Content

•  
  PDF Pars Prima. De Beneficiorum Ecclesiasticorum Natvra, Erectione, Qvalitatibvs Ad Ea Obtinenda Requisitis ...
•  
  PDF  Front cover
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Schmutztitel
•  
  PDF  Title page
•  
  PDF  Privilegium Cæsareum.
•  
  PDF  Facultas R. P. Provincialis.
•  
  PDF  Lectori.
•  
  PDF  Errata In Prima Parte.
•  
  PDF  Nomina Auctorum, Quorum in hoc opere auctoritatem allegavimus; nec non paucorum aliorum, eo potissimùm fine hìc relata, ut dum dimidiâ solùm sui parte expressa inter legendum occurrunt, veluti peregrina & incognita Lectorem non detineant.
•  
  PDF  Syllabus Sectionum, Capitum, Paragraphorum, Quæstionum In Hac Prima Parte Contentarvm.
•  
  PDF 1 Sectio Prima. De beneficiorum Ecclesiasticorum in genere, natura, origine, erectione, divisione in suas species, & harum singularum conditionibus & qualitatibus.
•  
  PDF 1 Capvt Primvm. De beneficii natura, origine & erectione.
•  
  PDF 1 Paragraphvs I. Datur & explicatur definitio beneficii.
•  
  PDF 1 1. Qualiter definiatur benecium ecclesiasticum stricte acceptum.
•  
  PDF 1 2. Quid importet τò jus positum in definitione beneficii.
•  
  PDF 1 3. An, & qualiter hoc jus sit spirituale.
•  
  PDF 1 4. Quid importet τò perpetuum.
•  
  PDF 2 5. Quid importent particulæ illæ: percipiendi fructus.
•  
  PDF 2 6. Quid importent particulæ: ex bonis Ecclesiæ.
•  
  PDF 2 7. Num hæc bona debeant esse res certa & stabilis.
•  
  PDF 2 8. An talis res certa assignata, v. g. fundus, debeat abdicari, & transferri in dominium Ecclesiæ.
•  
  PDF 2 9. Quid importent particulæ: ratione spiritualis officii.
•  
  PDF 3 10. Quid intelligatur per hoc auctoritate Ecclesiasticâ institutum.
•  
  PDF 3 Paragraphvs II. De Origine & Erectione benficiorum n genere.
•  
  PDF 3 11. Qvæ fuerit beneficiorum Ecclesiasticorum origo.
•  
  PDF 3 12. Quo jure inducta sint beneficia.
•  
  PDF 4 13. Cujus sit erigere, seu instituere beneficia.
•  
  PDF 4 14. An ad erectionem beneficii necesse sit Prælati ad hoc habentis potestatem interponi auctoritatem, & consensum expreßè.
•  
  PDF 4 15. Vnde Præsumatur, dictam auctoritatem ab initio fuisse interpositam.
•  
  PDF 5 16. An rectè præsumatur, vel arguatur Episcopum præbuisse consensum ex eo, quòd constet hunc ab eo petitum, vel etiam Episcopum dedisse consilium fundandi, & dotandi talis altaris vel Ecclesiæ.
•  
  PDF 5 17. Quæ sint materialia beneficii præsupposita ejus erectioni.
•  
  PDF 5 18. Quis sit locus necessarius beneficii.
•  
  PDF 5 19. An præter locum communem detur locus proprius beneficii, & quis ille.
•  
  PDF 6 20. An in quibuscunque Ecclesiis erigi possint beneficia.
•  
  PDF 6 21. Quid veniat nomine dotis benficii.
•  
  PDF 6 22. An hæc dos ita necessaria, ut ante eam assignatam Episcopus fundationi beneficii nullatenus consentire possit.
•  
  PDF 6 23. An si constructâ Ecclesiâ fundator negligat eam dotare, is aut ejus hæredes compelli possint ad dotem præstandam.
•  
  PDF 6 24. An si ignoretur beneficium ab initio sufficienter dotatum fuisse, per hoc amittat statum beneficii.
•  
  PDF 6 25. Quænam censenda dos congrua beneficii.
•  
  PDF 7 26. Quid si beneficium priùs congrue dotatum, postmodùm sit ita depauperatum, ut jam sit sine dote, aut cum dote omninò modica & incongrua.
•  
  PDF 7 27. An & qualiter dos beneficii fundúsque, in quo ea constituitur, debeant esse libera.
•  
  PDF 8 28. Quid hic veniat nomine legum beneficii, à quo eæ concipiendæ & approbandæ.
•  
  PDF 8 29. Quandonam constitutiones fundatoris sint tales, ut eas rejicere possit Episcopus, vel etiam si iis consentiat, eæ tamen non obligent.
•  
  PDF 8 30. Quæ conditiones censendæ contra perpetuam legum eas improbantium prohibitionem.
•  
  PDF 8 31. An leges à fundatore in limine fundationis appositæ, possint dein de consensu Episcopi alterari, aut aliæ insuper apponi, etiam ab ipso fundatore.
•  
  PDF 9 Capvt Secvndvm. De divisione beneficii in suas species, & harum singularum specialibus conditoinibus & qualitatibus.
•  
  PDF 9 Paragraphvs I. Dividitur beneficium in primarias suas species.
•  
  PDF 9 32. Qvaliter dividatur beneficium.
•  
  PDF 11 33. Vndenam deprehendatur, & immutetur status cujusque beneficii.
•  
  PDF 12 34. An beneficium in propria sua significatione comprehendat omnes nominatas species, & an sub nomine beneficii absolutè sumpti veniant eæ omnes in privilegiis, facultatibus, dispensationibus.
•  
  PDF 12 Paragraphvs II. De conditionibus & qualitatibus beneficii regularis, & sæcularis.
•  
  PDF 12 35. Unde constare possit, aut argui, num beneficium sit regulare.
•  
  PDF 13 36. An condito illa beneficii regularis, nempe quòd non nisi regulari sit conferibile ita essentialiter inhæreat ei, ut non quandóque à sæculari obtineri possit.
•  
  PDF 13 37. Quandonam id fieri possit.
•  
  PDF 13 38. Quæ requirantur, ut beneficium regulare per præscriptionem transeat in sæculare, & contra.
•  
  PDF 14 39. An, & qualiter beneficium regulare conferri possit sæculari.
•  
  PDF 14 40. An beneficium regulare unius Ordinis haberi possit à religioso alterius Ordinis.
•  
  PDF 14 41. An monachatus sit beneficium regulare.
•  
  PDF 15 42. An monasteria censeantur beneficia majora.
•  
  PDF 15 43. Cujus Auctoritatem necesse sit intervenire erectione Ecclesiarum conventualium & regularium, ac Monasteriorum.
•  
  PDF 15 44. An regularia beneficia esse possint in Ecclesia sæculari & contra.
•  
  PDF 15 45. An Capellaniæ fundatæ in monasteriis regularium & Ecclesiis Ordinum militarium sint sæculares an regulares.
•  
  PDF 16 46. An à regularibus in titulum haberi possunt beneficia sæcularia non facta regularia per præscriptionem.
•  
  PDF 16 47. An constituti in Ordinibus militaribus habere possint beneficia sæcularia.
•  
  PDF 16 48. An Novitio conferri possit beneficium sæculare.
•  
  PDF 16 49. An regularis etiam monachus citra dispensationem obtinere possit Episcopatum, etiam in sæculari Ecclesia.
•  
  PDF 16 50. An nomine Episcopalis dignitatis, ad quam evehi potest religiosus, comprehendantur etiam quælibet aliæ Prælaturæ, habentes propriè curam animarum.
•  
  PDF 17 51. An beneficia parochialia seu curata sæcularia carentia jurisdictione fori externi citra dispensationem religiosi Professi, etiam monachi, quin & mendicantes obtinere possint.
•  
  PDF 17 52. Quid sit in hoc puncto de jure novo.
•  
  PDF 18 53. An etiam jure novo ab habendis beneficiis istiusmodi curatis excludantur Canonici & Clerici regulares.
•  
  PDF 20 54. An religiosi obtinere possint citra dispensationem beneficia duplicia sæcularia, quæ sunt sine cura animarum propriè tali v. g. præfecturas Ecclesiæ sæcularis Collegiatæ, Præposituram, Decanatum &c.
•  
  PDF 20 55. An ad hoc, ut religiosus sive dispensaicè, sive citra dispensationem, obtineat beneficium sæculare, egeat licentiâ Prælati sui proprii, & insuper Conventûs.
•  
  PDF 20 56. An sufficiat licentia data antecedenter ad electonem, collationem, vel præsentationem sub conditione si eligaris.
•  
  PDF 21 57. A quo Prælato hæc licentia concedenda.
•  
  PDF 21 58. Quid si Prælatus neget licentiam.
