Content
PDF Tomvs Primvs PDF Tomvs Secvndvs PDF Tomvs Tertivs PDF Tomvs Quartvs PDF Front cover PDF Endsheet PDF Title page PDF Capvt I. De humanӕ vitӕ miserijs. PDF Capvt II. Ob quasnam caussas Deus humanam vitam tot tantisq[ue] volueri esse miserijs repletam ? PDF Capvt III. Fames quid sit, & quantum malum ? PDF Capvt IV. Fames quotuplex sit, & quàm varia? quamq[ue] ex diuina prouidenta ad multa bonӕ vtilis ? PDF Capvt V. Non solùm prouidentiӕ, sed etiam bonitatis & justitiӕ diuinӕ judicia ӕquißima in fame contineri. PDF Capvt VI. Diuinӕ prouidentiӕ, circa corporalem escam, è SS. Eucharistiӕ institutione, & ipsius famis fructibus agnitio. PDF Capvt VII. Seueram Famis, sed justißimam & meritißimam esse pœnam. PDF Capvt VIII. Inter cӕtera vitia intemperantiam in cibo & potu conuenientißimè puniri fame. PDF Capvt IX. Famis, ad charitatem exercendam, usus, & abusus ad exercendam immanitatem. PDF §. 1. Fames an laudari possit? PDF 2. Quomodo se gesserit, tempore famis, S. Basilius? PDF 3. Quo pacto S. Basilius, tempore famis, sit à nobis imitandus? PDF 4. Admiranda Iudoci in pauperes liberalitas, à Deo liberalitùs co[m]pensata. PDF 5. Maximino fames, in pœnam, Christianis in gloriam cessit. PDF 6. Superioris historiӕ documenta. PDF 7. Grauissimis pœnis & exe[m]plis dignos esse auaros, fame in lucru[m] vtentes. PDF 8. Misericordes, tempore famis, misericordiam consequi. PDF 9. Tempore famis peregrinos vrbibus non esse excludendos. PDF 10. Tempore famis, humanitatem & naturam non esse exuendam. PDF Capvt. X. Pestisne grauius humani generis flagellum sit, an Fames ?
PDF Capvt XI. Cur pestem non solùm prӕ bello, sed etiam prӕ fame in pœnam suam elegerit Dauid ? PDF §. 1. Caussa trium malorum in pœnam Dauidi propositorum. PDF 2. Septémne annis, an tribus fames Dauidi proposita sit? PDF 3. Pœnӕ Dauidi, an & quomodo fuerint ӕquales, velinӕ quales? PDF 4. An, & cur melius sit, incidere in manus Domini, quàm hominum? PDF 5. Cur Dauid, si bellum aut famem elegisset, in manus hominum incidisset? PDF 6. Cur populus famis ac belli pœnam magis sensisset? PDF 7. Cur pestis, belli, & famis tempora inӕqualia fuerint assignata? PDF 8. In bello plerum que triplex, in fame duplex, in peste simplex malum contineri. PDF 9. Idcirco bellum esse grauissimam pœnam, quia plurimosimparatos subita morte tollit. PDF Capvt XII. Quid ? & quàm magnum, & quàm multiplex sit malum morbus? PDF Capvt XIII. Hominum de morbis cogitationes, & querelӕ. PDF Capvt XIV. Magnam animorum medicinam esse, si quis morborum, ac prӕcipuè etiam vulnerum caussas nôrit. PDF §. 1. Ignorationem caussarum, admirationis & querelaru[m] caussam esse. PDF 2. Caussarum cognitionem & admirationem tollere & querelas. PDF 3. Neminem debere scandalizari, si innocentes persecutioné patiátur. PDF 4. Multò minùs scandalum accipiendu[m], si reos vident pati. PDF 5. Seruus, arcano, sed justo Dei judicio, pede mutilatus. PDF 6. Pecuniam sӕpe vtiliter amitti, aliquando autem etiam in auaritiӕ pœnam, quod mirabili historia docetur. PDF 7. Multos spoliari, quia ipsi spoliarunt. PDF 8. Non judicandos de peccato, qui in corpore damnum aliquod sunt passi. PDF 9. Non esse scandali caussam, etiam si innocentes talia patiantur. PDF 10. Cur alij his, alij alijs membris priuentur? PDF 11. Manus cur abscindi jubeatur in sacra Scriptura? & pes processionem sacram irridentis miraculosè abscissus. PDF 12. Tabella Frisingӕ ad altare S. Sigismundi cum pede appensa. PDF Capvt XV. Primam morborum caussam esse hominis naturam. PDF §. 1. Homines morti obnoxios, etiam morbis obnoxios esse oportere. PDF 2. In homine contraria, & omni ӕtate, morborum pericula esse debere. PDF 3. Cӕlum incorruptionis, terram corruptionis esse sedem. PDF 4. Tempus, & motum cӕlestem nos fluxӕ nostrӕ naturӕ admonere vim inesse. PDF 5. A cӕli motu nos mutabilitatis nostr[a]e admoneri. PDF 6. Omnia in terris mortem pati, vel docere. PDF 7. Quӕ res, quiue morbi sint mors bestiarum? PDF 8. Hominem à loco, origine, & societate animalium, suӕ fragilitatis vtilissimè commonesieri. PDF 9. Principium & finem vitӕ humanӕ, lachrymis ipsis suam fragilitatem restari. PDF Capvt XVI. Alteram morborum caussam, esse naturam non solùm elementorum sed etiam locorum. PDF Capvt XVII. Tertiam morborum caussam esse peccatu[m] Adami, ob id à Deo immortalitate gratuita priuati. PDF Capvt XVIII. Quartam morborum caussam, esse cacodӕmonem.
PDF §. 1. Diabolus primos parentes quomodo, & cur seduxerit? PDF 2. Quod diabolus primis parentibus fecit, facere etiam eorum posteris, quin & bonos Angelos fubinde esse pœnarum ministros. PDF 3. Sӕpiùs tamen bonos Angelos à nobis mala depellere. PDF 4. Sӕpiùs malos spiritus cruciatus nostros procurare. PDF 5. Mirabiles morbi à dӕmone procurati. PDF 6. Capitis dolor, & sterilitas, quibus rebus illata ? PDF 7. Etiam ferro siu e per se, siue persuos dӕmon grassatur. PDF 8. Refutantur, qui putant, dӕmonem morbos non posse immittere. PDF 9. E varijs dӕmonum nominibus cognosci, quàm sint noxij. PDF 10. Quibus modis morbos, in humanis corporibus creet dӕmon? PDF Capvt XIX. Quintam morborum, aliorumq[ue] humanorum caussam esse sagas, veneficos, aliósque cacodӕmonis ministros. PDF §. 1. Dӕmonem hominibus vti ad nocendum, & quibus modis eos seducat? PDF 2. Publicӕ veneficoru[m] professiones. PDF 3. Quibus modis venefici hominibus noceant? PDF 4. Quo pacto fœtum impedia[n]t, vel ante tempus expellant venefici? PDF 5. Quo modo partum impediant, vel natis iam noceant. PDF 6. Inter coniuges vnde veneficia existant? PDF 7. Offendere veneficos periculosum esse, luculenta historia docetur. PDF 8. Aliud eiusde[m] arguméti exemplu[m]. PDF 9. Figuris cereis, & acubus, ac clauis vti magos, ad nocendum. PDF 10. Quàm stupenda exierint de puella, per puellam fascinata? PDF 11. Cur innocentibus, & etiam infantibus sagӕ & venefici insidientur? PDF 12. Summa nocendi libido, apud veneficos. PDF 13. Dirissimum magi, & corpora & animas perdentis exemplum. PDF Capvt XX. Sextam morborum, vulnerum, & extra ordinarirum mortium caussam, esse etiam alios homines, qui venefici non sunt. PDF Capvt XXI. Septimam morborum, vulnerum, mortiumq[ue] caussam esse, ipsos homines pericula sua amantes, & adeuntes; è quibus tamen diuina ope, sӕpe mirabiliter eripiuntur, aut justißimè perire sinuntur. PDF §. 1. Quid pericula etiam vtilitatis adferre possint? PDF 2. Cautiores fieri, & à Deo custodiri periclitantes; quamquam ipsi sibi, non Deus illis pericula creet. PDF 3. Maximiliani II. Imp. mira animositas. PDF 4. Eiusdem in bello audacia, & fortuna. PDF 5. Eiusdem adhuc iuuenis, in venando contemptus periculorum. PDF 6. Eiusdem in itineribus casus miri. PDF 7. Alij eiusdem Imperatoris terra mariq[ue], item ab igne & aqua casus. PDF 8. Quinam periculorum contemptores vituperandi sint, vel laudandi? PDF 9. Titi Imperatoris in summo discrimine protectio. PDF 10. Iacobi regis Scotiӕ inter insidias maximas, diuina defensio. PDF 11. Summi Pontificis Sigismundi Cӕsaris, & Ducis Veneti seruata incolumitas, & quantas Deo gratias agere debeamus, ob pericula superata. PDF 12. Discrimen periculis se se committentium; & stultitia nolentium è periculis eripi. PDF 13. Leandri & Phyllidis, pericula amantium, fabulӕ. PDF Capvt XXII. Octauam morborum caussam, esse homines, non iam alijs, sed sibimet ipsis, per sua vitia, morborum accersentes. PDF Capvt XXIII. Nonam morborum caussam esse, justitiam Dei, hominum peccata punientis, ostenditur ex historijs veteris Testame[n]ti. PDF Capvt XXIV. Eadem justitia Dei, homines vario morborum genere, ob peccata, punientis, declaratur exe[m]plis noui Testamenti. PDF §. 1. Cur Christus Paralytico corporis sanitatem petenti, animӕ priùs dederit? PDF 2. Paralyticum, ob peccata, triginta annis in morbo jacuisse. PDF 3. Indignè Sacram Eucharistiam sumentes, morbis dignos esse. PDF 4. Exempla eorum, qui ob sacra indignè tractata, morbis castigati sunt. PDF 5. Quadragesimӕ jeiunio violato, indignè communicans, grauiter punitus. PDF 6. Alius jeiunij violator, & alia inobediens mulier, grauiter puniti. PDF 7. Monasteriorum claustra, & excommunicationem contemnentes morbis castigati. PDF 8. Varij vel excommunicati, vel inobedientes, grauibus corporis malis