerit. Cap. XIX.
•  
  PDF 118v De Dydimo caeco. Cap. XX.
•  
  PDF 119r De Basilio Caesariensi, & Gregorio Nazianzeno. Capvt XXI.
•  
  PDF 120r De Gregorio Neocaesariensi. Capvt XXII.
•  
  PDF 120v De Nouato & ortis ab eo Nouatianis, et quòd qui ex illis Phrygiam incolebant, festum Paschatis ad Iudaeorum ritum transtulerunt. Cap. XXIII.
•  
  PDF 121v De Damaso Romano Pontifice & Vrsino, & quomodo eorum causa perturbatione Romae exorta ac seditione, multa inde strages subsequuta sit. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 122r Quòd postquam Auxentius Mediolane[n]sis Episcopus de hac vita migrauerat, & seditio propter futuri praesulis electionem exardesceret, Ambrosius prouinciae praefectus, cum illam militari manu restinxisset, communi omnium suffragio, & ipsius Imperatoris Valentiniani consensu, ad praesidendu[m] ecclesiae ascitus est. Cap. XXV.
•  
  PDF 122v De morte Valentiniani. Cap. XXVI.
•  
  PDF 123v De Themistio philosopho, & quòd post habitam ab eo coram Valente orationem, aliquanto moderatius Christianos insectatus est, & ex qua occasione Gotthi temporibus Valentis, Christianam fidem susceperint. Cap. XXVII.
•  
  PDF 124r Quòd Gotthi ab alijs Barbaris sedibus suis eiecti ad Romanorum fines confugerunt, qui ab Imperato re suscepti, postéa subuersionis Romani imperij & ipsius Imperatoris, causa extiteru[n]t, & quòd Imperator dum totus in cogitatione belli co[n]tra Gotthos foret, bellum contra Christianos remißiore animo gerebat. Cap. XXVIII.
•  
  PDF 124v Quòd Saraseni sub Mauiae reginae ipsorum imperio, Mosen quendam monachum, tum pietatis tum fidei singularis hominem sortiti episcopum, se Christianae fidei addixerunt. Cap. XXIX.
•  
  PDF 125v Quòd Valente Antiochia digresso, qui in oriente degeba[n]t orthodoxi, & praecipue Alexa[n]driae animis recreati, Lucio reiecto, Petro qui Damasi episcopi Romani literis communitus erat, rursus ecclesias reddiderunt. Cap. XXX.
•  
  PDF 125v Quòd Imperator Valens Constantinopolim reuersus, cu[m] populi co[n]uitijs propter Gotthos laceßitus esset, de ciuitate contra Barbaros proficiscitur, conflige[n]sq[ue] cu[m] illis Adrianopoli, quae est vrbs Macedoniae interfectus est, expletis aetatis suae annis quinquaginta, regni sedecim. Cap. XXXI.
•  
  PDF 126v Socratis Scholastici Historiae Ecclesiasticae, Liber Quintus.
•  
  PDF 126v Prooemivm.
•  
  PDF 127r Quòd post Vale[n]tis interitum, cu[m] Gotthi contra Constantinopolim arma ferrent, ciuitas obuiam exiuit, paucis Sarracenis foederatis à Mauia mißis, suppetias illis ferentibus. Cap. I.
•  
  PDF 127r Quòd Gratianus Imperator orthodoxis Episcopis ab exilio reuocatis, haereticos ab ecclesiis exegit, ac eodem tempore Theodorium socium imperii cooptauit. Cap. II.
•  
  PDF 127v Quinam illo tempore Episcopi ecclesiarum gubernationi praefuerint. Cap. III.
•  
  PDF 127v Quòd Macedoniani qui dudum ad Damasum Episcopum Romanum de consubstantiali stabiliendo legatos miserunt, rursus in pristinum errorem reciderunt. Cap. IIII.
•  
  PDF 128r De ijs quae tum temporis Antiochiae propter Paulinum & Meletium obtigerunt, & quòd Gregorius Nazianzenus communi orthodoxorum decreto, ecclesiae Constantinopolitanae praeses institutus erat. Cap. V.
•  
  PDF 128v Quòd Theodotius Imperator post fusos Thessalonicae barbaros, cum in aduersam valetudine[m] incidisset, ab Astolio episcopo baptismi lauachro tinctus est. Cap. VI.
•  
  PDF 129r Quòd cum Gregorius Constantinopolim, Episcopis aliquot stomachantibus ingressus esset, ipse Ecclesiae gubernationem repudiauit. Imperator aute[m] Dimophilo Arianorum Episcopo significat, vt aut Consubstantiali assentiretur, aut ciuitati cederet, quod ille melius censuit. Cap. VII.
•  
  PDF 129v De centum quinquaginta Episcopis, qui Constantinopoli conuenerant, & quas sanxerant res Nectario iilic creato Episcopo. Cap. VIII.
