Opvs De Ivdiciis Divinis, Qvae Devs In Hoc Mvndo Exercet : Accessit index concionatorius in omnes totius anni dies Dominicos & Festos, ab ipso Auctore confectus : Tomvs Quartvs / Conscriptum & diuisum in quatuor Tomos A Georgio Stengelio Societatis Iesv Theologo. Ingolstadii. 1651
Content
PDF Tomvs Primvs
PDF Tomvs Secvndvs
PDF Tomvs Tertivs
PDF Tomvs Quartvs
PDF Front cover
PDF Endsheet
PDF Title page
PDF 1 Capvt I. De humanӕ vitӕ miserijs.
PDF 1 §. 1. Mundum esse vallem lachrymarum fugâ dignam.
PDF 1 2. Quo sine & fructu de vitӕ huius miserijs agatur?
PDF 2 3. Infantis recens nati miseria.
PDF 3 4. Anim[a]e hominis, in corpore, miseria.
PDF 4 5. Miseria hominis, ab acquisitione alimentorum.
PDF 5 6. Miseria hominis à morbis, & curatione morborum.
PDF 7 7. Miseria hominis à varietate morborum.
PDF 8 8. Miseria hominis à Casibus.
PDF 9 9. Miseriӕ hominis ex breuitate vitӕ eorum, qui in infantia moriuntur.
PDF 9 10. Miseria humana ex breuitate vitӕ etiam eorum, qui in senectute decedunt.
PDF 10 11. Miseria humana etiam ex vita eoru[m], qui diu feliciter vixisse videntur.
PDF 11 12. Miseria hominis ex ineuitabili morte.
PDF 13 Capvt II. Ob quasnam caussas Deus humanam vitam tot tantisq[ue] volueri esse miserijs repletam ?
PDF 13 §. 1. Ex justitia diuina has hominis miserias prouenire.
PDF 15 2. His miserijs domari superbiam humanam.
PDF 17 3. Miseriӕ humanӕ, superbiӕ humanӕ sunt frӕnum.
PDF 18 4. Miseriӕ humanӕ, humilitatis sunt caussa.
PDF 18 5. Miseri[a]e human[a]e pariunt mundi contemptum.
PDF 19 6. Ex miserijs humanis S. Augustinus, alijq[ue] discunt mundu[m] contemnere.
PDF 20 7. Miseriӕ caussa sunt, vt è vita libenter excedant homines, exemplo P. Francisci Costeri.
PDF 21 8. Ipsa miserӕ vitӕ brenitas, vitӕ contemptum parit.
PDF 22 9. Vitӕ prӕsentis miseriӕ ad futura[m] impellunt felicitatem.
PDF 23 10. S. Cӕcilia, per vitӕ huius miserias Tiburtium docet vita[m] co[n]temnere.
PDF 24 Capvt III. Fames quid sit, & quantum malum ?
PDF 24 §. 1. Fames vnde? & esse speciem morbi.
PDF 25 2. Fame ad humanas carnes edendas adacti.
PDF 26 3. Fame ad deditionem aliáque mala compulsi.
PDF 28 4. Fame ad scelera homines co[n]citati.
PDF 28 5. Fames Erisichthonia, tandem denti bus in sua membra grassatur.
PDF 31 Capvt IV. Fames quotuplex sit, & quàm varia? quamq[ue] ex diuina prouidenta ad multa bonӕ vtilis ?
PDF 31 §. 1. Bonam & malam esse famem.
PDF 32 2. Omnino non famescere vnde proueniat?
PDF 33 3. Portentosarum inediarum causs[a]e incertӕ.
PDF 34 4. Inedia hypocritica.
PDF 34 5. Sanctorum stupenda inedia, solâ SS. Eucharistiâ pastorum.
PDF 36 6. Etiam à natura quӕdam mira ciborum abstinentia.
PDF 37 7. Sine fame, nemo pro cibis laboraret.
PDF 37 8. Fame, & siti, cibum & potum, mirè condiri.
PDF 39 9. Famem non voluptati tantùm, sed etiam sanitati seruire.
PDF 40 10. Famis & sitis, cibum & potum condientium exempla.
PDF 41 11. Fames facit ad percipiendam cibi suauitatem.
PDF 42 12. Fames corporibus animisq[ue] sanandis idonea.
PDF 43 13. Fames docet fastidiosum ganeonem esse frugalitate contentum.
PDF 44 14. Fames frenanda, ne vltra necessitatem ducat.
PDF 44 15. Fames sterilitate cur inducatur?
PDF 45 16. Nec fames semper nocet, nec saturitas semper prodest.
PDF 46 Capvt V. Non solùm prouidentiӕ, sed etiam bonitatis & justitiӕ diuinӕ judicia ӕquißima in fame contineri.
PDF 46 §. 1. Fames non inutilis.
PDF 47 2. Fames, quâ domantur multi, non more canum patienda.
PDF 47 3. Gulӕ & ebrietatis mala, ex antiquis exemplis.
PDF 48 4. Eade[m] mala ex nou[a]e legis exemplis.
PDF 49 5. Fame homines ad Deum qu[a]erendu[m] adigi.
PDF 50 6. Fame puniri sanguinarios.
PDF 50 7. Fame puniri superbos.
PDF 51 8. Fame puniri superstitiosos.
PDF 51 9. Fame bonos benè, malos malè vti.
PDF 52 Capvt VI. Diuinӕ prouidentiӕ, circa corporalem escam, è SS. Eucharistiӕ institutione, & ipsius famis fructibus agnitio.
PDF 52 §. 1. SS. Eucharistiӕ quanta vis.
PDF 53 2. SS. Eucharistiӕ, cur apud quosdam paruus effectus ?
PDF 54 3. Quod huic fastidio remedium ?
PDF 55 4. Famis corporalis commoda.
PDF 55 5. Fami de cӕlo prodigiosè succurs[um].
PDF 56 6. Fames quantӕ rei occasio ?
PDF 58 Capvt VII. Seueram Famis, sed justißimam & meritißimam esse pœnam.
PDF 58 §. 1. Basilicus Imp. cum Imperatrice, cur fame punitus?
PDF 59 2. Fames ad filium comedendum adigens.
PDF 60 3. Simile exemplum.
PDF 60 4. Pr[a]ecedentium duorum exemplorum caussa.
PDF 61 5. Quid sit, cӕlum ӕneum, & terram ferream esse?
PDF 62 6. Dirissimӕ famis ciuitatum punitaru[m] exempla.
PDF 63 7. Totius nationis fames.
PDF 64 8. Caussӕ tam atrocium plagarum.
PDF 65 9. Cur aliquando toti exercitus fame pereant?
PDF 66 Capvt VIII. Inter cӕtera vitia intemperantiam in cibo & potu conuenientißimè puniri fame.
PDF 66 §. 1. Gula[m], prӕcipuè fame digna[m] esse.
PDF 67 2. Vinum subinde diluere & curas & morbos.
PDF 68 3. Gula quid primis parentibus, quid Israeliticis nocuerit ?
PDF 69 4. Fame[m] minatur Prӕuaricatoribus Deus.
PDF 70 5. Ebrietatis quanta sit culpa, pr[a]esertim apud priuatos?
PDF 72 6. Ebrietatis quàm justa sit pœna?
PDF 73 7. Satraparum temulentiam famem mereri.
PDF 74 8. Quàm seuera fame gulam in Religiosis puniuerit Deus?
PDF 75 9. Intemperantiam ab hominibus puniendam, ne à Deo puniatur.
PDF 76 10. Ebrietatis mala.
PDF 77 11. Intemperantiӕ remedia.
PDF 78 12. Cur Deus Fideles potiùs fame puniat, si sint intemperantes. quàm infideles?
PDF 80 Capvt IX. Famis, ad charitatem exercendam, usus, & abusus ad exercendam immanitatem.
PDF 80 §. 1. Fames an laudari possit?
PDF 81 2. Quomodo se gesserit, tempore famis, S. Basilius?
PDF 83 3. Quo pacto S. Basilius, tempore famis, sit à nobis imitandus?
PDF 84 4. Admiranda Iudoci in pauperes liberalitas, à Deo liberalitùs co[m]pensata.
PDF 85 5. Maximino fames, in pœnam, Christianis in gloriam cessit.
PDF 88 6. Superioris historiӕ documenta.
PDF 90 7. Grauissimis pœnis & exe[m]plis dignos esse auaros, fame in lucru[m] vtentes.
PDF 92 8. Misericordes, tempore famis, misericordiam consequi.
PDF 93 9. Tempore famis peregrinos vrbibus non esse excludendos.
PDF 94 10. Tempore famis, humanitatem & naturam non esse exuendam.
PDF 95 Capvt. X. Pestisne grauius humani generis flagellum sit, an Fames ?
PDF 95 §. 1. Cùm nonnulli mori potiùs optent, quàm famere, quӕrendum, an fames morte peior?
PDF 96 2. Pestis, quàm famis nomen multò esse horribilius.
PDF 97 3. Pestis, quàm atroces sint effectus ?
