Mvndvs Et Mvndi Partes, Divinæ Bonitatis Ac Ivstitiæ Præcones / Avthore Georgio Stengelio Soc. Iesv Theologo. Ingolstadt : Haenlin, 1645
Inhalt
- PDF Vorderdeckel
- PDF Vorsatz
- PDF Titelblatt
- PDF Reverendissimo Et Amplissimo Domino, Domino Patri in Christo Ac Patri, Alberto Ordinis S. Benedicti, In Celeberrimo S. Petri Monasterio, Salisbvrgi, Vigilantissimo, Dignissimo Abbati, Domino Svo Plvrimum Colendo.
- PDF Præfatio.
- PDF 1 Capvt I. Diuinam bonitatem pariter justam, & justitiam, etiam cùm punit, simul bonam esse.
- PDF 1 §. 1. Bonitatis & justitiæ, in operibus Dei, arcta coniuncto.
- PDF 3 §. 2. Nullam rempublicam, sine concordia, nec concordiam, sine justitia consistere.
- PDF 3 §. 3. Iustitiam atq[ue] religionem, sine motu; motum sine Dei ira, non custodiri.
- PDF 4 §. 4. Iræ diuinæ æquitatem ab alijs perniciosè ignorari; ab alijs vtiliter agnosci.
- PDF 6 §. 5. Spe & metu simul mortales esse in officio continendos.
- PDF 8 §. 6. Quam malè Marcion, & Marcionita negauerit, Deo conuenire vt reos plectat?
- PDF 9 §. 7. Diuinæ justitiæ pœnam vtilem esse, non tantum ferenti, sed etiam facienti iniuria; seu reo; qui punitur.
- PDF 10 §. 8. Castigationes diuinas, tanquam ab amante, non persequente Deo, suscipiendas esse.
- PDF 12 Capvt II. Pleraque, quæ vulgò mala dicuntur, bona esse; aut in bonum vsum posse adhiberi.
- PDF 12 §. 1. Cùm decuerit, Deum rerum naturis vim non inferre, multa inde necessariò existere, quæ mala putantur.
- PDF 13 §. 2. Ea ipsa, quæ naturæ mala censentur, bonis in bonum prouenire.
- PDF 14 §. 3. Bona malis nocere, mala bonis prodesse, atq[ue] hoc pacto bona fieri.
- PDF 16 §. 4. A mundo excæcatos secundùm faciem judicare, non secundùm veritatem.
- PDF 17 §. 5. Socratis exterior vultus, & interior virtutus, cum Silenis comparatur.
- PDF 19 §. 6. Cur Socratem Alcibiades cum Silenis comparârit? eámque comparationem in multas alias res competere.
- PDF 20 §. 7. Flagella & cruces visu horrendas, & malas sensu, in recessu, bonas atque vtiles esse.
- PDF 21 §. 8. Cur Deus, cùm bonus sit, mala esse in mundo, sinat?
- PDF 23 §. 9. Quæ malis, sua culpa, mala contingunt, ea, in diuinis oculis, tanquam ex justitia orta, esse bona.
- PDF 25 §. 10. Quomodo mala bonis bona sint?
- PDF 27 §. 11. Ab hominum impatientia cælum & terram, & omnia mundi elementa accusari; hac accusatione, mundi Conditionem ipsum perstringi; qui tamen tam bonus est, vt doceat nos, & de peccatis bonum elicere.
- PDF 29 §. 12. Summarium quoddam reru[m] in mundo occurentium, de quibus homines queruntur.
- PDF 31 Capvt III. Dei opera judiciaq[ue] etiam in fulminibus, & igne, & aëre, & reliquis mundi iratis elementis, esse laudanda.
- PDF 31 §. 1. Memorum contra mundi partes querelæ.
- PDF 32 §. 2. Magnam in Deum è creatione ignis, & fulminis, gloriam redundare.
- PDF 36 §. 3. Permittente, ob justas caussas, Deo, malum sæpe dæmonem esse fulminum fabricatorem, etia[m] in ipsa templa cadentiu[m].
- PDF 39 §. 4. Fulmina Ioui & Imperatoribus appicta, vero Deo longè rectius conuenire.
- PDF 40 §. 5. Deum fulmina ostendere sæpius, quam mittere.
- PDF 41 §. 6. Cur fulmina dicantur ignis Dei?
- PDF 44 §. 7. Pontiani martyrio ostenditur, ignem Deo parere, & dei amicis parcere.
- PDF 46 §. 8. Ignem Dei amicis vel parcentem, vel nocentem, Dei nomen ac gloriam propagare.
- PDF 47 §. 9. Ignem quoque fulmineum sæpe magis esse ad splendorem, & authoritatem, quàm in damnum cadere.
- PDF 49 §. 10. Fulgor maiestatis in fulmine non lædente consideratus.
- PDF 51 §. 11. Ignis innocentibus idem, qui auro; nocentibus idem, qui stipulæ, quam facile consumit.
- PDF 53 §. 12. Tibicinis & aliorum obscœna leuitas fulmine punita.
- PDF 55 §. 13. Impurus & saltator sacerdos, fulmine prostratus.
- PDF 58 §. 14. Monachus fulmine contra militis iniuriam defensus.
- PDF 59 §. 15. Ignem quoq[ue] & incendia parcere innocentibus, in viduæ simplicis exemplo, ostenditur.
- PDF 61 Capvt IV. Æquitas, bonitasque diuina, in tempestatibus & mundi elementis, Pharaoni, Alphonso X. alijsque luculentè ostensa.
- PDF 61 §. 1. Ignis è terra erumpentis & fulminu[m] vera caussa, fabulosæ opposita.
- PDF 63 §. 2. Alphonsi Deum corrigentis arrogans & amens superbia.
- PDF 66 §. 3. Angeli, regem per militem admonentis vigilans cura.
- PDF 67 §. 4. Militis fidelitas, regis contumacia, Numinis longanimitas.
- PDF 68 §. 5. Altera vice pulsans, & moneri superum rege[m] jubens Deus, denuò repellitur.
- PDF 70 §. 6. Fulminum, & tempestatis motu, tandem Alphonsus ad pœnitentia[m] adigitur.
- PDF 72 §. 7. Fulminum vis, Deo seruientium tribus exemplis, declaratur.
- PDF 74 §. 8. Pœnitentia compescit tempestatem, à qua fuerat, & ipsa Alphonso regi obiecta.
- PDF 76 §. 9. Igne de cælo cadente punitorum complura exempla.
- PDF 77 §. 10. Cur aliquando fulmina & tempestates sæviant in innocentes?
- PDF 79 §. 11. Cur tempestates aliquando parcant nocentibus?
- PDF 81 §. 12. Sanctorum meritis, ab igne intacta manere, quæ alioqui flamma vorax absumeret.
- PDF 83 §. 13. Fulminum naturales & spirituales vtilitates.
- PDF 85 §. 14. Aliæ fulminis spirituales vtilitates.
- PDF 87 §. 15. Ceaddæ, in tempestatibus meditatio. Et timoris etiam seruilis vtilitas.
- PDF 92 Capvt V. Ventos, nubes, pluuis, grandines, lucem, & tenebras, & quidquid in aëre mali speciem habet, ab hominibus habere; ac Dei potentiam & aequitatem prædicare.
- PDF 92 §. 1. Aëris accusatores, & commendatores.
- PDF 93 §. 2. Aëris, per imbrem, beneficia.
- PDF 95 §. 3. Iosephi Anchietæ, & Marci Senensis de pluuia responsum.
- PDF 97 §. 4. Ventorum vis, & varietas.
- PDF 98 §. 5. Ventorum vi, contra Pharaonem, allatæ locustæ.
- PDF 100 §. 6. Ventus quid fecerit in mari rubro sicandæ?
- PDF 101 §. 7. Ventorum Dominus est solus Deus..
- PDF 103 §. 8. An, & cur Deus etiam Magis, in ventos permittat potestatem?
- PDF 104 §. 9. Et nimium, & nullum ventum nocere posse.
- PDF 106 §. 10. Tempestatum potentes fæminæ punitæ & puniendæ.
- PDF 108 §. 11. Ipsos sæpe homines ventorum ac tempestatum, & tenebrarum esse procuratores.
- PDF 109 §. 12. Tenebris homines, in multis rebus etiam bonis iuuari.
- PDF 111 §. 13. Tenebris illuminatum S. Dionysium Areopagitam.
- PDF 114 §. 14. Quàm horrendæ fuerint tenebræ, quibus Ægyptij fuêre puniti?
- PDF 118 §. 15. Quàm mirabile fuerit, inter Ægyptiorum tenebras, Israelitis lucem non defuisse?
- PDF 120 §. 16. Luce abutentes, Dei luce indignos esse.
- PDF 122 §. 17. Tenebræ Ægyptiorum, tenebris peccatorum pares & dignæ.
- PDF 124 §. 18. Quàm horribiles futuræ sint tenebræ infernales?
- PDF 127 §. 19. Molestiæ tenebrarum, in aëre, desiderium lucis æternæ accendunt.
- PDF 129 Capvt VI. Beneficia Dei, ab Aquis, ob quæ meritissimò eum fancti laudauerunt; & impatientes laudare deberent.
- PDF 129 §. 1. Artificium, & instrumentorum varietas, & vsus.
- PDF 131 §. 2. Elementorum terræ & aquæ consortium mirè artificiosum, & vtile.
- PDF 134 §. 3. Aquaru[m] æstimatio apud Romanos.
- PDF 136 §. 4. Aquæ commendatio, est hostilis aqua subductio.
- PDF 138 §. 5. Aqua bis à Moyse data, duplicis fontis à Christo nascente & moriente dati, figura.
- PDF 141 §. 6. Alij fontes à Christo donati, Romæ, in Ægypto, in Emmaus.
- PDF 144 §. 7. Aqua aliquoties in vinum versæ gloria.
- PDF 146 §. 8. Aqua Baptismo & Christi ipsus contactu consecrata.
- PDF 148 §. 9. Varius, in rebus sacris, aquæ vsus spiritualis.
- PDF 150 §. 10. Sitis miraculosa aquarum largitione à sanctis restincta.
- PDF 153 §. 11. Martyrium aquis consecuti sancti.
- PDF 154 §. 12. Variæ artes, in aquis aut per aquas facitatæ.
- PDF 158 §. 13. Magni ac multi aquarum laudatores.
- PDF 160 Capvt VII. In ipsis etiam Aquarum damnis, periculísque, Deum & iustum & laudabilem esse.
- PDF 160 §. 1. Aquarum vituperatores esse, qui ab aquis damna sunt paßi.
- PDF 164 §. 2. Nocumenta ab aquis illata, & significata.
- PDF 166 §. 3. Plerumque in hominibus magis, quam in aquis , causam esse valetudinis offensæ.
- PDF 168 §. 4. Aquarum vitia, si non vtilia, saltem emendabilia esse.
- PDF 172 §.5. Inundationes extraordinariæ aquaru[m] ostendunt, quantum sit beneficium ordinaria cohibitio aquarum ne inundent.
- PDF 174 §. 6. Quantum admirati sint S. S. Patres terminos aquarum à Deo positos ne transirent fines suos?
- PDF 177 §. 7. Potestas etiam sanctis quibusdam data, ad aquas certis limitibus coërcendas.
- PDF 180 §. 8. Sancti etiam super fluctus ambulantes, aut pallio, vice nauis, vtentes.
- PDF 184 §. 9. Aquarum eluuiones, etiam in aliorum vtilitatem à sanctis cohibitæ.
- PDF 186 §. 10. S. Hilarionis, per signum Crucis, contra exundans mare potestas.
- PDF 187 §. 11. S. Sabini epistola Pado flumini scripta. quàm fuerit potens?
- PDF 189 Capvt VIII. Aquas mortalibus nocentes, esse Dei justissimè punientis instrumenta, ac sæpe etiam velut iudicia, quibus mali à bonis discriminantur, sed cum iudicio, & non sine delectu agnoscenda.
- PDF 189 §. 1. Aquarum exorbitandum pericula, damna, vituperia.
- PDF 191 §. 2. Homines ipsos primam esse causam, vt aquis exorbitantibus puniantur.
- PDF 192 §. 3. Generalis diluuij causa, & effectus.
- PDF 195 §. 4. Quàm graviter Ægyptiorum contumacia & impietas, aquis sit punita?
- PDF 198 §. 5. Detestabilis Ægyptiorum potus.
- PDF 199 §. 6. Causæ, ob quas Ægyptij, aquis in sanguinem versis, sunt puniti.
- PDF 201 §. 7. Eædem aquæ, eodem tempore, Ægyptijs & Israëlitis non eædem.
- PDF 202 §. 8. Alia iudicia Dei per aquas hominibus ostensa.
- PDF 204 §. 9. Aquas dari, vel negari à Deo, vt discamus inimicis benefacere, sapere, orare.
- PDF 205 §. 10. Aquas alijs pro speculo, Gedeoni ac Hispanis, & Gallis pro iudice Fuisse.
- PDF 208 §. 11. Aqua periurij vindex, vt malis mala, sic bona bonis.
- PDF 209 §. 12. Iudicia per aquam feruentem prohibita esse.
- PDF 210 §. 13. Quibus formulis, aut legibus, iudicium superstitiosum, per aquas, fuerit olim permissum?
- PDF 213 §. 14. Quibus de causis iudicium per aquas sit illicitum.
- PDF 215 §. 15. Miracula, vel quasi miracula, fieri subinde etiam à non sanctis. Et quid inter verum & apparens miraculu[m] intersit?
- PDF 218 §. 16. Dæmones artibus occultis velut miraculis fallacias struere.
- PDF 220 §. 17. S. Gangulphi vxoris adulterium per aquæ iudicium deprehendentis mirandum, non imitandum, exemplum.
- PDF 222 §. 18. Feruenti aqua fides defensa, hæresis vsta, miraculo item mirando, non imitando.
- PDF 225 §. 19. Sagarum in aquis natantium, iudiciariam explorationem non modò illicitam, sed etiam contra rationem esse.
- PDF 228 §. 20. Temerariam innocentiæ probandæ consuetudinem paßim innaluisse.
- PDF 229 Capvt IX. Non posse ab hominibus Deum aquis punientem accusari, cùm aquis ipsi & alios, & se ipsos plectant.
- PDF 229 §. 1. Aquas esse iustitiæ & misericordiæ diuinæ instrumentum.
- PDF 231 §. 2. Homines aqua punientes, & aquis puniri indignantes, quàm iniquè Deum tractent?
- PDF 232 §. 3. Arionis in mare iactati fabula.
- PDF 234 §. 4. Auaritiæ seipsam punientis speculum, in ijs, qui Arionem in fluctus eiecerunt.
- PDF 236 §. 5. Aquis per vim aut dolum interfecti.
- PDF 238 §. 6. Variæ fæminæ, quæ, præ insania, vel alios, vel se ipsas aquis peremerunt.
- PDF 240 §. 7. Viri quoque luctu insanientes, qui se aquis suffocauerunt.
- PDF 243 §. 8. Alij viri aquis sua sponte hausti.
- PDF 244 §. 9. Superbi cuiusdam & luxu diffluentis Clerici miserabilis interitus.
- PDF 250 §. 10. Extrema desperantium dementia cauenda.
- PDF 252 §. 11. Deo longè decentiùs conuenire, vt aquis plectat reos, quàm hominibus.
- PDF 253 §. 12. Serui, aquarium metu, in mendacio deprehensi fabula.
- PDF 256 §. 13. Antonini persecutio, aquarum inundatione, & alijs cladibus, punita.
- PDF 258 Capvt X. Deum vt aquarum terrarúmque Dominum, potestatem, iustitiam, prouidentiámque suam ostendere, miserando Emmanuelis Sosæ naufragio, & sæculi marísque similitudine declaratur.
- PDF 258 §. 1. Absolutißimum Dei in omnes res dominium.
- PDF 260 §. 2. Emmanuelis Sosæ tempestas, naufragium, & tragœdia dignus interitus.
- PDF 274 §. 3. Cur Deus, maris dominus, quosdam sinat tempestatibus iactari?
- PDF 278 §. 4. Mare esse vitæ humanæ imagine[m].
- PDF 279 §. 5. Quomodo S. Augustinus hunc mundu[m] cum mari comparârit?
- PDF 281 §. 6. Ecclesia naui similis, quò; & quomodo debeat tendere?
- PDF 283 Capvt XI. Terræ hominis gratia creatæ, situs, quies, rotunditas, inæqualitas, venustas, & feracitas, laude & admiratione digna.
- PDF 283 §. 1. In terra, communi omnium matre, alios inuenire quæ vituperent, alios, quæ laudent.
- PDF 285 §. 2. Terræ boni laudatores.
- PDF 287 §. 3. Terræ vani cultores.
- PDF 289 §. 4. Terræ situs, & immobilitas, contra quorundam vertiginem firmata.
- PDF 294 §. 5. An, & vnde terra emineat super aquas?
- PDF 296 §. 6. Cur aquæ terram non obruant?
- PDF 298 §. 7. Aquas terris non esse altiores.
- PDF 300 §. 8. Quomodo aquæ dici poßint in vunum locum collectæ?
- PDF 301 §. 9. Terrarum & aquarum elegans diuisio, sphæris expressa.
- PDF 302 §. 10. Amœnus terræ aspectus.
- PDF 305 §. 11. Theodoreti, è terræ aspectu in Deum ascenso.
- PDF 306 §. 12. Terræ fertilitas.
- PDF 309 §. 13. Eiusdem terræ, statim postquam ab initio creata est, quanta, & vnde fuerit fertilitas?
- PDF 312 Capvt XII. Paradisi terrestris præstantia & voluptas.
- PDF 312 §. 1. Paradisi eminentia & locus.
- PDF 315 §. 2. Adami scientia è nominibus, quæ rebus indidit, agnoscenda.
- PDF 316 §. 3. Rerum creatarum, quàm delectabilis cognitio?
- PDF 317 §. 4. Cæli aspectus & pulchritudo.
- PDF 321 §. 5. Solis nobilißima formositas.
- PDF 323 §. 6. Amœnitas terræ ab Adamo aspectæ in Paradiso.
- PDF 326 §. 7. Adami, in Paradiso, negotium flores.
- PDF 328 §. 8. Arborum, & siluularum deliciæ.
- PDF 330 §. 9. An, & cur, in Paradiso etiam non fructiferæ arbores fuerint?
- PDF 332 §. 10. Arbori vitæ naturalem vim fuisse conseruandi hominis.
- PDF 335 §. 11. In Adamo, duplex Dei similitudo.
- PDF 336 §. 12. Cur Deus suam homini similitudinem impresserit?
- PDF 340 Capvt XIII. An, & quo pacto Terra, Plantæ, Bestiæque, ante, & post peccatum Adami, subiectæ, vel mutatæ, hominique infestæ factæ sint?
- PDF 340 §. 1. Peccato terræ maledictio inducta.
- PDF 342 §. 2. Paradisi in terram miseriæ, mutatio, fabula expressa.
- PDF 344 §. 3. Quantum arbor scientiæ boni & mali nocuerit homini? & vnde sic dicta sit?
- PDF 346 §. 4. Esu mortifero, homo sibi ipse mortis caussa fuit.
- PDF 347 §. 5. An spinæ fuerint, ante hominis peccatum?
- PDF 349 §. 6. Ab homine, hominis malum ortu[m].
- PDF 350 §. 7. Hominem, etiam post peccatum, plantis, bestijsq[ue] esse superiorem.
- PDF 352 §. 8. Hominis in bestias dominium apparet, ex Eua serpentem non horrente.
- PDF 353 §. 9. Serpentis cum Eua collocuti forma & pulchritudo.
- PDF 355 §. 10. Cur Deus permiserit Euam tantùm à Diabolo specie serpentis tentari?
- PDF 357 §. 11. Ius homini in bestias & dominium, post peccatum, ita quidem mansisse, vt tamen non manserit eadem securitas.
- PDF 359 Capvt XIV. Quantum homini, etiam post peccatum Adami, in omnis generis bestias, dominium, quantaque potestas relicta sit?
- PDF 359 §. 1. Sanctis quibusdam contra serpentes, dracones, & leones potestas diuinitus data.
- PDF 363 §. 2. In leones, lupos, vrsos, & crocodilos vis à Deo, non abstris concessa.
- PDF 364 §. 3. Mira vis in volucres sanctis diuinitus concessa.
- PDF 365 §. 4. Potestas Diuorum in aquatilia.
- PDF 368 §. 5. Hominis alioquin inermis & nudi, in animalia etiam naturalis potestas.
- PDF 371 §. 6. Dominiu[m] hominis in Elephantes.
- PDF 376 §. 7. Ceruorum docilitas.
- PDF 378 §. 8. Luporum, vrsorum, tigridum, leonumq[ue] mira cicuratio.
- PDF 382 §. 9. Variarum belluarum in curribus trahendis vsus.
- PDF 384 §. 10. Nec ante oculos pennatorum frustra rete spargi.
- PDF 386 §. 11. Aues ad cantum & sermonem instructæ.
- PDF 389 §. 12. Bestiarum ad venatum, ad litteras deferendas, ad concordiam mirabilis disciplina.
- PDF 391 §. 13. Aquilarum succursus & disciplinæ capacitas.
- PDF 394 §. 14. Serpentes hominibus innoxij & subiecti.
- PDF 395 §. 15. Serpentum & draconum stupenda cicuratio.
- PDF 399 §. 16. Piscium quoq[ue] esse aliquam disciplinam.
- PDF 404 Capvt XV. Iniustam esse, contra bestias querelam; iustam autem Dei contra homines bestijs inobedientores, ac proinde merito puniendos.
- PDF 404 §. 1. Impatientia hominum iniustè de bestijs querentium.
- PDF 406 §. 2. Homines canibus ingratiores, leonibus sæuiores, iniustè contra bestias queri.
- PDF 409 §. 3. Hominum inobedientiam, ab obedientia bestiarum in ruborem dari.
- PDF 410 §. 4. Exemplo bestiarum, ductore[m] & legem sequendos, non ducendos.
- PDF 412 §. 5. Hominum peccata à bestijs puniri, vt olim à muscis Pharaonem.
- PDF 414 §. 6. A serpentibus & leonibus puniti.
- PDF 416 §. 7. Vrsi malè educatos pueros punientes.
- PDF 418 §. 8. Amentia eorum, qui contra bestias queruntur.
- PDF 421 §. 9. Leonibus, in pœnam, & gloriam hominis vti Deum.
- PDF 423 §. 10. Dominium hominis in animalia ita imminutum esse, vt maximis minima molesta sint.
- PDF 426 §. 11. Cur minima animalia potius hominibus sinat esse molesta Deus?
- PDF 428 §. 12. Ranarum quanta fuerit in Ægypto plaga?
- PDF 430 §. 13. A ranis homines ciuitatibus expulsi.
- PDF 431 §. 14. Qualibus muscis Ægyptij fuerint exagitati?
- PDF 433 §. 15. Ob muscarum Ethnicos muscarum Deos exagitasse.
- PDF 434 §. 16. Apum in furem furor.
- PDF 435 §. 17. Apum in vrbibus defendendis potentia.
- PDF 437 §. 18. Crabronibus & vespis, quos fugârit Deus?
- PDF 439 §. 19. De muscis S. Narcißi sacrilegos punientibus.
- PDF 441 §. 20. Non mirandum, homines à bestijs vexari, cùm ipsi irritent Deum.
- PDF 443 Capvt XVI. Quàm bonam Deus suis, & in Ægypto, & in Palæstina, terram assignârit seruis?
- PDF 443 §. 1. Cur, in bona terra, mala bonis misceantur?
- PDF 445 §. 2. Charis de bona terra prospici.
- PDF 446 §. 3. Terræ sanctæ bonitas & amplitudo.
- PDF 448 §. 4. Fertilitas terræ sanctæ diuinis litteris tradita.
- PDF 450 §. 5. Fertilitas terræ sanctæ à Iosepho descripta.
- PDF 452 §. 6. Fertilitas terræ sanctæ ab Aristea prædicata.
- PDF 453 §. 7. Fertilitas terræ sanctæ à Brochardo narrata.
- PDF 455 §. 8. E terra sancta, eiectos bostes Dei, vt amici Dei eam haberent; quam & ipsam meliorem vel deteriorem habuerunt, prout ipsi meliores vel deteriores fuerunt.
- PDF 459 §. 9. Meritò Deum vel dare, vel negare terræ fructus.
- PDF 461 §. 10. Terra sancta & benedicta potißimùm à sanguine olim Christi.
- PDF 464 §. 11. Quanti homines pij terram sanctam fecerint, Christi contactu benedictam?