•  
  PDF 130v Quòd Imperator Theodotius Pauli Constantinopolitani Episcopi corpus magno cum honore ab exilio reportauit, quo tempore Meletius Antiochenus Episcopus ab hac vita migrauerat. Cap. IX.
•  
  PDF 130v Quòd Imperator cum eodem tempore quo filius eius Archadius Augustus declaratus est, omnium sectarum concilium indici praeceperat, solis Nouatianis, vt qui fidei Consubstantialis astipulabantur, intra ciuitatem conuentus agere permisit, reliqui autem haeretici abigebantur. Cap. X.
•  
  PDF 132v De Maximo tyranno, & Gratiano dolo interempto, qua[n]do & Iustina Valentiniani pueri adhuc mater, insidias in Ambrosium Mediolanensem Episcopu[m] tendere propter Maximi metum, inuita destiterit. Cap. XI.
•  
  PDF 133r Quòd Imperator Theodosius conscriptis maximis contra Maximum copiis, eodem tempore quo natus est illi ex Placilla Honorius, Archadium Constantinopoli reliquit, ipse Mediolani cum tyranno conflixit. Cap. XII.
•  
  PDF 133v De tumultu Constantinopoli ab Arianis concitato. Cap. XIII.
•  
  PDF 133v De Imperatoris Theodosii victoria, & prostrato tyranno. Cap. XIIII.
•  
  PDF 134r De Flauiano Antiocheno Episcopo. Cap. XV.
•  
  PDF 134v De idolorum delubris Alexandriae dirutis, & inde commißa à Gentilibus & Christianis pugna. Cap. XVI.
•  
  PDF 135r De erutis in Serapidis templo literis. Cap. XVII.
•  
  PDF 136r Quòd Imperator Theodosius dum Romae ageret, perquàm multum commodi vrbi attulerat, sublatis quae mancipes tenuerunt, furum latibulis, & infamibus, quae in lustris habebantur tintinnabulis. Cap. XVIII.
•  
  PDF 136v De presbyteris qui poenitentijs praeerant, & quam ob causam amoti fuerint. Cap. XIX.
•  
  PDF 137r Quòd tum inter Arianos tum alios etiam haereticos multae erant diuisiones, & quòd Nouitiani quoque mutuò dißidebant. Cap. XX.
•  
  PDF 138v De dissentionibus quae quibusda[m] in locis (vt hic scriptor tradit) habentur, quemadmodum de Paschate, ieiunijs, nuptijs, conuentibus, & alijs ecclesiasticis obseruationibus. Cap. XXI.
•  
  PDF 142v De Arianis Constantinopoli qui & Psathyriani denominabantur. Cap. XXII.
•  
  PDF 143v Quòd Eunomiani quoque inter se discordarunt, variis nominibus ex sectaru[m] authoribus appellati. Cap. XXIII.
•  
  PDF 144r De Eugenij tyrannide & Valentiniani paruuli nece, & de tyranno à Theodotio Imperatore superato. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 145r Quòd post victoriam, cu[m] Imperator aegrotare coepißet, filium Honorium Mediolanum accersiuit, et cum paululum à morbo conualuisse existimaretur, equestre certamen instituit, eademq[ue] die è vita migrauit. Cap. XXV.
•  
  PDF 145v Socratis Scholastici Historiae Ecclesiasticae, Liber Sextus.
•  
  PDF 145v Prooemivm.
•  
  PDF 146r Quòd mortuo Theodosio Imperatore, cum liberi eius imperiu[m] partirentur, ac redeunti ab Italia paulo post exercitui Arcadius obuiam veniret, Rufinus praefectus ad pedes Imperatoris occisus est. Capvt I.
•  
  PDF 146v De Nectarij morte, & Ioannis creatione. Cap. II.
•  
  PDF 147r De Ioannis Constantinopolitani Episcopi genere & educatione. Cap. III.
•  
  PDF 148r De Serapione Diacono, quo incitante, inimicus & hostis clero effectus est Ioannis. Cap. IIII.
•  
  PDF 148v Quòd nòn modo illis qui in cleri numero censebantur, aduersabatur, sed optimates quoq[ue] ipsos, & de Eutropio Eunucho. Cap. V.
•  
  PDF 149r De Gainae Gotthi tyra[n]nide, & mota ab eo Constantinopoli seditione, & eiusdem interitu. Cap. VI.
•  
  PDF 151r De schismate inter Theophilum Alexandriae Episcopum, & qui degebant in solitudine monachos, & quòd Theophilus Originis libros anathemate damnauit. Cap. VII.
•  
  PDF 153r De conuentibus & nocturnis Arianorum, & consubstantiale profitentium, hymnis, & mutuo illorum conflictu, & quo Antiphonarum concentus, à diuo Ignatio institutus fuerit. Cap. VIII.
•  
  PDF 153v De monachis qui Longi nominabantur, & quòd propter eos odio implacabili Theophilus in Ioannem exardescebat, illu[m]q[]ue abdicare conatus est, & quòd Epiphanius Cypri episcopus Theopili, dolis circumuentus, congregato Cypri Concilio, ac libris Origenis ibi condemnatis, Ioanne[m] propter vsum librorum Origenis reprehendit. Cap. IX.