PDF 98 4. Pestis etiam alia mala portendit.
PDF 99 5. Pestis honore sepulturӕ priuat.
PDF 100 6. Pestem hoc ipso fame esse clementiorem, quia non tam diu cruciat.
PDF 101 7. Fames & pestis mala inter se collata, & à Deo intentata peccatoribus.
PDF 102 8. Pestis meliores, fames peiores facit mortales.
PDF 103 9. Fames ad facinora instigat à natura abhorrentia.
PDF 104 10. S. Basilij & Ambrosij locus inter se collatus.
PDF 105 11. Ex inopia & fame filios vendere coactus pater.
PDF 105 12. Lucta parentis filios vendituri.
PDF 106 Capvt XI. Cur pestem non solùm prӕ bello, sed etiam prӕ fame in pœnam suam elegerit Dauid ?
PDF 106 §. 1. Caussa trium malorum in pœnam Dauidi propositorum.
PDF 107 2. Septémne annis, an tribus fames Dauidi proposita sit?
PDF 108 3. Pœnӕ Dauidi, an & quomodo fuerint ӕquales, velinӕ quales?
PDF 109 4. An, & cur melius sit, incidere in manus Domini, quàm hominum?
PDF 110 5. Cur Dauid, si bellum aut famem elegisset, in manus hominum incidisset?
PDF 113 6. Cur populus famis ac belli pœnam magis sensisset?
PDF 113 7. Cur pestis, belli, & famis tempora inӕqualia fuerint assignata?
PDF 114 8. In bello plerum que triplex, in fame duplex, in peste simplex malum contineri.
PDF 115 9. Idcirco bellum esse grauissimam pœnam, quia plurimosimparatos subita morte tollit.
PDF 116 Capvt XII. Quid ? & quàm magnum, & quàm multiplex sit malum morbus?
PDF 116 §. 1. A morbo vniuersam corporis vel harmoniam, vel Remp. turbari.
PDF 117 2. Quid sit morbus, & cur carceri similis?
PDF 118 3. Quàm varij omnia membra morbi insestent?
PDF 121 4. Innumerabiles esse morbos; immò vitam ipsam esse morbum.
PDF 122 5. Quot malis obnoxius carcer sit corpus, à quo meritò liberationem petimus, si cӕlestia sapimus.
PDF 124 Capvt XIII. Hominum de morbis cogitationes, & querelӕ.
PDF 124 §. 1. Morbi vim ac dolorem homines sӕpe, non solùm ad peccata alia, sed etiam ad desperationem adigere.
PDF 124 2. Morborum impatientiâ, è viris pueros fieri.
PDF 125 3. Morbum ipsi S. Paulo gemitus expressisse.
PDF 126 4. Sicut ab animalibus quibusdam, ita alios à morbis è vita fugatos.
PDF 127 5. Caroli Malapertij de suo morbo querela.
PDF 129 Capvt XIV. Magnam animorum medicinam esse, si quis morborum, ac prӕcipuè etiam vulnerum caussas nôrit.
PDF 129 §. 1. Ignorationem caussarum, admirationis & querelaru[m] caussam esse.
PDF 129 2. Caussarum cognitionem & admirationem tollere & querelas.
PDF 130 3. Neminem debere scandalizari, si innocentes persecutioné patiátur.
PDF 131 4. Multò minùs scandalum accipiendu[m], si reos vident pati.
PDF 132 5. Seruus, arcano, sed justo Dei judicio, pede mutilatus.
PDF 133 6. Pecuniam sӕpe vtiliter amitti, aliquando autem etiam in auaritiӕ pœnam, quod mirabili historia docetur.
PDF 135 7. Multos spoliari, quia ipsi spoliarunt.
PDF 135 8. Non judicandos de peccato, qui in corpore damnum aliquod sunt passi.
PDF 136 9. Non esse scandali caussam, etiam si innocentes talia patiantur.
PDF 137 10. Cur alij his, alij alijs membris priuentur?
PDF 138 11. Manus cur abscindi jubeatur in sacra Scriptura? & pes processionem sacram irridentis miraculosè abscissus.
PDF 139 12. Tabella Frisingӕ ad altare S. Sigismundi cum pede appensa.
PDF 140 Capvt XV. Primam morborum caussam esse hominis naturam.
PDF 140 §. 1. Homines morti obnoxios, etiam morbis obnoxios esse oportere.
PDF 141 2. In homine contraria, & omni ӕtate, morborum pericula esse debere.
PDF 142 3. Cӕlum incorruptionis, terram corruptionis esse sedem.
PDF 143 4. Tempus, & motum cӕlestem nos fluxӕ nostrӕ naturӕ admonere vim inesse.
PDF 145 5. A cӕli motu nos mutabilitatis nostr[a]e admoneri.
PDF 146 6. Omnia in terris mortem pati, vel docere.
PDF 147 7. Quӕ res, quiue morbi sint mors bestiarum?
PDF 148 8. Hominem à loco, origine, & societate animalium, suӕ fragilitatis vtilissimè commonesieri.
PDF 149 9. Principium & finem vitӕ humanӕ, lachrymis ipsis suam fragilitatem restari.
PDF 150 Capvt XVI. Alteram morborum caussam, esse naturam non solùm elementorum sed etiam locorum.
PDF 150 §. 1. Elementorum symmetriam homini naturalem facilè posse disturbari.
PDF 151 2. Quӕ partes hominis lethaliter afficiantur, vel nó afficantur? item quid sit morbus?
PDF 152 3. Aéris insectionem magnam sӕpe esse caussam morborum.
PDF 157 4. Corruptionem esse ab elementis, idq[ue] mira Dei prouidentia.
PDF 158 Capvt XVII. Tertiam morborum caussam esse peccatu[m] Adami, ob id à Deo immortalitate gratuita priuati.
PDF 158 §. 1. Hominem à Deo conditum esse, in eo statu, vt neq[ue] morbum, neq[ue] mortem pati debuisset, si no[n] peccasset.
PDF 160 2. Quòd de facto moriantur homines, peccato Adami esse ascribendum.
PDF 161 3. Non aliunde, nisi ab Adamo prouenire etiam reliquas vitӕ huius calamitates.
PDF 162 4. In his ipsis pœnis beneficia Dei contineri.
PDF 162 5. Animi vitia & morbi è Protoplasti delicto orta.
PDF 163 6. Ignorantia aliaq[ue] animi mala ex eodem fonte manantia.
PDF 164 7. Boëtij de eadem ignorantia querela.
PDF 164 8. Ex scientia à diabolo promissa, nata ignorantia.
PDF 164 9. Extrinseca & Fortunӕ mala ab eodem peccato orta.
PDF 166 10. Cur bestiӕ, quӕ non peccârunt, moriantur?
PDF 167 Capvt XVIII. Quartam morborum caussam, esse cacodӕmonem.
PDF 167 §. 1. Diabolus primos parentes quomodo, & cur seduxerit?
PDF 168 2. Quod diabolus primis parentibus fecit, facere etiam eorum posteris, quin & bonos Angelos fubinde esse pœnarum ministros.
PDF 169 3. Sӕpiùs tamen bonos Angelos à nobis mala depellere.
PDF 170 4. Sӕpiùs malos spiritus cruciatus nostros procurare.
PDF 171 5. Mirabiles morbi à dӕmone procurati.
PDF 172 6. Capitis dolor, & sterilitas, quibus rebus illata ?
PDF 173 7. Etiam ferro siu e per se, siue persuos dӕmon grassatur.
PDF 174 8. Refutantur, qui putant, dӕmonem morbos non posse immittere.
PDF 175 9. E varijs dӕmonum nominibus cognosci, quàm sint noxij.
PDF 175 10. Quibus modis morbos, in humanis corporibus creet dӕmon?
PDF 177 Capvt XIX. Quintam morborum, aliorumq[ue] humanorum caussam esse sagas, veneficos, aliósque cacodӕmonis ministros.
PDF 177 §. 1. Dӕmonem hominibus vti ad nocendum, & quibus modis eos seducat?
PDF 178 2. Publicӕ veneficoru[m] professiones.
PDF 179 3. Quibus modis venefici hominibus noceant?
PDF 179 4. Quo pacto fœtum impedia[n]t, vel ante tempus expellant venefici?
PDF 180 5. Quo modo partum impediant, vel natis iam noceant.
PDF 181 6. Inter coniuges vnde veneficia existant?
PDF 181 7. Offendere veneficos periculosum esse, luculenta historia docetur.
PDF 182 8. Aliud eiusde[m] arguméti exemplu[m].
PDF 184 9. Figuris cereis, & acubus, ac clauis vti magos, ad nocendum.
PDF 185 10. Quàm stupenda exierint de puella, per puellam fascinata?
PDF 188 11. Cur innocentibus, & etiam infantibus sagӕ & venefici insidientur?
PDF 189 12. Summa nocendi libido, apud veneficos.
PDF 190 13. Dirissimum magi, & corpora & animas perdentis exemplum.
