Theologiæ Sacramentalis Scholasticæ Et Moralis Pars ... : Ad Mentem Doctoris Subtilis Ioannis Duns Scoti D. Augustino conformen. In Qua Tractatur De Impedimentis Matrimonii, Usu Et Divortio / Auctore F. Ioanne Bosco Ordinis Fratrum Minorum in Academia Lovaniensi S. Theologiæ Lectore Jubilato. Lovanii : Nempaeus, 1665- : Pars Sexta. 1685
Content
- PDF Pars Prima. In qua tractatur de Sacramentis in Genere, & duobus primis in specie
- PDF Pars Secvnda. In quâ tractatur de Augustissimo Eucharistiæ Sacramento, ac Sacrificio Missæ, ...
- PDF Pars Tertia. In qua tractatur de Virtute ac Sacrameto Pœnitentiæ
- PDF Pars Qvarta. In quo tractatur de Ministro Sacramento Pœnitentiæ. Item de Sacramentis Extrema Unctionis, & Ordinis
- PDF Pars Quinta. In Qua Tractatur De Contractu Et Sacramento Matrimonii
- PDF Pars Sexta. In Qua Tractatur De Impedimentis Matrimonii, Usu Et Divortio
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF Schmutztitel
- PDF Porträts
- PDF Title page
- PDF Index Et Ordo Dispvtationvm, Sectionvm, Et Conclvsionvm, Quæ in hac Sexta Parte continentur.
- PDF Facultas Reverendissimi Patris Comissarij Generalis.
- PDF Facultas Reverendi Admodum P. Ministri Provincialis.
- PDF Approbatio Theologorum Ordinis.
- PDF Censura Ordinarii.
- PDF Privilegium Cæsareum.
- PDF Privilegium Regis Hispaniarum.
- PDF Præfatio Ad Lectorem.
- PDF 1 Disputatio XII. De Impedimentis Matrimonij, Eiusque Usu, Ac Divortio.
- PDF 2 Sectio Prima. De Impedimentis Matrimonij in communi.
- PDF 2 Concl. I. Iure divino positivo extabant quædam impedimenta in lege veteri. In lege nova nullum à Christo Domino fuit denuò institutum.
- PDF 4 Concl. II. Ecclesia potest pro fidelibus constituere aliqua Matrimonij impedimenta, non tantùm prohibentia, sed etiam dirimentia.
- PDF 7 Concl. III. Princeps sæcularis statuit impedimenta Matrimonij pro infidelibus: posset statuere pro fidelibus, nisi Pontifex sibi illa reservasset.
- PDF 20 Concl. IV. Ut valeant impedimenta, requiritur justa causa. Eâ existente, etiam personæ particulares redduntur inhabiles.
- PDF 25 Concl. V. Consuetudo inducit, & abrogat impedimenta juris humani.
- PDF 36 Concl. VI. Sponte contrahens cum impedimento dirimente ordinariè committit plura peccata; posset unicum, & coactus metu nullum committere.
- PDF 39 Concl. VII. Aliquando copula illicita ex conjunctione cum impedimento dirimente specialem contrahit malitiam: aliquando non.
- PDF 42 Sectio II. De Impedimentis merè prohibentibus Matrimonium.
- PDF 42 Concl. I. Iure naturæ impediunt Matrimonium contrahendum sponsalia, & votum. Non dirimunt contractum.
- PDF 52 Concl. II. Interdictum generale potius solemnitatem nuptiarum, quàm ipsum contractum prohibet.
- PDF 58 Concl. III. Non solùm Pontifex aut Episcopus, sed etiam Parochus specialiter interdicit.
- PDF 61 Concl. IV. Tempus feriatum pontius solemnitatem nuptiarum prohibet, quàm ipsum contractum Matrimonij.
- PDF 74 Concl. V. Catechismus olim prohibebat Matrimonium, non dirimebat. Hodiè amplius non obligat; uti nec incestus, raptus sponsatæ &c.
- PDF 90 Sectio III. De Impedimento erroris.
- PDF 90 Concl. I. Servus validè & licitè contrahit Matrimonium sine consensu domini; debita tamen & consueta servitia non minùs debent ei exhiberi, etiam cum aliquo impedimento usûs Matrimonij.
- PDF 105 Concl. II. Servitus ignorata dirimit Matrimonium inter liberum aut liberam, & mancipium. Numquid jure naturali?
- PDF 111 Concl. III. Matrimonium liberi cum Ancilla non valet, estò ignorantia conditionis sit Crassissima, ac levissima.
- PDF 115 Concl. IV. Valet Matrimonium liberi cum libertâ, aut cum ea, cui in ipso contractu, vel paulò post, sit decreta libertas.
- PDF 125 Concl. V. Non omnis conditionis error efficit, ut Matrimonium sit nullum: sed quando talis est error, ut fiat deterior errantis conditio; secùs si erretur in pari, aut digniori conditione.
- PDF 128 Sectio IV. De impedimentis voti & ordinis.
- PDF 129 Concl. I. professio solemnis expressa, vel tacita, facta alicui de Religionibus per Sedem Apostolicam approbatis, dirimit Matrimonium post contractum; eaque sola jure communi.
- PDF 136 Concl. II. Professio solemnis solo jure Ecclesiastico dirimit Matrimonium post contractum.
- PDF 146 Concl. III. Ordo sacer dirimit Matrimonium jure tantùm Ecclesiastico.
- PDF 161 Sectio V. De impedimento cognationis.
- PDF 161 Concl. I. Cognatio naturalis dirimit Matrimonium jure naturæ in quocumque gradu lineæ rectæ.
- PDF 180 Concl. II. Lineæ transversalis nequidem primus gradus Matrimonium irritat jure naturæ.
- PDF 190 Concl. III. Matrimonium in lineâ transversali jure Ecclesiastico est illicitum juxtâ ac invalidum usque ad quartum gradum inclusivè, & non ultra.
- PDF 199 Concl. IV. Cognatio spiritualis impedit Matrimonium contrahendum, & dirimit post contractum. Hodie oritur ex Baptismo tantùm & Confirmatione; solumque inter personas nominatim expressas à Concil.
- PDF 205 Concl. V. In Baptismo, non solemniter ministrato, baptizans contrahit impedimentum cognationis spiritualis; secùs tenens. Sacramentum sit validum. Incertum est, an personæ debeant esse baptizatæ.
- PDF 215 Concl. VI. Contrahit impedimentum cognationis spiritualis non confirmatus, qui suscipit puerum in Confirmatione; neque obstat error personæ.
- PDF 219 Concl. VII. Cognatio legalis impediens, ac dirimens Matrimonium, provenit ex perfecta adoptione, seu arrogatione; fortè etiam ex imperfecta.
- PDF 225 Concl. VIII. Cognatio legalis est in adoptante ad uxorem & filios adoptati, qui sunt in sua potestate. Similiter in adoptato ad uxorem adoptantis & proles, quæ sunt in sua potestate: sed diversimodè; nam proles potest ducere, adoptione solutâ; uxorem non sic. Validè contrahunt filij adoptivi ejusdem adoptantis.
- PDF 229 Sectio VI. De impedimento affinitatis.
- PDF 229 Concl. I. Affinitatis est propinquitas quædam, proveniens ex omni, & solâ copula carnali, aptâ ad generationem.
- PDF 236 Concl. II. Affinitatis non dirimit Matrimonium jure naturæ, etiam, juxta probabilem sententiam, in primo gradu lineæ rectæ.
- PDF 241 Concl. III. Affinitas dirimit jure Ecclesiastico usque ad quartum gradum ex copula licitâ, ad secundum tantùm ex illicitâ.
- PDF 245 Concl. IV. Infidelis post Baptismum invalidè contrahit cum sorore uxoris, aut concubinæ.
- PDF 250 Sectio VII. De impedimento publicæ honestatis.
- PDF 251 Concl. I. Publica honestas, orta ex Matrimonio rato, dirimit, jure dumtaxat Ecclesiastico, inter conjugem unum, & consanguineos alterius legitimos, & illegitimos, in quatuor gradibus.
- PDF 255 Concl. II. Ex Matrimonio irrito quacumque ex causa, modò non sit ex defectu consensus, oritur hoc impedimentum.
- PDF 263 Concl. III. Post Tridentinum non oritur impedimentum publicæ honestatis ex sponsalibus quâcumque ratione invalidis; valida non excedunt primum gradum. Sed nec antè Tridentinum oriebatur ex sponsalibus incertis, aut conditionatis.
- PDF 276 Concl. IV. Impedimentum publicæ honestatis manet post sponsalia dissoluta morte unius, vel etiam mutuo consensu.
- PDF 278 Sectio VIII. De impedimento criminis.
- PDF 279 Concl. I. Adulterium solum nunquam dirimit; sed semper, quando est cum machinatione in mortem conjugis legitimi; vel promissione, aut contractu Matrimonij cum adultera, vivente conjuge.
- PDF 281 Concl. II. Adulterium debet esse perfectum, & in utroque formale.
- PDF 289 Concl. III. Requiritur promissio externa, seria, & absoluta.
- PDF 297 Concl. IV. Non requiritur promissio mutua, aut jurata. Necessaria est acceptatio. Qui solùm tacet, non acceptat.
- PDF 305 Concl. V. Machinatio utriusque in mortem conjugis, ex intentione posteà sic contrahendi, effectu secuto, dirimit Matrimonium. Sufficit intentio interna.
- PDF 313 Concl. VI. Sola machinatio ex parte unius non sufficit; secus conjuncta adulterio. Perinde est, adulterium præcedat, an sequatur: durante tamen eodem Matrimonio.
- PDF 319 Sectio IX. De impedimento Raptus.
- PDF 319 Concl. I. Raptus, violenta traductio honestæ mulieris de uno loco ad alium causâ explendæ libidinis, olim subjectus erat pœnis mortis, & amissionis bonorum. Item excommunicationis.
- PDF 325 Concl. II. Mulier rapiens virum non subditur pœnis, olim raptoribus mulierum constitutis.
- PDF 328 Concl. III. Raptus solius fœminæ, causâ ineundi Matrimonium, jure novo Tridentini dirimit cum ipsa Matrimonium, quamdiu est in potestate raptoris.
- PDF 335 Concl. IV. Decretum Trident. comprehendit raptum cujusque fœminæ, sive virginis, sive corruptæ, sive meretricis & inhonestæ, conjugatæ & cujusvis statûs, etiam sponsæ de futuro. Debet vis inferri ipsi fœminæ.
- PDF 339 Concl. V. Decretum Tridentini non irritat sponsalia, inita inter raptorem & raptam, durante adhuc raptu.
- PDF 342 Sectio X. De impedimento impotentiæ.
- PDF 342 Concl. I. Impotentia hîc est inhabilitas perficiendi viâ ordinariâ copulam carnalem, aptam ad humanam generationem.
- PDF 347 Concl. II. Impotentia perpetua, sive ex vitio naturæ, sive es maleficio, absoluta cum quovis, respectiva cum illo, quicum intercedit, dirimit Matrimonium ex jure naturæ.
- PDF 362 Concl. III. Contractus perpetuò impotentium sine ordine ad copulam, sed tantùm ad cohabitandum tamquam frater & soror, non est verum Matrimonium.
- PDF 373 Concl. IV. Impotentia subsequens nullo casu dirimit Matrimonium, etiam ratum tantum.
- PDF 376 Concl. V. In dubio, an impotentia præcesserit, si est naturalis , præsumitur præcessisse. Si est accidentalis, præsumi potest subsecutam fuisse.
- PDF 380 Concl. VI. In dubio, an sit impotentia perpetua, permittitur experientia conjuhgalis per triennium continuum à tempore celebrati conjugij.
- PDF 389 Concl. VII. Factâ separatione conjugum judicio Ecclesiæ, deprehenso postmodum errore, siquidem una pars sit solemniter professa, non restituitur, secus si contraxit cum alia, vel solum suscepit ordines sacros.
- PDF 401 Concl. VIII. Impotentia temporalis non dirimit Matrimonium jure naturæ. Dirimit jure Ecclesiastico, donec masculus annum 14. & puella 12. impleat.
- PDF 410 Concl. IX. Ad valorem Matrimonij probabiliter sufficit, diem ultimum ætatis esse inceptum. Quin & malitia supplet ætatem.
- PDF 417 Concl. X. Si mulier nupsit, conscia suæ arctitudinis, omne remedium; secluso mortis periculo, debet perferre.
- PDF 422 Concl. XI. Hermaphroditus secundùm sexum alterutrum, in quo capax est, licitè contrahit.
- PDF 426 Sectio XI. De Impedimento disparis cultûs.
- PDF 427 Concl. I. Infideles possunt contrahere, & habere verum conjugium.
- PDF 430 Concl. II. Matrimonium Baptizati cum non Baptizato irritum est solo jure Ecclesiastico.
- PDF 438 Concl. III. Valet Matrimonium personæ fidelis cum hæretica.
- PDF 443 Concl. IV. Matrimonium Catholici cum hæretica, etiam non denuntiata, illicitum est jure Ecclesiastico (ubi viget) nisi ipsa promittat conversionem. Sed & plerumque prohibetur jure naturali.
- PDF 448 Concl. V. Iure Ecclesiastico non prohibetur personæ fideli contrahere cum Hæreticâ, si ipsa promittat conversionem. Si solùm sit spes conversionis aliundè concepta, necessaria est dispensatio, cujus sufficiens causa est, quæ, seclusâ lege Ecclesiasticâ, excusat Matrimonium in ijs circumstantijs à peccato.
- PDF 458 Concl. VI. Lex Ecclesiæ dirimens Matrimonium, obligat hæreticos, etiam apud quos ex odio, seu contemptu non est in usu.
- PDF 464 Sectio XII. De Impedimento ligaminis.
- PDF 464 Concl. I. Matrimonium cum secunda , vivente primâ uxore, jure divino est nullum.
- PDF 465 Concl. II. Iure Canonico nemo licitè contrahit cum secunda, nisi constet, seu certum nuntium acceperit de morte prioris conjugis. Ut in Matrimonio jam contracto persistat, sufficit prudens opinio.
- PDF 471 Concl. III. Unus testis non est certus nuntius, neque fama communis, nisi cum alijs adminiculis.
- PDF 475 Sectio XIII. De dispensatione impedimentorum Matrimonij.
- PDF 476 Concl. I. In impedimentis dirimentibus jure naturali divino non dispensat Ecclesia.
- PDF 481 Concl. II. In omnibus impedimentis, dirimentibus jure Ecclesiastico, potest dispensare Pontifex. An & in radice Matrimonij, irritè contracti cum tali impedimento, non fatis constat.
- PDF 491 Concl. III. Episcopus ordinariè non dispensat in impedimentis dirimentibus, nisi fortè in defectu pubertatis. Extraordinariè dispensat pro foro conscientiæ, quando impedimentum est occultum, & urget gravis necessitas; neque Papa facilè adiri potest, etiam ante Matrimonium contractum.
- PDF 513 Concl. IV. Pontifex illicitè dispensat sine justa causa, fortè etiam invalide. Iustæ causæ sunt: Bonum pacis, angusta loci, inopia personæ &c.
- PDF 527 Concl. V. Ut valeat dispensatio, exprimi debet in petitione, an affinitas orta sit ex copula conjugali, vel fornicariâ.
- PDF 536 Concl. VI. In illis impedimentis, quæ habent diversos gradus, ne dispensatio sit subreptitia, oportet exprimere, in quoto gradu conjuncti sint contrahere volentes, & cujus lineæ.
- PDF 539 Concl. VII. Quando contracturi inæqualiter distant à stipitè, sufficit exponere gradum remotiorem, nisi unus sit primus.
- PDF 543 Concl. VIII. Si post copulam carnalem cum consanguinea impetretur, aut expediatur dispensatio, non factâ mentione de copula carnali, dispensatio valet, nisi obstet stylus Curiæ; aut concessa sit sub conditione: si copula non intervenerit.
- PDF 548 Concl. IX. Si post Matrimonium, scienter contractum intra gradus prohibitos, impetretur, aut expediatur dispensatio, non factâ mentione de Matrimonio, dispensatio non valet. Idem; si ignoranter, non servatis solemnitatibus: secùs si es ignorantia probabili, servatis solemnitatibus.
- PDF 554 Concl. X. Spes faciliùs impetrandæ dispensationis, reperta in copula incestuosa occulta, vel manifesta, non debet semper explicari.
- PDF 560 Concl. XI. Qui habet plura impedimenta non connexa, ejusdem, vel diversæ speciei, per se loquendo omnia simul explicet, ut dispensatio valeat.
- PDF 569 Sectio XIV. De revalidatione Matrimonij invalidi.
- PDF 569 Concl. I. Matrimonium irritum, ex defectu consensûs, illo expresso, revalidatur.
- PDF 576 Concl. II. Matrimonium irritum ab consanguinitatem, vel aliud simile impedimentum, obtentâ dispensatione, novum utriusque consensum requirit, cognitâ priori invaliditate.
- PDF 587 Concl. III. Ad revalidationem Matrimonij non est necessaria nova præsentia Parochi, nisi impedimentum plenè probari posset in foro externo.
- PDF 593 Sectio XV. De usu Matrimonij, seu copula conjugali.
- PDF 593 Concl. I. Conjux non tenetur ex justitiâ petere debitum, sed exigenti reddere, idque quâlibet vice sub peccato mortali, nisi justa causa excuset.
- PDF 602 Concl. II. Conjuges, qui scienter reddunt se absolutè impotentes ad moderatam copulam, peccant lethaliter.
- PDF 604 Concl. III. Neuter conjux tenetur alteri debitum reddere cum notabili detrimento propriæincolumitatis, vel occisione fœtûs, vel abortu.
- PDF 608 Concl. IV. Conjux sanus tenetur reddere leproso, etiam cum periculo infectionis, si scienter cum eo contraxit, aliàs non.
- PDF 611 Concl. V. Menstrua non reddunt copulam semper illicitam, uti nec imprægnatio, vel lactatio.
- PDF 621 Concl. VI. Non obligat petitio amentis, vel ebrij. Excusat subinde à redditione debiti magnum detrimentum in bonis fortunæ, ac famæ, aut magna utilitas in ijsdem. Similiter nimietas prolis.
- PDF 625 Concl. VII. Per se non est illicitum, saltem graviter, petere aut reddere debitum diebus sacris.
- PDF 628 Concl. VIII. Actum conjugalem illicitum esse in loco sacro, etiam extra necessitatem, haud satis probat jus scriptum. Excommunicatio non prohibet eum.
- PDF 634 Concl. IX. Illicitè utitur Matrimonio, cui certò constat invaliditas, etsi per Ecclesiam sub excommunicatione compellatur, & impedimentum sit Ecclesiasticum.
- PDF 638 Concl. X. Dubius de valore Matrimonij bonâ fide contracti potest post adhibitam sufficientem diligentiam petere debitum.
- PDF 649 Concl. XI. Conjux, qui malâ fide dubius de impedimento dirimente contrahit, nullo pacto petere potest debitum: tenetur tamen reddere alteri bonâ fide possidenti. Afferenti se fictè contraxisse non tenetur alter regulariter credere.
- PDF 655 Concl. XII. Affinitas in primo, vel secundo gradu superveniens Matrimonio privat incestuosum jure petendi debitum.
- PDF 661 Concl. XIII. Cognatio spiritualis Matrimonio superveniens non privat jure petendi debitum.
- PDF 665 Concl. XIV. Affinitas violenter, vel ignoranter superveniens inter conjuges non impedit petitionem debiti.
- PDF 672 Concl. XV. Votum castitatis per se reddit illicitam petitionem. Redditio pro primâ vice est licita post bimestre, non ante. Votum Religionis ante consummationem prohibet reddere, post consummationem, nequidem petere. Votum suscipiendi Ordines sacros, aut non nubendi, solum contractum reddit illicitum.
- PDF 683 Concl. XVI. Modi naturalis inversio non reddit congressum conjugalem vitiosum mortaliter.
- PDF 686 Concl. XVII. Procurare seminationem extra vas naturale, est peccatum mortale. Sufficit, quod seminatio utriusque conjugis moraliter sit stimul.
- PDF 690 Concl. XVIII. Extra copulam conjugalem delectationes de illa, & tactus libidinosi conjugum, fortè non sunt mortales, secluso periculo pollutionis.
- PDF 695 Concl. XIX. Licitè redditur debitum petenti ex malo fine: secus si ipsum opus externum nequeat fieri sine peccato.
- PDF 700 Sectio XVI. De divortio.
- PDF 701 Concl. I. Conjuges jure naturæ ac divino tenentur ad communem thorum & habitationem.
- PDF 706 Concl. II. Ob adulterium licet innocenti solvere thorum & habitationem in perpetuum: æqualiter viro ac mulieri.
- PDF 715 Concl. III. Ob adulterium moraliter certum licet, secluso scandalo, celebrare divortium propriâ auctoritate, saltem quoad redditionem debiti: fortè etiam quoad habitationem: dimissus tamen restituetur in foro externo, nisi crimen constiterit per evidentiam rei, vel legitimam adulteri confessionem.
- PDF 726 Concl. IV. Oportet adulterium sit formale respectu conjugij, cujus petitur divortium,
- PDF 730 Concl. V. Gravis metus non excusat adulterium à divortio. Neque quòd altera pars indirectè dederit causam, v. g. injustè subtrahendo alimenta: secûs si vel expressè consenserit, eam, etiam volentem, prostituendo; vel implicitè, non prohibendo, ubi & quando commodè poterat prohibere.
- PDF 735 Concl. VI. Mutua adulteria pari compensatione tolluntur quoad jus divortij: plura unico, gravius leviori, publicum occulto, prius posteriori, & posterius priori, etiam post emendationem.
- PDF 739 Concl. VII. Sententia divortij non impedit compensationem mutui adulterij,
- PDF 747 Concl. VIII. Innocens non tenetur, per se loquendo, pertinacem in adulterio dimittere; neq[ue] resipiscentem ad suam pristinam amicitiam revocare.
- PDF 753 Concl. IX. Innocens tacitè condonat injuriam adulterij, quando scienter & sponte in copulam conjugalem consentit, vel alia signa conjugalis familiaritatis ostendit: Licèt hæc omnia sine condonatione fieri possent. Factâ reconciliatione, si iterum peccet, potest dimitti: & potest ipse dimittere compartem, si adulteretur.
- PDF 759 Concl. X. Adulter dimissus, etiam per sententiam, tenetur redire ad imperium innocentis.
- PDF 761 Concl. XI. Innocens sine licentia adulteri potest Religionem profiteri & suscipere Ordines sacros. Quo facto, idem potest adulter, non antè.
- PDF 768 Concl. XII. Adulter occultus licitè petit debitum: fortè etiam licitè exigit.
- PDF 771 Concl. XIII. Sævitia est justa causa divortij.
- PDF 776 Concl. XIV. Hæresis est justa causa divortij. Quod si factum fuerit judicio Ecclesiæ, non tenetur fidelis conversum recipere; sed licitè vivit in sæculo in perpetuo cęlibatu.
- PDF 784 Concl. XV. Divortium ex causa hæresis condonatur, non compensatur.
- PDF 790 Concl. XVI. Scandalum est justa causa divortij temporalis.
- PDF 794 Concl. XVII. Possunt, per se loquendo, conjuges ex mutuo consensu separari. Nequit tamen unus Religionem profiteri, nisi reliquus perpetuam continentiam repromittat; & sit talis ætatis, ut sine suspicione incontinentiæ valeat in sæculo remanere.
- PDF 800 Concl. XVIII. Matrimonio illæso, invalida est professio unius sine licentiâ alterius, cum eâ valet: nisi tamen uxor ad Religionem transierit, aut perpetuam castitatem servare promiserit, vir potest & debet de Monasterio revocari, reversurus post mortem ejus.
- PDF 811 Concl. XIX. Vit in Episcopum ordinari non potest, nisi uxor Religionem profiteatur. Ut ordinetur sacerdos, jus commune exigit solam professionem continentiæ.
- PDF 819 Concl. XX. Vir promotus ad ordines sacros, remanens in sæculo tenetur alere uxorem: secùs vir innocens adulteram.
- PDF Index Rerum Præcipuarum Quæ In Hac Sexta Parte Continentur.
- PDF Errata Sic Corrige.
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine