Clypevs Theologiæ Thomisticæ. Continens Tractatus de erroribus Pelagianorum, de Gratia, de Iustificatione & Merito, de Virtutibus Theologicis, & quatuor Cardinalibus, ac de ineffabili [...] / Avthore P.F. Ioanne Baptista Gonet, Biterrensi, Ordinis FF. Prædicatorum, Provinciæ Tolosanæ, Strictoris Observantiæ, in Academia Burdigalensi Antecessore. Parisiis : Bertier et de la Court, 1669- : Tomvs Qvartvs. Parisiis : Bertier et de la Court, 1669
Content
- PDF Tomvs Primvs. Continens Tractatus de attributis, de visione Beatifica, de scientia Dei, ac de ejus voluntate, & Providentia
- PDF Tomvs Qvartvs. Continens Tractatus de erroribus Pelagianorum, de Gratia, de Iustificatione & Merito, de Virtutibus Theologicis, & quatuor Cardinalibus, ac de ineffabili mysterio Incarnationis
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF Leerseiten
- PDF Title page
- PDF Index Tomi Qvarti Continentis Tractatvs
- PDF 1 [Secunda pars Clypei Theologiæ Thomisticæ]
- PDF 1 Tract. VII. De hæresi Pelagiana & Semipelagiana, præambulus ad tractatum de gratia,
- PDF 1 Præfatio,
- PDF 3 Disp. I. De hæresi Pelagiana,
- PDF 3 Art. I. Origo Pelagianæ hæresis recensentur,
- PDF 4 Art. II. Varij status Pelagianæ hæresis recensentur,
- PDF 6 Art. III. An & quam gratiam interiorem Pelagius admiserit?
- PDF 10 Art. IV. An Pelagiani veram Christi gratiam quæ facit velle & operari, tandem aliquando admiserint?
- PDF 12 Art. V. Qui fuerint Pelagianorum errores circa liberum arbitrium?
- PDF 13 Disp. II. De Hæresi Semipelagiana,
- PDF 13 Art. I. Origo Semipelagianæ hæresis describitur,
- PDF 15 Art. II. Præcipua Semipelagianorum dogmata recensentur,
- PDF 15 §. I. Quid de prædestinatione Semipelagiani docuerint?
- PDF 16 §. II. Quid de viribus liberi arbitrij, initio fidei, & postrema in fide & sanctitate perseverantia, Semipelagiani senserint?
- PDF 17 Art. III. An Semipelagiani initium fidei & bonæ voluntatis in nuda natura posuerint, vel gratiam aliquam internam, sed non idoneam, ei adjunxerint?
- PDF 20 Art. IV. Quam vim merendi tribuerint Semipelagiani initio fidei & bon voluntatis? an de congruo tantùm, an de condigno?
- PDF 21 Art. V. Qui fuerint Semipelagianæ hærefis Auctores, vel Sectatores pręcipui?
- PDF 21 §. I. De Vitali Carthaginensi,
- PDF 21 §. II. De Cassiano,
- PDF 22 §. III. De Fausto Regiensi,
- PDF 22 §. IV. De Gennadio,
- PDF 23 §. V. De Severo Sulpicio,
- PDF 23 §. VI. De Ioanne Chrysostomo,
- PDF 23 §. VII. De Vincentio Lyrinensi,
- PDF 23 Art. VI. Canones secundi Concilij Arausicani contra Semipelagianos,
- PDF 24 Canon I. De gratia & libero arbitrio,
- PDF 24 Canon II. Quod prævaricatio Adæ omnes infecerit,
- PDF 24 Canon III. De gratia Dei,
- PDF 24 Canon IV. De purgatione peccati,
- PDF 24 Canon V. Quod ad fidem & regenerationem baptismatis per gratiæ donum perveniamus,
- PDF 24 Canon VI. Quod gratiâ Dei sumus id quod sumus,
- PDF 24 Canon VII. Quod non sumus idonei cogitare aliquid à nobis, quasi ex nobis,
- PDF 24 Canon VIII. Nemo per semetipsum salutis æternæ mysterium potest conquirere,
- PDF 25 Canon IX. De adjutorio Dei,
- PDF 25 Canon X. De eodem,
- PDF 25 Canon XI. De obligatione votorum,
- PDF 25 Canon XII. Quales nos diligit Deus,
- PDF 25 Canon XIII. De reparatione liberi arbitrij,
- PDF 25 Canon XIV. De misericordia Dei,
- PDF 25 Canon XV. De mutatione prævaricationis Adæ,
- PDF 25 Canon XVI. Quod nemo gloriatur de substantia sua,
- PDF 25 Canon XVII. De fortitudine Christiana,
- PDF 25 Canon XVIII. De mercede boni operis,
- PDF 25 Canon XIX. Neminem nisi miserante Deo salvari,
- PDF 25 Canon XX. Nihil boni hominem posse sine Deo,
- PDF 25 Canon XXI. De natura & gratia,
- PDF 25 Canon XXII. De his quæhominum propria sunt.
- PDF 25 Canon XXIII. De voluntate Dei & hominis,
- PDF 26 Canon XXIV. De palmitibus vitis,
- PDF 26 Canon XXV. De dilectione quâ diligimus Deum,
- PDF 27 Tractvs Octavvs. De gratia,
- PDF 27 Præfatio,
- PDF 28 Disp. I. De necessitate gratiæ,
- PDF 28 Art. I. An homo in statu naturæ lapsæ possit sine gratia, seu speciali auxilio, omnes veritates naturales, tam speculativas, quàm practicas cognoscere?
- PDF 28 [§. I. Quibusdam præmissis, referuntur senteniæ.]
- PDF 29 §. II. Prima opinio rejicitur,
- PDF 31 §. III. Solvuntur objectiones,
- PDF 33 §. IV. Refelluntur aliæ sententiæ, & vera statuitur,
- PDF 34 §. VI. Præcipua Adversariorum argumenta solvuntur,
- PDF 36 §. VII. Corollaria notatu digna,
- PDF 38 Art. II. An, & quæ gratia, ad cognoscendas veritates supernaturales, seu ad assentiendum mysteriis fidei, necessaria sit?
- PDF 38 §. I. Quibusdam præmissis difficultas resolvitur,
- PDF 39 §. II. Præcipuæ objectiones solvuntur,
- PDF 40 §. III. Corollarium notatu dignum,
- PDF 41 Art. III. An homo in statu naturæ lapsæ, possit sine gratia aliquod bonum morale naturalis ordinis velle, & facere?
- PDF 41 §. I. Error Michaëlis Baij proscribitur,
- PDF 42 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 43 §. III. Iansenij doctrina refellitur, & omnia infidelium opera non esse peccata demonstratur,
- PDF 46 §. IV. Præcipuæ Iansenij objectiones solvuntur,
- PDF 47 §. V. Gregorij & Vazquezij sententia rejicitur,
- PDF 50 §. VI. Convelluntur præcipua fundamenta Vazquezij,
- PDF 54 §. VII. Corollarium notatu dignum,
- PDF 55 Art. IV. Vtrum homo lapsus, vel in puris naturalibus conditus, ad diligendum Deum ut authorem naturæ, dilectione efficaci, indigeat speciali auxilio, & quali?