affecti. PDF 9. Quid sit tradere aliquem satanӕ, aut excommunicare? PDF 10. Ob libidinem, etiam non excommunicati, à dӕmone vexati. PDF 11. Ob blasphemias à S. Paulo satan[a]e traditi, vel etiam truncati. PDF 12. In Dei Matrem blasphemus, truncatus, alij à dӕmone plexi. PDF 13. Imprecationibus prӕsertim parentum, misseros fieri homines. PDF 14. Filius in matrem injurius, suӕ pœnӕ miseriam narrat. PDF 15. Impatiens sibimet ipsum diabolu[m] imprecatur & impetrat. PDF Capvt XXV. Ex Herodis etiam regis pœna ostenditur, quàm justa diuinӕ vindictӕ seueritas, in morbis & cladibus inferendis. PDF Capvt XXVI. Decimam Morborum caussam esse Gloria[m] Dei cuius non solùm justitia, sed etiam potentia, aliaq[ue] attributa ex humanis miserijs, tam allatis, quàm sublatis, elucent. PDF §. 1. Ad justum Mundi Gubernatorem pertinere, vt peccata puniat. PDF 2. Cӕcum, non ob peccatum, sed ob potentiam Christi ostendendam, cӕcum fuisse. PDF 3. Cur discipuli Christu[m] interrogârint, an cӕcus peccârit, vt cӕcus nasceretur? PDF 4. An peccatum originale, vel parentu[m], caussa fuerit, vt cӕcus nasceretur? PDF 5. Qualis caussa morborum sit peccatum originale? PDF 6. Quantum miraculum fuerit Christi, mulierem insanabilem sanantis? PDF 7. Christi leprosum tactu sanantis potentia. PDF 8. Cur Christus mundato à se leproso dixerit: Nemini dixeris? PDF 9. Christi potentia eluxit ex ejectis potentissimis spiritibus. PDF 10. Christus quàm potens dӕmonum expulsor? PDF 11. Suspicatos tamen dӕmones, Christu[m] esse Filium Dei: & cur voluerint in porcos immitti? PDF 12. Decem caussӕ, ob quas, Christus ejectos demones porcos immisit. PDF Capvt XVII. Undecima morborum caussa, Bonitas, & misericordia Dei, peccatores per morbos ad pœnitentiam vocantis, aut à peccatis expiantis. PDF §. 1. Duplex ira Dei, homines per pœna[m] corrigentis. PDF 2. Exempla eorum, quos Deus per morbos ad pœnitentiam vocauit. PDF 3. Peccato sublato, etiam morbis liberati. PDF 4. Pertinax monachus, inobedientiam morbo fuit. PDF 5. Ad carnis edomationem subinde necessarios esse morbos. PDF 6. B. Aldegundis mortiturӕ, maiorem morbum perentis, patientia. PDF 7. S. Edeltrudis mira virtus, & mira gratia, morbum pro purgatorio suo impetrantis. PDF 8. B. Adalberti oratio, pœnitenti meretrici morbum, pro Purgatorio impetrat. PDF 9. Deum in morbum conijcere peccatores, vt resipiscant. PDF 10. Morbum pro beneficio Dei esse agnoscendum. PDF Capvt XXVIII. Duodecima morborum caussa, vt per eos non solùm vitia deponantur, sed etiam variӕ virtutes exerceantur. PDF §. 1. Morbis multa vitia impediri, virtutesq[ue] promoueri. PDF 2. Quàm vtiles sint oculorum morbi? exemplo S. Seuerini. PDF 3. S. Autbertus visu recepto, cӕcitatem precibus impetrauit. PDF 4. Morbos, domita superbia, gignere humilitatem. PDF 5. Homines corpore infirmos, virtute fortiores esse. PDF 6. Alia exempla eorum, qui infirmi fortiores fuerunt. PDF 7. Impur[us] Sacerdos morbo sanatus. PDF 8. Petens id, quod saluti magis prodesset, iterum morbum impetrat. Item spiritui malo traditus, in interitum carnis, vt spiritus saluus fieret. PDF 9. Fides per morbos propagata. PDF 10. Spes per morbi dolores incitata. PDF 11. Charitas per morbos inflam[m]ata. PDF 12. Desiderium vitӕ melioris, per morbos, injectum. PDF 13. Morborum sanatio gratos vult habere. PDF Capvt XXIX. Tertia decima morborum caussa, quòd sint occasio vocationis ad varia opera pietatis, & Paßionis Dominicӕ in memoriam reuocandӕ. PDF §. 1. Variӕ morborum vtilitates. PDF 2. Morbis Bernardium Realinum loco alligatum, lessium à laboribus non impeditum esse. PDF 3. Marcelli Mastrilli in Indiam, Tyskemicij in Societatem Iesv, per morbos vocatio. PDF 4. Leonardi Lessij, in morbo, Crucifixi meditatio, & votum ad B. Virgine[m]. PDF 5. Lessij exemplo dolores Christi, in doloribus morbi, ante oculos ponendi. PDF 6. A Christo crucifixo, in morbis aspecto, quӕnam accipiatur consolatio? PDF 7. Quanta sit Christus pro ӕgrotante passus? PDF 8. Christi dolore, quomodo sint cum ӕgroti doloribus comparandi? PDF Capvt. XXX. Decima quarta morborum caussa, patientiӕ occasio, quӕ miro Leonardi Leßij exemplo illustratur. PDF §. 1. De morbis queri multos, qui tamen ad Deum, & virtutem trahant. PDF 2. Origo Lessij pestilente morbo, aut veneficio infecti. PDF 3. Varij & diuturni dolores Lessij. PDF 4. Quid Lessius ab adolescentia, à Deo petierit? PDF 5. Quàm multis & diuersis grauibusq[ue] morbis fuerit exagitatus Lessius? PDF 6. Lessio insuper, in itinere, crus fractum. PDF 7. Duo calculi grauiores, quantum ad diderint Lessio cruciatum? PDF 8. Quoties in die, sub finem vitӕ, à calculis, & exulceratione fuerit vexatus? PDF 9. Lessius, in extrema ӕtate, sectionem sustinere paratus. PDF 10. Votum Lessij, pro morbo auertendo, quàm circum spectum? PDF 11. Quàm lubens, & innocens passus sit Lessius? PDF 12. Dolores prӕsentes cum futura gloria comparat Lessius. PDF 13. Solidӕ Lessij, in morbi doloribus consolationes. PDF 14. Morbos tamquam singulare Dei beneficium agnoscit Lessius. PDF 15. Dolores suos cupit prolongari Lessius. PDF 16. Idem numquam petijt absolutè ijs liberari. PDF 17. Christo patienti se conformem facere Lessius studebat. PDF 18. Morbum tamquam magnum Dei donum acceptauit Lessius. PDF Capvt XXXI. Patientia eorum, qui morbos, tamquam diuinum beneficium, amauerunt, & desiderauerunt. PDF §. 1. Quidam malunt non sani, quam non casti esse. PDF 2. Heroidis Barbarӕ mira cupiditas patiendi in morbis. PDF 3. Mariӕ Victoriӕ morbi, & in ijs patientia in spectaculum aliorum. PDF 4. Reguli voluntarius ad hostes reditus, & immanis cruciatus, ijs, qui spontè morbos appetunt, comparatus. PDF 5. Morbos ad Dei gloriam & inferri, & suscipi. PDF 6. Alphonsi Roderici, in morbis patientia Purgatorium tollit. PDF 7. Longè optabilius & vtilius esse Purgatorium, per morbos huius, quàm alterius vitӕ. PDF 8. Patienti[a]e per morbos meritum etiam alijs posse in satisfactionem esse. PDF 9. Quosdam pro malo signo habuisse, si morbis non exercerentur, quibus alij Christo conformes efficiuntur. PDF 10. Ægrum patientem fieri, si suos dolores cu[m] inferni doloribus co[m]paret. PDF 11. Duratio morborum exigua est, si ad durationem infernorum cruciatuum ӕstimentur. PDF 12. Olympius Eremita, quid tolerârit, ne cruciatus ӕternos toleraret? PDF 13. Morbos suos omnes ab ӕgrotis, cum inferno comparandos esse. PDF Capvt XXXII. Decima quinta morborum caussa, vt sani ab ӕgris discant patientiam, sicut docet Lydvvina Virgo Schiedamensis, admirandum, in multis ac diuturnis morbis, patientiӕ exemplum. PDF §. 1. Deum quosdam in morbos conijcere, vt alios doceant patientiam. PDF 2. Lydvvinӕ historiam quis scripserit, quidq[ue] nomen eius significet? PDF 3. Infantia Lydvvinӕ non sine cruce, juuentus non sine pugna. PDF 4. Lydvvin[a]e in glacie casus, à malis malè explicatus. PDF 5. Medioorum, aliorumq[ue] auxiliorum solatio destituta Deum laudat. PDF 6. Vermes è corpore illius erumpentes. PDF 7. Superiores corporis partes, quibus, & quantis malis affectӕ fuerint? PDF 8. Communem pestem, & alia mala in se deriuat eadem Virgo. PDF 9. Quot annis, cuius monitu & exemplo, quanta passa sit? PDF 10. Quanta in animo passa sit Lydvvina? PDF 11. Tam afflicta morbis, corpus etiam pluribus doloribus afflixit. PDF 12. Quantorum miraculorum patratrix fuerit Lydvvina? PDF 13. Mirabilia Dei judicia è Lydvvinӕ vita doceri. PDF 14. S. Augustini ad morborum patientia[m] adhortatio. PDF 15. Pachomij ad dolorem capitis ferendum adhortatio. PDF Capvt XXXIII. Admiranda Iobi patientia & constantia, in omni statu, seu prosperitatis, seu calamitatis, & morborum, Deum laudantis.
