Content

•  
  PDF Tomvs Primvs
•  
  PDF  Front cover
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Title page
•  
  PDF  Invictissimo Et Avgvstissimo Cæsari Ferdinando III. Romanorvm Imperatori Germaniae, Hvngariae, Bohemiæ, Dalmatiæ, Croatiæ, Sclavoniæ, &c. ...
•  
  PDF  Facvltas R. P. Prouincialis.
•  
  PDF I In Omnes De Ivdiciis Dei, Qvæ In Hoc Mvndo Exercet, Tractationes. Prooemivm.
•  
  PDF LXXI Jndex Capitvm Et Paragraphorvm Tomi Primi.
•  
  PDF LXXXVIII Index Capitvm Et Paragraphorvm Tomi Secvndi.
•  
  PDF CX Jndex Capitvm Et Paragraphorvm Tomi Tertii.
•  
  PDF CXXIX Index Capitvm Et Paragraphorvm Tomi Qvarti.
•  
  PDF CL Ad Lectorem.
•  
  PDF CLIII Index Earvm Rervm Qvæ Ex His Qvatvor Tomis Potervnt Vtiliter Svmi Pro Concionibvs Dominicarvm Totivs Anni.
•  
  PDF CCXXVI Index Rervm, Qvæ Ex His Qvatvor Tomis Potervnt Vtiliter Svmi, Pro Concionibvs Festorvm Totivs Anni.
•  
  PDF  Title page
•  
  PDF 1 Capvt I. Ingressus in hoc argumentum, quo ostenditur, quocumque loco, & tempore, etiam Dominica Paßionis, Christum, velut serpentem in cruce aspectum, magnam homini occasionem afferre, de diuinis judicijs cogitandi.
•  
  PDF 1 §. 1. Aulici & Religiosi colloquium de imagine Christi in cruce pendentis, Num ea sit justitiæ & judicij diuini signum?
•  
  PDF 2 2. Thermuthin aspidem ab Ægyptijs judicioru[m] caussa cultam & nutrita[m].
•  
  PDF 2 3. Melitenses olim in eadem opinione fuisse.
•  
  PDF 2 4. Bestias non suo ingenio, aut judicio, sed diuina vi im[m]ittendi ad homines plectendos.
•  
  PDF 2 5. Etiam Sanctos & innoce[n]tes à bestijs lædi, aut occidi. Et cur?
•  
  PDF 3 6. Christum serpenti comparatum.
•  
  PDF 3 7. Cur Christus serpenti comparetur?
•  
  PDF 3 8. Christo serpenti salutari honore[m] esse deferendum.
•  
  PDF 4 9. In Christo judicium bonæ electionis esse.
•  
  PDF 4 10. In quale judiciu[m] venerit Christus in hunc Mundum?
•  
  PDF 4 11. Lumen à Christo allatum quo modo bonos à malis discernat?
•  
  PDF 5 12. Christus judicatus terrorem incutit judicandis.
•  
  PDF 5 13. Quid Christus in cruce moneat mortales judicandos?
•  
  PDF 5 14. S. Augustinus, alijq[ue] Sancti, quàm ex ipsa Christi passione tremendu[m] fore olim judicem Christum didicerint?
•  
  PDF 6 15. Cuius judicij mentionem fecerit ipse Christus in sua passione?
•  
  PDF 7 Capvt II. De nomine, & diuersis generibus judiciorum, quidq[ue] diuinus oculus significet?
•  
  PDF 7 §. 1. Quid judicium sit, apud Grammaticos, Philosophos, Theologos?
•  
  PDF 7 2. Iudicare idem aliqua[n]do esse, quod secernere, damnare.
•  
  PDF 7 3. Iudicari, actu justitiæ, nocentes & innocentes.
•  
  PDF 8 4. Iudicare D. Basilius docet esse aliquando, idem quod discutere, aliquando idem, quod damnare.
•  
  PDF 8 5. In Deo esse summam & judicandi & justitiæ vim, quam non semper differat in supremum judicium; sed etiam quotidie in hac vita exerceat.
•  
  PDF 8 6. Iudicium Dei pro justitia & justa Dei gubernatione, & pro omni re qua Deus prouidentissimè facit, accipiendum.
•  
  PDF 9 7. Iudiciorum diuersitas à triplici genere judicum.
•  
  PDF 9 8. Iudiciorum diuersitas à triplici genere judicandorum.
•  
  PDF 10 9. Iudicioru[m] diuersitas, apud Iudæos, à numero Iudicum, cui triplici generi, etiam diuina judicia æquiparantur.
•  
  PDF 10 10. Iudicium Dei, tamquam regimen Dei. considerandum.
•  
  PDF 11 11. Virga[m] oculata[m] apud Ægyptios, esse judicia Dei omnia videntis.
•  
  PDF 11 12. Argum oculeum, & cælum stellatum imaginem esse Dei omnia videntis.
•  
  PDF 12 Capvt III. Idem esse judicare, quod gubernare. Et quàm incomprehensibilia sint judicia consiliaq[ue] Dei, Mundu[m] gubernantis?
•  
  PDF 12 §. 1. Iudicare idem esse, quod gubernare, & judices fuisse gubernatores.
•  
  PDF 12 2. Regimen Dei, esse judicium Dei justum, etiamsi ratio justitiæ homines lateat. Et cur ludicia Dei Abyssus vocentur?
•  
  PDF 13 3. Iudicia Dei, quia incomprehensibilia, ideò mirabilia fieri.
•  
  PDF 14 4. Exempla judiciorum Dei occultoru[m] in Iacob & Esau, in Iosepho Patriarcha, in custodibus Petri & Pauli.
•  
  PDF 14 5. Alia ex Euangelio exempla inscrutabilium judiciorum Dei. Et multa inscrutabilia esse; quia cognitio creaturarum multis modis cedit scientiæ Dei.
•  
  PDF 15 6. Cognitionem humanam diuinæ cedere, ratione objecti.
•  
  PDF 16 7. Cognitionem humanam diuinâ inferiorem esse, ratione claritatis.
•  
  PDF 16 8. Cognitionem humanam diuinæ non posse esse parem, ratione medij.
•  
  PDF 16 9. Cognitionem humanam distare à diuina, ratione moræ in cognosce[n]do.
•  
  PDF 16 10. Cognitionem humanam diuin[a]e postponi, ratione certitudinis.
•  
  PDF 16 11. Cognitionem humana[m] non esse æternam, sicut est Dei; & obliuioni obnoxiam.
•  
  PDF 17 12. Cognitionem humanam no[n] esse immutabilem, sicut est diuina.
•  
  PDF 17 13. Cognitionem humanam no[n] esse simplicem, sicut est scientia Dei, & tantùm aduentitiam.
•  
  PDF 17 14. Cognitionem humanam esse tantùm stillam æternæ scientiæ.
•  
  PDF 17 15. Ob has caussas meritò nos nostrum judicium, & nostram cognitionem diuinæ sapientiæ submittere.
•  
  PDF 18 16. Quàm malè agant, qui contra Dei gubernationem murmurant?
•  
  PDF 18 17. Multorum operum Domini caussas in altera demu[m] vita patefaciendas.
•  
  PDF 18 Capvt IV. Licitum & vtile esse, vt subinde diuinoru[m] judiciorum caussas indagemus.
•  
  PDF 18 §. 1. Iudicia Dei approbanda, etiamsi eorum ratio lateat.
•  
  PDF 19 2. Tantam esse Dei bonitate[m], vt sua consilia subinde suis amicis paterfaciat.
•  
  PDF 19 3. Beatissimæ Virgini Dei Matri Incarnationis arcanum patefactum.
•  
  PDF 20 4. Qui non curiosè, sed piè consilia Dei indagant, quem fructu[m] referant?
•  
  PDF 20 5. Licet caussam judicioru[m] Dei ignoremus, non tamen eum accusandum esse.
•  
  PDF 20 6. Neq[ue] seminatorem, neq[ue] Apostolos intellexisse, cur vnum semen huc aliud illuc ceciderit; & tamen justas eius rei caussas fuisse.
•  
  PDF 21 7. Nesciri sæpe humanitus, sciri diuinitus, cur quidam fines suos non assequantur.
•  
  PDF 22 8. Cur quædam non nubere cupientes à Deo impediantur?
•  
  PDF 23 9. Cur aliæ volentes nubere, nubere à Deo non sinantur?
•  
  PDF 23 10. Cur quida[m] Religione[m] ingredi optantes, id non impetrent.
•  
  PDF 23 11. Cur alij aliud destinantes, ad Religionem vocentur; aut ad statum dignitate carentem?
•  
  PDF 24 12. Omnes hominum casus à Deo, non sine justa causa permitti, quam non curiosi, sed pij indagatores possint deprehendere.
•  
  PDF 24 13. Si judiciorum Dei caussas non possumus rimari, debere nos tamen eas, cum humilitate admirari.
•  
  PDF 25 14. Petendam esse à Deo gratiam, vt eius judicia intelligamus.
•  
  PDF 26 Capvt V. Scientiæ, & justitiæ fundamenta, quibus omnium diuinorum judiciorum æquitas explicatur.
•  
  PDF 26 §. 1. Chosrois machina, mundi gubernationem exprimens.
•  
  PDF 26 2. Mundi superioris inferiorisq[ue] & Dei per Angelorum ministeria Mundum regentis descriptio.
•  
  PDF 28 3. Quorum vox sit, Deum non curare Mundum?
•  
  PDF 28 4. Deu[m] omnia in Mundo videre.
•  
  PDF 29 5. Nihil esse tam minutum, quod Deus non videat.
•  
  PDF 29 6. Impijs & pijs prodesse, si cogitent, à Deo omnia videri.
•  
  PDF 30 7. In Deo justitiam esse.
•  
  PDF 30 8. Quotuplex, & qualis sit in Deo justitia?
•  
  PDF 30 9. Quo modo justitia commutatiua in Deo esse possit?
•  
  PDF 32 10. Quàm verax sit Deus, & quantam id fiduciam pariat?
•  
  PDF 33 11. In Deo etiam esse justitiam distributiuam.
•  
  PDF 33 12. Alexandri Scoti duplex corona, quid significârit?
•  
  PDF 34 13. Quid Pij II. Pontificis portenderit corona?
•  
  PDF 34 14. Quantûm homines excitet justitia Dei distributiua?
•  
  PDF 35 15. Quantum timorem incutiat justitia Dei vindicatiua?
•  
  PDF 36 Capvt VI. Ipsâ bonitate Dei Iudicia Dei fieri probatiora & illustriora.
•  
  PDF 36 §. 1. Immensam Dei bonitatem inde patere, quòd Filij sui occisoribus ignouerit.
•  
  PDF 37 2. Deum non justitiæ, sed misericordiæ, immò misericordiaru[m] Patrem esse.
•  
  PDF 38 3. Deo proprium esse, misereri, immò summam in eo esse bonitatem.
•  
  PDF 39 4. Cleme[n]tiam Dei esse bonitatis eius argumentum.
•  
  PDF 40 5. Deum ita bonum esse, vt etiam in ira sit clemens.
•  
  PDF 40 6. Nulla re Deu[m] magis offendi, quàm si de misericordia eius desperetur.
•  
  PDF 41 7. Deum homine in finities esse clementiorem, in Carpi Episcopi historia demonstratur.
•  
  PDF 42 8. Stupenda Dei misericordia S. Gertrudi ostensa.
•  
  PDF 43 Capvt VII. Miseria non videntium Deum omnia videntem.
•  
  PDF 43 §. 1. Miseria quanta sit, cæcum esse?
•  
  PDF 44 2. Longè maiorem miseria[m] esse, mentis cæcitatem.
•  
  PDF 44 3. Deum solem, solem mundi oculum cur aliqui dixerint?
•  
  PDF 44 4. Hunc solem, qui non vident, vel vident, quàm miseri, aut beati?
•  
  PDF 45 5. Quàm magnum sit beneficium, si cui Deus mentis oculos aperiat?
•  
  PDF 45 6. Quibus modis impetretur, vt videamus omnia videntem: & eius rei admirabile exemplum.
•  
  PDF 47 7. Deum erga liberales liberalem, vbiq[ue] esse præsentem, & omnia videre.
•  
  PDF 47 8. Peccatorem nusquam ire posse, quin à Deo videatur.
•  
  PDF 48 9. Præsentiam Dei cognitam efficax esse remedium contra peccatum.
•  
  PDF 49 10. Eadem præsentia, & efficacia fusiùs explicatur.
•  
  PDF 50 11. S. Ephræm memoriâ præsentia diuinæ mulierem conuertit.
•  
  PDF 51 12. Idcirco multos lice[n]tiùs peccare, quia putant se ab hominibus non videri, cùm tamen à Deo videantur.
•  
  PDF 52 13. Allici multos ad peccandum, si putent se non videri.
•  
  PDF 53 14. A multis ibi fidem Catholicam lædi, vbi se putant à Catholicis non videri.
•  
  PDF 53 15. Omnis generis scelera crescere, ob absentiam aliorum, cùm tamen præsens sit vbique Deus.
•  
  PDF 54 16. Varij modi, quibus Deus solet esse præsens, & quid ex ea consideratione consequatur?
•  
  PDF 55 Capvt VIII. Deum non solùm vbique esse, & omnia videre, ac regere, sed etiam beneficentia[m] gratiamq[ue] pariter exercere in mundo debere: & quis inde fructus hauriatur?
•  
  PDF 55 §. 1. Credendum, Deum non tantùm omnia videre, sed etia[m] prouidere.
•  
  PDF 56 2. Gratiam & iram, clementiam & justitiam in Deo esse simul.
•  
  PDF 56 3. Stoicorum error, de ira Dei sine gratia, refutatur.
•  
  PDF 57 4. Alios metu, alios spe gubernandos esse.
•  
  PDF 58 5. Apud quos, & quid efficiat timor?
•  
  PDF 59 6. Seueritatem misericordia temperandam.
•  
  PDF 59 7. Iustitiæ & Misericordiæ, Timoris & Amoris harmonia.
•  
  PDF 60 Capvt IX. Exempla prouidentißimæ in homines diuinæ bonitatis.
•  
  PDF 60 §. 1. Tentatio, sollicitudo, & oblocutio hominum, pro pane quotidiano, quo modo curanda?
•  
  PDF 61 2. Dei suos alentis exempla è diuinis litteris petita.
•  
  PDF 61 3. S. Frontonius, spe diuinæ prouidentiæ, septuaginta viros in desertum trahit.
•  
  PDF 62 4. Tentatio fratrum, metu famis.
•  
  PDF 63 5. S. Frontonij, ad fame tentatos, exhortatio.
•  
  PDF 64 6. Ex diffidentia in Deum, fames fit malesuada.
•  
  PDF 65 7. Angelus diuitem admonet, vt seruis Dei, fame laborantibus, succurrat.
•  
  PDF 66 8. Sollicitudo, apud homines magna, apud Deum s[a]epe non satis magna.
•  
  PDF 66 9. Quàm seriam sollicitudinem, in exeque[n]dis mandatis suis Deus exigat?
•  
  PDF 67 10. Camelorum, in summa inedia, absq[ue] Duce, co[m]meatum Dei seruis portantium, prodigiosum iter.
•  
  PDF 68 11. Fluctuans eleemosynæ dator, miraculoso camelorum reditu, prouidentiaq[ue] Numinis, mirificè recreatur, & confirmatur.
•  
  PDF 69 12. Deo mancipati, Deo potissimùm curam culinæ debent relinquere.
•  
  PDF 70 13. Sæculares quoque, escæ non nim iam debent curam habere; nec putare, tempus pœnitentiæ ad se nihil pertinere.
•  
  PDF 71 Capvt X. Aliunde maximè relictos, à Deo maximè curari, ostenditur exemplis veteris Testamenti.
•  
  PDF 71 §. 1. Nec nihil, nec omnia curare homines debere.
•  
  PDF 71 2. Auxilia etiam in alijs, spem in solo Deo ponendam.
•  
  PDF 72 3. Dei erga mundum magnum & parnum, cura monstratur.
•  
  PDF 72 4. Vbi alij desunt, Deum non deesse.
•  
  PDF 73 5. Lepida historia femin[a]e, ab alijs minùs curatos, magis curantis.
•  
  PDF 74 6. Cura Dei erga Adamum, Noë, Agar, & Isaac Patriarcham.
•  
  PDF 75 7. Dei pro Patriarcha Iacob cura.
•  
  PDF 75 8. Patriarcha Ioseph à fratribus derelictus, à Deo adjutus.
•  
  PDF 75 9. Israëlitæ contra Ægyptios, prodigiosè defensi.
•  
  PDF 77 10. Ad terra[m] conuersos, à cælo deferi.
•  
  PDF 78 11. Luculentum Dei, in rebus desperatis, per vidua[m] succurrentis, exemplu[m].
•  
  PDF 80 12. Aliud in alia Heroide, quæ & Deipar[a]e Mariæ figura fuit, in summo discrimine, miserentis Dei exemplum.
•  
  PDF 82 Capvt XI. Aliunde relictorum Deo maiorem curam esse, etia[m] noui Testamenti exemplis, hoc est, ex Incarnationis, Paßionis, & missionis S. Spiritûs mysterio ostenditur.
•  
  PDF 82 §. 1. Status hominis in justitia originali existentis.
•  
  PDF 82 2. Cur homini libertas arbitrij à Conditore data?
•  
  PDF 83 3. In quanta homo mala, per peccatum lapsus sit?
•  
  PDF 84 4. Solus Deus hominem à peccato liberare potuit. Et cur?
•  
  PDF 85 5. Admirandum Dei pro hominibus ta[m] sceleratis, humanam naturam suscipientis consilium.
•  
  PDF 87 6. Incomprehensibile diuinæ bonitatis judicium esse, in mysterio Incarnationis.
•  
  PDF 89 7. Passio Christi, & S. Spiritûs missio, quantum beneficium?
•  
  PDF 91 Capvt XII. Alijs noui Testamenti exemplis, ante oculos ponitur mirabile iudicium Dei, quo ipse succurrit, quando alius nemo succurrit.
•  
  PDF 91 §. 1. Beatissimam Dei Matre[m] Angelus, apud Iosephum, defendit.
•  
  PDF 92 2. Magi, peculiari diuina cura, ad præsepe ducti.
•  
  PDF 93 3. Christus Herodi, Petrus carceri per Angelum, ereptus.
•  
  PDF 94 4. Devs etiam cùm dormire videtur, pro nobis vigilat; quod exemplo, in naui, dormientis Christi, planu[m] fit.
•  
  PDF 95 5. D. Catharinæ Senensi Christus maximè adfuit, cùm maximè abesse videretur.
•  
  PDF 97 6. Hæmorrhoissa à medicis desperata ad Christum confugiens sanatur.
•  
  PDF 97 7. Hæmorrhoiss[a]e exemplo Reliquias sacras, tamquam diuinitus salutares, esse venerandas.
•  
  PDF 99 8. Etiam de aliorum sanctoru[m] veste virtus exit, quæ morbos sanat.
•  
  PDF 100 9. Mirabilis potentia Christi, in hominibus persanandis, quos nulla vis alia sanitati restituere potuit.
•  
  PDF 102 Capvt XIII. Deum tum in omni, tum etiam in pecuniaria neceßitate, egentibus mirabiliter subuenire.
•  
  PDF 102 §. 1. Vbinam spes nostra potissimùm sit ponenda?
•  
  PDF 102 2. Devs omnia est omnibus.
•  
  PDF 103 3. A Consanguineis deserti, â Deo non deseruntur.
•  
  PDF 104 4. Opificu[m] instructio, vt ditescant.
•  
  PDF 104 5. Cur, & quo miraculo. Christus staterem è pisce dederit?
•  
  PDF 105 6. B. Virgo per Angelum, egenti Monasterio aurum mittit.
•  
  PDF 106 7. B. Virgo pecuniam suppeditat B. Hermanno.
•  
  PDF 107 8. Vbi verum Fortunati marsupium reperiatur?
•  
  PDF 108 9. S. Ignatij Loyolæ in Deu[m] fiducia.
•  
  PDF 108 10. Iterum pecunia S. Ignatio, â Deo mittitur.
•  
  PDF 108 11. Virginibus contra inopiam & infamiam, succurrit virgo virginu[m].
•  
  PDF 109 12. Fabula dantis, quod auferre volebat, & historia accipientis, quòd templi adeundi causâ, à labore abestineret.
•  
  PDF 110 13. Deo fidens inuenit, quod nimis solicitus negligit.
•  
  PDF 111 14. Vtilissima pecuni[a]e, per piam vsuram augendæ, ars, dare pauperibus.
•  
  PDF 112 15. Vberrim[a]e co[m]pensata eleemosyna.
•  
  PDF 113 16. Vxores quantum viris possint prodesse?
•  
  PDF 113 17. Non malis, sed bonis artibus, pecunias esse quærendas.
•  
  PDF 114 Capvt XIV. Diuinæ bonitatis iudicia, in Sacramento Baptismi & Confirmationis, gratiaq[ue] diuinâ, mirabiliter suppeditatis.
•  
  PDF 114 §. 1. Saulo fidei, Eunucho baptismi gratia quàm insperatô oblata?
•  
  PDF 115 2. Fides & miraculosus baptismus, à Petro Apostolo custodibus, in carcere, ministrantur.
•  
  PDF 115 3. Misericordiæ opere baptismus à peccatrice impetratus.
•  
  PDF 117 4. Bonitas diuina, etiam in operibus, quibus de condigno nihil debetur, remunerandis.
•  
  PDF 117 5. Nulli, ob opera à se pr[a]estita, pr[a]esu[m]ptuosè agendu[m], nulli desperandu[m] esse.
•  
  PDF 118 6. Genesij mimi mira conuersio & baptismus.
•  
  PDF 120 7. Philemonis triplex baptismus.
•  
  PDF 121 8. Ad Confirmationis Sacramentum Chrisma diuinitus augetur.
•  
  PDF 122 9. Confirmations Sacramentum non esse negligendum.
•  
  PDF 123 Capvt XV. Prouidentiæ iudicijq[ue] diuini Bonitas, in spirituali SS. Eucharistiæ alimento mirificè subministrato, declaratur. vbi etiam docetur, quàm grata sit Deo, spiritualis Communio?
•  
  PDF 123 §. 1. Epulum Eucharisticum desiderabile.
•  
  PDF 123 2. Eucharistia ab homine negata, à Deo concessa & data.
•  
  PDF 124 3. Missa mirabiliter SS. Eucharistia morituris.
•  
  PDF 126 4. Desiderio Eucharistiæ quantam vim inesse docuerit D. Franciscus.
•  
  PDF 126 5. Desiderium S. Communionis, Communionem mereri, ostendit S. Laurentius Iustinianus.
•  
  PDF 127 6. Desiderio SS. Eucharistiam attraxit Monachus.
•  
  PDF 127 7. S. Catharina Senensis desiderio Eucharistiæ Eucharistiâ potitur.
•  
  PDF 128 8. Realis & spiritualis Communionis differentia.
•  
  PDF 130 9. Onuphrio, singulis Dominicis diebus, Angelus SS. Eucharistia[m] ministrat.
•  
  PDF 131 10. Bertrandæ desiderium co[m]municandi diuinitus impletum.
•  
  PDF 132 11. Angelorum manibus quinam SS. Eucharistiam acceperint?
•  
  PDF 133 12. Christi manu, humilib[us], & aliunde destitutis, SS. Eucharistia ministrata.
•  
  PDF 134 13. S. Spiritus, & S. Thomas Apostolus, SS. Eucharistiam præbe[n]tes: itemq[ue] dignè & indignè communicantium discrimen.
•  
  PDF 135 14. Quàm grauiter pecce[n]t indignè communicantes?
•  
  PDF 135 15. Magnam in Deum spe[m] incendit, cura Dei erga derelictos.
•  
  PDF 136 16. Etiam in temporalium rerum cura Deo nitendum esse.
•  
  PDF 137 Capvt XVI. Cur amicos suos parcè ac frugaliter, inimicos autem lautè permittat viuere Deus?
•  
  PDF 137 §. 1. Diuersa Dei & hominum, homines in conuiuijs tractandi, ratio.
•  
  PDF 137 2. S. Cuthberto ac socijs alendis Deus, per aquilam, piscem mittit.
•  
  PDF 138 3. Frugalissimum S. Pauli & Antonij Eremitarum conuiuium.
•  
  PDF 140 4. Præmia & pœn[a]e jeiuniu[m] quadragesimale obseruantiu[m], aut violantiu[m].
•  
  PDF 141 5. Friuolæ excusationes, jeiunia præcepta detrectantium.
•  
  PDF 142 6. Eremitæ à pueris & Angelis panis tantùm, sed miraculosè fertur.
•  
  PDF 143 7. Natura & castitas paucis, superbia & luxus abundantiâ gaudent.
•  
  PDF 144 8. Saturitatis atque intemperantiæ incommoda & turpitudo.
•  
  PDF 145 9. Quàm longè melior sit condicio pauperum, condicione diuitum?
•  
  PDF 146 10. Canis & porci fabula, macilentis & pinguibus accommodata.
•  
  PDF 147 11. Diuitijs pretiosior paupertas.
•  
  PDF 148 12. Viri à ciborum luxu abstinentes.
•  
  PDF 149 13. Feminæ lautiorum ciborum abstinentiam docentes.
