Clypevs Theologiæ Thomisticæ. Continens Tractatus de Beatitudine, de Actibus humanis, eorumque Moralitate; de Virtutibus ac Donis, de Vitiis ac Peccatis, & de Legibus, nec-non Dissertationem [...] / Avthore P.F. Ioanne Baptista Gonet, Biterrensi, Ordinis FF. Prædicatorum, Provinciæ Tolosanæ, Strictoris Observantiæ, in Academia Burdigalensi Antecessore. Parisiis : Bertier et de la Court, 1669- : Tomvs Tertivs. Parisiis : Bertier et de la Court, 1669
Content
- PDF Tomvs Primvs. Continens Tractatus de attributis, de visione Beatifica, de scientia Dei, ac de ejus voluntate, & Providentia
- PDF Tomvs Qvartvs. Continens Tractatus de erroribus Pelagianorum, de Gratia, de Iustificatione & Merito, de Virtutibus Theologicis, & quatuor Cardinalibus, ac de ineffabili mysterio Incarnationis
- PDF Tomvs Tertivs. Continens Tractatus de Beatitudine, de Actibus humanis, eorumque Moralitate; de Virtutibus ac Donis, de Vitiis ac Peccatis, & de Legibus, nec-non Dissertationem Theologicam de Probabilitate
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF Leerseiten
- PDF Title page
- PDF Index Tomi Tertij.
- PDF 1 Secunda pars Clypei Theologiæ Thomisticæ,
- PDF 1 Præfatio.
- PDF 2 Ordo Hvivs Partis.
- PDF 3 Tract. I. De ultimo fine hominis, ejusque beatitudine
- PDF 3 Disp. I. De ultimo fine hominis
- PDF 3 Art. I. Vtrum homini conveniat agere propter finem?
- PDF 4 Art. II. Vtrum omnes actiones humanæ sint effectus sinis, seu propter finem?
- PDF 4 §. I. Præmittenda ad resolutionem quæstionis
- PDF 5 §. II. Corollaria præcedentis doctrinæ
- PDF 6 §. III. Resolvitur difficultas
- PDF 8 §. IV. Præcipuæ objectiones solvuntur
- PDF 10 Art. III. An bruta operentur propter finem, movendo se in illum?
- PDF 10 §. I. Præmittitur quod fere apud omnes est certum, & referuntur sententiæ
- PDF 10 §. II. Conclusio negativa statuitur
- PDF 11 §. III. Solvitur objectio in contrarium
- PDF 13 Art. IV. Vtrum Deus agat propter finem?
- PDF 13 §. I. Quibusdam prænmissis, status difficultatis proponitur
- PDF 14 §. II. Quatuor sequentibus conclusionibus difficultas proposita resolvitur
- PDF 16 Art. V. Vtrum finis intermedius verè & propriè habeat rationem finis?
- PDF 18 Art. VI. Vtrum idem homo pro eodem tempore possit habere duos vel plures fines ultimos totales & adæquatos?
- PDF 18 §. I. Prænotanda
- PDF 19 §. II. Statuitur prima conclusio
- PDF 20 §. III. Statuitur secunda conclusio
- PDF 20 §. IV. Præcipuæ objectiones solvuntur
- PDF 22 §. V. Aliud argumentum dissolvitur
- PDF 22 Art. VII. Vtrum quæcumque vult homo, velit propter ultimum finem?
- PDF 27 Disp. II. De beatitudine objectiva hominis
- PDF 27 Art. I. In quo consistat beatitudo objectiva hominis?
- PDF 28 §. I. Beatitudo non consistit in bonis fortunæ
- PDF 29 §. II. Beatitudo in bonis corporis consistere nequit
- PDF 30 §. III. Beatitudo in bonis animæ site non est
- PDF 30 §. IV. In nullo bono creato, vera hominis beatitudo consistere potest
- PDF 31 §. V. Solvuntur objectiones
- PDF 32 Art. II. In Deus ut unus sit sufficiens ad nos beatificandum, ita quod, si per impossibile lateret ut trinus, perfecta hominis beatitudo sibsisteret?
- PDF 37 Disp. III. De essentia beatitudinis formalis
- PDF 37 Art. I. Vtrum beatitudo formalis sit aliqua operatio creata, & à Beato elicita?
- PDF 37 §. I. Rejicitur prima sententia
- PDF 38 §. II. Solvuntur objectiones
- PDF 39 §. III. Secundus dicendi modus refellitur
- PDF 40 §. IV. Solvuntur argumenta in contrarium
- PDF 40 §. V. Tertia sententia impugnatur
- PDF 40 §. VI. Respondetur argumentis adversæ sententiæ
- PDF 41 §. VII. Nominlalium error proscribitur
- PDF 42 §. VIII. Nominaliusm argumenta solvuntur
- PDF 44 §. IX. Solvuntur aliæ instantiæ contra secundam partem conclusionis.
- PDF 45 Art. II. Vtrum beatitudo essentialiter consistat in operatione intellectûs, vel voluntatis, aut utriusque?
- PDF 45 §. I. Quibusdam præmissis, referuntur sententiæ
- PDF 46 §. II. Primus dicendi modus refellitur
- PDF 47 §. III. Præcipuæ objectiones solvuntur
- PDF 49 §. IV. Opinio Scoti rejicitur
- PDF 51 §. V. Sententia D. Thomæ stabilitur
- PDF 53 Digressio brevis, ubi ostenditur omnia hominis desideria per Dei visionem perfectè satiari
- PDF 56 Art. III. Convelluntur fundamenta adversæ sententiæ
- PDF 60 Disp. IV. De proprietatibus formalis beatitudinis
- PDF 60 Art. I. An Beati necessariò diligant Deum quantùm ad exercitium
- PDF 60 §. I. Quibusdam præmissis, conclusio affirmativa statuitur
- PDF 61 §. II. Solvuntur objectiones
- PDF 62 Art. II. A qua virtute procedat gaudium seu delectatio, quâ Beati de Deo clarè viso, ut bono sibi proprio delectantur?
- PDF 64 Art. III. Quodnam sit objectum proximum & immediatum delectationis seu fruitionis beatificæ?
- PDF 64 §. I. Quibusdam præmissis, status difficultatis proponitur
- PDF 65 §. II. Duplici conclusione difficultas resolvitur
- PDF 66 §. III. Solvuntur objectiones
- PDF 67 Art. IV. Vtrum Beati sint impeccabiles ab intrinseco?
- PDF 69 Art. V. Vtrum de potentia Dei absoluta possit cum visione, aut amore beatifico, peccatum actuale, vel saltem habituale componi?
- PDF 73 Disp. V. De dotibus & aureolis Beatorum
- PDF 74 Art. I. Quot, & quæ ponendæ sint dotes in anima beata, & an illæ sint habitus vel operationes?
- PDF 74 §. I. Præmittitur quod apud omnes est certum
- PDF 74 §. II. Vtraque difficultas, duplici conclusione resolvitur
- PDF 76 §. III. Corollarium notatu dignum
- PDF 76 §. IV. Solvuntur objectiones
- PDF 76 Art. II. Quatuor dotes corporis gloriosi explicantur
- PDF 77 §. I. Prima dos corporis gloriosi
- PDF 77 §. II. Secunda dos corporis gloriosi
- PDF 78 §. III. Tertia dos corporis gloriosi
- PDF 79 §. IV. Quarta dos corporis gloriosi
- PDF 80 Art. III. De Aureolis Beatorum
- PDF 82 Art. IV. De fructibus Beatorum, & quomodo ab Aureolis distinguantur?
- PDF 83 Disp. VI. De adeptione Beatitudinis
- PDF 90 Tract. II. De Actibus humanis
- PDF 90 Disp. I. De voluntario & involuntario
- PDF 90 Art. I. Quid & quotuplex sit voluntarium, & an non solum in hominibus, sed etiam in brutis reperiatur?
- PDF 91 Art. II. An ratio voluntarij perfectiùs reperiatur in actibus liberis, quàm in necessariis
- PDF 93 Art. III. Vtrum ut omissio, & effectus ex illa secutus, sint voluntaria, requiratur debitum, seu obligatio ponendi actum qui omittitur
- PDF 93 §. I. Præmittenda ad resolutionem quæstionis
- PDF 94 §. II. Conclusio affirmativa statuitur
- PDF 96 §. III. Solvuntur objectiones
- PDF 97 Art. IV. An violentia seu coactio possit à Deo inferri voluntati?
- PDF 98 §. I. Quid sit violentium, breviter explicatur
- PDF 99 §. II. Prima difficultas resolvitur
- PDF 100 §. III. Secunda difficultas expeditur
- PDF 101 §. IV. Tertia difficultas elucidatur
- PDF 101 §. V. Corollaria notatu digna
- PDF 103 Art. V. An & quomodo ex metu facta, sint mixta ex voluntario & involuntario?
- PDF 103 §. I. Prima pars quæsiti resolvitur
- PDF 105 §. II. Alia difficultas expeditur
- PDF 106 §. III. Corollaria ex dictis
- PDF 107 Art. VI. Vtrum concupiscentia augeat voluntarium, & causet involuntarium secundùm quid?
- PDF 108 Art. VII. Vtrum ignorantia causet in voluntarium secundum quid?
- PDF 108 §. I. [Præmittenda ad resolutionem quæsiti.]
- PDF 109 [§. II.] Resolvitur difficultas, quoad ignorantiam
- PDF 109 §. III. Alia difficultas, quæ est de ignorantia consequenti, expeditur
- PDF 109 §. IV. Solvuntur objectiones
- PDF 110 §. V. Tertia difficultas, quæ est de ignorantia concomitanti, elucidatur
- PDF 111 §. VI. Solvuntur argumenta in contrarium
- PDF 111 Disp. II. De voluntario libero
- PDF 112 Art. I. An in statu innocentiæ, & naturæ lapsæ, libertas indifferentiæ in homine reperiatur?
- PDF 112 §. I. Plures libertatis acceptiones, seu divisiones, variique Hæreticorum errores referuntur?
- PDF 112 §. II. Prima pars quæsiti resolvitur, & ostenditur hominem in statu innocentiæ habuisse libertatem indifferentiæ
- PDF 113 §. III. Error Lutheranorum & Calvinistarum refellitur, & hominem in statu naturæ lapsæ gaudere libertate indifferentiæ, multipliciter ostenditur
- PDF 114 §. IV. Solvuntur objectiones
- PDF 116 Art. II. An & quæ libertas ad humanorum actuum moralitatem, seu ad meritum & demeritum requiratur?
- PDF 119 Art. III. An & quæ indifferentia ad rationem formalem & quidditativam libertatis pertineat?
- PDF 119 §. I. Statuitur prima conclusio, & authoritate D. Thomæ fulcitur
- PDF 120 §. II. Summorum Pontificum definitionibus eadem veritas firmatur
- PDF 120 §. III. Conclusio variis rationibus demonstratur
- PDF 122 §. IV. Corollaria ex dictis
- PDF 123 §. V. Alia difficultas resolvitur
- PDF 125 §. VI. Præcipuum Iansenij fundamentum convellitur
- PDF 127 §. VII. Aliud Iansenij fundamentum destruitur
- PDF 128 §. VIII. Testimonia D. Thomæ ab Adversariis objecta exponuntur
- PDF 130 §. IX. Solvuntur fundamenta Iansenij ex ratione petita
- PDF 133 §. X. Responsio ad objectiones Vincentianas
- PDF 135 Disp. III. De circunstantiis humanorum actuum
- PDF 136 Disp. IV. De simplici volitione
- PDF 136 Art. I. An objectum voluntatis, aut simplicis volitionis, sit solum bonum, vel indifferens ad bonum & malum?
- PDF 138 Art. II. An bonitas finis sit non solim objectum primarium & principale voluntatis, sed etiam totale & adæquatum?
- PDF 141 Disp. V. De motivo voluntatis
- PDF 141 Art. I. An voluntas moveatur ab intellectu & appetitu quoad specificationem, & seipsam, ac cæteras potentias, quoad exercitium moveat?
- PDF 143 Art. II. An in prima volitione finis voluntas seipsam moveat?
- PDF 146 Disp. VI. De modo quo voluntas movetur
- PDF 146 Art. I. Vtrum intellectus per propositionem objecti moveat voluntatem in genere causæ efficientis?
- PDF 150 Art. II. An voluntas non solùm moraliter, sed etiam physicè moveatur à Deo?
- PDF 150 §. I. Mens D. Thomæ aperitur?
- PDF 152 §. II. Celebre ejusdem Doctoris Angelici testimonium adducitur
- PDF 152 §. III. Aliis testimoniis ejusdem S. Doctoris mens ampliùs declaratur
- PDF 154 §. IV. Iuxta D. Thomam, Deus non solùm præmovet, sed etiam prædeterminat causas secundas
- PDF 155 §. V. Prædeterminationem physicam esse de mente D. Thomæ, plures ex Patribus Societatis fatentur
- PDF 157 §. VI. Testimonia scripturæ, & SS. Patrum
- PDF 158 §. VII. Ratio generalis desumpta ex subordinatione & dependentia causæ secundæ à prima
- PDF 161 §. VIII. Ratio specialis pro causis liberis, sumpta ex indifferentia voluntatis
- PDF 163 §. IX. Alia ratio desumpta ex dominio Dei in nostras voluntates
- PDF 164 §. X. Rationes Theologicæ ex sufficientia & efficacitate gratiæ desumptæ
- PDF 166 §. XI. Alia ratio Theologica ex efficacia seu efficientia gratiæ desumpat
- PDF 167 §. XII. Corollaria notatu digna
- PDF 168 §. XIII. Exponuntur testimonia D. Thomæ, quæ Petrus à S. Ioseph nobis objicit in opusculo quod D. Thomæ defensionem appellat
- PDF 171 §. XIV. Alia D. Thomæ testimonia exponuntur
- PDF 174 §. XV. Alia argumenta solvuntur
- PDF 177 §. XVI. Ostenditur antiquiores Thomistas docuisse prædeterminationem physicam
- PDF 179 Disp. VII. De Fruitione
- PDF 181 Disp. VIII. De Intentione
- PDF 182 Disp. IX. De Electione
- PDF 182 Art. I. Vtrum electio sit actus voluntatis, vel intellectûs?
- PDF 184 Art. II. De quibus sit electio?
- PDF 185 Art. III. Vtrum ex duobus bonis possit voluntas eligere minus, vel saltem æquale?
- PDF 185 §. I. Præmittuntur quæ apud omnes sunt certa
- PDF 186 §. II. Sententia negativa præfertur
- PDF 187 §. III. Solvuntur objectiones
- PDF 189 Art. IV. An supposita efficaci & absoluta intentione finis, si unum tantùm occurat medium ad illum obtinendum, voluntas ad ejus electionem necessitetur?
- PDF 190 Disp. X. De Consilio & Consensu
- PDF 190 Art. I. Vtrum Consilium formaliter sit sola inquisitio rationis, vel etiam judicium seu sententiam intellectûs inducat?
- PDF 190 §. I. Quibusdam præmissis difficultas proponitur & resolvitur
- PDF 191 §. II. Solvuntur objectiones
- PDF 192 §. III. Corollarium præcedentis doctrinæ
- PDF 192 Art. II. An Consensus sit actus realiter ad electione distinctus?
- PDF 193 Disp. XI. De usu & imperio
- PDF 193 Art. I. An in nostra voluntate reperiatur usus post electionem, qui sit actus distinctus ab illa?
- PDF 193 §. I. Conclusio affirmativa statuitur, & duplici ratione suadetur
- PDF 194 §. II. Solvuntur objectiones
- PDF 196 Art. I [i. e. II]. Vtrum detur imperium in homine respectu suarum operationum?
- PDF 196 §. I. Præmittitur quuod apud omnes est certum, & conclusio affirmativa statuitur
- PDF 198 §. II. Solvuntur objectiones
- PDF 199 Art. III. Vtrum imperium sit actus rationes, & quis?
- PDF 199 §. I. Prima difficultas resolvitur
- PDF 200 §. II. Alia difficultas expeditur
- PDF 201 §. [III]. Solvuntur objectiones
- PDF 202 Art. IV. An ad omnes actus liberos voluntatis supponatur rationis imperium?
- PDF 204 Art. V. Vtrum omnes actus & motus qui sunt in homine, possint subdi imperio rationis?
- PDF 207 Tract. III. De moralitate actuum humanorum.
- PDF 207 Præfatio.
- PDF 208 Disp. I. De moralitate in communi
- PDF 208 Art. I. Quid sit moralitas actuum humanorum, quidve addat suprà libertatem?
- PDF 208 §. I. Referuntur sententiæ, & vera eligitur
- PDF 210 §. II. Solvuntur objectiones
- PDF 212 §. III. Corollaria ex dictis
- PDF 213 Art. II. Quæ sint regulæ moralitatis?
- PDF 214 Disp. II. De speciebus moralitatis
- PDF 214 Art. I. In quo consistat bonitas moralis actuum humanorum?
- PDF 214 §. I. Referuntur sententiæ, & vera eligitur
- PDF 216 §. II. Solvuntur objectiones
- PDF 217 §. III. Corollarium præcedentis doctrinæ
- PDF 217 Art. II. Vtrum indifferentia sit aliqua species moralitatis, media inter bonitatem & malitiam?
- PDF 220 Disp. III. De principiis moralitatis
- PDF 220 Art. I. An prima & specifica moralitatis in actibus humanis ex objecto desumatur?
- PDF 223 Art. II. Vtrum omnis actus humanus, tam internus, quàm externus, aliquam bonitatem, aut malitiam moralem desumat à circunstantiis?
- PDF 227 Art. III. An actus humani desumant à fine operantis aliquam bonitatem vel malitiam, specie diversam ab ea quam habent ex objecto?
- PDF 228 Disp. IV. De Concursu multiplicis moralitatis in eodem actu
- PDF 228 Art. I. Vtrum idem numero actus possit simul habere duas species moralitatis, putà bonitatem ex subjecto & mailitiam ex fine operantis, vel è contra?
- PDF 233 Art. II. An possit idem actus moralis habere duplicem speciem, quæ simul sit bona, vel simul mala?
- PDF 236 Art. III. A quo actus, ad finem extrinsecum ordinatus, habeat speciem essentialem bonitatis aut mailitiæ, an ab objecto, vel à fine?
- PDF 240 Disp. V. De indifferentia ad bonitatem & mailitiam
- PDF 240 Art. I. Vtrum detur aliquis actus humanus, qui non solùm ex sua specie, sed etiam in individuo, seu quoad exercitium, sit indifferens?
- PDF 248 Disp. VI. De moralitate actus interioris
- PDF 248 Art. I. An bona intentio ex prava electione vitietur, & electio prava ex bona intentione rectificetur, vel saltem bonitas intentionis, diminuat malitiam electionis?
- PDF 248 §. I. Prima difficultas resolvitur
- PDF 249 §. II. Secunda difficultas enodatur
- PDF 250 §. III. Solvuntur objectiones
- PDF 251 §. IV. Tertia difficultas expeditur
- PDF 251 §. V. Solvuntur objectiones
- PDF 252 Art. II. Vtrum voluntas humana, ut recta sit, debeat conformari divinæ, no solùm in volito formali, sed etiam in volito mtaeriali?
- PDF 256 Disp. VII. De moralitate actus exterioris
- PDF 256 Art. I. An actus exterior aliquid bonitatis vel malitiæ addat ad voluntatem efficacem ejusdem exterioris actus?
- PDF 260 Dissertatio Theologica de conscientia Probabili, seu de Opinionum Probabilitate, & delectu
- PDF 260 Præfatio.
- PDF 262 Art. I. Quid & quotuplex sit conscientia?
- PDF 263 Art. II. An licitum sit sequi opinionem minùs probabilem, faventem libertati, in concursu probabilioris, quæ favet præcepto?
- PDF 263 §. I. Præmittenda ad resolutionem quæstionis
- PDF 265 §. II. Conclusio negativa statuitur, & ex Scriptura ac SS. Patribus suadetur
- PDF 267 §. III. Ratio fundamentalis nostræ conclusionis exponitur
- PDF 269 §. IV. Aliæ rationes expenduntur
- PDF 271 §. V. Eadem veritas ratione morali suadetur
- PDF 272 §. VI. Aliud argumentum morale
- PDF 273 §. VII. Absurdis & inconvenientibus adversa sententia exploditur
- PDF 274 Art. III. Probabilitatum monstra, seu novorum Casuistarum excessus referu[n]tur, & refelluntur
- PDF 274 §. I. Assertiones Caramuelis referuntur, ac refelluntur
- PDF 280 §. II. Tamburini laxitates reprobantur
- PDF 284 §. III. Alia probabilitatum monstra confutantur
- PDF 293 §. V. Corollarium notatu dignum
- PDF 294 §. IV [i. e. VI]. Casuistarum Apologia, à Sorbona, & Galliæ Episcopis, & tandem à Summo Pontifoce reprobatur
- PDF 296 Art. V [i. e. IV]. Præcipua Adversariorum argumenta solvuntur
- PDF 301 Art. VI [i. e. V]. An in concursu duarum opiniorum æquè probabilium, tutior semper sit eligenda?
- PDF 303 Art. VII [i. e. VI]. Vtrum authoritas unius rantùm Doctoris sufficiat ad reddendam opinionem in materia morali probabilem, & in praxi tutam?
- PDF 306 Art. VIII [i. e. VII]. An probabile falsum, quod invincibiiter creditur esse verum, à peccato excuset?
- PDF 306 §. I. Refertur ac refellitur singularis cujusdam Recentioris sententia
- PDF 308 §. II. Arcana Iansenianæ doctrinæ radix detegitur, & extirpatur
- PDF 310 §. III. Convelluntur præcipua fundamenta Iansenij
- PDF 313 §. IV. Dilvuntur præcipua argumenta Vvendrochij
- PDF 315 §. V. Alia Vvendrochij argumenta solvuntur
- PDF 317 Tract. IV. De virtutibus & donis
- PDF 317 Præfatio.
- PDF 319 Disp. I. De natura virtutis
- PDF 319 Art. I. Quodnam sit genus remotum, & proximum virtutis?
- PDF 319 §. I. Difficultas proposita duplici conclusione resolvitur?
- PDF 320 §. II. Solvuntur objectiones
- PDF 321 Art. II. An virtus humana sit habitus operativus, & quæ sit ratio ex parte actûs, ad quam per se concurrit?
- PDF 321 §. I. Duplici conclusione utraque difficultas resolvitur
- PDF 323 §. II. Solvuntur objectiones
- PDF 324 Art. III. Quomodo virtus sit definienda?
- PDF 326 Disp. II. De subjecto virtutum
- PDF 326 Art. I. Vtrum intellectus & sensus interni possint esse subjectum virtutum?
- PDF 327 Art. II. Vtrum in appetitu sensitivo sint virtutes propriè dictæ?
- PDF 330 Art. III. Vtrum in voluntate ponenda sit virtus non solùm in ordine ad bonum supernaturale, & bonum naturale alienum, sed etiam in ordine ad bonum connaturale proprij suppositi?
- PDF 333 Disp. III. De distinctione virtutum
- PDF 335 Disp. IV. De virtutibus moralibus infusis
- PDF 335 Art. I. An dentur in nobis virtutes morales per se infusæ?
- PDF 336 §. I. Conclusio affirmativa statuitur, & authoritate scripturæ, SS. Patrum, & Concilij Viennensis firmatur
- PDF 336 §. II. Rationibus Theologicis eadem veritas suadetur
- PDF 338 §. III. Solvuntur objectiones
- PDF 339 §. IV. Corollaria præcedentis doctrinæ
- PDF 339 Art. II. An virtutes Morales infusæ, quæ sunt circa passiones, in appetitu sensitivo subjectentur?
- PDF 340 Disp. V. De proprietatibus virtutum
- PDF 341 Art. I. Vtrum virtutes consistant in medio?
- PDF 343 Art. II. An virtutes morales in esse perfecto, habeant necessariam connexionem inter se?
- PDF 343 §. I. Conclusio affirmativa statuitur, & SS. Patrum testimoniis illustratur
- PDF 344 §. II. Eadem veritas duplici ratione suadetur
- PDF 345 §. III. Solvuntur objectiones
- PDF 346 Art. III. Vtrum virtutes morales acquisitæ sint necessariò connexę cum charitate?
- PDF 348 Art. IV. Quæ docet D. Thomas de æqualitate & duratione virtutum, breviter expenduntur?
- PDF 350 Disp. VI. De donis Spiritus Sancti
- PDF 350 Art. I. Vtrum dona Spiritus Sancti sint habitus, à virtutibus etiam infusis distincti?
- PDF 350 §. I. Duplici conclusione utraque difficultas resolvitur
- PDF 351 §. II. Solvuntur objectiones contra primam conclusionem
- PDF 352 §. III. Dilvuntur aliæ objectiones contra secundam conclusionem fieri solitæ
- PDF 352 §. IV. Corollaria notatu digna
- PDF 353 Art. II. De donis Spiritus Sancti in particulari
- PDF 357 Tract. V. De vitiis & peccatis.
- PDF 357 Præfatio.
- PDF 358 Disp. I. De natura vitij & peccati
- PDF 358 Art. I. Vtrum vitium propriè & directè contrarietur virtuti?
- PDF 361 Art. II. Vtrum omnia vitia, tam ea quæ virtutibus acquisitis, quàm quæ infusis opponuntur, sint contra naturam hominis?
- PDF 361 §. II [i. e. I]. Duplici conclusione difficultas resolvitur
- PDF 362 §. III [i. e. II]. Solvuntur objectiones
- PDF 364 Art. III. Vtrum peccatum in ratione malitiæ moralis, excedat simpliciter habitum vitiosum?
- PDF 365 Art. IV. Vtrum sit de essentia cujuslibet peccati esse contra legem æternam?
- PDF 365 §. I. Quibusdam præmissis, conclusio affirmativa statuitur
- PDF 366 §. II. Præcipua objectio solvitur
- PDF 367 Art. V. Vtrum sit essentiale peccato quòd sit injuria seu offensa Dei?
- PDF 368 Disp. II. De distinctione peccatorum
- PDF 368 Art. I. Quæ sint præcipuæ species, seu divisiones peccati?
- PDF 369 Art. II. Vtrum distinctio specifica peccatorum ex objectis quæ respiciunt, vel ex præceptis quibus opponuntur, attendi debeat?
- PDF 372 Disp. III. De peccato commissionis & omissionis
- PDF 372 Art. I. Per quid peccatum commissionis constituatur formaliter in ratione mali moralis?
- PDF 372 §. I. Præmittuntur quæ ferè apud omnes sunt certa
- PDF 374 §. II. Resolutio difficultatis propositæ
- PDF 377 §. III. Exponuntur testimonia D. Thomæ, quæ videntur adversari nostræ sententiæ
- PDF 380 §. IV. Præcipuum Adversariorum fundamentum convellitur
- PDF 381 §. V. Alia argumenta solvuntur
- PDF 383 Art. II. An possit darî omissio culpabilis in individuo, absque omni actu physico voluntatis, qui sit causa vel occasio illius?
- PDF 383 §. I. Quibusdam præmissis conclusio negativa statuitur, & authoritate D. Thomæ fulcitur
- PDF 384 §. II. Eadem veritas ratione suadetur
- PDF 385 §. III. Præcipuæ objectiones solvuntur
- PDF 388 Art. III. An omnis actus conjunctus cum omissione, & cum observantia præcepti affirmativi incompossibilis, sit in se malus, & habeat aliam malitiam à malitia omissionis?
- PDF 388 §. I. Statuitur prima conclusio
- PDF 389 §. II. Secunda conclusio stabilitur
- PDF 390 §. III. Solvuntur objectiones
- PDF 391 §. IV. Corollaria notatu digna
- PDF 391 Art. IV. An omittens ex causa voluntaria, peccet non solùm quando apponit causam, sed etiam quando de facto omittit?
- PDF 391 §. I. Præmittitur quod apud omnes est certum, & difficultas resolvitur
- PDF 393 §. II. Solvuntur objectiones
- PDF 395 Art. V. Vtrum peccata commissionis & omissionis, ex eodem motivo procedentia, sint ejusdem speciei in esse moris?
- PDF 397 Disp. IV. De comparatione peccatorum adinvicem
- PDF 397 Art. I. Vtrum omnia peccata sint connexa?
- PDF 398 Art. II. Vtrum omnia peccata sint paria?
- PDF 400 Art. III. Vnde in peccatis petatur inæqualitas in gravitate & malitia?
- PDF 403 Disp. V. De subjecto peccatorum
- PDF 403 Art. I. Vtrum non solùm in voluntate, sed etiam in aliis potentiis à voluntate motis, sit formaliter & intrinsecè peccatum?
- PDF 403 §. I. Præmittitur quod apud omnes est certum, & difficultas resolvitur
- PDF 404 §. I [i. e. II]. Solvuntur objectiones
- PDF 406 Art. II. Vtrum peccatum veniale possit esse in solo appetitu sensitivo, seclusa omni motione voluntatis?
- PDF 410 Art. III. Vtrum omnes motus sensualitatis circa objecta illicita, sint peccata mortalia, vel saltem venialia
- PDF 412 Disp. VI. De causis peccatorum
- PDF 412 Art. I. An, & quæ ignorantia sit causa peccati?
- PDF 415 Art. II. Vtrum quoties voluntas peccat, præcedat aliquis error practicus, vel saltem aliqua inconsideratio in intellectu?
- PDF 417 Art. III. Vtrum Deus directè vel saltem indirectè possit dici causa peccati?
- PDF 421 Disp. VII. De peccato originali
- PDF 421 Art. I. An sit peccatum originale?
- PDF 425 Art. II. An & quomodo peccatum originale voluntarium sit?
- PDF 425 §. I. Quibusdam præmissis, difficultas resolvitur
- PDF 426 §. II. Solvuntur argumenta initio proposita
- PDF 428 Art. III. Quomodo peccatum originale per generationem in posteros Adæ traducatur?
- PDF 430 Art. IV. An Adamus per quodcumque peccatum, dummodo esset primum, traduxisset in posteros culpam originalem?
- PDF 430 §. I. Sententia affirmans ut probabilior eligitur
- PDF 430 §. II. Solvuntur objectiones
- PDF 431 §. III. Corollaria præcedentis doctrinæ
- PDF 433 Art. V. In quo essentia peccati originalis consistat?
- PDF 433 §. I. Hæreticorum errores referuntur ac refelluntur
- PDF 435 §. II. Absurdæ vel improbabiles quorundam Catholicorum sententiæ excluduntur
- PDF 436 §. III. Quorumdam recentiorum Thomistarum sententia confutatur
- PDF 437 §. IV. Vera sententia explicatur, & authoritate D. Thomæ fulcitur
- PDF 438 §. V. Rationes Theologicæ exponuntur
- PDF 440 §. VI. Præcipuæ objectiones solvuntur
- PDF 442 §. VII. Solvitur difficile argumentum
- PDF 443 Art. VI. In quo subjectetur originale peccatum?
- PDF 445 Art. VII. An pueri cum solo originali decedentes subeant pœnam gehennæ & combustionis æternæ, vel saltem aliquam ex pœna damni tristitiam patiantur?
- PDF 445 §. I. Præmittitur quod apud omnes est certum, & freferuntur sententiæ
- PDF 446 §. II. Prima sententia rejicitur testimoniis Scripturæ & sanctorum Patrum
- PDF 447 §. III. Rationes Theologiæ expenduntur
- PDF 447 §. IV. Præcipuæ objectiones solvuntur
- PDF 449 §. IV [i. e. V]. Sententia Catharini confutatur
- PDF 450 §. V [i. e. VI]. Solvuntur objectiones
- PDF 451 §. VI [i. e. VII]. Corollaria notatu digna
- PDF 452 Disp. VIII. De effectibus peccati
- PDF 452 Art. I. An inclinatio naturalis ad bonum minuatur, vel totaliter corrumpatur per peccatum?
- PDF 454 Art. II. Vtrum mors, morbi, & cæteræ aliæ miseriæ corporales, sint effectus peccati originalis?
- PDF 455 Art. III. Quid sit macula peccati, seu peccatum habituale personale?
- PDF 455 §. I. Præmittuntur quæ apud omnes sunt certa, & referuntur sententiæ
- PDF 456 §. II. Confutantur tres primæ sententię, & quarta statuitur
- PDF 458 §. III. Præcipuæ objectiones solvuntur
- PDF 460 Art. IV. Vtrum peccatum non solum maculam, sed etiam reatum pœnæ inducat, & in quo ille consistat?
- PDF 462 Art. V. An peccatum secundum se, seu secundum malitiam & inordinationem quam importat, rationem pœnæ habere possit?
- PDF 464 Art. VI. Vtrum peccatum mortale per se & ex malitia sua intrinseca reatum pœnæ æternæ inducat?
- PDF 466 Art. VII. An peccatum veniale in damnato, per accidens, & ratione conjunctionis cum mortali, pœnâ æternâ puniatur?
- PDF 468 Art. VIII. Qualis & quanta pœna peccato mortali debeatur?
- PDF 471 Disp. IX. De peccato mortali & veniali
- PDF 471 Art. I. An veniale peccatum naturâ suâ distinguatur à mortali, & quæ sint veræ ac præcipuæ unius ab altero differentiæ?
- PDF 471 §. I. Præmittuntur quæ ferè apud omnes sunt certa, & referuntur sententiæ
- PDF 472 §. II. Statuitur prima conclusio, & ostenditur, peccatum veniale naturâ suâ à mortali distingui
- PDF 473 §. III. Solvuntur objectiones
- PDF 474 §. IV. Secunda difficultas resolvitur, & præcipua inter peccatum mortale & veniale discrimina exponuntur
- PDF 475 §. V. Corollaria præcedentis doctrinæ
- PDF 477 Art. II. An ille qui mortaliter peccat, ultimum finem in creatura constituat?
- PDF 477 §. I. Conclusio affirmativa statuitur
- PDF 478 §. II. Solvuntur objectiones
- PDF 481 §. III. Solvuntur quædam instantiæ
- PDF 481 Art. III. Vtrum peccatum veniale in homine justo habitualiter referatur in Deum?
- PDF 483 Art. IV. Quem finem vltimum actu intendat ille qui venialiter peccat?
- PDF 485 Art. V. Vtrum homo in statu justitiæ ordiginalis existens, impotens esset peccandi venialiter; idque ab intrinseco, & ex vi doni integritatis? & an idem etiam dicendum sit de Angelo?
- PDF 485 §. I. Quibusdam præmissis, referuntur sententiæ
- PDF 486 §. II. Vera sententia triplici conclusione explicatur
- PDF 488 §. III. Præcipuæ objectiones solvuntur
- PDF 489 Art. VI. Solvuntur argumenta contra duas vltimas conclusiones
- PDF 489 Art. VII. Vtrum peccatum mortale in ratione offensæ sit gravitatis simpliciter infinitæ?
- PDF 489 §. I. Quibusdam præmissis, referuntur sententiæ
- PDF 490 §. II. Conclusio affirmativa statuitur, & ratione fundamentali probatur
- PDF 491 §. III. Duabus aliis rationibus desumptis ex D. Thoma conclusio nostra statuitur
- PDF 492 §. IV. Vltima ratio nostræ conclusionis exponitur
- PDF 493 §. V. Solvuntur objectiones
- PDF 495 Art. V. Vtrum quilibet homo in primo instanti usûs rationis teneatur sub mortali ad Deum se conventere, subindeque peccatum veniale cum solo originali esse non possit?
- PDF 506 Tract. VI. De legibus.
- PDF 506 Præfatio.
- PDF 508 Disp. I. De lege in communi
- PDF 508 Art. I. Vtrum lex essentialiter pertineat ad intellectum, vel ad voluntatem?
- PDF 508 §. I. Quibusdam præmissis referuntur sententiæ
- PDF 509 §. II. Sententia D. Thomæ præfertur
- PDF 509 §. III. Solvuntur objectiones
- PDF 510 §. IV. Corollarium notatu dignum
- PDF 511 Art. II. Vtrum de ratione legis sit, quod ad commune bonum ordinetur, quod sit perpetua, & quod pro communitate feratur?
- PDF 511 §. I. Triplici conclusione hæc triplex difficultas resolvitur
- PDF 512 §. II. Solvuntur objectiones
- PDF 513 §. III. Corollaria præcedentis doctrinæ
- PDF 514 Art. III. Apud quos resideat potestas legislativa?