•  
  PDF 155r De Seueriano & Antiocho Syris, & quo pacto quibusq[ue] de causis à Ioanne discesserint. Cap. X.
•  
  PDF 156r Quód Constantinopolim cum venisset Epiphanius, conuentus & ordinationes (vt apud Theophilum gratiam iniret) praeter Ioannis voluntate[m] instituit. Cap. XI.
•  
  PDF 156v Cuiusmodi scriptor hic pro defensione Origenis commemoret. Cap. XII.
•  
  PDF 157r Quód Ioannes ad se Epiphanium vocauit, qui cu[m] non obsequeretur, imo potius in ecclesia apostoloru[m] co[n]uenticula celebraret, per iurgiu[m] illi significat, multa ab eo contra canones facta esse, vnde Epiphanius metuens sibi, in patria[m] reuersus est. Cap. XIII.
•  
  PDF 157v Quòd post abnegationem Epiphanij, cum Ioannes orationem aduersus mulieres habuisset, ob qua[m] contra illum in vrbe Chaleidone[n]si, opera tum Imperatoris, tum Imperatricis concilium celebrabatur ecclesia expellitur, & quòd populus cum tumultuaretur propter Ioannis disceßum Briso Imperatoris Eunuchus mittitur, illum rursus Constantinopolim reducturum. Cap. XIIII.
•  
  PDF 159r Quòd Theophilus cum absentis Heraclidis causam examinari Ioanne reclamante voluisset, concurrentibus ad arma mutuò ciuibus Constantinopolitanis, Alexandrinisq[ue] plures vtrinque ceciderunt, hinc Theophilus, & episcoporum plerique alii timore perculsi, relicta ciuitate aufugerunt. Cap. XV.
•  
  PDF 159v De argentea Eudoxiae columna, & quod propter hanc Ioannes rursus ecclesia eiectus, in exilium abductus est. Capvt XVI.
•  
  PDF 160v De Arsacij post Ioannem ordinatione, & Cyrino Chalsidonensi episcopo. Cap. XVII.
•  
  PDF 161r Quod post Arsacium Atticus in Constantinopolitano throno collocatur. Cap. XVIII.
•  
  PDF 161r De Ioannis, dum in exilio ageret ad dominum migratione. Cap. XIX.
•  
  PDF 161v De Sisinio Nouatianorum Episcopo, & verbis inter ipsum & Ioannem vltro citroq[ue] habitis. Cap. XX.
•  
  PDF 162v De Arcadij Imperatoris ab hac vita deceßu. Cap. XXI.
•  
  PDF 163r Ista quae sequuntur, quoniam in alijs exemplaribus reperta sunt, non quasi desiderata, sed alia quadam ratione conscripta, idcirco non incommodum visum est, hoc loco ponere, Eandem historiam continent, quae de Ioannis itinere Ephesum ad Heraclidem designandum Episcopum suscepto, supra decimo capite perscripta est.
•  
  PDF 164v Socratis Scholastici Historiae Ecclesiasticae, Liber Septimus.
•  
  PDF 164v Quòd post Imperatoris Arcadij obitum relicto annorum octo filio eius Theodosio, Anthemius Praefectus imperij administrationem suscepit. Capvt I.
•  
  PDF 164v De Attico Constantinopolitani Episcopo, & quibus moribus praeditus erat. Cap. II.
•  
  PDF 165r De Theodosio & Agapeto, qui Synadis Episcopatum gerebant. Cap. III.
•  
  PDF 166r De Iudaeo qui per Atticum Episcopum in diuino baptismate neruorum resolutione liberatus erat. Cap. IIII.
•  
  PDF 166r Quonam pacto à Iudaeis oriundus Sabbatius, Nouatianoru[m] presbyter opinionis suae socios deseruerit. Cap. V.
•  
  PDF 166v De ijs qui tunc temporis opinionis Arianae Antesignani fuerunt. Cap. VI.
•  
  PDF 167r Quòd Theophilo Alexandriae Episcopo Cyrillus succeßit. Cap. VII.
•  
  PDF 167v De Marutha Mesopotamiae Episcopo, & quòd ab eo Christiana fides in Perside propaganda est. Cap. VIII.
•  
  PDF 168v Qui temporibus illis Antiochiae ac Romae Episcopatum gerebant. Cap. IX.
•  
  PDF 168v Quòd Roma hoc tempore ab Alaricho deuastata in Barbarorum potestatem venerit. Cap. X.
•  
  PDF 169r De episcopis qui tum temporis Romae praesidebant. Cap. XI.
•  
  PDF 169v De Chrysantho Constantinopoli in Nonatianorum ecclesia Episcopo. Cap. XII.
•  
  PDF 170r De pugna quae Alexandriae inter Christianos & Iudaeos suscepta est, & Cyrilli episcopi contra praefectum Orestem altercatione. Cap. XIII.
•  
  PDF 171r Quòd Monachi qui Nytrae conueniebant, Alexandriam Cyrilli causa descendentes, turbas contra praefectum Orestem concitarunt. Cap. XIIII.
•  
  PDF 171v De Hypatia eminentißima in philosophia foemina. Cap. XV.
•  
  PDF 172r Quòd Iudaei bellum contra Christianos rursus instaurantes, facti sui poenas luerunt. Capvt XVI.
•  
  PDF 172v De Paulo Nouatianorum episcopo, ac incredibili ab eo edito miraculo, quando impostorem Iudaeum sacro sancto lauacro tingeret. Cap. XVII.
•  
  PDF 173r Quòd Isdigarde Persaru[m] rege defuncto, foedera inter Romanos & Persas rupta fueru[n]t, et ciuitas Persis superatis effecta fortis. Cap. XVIII.
•  
  PDF 174r De Palladio cursore & cius celeritate. Cap. XIX.
•  
  PDF 174v Quomodo rursus Persae à Romanis penitus protriti fuerunt. Cap. XX.
•  
  PDF 175r Acacij Amidae episcopi, in Persarum captiuos benignitas. Cap. XXI.
•  
  PDF 175v De Theodosii iunioris virtutibus. Cap. XXII.
•  
  PDF 176v De Ioanne qui mortuo Imperatore Onorio, tyrannidem Romae exercuit, & quo pacto Deus praecibus Theodosii inclinatus, illum in exercitus Romani manus tradiderit. Cap. XXIII.
•  
  PDF 177v Quòd Ioanne tyranno è medio sublato, Theodosius Imperator Valentinianu[m] Constantio & Placidia matertera sua prognatum Imperatorem Romae renunciauit. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 178r De Attico quomodo ecclesias rexerit, & quòd Ioannis nomen ecclesiae tabulis fecit inscribi, tum autem mortem suam praesciuit. Cap. XXV.
•  
  PDF 179r De Sisinio qui Attico in Constantinopolitano Episcopatu succeßit. Cap. XXVI.
•  
  PDF 179v De Philippo presbytero Sidae ciuitatis Alumno. Capvt XXVII.
•  
  PDF 180r Quòd Proclum Cyzici Episcopum Sisinus creauit, quem tamen Cyzicaeni neutiquam admittere voluerunt. Cap. XXVIII.
•  
  PDF 180v Quòd vbi Sisinius die[m] suum obierat, Nestorius Antiochia accersitus, Consta[n]tinopolitanum episcopatum capessit, qui qualisna[m] fuerit ilico deprehensus erat. Cap. XXIX.
•  
  PDF 181r Quomodo Theodosio iuniore regnante, Burgundiones in Christum credicerunt. Capvt XXX.
•  
  PDF 181v Quomodo Macedonianos Nestorius afflixerit. Capvt XXXI.
•  
  PDF 182r De Anastatio presbytero, cuius impulsu Nestorius ad impietatem deductus erat. Cap. XXXII.
•  
  PDF 183r De horrendo facinore à quibusdam seruis fugitiuis ad ipsum magnae Ecclesiae altare suscepto, & priore congregato contra Nestorium Ephesi Concilio. Cap. XXXIII.
•  
  PDF 184r Quòd post amotum Nestorium, cum Proclum ad Episcopatum eius quidam prouehere voluissent, nonnulli Episcoporum Maximianum Constantinopolis Episcopum deligendum proponebant. Cap XXXIIII.
•  
  PDF 184v Exempla quibus Author hic, vt videtur, confirmat, minimè prohibitum esse, quin à sede ad sedem quis transferri possit. Cap. XXXV.
•  
  PDF 185r De Siluano episcopo, qui Philippoli Troadem translatus erat. Cap. XXXVI.
•  
  PDF 186r De Iudaeis qui in creta fuerunt, quomodo illis temporibus multi fidem Christianam susceperint. Cap. XXXVII.
•  
  PDF 186v De ecclesiae Nouatianorum conflagratione. Capvt XXXVIII.
•  
  PDF 187r Quod Maximiano episcopo Proclus succeßit. Cap. XXXIX.
•  
  PDF 187r De Proclo Episcopo qualisnam fuerit. Cap. XL.
•  
  PDF 187v Pluribus verbis scriptor hic Theodosii iunioris mansuetudinem extollit. Cap. XLI.
•  
  PDF 188r Quas clades barbari sustinuerint, qui Ioanni tyranno opitulati sunt. Cap. XLII.
•  
  PDF 188v Quòd Imperator Valentinianus Iunior Eudoxiam Theodosii filiam duxit vxorem. Cap. XLIII.
•  
  PDF 188v Quòd Imperator ab Episcopo Proclo persuasus, Ioannis corpus ab exilio Constantinopolim transferendum, ac in apostoloru[m] ecclesia reponendu[m] curauit. Cap. XLIIII.