PDF 191 Capvt XX. Sextam morborum, vulnerum, & extra ordinarirum mortium caussam, esse etiam alios homines, qui venefici non sunt.
PDF 191 §. 1. Diabolum multa per homines posse, vel faciliús posse, quӕ per se non potest.
PDF 192 2. Homines hominibus, & amicos amicis esse lupos.
PDF 193 3. Quӕdam duella licita esse, historijs probatur.
PDF 194 4. Quӕ duella illicita sint, & vnde prohibita?
PDF 195 5. Concilij Tridentini, contra duella, decretum.
PDF 195 6. Etiam duella priuata à Iulio II. prohibita esse.
PDF 196 7. Quàm inane sit, solius gloriӕ caussa duellare?
PDF 197 8. Nec criminis purgandi caussâ licita esse duella.
PDF 198 9. Pessima esse duella ex odio & voluntate occidendi suscepta.
PDF 199 Capvt XXI. Septimam morborum, vulnerum, mortiumq[ue] caussam esse, ipsos homines pericula sua amantes, & adeuntes; è quibus tamen diuina ope, sӕpe mirabiliter eripiuntur, aut justißimè perire sinuntur.
PDF 199 §. 1. Quid pericula etiam vtilitatis adferre possint?
PDF 200 2. Cautiores fieri, & à Deo custodiri periclitantes; quamquam ipsi sibi, non Deus illis pericula creet.
PDF 201 3. Maximiliani II. Imp. mira animositas.
PDF 202 4. Eiusdem in bello audacia, & fortuna.
PDF 202 5. Eiusdem adhuc iuuenis, in venando contemptus periculorum.
PDF 203 6. Eiusdem in itineribus casus miri.
PDF 204 7. Alij eiusdem Imperatoris terra mariq[ue], item ab igne & aqua casus.
PDF 205 8. Quinam periculorum contemptores vituperandi sint, vel laudandi?
PDF 206 9. Titi Imperatoris in summo discrimine protectio.
PDF 207 10. Iacobi regis Scotiӕ inter insidias maximas, diuina defensio.
PDF 208 11. Summi Pontificis Sigismundi Cӕsaris, & Ducis Veneti seruata incolumitas, & quantas Deo gratias agere debeamus, ob pericula superata.
PDF 210 12. Discrimen periculis se se committentium; & stultitia nolentium è periculis eripi.
PDF 211 13. Leandri & Phyllidis, pericula amantium, fabulӕ.
PDF 212 Capvt XXII. Octauam morborum caussam, esse homines, non iam alijs, sed sibimet ipsis, per sua vitia, morborum accersentes.
PDF 212 §. 1. Homines sӕpe alijs morborum suorum caussas ascribere, quorum ipsi sunt authores.
PDF 213 2. Prigritia & otio multos marcescere, & ӕgrotare.
PDF 214 3. Ira quantùm ê Senecӕ sententia hominem mutet?
PDF 216 4. Iram podagrӕ, aliarumq[ue] affectionu[m], vti & superbiam, caussam esse.
PDF 217 5. A venerea voluptate meritô ortam veneream luem.
PDF 219 6. Venerem & Bacchum plerumq[ue] iungi.
PDF 219 7. Intemperantiam ciborum, caussam esse multorum morborum.
PDF 221 8. Senecӕ de gulonibus sibi morbos accersentibus querela.
PDF 222 9. Monostrosam gulam, monstrosorum morborum caussam esse.
PDF 224 10. Bibendi intemperantiâ plurimos ӕgrotare.
PDF 225 11. Qualesnam morbos gignat ebriositas?
PDF 226 Capvt XXIII. Nonam morborum caussam esse, justitiam Dei, hominum peccata punientis, ostenditur ex historijs veteris Testame[n]ti.
PDF 226 §. 1. Adami peccatum etiam morbis punitum fuisse.
PDF 227 2. Infantes non alia de caussa, quàm ob originale peccatum, morbis obnoxios esse.
PDF 228 3. Complura exempla, ob peccata, morbis punitorum.
PDF 230 4. Rex Ieroboam, cum tota familia, morbis plexus.
PDF 231 5. Asa rex ob Prophetam in nernum missum, pedum morbo punitus.
PDF 232 6. Ozias, ob Sacerdotium vsurpatum, lepra percussus.
PDF 233 7. Superbi Antiochi morbus.
PDF 234 Capvt XXIV. Eadem justitia Dei, homines vario morborum genere, ob peccata, punientis, declaratur exe[m]plis noui Testamenti.
PDF 234 §. 1. Cur Christus Paralytico corporis sanitatem petenti, animӕ priùs dederit?
PDF 235 2. Paralyticum, ob peccata, triginta annis in morbo jacuisse.
PDF 236 3. Indignè Sacram Eucharistiam sumentes, morbis dignos esse.
PDF 237 4. Exempla eorum, qui ob sacra indignè tractata, morbis castigati sunt.
PDF 238 5. Quadragesimӕ jeiunio violato, indignè communicans, grauiter punitus.
PDF 241 6. Alius jeiunij violator, & alia inobediens mulier, grauiter puniti.
PDF 242 7. Monasteriorum claustra, & excommunicationem contemnentes morbis castigati.
PDF 243 8. Varij vel excommunicati, vel inobedientes, grauibus corporis malis affecti.
PDF 244 9. Quid sit tradere aliquem satanӕ, aut excommunicare?
PDF 245 10. Ob libidinem, etiam non excommunicati, à dӕmone vexati.
PDF 246 11. Ob blasphemias à S. Paulo satan[a]e traditi, vel etiam truncati.
PDF 247 12. In Dei Matrem blasphemus, truncatus, alij à dӕmone plexi.
PDF 248 13. Imprecationibus prӕsertim parentum, misseros fieri homines.
PDF 249 14. Filius in matrem injurius, suӕ pœnӕ miseriam narrat.
PDF 250 15. Impatiens sibimet ipsum diabolu[m] imprecatur & impetrat.
PDF 251 Capvt XXV. Ex Herodis etiam regis pœna ostenditur, quàm justa diuinӕ vindictӕ seueritas, in morbis & cladibus inferendis.
PDF 251 §. 1. Capite, & Principe percusso, etiam reliqua membra malum pati.
PDF 252 2. Quanta Herodes in animo, quanta in corpore supplicia sit passus?
PDF 255 3. Homines Deum sibi ipsis facere crudelem; Et de pomposo funere Herodis.
PDF 256 4. Impietas aliáque vitia Herodis, tam horribili morte digna.
PDF 259 5. Immanissima Herodis in quoscumq[ue] crudelitas.
PDF 261 6. Scelera Herodis vindictam, vindicta Herodem ad pœnitentiam prouocauit.
PDF 262 7. Paria serè Herodi flagitia nunc committi, quӕ paria supplicia mereantur.
PDF 264 8. Nos quoq[ue] per pœnas nostras ad pœnitentiam vocari.
PDF 265 Capvt XXVI. Decimam Morborum caussam esse Gloria[m] Dei cuius non solùm justitia, sed etiam potentia, aliaq[ue] attributa ex humanis miserijs, tam allatis, quàm sublatis, elucent.
PDF 265 §. 1. Ad justum Mundi Gubernatorem pertinere, vt peccata puniat.
PDF 266 2. Cӕcum, non ob peccatum, sed ob potentiam Christi ostendendam, cӕcum fuisse.
PDF 266 3. Cur discipuli Christu[m] interrogârint, an cӕcus peccârit, vt cӕcus nasceretur?
PDF 267 4. An peccatum originale, vel parentu[m], caussa fuerit, vt cӕcus nasceretur?
PDF 268 5. Qualis caussa morborum sit peccatum originale?
PDF 269 6. Quantum miraculum fuerit Christi, mulierem insanabilem sanantis?
PDF 270 7. Christi leprosum tactu sanantis potentia.
PDF 271 8. Cur Christus mundato à se leproso dixerit: Nemini dixeris?
PDF 271 9. Christi potentia eluxit ex ejectis potentissimis spiritibus.
PDF 272 10. Christus quàm potens dӕmonum expulsor?
PDF 273 11. Suspicatos tamen dӕmones, Christu[m] esse Filium Dei: & cur voluerint in porcos immitti?
PDF 274 12. Decem caussӕ, ob quas, Christus ejectos demones porcos immisit.
PDF 276 Capvt XVII. Undecima morborum caussa, Bonitas, & misericordia Dei, peccatores per morbos ad pœnitentiam vocantis, aut à peccatis expiantis.
PDF 276 §. 1. Duplex ira Dei, homines per pœna[m] corrigentis.
PDF 277 2. Exempla eorum, quos Deus per morbos ad pœnitentiam vocauit.
PDF 278 3. Peccato sublato, etiam morbis liberati.
PDF 279 4. Pertinax monachus, inobedientiam morbo fuit.
PDF 280 5. Ad carnis edomationem subinde necessarios esse morbos.
PDF 281 6. B. Aldegundis mortiturӕ, maiorem morbum perentis, patientia.
PDF 282 7. S. Edeltrudis mira virtus, & mira gratia, morbum pro purgatorio suo impetrantis.
PDF 283 8. B. Adalberti oratio, pœnitenti meretrici morbum, pro Purgatorio impetrat.
PDF 284 9. Deum in morbum conijcere peccatores, vt resipiscant.
PDF 285 10. Morbum pro beneficio Dei esse agnoscendum.
PDF 287 Capvt XXVIII. Duodecima morborum caussa, vt per eos non solùm vitia deponantur, sed etiam variӕ virtutes exerceantur.
PDF 287 §. 1. Morbis multa vitia impediri, virtutesq[ue] promoueri.
PDF 288 2. Quàm vtiles sint oculorum morbi? exemplo S. Seuerini.
PDF 288 3. S. Autbertus visu recepto, cӕcitatem precibus impetrauit.
PDF 289 4. Morbos, domita superbia, gignere humilitatem.
PDF 290 5. Homines corpore infirmos, virtute fortiores esse.
PDF 291 6. Alia exempla eorum, qui infirmi fortiores fuerunt.
PDF 292 7. Impur[us] Sacerdos morbo sanatus.
PDF 293 8. Petens id, quod saluti magis prodesset, iterum morbum impetrat. Item spiritui malo traditus, in interitum carnis, vt spiritus saluus fieret.
PDF 294 9. Fides per morbos propagata.
PDF 295 10. Spes per morbi dolores incitata.
PDF 296 11. Charitas per morbos inflam[m]ata.
PDF 296 12. Desiderium vitӕ melioris, per morbos, injectum.
PDF 297 13. Morborum sanatio gratos vult habere.
PDF 298 Capvt XXIX. Tertia decima morborum caussa, quòd sint occasio vocationis ad varia opera pietatis, & Paßionis Dominicӕ in memoriam reuocandӕ.
PDF 298 §. 1. Variӕ morborum vtilitates.
PDF 299 2. Morbis Bernardium Realinum loco alligatum, lessium à laboribus non impeditum esse.
PDF 300 3. Marcelli Mastrilli in Indiam, Tyskemicij in Societatem Iesv, per morbos vocatio.
PDF 300 4. Leonardi Lessij, in morbo, Crucifixi meditatio, & votum ad B. Virgine[m].
PDF 301 5. Lessij exemplo dolores Christi, in doloribus morbi, ante oculos ponendi.
PDF 302 6. A Christo crucifixo, in morbis aspecto, quӕnam accipiatur consolatio?
PDF 303 7. Quanta sit Christus pro ӕgrotante passus?
PDF 306 8. Christi dolore, quomodo sint cum ӕgroti doloribus comparandi?
PDF 307 Capvt. XXX. Decima quarta morborum caussa, patientiӕ occasio, quӕ miro Leonardi Leßij exemplo illustratur.
PDF 307 §. 1. De morbis queri multos, qui tamen ad Deum, & virtutem trahant.
PDF 308 2. Origo Lessij pestilente morbo, aut veneficio infecti.
PDF 309 3. Varij & diuturni dolores Lessij.
PDF 310 4. Quid Lessius ab adolescentia, à Deo petierit?
PDF 310 5. Quàm multis & diuersis grauibusq[ue] morbis fuerit exagitatus Lessius?
PDF 311 6. Lessio insuper, in itinere, crus fractum.
PDF 311 7. Duo calculi grauiores, quantum ad diderint Lessio cruciatum?
PDF 311 8. Quoties in die, sub finem vitӕ, à calculis, & exulceratione fuerit vexatus?
PDF 312 9. Lessius, in extrema ӕtate, sectionem sustinere paratus.
PDF 313 10. Votum Lessij, pro morbo auertendo, quàm circum spectum?
PDF 314 11. Quàm lubens, & innocens passus sit Lessius?
PDF 314 12. Dolores prӕsentes cum futura gloria comparat Lessius.
PDF 314 13. Solidӕ Lessij, in morbi doloribus consolationes.
PDF 315 14. Morbos tamquam singulare Dei beneficium agnoscit Lessius.
PDF 316 15. Dolores suos cupit prolongari Lessius.
PDF 316 16. Idem numquam petijt absolutè ijs liberari.
PDF 316 17. Christo patienti se conformem facere Lessius studebat.
PDF 317 18. Morbum tamquam magnum Dei donum acceptauit Lessius.
PDF 317 Capvt XXXI. Patientia eorum, qui morbos, tamquam diuinum beneficium, amauerunt, & desiderauerunt.
PDF 317 §. 1. Quidam malunt non sani, quam non casti esse.
PDF 318 2. Heroidis Barbarӕ mira cupiditas patiendi in morbis.
PDF 319 3. Mariӕ Victoriӕ morbi, & in ijs patientia in spectaculum aliorum.
PDF 320 4. Reguli voluntarius ad hostes reditus, & immanis cruciatus, ijs, qui spontè morbos appetunt, comparatus.
PDF 321 5. Morbos ad Dei gloriam & inferri, & suscipi.
PDF 322 6. Alphonsi Roderici, in morbis patientia Purgatorium tollit.
PDF 322 7. Longè optabilius & vtilius esse Purgatorium, per morbos huius, quàm alterius vitӕ.
PDF 324 8. Patienti[a]e per morbos meritum etiam alijs posse in satisfactionem esse.
PDF 325 9. Quosdam pro malo signo habuisse, si morbis non exercerentur, quibus alij Christo conformes efficiuntur.
PDF 326 10. Ægrum patientem fieri, si suos dolores cu[m] inferni doloribus co[m]paret.
PDF 328 11. Duratio morborum exigua est, si ad durationem infernorum cruciatuum ӕstimentur.
PDF 329 12. Olympius Eremita, quid tolerârit, ne cruciatus ӕternos toleraret?
PDF 330 13. Morbos suos omnes ab ӕgrotis, cum inferno comparandos esse.
PDF 331 Capvt XXXII. Decima quinta morborum caussa, vt sani ab ӕgris discant patientiam, sicut docet Lydvvina Virgo Schiedamensis, admirandum, in multis ac diuturnis morbis, patientiӕ exemplum.
PDF 331 §. 1. Deum quosdam in morbos conijcere, vt alios doceant patientiam.
PDF 331 2. Lydvvinӕ historiam quis scripserit, quidq[ue] nomen eius significet?
PDF 332 3. Infantia Lydvvinӕ non sine cruce, juuentus non sine pugna.
PDF 333 4. Lydvvin[a]e in glacie casus, à malis malè explicatus.
PDF 334 5. Medioorum, aliorumq[ue] auxiliorum solatio destituta Deum laudat.
PDF 336 6. Vermes è corpore illius erumpentes.
PDF 337 7. Superiores corporis partes, quibus, & quantis malis affectӕ fuerint?
PDF 337 8. Communem pestem, & alia mala in se deriuat eadem Virgo.
PDF 339 9. Quot annis, cuius monitu & exemplo, quanta passa sit?
PDF 340 10. Quanta in animo passa sit Lydvvina?
PDF 342 11. Tam afflicta morbis, corpus etiam pluribus doloribus afflixit.
PDF 344 12. Quantorum miraculorum patratrix fuerit Lydvvina?
PDF 347 13. Mirabilia Dei judicia è Lydvvinӕ vita doceri.
PDF 348 14. S. Augustini ad morborum patientia[m] adhortatio.
PDF 349 15. Pachomij ad dolorem capitis ferendum adhortatio.
PDF 349 Capvt XXXIII. Admiranda Iobi patientia & constantia, in omni statu, seu prosperitatis, seu calamitatis, & morborum, Deum laudantis.
PDF 349 §. 1. Iobi magnӕ, in magna potentia, virtutes.
PDF 351 2. Dӕmonem vnâ tentatione victum, alias pugnas lobo excitâsse.
PDF 352 3. Vlcere lobi multas plagas intelligi.
PDF 353 4. Cur satan Iobo vxorem & linguam, sine plaga reliquerit?
PDF 353 5. Multis, & verò etiam contrarijs morbis Iobum laborâsse.
PDF 354 6. Iobum desperatis & insanabilibus morbis afflictum fuisse.
PDF 355 7. Quanta fuerit grauitas morborum Iobi?
PDF 357 8. Iobum & Iobi imitatores martyres fieri.
PDF 357 9. A Iobo nos doceri, vt in vtraq[ue] fortuna Deum laudemus.
PDF 359 10. A Iobo nos doceri, vt in diuino auxilio confidamus.
PDF 360 11. A Stoico, in summis morbi doloribus, patientia exhibita.
PDF 361 Capvt XXXIV. Decima sexta morborum caussa, vt eoru[m] occasione mens excitetur, ad ӕternӕ vel supplicia, vel gaudia consideranda.
PDF 361 §. 1. Nihil morbis esse salubrius. Et cur?
PDF 362 2. Margaretham Saffoiam quid in morbo sit consolatum?
PDF 363 3. Cùm vita sit breuis, nec morbos posse esse longos, maximè cum ӕternitate comparatos.
PDF 364 4. Magnitudo dolorum in morbis, cum magnitudine coronӕ comparanda.
PDF 364 5. Finӕ in morbis patientia quo modo compensata?
PDF 366 6. Quanta sit bonorum, morbos in c[a]elo compensantium, mensura ?
PDF 367 7. Quibus verbis se ipsum alloqui debeat ӕgrotus?
PDF 367 8. In quibus rebus ӕgroti, etiam prӕter morbum, patientiam debeant exercere?
PDF 369 Capvt XXXV. Ægrotos alijs quoq[ue] prӕbere occasionem patientiӕ & castitatis exercendӕ, quӕ est decima septima morboru[m] caussa.
PDF 369 §. 1. Ægrorum & ӕgris seruientium, quӕ commoda corporalia?
PDF 369 2. Impatientia eorum, qui circa [a]egrotos versantur.
PDF 370 3. Qui curam ӕgrorum habuisse legantur, vel neglexisse?
PDF 371 4. Pr[a]egnantibus succurrisse, & cum Brigida, vel Elisabetha lauisse leprosos, quanti sit meriti & laudis? &c.
PDF 373 5. Maria Victoria, in partu, & aliter laborantibus, Reliquijs crucis succurrit.
PDF 373 6. Eadem alijs quoq[ue] ægris succurrens, prӕsertim Petronillӕ.
PDF 374 7. Martyrius Christum in specie leprosi domum portat.
PDF 375 8. S. Iuliani Hospitis historia mira, de eius pœnitentia.
PDF 379 9. Parentum peccata à filijs punita.
PDF 380 10. Quanti meriti sit misericordia erga ӕgrotos?
PDF 381 11. Quis sit proximus, qui vulneratis debet succurrere?
PDF 381 12. Aegrotis Angeli ministrant, & pij homines.
PDF 383 Capvt XXXVI. Mirӕ patientia & charitas eorum, qui ӕgrotis seruierunt.
PDF 383 §. 1. Aegroto moroso seruiens, Angelo comperatur.
PDF 383 2. Quia inuicem me[m]bra sumus in Christo vnita, inuicem succurrere debemus.
PDF 384 3. Membrum sanum ӕgro seruire conuenit, etiam sine spe humanicom modi.
PDF 385 4. Victoria eorum, qui ӕgrotorum vl cera linxerunt.
PDF 386 5. Benefaciendum ӕgrotis, etiam ingratis, & querulis.
PDF 387 6. Eulogij admiranda patientia erga ӕgrotum ingratu[m] & impatientem.
PDF 390 7. Quantӕ perfectionis fuerit Eulogius ingrato patienter seruiens ?
PDF 392 Capvt XXXVII. Decima octaua morborum caussa, vt per eos naturalum remediorum, & medicorum potentia à Deo data inclarescat.
PDF 392 §. 1. Medicos charitatem erga ӕgrotos magis spectare, quàm lucrum oportere.
PDF 393 2. Morbos etiam ob medicinam ad Dei potentiam agnoscendam dari.
PDF 393 3. Medici hieroglyphicum; contra venena, & morbos omnes ars quintuplex.
PDF 394 4. Medicorum laus honor, prӕstantia, effectus non sine Deo, & ad Deu[m].
PDF 395 5. Deum cu[m] medico, & plus quàm medicum ab ӕgro inuocandum.
PDF 397 6. Etiam Sanctos medicinis laudabiliter vsos esse.
PDF 397 7. S. Iordanus ӕger à diabolo deceptus, ne obediret.
PDF 399 8. Obedientia juuari ӕgrotos, inobedientia dejuuari.
PDF 400 9. Adhortatio ad medicos, vt sua arte & peritia vtantur.
PDF 402 10. Imperitorum medicorum audacia infelicitas.
PDF 403 11. Indoctorum medicorum grauia peccata.
PDF 404 12. Ineptissimi medicastri ridicula remedia.
PDF 406 13. Lepida ars cognoscendi, quid ӕger comederit.
PDF 407 14. Quanta sit malorum medicoru[m] passim turba? ex historia Gonellӕ.
PDF 410 Capvt XXXVIII. Decima nona morborum caussa, vt per eos supernaturalium remediorum efficacia, inprimisq[ue] Christi gloria mundo patesiat.
PDF 410 §. 1. Etiam peritos medicos sine Deo nihil prodesse.
PDF 410 2. Exemplo Zachӕi, Sanctis quosdam ӕgros à medicines absterreri.
PDF 412 3. Quinam Sancti, in morbis nullam medicinam admiserint ?
PDF 413 4. Quӕnam Sanctӕ ӕgrotӕ respuerint medicinam ?
PDF 414 5. Christum miracula sanitatum fecisse, ad diuinitatem suam mundo demonstrandam.
PDF 415 6. Lepram Naaman, cӕcitatem Tobiӕ, ignitos serpentes, ad Deum laudandum profuisse.
PDF 416 7. Christus sanatione morborum, ignorantiam hominum sanauit.
PDF 417 8. Quibus, & cur miracula sanitatum mon exhibeantur?
PDF 419 Capvt XXXIX. Vigesima morborum caussa, vt per eorum sanationem, Apostolorum, Martyrum, aliorumq[ue] Sanctorum, de Christo, testimonia firmentur.
PDF 419 §. 1. Christus per Apostolos, tamquam per noui Testamenti Patriarchas, Euangelium propagaturus, ad id eis dedit virtutem sanitatum.
PDF 420 2. S. Petrus quid, claudo sanato, effecerit?
PDF 422 3. Quid idem effecerit, Aenea paralytico sanato?
PDF 422 4. Quid Tabithâ restitutâ viribus factu[m] sit?
PDF 423 5. Claudus à S. Paulo sanatus, quem fructum dederit?
PDF 424 6. Sanctos vim sanandi non sibi, sed Christo ascribere, Pauli exemplo.
PDF 426 7. Quid sint sudaria & semicinctia S. Pauli, per quӕ tot sanati?
PDF 427 8. Quàm clarè Reliquiarum & sacrarum imaginum cultus doceantur per vmbram Petri?
PDF 428 9. Cur tempore Christi tot fuerint à dӕmone insesi, per Apostolos liberati?
PDF 428 10. S. Iacobus Apost. per quӕ miracula, quos sanâret?
PDF 429 11. Bartholomӕaus, Philippus, Mathias, quid per sanitatum virtutem effecerint?
PDF 430 12. Etiam septuaginta duos Christi discipulos eamdem vim habuisse.
PDF 431 13. Per Martyres aliosq[ue] Sanctos plerosque, sanitates ad Dei gloriam collatas.
PDF 433 14. Nota Ecclesiӕ est potestas dӕmones pellendi.
PDF 434 Capvt XL. Vigesima prima morborum caussa, vt per eos non solùm ad supernaturalia remedia sed etiam ad varia virtutum, & pietatis ac religionis opera incitemur.
PDF 434 §. 1. Varij modi supernaturales sanitatis impetrandӕ.
PDF 434 2. Fides contra morbos vtilis, tam qua[m] contra tela ignea.
PDF 435 3. Fides Nymphas albas aliaq[ue] spectra fugauit.
PDF 436 4. Lepra per fidem in SS Trinitate à S. Martino pulsa.
PDF 437 5. In Nomine Iesv morbi ab Apostolis curati.
PDF 437 6. Regis filius, Nomine Iesv inuocato sanaius, quantӕ conuerlionis caussa fuerit?
PDF 439 7. Inuocata Dei Mater, sanatione morborum, iliustrata.
PDF 441 8. Qui Sancti, in quibus morbis aliter & rectê inuocentur?
PDF 442 9. Orationem, jeiunium, & eleemosynam contra morbos adhibenda[m].
PDF 444 10. Mirum per eleemosynam sanati Comitis miraculum.
PDF 446 11. Baptismo sanati plurimi.
PDF 448 12. Confirmationis Sacrame[n]tum, quàm sit contra dӕmones potens?
PDF 449 13. SS. Eucharistiӕ contra dӕmones potentia.
PDF 450 14. Eadem quantum valeat, contra veros corporis morbos?
PDF 451 15. Pœnitentiӕ Sacramentu[m] etiam contra corporis morbos prodesse.
PDF 454 16. Extremam vnctionem etiam vtilem esse valetudini, si ea homini conducat.
PDF 455 17. Aquam benedictam, aliaq[ue], quӕ Sacramentalia voca[n]tur, fructuosê contra d[a]emone[m], & morbos adhiberi.
PDF 456 18. Eadem res exe[m]plis confirmatur.
PDF 457 19. Alia aquӕ benedictӕ miracula.
PDF 458 20. Alia de eadem aqua benedicta.
PDF 459 21. Modus vsurpandi aquam benedictam, aliaq[ue] sacramentalia.
PDF 460 Capvt XLI. Dӕmonis Oetingӕ in Bauaria ejecti, luculenta historia, quâ ostenditur, Deum non tantùm, per hunc spiritum, plectere peccantes, sed etiam vim suam, suorumq[ue], & maximè B. Virginis. Mariӕ ostendere.
PDF 460 §. 1. Puellӕ obsessӕ miseria & nobilitas.
PDF 461 2. Exorcismi inchoatio.
PDF 463 3. Dӕmonis, ob blasphemiam pœna, & expulsio.
PDF 464 4. Quid ex hac historia sit discendum? maximè circa potestatem exorcizandi?
PDF 465 5. Quàm vbique, & etiam per liberationem energumenarum, velit Matrem suam laudari Deus?
PDF 466 6. Diabolos in ore habentium imprecatio quàm mala & noxia?
PDF 468 Capvt XLII. Vigesima secunda morborum caussa, vt probentur homines, diligáutne Deum, an ad remedia illicita confugiant?
PDF 468 §. 1. Non juuari quosdam in morbis, vlla ope, vt probentur.
PDF 468 2. Quasna[m] superstitiones sanandis morbis adhiberi deploret S. Augustinus?
PDF 469 3. Quas superstitiones ӕgrorum reprehendat S. Chrysostomus?
PDF 469 4. Deum valdeirasci ӕgris ad superstitiones confugientibus.
PDF 470 5. Deum grauiter punire eiuscemodi illicitis remedijs vtentes.
PDF 471 6. Ad Sanctos potiùs, quàm ad Iudӕoru[m] medicinas fugiendum.
PDF 472 7. Quàm stultum sit ad dӕmonem capitalem generis humani hostem in morbis recurrere?
PDF 472 8. Quàm malè cesserit hӕreticis, conantibus miracula facere?
PDF 473 9. Quantùm etiam Diui, & Diuorum reliquiӕ rebus magicis aduersentur?
PDF 474 10. Exempla S. Scripturӕ, ӕgrotantium, & ad magos non currentium.
PDF 475 11. Sancti, qui volentes in morbum deciderunt, aut in eo manserunt.
PDF 476 12. Seruulus in morbo & morte cantans.
PDF 477 13. Quanta merces eos maneat, qui nolunt illicitis remedijs sanari?
PDF 478 Capvt XLIII. Aßiduam mortis meditationem veram Philosophiam esse.
PDF 478 §. 1. Mortem nobis ex natura, & pœna deberi.
PDF 479 2. Mortis meditationem, esse vera[m] Philosophiam, Philosophis testibus.
PDF 480 3. Etiam SS. PP. docuisse, veram Philosophia[m] esse meditatione[m] mortis.
PDF 481 4. Idem Principes summos sensisse.
PDF 482 5. Nuntios & indicia mortis non posse abscondi, exemplo ostenditur.
PDF 483 6. Mortis memoriam ingeri ab omnibus ӕgris & senibus obuijs.
PDF 484 7. Quӕ facientes iter, mortis immemores non esse sinant?
PDF 485 Capvt XLIV. Quanta vbiq[ue] sit occasio mortis meditandӕ?
PDF 485 §. 1. In campis vbique mortis memoriam occurrere.
PDF 486 2. Arbores & siluas esse mortis indices.
PDF 487 3. Flores, fructus, ignem, aquam, esse symbola mortis.
PDF 489 4. Vaporem & ventum, mortis esse monimentum.
PDF 489 5. Cӕlum & stellas, nos interitûs nostri admonere.
PDF 490 6. Vrbium cadauera, mortis monimenta.
PDF 490 7. In vrbibus, & ipsis ӕdibus memoria[m] mortis occurrere.
PDF 491 8. Mortis mentio & figura mensis illata.
PDF 492 9. Domitiani cœna funesta Senatorib[us] data.
PDF 493 10. Damocli à Dionysio cœna funesta data.
PDF 493 11. Omnia quӕ in mensa comedentibus apponuntur, mortis esse signa.
PDF 495 12. Spirationem tempus, arma, & vestes hominis, esse signa mortis.
PDF 496 13. Vigilias, & somnum hominis, esse monimentum mortis.
PDF 497 14. Xerxis exercitus, & totus mundus memoriam mortis excitat.
PDF 498 15. Quanti fructus ex memoria mortis nascantur?
PDF 499 Capvt XLV. Ratione loci, in quocumq[ue] quis moriatur, neminem conqueri posse.
PDF 499 §. 1. Quӕ tria sint circa mortem considera[n]da? Et omnes in exilio degere.
PDF 500 2. Vnum quidem locum altero esse salubriorem, nullum tamen à morte securum.
PDF 500 3. Quosdam mereri, vt extra patriam moriantur.
PDF 501 4. Sapientes extra patriam non mori, cùm vbique illis patria sit.
PDF 502 5. Quosdam felices esse eò, quòd extra patriam viuant, & moriantur.
PDF 503 6. Exilium sapienti nihil boni auferre.
PDF 503 7. Foris quàm domi multi, immò ipsi etiam Prophetӕ, cur acceptiores?
PDF 504 8. Esse aliquibus solatium, inter suos mori, sed & illis, non sine caussa, negari Et quas benedictiones Abraham extra patriam suam acceperit?
PDF 505 9. Sanctis nusquam, & vbique in terris exilium esse.
PDF 506 Capvt XLVI. Immatura morte aliquos, licet innocentes, occultis sed iustis, & clementibus Dei iudicijs obire.
PDF 506 §. 1. Cur. S. Antonio noluerit reuelare Deus, qua de caussa aliqui infantes moriantur, cùm tamen ean caussam in Scripturis reuelauerit?
PDF 507 2. Christum ipsum in florentissima ӕtate aliosq[ue] sanctos mortuos, qui mortem beneficij loco habuerunt, nulla custodis Angeli maleuolentia, aut negligentia.
PDF 508 3. Mirabilis historia de iuuene, per Angelum occiso, alijsq[ue] in speciem damnis.
PDF 511 4. Quibusnam sit mors immatura beneficium?
PDF 512 5. Senio priuari, multis compendium potiùs, quàm dispendium esse.
PDF 513 6. Nullum immaturum mori, dum occasioni peccandi subducitur.
PDF 514 7. Multos potiùs mori, ne mala gentis suӕ videre cogantur.
PDF 515 8. Quàm malè querantur, qui de immatura alioru[m] morte queruntur?
PDF 515 9. Cur mali non statim morte rollantur?
PDF 516 10. Rectè Angelos non impedire mortem suorum clientum.
PDF 517 Capvt XLVII. Multos immaturam mortem obire, qua, ob delictum, digni, & non iam innocentes sunt.
PDF 517 §. 1. Impios multò iustiore titulo citiùs mori, quàm pios.
PDF 518 2. Pœmen nocens à feris laceratus.
PDF 519 3. Propheta à leone, ob inobedientiam, occisus.
PDF 520 4. Ananiӕ & Sapphirӕ subita, sed iusta mors.
PDF 521 5. Multorum peccata non apparere, qui tamen mortem merentur.
PDF 522 6. Varij, in Scripturis, morte puniti, ob sua peccata.
PDF 522 7. Ob quӕ parentum peccata, filij ante tempus moriantur?
PDF 524 Capvt XLVIII. Alia caussӕ, ob quas inuuenes moriuntur sӕpe ante senes, tum ex natura, tum è diuina iustitia petita.
PDF 524 §. 1. Vt in fœno, ita & in homine metendo, nulli parcendum.
PDF 525 2. Adoscentem in Naim, communi iure mortis, sed ad gloriam Christi sublatum.
PDF 525 3. Complexione[m] diuersam, esse causam longioris vel breuioris vitӕ.
PDF 526 4. Cur iuuenes non debeant senibus longiorem vitam sperare?
PDF 527 5. Internas mortis caussas, ӕquè esse in iuuene, acsene.
PDF 528 6. Extrinsecas mortis caussas iuueni magis, quàm seni esse timendas.
PDF 529 7. Quid iuuenibus longӕ vitӕ fiduciam facist?
PDF 530 8. Homines vasis figuli similes, casu citiùs, aut tardiùs frangi.
PDF 531 9. Non solùm vasis figuli, sed etiam in carcerem coniectis reis similes, esse homines.
PDF 532 10. Filios sӕpe ob parentum peccata, è medio tolli.
PDF 533 11. Filios sӕpe, ob peccata in parentes, ê medio tolli.
PDF 534 12. Mira duo exempla filiorum vtraque morte punitorum, ob peccata in parentes.
PDF 535 13. Quid sit, tempore non suo mori, aut non dimidiare dies suos?
PDF 536 14. Quinam non dimidient dies? exemplis ostenditur.
PDF 538 15. Sanctos mortem citam optare, ne cogantur malis interesse.
PDF 538 Capvt XLIX. Mortes varias, per bella pestes aliasq[ue] caussas, iustißimis Dei iudicijs, in homines immitti.
PDF 538 §. 1. Senes rarò mortem seria mente vocare.
PDF 539 2. Publica crimina, publicis bellis & cladibus rectè punita.
PDF 541 3. An non etiam nostro ӕuo publicis nostris cladibus caussa sit data ?
PDF 541 4. Populi aliquando, aliquando Principum culpâ, tales clades immitti.