- PDF 55 §. I. Quibusdam præmissis referuntur sententiæ,
- PDF 55 §. II. Difficultas quoad utramque partem resolvitur,
- PDF 59 §. III. Præcipuæ objectiones solvuntur,
- PDF 60 §. IV. Solvuntur alia argumenta ex statu naturæ puræ desumpta,
- PDF 62 §. V. Tria corollaria præcedentis doctrinæ,
- PDF 62 Art. V. Vtrum homo lapsus indigeat speciali gratiâ, & quali, ad observanda omnia præcepta naturalia collectivè, quantùm ad substantiam operis?
- PDF 62 §. I. Præmittuntur quæ ferè apud omnes sunt certa, & referuntur sententiæ,
- PDF 63 §. II. Sententia Scoti rejicitur,
- PDF 64 §. III. Solvuntur objectiones,
- PDF 66 §. III. Sententia Vazquezij refellitur, & quæ gratia ad totam legem naturæ observandam necessaria sit, declaratur,
- PDF 66 §. IV. Præcipuæ objectiones solvuntur,
- PDF 67 §. V. Corollaria notatu digna,
- PDF 67 Art. VI. Vtrum homo lapsus sine gratia possit diu non peccare motaliter contra præcepta naturalia?
- PDF 68 §. I. Triplici conclusione vera sententia statuitur,
- PDF 69 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 71 §. III. Corollarium notatu dignum,
- PDF 72 Art. VII. Vtrum ad nunquam peccandum venialiter requiratur speciale privilegium, & cui fuerit concessum?
- PDF 72 §. I. Prima pars quæsiti resolvitur,
- PDF 74 §. II. Difficile argumentum solvitur,
- PDF 75 §. III. Alia difficultas expeditur,
- PDF 76 Art. VIII. Vtrum ad finaliter perseverandum requiratur speciale donum, à gratia & auxiliis eam concomitantibus distinctum, & in quo formaliter consistat?
- PDF 76 §. I. Quibusdam præmissis referuntur sententiæ,
- PDF 77 §. II. Semipelagianorum error proscribitur,
- PDF 78 §. III. Duvallij sententia rejicitur,
- PDF 79 §. IV. Præcipuæ objectiones solvuntur,
- PDF 80 §. V. Iansenij sententia confutatur,
- PDF 81 §. VI. Solvuntur objectiones,
- PDF 82 §. VII. Alia difficultas resolvitur, & in quo formaliter consistat perseverantiæ donum, breviter explicatur,
- PDF 84 Disp. II. De effentia gratiæ,
- PDF 84 Art. I. Vtrum gratia sit aliquid intrinsecum in anima?
- PDF 86 Art. II. Vtrum gratia sanctificans sit qualitas, & cujus speciei?
- PDF 87 Art. III. An gratia habitualis sit forma entitativè supernaturalis?
- PDF 89 Art. IV. Vtrum gratia sanctificans sit participatio physica & formalis divinæ naturæ, etiam formaliter reduplicativè ut infinita est?
- PDF 90 §. I. Vera sententia quatuor conclusionibus sequentibus declaratur & statuitur,
- PDF 92 §. II. Præcipuæ objectiones solvuntur,
- PDF 96 §. III. Corollaria notatu dignissima,
- PDF 99 Art. V. An gratia sanctificans præstet formaliter esse filium Dei adoptivum, eaque sola talem effectum præstare possit?
- PDF 99 §. I. Quibusdam præmissis referuntur sententiæ,
- PDF 100 §. II. Vera sententia sequentibus conclusionibus declaratur & statuitur,
- PDF 102 §. III. Solvuntur objectiones,
- PDF 105 §. IV. Corollaria notatu digna,
- PDF 106 Art. VI. Vtrum gratia habitualis realiter distinguatur à charitate?
- PDF 110 Disp. III. De divisione gratiæ,
- PDF 110 Art. I. Vtrum gratia creata interna convenienter dividatur in gratiam gratum facientem, & gratis datam, & an præter gratias gratis datas, ab Apostolo recensitas, aliæ assignaria possint?
- PDF 110 §. I. Quibusdam præmissis, utraque difficultas resolvitur,
- PDF 113 §. II. Corollarium præcedentis doctrinæ.
- PDF 113 Art. II. De divisiones gratiæ in operantem & cooperantem,
- PDF 115 Art. III. Tres aliæ divisiones gratię breviter exponuntur,
- PDF 117 Disp. IV. De causa gratiæ,
- PDF 117 Art. I. Vtrum solus Deus possit esse causa principalis gratiæ habitualis?
- PDF 120 Art. II. Vtrum gratia creetur, aut concreetur, vel de potentia obedientiali animæ educatur?
- PDF 123 Art. III. Vtrum ad gratiam sanctificantem requiratur aliqua dispositio, illaque sit physica & ex natura rei, vel duntaxat moralis, & ex divina institutione?
- PDF 126 Disp. V. De certitudine gratiæ,
- PDF 126 Art. I. An sine peculiari revelatione homo possit esse certus certitudine fidei, vel Theologiæ, se esse in gratia,
- PDF 126 §. I. Præmittitur quod apud omnes est certum, & duplici conclusione proposita difficultas resolvitur,
- PDF 127 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 128 Art. II. An homo possit habere certitudinem faltem moralem suę gratię & justificationis omnem formidinem & duientatem excludat?
- PDF 131 Tractatvs Nonvs. De justificatione impii, & merito iusti, ad quęstione 113. & 114. Divi Th.
- PDF 131 Pręfatio,
- PDF 133 Disp. I. De iustificatione,
- PDF 133 Art. I. Vtrum in iustificatione impii verè remittantur & tollantur peccata, vel duntaxat iustitiâ Christi tegantur?
- PDF 133 §. I. Referuntru tres hæreticorum errores, & primus refellitur,
- PDF 134 §. II. Hęreticorum obiectiones solvuntur,
- PDF 134 Art. II. An iustificatio fiat per introductionem formę inhęrentis, vel per solam iustitiam Dei aut Christi nobis imputatam?
- PDF 134 §. I. Catholica veritas authoritate & ratione stabilitur,
- PDF 135 §. II. Solvuntur obiectiones,
- PDF 136 §. III. Corollaria notatu digna,
- PDF 138 Art. III. An sola gratia habitualis sit causa formalis iustificationis?
- PDF 140 Art. IV. An de potentia extraordinaria possit quis iustificari per externum Dei favorem, vel per solos actus contritionis & charitatis, etiamsi gratia justificans ei non infundatur?
- PDF 140 §. I. Quibusdam præmissis referuntur sententiæ,
- PDF 140 §. II. Rejiciuntur duæ primæ sententiæ,
- PDF 143 §. III. Præcipuæ objectiones solvuntur,
- PDF 144 §. IV. Confutantur aliæ sententiæ, & vera statuitur,
- PDF 146 §. V. Solvuntur objectiones,
- PDF 148 Art. V. Vtrum de potentia Dei absoluta, gratia habitualis, & peccatum mortale, possint esse simul in eodem subjecto?
- PDF 153 Art. VI. An & quæ fides requiratur ad justificationem adulti, & utrum illa sola ad eam sufficiat?
- PDF 153 §. I. Duplici conclusione veritas catholica stabilitur,
- PDF 155 §. II. Exponuntur quædam scripturæ loca quæ objiciuntur ab Hæreticis,
- PDF 155 Art. VII. Vtrum ad justificationem adulti requirantur actus formales & expressi spei, pœnitentiæ, & dilectionis, vel sufficiant impliciti & virtuales?
- PDF 158 Art. VIII. Vtrum actus contritionis & charitatis, qui ad gratiam habitualem ultimò disponunt, ab ea effectivè procedant, vel ab auxilio actuali, per modum transeuntis communicato?