•  
  PDF 189r De morte Pauli Nouatianoru[m] episcopi, & Martiano, qui in eius locum surrogatus erat. Cap. XLV.
•  
  PDF 189v Quòd Imperator Theodosius coniugem suam Eudociam Hierosolyman miserit. Cap. XLVI.
•  
  PDF 190r De Thalassio Caesariae vrbis Cappadociae Episcopo. Cap. XLVII.
•  
  PDF 190v Theodoriti Episcopi Cyri Ecclesiasticae Historiae, Libri Qvinqve. Liber primus.
•  
  PDF 190v Historiae scopus. Cap. I.
•  
  PDF 191r Vnde coeperit Arianorum haeresis. Cap. II.
•  
  PDF 192r Primariorum Episcoporum enumeratio. Capvt III.
•  
  PDF 192v Alexandri Episcopi Alexandrini ad Alexandrum Episcopum Constantinopolitanu[m] epistola. Capvt IIII.
•  
  PDF 198v Arij epistola ad Eusebiu[m] Nicomediensem Episcopum. Capvt. V.
•  
  PDF 199v Eusebij episcopi Nicomediensis ad Paulum episcopum Tyri epistola. Cap. VI.
•  
  PDF 200v Quae res in celebri Nicaeno co[n]cilio gereba[n]tur. Ca. VII.
•  
  PDF 201v Eorum Ario fauebant ex Eustathij & Athanasii commentariis reprehensio. Cap. VIII.
•  
  PDF 203v Quae contra Meletium Aegyptium acta fuerunt, à quo Meletiani schismatici qui ad hunc vsque die[m] permanent, emanarunt, & synodica de illo epistola. Cap. IX.
•  
  PDF 205r Imperatoris Constantini ad Episcopos absentes de ijs quae in concilio statuta erant epistola. Capvt X.
•  
  PDF 206v De Annona quae illis qui ecclesiis inseruiebant, suppeditabatur, & caeteris Imperatoris virtutibus. Capvt XI.
•  
  PDF 207r Eusebij Caesariensis de fide Niceae exposita epistola. Capvt XII.
•  
  PDF 209v Praesentis Arianorum maledicentiae, ex Eusebij Caesariensis Episcopi libris increpatio. Cap. XIII.
•  
  PDF 210r De Arij morte ex Athanasij Epistola. Cap. XIIII.
•  
  PDF 211r Imperatoris Constantini de ecclesiarum aedificatione epistola. Cap. XV.
•  
  PDF 211v Altera eiusdem epistola de sacris codicibus parandis. Cap. XVI.
•  
  PDF 212v Alia eiusdem epistola ad Macarium Hierosolymitanum Episcopum de Dei templo extruendo. Cap. XVII.
•  
  PDF 213r De Helena Constantini Imperatoris matre, & dililigentia, quam circa sacri templi fabricationem impendit. Cap. XVIII.
•  
  PDF 214r De Eusebij Nicomedensis iniqua ac praeter ecclesiae leges ad sedem Constantinopolitanam translatione. Cap. XIX.
•  
  PDF 214v Imperatoris Constantini aduersus Eusebium Nicomedensem & Theognium ad Nicomedenses epistola. Cap. XX.
•  
  PDF 215v De veteratoria fraude ab Eusebio & complicibus suis contra sanctum Eustathium Antiochenum episcopum excogitata. Cap. XXI.
•  
  PDF 216v De Episcopis haereticis Antiochiae post sancti Eustathij mortem constitutis. Cap. XXII.
•  
  PDF 216v De Indorum fide. Cap. XXIII.
•  
  PDF 217v De Iberorum ad pietatem traductione. Capvt XXIIII.
•  
  PDF 218v Imperatoris Constantini ad Saporam Persarum rege[m] pro Christianis epistola. Cap. XXV.
•  
  PDF 220r De paratis contra sanctum Athanasium insidijs. Cap. XXVI.
•  
  PDF 220v Imperatoris Constantini ad Alexandrinos epistola. Capvt. XXVII.
•  
  PDF 220v Altera aduersus Athanasium structa fraus. Capvt XXVIII.
•  
  PDF 221r Imperatoris Constantini ad Concilium epistola. Capvt XXIX.
•  
  PDF 221v De Concilio Tyri celebrato. Cap. XXX.
•  
  PDF 222v De ecclesiae dedicatione Hierosolymis, ac sancti Athanasii proscriptione. Cap. XXXI.
•  
  PDF 223r De beati Constantini Imperatoris testamento. Cap. XXXII.
•  
  PDF 223v Pro eodem Imperatore defensio. Cap. XXXIII.
•  
  PDF 223v De sancti Constantini Imperatoris obitu. Cap. XXXIIII.
•  
  PDF 214 [i. e. 224]r Theodoriti Episcopi Cyri Ecclesiasticae Historiae Liber Secundus.