PDF Capvt XXXIV. Decima sexta morborum caussa, vt eoru[m] occasione mens excitetur, ad ӕternӕ vel supplicia, vel gaudia consideranda. PDF Capvt XXXV. Ægrotos alijs quoq[ue] prӕbere occasionem patientiӕ & castitatis exercendӕ, quӕ est decima septima morboru[m] caussa. PDF §. 1. Ægrorum & ӕgris seruientium, quӕ commoda corporalia? PDF 2. Impatientia eorum, qui circa [a]egrotos versantur. PDF 3. Qui curam ӕgrorum habuisse legantur, vel neglexisse? PDF 4. Pr[a]egnantibus succurrisse, & cum Brigida, vel Elisabetha lauisse leprosos, quanti sit meriti & laudis? &c. PDF 5. Maria Victoria, in partu, & aliter laborantibus, Reliquijs crucis succurrit. PDF 6. Eadem alijs quoq[ue] ægris succurrens, prӕsertim Petronillӕ. PDF 7. Martyrius Christum in specie leprosi domum portat. PDF 8. S. Iuliani Hospitis historia mira, de eius pœnitentia. PDF 9. Parentum peccata à filijs punita. PDF 10. Quanti meriti sit misericordia erga ӕgrotos? PDF 11. Quis sit proximus, qui vulneratis debet succurrere? PDF 12. Aegrotis Angeli ministrant, & pij homines. PDF Capvt XXXVI. Mirӕ patientia & charitas eorum, qui ӕgrotis seruierunt. PDF Capvt XXXVII. Decima octaua morborum caussa, vt per eos naturalum remediorum, & medicorum potentia à Deo data inclarescat. PDF §. 1. Medicos charitatem erga ӕgrotos magis spectare, quàm lucrum oportere. PDF 2. Morbos etiam ob medicinam ad Dei potentiam agnoscendam dari. PDF 3. Medici hieroglyphicum; contra venena, & morbos omnes ars quintuplex. PDF 4. Medicorum laus honor, prӕstantia, effectus non sine Deo, & ad Deu[m]. PDF 5. Deum cu[m] medico, & plus quàm medicum ab ӕgro inuocandum. PDF 6. Etiam Sanctos medicinis laudabiliter vsos esse. PDF 7. S. Iordanus ӕger à diabolo deceptus, ne obediret. PDF 8. Obedientia juuari ӕgrotos, inobedientia dejuuari. PDF 9. Adhortatio ad medicos, vt sua arte & peritia vtantur. PDF 10. Imperitorum medicorum audacia infelicitas.
PDF 11. Indoctorum medicorum grauia peccata. PDF 12. Ineptissimi medicastri ridicula remedia. PDF 13. Lepida ars cognoscendi, quid ӕger comederit. PDF 14. Quanta sit malorum medicoru[m] passim turba? ex historia Gonellӕ. PDF Capvt XXXVIII. Decima nona morborum caussa, vt per eos supernaturalium remediorum efficacia, inprimisq[ue] Christi gloria mundo patesiat. PDF Capvt XXXIX. Vigesima morborum caussa, vt per eorum sanationem, Apostolorum, Martyrum, aliorumq[ue] Sanctorum, de Christo, testimonia firmentur. PDF §. 1. Christus per Apostolos, tamquam per noui Testamenti Patriarchas, Euangelium propagaturus, ad id eis dedit virtutem sanitatum. PDF 2. S. Petrus quid, claudo sanato, effecerit? PDF 3. Quid idem effecerit, Aenea paralytico sanato? PDF 4. Quid Tabithâ restitutâ viribus factu[m] sit? PDF 5. Claudus à S. Paulo sanatus, quem fructum dederit? PDF 6. Sanctos vim sanandi non sibi, sed Christo ascribere, Pauli exemplo. PDF 7. Quid sint sudaria & semicinctia S. Pauli, per quӕ tot sanati? PDF 8. Quàm clarè Reliquiarum & sacrarum imaginum cultus doceantur per vmbram Petri? PDF 9. Cur tempore Christi tot fuerint à dӕmone insesi, per Apostolos liberati? PDF 10. S. Iacobus Apost. per quӕ miracula, quos sanâret? PDF 11. Bartholomӕaus, Philippus, Mathias, quid per sanitatum virtutem effecerint? PDF 12. Etiam septuaginta duos Christi discipulos eamdem vim habuisse. PDF 13. Per Martyres aliosq[ue] Sanctos plerosque, sanitates ad Dei gloriam collatas. PDF 14. Nota Ecclesiӕ est potestas dӕmones pellendi. PDF Capvt XL. Vigesima prima morborum caussa, vt per eos non solùm ad supernaturalia remedia sed etiam ad varia virtutum, & pietatis ac religionis opera incitemur. PDF §. 1. Varij modi supernaturales sanitatis impetrandӕ. PDF 2. Fides contra morbos vtilis, tam qua[m] contra tela ignea. PDF 3. Fides Nymphas albas aliaq[ue] spectra fugauit. PDF 4. Lepra per fidem in SS Trinitate à S. Martino pulsa. PDF 5. In Nomine Iesv morbi ab Apostolis curati. PDF 6. Regis filius, Nomine Iesv inuocato sanaius, quantӕ conuerlionis caussa fuerit? PDF 7. Inuocata Dei Mater, sanatione morborum, iliustrata. PDF 8. Qui Sancti, in quibus morbis aliter & rectê inuocentur? PDF 9. Orationem, jeiunium, & eleemosynam contra morbos adhibenda[m]. PDF 10. Mirum per eleemosynam sanati Comitis miraculum. PDF 11. Baptismo sanati plurimi. PDF 12. Confirmationis Sacrame[n]tum, quàm sit contra dӕmones potens? PDF 13. SS. Eucharistiӕ contra dӕmones potentia. PDF 14. Eadem quantum valeat, contra veros corporis morbos? PDF 15. Pœnitentiӕ Sacramentu[m] etiam contra corporis morbos prodesse. PDF 16. Extremam vnctionem etiam vtilem esse valetudini, si ea homini conducat. PDF 17. Aquam benedictam, aliaq[ue], quӕ Sacramentalia voca[n]tur, fructuosê contra d[a]emone[m], & morbos adhiberi. PDF 18. Eadem res exe[m]plis confirmatur. PDF 19. Alia aquӕ benedictӕ miracula. PDF 20. Alia de eadem aqua benedicta. PDF 21. Modus vsurpandi aquam benedictam, aliaq[ue] sacramentalia. PDF Capvt XLI. Dӕmonis Oetingӕ in Bauaria ejecti, luculenta historia, quâ ostenditur, Deum non tantùm, per hunc spiritum, plectere peccantes, sed etiam vim suam, suorumq[ue], & maximè B. Virginis. Mariӕ ostendere. PDF Capvt XLII. Vigesima secunda morborum caussa, vt probentur homines, diligáutne Deum, an ad remedia illicita confugiant? PDF §. 1. Non juuari quosdam in morbis, vlla ope, vt probentur. PDF 2. Quasna[m] superstitiones sanandis morbis adhiberi deploret S. Augustinus? PDF 3. Quas superstitiones ӕgrorum reprehendat S. Chrysostomus? PDF 4. Deum valdeirasci ӕgris ad superstitiones confugientibus. PDF 5. Deum grauiter punire eiuscemodi illicitis remedijs vtentes. PDF 6. Ad Sanctos potiùs, quàm ad Iudӕoru[m] medicinas fugiendum.
PDF 7. Quàm stultum sit ad dӕmonem capitalem generis humani hostem in morbis recurrere? PDF 8. Quàm malè cesserit hӕreticis, conantibus miracula facere? PDF 9. Quantùm etiam Diui, & Diuorum reliquiӕ rebus magicis aduersentur? PDF 10. Exempla S. Scripturӕ, ӕgrotantium, & ad magos non currentium. PDF 11. Sancti, qui volentes in morbum deciderunt, aut in eo manserunt. PDF 12. Seruulus in morbo & morte cantans. PDF 13. Quanta merces eos maneat, qui nolunt illicitis remedijs sanari? PDF Capvt XLIII. Aßiduam mortis meditationem veram Philosophiam esse. PDF Capvt XLIV. Quanta vbiq[ue] sit occasio mortis meditandӕ? PDF §. 1. In campis vbique mortis memoriam occurrere. PDF 2. Arbores & siluas esse mortis indices. PDF 3. Flores, fructus, ignem, aquam, esse symbola mortis. PDF 4. Vaporem & ventum, mortis esse monimentum. PDF 5. Cӕlum & stellas, nos interitûs nostri admonere. PDF 6. Vrbium cadauera, mortis monimenta. PDF 7. In vrbibus, & ipsis ӕdibus memoria[m] mortis occurrere. PDF 8. Mortis mentio & figura mensis illata. PDF 9. Domitiani cœna funesta Senatorib[us] data. PDF 10. Damocli à Dionysio cœna funesta data. PDF 11. Omnia quӕ in mensa comedentibus apponuntur, mortis esse signa. PDF 12. Spirationem tempus, arma, & vestes hominis, esse signa mortis. PDF 13. Vigilias, & somnum hominis, esse monimentum mortis. PDF 14. Xerxis exercitus, & totus mundus memoriam mortis excitat. PDF 15. Quanti fructus ex memoria mortis nascantur? PDF Capvt XLV. Ratione loci, in quocumq[ue] quis moriatur, neminem conqueri posse. PDF §. 1. Quӕ tria sint circa mortem considera[n]da? Et omnes in exilio degere. PDF 2. Vnum quidem locum altero esse salubriorem, nullum tamen à morte securum. PDF 3. Quosdam mereri, vt extra patriam moriantur. PDF 4. Sapientes extra patriam non mori, cùm vbique illis patria sit. PDF 5. Quosdam felices esse eò, quòd extra patriam viuant, & moriantur. PDF 6. Exilium sapienti nihil boni auferre. PDF 7. Foris quàm domi multi, immò ipsi etiam Prophetӕ, cur acceptiores? PDF 8. Esse aliquibus solatium, inter suos mori, sed & illis, non sine caussa, negari Et quas benedictiones Abraham extra patriam suam acceperit? PDF 9. Sanctis nusquam, & vbique in terris exilium esse. PDF Capvt XLVI. Immatura morte aliquos, licet innocentes, occultis sed iustis, & clementibus Dei iudicijs obire. PDF §. 1. Cur. S. Antonio noluerit reuelare Deus, qua de caussa aliqui infantes moriantur, cùm tamen ean caussam in Scripturis reuelauerit? PDF 2. Christum ipsum in florentissima ӕtate aliosq[ue] sanctos mortuos, qui mortem beneficij loco habuerunt, nulla custodis Angeli maleuolentia, aut negligentia. PDF 3. Mirabilis historia de iuuene, per Angelum occiso, alijsq[ue] in speciem damnis. PDF 4. Quibusnam sit mors immatura beneficium? PDF 5. Senio priuari, multis compendium potiùs, quàm dispendium esse. PDF 6. Nullum immaturum mori, dum occasioni peccandi subducitur. PDF 7. Multos potiùs mori, ne mala gentis suӕ videre cogantur. PDF 8. Quàm malè querantur, qui de immatura alioru[m] morte queruntur? PDF 9. Cur mali non statim morte rollantur? PDF 10. Rectè Angelos non impedire mortem suorum clientum. PDF Capvt XLVII. Multos immaturam mortem obire, qua, ob delictum, digni, & non iam innocentes sunt. PDF Capvt XLVIII. Alia caussӕ, ob quas inuuenes moriuntur sӕpe ante senes, tum ex natura, tum è diuina iustitia petita. PDF §. 1. Vt in fœno, ita & in homine metendo, nulli parcendum. PDF 2. Adoscentem in Naim, communi iure mortis, sed ad gloriam Christi sublatum. PDF 3. Complexione[m] diuersam, esse causam longioris vel breuioris vitӕ. PDF 4. Cur iuuenes non debeant senibus longiorem vitam sperare? PDF 5. Internas mortis caussas, ӕquè esse in iuuene, acsene. PDF 6. Extrinsecas mortis caussas iuueni magis, quàm seni esse timendas. PDF 7. Quid iuuenibus longӕ vitӕ fiduciam facist? PDF 8. Homines vasis figuli similes, casu citiùs, aut tardiùs frangi. PDF 9. Non solùm vasis figuli, sed etiam in carcerem coniectis reis similes, esse homines. PDF 10. Filios sӕpe ob parentum peccata, è medio tolli. PDF 11. Filios sӕpe, ob peccata in parentes, ê medio tolli. PDF 12. Mira duo exempla filiorum vtraque morte punitorum, ob peccata in parentes. PDF 13. Quid sit, tempore non suo mori, aut non dimidiare dies suos? PDF 14. Quinam non dimidient dies? exemplis ostenditur. PDF 15. Sanctos mortem citam optare, ne cogantur malis interesse. PDF Capvt XLIX. Mortes varias, per bella pestes aliasq[ue] caussas, iustißimis Dei iudicijs, in homines immitti. PDF Capvt L. Tragico Mauritij Imp. exemplo ostenditur, quàm justa sint judicia Dei, immò & quàm clementia, si quem publico, etiam per carnificem, supplicio affici, aut ferro exscindi patiatur. PDF Capvt LI. Diuini judicij ӕquitas, etiam in Phoca Imperatore, alijsq[ue] Principibus violenter occisis, manifestatur. PDF Capvt LII. Alias quoq[ue] seu Principum, seu aliorum hominum varias mortes à diuino nutu pendere, & justis de caußis accidere. PDF §. 1. Isaac, S. Martinus, Carolus Borrhomӕus, diuinitus protecti. PDF 2. Bartholomӕi Entij facinora à cadauere accusata, Theodosij Comitis mors. PDF 3. Canis, cranio in senis sinum deposito, homicidam accusat. PDF 4. Anima pueri occisi latroni nullam dans quietem. PDF 5. Manûs aridӕ, & alborum ossium sanguine prodigioso proditi ad mortem rei. PDF 6. Iudex de c[a]elo jussus prmò obuium suspendere; aliàs crudelis, talionem experitur. PDF 7. Detrahentibus de honore B. Virginis, membra detrahuntur. PDF 8. Lepida furis, patibulum frustra euadere cupientis, historia. PDF 9. Fures in patibulo extolli, vt cӕlo sint propiores. PDF 10. Tragicus Baechanalium, in Gallia exitus. PDF 11. Aliӕ nuptiӕ in luctum desinentes, inter ipsas choreas. PDF 12. Aliӕ tristiores innuptӕ nuptiӕ in luctu[m] desinentes; ite[m] S. Bernardi ad Eugeniu[m] Papa[m] admonitio de Morte. PDF Capvt LIII. Iusta Dei esse judicia, quando homines tentari permittit, siue vincant, siue victi resurgant. PDF Capvt LIV. Iustißima quoq[ue] esse judicia Dei, quibus permittit homines plurimos non solùm tentari & vinci, sed etiam ita vinci, vt numquam resurgant. PDF Capvt LV. Quo modo diuina justitia exigat, vt peruicaces, in suis sordibus, perire permittantur; diuinâ illustratione motioneq[ue] tandem subductâ ? PDF Capvt LVI. Hominis esse vitium, si cadat; meritum si vincat. Quod in pluribus exemplis demonstratur. PDF Capvt LVII. Aliӕ complures justißimӕ caussӕ, ob quas ӕquißimus totius Mundi Gubernator homines, etiam charißimos, tentari vexariq[ue] permittit. PDF Capvt LVIII. Nullum tam profundum esse peccatorem, qui veniam à Deo non poßit consequi; quantaq[ue] st vis Crucis, contra dӕmones, & tentationes carnis vel desperationis, etiam in extremo agone vsurpandӕ? PDF Capvt LIX. Magnos pœnitentes magnis tentationibus debere resistere, in S. Theodorӕ pœnitentis exemplo ostenditur. PDF §. 1. Tentari grauiter, & circa Confessionem, et circa Satisfactionem pœnitentes. Et quid veneficis, pro pœnitentia, iniungi debeat? PDF 2. Theodorӕ honestas, & simplicitas. PDF 3. Stultitia eoru[m], qui noctu; impudentia, qui interdiu peccant. PDF 4. Theodorӕ conuersio & pœnitentia. PDF 5. Quàm rarӕ & paru[a]e pœnite[n]tiӕ nunc à peccatoribus peragantur? PDF 6. Theodorӕ tentationes, quàm mult[a]e, variӕ, & graues fuerint? PDF 7. Theodorӕ sanctitas & gloria cӕlestis detecta. PDF 8. Theodorӕ, in tentationibus suporandis, virtutem imitanda[m] esse. PDF 9. Maritus Theodorӕ suӕ exemplo ad quam perfectionem peruenerit. PDF Capvt LX. Infinita Dei erga peccatores, misericordia & patientia, quӕ spem facit non solùm pœnitentibus, sed etiam contra omnes tentationes, in morte occurrentes, opem & remedia largitur. PDF Capvt LXI. Quos Deus maximè sinat sine pœnitentia, in peccatis suis emori; & quos Magistratus punire debeat, ne ob eos communitas patiatur? PDF Capvt LXII. Hominis docti & pij, sub mortem, à tentatione superati, meritò omnibus tremendum morituris exemplum proponitur.
