PDF Tomvs Primvs
PDF Tomvs Secvndvs
PDF Vorderdeckel
PDF Vorsatz
PDF Leerseiten
PDF Titelblatt
PDF Catalogvs Opvscvlorvm In Hoc Secvndo Tomo Positorvm.
PDF Index Capitvm Opvscvli Vndecimi.
PDF Facvltas R. P. Provincialis Provinciæ Flandro-Belgicæ Societatis Iesv.
PDF Pro Tertio Tomo.
PDF Opvscvlvm Vndecimvm. De praxi Diuinæ, & Orationum Iaculatoriarum, ac variis orandi Deumq, piè colendi modis.
PDF Opvscvlvm Dvodecimvm. De conditionibus boni Superioris, necessariis illi, tùm vt à subditis ametur, & vt eius iussa libenter illi exequ[n]tur, tùm vt ei suam conscientiam sincerè aperiant, & alia omnia: ac in Religione, vel Congregatione, cum gaudio Spiritus, & profectu spirituali viuant & perseuerent.
PDF Traduntur duæ conditiones Superioribus necessariæ, vt subditieos ame[n]t, illis fudant & obediant. Cap. I.
PDF De necessaria opinione in subditis, de beneuolentia & benignitate Superiorum erga subditos. Cap. II.
PDF De prouidendis à Superioribus rebus vsui subditorum accommodatis. Cap. III.
PDF De paterno procedendi modo Superiorum Cap. IV.
PDF De eodem paterno Superiorum agendi modo. Cap. V.
PDF De eadem beneuolentia Superioru[m]. C. VI.
PDF De eodem paterno affectu Superiorum erga subditos. Cap. VII.
PDF De eodem affectu paterno erga subditos, præsrtim agrotantes. Cap. VIII.
PDF De non condemnando subdito non audito. Cap. IX.
PDF De boho modo exigendi rationem conscientiæ à subditis. Cap. X.
PDF De aliis rebus vitændis à Superiore, dum recipit à subdito rationem conscientiæ. Cap. XI.
PDF De seruandis aliis rebus in excipienda ratione conscientiæ. Cap. XII.
PDF Soluuntur obiectiones contra supradicta. Cap. XIII.
PDF Resoluuntur aliqua dubia circa exigendam rationem conscientiæ. C. XIV.
PDF Satisfit aliis dubitationibus circa exigendam rationem conscientiæ. Cap. XV.
PDF De conditionibus boni & mali Medici. Cap- XVI.
PDF De modo exigendi rationem conscientiæ à senibus, & Patribus maturæ virtutis, ac iis diu cum laude in Societate Domicilia & Prouincias gubernarunt. Cap. XVII.
PDF De modo gubernandi & instituendi Nouitios Religiosos & tyrones in vita spirituali. Cap. XVIII.
PDF Continent monita cuidam Superiori Societatis data primo anno eius gubernationis. Cap. XIX.
PDF Quomodo sint iuuandi tentati Nouitij & alij non Professi, qui dicunt se vocatos ad Religionem, non vt in ea perseuerent, sed tantum, vt benè instruantur in rebus spiritualibus, & piè viuendi praxim statu vtantur, relicto religioso. Cap. XX.
PDF Opvscvlvm Decimvmtertivm. De officiis Sacerdotum.
PDF Liber I. Tradit modum suscipiendi Sacerdottum, & explicat verba Missæ.
PDF Liber II. Continet incitamenta XII. ad deuotè offerendum Missæ. Sacrificium.
PDF Prœmium.
PDF Primum Incitamentum, & Excellentia Sacrificij, quæ ex variis capitibus cognosci potest. Cap. I.
PDF Secundum Incitamentum de eius, excellentia ratione oblationis ipsius. Cap. II.
PDF Tertium Incitamentum potestas quam Deus nobis contulit per Ordinationem Ecclesiasticam. Cap. III.
PDF Quartum Incitamentum personæ concurrentes ad hoc Sacrificium. Cap. IV.
PDF Quintum Incitamentum, is cui offertur, scilicet Deus vnus & trinus. C. V.
PDF Sextum Incitamentum, Repræsentatio realis Passionis Christi. Cap. VI.
PDF Septimum Incitamentum, finis ob quem à Deo institutum Missæ Saccrificium. Cap. VII.
PDF Octauum Incitamentum, valor & efficacia huius Sacrificij. Cap. VIII.
PDF Nonum Incitamentum, infinitas quædam valoris ex Sacrificij huius opere operato. Cap. IX.
PDF Decimum Incitamentum, ex fructibus qui percipiuntur beneficio huius Sacrificij. Cap. X.
PDF Vndecimum Incitamentum, multitudo & magnitudo necessitatum, pro quibus offertur hoc Sacrificiu[m]. Cap. XI.
PDF Duodecimum Incitamentum, summa inter humanas excellentias, Sacerdotum dignitas. Cap. XII.
PDF Liber III. Docet quomodo sint obeundæ Missiones, susceptæ pro iuuandis anomabus.
PDF Liber IV. Ostendit, quid sit à Sacerdotibus faciendum, dum vel ipsi soli peregrinantur, vel comitantur peregrinos aliquò proficiscentes.
PDF Opvscvlvm Decimvmqvartum. De efficacia Sacrosanctæ Eucharistiæ ad profectum spiritualem in virtutibus, eam frequentantibus conferendum, & de impedimento profectus, & de ijs in quibus per eius vsum proficere debemus.
PDF Opvscvlvm Decimvmqvintvm. De officijs laicorum, qui recipiuntur à Religiosis Ordinis ad obsequid domestica, seu ad labores quotidianos manuum, & de præstantiâ status illorum, Deo & Sanctis valdè acceptorum.
PDF Qvam humiles esse debea[n]t fratres recepti ad obsequia domestica. C. I.
PDF Dum manibus laborant, quid mente cogitare debeant fratres laici. C. II.
PDF Magis sint addicti laboribus, dum laborandum est, quàm orationibus, si excludant labores. Cap. III.
PDF Labores sunt seminarium virtutum. Cap. IV.
PDF Sanctorum magnorum exemplo excite[n]t se ad humilia officia. Cap. V.
PDF Deus magni æstimat labores manuum. Cap. VI.
PDF Labores sunt causa magnorum meritorum. Cap. VII.
PDF Optent plurimis occupari laboribus. Cap. VIII.
PDF Procurent etiam aliorum labores subire. C. IX.
PDF Quærant nouos labores, dum suis satisfecerunt. C. X.
PDF Non fingant morbum vel debilitatem ob declinandos labores. C. XI.
PDF Offerant se Superioribus ad quosuis labores. Cap. XII.
PDF Etia[m] ingratis libe[n]ter seruia[n]t, præsertim imfirmis in valetudinario. C. XIII.
PDF Non ægrè ferant, si aliis præsertim debilioribus, leuiorès imponantur labores. Cap. XIV.
PDF Non pudeat eos officiorum vilium iudicio mundi, præsertim si in seculo iis se occupæbant. C. XV.
PDF Commoda loca & cubicula non quærant. C. XVI.
PDF Custodiant diligenter res domesticas ne percant, vel non rectè dispensentur. Cap. XVII.
PDF Res sui Domicilij non dent aliis, vel sibi vsurpent contra voluntatem Superioris. Cap. XVIII.
PDF Sine Superioris licentiâ, laborem suum nulli impendant. Cap. XIX.
PDF Exactè Superiorum iussa exequantur. Cap. XX.
PDF Modestâ suâ domi & foris alios ædificent. Cap. XXI.
PDF Quomodo iudicio S. Basilij ministeria domestica sint obeunda. Cap. XXII.
PDF Sacerdotium non ambiendum. Cap. XXIII.
PDF Colloquia cum secularibus quomodo instituenda. Cap. XXIV.
PDF Vsum pilei clericalis non exigant. Cap. XXV.
PDF Opvscvlvm Decimvmsextvm. Duobus libris comprehensum, de fugâ peccatorum venialium, & de adiumentis ad ea fugienda & vitanda conducentibus.
PDF Liber Primus.
PDF Prœmium.
PDF Omne peccatum est peius morte corporis. Cap. I.
PDF Omne peccatum est peius inferno. Cap. II.
PDF Omne peccatum habet quandam malitiam & offensam Dei quodammodo infinitam. Cap. III.
PDF Peccata venialia varie disponunt ad mortalia. Cap. IV.
PDF Peccata venialia impediunt profectum in virtutibus. Cap. V.
PDF Confuetudo parui faciendi venialia, facit, vt non curetur lapsus in mortalia. Cap. VI.
PDF Moyses ob solum peccatum veniale grauiter à Deo punitus, ostendit grauitatem peccati venialis. Cap. VII.
PDF Ad vitanda peccata venialia deliberatè commissa, hoc etiam motiuum esse debet, quia sunt causa grauissimarum calamitatum, quibus integra regna per multos annos destruuntur per hostes, per milites, per pestilentiam, per incendia, per famen & his similia. Id primò secundùm cor Dei. Cap. VIII.
PDF Grauitatem peccati venialis ostendit Deus in punito grauissimè ob illud, Ezechia Rege Sancto, & toto regno eius. C. IX.
PDF Alia peccata venialia grauissimè à Deo punita, eorum grauitatem ostendunt. Cap. X.
PDF Grauissimæ purgatoriæ pœnæ, quibus Deus post mortem peccata iustorum in hac vitâ non plenè expiata punit indicant grauitatem peccatorum venialium, etiam quandoque leutum. Cap. XI.
PDF De fugiendis peccatis omnibus in cultu Dei. Cap. XII.
PDF De eadem materia vitandi peccata venialia in cultu Dei. Cap XIII.
PDF De fuga peccatorum mortalium. C. XIV.
PDF Liber Secvndvs. De fuga peccatorum venialium.
PDF An & quomodo, & quibus mediis seu adtumentis, possint aliquo modo vitari peccata venialia. Cap. I.
PDF Per diligentem custodiam sensuum & potentiarum internarum nostrarum, homines Deus præseruat à frequenti in peccata venialia lapsu. Cap. II.
PDF Frequens imploratio diuini auxilij ad præseruatione[m] à peccatis necessarij, conducit ad vitanda frequentia peccata venialia. Cap. III.
PDF Fuga rerum mundanarum, &, studium Deo seruiendi, ac desiderium proficiendi in virtutibus, & nouissimoru[m] memoria, iuuat, ne in peccata frequentia labamur. Cap. IV.
PDF Per sanitatem affectionis, & affectum diuinæ charitatis, & per moderationem passionum, ac diminutionem fomitis impediuntur frequentia peccata. C. V.
PDF Solicitudo assidua ne offendatur Deus, Deique præsentis memoria, & generosarepulsio tentationum nos inuadentiu[m], proddest ad vitanda peccata. Cap. VI.
PDF Dei prouidentia amouens occasiones peccatorum, & non permittens sæuire diabolum, & faciens nos frequentibus virtutum actibus vacare, plurimùm confert ad vitanda frequentia peccata. C. VII.
PDF Excellentia virtutum, & viuax cognitio fœditatis peccati impedit frequentem in peccata lapsum. Cap. VIII.
PDF Perpet ua vigilantia ne peccemus, & cura, vt modò hoc, modò aliud peccatum eliminemus, & eradicemus affectum ad peccata, valdè illæ arcet. Cap. IX.
PDF Opvscvlvm Decimvmseptimvm. Dissertatio Historica & Theologica de præstantia Instituti Societatis Iesv, duobus libris comprehensa.
PDF Opvscvlvm Decimvmoctavvm. De gloria S. Ignatij.
PDF Opvscvlvm Decimvmnonvm. De vitandis Iudicijs temerarijs.
PDF Prima causa vitandorum iudiciorum temerariorum est, ne seuerè ob illa iudice[n]tur à Deo & ab hominibus. Cap. I.
PDF Secunda causa, exempla Dei & Christi, in Humanitate qui in corrigendis excessibus humanis, cauerint, nequid pateretur detrimenti humana existimatio. Cap. II.
PDF Tertia causa est, status rerum humanarum talis, in quo nulla est res, nulla actio, quæ à maligna mente & lingua condemnari non possit. Cap. III.
PDF Quarta causa, malignæ mentes & linguæ, etiam Dei facta & dicta carperent & condemnarent, similia in aliquo, factum & dictum hominum, si non scirent facta & dicta esse à Deo. Cap. IV. & V.
PDF Quinta causa est; multiplex malitia in temerariis iudiciis delite scens. Cap. VI.
PDF Sexta causa permissio Dei, occultantis magna sua dona in seruis suis, velata aliquibus defectibus. Cap. VII.
PDF Septima causa, quia plura in nobis mala videmus quam in aliis, ideo potius nos, non alios iudicare debemus. Cap. VIII.
PDF Ostaua causa quia ad Deum & eius Vicarios tantùm spectat alios iudicare idque non temerè. Cap. IX.
PDF Nona causa quia fugientes iudicia temeraria, Deo placent. Cap. X.
PDF Decima causa, quia in Christum redundat iniuria quam patiuntur temerè ab hominibus iudicati. Cap. XI.
PDF Vndecima causa, quia Deus ostendit miraculis ne alios temerè iudicemus. Cap. XII.
PDF Duodecima causa, quia sæpe bona sunt, & ob bonum ac necessarium finem facta, quæ à quibusdam improbantur temere. Cap. XIII.
PDF Quando licet vel non licet iudicare proximum, traduntur regulæ. Cap. XIV.
PDF Certa Media adhibenda, ne in vsu harum regularum peccetur. Cap. XV.
PDF Quid alij Patres fecerint & dixerint co[n]tra iudicia conde[m]natiua alioru[m]. C. XVI.
PDF Viri spirituales & bonæ famæ non condemnandi ob humanos affectus tanquam imperfecti, quia hi fuerunt in viris sanctissimis sine præiudicio eorum sanctitalis. Cap. XVII.
PDF Opvscvlvm Vigesimvm. In quo continentur octo Monita Polonicè impressa Anno 1632. cum Superiorum licentia; Versauiæ sub tempus Comitiorum pro noui Regis Electione, post obitum Sigismundi III. in dictorum proposita, ne quid contra immunitatem Ecclesiasticam statueretur, vti quidam policii moliebantur, sed nihile effecerunt.
PDF Monitum primum. Non possunt sæculares quicquam statuere contra personas Ecclesiasticas in comitiis vel alias, etiamsi contineant in suo consessu Episcopos, tanquam Senatores vel Iudices: qui contrarium faciunt, peccant mortaliter, & excommunicantur.
PDF Monitum secundum. Non possunt laici esse Iudices Ecclesiasticorum, nec excludere Ecclesiasticos à ferendis sententiis iudiciariis, sine interuentu Iudicum Ecclesiasticorum.
PDF Monitum tertium, peccant mortaliter & excommunicationem incurrunt, qui vetant præsertim lege latâ, ne locis & personis Ecclesiasticorum, quicquam ex bonis stabilibus legetur in testamento, vel alio modo donetur.
PDF Monitum quartum, non obest Reipub. possesio & dominium quod Ecclesiastici habent in bonis stabilibus & immobilibus, nec legata aut donata à laicis piis, in beneficium locorum & personarum Ecclesiasticarum.
PDF Monitum quintum, non timeant laici, sibi nocituras donationes factas Ecclesiasticis vel coemptiones bonorum immobilium.
PDF Monitum sextum, non satis est, nihil statuere contra personas, quod statui non potest sine peccato mortali & pœna excommunicationis, sed necesse est, impedire si possis, talia statuta, præsertim si habeas vocem liberam in Repub. vel in alio consessu.
PDF Monitum septimum, personæ Ecclesiasticæ in Noua lege magis merentur habere maiores & plures reditus pro suisustentatione, quàm Ecclesiastici in veteri lege Mosaica, cùm tamen hi plures & maiores reditus habuerint in Iudæa habente tantùm in longitudine sexaginta septem miliaria Polonica, & in latitudine 16. vel octodecim, cum tamen ditiones Regi Poloniæ subiectæ in Regno Polonico sint multo longiores & latiores, & multò pauciores habeant Sacerdotes quàm fuerint in Iudæa, vt euidenter ostenditur numer. 56...
PDF [Monitum octavvm.]
PDF Opvscvlvm Vigesimvmprimvm. De piis erga Deum & Cœlites affectibus, insinuatis, in quaternis punctis Meditationum pro singulis diebus totius anni, & pro aliis temporibus.
PDF Index Rervm Præcipvarvm Qvæ In Hoc Secvndo Tomo Continentvr.
PDF Leerseiten
PDF Vorsatz
PDF Rückdeckel
PDF Rücken
PDF Vorderschnitt