•  
  PDF 21 59. Quot vota habere debeat regularis, ut obtineat beneficium sæculare, cujus provisio pendet à pluribus suffragatoribus.
•  
  PDF 21 60. An regularis mendicans creatus Episcopus, si eidem conferatur alter Episcopatus, debeat iterum in hac secunda electione eligi in concordia; sufficiatque non mendicantem in hoc casu eligi à majore tantùm parte.
•  
  PDF 21 Paragraphvs III. De qualitatibus beneficii manualis, & perpetui.
•  
  PDF 21 61. Quid in jure sit & significet manualitas, & unde insit beneficiis.
•  
  PDF 22 62. An beneficium manuale per præsciptionem quadragenariam possit amittere manualitatem, & fieri perpetuum, & econtra perpetuum fieri manuale.
•  
  PDF 22 63. An beneficium perpetuum jurispatronatûs per patronum, accedent consensu Ordinarii, possit fieri manuale.
•  
  PDF 22 64. An qualitas manualitatis insit beneficiis regularibus omnibus, & ècontra absit à sæcularibus.
•  
  PDF 22 65. An ex eo, quod quis ordinetur Ordinibus sacris ad titulum beneficii ad nutum amovibilis, illud amittat hanc qualitatem manualitatis.
•  
  PDF 22 66. An manualitas cadat in beneficia parochialia sæcularia.
•  
  PDF 23 67. An beneficia regularia electiva admittant manualitatem.
•  
  PDF 23 68. An manualitas cadat in beneficia regularia curata seu parochialia.
•  
  PDF 23 69. An detur beneficium regularia curatum independenter ab institutione auctorizabili Episcopi inamovibile.
•  
  PDF 24 70. An detur beneficium regulare neque curatum, neque electivum, propriè inamovibile.
•  
  PDF 24 71. An Patronatus vel etiam collator laicus beneficiatum, cui amovibiliter contulit beneficium sæculare, amovere possit auctoritate propirâ.
•  
  PDF 24 72. An igitur beneficia manualia potissimùm regularia sint pro libitu sine causa amovibilia.
•  
  PDF 25 73. Quid si Prælatus, cui pleno jure subest manuale beneficium, promiserit se non revocaturum.
•  
  PDF 25 74. Quæ censeantur causæ rationabiles removendi talem benficiatum.
•  
  PDF 25 75. An & quando, amovendo vel amoto ecurrente ad superiorem Prælati removentis pro impedienda amotione, vel impetranda cassatione factæ amotionis sui, is teneatur manifestare & probare causam amotionis.
•  
  PDF 26 76. Quandonam rectè præsumatur, vel etiam constare censeatur de amoventis malitia, ut vel hinc detur recursus ad superiorem, & locus sit manutenentiæ amoti maximè in regularibus.
•  
  PDF 26 77. An si superior removens in ipso articulo remotionis causam exprimat, & ea negetur à benficiato, etiam religioso, an ea debeat justificari, & interim retardetur remotio.
•  
  PDF 26 78. Quid si à Papa confirmata esset beneficii talis aliàs manualis collatio, an adhuc Prælatus, cui aliàs illud pleno jure subest, beneficiatum amovere possit.
•  
  PDF 26 79. Quid se ipse Papa contulerit tale beneficium, an adhuc ordinarius collator poterit pro libitu provisum amovere.
•  
  PDF 27 80. An beneficium manuale ex certa scientia & declaratione collatum à Papa alicui in perpetuum fiat dein mutatâ naturâ perpetuum.
•  
  PDF 27 81. An, dum Papa in perpetuum, sive jure devolutio, sivè proprio, sive vi reservationis confert tale beneficium aliàs manuale regulari, possit adhuc superior regularis propter crimen aliquod illud auferre proviso.
•  
  PDF 27 82. An beneficium manuale revocetur per mortem concedentis.
•  
  PDF 27 83. An beneficia manualia dicantur verè vacare, possintque resignari.
•  
  PDF 27 84. An beneficia verè manualia sint verè beneficia.
•  
  PDF 28 Capvt Tertivm. De Capellaniis, Vicariis, Parochiis.
•  
  PDF 28 Paragraphvs I. De Capellaniis.
•  
  PDF 28 85. Unde nomen & origo Capellæ, & capellaniæ, qualiter inter se differant, quid Capellanus, & qui hoc nomine veniant.
•  
  PDF 28 86. Quæ Capellaniæ sint, & quæ non sint verum beneficium.
•  
  PDF 28 87. Quandonam Capellaniæ præsumantur esse beneficia.
•  
  PDF 29 88. Quænam Capellaniæ præbeant titulum ordinationis.
•  
  PDF 29 89. An, & qualiter Capellania ex non collativa fieri possit collativa auctoritate Ordinarii.
•  
  PDF 29 90. An, dum fundator noluit Capellaniam esse collativam, Ordinarius accedente consensu patroni possit de ea facere collationem seu institutionem, & sic de non beneficiali facere beneficialem, seu beneficium.
•  
  PDF 29 91. An, dum constat fundatorem noluisse facere Capellaniam collativam & beneficium, ad hoc, ut habeatur pro beneficio, sufficiat collatam fuisse per 40. annos ut be[n]eficium.
•  
  PDF 29 92. An dum Capellania perpetua erecta est auctoritate Episcopi in beneficium, teneat prohibitio illa testatoris, quod Ordinarius non debeat se intromittere in illius provisionem, sed ea ad solos laitos spectet.
•  
  PDF 30 93. An Capellaniæ, in quibus non intervenit auctoritas Ordinarii, impetrari possint in titulum beneficii, vel etiam permutari.
•  
  PDF 30 94. An in Capellaniis erectis auctoritate Episcopi in beneficium teneat, quod fundator ab earum administratione, cura & visitatione excludat Ordinarium.
•  
  PDF 30 95. An in Capellaniis non collativis, dum aliter cautum non est à fundatore, Episcopus adhuc habeat jus visitandi.
•  
  PDF 30 96. Circa bona, super quibus fundatæ sunt hujusmodi Capellaniæ non collativæ ex defectu auctoritatis Ordinarii, an sint spiritualizata per hoc, & non amplius laicalia, & num pacisci circa similes Capellanias sit simonia.
•  
  PDF 30 97. An Capellaniæ in eo, cui obveniunt, requirant clericatum, aut certam ætatem.
•  
  PDF 31 98. An Capellaniæ obligent ad horas.
•  
  PDF 31 99. Quæ Capellaniæ, & cum quibus beneficiis sint compatibiles.
•  
  PDF 31 100. An & quæ Capellaniæ requirant residentiam.
•  
  PDF 32 101. Quot modis Capellania (idem est de alio beneficio) dicatur sacerdotalis.
•  
  PDF 32 102. Vndenam, dum institutio fundatoris, vel statutum aut consuetudo id clarè non exprimit, constet, vel conjectura sumatur, Capellaniam esse, vel non esse sacerdotialem actu, vel habitudine.
•  
  PDF 33 103. Quid si in fundatione Capellaniæ dicatur: præsentetur sacerdos proximior in sanguine, si invenitur aliàs Clericus; num si tempore præsentationis fuerit aliquis sacerdos, is præsentari debeat, etsi sit remotior, & alteri proximiori præferendus, etsi hic postea adhuc ante institutionem remotioris illius esset jam factus sacerdos.
•  
  PDF 33 104. Quanta sit obligatio legendi missas impositas Capellaniæ in Ecclesia vel altari à fundatore designato, & ad quid hoc negligens Capellanus teneatur, & quis in eo dispensare possit.
•  
  PDF 33 105. An & quando numerus missarum ex fundatione impositus Capellaniæ reduci possit per Ordinarium, quando reditus diminuti sunt, & insufficientes.
•  
  PDF 34 106. Quid juris competat Capellanis Ecclesiæ alicujus Collegiatæ interessendi Capitulo.
•  
  PDF 34 107. An Capellæ exstructæ in Ecclesia, Ecclesia fiat compatrona ratione sitûs ei concessi.
•  
  PDF 34 Paragraphvs II. De Vicariis.
•  
  PDF 34 108. Qvi veniant nomine Vicariorum in jure.
•  
  PDF 35 109. Quotuplicis generis sint Vicarii in beneficiis.
•  
  PDF 35 110. Qualiter Vicario perpetuo competat nomen Rectoris.
•  
  PDF 35 111. Quæ Vicariæ habeant, quæ non rationem beneficii.
•  
  PDF 36 112. In, seu ex quibus casibus à jure approbatis constitui possit Vicarius temporalis.
•  
  PDF 36 113. Cujus sit constituere Viacrium temporalem beneficialem.
•  
  PDF 37 114. An, & quando possit Episcopus in parochiali pleno jure subjecta Collegiatæ vel monasterio deputare Vicarium perpetuum.
•  
  PDF 37 115. Quandonam constituendi Vicarii perpetui.