- PDF 167 Disp. II. De merito Iusti,
- PDF 167 Art. I. An homo possit aliquid verè & propriè, seu de condigno, à Deo promereri?
- PDF 169 Art. II. Quæ conditiones ad meritum requirantur?
- PDF 169 §. I. Exponuntur tres conditiones ex parte actûs meritorij requisitæ,
- PDF 169 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 171 §. III. Duæ conditiones ex parte personæ merentis necessariæ explicantur,
- PDF 172 §. IV. Corollarium notatu dignum,
- PDF 173 Art. III. An ad meritum de condigno apud Deum requiratur ex parte ipsius Dei ordinatio operis ad præmium, & an illa debeat esse extrinseca, vel sufficiat intrinseca, in voluntate conferendi gratiam ut principium meriti inclusa?
- PDF 173 §. I. Quibusdam præmissis referuntur sententiæ,
- PDF 174 §. II. Prima sententia rejicitur,
- PDF 174 §. III. Diluuntur argumenta adversæ sententiæ,
- PDF 175 §. IV. Refellitur secunda sententia, & tertia statuitur, & explicatur,
- PDF 176 §. V. Solvuntur objectiones,
- PDF 178 Art. IV. Vtrum retributio meritorum in Deo sit actus propriæ & strictæ justitiæ, & quænam illa sit, commutativa, vel distributiva?
- PDF 178 §. I. Rejicitur prima sententia,
- PDF 179 §. II. Eadem veritas aliâ ratione suadetur,
- PDF 180 §. III. Secunda opinio refellitur, & vera statuitur,
- PDF 182 §. IV. Solvuntur objectiones,
- PDF 183 §. V. Diluuntur aliæ objectiones, quæ contra secundam conclusionem fieri solent,
- PDF 184 Art. V. Vtrum verè & propriè mereri possimus de condigno vitam æternam?
- PDF 186 Art. VI. Vtrum actus eliciti à virtutibus acquisitis, vel infusis, sint meritorij de condigno vitæ æternæ, sine imperio, seu relatione actuali, vel saltem virtuali charitatis?
- PDF 186 §. I. Quibusdam præmissis referuntur sententiæ,
- PDF 187 §. II. Vazquezij sententia rejicitur,
- PDF 188 §. III. Solvuntur objectiones,
- PDF 190 §. IV. Opinio Suaris refellitur, & D. Thomæ sententia stabilitur,
- PDF 192 §. V. Corollaria præcedentis doctrinæ,
- PDF 193 §. VI. Diluuntur fundamenta adversæ sententiæ,
- PDF 195 Art. VII. An homo possit sibi vel aliis de condigno, vel saltem de congruo, mereri primam gratiam justificantem, vel augmentum ejus, aut primam gloriam, primæ gratiæ habituali correspondentem?
- PDF 198 Art. VIII. An justus possit sibi vel alteri mereri de condigno, vel saltem de congruo, reparationem post lapsum?
- PDF 199 Art. IX. An justus possit sibi mereri de condigno, vel saltem de congruo, donum perseverantiæ?
- PDF 202 Art. X. Vtrum temporalia bona cadant sub merito?
- PDF 203 Tractatvs Decimvs. De virtutibus Theologicis,
- PDF 203 Præfatio,
- PDF 204 Disp. I. De objecto fidei,
- PDF 204 Art. I. Quodnam sit objectum fidei?
- PDF 204 §. I. Præmittuntur quæ apud omnes sunt certa,
- PDF 205 §. II. Resolvitur difficultas proposita,
- PDF 207 §. III. Præcipuæ objectiones solvuntur,
- PDF 208 §. IV. Objectiones contra secundam conclusionem,
- PDF 209 Art. II. Ad quid ultima fidei nostræ resolutio, tam quoad propositionem & revelationem credendorum, quàm quoad assensum quem fideles eis præbent, referenda sit?
- PDF 209 §. I. Resolvitur prima difficultas, & error Lutheranorum & Calvinistarum proscribitur,
- PDF 211 §. II. Alia difficultas expeditur, & sententia Cardinalis Delugo refellitur,
- PDF 212 §. III. Solvuntur objectiones,
- PDF 213 Art. III. An revelationes privatæ ad objectum fidei pertineant?
- PDF 213 [§. I. Prima difficultas resolvitur, & Deum nec per se, nec per alium mentiri posse, subindeque nec ex Deo dicente, fidei falsum subesse, demonstratur,]
- PDF 216 §. II. Corollarium notatu dignum,
- PDF 217 §. III. Præcipuæ objectiones solvuntur,
- PDF 218 §. IV. Solvitur argumentum ex ratione petitum,
- PDF 219 §. V. Alia difficultas resolvitur, & per accidens, sive ex parte credentis, non posse fidei subesse falsum, demonstratur,
- PDF 219 §. VI. Solvuntur objectiones,
- PDF 221 Art. V. Vtrum obscuritas pertineat ad rationem formalem fidei divinæ?
- PDF 223 Art. VI. Vtrum in eodem intellectu de eadem veritate simul esse possint fides § scientia evidens, seu clara Dei visio, tam secundùm actus, quàm secundùm habitus , vel faltem quantùm ad habitum unius, & actum alterius?
- PDF 223 §. I. Rejiciuntur duæ primæ sententiæ,
- PDF 224 §. II. Solvitur difficile argumentum de Philosopho Ethnico, qui habet evidentem demonstrationem de existentia Dei, & sit Christianus,
- PDF 226 §. III. Solvuntur aliæ objectiones, contra secundam partem conclusionis fieri solitæ,
- PDF 227 §. IV. Alia difficultas resolvitur, & tertia sententia ut probabilior eligitur,
- PDF 229 §. V. Solvuntur objectiones,
- PDF 230 Art. VII. Vtrum saltem evidentia in attestante, cum fide compossibilis sit?
- PDF 230 §. I. Quibusdam præmissis conclusio affirmativa statuitur?
- PDF 232 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 234 Art. VIII. An objecta seu mysteria fidei Christianæ sint evidenter credibilia?
- PDF 236 Digressio utlilis & jucunda, De præcipuis credibilitatis nostræ fidei argumentis,
- PDF 236 §. I. Antiquitas fidei nostræ, primum credibilitatis ejus argumentum,
- PDF 237 §. II. Veritas, sanctitas, & vis ac efficacia fidei nostræ, secundum credibilitatis ejus argumentum,
- PDF 238 §. III. Modus admirabilis, quo in mundum fides Christiana inducta & propagata est, tertium crebilitatis ejus argumentum,
- PDF 239 §. IV. Firmitas & incrementum fidei nostræ, in mediis persecutionibus, quartum credibilitatis ejus argumentum,
- PDF 240 §. V. Infelix exitus eorum qui fidem nostram oppugnarunt, quintum credibilitatis ejus argumentum,
- PDF 241 §. VI. Prophetarum vaticinia, sextum credibilitatis nostræ fidei argumentum,
- PDF 241 §. VII. Prophetię Sybillarum, septimum credibilitatis nostræ fidei argumentum,
- PDF 242 §. VIII. Testimonia Oraculorum, octavum credibilitatis nostræ fidei argumentum,
- PDF 243 §. IX. Testimonia Gentilium, Iudæorum, & Mahumetanorum, nonum credibilitatis nostræ fidei argumentum,
- PDF 244 §. X. Miracula à Christo, ejusque Discipulis, & aliis sanctis viris edita, decimum crebilitatis nostræ fidei argumentum,
- PDF 245 §. XI. Innumerabilium Martyrum testimonium, undecimum credibilitatis nostræ fidei argumentum,
- PDF 246 §. XII. Concordia & consensio maxima Doctorum nostræ fidei, duodecimum credibilitatis ejus argumentum,
- PDF 247 Disp. II. De Scriptura & Traditione,
- PDF 247 Art. I. Vtrum Scriptura Sacra sit infallibilis regula fidei?