PDF Capvt LXIII. Quare Deus alios, qui diu benè vixerunt, malè; alios, qui malè vixerunt, benè mori sinat? PDF §. 1. Paucos in fine vitӕ deficere, qui semper antea fuerunt boni. PDF 2. Quosda[m] in fine vitӕ cadere, vt numquam simus securi. PDF 3. Quàm multi fructus nascantur, ex lapsu aliorum? PDF 4. Quosdam relinqui, quia intepescunt. PDF 5. Fretus meritis prӕteritis, per quid ad desperationem venerit? PDF 6. Gratiӕ prӕdestinationis mysterium proponitur. PDF 7. Liberum & justum esse Deo, gratiam dare efficacem, cui vult. PDF 8. Aliӕ caussӕ, cur Deus hac libertate vtatur? PDF 9. Sophisma circa prӕdestinationem, à medico solutum. PDF 10. Quo modo prӕcedenti tentationi ex sententia S. Augustini, & Ludouici Blosij, sit resistendum? PDF Capvt LXIV. Bonis bonas, malis malas sepulturas rectè obuenire. PDF Capvt. LXV. Malè sepultorum exempla.
PDF Capvt LXVI. Cur bonis meritò sepultura debeatur? & qualis, aut à quibus, & quo modo sit exhibita, vel exhibenda? PDF §. 1. A natura, & plerarumq[ue] gentium sensu doceri, mortuos esse sepeliendos. PDF 2. Funerum curam non solùm in diuinis litteris laudatam esse, sed etiam ab Ethnicis laudabiliter vsurpatam. PDF 3. In bestijs quoque sepulturӕ, multoq[ue] magis in hominibus memoriӕ curam esse. Vnde epitaphia, & orationes funebres, & flores sepulchrales? PDF 4. Cur ex S. Augustini, aliorumq[ue] piorum sensu sepeliendi sint Sancti? PDF 5. Cur sepeliendi sint in loco sacro? de quo ipsi soliciti: & recte accensis luminibus eos efferri. PDF 6. Auaros sepulchrorum venditores, & improbos violatores à Deo punitos esse. PDF 7. Exempla Principum, qui suis humeris Sanctorum, aliorumq[ue] cadauera extulerunt. PDF 8. Ridentiu[m] mortuoru[m] benefactores, aut mortuos lӕdentium pœnӕ. PDF 9. Caudauera Sanctorum à canibus & aquilis custodita. PDF 10. Cadauera impiorum à canibus lacerata. PDF 11. Sancti â leonibus sepulti. PDF 12. Sancti ab Angelis sepulti. PDF 13. Aues, aliӕq[ue] bestiӕ sunus S. Simeonis Stylitӕ celebrantes. PDF 14. Ob quas caussas mos antiquissimus in funeribus cantandi sit introductus ? PDF Capvt LXVII. Cur malis multis bonam, & multis bonis malam Deus permittat obuenire sepulturam? PDF §. 1. Mirabile discrimen piorum & impiorum defunctorum. PDF 2. Cur sӕpe pessimi honestis sepulturis decorentur? PDF 3. Nocere magis sacras sepulturas impijs, quàm prodesse. PDF 4. Posita in sacris locis impiorum cadauera, cu[m] ignominia inde eiecta. PDF 5. Eiecti hoc pacto Valentini exemplu[m] è D. Gregorio. PDF 6. Alij è templo defuncti cum ignominia & miraculo extracti. PDF 7. Malis bonam, bonis malam contingere sepulturam, vt in hac vita non dignoscantur, quia in judicio extremo dignoscentur. PDF 8. Sanctos non sentire, si cadauera eorum malè tractentur, quӕ ipsi viua mortificârunt, immò tormentis tyrannorum obiecerunt. PDF 9. Sanctos quosdam sponte abjectum, & vile sepulchrum optauisse, sed tanto nobilius acquisiuisse. PDF 10. Sordidè sepultos quosdam Sanctos, vt tantò lӕtiùs honestiusq[ue] animӕ eoru[m] postea viderent se sepeliri. PDF 11. Malè initio quosdam diuos sepultos esse, vt alijs prӕberetur occasio, eos honoratiùs sepesiendi. PDF 12. Beatitudini Sanctorum nihil officere, si corpora eorum malè, vel etiam nusquam sepeliantur. PDF Index. Rervm Et Verborvm Tomi Qvarti. PDF Leerseiten PDF Endsheet PDF Back cover PDF Spine 