•  
  PDF 38 116. A quo constituendi Vicarii perpetui.
•  
  PDF 38 117. An in constituendo Vicario perpetuo non tantùm nominatio Rectoris principalis, sed etiam consensus Patroni intervenire debeat.
•  
  PDF 38 118. Parochiæ annexæ monasterio qualis instituendus Vicarius, temporalis an perpetuus, sæcularis, an regularis.
•  
  PDF 38 119. An, & qualiter Vicarius sibi substituere possit alium Vicarium.
•  
  PDF 39 120. An, & qualiter instituantur Vicarii per concursum.
•  
  PDF 40 121. An, & qualiter Vicarii constituendi non sint sine prævio examine, & approbatione Episcopali.
•  
  PDF 40 122. An, & qualiter Vicarius semel constitutus amoveri possit.
•  
  PDF 40 123. Quænam in assignanda Vicario congrua sint consideranda.
•  
  PDF 41 124. A quo assignari debeat Vicario congrua.
•  
  PDF 41 125. Cui incumbat onus suppeditandi Vicario congruam.
•  
  PDF 41 126. Quanta assignari debeat congrua.
•  
  PDF 41 127. Quænam in constitutione Piana veniant nomine incertorum computandorum.
•  
  PDF 42 128. An, & quando assignatâ semel congruâ, Vicarius eâ contentus esse debeat.
•  
  PDF 42 129. Ad quem spectet congrua Vicariæ perpetuæ pro tempore, quo vacat.
•  
  PDF 42 130. Qualiter Vicarius dicatur curatus, & penes eum cura respectivè ad Rectorem principalem.
•  
  PDF 43 131. Ad quem spectet cura & administratio beneficii, Vicario perpetuo mortuo, resignante, vel deposito interim, dum alius substituitur.
•  
  PDF 43 132. Quid jurisdictionis in Ecclesia competat Vicario respectivè ad Rectorem principalem.
•  
  PDF 43 133. Quid juris habeat Vicarius participandi de massa distributionu[m], aliísque emolumentis.
•  
  PDF 44 134. An Vicarius Parochi licentiam dare possit alteri presbytero assistendi matrimonio.
•  
  PDF 44 135. Quæ ætas requiratur in Vicario perpetuo, & intra quod tempus fieri debat sacerdos.
•  
  PDF 44 136. An, & qualiter Vicarii perpetui teneantur as residentiam personalem in suis Ecclesiis.
•  
  PDF 44 137. An, & qualiter Vicarii perpetui teneantur ad horas Canonicas.
•  
  PDF 44 138. An, & qualiter Vicarius teneatur ad subsidium caritativum.
•  
  PDF 45 139. An, & qualiter esse possint plures Vicarii perpetui ejusdem parochialis.
•  
  PDF 44 140. An plures siul Vicariæ conferri possint uni.
•  
  PDF 45 141. An, & qualiter Vicaro perpetuo mortuo, Ecclesia dicatur vacare per ejus obitum.
•  
  PDF 45 Paragraphvs III. De parochiis, & Ecclesiis parochialibus.
•  
  PDF 45 142. Unde nomen parochi, & quid in jure can. importet.
•  
  PDF 45 143. An, & qualiter Episcopo nomen parochi tribuatur.
•  
  PDF 46 144. Quid sit parochia, prout est certa diœceseos pars.
•  
  PDF 46 145. Quid sit Ecclesia parochialis.
•  
  PDF 46 146. Quæ requirantur essentialiter, ut Ecclesia sit parochialis.
•  
  PDF 46 147. An, & qualiter distinguantur Ecclesia parochialis & Ecclesia curata, beneficium parochiale & beneficium habens curam animarum.
•  
  PDF 46 148. An, & qualiter distinguatur Ecclesia parochialis habitu & actu curata, à curata habitu tantùm.
•  
  PDF 47 149. Ecclesia Parochialis unde dignoscatur.
•  
  PDF 47 150. Quæ requirantur, ut Ecclesia probetur parochialis, dum fortè dubitatur, an in ea recipientes sacramenta ad id compellantur necessitate juris.
•  
  PDF 47 151. Quotuplices sint parochialium Ecclesiarum species.
•  
  PDF 48 152. An parochialis Ecclesiæ nomine veniant, quæ simul sunt Collegiata.
•  
  PDF 48 153. An dispositio loquens de parochiis, extendatur ad beneficia habentes accessoriè parochialitatem, seu unitas sibi parochias, & curam habitualiter.
•  
  PDF 48 154. Quæ sint vel non sint sufficientes causæ constituendi novam parochiam, dismembrando antiquam.
•  
  PDF 49 155. Ad quos spectet erigere novas parochiales.
•  
  PDF 49 156. Qualiter præsumantur adhibitæ solennitates, causa sufficiens, & consensus, seu auctoritas potentis dismembrare.
•  
  PDF 50 157. An, & quæ solennitates, aliáque servanda requirantur ad constitutionem novarum parochialium cum illa dismembratione antiquarum.
•  
  PDF 51 158. An Episcopus Ecclesiam simplicem jam constitutam erigere possit in curatam & parochialem, & ècontra parochialem reducere ad simplicem Ecclesiam.
•  
  PDF 51 159. Vnde & quæ constituenda Ecclesiæ noviter erigendæ cum dicta dismembratione dos & congrua pro sustentatione novi Rectoris.
•  
  PDF 51 160. An, & qualiter parochiæ constituendæ habere separatum territorium, & quot familiis constare debeant.
•  
  PDF 51 161. An, & qualiter fines parochiarum præscribantur.
•  
  PDF 52 162. An, à quo, & qualiter parochiales inter se uniri possint.
•  
  PDF 52 163. An, & qualiter requiratur vocatio & consensus Patroni, & Rectoris ad unionem parochialium inter se.
•  
  PDF 52 164. An, à quo Ecclesia parochialis alteri non parochiali, puta monasterio, Collegiatæ, dignitati, canonicatui &c. uniri possit.
•  
  PDF 52 165. Quot modis Ecclesia parochialis alteri non parochiali uniri dici possit.
•  
  PDF 53 166. Quotupliciter monasterium, Collegium vel dignitas jus habere possit in annexam ei parochialem.
•  
  PDF 53 167. Vnde dignoscendum, parochialem verè, vel etiam pleno jure unitam moasterio alteríve collegio vel beneficio.
•  
  PDF 53 168. Quid monasterium, Collegium &c. cui quoad spiritualia etiam, seu pleno jure parochialis subjecta, præstare debeat.
•  
  PDF 54 169. Cujus sit factam unionem parochialium dissolvere.
•  
  PDF 54 170. Ad quem spectet proviso parochialium non unitarum,seu incorporatarum monasterio, Collegio &c.
•  
  PDF 54 171. An Ecclesiæ parochialis collatio, sede Episcopali vacante, spectet ad Capitulum, vel saltem ad illud spectet ponere tantisper œconomum, aut ad tempus commendare.
•  
  PDF 55 172. Ad quem sede Apostolicâ vacante spectet collatio vacantium parochiarum aliàs eidem sedi reservatarum ex eo, quòd vacent in curia.
•  
  PDF 55 173. Quid intelligatur per curiam Romanam, & sedem Apostolicam, in qua, vel apud quam vacare dicuntur beneficia.
•  
  PDF 56 174. Ad quem sede Papali vacante spectet collatio parochialium reservatarum aliàs Papæ ex eo, quòd vacent in mense Pontificio.
•  
  PDF 56 175. Quæ sit praxis impetrandi parochialem, cujus collatio spectat ad Papam.
•  
  PDF 58 176. Sub qua forma impetrandi à sede Apostolica parochialis vacans ob non servatam formam in ejus provisione præscriptam servari à Tridentino.
•  
  PDF 58 177. An Ecclesiæ parochiali non unitæ constitui possit parochus amovibilis.
•  
  PDF 58 178. An parochialis vacans, donec de illius Rectore provideatur, hodie dum adhuc, interim ab Ordinario dari possit alicui in commendam, nempe usque ad 6. menses.
•  
  PDF 58 179. Quæ sit forma provisionis Ecclesiarum parochialium non unitarum monasterio, collegio &c.
•  
  PDF 59 180. An nominatio, & vocatio plurium ad examen sit de forma concursûs.
•  
  PDF 59 181. An necessarium, & de forma, per edictum publicum fieri vocationem omnium, quotquot examinari volunt.
•  
  PDF 59 182. Quinam in specie ad concursum admittendi, aut ab eo excludendi.
•  
  PDF 60 183. Quid circa terminum pro habendo concursu statuendum, vel prorogandum possint Episcopi.
•  
  PDF 60 184. Intra quot dies ab elapso termino præfixo necesse sit fieri examen concursûs.