PDF 542 5. Diluuio & incendio peccata mortalium punita.
PDF 543 6. A terra, ob scelera sua, absorpti homines.
PDF 544 7. Aëris infectione plecti mortales, ob peccata.
PDF 545 8. Communes omnium elementorum plagas, à peccatis prouenire.
PDF 546 Capvt L. Tragico Mauritij Imp. exemplo ostenditur, quàm justa sint judicia Dei, immò & quàm clementia, si quem publico, etiam per carnificem, supplicio affici, aut ferro exscindi patiatur.
PDF 546 §. 1. Quis, & vnde fuerit Mauritius?
PDF 547 2. Peccatum Mauritij.
PDF 548 3. Bona Mauritij, in bellis, fortuna.
PDF 549 4. Prӕsagia Mauritium ad pœnitentiam extimulant.
PDF 550 5. Optio datur Mauritio, in hàcne, an in altera vita luere vellet?
PDF 551 6. Mauritij & filiorum ac vxoris & filiarum luctuosa mors.
PDF 552 7. Cum Mauritio nos, in omni tribulatione dicere debere: Iustus es Domine.
PDF 554 8. Mauritium, etiam post mortem, in suis adhuc punitum.
PDF 556 Capvt LI. Diuini judicij ӕquitas, etiam in Phoca Imperatore, alijsq[ue] Principibus violenter occisis, manifestatur.
PDF 556 §. 1. Mores & tyrannis Phocӕ.
PDF 557 2. Miser Phocӕ interitus.
PDF 558 3. Cur Deus subinde tyrannos mittat?
PDF 559 4. Etiam Saulem Regem in pœna[m] peccati datum, & punitum esse.
PDF 560 5. Iosiam, ob leuem in speciem rem, punitum.
PDF 561 6. Leonem Imperatorem, ob indulgétiam in filio punitum esse.
PDF 561 7. VVenceslaus & Agilulphus, ob fauorem hӕreticis exhibitum, occisi.
PDF 562 8. S. Petrus Bardam & Michaele[m] Imp. grauiter punit, ob injurias in Ecclesiam.
PDF 563 9. Clotarij regis luctuosa mors.
PDF 564 10. Parthenij Francici tragicus exitus.
PDF 564 11. Multorum magnatum ac Principu[m] miseranda mors.
PDF 566 Capvt LII. Alias quoq[ue] seu Principum, seu aliorum hominum varias mortes à diuino nutu pendere, & justis de caußis accidere.
PDF 566 §. 1. Isaac, S. Martinus, Carolus Borrhomӕus, diuinitus protecti.
PDF 567 2. Bartholomӕi Entij facinora à cadauere accusata, Theodosij Comitis mors.
PDF 568 3. Canis, cranio in senis sinum deposito, homicidam accusat.
PDF 568 4. Anima pueri occisi latroni nullam dans quietem.
PDF 570 5. Manûs aridӕ, & alborum ossium sanguine prodigioso proditi ad mortem rei.
PDF 571 6. Iudex de c[a]elo jussus prmò obuium suspendere; aliàs crudelis, talionem experitur.
PDF 572 7. Detrahentibus de honore B. Virginis, membra detrahuntur.
PDF 573 8. Lepida furis, patibulum frustra euadere cupientis, historia.
PDF 574 9. Fures in patibulo extolli, vt cӕlo sint propiores.
PDF 575 10. Tragicus Baechanalium, in Gallia exitus.
PDF 576 11. Aliӕ nuptiӕ in luctum desinentes, inter ipsas choreas.
PDF 577 12. Aliӕ tristiores innuptӕ nuptiӕ in luctu[m] desinentes; ite[m] S. Bernardi ad Eugeniu[m] Papa[m] admonitio de Morte.
PDF 579 Capvt LIII. Iusta Dei esse judicia, quando homines tentari permittit, siue vincant, siue victi resurgant.
PDF 579 §. 1. Tentatio de tentationibus à Deo permissis.
PDF 580 2. Tres justӕ permissarum tentationu[m] caussӕ.
PDF 580 3. Dei potentia & voluntas in succurrendo.
PDF 581 4. Contra magnas tentatoris vires, maiores adesse vires Dei.
PDF 581 5. Dei voluntas & sapientia, nobis, in tentatione, non permittentis noceri.
PDF 583 6. Tres classes tentatorum. Et quàm vtiliter pij tententur?
PDF 586 7. Tentatione homines doctiores meliores fieri.
PDF 587 8. Tentatione homines excitari, ne torpescant, sed vt varia pietatis opera exerceant.
PDF 588 9. Quantu[m] multis prosit, cecidisse?
PDF 590 Capvt LIV. Iustißima quoq[ue] esse judicia Dei, quibus permittit homines plurimos non solùm tentari & vinci, sed etiam ita vinci, vt numquam resurgant.
PDF 590 §. 1. Quo modo Christus te[n]tatus, & quid inde mertierit? quo modod Devs tentationes permittere possit, ex plenitudine suӕ potestatis?
PDF 592 2. Devs probandi, & libertatis arbitrij ostendendi caussa, homines sit tentari.
PDF 593 3. Cur in tentationibus gaudendum sit?
PDF 595 4. Quomodo orandum, vt non inducamur in tentationes, & tamen in tentationibus gaudendum sit?
PDF 596 5. Homines tentatione, sicut vasa in igne probari.
PDF 597 6. Malos suâ malitiâ arbitrio tentationi succumbere.
PDF 599 Capvt LV. Quo modo diuina justitia exigat, vt peruicaces, in suis sordibus, perire permittantur; diuinâ illustratione motioneq[ue] tandem subductâ ?
PDF 599 §. 1. Sicut meritò Angeli cadere permissi sunt, ita & meritò hominies permitti.
PDF 600 2. Certam esse mensuram peccatorum, hominibus constitutam.
PDF 601 3. Quanti sit facienda pœna spiritualis, & quàm meritò infligatur?
PDF 602 4. Iustè excӕcari eos, qui Iumen à se repellunt.
PDF 603 5. Viӕ ducem repudiantes dignos esse, vt in via errent.
PDF 605 6. Quomodo protegi nolentes deferat Devs?
PDF 607 7. Processus excӕcationis in peccatore.
PDF 609 Capvt LVI. Hominis esse vitium, si cadat; meritum si vincat. Quod in pluribus exemplis demonstratur.
PDF 609 §. 1. Bono vel malo fundamento nixos à tentationibus non superari, vel superari.
PDF 610 2. Inter Cain, & Abelem, inter Esau & Iacob quale discrimen?
PDF 611 3. Quale discrimen inter Cham & fratres?
PDF 612 4. Discrimen inter Orpham & Ruth.
PDF 612 5. Discrimen inter Ioseph & fratres, inter Dauidem & Saulem.
PDF 613 6. Discrimen inter Pharisӕum & Publicanum.
PDF 613 7. Discrimen inter Petru[m], & Iudam peccantes.
PDF 615 8. Discrimen inter bonum & malum latronem, qui cum Christo crucifixi sunt.
PDF 615 9. Corollaria è narratis exemplis ducta.
PDF 619 Capvt LVII. Aliӕ complures justißimӕ caussӕ, ob quas ӕquißimus totius Mundi Gubernator homines, etiam charißimos, tentari vexariq[ue] permittit.
PDF 619 §. 1. Optimos quosq[ue] & fortissimos duris gaudere.
PDF 620 2. Sanctis cum Arnulpho, ob spem lucri spiritualis, suaue esse, pati.
PDF 621 3. Necessarias esse etiam Sanctis tentationes.
PDF 622 4. Triplex tentationem patienter ferentium gradus.
PDF 623 5. Aliquos, tum ob vtilitatem, tum ob parentu[m] peccata, tentari vtiliter.
PDF 625 Capvt LVIII. Nullum tam profundum esse peccatorem, qui veniam à Deo non poßit consequi; quantaq[ue] st vis Crucis, contra dӕmones, & tentationes carnis vel desperationis, etiam in extremo agone vsurpandӕ?
PDF 625 §. 1. Profundiùs lapsu[m], difficiliùs elabi.
PDF 626 2. Authores historiӕ, & historia Magi conuersi luculenta.
PDF 632 3. Corollaria ex prӕcedenti historia.
PDF 634 4. Desperare esse maius peccatum omnibus alijs prӕcedentibus.
PDF 636 Capvt LIX. Magnos pœnitentes magnis tentationibus debere resistere, in S. Theodorӕ pœnitentis exemplo ostenditur.
PDF 636 §. 1. Tentari grauiter, & circa Confessionem, et circa Satisfactionem pœnitentes. Et quid veneficis, pro pœnitentia, iniungi debeat?
PDF 637 2. Theodorӕ honestas, & simplicitas.
PDF 638 3. Stultitia eoru[m], qui noctu; impudentia, qui interdiu peccant.
PDF 639 4. Theodorӕ conuersio & pœnitentia.
PDF 641 5. Quàm rarӕ & paru[a]e pœnite[n]tiӕ nunc à peccatoribus peragantur?
PDF 642 6. Theodorӕ tentationes, quàm mult[a]e, variӕ, & graues fuerint?
PDF 647 7. Theodorӕ sanctitas & gloria cӕlestis detecta.
PDF 649 8. Theodorӕ, in tentationibus suporandis, virtutem imitanda[m] esse.
PDF 649 9. Maritus Theodorӕ suӕ exemplo ad quam perfectionem peruenerit.
PDF 650 Capvt LX. Infinita Dei erga peccatores, misericordia & patientia, quӕ spem facit non solùm pœnitentibus, sed etiam contra omnes tentationes, in morte occurrentes, opem & remedia largitur.
PDF 650 §. 1. Infinitam esse misericordia[m] Dei.
PDF 651 2. Longanimitas & patientia Dei in Passiones Christi manifestata.
PDF 653 3. Non desperandum cur SS.PP. docuerint?
PDF 654 4. Moriturum breui, maximè tentari, sed & maximè juuari.
PDF 654 5. Prima tentatio morientium, spes vit[a]e prolongandӕ.
PDF 656 6. Secunda morientium tentatio, im patientia, quo modo pellatur?
PDF 658 7. Tertia morientium tentatio, in fide.
PDF 661 8. Quarta morientium tentatio contra spem ratione prӕsumptionis.
PDF 662 9. Tentatio contra spem ratione desperationis.
PDF 664 10. Quinta morientium tentatio contra charitatem.
PDF 666 Capvt LXI. Quos Deus maximè sinat sine pœnitentia, in peccatis suis emori; & quos Magistratus punire debeat, ne ob eos communitas patiatur?
PDF 666 §. 1. Diuersӕ viӕ Dei, & diaboli.
PDF 667 2. Iuuenis, per omnia insignis, luculenta seductio.
PDF 669 3. Quantum Deus in peccatoribus reducendis agat ?
PDF 671 4. Obstinatus juuenis, in magia, animus, & desperatus interitus.
PDF 675 5. Gradus à libidine in magiam euntium.
PDF 676 6. Quàm graues caussas habeat Magistratus ad veneficos puniendos?
PDF 677 7. Scripturas vehementer vrgere punitionem magorum.
PDF 679 8. Et Magistratus, & veneficos multos pœnitentiam non agere; & quid sit peccatum in Spiritum S. quod neque in hoc, neq[ue] in futuro sӕculo remittetur?
PDF 681 9. Alia genera hominu[m] difficulter pœnitentiam agentium.
PDF 682 Capvt LXII. Hominis docti & pij, sub mortem, à tentatione superati, meritò omnibus tremendum morituris exemplum proponitur.
PDF 682 §. 1. Historiӕ sequentis authores & fides.
PDF 683 2. Duorum doctorum virorum paritas, amicitia, casus miserandus.
PDF 686 3. Ob quas caussas meritò Devs homines permittat tentari?
PDF 688 4. Ex superbia cum diabolo de fide disputans in hӕresim labitur, & damnatur.
PDF 689 5. Vnius socij damnatio, alteri est occasio ad salutem.
PDF 690 Capvt LXIII. Quare Deus alios, qui diu benè vixerunt, malè; alios, qui malè vixerunt, benè mori sinat?
PDF 690 §. 1. Paucos in fine vitӕ deficere, qui semper antea fuerunt boni.
PDF 691 2. Quosda[m] in fine vitӕ cadere, vt numquam simus securi.
PDF 692 3. Quàm multi fructus nascantur, ex lapsu aliorum?
PDF 693 4. Quosdam relinqui, quia intepescunt.
PDF 694 5. Fretus meritis prӕteritis, per quid ad desperationem venerit?
PDF 695 6. Gratiӕ prӕdestinationis mysterium proponitur.
PDF 696 7. Liberum & justum esse Deo, gratiam dare efficacem, cui vult.
PDF 698 8. Aliӕ caussӕ, cur Deus hac libertate vtatur?
PDF 699 9. Sophisma circa prӕdestinationem, à medico solutum.
PDF 700 10. Quo modo prӕcedenti tentationi ex sententia S. Augustini, & Ludouici Blosij, sit resistendum?
PDF 702 Capvt LXIV. Bonis bonas, malis malas sepulturas rectè obuenire.
PDF 702 §. 1. A Christo diuersitas sepulturӕ, in Epulone & Lazaro insinuata.
PDF 702 2. Quàm fuerit Christi sepulchrum gloriosum?
PDF 703 3. Veterum Patriarcharum honorifica sepultura.
PDF 704 4. Malos, ex diuina justitia, vel non sepeliri, vel malè sepeliri.
PDF 705 5. Etiam ex ciuili decreto reos sepulchro priuari. Philosophos plerosq[ue] non tam sepulchrum contempsisse, quàm sepulchri jacturam patienter ferendam docuisse.
PDF 706 6. Veterum de inquietudine animaru[m], si earum corpora sint insepulta, opinio.
PDF 707 Capvt. LXV. Malè sepultorum exempla.
PDF 707 §. 1. Qui in diuinis, atque etiam profanis litteris, insepulti, meritò à bestijs sint deuorati?
PDF 708 2. Fulmine absumpti cadaueris exemplum.
PDF 709 3. Epitaphia infamia vel ab alijs, vel ab ipsis sepultis facta.
PDF 711 4. Sepulchra, miraculoso igne infamata.
PDF 712 5. Duӕ historiӕ à dӕmonibus in igne sepultorum.
PDF 712 6. Viui sepulti, & in infernum dejecti.
PDF 713 7. Alia eorum, qui viui sepulti sunt exempla.
PDF 715 Capvt LXVI. Cur bonis meritò sepultura debeatur? & qualis, aut à quibus, & quo modo sit exhibita, vel exhibenda?
PDF 715 §. 1. A natura, & plerarumq[ue] gentium sensu doceri, mortuos esse sepeliendos.
PDF 716 2. Funerum curam non solùm in diuinis litteris laudatam esse, sed etiam ab Ethnicis laudabiliter vsurpatam.
PDF 718 3. In bestijs quoque sepulturӕ, multoq[ue] magis in hominibus memoriӕ curam esse. Vnde epitaphia, & orationes funebres, & flores sepulchrales?
PDF 721 4. Cur ex S. Augustini, aliorumq[ue] piorum sensu sepeliendi sint Sancti?
PDF 722 5. Cur sepeliendi sint in loco sacro? de quo ipsi soliciti: & recte accensis luminibus eos efferri.
PDF 723 6. Auaros sepulchrorum venditores, & improbos violatores à Deo punitos esse.
PDF 725 7. Exempla Principum, qui suis humeris Sanctorum, aliorumq[ue] cadauera extulerunt.
PDF 725 8. Ridentiu[m] mortuoru[m] benefactores, aut mortuos lӕdentium pœnӕ.
PDF 728 9. Caudauera Sanctorum à canibus & aquilis custodita.
PDF 729 10. Cadauera impiorum à canibus lacerata.
PDF 730 11. Sancti â leonibus sepulti.
PDF 731 12. Sancti ab Angelis sepulti.
PDF 733 13. Aues, aliӕq[ue] bestiӕ sunus S. Simeonis Stylitӕ celebrantes.
PDF 734 14. Ob quas caussas mos antiquissimus in funeribus cantandi sit introductus ?
PDF 736 Capvt LXVII. Cur malis multis bonam, & multis bonis malam Deus permittat obuenire sepulturam?
PDF 736 §. 1. Mirabile discrimen piorum & impiorum defunctorum.
PDF 737 2. Cur sӕpe pessimi honestis sepulturis decorentur?
PDF 739 3. Nocere magis sacras sepulturas impijs, quàm prodesse.
PDF 740 4. Posita in sacris locis impiorum cadauera, cu[m] ignominia inde eiecta.
PDF 742 5. Eiecti hoc pacto Valentini exemplu[m] è D. Gregorio.
PDF 742 6. Alij è templo defuncti cum ignominia & miraculo extracti.
PDF 744 7. Malis bonam, bonis malam contingere sepulturam, vt in hac vita non dignoscantur, quia in judicio extremo dignoscentur.
PDF 745 8. Sanctos non sentire, si cadauera eorum malè tractentur, quӕ ipsi viua mortificârunt, immò tormentis tyrannorum obiecerunt.
PDF 746 9. Sanctos quosdam sponte abjectum, & vile sepulchrum optauisse, sed tanto nobilius acquisiuisse.
PDF 749 10. Sordidè sepultos quosdam Sanctos, vt tantò lӕtiùs honestiusq[ue] animӕ eoru[m] postea viderent se sepeliri.
PDF 750 11. Malè initio quosdam diuos sepultos esse, vt alijs prӕberetur occasio, eos honoratiùs sepesiendi.
PDF 752 12. Beatitudini Sanctorum nihil officere, si corpora eorum malè, vel etiam nusquam sepeliantur.
PDF 755 Index. Rervm Et Verborvm Tomi Qvarti.
PDF Leerseiten
PDF Endsheet
PDF Back cover
PDF Spine