- PDF 515 Art. IV. Vtrum promulgatio sit necessaria, & essentialis legi?
- PDF 515 §. I. Duplici conclusione utraque difficultas resolvitur
- PDF 516 §. II. Solvuntur objectiones
- PDF 517 §. III. Corollarium præcedentis doctrinæ
- PDF 518 Art. V. Quænam sit legis divisio?
- PDF 519 Art. VI. Officia, effectus, & actus legis, breviter exponuntur
- PDF 520 Disp. II. De lege æterna
- PDF 520 Art. I. An, & quid sit lex æterna?
- PDF 522 Art. II. Vtrum lex æterna sit verè & propriè lex?
- PDF 524 Disp. III. De lege naturali
- PDF 524 Art. I. Quid sit lex naturalis, seu in quo formaliter consistat?
- PDF 524 §. I. Præmittitur quod apud omnes est certum, & referuntur sententiæ
- PDF 525 §. II. Rejicitur tres primæ sententiæ, & quarta statuitur
- PDF 525 §. III. Solvuntur objectiones
- PDF 527 §. IV. Corollaria notatu digna
- PDF 528 Art. II. Vtrum omnia præcepta Decalogi, omnesque actus virtutum, sint de lege naturæ?
- PDF 528 §. I. Vtraque difficultas duplici conclusione resolvitur
- PDF 528 §. II. Solvuntur objectiones
- PDF 530 Art. III. Vtrum lex naturæ pati possit mutationem, dispensationem, abrogationem, vel derogationem, & interpretationem, vel epijkiam?
- PDF 534 Disp. IV. De lege humana
- PDF 534 Art. I. An & quid sit lex humana, quibusve conditionibus & qualitatibus gaudeat?
- PDF 536 Art. II. Qualem promulgationem requirat lex huamana, ut obliget?
- PDF 538 Art. III. An ut lex huaman obliget, requiratur consensus sive acceptatio populi?
- PDF 540 Disp. V. De potestate legis humanæ
- PDF 540 Art. I. Vtrum lex humana possit obligare ad actus internos?
- PDF 540 §. I. Quibusdam præmissis, referuntur sententiæ
- PDF 541 §. II. Vera sententia sequentibus conclusionibus statuitur
- PDF 542 §. III. Solvuntur objectiones
- PDF 543 Art. II. Vtrum leges humanæ tam civiles quàm Ecclesiasticæ obligare possint in foro conscientiæ, ita quod eas transgrediens reus sit culpæ apud Deum?
- PDF 546 Art. III. An lex humana obligare possit sub culpa mortali, & quid requiratur ad hoc ut sub mortali obliget?
- PDF 548 Art. IV. An lex humana obliget ad sui observationem, cum dispendio vitæ?
- PDF 550 Art. V. Quinam legibus humanis teneantur?
- PDF 552 Disp. VI. De lege pœnali
- PDF 552 Art. I. An & quotuplex dari possit lex pœnalis?
- PDF 554 Art. II. An leges pœnales obligent in foro conscientiæ ad pœnam subeundam ante judicis sententiam?
- PDF 554 §. I. Quibusdam præmissis, referuntur sententiæ, & vera eligitur
- PDF 555 §. II. Solvuntur objectiones
- PDF 556 Art. II [i. e. III]. Vtrum transgressor legis pœnalis teneatur in conscientia subire pœnam legis, post judicis sententiam?
- PDF 558 Disp. VII. De consuetudine
- PDF 560 Disp. VIII. De privilegiis
- PDF 563 Disp. IX. De legum interpretatione
- PDF 564 Disp. X. De legum mutatione
- PDF 564 Art. I. Quid sit dispensatio, & an ea in legem humanam cadere possit?
- PDF 566 Art. II. Art. II. An, & à quo, & quibus modis, lex humana abrogari possit?
- PDF 568 Disp. XI. De lege divina veteri
- PDF 568 Art. I. Vtrum lex vetus, bona, utilis, ac perfecta fuerit?
- PDF 568 §. I. Prima pars quæsiti resolvitur
- PDF 570 §. II. Statuitur secunda conclusio, & legis veteris utilitas declaratur
- PDF 571 §. III. Statuitur tertia conclusio, & in quo sensu lex Mosaïca imperfecta fuerit, breviter declaratur
- PDF 572 Art. II. An lex vetus fuerit à Deo data, & ubi, ac quomodo tradita fuerit?
- PDF 572 §. I. Prima pars quæsiti resolvitur, & ostenditur legem veterem fuisse à Deo datam, & omnia illius præcepta fuisse à Deo instituta
- PDF 573 §. II. Alia difficultas expeditur, & ubi, ac quomodo lex Mosaïca data fuerit, breviter declaratur
- PDF 574 Art. III. Quotuplicia fuerint præcepta in lege veteri?
- PDF 575 Art. IV. An, & quando lex vetus abrogata sit?
- PDF 575 §. I. Prima pars quæsiti resolvitur
- PDF 576 §. II. Altera difficultas expeditur, & quandonam lex vetus abrogata fuerit, breviter declaratur
- PDF 578 Art. V. Vtrum lex Mosaïca statim atque cessavit obligare, fuerit mortifera?
- PDF 579 Disp. XII. De lege divina nova
- PDF Leerseiten
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine
