Io. Francisci Leonis Eporediensis I. V. D. Episcopi Thelesini Thesaurus Fori Ecclesiastici : Continens divitias totius Juris Canonici; Ex Hodierno Romanæ Cvriæ Stylo, Sacrorum Canonum, Conciliorum, aliarumq[ue] Constitutionum Apostolicarum Sanctionibus, [...] / Præter varias Additiones, Quarta Parte, Operâ Octavii Leonis, ipsius Auctoris ex Fratre Nepotis J. U. D. ac Prothonotarii Apostolici auctus. Coloniæ Agrippinæ : Metternich, 1682
Content
PDF Front cover
PDF Endsheet
PDF Title page
PDF Reverendissimo Et Perillvstri Domino, D. Ioanni Henrico Anethan, ...
PDF Index Capitum Totivs Operis.
PDF Imprimatur
PDF 1 Pars Prima.
PDF 1 De Potestate Papae. Cap. i.
PDF 1 Svmmarivm.
PDF 3 1 Petrus Primatum habuit, & inter duodecimunus fuit electus; & cur non Andreas aut Ioannes.
PDF 3 2 Papa de jure divino succedit.
PDF 3 3 Pastoris officium est ordinarium, & perpetuum.
PDF 4 4 Papae totus mundus est territorium.
PDF 4 5 Papae omnes parcere, & ipsum in primatum recognoscere debent.
PDF 4 6 Papa Adrianus, quam potestatem Carolo Magno concesserit.
PDF 4 7 Papae privilegia Imperatoribus concessa declarantur, & fuerunt revocata.
PDF 4 8 Regum omnium potentia ab Imperio fluxerunt, tanquam rivuli, à flumine.
PDF 5 9 Papa Imperatorem sibi judice[m] constituere non potest, quia irrogaretur injuria Deo, si Vicarius suus judicaretur à laico.
PDF 5 10 Clerici etiam cum juramento judicio laicorum se submittere non possunt.
PDF 5 11 Papa est Iudex omnium non recognoscentium superiorem.
PDF 5 12 Successores facta praedecessorum quandoque debent immutare.
PDF 5 13 Imperatores, & Reges privilegiis sibi à Pontificibus conceßis renuntiarunt.
PDF 6 14 Papa jursidictionem habet super Imperatorem.
PDF 6 15 Papa septem Electores Imperii constituit.
PDF 6 16 Papa Imperium à Graecis transtulit in Germanos.
PDF 6 17 Principes Imperii Romanam Ecclesiam recognoscunt superiorem.
PDF 7 18 Principes Imperii sunt Romanae Ecclesiae auctoritate suffulti.
PDF 7 19 Principes Imperii tam Ecclesiam, quàm Imperium confovere tenentur.
PDF 7 20 Imperatores, & Reges Romanis Pontificibus, & Ecclesiae fidelitatem, & reverentiam praestare tenentur.
PDF 7 21 Eccl. Rom. jura, & posseßiones.
PDF 7 22 Privilegiorum, & donationum Romanae Ecclesiae factarum ratificatio.
PDF 8 23 Papa Leo Carolum Magnum coronavit, & Imperium transtulit ad Francos.
PDF 8 24 Irene Constantinum Imperatorem filium, oculis, & vita privavit.
PDF 8 25 Papa Imperium à Graecis, transtulis ad Francos.
PDF 9 26 Nicephorus tyrannus Irenem deposuit.
PDF 9 27 Carolus Magnus testamento Ludovicum filium in Imperio successorem nominavit, & Papa testamentum confirmavit.
PDF 9 28 Papa Ludovicum Imperatorem coronavit.
PDF 10 29 Papa, nullo Imperatoris expectato consensu, eligi potest.
PDF 10 30 Ludovicus II. à Papa Imperator fuit coronatus.
PDF 10 31 Carolus Crassus à Papa Imperator fuit coronatus.
PDF 11 32 Guido Imperator coronatus.
PDF 11 33 Lambertus à Papa in Imperatorem fuit coronatus.
PDF 11 34 Guidonis Imperatoris, & Arnulphi mors.
PDF 11 35 Caroli Magni descendentia Germanorum finem habuit.
PDF 11 36 Ludovicus IV. Imperator, à Papa coronatus.
PDF 11 37 Ludovicus IV. à Berengario victus, Imperio, & oculis privatus fuit.
PDF 11 38 Lambertus à Papa fuit coronatus.
PDF 11 39 Lambertus Imperator, proditoriè occisus.
PDF 12 40 Berengarius in Imperatorem à Papa inunctus.
PDF 12 41 Berengarius à suis fuit occisus.
PDF 12 42 Francorum proceres Imperio vacante Regem elegerunt.
PDF 12 43 Ludovicus in Regem Francorum fuit coronatus.
PDF 12 44 Caroli Magni linea penitus extincta.
PDF 12 45 Otho Saxoniae Rex à Papa Ioanne XII. coronatus, & à Francis Imperium transtulit in Germanos.
PDF 13 46 Imperator jure dici non potest, qui à Papa non est coronatus.
PDF 13 47 Papa Federicum II. Imperio, & Regnis privavit.
PDF 13 De gradibus dignitatum ecclesiasticarum. Cap. ii.
PDF 13 Svmmarivm.
PDF 14 1 Papa habet curam, & regimen Vniversalis Ecclesiae.
PDF 14 2 Cardinales personas Apostolorum repraesentant, & sunt pars corporis, ac membra Papae.
PDF 15 3 Cardinalium gradus est tripartitus in Episcopos Presbyteros, & Diaconos. Et ultra septuaginta esse non possunt.
PDF 15 4 Cardinales Episcopi sex.
PDF 15 5 Optantur sex Episcopatus Cardinalium inter praesentes.
PDF 15 6 Cardinales in eorum Episcopatibus habens ordinariam jurisdictionem.
PDF 15 7 Cardinales Presbyteri 50. & Diaconi 14. esse possunt, & numerus 70. à Papa Clemente Octavo fuit expletus.
PDF 15 8 Cardinalibus singulis singulae Ecclesiae pro titulo Cardinalatus conferuntur.
PDF 15 9 Cardinales sub regulis Cancellariae non comprehenduntur.
PDF 16 10 Ecclesiae Titulares pro 50, Presbyteris Cardinalibus quae.
PDF 16 11 Ecclesiae Titulares pro 14. Diaconis.
PDF 16 12 Cardinalis ex omnibus nationibus sunt promovendi.
PDF 16 13 Aetas requisita, ut quis ad Cardinalatum poßit promoveri.
PDF 16 14 Illegitimi etiam per subsequens matrimonium legitimati corpore vitiati, ac consanguinei, & affines in aliquibus gradibus ad Cardinalatus celsitudinem sunt inhabiles.
PDF 17 15 Papa contra constitutionem praedecessoris dispensare, & illam revocare potest.
PDF 17 16 Cardinalibus aliae dignitates conferuntur.
PDF 17 17 Legatorum tria sunt genera.
PDF 17 18 Legati de latere primum locum obtineas, & beneficia conferre possunt.
PDF 17 19 Legati mißi, qui.
PDF 18 20 Legati etiam de latere, & Nuntii causas in prima instantia cognoscere non possunt.
PDF 18 21 Nuncio Apostolico non creditur, nisi ostensis literis facultatis.
PDF 18 22 Nuncio Apostolico, in quibus credatur sine ostensione litterarum.
PDF 19 23 Cardinali soli non creditur, ubi agitur de alterius praejudicio.
PDF 19 24 Facultates Nunciorum non extenduntur ad collationem beneficiorum in Cathedralibus existentium.
PDF 19 25 Legati nati, qui sint.
PDF 19 26 Episcoporum ordo est quadripartitus.
PDF 19 27 Patriarchae principales sunt quatuor.
PDF 19 28 Patriarchae, quomodo inter ipsos praecedant.
PDF 20 29 Primates, & Patriarchae nomine differunt, sed idem & officio.
PDF 20 30 Abbates, etiam exempti, & habentes in dioecesi jura Episcopalia, ienentur Episcopo reverentiam exhibere.
PDF 20 31 Abbates praeferuntur omnibus dignitatibus Ecclesiasticis secularibus post Pontificalem, quando dignitates collegialiter non procedunt.
PDF 20 32 Abbates Ordinum capita qui sint.
PDF 20 33 Canonici Cathedralium collegialiter sedentes, vel incedentes Cathedralem Ecclesiam representant.
PDF 21 34 Protonotarij alij ordinarij, & alij extraordinarij.
PDF 21 35 Protonotariatus est dignitas, & quomodo alias dignitates praecedat.
PDF 21 De Electione Episcoporum, & Qualitatibus in eis requisitis. Cap. iii.
PDF 21 Svmmarivm.
PDF 22 1 Episcopi, quomodo eligantur.
PDF 22 2 Episcopatus Fossanen. est juris patronatus Serenißimi Ducis Sabaudiae.
PDF 22 3 Electio, & nominatio idem sunt.
PDF 22 4 Praeconizatio quid sit.
PDF 22 5 Episcopatus Fossanem, est juris patronatus Serenißimi Ducis Sabaudia.
PDF 23 6 Cedula consistorialis, quid dit.
PDF 23 7 Aetas triginta annorum completorum in Episcopo requiritur.
PDF 23 8 Illegitimus est inhabilis ad Episcopatum.
PDF 23 9 Episcopus promovendus per sex menses ante debet in sacris esse constitutus, & doctor, aut licentiatus.
PDF 23 10 Privilegium doctoratus non facit doctorem.
PDF 23 11 Examen promovendorum ad Episcopatus, fieri debet.
PDF 23 12 Episcopi sunt parochi parochum.
PDF 23 13 Litteratura conveniens sufficit, & quae aliae qualitates in Episcopo requirantur.
PDF 23 14 Episcopatus est onus Angelicis humeris sormidandum.
PDF 23 15 Processus super concernentibus cathedralem Civitatem, & dioecesim, quomodo sormandus.
PDF 24 16 Fidei profeßio ab Episcopis promovendis emittenda.
PDF 24 17 Processus promovendorum ad Episcopatus, quomodo subscribantur.
PDF 24 18 Cedulae pro Episcopis promovendis Cardinalibus dandae, quid continere debeant.
PDF 24 19 Cedula co[n]sistorialis quomodo expediatur.
PDF 25 20 Episcopi quomodo ordinentur.
PDF 25 21 Episcopi, quando acquirant ordinariam jursidictionem.
PDF 25 22 Consecrari debent Episcopi infra tres menses.
PDF 25 23 Ordinis potestas per consecrationem acquiritur.
PDF 25 24 Episcopi per totam dioecesim habent ordinariam jurisdictionem.
PDF 25 25 Episcoporum appellatione, qui veniant.
PDF 25 26 Ordo sacerdotalis post Christum à Petro incepit.
PDF 25 27 Episcopi officium quomodo facile, & difficile.
PDF 26 28 Episcopum, qualem esse oporteat.
PDF 26 29 Episcopi munus, in quibus consistat.
PDF 26 30 Episcopi, quales esse debeant.
PDF 27 31 Episcopi, quomodo subditis praesse debeant.
PDF 27 32 Canonici cathedralium ecclesiarum, quomodo sint corrigendi.
PDF 27 33 Crimen haeresis, etiam in loco exempto commißu[m] ab Ordinario cognosci potest.
PDF 27 34 Exempti, etiam regulares, extra claustra degentes, ab Ordinariis locorum corrigi, & puniri possunt.
PDF 27 35 Episcopi dominicis, & solemnibus diebus missam celebrare tenentur.
PDF 27 36 Episcopi suarum dioecesum, & etiam aeternorum, animarum cura debent habere.
PDF 28 37 Ecclesiarum substantia per filios solet periclitari.
PDF 28 38 Filios, vel nepotes ex filio habens, non est Episcopus eligendus.
PDF 28 39 Eliguntur Episcopi filios habentes de consuetudine.
PDF 28 40 Filius est argumentum ambulans super terram de incontinentia patris.
PDF 28 41 Filii in ecclesiis parentum, vel vacantia per mortem parentum beneficia obtinere non possunt.
PDF 29 De Potestate Episcopi. Cap. iv.
PDF 29 Svmmarivm.
PDF 30 1 Episcopi duplicem habent potestatem Ordinis, & jurisdictionis.
PDF 30 2 Potestatis Ecclesiasticae definitio quae.
PDF 30 3 Potestas Ordinis, in quibus consistat.
PDF 30 4 Chrisma conficere, & confirmare est solius Episcopi.
PDF 30 5 Consuetudine praescribi non potest, quòd clericus non Episcopus poßit Sacramentum confirmationis conferre.
PDF 31 6 Chrisma duobus conficitur, scilicet, oleo olivarum, & balsamo.
PDF 31 7 Confirmationis Sacramentum quomodo differat à baptismo.
PDF 31 8 Confirmatio quid sit.
PDF 31 9 Chrismatis unctio tripliciter fit in tribus Sacramentis.
PDF 31 10 Effectus Sacramenti confirmationis est impreßio characteris plenitudinis Spiritus sancti, conformans nos divinae bonitati.
PDF 31 11 Sacramentum confirmationis reiterari non potest.
PDF 31 12 Baptismus est fundamentum, & janua omnium Sacramentorum.
PDF 31 13 Confirmati majorem gratiam consequuntur, quàm non confirmati.
PDF 32 14 Confirmationis Sacramentum ex Papae delegatione à simplici presbytero conferri potest.
PDF 32 15 Confirmationis Sacramentum inducit impedimentum cognationis spiritualis.
PDF 32 16 Ordo est unum ex septem Sacramentis, & distribuuntur ordines in majores, & minores, & sunt septem, qui imprimunt characterem.
PDF 32 17 Episcopatus an sit ordo.
PDF 32 18 Ordines quibus caeremoniis conferantur.
PDF 33 19 Clerici comam nutrire prohibentur, & clericaturam deferre tenentur.
PDF 33 20 Ordinationum tempus quando sit.
PDF 33 21 Ordines minores Dominicis, & aliis festis diebus simul omnes conferri possunt, secus de majoribus.
PDF 33 22 Majores ordines possunt conferri tantùm post annum à susceptione postremi, nisi Episcopo aliud videatur.
PDF 33 23 Ordinari nemo potest à non suo Praelato sine literis dimissoris sui Ordinarii.
PDF 34 24 Episcopi titulares non possunt aliquem ordinare absque Ordinarii licentia.
PDF 34 25 Mendicare non decet sacris ordinibus initiatos, neque aliquem sordidum quaestum exercere.
PDF 34 26 Ordinibus sacris initiari nemo potest sine titulo.
PDF 34 27 Ordinu[m] pro collatione nihil accipi potest, & quid de notariis pro dimissorialibus.
PDF 34 28 Duo sacri ordines eodem die conferri non possunt.
PDF 34 29 Intervalla temporis in singulis ordinibus quae sint servanda.
PDF 34 30 Infans ad ordines promoveri non potest, & dicitur infans, qui nondum septennium excesserit.
PDF 34 31 Attingere annum legitimum sufficit in ordinum susceptione.
PDF 34 32 Abbatissa non minor 40 annis, & quae octo annis post expressam profeßionem laudabiliter vixerit, eligi potest.
PDF 34 33 Inquisitorum legitima aetas est 40 annorum.
PDF 35 34 Ordinum impedimenta quae & qualia sint.
PDF 35 35 Bigamus ad ordines promoveri non potest.
PDF 35 36 Bigamia est triples, vera, interpretativa, & similitudinaria.
PDF 35 37 Bigamia vera, quae sit.
PDF 35 38 Bigamia interpretativa quot modis contrahatur.
PDF 35 39 Bigamia similitudinaria quae sit.
PDF 36 40 Bigamus quare ab ordinibus arceatur, quatuor rationibus probatur.
PDF 36 41 Minor ordinatus ordines sacros recipit, sed executio usque ad legitimam aetatem est supensa.
PDF 36 42 Ordinatus extra tempora est supensus, donec à Sede Apostolica fuerit dispensatus.
PDF 36 43 Reges & Reginae, & quomodo inungantur, coronentur.
PDF 36 44 Episcopi quomodo consecrentur.
PDF 36 45 Abbates, Abbatissae, & Virgines quomodo benedicantur, & consecrentur.
PDF 36 46 Campanae ordinis Episcopalis potestate benedicuntur, & quomodo.
PDF 37 47 Degradatio fit etiam potestate ordinis Episcopalis.
PDF 37 48 Episcopi, quae sunt ordinis Episcopalis, alijs demandare non possunt.
PDF 37 De Consecratione Ecclesiae. Cap. v.
PDF 37 Svmmarivm.
PDF 38 1 Consecratio Ecclesiarum pluribus ex causis fuit instituta.
PDF 38 2 Consecratas Ecclesias frequentare, & in illis orare debemus, ut orationes sint magis gratae.
PDF 38 3 Consecratio Ecclesiarum tam ex veteris quàm ex novi testamenti praeceptis fieri debet.
PDF 39 4 Consecrantur Ecclesiae ab Episcopis pluribus de causis, & sine Episcoporum licentia aedificari non possunt.
PDF 39 5 Consecrans Ecclesiam indotatam de suo proprio in defectum fundatoris dotare tenetur.
PDF 40 6 Ecclesiae pluribus casibus reconciliantur.
PDF 41 7 Ecclesiâ pollutâ, etiam coemeterium contiguum est pollutum, & non econtra.
PDF 41 8 Ecclesiae reconciliatio quomodo fiat.
PDF 41 9 Consecratio, & reconciliatio non, nisi ab Episcopis fieri potest.
PDF 41 10 Reconciliatio Ecclesiae non consecratae, & coemeterij quomodo fieri debeat.
PDF 42 11 Consecratio Altaris in quibus consistat, & quibus ex causis consecretur.
PDF 42 12 Altare, nisi ab Episcopo, aut Episcopi mandato execrari, vel destrui non debet.
PDF 42 13 Paramenta, & vasa sacra vetustate consumpta, non sunt ad usus prophanos vertenda.
PDF 42 14 Calicem non, nisi de auro, vel argento, licet consecrare.
PDF 42 15 Virgines per Episcopum, & non per inferiorem possunt consecrari.
PDF 42 16 Procuratio, an debeatur pro consecratione.
PDF 43 17 Procuratio praestatur in signum superioritatis.
PDF 43 18 Episcopus cujus expensis debeat Ecclesiam pollutam reconciliare.
PDF 43 19 Ecclesia regularis polluta cujus sumptibus sit reconcilianda.
PDF 43 20 Commodum sentire debet, qui sentit incommodum.
PDF 43 21 Iohannes Stephanus Agatia Episcopus Astensis laudatur.
PDF 43 22 Ordo Mendicantium pluribus privilegiis gaudet.
PDF 44 De Benedictione. Cap. vi.
PDF 44 Svmmarivm.
PDF 45 1 Benedictio multipliciter accipitur.
PDF 45 2 Benedictionis definitio.
PDF 45 3 Benedictio est duplex.
PDF 45 4 Benedictionis usus est antiquus.
PDF 45 5 Benedictionis nomine, quae veniant.
PDF 46 6 Benedictio Papae venialia peccata remittit, & est res sacramentalis.
PDF 46 7 Benedicere potest Episcopus, & num. seq.
PDF 46 8 Ecclesiastica paramenta, à quibus benedici poßint.
PDF 46 9 Presbyteris non licet benedicere modo, quo benedicit Episcopus.
PDF 46 10 Sacerdotes, quae benedicere poßint, & n. 11, cum pluribus sequentibus.
PDF 46 11 Nuptiarum benedictio à mundi creatione originem duxit.
PDF 47 12 Benedictio novarum frugum ex ritu antiquo fuit.
PDF 47 13 Benedictionis aquae, quis fuerit institutor.
PDF 47 14 Aqua benedicta conficitur per septem invocationes.
PDF 48 15 Aqua benedicta peccata venialia remittuntur.
PDF 48 16 Gratiae novae infusio non requiritur ad remißionem peccati venialis, sed quid requiratur.
PDF 48 17 Venialium peccatorum remißio triplici ratione causari potest.
PDF 48 18 Aquae benedictae aspersio cur fiat.
PDF 48 19 Aquae benedictae, quaenam fuerit figura in testamento veteri.
PDF 48 20 Aquae benedictae effectus est duplex, spiritualis, & temporalis.
PDF 48 21 Spirituales effectus aquae benedictae sunt septem, & num. seq.
PDF 48 22 Aqua benedicta fugat daemones, & alia operatur.
PDF 49 23 Corporales effectus aquae benedictae sunt plures.
PDF 49 24 Aquae benedicendae formae in duobus versatur.
PDF 49 25 Septenarius numerus est perfectus.
PDF 50 26 Trinitatis fides in signo crucis exprimitur, eoque roborantur fideles.
PDF 50 27 Crux Christi quatuor virtutes habet.
PDF 50 28 Crucis signi plures virtutes, & miracula.
PDF 50 29 Crucis signum fieri debet in figura quadrangulari.
PDF 50 De Indulgentiis. Cap. vii.
PDF 50 Svmmarivm.
PDF 52 1 Indulgentias conferendi potestas fuit à Christo Ecclesiae concessa.
PDF 52 2 Indulgentia, quid sit.
PDF 52 3 Indulgentia duplex, plena, & non plena, harum quaelibet quae sit.
PDF 52 4 Indulgentiae forma est duplex.
PDF 52 5 Indulgentia propriè non remittit culpam.
PDF 52 6 Culpa, & poena in peccato consistunt.
PDF 52 7 Cupla licèt remittatur à Deo per contritionem, tamen requiritur confeßio.
PDF 53 8 Purgatorij poena major est omni poena, quam unquam aliquis patiatur in praesenti vita.
PDF 53 9 Poena est duplex, damni, & sensus, illa aeterna, & cur? haec vero temporalis.
PDF 53 10 Indulgentia plenaria, an differat à pleniori, & à plenißima.
PDF 53 11 Indulgentiae plenaria non differt ab ea, quae conceditur in anno sancto, vel alijs temporibus vigore Iubilat.
PDF 54 12 Iubilaei annus quolibet centesimo anno fuit antiquißimus.
PDF 54 13 Iubilaei annus fuit reductus ad annum quinquagesimum à Clemente Sexto, & ad vigesimumquintum à Paulo Secundo
PDF 54 14 Indulgentia plenaria tempore anni Iubilaei suspensa à Gregorio XIII. Idem à Clemente VIII. nunc Pontifice Maximo, fuit innovatum usque ad beneplacitum Sedis Apostolicae.
PDF 55 15 Indulgentiae plenariae ad hoc, ut reviviscant anno Iubilaei elapso, quid requiratur.
PDF 55 16
PDF 55 17 Concilium generale legitimè congregatum, habet potestatem concedendi indulgentias plenarias.
PDF 56 18 Indulgentias non plenarias concedunt Legati, Patriarchae, Archiepiscopi & Episcopi.
PDF 56 19 Indulgentia non debet concedi, nisi ex causa conveniente, & justa.
PDF 56 20 Indulgentia ut valeat, requiritur pietas.
PDF 56 21 Indulgentia plenaria conceditur pluribus de causis.
PDF 57 22 Opus, quod pro indulgentia obtinenda imponitur, debet esse ordinabile, & conducibile ad honorem Dei, & fidei exaltationem.
PDF 57 23 Indulgentia respicit principaliter gratiam, non meritum hominum, respicis tamen meritum Christi, beatae Virginis, & Sanctorum.
PDF 57 24 Indulgentia ad hoc, ut obtineatur, requiritur, ut homo sit in statu gratiae.
PDF 57 25 Indulgentiam ut quis consequatur, requiritur duplex dispositio, interna, & externa.
PDF 58 26 Confeßio actualis, quando requiratur, ad consequendam indulgentiam, & quando non.
PDF 58 27 Confiteri an teneatur ad consequendam indulgentiam, qui nullum habet peccatum mortale.
PDF 59 28 Dispisitio externa ad obtinendam indulgentiam est adimplere omnia quae in litteris indulgentiarum exprimuntur.
PDF 60 29 Indulgentia non extenditur ad mortuos, nisi à Papa exprissè fuerit extensa, & tunc per modum suffragij. Suffragiorum tria sunt genera.
PDF 61 30 Quaestus pro consequendis indulgentijs abolentur.
PDF 62 31 Missa dicta in altari privilegiato pro tali anima, an illam liberet.
PDF 62 32 Papa non habet judiciariam auctoritate[m], neque jurisdictionem directam in defunctos, & suprannm. 29.
PDF 62 33 Indulgentiae possunt de functis per modum satisfactionis, & consolationis.
PDF 62 34 Mortui suis orationibus viventibus prodesse possunt:
PDF 63 De Verbi Dei Praedicatione. Cap. viii.
PDF 63 Svmmarivm.
PDF 64 1 Praedicationis munus praecipuum est Episcoporum, qui, si legitimè impediti fuerint, per viros ad id munus exequendum idoneos supplere tenentur.
PDF 64 2 Archipresbyteri, Plebani, & curam animarum habentes per se, vel, si legitimo impedimento detenti fuerint, per alios praedicationis munus exequi debent.
PDF 64 3 Poena sunt plectendi, qui tale munus praestare negligunt.
PDF 65 4 Praedicatorum eligendi munus ad Episcopum spectat, nisi adsit consuetudo immemorabilis in contrarium, & num. seq.
PDF 65 5 Consuetudo cùm sit facti, debet probari. Testes singulares non probant consuetunem, ibidem.
PDF 65 6 Praedicatori quinam expensas, & eleemosynam persolvere teneantur.
PDF 66 7 Episcopo foli spectat in sua Ecclesia deputare praedicatorem, cui etiam tenetur regulariter expensas subministrare.
PDF 66 8 An quotidie tempore Quadragesimali, jejuniorúmve, & Adventus sit praedicandum.
PDF 66 9 Episcopo contradicente nullus sive saecularis, sive regularis, etiam in Ecclesiis suorum ordinum praedicare potest, & quomodo intelligantur illa verba, contradicente Episcopo.
PDF 66 10 Regulares, antequam praedicare incipiant, debent se personaliter coram Episcopo praesentare, non autem per nuncium.
PDF 66 11 Praedicatores, qualiter in praedicando se gerere debent.
PDF 67 12 Praedicatori errores disseminanti Episcopus concionem interdicere, &, si haereses praedicaverit, contra eum procedere potest.
PDF 67 13 Regulares extra monasterium degentes ab Ordinario, si deliquerint, puniri possunt, & quomodo, si intra monasterium degant, & extra, si notoriè deliquerint.
PDF 67 10 [i. e. 14] Regulares, si notoriè delinquant, instante Ordinario loci, sub gravi poena ab eorum superioribus in loco delicti sunt puniendi, & non ad alia loca transmitiendi.
PDF 68 15 Regulares non possunt à suis conventibus recedere, etiam praetextu ad suos superiores accedendi, nisi vocati, & cum licentia, aliàs ab ordinarijs puniri possunt.
PDF 68 16 Regulares alicujus obsequijs subijcere non possunt sine superiorum licentia, qui, si contrafecerint, & superiores sint negligentes, Ordinarij eorundem superiorum negligentiam supplere possunt.
PDF 68 17 Regulares ad publicas proceßiones accedere tenentur.
PDF 68 10 [i. e. 18] Controversiae de praecedentia, quomodo terminandae, & à quibus.
PDF 69 19 Regulares sunt Episcopis subjecti in observatione dierum festorum, ac interdictorum, & quid juris de ritibus.
PDF 69 20 Episcopi, quam jursidictionem habeant in monasterijs, aut domibus virorum, seu mulierum, quibus cura imminet animarum.
PDF 69 21 Regulares non possunt pulsare suas campanas in die Sabbati majoris hebdomadae, antequam campana Cathedralis, vel majoris Ecclesiae pulsetur.
PDF 69 De Synodo. Cap. ix.
PDF 69 Svmmarivm.
PDF 71 1 Conciliorum quatuor sunt genera, cur, à quibus, & quando sit Provinciale Concilium celebrandum.
PDF 71 2 Concilij Provincialis celebrandi loci ad Archiepiscopatum spectat electio.
PDF 71 3 Ad Concilium Provincialae, qui convenire debeant, & nu. 5. & qui excusentur.
PDF 72 4 Canonici Cathedralis ecclesiae in Concilio Provinciali, quando capitulariter sedent, aut procedunt, Abbates titulares, & Commendatarios praecedunt, & Abbates titulares, & habentes usum mitrae praecedunt Commendatarios.
PDF 72 5 In Concilio Provinciali quo ordine sit sedendum.
PDF 72 6 Concilij Provincialis decretis, qui obligentur num. 8.
PDF 73 7 Procuratores Episcoporum, Abbatum, & Commendatariorum, qualem vocem habere poßint in Concilio Provinciali.
PDF 73 8 Laici vocati Concilio Provinciali interesse possunt, & vocem consultivam habere, & num. 28.
PDF 73 9 Episcopi exempti debent eligere Metropolitanum aliquem vicinum, in cujus Synodo Provinciali intersint.
PDF 73 10 Episcopi negligentes intereße Concilio Provinciali, quam poenam incurrant.
PDF 73 11 Archiepiscopus, & Episcopus non convocans Synodum est suspendendus.
PDF 73 12 Dioecesana synodus quot annis celebrari debet.
PDF 73 13 Dioecesanae Synodo, quinam interesse teneantur.
PDF 74 14 Io. Stephanus Ferrerius Episcopus Vercellensis laudatur.
PDF 74 15 Episcopus in Synodo dioecesanae potest constitutiones facere absque consensu Capituli, & Cleri, ab illis tamen consilium requirere debet.
PDF 75 16 Familiam armatam numquid Episcopi habere poßint, lautè disputatur, & in numeris sequentibus.
PDF 75 17 Episcopus potest in carcerem mittere, & verberibus castigare.
PDF 75 18 Verbum libere, importas meram, & absolutam auctoritatem.
PDF 76 19 Praeventioni locus est in causis misti fori, & quali, sit considerationi praeventionne.
PDF 76 20 Consuetudo maximè est observanda. Dispositio quaelibet recipit interpretationem à consuetudine
PDF 77 21 Statuti propria virtus est juri communi derogare.
PDF 77 22 Censurarum relaxatio est prohibita, nisi, postquam constiterit executionem realem, & personalem fieri non posse, quare non, nisi sobrie, & magna cum circumspectione, censurae sunt relaxandae.
PDF 78 23 Ex communicatione nulla poena major est in Ecclesia.
PDF 78 24 Indefinita dispositio aequipollet unversali.
PDF 78 25 Concilium generale solus Summus Pontifex indicere, & dirigere potest.
PDF 79 26 Laici, quando poßint interesse in Concilijs ecclesiasticis. Lex posterior prioriderogat, & plura de familia armata
PDF 80 27 Familiam armatam, quòd Episcopi habeant, Principibus saecularibus non debere esse molestum multis rationibus comprobatur.
PDF 80 28 Episcopus habet territorium.
PDF 80 29 Episcopi sunt judices corporum, & animarum.
PDF 81 30 Senatus Pedemontanus dat brachium executoribus Archiepiscopalibus Taurinen.
PDF 81 31 Clerici sunt exempti à jurisdictione seculari tempore belli, pestis, & penuriae, & Episcopi illis temporibus belli, pestis, & penuriae habent potestatem condendi decreta, & edicta pluribus ex causis.
PDF 81 32 Clerici sunt exemtpi à jurisdictione seculari à Deo.
PDF 81 33 Clerici non tenentur subvenire neceßitatibus, vel utilitatibus civitatum, nisi prius Romano Pontifice consulto, & in urgentibus neceßitatibus.
PDF 81 34 Bona Ecclesiastica non sunt nostra, sed sunt patrimonium Iesu Christi.
PDF 82 De Vicariis. Cap. x.
PDF 82 Svmmarivm.
PDF 83 1 Vicariorum diversa genera, alij à lege, alij ab homine.
PDF 83 2 Vicariorum à lege species quot, & quales. Papae qualis potestas. Episcopi Apostolorum vices gerunt. Presbyteri in quorum locum successerint. Capitulae cathedralium, sede episcopali vacante vices gerunt Episcopi. Archidiaconi, quando sint Vicarij Episcopi. Archipresbyteri cathedralium etiam dicuntur Vicarij nati.
PDF 84 3 Vicarii facto hominis aii spirituales, alii temporales.
PDF 84 4 Spirituales, alii perpetui, alii ad tempus.
PDF 84 5 Perpetui, qui. Vicarius Vrbis, qualis, & cujus officium. Quae portio est aßignanda Vicariis perpetuis.
PDF 85 6 Vicarii temporales, qui. Vicarii foranei, quam potestatem habeant.
PDF 85 7 Capitulum mortuo Episcopo in spirituali, & temporali jursidictione succedit. Fallit in pluribus, ut infra. Capitulum, mortuo Episcopo, debet constituere Vicarium generalem, vel constitutum confirmare.
PDF 85 8 Vicarius generalis à capitulo, sede Episcopali vacante, deputatus regulariter habet eandem jursidictionem, quam Vicarius Episcopi habebat. Fallit id primò in conceßione litterarum dimissorialium. Secundò in exequutione litterarum Apostolicarum delegatarum Vicario generali Episcopi. Tertiò in collatione beneficiorum. Quartò in cognitione causarum Vicario Episcopi delegatarum. Quintò in delegationibus collationum beneficiorum, dispensationum, absolutionum, monitorialium, & aliarum gratiarum Apostolicarum...
PDF 87 9 Appellatio seu querela non retardat exequutionem eorum, quae sunt decreta in visitatione eorum, &, quae sit auctoritas Episcopi in visitatione.
PDF 87 10 Vicarii generales Episcoporum unum, & idem sunt cum Episcopo, & cum eodem constituunt unum, & idem tribunal.
PDF 87 11 Vicarius generalis primum locum obtinet post Episcopus.
PDF 88 12 Vicarius Episcopi legitima generali facultate suffultus, regulariter potest exercere omnia, quae Episcopus potest, & honorandus, prout honoratur Episcopus. Fallit tamen in pluribus, & primò in consecratione Episcoporum. Secundò fallit in confectione, & administratione Sacramenti chrismatis. Tertiò in consecratione ecclesiarum, & altarium, & benedictione calicis. Quartò in confectione olei sancti. Quintò in collatione ordinum. Sextò in correctione capitulorum. Septimò in degradatione ordinatorum ...
PDF 89 13 Vicarius Episcopalis creari debet in spiritualibus, & temporalibus generalis.
PDF 89 14 Facultas conferendi beneficia sub generalitate verborum non comprehenditur.
PDF 89 15 Vicario generali, ut amplam habeat facultatem, quibus verbis litterae vicariatus sint extèndendae.
PDF 89 16 Facultas dispensandi, dimissorias concedendi, & examinandi.
PDF 90 17 Facultas visitandi, & contra delinquentes procedendi.
PDF 90 18 Facultas casus reservandi, & absolvendi.
PDF 90 19 Facultas Synodos celebrandi, causas cognoscendi, & sententias promulgandi, atque exequendi.
PDF 91 20 Facultas poenas moderandi, & beneficia conferendi.
PDF 91 21 Facultas beneficia uniendi, dismembrandi, & ex causa fundationis, vel dotationis, juspatronatus reservandi.
PDF 91 22 Facultas fidelitatis, & alia juramenta recipiendi, ac infeudandi, & caducitates declarandi.
PDF 92 13 [i. e. 23] Facultas rationes, & computa videndi, & revidendi.
PDF 92 24 Litterae vicariatus sine testium praesentiae non probant.
PDF 92 25 Vicarii temporales plures.
PDF 92 26 Dux Sabaudiae est Vicarius perpetuus Imperatoris.
PDF 92 27 Appellationes ad tribunal Imperiale interponendae ad tribunal Ducis Sabaudiae interponi debent.
PDF 93 28 Dux Sabaudiae, & successores in Ducatu sunt Vicarii Imperatoris.
PDF 93 29 Dux Sabaudiae in suis dominiis omnia potest, quae potest Imperator in universo.
PDF 94 De Privilegio Clericorum. Cap. xi.
PDF 94 Svmmarivm.
PDF 95 1 Laicus non potest esse Vicarius Episcopalis. Et clerici à jurisdictione saeculari sunt exempti, cui, noc cum juramento, se subjicere possunt.
PDF 96 2 Privilegio fori gaudeut quamplures clerici sacris non initiati.
PDF 96 3 Virginitas in uxore clerici, quare requiratur, & quid significet.
PDF 97 4 Statutum Principis saecularis super forma juramenti in foro saeculari praestandi, aut in alio facto, an liget clericos, latè discutitur.
PDF 97 5 Clerico litigante in foro saeculari lege canonica, tunc censetur, quòd causa agitetur secundùm modum illius judicij, & quomodo hoc intelligatur, vide sub num. seq.
PDF 97 6 Leges Imperatoris in adjutorium Ecclesiae licet assumere.
PDF 97 7 Constitutio laicorum jura ecclesiastica dissolvere non potest.
PDF 97 8 Clericorum causas Papa judicibus saecularibus delegare potest.
PDF 98 9 Clericus est major quocunque laico.
PDF 98 10 Sacerdotes & Dij, & Angeli appellantur. Difficultas impoßibilitati aequiparatur. Inferior non potest judicare superiorem.
PDF 98 11 Clericis sine superioris licentia coram judice laico jurare, aut testimonium dicere non licet.
PDF 98 12 Constitutiones laicorum contradicentes canonibus non sunt servandae.
PDF 98 13 Privilegium Principis semper est intelligendum citra praejudicium tertij.
PDF 99 14 Clericus non cogitur satisfacere creditoribus, nisi decuto, ne egeat, & num. seq.
PDF 99 15 Clericus non habens, unde satisfaciat suis creditoribus, debet praestare cautionem, saltem juratoriam, de solvendo, cùm venerit ad pinguiorem fortunam.
PDF 100 16 Clerici obligantes se in forma Camerae Apostolicae, renunciant quibuscunque legibus, & legum auxiliis.
PDF 100 17 Clerici, vel monachi, tutelae & curae immunitatem habent.
PDF 100 18 Clerici sunt immunes à poenitentia publica, prout ad illam publicè peragendam laici tenentur.
PDF 100 19 Familia Episcopi gaudet privilegio fori.
PDF 101 20 Familia armata ipsius Episcopi eodem privilegio gaudet. Familiae appelatione, qui veniant.
PDF 101 21 Sacerdotibus apud Gentiles quanta esset veneratio, & quantus honor tribueretur, & num. 31.
PDF 101 22 Constantinus Imperator, quantum tribuerit sacerdotibus: item & Imperator Valentinianus.
PDF 101 23 Episcopus qualis eligi debeat, & nu. 27.
PDF 101 24 Imperator electioni Episcoporum non debet interesse, quibus caput suum submittere debet.
PDF 101 25 Ambrosius nondum baptizatus fuit electus Episcopus Mediolani.
PDF 102 26 Integritas Praesidentium salus est subditorum.
PDF 102 27 Eligendi non sunt ad Episcopatum, nisi quos probabilis vita, & ecclesiastica disciplina commendet.
PDF 102 28 Reges & Principes non debent praeesse Episcopis, sed illis subesse, & obedire tenentur.
PDF 102 29 Pontificalis dignitas est major regia.
PDF 102 30 Sacerdotes sunt Regum, & Principum patres, & magistri.
PDF 102 31 Alexander Magnus reverentiam sacerdoti adhibuit.
PDF 103 32 Argumentum ab exemplis paganorum desumi potest.
PDF 103 33 Ioannes Chrysostomus in exilium pulsus, quàm celso animo plura passus sit.
PDF 103 34 Honorius Imperator Arcadium fratrem acriter de malè gestis contra Io. Chrysostomum reprehendit.
PDF 103 35 Imperium & ruere, & stare precibus sacerdotum ostenditur.
PDF 104 36 Innocentius Papa quàm aegrè tulerit mortem S. Io. Chrysostomi.
PDF 104 37 Innocentius Papa Arcadium Imperatore[m], & Eudoxiam à perceptione sanctißimi Corporis Christi segregavit, & rejecit.
PDF 104 38 Arcadius Imperator supplex se poenitere sua epistola fatetur, veniam petendo.
PDF 104 39 Innocentius Arcadium humiliter supplicantem ad sacrum Eucharistiae Sacramentum sumendum restituit.
PDF 105 40 Eudoxiae Imperatricis genus mortis.
PDF 105 41 Arcadij Imperatoris justo Dei judicio intempestiva mors.
PDF 105 42 Io. Chrysostomi persequutores vindicta divina fuerunt percussi.
PDF 106 43 Cyrillus Episcopus acerbè excruciatus, & afflictus fuit.
PDF 106 44 Henrici Angliae Regis scelera, & supplicia.
PDF 106 45 Henrici III. Francorum Regis, & Cardinalis Guisii mors violenta.
PDF 107 De Bonis Clericorum. Cap. xii.
PDF 107 Svmmarivm.
PDF 108 1 Bona, praedia, & posseßiones à quo tempore coeperit Ecclesia poßidere.
PDF 108 2 Constantinus Imperator, quam liberalitatem Ecclesiae fecerit, & quantum ecclesiasticis detulerit.
PDF 108 3 Constantini donationem Ecclesiae Romanae factam fuisse validam, probatur ex pluribus.
PDF 108 4 Constantini donatio fuit expressè confirmata, & revocari non potest.
PDF 109 5 Constantini donatio fuit à Deo, & toto orbe approbata, ac spiritu Dei peracta, ita quòd contrarium tenentes, non careant haeresis suspicione.
PDF 109 6 Otho primus hujus nominis Imperator, plura Ecclesiae Romanae confirmavit, & donavit.
PDF 110 7 Idem pro remedio animae suae, & filij sui plures civitates, urbes, & oppida Ecclesiae Romanae donavit.
PDF 110 8 Ecclesiae Romanae plura, & diversa bona fuerunt donata.
PDF 110 9 Pipinus, & Carolus Imperatores plura bona Ecclesiae Romanae donarunt.
PDF 111 10 Donationes Ecclesiae Romanae factae per Principes Imperij fuerunt confirmatae.
PDF 111 11 Bonorum tria genera habent clerici.
PDF 112 12 Bonis ecclesiasticis clerici sustentari debent, quia altari serviunt.
PDF 112 13 Ecclesia, an bona habuerit tempore Apostolorum.
PDF 112 14 Bona ecclesiastica in quot partes dividenda. Communio rerum frequenter discordias causare solet.
PDF 112 15 Bona ecclesiastica sunt pauperum, quorum procurationem clerici gerunt, & num. 10.
PDF 112 16 Papa est omnium beneficiorum dominus.
PDF 113 17 Episcopi vocantur in partem solicitudinis Papae.
PDF 113 18 Bona ecclesiastica sunt patrimonium Christi, & Praelatorum, quoad administrationem: pauperum autem quoad sustentationem.
PDF 113 18 [i. e. 19] Beneficiarij ecclesiastici lege naturali tenentur operibus piis erogare superflua, & num. 13.
PDF 114 20 Decimae quare dentur clericis.
PDF 114 21 Oblationes quae sacerdotibus exhibentur, ab ipsis sacerdotibus, qualiter distribui debeant.
PDF 114 22 Beneficiarius malè impendens beneficii redditus, peccat mortaliter, & an restituere teneatur.
PDF 114 23 Bona superflua ut judicentur, attenditur personarum qualitas.
PDF 115 24 Tantò major, & honestior est quilibet, quantò melioribus praeest.
PDF 115 25 Servitiorum multitudo reddit majorem dignitatem domini.
PDF 115 26 Nobilitas, & potentia considerantur in beneficiorum collationibus, item & scientia.
PDF 115 27 Doctores sunt multùm honorandi, & de eorum laudibus.
PDF 115 28 Beneficia non conferuntur ad voluptates explendas.
PDF 116 29 Acceptio personarum non est apud Deum.
PDF 116 30 Venatio, quomodo & quando sit clericis permissa.
PDF 116 31 Bona Ecclesiae oblata in primitiva Ecclesia vendebantur, & de eorum pretio sustentabantur pauperes.
PDF 116 32 Bona Ecclesiae oblata, quare nunc conservantur matricibus ecclesiis.
PDF 116 33 Clerici habentes patrimonium in primitiva Ecclesia non poterant quicquam percipere ab Ecclesia, quamvis illi inservirent, & quare, & cur nunc observetur contrarium.
PDF 117 34 Beneficiati, deductis impensis pro sustentatione necessariis, superflua in ecclesiae usum, & instaurationem expendere tenentur.
PDF 117 De Immunitate Ecclesiarum. Cap. xiii.
PDF 117 Svmmarivm.
PDF 119 1 Ecclesiae sunt domus orationis, exclusis clamoribus, seditionibus, consilijs publicis, parlamentis, & aliis negotiationibus.
PDF 119 2 Coemeteria, & Ecclesiae eadem immunitate gaudent.
PDF 119 3 Porticus item, & Ecclesiarum atria.
PDF 120 4 Ecclesiis matricibus quadraginta, minoribus verò ecclesiis triginta passuuum circumcirca immunitas est concessa.
PDF 120 5 Sacrilegium committitur ob violationem immunitatis ecclesiarum.
PDF 120 6 Capellae existentes intra muros Castellorum, parochiales, aliaeve Ecclesiae, quae gaudeant immunitate.
PDF 120 7 Ecclesia etiam non consecrata, in qua divina officia celebrantur, vel Episcopus crucem posuit, eadem immunitate gaudet.
PDF 120 8 Hospitalia item, & seminaria, & aliae domus piae.
PDF 120 9 Causae sanguinis in ecclesia, vel coemeterijs agitari non debent.
PDF 121 10 Processus factus per judicem saecularem in ecclesia, & coemeterio est ipso jure nullus.
PDF 121 11 Abstrahens quem de ecclesia, vel atrio ecclesiae, vel de porticibus ipsius, quam poenam incurrant, & num. 13.
PDF 121 12 Adhaerens ecclesiae, vel ejus porticibus, gaudet privilegio immunitatis.
PDF 121 13 Fugiens ad ecclesiam, si fuerit inde violenter exiractus, debet restitui.
PDF 121 14 Palatium Episcopi gaudet immunitate ecclesiastica, etiamsi extra circuitum Ecclesiae.
PDF 121 15 Gregorius XIV. super abducendis, vel extrahendis delinquentibus ab Ecclesia indulta aliàs concessa reduxit, & moderatus fuit.
PDF 122 16 Casus quibus immunitas Ecclesiarum delinquentibus non prodest, & num. 24.
PDF 122 17 Extrahi ab Ecclesia, etiam exempta, nullus delinquens debet in casibus permissis, nisi de licentia expressa Episcopi, vel ejus Officialis.
PDF 123 18 Extracti ab Ecclesia in casibus permißis debent detineri in carceribus Ecclesiae, quousque Episcopus cognoverit de delicto delinquentis.
PDF 123 19 Haeresis crimen non potest per judicem saecularem cognosci, sed ad ecclesiasticum ejus cognitio spectat.
PDF 123 20 Contravenientes dispositioni dictae Bullae Gregorij XIV. quam poenam incurrant.
PDF 124 21 Clausula in Brevibus, aut Bullis, quorum tenores, &c. operatur, ut totus tenor contrariarum habeatur pro expresso.
PDF 124 22 Delinquentes in Ecclesiis, vel coemeteriis sub spe immunitatis, immunitate non gaudent.
PDF 124 23 Laicus delinquens in Ecclesia, an debeat puniri per judicem laicum, vel ecclesiasticum.
PDF 124 24 Crimen punitum in foro saeculari, an poßit puniri in foro ecclesiastico, si crimen sit misti fori.
PDF 125 25 Mulieres, quae prae verecundia, aut alijs de causis partum exponunt, vel alio modo occidunt, si detecto flagitio in Ecclesiis se recipiant, an gaudeant immunitate.
PDF 125 26 Proditor quis dicatur.
PDF 126 26 [i.e. 27] Assaßini, qui dicantur.
PDF 126 28 Clausula sublata, tollit facultatem aliter judicandi.
PDF 126 29 Excommunicati gaudent etiam immunitate ecclesiarum.
PDF 126 30 Iudaeus confugiens ad Ecclesiam, an gaudeat immunitate.
PDF 127 31 Infideles neque eadem immunitate gaudent, & num. seq.
PDF 127 32 Iudaei non sunt cogendi ad fidem, possunt tamen cogi ut admittant praedicatores Evangelij, & quid, si eos admittere nolint.
PDF 127 33 Executio qualiter fieri debeant in captura illius, qui ad Ecclesiam confugit.
PDF 127 34 Cingari an gaudeant immunitate ecclesiastica.
PDF 128 35 Gentiles ob templorum violationem gravia flagella sustinuerunt.
PDF 128 36 Nabuchodonosor Rex Babylonis ob templi depraedationem gravia flagella passus fuit.
PDF 129 37 Balthasar Rex ob profanationem vasorum templi fuit miserrimè occisus.
PDF 129 38 Heliodorus, qui conatus fuit aerarium templi pecuniis spoliare, graves poenas sustinuit.
PDF 129 39 Leo Imperator, & Antiochus Rex, ob templorum violationem miserrimè moriuntur.
PDF 129 40 Bonifacius dux exercitus, qui ab Ecclesia delinquentem extrahi jusserat, graviter fuit reprehensus.
PDF 130 41 Bonifacius in Ecclesia captum libertate donavit, & ipsum valdè poenituit.
PDF 130 42 Honorius Imperator, ne quis ab Ecclesia extrahatur, lege prohibet singulari.
PDF 130 43 Theodosius Imperator Ecclesiam maxima cum reverentia, & humilitate ingrediebatur.
PDF 131 De Immunitate Bonorum ecclesiasticorum. Cap. xiv.
PDF 131 Svmmarivm.
PDF 133 1. Clerici, & bona Ecclesiastica, tam jure divino, quàm humano gaudent privilegio immunitatis. & n. 3. & n. 5.
PDF 133 2. Pharao divinae legis ignarus sacerdotes, & eorum bona immunitate gaudere voluit, & eisde[m] alimonia[m] ministravit.
PDF 133 3. Clerici & eorum bona etiam ex jure Caesareo gaudent immunitate.
PDF 133 4. Clerici & eorum bona etiam ex jure Caesareo gaudent immunitate.
PDF 134 5. Imperatores, Reges, Principes, & alij à clericis, & bonis ecclesiasticis taleas, aut alia onera exigentes graves poenas incurrunt.
PDF 134 6. Coloni, & servitores clericorum pro parte colonica gaudent immunitate.
PDF 135 7. Clerici spirituales res sunt, & ex toto corpus, & animam in servitium, & sortem Christi dederunt.
PDF 135 8. Clerici exemplo gentilium ab exactionibus & tributis exempti dicuntur.
PDF 135 9. Immunitas clericorum naturalem habet aequitatem.
PDF 136 10. Christus rerum ecclesiasticaru[m] proprietate[m], & possessione[m] habet, non Praelatus. Bona ecclesiae sunt deputatausibus clericorum, & pauperum.
PDF 136 11. Pedagia, & alia onera de facto à clericis exigentes poenas plures incurrunt. Ius io Papae obligat ex praecepto.
PDF 137 12. Excommunicari nemo potest, nisi vocatus, si excessus non est notorius.
PDF 137 13. Notoria, quae dicantur. Pedagu[m] quid sit, & an differat à vectigali.
PDF 137 14. Clericoru[m] immunitas est personalis, & non transit ad emptorem rerum ipsaru[m]. Conditio mutatur ex mutatione persona.
PDF 137 15. Pedagij ratione orta quaestio inter levatorem ipsius, & delatorem reru[m], qualiter sit terminanda.
PDF 138 16. Equites S. Ioan. Hierosolymitani sunt veri religiosi, & gaude[n]t privilegio immunitatis Equitu[m] dicti ordinis professio qualiter fiat.
PDF 138 17. Clausula sublata &c. quid operetur.
PDF 138 18. Clerici, & ecclesiae an teneantur conferre, & contribuere ad refectionem pontium & viarum, & num. 19. & 20.
PDF 138 19. Leges Imperiales da[m]mnosae ecclesiasticae jurisdictioni non ligant clericos, nisi specificè ab Ecclesia fuerint approbatae.
PDF 139 20. Leges Imperiales da[m]mnosae ecclesiasticae jurisdictioni non ligant clericos, nisi specificè ab Ecclesia fuerint approbatae. Lites pendentes in foro ecclesiastico sunt decidendae secundum canones.
PDF 139 21. Clerici sunt etia[m] exempti à custodia civitatis tempore belli, a refectione muroru[m] civitatis, & alijs oneribus. & n. 29.
PDF 139 22. Clerici pluribus casibus non gaudent immunitate.
PDF 139 23. Episcopus in tangentibus totu[m] cleru[m], oportet, quòd habeat consensu[s] totius cleri:imo etiam requiritur auctoritas Sedu Apostolicae.
PDF 140 24. Clerici tenentur ad omnia onera; quae convertuntur in utilitatem communem clericorum.
PDF 140 25. Laici exigentes onera à clericis, & dantes consiliu[m], auxilium, vel favorem, exco[m]municationis sententiam in canonibus, & in Bulla Coenae Domini contenta[m] incurru[n]t.
PDF 141 26. Absolvi à censuris in Bulla Coena Domini contentis, nemo potest, nisi a Papa, praeterquàm in articulo mortis, neq[ue] etiam tu[n]c, nisi de stando Ecclesiae mandatis, & satisfaciendo cautione praestita.
PDF 141 27. Absolvere potest quilibet sacerdos in articulo mortis à quibuscunq[ue] casibus reservatis.
PDF 141 28. Ecclesia, sive clericus, in que[m] pervenit res allibrata, an teneatur ad collectas, & n. seq.
PDF 141 29. Immunitas concessa alicui extenditur ad bona postea quaesita.
PDF 142 30. Collectandi jus habet executionem paratam, sed fallit contra personas ecclesiasticas, & earum colonos, qui debent audiri, ubi disputatur de immunitate.
PDF 142 31. Collectas publicas clericorum coloni solvere non tenentur.
PDF 143 32. Res minoris aestimantur ratione oneris illis injuncti.
PDF 143 33. Servi clericorum eodem privilegio gaudent, quo ipsi clerici.
PDF 143 34. Statuta & consuetudines laicorum contra libertate[m] ecclesiastica[m] ipso jure su[n]t nulla.
PDF 143 35. Colonos clericorum pro traffico, seu colonia, item, & bona ecclesiastica gravantes, quas poenas incurrant.
PDF 144 36. Statuentes co[n]tra ecclesiasticam libertatem, scriptores, potestates, & aliae personae, nisi statuta de libris fecerint amoveri, sunt ipso jure excommunicati.
PDF 144 37. Statuta, quae dicantur contra libertatem ecclesiasticam.
PDF 144 38. Domini temporales prohibentes subditis necum personis ecclesiasticis co[n]trahant, vel communia exhibeant, ipso facto excommunicationem incurrunt.
PDF 144 39. Statutum laicorum prohibens alienationem immobilium in ecclesias, vel monasteria, non valet.
PDF 145 40. Opinio, quae favet Ecclesiae in dubiis opinionibus in judicando, & consulendo, est tenenda.
PDF 145 41. Statutum contra libertatem Ecclesia in volumine statutorum insertum, quomodo sub poena excommunicationis sit abolendum.
PDF 145 42. Redditus ecclesiastici, qui in subventionem Principum bellorum causa suscipiuntur, malos eventus pariunt.
PDF 145 43. Regnum Franciae ob malam bonorum ecclesiasticorum administrationem in domum Caroli Magni fuit translatum.
PDF 145 44. Ludovicus II. Francorum Rex privilegia ecclesiastica innovavit.
PDF 145 45. Regnum Francia ob malam bonorum Ecclesiasticorum administrationem à descendentia Caroli magni in stirpem Vgonis Capeti fuit translatum.
PDF 145 46. Pragmatica sanctio beneficioru[m] causa in Regno Franciae edita somes plurium malorum.
PDF 145 47. Concordia inter Leonem X. Papam, & Franciscu[m] Francorum Regem super collatione beneficioru[m] inita malos parit exitus.
PDF 145 48. Linea stipitis de Valiis ex persona Henrici III. Regis Francorum violenter occisi extincta, in personam Henrici Borbonij fuit translata.
PDF 145 49. Bona ecclesiastica usurpantes propria amittunt.
PDF 145 50. Bona ecclesiae oneribus gravantes poenas, & flagella non evadunt.
PDF 145 De Bonis Ecclesiae non alienandis. Cap. xv.
PDF 145 Svmmarivm.
PDF 148 1. Alienatio de rebus Ecclesiae fieri non potest.
PDF 148 2. Extravagans: Ambitiosae, an procedat etiam in bonis Ecclesiae feudalibus, emphyteuticisue consuetis infeudari, vel emphyteuticari juxta consuetum, & num. 29. Res semel affecta alienabilis semper durat alienabilis. Cessante causa, cessat effectus.
PDF 148 3. Concessionis causa, quando adhuc durare videatur, & quomodo cesset.
PDF 149 4. Extravagans: Ambitiosae, an procedat tam in rebus magni, quam parvi, & exigui valoris.
PDF 149 5 Alienans aliquid de jure Ecclesiae est honore privandus.
PDF 149 6 Extravagans: Ambitiosae, non procedit in bonis immobilibus pauci momenti, ut sunt terrulae, & vineolae.
PDF 149 [7] Res [...] an sit parvi valoris, attendenda est consuetudo loci.
PDF 149 8 Fundus sterilis Ecclesiae potest dari in emphyteusim, ut ad culturam reducatur.
PDF 149 9 Ecclesiae bona possunt etiam alienari intuitu pietatis, ut in alimoniam pauperum, in redemptionem captivorum, & pluribus alijs de causis.
PDF 150 10 Episcopi gloria est pauperibus providere, & ignominia sacerdotis est propriis studere divitiis.
PDF 150 11 Causa prima concessionis qualiter cesset, aut daret.
PDF 150 12 Loca Romanae Ecclesiae ad cameram Apostolicam devolvuntur.
PDF 152 13 Alphonsus Estensis Dux Ferrariae petit investituram pro Ducatu Ferrariae in aliam personam prorogari.
PDF 152 14. Sanctiones omnes Apostolicae irrefragabiliter sunt observandae.
PDF 152 15 Papa nemo potest dicere, quare ita facis?
PDF 152 16 Papa subjicitur vinculo juramenti, neque ab eo seipsum absolvere potest.
PDF 152 17 Papa est solutus legibus, & supra jus positivum dispensare potest.
PDF 152 18 Papa, an sine causa à juramento absolvere possit.
PDF 153 19 Devolvenda feuda ad Ecclesiam non possunt amplius reinseudari.
PDF 153 20 Prohibita aliquare, censetur etiam prohibitum omne illud, per quod pervenitur ad illam.
PDF 153 21 Prohibita alienatione feudi, intelligitur etiam prohibita locatio ad longum tempus.
PDF 153 22 Alienatione prohibita, censetur etiam prohibita quaelibet ejus species.
PDF 154 23 Prohibitio alienandi, quando est geminata, omnis alienatio dicitur omnino rejecta.
PDF 154 24 Conatus, quando sufficiat ad hoc, ut in poenam incurratur.
PDF 154 25 Confirmatio Bullae Pij V. de non alienandis bonis ecclesiasticis, facta ab Innocentio IX. & à Clemente VIII.
PDF 154 26 Dux Mutinae Ducatum Ferrariae occupavit, & quare?
PDF 154 27 Papa est dispensator ministeriorum Dei, caput Ecclesiae, custósque, & administrator ditionum ad Romanam Ecclesiam pertinentium.
PDF 155 28 In investituris non comprehensus non suecedit in feudo.
PDF 155 29 Bona ecclesiastica solita infeudari de jure antiquo post devolutionem alijs in feudum concedebantur, sed hodie hos jus est correctum.
PDF 155 30 Innocentius IX. non solum confirmavit, sed etiam ampliavit dictam constitutionem Pij V.
PDF 155 31 Dictiones, eo ipso & ipso jure sunt latae sententiae.
PDF 156 32 Papa habet utrunque gladium temporalem, & spiritualem.
PDF 156 33 Defendere seipsum, vim vi repellendo, unicuique, etiam privato gladio temporali, licet.
PDF 156 34 Iustum bellum, quod. Militare non est delictum.
PDF 156 35 Petrus Aldobrabdinus S. R. E. Cardinalis Legatus de latere pro recuperatione Ducatus Ferrariae laudatur.
PDF 156 36 Ducatus Ferrariae sedi Apostolicae restituitur.
PDF 156 37 Episcopi. Abbates, & alijpraelati, an feuda ad eorum ecclesias devolutas possint aliis in feudare.
PDF 157 38 Feuda, quando dependent immediatè, & principaliter à camera Apostolica, in casu devolutionis non possunt amplius infeudari.
PDF 157 39 Vassalli capientes investituram ab Episcopo, in casu devolutionis reinvestiri non possunt.
PDF 157 40 Praelatus in casu devolutionis debet declarare caducitatem feudi, & dominium utile cum directo, Ecclesiae esse consolidatum, & tunc mensae Ecclesiae incorporatur.
PDF 157 41 Reservationes sunt odiosae, & stricte intelligendae.
PDF 158 42 Praedia feudalia vel emphyteutica, quae non videntur expresse prohibita per d. constit. Pij V. & Innoc. IX quando devolvuntur, servanda est dispositio extravag. Ambitiosae & num. seq.
PDF 158 43 Dictio, tunc, extremitatem temporis significat, & num. 3.
PDF 158 44 Excommunicati sunt, qui alienant & recipiunt res Ecclesiae alienatas, & tunc infeudatio devolvitur ad Papam.
PDF 158 45 Beneficia per resignationem vacantia conferentes consanguineis, affinibus, & familiaribus resignantium, tam collatores, quàm provisi suspensionis poenam incurrunt.
PDF 158 46 Papa omnia potest, & nulla indiget adjectione.
PDF 158 47 Alienationes omnes quae auctoritate Apostolica ex causa permutationis, vel in emphyteusim admittuntur, qualiter & quibus verbis Ordinariis locorum committantur.
PDF 158 48 Clausula, vocatis vocandis, facit executorem mistum, unde tenetur citare, & procedere judicialiter.
PDF 159 49 Delegati plures conjunctim in aliqua causa cum clausula: conscientiam vestram onerantes: an subdelegare possint.
PDF 159 50 Industria personae electa subdelegari non potest.
PDF 159 51 Bona Ecclesiae donata sunt Dei.
PDF 159 52 Ecclesiastica bona usurpantes, & in proprios usus convertentes graves poenas incurrunt, & num. 67.
PDF 159 53 Clerici usurpationi bonorum ecclesiasticorum consentientes gravioribus poenis plectuntur.
PDF 159 54 Paulus Papa II. alienationem bonorum ecclesiasticorum prohibuit, gravibus contra omnes contrafacientes poenis appositis.
PDF 160 55 Inferiores Praelati bona ecclesiarum alienantes, poenam privationis beneficiorum ipso facto incurrunt & num 65.
PDF 160 56 Bona ecclesiae male alienata ad ecclesias, nullo pretio restituto, revertuntur, & num. 64.
PDF 161 57 Alienationes bonorum ecclesiasticorum sine consensu Papae sunt nullae.
PDF 161 58 Papa est dominus omnium beneficiorum.
PDF 161 59 Littera: si in evidentem, quibus committantur.
PDF 161 60 Dictio, quorum libet, est generalis, & omnia comprehendit.
PDF 161 61 Bona immobilia, & etiam pretiosa mobilia alienans graves poenas incurrit.
PDF 161 62 Iurare tenentur omnes beneficiarij de bonis Ecclesiae non alienandis.
PDF 162 63 Forma juramenti per Praelatos ecclesiasticos praestandi.
PDF 162 64 Beneficia vacantia ob malam suorum bonorum alienationem, cessantibus reservationibus Apostolicis, poterunt ab Ordinariis locorum conferri.
PDF 162 65
PDF 163 66
PDF 163 67
PDF 163 68
PDF 163 69
PDF 163 70
PDF 163 71
PDF 163 72
PDF 164 73
PDF 164 74
PDF 164 75
PDF 164 76
PDF 164 77
PDF 164 78
PDF 165 79
PDF 165 80
PDF 165 81
PDF 165 82
PDF 166 Pars Secvnda.
PDF 166 De Iurisdictione ordinaria. Cap. i.
PDF 166 Svmmarivm.
PDF 159 [i. e. 169] 1 Iursidictio ordinaria est favorabilis: delegata, uti extraordinaria, odiosa, & restringenda.
PDF 159 [i. e. 169] 2 Iurisdictionis ordinariae potestas in pluribus consistit.
PDF 159 [i. e. 169] 3 Episcopus ante consecrationem in pluribus jurisdictionem ordinariam potest exercere.
PDF 159 [i. e. 169] 4 Iursidictionem ordinariam Princeps, lex, & consuetudo tribuere possunt.
PDF 160 5 Ordinariorum plura sunt genera.
PDF 160 6 Papa est Ordinarius Ordinariorum, & totius orbis.
PDF 160 7 Ordinariorum primum locum tenent Cardinales.
PDF 160 8 Legati de latere, in quibus locis habeant ordinariam jurisdictionem.
PDF 160 9 Ordinariorum secundum locum tenent Patriarchae & Primates, qui, licèt nomine differant, eorum tamen idem est officium.
PDF 160 10 Patriarcha est Ordinarius omnium Archiepiscoporum suae Provinciae.
PDF 160 11 Causae Episcoporum super depositione, aut privatione, à Papa sunt cognoscendae, & terminandae, quandoq[ue] tamen inferioribus committuntur.
PDF 161 12 Ordinariorum tertium gradum tenent Archiepiscopi, qui sunt judices ordinarij omnium Episcoporum.
PDF 161 13 Episcopi habent ordinariam jurisdictionem in eorum dioecesi, in qua plura possunt.
PDF 161 14 Episcopi ordinaria auctoritate possunt synodum convocare.
PDF 161 15 Statuere prohibitus in aliqua materia, defectu potestatis, potest in illa statuere, fortificando jus commune cum adjectione poenae.
PDF 161 16 Episcopi possunt habere familiam armatam, & brachium saeculare invocare, quod praestari debet.
PDF 162 17 Episcopi procuratorem fiscalem habere, & in criminalibus poenas pecuniarias imponere, & exigere possunt.
PDF 162 18 Episcopi ordinaria auctoritate suas seneentias executioni possunt demandare.
PDF 162 19 Dictio, ut supra, repetitiva praecedentium habet vim repetitionis verborum supra expressorum.
PDF 163 20 Episcopi cura esse debet de Sanctorum invocatione, & sacrorum reliquiarum ac imaginum honore, ac veneratione.
PDF 163 21 Miracula, & novae reliquiae, vel imagines recipi non debent, nisi ab Episcopo recognitae fuerint, & approbatae.
PDF 163 22 Miraculorum, aut imaginum causa dubia emergentia, quomodo decidenda.
PDF 163 23 Reliquiae Sanctorum in maxima veneratione sunt habendae.
PDF 163 24 Syndon Evangelica, qua Christus ad sepulturae mysterium involvi dignatus est, à Carolo Emmanuele Sabaudiae Duce magno studio servatur.
PDF 164 25 Latriae cultus syndoni Evangelicae sanguinis Christi conspersae debetur.
PDF 164 26 Festorum dierum celebratio cum omni veneratione debet observari, & contrafacientes sunt poenis plectendi.
PDF 164 27 Ferijs in honorem Dei indictis, an renunciari poßit.
PDF 164 28 Feriatis diebus, an juramenta admitti, & sententiae ferri poßint.
PDF 164 29 Festorum violatio est misti fori, ita ut inter judicem ecclesiasticum, & saecularem sit locus praeventioni.
PDF 165 30 Basphemiae crimen est misti fori, si non sunt haereticales, quia judicio ecclesiastico hujusmodi blasphemi subijciuntur.
PDF 165 31 Festorum dierum celebratio cadit sub tertium praeceptu[m] decalogi, & partim morale, partim ceremoniale judicatur.
PDF 165 32 Episcopus ex causa, & etiam quandoque parochus ab observatione festorum potest dispensare.
PDF 165 33 Monialium cura Episcopis praecipuè est commissa, super qua maximè debent invigilare.
PDF 165 34 Virginem, vel viduam cogentes ad ingrediendum monasterium, aut habitum suscipiendum anathematis poenam incuurunt.
PDF 165 35 Aetas ad habitum suscipiendum Monialibus praescripta, & quae ante profeßionis emißionem requirantur.
PDF 166 36 Profeßio tam virorum, quàm mulierum, ante decimum sextum annum expletum fieri non potest, aliàs est nulla.
PDF 166 37 Milites Ordinis S. Ioannis Hierosolymitani tacitè profeßionem emittunt.
PDF 166 38 Renunciatio ante profeßionis emissionem, ut valeat, quae requirantur.
PDF 166 39 Professionem emittendi tempus post annum novitiatus ex legitima causa à superioribus cognita potest prorogari.
PDF 167 40 Novitiatus tempore, excepto victu & vestitu ex bonis Novitij, vel Novitiae monasterio nihil tribui potest.
PDF 167 41 Professis tam viris, quàm mulieribus non licet quovis praetextu bona immobilia, aut mobilia, tanquam propria, habere.
PDF 167 42 Religionem per vim, & metum se ingressum praetendens, quando, & quomodo sit audiendus.
PDF 168 43 Apostatae ipso facto excommunicationis sententiam incurrunt.
PDF 168 44 Regulares, quomodo de ordine ad ordinem transferri possint.
PDF 168 45 Abbatissae aetas, quae, & ut eligi possit, quae requirantur.
PDF 168 46 Clausuram monasteriorum ingredi non debent superiores pro electione Abbatissarum, aut aliarum Praefectarum.
PDF 168 47 Clausura Monialium ab Episcopis, ubi violata fuerit, diligenter restitui, & ubi est inviolata, maximè conservari debet.
PDF 169 48 Moniales omnes sub perpetua clausura vivere tenentur.
PDF 169 49 Moniales, quibus ex causis à monasterijs exire poßint.
PDF 170 50 Monasteria Monialium nec Episcopis, aut alijs superioribus, & personis ingredi licet, nisi urgentibus neceßitatibus.
PDF 170 51 Professionem emittere, nec ad clausuram servandam tenentur mulieres, quae fuerunt inhonestae, & in congregatione vivunt.
PDF 170 52 Ingrediendi septa monasteriorum Monialium licentiam quis concedere possit, & in quibus casibus.
PDF 171 53 Puellae, educationis causa, de cujus licentia monasterium ingredi poßint.
PDF 171 54 Puellae, educationis tempore absoluto, quomodo Episcopus providere possit.
PDF 171 55 Organi concinnatores, & magistri, ad operam eorum praestandam, ut septa monasteriorum ingrediantur, sunt admittendi.
PDF 171 56 Regulares adeuntes monasteria Monialium sine Episcopi licentia, quomodo puniendi.
PDF 171 57 Regulares quovis praetextu Moniales alloqui, seu cum illis cibum sumere, aut se refocillare non possunt, sub gravibus poenis.
PDF 172 58 Regulares, quibus cura Monialium sublata fuit, illas in confeßionibus audire non possunt.
PDF 172 59 Abbates generales quatuor Ordinum generalium habent ordinariam jurisdictionem in suis monasteriis, & alijs Abbatibus praeferuntur.
PDF 172 60 Abbates Ordinum generalium verbali benedictione calices, & patenas, ac vestes sacerdotales benedicere possunt, non calices consecrare.
PDF 172 61 Magnus magister Ordinis sancti Ioannis Hierosolymitani habet ordinariam jurisdictionem cum mero, & misto imperio, quam habent etiam alia capita Ordinum aliarum militiarum.
PDF 172 62 Vicarij generales Episcoporum, & quamplures alij habent ordinariam jurisdictionem.
PDF 172 63 Ordinariorum appellatione veniunt Episcopi, Archiepiscopi, Patriarchae, & Primates.
PDF 173 64 Suspicionis causae, quibus judices possunt allegari suspecti, quae sint.
PDF 173 65 Suspicionis causae coràm eodem judice sunt allegandae, & juris arbitri elige[n]di.
PDF 173 66 Appellatio est admittenda à pronunciatione super competentia judicis, vel suspicione.
PDF 173 67 Appellatio à non admißione ad juris arbitrorum electionem ad Papam est interponenda.
PDF 173 68 Suspicionis causa contra Ordinarium probata, datur adjunctus, sed regulariter ab eo causa non avocatur.
PDF 174 69 Suspicionis causa admissa, ad Sedem Apostolicam spectat dicernere, cui causa sit committenda, illamque sibi bene viso committere potest.
PDF 174 70 Ordinarijs locorum causae in prima instantia sunt regulariter reservatae.
PDF 174 71 Ordinarij locorum propri[a]e hoc casu, qui dicantur.
PDF 174 72 Causa intra biennium non terminata, quando habeat locum appellatio.
PDF 175 73 Causa in prima instantia, quae apud Sedem Apostolicam sint tractandae.
PDF 175 74 Beneficiales causae vigore Brevis Apostolici in prima instantia in Romana curia cognoscuntur.
PDF 175 75 Causae in prima instantia ratione celebrati contractus coram Ordinarijs locorum, quae non cognoscantur.
PDF 175 76 Causae beneficiales super beneficijs affectis, vel reservatis in curia Romana cognoscuntur.
PDF 175 77. Reservatio inficit titulum, poßeßionem, & operatur etiam reservationem causarum.
PDF 175 De Potestate jursidictionis delegatae. Cap. ii.
PDF 175 Svmmarivm.
PDF 178 1. Ivrisdictio delegata est duplex: à jure, vel ab homine.
PDF 178 2. Episcopi vigore delegationis Papae in forma dignum, quomodo beneficia Sedi Apostolicae reservata conferant.
PDF 178 3. Mandata de providendo varijs modis olim concedebantur.
PDF 179 4 Mandatum de providendo non habet vim provisionis, neque ligat manus habentis facultatem conferendi, quo minus provisio per eum postea facta, valere possit.
PDF 179 5 Provisionu[m] in forma dignu[m], qualis sit natura
PDF 179 6 Provisio Papae habet tacitam conditionem, videlicet, si non est alteri jus quaesitum.
PDF 179 7 Decretum Papae irritans ipso jure, omnia gesta in contrarium annullat.
PDF 179 8 Possessione sua nemo est amovendus, nisi praevia citatione.
PDF 179 9 Gratia per subreptionem obtenta ipso facto est nulla.
PDF 179 10 Gratia à Sede Apostolica pluribus causis redditur nulla.
PDF 179 11 Impetratio beneficii est facienda cum expressione obtentorum, & veri valoris, ac pensionis alterius beneficii, alioquin gratia redditur nulla.
PDF 180 12 Motu proprio gratia facta redditur nulla, si non sit facta expressio eorum, de quibus fieri debet.
PDF 180 13 Clausula in mandatis Papae apposita, dummodo ipsum ad hoc idoneum esse repereris, super quo conscientiam tuam oneramus, an pars, ut assistat examini, sit vocanda.
PDF 180 14 Actus praejudicialis fieri non potest, nisi vocata parte, de cujus praejudicio agitur.
PDF 180 15 Probatio de non jure rei non prodestagenti in beneficialibus.
PDF 180 16 Delegatus pro examine faciendo, an subdelegare possit, si in litteris sit apposita clausula conscientiam tuam onerantes.
PDF 180 17 Clausula in mandatis apponi solita, dummodo non sit alteri jus quaesitum, quid operetur.
PDF 181 18 Mandato Apostolica cum clausula, dummodo non sit alteri jus quaesitum, an in illorum executionem debeat pars citaris.
PDF 181 19 Possessor, ut amoveatur sine causae cognitione, non est de intentione Principis.
PDF 181 20 Executor nunquam in beneficialibus intelligititur esse mere deputatus.
PDF 181 21 Executio in beneficialibus in duobus casibus retardari potest.
PDF 181 22 Dispensatus nunquam praesumitur, nisi dispensatio probetur.
PDF 181 23 Excommunicati sunt inhabiles ad beneficia obtinenda.
PDF 181 24 Irregulares sunt inhabiles ad beneficia obtinenda.
PDF 182 25 Excommunicati non admittuntur ad agendum.
PDF 182 26 Excommunicatus spoliatus non restituitur.
PDF 182 27 Executor litterarum in forma Brevis quomodo procedere debeat.
PDF 182 28 Excommunicari quis non potest, nisi personaliter citetur, & quomodo processus formari debeat.
PDF 183 29 Stylus Romanae curiae est ubique servandus, qui facit jus. Et omnes in foro ecclesiastico secundum eundem judicare tenentur.
PDF 183 30 Citatio per edictum ob non tutum accessum, quando sit relaxanda.
PDF 183 31 Citatus per edictum adhoc, ut excommunicetur, quid sit probandum.
PDF 183 32 Exceptio excommunicationis incontinenti probata excludit agentem, non obstante clausula, teq[ue] à quibusuis excommunicationis.
PDF 183 33 Excommunicatus rescriptum impetrare non potest.
PDF 184 34 Dictio taxativa excludit omnes alios casus, praeter expressos.
PDF 184 35 Excommunicatus post absolutionem restituitur ad jura lapsu temporis perdita.
PDF 184 36 Sententia declaratoria excommunicationis, an per appellationem suspendi possit.
PDF 184 37 Clausula, appellatione remota, quid operetur.
PDF 184 38 Clausulatu istic attente circumspicias, quae apponi solet in litteris Apostolicis beneficiorum per resignationem vacantium, quid operetur.
PDF 184 39 Bonus quilibet praesumitur, nisi probetur malus.
PDF 184 40 Dolus in dubio non praesumitur.
PDF 184 41 Resignatio simoniaca, quomodo sit valida in odium resignantis.
PDF 185 42 Resignans titulum, & possessionem beneficii amittit, nec ille, qui per simoniam est beneficium adeptus, illud retinere potest.
PDF 185 43 Clausula, & non alias, aliter, nec alio modo, necessitatem importat, & inducit formam:
PDF 185 44 Simoniae crimen in beneficio committens est excommunicatus.
PDF 185 45 Extensio fit de persona ad personam in lege poenali, ut evitentur pericula animarum.
PDF 185 46 Simoniacorum beneficia ipso jure vacant, & possunt impetrari.
PDF 185 47 Clausula, vocatis vocandis, facit executorem mistum, unde tenetur citare, & procedere judicialiter.
PDF 185 48 Beneficium conferri non potest per privationem, nisi elapsis decem diebus, à die latae sententiae.
PDF 185 49 Appellatio an admittitur in crimine simoniae.
PDF 186 50 Dispensationes quacunq[ue] auctoritate concedendae Ordinarijs illorum, qui eas impetraverint committuntur, & nihil pro illarum executione accipi potest.
PDF 186 51 Episcopi, tanquam Sedis Apostolicae delegati, de communicationibus ultimarum voluntatum cognoscunt.
PDF 186 52 Episcopus cognoscit super litteris Apostolicis in forma, si in evidentem, & monitorialibus pro occultis.
PDF 186 53 Delegati jurisdictio, ubi causae cognitio requiritur, per sola[m] citatitione[m] perpetuatur.
PDF 186 54 Mortuo delegante, an expiret jurisdictio.
PDF 187 55 Delegationis litterae gratiae, vel justitiae concessa ante diem obitus praedecessoris à Papa successore convalidantur.
PDF 187 56 Delegatus in citatione facienda debet inserere tenorem rescripti.
PDF 187 57 Delegatio, an transeat in successorem.
PDF 187 58 Delegatus Pape, vel alterius Principis, potest subdelegare.
PDF 187 59 Delegatus est major quocunque Ordinario in causa delegata.
PDF 187 60 Episcopi habent jurisdictionem delegatam à lege in pluribus casibus.
PDF 187 61 Episcopi compellere possunt Abbates, & Priores monasteriorum negligentes in habenda lectione Sacrae Scripturae in monasteriis, ubi commodè haberi potest.
PDF 187 62 Episcopi possunt animadvertere in Praedicatores, errores aut scandala disseminantes.
PDF 187 63 Episcoporum officium est providere, ne parochiales ecclesiae, aut alia beneficia personalem residentiam requirentia, suis debitis obsequiis defraudentur.
PDF 188 64 Episcopi possunt animadvertere in regulares extra monasteria degentes, si delinquant.
PDF 188 65 Episcopi possunt visitare, corrigere, & emendare capitula cathedralium, &c. ecclesias, & personas.
PDF 188 66 Episcopi possunt cognoscere contra regulares extra monasteria degentes, ac de civilibus causis mercedum & miserabilium personarum.
PDF 188 67 Episcopi tanquam Sedis Apostolicae delegati, cognoscunt de supreptione, & obreptione gratiarum Apostolicarum.
PDF 188 68 Episcopi possunt distributiones quotidianas constituere in collegiatis, ubi non sunt.
PDF 188 69 Episcopi possunt erigere novas parochias, & cogere rectores ecclesiarum ad sibi adiungendos alios sacerdotes.
PDF 189 70 Parochiae novae, quando erigi possint.
PDF 189 71 Episcopi beneficioru[m] uniones facere possunt.
PDF 189 72. Episcopi illitteratis, & imperitis, coadjutores, aut vicarios ad tempus deputare possunt cu[m] portione fructuu[m], incorrigibilesq[ue] punire, & beneficiis privare.
PDF 189 73 Illiterati non placent in ecclesia Dei.
PDF 190 74 Episcopi transferre possunt beneficia simplicia, etiam jurispatronatus ex ecclesiis, quae vetustate, vel aliàs collapsa sunt in alias Ecclesias.
PDF 190 75 Episcopi, tanquam Sedis Apostolicae delegati, quae visitare, & corrigere possint.
PDF 190 76 Episcopi possunt prohibere, corrigere, statuere, & providere omnis, quae ad avaritiam, & ad irreverentiem spectant in missis celebrandis.
PDF 191 77 Episcopi possunt animadvertere in notarios male officium suum exercentes.
PDF 191 78 Episcopi in omnibus ijs, quae ad visitationem, & morum correctionem subditorum suorum spectant, omnem potestatem habent.
PDF 191 79 Episcopi possunt procedere contra Protonotarios, Comites Palatinos, capellanos regios, & alios privilegiatos, & quomodo.
PDF 192 80 Episcopi cognoscere possunt de electionibus, praesentationibus, nominationibus, institutionibus, collationibus, & possessionum, ac beneficiorum traditionibus.
PDF 192 81 Episcopi possunt visitare clausuram in omnibus monasterijs monialium, etiam Episcopis non subjectis.
PDF 192 82 Monasteria quae sub immediata Sedis Apostolicae protectione reguntur, quomodo Episcopis subdi possint.
PDF 192 83 Episcopi uti Sedis Apostolicae delegati, etiam officiales sanctae Inquisitionis, & professores in aliqua Vniversitate exemptes, ad solutionem legatorum piorum compellere possunt.
PDF 192 De Collatione Beneficiorum. Cap. iii.
PDF 192 Svmmarivm.
PDF 196 1 Collatio beneficiorum de jure communi Episcopis competit, quocunque temporè vacent.
PDF 196 2 Collatio beneficiorum regulariter hodie Episcopis in quatuor duntaxat mensibus spectat.
PDF 196 3 Collatio beneficiorum vigore alternaetivae ad Episcopos in sex mensibus est concessa.
PDF 196 4 Alternativa Episcopi non residentes gaudere non possunt.
PDF 196 5 Alternativa est Episcopis cum dictione taxativa vere, & personaliter duntaxat concessa.
PDF 197 6 Clausula, sublata, &c. removet facultatem alitir interpretandi.
PDF 197 7 Collatores in conferendis beneficijs fines facultatis servare debent.
PDF 197 8. Legis auxilium frustra quaerit, qui in legem committit.
PDF 197 9 Episcopi, quando abesse non dicantur.
PDF 197 10 Beneficiorum pluralitas semper fuit odiosa.
PDF 197 11 Episcopus, quando habenti unum beneficium alterum conferre possit.
PDF 198 12 Episcopus, an possit ad duo beneficia sub eodem tecto d spenfare.
PDF 198 13 Papae scientia in collatione plurium beneficiorum pro dispensatione habetur:
PDF 198 14 Aetas ad obtinenda beneficia, quae requiratur.
PDF 198 15. Dispensare non potest Episcopus super aetatis defectu.
PDF 198 16 Dispensatio super decretis concilii Tridentini soli Papae est reservata.
PDF 198 17 Episcopi ordinaria auctoritate quibus beneficia conferre possint.
PDF 198 18 Tempus ad promovendum, statutum est unius anni.
PDF 199 19 Beneficia regularia regularibus, & secularia secularibus sunt conferenda.
PDF 199 20 Canonicatus ecclesiarum collegiatarum, quibus conferendi.
PDF 199 21 Canonicatus ecclesiarum collegiatarum conferri possunt juxta juris communis dispositionem.
PDF 199 22 Extensio in legib[us] correctoriis licita no[n] est.
PDF 199 23 Parochiales per obitum vacantes praevio concursu, sunt conferendae.
PDF 199 24 Examinatores pro exploranda idoneitate ad beneficia obtinenda, quomodo eligendi, & num. 25.
PDF 199 25 Examinatores occasione examinis nihil accipere possunt, alioquin simoniae crimen committunt.
PDF 200 26 Collatio ecclesiae parochialis, praevio examine, ab examinatoribus in Synodo dioecesana non deputatis, est nulla.
PDF 200 27 Parochiali ecclesia vacante, quomodo interim de vicario sit providendum.
PDF 200 28 Edictum pro concursu parochialium, quomodo providendum.
PDF 200 29 Arbitrium Episcopi, in tempore edicti publicati prorogando, ultra alios decem dies extendi non potest.
PDF 200 30 Examine peracto in concursu, & tempore elapso, si alius veniat, non est admittendus.
PDF 200 31 Concursus coràm quibus fieri debeat.
PDF 200 32 Eligentes bonum ad parochialem, qui meliorem eligere possunt, peccant.
PDF 201 33 Examinati, & approbati in concursu ad parochiales, qui praeferendi.
PDF 201 34 Electio magis idonei in concursu, non ad examinatores, sed ad Episcopum spectat.
PDF 201 35 Examinatorum vota, quomodo sint explananda.
PDF 201 36 Appellatio non datur à reprobatione examinatorum, sed tantùm à mala Ordinariorum electione.
PDF 201 37 Appellare quando liceat à mala electione.
PDF 201 38 Collationes parochialium contra formam sacri concilij factae sunt nullae.
PDF 201 39 Parochiales jurispationatus laicorum per concursum conferri non debent.
PDF 202 40 Parochialis, de cujus jurepatronatus dubitatur, quomodo sit conferenda.
PDF 202 41 Patroni ad praesentandum habent laici quadrimestre, & clerici semestre tempus.
PDF 202 42 Parochiali jurispatronatus ecclesiastici vacanti quomodo providendum.
PDF 202 43 Electio magis idonei spectat ad Episcopum per concursum, etiamsi institutio ecclesiae parochialis spectet ad inferiorem collatorem.
PDF 202 44 Parochiali ad institutionem, seu praesentationem capituli vacanti, quomodo sit providendum.
PDF 202 45 Institutione parochialis ad capitulum spectante, Episcopus digniorem eligere debet.
PDF 202 46 Iuspatronatus mistum sortitur naturam iurispatronatus ecclesiastici.
PDF 202 47 Possidens sundum indivisum cum pupillo gaudet privilegio pupilli.
PDF 203 48 Privilegium ecclesiae in indivisis transit in laicum.
PDF 203 49 Parochiali ecclesiae, cujus oblatio ad inferiorem collatorem spectet, vacanti, quomodo providendum.
PDF 203 50 Parochialis ab inferiori collatae forma concursus omissa, provisio est nulla, & collatio Sedi Apostolicae reservatur.
PDF 203 51 Parochiali, ecclesia vacante, cujus inferior habet praeventionem, quomodo providendum.
PDF 203 52 Parochiali ad inferiorem collatorem spectante, si vacet, electio vicecurati donec de rectore provideatur, ad Episcopum spectat.
PDF 203 53 Concursum facere non potest Abbas, etiamsi jura quasi Episcopalia, habeat, licetis sit nullius dioecesis.
PDF 203 54 Concursum quando facere possit Abbas nullius dioecesis.
PDF 204 55 Edicto concursus publicato, si unus tantùm examini se praesentaverit, solus debet examinari.
PDF 204 56 Edictum pro concursu habendo, bis proponi non debet.
PDF 204 57 Parochiales, quibus de causis sine concursu conferri possint, & 63.
PDF 204 58 Parochialium collationes Episcopi infra sex menses facere tenentur, aliàs collatio devolvitur ad Papam.
PDF 204 59 Parochialibus vacantibus in mensibus Papae reservatis, quomodo providendum.
PDF 204 60 Institutio praesentatorum ad parochiales, quando devolvatur ad superiorem.
PDF 204 61 Conferre possunt Episcopi beneficia vacantia per simplicem permutationem.
PDF 204 62 Parochialibus vacantibus causa permutationis, an examen requiratur.
PDF 205 63 Parochiales, quibus casibus, sine examine conferri possint.
PDF 205 64 Parochiales, quomodo minus idoneu[s] conferri possint.
PDF 205 65 Permutatione beneficiorum pro parte non completa, an pars laesa veniat restituenda.
PDF 205 66 Resignationes quibus ex causis Ordinarij admittere possint.
PDF 205 67 Beneficia per resignationes in manibus Ordinariorum factas vacantia, quibus personis conferri non possint.
PDF 205 68 Beneficia per resignationem vacantia personis prohibitis conferentes, & illa recipientes, graves poenas incurrunt.
PDF 206 69. Parochiali per simplicem resignationem vacante, familiaris Episcopi ad concursum non est admittendus.
PDF 206 70 Absolvere potest quilibet sacerdos approbatus in articulo mortis à quibuscunque casibus reservatis.
PDF 206 72 [i. e. 71] Magnus Magister, & alij ordinis S. Ionis Hierosolymitani sunt veri Ordinarij. Magnus Magister, & alij ordinis Sanctorum Mauritij, & Lazaris sunt veri Ordinarij.
PDF 206 72 Collatio auctoritate ordinaria facta, est magis privilegiata, quàm collatio facta vigore privilegiorum.
PDF 206 73 Collatio auctoritate ordinaria à collatione vigore privilegiorum facta, quomodo differat.
PDF 206 74 Magnus Magister quolibet quinquennio unam commendam cujus libet Prioratus conferre potest.
PDF 207 75 Injuriam nemini facit, qui suo utitur jure.
PDF 207 76 Magnus Magister habet collationem camerarum magistralium.
PDF 207 77 Commendae camerae Magistralis per assumptionem ad Episcopatum vacant.
PDF 207 78 Beneficia vacantia in curia Romana sunt specialiter Sedis Apostolicae reservata.
PDF 207 79 Magnus Magister ordinis S. Ioannis Hierosolymitani, beneficia ejusdem religionis in curia vacantia conferre potest.
PDF 207 80 Beneficia ordinis Hierosoymitani non cadunt sub reservationibus Apostolicis.
PDF 208 81 Hospitalia de jure communi non comprehenduntur sub reservatione Apostolica.
PDF 208 82 Decimae Papalis impositio non extenditur ad hospitalia.
PDF 208 83 Exceptio firmat regula[m] in non exceptuatis.
PDF 208 84 Verba: quaecunque, & quibusvis: sunt generalia, quae nihil excludunt.
PDF 208 85 Clausula: sive alio quovis modo vacet: capit quemcunque modum vacandi.
PDF 208 86 Feudum regulariter ad descendentes masculos legitimos, & naturales tantùm transit.
PDF 208 87. Feudum regulariter non venit in restitutione fidei commißi universali.
PDF 209 88 Feudum receptum pro se, suisque haeredibus & successoribus quibuscunque, transit testamento ad extraneos haeredes.
PDF 209 89 Totum, & pars eodem debet jure censeri.
PDF 209 90 Beneficia vacantia per obitum officialium, & familiarium magni Magistri, sunt eidem magno Magistro reservata.
PDF 209 91 Magnus Magister, & conventus regulariter conferunt fratribus commendas.
PDF 209 92 Priores, & Castellanus empostae, quando commendas conferre poßint.
PDF 209 93 Prioratus, quot commendas habeant.
PDF 210 94 Priores, Baiulivi & singuli commendatarij beneficia auctoritate ordinaria conferunt.
PDF 210 95 Presbyteri seculares beneficia ordinis Hierosolymitani obtinere non possunt.
PDF 210 96 Posseßione sua nemo privari potest sine causae cognitione.
PDF 211 97 Parochiales ecclesiae ordinis Hierosolymitani, praevio examine, coràm Episcopis sunt conferendae.
PDF 211 98 Ordinis Sancti Ioannis Hierosolymitani personae, & bona sunt exempta à jurisdictione quorumcunque.
PDF 211 99 Magnus Magister, & Conventus ordinis Hierosolymitani habent merum, & mistum imperium in personas, & bona ejusdem ordinis.
PDF 211 100 Collationes, Bullae, scientia, & litterae magni Magistri exequi ubique possunt, nullo desuper expectato consensu.
PDF 211 101 Conservatores à religione Hierosolymitana, qui eligi poßint.
PDF 212 102 Conservatores regulariter tribunal erectum habere, & ultra quinquennium litterarum conservatoriarum beneficio gaudere non possunt.
PDF 212 103 Conservatoriae pluribus non fuerunt sublatae, nec imminutae.
PDF 212 104 Conservatores, quando eligi poßint à regularibus.
PDF 212 105 Visitare possunt Episcopi parochiales ordinis Hyerosolimitani in pluribus.
PDF 213 106 Episcopi, in quas personas ordinis Hierosolymitani jurisdictionem exercere possint.
PDF 213 107 Privilegia ordinis Hierosolymitani, quibus non suffragentur.
PDF 213 108 Privilegium concessum monachis super immunitate tutelae non suffragatur si vagentur.
PDF 213 109 Beneficium datur propter officium, sed ab fornicationem dimittens, amittit beneficium.
PDF 213 110 Parochiales conferu[n]tur, ut parochi residea[n]t & ob no[n] residentia[m] sunt privandi.
PDF