•  
  PDF 60 185. Quid faciendum, ubi intra præfixum terminum nemo, vel unicus tantùm comparet? quid ubi ex oppositoribus descriptis aliqui non comparuerint ad examen præfixo die, neque etiam se excusent? quid ubi edicto proposito nullus oppositor comparet, aut nemo ex comparentibus reperitur idoneus.
•  
  PDF 61 186. Quot esse debeant examinatores synodales.
•  
  PDF 61 187. Quid si intra annum à celebrata synodo mortui sint, vel aliò commigrârint omnes 6. Examinatores, vel eorum aliqui, & interea habendus consursus.
•  
  PDF 62 188. Quid in dictis casibus possit Capitulum sede vacante.
•  
  PDF 62 189. An, & qualiter præstatio juramenti facienda ab Examinatoribus juxta Trid. sit de forma concursûs.
•  
  PDF 63 190. An ad valorem concursûs spectet, Episcopum aut ejus Vicarium interesse examini.
•  
  PDF 63 191. Qualiter peracto examine referre debeant Examintores.
•  
  PDF 63 192. De quibus disquirere, & peracto examine referre debeant examinatores.
•  
  PDF 64 193. Quot vota referre quis debeat, ut censeatur approbatus.
•  
  PDF 64 194. An, & qualiter ab Examinatorum aliquo occasione hujus muneris commissa Simonia noceat approbato.
•  
  PDF 64 195. An, & qualiter Episcopus voto suo accedere possit ad Examinatores, habeatque votum decisivum.
•  
  PDF 65 196. An, & qualiter præeligere unum ex judicatis idoneis solius sit Episcopi, ejusve Vicarii.
•  
  PDF 65 197. Quid in præelectione spectare debeat Episcopus, & unde ab ea æstimanda major idoneitas.
•  
  PDF 66 198. An facta ab Episcopo ejusve Vicario electio minus idonei ex approbatis præterito digniore sit ipso jure nulla ob decretum Tridentini.
•  
  PDF 66 199. An si magis idoneus ex Examinatis desistat, & amplius ad parochiam in ordine, ad quam habitus concursus aspiret, Episcopus possit ex cæteris oppositoribus magis idoneum eligere, an vero de novo alius instituendus concursus.
•  
  PDF 66 200. An si semel in examine non repertus idoneus possit iterum examinari, & illi tunc idoneo reperto beneficium conferri.
•  
  PDF 66 201. An, & qualiter, dum non apparet vitium in ipsa relatione, secutáque est electio Episcopi, hæc inducat præsumptionem majoris idoneitatis in præelecto, donec ea elidatur per probationes contrarias.
•  
  PDF 67 202. An, & quando appelletur à mala relatione Examinatorum, & hinc à provisone parochialis.
•  
  PDF 67 203. An, & quando appelletur à mala Ordinarii electione.
•  
  PDF 68 204. Quo fructu similes appellationes fiant.
•  
  PDF 69 205. Cujus sit habere, & indicere concursum.
•  
  PDF 69 206. In quibus casibus ritè provideatur parochialibus sine concursu.
•  
  PDF 73 207. An non saltem examen per concursum remitti possit, & absque eo parochialis conferri ei, de cujus idoneitate constat omibus ipsi Vicario in spiritualibus, Archidiacono, Doctori &c.
•  
  PDF 73 208. An in omnibus casibus, in quibus concursum haberi non est opus, adhuc approbatio fieri debeat prævio examine eorundem Examinatorum synodalium cum eadem forma collegiativæ discussionis.
•  
  PDF 73 209. An à tali examine, vel etiam simpliciter ab examine, & visitatione Episcopi liberent exemptionis privilegia.
•  
  PDF 74 210. An semel approbati, vel etiam per concursum provisi possint denuo ab Episcopo examinari ac suspendi.
•  
  PDF 74 211. An præscindendo etiam à concursu, ad beneficia parochialia promovendus semper dignior.
•  
  PDF 76 Sectio Secvnda. De qualitatibus requisitis in promovendis ad beneficia.
•  
  PDF 76 Capvt Primvm. De qualitatibus quasi physicis.
•  
  PDF 76 Paragraphvs I. De ætate & habilitate corporis.
•  
  PDF 76 212. Qvæ ætas requiratur ad beneficium simplex, cui sacer ordo annexus non est.
•  
  PDF 76 213. An sub genere beneficiorum, pro quibus sufficiunt 14. anni, veniant etiam Canonicatus in Collegiata, etiam insigni, & Canonicatus in Cathedrali, in qua facta non est illa Ordinum distributio, fieri mandata per Tridentinum.
•  
  PDF 77 214. An quæ dicta sunt de ætate requisita vi Concilii Trid. ad Canonicatus cathedrales, vel alios, aliave beneficia teneant, si fundator voluisset sufficere minorem ætatem.
•  
  PDF 77 215. Quæ requiratur ætas ad præbendam, Canonicatum aliúdve beneficium non curatum, cui sacer ordo annexus est.
•  
  PDF 78 215. Quæ ætas requiratur ad obtinendam dignitatem in Ecclesia Cathedrali, vel Collegiata, cui annexa non est cura animarum.
•  
  PDF 78 217. Quæ ætas requiratur & sufficiat ad dignitates inferiores Episcopatu, & beneficia habentia curam animarum.
•  
  PDF 79 218. Quæ ætas requiratur ad beneficia habentia curam animarum mere accessoriè, & non æquè principaliter.
•  
  PDF 79 219. Quot anni requirantur in Canonico pœnitentiario.
•  
  PDF 79 220. Quæ ætas requiratur ad Episcopatum, patriarchatum &c.
•  
  PDF 79 221. Quæ ætas requiratur ad Cardinalium.
•  
  PDF 79 222. Quæ ætas requiratur ad summum Pontificatum.
•  
  PDF 79 223. Quæ ætas requiratur in Prælatis regularibus.
•  
  PDF 80 224. Quæ ætas requiratur in Abbatissis, Priorissis &c.
•  
  PDF 80 325. [i.e. 225.] An provisio facta non habenti actu ætatem ad beneficium, de quo provisum, requisitam sit ipso facto nulla.
•  
  PDF 80 226. Quid requiratur ad incurrendas pœnas statutas promotis ante legitimam ætatem.
•  
  PDF 80 227. Qualiter probetur ætas.
•  
  PDF 81 228. An Episcopus in requisita ætate dispensare possit.
•  
  PDF 81 229. Quænam corporis infirmitas, aut defectus reddat impromovibilem ad beneficium vel officium Ecclesiasticum.
•  
  PDF 81 230. Quæ infirmitas, & defectus corporis directe seu independenter ab eo, quod irregularitatem inducat, & à Clericatu, vel Ordinibus arceat, reddat impromovibilem.
•  
  PDF 82 231. An patiens vitium corporis impediens celebrationem missæ promoveri possit ad beneficium simplex, non requirens nisi subdiaconatum, vel solum Clericatum.
•  
  PDF 82 232. An ex defectu usus rationis sint ineligibiles ad Prælaturas infantes, amentes &c.
•  
  PDF 82 233. An electio talium sit ipso jure irrita.
•  
  PDF 82 234. An eligi possit in Prælatum qui frequenter solet inebriari.
•  
  PDF 83 235. Quid dicendum de dæmoniacis.
•  
  PDF 83 236. Quid dicendum de Epilepticis.
•  
  PDF 83 237. An electio horum infirmorum sit ipso jure nulla.
•  
  PDF 83 238. Quid si post confirmationem superveniat Prælato infirmitas, reddens illum inhabilem ad gubernandum, an teneatur resignare, vel superior es teneantur illum amovere.
•  
  PDF 83 239. An conferri possit beneficium illi, qui post susceptum Clericatum contraxit irregularitatem ex vitio corporis.
•  
  PDF 83 240. An semel morbosus præsumatur laborare eodem morbo, adeoque semel repulsus ratione morbi non possit amplius eligi, nisi probet se sanatum.
•  
  PDF 83 Paragraphvs II. De scientiâ, & gradu magisterii requisitis ad obtinendum beneficium.
•  
  PDF 83 241. An requiratur in promovendo ad beneficia scientia literarum.
•  
  PDF 83 242. Quanta ad hoc ex jure naturæ, & divino requiratur scientia.
•  
  PDF 84 243. Quanta requiratur scientia jure Ecclesiastico pro omni beneficio.
•  
  PDF 84 244. Quanta requiratur scientia ad beneficium simplex.
•  
  PDF 84 245. Quæ scientia requiratur ad dignitates & Canonicatus, non habentes jusridictionem aut curam animarum.
•  
  PDF 84 246. Quæ scientia requiratur ad beneficia curam animarum annexam habentia maximè parochialia.
•  
  PDF 85 247. Quæ scientia requiratur ad Episcopatum.
•  
  PDF 85 248. Quæ scientia requiratur in Abbate.
•  
  PDF 85 249. An promotio penitus illiterati, vel etiam carentis scientiâ, quam jus ad tale officium requirit, sit ipso jure nulla.
•  
  PDF 86 250. An illiteratus talis conscius suæ illiteraturæ, vel etiam in ejus defectu promotores illius teneantur restituere fructus, quos ille percepit.
•  
  PDF 86 251. Qualiter probetur inscitia literarum.
•  
  PDF 86 252. Ad quas dignitates requiratur gradus doctoralis, vel licentiatûs in Theologia, vel jure Canonico.
•  
  PDF 87 253. An pro obtinenda dignitate, cui annexus est talis gradus, necesse sit hunc esse obtentum in publica universitate studii generalis.
•  
  PDF 87 254. An valeat adeptio beneficii requirentis gradum, si is habeatur sine competente scientia, vel etiam si is collatus contra formam statutorum Academiæ, in qua susceptus.
•  
  PDF 88 255. Qualiter gradus magisterii, doctoratûs vel licentiæ narratus pro obtinendo beneficio sit justificandus.
•  
  PDF 88 256. Qualiter gradus magisterii in artibus, aut etiam Doctoratus in aliis scientiis, quàm in jure Canonico aut Theologia habeatur in consideratione respectu beneficiorum Ecclesiasticorum.
•  
  PDF 88 257. Quis dispensare possit, ut illiteratus validè eligi possit.
•  
  PDF 89 Paragraphvs III. De legitimitate natalium.
•  
  PDF 89 258. Qvaliter, quòd nati ex vero matrimonio sint legitimi, sit extendendum.
•  
  PDF 89 259. Qualiter hoc ipsum limitandum, nimirum ut nati ex legitimo matrimonio habeantur, & sint quandoque illegitimi.
•  
  PDF 89 260. An, & qualiter illegitimo legitimentur per subsequens matrimonium.
•  
  PDF 90 261. An taliter legitimati sint adhuc irregulares, & promoveri nequeant ad beneficia.
•  
  PDF 90 262. An, & ad quæ munia Eccelsiastica promoveri nequeant illegitimi sæculares.
•  
  PDF 90 263. An, & ad quæ promoveri nequeant illegitimi regulares.
•  
  PDF 91 264. Ad quæ sine dispensatione promoveri possint illegitimi religiosi.
•  
  PDF 92 265. An dicta hac in parte de inhabilitate illegitimorum applicanda quoque sint dubiè illegitimis.
•  
  PDF 93 266. Quid si filius credat matri, dicenti se non esse suum; vel esse quidem suum, sed non mariti sui filium, vel conceptum se ex parentibus non, vel illegitimè copulatis.
•  
  PDF 93 267. An, & in ordine ad quæ Episcopus dispensare possit cum sæcularibus illegitimis.
•  
  PDF 93 268. Quis præter Episcopum dispensare possit cum illegitimis sibi subditis quoad Ordines minores, & beneficia simplicia.
•  
  PDF 93 269. Qualiter dispensatio Papalis in ordine ad habilitandum illegitimum concessa sit intelligenda.
•  
  PDF 94 270. An hic nomine benficii simplicis, in ordine ad quod cum illegitimo dispensare potest Episcopus, veniant etiam dignitates, personatus, canonicatus, & portiones cathedrales, non habentes annexam curam animarum, item beneficium simplex habens annexum sacrum Ordinem vel accessoriè curam animarum, vel quod ex statuto requirit legitimitatem.
•  
  PDF 94 271. Quis dispensare possit cum illegitimis religiosis in ordine ad Prælaturas tam in quàm extra ordinem consequendas.
•  
  PDF 95 272. Ad quæ Ecclesiastica munia & beneficia tam jure antiquo quàm novo Tridentinum specialiter prohibeantur promoveri illegitimi sacerdotum, aliorúmque clericorum.
•  
  PDF 95 273. Qualiter dicta quæst. præced. extendenda & limitanda.
•  
  PDF 96 274. Quid veniat nomine ejusdem Ecclesiæ.
•  
  PDF 96 275. Quid hic veniat nomine benficii, & ejusdem beneficii, & habere beneficium.
•  
  PDF 97 276. Quid intelligatur per ministrare in Ecclesia.
•  
  PDF 97 277. An hic etiam comprehendatur pensio.
•  
  PDF 97 278. Quid in hoc puncto dicendum de illegitimis religiosorum.
•  
  PDF 97 279. An etiam Pater nequeat obtinere beneficium in Ecclesia, in qua filius illius illegitimus habuit beneficium.
•  
  PDF 98 280. An Pater habere possit beneficium in Ecclesia, in qua filius ejus illegitimus jam est beneficiatus.
•  
  PDF 98 281. Quid dicendum hac in parte de filiis legitimis presbyterorum aliorúmve clericorum.
•  
  PDF 98 282. Qualiter dicta quæ. præced. extendenda & limitanda.
•  
  PDF 99 283. An Episcopus in decreto illo Tridentini de filiis presbyterorum dispensare possit
•  
  PDF 99 284. Quid si Episcopus concesserit filio presbyteri beneficium, & ad titulum illius illum ordinaverit, quod Pater ejus habuit, vel etiam in Ecclesia, in qua Pater ejus ministravit.
•  
  PDF 100 285. An Prælati regulares cum suis in isto genere dispensare possint.
•  
  PDF 100 286. Quales conditiones habere debeat dispensatio super defectu natalium, ut sit valida.
•  
  PDF 101 287. In quo differat legitimatio à tali dispensatione.
•  
  PDF 101 288. An promotio illegitimi non dispensati ad beneficia sit ipso jure nulla.
•  
  PDF 102 Capvt Secvndvm. De qualitatibus promovendorum quasi supernaturalibus.
•  
  PDF 102 Paragraphvs I. De fide promovendi ad beneficia.
•  
  PDF 102 289. An, & quo jure infidelis non baptizatus sit impromovibilis ad benefica.
•  
  PDF 102 290. Quid hac in re dicendum de infidelibus conversis.
•  
  PDF 102 291. Quid dicendum de descendentibus ab idololatris, Saracenis, Iudæis.
•  
  PDF 102 292. Quid dicendum de neophytis.
•  
  PDF 103 293. Quid dicendum de hæreticis.
•  
  PDF 103 294. An, & qualiter dicta quæst. præcedente locum habeant in hæretico converso, & occulto.
•  
  PDF 103 295. An, & qualiter dicta extendenda quóque sint ad credentes, receptatores, defensores, fautores hæreticorum horum, & illorum filios, & neptores.
•  
  PDF 103 296. Quinam hic vocentur credentes, fautores, receptatores, defensores hæreticorum.
•  
  PDF 103 297. Qualiter hæc ipsa quoad hæreticorum, eorúmque credentium &c. filios ac nepotes sint limitanda.
•  
  PDF 104 298. Qualiter dicta sint extendenda ratione beneficiorum, ad quæ filii hæreticorum, eorúmque fautorum sunt inhabiles.
•  
  PDF 105 299. An filii hæreticorum, eorúmque fautores sint infames, & vel hinc etiam ad eligendum activè aliósque actus legitimos sint inhabiles.
•  
  PDF 105 300. An regulares ob delictum ad inquisitionis officium pertinens pœnitentiâ aliquâ affecti etiam post peractam pœnitentiam inhabiles sint ad Prælaturas, & officia religionis suæ cintra dispensationem.
•  
  PDF 105 301. An schismaticus purus sit inhabilis ad beneficia.
•  
  PDF 106 Paragraphvs II. De clericatu, SS. Ordinibus, professione.
•  
  PDF 106 302. An ad quodcunque benficium requiratur clericatus.
•  
  PDF 106 303. An collatio beneficii facta alicui tempore collationis non clerico sit ipso jure nulla.
•  
  PDF 106 304. An Papa laico mansuro laico conferre possit beneficium.
•  
  PDF 106 305. An præsentatio actu non clerici sit ipso jure nulla.
•  
  PDF 107 306. An electio actu non clerici sit ipso jure nulla.
•  
  PDF 107 307. An dicta de nullitate collationis, præsentationis, electionis, locum quoque habeant in clericis conjugatis, vel etiam carentibus executione clericatûs.
•  
  PDF 107 308. An dicta de inhabilitate non clerici ad beneficia locu[m] quoque habeant quoad pensiones.
•  
  PDF 107 309. An, & qualiter in impetratione beneficii exprimendus clericatus.
•  
  PDF 108 310. An ad hoc, ut eligi quis possit in superiorem regularem requiratur clericatus.
•  
  PDF 108 311. An ad beneficia habentia annexum S. Ordinem promoveri possint actu tempore promotionis non habentes illum ordinem.
•  
  PDF 108 312. Circa annexionem illam Ordinis ad beneficium quid attendatur, sive unde ea annexio dignoscatur.
•  
  PDF 110 313. Quis dispensare possit, dum actu à fundatore requiritur sacerdotium.
•  
  PDF 110 314. An, & quis Ordo sacer requiratur actu habitus, & sufficiat, ut quis promoveri possit in Episcopum.
•  
  PDF 110 315. An, & quo tempore suscipiendi sacerdotii obligatio annectatur Episcopatui.
•  
  PDF 111 316. An, & quis ordo sacer requiratur in promovendo ad dignitates Episcopatu inferiores, tam sæculares quàm regulares, aut beneficia quibus animarum cura incumbit.
•  
  PDF 111 317. Quæ sint dignitates, quibus jure communi annexum sacedotium.
•  
  PDF 111 318. An, & quis Ordo sacer susceptus, vel suscipiendus requiratur in Canonicis cathedralium vel Collegiatarum.
•  
  PDF 111 319. Intra quod tempus promotus ad beneficium curatum debeat suscipere sacerdotium, & quo die incipiat illud tempus.
•  
  PDF 112 320. An, & qualiter non intendentes, negligentes, vel etiam legitimè impediti suscipere intra annum Ordines annexos beneficiis iis excidant, alitérve puniantur & peccent.
•  
  PDF 114 321. Qualiter objectus circa defectum Ordinis formari, vel etiam excludi possit.
•  
  PDF 114 322. Quis dispensare possit in promovendis vel promotis ad beneficia, quibus annexus Ordo sacer aptitudine ratione curæ, aut aliàs ex ordinatione Ecclesiæ, quo minùs teneantur eum intra annum recipere.
•  
  PDF 115 323. An, ut quis promoveatur in Prælatum, vel superiorem regularium, necesse sit esse professum, & quidem expreßè in eadem religione, & ita, ut aliàs promotio sit ipso jure nulla.
•  
  PDF 115 324. Quantum tempus à professione requiratur, ut quis eligi possit in Prælatum religionis.
•  
  PDF 116 Capvt Tertivm. De qualitatibus eligendorum, aut aliter promovendorum ad beneficia moralibus.
•  
  PDF 116 Paragraphvs I. De carentia censurarum.
•  
  PDF 116 325. An Excommunicatus excommunicatione majore sit impromovibilis ad quæcunque beneficia tam sæcularia quàm regularia, ita ut ejus promotio sit ipso jure nulla.
•  
  PDF 116 326. An etiam excommunicati tempore electionis, postulationis, præsentationis, dein absoluti confirmatio, institutio, ipso jure sit nulla.
•  
  PDF 116 327. Qualiter se gerere debeat excommunicatus electus.
•  
  PDF 117 328. A quo petenda sit dispesnatio.
•  
  PDF 117 329. Qualiter limitanda sit responsio ad quæst. I. hujus §.
•  
  PDF 117 330. Quid hac in parte dicendum de excommunicato excommunicatione minore.
•  
  PDF 118 331. An, & qualiter suspensus sit ineligibilis, vel impromovibilis ad Prælaturas & beneficia.
•  
  PDF 119 332. An electio suspensi sit ipso jure irrita.
•  
  PDF 119 333. An, & qualiter interdictus, vel interdictum violans sit ineligibilis, aut aliter impromovibilis.
•  
  PDF 119 334. An, & qualiter responsio præced. 9. 2dâ. sit limitanda.
•  
  PDF 119 335. An, & qualiter irregularis sit inelegibilis.
•  
  PDF 120 336. An electio irregularis sit ipso jure nulla.
•  
  PDF 120 Paragraphvs II. De morum honestate, & carentia infamiæ.
•  
  PDF 120 337. An vitæ probitas seu morum honestas requiratur, ut quis promoveri possit ad beneficia.
•  
  PDF 120 338. An promotio carentis morum honestate sit ipso jure irrita.
•  
  PDF 120 339. Quid sit infamia facti & juris.
•  
  PDF 121 340. An infamis infamia facti sit impromovibilis ad dignitates & beneficia, ejusque promotio vi solius infamiæ facti sit nulla ipso facto.
•  
  PDF 121 341. An, & quis dispensare possit in infamia facti.
•  
  PDF 121 342. An infamis infamiâ juris latæ sententiæ, & ipso facto incursâ teneatur in conscientia abstinere, etiam ante sententiam declaratoriam delicti, ab actibus legitimis, ad quos illum dicta infamia inhabilitat.
•  
  PDF 122 343. An ex delicto famoso, seu infamia facti, dum de cetero delictum non est notorium, incurratur irregularitas.
•  
  PDF 122 344. An ex crimine saltem enormi, digno depositione, seu cui in jure statuta est pœna depositionis, notorio tantùm per evidentiam facti, cui de cetero statuta non est in specie pœna irregularitas, incurratur infamia juris, & consequenter irregularitas propriè talis, quæ per pœnitentiam non tollitur, sed eget dispensatione.
•  
  PDF 123 345. An, & quanado ex delicto notorio notoreitate juris inducatur infamia juris, & irregularitas propriè.
•  
  PDF 123 346. Quid si ergo delictum, pro quo in specie non imponitur à jure infamia, sit notorium tantùm altera quasi specie notoreitatis juris, nimirum per solam confessionem rei in judicio coram judice legitimo.
•  
  PDF 123 347. Ex quibus pœnis, ad quas quis per sententiam judicis damnatus fuit ob culpam, & quando incurratur infamia juris, & irregularitas.
•  
  PDF 124 348. An damnatus ad pœnitentias solennes ex crimine famoso sit infamis & irregularis, ita ut peracta pœnitentia maneat infamis.
•  
  PDF 124 349. An ex delictis, pro quibus in specie latæ est infamia juris ipso jure incurrenda notoriis per evidentiam facti incurratur irregularitas, teneatúrque talis in conscientia se habere ut irregularem, & abstinere ab actibus legitimis ante sententiam declaratoriam.
•  
  PDF 124 350. An accusatus in judicio non sententiatus sit per hoc infamis, & ideo ineligibilis.
•  
  PDF 124 Paragraphvs III. De bigamia, & servitute impedientibus promotionem ad beneficia.
•  
  PDF 124 351. Qvid sit, & quotuplex bigamia.
•  
  PDF 125 352. Quid sit bigamia vera.
•  
  PDF 125 353. Quid sit, & quot modis contrahatur bigamia interpretativa.
•  
  PDF 126 354. Quid sit bigamia similitudinaria.
•  
  PDF 126 355. An bigami tam interpretativè & similitudinariè, quàm verè tales sint impromovibiles ad beneficia.
•  
  PDF 127 356. An Papa dispensare possit in omni bigamia quoad Ordines & dignitates.
•  
  PDF 127 357. An idem possit Episcopus.
•  
  PDF 128 358. An Prælati religiosi dispensare possint cum suis subditis regularibus in bigamia.
•  
  PDF 128 359. An servi seu mancipia, antequam libertate donati, impromovibiles sint ad beneficia.
•  
  PDF 128 360. Quid si ergo servus non donatus libertatis pervenerit ad Ordines.
•  
  PDF 128 361. Quinam præterea ob defectum plenæ libertatis à servitute prohibeantur ordinari.
•  
  PDF 128 362. Quis in hoc impedimento servitutis, sive irregularitate ob defectum plenæ libertatis possit dispensare.
•  
  PDF 129 Sectio Tertia. De oneribus seu obligationibus, déque juribus ac emolumentis beneficiatorum.
•  
  PDF 129 Capvt Primvm. De oneribus beneficiatorum.
•  
  PDF 129 Paragraphvs I. De onere residendi Curatorum.
•  
  PDF 129 363. Qvid sit residentia, & residere.
•  
  PDF 129 364. Quotuplex sit hæc residentia.
•  
  PDF 129 365. Quæ sit causa efficiens residentiæ præcisæ.
•  
  PDF 129 366. An residere teneantur habentes beneficia parochiala.
•  
  PDF 130 367. Quo jure hi curati residere teneantur.
•  
  PDF 130 368. An per consuetudinem fieri possit, ut propriè ac strictè curam habens absit à sua Ecclesia.
•  
  PDF 131 369. An, & qualiter Papa dispensare possit in hac lege residendi quoad curatos.
•  
  PDF 131 370. An jure quoque divino, & humano residere teneantur ii, quibus cura animarum non nisi latiùs talis, seu exterior tantùm incumbit.
•  
  PDF 131 371. Qualiter residere teneantur strictè curati.
•  
  PDF 132 372. An Parochi aliíque curati abesse possint duobus illis mensibus à Concilio illis concessis ex causa, quæ ipsis justa videtur sine approbatione, & licentia Ordinarii.
•  
  PDF 133 373. An, & quâ licentiâ egeant Episcopi, iisque superiores, aut in jurisdictione similes Prælati abfuturi ultra tres menses ipsis concessos.
•  
  PDF 133 374. An, & quis præter Papam aliis curatis inferioribus dare possit licentiam non residendi ultra bimestre.
•  
  PDF 133 375. An, dum jus ipsum vel etiam Papa generaliter indulget curato abesse studendi gratiâ v. g. adhuc hæc causa insinuari debeat Episcopo, ab eo cognosci, peti, & obtineri ab eodem licentia in scriptis.
•  
  PDF 134 376. Quæ dicantur justæ causæ non residendi, & quæ censeatur justa absentia.
•  
  PDF 135 377. Efformatâ semel justâ absentiâ ex concursu causæ & licentiæ, quamdiu duret ejus effectus.
•  
  PDF 135 378. Quænam excusent ab ista licentia petenda.
•  
  PDF 135 379. Quid liceat, constitutúmque sit quoad non residendum ratione doctionis.
•  
  PDF 136 380. An, & qualiter liceat curatis abesse ratione studiorum.
•  
  PDF 137 381. Vbinam privilegio juris communis quoad curatos absentes ratione studiorum derogatum colligatur per Tridentium.
•  
  PDF 137 382. An, & quando negotium proprium vel lis ipsius beneficiati sit causa justa, absentia ab Ecclesia.
•  
  PDF 138 383. An, & qualiter ratione infirmatatis corporalis & spiritualis parochus excusetur à residendo.
•  
  PDF 138 384. An propter aëris intemperiem, pestem, aliúmve morbum contagiosum, vel ob populi furorem excusetur Parochus à residentia.
•  
  PDF 139 385. An ob capitales inimicitias Ordinarius possit parocho licentiam dare non residendi.
•  
  PDF 139 386. An, & qualiter parochi, aliíque curati excusentur à residendo ob servitium præstitum Papæ, Episcopis, Cardinalibus.
•  
  PDF 140 387. An, & qualiter excusentur parochi curati à residendo ob peregrinationem.
•  
  PDF 140 388. Quæ pœnæ jure antiquo ante Trident. statutæ animaru[m] curatoribus non residentibus.
•  
  PDF 141 389. Quæ pœnæ statutæ animarum curatoribus non residentibus jure novo, seu post Tridentinum.
•  
  PDF 143 390. An, dum absentia à principio justa, fuit concessa ad certum tempus, ultra quod ea dein continuatur, requiratur monitio, antequam beneficio spolietur.
•  
  PDF 143 391. Quid si temerè recessit, scitúrque locus, in quo moratur, neque ipse latitat, vel impedit accessum ad se.
•  
  PDF 143 392. Quid si sciatur locus, sed ipse absens impediat, ne personaliter moneatur.
•  
  PDF 144 393. Quid si penitus ignoretur, ubinam degat absens, ita ut nequeat personaliter citari.
•  
  PDF 144 394. Quid si post citationem compararuerit excusator, vel etiam redierit ipse absens.
•  
  PDF 144 Paragraphvs II. De onere residendi aliorum beneficiatorum non curatorum.
•  
  PDF 144 395. Qvinam præterea beneficiati, & quo jure residere teneantur, & imprimis, quid sit hac in parte circa beneficia simplicia in genere.
•  
  PDF 145 396. An, & quando exprimenda, præsumenda & arguenda sit qualitas residentialis in beneficiis istiusmodi simplicibus.
•  
  PDF 145 397. Quid sit in hoc puncto quoad obtinentes in Ecclesiis Cathedralibus & Collegiatis dignitates, Canonicatus, præbendas, & portiones.
•  
  PDF 147 398. Quis Canonicis aliísque præfatis dare possit licentiam non residendi, seu discedendi ab Ecclesia seu loco beneficii.
•  
  PDF 148 399. An obtinentes dignitates, Canonicatus, portiones &c. licitè, & tutâ conscientiâ possint ultra tempus à Concilio permissum amittendo distributiones, & omnes fructus, qui residendo lucrifiunt, abesse, & non residere.
•  
  PDF 148 400. An consuetudine induci possit, ut Canonici tam Collegiatæ, quàm Cathedralis, habentesque dignitates non curatas licitè non resideant, & in absentia percipiant fructus, etiam non constituendo alium, qui loco illorum deserviat Ecclesiæ.
•  
  PDF 149 401. Circa dictos tres menses à Concilio permissos quietis, & recreationis causâ sumendos continuè vel interpolatim, quid observandum ulteriùs.
•  
  PDF 149 402. An istis tribus mensibus, qui dantur recreationis causa absentes non solùm lucrentur fructus seu grossam, sed etiam distributiones quotidianas, maximè stante tali consuetudine, & ordinatione.
•  
  PDF 149 403. Circa causas justæ absentiæ habentium dignitates, Canonicatus &c. An omnis causa justa excusans à residentia faciat etiam fructus lucrifieri pro rata istius justæ absentiæ.
•  
  PDF 150 404. An, & qualiter præfati ob negotium necessarium seu evidentem Ecclesiæ utilitatem abesse possint ultra dictos tres menses, & interim lucrari non tantùm fructus grossos, sed & distributiones quotidianas.
•  
  PDF 151 405. An, & qualter Canonici præbendati &c. ob servitium præstitum Episcopo licitè absint, & in absentia lucrentur fructus, & distributiones.
•  
  PDF 152 406. An, & quando servientes Episcopo (idem est de aliis) præter fructus lucrari possint distributiones.
•  
  PDF 152 407. An & qualiter Canonici, aliíque supradicti absentes ratione infirmitatis excusentur à residentia, lucrenturque fructus & distributiones.
•  
  PDF 153 408. An, & qualiter Canonici dictique alii ratione studiorum excusentur à residentia, lucrenturque fructus, & distributiones.
•  
  PDF 154 409. An data licentia abessendi ratione studiorum exspiret, & terminetur per assecutionem doctoratûs, dum de cetero necdum elapsus est terminus, ad quem concessa.
•  
  PDF 154 410. An, & qualiter Canonici aliique supradicti abesse possint ratione doctionis, & lectionis, & percipere interim fructus & distributiones.
•  
  PDF 154 411. An Canonici aliíque supradicti causâ peregrinationis, maximè ex voto, possint abesse ultra tres menses datos à Concilio, & lucrari interim fructus, & dsitributiones.
•  
  PDF 155 412. Quænam præterea in specie sint causæ, ob quas à Choro absentes lucrentur etiam distributiones.
•  
  PDF 155 413. An dicti absentes citra similes causas à choro, & divinis lucrentur ad minimùm fructus suorum beneficiorum, dum de cetero commorantur in loco beneficii.
•  
  PDF 155 414. An consuetudine induci possit, ut supradicti citra memoratas causas, similesve à choro absentes lucrentur nihilominus distributiones, modò sint in civitate, in qua est Ecclesia beneficii.
•  
  PDF 155 415. An saltem, & quando valeat consuetudo & statutum Capituli circa quotidianas distributiones certo modo dividendas inter Canonicos.
•  
  PDF 156 416. An statuere possit Capitulum, vel consuetudine induci, ut certis solùm horis principalibus assignentur, & fiant distributiones, non verò aliis horis intermediis.
•  
  PDF 157 417. An quæ dicta sunt de distributionibus quotidianis, intelligenda quoque sint de aliis distributionibus, quæ dantur in anniversariis defunctorum, ut iis tantùm, qui præsentes sunt funeralibus exequiis, obveniant, & consuetudo contraria non valeat.
•  
  PDF 157 418. An ad lucrandas distributiones requiratur, ut Canonici non tantùm divinis officiis intersint, sed etiam ut ipsi in choro cantent.
•  
  PDF 158 419. An obtinentes dignitatem, Canonicatum vel præbendam teneantur per seipsos obire divina officia sua suæ dignitati, vel Canonicatui incumbentia.
•  
  PDF 158 420. An Canonicus satisfaciens suæ obligationi quoad residentiam, & servitium chori, & altaris, possit licitè ordinariè abesse à Capitularibus Congregationibus.
•  
  PDF 159 421. An Canonici aliique supradicti non residentes, & absentes à Choro, tutâ conscientiâ lucrentur fructus, & distributiones, dum alii præsentes remittunt, & donant.
•  
  PDF 159 422. Ad quem spectent distributiones amissæ per non interessentes; item fructus præbendæ amissi ob non residentiam.
•  
  PDF 160 423. An distributiones securè transmittantur ad hæredes, ut alia bona patrimonialia Clericorum.
•  
  PDF 160 424. Quæ pœnæ directæ in eos, qui dignitates, vel Canonicatus, aut præbendas in Cathedralibus, aut Collegiatis obtinentes sine legitima facultate absunt, seu non resident.
•  
  PDF 161 Paragraphvs III. De aliis obligationibus Parochorum.
•  
  PDF 161 425. Qvaliter Parochus obligetur administrare parochianis suis Sacramenta.
•  
  PDF 163 426. Quæ sit pœna Parochi nolentis ministrare sacramenta, ubi ad ea ministranda obligatus fuit.
•  
  PDF 163 427. Quæ sit obligatio Parochi circa celebrationem missarum.
•  
  PDF 164 428. Quæ obligatio Parochi assistendi infirmis, & moribundis.
•  
  PDF 164 429. Quæ obligatio Parochi prædicandi verbum Dei.
•  
  PDF 164 430. Quæ obligatio Parochi docendi doctrinam Christianam.
•  
  PDF 164 431. Quæ obligatio Parochi faciendi varias denunciationes.
•  
  PDF 165 432. Quæ obligatio Parochi faciendi varias annotationes.
•  
  PDF 166 433. Quæ obligatio Parochi reparandi Ecclesiam, & domum parochialem.
•  
  PDF 167 Capvt Secvndvm. De postestate, juribus, emolumentis beneficiatorum.
•  
  PDF 167 Paragraphvs I. De potestate, jurisdictione ac præcedentia Parochorum.
•  
  PDF 167 434. Qvid possit vel non possit Parochus quoad ministrandum sacramentum pœnitentiæ.
•  
  PDF 169 435. Quid possit Parochus circa delegationem administrandi saramenta.
•  
  PDF 172 436. Quid possit Parochus circa delegationem prædicandi in parochia.
•  
  PDF 172 437. Quid possit circa dandam veniam non jejunandi diebus jejunii, & laborandi diebus festis.
•  
  PDF 173 438. An Parochus possit parochianos cogere ad audiendam missam diebus festis in parochia.
•  
  PDF 173 439. An cogere possit parochianos ad audiendam concionem in parochiali.
•  
  PDF 174 440. An mulctis, & pœnis cogere possit pueros, & rudes ad discendam doctrinam Christianam, & parentes ad mittendum pueros ad eam audiendam.
•  
  PDF 174 441. An, & qualiter impedire possint Parochi solennitates aut functiones parochiales exerceri per alios in Ecclesia sua parochiali, aut aliis Ecclesiis publicis, vel privatis oratoriis.
•  
  PDF 174 442. Quid possint Parochi quoad impediendas varias functiones regularium.
•  
  PDF 175 443. An impedire possint fundationem, vel ædificationem monasterii, Collegii, seu Conventûs regularium.
•  
  PDF 175 444. An Parochi in suos parochianis ferre possint censuram.
•  
  PDF 176 445. An, & quid agere possit Parochus pro Ecclesia sibi subjecta.
•  
  PDF 176 446. An, & qualiter Parochi bona Ecclesiæ suæ custodire, alienare, & elocare debeant & possint.
•  
  PDF 176 447. Qualis sit jurisdictio parochi respectivè ad loca exempta: item comparative ad jurisdictionem capituli cathedralis.
•  
  PDF 178 448. Quæ, & respectu quorum sit præcedentia Parochi.
•  
  PDF 178 Paragraphvs II. De juribus parochialibus, & in specie de jure funerandi.
•  
  PDF 178 449. In quibus consistat jus parochiale, qualem assistentiam juris habeat, qualiter immutetur vel etiam amittatur.
•  
  PDF 179 450. Ad quem spectent jura parochialia, & respectu quorum dentur.
•  
  PDF 179 451. Quale jus habeat Parochus circa funera.
•  
  PDF 179 452. Quale sit hoc jus sepeliendi.
•  
  PDF 180 453. Quid sit circa jus interveniendi funeribus.
•  
  PDF 183 454. Quid, & quanta sit quarta parochialis, seu portio Canonica.
•  
  PDF 183 455. Vnde solvenda portio Canonica.
•  
  PDF 184 456.A quibus solvenda dicta portio parochialis.
•  
  PDF 184 457. Quænam Ecclesiæ ab hoc onere solvendi dictam quartam sint immunes.
•  
  PDF 186 458. Cui Ecclesiæ debeatur Canonica portio.
•  
  PDF 187 459. An in concordia super emolumentis, funeralibus, aliisque juribus parochialibus inter Capitulum & Vicarium, seu alium ad exercitium curæ deputatum, aliosque ejusdem Ecclesiæ Clericos, vel etiam inter diversas Ecclesias requirantur solennitates aliàs in concordiis super bonis & juribus Ecclesiæ requiri solitæ.
•  
  PDF 188 Paragraphvs III. De jure percipiendi oblationes, decimas, primitias.
•  
  PDF 188 460. Qvid veniat nomine oblationum.
•  
  PDF 188 461. An, & quo jure debeantur oblationes.
•  
  PDF 188 462. Ex quibus rebus, & à quibus fieri, aut admitti vetentur oblationes.
•  
  PDF 189 463. Ad quem spectent oblationes tam quæ jure debentur, quàm quæ spontè offeruntur.
•  
  PDF 190 464. Quid sint decimæ.
•  
  PDF 190 465. Quotuplices sint decimæ.
•  
  PDF 191 466. Quo jure debeantur decimæ.
•  
  PDF 191 467. Ex quibus rebus solvendæ decimæ personales.
•  
  PDF 192 468. Ex quibus rebus solvendæ decimæ prædiales.
•  
  PDF 193 469. Quando, & qualiter solvendæ decimæ personales.
•  
  PDF 193 470. Quando, & qualiter solvendæ decimæ prædiales.
•  
  PDF 194 471. Vbi solvendæ decimæ personales.
•  
  PDF 194 472. Vbi solvendæ decimæ prædiales.
•  
  PDF 195 473. An, & quando laici capaces sint juris decimandi.
•  
  PDF 196 474. Qualiter jus illud secundarium percipiendi decimas Ecclesiasticas obvenire possit laicis.
•  
  PDF 199 475. An, & qualiter laicus justè possidens hoc jus decimandi, illud iterum in alios, etiam laicos, transferre possit.
•  
  PDF 200 476. Quibus modis jus decimandi obvenire possit Ecclesiis, & personis Ecclesiasticis.
•  
  PDF 200 477. Qualiter obveniat iis per transactionem, compromissum, & permutationem.
•  
  PDF 201 478. Qualiter obveniat illis jus decimandi per donationem seu concessionem.
•  
  PDF 202 479. Qualiter obveniat illis per consuetudinem vel præscriptionem.
•  
  PDF 203 480. Quibus personis Ecclesiasticis jure communi debeantur decimæ.
•  
  PDF 206 481. Quid sit circa jus decimandi respectu Ecclesiarum de novo erectarum intra fines parochiæ.
•  
  PDF 207 482. Cui Ecclesiæ parochiali pendendæ sint decimæ.
•  
  PDF 207 483. A quibus pendendæ decimæ, seu quæ personæ ad decimas obligentur debito personali.
•  
  PDF 209 484. Quæ personæ obligentur debito tantùm reali ad solvendas decimas.
•  
  PDF 209 485. Num Dominus seu locator, an verò colonus seu conductor prædii solvere debeat decimas.
•  
  PDF 210 486. An dari possit exemptio ab obligatione solvendi decimas, & qualiter.
•  
  PDF 210 487. Quid in hoc possit Papa, aliúsve Prælatus inferior.
•  
  PDF 211 488. Quinam de facto à solvendis decimis eximantur jure communi.
•  
  PDF 212 489. Qualiter concessio specialis privilegii non solvendi decimas valeat, & extendenda vel restringenda sit.
•  
  PDF 213 490. Quibus modis privilegium solvendi decimas amittatur.
•  
  PDF 214 491. An, & qualiter obligati ad decimas ab illis solvendis liberentur per consuetudinem.
•  
  PDF 215 492. An, & qualiter per præscriptionem detur exemptio à solvendis decimis.
•  
  PDF 215 493. An transactione, communicatione, similíve pacto eximi quis possit à decimis.
•  
  PDF 215 494. Quæ jure communi pœnæ statutæ non solventibus aut solvi impedientibus, aut aliquo modo usurpantibus decimas.
•  
  PDF 216 495. Qualiter injustè non solventes, vel detinentes decimas compellendi sint ad earum solutionem.
•  
  PDF 217 496. Quâ actione Ecclesia, aut ejus loco Parochus vel Episcopus exigere possit decimas sibi debitas.
•  
  PDF 217 497. Quis sit judex competens in causa decimarum.
•  
  PDF 218 498. Quale jus habeat Ecclesia, seu ejus Rectores in decimis.
•  
  PDF 219 499. Quis sint primitiæ, & quo jure debitæ.
•  
  PDF  Index Accuratus Et Copiosus Rervm Omnivm In Hac Prima Parte Contentarvm.
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Back cover
•  
  PDF  Spine
•  
  PDF  Vorderschnitt
•  
  PDF Pars Altera. De Provisione Et Obtentione Beneficiorvm
•  
  PDF Pars Tertia. De Vacatione, Amissione, Et Extinctione Beneficiorvm ...