- PDF 466 §. 12. Terram benedictam non solum Christi, sed etiam Matris eius figuram extitisse.
- PDF 468 Capvt XVII. Etiam alias terras bonis, & laborem non fugientibus, bonas esse.
- PDF 468 §. 1. Sapientißimè factum esse, vt non omnia sint in vno loco.
- PDF 469 §. 2. Terram malam multis vtilem & gratam, bonam noxiam fuisse.
- PDF 472 §. 3. Bonos è mala terra bonam, malos etiam è bona malam facere.
- PDF 474 §. 4. Quid labor in terra colenda efficiat, fabula historijsque docetur.
- PDF 476 §. 5. Prodigiosus fructus, in labore C. Furij Creßini ostensus.
- PDF 477 §. 6. Fæcunditas terræ laboribus prouocanda.
- PDF 478 §. 7. Desidiosis meritò deberi terram desidiosam.
- PDF 481 §. 8. Ob tot terræ beneficia, gratitudinem nostram exigi.
- PDF 482 Capvt XVIII. Varij modi variæque caussæ, ob quas terræ elementum indolem mutat, & verò suapte natura immobile tremit.
- PDF 483 §. 1. Terram varijs modis, ob hominum peccata, reddi inutilem.
- PDF 485 §. 2. Terra luce, & fœcunditate orbata.
- PDF 487 §. 3. Terra ardoribus excusta, Deo puniente.
- PDF 488 §. 4. Terræ motu & hiatus à Deo irato.
- PDF 492 §. 5. Terræ motu puniti etiam illi, qui sua terra contenti non fuerunt.
- PDF 493 §. 6. Terræ aliò migrantes, vel trementes etiam prosunt.
- PDF 495 §. 7. Hæresis Ariana caussa terræ trementis; cuius firmandæ modus in exemplo docetur.
- PDF 497 §. 8. Naturalis prædictio terræ motuum.
- PDF 498 §. 9. Diuinitus accepta notitia terræ motuum.
- PDF 500 §. 10. Christianorum templis parcens, Infidelium euertens terræ motus.
- PDF 503 §. 11. Christi nomen foribus præfixum, in terræ motum profuit.
- PDF 505 §. 12. Sanctis patientibus, terra motum patitur.
- PDF 507 §. 13. Christi aduentum terræ motu, alijsq[ue] prodigijs confirmatum.
- PDF 508 §. 14. Iudæos à templo restaurando terræ motu, alijsq[ue] magnis prodigijs impeditos esse.
- PDF 515 Capvt XIX. Ex congeminato Nuntio, de nouo, in vniuersa Calabria, terræ motu, à Iulio Cæsare recupito S. Iesv conscripto, & Neapoli edito 1638. quædam notatu digniora.
- PDF 544 Capvt XX. Vtilissima, in terræ motibus, rerum caducarum contemnendarum mortalibus exhiberi monimenta.
- PDF 544 §. 1. Quænam è terræ motibus documenta sumi poßint.
- PDF 546 §. 2. Paradisus mendax, Mundi imago.
- PDF 548 §. 3. Terra, pro Dea, stultè adorata.
- PDF 549 §. 4. In terræ motu, terræ miseriam ac instabilitatem vel à Seneca considerari.
- PDF 554 §. 5. Sanctis, cælo aspecto, terram sordescere.
- PDF 556 §. 6. Caduca in Mundo, omnia, cælo perdurante.
- PDF 558 §. 7. A terrenis gaudijs ac fugitiuis, æterna esse æstimanda.
- PDF 559 §. 8. Omne gaudium terræ, finis vile, cæli, æternitas pretiosum facit.
- PDF 561 §. 9. Gaudiorum terrenorum varietas, ad æternùm duratura nos gaudia inuitat.
- PDF 562 §. 10. A considerato cæli puncto, ipsos etiam Ethnicos, ad cælestem amplitudinem inuitatos.
- PDF 565 §. 11. Omnia in mundo, vtilita esse, etsi nos vtilitatem nesciamus.
- PDF 568 §. 12. Varij, qui creaturas corrigere, aut Dei amulatores esse voluerunt.
- PDF Index Capitvm Et Paragraphorvm.
- PDF Index Rervm Et Verborvm.
- PDF Vorsatz
- PDF Rückdeckel
- PDF Rücken