Content

•  
  PDF Tomvs Primvs. Complectens ad viginti sex Quæstiones priores, centum & septem Disputationes in Capita diuisas
•  
  PDF  Front cover
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Schmutztitel
•  
  PDF  Title page
•  
  PDF  Illvstrissimo Ac Reverendissimo Domino, Domino Petro Portocarrero Episcopo Conchensi, Ac Svmmo In Regnis Hispaniæ Hæresos Inqvisitori, &c. Gabriel Vazqvez S. D.
•  
  PDF  Ad Lectorem.
•  
  PDF  Approbatio.
•  
  PDF  Altera Approbatio.
•  
  PDF  Facvltas R. P. Præpositi Provincialis Provinciæ Flandrobelgicæ.
•  
  PDF 1 Prologvs.
•  
  PDF 1 Præfatio Ad Primam Qvæstionem.
•  
  PDF 2 Qvæstio I. De sacra Doctrina, qualis sit & ad qua se extendat, in decem articulos diuisa.
•  
  PDF 2 Articvlvs I. Vtrum sit necessarium præter philosophicas disciplinas aliam doctrinam haberi.
•  
  PDF 5 Dispvtatio I. An doctrina sacra sit necessaria ad veritates etiam naturales sine errore cognoscendas.
•  
  PDF 5 Opinio Caietani. cap. 1.
•  
  PDF 5 Vera sententia. cap. 2.
•  
  PDF 6 Dispvt. II. Vtrum locus ille, Oculus non vidit, &c. Isaiæ 64. de Incarnatione an de futura beatitudine sit intelligendus.
•  
  PDF 6 Quidam prædictum locum de Incarnationis mysterio interpretantur. cap. 1.
•  
  PDF 7 Eundem locum Isaiæ de bonis alterius vitæ intelligendum, verior sententia est. cap. 2.
•  
  PDF 7 Eodem sensu allegari à Paulo locum Isaiæ. cap. 3.
•  
  PDF 8 Digreßio in locum Pauli. Spiritualis autem iudicat omnia. c. 4.
•  
  PDF 9 Dispvt. III. De vtilitate & methodo Theologiæ Scholasticæ.
•  
  PDF 9 Hæretici vituperant Theologiam Scholasticam. cap. 1.
•  
  PDF 9 Vtilitas Theologiæ Scholasticæ contra hæreticos defenditur. cap. 2.
•  
  PDF 10 Prima obiectio hæreticorum. cap. 3.
•  
  PDF 10 Secunda obiectio. cap. 4.
•  
  PDF 11 Tertia obiectio. cap. 5.
•  
  PDF 11 Quarta obiectio. c. 6.
•  
  PDF 12 Dispvt. IV. An Theologia sit vere, & proprie sententia.
•  
  PDF 12 Status controuersia cap. 1.
•  
  PDF 13 Opinio Francisci de Marchia. c. 2.
•  
  PDF 13 Quid senserit Henricus. c. 3.
•  
  PDF 14 Sententia Caietani. c. 4.
•  
  PDF 14 Opinio Alberti, & Thomistarum. c. 5.
•  
  PDF 15 Theologiam viatorum non esse proprie scientiam auctoritate probatur. c. 6.
•  
  PDF 16 Ratio, qua ab aliis hæc opinio probari solet. c. 7,
•  
  PDF 16 Optima ratio postremæ sententiæ. c. 8.
•  
  PDF 18 Respondetur argumentis aduersariorum. c. 9.
•  
  PDF 18 Dispvt. V. De qualitate assensus conclusionis Theologicæ, & habitus circa ipsam.
•  
  PDF 18 Habitum Theologiæ esse declaratiuum, non aadhæsiuum, putauit Aureolus. cap. 1.
•  
  PDF 18 Quid sentiant Okam, & nominales. c. 2.
•  
  PDF 19 Vera sententia cap. 3.
•  
  PDF 20 Respondetur argumentis contrariis. c. 4.
•  
  PDF 20 Dispvt. VI. De subalternatione nostræ Theologicæ.
•  
  PDF 20 Sententia Caietani & aliorum. c. 1.
•  
  PDF 21 Vera opinio de subalternatione Theologiæ. c. 2.
•  
  PDF 23 Respondetur argumentis Caietani. c. 3.
•  
  PDF 24 Dispvt. VII. De vnitate huius sententiæ.
•  
  PDF 24 Theologiam nostram non esse vnam scientiam sentit Durandus. c. 1.
•  
  PDF 24 Verior, & magis communis opinio. c. 2.
•  
  PDF 24 Confirmatio præcedentis opinionis ex Caiet. & S. Th. c. 3.
•  
  PDF 25 Vera explicatio, & definitio posterioris sententiæ. c. 4.
•  
  PDF 26 Quomodo Theologia vtatur principiis naturalibus, cum sit vna scientia. c. 5.
•  
  PDF 27 Dispvt. VIII. An Theologia nostra sit practica, vel speculatiua.
•  
  PDF 27 Sententia Scoti. c. 1.
•  
  PDF 28 Duæ aliæ opiniones, quas refert Durandus. c. 2.
•  
  PDF 28 Quid senserit Henricus. c. 3.
•  
  PDF 29 Sententia Durandi. c. 4.
•  
  PDF 30 Notationes pro verioris sententiæ explicatione. c. 5.
•  
  PDF 33 Explicatio verioris sententiæ. c. 6.
•  
  PDF 33 Dispvt. IX. Quo pacto practicum, & speculatiuum eisdem scientiæ conuenire possint.
•  
  PDF 33 Eandem scientiam Theologiæ, sed non eundem habitum esse practicum, & speculatiuum, senserunt Nominales. c. 1.
•  
  PDF 34 Habitum Theologiæ esse practicum & speculatiuum eminenter, docuit Caiet. c. 2.
•  
  PDF 34 Verior sententia, eundem habitum Theologiæ non solum eminenter, sed formaliter esse practicum, & speculatiuum. c. 3.
•  
  PDF 39 Dispvt. X. De subiecto Theologiæ.
•  
  PDF 39 Status quæstionis. cap. 1.
•  
  PDF 40 Opinio Durandi. c. 2.
•  
  PDF 41 Refutatur sententia Durandi. c. 3.
•  
  PDF 42 Duæ aliæ opiniones. c. 4.
•  
  PDF 43 Deum sub ratione absoluta Dei esse subiectum Theologiæ, num verior sententia est. c. 5.
•  
  PDF 44 Non solum Deus est subiectum Theologiæ respectu veritatum necessarium, sed etiam contingentium. c. 6.
•  
  PDF 45 Argumenta, quæ possunt opponi. c. 7.
•  
  PDF 48 Dispvt. XI. An argumenta aduersariorum possit Theologus euidenter dissoluere.
•  
  PDF 48 Opinio Durandi. cap. 1.
•  
  PDF 49 Quid sentiat Caietanus. c. 2.
•  
  PDF 49 Probabilior sententia. c. 3.
•  
  PDF 50 Dispvt. XII. De locis Theologicis, & quætionibus Theologicis trctandis.
•  
  PDF 50 Quid sit locus Theologicus, & quotuplex. cap. 1.
•  
  PDF 50 De vsu quinque priorum locorum. cap. 2.
•  
  PDF 51 De auctoritate Scholasticorum philosophorum, & de ratione philosophica. cap. 3.
•  
  PDF 51 De humana historia. c. 4.
•  
  PDF 52 Differentia inter humanam historiam, & rationem philosophicam, c. 5.
•  
  PDF 55 Dispvt. XIII. An idem locus Scripturæ sub eadem litera plures habeat sensus.
•  
  PDF 55 Hæreticorum error. cap. 1.
•  
  PDF 56 Veritas Catholica. c. 2.
•  
  PDF 57 Dispvt. XIV. An Scriptores Canonici, sicut etiam Patres, vsi fuerint sacra Scriptura per accomodationem.
•  
  PDF 57 Non solum Patres, sed Scriptores etiam Ecclesiastici vsi sunt Scriptura per accomodationem. cap. 1.
•  
  PDF 58 [Cap. II. Multa quoque per accomodationem ab Euangelistis recitari putat Iansenius.]
•  
  PDF 58 Omnia testimonia veteris testamenti in sensu literali recitari ab Euangelistis, alij affirmant. c. 2. [i.e. 3]
•  
  PDF 59 Quædam ab Euangelistis non per accomodationem, sed in sensu mystico recitari, verior sententia est. c.3. [i.e.4]
•  
  PDF 60 Quædam per accomodationem, quæ ad literalem multum accedit, ab Euangelistis allegari. c. 4. [i.e.5]
•  
  PDF 61 Varius sensus Scripturæ per accomodationem. c. 5. [i.e.6]
•  
  PDF 61 Quo modo Scriptura per accomodationem vtilis sit ad arguendum. c. 6. [i.e.7]
•  
  PDF 61 Dispvt. XV. Quid sit sensus literalis.
•  
  PDF 62 Sententia Lyrani. cap. 1.
•  
  PDF 63 Opinio Abulensis. c.2.
•  
  PDF 63 Verior sententia de sensu literali. c.3.
•  
  PDF 64 De sensu literali parabolarum. c. 4.
•  
  PDF 65 Corollario præcedentis doctrinæ. c. 5.
•  
  PDF 65 Regulæ ad eruendum sensum literalem. c. 6.
•  
  PDF 66 Dispvt XVI. De sensu mystico, & Spirituali.
•  
  PDF 66 Quid sit sensus mysticus. c.1.
•  
  PDF 66 Quotuplex sit sensus mysticus. c. 2.
•  
  PDF 68 Quatuor sensus Scripturæ exemplis illustrantur. c. 3.
•  
  PDF 69 Corollaria præcedentis doctrina. c. 4.
•  
  PDF 70 Quomodo mysticus sensus vtilis sit ad argumendum. c. 5.
•  
  PDF 70 Dispvt. XVII. An sub eadem litera plures sensus literales contineantur.
•  
  PDF 70 Sub eadem litera nunquam esse plures sensus literales, docuit Michael Medina. c. 1.
•  
  PDF 71 Sub eadem litera esse plures sensus literales communis opinio fert. c. 2.
•  
  PDF 72 Adhibita quadam moderatione posterior sententia probatur. c. 3.
•  
  PDF 73 Solutio argumentorum vtriusque opinionis. c. 4.
•  
  PDF 73 Dispvt. XVIII. Expenduntur varij loci.
•  
  PDF 73 Notationes quædam. c. 1.
•  
  PDF 74 Locus Psalmi 2. Dominus dixit ad me. c. 2.
•  
  PDF 75 Locus Genes. 1. In principio creauit Deus cœlum. cap. 3.
•  
  PDF 75 Locus Danielis 9. Et erit in templo abominatio. cap. 4.
•  
  PDF 76 Locus Isaiæ 13. Languores nostros, &c. c. 5.
•  
  PDF 77 Locus Isaiæ 53. Generationem quis enarrabit. c. 6.
•  
  PDF 79 Dispvt. XIX. Doctrina huius articuli.
•  
  PDF 79 Deum esse, omnibus etiam viatoribus esse per se notum, docuerunt Ægidius & alij. c. 1.
•  
  PDF 80 Communis & verior sententia oppositum asserit. c. 2.
•  
  PDF 81 Optima ratione prædicta sententia probatur. c. 3.
•  
  PDF 82 Diluuntur argumenta prioris sententia. c. 4.
•  
  PDF 84 Dispvt. XX. An Deum esse, vera demonstratione probari possit.
•  
  PDF 85 Error Atticorum. c. 1.
•  
  PDF 85 Non posse euidenter demonstrari, Deum esse, arbitratur Alliacensis. c. 2.
•  
  PDF 85 Deum esse, posse demonstrari communis est Theologorum opinio. c. 3.
•  
  PDF 87 Deum esse, rationibus demonstratur. c. 4.
•  
  PDF 90 Dispvt. XXI. An Deus sit corpus, vel materiam habeat, & formam.
•  
  PDF 90 Varij errores. c. 1.
•  
  PDF 92 Catholica veritas Scripturæ, & Patrum authoritate firmata. c. 2.
•  
  PDF 92 Rationes eiusdem sententiæ. c. 3.
•  
  PDF 96 Dispvt. XXII. An Deus sit in aliquo genere cum rebus creatis.
•  
  PDF 96 Status controuersiæ. c. 1.
•  
  PDF 96 Deum in prædicamento collocari, Nominales asserunt. cap. 2.
•  
  PDF 96 Verior sententia sex aliorum rationibus probatur. c. 3.
•  
  PDF 97 Prior ratio efficax præcedentis sententiæ. c. 4.
•  
  PDF 98 Posterior ratio. c. 5.
•  
  PDF 98 Ratio præcedens Patrum doctrina confirmatur. c. 6.
•  
  PDF 100 Respondetur argumentis prioris sententiæ. c. 7.
•  
  PDF 108 Dispvt. XXIII. Quæ sit formalis ratio boni vniuersim & quo pacto Deo conueniat.
•  
  PDF 108 Sententia Durandi. c. 1.
•  
  PDF 109 Refutatio præcedentis sententiæ. c. 2.
•  
  PDF 110 Duæ aliæ sententiæ de eadem re. c. 3.
•  
  PDF 110 Prior pars verioris sententiæ. c. 4.
•  
  PDF 111 Posterior pars verioris sententiæ. c. 5.
•  
  PDF 112 Quædam oppositiones contra prædicta. c. 6.
•  
  PDF 113 Corollaria præcedentis doctrinæ. c. 7.
•  
  PDF 122 Dispvt. XXIV. An esse bonum per essentiam, sit proprium Dei.
•  
  PDF 122 Sententia S. Thomæ, & Caietani. c. 1.
•  
  PDF 123 Exponitur difficultas prædictæ sententiæ. c. 2.
•  
  PDF 123 Cui conueniat bonum per essentiam. c. 3.
•  
  PDF 127 Dispvt. XXV. Quo pacto sit proprium Dei, esse infinitum per essentiam. ü
•  
  PDF 127 Quidam rationem infinitatis Dei ex infinitis attributis explicant. c. 1.
•  
  PDF 128 Deum esse infinitum, quod esse illius in nullo recipiatur, nonnulli senserunt. c. 2.
•  
  PDF 128 Infinitatem Dei aliqui explicant ex eo, quod non collocetur sub prædicmento. c. 3.
•  
  PDF 129 Duobus aliis modis infinitatem Dei exponit Albertus. c. 4.
•  
  PDF 129 Vera ratio infiniti secundum essentiam est, non esse ab alio. c. 5.
•  
  PDF 132 Dispvt. XXVI. De infinito in rebus creatis.
•  
  PDF 132 Duæ extremæ sententiæ de hac re. c. 1.
•  
  PDF 133 Infinitum secundum magnitudinem fieri posse probatur. c. 2.
•  
  PDF 135 Non repugnare infinitum multitudine, eodem modo ostenditur. c. 3.
•  
  PDF 138 Dispvt. XXVII. An certum sit, Deum vbique esse.
•  
  PDF 139 Errores de hac re. c. 1.
•  
  PDF 139 Veritas Catholica. c. 2.
•  
  PDF 139 Quibus modis Dei præscientia in loco describatur.
•  
  PDF 140 Dispvt. XXVIII. An ex operatione Dei in rebus colligatur præsentia eius in ipsis.
•  
  PDF 140 Ex operatione Dei non probari præsentiam eius, sensit Scotus. c. 1.
•  
  PDF 140 Quid S. Thom & alij sentiant. ca. 2.
•  
  PDF 141 Obseruationes quædam ad huius controuersiæ explicationem. c. 3.
•  
  PDF 142 Media opinio solutione testimoniorum posterioris sententiæ probatur. c. 4.
•  
  PDF 144 Eadem sententia solutione rationum posterioris opinionis confirmatur. c. 5.
•  
  PDF 147 Dispvt. XXIX. An Deus extra cœlum, vel in vacuo intra cœlum esse possit, aut ante mundi creationem alicubi fuerit.
•  
  PDF 147 Deum esse extra cœlum, & in vacuo esse posse, docuerunt Maior & Caietanus. c. 1.
•  
  PDF 148 Deum non esse extra cœlum, communis opinio Scholasticorum, & Patrum affirmat. c. 2.
•  
  PDF 149 Eadem communis opinio ratione probatur. c. 3.
•  
  PDF 151 Respondetur testimoniis priori sententia allatis. c. 4.
•  
  PDF 152 Diluuntur rationes eiusdem sententiæ. c. 5.
•  
  PDF 155 Dispvt. XXX. Qua ratione modi, quibus Deus dicitur existere in rebus, sint explicandi.
•  
  PDF 155 Variæ sententiæ circa tres priores modos. c. 1.
•  
  PDF 156 Communis & verior opinio. c. 2.
•  
  PDF 157 Duo alij modi existentiæ Dei in rebus. c. 3.
•  
  PDF 163 Dispvt. XXXI. Vtrum æternitas addat aliquid rationis, an aliquid rei supra durationem.
•  
  PDF 163 Quomodo æternitas, & immutabilitas distinguantur, & quæ illarum aliam supponat. c. 1.
•  
  PDF 163 Opinio Caietani in quæstione proposita. c. 2.
•  
  PDF 164 Quid sentiant recentiores. c. 3.
•  
  PDF 164 Opinio Ferrariensis. c. 4.
•  
  PDF 164 Notationes pro veriori sententia. c. 5.
•  
  PDF 166 Sententia superius exposit a confirmatur. c. 6.
•  
  PDF 168 Dispvt. XXXII. An æternitati conueniat aliqua successio.
•  
  PDF 168 Certa apud omnes de hac re doctrina. c. 1.
•  
  PDF 168 Oppositiones contra prædictam sententiam. c. 2.
•  
  PDF 175 Dispvt. XXXIII. Vtrum æuum sit totum simul, an aliquam in se habeat successionem.
•  
  PDF 175 Variæ æui acceptiones. c. 1.
•  
  PDF 176 Quid sentiat Bonauentura. c. 2.
•  
  PDF 178 In æuo nullam esse succeßionem communis opinio fert. c. 3.
•  
  PDF 179 Diluuntur argumenta prioris sententiæ. c. 4.
•  
  PDF 182 Dispvt. XXXIV. Vtrum æuum sit mensura rei permanentis, an non.
•  
  PDF 182 Variæ de hac re opinione. c. 1.
•  
  PDF 183 Facilior sententia. c. 2.
•  
  PDF 184 Dispvt. XXXV. An æuum Angelorum tempore nostro tanquam mensura definiri possit.
•  
  PDF 184 Quid senserit S. Thom. eiusque discipuli, & Durand. c. 1.
•  
  PDF 185 Tempus nostrum esse mensuram durationis Angelorum, eamque homogeneam, quod est proprium omnis mensuræ. c. 2.
•  
  PDF 185 Quæ sit definitio, & natura æui. c. 3.
•  
  PDF 186 Dispvt. XXXVI. Quæ sit operationum Angelorum, visionis beatificæ, & rerum corporearum mensura.
•  
  PDF 186 De operationibus Angelorum. c. 1.
•  
  PDF 187 De visione beatifica & gratia. cap. 2.
•  
  PDF 188 De rebus corporeis & corruptioni obnoxiis. c. 3.
•  
  PDF 195 Dispvt. XXXVII. An visio Dei, sicut est, intellectui creato possit à Deo communicari.
•  
  PDF 195 Error Armenorum & Abailardi. c. 1.
•  
  PDF 195 Chrysostomum non satis syncere videri loquutum de clara Dei visione. c. 2.
•  
  PDF 195 Quomodo quidam Chrysostomum excusare contendant. c. 3.
•  
  PDF 197 Cum Chrysostomo, & prædictis alij etiam Latini, & Græci sensisse videntur. cap. 4.
•  
  PDF 197 Secundum fidem nostram Deum sicuti est, viderit poßit. c. 5.
•  
  PDF 199 Soluuntur argumenta pro sententia Armenorum. c. 6.
•  
  PDF 201 Dispvt. XXXVIII. An potentia Dei absoluta dari possit species intelligibilis Dei qua ipse clare videri queat.
•  
  PDF 201 Duæ oppositæ sententiæ. c. 1.
•  
  PDF 201 Sententia, quæ affirmat, dari posse speciem essentiæ diuinæ, à simili ex productione verbi probatur. c. 2.
•  
  PDF 203 Impugnatur differentiæ, quas inter speciem impressam, & verbum aliqui constituunt. c. 3.
•  
  PDF 205 Poße produci speciem diuinæ eßentiæ ex solutione oppositarum rationum ostenditur. c. 4.
•  
  PDF 207 Dispvt. XXXIX. Quid senserit S. Thom. de specie impressa essentiæ diuinæ.
•  
  PDF 207 Vera interpretatio sententiæ S. Tho. c. 1.
•  
  PDF 209 Diluuntur oppositiones ex eodem S. Thoma contra interpretationem prædictam. c. 2.
•  
  PDF 211 Disp. XL. An essentia Dei oculo corporeo à beatis videatur.
•  
  PDF 211 Quid de hæc re senseret August. c. 1.
•  
  PDF 212 Deum non posse oculo corporeo videri. c. 2.
•  
  PDF 212 Obiectiones ex locis scripturæ depromptæ. c. 3.
•  
  PDF 215 Disp. XLI. An intellectus creatus propriæ virtute Deum videre possit.
•  
  PDF 215 Contra errorem Armenorum statuitur doctrina Catholica. cap. 1.
•  
  PDF 217 Virtute naturali intellectus Deum non posse videri contra Durandum probatur. c. 2.
•  
  PDF 219 Disp. XLII. An lumen gloriæ necessarium ad videndum Deum sit habitus, vel operatio.
•  
  PDF 219 Sententia communis Scolasticorum c. 1.
•  
  PDF 219 Quid in hac re ab Ecclesia definitum sit. c. 2.
•  
  PDF 220 Dispvt. XLIII. Quem effectum habeat in mentibus Beatorum lumen gloriæ.
•  
  PDF 221 Opinio Ricardi, & aliorum. c. 1.
•  
  PDF 222 Quid Capreolus & alij Thomistæ senserint. c. 2.
•  
  PDF 222 Ostenditur contra Capreolum habitum luminis gloriæ superfluum esse, si essentia diuina suppleat vices speciei. c. 3.
•  
  PDF 223 Alia via idem ostenditur. c. 4.
•  
  PDF 224 Postremo sententia Capreoli impugnatur. c. 5.
•  
  PDF 227 Intellectum solo lumine gloriæ esse integrum principium visionis, authoritate probatur. c. 6.
•  
  PDF 228 Eadem sententia ratione confirmatur, & explicatur amplius. c. 7.
•  
  PDF 230 Diluuntur argumenta, quibus probatur lumen gloriæ superuacaneum esse. c. 8.
•  
  PDF 231 Dispvt. XLIV. Vtrum lumen gloriæ possit fieri naturale alicui creaturæ.
•  
  PDF 231 Id minime fieri posse. c. 1.
•  
  PDF 232 Visionem ipsam Dei connaturalem esse intellectui prædito lumine gloriæ. c. 2.
•  
  PDF 232 Dispvt. XLV. An præter lumen gloriæ necessarium sit lumen intellectus agentis ad videndum Deum.
•  
  PDF 232 Duæ Scholasticorum sententiæ. c. 1.
•  
  PDF 232 Verior opinio. 2. c.
•  
  PDF 233 Dispvt. XLVI. An posset sine habitu luminis gloriæ intellectus noster ad Dei visionem moueri.
•  
  PDF 233 Prior opinio Capreoli & aliorum. c. 1.
•  
  PDF 233 Verior opinio. c. 2.
•  
  PDF 235 Dispvt. XLVII. An Deus æque à Beatis videatur.
•  
  PDF 235 Stauitur contra hæreticos Catholica veritas. c. 1.
•  
  PDF 236 Expenduntur tres alij Scripturæ loci, quibus hæc eadem veritas probari solet. c. 2.
•  
  PDF 238 Quid Patres sentiant de parabola operariorum, Matthæi. 20. c. 3.
•  
  PDF 239 Explicatur parabola ex propria sententia, & satisfit argumento louiniani. c. 4.
•  
  PDF 241 Primum argumentum contra doctrinam Catholicam soluitur. c. 5.
•  
  PDF 241 Diluuntur argumenta contra eandem doctrinam. c. 6.
•  
  PDF 246 Disp. XLVIII. An videns Deum, sicuti est quæ sunt in ipso formaliter necessario videat.
•  
  PDF 246 Quid Scotus, & alij cum ipso sentiant. c. 1.
•  
  PDF 247 Communis, & verior sententia. c. 2.
•  
  PDF 248 Explicatur locus Ioan. 14. Qui videt me videt & Patrem meum. cap. 3.
•  
  PDF 249 Respondetur argumentis Scoti, c. 4.
•  
  PDF 250 Dispvt. LXIX. An quicuncque beatus in Deo videat omnia possibilia & futura.
•  
  PDF 250 Non omnia futura à Beatis videri. c. 1.
•  
  PDF 250 Non omnia poßibilia à beatis videri. c. 2.
•  
  PDF 251 Dispvt. L. An beati aliqua videant in verbo.
•  
  PDF 251 Opinio Durandi. cap. 1.
•  
  PDF 252 Quid sentiant Henricus. c. 2.
•  
  PDF 254 Sententia Thomistarum, c. 3.
•  
  PDF 254 Ratione à priori ostenditur, ex vi visionis Dei nihil creatus videri. c. 4.
•  
  PDF 256 Ab absurdo probatur, ex vi visionis Dei, nullam creaturam in ipso videri. c. 5.
•  
  PDF 259 Nullam creaturam ex vi visionis Dei, sed peculiari reuelatione videri, verior sententia est. c. 6.
•  
  PDF 260 Creaturas in Verbo diuersa cognitione, quam Deum ipsus videri cap. 7.
•  
  PDF 262 Quasnam species rerum beati in verbo cognoscant. c. 8.
•  
  PDF 262 Quæ futura Beati in Verbo videant. c. 9.
•  
  PDF 263 Dispvt. LI. Quid August. & Bernard. sentiant de gognitione creaturarum in verbo.
•  
  PDF 263 Scholasticorum variæ opiniones de mente Augustini interpretanda. cap. 1.
•  
  PDF 264 Vera sententia August. interpretatio. c. 2.
•  
  PDF 266 Posterior pars prædictæ sententiæ probatur. c. 3.
•  
  PDF 267 Oppositiones contra posteriorem partem. c. 4.
•  
  PDF 268 Dispvt. LII. An sit dogma fidei Deum à nulla creatura etiam beata comprehendi.
•  
  PDF 268 Quid apud Augustinum, & aliore Patres dicatur comprehensio. c. 1.
•  
  PDF 269 Quid de comprehensione Dei scriptura doceat. c. 2.
•  
  PDF 270 Quid sentiant Latini Patres de hac re. c. 3.
•  
  PDF 273 Dispvt. LIII. An Deus sicut clarè videri, sic etiam comprehendi à creatura possit.
•  
  PDF 273 Qua ratione Franciscus Victoria, & alij recentiores incomprehensibilitatem Dei adstruant. c. 1.
•  
  PDF 274 Quo pacto S. Thomas, & alij Scholastici incomprehensibilitatem Dei explicent. c. 2.
•  
  PDF 275 Sententia Ochami & nominalium circa idem. c. 3.
•  
  PDF 276 Facilio explicatio incomprehensibilitatis. cap. 4.
•  
  PDF 279 Dispvt. LIV. An aliquæ creaturæ secundum proprias rationes formales succesiue in Verbo videantur.
•  
  PDF 279 Duæ oppositæ Thomistarum sententiæ. cap. 1.
•  
  PDF 280 Verior opinio. cap. 2.
•  
  PDF 282 Dispvt. LV. An Moyses in hac vita mortali clare viderit essentiam Dei.
•  
  PDF 283 Sententia August. & S. Thomæ. cap. 1.
•  
  PDF 283 Moyses in hac vita non vidit clare Dei essentiam sicuti est. cap. 2.
•  
  PDF 284 Ex scriptura Exodi 33. non solum non constat Moysem essentiam Dei clare vidisse, sed oppositum etiam non obscure colligitur. cap. 3.
•  
  PDF 285 Quid Moyses petiuit illis verbis Exodi 33. Ostende mihi gloriam tuam. c. 4.
•  
  PDF 287 Ex Numerorum 22. non constat Moysi fuisse clare reuelatam essentiam Dei. cap. 5.
•  
  PDF 288 Dispvt. LVI. An Paulus viderit clare essentiam Dei sicuti est.
•  
  PDF 288 Duæ oppositæ sententiæ. c. 1.
•  
  PDF 289 De aliis, quibus nonnulli putant, concessam fuisse claram essentia Dei visionem. c. 2.
•  
  PDF 292 Dispvt. LVII. An essentia Dei aliquo nomine significari possit sicuti est, & (vt aiunt) quidditatiue.
•  
  PDF 292 Variæ opiniones Theologorum. c. 1.
•  
  PDF 293 Non solum Beati, sed viatores etiam possint Deo nomen imponere, quod ipsum essentialiter & quidditatiue significet. cap. 2.
•  
  PDF 295 Explicatur amplius præcedens doctrina. c. 3.
•  
  PDF 308 Dispvt. LVIII. Circa doctrinam articuli.
•  
  PDF 308 Quid senserint Patres de hoc nomine, Deus. c. 1.
•  
  PDF 308 Sententia S. Thomæ de eadem re cap. 2.
•  
  PDF 309 Qua ratione nomen, Deus, dici poßit connotatiuum. c. 3.
•  
  PDF 313 Dispvt. LIX. An idem sit nomen Qui est, & tetragrammaton, quod vulgo dicitur Iehóua.
•  
  PDF 313 Duæ sententiæ de hac re. c. 1.
•  
  PDF 313 Verior opinio. c. 2.
•  
  PDF 314 Posterior pars opinionis, Nomen qui est, & tetragrammaton idem esse. c. 3.
•  
  PDF 323 Dispvt. LX. An Deus res omnes cognoscat in seipso.
•  
  PDF 323 Duæ oppositæ sententiæ. c. 1.
•  
  PDF 323 Deum non videre creaturas omnes in seipso tanquam in causa, probabilior opinio est. c. 2.
•  
  PDF 324 Deum in se tanquam in speculo creaturas videre. c. 3.
•  
  PDF 325 Soluuntur argumenta primæ & secundæ sententiæ. c. 4.
•  
  PDF 328 Dispvt. LXI. An scientia Dei sit non entium.
•  
  PDF 328 Notationes quædam pro solutione quæstionis. cap. 1.
•  
  PDF 329 Quomodo non ens ad intellectum Dei referatur. c. 2.
•  
  PDF 330 Dispvt. LXII. An Deus per suam bonitatem cognoscere possit malum quodcunque culpæ.
•  
  PDF 330 Sententia quorundam Thomistarum. c. 1.
•  
  PDF 331 Deum non per se, sed per oppositam virtutem intelligere omne peccatum. c. 2.
•  
  PDF 334 Dispvt. LXIII. An Deus cognoscat actu infinita, non solum possibilia, sed etiam futura.
•  
  PDF 334 Opinio Almaini, & recentiorum. c. 1.
•  
  PDF 334 Sententia opposita probabilior. c. 2.
•  
  PDF 336 Respondetur argumentis prioris sententiæ. c. 3.
•  
  PDF 338 Dispvt. LXIV. An Deus certo sciat futura contingentia ex ipsorum præsentia reali in æternitate.
•  
  PDF 338 Secundum fidem Catholicam, & philosophicam rationem Deum præscire omnia futura. c. 1.
•  
  PDF 339 Ex sententia Ricardi, & aliquorum Thomistarum futuræ contingentia præsentia sunt in æternitate, & inde certo à Deo cognoscuntur. c. 2.
•  
  PDF 341 Res non esse realiter præsentes æternitati ab æterno, nec talem præsentiam esse rationem certitudinis scientiæ Dei verior opinio fert. c. 3.
•  
  PDF 343 Satisfit argumentis prioris sententiæ. c. 4.
•  
  PDF 344 Quid de hac præsentia senserit S. Thom. c. 5.
•  
  PDF 345 Dispvt. LXV. An aliqua ratio certitudinis scientiæ, qua Deus nouit futura, assignari possit.
•  
  PDF 345 Variæ Scholasticorum opiniones. cap. 1.
•  
  PDF 346 Ex decreto voluntatis Dei sufficiens causa, remota tamen certitudinis scientiæ aßignari potest. cap. 2.
•  
  PDF 348 Solutio obiectionum contra hanc sententiam, c. 3.
•  
  PDF 349 Ex veritate futurorum, & infinitate intellectus Dei, optime infertur certitudo scientiæ ipsius, cap. 4.
•  
  PDF 350 Dispvt. LXVI. An propositio singularis de futuro contingenti sit vera.
•  
  PDF 350 Quid senserint Arist. & de Scholastici nonnulli. c. 1.
•  
  PDF 352 Secundum fidem nostram in contradictionibus singularibus de futuro contingenti, altera pars distincte vera est, altera falsa est. c. 2.
•  
  PDF 353 Ratione philosophica eadem veritas probatur. c. 3.
•  
  PDF 354 Solutio rationum prioris sententiæ. c. 4.
•  
  PDF 354 Disp. LXVII. An futura sub conditione à Deo certo cognoscantur.
•  
  PDF 354 Quorundam Theologorum nostri temporis opinio c. 1.
•  
  PDF 355 Non minus certo futura sub conditione quam absolute futura à Deo cognosci, authoritate probatur, c. 2.
•  
  PDF 356 Eadem sane ratione confirmatur, c. 3.
•  
  PDF 358 Diluuntur argumenta oppositæ opinionis. c. 4.
•  
  PDF 360 Dispvt. LXVIII. An præscientia Dei tollat arbitrij nostri. libertatem.
•  
  PDF 360 Catholica doctrina contra hæreticos exponitur. cap. 1.
•  
  PDF 362 Prius argumentum VVicleffi contra nostram libertatem, cui Catholici varie respondent, c. 2.
•  
  PDF 363 Duæ aliæ eiusdem argumenti solutiones. c. 3.
•  
  PDF 364 Vera solutio argumenti VVicleffi, c. 4.
•  
  PDF 366 Posterius argumentum WWicleffi contra eandem libertatem, cap. 5.
•  
  PDF 367 Ideo rem futuram à Deo certo cognosci, quia futura est, non contra, c. 6.
•  
  PDF 370 Corollaria totius disputationis, c. 7.
•  
  PDF 376 Dispvt. LXIX. Circa doctrinam articuli.
•  
  PDF 376 Quid senserit Scotus. c. 1.
•  
  PDF 376 Vera sententia, cap. 2.
•  
  PDF 378 Dispvt. LXX. Quo pacto creaturæ in Deo esse dicantur.
•  
  PDF 378 Quid senserit Ioannes VVicleffus, c. 1.
•  
  PDF 378 Catholica veritas vontra VVicleffum probatur, c. 2.
•  
  PDF 380 Disp. LXXI. An essentia diuina, vel res creata obiectiue in mente Dei veram habeat rationem ideæ.
•  
  PDF 380 Opinio Scoti, Durandi, & quorundam Nominalium. c. 1.
•  
  PDF 381 Essentiam Dei, non rem obiectam diuini intellectui esse ideam, verior sententia est. c. 2.
•  
  PDF 383 Disp. LXXII. Qua ratione essentia Dei sit idea creaturam.
•  
  PDF 383 Variæ Scholasticorum sententiæ. c. 1.
•  
  PDF 384 Essentiam Dei, prout est cognitio, & similitudo quasi expressa creaturarum, esse earum ideam, probabilior opinio fert, c. 2.
•  
  PDF 387 Disp. LXXIII. Quo pacto in Deo sint plures ideæ.
•  
  PDF 387 In Deo sunt plures ideæ sola ratione distinctæ. c. 1.
•  
  PDF 387 Ideas in Deo non distingui intellectu diuino nec humano videntis Deum, sed viatoris solum. c. 2.
•  
  PDF 388 Non dicuntur in Deo esse plures artes, aut scientiæ, sicut dicuntur esse plures ideæ. c. 3.
•  
  PDF 390 Disp. LXXIV. Circa doctrinam articuli.
•  
  PDF 391 Idea, & exemply pertinet ad practicam scientiam: at vero idea potest etiam pertinere ad speculatiuam. c. 1.
•  
  PDF 391 Non tantum specierum & generum, sed indiuiduorum etiam singulas ideas in Deo esse. c. 2.
•  
  PDF 392 Materiæ, & accidentium, quæ realiter distinguuntur 'a substantia peculiares ideæ ponendæ sunt. c. 3.
•  
  PDF 395 Disp. LXXV. An veritas intellectus solum sit in compositione, & diuisione.
•  
  PDF 395 Sententia Ferrariensis, & aliorum. c. 1.
•  
  PDF 396 Prædicta sententia refellitur, & opposita testimoniis, præsertim Aristotelis probatur. c. 2.
•  
  PDF 399 Rationibus probatur posterior opinio. c. 2.
•  
  PDF 400 Respondetur argumentis prioris sententiæ. c. 4.
•  
  PDF 401 Disp. LXXVI. Vtrum hæc veritas enuntiationis sit conuenientia conceptus formalis, an obieciui cum reipsa.
•  
  PDF 401 Veritas intellectus est conformatio conceptus obiectiui cum re, cap. 1.
•  
  PDF 402 Corollaria superioris doctrinæ. c. 2.
•  
  PDF 405 Disp. LXXVII. Quo pacto veritas sit in rebus extra intellectum.
•  
  PDF 405 Quid senserit Ferrariensis. c. 1.
•  
  PDF 405 Refutatur opinio præcedens. c. 2.
•  
  PDF 407 Opinio Capreoli, & Soncinatis. c. 3.
•  
  PDF 407 Probabilior sententia. c. 4.
•  
  PDF 408 Ex præcedentibus elucidatur doctrina articuli 3. & 4. huius quæstionis c. 5.
•  
  PDF 413 Disp. LXXVIII. Circa doctrinam horum articulorum.
•  
  PDF 413 Sententia S. Thomæ. c. 1.
•  
  PDF 414 Probabilior opinio. c. 2.
•  
  PDF 428 Dispvt. LXXIX. An Deus necessario velit omnia, quæ vult.
•  
  PDF 428 Opinio Alexandri, Sancti Thomæ, & Bonauenturæ. c. 1.
•  
  PDF 429 Voluntatem Dei necessario ferri in res poßibiles, libere tamen in res futuras, probabilius est. c. 2.
•  
  PDF 430 Notationes ad elucidationem doctrinæ superioris. c. 3.
•  
  PDF 432 Disp. LXXX. An velle liberum Dei sit aliquid in ipso formaliter.
•  
  PDF 432 Variæ opiniones Scholasticorum. c. 1.
•  
  PDF 433 Velle Diuinum esse ipsammet essentiam Dei peculiari modo à nobis intellectam, & significatam, verior opinio est. c. 2.
•  
  PDF 436 Disp. LXXXI. An voluntas Dei sit propinquior causa rerum, quam intellectus.
•  
  PDF 436 Deum extra operari per voluntatem, non per naturam, fide Catholica certum est. c. 1.
•  
  PDF 437 Voluntatem Dei eße propiniquiorem causam rerum, quam intellectum. c. 2.
•  
  PDF 439 Disp. LXXXII. An voluntatis Dei possit aliqua causa, aut saltem ratio finalis assignari.
•  
  PDF 439 Duæ opiniones Theologorum cap. 1.
•  
  PDF 440 Deo nihil aliud esse rationem volendi præter suam bonitatem, verior sententia est. c. 2.
•  
  PDF 441 Aßignanda esse instantia prioris, & posterioris, in decreto Dei. c. 3.
•  
  PDF 442 In modo distinguendi & ordinandi instantia rationis in diuino decreto, varie sentiunt auctores. c. 4.
•  
  PDF 442 Hæc instantia secundum ordinem obiectorum inter se aßignanda sunt. c. 5.
•  
  PDF 444 Ex sola Dei voluntate sine connexione rerum inter se non debent instantia ordinari. c. 6.
•  
  PDF 447 Disp. LXXXIII. An sit aliqua voluntas beneplaciti in Deo, quæ non semper impleatur.
•  
  PDF 447 Ex sententia Alexand. Bonauent. & aliorum, omnem voluntatem beneplaciti impleri. c. 1.
•  
  PDF 448 Deum habere voluntatem beneplaciti circa salutem & rectam omnium hominum vitam, verior opinio fert. cap. 2.
•  
  PDF 449 Cur hæc voluntas dicatur antecendens. c. 3.
•  
  PDF 451 Quo pacto voluntas, quam Deus de salute hominum antecedentem habet, absolutæ sit, & hihilominus non semper impleatur. c. 4.
•  
  PDF 453 Diluuntur argumenta prioris sententiæ. c. 5.
•  
  PDF 462 Disp. LXXXIV. De affectibus voluntatis Dei in vniuersum.
•  
  PDF 462 Quinam affectus Deo non conueniant. c. 1.
•  
  PDF 463 De amore Dei. c. 2.
•  
  PDF 464 Affectum odij Deo conuenire. c. 3.
•  
  PDF 465 De ira Dei. c. 4.
•  
  PDF 470 Dispvt. LXXXV. An in Deo sit iustitia commutatiua.
•  
  PDF 471 Recens quorundam Theologorum opinio. c. 1.
•  
  PDF 471 Iustitiam communitatiuam secundum proprietatem in Deo non esse, verior sententia est, & omnium Theologorum consensu probata c. 2.
•  
  PDF 473 Præmittuntur quædam in confirmationem præcedentis sententiæ. c. 3.
•  
  PDF 474 In Deo non esse iustitiam communitatiuam ex ratione dati & accepti, probatur. c. 4.
•  
  PDF 476 Ex conditione Dei, & creaturæ idem ostenditur. c. 5.
•  
  PDF 477 Nullam ex promißione obligationem iustitiæ propriæ in Deo oriri. c. 6.
•  
  PDF 480 Soluuntur argumenta prioris sententiæ. c. 7.
•  
  PDF 481 Dispvt. LXXXVI. An Deo conueniat iustitia distributiua.
•  
  PDF 481 Quorundam Theologorum sententia. c. 1.
•  
  PDF 482 Iustitiam distributiuam proprie in Deo non esse auctoritate Scholasticorum, & aliorum probatur. c. 2.
•  
  PDF 483 Ratione probatur præcedens sententia. c. 3.
•  
  PDF 486 Diluuntur argumenta aduersariorum. c. 4.
•  
  PDF 492 Disp. LXXXVII. Vtrum prouidentia, quam Deus de rebus habet, sit operatio intellectus, an voluntatis.
•  
  PDF 492 Errores circa Dei prouidentiam. cap. 1.
•  
  PDF 493 Prouidentiam, seu prædestinationem esse operationem intellectus, senserunt nonnulli Scholastici. c. 2.
•  
  PDF 494 Ex aliorum sententia prouidentia seu prædestinatio est actus voluntatis. c. 3.
•  
  PDF 495 Prouidentia Dei non semper consequitur finem, ad quem ordinat & præparat media. c. 4.
•  
  PDF 496 Prædestinatio non est pars subiectiua prouidentia. c. 5.
•  
  PDF 503 Qvæstio XXIII. De Prædestinatione. Præfatio in totam quæstionem.
•  
  PDF 503 Dispvt. LXXXVIII. De natura gratiæ & variis modis illius.
•  
  PDF 503 Quid sit gratia per Christum. cap. 1.
•  
  PDF 505 Quotuplex sit auxilium gratiæ per Christum. c. 2.
•  
  PDF 505 Sententia Andreæ de Vega, & S. Thomæ, de gratia operante, & cooperante. c. 3.
•  
  PDF 506 Quid de hac re senserunt Gregorius Ariminensis, & alij recentiores, c. 4.
•  
  PDF 507 Confutatur opinio Ariminensis. c. 5.
•  
  PDF 507 Vera Patrum sententia de gratia operante, & cooperante. cap. 6.
•  
  PDF 509 Eadem veritas augustini testimoniis confirmatur. c. 7.
•  
  PDF 510 Explicantur testimonia Augustini, quæ Gregorius Ariminensis pro se adduxit. c. 8.
•  
  PDF 511 De varijs nominibus gratiæ operantis, & cooperantis. c. 9.
•  
  PDF 513 Quid sit gratia subsequens. c. 10.
•  
  PDF 515 De auxilio gratiæ efficaci, & sufficienti. c. 11.
•  
  PDF 519 Dispvt. LXXXIX. An electio ad beatitudinem præcesserit prædestinationem meritorum.
•  
  PDF 520 Sententia quorundam Scholasticorum. c. 1.
•  
  PDF 521 Electionem efficacem ad gloriam factam fuisse ex meritis gratiæ, præuisis, authoritate Scholasticorum, & Scripturæ probatur. c. 2.
•  
  PDF 523 Quibus Patrum testimonijs eadem sententiæ ab aliis probetur. cap. 3.
•  
  PDF 524 Quid contra Pelagianos, & Semipelagianos, de electione nostra contendat Augustinus. c. 4.
•  
  PDF 526 Notantur aliqua, quibus magis aperta fiat sententia Semipelagianorum. c. 5.
•  
  PDF 529 Electionem ad gloriam ex meritis gratiæ præuisis facta[m]putat Augustinus. cap. 6.
•  
  PDF 531 Exploduntur oppositiones, quibus recentiores hæc Augustini testimonia infirmare nituntur. c. 7.
•  
  PDF 534 Nihil contra hanc electionem ex meritis docuisse Augustinum. cap. 8.
•  
  PDF 537 Electio ad gloriam post merita, à priori probatur. c. 9.
•  
  PDF 540 Eadem sententia ex libertate arbitrij ostenditur. c. 10.
•  
  PDF 543 Eadem opinio ex virtute, & efficacitate meritorum monstratur. c. 11.
•  
  PDF 547 Respondetur testimoniis, quæ probant electionem ad gloriam factam ante merita. c. 12.
•  
  PDF 548 Diluuntur duæ rationes eiusdem opinionis. c. 13.
•  
  PDF 551 Dips. XC. An saltem aliqui eximie à Deo dilecti, ad gloriam electi fuerint ante præuisa merita.
•  
  PDF 551 Opinio Ochami, Gabrielis & Catherini. c. 1.
•  
  PDF 552 Tam homines, quam Angelos omnes post merita gratiæ ad beatitudinem electos fuisse, contra Catherinum asseritur. cap. 2.
•  
  PDF 553 Cætera, quæ Catherinus in sua opinione docet, obiter impunantur. cap. 3.
•  
  PDF 556 Dispvt. XCI. An diuinæ prædestinationis ex parte prædestinatorum sit aliqua causa.
•  
  PDF 557 Explicatur status controuersiæ. c. 1.
•  
  PDF 558 Varij errores Hæreticorum. c. 2.
•  
  PDF 559 Quosdam ex meritis gratiæ condignis prædestinatos fuisse docuerunt Ocham & Gabriel; alij verodoctores ad gloriam omnes sic prædestinatos, arbitrantur. c. 3.
•  
  PDF 561 Prædestinationis dari causam finalem ex parte prædestinati, sed non meritoriam, aut disponentem, putauit Durandus. c. 4.
•  
  PDF 562 Prædestinationis dari meritum congruum ex auxilio gratiæ, senserunt Bonauentura, & Ianellus. c. 5.
•  
  PDF 563 Prædestinationis primæ gratiæ causam esse bonum vusm futurum ipsius gratiæ, existimauit Alexan. c. 6.
•  
  PDF 566 Henricus, & alij concedunt in nobis causam solum, aut conditionem, sine qua non, nostræ prædestinationis. c. 7.
•  
  PDF 566 Maßilienses cum Caßiano, & Græcis Patribus, initium primæ gratiæ, & prædestinationis ex nostro libero arbitrio esse dixerunt. c. 8.
•  
  PDF 568 Theologi nostri varie hos Patres ab hac opinione defendunt. c. 6.
•  
  PDF 571 Scholastici etiam nonnulli Maßiliensibus re ipsa consentiunt, licet de prædestinatione verbis aliud indice[n]t. c. 10.
•  
  PDF 574 Nullam causam aut initium prædestinationis gratiæ ex nobis esse, contra Maßiliensis auctoritate probatur. c. 11.
•  
  PDF 579 Eodem modo atque Maßilienses sentire eos, qui ex nobis concedunt opera bona moralia esse initium gratiæ, authoritate etiam ostenditur. c. 12.
•  
  PDF 581 Eadem veritas Scripturæ testimoniis confirmatur. c. 13.
•  
  PDF 582 Eadem Catholica sententia ratione à priori monstratur. cap. 14.
•  
  PDF 584 Ratio eiusdem sententiæ à posteriori. c. 15.
•  
  PDF 587 Quædam aduersariorum objectio. c. 16.
•  
  PDF 588 Argumenta Maßiliensium contra Augustinum. c. 17.
•  
  PDF 590 Testimonia quædam contra nostram sententiam allata explicantur. c. 18.
•  
  PDF 593 Dispvt. XCII. An prædestinatio gratiæ Dei sit in potestate prædestinati.
•  
  PDF 593 Quorundam Recentiorum opinio. c. 1.
•  
  PDF 593 Prædestinationem non esse in nostra potestate, verior sententia est. c. 2.
•  
  PDF 595 Soluuntur argumenta priori sententiæ. c. 3.
•  
  PDF 595 Dispvt. XCIII. Quinam sint effectus prædestinationis.
•  
  PDF 596 Varij effectus prædestinationis numerantur. c. 1.
•  
  PDF 597 Neque peccatum, neque permißionem illius esse effectum prædestinationis. c. 2.
•  
  PDF 599 Iustificatio & merita, quæ peccato mortali impediuntur, quodam modo sunt effectus prædestinationis, quodam modo non. c. 3.
•  
  PDF 600 Quædam bona naturalia sint effectus prædestinationis. cap. 4.
•  
  PDF 605 Dispvt. XCIV. An meritum, & orationes Christi, vel Sancti alicuis fuerint promeritæ nostram prædestinationem & electionem.
•  
  PDF 605 Variæ Scholasticorum opiniones. c. 1.
•  
  PDF 606 Meritum Christi fuisse causam nostræ prædestinationis & electionis auctoritate probatur. c. 2.
•  
  PDF 608 Christum meruisse nostram electionem, ratione probatur. cap. 3.
•  
  PDF 611 Merita Christi fuisse causam nostræ prædestinationis, ratione ostenditur. c. 4.
•  
  PDF 613 Diluuntur aduersariorum oppositiones. c. 5.
•  
  PDF 616 Dispvt. XCV. An reprobationis ex parte reprobi detur aliqua causa.
•  
  PDF 616 Reprobationis nullam dari causam ex parte reprobi, senserunt Durandus, Gregorius, & alij cap. 1.
•  
  PDF 617 Opinio Scoti, & aliorum. c. 2.
•  
  PDF 618 Peccatum originale causam esse reprobationis, recentiores arbitrantur. c. 3.
•  
  PDF 619 Notationes quædam pro explicatione verioris sententiæ. cap. 4.
•  
  PDF 621 De causa reprobationis in adultis verior opinio. c. 5.
•  
  PDF 623 De causa reprobationis paruulorum quid sentiendum sit. cap. 6.
•  
  PDF 625 Explicantur testimonia allata pro prima sententia. c. 7.
•  
  PDF 626 Expenditur locus ad Romanos 9. de Iacob & Esau. c. 8.
•  
  PDF 627 Respondetur rationibus pro eadem opinione adductis. c. 9.
•  
  PDF 630 Quo pacto Deus sit causa obdurationis. c. 10.
•  
  PDF 632 Dispvt. XCVI. An omnibus paruulis prouiderit Deus remedia sufficientia ad salutem.
•  
  PDF 632 Huiusmodi remedia omnibus paruulis fuisse præuisa, nonnulli opinantur. c. 1.
•  
  PDF 633 Communis & verior sententia. c. 2.
•  
  PDF 634 Diluuntur rationes prioris opinionis. c. 3.
•  
  PDF 635 Dispvt. XCVII. An omnibus adultis Deus auxilia sufficientia ad salutem prouiderit.
•  
  PDF 635 Error Amacani. cap. 1.
•  
  PDF 637 Sufficiens auxilium propter priora peccata adultis nonnunquam denegari, senserunt Henricus, & alij. c. 2.
•  
  PDF 638 Auxilium sufficiens nemini in hac vita deesse, verior sententia est. c. 3.
•  
  PDF 639 Ad obseruationem præcepti occurentis, & vincendam imminentem tentationem nulli sufficiens auxilium deesse. c. 4.
•  
  PDF 640 Ad oœnitentiam, & ad fidem non omnibus momentis, sed certis temporibus Deus confert auxilium sufficiens. cap. 5.
•  
  PDF 642 Diluuntur argumenta prioris sententiæ. c. 6.
•  
  PDF 643 Disp. XCVIII. An omnes, qui vocationi consentiunt, peculiari gratia excitentur.
•  
  PDF 643 Ex duobus æquali gratia excitatis interdum vnum consentire, alium repugnare, recentiores quidam autumant. cap. 1.
•  
  PDF 644 Præcedens sententia tripliciter intellecta reiicitur. c. 2.
•  
  PDF 646 Eum, qui respondet vocationi, maiori gratia præueniente fuisse excitatum, quam qui resistit, Scripturæ testimoniis probatur. c. 3.
•  
  PDF 647 Testimonia Patrum pro eadem sententia. c. 4.
•  
  PDF 650 Explicatio triplex præcedentis opinionis refellitur. c. 5.
•  
  PDF 652 Vera eiusdem sententia expositio, & confirmatio. c. 6.
•  
  PDF 654 Respondetur testimoniis prioris sententiæ. c. 7.
•  
  PDF 655 Solutio rationum eiusdem opinionis. c. 8.
•  
  PDF 657 Disp. XCIX. An certitudo prædestinationis, & reprobationis cum libertate nostra recte conster.
•  
  PDF 657 Statuitur doctrina Catholica contra hæreticos. c. 1.
•  
  PDF 658 Opiniones Durandis, Caietani, & Ioanniis Medinæ. c. 2.
•  
  PDF 659 Quarta sententia antiquorum Scholasticorum. c. 3.
•  
  PDF 661 Quinta & sexta opinio recentiorum. c. 4.
•  
  PDF 664 Duæ aliæ Theologorum opiniones. c. 5.
•  
  PDF 665 Vera sententia, & ratio concordiæ arbitrij nostri cum præfinitione Dei. c. 6.
•  
  PDF 667 Præfinitionem Dei in præscientia non esse priorem determinatione nostræ voluntatis ratione ostenditur. c. 7.
•  
  PDF 669 Corollaria præcedentis doctrinæ. c. 8.
•  
  PDF 670 Dispvt. C. An, si prima causa necessario operatur, nostra voluntas libere posset moueri.
•  
  PDF 670 Opinio Scoti cap. 1.
•  
  PDF 671 Quid senserint Gabriel, & Corduba. c. 2.
•  
  PDF 671 Verior sententia Caietani, & Camerarij. cap. 3.
•  
  PDF 672 Etiamsi nulla causa esset libera, effectus aliqui essent quodammodo contingentes. c. 4.
•  
  PDF 673 Dispvt. CI. Quo pacto numerus prædestinatorum certus sit.
•  
  PDF 674 Duæ Scholasticorum sententiæ. c.1.
•  
  PDF 674 Postrema sententia. c. 2.
•  
  PDF 675 Quomodo vere dicatur, Reprobus non potest saluari, & prædestinatus, aut saluandus non potest damnari. c. 3.
•  
  PDF 676 Plures esse reprobos, quam prædestinatos. c. 4.
•  
  PDF 681 Dispvt. CII. An potentia Dei aliquo modo ab eius scientia, & voluntate differat.
•  
  PDF 681 Status controuersiæ cap. 1.
•  
  PDF 682 Quid senserit Durandus. c. 2.
•  
  PDF 682 Potentiam in Deo formaliter esse scientiam, & voluntatem, verior opinio fert. c. 3.
•  
  PDF 684 Quomodo potentia in Deo sit scientia, & intellectus. c. 4.
•  
  PDF 685 Respondetur argumentis Durandi. c. 5.
•  
  PDF 685 Explicatur doctrina Sancti Thomæ in solutionibus argumentorum. c. 6.
•  
  PDF 687 Disp. CIII. Quid sit infinitas potentiæ Dei, & qua ratione distinguatur.
•  
  PDF 687 Variæ opiniones. cap. 1.
•  
  PDF 688 Facilior explicatio, & demonstratio infinitatis potentia Dei. c. 2.
•  
  PDF 689 Argumentum contra prædictam sententiam. c. 3.
•  
  PDF 692 Dispvt. CIV. Cur dicatur Deus omipotentes.
•  
  PDF 692 Status controuersiæ. cap. 1.
•  
  PDF 693 Quid senserint Gabriel, & Scotus. cap. 2.
•  
  PDF 693 Opinio Scoti. cap. 3.
•  
  PDF 694 Verior sententia. c. 4.
•  
  PDF 695 Quomodo omnipotentia versetur circa non ens. c. 5.
•  
  PDF 696 Neque relationem omnipotentiæ, neque aliquam alians ad creaturas esse reale in Deo. c. 6.
•  
  PDF 699 Dispvt. CV. An Deus facere possit, vt præterita non fuerint.
•  
  PDF 699 Duæ oppositæ sententiæ. cap. 1.
•  
  PDF 699 Quo pacto in Deo ad præteritum non sit potentia. c. 2.
•  
  PDF 702 Disp. CVI. An possit Deus præter ea, quæ fecit, aut facturus est, alia etiam producere.
•  
  PDF 702 Quo pacto Deus ex neceßitate iustitiæ operetur. c. 1.
•  
  PDF 703 Quæ dicatur potentia ordinata, & quæ absoluta. c. 2.
•  
  PDF 703 Deum posse facere plura, quam fecit, fide Catholica certum est. cap. 3.
•  
  PDF 704 Non modo infinita indiuidua, sed etiam infinitas species à Deo fieri posse. c. 4.
•  
  PDF 705 Disp. CVII. An Deus possit facere meliora, quam fecit.
•  
  PDF 705 Potest Deus producere vniuersum quoad aliquas partes perfectius, quam produxit. cap. 1.
•  
  PDF 706 Posse fieri aliud vniuersum melius constans substantiis omnibus diuersis, certum est. cap. 2.
•  
  PDF 706 Hoc vniuersum permanentibus partibus, quas habet perfici posse. cap. 3.
•  
  PDF  Index Dispvtationvm Et Capitvm Quæ in hoc primo Tomo I. Partis continentur.
•  
  PDF  Index Locorvm S. Scriptvræ, Qvæ In Hoc Primo Tomo Avt Allegantvr, Avt Ex Professo Explicantvr.
•  
  PDF  Index Rervm Omnivm Qvæ In Hoc Volvmine Continentvr.
•  
  PDF  Imprint
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Back cover
•  
  PDF  Spine
•  
  PDF  Vorderschnitt
•  
  PDF Tomvs Secvndvs. Complectens Quæstiones à XXVII. vsque ad LXIV. & à Quæstione CVI. vsque ad CXIV.