Content

•  
  PDF HISTORIAE EC||CLESIASTICAE PARS || PRIMA, QVA CONTI-||NENTVR || Eusebij cognomento Pamphili Cæsareæ Palæ-||stinæ Episcopi lib. 10.|| Eiusdem de vita Constantini magni lib. 4.|| Oratio Constantini magni ad sanctoru[m] cœtu[m].|| Oratio eiusdem Eusebij in laudem Constanti-||ni magni ad trigesimum illius imperij an-||num, ... ||
•  
  PDF HISTORIAE EC||CLESIASTICAE PARS || TERTIA, QVA CON-||TINENTVR || Hermiæ Sozomeni Salaminij lib. 9. || Euagrij Scholastici Epiphanensis lib. 6.|| Ioanne Christophorsono interprete.||
•  
  PDF  Front cover
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Title page
•  
  PDF  Index in Sosomeni Et Evagrii Historiam Ecclesiasticam: in quo a prioris ...
•  
  PDF  Leerseiten
•  
  PDF 1r Hermiae Sozomeni Salamini Ad Imperatorem Theodosivm Praefatio, Et ecclesiasticæ ...
•  
  PDF 3v Hermiae Sozomeni Salaminii Historiae Ecclesiasticae Liber Primvs.
•  
  PDF 3v Libri proœmium in quo de gente Iudaica dubitationem mouet, Deinde commemorat qui ab initio de istiusmodi argumento primum scribere cœperint, & quomodo... . Cap. I.
•  
  PDF 6r Quinam vrbium primariarum, cum Constantinus rerum potiretur, episcopi fuerint, et quòd orientis partes, Lybiam vsque, timidius propter Licinium Christi ... . Cap.II.
•  
  PDF 6r Quòd propter crucis visionem, & Christi apparitionem, Constantinas ad Christi religionem venerat, interim tamen à nostris pietatem edoctus, vbi etiam de pœnitentia dißeriiur. Cap. III.
•  
  PDF 7r Quòd crucis vexillum in bello antecedere sanciuit, & narratio quædam admirabilis de iis qui crucis vexillum gestabant. Cap. IIII.
•  
  PDF 7v Constutatio eorum qui Constantinum propter Crispi filij cædem, ad Christi fidem veniße contendunt. Capvt V.
•  
  PDF 8r Quòd Constantini pater Christi nomen propagari permittebat, Constatinus autem magnus, vt vbique floreret author fuit. Capvt VI.
•  
  PDF 9r De iniuriis inter Constantinum & Licinium sororis eius maritum, Christianorum causa susceptis, & quòd Licinius prorsus à Constantino superatus, paulò post Theßalonicæ interfectus erat. Cap. VII.
•  
  PDF 9v Enumeratio præclarorum Constantini facinorum, tum in libertate Christianorum aßerenda, tum in templorum fabricatione, & rebus aliis reip. vtilibus. Cap. VIII.
•  
  PDF 11r Quòd legem tulit Constantinus qua profeßis virginitatem, Ius condendi testamentum conceßit, clericis verò contributionum immunitatem. Capvt IX.
•  
  PDF 12r De eximiijs qui adhuc in vita manebant confessoribus. Cap. X.
•  
  PDF 12r De sancto Spiridione & eius mode stia & tranquillitate. Cap. XI.
•  
  PDF 13v De monachorum viuendi ratione, vnde cœperint, atq[ue] quos duces habuerint. Cap. XII.
•  
  PDF 15r De magno Antonio, & sancto Paulo, illo videlicet simplici. Cap. XIII.
•  
  PDF 16v De sancto Ammone, & qui in olympo ætatem agebat Eutichiano, & Arij hæresi, vnde initium haberuerit quosque arripuerit, & de orta inter episcopos dissentione. Cap. XIIII.
•  
  PDF 19r Quòd Constantinus vbi resciuerat inter espiscopos contentionem & disparam Paschatis celebrationem, admodum id dolenter ferens, Osium ... . Capvt XV.
•  
  PDF 20r De Concilio Nicææ propter Arium coacto. Capvt XVI.
•  
  PDF 20v De duobus philosophis qui duorum senŭ simplicitate cum illis disserentium, ad fidem conuersi sunt. Cap. XVII.
•  
  PDF 21v Imperatoris ad Concilum coactum oratio. Capvt XVIII.
•  
  PDF 22r Quomodo Imperator postq[ue] ambas partes audiuißet, Arium eiusq[ue] sectatores condemnatos exterminauerit, Capvt XIX.
•  
  PDF 22v De iijs quæ Concilium statuerat, & quòd damnato Ario libros eius igni tradidit, ac de ijs qui concilio aßentiri renuerunt, & paschatis constitutione. Capvt XX.
•  
  PDF 23r Quòd Acesium Nouatianorum episcopum in concilium Imperator accersit. Cap. XXI.
•  
  PDF 23v De canonibus quos Concilium posuit, & quòd cum canonem statuere voluerat, vt quicunq[ue] ad sacerdotij dignitaiem euecti eßent, cum vxoribus, quas anteq[ue] sacrus initiati ... . Cap. XXII.
•  
  PDF 24r De Meletio, & quomodo sanctum Concilium pulcherrimè quæ ad causæ eius cognitionem spectabant, disposuerit. Cap. XXIII.
•  
  PDF 24v Quòd Imperator vbi eos qui cŏcilio interfuere Constantinopolim conuocaßet, epulum publicŭ illis exhibuit, magnificeq donatos, ad concordiam omnes hortatus est, ac quæ à concilio diuino decreta fuerunt, Alexandriam & in omnes partes perferri curauit. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 25r Hermiae Sozomeni Salaminii Historiae Ecclesiasticae Liber Secvndvs.
•  
  PDF 25r De salutiferæ crucis inuentione, & clauis sanctis, & quòd Helena Imperatoris mater, Hierosolymam profecta tĕpla exædificauit, aliaq[ue] ibidem nonnulla Deo grata effecit, & de eius ab hac vita migratione. Capvt I.
•  
  PDF 27r De ecclesiis quas Constantinus magnus extruxit, & de appellata cognomiue eius ciuitate, quo pacto condita fuerit, & de ædificiis, quæ in ea spectantur, & Michaelis archangeli templo, & de visis in eodem miraculis. Capvt II.
•  
  PDF 28v De ijs quæ circa quercum Mambre à Constantino magno facta sunt, & templo quod illic posuit. Cap. III.
•  
  PDF 29v Quomodo Idolorum delubra euerterit, ac inde populorum animos magis ad colendum Christum impulerit. Cap. IIII.
•  
  PDF 30v Qua occasione Christi nomen, Constantino rerum potiente, in orbem vniuersum propagatum sit. Capvt V.
•  
  PDF 31r Quomodo Iberi in Christum crediderint. Capvt VI.
•  
  PDF 32r Quomodo Armeni & Persæ Christianæ religioni sese dediderint. Cap. VII.
•  
  PDF 32v De Sapore Persarum rege, quanto contra Christianos odio exarserit, & Symione Persidis Episcopo, & VS Ihazane Eunucho. q[ue] strenuè martyrij certamen peregerit. Cap. VIII.
•  
  PDF 34r De Christianis in Persia à Sapore neci datis, ac primum Vsthazane, Abedechalaa, & Anania. Capvt IX.
•  
  PDF 34v De Pusice opiscum Saporis præfecto, & filia eius & Azade martyribus. Capvt X.
•  
  PDF 35r De Tarbula Simeonis sorore, & eius ac aliarum duarum martyrio. Cap. XI.
•  
  PDF 35v De sancti Acepsimæ martyrio, & alijs qui cum eo mortem oppetebant. Cap. XII.
•  
  PDF 36r De Millis episcopi martyrio, & eius vita, & quòd Sapores sedecim hominum milia qui nominatim recensebantur, præter aliorum innumeră multitudinem martyrio tradidit. Cap. XIII.
•  
  PDF 36v Quomodo Constantinus Sapori scripserit, vt à Christianorum cæde temperaret. Cap. XIIII.
•  
  PDF 37r Quod Eusebius & Theognis Arijfautores, exhibito libello quòd Nicæno concilio assentirentur, suas vterque sedes recuperarunt. Capvt XV.
•  
  PDF 37v Quòd Alexandro Alexandriæ episcopo extremum diem oppetĕte Athanasius impulsu illius episcopatŭ eius aßumit, et narratio de eodĕ ab ineŭte eius ætate, et quòd Antonio magno charus fuerit. Cap. XVI.
•  
  PDF 39r Quòd Ariani & Meleriani Athanasium celebrem fecerunt, & de Eusebii apud Athanasium solicitatione, vt Arium susciperet, & q[ue] præ ceteris omnibus Eusebius Păphili & Euthathius Antiochiæ epsicopus de voce consubstantialis summum inter se certamen inierunt. Cap. XVII.
•  
  PDF 39v De Antiocheno cŏcilio, & q[ue] præter ęquŭ & iustŭ Euthathius abdicatus est, cooptate in eius sede Euphronio, & quid Constantinus magnus, cŏcilio et Eusebio Păphili, qui Antiochiæ thronŭ recusabat sripserit. Cap. XVIII.
•  
  PDF 40r De maximo qui post Macariŭ Hierosolymorum sedem obtinuit. Cap. XIX.
•  
  PDF 40v De Meletianis & Arianis quo pacto in vnum coaluerint, & Eusebio & Theognide, quomodo pestem Arianam de integro suscitare connixi sint. Capvt XX.
•  
  PDF 41v Quas res contra Athanasium Ariani & Meletiani nequicquam commenti sit. Cap. XXI.
•  
  PDF 42v De intentata in Athanasiŭ propter Arsenii brachium calumnia. Cap. XXII.
•  
  PDF 43r Quòd eo tempore interiores Indorum gentes, Frumentij & Aedesii captiuorum studio, Christianam fidem amplexati sunt. Cap. XXIII.
