![]()
PDF Front cover
PDF Endsheet
PDF Schmutztitel
PDF Title page
PDF Illustrissimis Et Reverendissimis Archiepiscopis, Episcopis, Et Universo Clero Ecclesiæ Gallicanæ.
PDF Ad Eosdem Illustrissimos Antistites De Nova Eusebianae Historiae editione. Praefatio.
PDF De Vita Scriptisq[ue] Eusebii Caesariensis.
PDF Veterum Testimonia Pro Eusebio.
PDF Veterum Testimonia Contra Eusebium.
PDF Petrvs De Marca Archiepiscopvs Tolosanvs Clarissimo Et Eruditissimo Viro Henrico Valesio. S. P. D.
PDF Censura & Facultas Ordinarii Moguntini.
PDF Eysebiu Tu Pamphilu Ekklēsiastikē Istoria. Eusebii Pamphili Ecclestiastica Historia.
PDF Title page
PDF In Primo Libro Ecclesiasticae Historiae Eusebii Pamphili, haec continentur.
PDF Evsebii Pamphili Ecclesiasticae Historiae Liber Primus.
PDF Secvndvs Ecclesiasticae Historiae Liber haec continet.
PDF Evsebii Pamphili Ecclesiasticae Historiae Liber Secundus.
PDF Prooemivm.
PDF I. De his quae Apostoli constituerunt post adscensum Christi.
PDF II. Quomodo affectus sit Tiberius cum res à Christo gestas Pilatus ei retulisset.
PDF III. Quomodo Christi doctrina in universum orbem brevi dispersa sit.
PDF IV. Quomodo post mortem Tiberii Cajus Agrippam Judaeorum Regem constituit, & Herodem perpetuo damnavit exilio.
PDF V. Quomodo Philo legationem ad Cajum pro Judaeis suscepit.
PDF VI. Quot mala Judaeis obvenerint post Christi necem.
PDF VII. Qualiter Pilatus violentas sibi manus intulerit.
PDF VIII. De fame quae Claudio imperante accidit.
PDF IX. Martyrium Jacobi Apostoli.
PDF X. Quomodo Herodes, qui & Agrippa est, Apostolos persecutus, divinam statim ultionem est expertus.
PDF XI. De Theuda praestigiatore, ejusque asseclis.
PDF XII. De Helena Osdroënorum Regina.
PDF XIII. De Simone Mago, & de altera Helena.
PDF XIV. De Praedicatione Petri Apostoli in urbe Roma.
PDF XV. De Evangelio secundum Marcum.
PDF XVI. Quomodo Marcus notitiam Dei primus Aegyptiis praedicaverit.
PDF XVII. Quae Philo de Ascetis in Aegypto commemorat.
PDF XVIII. Quae Philonis libri ad nos pervenerint.
PDF XIX. Cujusmodi calamitas Judaeos Hierosolymis ipso Paschae die oppresserit.
PDF XX. Quae acta sint Hierosolymis principatu Neronis.
PDF XXI. De Aegyptio illo, cujus mentio fit in Actibus Apostolorum.
PDF XXII. Qualiter Paulus è Judaea Romam in vinculis missus ad causam dicendam, judicum sententiâ absolutus est.
PDF XXIII. Quomodo Jacobus, qui frater Domini dictus est, martyrium subiit.
PDF XXIV. Ut post Marcum primus Alexandrinorum Episcopus ordinatus est Annianus.
PDF XXV. De Neronis persecutione in qua Petrus & Paulus pro religione martyrium subierunt.
PDF XXVI. Quomodo Judaei innumeris malis vexati sunt, tandemque adversus Romanos bellum susceperunt.
PDF In Tertio Ecclesiasticae Historiae Libro haec continentur.
PDF Evsebii Pamphili Ecclesiasticae Historiae Liber Tertius.
PDF In Qvarto Historiae Ecclesiasticae Libro haec continentur.
PDF Evsebii Pamphili Ecclesiasticae Historiae Liber Quartus
PDF In Qvinto Historiae Ecclesiasticae Libro haec continentur.
PDF Evsebii Pamphili Ecclesiasticae Historiae Liber Quintus.
PDF In Sexto Ecclesiasticae Historiae Libro haec continentur.
PDF Evsebii Pamphili Ecclesiasticae Historiae Liber Sextus.
PDF In Septimo Historiae Ecclesiasticae Libro haec continentur.
PDF Evsebii Pamphili Ecclesiasticae Historiae Liber Septimus
PDF In Octavo Historiae Ecclesiasticae Libro haec continentur.
PDF Evsebii Pamphili Ecclesiasticae Historiae Liber Octavus.
PDF Haec Continet Ecclesiasticae Historiae Liber nonus.
PDF Evsebii Pamphili Ecclesiasticae Historiae Liber Nonus.
PDF In Decimo Ecclesiasticae Historiae Libro haec continentur.
PDF Evsebii Pamphili Ecclesiasticae Historiae Liber Decimus.
PDF Ejusdem Eusebii Pamphili Caesareae Palaestinae Episcopi De vita Imperatoris Constantini Libri IV.
PDF Capitvla Libri Primi De Religiosa Vita beatissimi Imperatoris Constantini.
PDF Evsebii Pamphili De Vita Beatissimi Imperatoris Constantini, Liber Primus.
PDF I. Prooemium de morte Imperatoris Constantini.
PDF II. De filiis ejus Imperatoribus. Adhuc prooemium.
PDF III. De Deo pios Principes honorante, & tyrannos puniente.
PDF IV. Quod Deus Constantinum honoraverit.
PDF V. Quod XXX. quidem annis regnavit: vixit autem plusquam LX.
PDF VI. Quod Dei quidem famulus, gentium autem victor fuerit.
PDF VII. Comparatio ejus cum Cyro Persarum & Alexandro Macedonum Rege.
PDF VIII. Quod orbem propemodum universum subegerit.
PDF IX. Quod pii Imperatoris filius Imperium filiis reliquit.
PDF X. Quod historia haec necessaria & ad formandos mores utilis sit.
PDF XI. Quod sola Constantini gesta quae ad pietatem pertinent narraturus sit.
PDF XII. Quod Constantinus in tyrannorum aedibus, sicut Moses, educatus sit.
PDF XIII. De patre ejus Constantio, qui Christianos ut Diocletianus & Maximianus persequi noluit.
PDF XIV. Quomodo Constantius exprobrata ipsi à Diocletiano paupertate, aerarium impleverit, & postea collatoribus pecuniam reddiderit.
PDF XV. De persecutione ab aliis concitatâ.
PDF XVI. Quomodo Constantius simulans se simulacra colere, eos quidem qui sacrificare parati essent expulerit: illos verò qui se Christianos profiteri maluissent, in palatio retinuerit.
PDF XVII. De affectu & amore Constantii erga Christum.
PDF XVIII. Quòd post abdicationem Diocletiani & Maximiani, Constantius primus Augustus fuit, numerosa prole insignis.
PDF XIX. De filio ejus Constantino, qui adhuc adolescens, unà cum Diocletiano in Palaestinam venit.
PDF XX. Constantinus propter Diocletiani & Galerii insidias ad patrem revertitur.
PDF XXI. Mors Constantii Constantinum filium Imperatorem relinquentis.
PDF XXII. Quomodo elato Constantio Constantinus à militibus Augustus appellatus sit.
PDF XXIII. Interitus tyrannorum brevis commemoratio.
PDF XXIV. Quòd Constantinus Imperium Dei arbitrio sit consecutus.
PDF XXV. Constantini de Britannis & Barbaris victoriae.
PDF XXVI. Quomodo Romam Maxentii tyrannide liberare decreverit.
PDF XXVII. Quòd Constantinus Gentilium interitum considerans, Christianismum potiùs elegit.
PDF XXVIII. Quomodo Deus oranti visionem ostenderit in caelo sub meridiem, crucem videlicet lucidam cum inscriptione, monente ut in hac vinceret.
PDF XXIX. Quomodo Christus Constantino in somnis visus, praeceperit ut signo ad crucis formam facto uteretur in bellis.
PDF XXX. Fabricatio ejus signi ad crucis similitudinem.
PDF XXXI. Descriptio signi instar crucis formati, quod Romani labarum vocant.
PDF XXXII. Quomodo Constantinus Catechumenus factus, sacras Scripturas legerit.
PDF XXXIII. De adulteriis à Maxentio Romae perpetratis.
PDF XXXIV. Quomodo uxor Praefecti pudicitiae servandae causâ mortem sibi conscivit.
PDF XXXV. Caedes populi Romani jussu Maxentii.
PDF XXXVI. Magicae artes Maxentii, & alimentorum penuria Romae.
PDF XXXVII. Maxentii exercitus in Italia superati.
PDF XXXVIII. Maxentii interitus in ponte Tiberis.
PDF XXXIX. Ingressus Constantini in urbem Romam.
PDF XL. De Constantini statua crucem tenente, & de ejus inscriptione.
PDF XLI. Exultatio provinciarum, & largitiones Constantini.
PDF XLII. Honores Episcopis delati, & Ecclesiarum exstructiones.
PDF XLIII. De Constantini in pauperes beneficentia.
PDF XLIV. Quomodo Synodis Episcoporum interfuit.
PDF XLV. Quomodo insipientes toleraverit.
PDF XLVI. Victoriae de Barbaris relatae.
PDF XLVII. Mors Maximiani & aliorum quorum insidias Deo revelante Constantinus deprehenderat.
PDF XLVIII. Constantini decennalia.
PDF XLIX. Quomodo Licinius Orientem afflixerit.
PDF L. Quomodo Licinius Constantino insidiatus sit.
PDF LI. Licinii insidiae adversus Episcopos, & prohibitio Synodorum.
PDF LII. Christianorum exsilia & proscriptiones.
PDF LIII. Edictum Licinii ne mulieres unà cum viris in Ecclesiam convenirent.
PDF LIV. Quomodo eos qui sacrificare renuissent, militiâ solvit, & carcere inclusos ali vetuit.
PDF LV. De iniquitate & avaritia Licinii.
PDF LVI. Quomodo persecutionem adversus Christianos tandem excitaverit.
PDF LVII. Qualiter Maximianus sistuloso ac verminante Ulcere perdomitus, pro Christianis legem scripserit.
PDF LVIII. Qualiter Maximinus Christianorum persecutor, fugiens servili habitu sese occultaverit.
PDF LIX. Quomodo vi morbi excaecatus Maximinus legem pro Christianis dedit.
PDF Capitvla Libri Secvndi.
PDF Evsebii Pamphili De Vita Beatissimi Imperatoris Constantini, Liber Secundus.
PDF I. Occulta persecutio Licinii, & caedes Episcoporum apud Amasiam urbem Ponti.
PDF II. Ecclesiae dirutae, & Episcopi trucidati.
PDF III. Quomodo Constantinus Christianorum causâ quos Licinius persequi parabat, commotus sit.
PDF IV. Quòd Constantinus cum precibus; Licinius verò cum vaticiniis se ad bellum parabat.
PDF V. Quid de simulacris & de Christo Licinius dixerit, dum in luco sacrificaret.
PDF VI. Spectra in urbibus quae Licinio parebant visa, Constantini militum Licinianos persequentium.
PDF VII. Ubicumque in praeliis signum crucis adfuit, partam esse victoriam.
PDF VIII. Quòd quinquaginta viri electi sunt qui crucem portarent.
PDF IX. Quòd ex cruciferis is quidem qui fugit interfectus est; qui verò fideliter permanserat, incolumis evasit.
PDF X. Variae pugnae, & Constantini victoriae.
PDF XI. Fuga & magicae artes Licinii.
PDF XII. Quomodo Constantinus orans in tabernaculo, victoriam adeptus est.
PDF XIII. Constantini humanitas in milites captos.
PDF XIV. Iterum de oratione in tabernaculo.
PDF XV. Licinii simulata amicitia, & idolorum cultus.
PDF XVI. Quomodo Licinius militibus praeceperit, ne adversus crucis signum impetum facerent.
PDF XVII. Constantini victoria.
PDF XVIII. Licinii caedes, & triumphi de eo acti.
PDF XIX. Publica laetitia ac festivitas.
PDF XX. Quomodo pro Confessoribus Constantinus leges sanxerit.
PDF XXI. Quomodo etiam pro martyribus, & pro Ecclesiarum praediis leges tulit.
PDF XXII. Quomodo etiam populos recreaverit.
PDF XXIII. Quod Deum bonorum auctorem praedicavit, & de legibus ejusdem.
PDF XXIV. Lex Constantini de pietate in Deum, & de Christiana religione.
PDF XXV. Exemplum à vetustis temporibus.
PDF XXVI. De iis qui persecutionem passi sunt, & de persecutoribus.
PDF XXVII. Quòd persecutio bellum gerentibus malorum causa exstiterit.
PDF XXVIII. Quòd Deus Constantinum bonorum ministrum elegit.
PDF XXIX. Piae in Deum voces Constantini, & laus Confessorum.
PDF XXX. Lex solvens exsilio & curia, & bonorum proscriptione.
PDF XXXI. Item eos qui in insulas erant relegati.
PDF XXXII. Item eos qui ad metalla & ad publica opera ignominiosè damnati fuerant.
PDF XXXIII. De Confessoribus qui militaverant.
PDF XXXIV. De iis qui ad gynaecea, vel in servitutem dati erant, liberandis.
PDF XXXV. De successione bonorum Martyrum & Confessorum, & eorum qui relegati fuerant, & quorum bona in fiscum relata.
PDF XXXVI. Ut deficientibus cognatis Ecclesia haereditatem capiat, utque legata firma maneant.
PDF XXXVII. Ut qui hujusmodi loca, aedes, hortos occupaverint, restituant: exceptis fructibus.
PDF XXXVIII. Quomodo super his libellos dari oporteat.
PDF XXXIX. Ut fiscus fundos, aedes & hortos restituat Ecclesiis.
PDF XL. Ut martyria & coemeteria Ecclesiis reddantur.
PDF XLI. Ut qui res Ecclesiae emerunt, aut dono acceperunt, eas restituant.
PDF XLII. Sedula exhortatio ad colendum Deum.
PDF XLIII. Quomodo Constantinus ea quae legibus sanxerat, factis ipsis confirmavit.
PDF XLIV. Quomodo Christianos ad regendas provincias promoverit, & paganos sacrificare prohibuerit.
PDF XLV. De legibus quibus sacrificia quidem prohibebantur; Ecclesiae verò construi jubebantur.
PDF XLVI. Epistola Constantini ad Eusebium & reliquos Episcopos de Ecclesiis Praesidum operâ aedificandis, utque vetustae reficiantur & ampliores exstruantur.
PDF XLVII. Quòd contra idolorum cultum scripserit.
PDF XLVIII. Constantini edictum ad Provinciales de falso cultu multorum Deorum. Exordium de virtute & vitio.
PDF XLIX. De pio ac Dei amantissimo Constantini patre, & de Diocletiano ac Maximiano persecutoribus.
PDF L. Quòd ex Apollinis oraculo qui ob justos homines responsa amplius edere non poterat, motá sit persecutio.
PDF LI. Quomodo Constantinus adhuc adolescens, justos esse Christianos audivit.
PDF LII. Quot tormentorum & suppliciorum genera adversus Christianos excogitata.
PDF LIII. Quomodo Barbari Christianos exceperunt.
PDF LIV. Quomodo divina ultione puniti sint, qui ex oraculo persecutionem commoverant.
PDF LV. Constantinus Deo gloriam tribuit, signum crucis confitetur, & precatur pro Ecclesia.
PDF LVI. Quomodo omnes quidem Christianos esse optavit; neminem autem coëgit.
PDF LVII. Gloriam tribuit Deo, qui per filium suum errantes illuminavit.
PDF LVIII. Iterum Deo gloriam tribuit ex ministerio totius mundi.
PDF LIX. Deum laudat qui semper bona atque honesta docet.
PDF LX. Adhortatio sub finem edicti, ut nemo alteri molestiam facessat.
PDF LXI. Quomodo ab urbe Alexandria quaestiones commotae sint propter Arium.
PDF LXII. De Ario & de Meletianis.
PDF LXIII. Quomodo Legatum cum literis misit, ad pacem componendam.
PDF LXIV. Constantini epistola ad Alexandrum Episcopum, & Arium presbyterum.
PDF LXV. Quod pro pace continuè fatagebat.
PDF LXVI. Quomodo quaestiones in Africa excitatas compressit.
PDF LXVII. Quòd religio ab Orientis partibus coeperit.
PDF LXVIII. Quomodo seditionem molestè ferens, pacem suasit.
PDF LXIX. Unde nata sit controversia inter Arium & Alexandrum, & quòd talia non erant disquirenda.
PDF LXX. Exhortatio ad concordiam.
PDF LXXI. Quòd ob leves quasdam voculas pertinaciter certandum non fuit.
PDF LXXII. Quomodo dolore affectus, prae pietate lacrymas effudit; & iter quod facturus erat in Orientem, ob hanc causam repressit.
PDF LXXIII. Quòd post has etiam Imperatoris literas perseveravit contentio.
PDF Capitvla Libri Tertii.
PDF Evsebii Pamphili De Vita Beatissimi Imperatoris Constantini, Liber Tertius.
PDF I. Comparatio pietatis Constantini cum iniquitate persecutorum.
PDF II. Rursus de pietate Constantini signum crucis liberè profitentis.
PDF III. De imagine Constantini, cui crux quidem superposita erat, infrà autem draco.
PDF IV. Rursus de controversiis in Aegypto excitatis ab Ario.
PDF V. De dissensione ob festum Paschae.
PDF VI. Quomodo Synodum Nicaeae fieri jussit.
PDF VII. De universali Concilio, ad quod ex omnibus provinciis convenerunt Episcopi.
PDF VIII. Quòd, sicut in Actis Apostolorum dicitur, ex variis gentibus convenerunt.
PDF IX. De virtute & aetate ducentorum quinquaginta Episcoporum.
PDF X. Synodus habita in palatio, quò ingressus Constantinus, cum Episcopis resedit.
PDF XI. Silentium Concilii, postquam Eusebius Episcopus pauca quaedam dixisset.
PDF XII. Constantini ad Synodum oratio de pace.
PDF XIII. Quomodo Episcopos inter se certantes ad concordiam revocarit.
PDF XIV. Concors Synodi sententia de fide & de Pascha.
PDF XV. Quomodo Constantinus vicennalibus suis Episcopos convivio exceperit.
PDF XVI. Munera Episcopis donata, & literae ad omnes scriptae.
PDF XVII. Epistola Constantini ad Ecclesias de Synodo Nicaena.
PDF XVIII. De consensu in celebratione festi Paschalis, & contra Judaeos.
PDF XIX. Hortatio ut maximam partem orbis terrarum sequi velint.
PDF XX. Hortatio ut omnes decretis Synodi assentiantur.
PDF XXI. Episcopis discessuris consilium dat ut concordiam servent.
PDF XXII. Quomodo alios quidem hortatus sit, ad alios autem scripserit: & de pecuniarum divisione.
PDF XXIII. Quomodo ad Aegyptios scripserit, eósque ad pacem hortatus sit.
PDF XXIV. Quomodo Episcopis & plebibus religiosas literas saepius scripsit.
PDF XXV. Quomodo Hierosolymis in sancto Dominicae resurrectionis loco templum exstrui praecepit.
PDF XXVI. Quomodo impii sepulchrum Domini ruderibus & simulacris superpositis obtexerant.
PDF XXVII. Quomodo Constantinus delubri materiam ac rudera longissimè projici mandavit.
PDF XXVIII. Manifestatio sanctissimi sepulchri.
PDF XXIX. Quomodo de construenda Ecclesia ad Praesides & ad Macarium Episcopum literas dedit.
PDF XXX. Constantini ad Macarium epistola de aedificatione Martyrii Servatoris nostri.
PDF XXXI. Quòd hanc aedem moenium, columnarum, & marmorvm venustate ceteras Ecclesias superare voluerit.
PDF XXXII. Ut de pulchritudine conchae & de artificibus ac de materia Macarius ad Praesides scribat.
PDF XXXIII. Quomodo Ecclesia Servatoris exstructa fuerit, quam prophetae novam Hierusalem appellaverant.
PDF XXXIV. Descriptio aedificii sancti sepulchri.
PDF XXXV. Descriptio atrii & porticuum.
PDF XXXVI. Descriptio parietum tectique, & ornatus atque inaurationis ipsius basilicae.
PDF XXXVII. Descriptio geminarum utrinque porticuum, & trium portarum Orientalium.
PDF XXXVIII. Descriptio hemisphaerii, & duodecim columnarum cum crateribus.
PDF XXXIX. Descriptio atrii, exhedrarum & vestibulorum.
PDF XL. De numero donariorum.
PDF XLI. De aedificatione Ecclesiae apud Bethleem, & in monte olivarum.
PDF XLII. Quomodo Helena Augusta Constantini mater, Bethleem orandi causâ profecta, has Ecclesias aedificavit.
PDF XLIII. Rursus de Ecclesia Bethleemitica.
PDF XLIV. De magnitudine animi & beneficentiâ Helenae.
PDF XLV. Quomodo Helena in Ecclesiis religiosè versata sit.
PDF XLVI. Quomodo octogenaria testamento fatco è vita decessit.
PDF XLVII. Quomodo Constantinus matrem deposuit: & qualiter illam coluit dum viveret.
PDF XLVIII. Quomodo Constantinopoli martyria construxit, omnémque idolorum cultum abolevit.
PDF XLIX. Signum crucis in palatio, & imago Danielis in fontibus.
PDF L. De Ecclesiis quas Nicomediae & alibi exstruxit.
PDF LI. Quòd in Mambre Ecclesiam aedificavit.
PDF LII. Constantini Epistola ad Eusebium de Mambre.
PDF LIII. Quòd Servator noster ibidem visus est Abrahae.
PDF LIV. Fana & simulacra ubique diruta.
PDF LV. De Basilica exstructa apud Antiochiam.
PDF LVI. Eversio fani apud Aphaca in Phoenice, & impudicitiae abolitio.
PDF LVII. Destructio templi Aesculapii Aegis.
PDF LVIII. Quomodo Gentiles damnatis simulacris Deum agnoverunt.
PDF LIX. Quomodo apud Heliopolim destructo Veneris fano, primus Ecclesiam construxit.
PDF LX. De tumultu Antiochiae propter Eustathium excitato.
PDF LXI. Constantini epistola ad Synodum, ne Eusebius Caesareâ abstrahatur.
PDF LXII. Imperatoris ad nos epistola post repudiatum Antiochiae Episcopatum.
PDF LXIII. Constantini epistola ad Synodum, ne Eusebius Caesareâ abstrahatur.
PDF LXIV. Quomodo haereses exscindere studuerit.
PDF LXV. Constantini Constitutio adversus haereticos.
PDF LXVI. De tollendis conventiculis haereticorum.
PDF Incipivnt Capitvla Libri Qvarti.
PDF Evsebii Pamphili De Vita Beatissimi Imperatoris Constantini, Liber Quartus
PDF I. Qualiter donis ac promotionibus plurimos cohonestavit.
PDF II. Remissio quartae partis Censuum.
PDF III. Peraequatio & relevatio censuum.
PDF IV. Quomodo in pecuniariis causis, iis qui causâ ceciderant ipse de suo largiebatur.
PDF V. Scytharum per signum crucis devictorum subactio.
PDF VI. Sarmatarum subactio, cùm servi adversus dominos rebellassent.
PDF VII. Variorum Barbarorum legationes, & munera eis ab Imperatore donata.
PDF VIII. Quod Persarum Regi qui Legatos ad ipsum miserat, scripsit in gratiam Christianorum illic agentium.
PDF IX. Epistola Constantini ad Saporem Persarum Regem, summa cum pietate Deum & Christum confitentis.
PDF X. Contra simulacra, & de glorificatione Dei.
PDF XI. Contra tyrannos & persecutores, & de captivitate Valeriani.
PDF XII. Quod persecutorum ruinam viderit, quodque jam ob Christianorum pacem laetatur.
PDF XIII. Exhortatio ut Christianos in Perside agentes complectatur.
PDF XIV. Quomodo assiduis Constantini precibus pax data est Christianis.
PDF XV. Quod in nummis & imaginibus, precantibus habitu effingi se jussit.
PDF XVI. Quod imagines suas in templis idolorum poni, lege lata prohibuit.
PDF XVII. Precationes in palatio, & recitatio sacrarum Scripturarum.
PDF XVIII. Ut diem Dominicum & sextam feriam honorari praeceperit.
PDF XIX. Quomodo etiam Gentiles milites diebus Dominicis orare docuerit.
PDF XX. Forma precationis à Constantino militibus tradita.
PDF XXI. In armis militum signum Dominicae crucis exprimi jubet.
PDF XXII. Studium precandi, & cultus festi Paschalis.
PDF XXIII. Quomodo idolorum cultum prohibuit, martyrum autem festa honoravit.
PDF XXIV. Quod rerum externarum quasi Episcopum se esse dixit.
PDF XXV. De prohibitione sacrificiorum & initiationum, & de abolitis gladiatoribus & impuris Sacerdotibus Nili.
PDF XXVI. Correctio legis adversus orbos, & legis de testamentis.
PDF XXVII. Quod legem tulit ne Judaei Christianum mancipium haberent, utque Conciliorum decreta rata essent, & cetera.
PDF XXVIII. Dona in Ecclesias collata, & pecuniae virginibus ac pauperibus erogatae.
PDF XXIX. Lucubrationes & declamationes Constantini.
PDF XXX. Quòd cuidam avaro sepulcri modum delineavit, ut ei pudorem incuteret.
PDF XXXI. Quòd ob nimiam clementiam irrisus est.
PDF XXXII. De Constantini oratione quam ad Sanctorum coetum scripsit.
PDF XXXIII. Quomodo Eusebii de Servatoris sepulcro panegyricas orationes stans audierit.
PDF XXXIV. Quòd de Pascha & de sacris Codicibus ad Eusebium scripsit.
PDF XXXV. Epistola Constantini ad Eusebium, in qua orationem de Pascha laudat.
PDF XXXVI. Constantini ad Eusebium epistola de conficiendis sacris Codicibus.
PDF XXXVII. Quomodo confecti fuerint Codices.
PDF XXXVIII. Quomodo Emporium Gazaeorum, ob Christianismum urbs facta & Constantia cognominata est.
PDF XXXIX. Quòd in Phoenice urbs facta est Constantina, & in aliis urbibus idola diruta & Ecclesiae exstructae.
PDF XL. Quòd cùm trinis decennalibus tres filios Caesares creavisset, dedicationem martyrii Hierosolymis celebravit.
PDF XLI. Quòd inter haec Synodum Tyri haberi constituit ob quasdam in Aegypto controversias.
PDF XLII. Epistola Constantini ad Synodum Tyri congregatam.
PDF XLIII. Quomodo ad dedicationem Ecclesiae Hierosolymorum, Episcopi ex omnibus provinciis convenere.
PDF XLIV. Quomodo per Marianum Notarium excepti sint, & pecuniae pauperibus erogatae; & de donariis Ecclesiae.
PDF XLV. Episcoporum in conventibus sermones, & ipsius qui haec scripsit Eusebii.
PDF XLVI. Quod descriptionem martyrii, & orationem de tricennalibus, coram ipso Imperatore postea recitavit.
PDF XLVII. Quod Nicaena quidem Synodus vicennalibus Constantini; dedicatio verò Basilicae Hierosolymorum contigit tricennalibus.
PDF XLVIII. Quomodo immodicas cujusdam laudes aegrè tulerit.
PDF XLIX. Nuptiae Constantinii Caesaris, ejus filii.
PDF L. Legatio & munera ab Indis missa.
PDF LI. Quomodo Constantinus diviso in tres filios Imperio, eos regnandi arte & pietatis officiis instituit.
PDF LII. Quomodo cùm duobus ac triginta annis regnaverit, & plusquam LX. annis vixerit, integra semper fuit valetudine.
PDF LIII. Quod cùm duobus ac triginta annis reganverit, & plusquam LX. annis vixerit, integra semper fuit valetudine.
PDF LIV. De iis qui eximia ejus humanitate ad avaritiam & pietatis simulationem abusi sunt.
PDF LV. Qualiter usque ad ultimum vitae diem orationes scripsit.
PDF LVI. Quomodo ad bellum Persicum proficiscens Episcopos sibi adjunxit, & tentorium in speciem Ecclesiae paravit.
PDF LVII. Quomodo susceptis Persarum Legatis, festo Paschae die cum aliis pernoctavit.
PDF LVIII. De constructione martyrii Apostolorum Constantinopoli.
PDF LIX. Descriptio eiusdem martyrii.
PDF LX. Quòd etiam in eo templo sepulchrum sibi aedificavit.
PDF LXI. Imperatoris aegritudo & orationes Helenopoli: item de eius baptismo.
PDF LXII. Quibus verbis Constantinus postulavit ab Episcopis, ut baptismum sibi conferrent.
PDF LXIII. Quomodo post baptismum Deum laudavit.
PDF LXIV. Constantini mors die festo Pentecostes circa meridiem.
PDF LXV. Militum & Tribunorum planctus.
PDF LXVI. Quomodo funus Nicomedia Constantinopolim deductum est in palatium.
PDF LXVII. Quomodo etiam post mortem à Comitibus & reliquis perinde ac vivus honoratus est.
PDF LXVIII. Quomodo exercitus judicio, filii ejus Augusti sunt nuncupati.
PDF LXIX. Romae luctus ob mortem Constantini, & imagines ei decretae.
PDF LXX. Quomodo funus Constantinopoli depositum sit à Constantio.
PDF LXXI. Missa in Apostolorum martyrio celebrata in exequiis Constantini.
PDF LXXII. De Phoenice ave.
PDF LXXIII. Quomodo in nummis Constantinum velut in caelum ascendentem expresserint.
PDF LXXIV. Quòd cùm Deum coluisset, meritò etiam à Deo honoratus est.
PDF LXXV. Quòd superiores omnes Imperatores pietate superavit.
PDF Incipivnt Capitvla Libri Qvinti.
PDF Constantini Imperatoris Oratio, quam inscripsit Ad Sanctorum Coetum.
PDF I. Prooemium, mentionem facit Paschae, & quòd Christus cùm multa in omnes homines beneficia contulisset, ab iisdem male multatus est.
PDF II. Allocutio ad Ecclesiam & auditores, ut ignoscant, & emendent si quid minùs recte dixerit.
PDF III. Quòd Deus Pater est Verbi, & omnium rerum opifex; & quòd nullomodo res possent consistere, si diversae essent earum causae.
PDF IV. De errore eorum qui simulacra venerantur.
PDF V. Quòd Christus Filius Dei cuncta condidit, & certum vitae spacium singulis constituit.
PDF VI. De fato; & quòd falsa sunt quae de eo dicuntur; idque ostenditur tum ex legibus humanis, tum ex rebus creatis quae non temere, sed ordine moventur; hoc facto declarantes creatoris praeceptum.
PDF VII. Quòd in rebus quas intelligentiâ assequi non possumus, Creatoris sapientiam praedicare debemus, nec casum aut aliam praeter Deum causam existimare.
PDF VIII. Quòd quae ad usum necessaria sunt, Deus copiose suppeditat hominibus: quae vero ad voluptatem faciunt, modice subministrat: utrumque ad utilitatem nostram dispensans.
PDF IX. De Philosophis qui cùm omina scire voluissent, opinionibus lapsi sunt, & nonnulli discrimen vitae subierunt: item de doctrina Platonis.
PDF X. De iis qui non solùm sacrae Scripturae, sed etiam Philosophorum dogmata despiciunt: & quòd vel in omnibus fides Poetis adhibenda est, vel in nullo.
PDF XI. De corporali Domini adventu, qualis & cur fuerit.
PDF XII. De his qui hoc mysterium non cognoverunt; & quòd voluntaria eorum ignoratio est: & quanta bona eos maneant, qui illud cognoverunt, ac praesertim eos qui in confessione mortui sunt.
PDF XIII. Quod necessaria sit differentia in rebus creatis; & quod ad bonum malumque propensio ex voluntate hominum oritur: ideoque necessarium est judicium Dei.
PDF XIV. Quod creatura immenso spatio distat à substantia increata; & quod homo per virtutem proxime ad Deum accedit.
PDF XV. Quae praecepta tradiderit, & quae miracula patraverit, & quantopere subditis profuerit Servator.
PDF XVI. Quod Christi adventus praedictus sit à Prophetis: & quod ad eversionem simulacrorum & urbium simulacra colentium, ordinatus fuerit.
PDF XVII. De sapientia Mosis: item de Daniele & de tribus pueris.
PDF XVIII. De Sibylla quae in acrostichide carminum quibus vaticinata est, Dominum & passionem designat. Est autem acrostichis haec: Iesus Christus, Dei Filius, Servator, crux.
PDF XIX. Quòd haec de Christo vaticinatio à nemine Christianorum conficta est, sed ab Erythraea Sibylla conscripta, cujus libros Cicero ante adventum Christi latinis versibus reddidit: & quòd Virgilius ejus mentionem facit, simulque partus Virginei; obscure celebrans mysterium, metu potentiorum.
PDF XX. Alii versus Virgilii Maronis de Christo, eorumque interpretatio: in quibus ostenditur, obscurè, ut Poetis mos est, indicatum esse mysterium.
PDF XXI. Quòd de nudo ac simplici homine dici haec non possunt; & quòd infideles ob divini cultus ignorantiam, ne ortus quidem sui causam norunt.
PDF XXII. Gratiarum actio Imperatoris, quâ victorias & reliqua bona sua Christo accepta fert; & confutatio Maximini tyranni, qui persecutionis crudelitate Christianae religionis gloriam auxerat.
PDF XXIII. De Christianorum institutis: & quòd Deus diligit eos, qui virtutem sectantur; & quòd judicium ac retributionem sperare oportet.
PDF XXIV. De Decii, Valeriani, & Aureliani calamitoso vitae exitu ob persecutionem Ecclesiarum.
PDF XXV. De Diocletiano, qui turpiter imperio se abdicavit, & ob Ecclesiarum persecutionem fulmine ictus est.
PDF XXVI. Quòd Deus causa fuit pietatis Imperatoris; & quòd eventus prosperos à Deo poscere eique acceptos ferre debemus: secus autem gesta, negligentiae nostrae imputare.
PDF Evsebii Pamphili De Laudibus Constantini Imperatoris Oratio in ejus tricennalibus habita.
PDF Index Auctorum, Quorum Testimonio utitur Eusebius in his libris.
PDF Epistolae Imperatorum Romanorum ab Eusebio citatae.
PDF Ordo Episcoporum Urbis Romae, Alexandriae, Antiochi[a]e & Hierosolymorum, juxta Eusebium.
PDF Index Rerum Memorabilium In Historia Ecclesiastica Eusebii.
PDF Henrici Valesii Annotationes In Historiam Ecclessiasticam Evsebii Caesariensis.
PDF Index Rerum Et Verborum Memorabilium in Annotationibus.
PDF Errata
PDF Endsheet
PDF beigelegtes Blatt mit handschr. Notiz
PDF Back cover
PDF Spine