•  
  PDF 214 [i. e. 224]r De sancti Athanasii reditu. Cap. I.
•  
  PDF 214 [i. e. 224]r Imperatoris Constantini, Constantini filij, ad Alexandrinos epistola. Cap. II.
•  
  PDF 214 [i. e. 224]v Quomodo Constantius Imperator à recta fide abductus fuerit. Cap. III.
•  
  PDF 225v De secunda Beati Athanasii relegatione, & Gregorij tum ordinatione tum morte. Cap. IIII.
•  
  PDF 225v De Paulo Constantinopolitano episcopo. Cap. V.
•  
  PDF 226r De Macedonio & haeresi ab eo introducta. Cap. VI.
•  
  PDF 226v De Sardicensi concilio. Cap. VII.
•  
  PDF 226v Literae Synodicae ab Episcopis qui illic conuenerant ad vniuersos orbis Episcopos conscriptae. Capvt VIII.
•  
  PDF 231v De Euphrata & Vincentio Episcopis, & dolis qui in illos intendebantur. Cap. IX.
•  
  PDF 232v De Stephani abdicatione. Cap. X.
•  
  PDF 233r Constantij ad Athanasium Episctola. Cap. XI.
•  
  PDF 233r Sancti Athanasij reditus secundus. Cap. XII.
•  
  PDF 233v De tertio eiusdem exilio & fuga. Cap. XIII.
•  
  PDF 234r De Georgio ac nepharijs eius Alexa[n]driae facinoribus. Cap. XIIII.
•  
  PDF 235r De Concilio Mediolanensi. Cap. XV.
•  
  PDF 236v Liberij Episcopi Romani & Constantij Imperatoris Dialogus. Cap. XVI.
•  
  PDF 238r De exilio & reditu sancti Liberij. Cap. XVII.
•  
  PDF 238v De Ariminensi Concilio. Cap. XVIII.
•  
  PDF 239r Epistola Synodica ab Episcopis qui eo conuenerant, ad Imperatorem Constantium conscripta. Cap. XIX.
•  
  PDF 240v Altera ad Constantium epistola. Cap. XX.
•  
  PDF 241r De Concilio apud Nicaeam vrbem Thraciae habito, & fidei expositione ab illo descripta. Capvt XXI.
•  
  PDF 241v Comme[n]tarius synodicus ad Illyricos Episcopos de Concilio Ariminensi à Damaso, & occidentatalibus Episcopis scriptus. Ca. XXII.
•  
  PDF 242v Athanasii Alexandrini episcopi de eodem concilio epistola. Cap. XXIII.
•  
  PDF 243v De Leontij Antiocheni episcopi versutia, & quomodo eum liberè Flauianus & Diodorus reprehenderint. Ca. XXIIII.
•  
  PDF 244v De ijs Eudoxius Germanicensis nouabat, & de Basilij Ancyrae Episcopi & Eustathij Sebastiae contra illum dimicatione. Cap. XXV.
•  
  PDF 245r De Concilio rursus Nicaeae coacto. Cap. XXVI.
•  
  PDF 245v De Concilio Seleusiae quae est vrbs Thraciae habito, & quae res orthodoxis Episcopis Constantinopoli contigerunt. Cap. XXVII.
•  
  PDF 247v Epistola Synodica contra Aetium scripta. Capvt XXVIII.
•  
  PDF 248v Quae causa Eunomianos & Arrianos diremerit. Capvt XXIX.
•  
  PDF 249v De vrbis Nisibis obsidione, & apostolica Iacobi Episcopi vita. Cap. XXX.
•  
  PDF 250r De Antiocheno Concilio, & quae illic contra sanctu[m] Meletium statuta fuerunt. Cap. XXXI.
•  
  PDF 251v De Eusebio Episcopo Samosatensi. Cap. XXXII.
•  
  PDF 252v Theodoriti Episcopi Cyri Ecclesiasticae Historiae Liber Tertius.
•  
  PDF 252v De Iuliani imperio. Cap. I.
•  
  PDF 252v Quòd à puero in pietate educatus, postea in impietatem deuenit. Cap. II.
•  
  PDF 252v Quomodo primum impietatem supprime[n]s, eam postea patefecerit. Cap. III.
•  
  PDF 253v De Episcoporum reditu. Cap. IIII.
•  
  PDF 254r De Paulini ordinatione. Cap. V.
•  
  PDF 254r Quot & quàm nefanda gentiles, impetrata ab eo potestate, in Christianos ansi fuerint. Capvt VI.
•  
  PDF 255v Quas aduersus Christianos leges tulerit. Cap. VII.
•  
  PDF 255v De sancti Athanasii relegatione & fuga. Cap. VIII.
•  
  PDF 256r De Apolline Daphnaeo, & sancto Babyla. Cap. IX.
•  
  PDF 256v De Theodoro confessore. Cap. X.
•  
  PDF 257r Quomodo vasa sacra confiscauerit. Cap. XI.
•  
  PDF 257v Quas impietatis suae poenas dederit, tum Iulianus Imperatoris auunculus, tum impii item alij. Cap. XII.
•  
  PDF 257v De filio sacerdotis. Cap. XIII.
•  
  PDF 258v De Iuuentino & Maximiano Romanis. Cap. XIIII.
•  
  PDF 259r De Valentiniano, qui postea imperio potitus est. Cap. XV.
•  
  PDF 259v De Confeßoribus aliis. Cap. XVI.
•  
  PDF 260v De Artemio duce & Publia diaconissa, & diuina eius in loquendo libertate, & Iudaeis templum aedificare conantibus, & inflictis illis diuinitus plagis. Cap. XVII.
•  
  PDF 261v De expeditione eius contra Persas, & oris in loquendo libertate nobilis ciuis Beroeensis, & p[a]edagogi praedictione. Cap. XVIII.
•  
  PDF 262v De sancti Iuliani monachi prophetia. Cap. XIX.
•  
  PDF 263r De Iuliani Imperatoris in Persia caede. Cap. XX.
•  
  PDF 263v De pr[a]estigiis apud Caras post interitum eius deprehensis. Cap. XXI.
•  
  PDF 264r De capitibus in Antiochiae palatio inuentis, & publicis Antiochiae Choraeis ac tripudiis. Cap. XXII.
•  
  PDF 264v Theodoriti Episcopi Cyri Ecclesiasticae Historiae Liber Quartus.
•  
  PDF 264v De Iouiani imperio & pietate. Cap. I.
•  
  PDF 265r De sancti Athanasii reditu. Cap. II.
•  
  PDF 265v Epistola Synodica de fide, à sancto Athansio ad Iouianum Imperatorem scripta. Cap. III.
•  
  PDF 266v De restituta Ecclesiis annona, & imperatoris morte. Cap. IIII.
•  
  PDF 267r De Valentiniani imperio, & quomodo fratrem suum Valentem in imperij societatem adsciuerit. Capvt V.
•  
  PDF 267v De Ambrosii Mediolanensis Episcopi ordinatione. Cap. VI.
•  
  PDF 268r Imperatoris Valentiniani, & Valentis de consubstantiali, ad Asianam Diocaesim epistola. Cap. VII.
•  
  PDF 269v Illyrici Concilij libellus Synodicus de fide. Cap. VIII.
•  
  PDF 270v De Audianorum haeresi. Cap. IX.
•  
  PDF 270v De Messalianorum haeresi. Cap. X.
•  
  PDF 271v Quonam pacto Valens in haeresim deflexerit. Cap. XI.
•  
  PDF 272r Quomodo Episcopos qui virtute maximè pollebant, extorres fecerit. Cap. XII.
•  
  PDF 272v De Eusebio Episcopo Samosatensi. Capvt XIII.
•  
  PDF 267 [i. e. 273]r De piißimo Samosatensium & Antiochi praesbyteri & Euolcij Diaconi zelo. Cap. XIIII.
•  
  PDF 268r De sancto Barsa Edeß[a]e episcopo, & clericis qui cum eo vna relegati erat. Cap. XV.
•  
  PDF 268r De persequutione quae Edessae saeuiebat, & Eulogio & Protogene Edeßenis presbyteris. Capvt XVI.
•  
  PDF 270r De sancto Basilio Caesariensi Episcopo, & quae contra ipsum à Valente & Modesto praefecto intentata sunt. Cap. XVII.
•  
  PDF 271r De sancti Athanasii morte & Petri succeßione. Cap. XVIII.
•  
  PDF 271r De exturbatione Petri, & Lucij Ariani inductione. Cap. XIX.
•  
  PDF 272v De ijs quae Lucij impulsu Alexandriae contigerunt narratio, ex Petri Alexandrini Episcopi epistola. Cap. XX.
•  
  PDF 277r De Mania Saracenorum regina, & Mosis monachi ordinatione. Capvt XXI.
•  
  PDF 277r De rebus truculenter Constantinopoli gestis. Cap. XXII.
•  
  PDF 277v Quòd Flauianus & Diodorus orthodoxorum conuentum Antiochiae congregabant. Capvt XXIII.
•  
  PDF 278r De sancto Aphraate monacho. Capvt XXIIII.
•  
  PDF 279r De sancto Iuliano, & Antonio magno. Caput. XXV.
•  
  PDF 279v Quinam alij monachi hoc tempore celebres extiterint. Cap. XXVI.
•  
  PDF 280r De Didymo Alexandrino & Ephraim Syro. Cap. XXVII.
•  
  PDF 280r Quinam hoc tempore in Ponto & Asia episcopi claruerint, & de iis quae à Valente de bello ad Valentinianum magnum scripta sunt, & eius responso, & de Terentij comitis pietate. Capvt XXVIII.
•  
  PDF 281r De Traiani ductoris exercitus linguae libertate. Cap. XXIX.
•  
  PDF 281r De Isaacio monacho Constantinopolitano, & Bretanionis Scythiae episcopi in coarguendo austeritate. Cap. XXX.
•  
  PDF 281v De Valentis exercitu contra Gotthos mißo, ac quomodo Valens impietatis poenas persoluerit. Cap. XXXI.
•  
  PDF 281v Quid causae fuerit quod Gotthi in Arianorum errorem inciderint. Cap. XXXII.
•  
  PDF 282v Theodoriti Episcopi Cyri Ecclesiasticae Historiae Liber Quintus.
•  
  PDF 282v De Gratiani Imperatoris pietate. Cap. I.
•  
  PDF 282v De episcoporum reditu. Cap. II.
•  
  PDF 283r De contentione Paulini, & Apolinaris Laodice[n]sis nouatione, & Meletij philosophia, & pia in Deum affectione: Cap. III.
•  
  PDF 284r De Eusebio episcopo Samosatensi. Cap. IIII.
•  
  PDF 285r De Theodosio militum duce. Cap. V.
•  
  PDF 285v De illius imperio, & quas res per quietem viderit. Cap. VI.
•  
  PDF 285v Quinam insignes fuerint Arianae factionis antstites. Cap. VII.
•  
  PDF 286r De coacto Constaninopoli Concilio. Capvt VIII.
•  
  PDF 287r Libellus Synodicus à concilio Constantinopolitano ad episcopus mißus. Cap. IX.
•  
  PDF 289r Synodicus libellus aduersus Apolinarem & Timotheum à Damaso episcopo Romano Conscriptus. Cap. X.
•  
  PDF 290r Alter eiusdem Synodicus contra diuersas sectas libellus. Capvt XI.
•  
  PDF 291r De morte Gratiani & Maximi tyrannide. Capvt XII.
•  
  PDF 291v De Iustina Valentiniani coniuge, & tensis contra Ambrosium insidiis. Capvt XIII.
•  
  PDF 291v De iis quae Maximus tyrannus Valentiniano Iuniori significauit. Capvt XIIII.
•  
  PDF 292r De iis quae eadem de re à Theodosio Imperatore scripta fuerint. Capvt XV.
•  
  PDF 292v De Amphilochio Iconii episcopo. Capvt XVI.
•  
  PDF 293r De cede Theßalonicae facta, & Ambrosii episcopi in iurgando libertate, & imperatoris pietate. Cap. XVII.
•  
  PDF 295r De Placilla Imperatrice. Cap. XVIII.
•  
  PDF 295v De seditione Antiochiae suscitata. Capvt XIX.
•  
  PDF 296v De Idolorum delubris vndequaq[ue] dirutis. Caput XX.
•  
  PDF 297r De Marcello Apameorum episcopo & fano Iouis ab eo deiecto. Cap. XXI.
•  
  PDF 298r De Theophilo Alexandrino episcopo, & quae illic in Idolorum demolitione gesta fuerunt. Cap. XXII.
•  
  PDF 298v De Flauiano Antiocheno episcopo, & Occidentalium partium propter Paulinum seditione. Cap. XXIII.
•  
  PDF 299v De Eugenij tyrannide, & Theodosij Imperatoris ob fidei ipsius meritum victoria. Capvt XXIIII.
•  
  PDF 301r De Theodosii Imperatoris morte. Capvt XXV.
•  
  PDF 301r De Honorio Imperatore, & Telemacho monacho. Cap. XXVI.
•  
  PDF 301v De Arcadii imperatoris pietate, & Ioannis Chrysostomi ordinatione. Cap. XXVII.
•  
  PDF 301v De diuina huius episcopi in loquendo libertate. Capvt XXVIII.
•  
  PDF 302r De fanis Idolorum in Phoenicia ab eo deiectis. Capvt XXIX.
•  
  PDF 302r De Gotthorum ecclesia. Cap. XXX.
•  
  PDF 302r De prouidentia quam pro Schythis habuerat, & quo pacto Marcionistas insectatus fuerat. Capvt XXXI.
•  
  PDF 302v De Gainae postulatione, & Ioannis Chrysostomi responsione. Cap. XXXII.
•  
  PDF 303r De Chrysostomi ad Gainam legatione. Cap. XXXIII.
•  
  PDF 303v De iis quae propter Chrysostomum euenerunt. Cap. XXXIIII.
•  
  PDF 304v De Episcoporum succeßione, & Alexandro Antiocheno episcopo. Cap. XXXV.
•  
  PDF 305r De reliquiarum Ioannis quae postea facta fuit, importatione, & Theodotii Iunioris ac fratru[m] eius fide. Cap. XXVI.
•  
  PDF 306r De Theodotio Antiocheno episcopo. Capvt XXXVII.
•  
  PDF 306v De persecutione in Persia excitata, & qui illic martyrium perpeßi sunt. Cap. XXXVIII.
•  
  PDF  Vorsatz
•  
  PDF  Rückdeckel
•  
  PDF  Rücken