- PDF 247 §. I. Quid sit Scriptura Sacra?
- PDF 248 §. II. De nominibus & elogiis quibus Scriptura Sacra communiter insginitur,
- PDF 249 §. III. De divisione Scripturæ,
- PDF 250 §. IV. De variis Scripturæ editionibus,
- PDF 251 §. V. De editione vulgata, ejusque in Ecclesia authoritate,
- PDF 252 §. VI. Explicantur quædam antilogiæ seu contradictiones apparentes, quæ in variis Scripturæ locis reperiuntur,
- PDF 254 Art. II. An præter Scripturam sint aliquæ traditiones non scriptæ, quæ sint regula fidei?
- PDF 259 Disp. III. De Ecclesia,
- PDF 259 Art. I. Vtrum Ecclesia universalis sit infallibilis in credendo, & certa regula fidei?
- PDF 259 §. I. Quibusdam præmissis, conclusio affirmativa statuitur,
- PDF 260 §. II. Duplici conclusione Lutheranorum & Calvinistarum error refellitur,
- PDF 261 §. III. Solvuntur objectiones,
- PDF 263 Art. II. Quæ sint notæ veræ Ecclesiæ, & an illæ soli Romanæ Ecclesiæ competant?
- PDF 267 Disp. IV. De Summo Pontifice,
- PDF 267 Art. I. Vtrum in Ecclesia Dei, sit regula viva & loquens, quæres fidei cum infallibili authoritate proponat, eaque sit Romanus Pontifex & legitimus Petri successor?
- PDF 268 §. I. Hæreticorum error refellitur,
- PDF 270 §. II. Solvuntur Hæreticorum objectiones,
- PDF 272 §. III. Alia objectio solvitur,
- PDF 274 Art. II. An soli Petro primatus, seu supremum totius Ecclesiæ regimen concessum fuerit, subindeque Paulus æqualem potestatem cum illo non habuerit?
- PDF 274 §. I. Prima conclusio statuitur, & duplici Scripturæ testimonio firmatur,
- PDF 276 §. II. Ratio fundamentalis nostræ conclusionis exponitur,
- PDF 277 §. III. Solvuntur objectiones Hæreticorum contra Petri primatum.
- PDF 279 §. IV. Alia difficultas resolvitur, & Paulum parem cum Petro authoritatem & potestatem in Ecclesiam non habuisse, breviter demonstratur.
- PDF 280 §. V. Solvuntur objectiones,
- PDF 282 Art. III. Vtrum in primatu totius Ecclesiæ sit aliquis legitimus Petri sucessor, illeque sit solus Romanus Episcopus, & quo jure primatus universalis Ecclesiæ cum Episcopatu Romano conjunctus sit?
- PDF 282 §. I. Tribus conclusionibus triplex hæc difficultas resolvitur,
- PDF 286 §. II. Solvuntur objectiones.
- PDF 287 Art. IV. An factâ legitimâ electione Summi Pontificis, immediatè & per se primò sit de fide, hanc personam in particulari, v. g. Clementem IX. esse verè Pontificem?
- PDF 287 §. I. Quibusdam præmissis referuntur sententiæ,
- PDF 288 §. II. Vera sententia duplici conclusione statuitur.
- PDF 289 §. III. Solvuntur objectiones,
- PDF 291 Art. V. Sacræ successionis Romanorum Pontificum series.
- PDF 291 Primum sæculum.
- PDF 291 II. Sæculum,
- PDF 291 III. Sæculum,
- PDF 291 IV. Sæculum,
- PDF 292 V. Sæculum,
- PDF 292 VI. Sæculum,
- PDF 292 VII. Sæculum,
- PDF 292 VIII. Sæculum,
- PDF 292 IX. Sæculum,
- PDF 292 X. Sæculum,
- PDF 293 XI. Sæculum,
- PDF 293 XII. Sæculum,
- PDF 293 XIII. Sæculum,
- PDF 293 XIV. Sæculum,
- PDF 293 XV. Sæculum,
- PDF 294 XVI. Sæculum,
- PDF 294 XVII. Sæculum,
- PDF 294 Disp. V. De Sacris Ecclesiæ Conciiliis,
- PDF 294 Art. I. Vtrum Concilium generale, legitimè congregatum, & celebratum, in determinando res fidei errare nequeat, subindeque sit regula infallibilis nostræ fidei?
- PDF 294 §. I. Quibusdam præmissis, Catholica veritas statuitur,
- PDF 296 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 297 Art. II. Recensentur breviter omnia Concilia Generalia, in Ecclesia celebrata,
- PDF 299 Disp. VI. De actu fidei interno,
- PDF 299 Art. I. Vtrum ad actum internum fidei requiratur pia motio voluntatis?
- PDF 301 Art. II. Vtrum ad piam motionem voluntatis, intellectum ad credendum determinantis, requiratur virtus vel habitus specialis, a fide distinctus?
- PDF 302 Art. III. Vtrum actus internus fidei sit necessarius ad salutem, non solùm necessitate præcepti, sed etiam necessitate præcepti, sed etiam necessitate medij?
- PDF 302 §. I. Quibusdam præmissis referuntur sententiæ,
- PDF 302 §. II. Conclusio affirmativa statuitur,
- PDF 303 §. III. Solvuntur objectiones,
- PDF 305 Art. IV. Vtrum ante adventum Christi necessaria fuerit ad salutem, necessitate medij, fides explicita Incarnationis, seu Redemptoris futuri?
- PDF 307 Art. V. Vtrum post Christi adventum, & legis Evangelicæ promulgationem, fides explicita Incarnationis, & Trinitatis, sit necessaria ad salutem, necessitate medij?
- PDF 311 Disp. VII. De actu exteriori fidei,
- PDF 312 Art. I. An exterior fidei confessio sit actus elicitus à fide, vel duntaxat imperatus?
- PDF 313 Art. II. An detur præceptum confitendi fidem, & quandonam fideles peccent contra illud?
- PDF 316 Disp. VIII. De habitu fidei, ejusque subjecto, causis & effectibus,
- PDF 316 Art. I. Vtrum habitus fidei, etiam prout est informis, & à charitate separatus, sit vera virtus, & qualis?
- PDF 320 Art. II. In quibus subjectis remaneat habitus fidei, & in quibus destruatur?
- PDF 320 §. I. Sequentibus conclusionibus difficultas resolvitur,
- PDF 322 §. II. Tria corollaria notatu digna,
- PDF 322 §. III. Præcipuæ objectiones solvuntur,
- PDF 325 §. IV. Alia argumenta solvuntur,
- PDF 325 Art. III. Quæ sint causæ fidei, & præcipui ejus effectus?
- PDF 327 Disp. IX. De virtute spei,
- PDF 327 Art. I. An spes, etiam ut est informis, sit vera virtus Theologica, à fide & charitate realiter distincta?
- PDF 328 Art. II. Quodnam sit objectum formale quod, seu terminativum spei Theologicæ?
- PDF 328 §. I. Vera sententia statuitur,
- PDF 330 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 331 §. III. Alia argumenta solvuntur,
- PDF 332 Art. III. Quænam sit ratio formalis sub qua, seu objectum motivum, spei Theologicæ?
- PDF 334 Art. IV. Vtrum in Beatis & comprehensoribus habitus spei Theologicæ remaneat?
- PDF 336 Art. V. Vtrum homo, cui facta esset revelatio suæ damnationis, adhuc posset & teneretur sperare beatitudinem?
- PDF 338 Disp. X. De virtute Charitatis,
- PDF 338 Art. I. Vtrum charitas verè & propriè sit amicitia hominis cum Deo?
- PDF 338 §. I. Conclusio affirmativa statuitur,
- PDF 339 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 340 §. III. Solvitur difficile argumentum,
- PDF 341 Art. II. Vtrum charitas sit aliquid creatum in anima?
- PDF 343 Art. III. Quodnam sit objectum formale charitatis?
- PDF 343 §. I. Præmittitur quod apud omnes est certum, & relatis sententiis, vera eligitur,
- PDF 345 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 346 Art. IV. Vtrum charitas sit virtus unius speciei atomæ?
- PDF 349 Art. V. Vtrum charitas sit cæteris virtutibus excellentior, tam in esse physico quàm morali?
- PDF 351 Art. VI. Vtrum charitas habitualis augeri possit in via, & quomodo ad ejus augmentum actus nostri concurrant?
- PDF 353 Art. VII. An actus charitatis remissi, augmentum gratiæ, charitatis, & gloriæ mereantur?
- PDF 353 §. I. Vera sententia sequentibus conclusionibus statuitur,
- PDF 355 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 356 Art. VIII. Quando detur augmentum gratiæ & charitatis, actibus remissis debitum?
- PDF 362 Tractatvs Vndecimvs. De quatuor virtutibus Cardinalibus, & vitiis oppositis,
- PDF 362 Præfatio,
- PDF 364 Disp. I. De prudentia & partibus ejus,
- PDF 364 Art. I. Definitio prudentiæ explicatur,
- PDF 365 Art. II. Quæ sint partes integrales, subjectivæ, & potentiales prudentiæ?
- PDF 366 Disp. II. De justitia, & partibus ejus,
- PDF 366 Art. I. Explicatur definitio justitiæ,
- PDF 367 Art. II. Partes integrales, subjectivæ, & potentiales justitiæ recensentur,
- PDF 368 Disp. III. De religione, & actibus ejus,
- PDF 368 Art. I. Explicatur definitio religionis,
- PDF 369 Art. II. De actibus internis religionis,
- PDF 371 Art. III. De actibus externis religionis,
- PDF 374 Disp. IV. De aliis virtutibus justitiæ annexis,
- PDF 376 Disp. V. De fortitudine & virtutibus illi annexis,
- PDF 377 Art. I. Definitio fortitudinis explicatur,
- PDF 377 Art. II. Actus virtutis fortitudinis,
- PDF 378 Art. III. Virtutes fortitudini annexæ,
- PDF 378 Disp. VI. De temperantia, & partibus ejus,
- PDF 379 Art. I. Assignatur objectum materiale & formale temperantiæ,
- PDF 380 Art. II. Partes subjectivæ temperantiæ,
- PDF 383 Art. III. Partes potentiales temperantiæ,
- PDF 384 Art. IV. De variis modestiæ speciebus,
- PDF 386 Disp. VII. De vitiis oppositis virtutibus Cardinalibus,
- PDF 386 Art. I. De vitiis oppositis prudentiæ, & virtutibus ipsi annexis,
- PDF 387 Art. II. De vitiis oppositis justitiæ strictè sumptæ,
- PDF 387 Art. III. De vitiis oppositis religioni, quæ est prima pars potentialis justitiæ,
- PDF 387 Art. IV. De vitiis oppositis aliis partibus potentialibus justitiæ,
- PDF 388 Art. V. De vitiis oppositis fortitudini, & partibus illius,
- PDF 389 Art. VI. De vitiis oppositis temperantiæ, & partibus ejus subjectivis, nimirum abstinentiæ, sobrietati, castitati, & pudicitiæ,
- PDF 390 Art. VII. De vitiis oppositis partibus potentialibus temperantiæ,
- PDF 393 Tertia Pars Clypei Theologiæ Thomisticæ. De Deo Incarnato, & Sacramentorum authore.
- PDF 393 Tractatvs Primvs. De Incarnatione Verbi Divini,
- PDF 393 Præfatio,
- PDF 394 Ordo hujus Partis,
- PDF 395 Disputatio proœmialis, contra Hæreticorum & Iudæorum errores,
- PDF 395 Art. I. Declaratur breviter, quid Incarnationis nomine significetur
- PDF 395 Art. II. Varij Hæreticorum errores, circa Incarnationis mysterium, brevirer referuntur ac refelluntur,
- PDF 398 Art. III. Iudæorum error existimantium Messiam nondum venisse, testimoniis veteris testamenti confutatur,
- PDF 400 Disp. II. De possibilitate Incarnationis,
- PDF 400 Art. I. Vtrum Incarnatio sit possibilis,
- PDF 400 §. I. Ratione probabili possibilitas Incarnationis suadetur,
- PDF 401 §. II. Alia difficilis objectio solvitur,
- PDF 402 §. III. Aliud argumentum difficile, ex immutabilitate Dei desumptum, proponitur, & variæ ejus solutiones referuntur, ac refelluntur,
- PDF 403 §. IV. Sententia P. Martinoni rejicitur, & ostenditur Verbum Divinum, per unionem cum humanitate, non solum non dxxd intrinsecè mutatum, sed nec etiam innovatum,
- PDF 404 §. V. Patris Martinoni fundamenta solvuntur,
- PDF 405 §. VI. Traditur vera solutio difficultatis propositæ,
- PDF 406 Art. II. Vtrum possibilitas Incarnationis, seu unionis subsistentiæ divinæ cum natura creata, naturali lumine, ab intellectu creato evidenter cognosci possit?
- PDF 410 Disp. III. De convenientia Incarnationis,
- PDF 410 Art. I. An conveniens fuerit Deum incarnari?
- PDF 416 Art. II. Vtrum fuerit magis conveniens, Filium incarnari, quàm Patrem, vel Spiritum Sanctum, & naturam humanam, potiùs quàm Angelicam, ab illo assumi?
- PDF 417 Art. III. Vtrum Incarnatio convenienti tempore facta fuerit?
- PDF 418 Disp. IV. De necessitate Incarnationis,
- PDF 418 Art. I. An homo purus sit impotens ad satisfaciendum de condigno pro suo vel alieno peccato mortali, atque adeò ad exhibendam Deo condignam satisfactionem pro peccatis hominum, necessarium fuerit Deum incarnari, seu alienam naturam assumere?
- PDF 418 §. I. Duplici conclusione, proposita difficultas resolvitur,
- PDF 421 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 422 §. III. Corollaria præcedentis doctrinæ,
- PDF 423 Art. II. An satisfactio Christi fuerit de se sufficiens, & superabundans pro omnium hominum peccatis?
- PDF 426 Art. III. An satisfactio Christi sit valoris simpliciter infiniti?
- PDF 427 §. I. Conclusio affirmativa statuitur,
- PDF 428 §. II. Præcipuæ objectiones solvuntur,
- PDF 430 §. III. Solvuntur argumenta ab inconvnientibus,
- PDF 431 Art. IV. An satisfactio Christi fuerit de rigore justitiæ?
- PDF 431 §. I. Recensentur § explicantur conditiones ad rigorosam satisfactionem requisitæ, conclusio affirmativa statuitur,
- PDF 432 §. II. Solvitur primum argumentum, & ostenditur Christi satisfactionem fuisse ad alternum,
- PDF 434 §. III. Explicatur secunda conditio, & satisfactioni Christi accommodatur,
- PDF 435 §. IV. Explicatur tertia conditio, & satisfactioni Christi applicatur,
- PDF 436 §. V. Explicatur quarta conditio, & satisfactioni Christi accommodatur,
- PDF 437 §. VI. Alia objectio solvitur,
- PDF 438 Art. V. A qua virtute satisfactio Christi processerit?
- PDF 441 Disp. V. De motivo Incarnationis,
- PDF 441 Art. I. An Deus, ex vi decreti quod habuit, carnem sumpsisset, Adamo non peccante?
- PDF 442 §. I. Conclusio negativa statuitur, & ratione D. Thomæ suadetur,
- PDF 443 §. II. Alia ratio fundamentalis nostræ conclusionis expenditur,
- PDF 444 §. III. Modus dicendi Suaris & Martinoni refellitur,
- PDF 445 §. IV. Præcipuæ objectiones solvuntur,
- PDF 447 §. V. Præcipuum adversæ sententiæ fundamentum convellitur,
- PDF 448 §. VI. Verior ac probabilior solutio traditur,
- PDF 450 Art. II. Vtrum solo existente peccato originali, & è contra solis existentibus actualiabus, futura esset Incarnatio, ex vi præsentis decreti?
- PDF 452 Disp. VI. De quidditate Incarnationis,
- PDF 452 Art. I. Vtrum unio Verbi incarnati sit facta in natura, vel in persona?
- PDF 452 §. I. Vterque error proscribitur, & veritas Catholica stabilitur,
- PDF 453 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 454 §. III. Corollarium præcedentis doctrinæ,
- PDF 455 Art. II. An persona Christi, verè & propriè possit dici composita ex natura divina & humana, & ex humanitate & substantia Verbi?
- PDF 455 §. I. Vera sententia duplici conclusione statuitur,
- PDF 456 §. II. Præcipuæ objectiones solvuntur,
- PDF 457 Art. III. Vtrum inter Verbum & humanitatem mediet quidam modus substantialis, per quem natura humana formaliter conjungatur personalitati Verbi?
- PDF 457 §. I. Proponitur status difficultatis, & conclusio negativa statuitur,
- PDF 460 §. II. Præcipuæ objectiones solvuntur,
- PDF 462 Art. IV. Vtrum assumptio humanæ naturæ ad personam Verbi Divini, sit una eademque realiter actio cum creatione animæ, & productione humanitatis Christi?
- PDF 464 Art. V. Quisnam sit terminus totalis, & formalis actionis unitivæ Dei, seu assumptionis humanitatis ad verbum?
- PDF 466 Art. VI. Vtrum unio hypostatica in ratione unionis, sit omnium maxima?
- PDF 467 Disp. VII. De causa physica & morali Incarnationis,
- PDF 468 Art. I. Vtrum aliqua creatura possit esse causa physica unionis hypostaticæ, saltem instrumentaliter, & an reipsâ B. Virgo fuerit causa instrumentalis illius?
- PDF 470 Art. II. An Christus per opera, prioritate temporis vel naturæ præcedentia unionem hypostaticam, eam promeruerit, vel saltem mereri potuerit?
- PDF 473 Art. III. An Christus per opera subsequentia Incarnationem, eam mereri potuerit?
- PDF 473 §. I. Conclusio negativa statuitur,
- PDF 475 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 476 §. III. Corollaria præcedentis doctrinæ,
- PDF 478 Art. IV. Vtrum SS. Patres meruerint, aut saltem mereri potuerint Incarnationem, ejusque circunstantias, de congruo?
- PDF 484 Disp. VIII. De persona assumente,
- PDF 484 Art. I. Vtrum persona Verbi immediatè & proximè terminaverit humanitatem assumptam, ratione subsistentiæ absolutæ & communis, vel ratione subsistentiæ relativæ & personalis?
- PDF 484 §. I. Quibusdam pręmissis referuntur sententiæ, & vera eligitur,
- PDF 486 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 488 Art. II. Vtrum Verbum assumendo humanitatem, non solùm ejus subsistentiam, sed etiam illius existentiam suppleverit?
- PDF 492 Art. III. An Deus, ut communis tribus personis, ratione subsistentiæ absolutæ, possit alienam naturam assumere,
- PDF 492 §. I. Quibusdam præmissis conclusio affirmativa statuitur,
- PDF 493 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 495 Art. IV. Vtrum plures Personæ Divinæ possint terminare immediatè eandem numero humanitatem, & plures humanitates ab eadem persona assumi?
- PDF 495 §. I. Quibusdam præmissis, utraque difficultas resolvitur,
- PDF 496 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 497 Art. V. Vtrum in casu quo una persona divina plures humanitates assumeret, vel è contra plures personæ unam assumerent humanitatem, essent tunc unus homo, vel plures?
- PDF 497 §. I. Duplici conclusione utraque difficultas resolvitur,
- PDF 499 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 500 Art. VI. An persona creata, de potentia Dei absoluta, possit terminare naturam alienam?
- PDF 504 Disp. IX. De natura assumptibili & assumpta,
- PDF 504 Art. I. Vtrum quælibet natura substantialis completa, sit assumptibilis à Divina Persona?
- PDF 504 §. I. Quibusdam præmissis difficultas resolvitur,
- PDF 506 §. II. Præcipuæ objectiones solvuntur,
- PDF 508 Art. II. An etiam substantia incompleta & partialis, sit assumptibilis à Divina Persona?
- PDF 508 §. I. Prima difficultas resolvitur, & materiam primam sine forma substantiali non posse assumi ad divinam subsistentiam probatur,
- PDF 509 §. II. Secunda & tertia difficultas, de anima rationali separata à corpore, & de forma corruptibili à materia separata, breviter resolvuntur,
- PDF 510 §. III. Vltima difficultas resolvitur,
- PDF 511 Art. III. An accidentia immediatè à Deo assumptibilia sint?
- PDF 511 §. I. Statuitur prima conclusio,
- PDF 512 §. II. Alia conclusio stabilitur,
- PDF 513 §. III. Præcipuæ objectiones solvuntur,
- PDF 514 Art. IV. Vtrum natura creata, subsistens in propria persona, & propriâ personalitate retentâ, possit assumi ad subsistentiam divinam?
- PDF 516 Art. V. An hæc propositio (Deus assumpsit hominem) in rigore & proprietate sermonis sit vera?
- PDF 518 Art. VI. Vtrum humanitas Christi, ut actu conjuncta Verbo Divino, ejusque personalitate terminata, appetitu innato, subsistentiam propriam & sibi connaturalem appetat?
- PDF 518 §. I. Quibusdam præmissis referuntur sententiæ, & vera eligitur,
- PDF 519 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 520 Art. II.[!] An Verbum Divinum, ad suam subsistentiam, sanguinem, aliosque humores corporis Christi assumpserit?
- PDF 520 §. I. Quibusdam præmissis, referuntur sententiæ,
- PDF 521 §. II. Hæc sententia ut verior & probabilior eligitur,
- PDF 522 §. III. Solvuntur objectiones,
- PDF 523 §. IV. Aliud difficile argumentum solvitur,
- PDF 524 §. V. Corollaria præcedentis doctrinæ,
- PDF 525 §. VI. Aliud corollarium notatu dignum,
- PDF 526 Disp. X. De ordine assumptionis,
- PDF 526 Art. I. Vtrum priùs fuerint assumptæ partes humanitatis, quàm tota humanitas, & anima Christi priùs fuerit unita Verbo , quàm corpus?
- PDF 526 §. I. Quibusdam præmissis, utraque difficultas resolvitur,
- PDF 528 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 528 Art. II. Vtrum gratia habitualis habuerit rationem medij, seu dispositionis physicæ, aut moralis, ad unionem hypostaticam?
- PDF 530 Disp. XI. De Gratia Christi substantiali,
- PDF 530 Art. I. Vtrum humanitas Christi sanctificetur formaliter per aliquod donum substantiale à gratia habituali distinctum?
- PDF 533 Art. II. A quo sanctificetur formaliter humanitas Christi sanctitate substantiali; an à modo unionis, vel à Verbi personalitate, vel à sola Natura Divina?
- PDF 537 Disp. XII. De Gratia Christi habituali,
- PDF 537 Art. I. Vtrum in anima Christi fuerit gratia habitualis?
- PDF 537 §. I. Conclusio affirmativa statuitur, & ex Scriptura ac Sanctis Patribus, & triplici ratione Divi Thomæ suadetur,
- PDF 538 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 539 §. III. Corollarium notatu dignum,
- PDF 541 Art. II. Ad quid in Christo gratia habitualis necessaria fuerit?
- PDF 541 §. I. Tribus conclusionibus difficultas proposita resolvitur,
- PDF 543 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 544 Art. III. Vtrum omnes virtutes fuerint in Christo?
- PDF 544 §. I. Quibusdam præmissis difficultas resolvitur,
- PDF 547 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 547 §. III. Corollarium præcedentis doctrinæ,
- PDF 548 Art. IV. Vtrum Christus virtutes morales per se acquisibiles, propriis actibus comparaverit, vel eas per infusionem acceperit?
- PDF 548 §. I. Sententia affirmans virtutes morales per se acquisibiles, Christo fuisse in primo instanti suæ conceptionis infusas, ut verior & probabilior eligitur,
- PDF 550 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 551 Art. V. Vtrum in Christo fuerint dona Spiritus Sancti, & gratiæ gratis datæ?
- PDF 554 Disp. XIII. De perfectione gratiæ Christi,
- PDF 554 Art. I. Vtrum gratia Christi habitualis infinita sit?
- PDF 555 §. I. Difficultas proposita triplici conclusione resolvitur,
- PDF 556 §. II. Præcipuæ objectiones solvuntur,
- PDF 558 §. III. Corollarium notatu dignum,
- PDF 558 Art. II. Vtrum in Christo sit gratiæ plenitudo, subindeque gratia tam intensa, ut omnem gratiam Angelorum & hominum collectivè sumptam excedat?
- PDF 558 §. I. Quibusdam præmissis, prima difficultas resolvitur,
- PDF 560 §. II. Duo corollaria notatu digna,
- PDF 560 §. III. Alia difficultas expeditur,
- PDF 560 §. IV. Solvuntur objectiones,
- PDF 561 §. V. Duo corollaria notatu digna,
- PDF 563 Art. III. Vtrum gratia habitutalis Christi, de potentia Dei absoluta, augere possit?
- PDF 565 Disp. XIV. De Gratia Christi capitali,
- PDF 565 Art. I. Vtrum Christus ut homo sit caput Ecclesiæ?
- PDF 566 Art. II. Vtrum Christus sit actu caput hominum viatorum, in statu peccati vel infidelitatis existentium?
- PDF 566 §. I. Vtraque difficultas resolvitur,
- PDF 567 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 569 §. III. Corollarium notatu dignum,
- PDF 569 Art. III. An Christus ut homo, non solùm hominum, sed etiam Angelorum caput dici possit?
- PDF 569 §. I. Conclusio affirmativa statuitur,
- PDF 571 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 572 §. III. Duo corollaria notatu digna,
- PDF 572 Art. IV. An Christus ut homo, ita sit caput Angelorum, quod ipsis gratiam & gloriam, etiam essentialem, meruerit?
- PDF 573 §. I. Secunda sententia ut verior & probabilior eligitur, & ex Scriptura probatur,
- PDF 573 §. II. Testimonia Divi Thomæ,
- PDF 574 §. III. Eadem veritas ratione suadetur,
- PDF 575 §. IV. Solvuntur objectiones ex testimoniis Scripturæ & SS. Patrum,
- PDF 577 §. V. Diluuntur argumenta ex ratione petita,
- PDF 578 §. VI. Corollarium præcedentis doctrinæ,
- PDF 578 Art. V. Per quam gratiam Christus in ratione capitis Ecclesiæ constituatur?
- PDF 580 Disp. XV. De scientia Christi in communi,
- PDF 580 Art. I. Vtrum in intellectu creato Christi fuerit aliqua intellectio creata, vel tantùm per intellectionem increatam & divinam intellexerit?
- PDF 581 §. I. Vera sententia, fuisse in Christo intellectionem creatam, statuitur, & multipliciter suadetur,
- PDF 581 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 582 Art. II. An intellectus Christi humanus, increatâ Dei intellectione potuerit intelligere?
- PDF 584 Disp. XVI. De scientia beata animæ Christi,
- PDF 584 Art. I. An Christus, dum esset viator & in terris degens, scientiam beatam habuerit, illamque à primo conceptionis instanti receperit?
- PDF 584 §. I. Vtraque difficultas duplici conclusione resolvitur,
- PDF 585 §. II. Objectiones solvuntur,
- PDF 586 §. III. Corollarium notatu dignum,
- PDF 587 Art. II. Vtrum anima Christi per scientiam omnes creaturas possibiles in essentia divina cognoscat?
- PDF 587 §. I. Præmittitur quod apud omnes est certum, & conclusio negativa statuitur,
- PDF 588 §. II. Sovuntur objectiones,
- PDF 590 Art. III. An beata Christi scientia, ad omnia præsentia, præterita, & futura se extendat?
- PDF 593 Disp. XVII. De scientia infusa animæ Christi,
- PDF 593 Art. I. An & quotuplex scientia per se infusa in Christo admittenda sit?
- PDF 593 §. I. Vtraque difficultas duplici conclusione resolvitur,
- PDF 595 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 597 §. III. Corollarium præcedentis doctrinæ,
- PDF 597 Art. II. An omnia objecta naturalia, ab anima Christi per scientiam infusam supernaturalem, distinctè & in particulari cognita fuerint?
- PDF 599 Art. III. Vtrum animæ Christi Domini, per scientiam supernaturalem infusam, entia seu dona supernaturalia creata, quidditavè & comprehensivè cognoscat?
- PDF 599 §. I. Hæc sententia ut verior eligitur, & duplici conclusione stabilitur,
- PDF 600 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 603 Art. IV. Vtrum anima Christi per scientiam infusam supernaturalem, cogitationes cordium occulatas, & futura contingentia cognoverit?
- PDF 605 Art. V. Quomodo anima Christi, per scientiam supernaturalem infusam, futura contingentia cognoscat?
- PDF 605 §. I. Rejiciuntur tres primi modi dicendi, & quartus statuitur,
- PDF 606 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 606 §. III. Solvuntur alia argumenta contra quartam conclusionem fieri solita,
- PDF 608 §. IV. Resolvitur breviter dubitatio incidens, num scilicet cognitio quâ anima Christi per scientiam infusam futura contingentia contemplatur, dicenda sit intuitiva, vel abstractiva?
- PDF 609 §. V. Corollaria præcedentis doctrinæ,
- PDF 609 Art. VI. Vtrum Christi anima per scientiam inditam cognoverit omnes creaturas possibiles?
- PDF 611 Art. VII. Vtrum Christi anima per scientiam infusam evidenter cognoverit mysterium Trinitatis, quoad an est?
- PDF 614 Disp. XVIII. De scientia Christi acquisita,
- PDF 614 Art. Vtrum præter scientiam beatam, & infusam, constituenda sit in anima Christi Domini scientia per se acquisibilis?
- PDF 614 §. I. Quibusdam præmissis conclusio affirmativa statuitur,
- PDF 615 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 616 Art. II. An Christus scientias per se acquisibiles, propriis actibus sibi comparaverit, vel eas à Deo per infusionem receperit?
- PDF 620 Disp. XIX. De potentia animæ Christi,
- PDF 620 Art. I. Varij errores circa potentiam Christi reseruntur ac refelluntur,
- PDF 621 Art. II. An humanitas Christi, seu Christus ut homo, instrumentaliter physicè, vel solùm moraliter, ad productionem gratiæ, & miraculorum, aliorumque effectuum supernaturalium concurrat?
- PDF 627 Disp. XX. De impeccabilitate Christi,
- PDF 628 Art. I. An Christus de potentia absoluta peccare potuerit?
- PDF 628 §. I. Quibusdam præmissis referuntur sententiæ,
- PDF 629 §. II. Prima conclusio statuitur, & authoritate SS. Patrum firmatur,
- PDF 630 §. III. Prima ratio fundamentalis nostræ conclusionis exponitur,
- PDF 631 §. IV. Alia ratione probatur nostra conclusio,
- PDF 632 §. V. Aliæ rationes breviter exponuntur,
- PDF 633 §. VI. Statuitur secunda conclusio, & Christi humanitatem, nec in sensu diviso potuisse peccare, breviter suadetur,
- PDF 634 §. VII. Solvuntur objectiones,
- PDF 636 §. VIII. Solvuntur alia argumenta contra secundam conclusionem fieri solita,
- PDF 638 §. IX. Corollaria præcedentis doctrinæ,
- PDF 639 Art. II. An in Christo fuerit vel potuerit esse fomes peccati?
- PDF 644 Disp. XXI. De merito Christi,
- PDF 644 Art. I. An & quando Christus meruerit?
- PDF 644 §. I. Quibusdam præmissis referuntur sententiæ,
- PDF 645 §. II. Statuitur prima conclusio, & ostenditur Christum, verè & propriè meruisse,
- PDF 645 §. III. Solvuntur objectiones,
- PDF 646 §. IV. Allia difficultas resolvitur, & quo tempore Christus meruerit, quatuor sequentibus conclusionibus declaratur,
- PDF 647 §. V. Solvuntur objectiones,
- PDF 649 §. VI. Corollarium notatu dignum,
- PDF 649 Art. II. An Christusi per actum charitatis quo Deum diligebat, meruerit?
- PDF 649 §. I. Proponitur ratio dubitandi, & referuntur sententiæ,
- PDF 650 §. II. Rejiciuntur tres primæ sententiæ, & quarta statuitur,
- PDF 652 Art. III. Vtrum Christus meruerit adimplendo præceptum Patris de subeunda morte pro salute generis humani?
- PDF 652 §. I. Varij modi dicendi, seu conciliandi libertatem Christi cum ejus impeccabilitate, referuntur ac refelluntur,
- PDF 654 §. II. Refellitur alius dicendi modus, qui apud Recentiores communis est,
- PDF 656 §. III. Traditur verus modus dicendi, & conciliandi libertatem Christi cum ejus impeccabilitate,
- PDF 658 §. IV. Solvuntur objectiones,
- PDF 661 Art. IV. An operationes Christi Domini fuerint valoris meritorij simpliciter infiniti?
- PDF 661 §. I. Quibusdam præmissis referuntur sententiæ,
- PDF 661 §. II. Conclusio affirmativa statuitur,
- PDF 663 §. III. Solvuntur objectiones,
- PDF 664 Art. V. An Christus sibi meruerit gratiam habitualem, & gloriam essentialem animæ, vel saltem mereri potuerit, tametsi illas à primo instanti suæ conceptionis habuerit?
- PDF 664 §. I. Quibusdam præmissis referuntur sententiæ,
- PDF 665 §. II. Statuitur prima conclusio, & ostenditur Christum, nec gratiam habitualem, nec gloriam essentialem animæ, de facto meruisse,
- PDF 665 §. III. Solvuntur objectiones,
- PDF 667 §. IV. Alia difficultas resolvitur,
- PDF 668 Art. VI. An Christus gloriam sui corporis, suique nominis exaltationem sibi meruerit?
- PDF 668 §. I. Error Calvini refertur, & variis Scripturæ testimoniis, nec non ratione D. Thomæ refellitur,
- PDF 669 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 670 §. III. Corollaria præcedentis doctrinæ,
- PDF 671 Art. VII. An Christus omnes effectus prædestinationis nobis meruerit?
- PDF 674 Disp. XXII. De servitute, oratione, & sacerdotio Christi,
- PDF 674 Art. I. An Christus ut homo, sit verè & propriè servus Dei?
- PDF 674 §. I. Triplici conclusione difficultas proposita resolvitur,
- PDF 676 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 678 Art. II. An Christus, ut homo, in hac vita mortali, verè & propriè oraverit, & etiam nunc oret in cœlo?
- PDF 678 §. I. Duplici conclusione utraque difficultas breviter resolvitur,
- PDF 679 §. II. Solvuntur objectiones,
- PDF 679 Art. III. An Christus ut homo sit verè & propriè Sacerdos?
- PDF 682 Art. IV. An Christus potestatem regiam, non solùm spiritualem, sed etiam temporalem habuerit?
- PDF 683 Disp. XXIII. De adoptione Christi,
- PDF 683 Art. I. An Christus, inquantum homo, sit filius adoptivus Dei?
- PDF 683 §. I. Referuntur sententiæ, & præmittuntur aliqua ad resolutionem quæstionis necessaria,
- PDF 684 §. II. Conclusio negativa statuitur, & authoritate Concilij Francofordiensis fulcitur,
- PDF 685 §. III. Eadem veritas duplici ratione suadetur,
- PDF 687 §. IV. Aliæ objectiones solvuntur,
- PDF 688 Art. II. An Christus, inquantum homo, sit formaliter filius Dei naturalis?
- PDF 691 Disp. XXIV. De prædestinatione Christi,
- PDF 692 Art. I. Quisnam sit terminus primarius & principalis prædestinationis Christi?
- PDF 692 §. I. Tribus conclusionibus difficultas proposita resolvitur,
- PDF 693 §. II. Difficile argumentum proponitur, & variæ illius solutiones referuntur, ac refelluntur,
- PDF 695 §. III. Vera solutio traditur, & instantiæ quæ contra illiam fieri possent diluuntur,
- PDF 697 Art. II. Quot modis prædestinatio Christi sit causa nostræ prædestinationis?
- PDF 698 Art. III. An Christus meruerit prædestinationem nostram, ut est comparativa, & electio unius præ alio?
- PDF Leerseiten
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine
- PDF Vorderschnitt
- PDF Tomvs Tertivs. Continens Tractatus de Beatitudine, de Actibus humanis, eorumque Moralitate; de Virtutibus ac Donis, de Vitiis ac Peccatis, & de Legibus, nec-non Dissertationem Theologicam de Probabilitate