•  
  PDF 44v De Concilio Tyrio & temeraria sancti Athanasii abdicatione. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 46r De templo quod magnus Constantinus Hierosolymis in Golgatha condidit, & eiusdem dedicatione. Cap. XXV.
•  
  PDF 46v De presbytero qui in animum induxit Constantino, vt Ariŭ & Euzoium ab exilio reuocaret, & libello de illorum fide, & quomodo Arius à cŏcilio quod Hierosolymus coiuerat, rursus in communionem acceptus fuerit. Cap. XXVI.
•  
  PDF 48r Imperatoris Constantini ad concilium Tyri conuocatum epistola, & sancti Athanasii Arianorŭ impulsu prosciptione. Ca. XXVII.
•  
  PDF 49r Quòd Alexander episcopus Constantinopolytanus, Arium in communionem accipere recusauit, & quomodo Arius ad exonerandum aluum extimulatus, diruptus fuerit, & quid de Arii diruptione magnus Athanasius memoriæ prodiderit. Capvt XXVIII.
•  
  PDF 50v Quæ res consopito Ario Alexandriæ obuenerint, & quid Constantinus magnus ad eos scripserit. Capvt XXIX.
•  
  PDF 51r Quòd sancita contra hæreses omnes lege, Constantinus ne alibi quàm in ecclesia conuentus agerĕtur mandauerat, atq[ue] hinc effectum eße, vt cŏplures hæreses exoleuerint, & quod Eusebius Nicomedensis & Ariani consubstantiale subruere, veteratoriè conati sunt. Cap. XXX.
•  
  PDF 52r De Marcello Ancerano episcopo, & eius hæræsi & abdicatione. Capvt XXXI.
•  
  PDF 52v Quòd Constantinus magnus paulo postquam sacrosancto baptismate initiatus erat, excedĕs è vita, in sanctorum apostolorum templo cŏditus est. Cap. XXXII.
•  
  PDF 53v Hermiae Sozomeni Salaminii Historiae Ecclesiasticae Liber Tertivs.
•  
  PDF 53v Quòd post Constantini magni obitum, Eusebius & Theognis denuè fidĕ Nicænă vellicare cęperunt. Capvt I.
•  
  PDF 54r De magni Athanasii ex Galliis reuersione, & Constantini Cæsaris Constantini magni filii epistola, & tensis rursus ab Arianis contra Athanasiŭ insidiis, & Acacio Birrhæensi episcopo, ac bello inter Constantem & Constantinum suscepto. Capvt II.
•  
  PDF 54v De Paulo Constantinopolitano episcopo, & spiritus sancti oppugnatore Macedonio. Capvt III.
•  
  PDF 55r De tumultu propter Pauli ordinationem exorto. Capvt IIII.
•  
  PDF 55v De prouinciali Concilio Antiichiæ celebrato, quòd abdicato Athanasio, Gregorium in eius locŭ subrogauit, & de duabus fidei expositionibus, & quinam illis consenserint, & de Eusebio Emisseno, & quòd Gregorio Alexandriam ingresso, Athanasius fugiens Romam saluus peruenit. Capvt V.
•  
  PDF 57v De Paulo qui mortuo Eusebio ad Episcopatum restitutus est, & de Hermogine ductore exercitus trucidato, & quòd Constantius ab vrbe Antiochena Constantinopolim profectus, tŭ Paulŭ exturbat, tŭ contra ciuitatem ira commotus est, deinde Macedonio ancipiti relicto, Antiochiam reuertitur. Capvt VI.
•  
  PDF 58v De Archiepicopis qui à partibus orientalibus pulsi, Romam confugerunt, & quid pro illis Iulius Romanus pŏtifex scipserit, & quòd eius literis Paulus & Athanasius sedes suas rursum receperŭt, tŭ etiam quid orientales archiepiscopi Iulio responderunt. Cap. VII.
•  
  PDF 59r Quomodo deiecto Paulo, vicißim in episcopatum Constantinopolitanum Macedonius suffectus est. Capvt VIII.
•  
  PDF 59v Quòd Romanus pontifex pro Athanasio ad Orientales episopos scripserit, quodq[ue] Romam missi sunt episcopi, qui crimina quæ episcopis Orientalibus obiecta bantur, vnà cum episcopo Romano examinarent, & quomodo Constans Cæsar eos domum remiserit. Capvt IX.
•  
  PDF 60v De prolixa fidei expositione, & quæ in Sardicensi concilio gesta fuerunt, & quòd orientales episcopi Iulium epsicopum Romanum, & Osiŭ Hispaniæ episcopum, quòd cum Athanasio & aliis communicabant, abdicabant. Capvt X.
•  
  PDF 61r Quòd contra Osius & ij qui idem cum eo sentiebant, orientales archiepiscopos in alio conceßu, gradu priuabant, & aliam fidei expositionem proserebant. Capvt XI.
•  
  PDF 62r Quòd post concilium Orientales & Occidentales episcopi inuicem discordabant, & Occidentales quidem Nicěnam fidem probè tenebant, Orientales verò propter dogma tuendum in plerisque turbas concitarunt. Cap. XII.
•  
  PDF 62v Sanctorum virorum qui illa tempestate in Aegypto illustres fuerŭt, enumeratio, puta Antonij duorum Macariorum, Heraclidis, Cronij, Paphnutij, Pontubastis, Arsisii, Sarapionis, Pityrionis, Pacouij, Apolonij, Acuph, Hilarionis, & complurium id genus. Cap. XIII.
•  
  PDF 66v De Didymo cæco & Aertio hæretico. Capvt XIIII.
•  
  PDF 67v De Santo Ephraim. Capvt XV.
•  
  PDF 69r De statu rerum tunc temporis, & quòd imperatorum & archiepiscoporum mutuo consensu Christi dogma amplificatum erat. Capvt XVI.
•  
  PDF 69v De opinione liberorŭ Constantini, & Homousii & Homoiusii differĕtia, & vnde effectŭ est, vt Constătius a recta fide diuerterit. Cap. XVII.
•  
  PDF 70r Rursus de Homousio, & Ariminensi consilio, quomodo, vnde, & qua de causa conuocatum est. Capvt XVIII.
•  
  PDF 70v Quòd epistolis Constantij reuersus Athanasius sedem suă capessit, & de Episcopis Antiochenis & alterna Constătij & Athanasii petitione, et numinis in hymnis celebratione. Cap. XIX.
•  
  PDF 71v Quid Cŏstătius pro Athanasio Aegyptiis scripserit, & de Hierosolymitano concilio. Ca. XX.
•  
  PDF 72r Cŏcilij Hierosolymitani ad Aegyptios pro Athanæ sio epistola. Capvt XXI.
•  
  PDF 72v Valentis & Vrsacij Arianorum ad episcopum Romanum conceßio, quòd falsa conflictaq[ue] fuerunt, quæ contra Athanasium loquuti sunt. Capvt XXII.
•  
  PDF 73r Eorundem ad magnum Athanasium pro ineunda cum eo concordia eoistola, & quomodo reliquis Orientalibus episcopis suæ cuique sedes reddita fuerint, quodq[ue] rursus eiecto Macedonio Paulus episcopatum recuperauit. Cap. XXIII.
•  
  PDF 74r Hermiae Sozomeni Salaminii Historiae Ecclesiasticae Liber Qvartvs.
•  
  PDF 74r De Constantis Augusti cæde, & rebus quæ Romæ cuenerint. Capvt I.
•  
  PDF 74r Quòd Constantius Athanasium rursus abigit, & qui consubstătiale propugnabăt exilio mulctat, & de Pauli Cnstantinopolitani morte, & q[ue] Macedonius iterŭ ad fedĕ restitutus, multa nepharia designauit, & de Martirio & Marciano martyrib. Ca. II.
•  
  PDF 75r Quod Constantius ducto in Ilyrios exercitu Sirmium venit, & de Bretanione & Magnentio, & quòd Constantius vbi Gallum Cæsarem renuntiauerat, illum ad populos orientales amandauit. Capvt III.
•  
  PDF 75r Quòd postquam Cyrillus ecclesiæ Hierosolymitanæ gubernacula post Maximum susceperat, rursus maxima crucis figura pluribus diebus conspecta est, quæ solem ipsum splendore superabat. Capvt IIII.
•  
  PDF 75v De Photino Sirmii episcopo, & eius hæresi, & Cŏcilio contra eum Sirmii coacto, & tribus fidei libellis, & q[ue] Photinus post abdicationĕ renuit venire vocatus, vtq[ue] Basilio Ancyræ episcopo in anis ostĕtator sui conuictus sit. Cap. V.
•  
  PDF 77r De Magnentij & Siluani tyrannorum ineritu, et Iudæorum in Palæstina tumulta, & quòd Gallus Cæsar dum res nouas moliri putaretur, interfectus est. Cap. VI.
•  
  PDF 77v De Constantij ad vrbem Romam profectione, & Concilio in Italia collecto, & quid Arianorum infidiis Athanasio magno obtigerit. Cap. VII.
•  
  PDF 78r De Mediolanĕsi Cŏcilio, et Athanasii fuga. Capvt VIII.
•  
  PDF 79r Quòd multis modis ab Arianis cum esset petitus infidiis Athanasius, varia pericula sibi à Deo, vtpote homine diuino patefacta vitauerit, & quàm grauiter post eius disceßum à Gregorio afflicti fuerint Aegyptij. Cap. IX.
•  
  PDF 80r De Liberio pŏtifice Romano, quas ob causas à Constantio in exilium eiectus sit, & Felice qui illum subsequutus est. Capvt X.
•  
  PDF 88v De Aetio Syro & Eudoxio cui post Leŏtium Antiochiæ episcopatus obtigit, & de consubstantiali. Cap. XI.
•  
  PDF 89r Eudoxio res nouas moliente, literæ ad episcopos vt eum reprimerent à Georgio Leodicensi episcopo scriptæ sunt, & de missis Ancyra ad Constantium legatis. Cap XII.
•  
  PDF 89v Constantij Imperatoris epistola, vt Eudoxius & qui illum sequebantur expellerentur. Capvt XIII.
•  
  PDF 90v Quòd Sirmiŭ cum venisset Constantius, reuocatŭ denuo Liberium Romæ restituit, ac Felici vt simul cum eo sacerdotio fungeretur permittit. Cap. XIIII.
•  
  PDF 91r Quòd propter Aetij hæresim & res Antiochiæ nouatas, De crenit imperator vt Nicomediæ concilium ageretur. Sed cŭ terramotus & pleraque interim alia interuenissent, primum id Nicææ, deinde verò Arimini & Seleusiæ celebratum est, post Arsacio cŏfessore pauca referŭtur. Capvt XV.
•  
  PDF 93r De rebus gestis in Ariminensi Concilio. Capvt XVI.
•  
  PDF 94r Ariminensis Concilij ad Imperatorem Constantium epistola. Cap. XVII.
•  
  PDF 95v De Concilij Legatis & Imperatoris epistola, & quo modo prolate ab Vrsacio & Valente formulæ, cŏcilium postea consenserit, & de Conciliabulo Nicææ habito, & quamobrem Legatos Nicææ detinuerint. Capvt XVIII.
•  
  PDF 97r De ijs quæ orientalibus ecclesiis contigerunt, quodq[ue] Marathonius & Eleusi Cyzici episcopus, & Macedonius, eos qui cŏsubstatiale profitebătur, exagitabant, & quòd Nouatianorŭ ecclesia translata est, & ipsi cum orthodoxis cŏmunionemi habuerunt. Capvt XIX.
•  
  PDF 97v De ijs quæ Mantinæi à Macedonio gesta sunt, & quòd ob translatum Constantini Magni sepulchrum, sede sua eiectus est, & de Iuliani Cæsaris creatione. Cap. XX.
•  
  PDF 98r De Seleucensi concilio. Cap. XXI.
•  
  PDF 100v De Atacio & Aetio, & quòd imperator cum duorum conciliorum legatis Ariminĕsis scilicet, & Seleucensis, vt idĕ ambo sentirent, sedulò agebat. Capvt XXII.
•  
  PDF 101v Quòd Acacius ac sui, concilium Ariminensi comprobarunt, & abdicatorum episcoporum recensio, & crimina propter que amoti sunt. Capvt XXIII.
•  
  PDF 103r Cur Cyrillus Hierosolymitanus episcopus abdicatus sit, & et mutuæ episcorum tunc temporis dissentiones, & quòd Meletius ab Arianis ordinatus ad Sebastiæ episcopatum, pulso Eustathio euectus est. Capvt XXIIII.
•  
  PDF 103v Macedonij episcopi Constantinopolitani mors, & quid inter docendŭ dixerit Eudoxius, & quòd Eudoxius & Acacius summopere contendebant, vt tum Nicænam, tum Ariminensem fidem, è medio tollerent, & quătus hinc tumultus ecclesis euenerit. Capvt XXV.
•  
  PDF 104r Quòd postquam ab episcopatu exciderat Macedonius, contra spiritum sanctum linguam exacuit, & quòd Marathonius cŭ aliis, eius hęresim auxit. Cap. XXVI.
•  
  PDF 105r Quòd Ariani cum suæ opinioneis esse diuinum Meletium existimassent, Sabastia accersitum ecclesiæ Antiochenæ præficiŭt. Sed vbi ille orthodoxŭ esse se indicauisset, pudore suffusi, moto eo, Euzoium en eius locum sufficiunt. Meletius autem, cŭ illum ... . Cap. XXVII.
•  
  PDF 105v Quòd Acacius & residui sectę eius homines haudquaq[ue] conquieuerunt, sed & cŏsubstătiale subuertere, & Arij hæresin statuere laborabant. Caput XXVIII.
•  
  PDF 106r De Georgio Alexandrino episcopo, & Hierosolymorum archiepiscopis, & quòd post Cyrillum cum Episcopi tres illic præfuißent, tandem Cyrillus in Hierosolymorum sedem denuò reuersus sit. Capvt XXIX.
•  
  PDF 107r Hermiae Sozomeni Salaminii Historiae Ecclesiasticae Liber Qvintvs.
•  
  PDF 107r De Iuliani præuaricatoris defectione, & morte Imperatoris Constantij. Cap. I.
•  
  PDF 108r De educatione, & viuendi confuetudine Iuliani, & de eiusdem ad imperium accessione. Capvt II.
•  
  PDF 110r Quòd Imperator renuntiatus Iulianus, Christianam religionem labefactari, & paganismum callidè inducere conatus est. Cap. III.
•  
  PDF 111r Quibus malis Iulianus Cæsariensis affecerit, & de Maris Chalcedonensis episcopi linguæ in loquendo libertate. Cap. IIII.
•  
  PDF 112r Quòd in exiliŭ pulsos Christianos reuocauit, vt hoc pacto ecclesiam magis diuexaret, & quæ mala contra Christianos excogitauit. Capvt V.
•  
  PDF 112v Quòd Athanasius apud virginem quandam pudicam & formosam delitescens, post septem annos exactos comparuit, & Alexandriam ingressus est. Capvt VI.
•  
  PDF 113v De Georgii episcopi Alexandrini propter ea quæ in Mithrio acciderunt, interfectione, & quòd interfectus camelo impositus, contumeliæ causa pupulo spestandus circumducebatur, & quid ea de re scripserit Iulianus, de Theodorito sacrorŭ Antiochiæ vasorum ... . Cap. VII.
•  
  PDF 114v De sanctorum Eusebii, Nestabi, & Zenonis, in ciuitate Gaza martyrio. Capvt VIII.
•  
  PDF 115v De sancto Hylarione & virginibus Eliopoli à suibus interemptus, & de inaudito Marci Aretha siorum episcopi martyrio. Cap. IX.
•  
  PDF 117r De Macedonio, Theodulo, Tatiano, Bucere, Basilio, & Eupsychio, qui ea tempestate vită martyrio fivierunt. Cap. X.
•  
  PDF 118r De Lucifero & Eusebio Occidentalibus episcopis, & quòd Eusebius simul cum magno Athanasio reliquisq[ue] episcopis, concilio Alexădriæ cŏuocato, Nicænam fidem corroborarunt, spiritŭ sanctum eiusdem eße cum patre & filio naturæ decernentes, & quid ... . Cap. XI.
•  
  PDF 118v De Paulino & Melcrio Antiochenis episcopis, & quòd Eusebius & Lucifer inuicem dißidebant, & quòd Eusebius & Hilarius Nicænam fidem propugnabant. Cap. XII.
•  
  PDF 119r Quòd Macedonius & qui illi addicti erant, cum Acacianis discordabant, & quid pro se responderint. Capvt XIII.
•  
  PDF 119v Quòd rursus Athanasius exulat, & de Eleusio Cyziceno episcopo, et Tito Bostrorum, & familiæ vnde hic scriptor hic prognatus sit, comme moratio. Capvt XIIII.
•  
  PDF 121r De studio quod Iulianus in stabilienda gentiliŭ religione, & nostra euertenda, posuerit, & epistola quam ad quĕdam gentilium archiepisoporŭ miserit. Cap. XV.
•  
  PDF 122v Quòd Iulianus Christianos vt tyranni suspicionem euitaret, asturè circumueniendo supplicys afficiebat, & quòd crucis insigne deleuit, miliresq[ue] vt in uitè sacrificarent induxit. Cap XVI.
•  
  PDF 123v Quòd Iulianus Christianis forum, iudicia, & gentilium literarum cognitionem interdixit, & de Basilio magno, Gregorio Theologo, & Apolinario, qui Iuliano restiterunt, ad gentilium formam sacras literas conuerterunt, ac præcipuè Apolinarius, & Gregorius Naziancensus, quorum ... . Cap. XVII.
•  
  PDF 124v De Iuliani oratione cui titulus est Misopogon, & Daphne apud Antiochiam, & eius descriptione, & reliquiarum sancte Martyris Babilæ translatione. Cap. XVIII.
•  
  PDF 126r Quòd propter reliquiarum eius translationem, multas Christianis clades Iulianus inflixit, et de sancto confeßore Theodoro, & quòd delapso cælitus igne, Daphnæi Apollinis templum conflagrauit. Cap XIX.
•  
  PDF 126v De Christi statua quæ Paneadi habebatur, quam cum diruisset, destruxisserque Iulianus, suam ibidem erexit, & quomodo ea icta fulmine collapsa sit, & de fonte Emaus, in quo pedes suos lauit Christus, & Perfide arbore, quæ Christum in Aegypto adorauit, & miraculis per eam aditis. Cap XX.
•  
  PDF 127v Quòd Christianis infensus Iulianus, Iudæis templum Hierosolymis restaurandi facultatem de dit, quorum plures summa operem aggreßos, flamma erumpens absumpsit, & de crucis figuris quæ eorem vestibus qui operi institebant, apparuerunt. Cap. XXI.
•  
  PDF 129v Hermiae Sozomeni Ecclesiasticae Historiae Liber Sextvs.
•  
  PDF 129v De Iuliani in Persas expeditione & quòd ibi deuictus, lethale vulnus accepit, ac quid Libanius de eius interfectore prodiderit. Capvt I.
•  
  PDF 131r Quòd vltore Deo è medio sublatus est, & de visis quibus plerisq[ue] mors eius significabatur, deque responso illo, quòd fabri fililius feretrŭ illi fabricabat, & quòd haustum è vulnere sanguinem, in Christŭ iaculatus est, & quantæ clades propter ... . Capvt II.
•  
  PDF 132v De Iouiani imperio, & quòd suscepto regno multa iustè legitimeq[ue] statuerit. Cap. III.
•  
  PDF 133r Quòd denuò motus in ecclesia exorti sunt, & de Antiocheno concilio, quod fidem Nicænă confirmauit, & quid ad Iouianum Imperatorem scripserit. Capvt IIII.
•  
  PDF 134r De magno Athanasio, qui maiorem in modum ab imperatore colebatur, quodque Aegypti ecclesiæ illi traditæ sunt, & de magni Antonij visione. Cap. V.
•  
  PDF 135r Bouiani mors, & de vita Valentiniani, et ipsius in Deum fiducia, & quomodo ad imperiŭ peruenerit, & quòd Valentĕ fratrem suŭ in imperij partem aßumpsit, & de opinionum & morum eorundem discrepantia. Capvt VI.
•  
  PDF 136r Quòd rursus ecclesiis perturbatis concilium Lamplaci coactum est, & quòd Artani qui Eudoxium sequebantur, cum superiores eßent, illos qui fidem orthodoxam tenebant, vnà cum Meletio ecclesiis submouebant. Cap. VII.
•  
  PDF 136v De Procopij desectione, & incredibili eius exitu, & Eleusio Cyziceno & Eunomio hæretico, & quomodo Eleusio succeßerit. Cap. VIII.
•  
  PDF 137v Quòd grauiter mulctati erant, qui eo tempore fidĕ Nicænam profitebantur, & de Agelio nouatianorŭ Antistite. Cap. IX.
•  
  PDF 137v De Valentiniano iuniore & Graciano, & persequutione quă excitauit Valens, & quòd qui consubstătiale tuebătur, ab Arianis & Macedonianis diuexati, Romă legationĕ mittŭt. Capvt X.
•  
  PDF 138v Eustathij, Siluani, & Theophili ad Liberium Romanum eposcopum confeßto. Capvt XI.
•  
  PDF 139r De concilio Tyanis celebrato, & eo quod in Ciciliæ expectabatur futurum, nisi id Valens soluißet, & persecutione quæ eo tempore feruebat, & q[ue] Athanasius magnus iterum sese fugę mandans delitescebat, & postea datis ad eum Valentis literis in ... . Capvt XII.
•  
  PDF 140v Quòd post Eudoxiŭ, Ariani Demophilŭ ad Constătinopolis sedĕ extulerŭt, sed qui vera pietate erant præditi, Euagrium renunciant, & de persecutione quæ inde subsequuta est. Capvt XIII.
•  
  PDF 141r De pijs octoginta legatis, quos Valens Nicomediæ agens, medio mari vnà cum ipso nauigio concremandos curauit. Cap. XIIII.
•  
  PDF 141v De discordia inter Eusebium Cæsariensem episcopum & Basilium magnum, et quòd hinc fiduciam sumentes Ariani, Cæsariensium ecclesiă adorti, profligantur. Capvt XV.
•  
  PDF 141v Valens imperator Basilium magnŭ in suam opinionem inducere nititur, sed frustra. Capvt XVI.
•  
  PDF 142v De Basilij & Gregorij Theologi societate, qui cum summa vtrique doctina claruissent, Nicæni cŏcilij decreta strenuè propugnabant. Capvt XVII.
•  
  PDF 143r De persequutione, Antiochiæ, quam Orontes amnis alluit, suscitata, & Thomæ Apostoli templo apud Edeßęnos, & conuentu ibidem congregato, & Edessęnorum confessione. Capvt XVIII.
•  
  PDF 144r Postq[ue] magnus Athanasius fato suo perfunctus est, Luciano Ariano sedes eius traditur, qui multis Aegypti ecclesias incommodis afflixit, & de Petro qui Athanasio succedens, erepta fuga Romam perrexit. Cap. XIX.
•  
  PDF 144v De monachorum in Aegypto persecutione, & sancti Antonij discipulis, qui ob recta fidei dogmata in paruam quandam insulam relegati deportati erant, & de miraculis, quę ab illis facta fuêre. Cap. XX.
•  
  PDF 145v De Scitharum fide, & gentis illius episcopo Bretannione, & locorum quæ Nicæni concilij dogmata profirentur enumeratio. Capvt XXII. [XXI.]
•  
  PDF 146r Quòd cum id temporis quæstio de spiritu sancto agitaretur, eandem habere illum cum patre & filio substantiam decretum est. Capvt XXII.
•  
  PDF 146v De Liberij Romani pontificis obitu, & Damaso qui post illum præsidebat, & quòd occidentalis ecclesia vniuersa, rectam de fide opinionem tenebat, excepta Mediolanensi & Auxentio eius episcopo, & de Concilio Romano, quòd sedem ... . Capvt XXIII.
•  
  PDF 148r De sancto Ambrosio, quonam pacto ad episcpoatŭ euectus sit, & quód populo pietatis suasor extiterit, & de Nouatianis in Phrigia, & de Paschate. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 149r De Apollinarijs, patre, & filio, & Vitaliano presbytero, & quam ob causam in hæreses prolapsi sint. Capvt XXV.
•  
  PDF 150r De Eunomio & præceptore eius Aetio, & illorum tum gestis tum dogmatis, quodq[ue] ij primi vnam in baptismo immersionem adinuenerŭt. Capvt XXVI.
•  
  PDF 151v Quæ Gregorius theologus de Apolinario & Eunomio in quadam ad Nectarium scribat epistola, & quòd philosophia monachorum qui illo tempore vixerunt, eorem hæresis restincta erat, nam orientem propemodum vniuersum istorum duorum hæresis peruadebat. Capvt XXVII.
•  
  PDF 151v De viris sanstis qui in Aegypto id temporis floruerunt, scilicet Ionne, Or, Ammon, Beno, Theona, Copretelle, Elia, Apella, Isidoro,Serapione, Dioscoro, & Eulogio. Cap. XXVIII.
•  
  PDF 152v De monachis in Thebaide degentibus, Apollo, Dorotheo, Piammone, Ioanne, Marco, Macario, Apollodoro, Mose, Paulo, qui vitam Pherina agebat, Paco Stephano, & Pior. Capvt XXIX.
•  
  PDF 155v De monachis, qui in monasteriis Scetis vixerunt, Origine, Didymo, Cronione, Arsisio, Putabaste, Arsione, Serapione, Ammonio, Eusebio, & Dioscoro , fratribus, & iis qui longi nominabatŭr, & Euagrio philosopho. Cap. XXX.
•  
  PDF 156v De Nitriæ monachis & monasteriis quæ celliæ vocabantur & Rinocuraræ monachis Nigro, Dionysio, & Solone. Capvt XXXI.
•  
  PDF 157v De Palestinę monachis, Hesycha, Epiphanio, postea Cypri episcopo, Ammonio, & Siluano. Capvt XXXII.
•  
  PDF 158r De Syriæ monachis, Batthæo, Eusebio, Berge, Ala, Abbo, Lazaro, Abdaleo, Zenone, Heliodoro, Eusebio apud Carras, Protogene, Bito, Aone. Capvt XXXIII.
•  
  PDF 158v De Edeße monachis Iuliano, Ephrĕ, Syro, Barsę, & Eulogio, præterea verò & de iis Celesyriam incolunt, Velentino, Theodoro, Meroso, Baßo, Baßone, & Paulo, ac de illis etiă qui sunt in Galatia, & Cappadocia, & alijs in locis viris sanctis, & qua de causa ... . Cap. Capvt XXXIIII.
•  
  PDF 159v De tripode ligneo, & imperatoris ex elementorum connexione succeßuri exploratione, & philosophorum cade, & astronomia. Capvt XXXV.
•  
  PDF 160v De Valentiniani imperatoris in Sauromatas expeditione, & eius in Gallia morte, & Valentiniani lunioris electione, ac persequutione sacer dotum, orationéque Themistii philosophi, qua magis humanus ac facilis in illos qui ei repugnabant effectus est. Cap. XXXVI.
•  
  PDF 161v De Barbaris qui trans Istrum habitabant, quopacto ab Hunnis sedibus pulsi, ad Romanos cŏfugerint, ac Christiani facti sint, & de Vlphila & Athalarico, & iis quæ inter eos acta suerunt, & quomodo Ariana lue infecti sunt. Capvt XXXVII.
•  
  PDF 163r De Mauia Saracenorum regina, & quòd Moses eorŭ eoiscopus fœdera quę inter illos & Romanos rupta fuerant, institutionem à Christianis accipiens, rursus instaurauit, & narratio quæ dam de Ismaelitis & Sarracenis, & eorum diis & quomodo à Zacomo eorum ... . Capvt XXXVIII.
•  
  PDF 164v Quòd Roma reuersus Petrus, Aegypti ecclesias pulso Lucio obtinuit, & de Valentis contra Barbaros expeditione. Cap. XXXIX.
•  
  PDF 164v De sancto Isaacio monacho, & eius in Valentem vaticinio, & quòd fugiens Valens, ac in domuncula quadam delitescens, ibidem incendio extinctus animam efflauit. Capvt XL.
•  
  PDF 165v Amplissimo Viro Reverendo In Christo Patri Ac Domino, Domino Lamberto Hankart, Coen Obij Gemblacensis Abbati Dignissimo, Domino ac Mæcenati suo vnice colendo. S.P.D.
•  
  PDF 167r Hermiae Sozomeni Ecclesiasticae Historiae Liber Septimvs.
•  
  PDF 167r Quo modo Romanis Barbarorŭ incursu periclitantibus Mauia suppetias miserit, & quidam ex plebe victoriam reportarint. item quomodo iusserit suam vnicuique religionem eße liberă. Capvt I.
•  
  PDF 167v Quomodo Gratianus Theodosium natione Hispanum Imperij consortem sibi adoptarit, & quo modo Orientales ecclesias vniuersas, excepta Hierosolymitana, Hæresis Ariana occuparit. Tum de synodo apud Antiochiam Cariæ congregata: & de Primatus constitutione tunc facta. Capvt II.
•  
  PDF 168r De his qui propter sanctum Meletium & Paulinum Antiochienses Episcopos contenderint. & de Iureiurando propter episcopalě sedem facto. Capvt III.
•  
  PDF 168v De imperio Theodosii magni, & quo modo per Ascholium Tessalonicę episcopum sacro Baptimate tinctus sit, & quid aduersus illos decreuerit, qui ex præscripto Concilij Nicęni Religionem non propagarent. Capvt IIII.
•  
  PDF 169r De Gregorio Theologo, & quòd illi ecclesias tradiderit Theodosius eiecto Demophilo & iis, qui filium patri consubstantialě non eße docent. Cap. V.
•  
  PDF 169v De Arrianis, & item de Eunomio tum florente, & de libertate sancti Amphilochij, qua ille in oratione as imperatorem vsus est. Capvt VI.
•  
  PDF 170r De secundo vniuersali Consilio, vnde, & quam ob causam conuocatŭ sit, & de recusatione Gregorij Theologi. Capvt VII.
•  
  PDF 171r De electione Nectarij in episcopum Constantinopolitanum, & cuias fuerit, & quibus moribus. Capvt VIII.
•  
  PDF 172r Quibus de rebus in secŭdo vniuersali Cŏcilio statutum fuerit, & de Maximo, Philosopho Cynico. Capvt IX.
•  
  PDF 172v De Martyrio Cylice, & de translatione reliquiarum sanctorum Pauli confessoris, & Meletij Antiochiæ Episcopi. Capvt X.
•  
  PDF 173r De ordinatione Flauiani episcopi Antiochiæ, & iis quæ huius nomine acciderunt, propter datum olim iusiurandum. Capvt XI.
•  
  PDF 173v Quòd Theodosius Concilium agitauerit, vt omnes hęreses in vnam concordiam redigeret. tum de Agelio & Sicinnio, Nouatianis, quid introduxerint. & quòd Concilio rursus conuocati, Imperator solos eos receperit, qui trinitatem consubstantialem ... . Capvt XII.
•  
  PDF 174v De Tyranno Maximo, & quæ illo graßante acta sint, inter Iustină imperatricem et sanctu Ambrosium, & quo modo per dolum interemptus sit imperator Gratianus, & Valentinianus vna cŭ matre Thessalonicam ab Theodosium confugerit. Capvt XIII.
•  
  PDF 175v De natiuitate Honorij: & quòd Theodosius relicto Arcadio filio Constantinopoli Imperatore, in Italiam profectus sit, & de succeßione Nouatianorum, & reliquorum Patriarcharum. & de audacia Arrianorum, & quo modo Theodosius sublato ... . Cap. XIIII.
•  
  PDF 176r De Flauiano & Euagrio Antiochiensibus, & de iis quæ Alexandriæ contigerunt in euersione templi Serapidis, de templo Serapidis, & euersis aliis templis Idololatricis. Cap. XV.
•  
  PDF 177v Quomodo & quam ob causam ex authoratus sit sacerdos ille, qui pœnitentibus præesse solet. tum Historia de modo pœnitentiæ. Cap. XVI.
•  
  PDF 178v Quomodo extra Imperij Romani fines exulare Theodosius magnus Eunomiŭ iusserit. & de Theophronio eius succeßore, & de Eutychio ac Dorotheo, & de secta eorum, deque his, qui appellantur Psathyriani, & quomodo Arianorum secta in diuersas factiones distracta sit,& illi magis ... . Capvt XVII.
•  
  PDF 180r Quòd Nouatiani aliam etiamnum hæresim ex se produxerint eorŭ, qui appellantur Sabbatiani: item de Synodo Sangariana. & de festo Paschali traditio seu espositio Historica. Capvt XVIII.
•  
  PDF 181r Cathalogus Authoris scitu dignus, de cŏsuetudinibus apud diuersas nationes & ecclesias vsitatis. Capvt XIX.
•  
  PDF 182v De incremento doctrinæ catholicæ, & perpetua destructione templorum Idololatricorum, ac de exundiatione Nili fluuij. Capvt XX.
•  
  PDF 183r De inuentione venerabilis capitis Diui Iohannis Baptistæ, & quæ eius nomine facta sint. Capvt XXI.
•  
  PDF 183v De strangulatione ac interitu Valentiniani adolescentis Imperatoris Romani, & de Tyrannide Eugenij, & de vaticinio Iohannis monachi Thebaide morantis. Cap. XXII.
•  
  PDF 184v De exactione vectigalium, de imperatorijs statuis apud Antiochiam deiectis, & Flauiani Episcopi legatione. Capvt XXIII.
•  
  PDF 185r De libertate D. Ambrosii, qua apud imperatorĕ Theodosium in loquendo vsus est. item de cæde Theßalonicæ facta, denique enarratio aliquot præclarè factorum sancti Ambrosii. Capvt XXIIII.
•  
  PDF 187r De sancto Donato Episcopo Euoriæ, & de Theotino Schytarum Antistite. Capvt XXV.
•  
  PDF 187v De sancto Epiphanio Episcopo Cypri, & particularis quædam rerum eius expositio. Capvt XXVI.
•  
  PDF 188v De Acacio Berœæ episcopo. & de Zenone & Aiace viris illustribus, & ob virtutem claris. Capvt XXVII.
•  
  PDF 189r De inuentione Reliquiarum Abbacuc & Michææ Prophetarum. & de obitu Imperatoris Theodosii magni. Cap. XXVIII.
•  
  PDF 190r Hermiae Sozomeni Ecclesiasticae Historiae Liber Octavvs.
•  
  PDF 190r De succeßoribus Theodosii Magni, & quo modo sublatus de medio sit Pręfectus eius Ruffinus, & de magnarum ciuitatum Episcopis, & Hæreticorum dißidiis: & Sisinnio Nouatianorŭ Episcopo. Capvt I.
•  
  PDF 191r De educatione, ratione vistus, consuetudine vitæ, ordinatione magni illius Iohannis Chrysostomi, & quo modo illi obstiterit Theophilus Episcopus Alexandrinus. Cap. II.
•  
  PDF 193r Quo modo Iohannes in episcopatu collocatus Rĕ ecclesiasticam cordi habuerit, et Ecclesias vbiq[ue] correxerit: & quo modo Flauiano Pontificem Romanum reconcilauerit. Capvt III.
•  
  PDF 193v De Gaïna Barbaro Gotthorŭ duce, eiusq[ue] Flagitijs. Capvt IIII.
•  
  PDF 195r Quo modo Iohannes Chrysostomus doctrina sua vulgus attraxerit, ac de muliere Hæreseos Macedonianæ, cuius panis est in lapidem connuersus. Cap. V.
•  
  PDF 195v De his quæ iohannes Chrysostomus per Asiam & Phrygiam egerit, dee Heraclide Ephesi, & Gerontio Nicomediæ Episcopis. Capvt VI.
•  
  PDF 196v De Eutropio eunucho primario, de lege quam tulit, & quo modo ex templo retractus & occisus sit, & de obmurmuratione hinc aduersus Iohannem Chrysostomum facta. Capvt VII.
•  
  PDF 197r Quo modo Iohannes Chrysostomous ad æmulationem Arrianorŭ responsorias cantiones instituerit, & eius doctrina res Catholicorum succreuerit, quo modo sibi diuites insensos habuerit. Capvt VIII.
•  
  PDF 197v De Serapione Archidiacono, & sancta Olympiade, & quo modo Iohannem Chrysostomum nonnulli conuitiis prociderint, ac morosum & iracundum apellarint. Capvt IX.
•  
  PDF 198r De Seueriano Gabalensi & Antiocho Ptolemaidis & quæ inter Seuerianum ac Serapionem acta fuerint, & quo modo per Imperatricem res inter eos composita fuerit. Capvt X.
•  
  PDF 198v De quæstione in Aegypto mota, an Deus humana forma pręditus sit, ac de Theophilo Alexandrino Episcopo, & de libris Origenis. Capvt XI.
•  
  PDF 199r De quatuor Fratribus Monachis cognomine Longis, quibus Theophilus ex amico hostis est factus. Capvt XII.
•  
  PDF 200r Quomodo hi monachi Iohanni sese adiunxerint, indeq[ue] Theophilus insidiatus fuerit ipsi Iohanni. Cap. XIII.
•  
  PDF 200v De peruersitate Theophili, & de sancto Epiphanio, quo modo is Constantinopolim appulerit, & populum aduersos Iohannem concitauerit. Capvt XIIII.
•  
  PDF 201v De Filiolo imperatricis, & de Sancto Epiphanio, & quomodo Longi in colloquiŭ cum Epiphano venerint, & quo modo ipse rursus in Cyprum abnauigauerit, ac de Epiphanio & Iohanne amplius. Capvt XV.
•  
  PDF 202r De simultate inter Iohannem & imperatricem, & quo modo venerit ex Aegypto Theophilus, & de Cyrino Chalcedonis episcopo. Capvt XVI.
•  
  PDF 203r De Synodo per Theophilum collecta, & de accusatione Iohannis Chrysostomi in Ruffinïanis facta, & quomodo Iohănes, quia votatus non comparuißet, vt contumax à Theophilo depositus sit. Capvt XVII.
•  
  PDF 203v Quomodo populus aduersus Theophilum eiusque Synodum tumultuatus fuerit: & imperatoribus maledixerit. et Iohannes proinde reuocatus episcopalem sedĕ recuperarit. Capvt XVIII.
•  
  PDF 204v De peruersitate Theophili, de dißidio inter Aegyptios & Constantinopolitanos, de fuga Theophili, de Nilămone Monacho, & Synodo pro Iohanne Chrysostomo collecta. Capvt XIX.
•  
  PDF 205r De statua Imperatricis, & iis, quæ huius nomine facta sunt, de doctrina Iohannis, de Synodo aduersus eum rursus congrgata, eiusq[ue] depositione. Capvt XX.
•  
  PDF 206r Quæ mala vulgo propter Iohannis eiectionem euenerint, & de infidiis per Sicarios illi structus. Cap. XXI.
•  
  PDF 206v Quo modo Iohannes Chrysostomus iniustè sua sede expulsus, & ob eam rem tumultus excitatus fuerit, & ecclesiæ incendio, & de Iohannis apud Cucusum ecilio. Cap. XXII.
•  
  PDF 207r De Arsacio Iohannis succeßore, & quantum malorum is Iohannis fautoribus intulerit, de sancta virgine Nicarete. Capvt XXIII.
•  
  PDF 208r De Eutropio Lectore & de sancta Olympiade, & de presbytero Tigrio, quantis calamitatibus propter Iohannem sint afflicti: Præterea de succeßione Præsulum Ecclesiæ. Cap. XXIIII.
•  
  PDF 209r Quòd ecclesia male affecta etiam Respub. munda na fuerint perturbatæ. Tum de Stilicone Honorij duce. Capvt XXV.
•  
  PDF 209v Epistolæ duæ Innocentij Romani Papæ, altera ad Iohannem Chrysostomum, altera pro codem ad Clerum Constantinopolitanum. Capvt XXVI.
•  
  PDF 211r De calamitatibus quæ propter Iohannem acciderunt, & de morte Eudoxiæ imperatricis, & Arsacij: tum de Patriarcha Attico, cuias fuerit, & quibus moribus. Cap. XXVII.
•  
  PDF 211v Quòd Innocentio fuerit studio Iohannem per Synodum reuocare. De aggrauato eius exilio ac morte. Cap. XXVIII.
•  
  PDF 212v Hermiae Sozomeni Ecclesiasticae Historiae Liber Nonvs.
•  
  PDF 212v De morte Arcadij imperatoris, & de imperio Theodosii iunioris, de Sororibus eius, de pietate virtute ac virginitate Pulcheriæ imperatricis, & de pijs eiusdem factis, tum quàm honestĕ imperatorem educauerit. Capvt I.
•  
  PDF 213v De inuentione reliquiarum sanctorum quadraginta martyrum. Cap. II.
•  
  PDF 215r De virtute Pulcheriæ ac sororum eius, de singulari beneuolentia qua Deus eas prosecutus est. Capvt III.
•  
  PDF 215v De fœdere Persarum, & de Honorio ac Stilicone, & quid Romæ & in Dalmatia actum sit. Capvt IIII.
•  
  PDF 216r De diuersis nationibus Romanos impugnătibus, sed diuina prouidentia aut oppreßis aut fœdere adstrictis. Capvt V.
•  
  PDF 216v De Alaricho Gottho, & quomodo Romanos adortus bello afflixerit. Capvt VI.
•  
  PDF 217r De Innocĕtio Antiquæ Romæ episcopo, quo modo legationem ad Alarichum miserit, & de Iouio italiæ Hyparcho, & legatione ad imperatorem facta: & quid cum Alaricho actum. Capvt VII.
•  
  PDF 217v De defectione Attali, & Præfecto Heracliano, & quo modo postea Honorio supplex ad pedes aduolutus veniam consecutus sit. Capvt VIII.
•  
  PDF 218v De motu inter Christianos ac Paganos facto. De Attalo, de Saro: Quo modo Alarichus dolo Romam ceperit, & D. Petri templum Asylŭ constituerit. Capvt IX.
•  
  PDF 219r De muliere Romana quæ castitatis opus perfecit. Capvt X.
•  
  PDF 219r De Tyrannis qui illa tempestate aduersus Honorium in Occidente insurrexerint, & quo modo omnes sublari sint ob Honorij erga Deum pietatem. Capvt XI.
•  
  PDF 219v De Theodosio & Lagedio & de Vandalitis ac Sueuicis gentibus. De morte Alarichi. De fuga Constantini, & Constantis Tyrannorum. Capvt XII.
•  
  PDF 220r De Gerontio, & Maximo. De Honorij exercitu, quo modo Gerontius obsessus & intefectus sit, ac de vxore eius. Capvt XIII.
•  
  PDF 221r De Constantino & exercitu Honorii, de Edobicho Duce, & quo modo is ab Vlphila Constantij duce victus, & fuga dilapsus ab Hospite ingrato obtruncatus sit. Capvt XIIII.
•  
  PDF 221v Quo modo Tyrannus Constantinus insignia Imperij deposuerit, ac presbyyter ordinatus fuerit, ac tandem interfectus sit, tum de reliquis Tyrannis, qui aduersus Honoriŭ insurrexerant. Capvt XV.
•  
  PDF 221v De Imperatoris Honorij pietate, De morte Constantij eiusq[ue] liberis, qui Honorio succeßerunt: De pace quæ tŭ per vniuersum orbem viguit. Cap. XVI.
•  
  PDF 222r De inuentione Prophetæ Zachariæ & Stephani prothomartyris. Capvt XVII.
•  
  PDF 223r Evagrii Scolastici, Epiphanensis Et Ex Praefectis Orivndi, Historiae Ecclesiasticae Libri sex.
•  
  PDF 223r Authoris proæmium, quomodo ad scribendŭ præsentem historiam accesserit, & quòd post impii Iuliani interitum, cum hæreses paulisper conquieussent, postea diaboli malignitas denuo fidem exagitauit. Cap. I.
•  
  PDF 224r Quomodo Nestorius es Anastacii discipuli sui dissertatione, sanctam dei matrem, non deiparam, sed Christiparam vocitaße, deprehensus sit, qua de causa hæreticus habitus est. Cap. II.
•  
  PDF 224v Quid magnus Cyrillus ad Nestorium scripserit, et de tertio Concilio Ephesino, ad quod Ioannes Antiochenus episcopus & Theodoritus tardius acceßerunt. Cap. III.
•  
  PDF 225r Quomodo Ioanne Antiocheno episcopo non præsente Nestorius gradu dopositus sit. Capvt IIII.
•  
  PDF 225v Quòd Ioannes episcopus Antiochenus quum quinque dies post aduenisset, Cyrillum Alexandrinum episcopum abdicat, & Memnona Ephesinŭ, quos contra concilium absoluit, & Ioanne vicissim cŭ suis loco mouet, & quomodo Cyrillus & Ioannes sciptis ad vtrŭq[ue] à Theodosio imperatore ... . Cap. V.
•  
  PDF 226r De aduentu Pauli Emiseni episcopi, Alexandriă, & laude, qua Cyrillus Ioannis epistolam prosecutus est. Cap. VI.
•  
  PDF 228v Quòd Nestorio Constantinopoli succeßit episcopus Maximianus, et illi Proclus, deinde Flauianus. Capvt VIII.
•  
  PDF 228v De infortunato Eutiche, & quomodo à Flauiano Constantinopolitano Episcopo, de gradu deturbatus sit, & de secundo concilio, illo scilicet nefario, quod Ephesi coiuit. Cap. IX.
•  
  PDF 229r Quòd studio & opera Dioscori & Chrisaphij effectum est, vt vesanum Ephesi conciliabulum congregatur. Cap. X.
•  
  PDF 229v Authoris pro opinionum apud Christianos repugnantia apologia, & de ridiculis gentilium deorum deliramentis. Cap. XI.
•  
  PDF 230v Quomodo Theodosius imperator hæresim Nestorij abegerit. Cap. XII.
•  
  PDF 230v De sancto Symeone qui columnam incolebat. Caput XIII.
•  
  PDF 232r De Stella quę sępenumero in porticu columnæ Symeonis conspicitur, quam scriptor hic & alij cŏplures viderunt, & de ipso etiam sancti Symeonis capite. Caput XIIII.
•  
  PDF 232v De Isidoro Pelusiota, & Synesio Syrenæ episcopo. Caput XV.
•  
  PDF 133r [233r] Quòd diuus Ignatius à Theososio Roma translatus, Antiochiæ sepultus est. Caput XVI.
•  
  PDF 133v [233v] De Attila rege Scitharum, & quomodo partes tŭ orientales, tum occidentales depopulatus sit, & de inaudito terrimotu, aliisq[ue] terribilibus quę orbi incumbebant signis. Cap. XVII.
•  
  PDF 226v Quænam impius Nestorius paßum fuisse se literis suis declaret, & quòd tădem lingua vermibus erosa, apud Oasim insulam expirauit. Capvt VII.
•  
  PDF 234r De Antiochiæ ædificiis, & illorŭ cŏditoribus. Cap. XVIII.
•  
  PDF 234r De bellis variis tum in Italia, tum Perside regnante Theodosio susceptis. Capvt XIX.
•  
  PDF 234v De Eudocia imperatrice & filia eius Eudoxia, & de eius Hierosylymas prosectione, & statua qua ab Antiochenis donata est. Cap. XX.
•  
  PDF 235r Quòd Eudocia multa Hierossolymis præclarè administrauit, & de diuersa monachorum Palęstinę victus viuendiq[ue] ratione. Cap. XXI.
•  
  PDF 236v Quę Eudocia imperatrix in Palęstina reparauerit, & de sancti Stephani ecclesiæ ex ędificatione. Capvt XXII.
•  
  PDF 237r Evagrii Scolastici, Ecclesiasticae Historiae Liber Secvndvs.
•  
  PDF 237r De Martiano imperatore & quæ signa præcesserint, imperium eius poetendentia. Cap. I.
•  
  PDF 238r De Chalcedonensi concilio, & eius congregandi causa. Caput II.
•  
  PDF 238v Templi sanctæ martyris Euphemiæ apud vrbem Chalcedonensem descriptio, & æditorum in illo miraculorum commemoratio. Caput III.
•  
  PDF 239v De ijs quæ in concilio Tractata statutaq[ue] sunt, & quòd Dioscoro Alexandrino episcopo ab episcopali sede summoto, Theodoritus & Ibas & aliquot alii reuocati fuerunt. Caput IIII.
•  
  PDF 243v De seditione propter ordinationem Proterij Alexandriæ suscitata, & itidem Hierosolymis. Cap. V.
•  
  PDF 244v De imbrium penuria, fame ac peste, vtque incredibiliter quibusdam in locis tellus sua sponte fructus protulerit. Cap. XI.
•  
  PDF 245r De Valentiniani cæde, & Romæ expugnatione, & alijs qui illic imperitabant. Cap. VII.
•  
  PDF 245v De morte Martiani et Leonis imperio, et quòd hæretici Alexandrini Proterium occidunt, eiusq[ue] episcopatum Timotheo Aeluro tradunt. Cap. VIII.
•  
  PDF 247r De circularibus Leonis literis. Caput IX.
•  
  PDF 247v De quibus rebus episcopi & Symeones qui columnam incolebat rescripserunt. Cap. X.
•  
  PDF 248v De Timothei Aeluri exilio, & Timothei Salofacioli creatione, & de Gennadio & Acacio Constantinopolitanis episcopis. Cap. XI.
•  
  PDF 248v De terræmotu qui accidit Antiochiæ, trecentos et quadraginta septem annos post illum qui fierat, regnante Traiano. Cap. XII.
•  
  PDF 249r De incendio quod extitit Constantinopoli. Caput XIII.
•  
  PDF 249v De variis variarum regionum calamitatibus. Caput XIIII.
•  
  PDF 250r De Zenonis & Ariadnæ nuptiis. Cap. XV.
•  
  PDF 250r De imperatore Romano Anthemio, & qui post illum imperauerint. Cap. XVI.
•  
  PDF 250v De morte Leonis & parui Leonis imperio, & Zenonis rursum patris eius. Cap. XVII.
•  
  PDF 250v Compendium rerum in Chalcedonensi concilio gestarum, in huius secundi libri fine collocatum. Caput XVIII. Epitome eorum, quæ acta sunt & decisa in concilio Chalcedonensi.
•  
  PDF 261r Evagrii Scolastici, Ecclesiasticae Historiae Liber Tertivs.
•  
  PDF 261r De Zenonis Imperio & vita. Cap. I.
•  
  PDF 261v De Barbarorum tum in oriente tum in occidente incursionibus. Cap. II.
•  
  PDF 261v De tyrannide Basilisci, & Zenonis fuga. Cap. III.
•  
  PDF 261v Quòd Basiliscus, Timotheo Aeluro reuocato, ab eo persuasus, circulares quaqua versum literas ad comdemnandum Chalcedonense concilium emisit. Caput IIII.
•  
  PDF 263v De iis qui circularibus Basilisci literis aßensi concilium reiecerunt. Cap. V.
•  
  PDF 264r Quòd Aelurus Timotheus Alexandrino episcopatu recuperato, patriarchatus ius ecclesiæ Ephesinæ reddens, Chalcedonense concilium anathemate percellabat. Cap. VI.
•  
  PDF 264v Quod monachis Acacij suasu motum concitanibus, Basiliscus timens sibi, circulares literas superioribus contrarias, in omnes partes emisit. Caput VII.
•  
  PDF 265r De reditu Zenonis. Cap. VIII.
•  
  PDF 265r Quòd vita functo Basilisco, episcopi Asiæ dŭ Acacij bilem placare student, quòd Chalcedonense Concilium damnassent, pœnitentiæ libellum exhibuerunt. Cap. IX.
•  
  PDF 265v De iis qui Antiochiæ episcopatu fungebantur. Caput X.
•  
  PDF 265v Quòd imperator Zeno cum Aelurŭ persequi constituißet, illi ob ingrauescentem ætatem pepercit, qui cum è viuis exceßisset, Petrus Mongus episcopus Alexădrinus creatus est, sed Timotheus qui Proterium in episcopatu sequebatur, pulso illo sedem eius imperatoris mandato capessit. Caput XI
•  
  PDF 266r De Ioanne, cui post mortem Timothei, ecclesiæ Alexădrinæ gubernacula obtigerunt, vtq[ue] illum Zeno tanquam peierantem abigens, Petrum Mongum ecclesiæ Alexandrinæ pręficit. Caput XII.
•  
  PDF 266v Quòd Petrus Mongus Zenonis Henoticum, hoc est, cŏciliatricem epistolam recipit, & iis qui à Proterij partibus steterunt coniungitur. Cap. XIII.
•  
  PDF 266v De Henotico quod vocant Zenonis, hoc est, conciliatrice wius epistola. Cap. XIIII.
•  
  PDF 268r Quòd Ioannes Alexandrinus episcopus Romam profectus, effecit vt Pontifex Romanus Simplicius ad Zenonem de irrogatis ipsi iniuriis literas daret. Caput XV.
•  
  PDF 268r De Calandione Antiocheno pontifice, qui propter amicitiæ cum Ilo Leone & Pamprepe suscpicionem, in exiliŭ actus est, & quòd cum Petro Cnalymorum episcopi, amicitiæ fædus inerunt. Capvt XVI.
•  
  PDF 268v De ijs quæ ad Acacium Chacedonensis Concilij propugnatorem Petrus scripsit. Caput VII. [XVII.]
•  
  PDF 269v Quomodo Ioannes Alexandrinus Episcopus Felici Pontifici Romano consuluerit, vt Acacio Constantinopolitano episcopo abdicationem denunciet. Cap. XVIII.
•  
  PDF 269v De Cyrillo monachorum qui Insomnes vocantur pręfecto, quonam pacto Romă ad Felicĕ literas dederit, extimulans eum, vt illatas contra fidem iniurias vlcisceretur. Caput XIX.
•  
  PDF 270r De ijs quæ Felix ad Zenonem, & Zeno vicißim ad eum scripsit. Cap. XX.
•  
  PDF 270v Quòd Symeones monasterii Insomnium monachus Romam profectus, eos qui Roma Constantinopolim mißi erant, cum hæreticis communicasse assusat, quodq[ue] tum illos, tum qui cum Petro communicabant, ecclesia Romana abdicabat. Caput XXI.
•  
  PDF 271r De turba Alexandriæ ac plerisq[ue] in locis aliis ob Chalcedonense concilium suscitata. Caput XXII.
•  
  PDF 271v De Phranita & Euphemio Constantinopolitanis, Athanasio, & Ioanne Alexandrinis. Palladio & Flauiano Antiochenis, & aliis. Caput XXIII.
•  
  PDF 272r De Armati imperatricis Berinæ cognati interitu. Caput XXIIII.
•  
  PDF 272r De Theoderichi Scithæ, qui contra Zenonem Arma ceperat, morte. Cap. XXV.
•  
  PDF 272v De Martiano qui contra eundem bellum mouit, & quid illi postea acciderit. Cap. XXVI.
•  
  PDF 273r De Ili & Leontij tyrannide. Caput XXVII.
•  
  PDF 273r De Mammiano, & gestis eius. Cap. XXVIII.
•  
  PDF 273v De morte Zenonis & Anastasii electione. Caput XXIX.
•  
  PDF 274r De Anastasio imperatore, qui cum nouare quicquam in ecclesiæ statu noluerat, ecclesiæ tum plagis innumeris afflictæ sunt, tum complures ob id episcopi eiecti. Caput XXX.
•  
  PDF 274v Monachi Palestinæ ad Alcisonem de Xenaia monacho, & alijs quibusdam epistola. Cap XXXI.
•  
  PDF 276r De Macedonij Constantinopolitani Episcopi, & Flauiani Antiocheni eiectione. Caput XXXII.
•  
  PDF 276v De Seuero Antiocheno Episcopo. Caput XXXIII.
•  
  PDF 277v De missa ad eum à Cosma & Seueriano abdicatione. Caput XXXIIII.
•  
  PDF 278r De Tyrannorum Isaurorum euersione. Capvt XXXV.
•  
  PDF 278v De Scenetis Barbaris, quòd fœdera cum Romanis sanxerunt. Cap. XXXVI.
•  
  PDF 278v De Abide obsidione, & ædificatione Daras. Caput XXXVII.
•  
  PDF 279r De muro longo. Cap. XXXVIII.
•  
  PDF 279r De Chrysargyro vt vocant, quod Anastasius diruebat. Caput XXXIX.
•  
  PDF 280r De ijs quæ Zosimus scripsit de Cgrysargyro & Constantino imperatore. Cap. XL.
•  
  PDF 280v Inuectiua in Zosimum propter nephariam eius in Constantinum & Christianos maledicentiam. Caput XLI.
•  
  PDF 282v De Christotelia, hoc est auri tributo. Caput XLII.
•  
  PDF 283r De Vitaliani tyrannide. Cap. XLIII.
•  
  PDF 283v Quòd cum hymno trisagio particulam hanc, Qui Propter Nos Crvsifixvs Est Anastasius adiungere voluißet, turba ac seditio in populo excitabantur, quam rem extimescens cum summißionem simularet ilico plebis furor compressus est, & de Anasatasii ex hac luce migratione. Caput XLIIII.
•  
  PDF 284v Evagrii Scolastici, Ecclesiasticae Historiae Liber Qvartvs.
•  
  PDF 284v De imperatore Iustino primo. Caput I.
•  
  PDF 284v De Amantio Eunucho & Theocrito, vtque Iustinus illos trucidauerit. Caput II.
•  
  PDF 285r Quòd dolo Vitalianum Iustinus interemit. Caput III.
•  
  PDF 285r Quomodo etiam exacto Seuero, Paulum pro illo induxerit, paulo verò post Euphrasius Antiochenæ sedi præficitur. Caput IIII.
•  
  PDF 285v De incendijs & terręmotibus apud Antiochiam, quo tempore Euphrasis ruinarum congesta ebrutus interijt. Caput V.
•  
  PDF 286r De Euphraimio Euphrasij successore. Capvt VI.
•  
  De Zofima & Ioanne, qui miraculis claruerunt. Capvt VII.
•  
  PDF 286r De Zofima & Ioanne, qui miraculis claruerunt. Capvt VII.
•  
  PDF 287v De calamitatibus quæ paßim occurrebant. Caput VIII.
•  
  PDF 287v Quòd Iustinus adhuc viuens, Iustinianum qui simul cum ipso regnaret asciuit. Caput IX.
•  
  PDF 288r Quòd Iustinianus eos qui Chalcedonense concilium approbant charos habuit, sed Theodora contunx ipsuius, contra fouit illos qui concilio renitebantur. Caput X.
•  
  PDF 288r Quòd Anthimum Constantinopolitanum episcopum Seuerus peruertit, & item Theodosiŭ Episcopum Alexandrinum, quos expellens imperator, alios constituit. Cap. XI.
•  
  PDF 288v De Cabada Persarum rege & Chosroe eius filio, ex historia Procopy Cæsariensis. Caput XII.
•  
  PDF 289r De Alamundaro & Azeretho, & populi apud Byzantium coorta seditione, cui nomem à symbolo quod populo dabatur impositum erat, Nica, hoc est vince. Cap. XIII.
•  
  PDF 289v De Vandalorum rege Onoricho, & Christianis quorum linguæ ab illo euulfæ fuerunt. Caput XIIII.
•  
  PDF 289v De Cabaone Maurusiorum duce. Cap. XV.
•  
  PDF 290v De Belißarij contra Vandalos expeditione, & eorum internitione. Cap. XVI.
•  
  PDF 291r De manubijs quæ ab Aphrica venerunt. Capvt XVII.
•  
  PDF 291v De Phoenicibus qui à Iosue filio Nauc fugerunt, & Theodorico Gotto, & ijs quæ illo regnante Romæ vsque ad Iustiniani tempora contigerunt, & quòd Roma in potestatem Romanorum Vittige ab ea dicedente dunuò redacta est. Caput XVIII.
•  
  PDF 292v Quòd Eruli qui dicuntur, Iustiniani temporibus Christi fide initiati sunt. Capvt XIX.
•  
  PDF 292v Quòd rursus Romam, sub Gottis cum fuisset, Belissarius iterum in libertatem asserunt. Capvt XX.
•  
  PDF 292v Quòd etiam Abasgi ijsdem temporibus Christianæ fidei mysterijs imbuti sunt. Caput XXI.
•  
  PDF 293r Quòd qui Tanaim incolunt, eodem tempore Christi fidem amplexati sunt & de terræ quassationibus quæ per Græciam & Achaiam euenerunt. Caput XXII.
•  
  PDF 293r De Narsa Ductore exercitus, & eius erga Deum pietate. Caput XXIII.
•  
  PDF 293v Quòd Cosroes propter secundas Iustiniani res inuidia tabescens, contra Romanos exercitum eduxit, ac plurimas ciuitates deleuit, inter quas Antiochia magna vna fuit. Caput XXIIII.
•  
  PDF 294r De miraculo quod Apameæ, honorabilis viuificiq[ue] crucis ligni virtute editum est. Caput XXV.
•  
  PDF 294v De Cosrois contra Edessam expeditione. Caput XXVI.
•  
  PDF 295v De miraculo quod Sergiopoli visum est. Caput XXVII.
•  
  PDF 288r De pestilente morbo. Caput XXVIII.
•  
  PDF 289r De inexplebili Iustiniani pecuniæ cupiditate. Caput XXIX.
•  
  PDF 289v De sanctæ Sophiæ sanctorumq[ue] Apostolorum templo eminentißimo. Caput XXX.
•  
  PDF 290r De amentia potius quàm amicicia Iustiniani immodicè fauentis Venetorŭ factioni. Caput XXXI.
•  
  PDF 290v De Barsanuphio monacho. Cap. XXXII.
•  
  PDF 290v De Symeone monacho, qui propter Christum se morionem esse simulauit. Caput XXXIII.
•  
  PDF 291v De Thoma monacho, qui eodem modo fatuitatem fingebat. Caput XXXIIII.
•  
  PDF 292r De Mena Patriarcha, & miraculo quod ea tempestate in Hebræi puero factum est. Caput XXXV.
•  
  PDF 292v Qui magnarum vrbium id temporis fuerint episcopi. Cap. XXXVI.
•  
  PDF 292v De sancto vniuersaliq[ue] concilio quinto, & quă ob rem instututum fuerit. Cap. XXXVII.
•  
  PDF 294r Quòd Iustinianus à recta fidei cultura excidĕs, domini corpus omnis prorsus corruptionis expers esse contendebat. Cap. XXXVIII.
•  
  PDF 294v De Anastasio Antiocheno archiepiscopo. Caput XXXIX.
•  
  PDF 295r De Iustiniani morte. Cap. XL.
•  
  PDF 295v Evagrii Scolastici, Ecclesiasticae Historiae Liber Qvintvs.
•  
  PDF 295v De Iustini creatione, & eius moribus. Ca. I.
•  
  PDF 296r De Iustini cognati sui occisione. Caput II.
•  
  PDF 296r De execrabilibus Addæo & Aetherio. Caput III.
•  
  PDF 296v De fidei edicto, quod Iustinus ad Christianos vbicunque scribendum curauit. Caput IIII.
•  
  PDF 298r De Anastasii episcopi Theopolitani, id est, Antiocheni eiectione. Caput V.
•  
  PDF 298v Quòd Anastasio succeßit Gregorius episcopus, & quibus moribus præditus fuerit. Caput VI.
•  
  PDF 299r Quòd qui Persarmeni dicti sunt, se ditioni Romanorum tradiderunt, atque hinc bellum in Persas susceptum eße. Caput VII.
•  
  PDF 299v De Martiano duce, & obsidione Nisibis. Caput VIII.
•  
  PDF 299v Quòd Chosroes vbi cŏtra Romanos Adaarmanem ducem emiserat, qui illos magnis multisque cladibus affecit, ipse Nisihim profectus est. Caput IX.
•  
  PDF 300v De Apameæ & Daras expugnatione. Caput X.
•  
  PDF 301r Quòd Iustinus Imperator cum in phrenitidem incidisset, Tiberius totius imperij administrationem capescit. Caput XI.
•  
  PDF 301v Quòd Traianus ad Chosroem legatione fungens, res Romanorum in integrum restituit. Caput XII.
•  
  PDF 302r De cooptato in imperium Tiberio & moribus eiusdem. Caput XIII.
•  
  PDF 302v Quòd Tiberius imperator coacto magno contra Cosroem exercitu, illum Ductore militum Iustiniano, ab Romanorum ditione repulit. Caput XIII.
•  
  PDF 303v Quod Chosroes cum se superatum pugna dolenter tulisset, mortuus est, filio suo Hormisdæ Persarum imperio relicto. Cap. XV.
•  
  PDF 303v Quinam tum tempores præcipuarum ecclesiam Episcopi fuerunt. Cap. XVI.
•  
  PDF 304r De terræmotú Antiochiæ regnante Tiberio. Caput XVII.
•  
  PDF 304r De tumultu qui propter scelestum Anatolium fiebat. Cap. XVIII.
•  
  PDF 305r De Mauricij præfectura, & eiuis virtutibus. Caput XIX.
•  
  PDF 305v Quòd Mauricius Chosroem & Adaarmanem Persarum ductores superauit. Cap. XX.
•  
  PDF 306r De signis quæ Mauricij imperium indicabant. Caput XXI.
•  
  PDF 306v De mauricij & Augustæ creatione. Caput XXII.
•  
  PDF 306v De temporis, à Iustino Iuniore vsque ad Mauricium, supputatione. Caput XXIII.
•  
  PDF 307r De Historiæ serie ad nos vsque sernata. Caput XXIIII.
•  
  PDF 307v Evagrii Scolastici, Ecclesiasticae Historiae Liber Sextvs.
•  
  PDF 307v De Mauritij & Augustæ nuptiis. Caput I.
•  
  PDF 308r De Alamundaro Saraceno & nato eius Naamane. Caput II.
•  
  PDF 308v De Ioannis præfectura, & Philippico, & quæ ab eis gesta sunt. Caput III.
•  
  PDF 308v De Prisci præfectura, & quæ facto repente à militibus suis in eum impetu, perpeßus sit. Caput IIII.
•  
  PDF 309r De Germano, qui imperij summam, inuito reluctanteq[ue], animo suscepit. Caput V.
•  
  PDF 309v Quòd cum rursus Philippicum imperator emitteret, exercitus illum recusauit. Caput VI.
•  
  PDF 309v De Gregorio Theopolitano, hoc est, Antiocheno episopo, & intentata aduersus eum calumnia, & quomodo falsam illam redarguerit. Caput VII.
•  
  PDF 310r Quòd iterum terræmotibus Theopolis concutiebatur. Capvt VIII.
•  
  PDF 310v Quod Barbari propter exercitus Romani defectionem,audaciam sumentes, illum adorti à Germano fusi prostratique sunt. Capvt IX.
•  
  PDF 311r De imperatoris Clementia in eos qui ducem suum deseruerant. Capvt X.
•  
  PDF 311r Quòd Gregorius Theopolitanus episcopus, ad reconciliandum exercitum mittitur, & eius apud milites oratio. Capvt XI.
•  
  PDF 312r Quòd post habitam Gregorij orationem, milites mutata sententia, denuò Philippicum imperatorĕ exercitus recipiunt. Caput XII.
•  
  PDF 312v De capta Martyropoli. Caput XIII.
•  
  PDF 313r De Cŏmentioli ducatu & Ocbas deuictione. Cap xiiij.
•  
  PDF 313v De cede Hormisdæ. Caput XV.
•  
  PDF 313v De Iunioris ad nos Chosrois fuga. Cap. XVI.
•  
  PDF 313v Quòd imperator Gregorium & Domitianum in Chosro is occursam emisit. Caput XVII.
•  
  PDF 314r Quod rursum Persarum imperium Romanorum ope recepit Chosroes. Caput XVIII.
•  
  PDF 314r Quod id temporis sancta martyr Golauduch viuebat. Capvt XIX.
•  
  PDF 314r De donarijs quæ ad sanctum Martyrem Sergium misit Chosroes. Caput XX.
•  
  PDF 315v De Naamane Saraceno. Cap. XXI.
•  
  PDF 315v De sancti Symeonis qui columnam incolebat morte. Caput XXII.
•  
  PDF 316v De Gregorij Theopolitani Episcopi ab hac vitæ migratione. Capvt XXIII.
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Back cover
•  
  PDF  Spine
•  
  PDF HISTORIAE EC||CLESIASTICAE PARS || SECVNDA, QVA CON-||TINENTVR || Socratis Scolastici Constantinopolitani lib. 7. || Theodoriti Cyrensis episcopi lib. 5.|| Ioanne Christophorsono interprete.||