DE || LIBERTATE || CHRISTIANA || : LIBRI QVINDECIM.|| / Auctore IOANNE LENSÆO || BELLIOLANO, sacræ Theolo-||giæ Louanij Regio Professore.||. Antverpiae : Plantin, 1590
Content
PDF Front cover
PDF Endsheet
PDF Title page
PDF Epistola Dedicatoria. Admodvm Reverendis, Piis, Et Ervditis Viris, ac Dominis, D. Decano, totique Capitulo Cathedralis Ecclesiæ Tornacensis Ioannes Lensæus S. D.
PDF Bibelzitate
PDF 1 De Christiana Libertate Liber Primvs.
PDF 1 Prooemivm.
PDF 3 Capvt I. Quòd liber creatus homo, in miserandam seruitutem semet præcipitauerit.
PDF 4 Capvt II. Quænam quantaq[ue], sit peccati seruitus.
PDF 9 Capvt III. Non sic valere & premere peccati seruitutem, vt peccatum esse dicendum sit quicquid peccati seruus facit.
PDF 13 Capvt IIII. Quam homini peccatori neceßitatem hæc seruitus afferat.
PDF 18 Capvt Qvintvm. Quomodo peccatum, quod neque substantia est, neque res aliqua aut natura, sic hominum naturam immutare & deijcere potuerit vt ei dominaretur.
PDF 21 Capvt VI. Hac peccati considerata seruitute, sic veteres subinde locutos esse, vt peccato perijsse dixerint liberum arbitrium.
PDF 26 Capvt VII. Veteres studiosè discreuisse libertatem naturalem à Christiana.
PDF 29 Capvt VIII. Gratiam liberantem non euertere libertatem naturalem, sed statuere.
PDF 37 Capvt IX. Quid D. Bernardus de amissa libertate disserueit.
PDF 41 Capvt X. Vtrum per lapsum id homo perdiderit, quòd initio relictus fuisse dicitur in manu consilij sui.
PDF 43 Capvt XI. Liberam interdum voluntatem dici, quia sit à difficultatibus quæ intentionem eius remorentur, expedita.
PDF 45 Capvt XII. Peccandi neceßitate[m] eam quam no[n] natura, sed naturæ vitium aliquotenus facit, cum libertate naturali pulchrè consistere.
PDF 53 Capvt XIII. Quanta vis sit innatæ præsertim & inueteratæ cupiditatis ad animum infelici seruitute premendum.
PDF 58 De Christiana Libertate Liber Secvndvs.
PDF 58 Prooemivm.
PDF 58 Capvt I. Quanam ratione acciderit, vt homo incurreret sub diaboli tyrannide seruitutem.
PDF 60 Capvt II. Quales in homines diabolus suæ dominationis potestatem exerceat.
PDF 62 Capvt III. Quanta quamq[ue] latè patens sub diabolo seruitus peccatorum.
PDF 65 Capvt IIII. Quàm variè genus hominum ludificarint dæmones, atque etiam pœnis irrogatis sibi coëgerint.
PDF 70 Capvt V. Quod neceßitate quadam, sed voluntaria, homines sub diabolo captiui & serui remaneant.
PDF 75 Capvt VI. Quanta vi diabolus in malum agat & impellat intrinsecus eos quorum corda possederit.
PDF 78 Capvt VII. Quomodo intelligendum sit, diabolum cordibus hominum substantialiter non illabi.
PDF 79 Capvt VIII. Non sic hominum genus sub diaboli tyrannidem ac potestatem decidisse, vt sub Dei esse potestate & prouidentia desineret.
PDF 83 Capvt IX. Recténe Petrus Abelardus censuerit diabolum carcerarium duntaxat ministrum fuisse.
PDF 87 Capvt X. Confutatur eorum deliramentum, qui dæmones aliquas negantes esse substantias, affirmant non aliam quàm peccati agnoscendam esse seruitutem.
PDF 90 Capvt XI. Variam maloru[m] spirituum appellationem, satis insinuare quàm abhorrendum sit ab ea quæ sub illis agatur seruitute.
PDF 92 De Christiana Libertate Liber Tertivs.
PDF 92 Prooemivm.
PDF 92 Capvt I. Quandam seruitutem & captiuitatem esse sub regno corruptionis & mortis.
PDF 96 Capvt II. In hac corruptionis seruitute, peccato inobedientiæ pœnam congruentem retributam esse.
PDF 98 Caovt III. Quanto errore à nonnullis existimatum sit, hanc corruptionis & mortis seruitutem, hominibus, vt bestiis, esse naturalem.
PDF 105 Capvt IIII. Primos homines ex constitutione corporum mori quidem potuisse; at non necesse fuisse vt morte dissoluerentur, vti post peccatum necesse est.
PDF 110 Capvt V. Quónam modo D. Ambrosius mortem dixerit naturalem, nec pro pœna, sed pro remedio datam.
PDF 115 De Christiana Libertate Liber Quartvs.
PDF 115 Proeomivm.
PDF 115 Capvt I. Primi hominis perijsse libertatem id argumento esse, quòd bestias terrori nobis esse sentiamus.
PDF 120 Capvt II. Non modò nullum à bestiis merum, sed nec molestam quidem homini sub homine seruitute[m] fuisse futuram, nisi peccaretur.
PDF 123 Capvt III. Pœnalem ac miseram homini sub homine seruitutem, cœpisse post peccatum esse necessariam.
PDF 132 Capvt IIII. A prima libertate hominem excidisse, illud etiam testari, quòd pudendos carnis suæ motus vel inuitus patiatur.
PDF 137 Capvt V. Primos homines ante lapsum omni perturbatione vitiosoq[ue] motu caruisse.
PDF 142 Capvt VI. Pro diuerso hominum statu varia esse virtutum officia.
PDF 146 Capvt VII. Dissoluitur argumentum quo doceri posse videatur, primum hominem non omni vitioso carnis motu caruisse.
PDF 147 Capvt VIII. Quòd pudendam libidinem humanæ naturæ minimè Deus inseuisse putandus est.
PDF 153 Capvt IX. Non propterea nuptias damnari, quia libido vituperetur.
PDF 156 Capvt X. Hac quoque in parte diminutum esse hominis principatum, quòd ei nec elementa mundi, vt velit seruiant: sed quandoque etiam vsque ad interitum dominentur.
PDF 163 De Christiana Libertate Liber Quintvs. Continens viam modum recuperate per Christum libertatis.
PDF 163 Prooemivm.
PDF 164 Capvt I. Quàm idoneus nobis ad recuperandam libertatem Dux è cælo missus sit.
PDF 167 Capvt II. Quòd ad recuperandam libertatem duplici nobis Christus ratione consuluit.
PDF 175 Capvt III. Quòd Deus, vt eum nosse atque exemplum eius imitari faciliùs possemus , seipsum visibilem conspicuumq[ue] hominibus in homine præbuerit.
PDF 182 Capvt IIII. Testimoniis veterum superioris capitis doctrina comprobatur.
PDF 186 Capvt V. Quànam ratione visibilis factus in homine Deus, auctoritatem sibi parauerit, & ad fidem dictorum, & ad factorum imitationem.
PDF 188 Capvt VI. Quónam modo ea quæ Dei filius nostræ liberationis gratia gessit ac pertulit, & ad Deum amandum inflamment, & erigant in fiduciam.
PDF 192 Capvt VII. Testimonia veterum de superioris capitis doctrina.
PDF 195 Capvt VIII. Quam obrem Christus Dominus exemplo suo humilitatem & patientiam peculiariter commendarit.
PDF 198 Capvt IX. Hallucinatum hîc esse Lactantium in constituenda exempli ratione.
PDF 201 Caovt X. De sacramento nostræ liberationis, ac primùm cur ad hominem liberandum iustitiæ ratione potiùs quàm solius ostensione virtutis omnipotens Deus vsus sit.
PDF 202 Capvt XI. Quánam in re sita fuerit iustitiæ ratio, qua Deus hominem in libertatem asseruit.
PDF 209 Capvt XII. Non hominem merum aut Angelum liberare nos potuisse, sed eum solam qui Deus simule esset ac homo.
PDF 219 Capvt XIII. Quanta diuini verbi sapientia reluceat in opere humanæ liberationis.
PDF 226 Capvt XIIII. Cum præsentißimam hanc & sapientiæ plenam liberandi hominis rationem in finem vsque seculorum distulerit Deus, quámnam dilationis eius causam nonnulli aliquando reddiderint.
PDF 229 Capvt XV. Redditur atque explicatur vera dilationis ratio: vt videlicet progressu temporum palàm fieret talis tantiq[ue] liberatoris neceßitas.
PDF 232 Capvt XVI. Explicatur & alia ratio dilationis; inde petita, vt hominum genus variis interea significationibus præpararetur.
PDF 235 Capvt XVII. Rationem dilationis æstimandam proprié ex ordine publicæ curatonis.
PDF 241 Capvt XVIII. Futuráne fuisset incarnatio filij Dei, si primus homo in accepta conditionis suæ libertate perstitisset.
PDF 249 De Christiana Libertate Liber Sextvs.
PDF 249 Prooemivm, Quo declaratur vnde nominata sit Christiana libertas.
PDF 252 Capvt I. Quid sit Christiana libertas, quibusq[ue] partibus cons[is]tet.
PDF 253 Capvt II. Quæ sit Christianæ libertatis ratio, ex diuinis literis ostenditur.
PDF 258 Capvt III. Quænam sit ea quæ dicitur à peccato libertas.
PDF 264 Capvt IIII. Qui solo metu, non amore iustitiæ, quod præceptum est faciunt, hos nondum esse liberos à seruitute peccati.
PDF 270 Capvt V. Non coli Deum seruiliter ab ijs qui æternæ mercedis intuitu praeceptis eius obtemperant.
PDF 278 Capvt VI. Quónam modo Bernardus dixerit non sine præmio quide[m] diligi Deum, sed absque præmij tamen intuitu diligendam esse.
PDF 280 Capvt VII. Vnde Christiana libertas sumat initium, qualesq[ue] habeat progressus.
PDF 282 Capvt VIII. Libertatem à peccato in hac mortali vita esse imperfectam.
PDF 288 Capvt IX. Quantum intersit inter libertatem vitæ huius ærumnosæ, & eam qua primi homines ante suum lapsum fruebantur.
PDF 290 Capvt X. Quemadmodum dicat Augustinus maiorem nunc libertatem necessariam esse quam fuerit in primo statu.
PDF 292 Capvt XI. Pleniorem multo fore libertatem in vita futura, quàm fuerit primorum hominum ante lapsum.
PDF 294 Capvt XII. Libertate à peccato, cum perfecta fuerit, non minui vel destrui liberum arbitrium, sed perfecti.
PDF 299 De Christiana Libertate Liber Septimvs.
PDF 299 Prooemivm.
PDF 300 Capvt I. Liberari à diabolo eos qui regenerantur in Christo.
PDF 303 Capvt II. Regeneratos in Christo ita effici filios Dei, vt non remaneant aliqua ex parte filij diaboli.
PDF 306 Capvt III. Eiectionem diaboli è credentium cordibus, variè nobis in sacris literis declaratam esse.
PDF 309 Capvt IIII. Quòd à filiis Dei, diabolo deinceps resistitur, si peccato repugnetur.
PDF 312 Capvt V. Quòd tantis per dum hîc viuimus, variis dæmonum artibus oppugnemur.
PDF 315 Capvt VI. Etiam in hominum aduersantium conatibus, dæmonum impetus & æstus esse formidandos, nec tamen omnia quæ patrentur ab hominibus mala, dæmonum impulsu necessari[...] fieri.
PDF 318 Capvt VII. Propter variarum tentationum pericula, nullam esse libertatis in hac vita securitatem: quæ ad perfectam libertatem requiritur.
PDF 325 Capvt VIII. Quanto in errore versentur qui nunc asserunt hominem semel à peccato & diabolo liberatum, in priorem seruitutem recidere non posse.
PDF 330 Capvt IX. Refellitur aduersariorum euasio , confitentium posse quidem peccare semel liberatos , at non excidere à sua iustitia, ses fide iustificante, eaq[ue] in parte securos esse debere.
PDF 339 Capvt X. Explicantur scripturæ diuinæquidam loci, qui supradictis aduersari posse videantur.
PDF 344 Capvt XI. Securitatem liberatis propterea non esse, quòd nec quales modò sint, nec quales postea futuri sint, certa cognitione habeant exploratum.
PDF 353 Capvt XII. Diabolum semel fugatum &victum, postea nihilominus ad tentandum accedere.
PDF 357 Capvt XIII. Contra diaboli infestationes fide nos semper muniri oportere.
PDF 361 Capvt XIIII. Valde conducere ad repugnandum pœnæ timorem, quo nos hæresis exarmare conatur.
PDF 367 Capvt XV. Aduersarium Christiano non esse timendum, sed omnem denotionem ac metum nostrum ad Deum debere conuerti.
PDF 370 Capvt XVI. Spem Christiani pugnantis ex manibus crucifixi pendere debere.
PDF 374 Capvt XVII. Quàm sit necessarium homini iusto orandi studium, ex dictis colligitur.
PDF 376 Capvt XVIII. Quantum præsidij sit in Ecclesia Christi, aduersus spiritualium nequittarum incursus.
PDF 378 De Christiana Libertate Liber Octavvs.
PDF 378 Prooemivm.
PDF 379 Capvt I. Recténe libertatem definierint, qui eam esse dixerunt, Viuere vt velis.
PDF 381 Capvt II. Veræ libertatis cognitionem non esse à Philosophis repetendam.
PDF 384 Capvt III. Ætatis nostræ hæreticos in constituenda libertate Christiana, turpißimè lapsos esse.
PDF 387 Capvt IIII. Obedientiâ divinæ Legi præstandâ, non impediri libertatem Christianam.
PDF 390 Capvt V. Falsi & et impudenter obtendere hæreticos implendæ Legis impoßibilitatem.
PDF 398 Capvt VI. Quos dicat Apostolus esse sub Lege.
PDF 401 Capvt VII. Quid sit quod Apostolus ait, fideles mortificatos esse Legi per corpus Christi.
PDF 404 Capvt VIII. Quid sit, Lex iusto non est posita.
PDF 411 Capvt IX. Quæ sit ea Lex quam Iacobus Legem libertatis appellauit.
PDF 416 Capvt X. Liberíne fuerint veteris Testamenti sancti, qui Iudaicæ Legis ceremonias obseruare tenerentur.
PDF 420 Capvt XI. Veteris Testamenti sanctos non fuisse liberos beneficio veteris Testamenti, sed noui.
PDF 425 Capvt XII. Sitne discriminis aliquid constituendum inter libertatem Christianam & Euangelicam.
PDF 431 De Christiana Libertate Liber Nonvs.
PDF Prooemivm.
PDF 431 Capvt I. Non eo lædi Christianam libertatem, quòd superiorum hominum præceptis parendum sit.
PDF 434 Capvt II. Principi seculari obedie[n]dum esse, nihil obsta[n]te Christiana libertate.
PDF 439 Capvt III. Quòd leges Principium, conscientias subditorum obstringant.
PDF 441 Capvt IIII. Quid sibi velit quod in Euangelio dicitur, liberos esse filios.
PDF 446 Capvt V. Ecclesiasicis quoque Præfectis teneri Christianos obedire , idq[ue] fieri citra vllum Christiana libertatis detrimentum.
PDF 454 Capvt VI. Absurdè constitui ab ætatis nostræ sectariis, non esse Episcopis relictum quicquam, nisi nudum verbi ministerium.
PDF 459 Capvt VII. Vt se fidelium seruos esse, ac ministros, Apostoli fateantur.
PDF 463 Capvt VIII. Itáne Christus ipse omnia sanxerit, quæ ad Reipublicæ Christianæ gubernationem pertinerent, vt superuacaneum esse ministris Ecclesiæ istius modi potestatem dari.
PDF 467 Capvt IX. Quantopere excesserit Brentius studio submouendis Ecclesiasticas leges.
PDF 470 Capvt X. Quatenus ad ea quæ fidei sunt & morum, scripturæ sanctæ Canon sufficiat.
PDF 474 Capvt XI. Ecclesiasticas leges atque instituta, ob multiplicem eorum vtilitatem, non modò non minuere Christianam libertatem, verumetiam augere & constabilire.
PDF 477 Capvt XII. Legum Ecclesiasticarum contemptum & violationem ab offensione Dei seiunctam non esse.
PDF 482 Capvt XIII. Dissoluuntur argumenta quædam, probare conantium, legibus humanis conscientias non obstringi.
PDF 490 Capvt XIIII. Quòd varietas multiplicitasq[ue] præceptorum Ecclesiasticorum non violet Christianam libertatem.
PDF 493 Capvt XV. Institutorum Monasticorum varietatem, nihil officere Christianæ libertati.
PDF 496 Capvt XVI. Augustini doctrinam nihil hæreticis hac in parte patrocinari.
PDF 499 Capvt XVII. Quomodo supradictis nihil repugnet , quòd scriptum est, in duobus de dilectione mandatis Legem Propehtasque pendere.
PDF 501 Capvt XVIII. Quonam modo Christianos dominari Christas vetuerit.
PDF 505 Capvt XIX. Vt seruos hominum Apostolus Christianos fieri noluerit.
PDF 510 De Christiana Libertate Liber Decimvs.
PDF 510 Prooemivm.
PDF 511 Capvt I. Esse bona quædam non præcepta diunitus, sed consulta, ad promouendam expeditiùs Christianam libertatem.
PDF 513 Capvt II. Quantum ad veram libertatem faciat continentiæ virtus.
PDF 517 Capvt III. Quaratione voluntaria paupertas ad libertatem conferat Christianam.
PDF 524 Capvt IIII. Quantopere libertatem Christianam promoneat obedientia.
PDF 531 Capvt V. Continentiæ paupertatis, obedientiæq[ue] virtutes, si per votum Domino consecrentur, mirificè Christianam, augere libertatem.
PDF 532 Capvt VI. Quàm laudabile sit coninentiæ votum ostenditur.
PDF 537 Capvt VII. De voto paupertatis.
PDF 541 Capvt VIII. Eam neceßitatem, qua votum obstringit, nihil repugnare Christianæ libertati.
PDF 544 Capvt IX. Respondetur ad argumenta quædam ex Prospero & Hieronymo proponi solita.
PDF 549 Capvt X. Eos qui voueant, nullo se fraudare bono, sed magno ditare.
PDF 551 Capvt XI. Nihil periculi inesse votis, propter quod debeat vouentium accusari temeritas.
PDF 554 Capvt XII. Euentus incertitudinem non facere, vt imprudenter & periculosè voueamus, aut sub conditione dum taxat vouere debeamus.
PDF 556 Capvt XIII. Verúmne sit, quosdam continere non posse, vt id quasi iusta ratione ad voti solutionem prætexatur.
PDF 559 De Christiana Libertate Liber Vndecimvs.
PDF 559 Prooemivm.
PDF 559 Capvt I.Quæ sit Caluini de christiana libertate sententia.
PDF 560 Capvt IX. [i.e. II.] Denudatur absurditas suprà positæ Caluini doctrina.
PDF 564 Capvt III. Respondetur ad argumenta Caluini, quibus primam & secundam suæ libertatis partem stabilire conatur.
PDF 567 Capvt IIII. Quantam fenestram patefaciat ad licentiam peccandi, hæc à Caluino constituta Christianæ libertatis ratio.
PDF 568 Capvt V. Quid sit, in quo tertiam Christianæ libertatis partem Caluinus posuerit.
PDF 569 Capvt VI. Quantum aberrarit Caluinus in tertia libertatis parte constituenda, breuiter ostenditur.
PDF 572 Capvt VII. Respondetur ad argumentum Caluini, quo libertatis pars hæc tertia construitur.
PDF 577 Capvt VIII. Quid significet Euangelij locus, vbi scriptum est: Non quod intrat in os, coinquinat hominem.
PDF 582 Capvt IX. Sine Christianæ libertati contrarium, si ad ceremonium obseruationem conscientiæ adstringantur.
PDF 583 Capvt X. Christianæ libertati minimè repugnare vsitatas Ecclesiæ ceremonias.
PDF 590 Capvt XI. Quid sibi velit Euangelij locus, vbi scriptum est: veros adoratores adorare in spiritu & veritate.
PDF 596 Capvt XII. Pertineàtne ad beneficium Christianæ libertatis, vt fideles conscientiæ, omnium hominum potestate exemptæ sint.
PDF 605 De Christiana Libertate Liber Duodecimvs.
PDF 605 Prooemivm.
PDF 606 Capvt I. Nullam esse sine veritate religionis libertatem.
PDF 608 Capvt II. Nec hæreses aut schismata posse de suæ religionis libertate gloriari.
PDF 610 Capvt III. Quid sit ea quæ veraciter dici poßit libertas religionis.
PDF 616 Capvt IIII. Qua impedimenta liberæ religionis.
PDF 618 Capvt V. Quam sectarij libertaem intelligant, cùm libertatem religionis petunt: & quàm malè hoc vocent religionis libertatem.
PDF 624 Capvt VI. Destruitur fundamentum ædificandæ huius noxiæ libertatis, in eo quibusdam situm, quòd ea quæ ab Ecclesia definita sunt, opinionis non fidei res esse statuantur.
PDF 629 Capvt VII. Ostenditur vanam euasionem esse illorum, qui cum opinandi libertate coniungendam esse dicunt modestiam, & pacis studium.
PDF 633 Capvt VIII. Non debere Ecclesiam, quæ veritatis magistra sit, literatos & eloquentes, qui Catholici haberi velint, in sua libertate relinquere: licet id Philosophis & Magistratibus ciuilibus olim concessum fuerit.
PDF 641 Capvt IX. Explicantur quædam Apostoli sententiæ, quæ pro opinandi libertate facere videantur.
PDF 645 Capvt X. Confutatio fundamenti alterius, quod in eo situm est, vt negetur humanæ esse potestatis, subditorum animos ad certam religionem legibus obstringere.
PDF 649 Capvt XI. Constringi posse Legibus homines, non ad ea modò qua sunt corporum, verùnt etiam ad ea quæ sunt animarum.
PDF 654 Capvt XII. Nihil id facere pro libertate credendi quod libuerit, quia suo quisque periculo credit, vel non credit.
PDF 655 Capvt XIII. Nihil facere pro dicta credendi libertate, quòd fides Dei sit opus.
PDF 657 Capvt XIIII. Non irritum atque inanem, sed vtilem planè eorum conatum compertum esse, qui terroribus, minis, pœnisve hæreticos ad fidem compellunt.
PDF 660 Capvt XV. Cùm duplicem faciant religionis libertatem, conscientia videlicet, atque exercitij: neutram in Rempublicam introducendam esse, aut Ecclesiæ Dei vllo modo conuenire. ac primùm de libertate co[n]scientia.
PDF 664 Capvt XVI. Frustra esse pastores in Ecclesia, si permittenda cuique est suæ conscientiæ libertas.
PDF 666 Capvt XVII. Quantum scelerum inuehat in Rempublicam hac conscientiæ libertatis vsurpatio.
PDF 667 Capvt XVIII. De libertate exercitiorum.
PDF 671 Capvt XIX. Quam Ecclesiæ Dei malè conueniat exercitiorum libertas.
PDF 674 Capvt XX. Non solùm Ecclesiasticæ disciplinæ rationem, verùm etiam Catholicorum Principum munus huic libertati obsistere.
PDF 680 Capvt XXI. Semel introductum noxia libertatis malum, quànam ratione erit exstirpandum.
PDF 683 De Christiana Libertate Liber Decimvs-Tertivs.
PDF 683 Prooemivm.
PDF 686 Capvt I. Quòdnam hic collector libertatis fundamentum statuerit.
PDF 691 Capvt II. Quàm malè horum causæ seruiat, quod scriptum in eunagelio est, de non euellendus ante messem zizaniis.
PDF 699 Capvt III. Quale sit quod dicunt isti, christo suum officium eripi per eos qui animaduertunt hæreticos, aut ab iis Euangelium regi.
PDF 702 Capvt IIII. Principes christianos non propterea sibi vsurpare de euangelio iudicium, aut potestatem in regnum Christi, quod in religionis deprauatores animaduertunt.
PDF 709 Capvt V. Non quia Christi regnum non est de hoc mundo, consequens videri debere, vt non queat Principum armis defendi.
PDF 715 Capvt VI. Quid sit quod beatus Paulus ait in posteriore ad Corinthios: Non quòd dominamur fidei vestræ.
PDF 721 Capvt VII. Quid apud Isaiam significet, quòd portæ Hierusalem pateant iugiter: & quò sit referendum, quòd in ædificatione templis Salomonis nullus malleus, nulla securis, aut ferramentum auditum est.
PDF 724 Capvt VIII. Quamquam ad interiorem religionem cogi voluntas non poßit, tamen cohiberi ab impietatis exercitiis, & ad exteriora quædam religionis exercitia cogi non inutiliter homines posse.
PDF 729 Capvt IX. Caroli Magni laborem in subiugandis propter religionem Saxonibus, per calumniam sugillari.
PDF 732 Capvt X. Contra compulsionem impudenter nimis proferri beatum Augustinum.
PDF 737 Capvt XI. Hæresis crimen frustrà extenuari, ne supplicio dignum videatur, quia sit erroris peccatum.
PDF 744 Capvt XII. Sitne consequens vt pij non debeant persecutionem facere, quia piorum sit persecutionem pati.
PDF 749 Capvt XIII. Non afferri vim conscientiis per Principum ac Magistratuum de religione leges.
PDF 752 Capvt XIIII. Nihil esse causa cur magis querantur vim conscientiis fieri in causa religionis, quàm virtutum ceterarum.
PDF 756 Capvt XV. Ex variis neceßitatum generibus, quænam ea sit, que aduersectur credendi libertati.
PDF 761 Capvt XVI. Quid sibi ea velint quæ Tertullianus in Apologetico scripta reliquit de libertate religionis.
PDF 764 Capvt XVII. Satis declarare Ecclesiæ Romanæ desertores, solam eius esse religionem , quam nolint haberi liberam: idq[ue] ex tribus potißimùm capitibus, quæ breuiter confutantur.
PDF 771 Capvt XVIII. Quid sit de ea narratione sentiendum, quæ ex Molinæo profertur de Ludouico Rege Franciæ XII.
PDF 774 Capvt XIX. Non satis narratorem hunc attendisse quæ fuerit Albiorum doctrina.
PDF 779 Capvt XX. Dissoluitur argumentum petitum, cùm ab exemplo Ioannis Pontificis, eius nominis primi, tum etiam Principum Romanorum.
PDF 785 De Christiana Libertate Liber Decimvs Qvartvs.
PDF 785 Prooemivm.
PDF 786 Capvt I. Ad religionis in republica conseruationem, & diuinæ & humanæ seueritatis metum valde conducere.
PDF 790 Capvt II. Ad voluntatis correctionem, eiusq[ue] in melius demutationem prodesse posse vim compulsionis , accedente tamen secretiore operatione gratiæ Dei.
PDF 793 Capvt III. Perperam allegari experientiam ad probandum compulsionis inutilitatem.
PDF 796 Capvt IIII. Vetus esse Catholicorum Principum studium ad hæresis & schismatis exstirpationem, aliquot exemplis ostenditur.
PDF 798 Capvt V. Antiquam esse hæreticorum & schismaticorum querimoniam de legum seueritate, cum aliquot eorum argumentis.
PDF 801 Capvt VI. Sæuire sectarios maximè solere cùm præualuerint.
PDF 803 Capvt VII. Frustrà obtendi à sectariis quasi iustam sæuiendi causam, quòd se Catholici accommodare nolle dicantur.
PDF 807 Capvt VIII. Ad libertatem religionis malè prætendi problematicam opinandi licentiam.
PDF 810 Capvt IX. In coniungendis inter homines amicitiis, magnam in primis veræ religionis habendam esse rationem.
PDF 813 Capvt X. Quale sit quod aiunt, optimè Reipublicæ Christianæ ad religionis conseruationem consuli, si gladio recondito, suæ quisque conscientiæ relinquatur.
PDF 819 Capvt XI. Quid fuerit discriminis antiquis temporibus, inter diaboli ciuitatem & Dei, quantum pertinet ad hanc in religione libertaem.
PDF 821 Capvt XII. Multo minùs in Ecclesi ferendam esse hanc libertaem, quàm olim in Iudaico populo perferenda fuerit.
PDF 823 Capvt XIII. Quæ sit libertas piis hominibus optabilis.
PDF 827 Capvt XIIII. Aliud esse, hæreses & schismata tolerare, cùm exstirpari non possunt; aliud tantorum malorum ex professo tueri libertatem.
PDF 829 Capvt XV. Quæ causa sit, quam obrem Iudæorum ritus præ hæresibus atque schismatibus tolerentur inter Christianos.
PDF 834 De Christiana Libertate Liber Decimvs Qvintvs.
PDF 834 Prooemivm.
PDF 835 Capvt I. Libertatem à seruitute corruptionis, propriam esse vitæ futuræ.
PDF 837 Capvt II. Cur hîc mortem Christus, vitæq[ue] huius ærumnas credentibus reliquerit.
PDF 844 Capvt III. Non omnia huius miseræ vitæ mala propter peccatum vlcifendum inferri: vbi primùm sententiæ veterum recensentur in speciem aduersæ. Primùm ex Augustino.
PDF 847 Capvt IIII. Ex Ambrosio.
PDF 849 Capvt V. Ex Cypriano.
PDF 849 Capvt VI. Ex Hieronymo.
PDF 852 Capvt VII. Ex Prospero, Gaudentio Brixiano, & Leone.
PDF 854 Capvt VIII. Ex Gregorio Magno.
PDF 856 Capvt IX. Quænam esse queat ratio conciliandi suprà positas veterum sententias.
PDF 859 Capvt X. Non esse dicendum, martyres in vindictam suorum peccatorum à Deo intersectos.
PDF 865 Capvt XI. Quònam modo intelligi queat, ex originali peccato superesse mortem, ceterasq[ue] vitæ huius ærumnas.
PDF 872 Capvt XII. Christianum hîc à non Christiano, solo spiritu, non carne separari.
PDF 874 Capvt XIII. Non postulare Christianæ libertatis rationem, vt ab ijs quæ nos miseros faciunt, hîc liberi simus.
PDF 876 Capvt XIIII. AErumnas atque afflictiones vitæ huius, et si vna ex parte minuant nostram libertatem, quia duræ atque molestæ sunt; tamen, operante per illas Deo, ad libertatem conferre Christianam.
PDF 885 Capvt XV. Nihil prodesse cuiquam illatas aduersitates ad salutem, nisi Deus altiùs misereatur.
PDF 889 Capvt XVI. Si tantus sit tribulationum ad libertatem & salutem vsus, cur iis liberari sese sancti precentur.
PDF 893 De His Qvi Politici Vvlgo Vocantvr, Compendiaria Et Brevis Instrvctio.
PDF Index Scriptvarum.
PDF Index Rervm.
PDF Approbationes.
PDF Privileges
PDF Errata.
PDF Leerseiten
PDF Endsheet
PDF Back cover
PDF Spine