•  
  PDF 150 14. Intemperantiâ pereuntes.
•  
  PDF 151 Capvt XVII. Quàm prodigiosâ liberalitate Deus seruis suis, maximeq[ue] Religiosis prouideat tempore neceßitatis?
•  
  PDF 151 §. 1. Diuites à Deo inanes dimitti.
•  
  PDF 151 2. Esurientes impleri bonis à Deo.
•  
  PDF 152 3. Deum suos pascere, Scripturæ exemplis docetur.
•  
  PDF 153 4. Farina D. Benedictio diuinit[us] missa.
•  
  PDF 153 5. Idem Diuus oleum dando, oleum accipit.
•  
  PDF 154 6. Dando no[n] perdi opes, sed augeri.
•  
  PDF 155 7. Iter agentibus PP. Dominicanis, quomodo Deus prospexerit?
•  
  PDF 156 8. Eadem PP. Franciscanis accidisse.
•  
  PDF 157 9. S. Sabæ, quo modo, in necessitate, à Deo fuerit prouisum?
•  
  PDF 157 10. S. Ignatio Loyol[a]e quàm prouidè succurrerit Deus?
•  
  PDF 159 11. S. Franciscum de Paula, in ædificando Cœnobio, quibus prodigijs adjuuerit Deus?
•  
  PDF 160 12. Per eumde[m] Sanctum in alendis mortalibus diuinæ pote[n]tiæ vis oste[n]sa.
•  
  PDF 161 13. S. Felix vuâ, miraculosâ reficiens, vicissim ipse quàm sit miraculosè refectus?
•  
  PDF 163 14. S. Lydvvinæ liberalitas diuinæ liberalitate compensata.
•  
  PDF 165 15. In mari nauigantib[us] aqua dulcis suppeditata.
•  
  PDF 166 16. Mirabiles naturæ, aut Dei fontes.
•  
  PDF 167 Capvt XVIII. Aliunde desertis Dei seruis, etiam delicias apponi.
•  
  PDF 167 §. 1. Quæ à Deo sunt, suauiora sunt.
•  
  PDF 168 2. Ficus Eremitæ, ac vuæ ab Angelo allatæ.
•  
  PDF 169 3. Panis, oliuæ, poma, herbæ dulces seruis Dei diuinitus ministratæ.
•  
  PDF 169 4. Mannæ suauitas.
•  
  PDF 170 5. Eremitæ, in miraculoso pane, suum meritum, & peccatu[m] ostenditur.
•  
  PDF 172 6. Quàm noxia sit securitas putantium, se à tentatione securos.
•  
  PDF 174 7. Vitæ religiosæ suauitas, acquisita, vel perdita.
•  
  PDF 175 Capvt XIX. Alia diuinæ, erga Dei seruos, dulcedinis exempla.
•  
  PDF 175 §. 1. Varij modi, quibus Deus homines alit.
•  
  PDF 175 2. Nicolai Heluetij victus.
•  
  PDF 176 3. SS. Eucharistiæ percepta mira dulcedo.
•  
  PDF 177 4. Christus hordeaceum panem vulneri intinctum reddit suauem.
•  
  PDF 177 5. Amara in dulcedinem verti, Deum amantibus.
•  
  PDF 178 6. Cibi vice, Deo sacra Virgo, dulcedinem percipit diuinam.
•  
  PDF 178 7. Aegroto agricol[a]e De[us] fraga mittit.
•  
  PDF 178 8. Aegroto Petro Canisio aduolat auicula in cibum futura.
•  
  PDF 179 9. Seruorum Dei magna, Mundi parua dulcedo.
•  
  PDF 180 10. Fames mater saporis, cibos co[n]dit.
•  
  PDF 181 11. Animi lætitia in minoribus sæpe maior, quàm in magnis.
•  
  PDF 181 12. Diuitum æquè malis, ac nummis carent pauperes.
•  
  PDF 182 Capvt XX. Non solùm Religiosos, & peculiares Dei sermos, sed & sæculares prodigiosè curatos & pastos.
•  
  PDF 182 §. 1. Nihil deesse timentibus Deum.
•  
  PDF 182 2. Magis curari à Deo, qui Deum magis curant.
•  
  PDF 183 3. Obsessæ ciuitatis insperatum auxilium.
•  
  PDF 183 4. Mulieri per Propheta[m] prospectu[m].
•  
  PDF 183 5. Apostolis à Christo pisces prouisi.
•  
  PDF 184 6. Pauperibus in Natali Christi, epulum, & quæ ad illud pertinebant, mira dispositione Dei, & Francisci à Puero Iesv paratum.
•  
  PDF 185 7. Bos emptus se ipsu[m] sistit emptori.
•  
  PDF 186 8. Bos datus pauperibus, illico compensatur.
•  
  PDF 187 9. Mercatoris in pauperes liberalitas compensata; illiberalitas punita.
•  
  PDF 188 10. Principum promissa, in Deo stabilienda.
•  
  PDF 189 11. Dei in extrema fame, notabilis misericordia.
•  
  PDF 192 Capvt XXI. Mirabile judicium Dei, per simplicißimos sæpe efficientis, quod per sapientes, sperari non potuisset.
•  
  PDF 192 §. 1. Dei ars est, contraria è contrarijs elicere.
•  
  PDF 192 2. Innocentis Monachi ridicula simplicitas, malitiosissimi Nobilis iniquitati opponitur.
•  
  PDF 193 3. Religiosi malignè à sæcularibus obseruantur.
•  
  PDF 194 4. Astutia à simplicitate superatur.
•  
  PDF 195 5. Cur Deus quibusdam frænum laxet in Religiosos, itemq[ue] cur per simplices sæpe plus efficiat, quàm per mundi sapientes?
•  
  PDF 196 6. Deiparæ Virginitas à simplici Fratre Aegidio defensa.
•  
  PDF 197 7. Sapie[n]tia diuina paruulis reuelata.
•  
  PDF 198 8. S. Augustinus à paruulo eruditus.
•  
  PDF 198 9. Præcedentis historiæ veritas trutinata.
•  
  PDF 199 10. Amphilochij simplicissimi profunda & audax sapientia.
•  
  PDF 199 11. Quo modo Amphilochius Imperatoris filium salutârit?
•  
  PDF 200 12. Quo modo vicissim tractârit Imperator Amphilochium?
•  
  PDF 200 13. Imperator ab Amphilochio veniam petens.
•  
  PDF 201 14. Quantum esset sæpe emolumentum; si, qui possunt, Principibus auderent veritatem ingerere?
•  
  PDF 202 15. Spiridonis Episcopi simplicitate mysterium SS. Trinitatis defensum.
•  
  PDF 204 16. Ipsos sapientes à simplicibus erudiri.
•  
  PDF 204 Capvt XXII. Per bestias, etiam illas, à quibus alioqui cauemus, Deum nonnumquam succurrere, & miranda exhibere.
•  
  PDF 204 §. 1. Homines à bestijs nutriti, vel ducti per inuia.
•  
  PDF 205 2. Hortus à serpente, non Hesperidum, sed verè defensus, homines ab aquilis & coruis adiuti.
•  
  PDF 206 3. Niuibus inclusum, mirabili magisterio, docent serpentes nutrimentum quærere.
•  
  PDF 207 4. Cur noxia animalia co[n]diderit Deus?
•  
  PDF 208 5. Inaudita leonum ac luporum obedientia.
•  
  PDF 210 6. Insignis aquilæ & lupi gratitudo.
•  
  PDF 211 7. Aristomenem aquila portat, vulpes cauea liberat.
•  
  PDF 212 8. Omnia homini seruire, si Deus velit.
•  
  PDF 213 9. Cur bestiæ hominibus cœperint nocere?
•  
  PDF 214 10. Bestias etiam nocendo prodesse.
•  
  PDF 215 Capvt XXIII. Mirabile diuinæ æquitatis & bonitatis, per lupos, auxilia facientis exemplu[m].
•  
  PDF 215 §. 1. Sequentis historiæ Author laudatus.
•  
  PDF 215 2. Lupus adolescentem, ex arcto carcere, & valida latronum manu, Dei prouidentia missus, liberat.
•  
  PDF 223 Capvt XXIV. Quid non sit, aut quid sit, Fortvna, Casvs, Fatvm? & in his omnibus Deum dominari.
•  
  PDF 223 §. 1. Nullum Fortunæ, aut Fati auxilium adiungi posse Deo.
•  
  PDF 223 2. Ethnicoru[m], Fortunam Deam credentium, fabulosa opinio.
•  
  PDF 224 3. Christianorum quoq[ue] nonnullorum vanæ de fortuna persuasiones.
•  
  PDF 225 4. Nomen & Numen Fortunæ vnde ortum, & à quibus oppugnatum?
•  
  PDF 225 5. Lactantij de Fortunæ assertoribus sententia.
•  
  PDF 226 6. Vniuersum mundum non à fortuna, sed à diuina Prouidentia regi.
•  
  PDF 227 7. Fortu[na]e pro Deo habit[a]e refutatio.
•  
  PDF 228 8. Fortnuam atque fortuita, ob hominum occultas rerum causas ignorantium opinionem, ita dici, ratione autem Dei omnia prouidentis, nihil esse fortuitum.
•  
  PDF 229 9. Quid ex vera Aristotelis, ac Philosophorum rectè sapientium sententia: sit Fortuna & Casus?
•  
  PDF 230 10. Quodnam sit inter Fortunam, & Casum discrimen?
•  
  PDF 230 11. Nullum in Mundo Casum contingere, nullam Fortunam mutari, sine diuinæ Sapientiæ dispositione.
•  
  PDF 231 12. Cur Devs subinde, in diuinis litteris, loquatur, per modu[m] dubitantis?
•  
  PDF 232 13. Neque homines semper dubitare, quando per modum dubitantiu[m] loquuntur.
•  
  PDF 233 Capvt XXV. Remedium Patientiæ est, scire Casus à Deo esse; quibus hominem vel extollit, vel deprimit.
•  
  PDF 233 §. 1. Aequiùs ferri ea, quæ à Deo, quàm quæ à Fortuna putantur esse profecta.
•  
  PDF 233 2. Quàm malè quidam Fortunam, Casus, aut Fata accusent?
•  
  PDF 234 3. Iosephi Patriarchæ & Saulis regis Fortuna à Deo gubernata.
•  
  PDF 236 4. Casu vsus Devs, ad artem medicam & vrbem erigendam; sicut & ad S. Martinum miraculosè sanandu[m].
•  
  PDF 236 5. Casu pictor impetrat, quod arte atq[ue] ingenio non potuit. Cur?
•  
  PDF 237 6. Casu iaculati, diuina manu directi.
•  
  PDF 237 7. Præter suam, sed non præter Dei mentem, Plus efficit versus Abbas, quàm destinat.
•  
  PDF 238 8. Deus, per Nouitium temerè loquentem, senem facit seria cogitante[m].
•  
  PDF 238 9. S. Bernardo obuiam missus Clericus, à Deo sibi obuiam missum Bernardum experitur.
•  
  PDF 239 10. Monetus casu dicta, consilio Dei vtiliter excepit.
•  
  PDF 240 11. Diuinum Iacobi Fortunati è Casu omen.
•  
  PDF 240 12. Kenelmi mors & Caussa, casu pariter & miraculo patefacta.
•  
  PDF 241 13. Gregorij Pontificis VII. & Conradi II. Imperatoris futur[a]e potestatis à Deo ominosus & efficax casus.
•  
  PDF 241 14. Mirabilis Casus sartoris, furtum, miraculosâ scripturâ prodentis.
•  
  PDF 243 Capvt XXVI. Casuum fortunatorum & infortunatorum aliæ caussæ aliaq[ue] exempla, vicissitudinem inconstantiamq[ue] docentia humanæ felicitatis.
•  
  PDF 243 §. 1. Cur Devs tot aduersos, in terris, casus esse velit?
•  
  PDF 244 2. Fortunæ rota & rerum humanarum instabilitas, quàm vtibilis sit, vt sapere discamus?
•  
  PDF 245 3. Fortunæ inconstantia metu[m] modestiamq[ue] felicibus inijcit, miseros aute[m] in spem vocat secutur[a]e mutationis.
•  
  PDF 246 4. Fortunæ remedium est, mala sua non putare maiora esse malis alioru[m].
•  
  PDF 247 5. Sapientum est, omnem Mundi felicitatem suspectam habere.
•  
  PDF 248 6. Hugolini Girardesci infelicissima felicitas.
•  
  PDF 249 7. Duorum Coniugum felicissima infelicitas.
•  
  PDF 252 8. Pertinax Polycratis felicitas quàm tristem sortita sit exitum?
•  
  PDF 252 9. In aquas lapsa, feliciter reddita.
•  
  PDF 253 10. Co[m]tus, seu stupe[n]dus Fortun[a]e baculus à S. Colu[m]ba Pauperi alendo datus.
•  
  PDF 256 Capvt XXVII. Nihil fato vulgi, aut alicui neceßitati stellarum esse adscribendum.
•  
  PDF 256 §. 1. Eosdem plerumque esse Fatorum & Fortunæ adoratores.
•  
  PDF 257 2. Nullam à Fato esse necessitatem, neq[ue] stellas in libera mortalium negotia dominari.
•  
  PDF 258 3. D. Ambrosij contra fatales stellas argumenta & rationes.
•  
  PDF 259 4. D. Augustini, itemq[ue] D. Chrysostomi luculenta contra fatu[m] exempla.
•  
  PDF 260 5. Quantum rationi repugnent, qui putant stellas, veluti Parcas quasdam fatalia nentes, arbitrij libertatem strangulare?
•  
  PDF 262 6. Quàm multi Astrologorum sese stultitijs falli sinant?
•  
  PDF 263 7. Varioru[m] de stella à Magis, in Oriente, visa, vel errores, vel opiniones.
•  
  PDF 263 8. In Christi horoscopo, mysteria Christi videri non potuisse.
•  
  PDF 264 9. Potiùs Christum stellæ, quam stellam Christi fatum fuisse.
•  
  PDF 265 10. De stella cum Christo oritura, vaticinium Balaam.
•  
  PDF 266 11. De excellentiâ stellæ, quæ Magis apparuit.
•  
  PDF 267 12. Magorum exemplo, per astra & Creaturas, ad Deu[m] esse ascendendu[m].
•  
  PDF 267 13. Fati necessitas, cum quantâ impietate ac pernicie asseratur?
•  
  PDF 268 14. Ludouici Landgrauij exemplo, Scioli docentur, à præscientia Dei, contra arbitrij libertatem, non esse argumentandum.
•  
  PDF 269 15. A Fati necessitate omnibus ferè operibus humanis gula[m] interstringi.
•  
  PDF 270 16. Quo sensu Fatalis necessitas tolerari, aut tamqua[m] vera explicari possit?
•  
  PDF 271 17. Suspectum Patribus & periculosum Fati nomen quo bono intellectu possit nominari?
•  
  PDF 273 Capvt XXVIII. Rectas esse vias, etiam cùm Deus per mirabiles hominem Casus & varias vtriusq[ue] fortunæ ambages, deducit, illustri historia docetur.
•  
  PDF 273 §. 1. Ambagiosas quoque vias, per quas hominem ducit Deus, esse rectas.
•  
  PDF 274 2. Conradi. II. Imp: seuera Iustitia, & Lupoldi metus ac fuga.
•  
  PDF 275 3. Lupoldi Comitis eiusque filij Henrici, admirabilis Fortuna, & afflicti casus incertique euentu læto certóque à Numine terminati.
•  
  PDF 281 Capvt XXIX. Historiæ superioris ambages & Casus, per Corollaria explicantur.
•  
  PDF 281 §. 1. Quinam supradictum Comitem malè imitentur?
•  
  PDF 281 2. Omnes hominum vires & conatus, contra Deum euntes, irritos fieri.
•  
  PDF 282 3. In Comite Palatino vices alternans Fortuna.
•  
  PDF 282 4. Sapientissimê Constituta, in terris, rerum omnium vicissitudo.
•  
  PDF 283 5. Varij Heroes, quos in varios infestosque Casus, demisit Deus.
•  
  PDF 285 6. In ipsius Christi vita, quanta fuerit, gloriæ, & infamiæ rerumq[ue] ceterarum vicissitudo?
•  
  PDF 286 7. Exe[m]plo varijs Casib[us] actoru[m], nullu[m] nos Casum grauiter accipere debere.
•  
  PDF 287 Capvt XXX. Quinam, & quanto fructu, considerarint, casus omnes, non à Fortunâ, sed à Deo mortalibus inuehi?
•  
  PDF 287 §. 1. Cùm Devs in omni Casu adsit, nullum iustæ indignationi locu[m] esse.
•  
  PDF 288 2. Tulipæ ad solem se pandentis, cum homine læta dumtaxat captante co[m]paratio.
•  
  PDF 289 3. Dauidis, flagella voluntaria suscipientis, promptitudo.
•  
  PDF 289 4. Patientia Iobi à Deo se percussum agnoscentis.
•  
  PDF 290 5. Aduers[a]e Fortunæ summatim octo remedia recensentur.
•  
  PDF 291 6. Tobias cæcitatem à Deo immissam agnoscit, atque eâ notitiâ tamquam Clypeo, impatientiæ authores remouet.
•  
  PDF 292 7. Alaricus Gothorum dux, & Semei, non sine diuina voluntate, ille Romanis, iste Dauidi aduersus.
•  
  PDF 293 8. Lupus Episcopus Attilam, vt flagellum Dei, reuerens, dum patienter acceptat, euitat, nouâ arte superandi hostes.
•  
  PDF 294 9. Mauritij Comitis, miserias miserijs addere nolentis, misericordia.
•  
  PDF 295 10. Deus homines casibus inuoluit, vt orandi præbat occasionem; nec statim liberat, vt orationem efficiat ardentiorem.
•  
  PDF 296 11. Trium puerorum, Fortunæ authore[m] Deum agnoscentium, generosa patientia & fructus.
•  
  PDF 297 Capvt XXXI. Casuum à Deo immissorum complures vtilitates spirituales.
•  
  PDF 297 §. 1. Alia paterni amoris signa esse in filijs sæculi, alia in filijs Dei.
•  
  PDF 297 2. Deu[m] filios suos flagellis probare.
•  
  PDF 298 3. Fortium & magnarum mentium est, fortia & magna pati.
•  
  PDF 299 4. Præstare filium doloris esse in hac, quàm in altera vita.
•  
  PDF 299 5. Hydopici senis, intercute aqua, quàm in [a]eternis ignibus cruciari pr[a]eoptantis, exemplum.
•  
  PDF 300 6. Optabilius esse, vt in hac vita secemur, & vramur, quàm in altera, exe[m]plo sancti senis, & minimè sancti epulonis.
•  
  PDF 301 7. Aerumnosis Fortunæ Casibus, hominum insolentiam refrænari, & excitari indolem: & Catharin[a]e Aragoni[a]e. de fortuna judicium.
•  
  PDF 302 8. Cum fortunæ bonis, auferri occasionem peccandi: & de S. Edildridæ aliorumq[ue], per vlcera & vulnera, ad veram salutem euntium exempla.
•  
  PDF 304 9. Virtutum cos aduersitas. Itemq[ue] Fortunæ victores, esse struthioni ferrum digerenti similes, & animalibus in mari degentibus.
•  
  PDF 305 10. Nostra infortunia cum D. Laurentij aliorumq[ue] Martyru[m] cruciatibus comparata, vix vmbram esse maloru[m].
•  
  PDF 306 11. Nullum fuisse, cui magis bonæ felicitates huius vitæ ferè omnes aduersæ fuerint, quàm Christum gentis humanæ Reparatorem.
•  
  PDF 307 12. Aduersis pressos, Christi exemplis roborari.
•  
  PDF 308 13. Christianis à Saraceno Christi exemplum propositum; cuius calice consideratio, omne nobis absynthium dulcescit.
•  
  PDF 309 14. Per aduersa viam esse ad victoriam & coronam.
•  
  PDF 309 15. Ad omne, cum fortuna, certamen, à cælesti nos gloria, vti olim S. Adelgundem, excitari.
•  
  PDF 310 16. Spei caussam, & velut cælestem Arrham esse, aduersis rerum vndis aduersabilem fieri.
•  
  PDF 311 Capvt XXXII. A Fortuna excæcatis oculos aperiri, si velint considerare, quid futura, quid præsens ferat felicitas?
•  
  PDF 311 §. 1. Futuram in cælo felicitatem præsenti longè anteponendam.
•  
  PDF 312 2. Qua[n]ta sit futura Beatoru[m] felicitas?
•  
  PDF 314 3. Quanta sit Mundi huius felicitas; immò quàm infelix?
•  
  PDF 315 4. Quale sit inter Fortunam & felicitates huius vitæ discrimen? vtra[m]que magis timendam esse, quàm ipsam miseriam.
•  
  PDF 315 5. Fortunæ humanæ debilia fundamenta.
•  
  PDF 316 6. Fortunæ inconstans cœcitas, & cæca inconstantia.
•  
  PDF 317 7. Quàm misera, quamq[ue] periculosa sit in diuitijs felicitas?
•  
  PDF 317 8. A Monymo diuitias abijcere discunt, qui feliciter volunt sapere.
•  
  PDF 318 9. Amissionem magnarum opum magno animo ferre, qui opes istas magni non faciunt, exemplo Ioannis Eleemosynarij.
•  
  PDF 318 10. S. Bernardi, amissionem bonoru[m] beneficij loco habentis, magnanimitas.
•  
  PDF 319 11. Honoris ac dignitatum Fortun[a]e subjectarum vanitas.
•  
  PDF 321 12. Sanitatem corporis eiuscemodi bonum esse, vt subinde ei corporis infirmitas fuerit pr[a]elata, vt in Aegidio fuit videre, qui sagitta ictus noluit sanari.
•  
  PDF 322 13. Sanitatem beneficium Dei esse: sed sæpe maiùs beneficium esse, jacturam sanitatis, vt in Audomaro patuit cæcitatem eligente.
•  
  PDF 323 14. Cur Pigmenius sibi de cæcitate sit gratulatus? & quam alij cæcitatis suæ possint habere consolationem?
•  
  PDF 323 15. Vbi vera quæri debeat felicitas?
•  
  PDF 323 Capvt XXXIII. Quænam in Fortunæ casibus, è Seneca peti poßint, co[n]tra impatientia[m] remedia?
•  
  PDF 323 §. 1. E quibus authoribus remedia contra Fortunam peti possint?
•  
  PDF 324 2. Lugdunensis incendij miseranda calamitas.
•  
  PDF 324 3. Vbique ferè fungi primo loco Fortunam & Casum, ac proinde Mundum hunc non esse compositum in seruitutem.
•  
  PDF 325 4. Omnes Fortunæ, omnes vrbium & hominum casus animo esse pr[a]emeditandos.
•  
  PDF 326 5. Multa post casum, altiùs surgere.
•  
  PDF 326 6. Omnibus eadem esse, in Mundo, Fortunæ pericula, nec quemqua[m] à communi lege mortalium se se eximium debere arbitrari.
•  
  PDF 327 7. Impatientiâ omnes casus fieri truculentiores; patientiâ aute[m] eme[n]dari.
•  
  PDF 328 8. Eas cruces & grauamina nobis vtilissima esse, non quæ nos ipsi eligimus, sed quæ nobis à Deo imponu[n]tur.
•  
  PDF 329 Capvt XXXIV. De varietate sortium & sortientium.
•  
  PDF 329 §. 1. Sortium descriptio & genera.
•  
  PDF 330 2. Regum eligendorum, vrbium oppugnandarum, aliorumq[ue] negotiorum sorte suscipendorum alij modi.
•  
  PDF 331 3. Quinam homines, aut quæ gentes sortes vsurparunt; siue apud profanos, siue apud sacros Scriptores? idq[ue] siue licitè siue illicitè.
•  
  PDF 332 4. Multos pios, piè imitatos esse factum Apostolorum, Mathiam sorte eligentium: & cur Apostoli Mathiam elegerint sorte?
•  
  PDF 333 5. S. Basilius de vitæ duce solicitus, Euangelij de venditione bonoru[m], velut sortiaria lectione, ad perfectionem directus.
•  
  PDF 333 6. Augustinus fluctuans, fortuita apertione Epistolarum S. Pauli, & S. Antonius Euangelij lectione improuisâ conuersi.
•  
  PDF 335 7. S. Ignatius Loyola, itidem inopinatâ librorum lectione, ad meliora ductus.
•  
  PDF 335 8. Menstruorum Sanctorum sortitio à B. Francisco Borgia primò in Societatem Iesv, inde in sodalitates Marianas introducta.
•  
  PDF 335 9. Candelæ diutiùs ardentis sorte primus Aragonum rex Iacobus est appellatus; quem pium modum impiè & superstitiosè imitantur aniculæ, in diurturniore proliu[m] vita diuina[n]da.
•  
  PDF 336 10. Apostolorum patrocinium sortiendi exemplum & antiquitas in S. Andrea Apostolo, repudiato quidem, & tamen propitio.
•  
  PDF 337 11. S. Elisabethæ in S. Ioanne Apostolo- & aliorum in alijs Apostolis, Patronorum loco, sortiendis, modi.
•  
  PDF 338 12. Sors à cantu fortuito, atque à Cerua, & belli, & vadi, diuinitus Clodoueo data.
•  
  PDF 338 13. Sors viæ capta, per ceruum à S. Ita, mulam à S. Ignatio Loyola, sicut & Balaam ab asina monitus, & Philistæi à vaccis arca[m] trahentibus eruditi.
•  
  PDF 340 14. S. Bennonis, & S. Maurlij prodigiosus reditus, sorte & indicio clauium repertarum.
•  
  PDF 344 Capvt XXXV. Quænam exploratio diuina voluntatis, per sortes, aut quæ sors sit licita?
•  
  PDF 344 §. 1. Etsi non semper illicita, periculosa tamen sortitio.
•  
  PDF 345 2. Industrias quasdam, sortium instar, adhibitas aut adhiberi solitas, non esse damnandas, si quidem, sine malo dolo, aut malo fine adhibeantur.
•  
  PDF 346 3. Non omnes sortes damnandas, ne multos Sanctos, immò Deum ipsum damnemus.
•  
  PDF 346 4. Sortes, jussu diuino, meritò vsurpatas. Et earu[m] exe[m]pla è veteri lege.
•  
  PDF 347 5. Sortes etiam diuino instictu monstratas rectè vsurpari, si tamen rectè examinentur; exemplo S. Augustini, apertione libri, Dei voluntatem discentis.
•  
  PDF 348 6. S. Franciscus, sorte vsus, vt sciret, quid Deo gratissimum exhibere posset. Et qualis illa sors fuerit?
•  
  PDF 348 7. Sortes magni momenti, non sine necessitate adhibendæ. Et quando ijs, in selectu personarum, vsus S. Augustinus, quando S. Ignatius Loyola?
•  
  PDF 349 8. Non sine debita reuerentia, aut precibus adhibendæ sortes.
•  
  PDF 350 9. S. Basilium, Augustinum, Franciscum, ante sortes, orasse, & de Francisci Caietani, per sortes, vocatione ad Societatem Iesv.
•  
  PDF 352 10. Libri apertione, velut ominata sorte, se consolatur S. Gregorius Turonensis.
•  
  PDF 352 11. SS. Menstruorum sortitione multos vtiliter moneri, de moribus emendandis; aut quòd mortem in procinctu habeant, quam subesse non arbitrarentur: & cautelæ circa menstruorum Sanctorum abusum.
•  
  PDF 354 12. Quænam sortes diuisoriæ licitæ sint, & quibus condicionibus?
•  
  PDF 356 13. Sitne licitus ille contractus sortis, qui vulgo Fortunæ vrna solet appellari?
•  
  PDF 357 Capvt XXXVI. Quàm peruersè Deum in sortibus, imitetur Dei simius cacodæmon?
•  
  PDF 357 §. 1. In sortibus magna cautela opus.
•  
  PDF 357 2. Sortes non idcirco imitandas, quia veteri testamento, aut à quibusdam Sanctis fuerunt vsurpatæ.
•  
  PDF 358 3. Illicitas esse, in nouo Testamento, sortes, quibus, sine peculiari Dei dispensatione, aut instinctu, res occultæ, futuraq[ue] vitiosè indagantur.
•  
  PDF 358 4. Sortem, in dubio juris, non facti, & sine præjudicio Tertij, esse adhibendam.
•  
  PDF 359 5. Sortem consultoriam etiam olim rariùs adhibitam, quàm diuisoriam; nunc maximè esse cauendam.
•  
  PDF 360 6. Sortiendi varia genera, implicitum cum cacodæmone pactu[m] inuolentia, & hinc illicita.
•  
  PDF 361 7. Quantus, in virg[a]e sortibus, Dei simius sit cacodæmon?
•  
  PDF 361 8. E nominibus, aut libris sortes diuinatoriæ quàm vanæ, quamq[ue] impiæ sint, & à quibus magnatibus vsurpatæ?
•  
  PDF 363 9. Quid apud Iudæos, Ephod. Sacerdotale, stola hieratica, Epomis, diplois, rationale, Vrim, & Thummim fuerint, in quibus Dominum consulebant?
•  
  PDF 364 10. Gemma miraculosa inter nocentem & innocente[m], vel ob curitate, vel claritate, discrimen inspiciendum præbens.
•  
  PDF 365 11. Achero[n]tica simia, speculorum sortes imitata, quàm in grandia pericula stolidos mortales conijciat?
•  
  PDF 367 12. Sortibus diabolicis subinde homines vera cognoscere, vt postea falsis magis credant: eosdemq[ue] si è multis falsissimis conjecturis, tantùm vna verum attingat, illa[m] jactare, mendacijsq[ue] reliquis omnibus venia[m] dare.
•  
  PDF 368 13. Deum, in pœnam superstitionis, subinde permittere, vt superstitiosis fiat sicut crediderunt.
•  
  PDF 369 Capvt XXXVII. An Deus aliquorum innocentiam, vel justitiam declaret, qui aduersarios suos ad Vallem Iosaphat citant, aut qui ad diuinum judicium prouocant?
•  
  PDF 369 §. 1. Ad judicium Dei prouoca[n]tium diuersæ sortes.
•  
  PDF 369 2. Caussæ, ob quas ad Deum summè oppressi, licitè possint prouocare.
•  
  PDF 370 3. Eorum, qui ad judicium Dei appellauerunt, è veteri Testamento exempla.
•  
  PDF 371 4. Noui Testamenti exempla diuinum judicium minitantia, aut postulantia.
•  
  PDF 371 5. S. Stanislai Martyris, & S. Fridolini, mortuos, ad ciuile judicium è sepulchris vocantium historiæ, docentes, multò magis viuos posse à Sanctis ad diuinum judicium citari.
•  
  PDF 372 6. S. Benno Episcopus injuriosum Marchionem ad diuinum se sistere tribunal jubet; nec sine effectu.
•  
  PDF 373 7. Gualteri Burgensis, itemq[ue] Roberti Grosset est, ad diuinum judicium judices magnos vocantium vindicata injuria.
•  
  PDF 374 8. B. Eustachius Abbas Agrestium calumniatorumdiuino conuadatus vadimonio, beatum Columbanum defendit.
•  
  PDF 374 9. Ad diuini judicij Exame[n] citatos meritò compauescere, & emendari debere, nec ridere citationem, aut citantes, exemplo Hannoniæ Comitis, & Hiberniæ Proregis.
•  
  PDF 376 10. Adolescentem vi è religione rapiens, à Iudice negligente, & injusto non damnatus, ad diuinæ justitiæ sententiam euocatus, risum amarum amarâ morte luit.
•  
  PDF 377 11. Voluisse quide[m] Deum ordinariè hominibus futura esse incerta; sæpe tamen etiam profuisse, vt de hora mortis certiores redderentur.
•  
  PDF 378 12. Menuercum Episcopum judiciu[m] Dei intentantem ridens in judicium rapitur: Burchardus Episcopus, & Mehingerus Abbas arbitrium litis de decimis, ad Deum secum afferunt, subita morte extincti.
•  
  PDF 379 Capvt XXXVIII. An etiam se mutuò amantium, simulq[ue] mori orantium preces licitæ, & quando illæ, sicut & citationes suprà dictæ exaudiantur, vel non exaudiantur?
•  
  PDF 379 §. 1. Heriberto Eremitæ Cuthbertus, ex amore, secum mori impetrat.
•  
  PDF 380 2. Cur aliquis sibi, & quando possit, vel non possit, mortem ex amore desiderare?
•  
  PDF 381 3. Mortem vita fuisse gratiorem, testati sunt vnus à Mutio Abbate, & alter à S. Fortunato Episcopo in vitam reuocatus.
•  
  PDF 382 4. Nulli injuriam fieri, si ad mortalem vitam reuocatur; cùm id ei prodesse possit.
•  
  PDF 382 5. Posse quidem vnum pro alterius, ad meliorem vitam, transitu orare; sed hîc cautelâ opus esse.
•  
  PDF 383 6. Qui alios ad diuinum tribunal cita[n]t, id ex odio aut vindicta facere non debere.
•  
  PDF 384 7. Ab innocentibus, & sibi nihil co[n]scijs; non esse metuendas eiuscemodi desperatorum citationes.
•  
  PDF 385 Capvt XXXIX. Ob eiuscemodi citationes à Deo exauditas, magno diuinorum judiciorum metu affici debere alijs injuriosos, cuiuscumq[ue] status aut conditionis sint.
•  
  PDF 385 §. 1. Iudices injustos, meritò metuere posse, si quis, ab illis, ad supremum judicem appellet.
•  
  PDF 385 2. Dux immitis à milite citatus ad diuinum tribunal, dicto die, & horâ moritur.
•  
  PDF 386 3. Britanniæ Dux à fratre interfecto citatus, ad Dei tribunal se sistere cogitur.
•  
  PDF 387 4. In hostem im[m]itis, ad Deum Iudicem in jus vocatus, præscripto die, è vita atq[ue] ad judicem discedit.
•  
  PDF 387 5. Damnatus eques aurat[us] ad mortem, prouocat ad Iudicem supremum, & post se trahit damnatorem.
•  
  PDF 387 6. Rex Ferdinandus inauditos damna[n]s, exemplo suo docet, esse qui etiam Reges malè judicantes judicet.
•  
  PDF 388 7. Cardinales ab Episcopo, ad alterius vitæ judicium venire jussi, experiuntur non ridendos esse gemitus injustè oppressorum.
•  
  PDF 389 8. Imperator Otho à filio ad diuinum Prætorem euocatus, inde sententiam accipit, vnde jus stabat.
•  
  PDF 390 9. Eques Neapolitanus, contra Clementem VI. & Philippum Pulchrum jus è cælo petit.
•  
  PDF 390 10. Ius sæpe orari, contra potentes, & exorari, ad certa tempora, & temporum momenta.
•  
  PDF 391 11. Innocentium orationem ita potente[m] esse, vt Deo quodam modo manus inijciat, si illi velint justitiæ calcatorem in jus deducere.
•  
  PDF 392 12. Orationes justorum, quantam apud Deum vim habeant, etiam in ipsius naturæ leges?
•  
  PDF 393 13. Accîdi multis vitam, vt contra eos jure agant, qui in hac vita injuriâ affecti sunt.
•  
  PDF 393 14. Quina[m] maximê formidare debeant, ne illis, coram Numine summo, de jure concurrendum sit?
•  
  PDF 395 15. Infami calumnia interfectus innocens, summo jure experitur, adesse cælestem vindictam, calumniam falsò jurantibus.
•  
  PDF 396 16. Metuendum illis vehementer, ne in jus adire, apud Deum, cogantur, qui alios per calumniam malitiamq[ue] petunt.
•  
  PDF 397 Capvt XL. Prouocationes ad diuinu[m] Tribunal factas, non facilè imitandas esse.
•  
  PDF 397 §. 1. Non illico omnia imitanda esse, qu[a]e de Sanctis, in impiorum terrorem recensentur.
•  
  PDF 397 2. Cur læsi non facilè debeant, ad diuinum tribunal alios inuitare?
•  
  PDF 398 3. Aliæ caussæ, ob quas tutum non est, ad Superos judices appellare; etsi id per se illicitum non sit.
•  
  PDF 398 4. Quando sit peccatum mortale, alium è vita hac, ad cæleste tribunal citare; & cur etiam extra casus eiuscemodi sit abstinendum? quidq[ue] earum loco vsurpandum?
•  
  PDF 399 5. SS. Scripturæ intempestiuis appellationibus obnuntiantes.
•  
  PDF 400 6. Vindicandi animus, qui non necessarijs appellationibus inesse potest, SS. litteris aduersus.
•  
  PDF 400 7. Vindictæ cupiditas, quæ appellationibus eiuscemodi facilè interuenit, Dei exemplo contraria est.
•  
  PDF 401 8. Quàm sit à Sanctorum exemplis alienum, injustis vindicijs ac sacramentis alijs judicium Dei petere?
•  
  PDF 402 9. Peccato proximum esse, si non est in peccato, quisquis eiuscemodi judicijs vult, peccatum in altero, sint justa caussa, vindicari.
•  
  PDF 402 10. Etsi vindictam innocentes non petant, non tamen idcirco securos esse oportere innoce[n]tiu[m] oppressores.
•  
  PDF 403 11. Iniuirjs ipsis vindictam de cælo postulantibus, Deum vindicem habere illum, qui exemplo Sidonij Apollinaris, vindictam nullam expetit.
•  
  PDF 403 12. 13. 14. Continuatio historiæ.
•  
  PDF 405 15. Exemplo Martini multos etiam non citatos, in hac vita, ad tribunal tamen Dei, vel à mortuis citari.
•  
  PDF 406 16. Sine cura esse posse injustè vexatos, etiamsi aduersarios suos in jus secum ire diuinu[m] no[n] jubea[n]t, in hac vita.
•  
  PDF 407 17. Sine cura esse non posse injustè vexantes, etiamsi injustè vexati, eos in hac vita, non jubeant secum in jus diuinum ambulare.
•  
  PDF 408 Capvt XLI. Summa Dei, etiam in malos, bonitas, quàm immeritò no[n]nullos offendat?
•  
  PDF 408 §. 1. Pharis[a]ei Christi bonitate offe[n]si.
•  
  PDF 408 2. Cur Deus sæpe differat punire peccatores?
•  
  PDF 409 3. Ex cleme[n]tia Dei, bonitas illius agnoscitur, nostra excitatur.
•  
  PDF 409 4. Clementia Dei docet nos etiam in ingratos esse beneficos.
•  
  PDF 410 5. Christus adulter[a]e clemens, Pharis[a]eos in ruborem dat.
•  
  PDF 411 6. Christus Magdalenæ, contra Pharisæum, Patronus; & cur vni Deus donet, non ite[m] alteri, quod peccauit?
•  
  PDF 412 7. Deus Patri filium prodigum recipienti similis, injustos patitur murmuratores.
•  
  PDF 414 8. Misericordia Christi erga latronem in cruce.
•  
  PDF 415 9. Alterius latronis conuersio.
•  
  PDF 416 10. Magnorum peccatorum co[n]uersione perpensâ, ingredi & alios in spem veniæ peccatores.
•  
  PDF 417 11. Quantâ patientiâ Deus, ad cordis nostri ostium, pulset, & expectet?
•  
  PDF 417 12. Magnorum est, vt sint in aduersarios benigni.
•  
  PDF 418 13. Luculentum diuinæ bonitatis, etiam in desperatissimos, exemplum.
•  
  PDF 419 14. Promptiorem esse Deum ad misericordiam nobis exhibendam, quàm nos ad eam acceptandam.
•  
  PDF 420 15. Admiranda Turcæ ad fidem nostram vocatio & conuersio.
•  
  PDF 421 Capvt XLII. Quanta, ex consideratione Dei summè boni, summeq[ue] misericordis, etiam alioqui desperatis spes veniæ & fiduciæ addatur?
•  
  PDF 421 §. 1. Ab alijs videri, ab alijs non videri diuinam bonitatem.
•  
  PDF 421 2. Diuinæ misericordi[a]e & human[a]e malitiæ magnitudinem simul intuendam esse.
•  
  PDF 422 3. Nolle Deum, vt quisquam spe veniæ deturbetur.
•  
  PDF 422 4. Quænam genera peccantium maximè de spe decidant?
•  
  PDF 423 5. Sanguis Christi optimum antidotum contra desperationem.
•  
  PDF 424 6. Sanguis Martyrum quantæ sit potentiæ, ad homines à peccatis abducendos, admira[n]dos exe[m]plo ostenditur.
•  
  PDF 424 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. Continuatio historiæ.
•  
  PDF 431 16. Nullum esse, tantum peccatum, quod per pœnitentia[m] non possit deleri.
•  
  PDF 433 17. Qua[n]ta sit non solùm diuinæ, sed etia[m] humanæ misericordiæ vis?
•  
  PDF 433 18. Si Deum erga se volunt misericordem peccatores, sint ipsi misericordes erga pauperes.
•  
  PDF 434 19. Quàm vtilis, etiam peccatoribus, sit cultus Reliquiarum?
•  
  PDF 436 Capvt XLIII. Deum infinita sua clementia, omnes ad pœnitentiam, gratiarumq[ue] actionem inuitare.
•  
  PDF 436 §. 1. Animæ balneum, lachrymæ pœnitentis.
•  
  PDF 437 2. Nu[m] lachrymæ etia[m] viros decea[n]t?
•  
  PDF 438 3. Vis lachrymarum.
•  
  PDF 438 4. Etiam de malis bene sperandu[m].
•  
  PDF 439 5. Sceleratissimæ filiæ, ex misericordia Dei, breuis & efficax pœnitentia.
•  
  PDF 440 6. Sceleratissimi parentis breuis & efficax contritio.
•  
  PDF 441 7. Quantum possit apud diuinam misericordiam, vera contritio?
•  
  PDF 442 8. A Concionatoribus misericordiam Dei, peccatoribus, impensè inculcandam esse.
•  
  PDF 444 9. Confessarijs, cum pœnite[n]tibus, paternè agendum esse.
•  
  PDF 444 10. Mundum beneficijs diuinis plenum, ad gratiaru[m] actione[m] nos vocare.
•  
  PDF 446 11. Nomen Domini, & de beneficijs, & de seipso, amabile atque admirabile esse.
•  
  PDF 449 Jndex Rervm Et Verborvm Tomi Primi.
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Back cover
•  
  PDF  Spine
•  
  PDF Tomvs Secvndvs
•  
  PDF  Front cover
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Title page
•  
  PDF 1 Capvt I. Diuinam bonitatem pariter justam, & justitiam, etiam cùm punit; simul bonam esse.
•  
  PDF 1 §. 1. Bonitatis & justitię in operibus Dei, arcta coniunctio.
•  
  PDF 1 2. Nullam remp. sine concordia; nec concordiam, sine justitia consistere.
•  
  PDF 2 3. Iustitiam atq[ue] religionem, sine metu; metum sine Dei ira, non custodiri.
•  
  PDF 2 4. Ira[m] diuina[m] ab alijs perniciosè ignorari; ab alijs vtiliter agnosci.
•  
  PDF 3 5. Spe & metu simul mortales esse in officio continendos.
•  
  PDF 4 6. Quàm malè Marcion, & Marcionitæ negauerint, Deo conuenire, vt reos plectat.
•  
  PDF 4 7. Diuinæ justitiæ pœnam vtilem esse, non ta[n]tùm ferenti, sed etiam facienti injuriam; seu reo, qui punitur.
•  
  PDF 5 8. Castigationes diuinas, tamquam ab amante, non persequente Deo, suscipiendas esse.
•  
  PDF 6 Capvt II. Pleraque, quæ vulgò mala dicuntur, bona esse; aut in bonu[m] vsum posse adhiberi.
•  
  PDF 6 §. 1. Cùm decuerit, Deum rerum naturis vim non inferre, multa inde necessariò existere; quæ mala putantur.
•  
  PDF 6 2. Ea ipsa, quæ naturæ mala censentur, bonis in bonum prouenire.
•  
  PDF 7 3. Bona malis nocere, mala bonis prodesse, atque hoc pacto bona fieri.
•  
  PDF 8 4. A mundo excæcatos secundùm facie[m] judicare, no[n] secundùm veritatem.
•  
  PDF 8 5. Socratis exterior vultus, & interior vistus, cum Silenis comparantur.
•  
  PDF 9 6. Cur Socratem Alcibiades cum Silenis comparârit? eamq[ue] comparationem in multas alias res competere.
•  
  PDF 9 7. Flagella & cruces visu horridas, & malas sensu, in recessu, bonas atque vtiles esse.
•  
  PDF 10 8. Cur Deus cùm bonus sit mala esse in Mundo sinat?
•  
  PDF 11 9. Quæ malis, suâ culpâ, mala co[n]tingu[n]t, ea, in diuinis oculis tamquam ex justitia orta, esse bona.
•  
  PDF 12 10. Quo modo mala bonis bona sint?
•  
  PDF 13 11. Ab hominum impatientia cælum & terram, & omnia Mundi elementa accusari, & hac accusatione Mundi Conditorem ipsum perstringi; qui tamen tam bonus est, vt doceat nos, & de peccatis bonum elicere.
•  
  PDF 14 12. Summarium quoddam rerum, in Mundo occurrentium, de quibus homines queruntur.
•  
  PDF 15 Capvt III. Dei opera judiciaq[ue] etiam in Fulminibus & igne, & aëre, & reliquis iratis mundi elementis, esse laudanda.
•  
  PDF 15 §. 1. Momorum contra mundi partes querelæ.
•  
  PDF 15 2. Magnam in Deum, è creatione ignis & fulminis, gloriam redundare.
•  
  PDF 17 3. Permitte[n]te ob justas caussas Deo, malum sæpe dæmonem esse fulminum fabricatorem, etiam in ipsa templa cadentium.
•  
  PDF 18 4. Fulmina Ioul & Imperatoribus appicta, vero Deo longè rectiùs conuenire.
•  
  PDF 19 5. Deu[m] fulmina ostendere sæpiùs, quàm mittere.
•  
  PDF 20 6. Cur fulmina dicantur, ignes Dei?
•  
  PDF 21 7. Pontiani martyrio ostenditur, ignem Deo parere, & Dei amicis parcere.
•  
  PDF 22 8. Ignem Dei amicis parcentem, vel nocentem, Dei nomen ac gloriam propagare.
•  
  PDF 22 9. Ignem quoq[ue] fulmineum sæpe magis esse ad splendorem & auctoritatem, quàm in damnum cadere.
•  
  PDF 23 10. Fulgor maiestatis, in fulmine non lædente, consideratus.
•  
  PDF 24 11. Ignis innocentibus idem, qui auro; nocentibus idem, qui stipulæ quam facilè consumit.
•  
  PDF 25 12. Tibicinis, & aliorum obcscœna leuiuitas fulmine punita.
•  
  PDF 26 13. Impurus & saltator Sacerdos, fulmine castratus.
•  
  PDF 27 14. Monachus fulmine, contra militis rapinam, defensus.
•  
  PDF 28 15. Ignem quoq[ue] & incendia parcere innocentibus, in viduæ simplicis exemplo ostenditur.
•  
  PDF 29 Capvt IV. Æquitas bonitasq[ue] diuina, in tempestatibus, & mundi elementis, Pharaoni, Alphonsi X. alijsq[ue] luculentè ostensa.
•  
  PDF 29 §. 1. Ignis è terra erumpentis, & fulminum vera causa fabulosę opposita.
•  
  PDF 30 2. Alphonsi Deum corrigentis arrogans & amens superbia.
•  
  PDF 31 3. Angeli, Regem per militem admonentis, vigilans cura.
•  
  PDF 32 4. Militis fidelitas, regis contumacia, Numinis longanimitas.
•  
  PDF 32 5. Altera vice pulsans, & moneri superbum regem jubens Deus, denuo repellitur.
•  
  PDF 33 6. Fulminum & tempestatis metu, tandem Alphonsus ad pœnitentiam adigitur.
•  
  PDF 34 7. Fulminum vis, Deo seruientium, tribus exemplis declaratur.
•  
  PDF 35 8. Pœnitentia compescit tempestatem, â qua fuerat, & ipsa Alphonso regi objecta.
•  
  PDF 36 9. Igne de cælo cadente punitorum complura exempla.
•  
  PDF 37 10. Cur aliquando fulmina & tempestates sæuiant in innocentes?
•  
  PDF 38 11. Cur tempestates aliquando parcant nocentibus?
•  
  PDF 38 12. Sanctorum meritis, ab igne intacta manere, quæ alioqui flamma vorax absumeret.
•  
  PDF 39 13. Fulminum naturales & spirituales vtilitates.
•  
  PDF 40 14. Aliæ fulminis spirituales vtilitates.
•  
  PDF 41 15. Ceaddæ, in tempestatibus, meditaditatio. Et timoris etiam seruilis vtilitas.
•  
  PDF 44 Capvt V. Ventos, nubes, pluuias, pruinas, grandines, lucem & tenébras, & quidquid in aëre mali specimen habet, ab hominibus habere: ac Dei potentiam & æquitatem prædicare.
•  
  PDF 44 §. 1. Aëris accusatores & commendatores.
•  
  PDF 44 2. Aëris per imbrem beneficia.
•  
  PDF 45 3. Iosephi Achietæ, & marci Senensis de pluuia responsum.
•  
  PDF 46 4. Ventorum vis & varietas.
•  
  PDF 47 5. Ventorum vi, contra Pharaonem, allatæ locustæ.
•  
  PDF 48 6. Ventus quid fecerit in mari rubro siccando.
•  
  PDF 48 7. Ventoru[m] dominus est solus Deus.
•  
  PDF 49 8. An, & cur Deus etiam magis, in ventos permittat potestatem?
•  
  PDF 50 9. Et nimium & nullum ventum nocere posse.
•  
  PDF 50 10. Tempestatum potentes feminæ punitæ & puniendæ.
•  
  PDF 51 11. Ipsos sæpe homines, ventoru[m] ac tempestatum, & tenebrarum esse procuratores.
•  
  PDF 52 12. Tenebris homines, in multis rebus etiam bonis, juuari.
•  
  PDF 53 13. Tenebris illuminatum S. Dionysium Areopagitam.
•  
  PDF 54 14. Quàm horrendæ fuerint tenebræ, quibus Ægyptij fuere puniti?
•  
  PDF 56 15. Quàm mirabile fuerit, inter Aegytiorum tenebras, Israelitis lucem non defuisse?
•  
  PDF 57 16. Luce abutentes, Dei Ince indignos esse.
•  
  PDF 58 17. Tenebræ Aegyptiorum, tenebris peccatorum pares, & dignæ.
•  
  PDF 59 18. Quàm horribiles futur[a]e sint tenebr[a]e infernales?
•  
  PDF 60 19. Molestiæ tenebrarum, in aëre, desiderium lucis æternæ accendunt.
•  
  PDF 62 Capvt VI. Beneficia Dei, ab Aquis, ob quæ meritissimò eum Sancti laudauerunt, & impatientes laudare deberent.
•  
  PDF 62 §. 1. Artificum & instrumentorum varietas & vsus.
•  
  PDF 63 2. Elementorum terræ & aquæ consortium mirè artificiosum & vtile.
•  
  PDF 64 3. Aquarum æstimatio apud Romanos.
•  
  PDF 65 4. Aquæ co[m]mendatio, est hostilis aquæ subductio.
•  
  PDF 66 5. Aqua bis à Moyse data, duplicis fontis, à Christo nascente & moriente dati, figura.
•  
  PDF 67 6. Alij fontes à Christo donati, Romæ, in Aegypto, in Emmaus.
•  
  PDF 69 7. Aqu[a]e aliquoties in vinum versæ gloria.
•  
  PDF 70 8. Aqua Baptismo, & Christi ipsius contractu consecrata.
•  
  PDF 71 9. Varius in rebus sacris, aquæ vsus spiritualis.
•  
  PDF 72 10. Sitis, miraculosa aquaru[m] largitione, à Sanctis restincta.
•  
  PDF 73 11. Martyriu[m] aquis consecuti Sancti.
•  
  PDF 74 12. Varię artes in aquis aut per aquas factitatæ.
•  
  PDF 76 13. Magni ac multi aquarum laudatores.
•  
  PDF 76 Capvt XII. In ipsis etiam aquarum damnis periculísque, Deum & justum, & laudabilem esse.
•  
  PDF 76 §. 1. Aquarum vituperatores esse, qui ab aquis damna sunt passi.
•  
  PDF 78 2. Nocumenta ab aquis illata & significata.
•  
  PDF 80 3. Plerumq[ue] in hominibus magis, quàm in aquis, caussam esse valetudinis offensæ.
•  
  PDF 80 4. Aquarum vitia, si non vtilia, saltem emendabila esse.
•  
  PDF 82 5. Inundationes extraordinariæ aquarum ostendunt, quantum sit beneficium ordinaria condicio aquarum, ne inundent.
•  
  PDF 83 6. Qua[n]tum admirati sint SS. Patres terminos aquarum à Deo positos, ne transirent fines suos?
•  
  PDF 85 7. Potestas etiam Sanctis quibusdam data, ad aquas, certis limitibus coërcendas.
•  
  PDF 86 8. Sancti etiam super fluctus ambulantes, aut pallio, vice nauis vtentes.
•  
  PDF 88 9. Aquarum eluuiones, etiam in aliorum vtilitatem à Sanctis cohibitæ.
•  
  PDF 89 10. S. Hilarionis, per signum crucis, contra exundans mare, potestas.
•  
  PDF 90 11. S. Sabini epistola Pado flumini scripta, quàm fuerit potens?
•  
  PDF 90 Capvt VIII. Aquas mortalibus nocentes, esse Dei justissimè punientis instrumenta, ac sæpe etiam velut judicia, quibus mali à bonis discriminantur: sed cum judicio, & non sine delectu agnoscenda.
•  
  PDF 90 §. 1. Aquarum exorbitantium pericula, damna, vituperia.
•  
  PDF 91 2. Homines ipsos primam esse caussam, vt aquis exorbita[n]tibus puniantur.
•  
  PDF 92 3. Generalis diluuij caussa & effect[us].
•  
  PDF 93 4. Quàm grauiter Aegyptiorum contumacia & impietas aquis sit punita?
•  
  PDF 95 5. Detestabilis Aegyptiorum potus.
•  
  PDF 95 6. Caussæ, ob quas Aegyptij, aquis in sanguinem versis, sint puniti.
•  
  PDF 96 7. Eædem aqu[a]e, eodem tempore, Aegyptijs & Israëlitis non eædem.
•  
  PDF 96 8. Alia judicia Dei, per aquas hominibus ostensa.
•  
  PDF 97 9. Aquas dari vel negari à Deo, vt discamus inimicus benefacere, sapere, orare.
•  
  PDF 98 10. Aquas alijs pro speculo, Gedeoni ac Hispanis, & Galliæ pro judice fuisse.
•  
  PDF 99 11. Aqua periurij vindex, vt malis mala, sic bona bonis.
•  
  PDF 100 12. Iudicia per aquam feruentem, prohibita esse.
•  
  PDF 100 13. Quibus formulis aut legibus, judiciu[m] superstitiosum per aquas, fuerit olim permissum?
•  
  PDF 101 14. Quibus de caussis judicium per aquas sit illicitum?
•  
  PDF 102 15. Miracula, vel quasi miracula fieri subinde etiam à non sanctis. Et quid inter verum & apparens miraculum intersit?
•  
  PDF 104 16. Dæmones artibus occultis, velut miraculis, fallacias struere.
•  
  PDF 105 17. S. Gangulphi, vxoris adulterium per aquæ judicium, deprehendentis, mirandum, non imitandu[m] exemplu[m].
•  
  PDF 106 18. Feruenti aquâ Fides defensâ, hæresis vsta, miraculo item mirando, non imitando.
•  
  PDF 107 19. Sagarum in aquis natantium, judiciariam explorationem non modò illicitam, sed etiam contra rationem esse.
•  
  PDF 108 20. Temerariam innocentiæ probandæ co[n]suetudinem passim inualuisse.
•  
  PDF 109 Capvt IX. Non posse ab hominibus Deum aquis punientem accusari, cùm aquis ipsi & alios, & se ipsos plectant.
•  
  PDF 109 §. 1. Aquas esse justitiæ & misericordiæ diuinæ instrumentum.
•  
  PDF 110 2. Homines aquâ punientes, & aquis puniri indignantes, quàm iniquè Deum tractent?
•  
  PDF 110 3. Arionis in mare jactati fabula.
•  
  PDF 111 4. Auaritiæ seipsam punientis speculum in ijs, qui Arionem in fluctus eiecerunt.
•  
  PDF 112 5. Aquis per vim aut dolu[m] interfecti.
•  
  PDF 113 6. Variæ feminæ, quæ præ insania, vel alios, vel seipsas aquis peremeru[n]t.
•  
  PDF 114 7. Viri quoque luctu insanientes, qui se aquis suffocarunt.
•  
  PDF 116 8. Alij viri aquis, sua sponte hausti.
•  
  PDF 116 9. Superbi cuiusdam & luxu diffluentis Clerici miserabilis interitus.
•  
  PDF 119 10. Extrema desperantium dementia cauenda.
•  
  PDF 120 11. Deo longè decentiùs conuenire, vt aquis plectat reos, quàm hominibus.
•  
  PDF 120 12. Serui aquarum metu, in mendacio deprehensi, fabula.
•  
  PDF 122 13. Antonini persecutio, aquarum inundatione, & alijs cladibus punita.
•  
  PDF 123 Capvt X. Deum, vt aquarum terrarumq[ue] Dominu[m], potestatem, justitiam, prouidentiamq[ue] suam ostendere, miserando Emmanuelis Sosæ naufragio, & sæculi marisq[ue] similitudine declaratur.
•  
  PDF 123 §. 1. Absolutissimum Dei in omnes res dominium.
•  
  PDF 124 2. Emmanuelis Sos[a]e tempestas, naufragiu[m] & tragœdiâ dogns interitus.
•  
  PDF 130 3. Cur Deus, maris Dominus, quosdam sinat temepestatibus jactari?
•  
  PDF 132 4. Mare esse vitæ imaginem.
•  
  PDF 132 5. Quomodo S. Augustinus hunc mundum cum mari comparârit?
•  
  PDF 133 6. Ecclesia naui similis, quò, & quomodo debeat tendere?
•  
  PDF 135 Capvt XI. Terra hominis gratiâ creatæ situs, quies, rotu[n]dias, inæqualitas, venustas & feracitas, laude & admiratione digna.
•  
  PDF 135 §. 1. In terra, communi omnium matre, alios inuenire, quæ vituperent, alios quæ laudent.
•  
  PDF 136 2. Terræ boni laudatores.
•  
  PDF 136 3. Terræ vani cultores.
•  
  PDF 137 4. Terræ situs & immobilitas, contra quorumdam vertigine[m] firmata.
•  
  PDF 140 5. An & vnde terra emineat supra aquas?
•  
  PDF 141 6. Cur aquæ terram non obruant?
•  
  PDF 142 7. Aquas terris non esse altiores.
•  
  PDF 142 8. Quomodo aquæ dici possint in vnu[m] locum collectæ?
•  
  PDF 143 9. Terrarum & aquarum elegans diuisio, sphæris expressa.
•  
  PDF 144 10. Amœnus terræ aspectus.
•  
  PDF 145 11. Theodori, è terræ aspectu in Deum ascensio.
•  
  PDF 145 12. Terræ fertilitas.
•  
  PDF 146 13. Eiusdem terræ, statim postquam ab initio creata est, quanta & vnde fuerit fertilitas?
•  
  PDF 148 Capvt XII. Paradisi terrestris præstantia & voluptas.
•  
  PDF 148 §. 1. Paradisi eminentia & locus.
•  
  PDF 149 2. Adami scientia è nominibus, quæ rebus indidit, agnoscenda.
•  
  PDF 150 3. Rerum creatarum quàm delectabilis cognitio?
•  
  PDF 151 4. Cæli aspectus & pulchritudo.
•  
  PDF 152 5. Solis nobilissima formositas.
•  
  PDF 153 6. Amœnitas terræ ab Adamo aspectæ in Paradiso.
•  
  PDF 155 7. Adami in Paradiso negotium, flores.
•  
  PDF 155 8. Arborum & siluularum deliciæ.
•  
  PDF 156 9. An & cur in Paradiso etiam non fructiferæ arbores fuerint?
•  
  PDF 157 10. Arbori vitæ naturalem vim fuisse conseruandi hominis.
•  
  PDF 159 11. In Adamo duplex Dei similitudo.
•  
  PDF 159 12. Cur Deus suam homini similitudine[m] impresserit?
•  
  PDF 161 Capvt XIII. An, & quo pacto Terra, plantæ, bestiaq[ue] ante & post peccatum Adami, subjectæ vel mutatæ, hominique infestæ factæ sint?
•  
  PDF 161 §. 1. Peccato terræ maledictio inducta.
•  
  PDF 162 2. Paradisi in terram miseriæ mutatio, fabulâ expressa.
•  
  PDF 163 3. Quantum arbor scienti[a]e bonu & mali nocuerit homini, & vnde sic dicta sit?
•  
  PDF 164 4. Esu mortifero, homo sibi ipse mortis causa fuit.
•  
  PDF 165 5. An spinæ fuerint, ante hominis peccatum?
•  
  PDF 165 6. Ab homine, hominis malu[m] ortu[m].
•  
  PDF 166 7. Hominem, etiam post peccatu[m], plantis bestijsq[ue] esse superiorem.
•  
  PDF 167 8. Hominis in bestias dominum apparet, ex Eua serpente[m] no[n] horrente.
•  
  PDF 167 9. Serpentis cum Eua collocuti forma & pulchritudo.
•  
  PDF 168 10. Cur Deus permisserit Euam tantùm à diabolo, specie serpentis, te[n]tari?
•  
  PDF 169 11. Ius hominis in bestias & dominium, post peccatum, ita quidem mansisse, vt tamen non manserit eadem securitas.
•  
  PDF 170 Capvt XIV. Quantum homini, etiam post peccatum Adami, in omnis generis bestias, dominium, quantaq[ue] potestas relicta sit?
•  
  PDF 170 §. 1. Sanctis quibusdam contra serpentes, dracones & leones potestas diuinitus data.
•  
  PDF 172 2. In leones, lupos, vrsos, & crocodilos vis à Deo, non ab astris concessa.
•  
  PDF 173 3. Mira vis in volucres Sanctis diuinitus concessa.
•  
  PDF 173 4. Potestas diuorum in aquatilia.
•  
  PDF 174 5. Hominis alioquin inermis & nudi, in animalia etiam naturalis potestas.
•  
  PDF 176 6. Dominiu[m] hominis in Elepha[n]tes.
•  
  PDF 178 7. Ceruorum docilitas.
•  
  PDF 179 8. Luporum, vrsorum, tigridrum, leonumq[ue] mira cicuratio.
•  
  PDF 181 9. Variarum belluarum in curribus trahendis vsus.
•  
  PDF 182 10. Nec ante oculos pennatorum frustra rete spargi.
•  
  PDF 183 11. Aues ad cantum & sermonem instructæ
•  
  PDF 185 12. Bestiarum ad venatum, ad litteras deferendas, ad concordiam mirabilis disciplina.
•  
  PDF 186 13. Aquilarum succursus, & disciplinæ capacitas.
•  
  PDF 187 14. Serpentes hominibus innoxij & subjecti.
•  
  PDF 188 15. Serpentum & draconum stupenda cicuratio.
•  
  PDF 189 16. Piscium quoque esse aliquam disciplinam.
•  
  PDF 192 Capvt XV. Injustam esse, contra bestias querelam, justam autem Dei contra homines bestijs inobedientiores, ac proinde meritò puniendos.
•  
  PDF 192 §. 1. Impatientia hominum, injustè de bestijs querentium.
•  
  PDF 193 2. Homines canibus ingratiores, leonibus sæuiores, injustè contrà bestias queri.
•  
  PDF 194 3. Hominum inobedientiam ab obedientia bestiarum in ruborem dari.
•  
  PDF 195 4. Exemplo bestiarum, ductorem & legem sequendos, non ducendos.
•  
  PDF 196 5. Hominum peccata à bestijs puniri, vt olim à muscis Pharaonem.
•  
  PDF 197 6. A serpentibus & leonibus puniti.
•  
  PDF 197 7. Vrsi malè educatos pueros punientes.
•  
  PDF 199 8. Amentia eorum, qui contra bestias queruntur.
•  
  PDF 200 9. Leonibus in pœnam & gloriam hominis, vti Deum.
•  
  PDF 201 10. Dominium hominis, in animalia ita imminutum esse, vt maximis minima molesta sint.
•  
  PDF 202 11. Cur minima animalia potiùs hominibus sinat esse molesta Deus?
•  
  PDF 203 12. Ranarum quanta fuerit in Ægypto plaga?
•  
  PDF 204 13. A ranis homines ciuitatibus expulsi.
•  
  PDF 205 14. Qualibus muscis Ægyptij fuerint exagitati?
•  
  PDF 205 15. Ob muscarum metu[m] Ethnicos muscarum deos excogitasse.
•  
  PDF 206 16. Apum in furem furor.
•  
  PDF 206 17. Apum in cubilibus defendendis potentia.
•  
  PDF 207 18. Cabronibus & vespis, quos fugârit Deus.
•  
  PDF 208 19. De muscis S. Narcissi, sacrilegos punientibus.
•  
  PDF 209 20. Non mirandum, homines à bestijs vexari, cùm ipsi irritent Deum.
•  
  PDF 210 Capvt XVI. Quàm bonam Deus suis, & in Aegypto, & in Palæstina, terra[m] aßignârit seruis?
•  
  PDF 210 §. 1. Cur in bona terra, mala bonis misceantur?
•  
  PDF 211 2. Charis de bona terra prospici.
•  
  PDF 211 3. Terræ sanctæ bonitas & amplitudo.
•  
  PDF 213 4. Fertilitas terræ sanctæ diuinis litteris tradita.
•  
  PDF 214 5. Fertilitas terræ sanctæ à Iosepho descripta.
•  
  PDF 214 6. Fertilitas terræ sanctæ ab Aristea prædicata.
•  
  PDF 215 7. Fertilitas terræ sanctæ à Brochardo narrata.
•  
  PDF 216 8. E terra sancta ejectos hostes Dei, vt amici Dei eam haberent, quam & ipsam meliorem, vel deteriorem habuerunt, prout ipsi meliores vel deteriores fuerunt.
•  
  PDF 218 9. Meritò Deu[m] vel dare, vel negare terræ fructus.
•  
  PDF 219 10. Terra sancta & benedicta potissimùm à sanguine olim Christi.
•  
  PDF 220 11. Quanti homines pij terram sanctam fecerint, Christi contactu benedictam?
•  
  PDF 221 12. Terram benedictam non solùm Christi, sed etiam Matris eius figuram exstitisse.
•  
  PDF 222 Capvt XVII. Etiam alias terras bonis & laborem non fugientibus, bonas esse.
•  
  PDF 222 §. 1. Sapientissimè factum esse, vt non omnia sint in vno loco.
•  
  PDF 223 2. Terram malam multis vtilem & gratam, bonam noxiam fuisse.
•  
  PDF 224 3. Bonos è mala terra bonam, malos etiam è bona malam facere.
•  
  PDF 225 4. Quid labor in terra colenda efficiat, fabula historijsq[ue] docetur.
•  
  PDF 226 5. Prodigiosus fructus in labore C. Furij ostensus.
•  
  PDF 226 6. Fœcunditas terræ, laboribus prouocanda.
•  
  PDF 227 7. Desidiosis meritò deberi terram desidiosam.
•  
  PDF 228 8. Ob tot terræ beneficia, gratitudinem nostram exigi.
•  
  PDF 229 Capvt XVIII. Varij modi variæq[ue] causæ, ob quas terræ elementum indolem mutat, & verò suapte natura immobile tremit.
•  
  PDF 229 §. 1. Terram varijs modis, ob hominum peccata, reddi inutilem.
•  
  PDF 230 2. Terra luce & fœcu[n]ditate orbata.
•  
  PDF 231 3. Terra ardoribus exusta, Deo puniente.
•  
  PDF 231 4. Terræ motus & hiat[us] à Deo irato.
•  
  PDF 233 5. Terræ motu puniti etiam illi, qui suâ terrâ contenti non fuerunt.
•  
  PDF 234 6. Terræ aliò migrantes, vel trementes etiam prosunt.
•  
  PDF 235 7. Hæresis Arianæ caussa terræ trementis; cuius firmandæ modus in exemplo docetur.
•  
  PDF 236 8. Naturalis prædictio terræ motuu[m].
•  
  PDF 236 9. Diuinitus accepta notitia terræ motuum.
•  
  PDF 237 10. Christianorum templis parcens; Infidelium euertens, terræ motus.
•  
  PDF 238 11. Christi Nomen foribus præfixum in terræ motum profuit.
•  
  PDF 240 12. Sanctis patientibus, terra motum patitur.
•  
  PDF 241 13. Christi aduentum terræ motu, alijsq[ue] prodigijs confirmatum.
•  
  PDF 241 14. Iudæos à templo restaurando, terræ motu, alijsq[ue] malignis prodigijs impeditos esse.
•  
  PDF 244 Capvt XIX. Ex congeminato nuntio, de nouo in vniuersa Calabria, terræ motu, à Iulio Cæsare Recupito S. Iesu conscripto, & Neapoli edito 1638. quædamnotatu digniora.
•  
  PDF 259 Capvt XX. Vtilißima, in terræ motibus, rerum caducarum contemnendarum mortalibus exhiberi monimenta.
•  
  PDF 259 §. 1. Quæna[m] è terræ motibus documenta sumi possint?
•  
  PDF 260 2. Paradisus mendax, Mu[n]di imago.
•  
  PDF 260 3. Terra pro Dea stultè adorata.
•  
  PDF 261 4. In terræ motu, terræ miseriam ac instabilitatem vel à Seneca considerari.
•  
  PDF 263 5. Sanctis cælo aspecto, terram sordescere.
•  
  PDF 265 6. Caduca in mundo omnia, cælo perdurante.
•  
  PDF 265 7. A terrenis gaudijs ac fugitiuis, æterna esse æstimanda.
•  
  PDF 266 8. Omne gaudium terr[a]e, finis vile, cæli, æternitas pretiosum facit.
•  
  PDF 267 9. Gaudiorum terrenorum varietàs, ad æternùm duratura nos gaudia inuitat.
•  
  PDF 267 10. A considerato cæli puncto, ipsos etia[m] Ethnicos, ad cælestem amplitudinem inuitatos.
•  
  PDF 269 11. Omnia in mundo, vtilia esse, etsi nos vtilitatem nesciamus.
•  
  PDF 270 12. Varij, qui creaturas corrigere, aut Dei æmulatores esse voluerunt.
•  
  PDF 273 Capvt XXI. Origo, neceßitas & libertas Matrimoniorum.
•  
  PDF 273 §. 1. Matrimonij principium, finis, & substantia.
•  
  PDF 273 2. An contrahendi matrimonij necessitas omnes obstringat?
•  
  PDF 275 3. Quos lex conjugij ineundi obstringat?
•  
  PDF 277 4. Illis, qui onus matrimonij abijcere conantur, sanctiorem virginum ac viduarum statum reclamare.
•  
  PDF 278 5. Virginitatem, etiam in ipso matrimonij statu, laudabiliter seruata[m].
•  
  PDF 280 6. Multos non modò non obstringi ad matrimonium, sed etiam obstringi ad votu[m] matrimonio contrariu[m].
•  
  PDF 281 7. Ioannis Caluini, contra SS. PP. & cælibatûs, præstantiam arrogans censura.
•  
  PDF 281 8. Magnam miseriam fore, si omnes in matrimonium dari oporteat.
•  
  PDF 282 9. Lutheri de cælibatu antilogia.
•  
  PDF 283 10. Caluini de cælibatu vertigo & inconstantia.
•  
  PDF 284 11. Ipsius Caluini sanctissimus cælibatus.
•  
  PDF 284 Capvt XXII. Bono conjugali mala annexa, quæ vel impudentium querelis, vel stultoru[m] erroribus, vel castis sapientium consilijs caussam solent præbere.
•  
  PDF 284 §. 1. Coniuges, tam inter opes, quàm inter calamitates posse numerari.
•  
  PDF 285 2. Malarum mulierum multitudo, & inde periculum.
•  
  PDF 286 3. Quàm diligenti consideratione opus sit, in vxore eligenda?
•  
  PDF 288 4. Bonæ vxores acquirendæ difficultas.
•  
  PDF 288 5. Quàm difficilis res sit, ex mala muliere bonam facere?
•  
  PDF 290 6. Disparitas in matrimonijs periculosa.
•  
  PDF 292 7. Quantæ res ambiguitatis, vxorem ducere?
•  
  PDF 294 8. Mala ab vxore malâ prouenie[n]tia.
•  
  PDF 297 9. Matrimonij mala matrimoniorum authori tribuentium error.
•  
  PDF 297 Capvt XXIII. De tribus matrimonij bonis, quibus conjugium honestatur, & apud Fideles acceptum, apud infideles & hæreticos quosdam detestabile redditur.
•  
  PDF 297 §. 1. Tria matrimonij bona.
•  
  PDF 298 2. Quale, & quantum sit bonum matrimonij fides?
•  
  PDF 298 3. Bonum prolis in matrimonio quale & quantum sit?
•  
  PDF 299 4. Quale & quantum bonum sit matrimonij perpetuitas?
•  
  PDF 301 5. Quinam hæretici matrimoniu[m], tamquam malum damnarint?
•  
  PDF 302 6. A Catholocis, nec matrimonium, nec certos cibos damnari.
•  
  PDF 302 7. Quomodo Ecclesia Clericis possit matrimonia prohibere?
•  
  PDF 303 8. Cur hæretici matrimonia damnarint?
•  
  PDF 305 Capvt XXIV. Matrimoniorum statum per se bonum esse, tamquam à Deo & natura ad prolem generandam, mutuamq[ue] opem inductum.
•  
  PDF 305 §. 1. Institutionem matrimonij diuinam esse.
•  
  PDF 306 2. Dignitas matrimonij ab institutione, benedictione, & sacrime[n]ti ratione.
•  
  PDF 307 3. Matrimoniu[m] non damnari ab his, qui virginitatem ei anteponunt.
•  
  PDF 307 4. Primarius matrimonioru[m] finis Proles.
•  
  PDF 308 5. Secundarius matrimonij finis, adiutorium.
•  
  PDF 309 6. Exempla coniugum sibi mutuo succurrentium.
•  
  PDF 310 7. Dauidis à Michol adiutorium.
•  
  PDF 311 8. Stupenda mulieru[m] erga viros sanandos exempla.
•  
  PDF 312 9. Mira vxoris erga maritum patientia & cura.
•  
  PDF 314 Capvt XXV. Prouidentia Dei, homines singulari cura, in matrimonia locantis, ostenditur exemplis antiquioribus.
•  
  PDF 314 §. 1. Primi coniugij quanta Deo fuerit cura prouidentiaque?
•  
  PDF 318 2. Isaac nuptię quanta prouidentia procurata?
•  
  PDF 320 3. Patriarchæ Iacob matrimonium mirabiliter dispositum.
•  
  PDF 321 4. Iosephi Patriarchæ coniux castitarti dedita.
•  
  PDF 321 5. Moysis matrimonium diuinis auspicijs ortum.
•  
  PDF 322 6. Othonielis, Dauidis, itemque Ruth, Estheris & Tobiæ nuptæ, virtutibus impetratæ.
•  
  PDF 324 7. Matrimonium Rhodopes, calcei elegantiâ procuratum.
•  
  PDF 325 Capvt XXVI. Iudicia Dei in matrimonijs, etiam recentioribus, prouidentißimè, conciliandis ac locupletandis, præsertim si non opes, sed virtus aspiciatur.
•  
  PDF 325 §. 1. Etiam in coniugum disparitate diuinam prouidentiam reperiri.
•  
  PDF 326 2. Mores, non opes, in futuro coniuge spectandos.
•  
  PDF 326 3. Opes sequi, si virtutes præcedant, in coniugijs.
•  
  PDF 328 4. Meliùs virtutibus, quàm facultatibus coniuges colligari.
•  
  PDF 328 5. Vxor diues eleemosynis acquisita.
•  
  PDF 329 6. Vxoris ducendæ non pecunia sed religio intuenda.
•  
  PDF 330 7. Crates pauper à nobili virgine in maritum electus.
•  
  PDF 331 8. Beneuolentia mirabilis nuptiaru[m] conciliatrix.
•  
  PDF 337 9. Sponsa pecuniæ qua[m] fidei datæ amantior à diabolo abrepta.
•  
  PDF 338 Capvt XXVII. Cura Dei in Matrimonijs etiam conseruandis, diuinæ Scripturæ exemplis patefit.
•  
  PDF 338 §. 1. Penes quemnam coniugum sit, ex diuina prouidentia, dominum?
•  
  PDF 339 2. Matrimonij diuina cura, tempore diluuij.
•  
  PDF 340 3. Abrahami & Saræ coniugium, in Aegypto diuinitus custoditum.
•  
  PDF 340 4. An Abraham sine mendacio; potuerit Sara[m] suam sorore[m] nominare?
•  
  PDF 341 5. Quanta matrimonij violatoribus, à Deo mala impendeant?
•  
  PDF 342 6. Pharaonis exemplo, adulteros terreri.
•  
  PDF 343 7. Forma Saræ periculosa, Abrahamo sollicitudinem injecit.
•  
  PDF 344 8. Abimelech cur, & quomodo ob Saram punitus?
•  
  PDF 345 9. Vxor Lot & Susanna, illa flammis, hæc saxis liberata.
•  
  PDF 346 Capvt XXVIII. Eadem Dei cura prouidentiáque, in conseruandis matrimonijs, tam dæmonis, quam Sanctorum ope duplici, declaratur.
•  
  PDF 346 §. 1. Diaboli transportatione seruatum coniugium.
•  
  PDF 347 2. Prodigiosa mariti ad vxorem translatio, Angelorum manibus facta.
•  
  PDF 351 3. Effectus tam miræ translationis.
•  
  PDF 351 4. In eadem historia Numinis prouidentia.
•  
  PDF 352 5. Absente co[n]iuge, ad secundas nuptias non esse festinandum.
•  
  PDF 353 Capvt XXIX. Illicitus pluralitas vxorum in quantas tricas conijciat?
•  
  PDF 353 §. 1. Leuitas & malitia hominum, conjugia mutantium.
•  
  PDF 354 2. Quando pluralitas vxoru[m] licita fuerit, vel illicita?
•  
  PDF 355 3. Polygamiæ mirabilis Labyrinthus.
•  
  PDF 358 4. Aequiuocationem suo tempore non tantùm vtilem, sed etiam licitam esse.
•  
  PDF 359 5. Matrimonij inuiolabile vinculum; annulo pronubo significatum.
•  
  PDF 360 Capvt XXX. Cur Deus, matrimoniorum author & custos, tam multos maritos, aut tam multas vxores malas esse permittat? & quænam sint contra malas mulieres remedia?
•  
  PDF 360 §. 1. Bono coniugij statui mala esse admixta.
•  
  PDF 360 2. Cur coniugali statui mala admisceantur?
•  
  PDF 362 3. Mulieres sæpe esse maritorum cruces.
•  
  PDF 362 4. Cur mulieres toties sint virorum cruces?
•  
  PDF 364 5. Coniunx bonus, quantu[m] bonu[m]?
•  
  PDF 365 6. Quanto rarior bona vxor, tanto debet esse charior.
•  
  PDF 365 7. Quàm conueniens sit, malas esse mulieres?
•  
  PDF 366 8. Vxores malas patieniâ corrigendas.
•  
  PDF 366 9. Malas mulieres verberibus emendare, esse barbarorum.
•  
  PDF 368 10. Aliquando etiam apud non barbaros esse necesse, vt mulieres verberibus emendentur.
•  
  PDF 370 11. Vxores formari moribus maritorum.
•  
  PDF 371 12. In vxorum electione, quàm sit ambigua deliberatio?
•  
  PDF 372 13. Cruces & extra, & intra matrimonium reperiri.
•  
  PDF 373 Capvt XXXI. Primum matrimonij bonum, seu fides coniugalis, quanta perfidia, quantísque adulterijs infestitur?
•  
  PDF 373 §. 1. Trib[us] matrimonij bonis, mala multa opponi.
•  
  PDF 374 2. Crebra Ethnicorum magnatum adulteria.
•  
  PDF 374 3. Etiam apud Christianos frequentia adulteriorum.
•  
  PDF 375 4. Quantus è violata coniugij fide existat dolor?
•  
  PDF 376 5. Quosdam impi[a]e in coniugum suoru[m] adulteria consentire.
•  
  PDF 376 6. Non habere vilum coniugem potestatem, vt jus suu[m] alteri resignet.
•  
  PDF 378 7. Coniuges etiam, qui videntur in alterius adulterium consentire, inuitos consentire.
•  
  PDF 379 8. Fame & inopia neminem debere adigi ad adulteria.
•  
  PDF 380 9. Summa malitia eorum, qui adulterare permittenst, vt permitta[n]tur.
•  
  PDF 380 10. Feminaru[m], lucri caussa, adulteria.
•  
  PDF 381 11. Adilterarum fraudes.
•  
  PDF 382 12. Adulterarum cædes.
•  
  PDF 383 13. Adulterarum impudentia & multitudo.
•  
  PDF 384 14. Quid ex coniugum perfidia colligendum?
•  
  PDF 385 Capvt XXXII. Prima caussa, ob quam Deus tot adulterijs perfidijsq[ue] matrimonia contaminari permittat; scilicet vt castorum coniugum fides tantò magis elucescat.
•  
  PDF 385 §. 1. Res, juxta earum naturas, in mundo regendas.
•  
  PDF 385 2. Ioseph castitatem & fidem, mœchæ flagitio, illustratam esse.
•  
  PDF 386 3. Vbi periculum est castitatis, nec ætati, nec consuetudini fidendum.
•  
  PDF 387 4. Fortitudo Iosephi in adultera repellenda.
•  
  PDF 387 5. Quàm multa Iosephum oppugnantia non expugnârint?
•  
  PDF 388 6. Quàm admiranda fuerit Iosephi virtus?
•  
  PDF 389 7. Oculorum custodia in Iob & alijs, quàm sit laudabilis, ostendunt oculi malè emissitij.
•  
  PDF 389 8. Malè adulteria, inter conjuges adultèrijs compensari
•  
  PDF 390 9. Eubata quomodo Laide[m] luserit?
•  
  PDF 390 10. Alios sanitati castitatem, alios libidinem anteferre.
•  
  PDF 391 11. Susannæ ad peccandu[m] te[n]tationes.
•  
  PDF 392 12. Susannæ constantia, senum nequitiâ probata.
•  
  PDF 393 13. Qua[n]tum peccati horrorem habuerint homines timorati.
•  
  PDF 394 14. Penelope, quanta constantia fidem Vlyssi seruârit?
•  
  PDF 394 15. Lucretiæ quantus fuerit amor fidei coniugalis?
•  
  PDF 395 16. Heroica feminarum, in adulterijs repellendis, fortitudo.
•  
  PDF 396 17. Honestæ feminæ, pro tutela debere esse virum.
•  
  PDF 397 18. Feminæ alium virum nescientis, duplex & rarum exemplum.
•  
  PDF 397 19. Cur fida vxor, in diuinis litteris ceruę comparetur?
•  
  PDF 398 20. Stimuli ad fidem coniugalem seruandam.
•  
  PDF 399 Capvt XXXIII. Secunda & tertia caussa, ob quam diuina bonitas justißimè adulteria fieri permittit, scilicet fidei diuinæ & duplicis temperantiæ defectus.
•  
  PDF 399 §. 1. Mundi cum ætæ defectus.
•  
  PDF 400 2. Fidei lumine priuatos facilè in impura labi.
•  
  PDF 401 3. Atheismum & hæresin esse januam adulteriorum.
•  
  PDF 402 4. Etiam Catholicos se profiteri, qui tamen hæreticè sunt impuri.
•  
  PDF 403 5. Ebrietas adulteriorum mater.
•  
  PDF 404 6. Adulteria adulterijs puniri, permittente Deo.
•  
  PDF 405 7. Exemplis coniugum, coniuges fieri adulteros & adulteras.
•  
  PDF 405 8. Quàm meritò adulteri adulterijs conjugum puniantur?
•  
  PDF 406 9. In militia adulterantes puniri domi.
•  
  PDF 407 10. Ducum militumq[ue] licentia quid exemplo efficiat?
•  
  PDF 409 11. Vir vino crudelis adulteram & viricidam facit, à Deo mirabiliter punitam.
•  
  PDF 411 12. Alia adultera diuinitus patefacta & punita.
•  
  PDF 412 Capvt XXXIV. Quanta permissorum à Deo adulteriorum caussa, vt Magistratui ciuili detur justitiæ administrandæ occasio?.
•  
  PDF 412 §. 1. A Deo adulteria puniente Magistratui justitiæ exercendæ exemplum dari.
•  
  PDF 414 2. Quàm malè agat Magistratus, qui adulteria dissimulat?
•  
  PDF 414 3. Græci & Romani olim adulteriorum punitores.
•  
  PDF 415 4. Beniamitarum adulterium, quàm seuerè fuerit ab Israelitis punitu[m]?
•  
  PDF 416 5. Tarquinij adulterium à Romanis quo ardore vindicatum?
•  
  PDF 417 6. Quanto zelo Phinees exarserit in peccantes?
•  
  PDF 418 7. Zelus filiorum Iacob ob raptum sororis.
•  
  PDF 419 8. Regia vxor violatoris sui caput ad pedes mariti abijciens.
•  
  PDF 420 9. Adulteria tam á ciuili, quàm ab Ecclesiastico magistratu grauissimè punita.
•  
  PDF 421 10. Quàm malè judicent, qui secundùm faciem judicant.
•  
  PDF 422 11. Adulteria in indignè communicantibus, item ab Indis & Turcis, quàm seuerè punita? Et, quàm stulti sint adulteriorum dissimulatores?
•  
  PDF 424 12. Iudices remissos idolis similes esse.
•  
  PDF 425 13. Nocentes nocentibus facilè indulgere.
•  
  PDF 426 Capvt XXXV. Quinta caussa, aliarum virtutum occasio, permißione adulteriorum, hominibus à Deo oblata.
•  
  PDF 426 §. 1. Ioseph patientiæ maritalis exemplum.
•  
  PDF 427 2. Feminarum duarum mira patientia, erga maritos delinquentes.
•  
  PDF 428 3. Admirandâ petientiâ virum mulier corrigit.
•  
  PDF 430 4. Adultera Ioannem Baptista[m] ad Martyrium promouet.
•  
  PDF 430 5. Geilana adultera S. Kilianum & socios Martyrio afficit.
•  
  PDF 432 6. Ob vxorem adulteram Paulus, Eremita factus.
•  
  PDF 432 7. Ob vxorem adulteram Gangulphus mundum deserüit.
•  
  PDF 433 8. S. Gangulpho per vxorem adulteram occasio sanctitatis oblata.
•  
  PDF 434 9. Impuras difficiliùs quidem pœnitentiam agere, posse tamen agere, aliquot exemplis docetur.
•  
  PDF 435 10. Solam peccatorum malitiam ante oculos positam facilè aliquem trahere ad desperandum.
•  
  PDF 436 11. Misericordiam quoque diuinam à peccatoribus spectandam, vt in spem erigantur.
•  
  PDF 439 Capvt XXXVI. Quanta ex Zelotypiæ & iræ vitio, præsertim in matrimonijs, mala oria[n]tur?
•  
  PDF 439 §. 1. Cur suspiciones Deus inter coniuges esse sinat & quantum eæ malum sint?
•  
  PDF 440 2. Ludouici Seueri tragica zelotypia.
•  
  PDF 448 3. Quid è præcedente exemplo pręterea discendum?
•  
  PDF 450 4. Leues suspicionum caussæ quàm grauis mali sint caussa, in exemplo annuli S. Itæ ostenditur.
•  
  PDF 451 5. Suspicio ex ligula quò progressa?
•  
  PDF 451 6. Quid, & vnde zelus ac zelotypia?
•  
  PDF 452 7. Lex zelotypiæ apud Iudæos qualis fuerit?
•  
  PDF 453 8. Qui maximè sint zelotypi?
•  
  PDF 454 9. Aliæ zelotypiæ caussæ.
•  
  PDF 455 10. Suspiciosus zelotypiæ effectus.
•  
  PDF 455 11. Theodosij Imp. zelotypia.
•  
  PDF 457 12. Zelotypiæ temerariæ suspicio è psalmis sumpta.
•  
  PDF 458 13. Calamitas zelotypiæ à S. Chrysostomo descripta.
•  
  PDF 460 14. Remedia zelotypiæ.
•  
  PDF 461 Capvt XXXVII. Sterilitas proli opposita, an matrimonio, aut coniugibus officiat?
•  
  PDF 461 §. 1. Matrimonia prolis caussa iniri.
•  
  PDF 462 2. Quàm multa & varia mala bono prolis opponantur?
•  
  PDF 464 3. Quàm tribulationem carnis, & cur habeant coniuges?
•  
  PDF 466 4. Sterilitatis fructus.
•  
  PDF 467 5. Sterilitatem coniugum à justo Deo esse.
•  
  PDF 468 6. Cur etiam justos coniuges Deus steriles esse sinat?
•  
  PDF 469 7. Sterilium co[n]iugum consolatio.
•  
  PDF 470 8. Sterilitatis remedium oratio.
•  
  PDF 470 9. Dei mater, in sterilitate, vtiliter inuocata.
•  
  PDF 471 10. Apostoli, S. Nicolaus, alijq[ue] Sancti à sterilibus fructuosè inuocati.
•  
  PDF 472 11. Sterilitatem ope Sanctoru[m] pelli posse, ostendit Propheta Eliséus.
•  
  PDF 473 12. Caussæ, & licita ac illicita remedia sterilitatis.
•  
  PDF 474 13. Nefanda prolis destructio.
•  
  PDF 475 14. Multitudine prolis puniti.
•  
  PDF 476 15. Mulier 364. infantes vna vice peperit.
•  
  PDF 478 Capvt XXXVIII. Cur matrimonia abortibus contristentur?
•  
  PDF 478 §. 1. Varia vel conceptæ, vel natæ prolis incommoda.
•  
  PDF 479 2. Abortûs naturales causs[a]e.
•  
  PDF 480 3. Abortuum procuratio quantum crimen?
•  
  PDF 481 4. Ethnici abortum procuratum detestantes.
•  
  PDF 482 5. Aristoteles, circa abortus procurandos, error.
•  
  PDF 484 6. Cur prægnantibus nimis delicata quies obsit?
•  
  PDF 485 7. Cibi potusq[ue] intemperantia quàm sit prægnantibus noxia?
•  
  PDF 486 8. Ira, alijq[ue] affectus & modi, quibus abortus efficiuntur.
•  
  PDF 488 9. Votifraga mulier multiplici abortu punita.
•  
  PDF 489 10. Sterilitatem à Deo non tantùm vt pœnam, sed & alias ob caussas venire.
•  
  PDF 489 11. Eutychij Episcopi precibus filius impetratus & prædictus.
•  
  PDF 491 Capvt XXXIX. A prole matri, in vtero & partu, cur dolor veniat? à quo purißima Dei mater exempta fuit.
•  
  PDF 491 §. 1. Cur Euæ dolores partûs decreti?
•  
  PDF 491 2. Infantes in vtero Rebeccæ cur collisi?
•  
  PDF 492 3. Rebeccæ exemplo vteri doloribus grauidas moneri, vt Deo se concilient.
•  
  PDF 493 4. Ex vteri dolore à prægnantibus conijci posse de dolore partûs.
•  
  PDF 494 5. Parturie[n]tium dolor, quibus de caussis, aut quo fructu accidat?
•  
  PDF 495 6. Dei matre[m] sine dolore peperjsse.
•  
  PDF 496 7. Dei matrem, in puerperio, sordes non passam esse.
•  
  PDF 497 8. Quinam doceant, Dei matrem sine secundinis peperisse?
•  
  PDF 498 9. An B. Virgo purificatione indiguerit?
•  
  PDF 499 10. An B. Deipara legi Purificationis fuerit obstricta? & cautela puerperis adhibenda.
•  
  PDF 500 11. Qua[n]ta sit cura proli impe[n]denda?
•  
  PDF 501 Capvt XL. Quantæ parentibus, sæpe in matrimonio à liberis, & quas ob caussas, cruces enascantur?
•  
  PDF 501 §. 1. Varia parentum à liberis mala.
•  
  PDF 502 2. Elusa spes patris, in Aethiope nato.
•  
  PDF 502 3. Mortem infantis quantum luxerit Dauid?
•  
  PDF 503 4. Luctus è morte Marcelli.
•  
  PDF 504 5. Qua[n]tus Dauidi dolor fuerit ex morte Absalonis?
•  
  PDF 504 6. Sturmius, ne ex filij obitu doleret, cœlibatum coluit.
•  
  PDF 506 7. Quæ, & cur à prole in matrimonio mala?
•  
  PDF 506 8. Viros ipsos caussam dare vxoribus, vt suspectæ esse possint.
•  
  PDF 508 9. Absentiam filiorum subinde prodesse parentibus, quantumuis dolentibus.
•  
  PDF 509 10. Filios sæpe mori in pœnam parentum.
•  
  PDF 510 11. Parentes ipsos sæpe proli suæ mortem moliri.
•  
  PDF 511 12. Indulgentiâ parentum sæpe liberos perire.
•  
  PDF 513 13. Parentum ob liberos justæ in vtroq[ue] sæculo pœnę.
•  
  PDF 514 14. Filios varias ob caussas, è viuis justè ereptos, non nimis dolendos esse.
•  
  PDF 515 Capvt XLI. Quid sit, & quanti faciendum, tertium matrimonij bonum, seu insolubilitas?
•  
  PDF 515 §. 1. Liberorum multitudo aliquando incommoda, & quid sit tertium matrimonij bonum?
•  
  PDF 516 2. Quantu[m] & vnde sit matrimonij vinculum?
•  
  PDF 517 3. Vinculum matrimonij à S. Augustino explicatum.
•  
  PDF 518 4. Matrimonium duplici sensu Sacramentum dici, & eius insolubilitas, quibus bona vel mala?
•  
  PDF 519 5. Infidelium matrimonium quare non sit Sacramentum?
•  
  PDF 520 6. Vinculu[m] matrimonij cur bonu[m]?
•  
  PDF 522 7. Quàm arctum fuerit, etiam apud Ethnicos matrimonij vinculu[m]?
•  
  PDF 523 8. Quæ vxores etiam in morte à viris noluerint separari?
•  
  PDF 524 9. Secundis nuptijs abstinere non quidem necessarium, sed tamen laudabile esse.
•  
  PDF 525 10. Blancæ se cum marito sepelientis castitas, & mirifica coniunctio.
•  
  PDF 527 11. Alia exe[m]pla coniugum erga mortuos, in amore constantium.
•  
  PDF 528 12. Amore coniugali, deformes videri formosos, & vitia excusari.
•  
  PDF 529 13. Artemisię erga defunctum Mausolu[m] nimius amor.
•  
  PDF 530 14. Forma vxori, castitatis caussâ, ablata. & mariti caussâ restituta.
•  
  PDF 532 15. Quomodo Ecclesia, vt sit vxori similis, sine ruga & macula esse debeat?
•  
  PDF 534 Capvt XLII. An insolubilitas nonnullis meritò quodda[m] malum matrimonij esse videatur?
•  
  PDF 534 §. 1. Insolubilitas matrimonij cur nonnullis matrimonij malu[m] videatur?
•  
  PDF 534 2. Mores malos in caussa esse, vt coniux à coniuge optet separari.
•  
  PDF 535 3. Coniugis morte gaudentium exempla.
•  
  PDF 537 4. Post indeliberata coniugia meritò pœnitentiam sequi.
•  
  PDF 539 5. Parentum consilia & consensum, in matrimonijs ineundis, non spernendum.
•  
  PDF 541 6. Sine delibaratione, nullum statum eligendum : & posse etiam inscijs parentibus matrimonia iniri.
•  
  PDF 543 7. An & quomodo matrimonium solubile sit?
•  
  PDF 544 8. Qualis separatio sit remedium mali coniugij?
•  
  PDF 546 Capvt XLIII. Quinam, & an rectè matrimonium adhuc magis insolubile esse optarent?
•  
  PDF 546 §. 1. Varijs modis & caussis matrimonia solui.
•  
  PDF 547 2. Absentia coniugu[m] ad quid prosit?
•  
  PDF 549 3. Morbi coniugibus an noceant?
•  
  PDF 549 4. Impedimenta coniugij esse obseruanda.
•  
  PDF 550 5. Impedimenta matrimonium dirimentia.
•  
  PDF 552 6. Cur mors coniugibus misera?
•  
  PDF 553 7. Ninus & Candaules reges, itemq[ue] Collatinus nimio mulierum amore perditi.
•  
  PDF 554 8. Iuuenis d[a]emone[m] pro vxore duce[n]s.
•  
  PDF 555 9. S. Candida pro marito mortua.
•  
  PDF 556 Capvt XLIV. De bono viduitatis.
•  
  PDF 556 §. 1. Cur beatior sit vidua, quàm coniugata?
•  
  PDF 557 2. Quanto in honore fuerint viduæ, te[m]pore Apostolorum?
•  
  PDF 559 3. Iudith qua[m] illustris vidua fuerit?
•  
  PDF 560 4. De duabus viduis in Euangelio laudatis.
•  
  PDF 561 5. Viduæ sanctæ antiquiores.
•  
  PDF 562 6. Quàm pia vidua fuerit S. Cunegunda?
•  
  PDF 563 7. Philippæ Lothringæ vidu[a]e virt[us]?
•  
  PDF 564 8. Viduarum curam quantam habeat Deus?
•  
  PDF 566 9. Quænam veræ viduæ ce[n]seantur?
•  
  PDF 567 10. Viduas neque cogi, neque prohiberi nubere.
•  
  PDF 568 11. Viduarum apud Ethnicos honor.
•  
  PDF 569 12. Euphrasia & Marcella, amore Christi viduæ.
•  
  PDF 570 13. Olympias virgo & vidua quàm sancta?
•  
  PDF 572 14. A femina hac quid feminæ debeant discere?
•  
  PDF 573 15. Maria Victoria quàm excellens & vxor & vidua fuerit?
•  
  PDF 578 16. Vidualis castitas.
•  
  PDF 579 17. Viduitatis vtilitas & honestas.
•  
  PDF 581 Capvt XLV. Fructus, qui è faustis matrimonijs oriuntur.
•  
  PDF 581 §. 1. Varij matrimoniorum fructus.
•  
  PDF 581 2. Coniugis fides quantorum bonorum mater?
•  
  PDF 584 3. Vetulæ lenæ merces.
•  
  PDF 585 4. Concordia coniugij vinculum & fructus.
•  
  PDF 587 5. Coniugij fructus religio.
•  
  PDF 588 6. Cæsarea regina de coniuge suo merita.
•  
  PDF 591 7. Luciæ in procum potens pietas.
•  
  PDF 592 8. Iesuitarum origini femina occasionem dedit.
•  
  PDF 593 9. Vxor à viro docta SS. Cosman & Damianum patrones legere.
•  
  PDF 594 10. Indus ab vxore in fide confirmatus
•  
  PDF 594 11. Quàm fortiter vxor alia marito suo constantia[m] suaserit, & persuaserit.
•  
  PDF 595 12. Vxoris contra virum constantia.
•  
  PDF 597 13. Fructus matrimonij in filios redundans à matribus.
•  
  PDF 598 14. Matres, quæ filios suos à cælo retrahunt.
•  
  PDF 598 15. B. V. matribus imitanda.
•  
  PDF 599 16. Alia mater Deo filium suum offerens.
•  
  PDF 599 17. Mater alia filium ad martyrium animans.
•  
  PDF 601 18. Nuptijs lis composita.
•  
  PDF 602 19. Coniunx à coniuge in hostem excitatus.
•  
  PDF 603 20. Regna per coniuges adepta.
•  
  PDF 604 Capvt XLVI. Quis fructus etiam ex infaustis matrimonijs haustus sit, vel hauriri poßit?
•  
  PDF 604 §. 1. Infaustis matrimonijs fausta illustrari & fieri faustiora.
•  
  PDF 606 2. Infaust[a]e nupti[a]e vnius alterum faciunt cautiorem, & maximè attentiorem ad religionem.
•  
  PDF 607 3. Opum diuersitas in coniugibus quàm suspecta esse debeat?
•  
  PDF 608 4. Vxor mala viro dat occasionem, vt se virum ostendat.
•  
  PDF 608 5. Coniunx malus coniugi dat patientię occasionem.
•  
  PDF 610 6. Viri erga [a]egrotam coniugem mirabilis patientia & charitas.
•  
  PDF 611 7. A feminis quanta damna orta sint?
•  
  PDF 614 8. Fabula de diabolo vxorem suma metuente.
•  
  PDF 615 9. Alia fabula docetur, pr[a]estare cælibem vitam, quàm diabolicam ducere vxorem.
•  
  PDF 616 10. Quid Apostoli ex infaustis coniugijs collegerint?
•  
  PDF 617 11. Christum sponsum alijs sponsijs præferentium virginum exempla.
•  
  PDF 618 12. Quas in matrimonijs necessitates S. Chrysostomus censuerit considerandas?
•  
  PDF 619 13. Quid Ammon è coniugij difficultatibus collegerit?
•  
  PDF 620 14. Quid Ethnici collegerint è matrimonijs infaustis?
•  
  PDF 622 15. A tempore Apostolorum Virgines fuisse, quæ matrimoium honorauerunt.
•  
  PDF 623 16. S. Paulum, & alios plerosq[ue] Apostolos non fuisse coniugatos.
•  
  PDF 625 17. Ethnicorum de matrimonij incommodis commodisq[ue] cælibatûs rationes.
•  
  PDF 626 18. Quàm præstantes sint nuptiæ spirituales?
•  
  PDF 627 Capvt XLVII. Quid, & quàm varia sint monstra? & num etiam in omnibus Mundi partibus reperiantur?
•  
  PDF 627 §. 1. Cur de monstris agendum?
•  
  PDF 628 2. Monstri acceptio, & exempla.
•  
  PDF 629 3. An monstra in omnibus rebus, etiam in artibus dentur?
•  
  PDF 630 4. In cælo stallato, & sub eo monstra esse.
•  
  PDF 631 5. Ignium monstra.
•  
  PDF 632 6. Aëris monstra.
•  
  PDF 633 7. Aquarum monstra.
•  
  PDF 634 8. Duo Nilotica vel monstra, vel spectra.
•  
  PDF 635 9. Piscis mirificè figuratus.
•  
  PDF 636 10. Alius piscis armis bellicis prodigiosus.
•  
  PDF 637 11. Terrena monstra.
•  
  PDF 638 12. Monstrosi terræ motus.
•  
  PDF 639 13. Monstrosorum effectuum lapis.
•  
  PDF 640 14. Metallorum monstra.
•  
  PDF 640 15. Plantarum monstra.
•  
  PDF 641 16. Animalia intra rupes monstrosa inuenta.
•  
  PDF 642 17. Animalia monstrosè loquentia, vel parientia.
•  
  PDF 643 18. An mulæ sint monstra, & num naturaliter pariant?
•  
  PDF 643 19. Monstra ex hominibus nata.
•  
  PDF 643 20. Infantes locuti, & varia superstitio quorumdam de nocte natiuitatis Christi.
•  
  PDF 645 Capvt XLVIII. De illis elementorum monstris, quæ in dubium vocantur, vt de Pyrali, Salamandra, Phœnicce, Scylla, Charybdi, Sirenibus, piscibus foßilibus, vnicorne, Sphynge, Cantauris, &c.
•  
  PDF 645 §. 1. Pyralis & Salamàndra num sint fabulosæ?
•  
  PDF 646 2. Vnde probari videatur Phœnice[m] esse in rerum natura?
•  
  PDF 648 3. Phœnicis ætatem & vrbem fabulosam esse.
•  
  PDF 650 4. Semend[a]e & Phœnicis refutatio.
•  
  PDF 651 5. Qualis concedi possit Phœnix?
•  
  PDF 652 6. Scylla esse rem fabulosam.
•  
  PDF 653 7. Variæ de Sirenibus opiniones.
•  
  PDF 655 8. Sirenes omnino in rerum natura esse.
•  
  PDF 656 9. An dentur pisces fossiles?
•  
  PDF 657 10. Fossiles pisces à Seneca non recte esse nagatos.
•  
  PDF 657 11. Quomodo pisces fossiles sub terram venire possint?
•  
  PDF 658 12. An, & quomodo pisces extra aquam viuere, & spirare postint?
•  
  PDF 659 13. An sint in terris Monocerotes?
•  
  PDF 662 14. Bestias quasdam raras monstra videri.
•  
  PDF 662 15. An, & quid sint Sphinges?
•  
  PDF 664 16. An dentur in rerum natura Centauri, Hippocentauri?
•  
  PDF 666 17. Vnde probabile sit Centauros esse?
•  
  PDF 668 18. Qui negent Centauros esse?
•  
  PDF 669 19. Respondetur Centaurorum oppugnatoribus.
•  
  PDF 671 Capvt XLIX. Iniquas hominum de monstris & monstrosis querelas compesci ex eo, quòd monstra & monstrosi sint Dei opus, & eoru[m] irrisores diuinitas punia[n]tur.
•  
  PDF 671 §. 1. Murmurationes & querelæ contra monstra.
•  
  PDF 673 2. An, & quomodo Deus sit author mo[n]strorum?
•  
  PDF 674 3. Monstra tamquam Dei opus non esse carpenda.
•  
  PDF 675 4. S. Gregorij Turonensis solatiu[m] breuitatis Deus author.
•  
  PDF 676 5. Roberti Bellarmini Cardinalis heroicum responsum.
•  
  PDF 677 6. Sæpe sub deformi corpore pulchram animam latere.
•  
  PDF 677 7. Non esse judicandum secundùm faciem.
•  
  PDF 678 8. Deformes legatus despiciens Valentinianus à Deo punitus.
•  
  PDF 679 9. Ob corporis defectum non esse murmurandum, aut querendum.
•  
  PDF 681 Capvt L. Vniuersum monstris ornari, Pygmæis & Gigantibus, ac enormiter fortibus; ostenditur.
•  
  PDF 681 §. 1. Rebus monstrosis tamquam oppositis, res non monstrosas magis elucere.
•  
  PDF 681 2. Pygmæos ipsa deformitate sua esse gratiosos.
•  
  PDF 683 3. Procerus miles à pumilo, per crudele[m] jocum jussus trucidari.
•  
  PDF 683 4. Pumilorum gratiosa paruitas.
•  
  PDF 684 5. Paruitas corporis qu[a]e in nostra potestate non est, tamen vtilis est, & aliquibus nomen fecit.
•  
  PDF 684 6. Deu[m] per paruos magna patrasse.
•  
  PDF 686 7. Num totæ sint in terris Pygmæorum nationes?
•  
  PDF 687 8. Giganteæ staturæ homines, curiosoru[m] voluptas.
•  
  PDF 688 9. Gigantes esse terribiles.
•  
  PDF 689 10. Voluptas & vtilitas pariter de Galetio percepta.
•  
  PDF 690 11. E Gigantibus vt ex omnibus alijs magnis rebus, Dei gloriam magis elucere.
•  
  PDF 691 12. In Samsone, meliore Hercule, quanta decora donaq[ue] Dei conspecta sint?
•  
  PDF 696 13. Quos Poétæ finxerint mo[n]strosæ fortitudinis viros? & de Cleomede.
•  
  PDF 696 14. Alij prodigiosarum virium viri, Tritanus & Georgius Castriotus.
•  
  PDF 698 15. Deo non secus ac Aureliano, ob fortitudinem laudes dicendas.
•  
  PDF 699 16. Dei potentia contra potentes ostensa.
•  
  PDF 700 17. Impij Gigantes fulminati.
•  
  PDF 700 18. Milonis fortitudo quomodo superata?
•  
  PDF 702 19. Maximini fortitudo, & superbia dejecta.
•  
  PDF 703 20. Caij Matij vis, honor breuis, & vana dignitas.
•  
  PDF 704 21. Polydamas alter Samson, quomodo oppressus?
•  
  PDF 705 Capvt LI. Climata Cæli, regiones terræ, imaginationes vehementes, aliæq[ue] naturales monstrorum caussæ.
•  
  PDF 705 §. 1. Quibus terris & temporibus diuersi coloris & magnitudinis homines nati?
•  
  PDF 707 2. Quibus in locis homines pusilli nascantur?
•  
  PDF 708 3. Naturæ authoris esse rerum naturis cursum suum relinquere.
•  
  PDF 709 4. Cur alia alibi monstrosa, vel no[n] monstrosa videantur?
•  
  PDF 710 5. Vbi caninâ, alijsq[ue] figuris homines nascantur?
•  
  PDF 712 6. Lunæ, aliorumq[ue] siderum influxus etiam in monstra multum posse.
•  
  PDF 712 7. Quam vim in monstra habeat materia, vis formatrix, &c?
•  
  PDF 713 8. Imaginationem multa posse in hominum formas, varijs exemplis ostenditur.
•  
  PDF 715 9. Matres aspectu partu[m] afficientes.
•  
  PDF 715 10. Laruati mariti effectus.
•  
  PDF 716 11. Nome[n] & insignia fœtui impressa.
•  
  PDF 717 12. Quid imaginatio possit vel non possit in corpus proprium?
•  
  PDF 718 13. Quid imaginatio possit in corpus quasi alienum?
•  
  PDF 720 Capvt LII. Prima moralis monstrorum caussa, vt sint signa Dei, monere aut sanare volentis.
•  
  PDF 720 §. 1. Per monstra aliquid significari.
•  
  PDF 721 2. Monstrum sub Polycriti forma vaticinans.
•  
  PDF 722 3. Victoriarum amittendarum nuntia monstra.
•  
  PDF 723 4. Deum per monstra, ac præsertim per cometas, de ventura calamitate præmonere.
•  
  PDF 724 5. Ignium monstra clades vaticinantia.
•  
  PDF 725 6. Ignis & Aëris alia boni ominis monstra.
•  
  PDF 725 7. Aquarum prodigia.
•  
  PDF 727 8. Terrarum monstra.
•  
  PDF 728 9. Lapidum & metalloru[m] monstra.
•  
  PDF 729 10. Plantarum fausta & infausta monstra.
•  
  PDF 730 11. Auium exoticarum monstra.
•  
  PDF 731 12. Apum, formicarum, aliáque mo[n]stra, infantium faustorum præsagia.
•  
  PDF 732 13. Quadrupedum, & loquentium bestiarum monstra.
•  
  PDF 732 14. Præsaga hominum monstra.
•  
  PDF 735 15. Quanta sit Dei bonitas homines per monstra præmonentis?
•  
  PDF 737 Capvt LIII. Secunda moralis monstrorum caussa, vt sit pœna hominum ob scelera plectendorum, & qui, aut cur aliqua capitis parte, aut toto capite monstrosi nati sint?
•  
  PDF 737 §. 1. Monstra esse justitiæ diuinæ monimenta.
•  
  PDF 737 2. Visionibus Deus docuit, monstra esse in pœnam peccatorum.
•  
  PDF 738 3. Ob peccata homines decaluari.
•  
  PDF 740 4. Pili color monstrosè mutatus, & pileus monstrosus in pœna[m] datus.
•  
  PDF 742 5. Frons filij in parentem ingrati à bufone deformata.
•  
  PDF 746 6. Oculorum & aurium peccata in ijsdem sensibus punita.
•  
  PDF 748 7. Facies adulteræ monstrosa.
•  
  PDF 748 8. Adulteri & laruatorum monstrosa facies.
•  
  PDF 750 9. Diabolica facies imprecatione impetrata.
•  
  PDF 750 10. Voce monstrosa puniti.
•  
  PDF 751 11. Capita vitulina in humanu[m] versa.
•  
  PDF 753 12. Caput piscis in caput Symmachi mutatum, in terrorem Theodorici Regis.
•  
  PDF 753 13. Caput S. Ioannis Baptistæ in ferale conuiuium illatum capito saltatricis vindicatur.
•  
  PDF 755 14. Irrisor retorto collo præposterè videns punitur.
•  
  PDF 755 15. Ex illegitimo matrimonio regis Proles anserino collo nata.
•  
  PDF 756 16. Venationis amore diuinum cultum omittens canina prole plectitur.
•  
  PDF 757 Capvt LIV. Qui, & cur, reliquis corporis membris, aut etiam toto corpore prodierint in lucem?
•  
  PDF 757 §. 1. Cur homines quidam nascantur & fiant gibbosi?
•  
  PDF 758 2. Cum veste carnea natus
•  
  PDF 759 3. Sanctorum virorum irrisores, equorum ritu caudati facti.
•  
  PDF 760 4. Manus monstrosa è ligno enata.
•  
  PDF 761 5. Impij in noctem natiuitatis Christi; toto anno saltantes.
•  
  PDF 762 6. Chorearum indecentia & periculum.
•  
  PDF 763 7. Malè occupati saltantium pedes.
•  
  PDF 765 8. Ebriosi Bachanalia celebrantis filius monstrificus.
•  
  PDF 766 9. Crudelitas Regis Morindi, exotico monstro vindicata.
•  
  PDF 767 10. Monstrosissimus partus vigilandum clamans.
•  
  PDF 768 Capvt LV. Punitorum monstrosa lepra, & monstrosa statua, è diuinis litteris explicata.
•  
  PDF 768 §. 1. Lepram olim fuisse pænam peccati.
•  
  PDF 769 2. Lepram Iudæorum olim multas ob caussas fuisse monstrosam.
•  
  PDF 771 3. Murmuratio sororis Moysis, qualis fuerit, vt lepram mereretur?
•  
  PDF 772 4. Murmuratricis Mari[a]e imitatores quâ pœnâ pœnitentiáue digni?
•  
  PDF 773 5. Alia peccata lepram merentia, & remedia eadem sanantia.
•  
  PDF 774 6. Statuæ salis in quam versa est vxor Lot, perennitas.
•  
  PDF 775 7. Firmitas & miraculu[m] statuæ salis.
•  
  PDF 776 8. Solum corpus vxoris Lot, non item animam in statuam salis esse conuersam.
•  
  PDF 777 9. Peccatum vxoris Lot nu[m] fuerit mortale?
•  
  PDF 778 10. Quid discamus ex vxoris Lot exemplo?
•  
  PDF 780 Capvt LVI. Quantum ex rege Nabuchod onosore, & ob quæ peccata, monstrum factum sit?
•  
  PDF 780 §. 1. Iouis in taurum mutati fabula, in Rege Nabuchodonosore historia facta.
•  
  PDF 781 2. Quanta in Nabuchodonosore facta sit Metamorphosis?
•  
  PDF 783 3. Non esse parabolam, sed veram historiam Regis Nabuchodonosoris.
•  
  PDF 782 4. Quibus modis mutari potuerit, vel non potuerit Nabuchodonosor?
•  
  PDF 783 5. Cerebro corruptorum lepida exempla
•  
  PDF 785 6. Mutationem Nabuchodonosoris no[n] fuisse merè imaginariam.
•  
  PDF 786 7. Nabuchodonosorem nec bestiam, nec semibestiam fuisse.
•  
  PDF 787 8. Quam Nabuchodonosor in anima passus sit mutaionem?
•  
  PDF 789 9. Quam in corpore passus sit mutationem Nabuchodonosor?
•  
  PDF 793 11. Babylonis magnitudo, superbiæ Nabuchodonosoris caussa, cum alioru[m] superbia collata.
•  
  PDF 795 Capvt LVII. Tertia moralis monstrorum caussa, vt non tam pœna, quàm medicina; divinoru[m]q[ue] Sacramentorum commendatio, & procuratio virtutis, conseruatioq[ue] castitatis sit.
•  
  PDF 795 §. 1. Monstrositatem Nabuchodonosori profuisse, eumq[ue] pœnitentiam egisse, non item Pharaonem.
•  
  PDF 796 2. Monstrositas vultûs occasio est pœnite[n]tiæ agendæ, & co[m]mendandæ.
•  
  PDF 797 3. Monstrosus Regis Cassani filius Baptismo curatus.
•  
  PDF 797 4. Baptismus è porcis præstigiosis homines faciens magnæ conuersionis caussa fuit.
•  
  PDF 798 5. Baptismo leprosi curati.
•  
  PDF 799 6. Constantinus Imperator Baptismo à lepra curatus.
•  
  PDF 801 7. Monstrum à Baptismo abhorre[n]s.
•  
  PDF 801 8. Etiam Confirmationis Sacramento monstra curata esse.
•  
  PDF 802 9. Eucharistiæ desiderio monstrosa virgo sanata.
•  
  PDF 803 10. Virgo castitatis amore deuenustata.
•  
  PDF 804 11. Virginitatem vt seruarent sanctæ puellæ, oculos perdiderunt.
•  
  PDF 806 12. Virgintatis seruandæ caussa spontaneo vulnere denasatæ.
•  
  PDF 807 13. Linguam potiùs quàm virginitatem amittens Martyr.
•  
  PDF 808 14. Mulier muta, ne esset maledica.
•  
  PDF 809 15. Sancta Liberata obtentâ à Deo barbâ virginitatem defendit.
•  
  PDF 810 16. Galla vidua amore castitatis barbata.
•  
  PDF 811 17. Alæ virgines morbis deformatæ, ne virginitatis jacturam paterentur.
•  
  PDF 812 18. Virgo in vrsę speciem mutata, ne violaretur.
•  
  PDF 814 Capvt LVIII. Quanta monstrorum caussa diabolus se transfigurans, vt probet, terreat, puniat, & suam deformitatem detogat?
•  
  PDF 814 §. 1. Variæ Dei, variæ diaboli caussæ, ob quas monstra inducunt.
•  
  PDF 815 2. Diaboli atrâ formâ apparentes.
•  
  PDF 817 3. Diabolus, Mauri specie, Dei seruos ab oratione impediens.
•  
  PDF 819 4. Variarum bestiarum figuræ, in quas se stygius Vertumn[us] transfigurat.
•  
  PDF 821 5. Acherontici Protei, versipelles ludi.
•  
  PDF 821 6. Diabolus draconis formâ descriptus.
•  
  PDF 823 7. Quibus modis dæmon apparere soleat?
•  
  PDF 825 8. Veræ, & phantasticæ apparitionis discrimen & modus.
•  
  PDF 826 9. Diabolus apparens cogitur se aliquo signo prodere.
•  
  PDF 827 10. Spiritus aliquando vera, aliquando ex aëre, aliaue materia facta corpora assumere.
•  
  PDF 828 11. Ob quas caussas tam turpis appareat superbus alioquin Spiritus?
•  
  PDF 829 12. Monstrorum Acheronticorum fœditas horrorem parit.
•  
  PDF 830 13. Vtile esse, vt subinde talia mo[n]stra terreant peccatores.
•  
  PDF 831 Capvt LIX. Cur, & quàm monstrosos diaboli faciant eos, quos insident?
•  
  PDF 831 1. Homines quosdam à malis spiritibus verè insideri.
•  
  PDF 832 2. Idem à Sacris litteris docetur.
•  
  PDF 833 3. Quid sit à Dæmone insessum esse.
•  
  PDF 835 4. Exempla eorum, quos insidens diabolus in monstra deformauit.
•  
  PDF 836 5. Quot mala corporibus & animabus eorum, quos insidet, inferat diabolus?
•  
  PDF 839 6. Sine potestate à Deo datâ in neminen posse intrare diabolos.
•  
  PDF 840 7. Variæ caussæ, ob quas diuina bonitas homines sinit ab insidente humani generis hoste vexari.
•  
  PDF 842 8. Omnis peccator meretur à diabolo cui se subijcit possideri.
•  
  PDF 843 9. In energumenis pœna diuina consideranda.
•  
  PDF 844 10. Exempla eoru[m], qui in pœnam à Dęmone sunt insessi.
•  
  PDF 844 11. Ob leuiores quoque culpas Dæmoni in hominem dari potestatem.
•  
  PDF 846 12. Clariora exempla eorum, qui ob leues culpas traditi sunt diabolo cruciandi.
•  
  PDF 846 13. Multo magis ob grauiora peccata alij puniti recensentur.
•  
  PDF 848 14. Sancti dæmonem in alios sæuientem impetrantes.
•  
  PDF 849 15. Quàm iustè Diui subinde, immisso malo spiritu, impios piuniant?
•  
  PDF 850 16. An & cur innocentes Deus sinat à malis spiritibus insideri?
•  
  PDF 851 17. Exemplum innocentis à diabolo insessæ fæminæ.
•  
  PDF 853 Capvt LX. An & quomodo diabolus poßit creaturas in monstra conuertere?
•  
  PDF 853 1. Sensus quæstionis, & aduersariorum fundamenta.
•  
  PDF 853 2. Miræ plantarum & animalium Metamorphoses.
•  
  PDF 855 3. Sexuum inter se naturalis transmutatio.
•  
  PDF 855 4. Qui autores & quæ exempla doceant, homines in lupos aliasq[ue] bestias mutari?
•  
  PDF 858 5. Magarum & magorum in Thessalia transmutatio.
•  
  PDF 859 6. Sagæ in feles versæ.
•  
  PDF 861 7. Sagæ foras vectæ sub alieno Schemate vulneratæ.
•  
  PDF 862 8. Sagæ in vrsum, & sagi in trumcum & bouem lepida conuersio.
•  
  PDF 864 9. Experientijs suprà narratis quinam authores decepti sint?
•  
  PDF 865 10. Sensus humanos errare posse.
•  
  PDF 865 11. A diabolo no[n] posse homines in bestias, aut bestias in homines conuerti.
•  
  PDF 868 12. Varij modi, quibus malus spiritus videtur homines in bestias transmutare.
•  
  PDF 870 13. Multas mutationes hominum tantúm phantasticas esse.
•  
  PDF 871 14. Naturali vi corpori, nec in duobus simul locis positione[m], nec penetrationem dari posse.
•  
  PDF 873 15. Aduersariorum ratio diluitur.
•  
  PDF 874 16. A transmutatione sexûs, & authoritate suspectorum, non validum duci argumentum.
•  
  PDF 875 17. Varijs præstigijs efficere dæmonem, vt hominum in bestias mutationes veræ videantur.
•  
  PDF 877 18. Quænam insit in fabulis veritas?
•  
  PDF 878 19. Cur à Deo præstigæ dæmonum permittantur; & quænam sint contra eas remedia?
•  
  PDF 880 20. Magos dum illudunt, illudi, & præstigijs suis sæpe perire.
•  
  PDF 881 Capvt LXI. Suismet homines vitijs in quales bestias transmutentur?
•  
  PDF 881 §. 1. Vitijs homines non naturâ, sed moribus in bestias transmutari.
•  
  PDF 883 2. Peccatis rationem sopiri, quâ sola à brutis distamus.
•  
  PDF 884 3. In quasnam bestias homo malus ex Epicteti sententia vertatur?
•  
  PDF 885 4. Philonis, & S. Gregorij Nysseni de hominis in bestiam metamorphosi sententia.
•  
  PDF 886 5. D. Chrysostomi, & Isidori, eius imitatoris, de eadem re verba.
•  
  PDF 887 6. Clementis Alexandrini, & Senecæ judicio, luxuriantes in bestias mutari.
•  
  PDF 888 7. Eiusdem Clementis sententia, quos vulpibus, cicadis, &c. comparet?
•  
  PDF 889 8. Monstrosi superbarum feminarum sumptus.
•  
  PDF 891 9. Monstrosus feminarum, virorumq[ue] fucus.
•  
  PDF 894 10. A vitijs homines varijs bestijs similes fieri.
•  
  PDF 895 Capvt LXII. Defectus monstrorum & naturæ plerumq[ue] aliunde compensari.
•  
  PDF 895 §. 1. In libera Dei potestate esse vt monstra producat.
•  
  PDF 896 2. Compensatio eorum quæ desunt in vno loco, aut alia re à diuina prouidentia mundo esse prospecta.
•  
  PDF 897 3. Paruoru[m] hominu[m] magna virtus.
•  
  PDF 899 4. Alypianæ breuitas excusata, virtus laudata à S. Gregorio Nazianzeno.
•  
  PDF 900 5. Formæ deficientis compensatio.
•  
  PDF 901 6. Auriu[m] defectus aliunde co[m]pe[n]sati.
•  
  PDF 903 7. Monstrosarum aurium vtilitas.
•  
  PDF 904 8. Monstrosorum pedum vtilitas.
•  
  PDF 905 9. Manuum & brachiorum compensatio admiranda.
•  
  PDF 907 10. Cæcitas oculorum, manuum dexteritate compensata.
•  
  PDF 908 11. Oculorum sensus animi sensum impedit.
•  
  PDF 909 12. Cæcorum mirifica ingenia.
•  
  PDF 911 13. Cæci venatoris ingeniosa industria.
•  
  PDF 912 14. Exemplum cæci per nasum videntis.
•  
  PDF 913 15. Aliquos Sanctos alijs sanitatem à Deo impetrasse, quâ ipsi caruerunt.
•  
  PDF 914 16. Linguæ vsu priuatus, prophetię dono ornatus.
•  
  PDF 916 Capvt LXIII. Monstrositatem omnem cessaturam apud Beatos, futuram autem, apud damnatos.
•  
  PDF 916 §. 1. Monstrosos homines æterna vitæ capaces esse.
•  
  PDF 917 2. Omnibus Sanctorum membris, in resurrectione, suum decorem futurum.
•  
  PDF 917 3. Vt in Christo resurgente ita & in alijs Sanctis quædam vulnera tamquam virtutis testimonia mansura.
•  
  PDF 919 4. An, & quæ mo[n]strositates sint in damnandis mansura?
•  
  PDF 921 5. In Sa[n]ctis seruata substa[n]tiæ integritate, solam deformitatem perituram.
•  
  PDF 922 6. Qui nunc gemino, aut semiferino, alitérue monstroso sunt corpore, siue boni, siue mali, quomodo sint resurrecturi?
•  
  PDF 923 7. Quomodo Sa[n]cti in me[n]sura[m] ætatis plenitudinis Christi sint resurrecturi?
•  
  PDF 926 8. Omnia me[m]bra, & naturæ debitos humores resurge[n]tibus esse redde[n]da.
•  
  PDF 927 9. Vngues quoque, & capillos resurgentibus esse reddendos.
•  
  PDF 927 10. Quæ materia resurgentibus & an costa sit reddenda Adamo?
•  
  PDF 928 11. Medicina monstrosorum.
•  
  PDF 930 12. Qui, & cur dixerint, feminas non in suo sexu resurrecturas?
•  
  PDF 931 13. Feminæ, cur in suo sexu sint resurrecturæ?
•  
  PDF 931 14. Solutio argumentorum contra sexu[m] femineum obiectorum.
•  
  PDF 933 15. Ad quid sexuum & membrorum diuersitas sit resurrectura, & in cælo futura?
•  
  PDF 935 16. An, & quomodo resurrecturi sint, qui antè moriuntur quàm nascantur
•  
  PDF 936 17. Epilogus huius, de monstris & monstrosis, tractatûs, ostendens, non esse in his caussam querelarum; sed occasionrm diuinæ prouidentiæ & bonitatis admirandę.
•  
  PDF 939 Index Rervm Et Verborvm Tomi Secvndi.
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Back cover
•  
  PDF  Spine
•  
  PDF Tomvs Tertivs
•  
  PDF  Front cover
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Title page
•  
  PDF 1 Capvt I. Paupertas, ob quas cassas, hominibus odiosa, atq[ue] execrabilis videatur?
•  
  PDF 1 §. 1. Idem apud Deum, pauper & diues: sed non item apud homines.
•  
  PDF 2 2. Quanti diuitias fecerint Poetæ?
•  
  PDF 2 3. Quanti fecerint diuitias Prophetæ & Philosophi?
•  
  PDF 4 4. Paupertas amicis, rebus necessarijs, & ope aliena videtur carere.
•  
  PDF 4 5. Paupertas malæ educationis & vitiorum caussa, virtutumq[ue] ob ex esse videtur.
•  
  PDF 5 6. Bulæ exemplum egestate ad rapinas adacti.
•  
  PDF 6 7. Paupertas extrem[a]e impatienti[a]e caussa.
•  
  PDF 7 8. Paupertas extremæ impatie[n]tiæ caussa.
•  
  PDF 8 Capvt II. Quid sit, & quotuplex paupertas; tresq[ue] pauperum classes.
•  
  PDF 8 §. 1. Pauperum inani querelæ quomodo satisfiat?
•  
  PDF 9 2. In quonam consistat paupertas?
•  
  PDF 10 3. Quotuplex sit paupertas?
•  
  PDF 11 4. Prima classis patienter paupertatem tolerantium.
•  
  PDF 13 5. Altera classis patienter paupertatem tolerantium.
•  
  PDF 13 6. Ad vtrumque parati, & contenti exemplum.
•  
  PDF 15 7. Ad vtramque fortunam parati exemplum aliud.
•  
  PDF 16 8. Tertia classis paupertatem diuitijs anteponentium.
•  
  PDF 17 9. Qui paupertatem putent etiam esse gloriosam?
•  
  PDF 18 10. Miseria eorum, qui ægrè ferunt, sibi aliquid deesse, & Plutum, vt Deum adorant.
•  
  PDF 19 11. Paupertatem & diuitias in vtramq[ue] partem, hoc est, benè & malè posse adhiberi.
•  
  PDF 21 12. Cur quidam voluntariam paupertatem eligant?
•  
  PDF 22 Capvt III. Vel ex Ethnicorum doctrina, paupertatem diuitijs esse anteponendam.
•  
  PDF 22 §. 1. Pauperis ad Saturnum supplicatio de rerum æqualitate inducenda.
•  
  PDF 24 2. Longè meliorem esse pauperu[m], quam diuitum condicionem.
•  
  PDF 26 3. Ex Aristidæ aliorumq[ue] sententia paupertatem diuitijs antistare.
•  
  PDF 27 4. Paupertas liberalitatis socia.
•  
  PDF 27 5. Copia inops & inopia copiosa.
•  
  PDF 28 Capvt IV. Acquisitio, posseßio, amißio diuitiarum, quantis miserijs sit obnoxia?
•  
  PDF 28 §. 1. Nescire eos, quid appetant, qui opes appetunt.
•  
  PDF 30 2. Mentes humanas appetitu cæcari.
•  
  PDF 31 3. Quantus sit labor in diuitijs acquirendis.
•  
  PDF 32 4. Quantis sceleribus oplerumq[ue] diuitiæ acquirantur?
•  
  PDF 33 5. Pessimæ artes, quibus diuitiæ atque nobilitas sæpe sunt quæsitæ.
•  
  PDF 34 6. Cura & solicitudo in diuitijs retinendis.
•  
  PDF 35 7. Quàm miseros faciat pecunia habentes?
•  
  PDF 37 8. In paupertate delicias maiores percipi, quàm in diuitijs.
•  
  PDF 39 9. Miseram esse felicitatem, in possessione diuitiarum.
•  
  PDF 40 10. Diuitiarum amissio luctuosa.
•  
  PDF 41 11. Dolor ex amissione diuitiarum, ab exemplis Dionysij Siracusani, Crassi, & Ioan[n]is Conarij Equitis Poloni.
•  
  PDF 42 Capvt V. Quanta diuitijs & vitijs inter se sit cognatio?
•  
  PDF 42 §. 1. Diuitijs boni benè, mali malè vtuntur.
•  
  PDF 44 2. Diuitiarum pericula & damna.
•  
  PDF 45 3. Superbia è diuitijs.
•  
  PDF 46 4. Diuitiæ, sunt caussa multorum criminum.
•  
  PDF 48 5. Diuitiarum vanitas, ab exemplo Alarici Gothorum Ducis.
•  
  PDF 49 6. Auaritiæ sordes & insatiabilitas, ab exemplo Midæ, Vespasiani, Mich. Paphlagonis, Iustiniani.
•  
  PDF 51 7. Auaritiæ sitis, & theasaurizantium vanitas.
•  
  PDF 53 8. Prodigalitas è diuitijs.
•  
  PDF 56 9. Bella & lites è diuitijs.
•  
  PDF 57 10. Diuitias appeti ob vindictam, ob qua[m] ipsam essent fugiendæ.
•  
  PDF 57 11. Opes, bellorum, & aliorum tam publicorum, quàm priuatorum malorum caussam esse.
•  
  PDF 59 12. Auarus quomodo se ipsum cruciet?
•  
  PDF 59 13. Auaritiam nec mortuis parcere.
•  
  PDF 61 14. Auaritia[m] esse caussam parricidioru[m].
•  
  PDF 62 15. Auaritiam & Ambitionem in fratres sæuijsse.
•  
  PDF 63 16. Auaritiam pecunias Deo anteponere.
•  
  PDF 65 17. Constantini Manassis de auro elogia, quod malè pro Numine colitur.
•  
  PDF 66 Capvt VI. Immodica & stulta diuitiarum cupiditate homines iram, vindictamq[ue] Dei & diuitiarum amißionem promereri: quamquam ex hac amißione nemo de beat judicari.
•  
  PDF 66 §. 1. Parabola de auri cupiditate sapientiam destruente.
•  
  PDF 67 2. Quantis auari stulitijs decipia[n]tur?
•  
  PDF 68 3. Meritò amittere diuitias, qui eis immeritò inhiant.
•  
  PDF 69 4. Hominum exemplo Deum ad auaritiam plectendam inuitari.
•  
  PDF 70 5. Non tamen more hominum dissimulari à Deo hominum auaritiam.
•  
  PDF 71 6. Exempla punitorum ob auaritia[m].
•  
  PDF 73 7. Militiæ auaritia cur, & quomodo à Deo plectatur?
•  
  PDF 74 8. Ecclesiastica bona inuadens auaritia paupertate punita.
•  
  PDF 76 9. Quinam auari Ecclesiastica bona inuadant?
•  
  PDF 77 10. Caussæ complures, ob quas Deus auaros militiæ duces sinit de pauperari.
•  
  PDF 78 11. Dari diuitias, & auferri bonis æquè ac malis.
•  
  PDF 79 Capvt VII. Ipsa vitia diuitijs pariter, & diuitibus obesse: ac proinde vel hinc opes, tamquam spinas & laqueos, habendas, immò abijciendas esse.
•  
  PDF 79 §. 1. Superbia auaritiæ amica, & inimica.
•  
  PDF 80 2. Prodfigalitas auaritiæ aduersa.
•  
  PDF 81 3. Ira, pigritia, auaritia quantum noceat diuitibus?
•  
  PDF 82 4. Inuidia auarum plectens pecuniâ.
•  
  PDF 83 5. Tragicum auaritiæ in se ipsam sæuientis exemplum.
•  
  PDF 86 6. Diuitiarum execratio.
•  
  PDF 87 7. Cur diuitiæ spinis comparentur?
•  
  PDF 88 8. Cur diuitiæ laquei vocentur?
•  
  PDF 89 9. Pecunia iniustè acquisita, vtiliter perdita.
•  
  PDF 90 Capvt VIII. Quanta multis diuitiæ sint occasio æternæ damnationis?
•  
  PDF 90 §. 1. Christi testimonio difficile esse diuitibus saluari.
•  
  PDF 91 2. Auaros ijs miseriores esse qui ad metalla damnantur.
•  
  PDF 93 3. Auari inter opes, miseranda mors.
•  
  PDF 93 4. Vt non sine prodigio Israelitas, per mare ad terram promissionis, ita neque diuites ad cælum peruenire.
•  
  PDF 95 5. Aurerum torquem putans, laqueum à diabolo accipit, diuites, præ pauperibus, auferente.
•  
  PDF 96 6. Diuitiæ, etsi sint beneficium Dei, tamen ob humanam cæcitatem, fiunt exitij caussa.
•  
  PDF 97 7. Diuitias esse occasionem damnationis, quia faciunt immisericordes.
•  
  PDF 98 8. Auari liberalitatem suam retractantis, subita pœna.
•  
  PDF 99 9. Diues, quia immisericors, fuit damnatus.
•  
  PDF 100 10. Diues etiam, quia voluptarius fuit, damnatus est.
•  
  PDF 101 11. Auaritiæ fraudes Acheronticis flammis dignæ.
•  
  PDF 102 12. Hæreditates injustæ, quàm seuerè etiam in hæredibus punitæ.
•  
  PDF 104 13. Diuitis & pauperis mors inter se collata.
•  
  PDF 105 14. Periculosum diuitiarum pondus abijciendum esse.
•  
  PDF 106 Capvt IX. Qualis diuitum, qualis pauperum mors esse soleat?
•  
  PDF 106 §. 1. Pauperum mors pretiosa, diuitum pessima.
•  
  PDF 107 2. Poëticum exemplum diuitis, vitam prolongare cupientis.
•  
  PDF 108 3. Poëticum exemplum pauperis, morte gaudentis.
•  
  PDF 111 4. Historiæ sacræ diuitum, mortem timentium.
•  
  PDF 112 5. Quàm vehementer Antiochus mortem timuerit?
•  
  PDF 113 6. Quàm sit pretiosa mors Sanctorum, Sadoth declarauit.
•  
  PDF 114 7. Pretiosa Blesillæ, & S. Ioannis Eleemosynarij, pauperumq[ue] mors.
•  
  PDF 115 Capvt X. Pauperum diuitias esse regnum cælorum, quod non solùm ipsis promissum, sed etiam alijs per ipsos.
•  
  PDF 115 §. 1. Pauperum eminentia regia, etiam in hac vita.
•  
  PDF 116 2. Pauperum potestas regia, etiam in hac vita.
•  
  PDF 117 3. Regnum cælorum dare, esse pauperum, quia id possunt impetrare orando.
•  
  PDF 119 4. Regnum cælorum à pauperibus aperiri, dum alios ad misericordiam mouent.
•  
  PDF 120 5. Misericordes misericordiam consequi.
•  
  PDF 122 6. Cur prudentes domini pauperes magni faciant
•  
  PDF 122 7. Sicut nos erga pauperes gerimus, ita se erga nos gerit Deus.
•  
  PDF 123 8. Exempla eorum, qui per pauperes, sibi ad c[a]elum aditum fieri vtiliter crediderunt.
•  
  PDF 125 Capvt XI. Pauperum diuitias, esse virtutes.
•  
  PDF 125 §. 1. Pauperum diuitias esse regnum cælorum spe & re.
•  
  PDF 126 2. Regnum cælorum, quod pauperum esse dicitur, variè accipi.
•  
  PDF 127 3. Paupertatem vt virtutum, ita & diuitiarum esse caussam.
•  
  PDF 127 4. Paupertatem esse otij inimicam, laboris patronam.
•  
  PDF 129 5. Paupertas humilitatis mater est, sicut superbia filia diuitiarum.
•  
  PDF 130 6. Amor paupertatis, fons liberalitatis.
•  
  PDF 132 7. Paupertas etiam per miracula fit liberalis.
•  
  PDF 133 8. Paupertas Pacis & Concordiæ mater, sicut auaritia discordiarum.
•  
  PDF 135 9. Paupertas tempetantiæ mater.
•  
  PDF 135 10. Pauperis oratio quàm potens?
•  
  PDF 136 11. Paupertas spe & fiducia, itemq[ue] justitia & fortitudine locuples.
•  
  PDF 137 12. A paupertate virtutum, non criminum occasionem accipiendam esse, docet Lazari exemplum.
•  
  PDF 139 Capvt XII. Æquo animo pauperibus ferendum, si vanis diuitijs spolientur, cùm virtutibus, alijsq[ue] rebus melioribus nolentes spoliari non poßint.
•  
  PDF 139 §. 1. Quomodo S. Augustinus consolatus sit opibus non virtutibus spoliatos?
•  
  PDF 141 2. Par D. Antonij consolatio.
•  
  PDF 142 3. Iaponensis pueri de pretio paupertatis oratio.
•  
  PDF 142 4. Interiora hominis bona, quæ in paupertate elucent, magis æstima[n]da.
•  
  PDF 144 5. Etiam qui inuiti sua bona amiserunt, consolatione non carent.
•  
  PDF 144 6. Quàm bono dolo Macarius diuitem virginem deceperit, vt gauderet de eo, quod inuita amiserat.
•  
  PDF 146 7. Macarij & Ioannis Eleemosynarij, in pauperibus juuandis, quo modo imitandum sit exemplum?
•  
  PDF 147 Capvt XIII. Quantam Deus pauperum suorum curam gerat?
•  
  PDF 147 §. 1. Ad Deum optimum Mundi procuratorem pertinere tam parui, quàm magni mundi vices.
•  
  PDF 148 2. Variæ caussæ, ob quas peculiarem pauperum curam gerit Deus.
•  
  PDF 150 3. Exempla diuinæ erga pauperes curæ.
•  
  PDF 151 4. Cur Deus quosdam pauperes non statim juuet?
•  
  PDF 152 5. Deus suo tempore & pauperibus, & pauperum patronis succurrit.
•  
  PDF 153 6. Recens & luculentum diuin[a]e prouidentiæ & curæ erga pauperes exemplum.
•  
  PDF 156 7. Immisericordis, erga pauperem, vsurarij pœna.
•  
  PDF 157 8. Ludouico Imperatore, erga pauperes, longè liberalior Deus centuplum reddens.
•  
  PDF 158 9. Matre infantem suum curante magis solicitus Deus erga pauperes.
•  
  PDF 159 10. S. Stephanus Hungaroru[m] Rex, quantus, in amandis pauperibus, fuerit Dei imitator?
•  
  PDF 160 11. Ethelouoldi, VVilhelmi, Germani, sanctissimorum Episcoporum erga pauperes cura.
•  
  PDF 161 12. Ex veteri, & nouo testamento exempla feminarum, Eliséum, Christum, & Apostolos curantium.
•  
  PDF 162 13. Alio noui Testamenti pauperes curantium exempla.
•  
  PDF 163 Capvt XIV. Moysis, Eliæ, Ioannis Baptistæ, ipsius Christi & Deiparæ, itemq[ue] Apostolorum, ac primitiuorum Christianorum paupertas voluntaria.
•  
  PDF 163 §. 1. S. Bernardini de diuitijs ac paupertate parabola.
•  
  PDF 164 2. Moysis, Eli[a]e, aliorumq[ue] Prophetarum sancta paupertas.
•  
  PDF 165 3. S. Ioannis Baptistæ maxima paupertatis experimenta.
•  
  PDF 167 4. Christi Domini ac Seruatoris paupertas.
•  
  PDF 169 5. Beatissim[a]e Dei Matris paupertas.
•  
  PDF 171 6. Apostolorum paupertas.
•  
  PDF 173 7. Plurimos in primitiua Ecclesia, sicut & Ananiam, & Saphiram, se voto paupertatis obstrinxisse.
•  
  PDF 174 8. Essenorum paupertas.
•  
  PDF 175 9. Pauperes esse Deo similes.
•  
  PDF 178 Capvt XV. Amicos & fratres Christi Domini, hoc est, pauperes voluntarios, etiam posterioribus sæculis, plurimos extitisse.
•  
  PDF 178 §. 1. Pauperes esse amicos Christi.
•  
  PDF 179 2. Pauperes esse non tantùm amicos, sed etiam fratres & familiares Christi.
•  
  PDF 181 3. Amorem & votum paupertatis in primitiua Ecclesia extitisse.
•  
  PDF 182 4. Gallicani, Alexij, Calybitæ, Paulini, Paulæ, & Pam[m]achij voluntaria paupertas.
•  
  PDF 183 5. S. Ioannis Eleemosynarij excellens paupertas.
•  
  PDF 184 6. Agathonis, Antonij, & aliorum paupertas.
•  
  PDF 185 7. Arsenij, Mæsimæ, Iuliani, & aliorum Anachoretarum paupertas.
•  
  PDF 187 8. Religionum fundatores, quanti fuerint amatores paupertatis?
•  
  PDF 187 9. Sa[n]ctarum feminarum paupertas.
•  
  PDF 189 10. S. Claræ paupertas.
•  
  PDF 191 11. S. Catharinæ fili[a]e S. Brigittæ honorata diuinitus paupertas.
•  
  PDF 192 12. Pueri admirabilis amor paupertatis.
•  
  PDF 195 13. Mechtildis & fratris eius, regiæ sobolis, admiranda studia paupertatis.
•  
  PDF 199 14. Varijs modis homines imitari posse exempla pauperum Christi.
•  
  PDF 200 Capvt XVI. Fuisse etiam, apud Ethnicos, amatores & laudatores paupertatis.
•  
  PDF 200 §. 1. Ad quam paupertatem Ethnici peruenerint?
•  
  PDF 201 2. Maximi virtute apud Romanos, opibus minimi.
•  
  PDF 202 3. Pauperes no[n] solùm diuitibus esse beatiores, sed vitæ huic nostræ omnino necessarios.
•  
  PDF 203 4. Falsò putata felicitas diuitum.
•  
  PDF 205 5. Vera pauperum felicitas.
•  
  PDF 207 6. Regum miseriæ.
•  
  PDF 208 7. Cur præstet, esse pauperem?
•  
  PDF 210 8. Philosophorum de paupertatis pretio judicia.
•  
  PDF 211 9. Variarum virtutum caussa, variorúmque Græcorum heroum decus paupertas.
•  
  PDF 212 10. Romanorum heroum paupertas.
•  
  PDF 214 Capvt XVII. Sancti Bernardini de triplici genere pauperum sententia, & Codri, Crœsiq[ue] exempla.
•  
  PDF 214 §. 1. Tres classes paupertatis, vel pauperum.
•  
  PDF 214 2. Simulata, seu hypocritica paupertas.
•  
  PDF 215 3. Necessaria paupertas.
•  
  PDF 216 4. Ex necessaria paupertate voluntaria[m] esse faciendam.
•  
  PDF 217 5. Diuitis & pauperis fabella è S. Bernardino.
•  
  PDF 218 6. Præcedens fabula, in Lazaro & epulone explicata.
•  
  PDF 219 7. Tertia optimaq[ue] pauperu[m] classis.
•  
  PDF 220 8. Apostolici pauperes, cur suas opes abjecerint ad pedes Apostoloru[m]?
•  
  PDF 221 9. Codri pauperis historia.
•  
  PDF 222 10. Solonis de Crœsi diuitijs ac felicitate judicia.
•  
  PDF 224 11. Crœsi exitus infelix.
•  
  PDF 225 12. Quomodo ijs, qui falsò se cum Crœso felices judicârunt, resipiscendum?
•  
  PDF 226 Capvt XVIII. Quid sit Honor, Laus, Gloria? quantum bonum? & æquè istud bonum improbis, ac probis contingere.
•  
  PDF 226 §. 1. Quid, & vnde Honor, & quomodo à gloria differat?
•  
  PDF 228 2. Quantum bonum sit Honor? eumq[ue] excellentiorem, excellentioribus deberi.
•  
  PDF 229 3. Multos contra Deum murmurare, quòd Honor æquè malis ac bonis detur, vel negetur.
•  
  PDF 231 Capvt XIX. An, & quomodo vel fas, vel vanum sit, Honorem gloriámue appetere?
•  
  PDF 231 §. 1. Agesilaus, & alij cur contempserint honorem?
•  
  PDF 231 2. Cur Christus reprehe[n]derit Pharisæos, Phylacteria dilatata, & fimbrias magnificantes?
•  
  PDF 232 3. An, & quomodo liceat Magistri, vel Patris titulum appetere, vel non appetere? & num virtus humilitatis antiquitus fuerit cognita?
•  
  PDF 233 4. Humilitatis & magnanimitatis, tamquam eiusdem virtutis, esse, honoris appetentiam refrænare.
•  
  PDF 234 5. Quæ sit magnanimi indoles circa honorem?
•  
  PDF 235 6. Magnanimitate[m] non aduersari Christianæ humilitati.
•  
  PDF 235 7. Quatuor modis gloriam appeti; sed non omnibus benè.
•  
  PDF 238 8. Gloriam humanam, nequaquam, vt finem operum nostrorum, esse spectandam.
•  
  PDF 240 9. Quando bonum sit, omnibus velle placere?
•  
  PDF 243 10. Honorem sine alio sine appetere esse vanorum.
•  
  PDF 244 Capvt XX. Nonnulla circa licitum, vel illicitum honoris appetitum quæsita, quando scilicet is rationi conformis sit? quando honor negligi, vel non negligi poßit? & quale in eo sit præmium, vel incitamentum virtutis?
•  
  PDF 244 §. 1. Non omne bonu[m] benè appeti.
•  
  PDF 245 2. Cur bona fama non sit negligenda?
•  
  PDF 246 3. An honor, & quomodo tamquam virtutis præmium possit appeti?
•  
  PDF 247 4. Multos ob honorem magna & bona facere, sed malè, si propter solum honorem.
•  
  PDF 249 5. Propter veram, hoc est, propter æternam gloriam rectè homines operari.
•  
  PDF 250 Capvt XXI. Gloriam Deo debitam, Deo dandam, immò Deum in gloria appetenda imitandum.
•  
  PDF 250 §. 1. Quomodo omnia in gloriam Dei sint facienda?
•  
  PDF 251 2. Cur Deus gloria[m] à nobis expetat?
•  
  PDF 252 3. Quomodo nos, imitatione Dei, possimus gloriam expetere?
•  
  PDF 253 Capvt XXII. Quando vana gloria ab hominibus appetatur? & num liceat desiderare Episcopatum?
•  
  PDF 253 §. 1. Tres vanæ gloriæ classes.
•  
  PDF 255 2. Cur Episcopatus licitè peti possit?
•  
  PDF 257 3. Laborem, non honorem, in Episcopatu esse appetendum.
•  
  PDF 258 4. Qui fugiant, qui ambiant regimen?
•  
  PDF 258 5. Episcopatum qui fugerint?
•  
  PDF 260 Capvt XXIII. Deum justè Beatos, in cælo, gloria & honore, in terris autem gratiâ & justitiâ coronâsse; nec sine magnis caußis hominibus gloriæ appetitum reliquisse.
•  
  PDF 260 §. 1. Quid sit, & quanto facienda gloria cælestis?
•  
  PDF 261 2. Qua in gloria creatus sit homo?
•  
  PDF 262 3. Etiam post Adami lapsum aliquid esse in homine quod honorari possit.
•  
  PDF 263 4. Cur honoris appetitus homini insit?
•  
  PDF 263 5. Vanæ gloriæ atq[ue] honoris caussâ facta aliquando in Dei honorem conuerti.
•  
  PDF 265 6. Et Christi, & magnorum Principum, magnos honores fugientium exemplo, satius esse honoris appetitum domare.
•  
  PDF 266 7. Laudis amore, & metu dedecoris, multa mala vitari, & bona fieri.
•  
  PDF 267 8. Honoribus labores velut melle condiri.
•  
  PDF 268 9. Honoribus homines conciliari.
•  
  PDF 269 Capvt XXIV. Per laudem gloriamq[ue] humanam, multos non solùm ad artes, verùm etiam ad virtutes fuisse excitatos.
•  
  PDF 269 §. 1. Ab honoribus artes, & artifices inuitari.
•  
  PDF 270 2. Quantopere olim Poëtæ sint honorati?
•  
  PDF 272 3. Oratores, historici &c. quantis honoribus sint cumulati?
•  
  PDF 273 4. Honore industriam Castimoniamq[ue] firmari.
•  
  PDF 275 5. Honor cos fortitudinis.
•  
  PDF 277 6. Opera nostra ad Dei honorem referenda, non autem ad propriam famam more Ethnicorum.
•  
  PDF 278 Capvt XXV. Quibusnam honor, & qualis, præsertim Parentibus, Præceptoribus, senioribus debeatur?
•  
  PDF 278 §. 1. Quatuordecim classes eorum, quibus honore[m] debemus exhibere.
•  
  PDF 280 2. Quis honor Pare[n]tibus debeatur?
•  
  PDF 281 3. Laconis, Eliséi, & Theodosij de obseruantia erga Magistros judiciu[m].
•  
  PDF 282 4. Alia illustria exempla eorum, qui Præceptores suos honoraueru[n]t.
•  
  PDF 284 5. Senibus, tamquam Patribus, aut Præceptoribus, aut Magistratui, honorem deberi.
•  
  PDF 285 6. Varij modi, quibus senes possunt, aut solent honorari.
•  
  PDF 289 7. Senes non esse contemnendos.
•  
  PDF 290 Capvt XXVI. Coniugibus, dominis, benefactoribus, rerum peritis, & amicis honorem deberi.
•  
  PDF 290 §. 1. Coniugibus quis honor debeatur?
•  
  PDF 291 2. Seruos dominis suis honorem debere.
•  
  PDF 292 3. Quomodo tractandi sint serui, vt dominos suos honorent?
•  
  PDF 294 4. Cur? & quomodo honorandi sint benefactores?
•  
  PDF 296 5. Rerum, in quacumq[ue] re, periti, quantum sint honorati?
•  
  PDF 297 6. Iuris peritorum, ac præcipuè Christophori Longolij honor.
•  
  PDF 299 7. Theologorum ac SS. Patrum honor.
•  
  PDF 300 8. Quàm fuerint honorati Philosophi?
•  
  PDF 302 9. Pulchrum ab eloquentia nomen, qui sint sortiti?
•  
  PDF 302 10. Amici cur honorandi?
•  
  PDF 303 Capvt XXVII. Viduas quoq[ue] & Magistratus & Sacerdotes, Deoq[ue] consecratos, itemq[ue] Sanctos, & omnes Christianos, præcipuè autem Deum esse summo honore prosequendum.
•  
  PDF 303 §. 1. Viduas honorandas, non lædendas esse.
•  
  PDF 304 2. Cur Magistratus sit honorandus?
•  
  PDF 305 3. Magistratus obedientiâ honorandos.
•  
  PDF 307 4. Alij modi, quibus Magistratus solent honorari.
•  
  PDF 308 5. Tam in veteri, quàm in nouo Testamento Sacerdotes fuisse eximiè honoratos.
•  
  PDF 309 6. Varij Sacerdotum honores.
•  
  PDF 311 7. Hostium erga Sacerdotes reuerentia.
•  
  PDF 312 8. Honor Sanctis debitus & habitus.
•  
  PDF 313 9. Sancti nomine honorati, & alijs modis culti.
•  
  PDF 314 10. Canonizatione culti Sancti.
•  
  PDF 315 11. Varijs modis, sed maximè inuocatione Sanctos honorari.
•  
  PDF 317 12. Contra inuocationem Sanctorum, quàm infirma argumenta afferantur?
•  
  PDF 318 13. Omnes honorandos esse.
•  
  PDF 320 14. Deum ante omnia colendum atque honorandum esse.
•  
  PDF 321 Capvt XXVIII. Cur non solùm malis, sed etiam sæpe bonis honores negari, vel auferri diuina prouidentia patiatur?
•  
  PDF 321 §. 1. Perire honorem, qui indignis tribuitur.
•  
  PDF 322 2. Ob quas caussas honor indignis non sit dandus?
•  
  PDF 324 3. Quas ob caussas bonis honores non conferantur?
•  
  PDF 326 4. Honoratorum pericula & status.
•  
  PDF 327 5. S. Spiridonis patiens humilitas honorata.
•  
  PDF 327 6. Nihil honoris vel acquirendi, vel recupera[n]di caussâ ambitiosè age[n]du[m].
•  
  PDF 328 7. Eosdem esse injuriarum & honorum contemptores.
•  
  PDF 330 8. Hercules Ferrariensis atroci injuria affectus, quàm magna cum laude & vtilitate ignouerit?
•  
  PDF 335 9. Religiosus cetera negligens, ob injurias condonatas, judicium Dei euadit.
•  
  PDF 336 Capvt XXIX. Cur non solùm bonos, sed etiam malos sinat honorari Deus?
•  
  PDF 336 §. 1. Ob quas caussas bonis honor sit exhibendus?
•  
  PDF 337 2. In defere[n]dis honoribus ordinem esse seruandum.
•  
  PDF 339 3. Obedientia Deo magis, quàm hominibus honor deferendus.
•  
  PDF 340 4. Filij Deo voca[n]ti potiùs, quàm parenti reuocanti pareant.
•  
  PDF 341 5. Vel Ethnicos, quæ recta erant, honori sup præposuisse.
•  
  PDF 342 6. Cur ex parte hominum indigni ad honores promoueantur?
•  
  PDF 343 7. Cur ex parte dæmonum, indigni honoribus inescentur?
•  
  PDF 344 8. Cur ex parte Dei, indigni finantur honores capessere?
•  
  PDF 345 9. Ad gloriam omnes, sed non omnes ad veram aspirare.
•  
  PDF 346 10. Quàm vanè quidam nomina sua vibiq[ue] appingant?
•  
  PDF 347 11. Eos, qui laudem suam quærunt, sæpe indignationem mereri.
•  
  PDF 348 12. Gloriam humanam ijs dari sæpe, quibus alia merces, in altera vita, non manet.
•  
  PDF 350 Capvt XXX. Superbos, calumniatores, detractores, & omnes injustos atq[ue] impios, meritò infamari, & aliquando etiam vtiliter rideri.
•  
  PDF 350 §. 1. Malè aliquos dolere, si quid in honore patiantur.
•  
  PDF 351 2. Varij modi, quibus antiqui reos infamiâ notauerunt.
•  
  PDF 352 3. Ex sacra historia superbi humiliati.
•  
  PDF 353 4. Diocletiani superbia itidem à vermibus castigata.
•  
  PDF 353 5. Cosrhoæ Regis superbia humiliata.
•  
  PDF 355 6. Confusio in pœnam.
•  
  PDF 356 7. Confusio in medicinam.
•  
  PDF 357 Capvt XXXI. Hypocritas detectos justißimè, pro quæsita laude, ignominijs omnibus appeti & concîdi.
•  
  PDF 357 §. 1. Quibus similes sint Hypocritæ?
•  
  PDF 358 2. Hypocritas meritò puniri.
•  
  PDF 359 3. Nostro quoque sæculo esse Hypocrytas, qui puniri, ac de decore affici mereantur.
•  
  PDF 361 4. Benè credentes, sed malè fundati, aduersis probantur; & agnoscuntur.
•  
  PDF 362 5. Malitia simulantium pietatem.
•  
  PDF 363 6. Quàm meritò Deus Hypocritas detegat & punitat?
•  
  PDF 365 7. Quàm diuersa sit mors Hypocritaru[m], & simpliciter Deo seruientium?
•  
  PDF 366 8. Quanta sit multitudo Hypocritarum?
•  
  PDF 368 Capvt XXXII. An, & quibus, & quo pœnitentiæ fructu, Deus hominum quorumdam peccata, absque eorum infamia manifestet, ad clementiam suam manifestandam?
•  
  PDF 368 §. 1. Futura contingentia, & secreta cordium, soli Deo nota esse.
•  
  PDF 369 2. Deum Sanctis suis multa occulta reuelare.
•  
  PDF 369 3. Alijs oculis homines à Deo, aljs ab hominibus aspici.
•  
  PDF 371 4. Deum interna hominis videntem, maximè timendum esse.
•  
  PDF 372 5. Non sine caussa paucis à Deo, reuelari internum aliorum hominu[m] statu[m].
•  
  PDF 373 6. Mira peccatoris pœnitentis mutatio.
•  
  PDF 373 7. Pauli Simplicis visio detecta.
•  
  PDF 374 8. Peccatoris malè in templum intrantis, & benè exeuntis conuersio.
•  
  PDF 375 9. Quomodo ad templum eundum & orandum, vt exaudiamur?
•  
  PDF 377 Capvt XXXIII. Quantopere judicia hominum, in aliorum factis censendis errare poßint?
•  
  PDF 377 §. 1. Quis Ordo C[a]elestinarum Annuntiatarum, & quæ illius Fundatrix?
•  
  PDF 377 2. Quæ Mariam Victoriam, ad opera misericordiæ exercenda, meditatio incitârit? & quæ opera ægrotis præstiterit?
•  
  PDF 382 3. Impiè agere visa, quàm piè egerit?
•  
  PDF 383 4. Ad tentationes in morte patiendas, quemque se parare debere, & temerarium judicium cauendum.
•  
  PDF 384 5. Non judicandum esse secundùm externam faciem.
•  
  PDF 385 6. Temearijs judicijs etsi omnia sint plena, tamen ea esse co[n]temnenda.
•  
  PDF 387 Capvt XXXIV. Quantis iniurijs à temere judicantibus, quantis beneficijs à Deo, temerè judicati innocentes afficiantur?
•  
  PDF 387 §. 1. Scripturæ exemplis docetur, sinere Deum infamari innocentes, sed eosdem iterum in honore[m] reponere.
•  
  PDF 387 2. Hospitalitas erga pauperes Christi, quàm Deo grata?
•  
  PDF 388 3. Opiparu[m] & ferale Comitis epulu[m].
•  
  PDF 389 4. Facile esse errare præsertim eos, quos zelotypia decipit.
•  
  PDF 390 5. Temeritas judicij è re nihili, vel qua ipsi facimus, hausti.
•  
  PDF 391 6. Mortui loquentis atque ad vitam excitati, de innocentia, testimoniu[m].
•  
  PDF 393 7. Suspiciones adulterij inter varios innocentes coniuges natæ.
•  
  PDF 394 8. Iudicia temeraria quoties, & quàm iniquè ferantur?
•  
  PDF 395 9. Temerarium judicium, quàm graue sit peccatum, & cur?
•  
  PDF 395 10. Temerariè judicantes Dei summi judicis jurisdictionem inuadere.
•  
  PDF 396 11. Quas ob caussas Deus prohibuerit judicia temeraria?
•  
  PDF 397 12. Optimum contra temeraria judicia remedium, in proprium sinum inspicere, & sua peccata co[n]siderare.
•  
  PDF 398 13. Malorum esse, in se sua mala, in alijs eorum bona non videre.
•  
  PDF 400 14. Multos ita cæcos esse, vt etiam temeraria judicia jactent; quibus tamen tandem suus error quandoq[ue] ostenditur à diuina bonitate.
•  
  PDF 401 Capvt XXXV. Mirabili Dei judicio plus prodesse reprehensiones; quàm laudes adulationesq[ue] humanas.
•  
  PDF 401 §. 1. Adulationes periculosas esse.
•  
  PDF 401 2. Adulatores à sapientibus semper fuisse, tamquam noxias bestias, repulsos.
•  
  PDF 403 3. Reprehensores sapientibus charos, insipientibus exosos esse.
•  
  PDF 405 4. Monica reprehensione ancillæ correcta.
•  
  PDF 407 5. Innocentis reprehensi, & à Deo defensi Religiosi exemplum.
•  
  PDF 407 6. Reprehensionum patienter ferendarum remedia.
•  
  PDF 408 7. Reprehensiones prudentes, ac mansuetas esse oportere.
•  
  PDF 409 8. Mirum amari laudatores, & vitari reprehensores, cùm contrarium fieri oporteret.
•  
  PDF 410 Capvt XXXVI. Deum non deesse innocentibus humiliatis, sed eos in te[m]pore suo tantò gloriosiùs exaltare, idq[ue] per varia miracula.
•  
  PDF 410 §. 1. Deu[m] antè homines humiliare, quàm exaltare.
•  
  PDF 411 2. Christum ipsum multis antè modis humiliatum, quàm exaltatum fuisse.
•  
  PDF 412 3. Eodem modo etiam in alijs hominibus humiliationem ante exaltationem præcessisse.
•  
  PDF 414 4. S. Brooni Episcopo macula per calumniam aspersa, per S. Brigidam prodigiosè abstersa.
•  
  PDF 414 5. Quàm prodigiosè fama castitatis in Britio Episcopo sit defensa?
•  
  PDF 415 6. Quomodo olim innocentia sit per ignes probata?
•  
  PDF 416 7. Porphyria, & S. quidam Abbas ab infamia diuinitus liberati.
•  
  PDF 417 8. Castitatis, & fidei calumnia ignibus purgata.
•  
  PDF 418 9. Lucule[n]ta meretricis calumnia ingenti miraculo refutata.
•  
  PDF 422 10. Alia mulieris impostura in alterius damnum excogitata, mirabili Numinis prouidentiâ detecta.
•  
  PDF 424 Capvt XXXVII. Mirum Dei judicium in agricola Voburgensi, alijsq[ue] duobus per mortem & summam infamiam, ad summam gloriam perductis.
•  
  PDF 424 §. 1. Historiæ sequentis authoritas, & fides.
•  
  PDF 425 2. Rustici Voburgensis sub patibulo sepulti infamia gloriosa.
•  
  PDF 433 3. Mira circa hunc rusticum Dei prouidentia.
•  
  PDF 434 4. Marcadelli fidelitas, & iniustum supplicium, miraculis compensata.
•  
  PDF 435 5. Plurimos, per infamiam, & quidem etia[m] sanctissimos ad gloria[m] duci.
•  
  PDF 437 6. Innocentis iuuenis, suspensi in patibulo miraculosa conseruatio.
•  
  PDF 439 Capvt XXXVIII. Ephræemo iuueni, Diacono, item Ioanni Eremitæ, alijsq[ue] iustè vtiliterq[ue] immissa carceris calamitas, ob aliam tamen caussam, quàm quæ eos capiendi occasio fuit.
•  
  PDF 439 §. 1. Quis qualisuè fuerit S. Ephræm.
•  
  PDF 440 2. Ephræm iuuenis quàm mirabili prouidentia Dei in carcerem sit coniectus?
•  
  PDF 441 3. Duo alterius criminis rei, ob crimen quod non fecerant, in carcerem conjecti sunt.
•  
  PDF 443 4. Ephreæmi pueri, angustia, & idem aliorum trium iustus carcer, quamuis aliam ob caussam, quàm quæ obijciebatur illis.
•  
  PDF 444 5. Ephr[a]em inter angustias votum edit religionis.
•  
  PDF 444 6. Ephr[a]em diuinâ prouidentiâ è carcere liberatur, in quem iustissimè coniectus erat.
•  
  PDF 446 7. Ob eleemosynam pauperibus negatam, tamquam latro damnatur, vir alioqui sanctus.
•  
  PDF 447 8. Iustissima Numinis prouidentia, ob occultas caussas, hominibus similes Ephræemo casus immittit.
•  
  PDF 449 9. Per impatientiam mala non tolli sed multiplicari.
•  
  PDF 450 10. Omnes calamitosos se reos agnoscere debere.
•  
  PDF 451 11. Alius, qui dubitauit, An Deus esset, carcere emendatus.
•  
  PDF 452 Capvt XXXIX. Sapientißimos quosq[ue] tam Ethnicoru[m] quàm Christianorum, Sponte honorem fugisse, aut reliquisse.
•  
  PDF 452 §. 1. Ius ad honorem magni, honorem ipsum parui faciendum.
•  
  PDF 453 2. Ethnicorum in honoribus deponendis, vel etiam contemnendis generositas.
•  
  PDF 454 3. Ambitionis & ambitiosorum contemptus.
•  
  PDF 455 4. Christus exemplo suo docuit honorum fugam.
•  
  PDF 456 5. S. Paulus honorum fugâ clarus.
•  
  PDF 457 6. Quantum S. Hilarion, S. Franciscus, alijq[ue], & quo iure, honorem contempserint?
•  
  PDF 458 7. Mirissimum odium honoris Sanctæ cuiusdam.
•  
  PDF 460 8. Humilitatem esse caussam exaltationis, docetur exemplo eius, qui ob acum Abbas factus est.
•  
  PDF 462 Capvt XL. An, & quam in se esse humilitatis caussam innocentes, viri docti, iusti, pij, sancti, Deipara, & adeò Christus ipse Dei filius, deniq[ue] superiores ratione inferioru[m], iudicare & dicere poßint?
•  
  PDF 462 §. 1. Quanto quisque in terris maior, tanto se debet magis humiliare.
•  
  PDF 463 2. Christus à se humilitate[m] disci volens, an humilitatem simulârit?
•  
  PDF 464 3. Cui[us] rei cognitio humiles efficiat?
•  
  PDF 465 4. Christi aliorumq[ue] summa humilitas, ex summa Nihili sui agnitione.
•  
  PDF 466 5. Christi summa humilitas ex summa exinanitione.
•  
  PDF 467 6. Christi maxima humilitas ex habitatione, operatione, & vestitu agnoscenda.
•  
  PDF 467 7. Christi immensa humilitas in iniurijs, & despectibus perferendis.
•  
  PDF 468 8. Christus, etsi peccare non potuit, tamen vt peccator, immò tamquam latro passus, quantum hominibus peccatoribus dederit exemplum humilitatis?
•  
  PDF 470 9. Præter Christu[m], & eius Matrem, omnes homines tamquam peccatores, sese posse humiliare.
•  
  PDF 471 10. Quanta hominibus à peccato caussa sit se se humiliandi?
•  
  PDF 471 11. Quomodo doctrina excellentes se se humiliare possint?
•  
  PDF 473 12. Omnes mortales posse fieri humiles, si se maioribus comparent.
•  
  PDF 474 13. Quid etiam miraculorum patratores possit humiles facere?
•  
  PDF 475 14. Recordatio peccati, remedium est humilitatis.
•  
  PDF 476 15. S. Pauli exemplo, propria peccata, & aliorum virtutes esse ante oculos ponendas.
•  
  PDF 477 16. Quibus modis possit sibi, qui in aliqua re superior est, inferiorem pro superiore habere?
•  
  PDF 478 17. Optimum humilitatis remedium nosse se ipsum.
•  
  PDF 479 Capvt XLI. Cur inimicis sit ignoscendum? & tamen ob hoc eorum peccata non manere impunita.
•  
  PDF 479 §. 1. Veri honoris lucem, vmbræ honoris longè esse præferendam.
•  
  PDF 480 2. Iniuriarum patientia in heroico exemplo tradita.
•  
  PDF 481 3. Deum esse longè meliorem vindicem nostrarum injuriarum, quàm nos ipsos.
•  
  PDF 482 4. Tertulliani decem rationes, ob quas nos ipsos vlcisci non debemus.
•  
  PDF 482 5. S. Gregorij Nazianzeni in remittendis injurijs insignia duo exe[m]pla.
•  
  PDF 483 6. Deo injuriarum certo Vindici vltionem esse relinquendam.
•  
  PDF 484 Capvt XLII. Quid sit lex, aut pœna talionis, & quàm justa?
•  
  PDF 484 §. 1. Quid sit propriè Talio? quid latè?
•  
  PDF 485 2. Rationes & lepida historia co[n]tra pœnam Talionis.
•  
  PDF 487 3. Sext C[a]ecilius quid responderit ad ea, quæ Taurinus contra legem Talionis objecerat?
•  
  PDF 487 4. Lex Talionis in diuinis litteris sæpiùs repetita, sed cum limitatione.
•  
  PDF 489 5. An Christus sustulerit legem Talionis, quando percutienti jussit maxillam alteram præberi?
•  
  PDF 490 6. An rectè S. Paulus percuti jussus, vicissim percussionem sit imprecatus?
•  
  PDF 491 7. Fructus Talionis.
•  
  PDF 492 Capvt XLIII. Etiam virtutibus & bonis operibus suam esse talionem.
•  
  PDF 492 §. 1. Talio bonorum à Christo promissa.
•  
  PDF 493 2. Historia mirabilis de bonorum operum retaliatione.
•  
  PDF 495 3. Misericordiæ apud Deum retributio.
•  
  PDF 496 4. Veniam dantes homini veniam impetrantes apud Deum.
•  
  PDF 498 5. Misericordiam & liberalitatem misericordiâ & liberalitate co[m]pensari.
•  
  PDF 499 6. S. Catharin[a]e Senensis liberalitas liberalitate Christi compensata.
•  
  PDF 501 7. Misericordiam misericordiâ etiam in alijs pluribus fuisse remunerata[m].
•  
  PDF 503 Capvt XLIV. Cæciæ, nubes in se trahenti similes esse qui malum, quod alijs parant, patiuntur, idq[ue] Poetarum & fabularum exemplis declaratur.
•  
  PDF 503 §. 1. Cæciæ vento similies esse peccatores.
•  
  PDF 503 2. Circino & circum foraneorum pyxidi similes, qui aliorum famam maculant.
•  
  PDF 504 3. Busiris & Phalaris Aenei Tauri opifices suismet inue[n]tis cruciati sunt.
•  
  PDF 505 4. Aruntius Pygmalion, Sciron, ipsi malum, quod alijs dederant, passi.
•  
  PDF 505 5. Ab equis & vinis mala in autores reuersa.
•  
  PDF 506 6. Omnia vitia in se ipsa retorqueri, & de superbia auaritiaq[ue] lepidum exemplum.
•  
  PDF 507 7. Fur, quod alteri conabatur clepere, clepsit sibi.
•  
  PDF 509 Capvt XLV. Varijs S. Scripturæ locis ostenditur, pœnam talionis fuisse indicatam, & jaculatam.
•  
  PDF 509 §. 1. Fouea alijs destinata, fodienti facta.
•  
  PDF 510 3 [i. e. 2]. Lapis in voluentem reuertens.
•  
  PDF 511 3. Quid lapis in altum missus, & lapis offensionis?
•  
  PDF 512 4. Quid fuerit, aut sit lapis oneris?
•  
  PDF 512 5. Quid lapis oneris, & laqueus absconditus significet?
•  
  PDF 513 6. Hortorum custodia serpens.
•  
  PDF 514 7. Serpentes hominum custodes.
•  
  PDF 515 8. Sepem dissipare quàm sit malum?
•  
  PDF 516 9. Aliæ sacræ Scripturæ sententiæ de malis in caput authoris reuertentibus.
•  
  PDF 517 Capvt XLVI. Iudicium temerarium talione punitum, & puniendum.
•  
  PDF 517 §. 1. Malè judicatus Deus, benè judicat malè judicantes.
•  
  PDF 518 2. Christus, & D. Paulus judicium temerarium prohibentes.
•  
  PDF 519 3. Quo judicio vti vel non vti debeamus?
•  
  PDF 520 4. Malum ex lege Christiana, malo non esse reddendum.
•  
  PDF 521 5. Malè judicati ob domos meretricias.
•  
  PDF 522 6. Temerarij judicij cohibendi miranda in Vitalio, & Ioan. Eleemosynario exempla.
•  
  PDF 525 7. Quædam circa recitatam historiam, obseruatu digna.
•  
  PDF 526 8. Ad malos bono fine intrari posse.
•  
  PDF 527 9. Cautio in judicijs adhibenda.
•  
  PDF 528 10. Quo modo justum judicium judicandum?
•  
  PDF 529 Capvt XLVII. Oris, & maledicentiæ talio.
•  
  PDF 529 §. 1. Conuitiantes conuitia passi, quibus rebus similes?
•  
  PDF 530 2. Dicteria dicterijs reposita.
•  
  PDF 531 3. Lepida retractatio in gratiam rixosæ feminæ facta.
•  
  PDF 532 4. Conuitiatores in ranas mutati.
•  
  PDF 533 5. Retorsiones in Adamum, dæmonem malum, & alios à Deo factæ.
•  
  PDF 534 6. Maledicta Deus maledictorum metu impedit.
•  
  PDF 535 Capvt XLVIII. Quid sint consilia mala consulenti ipsi perniciosa?
•  
  PDF 535 §. 1. Vnde ortum prouerbium, Consiliu[m] malum consultori pessimum?
•  
  PDF 536 2. Aruspex alius malu[m] consiliu[m] luit.
•  
  PDF 537 3. Lupus calumnians à vulpe leoni objectus.
•  
  PDF 538 4. Consilia mala Achitophelis, & Themistoclis.
•  
  PDF 539 5. Eutropij Lex Eutropio perniciosa.
•  
  PDF 540 6. Ancill[a]e proditio prodenti noxia.
•  
  PDF 541 7. Consiliarioru[m] consilia consulentibus noxia.
•  
  PDF 542 8. Iudæo imaginum sacrarum hosti co[n]silium proprium quid pepererit?
•  
  PDF 544 Capvt XLIX. Calumniæ in calumniatoris caput reuersæ.