Commentaria Et Disputationes Scholastica In Summam D. Thomae Aquinatis / Auctore Joanne Paulo Nazario. Coloniae : Henning
Content
- PDF 2. In Qvo Controversiæ Jnter Theologos Veteres Ac Neotericos De Sanctissima Trinitate Et de Omnium rerum Creatione iuxta Sancti & Angelici D. mentem resoluuntur
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF 1 Pars Prima Svmmae Theologiae S. Thomæ Aqvinatis Cvm Commentariis Et Scholasticis Dispvtationibvs R. P. F. Ioannis Pavli Nazarii Cremonensis, Ordinis Prædicatorvm, Sacræ Theologiæ Magistri, Et In Stvdio Generali Bononiæ nunc secundò Regentis. Tomvs Secvndvs Tractatvs De Trinitate.
- PDF 1 Qvaestio XXVII. De proceßione diuinarum personarum, in quinque articulos diuisa.
- PDF 2 Articvlvs I. Vtrum proceßio sit in diuinis.
- PDF 4 Prima Controversia. An per actionem immanentem, ac præsertim per intelligere aliquid producatur, & quæ sit ratio producti?
- PDF 10 Secvnda Controversia. An Angelus intelligendo seipsum formet verbum?
- PDF 15 Tertia Controversia. Qua intellectus actione producatur verbum?
- PDF 20 Qvarta Controversia. An verbum nostrum distinguatur ab intellectione realiter aut formaliter tantum?
- PDF 23 Articvlvs II. Vtrum aliqua proceßio in diuinis generatio dici possit.
- PDF 30 Articvlvs III. Vtrum sit in diuinis alia proceßio à generatione verbi.
- PDF 31 Prima Controversia. An per actum voluntatis producatur aliquid, quod sit terminus eiusdem actus intrinsecus?
- PDF 34 Prima Dvbitatio. De sensu illius propositionis: De ratione amoris est, vt non procedat nisi à conceptione intellectus.
- PDF 36 Secvnda Dvbitatio. An ex ordine originis præcisè distinguantur realiter diuinæ proceßiones, ita vt eo remoto, nulla sit inter eas realis distinctio?
- PDF 37 Articvlvs Qvartvs. Vtrum proceßio amoris in diuinis sit generatio.
- PDF 38 Prima Controversia. An supposita veritate fidei de distinctione reali, tàm Filij à Spiritu sancto, quàm proceßionis Filij à proceßione Spiritus sancti, poßit ratione aliqua sufficienti probari proceßionem Verbi esse generationem, ac Verbum ipsum esse genitum & Filium: Proceßionem autem Spiritus sancti non esse generationem, & Spiritum sanctum non esse genitum siuè Filium?
- PDF 45 Secvnda Controversia. An proceßiones distinguantur seipsis formaliter siue proprijs earum rationibus?
- PDF 47 Tertia Controversia. An distinctio realis diuinarum proceßionum sit numerica tantum, an verò formalis & specifica.
- PDF 50 Articvlvs V. Vtrum sint plures proceßiones in diuinis, quàm duæ.
- PDF 57 Qvaestio XXVIII. De relationibus diuinis, in quaturo articulos diuisa.
- PDF 57 Articvlvs Primvs. Vtrum in Deo sint aliquæ relationes reales.
- PDF 59 Controversia Vnica. An in prædicamento relationis inueniatur aliquid reale, & aliquid rationis: in alijs verò id tantum quod reale est?
- PDF 65 Articvlvs Secvndvs. Vtrum relatio in deo sit idem quod sua essentia.
- PDF 67 Prima Controversia. An relatio & attributa diuina, distinguantur ab essentia, maiori distinctione quàm sit distinctio rationis?
- PDF 77 Secvnda Controversia. an relatio realis dicat perfectionem.
- PDF 83 Articvlvs Tertivs. Vtrum relatione, quæ sunt in Deo, realiter ab inuicem distinguantur.
- PDF 85 Controversia Vnica. Quo sensu, tàm simpliciter quàm in materia diuinorum, accipiendum sit illud principium: Quæcunque vm & eidem sunt eadem, sibi inuicem sunt eadem.
- PDF 89 Articvlvs Qvartvs. Vtrum in deo sint tantum quatuor relationes reales scilicet paternitas, siliatio, spiratio, & proceßio.
- PDF 91 Qvaestio XXIX. De personis diuinis, in quatuor articulos diuisa.
- PDF 92 Articvlvs I. De diffinitione personæ.
- PDF 95 Articvlvs. II. Vtrum persona sit idem quod hypostasis, subsistentia & essentia.
- PDF 97 Articvlvs Tertivs. Vtrum nomen personæ sit ponendum in diuinis.
- PDF 99 Articvlvs IV. Vtrum hoc nomen persona significet relationem.
- PDF 106 Qvaestio XXX. De pluralitate personarum in diuinis, in quatuor articulos diuisa.
- PDF 106 Articvlvs Primvs. Vtrum sit ponere plures personas in diuinis.
- PDF 109 Articvlvs Secvndvs. Vtrum in Deo sint plures personæ quam tres.
- PDF 111 Articvlvs Tertivs. Vtrum termini numerales ponant aliquid in diuinis.
- PDF 115 Articvlvs IV. Vtrum hoc nomen, personæ, poßit esse commune tribus personis.
- PDF 119 Qvaestio XXXI. De his quæ ad vnitatem, vel pluralitatem pertinent in diuinis in quatuor articulos diuisa.
- PDF 119 Articvlvs Primvs. Vtrum sit Trinitas in diuinis?
- PDF 121 Articvlvs Secvndvs. Vtrum Filius sit alius à Patre.
- PDF 125 Articvlvs III. Vtrum dictio exclusiua, Solus, sit addenda termino essentialis in diuinis.
- PDF 126 Articvlvs Qvartvs. Vtrum dictio exclusiua poßit adiungi termino personali.
- PDF 127 Qvaestio XXXII. De diuinarum personarum cognitione, in quatuor articulos diuisa.
- PDF 128 Articvlvs Primvs. Vtrum Trinitas diuinarum personarum poßit per naturalem rationem cognosci.
- PDF 129 Controversia Vnica. De veritate primæ conclusionis; an videlicet sit possibile homini, vel Angelo sola vi intellectus naturali diuinæ Trinitatis notitiam adipisci?
- PDF 132 Articvlvs Secvndvs. Vatrum sint ponendæ notiones in diuinis.
- PDF 134 Prima Controversia. An, & quomodo distinguantur notiones à personis.
- PDF 136 Secvnda Controversia. An sit poßibile relationem vnam specie, respicere duas relationes specie differentes?
- PDF 138 Tertia Controversia. An duæ relationes, quæ sunt in Patre scilicet paternitas, & spiratio, distinguantur realiter inter se, & similiter duæ relationes existentes in filio, scilicet filiatio, & spiratio?
- PDF 144 Qvarta Controversia. Quæ nam poßint verè & congruè prædicari de nominibus diuinis abstractis, tàm notionalibus vel personalibus, quàm essentialibus?
- PDF 147 Articvlvs Tertivs. Vtrum sint quinque notiones.
- PDF 148 Prima Controversia. An plures notiones eidem personæ conuenientes de inuicem prædicentur?
- PDF 150 Secvnda Controversia. De veritate conclusionis: An scilicet illæ omnes & solæ sint notiones diuinarum personarum, quas hic enumerat S. Th.
- PDF 154 Articvlvs IV. Vtrum liceat contrariè opinari de notionibus.
- PDF 156 Qvaestio XXXIII. De persona patris, in quatuor articulos diuisa.
- PDF 156 Articvlvs Primvs. Vtrum competat Patri esse principium?
- PDF 157 Controversia Vnica. Quo sensu dicatur Pater principium diuinarum personarum procedentium, vel totius Deitatis, vel etiam Trinitatis: an dicendus sit causa: & an illi soli conueniat nomen authoris?
- PDF 160 Articvlvs Secvndvs. Vtrum hoc nomen Pater, sit nomen propriè diuinæ personæ.
- PDF 161 Articvlvs Tertivs. Vtrum hoc nomen, pater, dicatur in diuinis per prius secundum quòd personaliter sumitur.
- PDF 163 Articvlvs Qvartvs. Vtrvm esse ingenitum, sit patri proprium.
- PDF 165 Qvaestio XXXIIII. De persona Filij, in tres articulos diuisa.
- PDF 165 Articvlvs Primvs. Vtrum verbum in diuinis sit nomen personale.
- PDF 167 Prima Controversia. De ordine significationum huius nominis Verbum.
- PDF 169 Secvnda Controversia. An verbum aliquo modo dicatur essentialiter in diuinis?
- PDF 171 Articvlvs II. Vtrum verbum sit proprium nomen Filij.
- PDF 172 Articvlvs Tertivs. Vtrum in nomine verbi importetur respectus ad creaturam.
- PDF 173 Prima Controversia. An verbum diuinum procedat ex cognitione essentiæ, personarum & creaturarum: an autem ex cognitione solius essentiæ?
- PDF 182 Secvnda Controversia. An nomine verbi diuini importetur respectus ad creaturam ratione proprietatis personalis vel ratione naturæ?
- PDF 184 Tertia Controversia. An verbum in diuinis significet primò & formaliter relationem ad dicentem, an aliquid absolutum?
- PDF 185 Qvaestio XXXV. De imagine in duos articulos diuisa.
- PDF 186 Articvlvs Primvs. Vtrum imago in diuinis dicatur personaliter.
- PDF 188 Articvlvs Secvndvs. Vtrum nomen imaginis sit proprium Filio.
- PDF 192 Qvaestio XXXVI. De persona Spiritus sancti, in quatuor articulos diuisa.
- PDF 192 Articvlvs Primvs. Vtrum hoc nomen Spiritus sanctus sit proprium nomen alicuis diuinæ personæ.
- PDF 194 Articvlvs Secvndvs. Vtrum Spiritus sanctus procedat à Filio.
- PDF 196 Prima Controversia. An si Spiritus sanctus non procederet à filio distingueretur realiter ab eo?
- PDF 205 Secvnda Controversia. De efficacia secundæ rationis D. Thomæ.
- PDF 207 Articvlvs Tertivs. Vtrum Spiritus sanctus procedat à Patre per Filium.
- PDF 211 Articvlvs Qvartvs. Vtrum Pater, & Filius sint vnum principium Spiritussancti.
- PDF 212 Prima Controversia. De sensu quæsiti: id est, quo sensu quæratur: vtrum Pater & Filius sint vnum principium Spiritussancti.
- PDF 213 Controversia Secvnda. Quid significet & pro quo supponat nomen principium in hac propositione; Pater & filius sunt vnum principium Spiritus sancti.
- PDF 218 Tertia Controversia. An principium quod spiratiuum per se ac necessario postulet pluralitatem suppositorum?
- PDF 222 Qvaestio XXXVII. De nomine Spiritus S. qui est amor, in duos articulos diuisa.
- PDF 222 Articvlvs Primvs. Vtrum amor sit proprium nomen Spiritus sancti.
- PDF 225 Articvlvs Secvndvs. Vtrum Pater, & filius diligant se Spiritus sancto.
- PDF 234 Qvaestio XXXVII. [i.e. XXXVIII.] De nomine Spiritus sancti, quod est donum, in duos articulos diuisa.
- PDF 234 Articvlvs Primvs. Vtrum donum sit nomen personale.
- PDF 236 Articvlvs Secvndvs. Vtrum donum sit proprium nomen Spiritussancti.
- PDF 237 Controversia Vnica. An ratio doni propriè soli conueniat Spiritui sancto: & an eidem tribuatur ratione essentiæ, vel personalis proprietatis?
- PDF 240 Qvaestio XXXIX. De personis ad essentiam relatis, in octo articulos diuisa.
- PDF 241 Articvlvs Primvs. Vtrum in diuinis, essentia sit idem, quod persona.
- PDF 242 Articvlvs Secvndvs. Vtrum sit dicendum tres personas esse vnius essentiæ.
- PDF 243 Articvlvs Tertivs. Vtrum nomina essentialia prædicentur singulariter de tribus personis.
- PDF 244 Controversia Vnica. De veritate & sensu illius maioris propositionis. Singularitas vel pluralitas nominis substantiui atte[n]ditur secundum formam significatam per nomen: in adiectiuis autem &c.
- PDF 248 Articvlvs Qvartvs. Vtrum nomina essentialia concreta poßint supponere pro persona.
- PDF 250 Prima Controversia. De hoc Deo tribus personis communi: An scilicet sit in Deo vna subsistentia absoluta siue essentialis & tres relatiuæ.
- PDF 258 Secvnda Controversia. De suppositione huius nominis Deus.
- PDF 265 Articvlvs Qvintvs. Vtrum nomina essentialia in abstracto significaea, poßint supponere pro persnona.
- PDF 267 Articvlvs Sextvs. Vtrum personæ poßint prædicari de nominibus essentialibus.
- PDF 268 Controversia Vnica. An hæ propositiones sint per se & formales: Pater est Deus: Deus est Pater: Deus est Trinitas, vel tres personæ: essentia est Pater: essentia est tres personæ.
- PDF 271 Articvlvs Septimvs. Vtrum nomina essentialia sint approprianda personis.
- PDF 272 Articvlvs Octavvs. Vtrum conuenienter à sacris doctoribus sint essentialia personis attributa.
- PDF 274 Qvaestio XXXX. De personis in comparatione ad relationes, siuè proprietates, in quatuor articulos diuisa.
- PDF 274 Articvlvs Primvs. Vtrum relatio sit idem quod persona.
- PDF 276 Articvlvs Secvndvs. Vtrum personæ distinguantur per relationes.
- PDF 279 Articvlvs Tertivs. Vtrum abstractis per intellectum proprietatibus, seu relationibus à personis adhuc remaneant hypostases.
- PDF 281 Articvlvs Qvartvs. Vtrum actus notionales præintelligantur proprietatibus.
- PDF 298 Qvaestio XLI. De personis in comparatione ad actus notionales in sex articulos diuisa.
- PDF 298 Articvlvs Primvs. Vtrum actus notionales sint attribuendis personis.
- PDF 299 Controversia Vnica. Quæ sit identitas & distinctio notionalium actuum ab essentia & relationibus, & inter se?
- PDF 302 Articvlvs Secvndvs. Vtrum actus notionales sint voluntarij.
- PDF 304 Prima Dvbitatio. Quomodo sumatur voluntas, in prima & secunda conclusione?
- PDF 304 Secvnda Dvbitatio. Quo sensu accipienda sit illa propositio: Effectus assimilatur formæ agentis, per quam agit.
- PDF 305 Tertia Dvbitatio. Quomodo prædicta vera sint de voluntario agente & de voluntate?
- PDF 306 Prima Controversia. An voluntas concomitans, qua pater voluit generationem filij, præcedat secundum intellectum nostrum eandem filij generationem?
- PDF 310 Secvnda Controversia. An rectè dici poßit Spiritum sanctum procedere liberè.
- PDF 313 Articvlvs Tertivs. Vtrum actus notionales sint de aliquo.
- PDF 316 Articvlvs Qvartvs. Vtrum in diuinis sit potentia respectu actuum notionalium.
- PDF 318 Articvlvs Qvintvs. Vtrum potentia generandi significet relationem, & non essentiam.
- PDF 319 Prima Controversia. De veritate & sensu secundæ & tertiæ conclusionis D. Thom.
- PDF 321 Secvnda Controversia. An communicabilitas sit de essentia diuinitatis, id est, an sit prædicatum essentiale vel notionale?
- PDF 323 Articvlvs Sextvs. Vtrum actus notionalis ad plures personas terminari poßit.
- PDF 326 Qvaestio XLII. De æqualitate & similitudine diuinarum personarum ad inuicem, in sex articulos diuisa.
- PDF 326 Articvlvs Primvs. Vtrum æqualitas locum habeat in diuinis.
- PDF 332 Articvlvs Secvndvs. Vtrum persona procedens sit coæterna suo principio, ut filius patri.
- PDF 333 Articvlvs Tretivs. Vtrum in diuinis personis sit ordo naturæ.
- PDF 334 Controversia Vnica. De veritate conclusioni: an videlicet in diuinis personis sit ordo naturæ sine ratione prioris, & posterioris.
- PDF 336 Articvlvs Qvartvs. Vtrum filius sit æqualis patri secundum magnitudinem.
- PDF 337 Articvlvs Qvintvs. Vtrum filius sit in patre, & è conuerso.
- PDF 338 Articvlvs Sextvs. Vtrum filius sit æqualis patri secundum potentiam.
- PDF 340 Qvaestio XLIII. De mißione diuinarum personarum in octo articulos diuiso.
- PDF 340 Articvlvs Primvs. Vtrum alicui personæ diuinæ conueniat mitti.
- PDF 343 Articvlvs Secvndvs. Vtrum mißio sit æterna, vel temporalis tantum.
- PDF 345 Articvlvs Tertivs. Vtrum mißio inuisibilis diuinæ personæ sit solum secundum donum gratiæ gratum facientis.
- PDF 346 Controversia Vnica. Quid sit diuinam personam inuisibiliter mitti, dari & haberi à nobis, & in quonam præcipuè sit posita ratio mißionis, & dationis?
- PDF 349 Articvlvs Qvartvs. Vtrum patri conueniat mitti.
- PDF 349 Articvlvs Qvintvs. Vtrum filio conueniat inuisibiliter mitti.
- PDF 350 Articvlvs Sextvs. Vtrum mißio inuisibilis fiat ad omnes, qui sunt participes gratiæ.
- PDF 351 Articvlvs Septimvs. Vtrum Spiritui sancto conueniat visibiliter mitti.
- PDF 352 Articvlvs Octavvs. Vtrum aliqua persona diuina mittatur, nisi ab ea, à qua procedit æternaliter.
- PDF 353 Tractatvs De Creatione.
- PDF 353 Qvaestio XLIV. De proceßione creaturarum à Deo, & de omnium entium prima causa, in quatuor articulos diuisa.
- PDF 353 Articvlvs Primvs. Vtrum sit necessarium, omne ens esse creatum à Deo.
- PDF 355 Controversia Vnica. An ratio Diui Tho. pro conclusione sit efficax?
- PDF 358 Articvlvs Secvndvs. Vtrum materia prima sit creatura à Deo.
- PDF 359 Articvlvs Tertivs. Vtrum causa exemplaris sit aliquid præter Deum.
- PDF 360 Articvlvs Qvartvs. Vtrum Deus sit causa finalis omnium.
- PDF 365 Qvaestio XLV. De modo emanationis rerum à primo principio in octo articulos diuisa.
- PDF 366 Articvlvs Primvs. Vtrum creare sit ex nihilo aliquid facere.
- PDF 368 Articvlvs Secvndvs. Vtrum Deus poßit aliquid creare.
- PDF 369 Articvlvs Tertivs. Vtrum creatio sit aliquid in creatura.
- PDF 370 Prima Controversia. An creatio actiua sit in Deo vt actio transiens, aut immanens?
- PDF 375 Secvnda Controversia. An creatio paßiua si relatio realis in creatura, & qualis sit hæc relatio?
- PDF 378 Articvlvs Qvartvs. Vtrum creari sit proprium compositorum, & subsistentium.
- PDF 284 [i.e. 384] Articvlvs Qvintvs. Vtrum solius Dei sit creare.
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine
- PDF 4. Jn Qvo Controversiæ Jnter Theologos Veteres Ac Recentiores De Incarnationis Christi Mysterio
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF 1 Tertia Pars Svmmæ Theologiae Angelici Doctoris S. Thomæ Aqvinatis, Cum Commentarijs, & Controuersijs Adm. R. P. F. Io. Pavli Nazarii Cremonensis, Ordinis Praedicatorvm, Sacrae Theologiae Magistri, ex Prouincia Vtriusque Lombardiæ. Tomvs Qvartvs.
- PDF 1 Prologvs.
- PDF 1 Qvaestio Prima. De conuenientia Incarnationis.
- PDF 2 Prima Controversia. An verbi diuini Incarnatio, siue Christus ad aliquam Theologicæ considerationis partem pertineat, vt eius obiectum? &c.
- PDF 8 Articvlvs Primvs. Vtrum conueniens fuerit Deum incarnari.
- PDF 12 Secvnda Controversia. De sensu Conclusionis D. Tho. quomodo scilicet intelligendum sit Deo fuisse conueniens incarnari.
- PDF 14 Tertia Controversia. An recte prætermiserit S. D. articulum de poßibilitate Inarnationis, & quomodo eam esse poßibilem probari poßit?
- PDF 19 Qvarta Controversia. An Incarnatio, id est vnio hypostatica diuinæ personæ cum humana natura sit poßibilis.
- PDF 24 Articvlvs II. Vtrum necessarium fuerit ad reparationem Generis humani, Verbum Dei incarnari.
- PDF 27 Prima Controversia. An peccatum originale, vel actuale mortale sit malum simpliciter infinitum, quatenus est offensa Dei, ita vt habeat malitiam simpliciter infinitam?
- PDF 32 Secvnda Controversia. An opera Christi Domini tanti fuerint valoris, & efficaciæ, vt eis Deo pro nobis oblatis condignè, & secundùm leges veræ, propriæ ac rigorosæ iustitia satisfecerit pro peccatis humani generis?
- PDF 34 Prima controversiae Pars. An Christi satisfactio valorem habeat infinitum?
- PDF 42 Secvnda Controversiae Pars. An satisfactiio Christi Deo pro nobis oblata, aut etiam illa, quam nos Deo pro peccatis offerimus, sit actus iustitiæ specialis?
- PDF 45 Tertia Controversiae Pars. An iustitia satisfactionis Christi fuerit commutatiua.
- PDF 48 Qvarta Controversiae Pars. Quem Iustitiæ modum habuerit Christi satisfactio: An scilicet fuerit secundùm omnem rigorem iustitiæ.
- PDF 70 Tertia Controversia. An Christi Humanitas in satisfactione pro peccatis fuerit principium quod, vel tantùm quo?
- PDF 75 Qvarta Controversia. An Homo purus per exclusionem tantùm diuini suppositi id est, qui non est Deus, habens tamen gratiam & charitatem, poßit condignè & secundùm leges rigorosæ iustitiæ Deo satisfacere pro peccatis & offensis humani generis?
- PDF 81 Qvinta Controversia. An pœnitens, cum actu iustificatur, Deo propriè, & ex iustitia satisfaciat pro culpa mortali in eum commissa per actum contritionis & charitatis?
- PDF 87 Sexta Controversia. An saltem pro culpa veniali poßit homo purus, & iustus Deo ad æqualitatem satisfacere?
- PDF 91 Septima Controversia. An purus Homo, vt Christi membrum poßit condignè Deo satisfacere pro peccato suo?
- PDF 99 Octava Controversia. An purus homo per exclusionem etiam auxilij diuinæ gratiæ de potentia Dei absoluta potuerit per opera ordinis naturalis satisfacere ex imperfecta iustitia pro culpa totius humani generis?
- PDF 99 Articvlvs III. Vtrum si homo non peccasset, Deus incarnatus fuisset.
- PDF 101 Controversia Vnica De Veritate primæ Conclusionis. An scilicet hominis peccato non existente, Deus Incarnatus fuisset?
- PDF 127 Articvlvs IV. Vtrùm principalius Christi Incarnatio facta fuerit ad tollendum peccatum originale, quàm actuale.
- PDF 129 Controversia Vnica. An existens in humana natura solo peccato originali, aut solo actualis mortali in omnibus, aut in pluribus, vel in paucioribus hominibus, aut etiam solo veniali ad omnes vel plures extenso, Christus veniret?
- PDF 132 Articvlvs V. Vtrùm conueniens fuerit Deum incarnari ab initio mundi.
- PDF 134 Articvlvs VI. Vtrum incarnatio differri debuerit vsq[ue] ad finem mundi.
- PDF 135 Qvaestio II. De modo vnionis Verbi Incarnati in duodecim articulos diuisa.
- PDF 135 Articvlcs I. Vtrum vnio Verbi incarnati sit facta in natura.
- PDF 139 Articvlvs II. Vtrum vnio Verbi incarnati sit facta persona.
- PDF 142 Articvlvs III. Vtrum vnio Verbi incarnati facta sit in supposito, vel hypostasi.
- PDF 144 Articvlvs IIII. Vtrum persona, vel hypostasis Christi post incarnationem sit composita.
- PDF 146 Controversia Vnica. An verè propriè simpliciter ac formaliter dici poßit & debeat Christi personam esse compositam?
- PDF 155 Articvlvs V. Vtrum sit facta aliqua vnio animæ, & corporis in Christo.
- PDF 156 Articvlvs VI. Vtrum natura humana fuerit vnita Verbo Dei accidentaliter.
- PDF 160 Articvlvs VII. Vtrum vnio naturæ diuinæ, & humanæ sit aliquid creatum.
- PDF 161 Articvlvs VIII. Vtrum vnio Verbi Incarnati sit idem quod assumptio.
- PDF 163 Prima Controversia. An assumptio sit actio tantùm vnitiua humanitatis ad Verbum, vel sit etiam animæ creatiua, & humanitatis productiua?
- PDF 166 Secvnda Controversia. Ab actio assumendi & vniendi naturam humanam supposito diuino aliquem habeat terminum substantialem, & quid sit hic terminus?
- PDF 171 Tertia Controversia. An per actionem assumendi & vniendi fiat aliquid in humanitate, quod sit accidens absolutum aut respectiuum, aut modus absolutus vel respectiuus ab ea distinctus.
- PDF 178 Qvarta Controversia. An terminus vnionis seu Incarnationis, vel assumptionis sit aliquid creatum vel increatum?
- PDF 180 Qvinta Controversia. Quod sit fundamentum vnionis, quæ est relatio inter humanitatem & Verbum, vel diuinitatem?
- PDF 182 Sexta Controversia. Quis sit assumptionis terminus à quo?
- PDF 186 Articvlvs IX. Vtrum vnio duarum naturarum in Christo sit maxima vnionum.
- PDF 188 Controversia Vnica. De veritate primæ Co[n]clusionis. An scilicet duarum naturarum in Christo sit omnium vnionum maxima?
- PDF 191 Articvlvs X. Vtrum vnio duarum naturarum in Christo sit facta per gratiam.
- PDF 192 Articvlvs XI. Vtrum vnione[m] Verbi Incarnati aliqua merita præcesserint.
- PDF 193 Prima Controversia. An Christus aut eius humanitas meruerit aut mereri potuerit de condigno, aut de congruo vnionem hypostaticam ipsius humanitatis cum Verbo, vel continuationem aut eius circumstantias, aut quasi extensionem eius ad eas materiæ partes, quas paulatim per mutationem acquirebat, vel quasi restitutionem eius, quæ in resurrectione facta est?
- PDF 206 Secvnda Controversia. An antiqui Patres meruerint, aut mereri potuerint condignè, aut congruè diuini Verbi Incarnationem, aut eius accelerationem, vel circumstantias, aut aliquem Incarnationis effectum?
- PDF 219 Tertia Controversia. An Beata Virgo condignè, aut congruè meruerit esse Mater Dei?
- PDF 223 Articvlvs XII. Vtrum gratia vnionis fuerit homini Christo naturalis.
- PDF 227 Qvaestio Tertia. De modo vnionis ex parte personæ assumentis, in octo articulos diuisa.
- PDF 227 Articvlvs I. Vtrum personæ diuinæ conueniat assumere naturam creatam.
- PDF 228 Prima Controversia. An ita sit proprium diuinæ personæ posse naturam creatam assumere, vt nec per Dei potentiam absolutam persona creata poßit alienæ naturæ suam communicare personalitatem & in ea subsistere?
- PDF 231 Articvlvs II. Vtrum diuinæ naturæ conueniat assumere.
- PDF 232 Prima Controversia. An persona diuina naturam humanam terminauerit ratione diuinæ essentiæ, vel alicuius proprietatis, aut perfectionis absolutæ, vel ratione proprietatis relatiuæ?
- PDF 233 Secvnda Et Tertia Controversia.
- PDF 233 Articvlvs III. Vtrum abstracta personalitate per intellectum natura diuina assumere.
- PDF 235 Controversia Vnica. An existentibus in Deo tribus personis, poßit natura diuina ad essentialem sui subsiste[n]tiam creatam naturam assumere; ita vt ad ea[m] solam per se primò terminetur assumptio?
- PDF 238 Articvlvs IV. Vtrum vna persona poßit sine alia naturam creata[m] assumere.
- PDF 239 Controversia Vnica. An Pater & Spiritus Sanctus fuerint in Christi humanitate per concomitantiam, non solum ratione operationis, sed etiam speciali quadam alia ratione?
- PDF 243 Articvlvs V. Vtrum qualibet persona diuina potuerit humanam naturam assumere.
- PDF 243 Articvlvs VI. Vtrum plures personæ diuinæ poßint assumere vnam numero naturam.
- PDF 244 Prima Controversia. De veritate primæ Conclusionis, an scilicet plures diuinæ personæ poßint simul assumere vnam & eandem numero naturam?
- PDF 251 Articvlvs VII. Vtrum vna persona diuina poßit assumere duas naturas humanas.
- PDF 252 Prima Controversia. An, si vna persona diuina plures naturas humanas assumeret, dicenda esset vnus homo, vel plures?
- PDF 254 Secvnda Controversia. An facta suppositione, quòd diuina persona duas assumeret humanitates, vel vnam humanitatem & vnam Angelicam naturam, id quod vni naturæ conueniret, tribueretur eidem personæ etiam vt sustentat aliteram naturam?
- PDF 255 Articvlvs VIII. Vtrum fuerit magis conueniens, quòd persona filij assumeret humanam naturam, quàm alia persona diuina.
- PDF 256 Qvaestio Qvarta. De modo vnionis ex parte naturæ humanæ assumptæ in sex articulos diuisa.
- PDF 257 Articvlvs I. Vtrum natura humana fuerit magis assumptibilis à Filio Dei, quàm alia natura.
- PDF 259 Controversia Vnica. An quælibet substantialis vel etiam accidentalis natura assumi poßit à diuina persona?
- PDF 268 Articvlvs II. Vtrum filius Dei assumpserit personam.
- PDF 270 Controversia Vnica. An hunan Christi natura habeat inclinationem seu appetitum naturalem ad propriam personalitatem?
- PDF 272 Articvlus III. Vtrum persona diuina assumpserit hominem.
- PDF 273 Articvlvs IV. Vtrum filius Dei debuerit assumere humanam naturam abstractam ab omnibus indiuiduis.
- PDF 274 Controversia Vnica. De sensu illius propositionis. Contra rationem forma communis est, vt sit in persona.
- PDF 275 Articvlvs V. Vtrum filius Dei naturam humanam assumere debuerint in omnibus indiuiduis.
- PDF 276 Articvlvs VI. Vtrum conueniens fuerit, quòd Filius Dei humanam naturam assumeret ex stirpe Adæ.
- PDF 277 Qvaestio Qvinta. De modo vnionis ex parte partium humanæ naturæ in quatuor articulos diuisa.
- PDF 277 Articvlvs I. Vtrum filius Dei debuerit assumere verum corpus.
- PDF 278 Articvlvs II. Vtrum filius Deu debuerit assumere corpus terrenum, scilicet carnem, & sanguinem.
- PDF 279 Controversia Vnica. An Filius Dei ad vnitatem sui personalem assumpserit sanguinem, & tres alios humores, & dentes & capillos & vngues & spiritus vitales & animales?
- PDF 285 Articvlvs III. Vtrum Filius Dei assumpserit animam.
- PDF 286 Articvlvs VI. Vtrum Filius Dei assumere debuerit intellectum.
- PDF 287 Qvaestio Sexta. De modo assumptionis quantùm ad ordinem in sex articulos diuisa.
- PDF 287 Articvlvs Primvs. Vtrum Filius Dei assumpserit carnem mediante anima.
- PDF 289 Controversia Vnica. Ve Veritate & sensu secundæ & tertiæ Conclusionis D. Thom. An scilicet & quomodo filius Dei vnierit sibi carnem mediante anima.
- PDF 294 Articvlvs II. Vtrum Dei filius assumpserit animam mediante spiritu, siuè mente.
- PDF 294 Controversia Vnica. Quo sensu verum sit Filium Dei assumpsisse animam mediante spiritu siue mente?
- PDF 296 Articvlvs III. Vtrum anima à Dei filio prius fuerit assumpta, quàm caro.
- PDF 300 Articvlvs IV. Vtrum caro Christi fuerit prius à Verbo assumpta, quàm an[i]mæ vnita.
- PDF 301 Articvlvs V. Vtrum tota humana natura sit assumpta mediantibus partibus.
- PDF 302 Controversia Vnica. De veritate Conclusionis. An scilicet Verbum Dei assumpserit partes humanæ naturæ mediante toto?
- PDF 308 Articvlvs VI. Vtrum humana natura sit assumpta mediante gratia.
- PDF 314 Qvaestio Septima. De gratia Christi, prout est quidam singularis homo, in tredecim articulos diuisa.
- PDF 315 Articvlvs I. Vtrum in anima Christi sit aliqua gratia habitualis.
- PDF 316 Prima Controversia. Quam sit certum in Christo fuisse gratiam habitualem?
- PDF 317 Secvnda Controversia. Qua ratione præter gratiam vnionis fuerit in Christo necessaria gratia habitualis?
- PDF 325 Articvlvs II. Vtrum in Christo fuerint virtutes.
- PDF 326 Controversia Vnica. An virtutes omnes tam supernaturales quam naturales fuerint infusæ animæ Christi simul cum gratia.
- PDF 333 Articvlvs III. Vtrum in Christo fuerit fides.
- PDF 336 Articvlvs IV. Vtrum in Christo fuerit spes.
- PDF 337 Controversia Vnica. De veritate primæ conclusionis. An scilicet in Christo fuerit virtus spei?
- PDF 342 Articvlvs V. Vtrum in Christo fuerint dona.
- PDF 343 Articvlvs VI. Vtrum in Christo fuerit donum timoris.
- PDF 349 Articvlvs VII. Vtrum in Christo fuerint gratiæ gratis datæ.
- PDF 351 Articvlvs VIII. Vtrum in Christo fuerit prophetia.
- PDF 352 Controuersia Vnica. De veritate & sensu conclusionis. An Scilicet proprie fuerit in Christo prophetia, & quæ sit eius ratio & essendi modus.
- PDF 355 Articvlvs IX. Vtrum in Christo fuerit plenitudo gratiæ.
- PDF 356 Controuersia Vnica. De veritate, & sensu primæ Conclusionis: an scilicet, & quo sensu verum sit in Christo fuiße plenitudinem gratiæ secundum quantitatem eius intensiuam.
- PDF 358 Articvlvs X. Vtrum plenitudo gratiæ sit propria Christi.
- PDF 360 Articvlvs XI. Vtrum Christi gratia sit infinita.
- PDF 360 Prima Controuersia. An gratia Christi in ratione gratia habeat aliquam intrinsecam infinitatem physicam vel moralem, vel extrinsece tantum sit infinita?
- PDF 372 Secvnda Controuersia. An etiam charitas & aliæ Virtutes in Christo secundum propriam rationem sint infinitæ?
- PDF 374 Tertia Controuersia. An gratia Christi sit eiusdem speciei cum gratia cæterorum hominum iustorum, & Angelorum?
- PDF 379 Articvlvs XII. Vtrum gratia Christi potuerit augeri.
- PDF 384 Articvlvs XIII. Qualiter gratia Christi habitualis se habeat ad vnionem.
- PDF 385 Qvaestio Octava. De gratia Christi secundum quod est caput Ecclesiæ, in octo articulos diuisa.
- PDF 385 Articvlvs I. Vtrum Christus sit caput Ecclesiæ.
- PDF 389 Articvlvs II. Vtrum Christus sit caput hominum quantum ad corpora, vel solum quantum ad animas.
- PDF 389 Articvlvs III. Vtrum Christus sit caput omnium hominum.
- PDF 390 Controuersia Vnica. De veritate Conclusionis, & probationis eius quo ad singulos hominum gradus, qui dicuntur aliquo modo Christi, & Ecclesiæ membra.
- PDF 396 Articvlvs IV. Vtrum Christus sit caput Angelorum.
- PDF 397 Prima Controuersia. De veritate Conclusionis. An scilicet Christus sit caput Angelorum.
- PDF 398 Secunda Controuersia. An ex Christi meritis aut ex humanitatis eius influxu receperint Angeli gratiam, & gloriam essentialem.
- PDF 400 Articvlvs V. Vtrum gratia Christi secundum quam est caput Ecclesiæ, sit eadem cum gratia habituali eius, secundum quod est quidam homo singularis.
- PDF 402 Articvlvs VI. Vtrum esse caput Ecclesiæ sit proprium Christo.
- PDF 403 Articvlvs VII. Vtrum Diabolus sit caput omnium malorum.
- PDF 404 Articvlvs VIII. Vtrum Antichristus etiam poßit dici caput omnium malorum.
- PDF 406 Qvaestio Nona. De scientia Christi in communi in quatuor articulos diuisa.
- PDF 407 Articvlvs I. Vtrum Christus habuerit aliquam scientiam præter diuinam.
- PDF 409 Prima Controuersia. An per absolutam Dei potentiam fieri poßit, vt in anima Christi sit iudicium erroneum intellectus?
- PDF 409 Secunda Controuersia. An Christus habuerit aut habere potuerit errorem in parte sensitiua?
- PDF 411 Tertia Controuersia. An actus intellectionis animæ Christi fuerit aut eße potuerit actus diuinæ cognitionis increatus, & quantum valeat ratio S. D. & an conclusio præsentis articuli sit veritas fidei?
- PDF 413 Articvlvs II. Vtrum Christus habuerit scientiam, quam habent Beati, vel comprehensores.
- PDF 414 Articvlvs III. Vtrum Christus habuerit aliquam scientiam inditam, vel infusam.
- PDF 415 Controuersia Vnica. An præter visionem beata sit aliqua scientia indita vel infusa animæ Chrsti distincta à donis, & à virtutibus intellectualibus supernaturalibus Christi, & à scientia noastræ Theologiæ, & an sit infusa per se.
- PDF 418 Articvlvs IV. Vtrum Christus habuerit aliquam scientiam acquisitam.
- PDF 425 Qvaestio Decima. De scientia beata animæ Christi in quatuor articulos diuisa.
- PDF 426 Articvlvs I. Vtrum anima Christi comprehenderit Verbum, siue diuinam essentiam.
- PDF 426 Articvlvs II. Vtrum anima Christi in Verbo cognouerit omnia.
- PDF 428 Articvlvs III. Vtrum anima Christi in Verbo cognouerit infinita.
- PDF 432 Articvlvs IV. Vtrum anima Christi videat Verbum, siue diuinam essentiam clarius qualibet alia creatura.
- PDF 433 Qvaestio Vndecima. De scientia indita, vel infusa animæ Christi, in sex articulos diuisa.
- PDF 433 Articvlvs I. Vtrum secundum scientiam inditam, vel infusam Christus omnia sciat.
- PDF 434 Controuersia Vnica. De obiecto scientiæ infusæ animæ Christi, in quinq[ue] quæstiones diuisa.
- PDF 443 Articvlvs II. Vtrum Christus hac scientia vti potuerit non conuertendo se ad phantasmata.
- PDF 446 Articvlvs III. Vtrum hæc scientia fuerit collatiua.
- PDF 447 Controuersia Vnica. De veritate secundæ Conclusionis. An scilicet hæc scientia quo ad vsum fuerit discursiua, aut collatiua.
- PDF 448 Articvlvs IV. Vtrum hæc scientia in Christo fuerit maior scientia Angelorum.
- PDF 449 Controuersia Vnica. De veritate conclusionem D. Thom. An scilicet scientia animæ Christi secundum id, quod habuit ex parte Dei influentis, fuerit excellentior, quam scientia Angelorum; secundum id autem, quod habuit ex subiecto recipiente, sit infra scientiam Angelicam.
- PDF 450 Articvlvs V. Vtrum hæc scientia fuerit habitualis.
- PDF 452 Articvlvs VI. Vtrum hæc scientia fuerit distincta per diuersos habitus.
- PDF 457 Qvaestio Dvodecima. De scientia animæ Christi acquisita, in quatuor articulos diuisa.
- PDF 457 Articvlvs I. Vtrum secundum hanc scientiam Christus cognouerit omnia.
- PDF 458 Articvlvs II. Vtrum Christus in hac scientia profecerit.
- PDF 460 Articvlvs III. Vtrum Christus aliquid ab homine didicerit.
- PDF 461 Articvlvs IV. Vtrum Christus aliquid acceperit ab Angelis.
- PDF 463 Qvaestio Decimatertia. De potentia animæ Christi, in quatuor articulos diuisa.
- PDF 463 Articvlvs I. Vtrum anima Christi habuerit omnipotentiam simpliciter.
- PDF 465 Articvlvs II. Vtrum anima Christi habuerit omnipotentiam respectu immutationis creaturarum.
- PDF 466 Prima Controuersia. De sensu Conclusionis: An scilicet Christus vt homo, aut anima Christi causet gratiam & alios supernaturales effectus in nobis & aliis rebus, tanquam causa Physica principalis, vel solum vt instrumentum diuinitatis.
- PDF 473 Secunda Controuersia. De sensu & veritate secundæ conclusionis: An s. anima Christi sit morale tantum, vel sit etiam physicum instrumentum ad omnes immutationes miraculosas faciendas in ordine ad finem incarnationis?
- PDF 477 Tertia Controuersia. An virtus effectiua miraculorum sit in anima Christi per modum habitus aut formæ permanentis?
- PDF 481 Quarta Controuersia. An sit in rebus, ac præsertim in humanitate Christi, aliqua potentia obedientialis actiua ad facienda miracula?
- PDF 488 Quarta [i.e. Quinta] Controuersia. Quid sit virtus causatiua gratiæ, & miraculorum existens in humanitate Christi, & in aliis Sanctis, & in Sacramentis, ac aliis rebus, quibus ad opera supernaturalia Deus vtitur, vt instrumentis.
- PDF 494 Articvlvs III. Vtrum anima Christi habuerit omnipotentiam respectu proprij corporis.
- PDF 495 Articvlvs IV. Vtrum anima Christi habuerit omnipotentiam respectu exequutionis suæ voluntatis.
- PDF 498 Qvaestio Decimaqvarta. De defectibus corporis assumptis à filio Dei, in quatuor articulos diuisa.
- PDF 498 Articvlvs I. Vtrum filius Dei in humana natura assumere debuerit corporis defectus.
- PDF 500 Articvlvs II. Vtrum Christus neceßitatem his defectibus subiacendi assumpserit.
- PDF 501 Articvlvs III. Vtrum Christus defectus corporales contraxerit.
- PDF 501 Articvlvs IV. Vtrum Christus omnes defectus corporales hominum assumere debuerit.
- PDF 503 Qvaestio Qvintadecima. De defectibus animæ, à Christo assumptis, in decem articulos diuisa.
- PDF 504 Articvlvs I. Vtrum in Christo fuerit peccatum.
- PDF 509 Articvlvs II. Vtrum in Christo fuerit fomes peccati.
- PDF 510 Controuersia Vnica. An prima ratio S. Doctoris pro conclusione sit efficax; & an per Dei potentiam absolutam potuerit, aut possit à diuina persona fomes assumo?
- PDF 512 Articvlvs III. Vtrum in Christi fuerit ignorantia.
- PDF 513 Controuersia Vnica. An esse potuerit error, aut ignorantia in Christo secundum Dei potentiam absolutam.
- PDF 514 Articvlus IV. Vtrum anima Christi fuerit Paßibilis.
- PDF 516 Articvlvs V. Vtrum in Christo fuerit dolor sensibilis.
- PDF 517 Articvlvs VI. Vtrum in Christo fuerit tristitia.
- PDF 518 Articvlvs VII. Vtrum in Christo fuerit timor.
- PDF 520 Articvlvs VIII. Vtrum in Christo fuerit admiratio.
- PDF 523 Articvlvs IX. Vtrum in Christo fuerit ira.
- PDF 524 Articvlvs X. Vtrum in Christo fuerit viator, & comprehensor.
- PDF 525 Qvaestio Sextadecima. De consequentibus vnionem quantum ad ea, quæ conueniunt Christo secundum esse & fieri, in duodecim articulos diuisa.
- PDF 525 Articvlvs Primvs. Vtrum hæc sit vera: Deus est homo.
- PDF 529 Articvlvs II. Vtrum hæc sit vera. Homo est Deus.
- PDF 529 Articvlvs III. Vtrum Christus poßit dici homo Dominicus.
- PDF 531 Articvlvs IV. Vtrum ea, quæ conueniunt filio hominis, poßint prædicari de filio Dei, & econuerso.
- PDF 532 Articvlvs V. Vtrum ea, quæ conueniunt filio hominis, poßint prædicari de diuina natura, & de humana ea, quæ conueniunt filio Dei.
- PDF 534 Articvlvs VI. Vtrum hæc sit vera: Deus factus est homo.
- PDF 535 Articvlvs VII. Vtrum hæc sit vera: Homo factus est Deus.
- PDF 537 Articvlvs VIII. Vtrum hæc sit vera: Christus est Creatura.
- PDF 538 Articvlvs IX. Vtrum hæc sit vera. Iste homo, demonstrato Christo, incepit esse?
- PDF 539 Controuersia Vnica. De veritate conclusionis: An scilicet hæc propositio: Iste homo, demonstrato Christo, incepit esse, sit vera in proprietate sermonis?
- PDF 540 Articvlvs X. Vtrum hæc sit vera: Christus secundum quod homo est creatura.
- PDF 541 Articvlvs XI. Vtrum hæc sit vera: Christus, secundum quod homo, est Deus.
- PDF 541 Articvlvs XII. Vtrum hæc sit vera: Christus secundum quod homo, est hypostasis, vel persona.
- PDF 543 Qvaestio Decimaseptima. De pertinentibus ad vnitatem in Christo quantum ad esse, in duos articulos diuisa.
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine