Content

•  
  PDF Tomus II. Tractatvs Primi. Pars I. De Testamentis, Codicillis, & ultimis voluntatibus. Pars II. De Hærede, & Hæreditate. Pars III. De Legitima Trebellianica, & aliis Detractionibus
•  
  PDF  Front cover
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Ementissimi Ac Reverendissimi Domini, D. Joannis Baptistæ Cardinalis De Luca Theatrum Veritatis Et Justitiæ.
•  
  PDF  Title page
•  
  PDF  Index Argumentorum In Discvrsibvs.
•  
  PDF  Index Causarum, Hoc titulo de Testamentis, ordine alphabetico per Diœceses dispositus.
•  
  PDF 1 De Testamentis.
•  
  PDF 1 Disc. I. Romana Testamenti de Carafis. De testamento nuncupativo nuncopatione implicita, per relatione[m] ad schedulam in certo loco existentem, juxta formam traditam pe Bart. in l. si ita scripsero ff. de condit. & demonstr. An & quando valeat; Et quid requiratur ad validitatem.
•  
  PDF 4 Disc. II. Romana testamenti de Fabiis. De eadem materia testamenti nuncupativi nuncupatione implicita, circa probationem, seu veritatem identitatis schedulæ, ad cujus relationem illud factum sit.
•  
  PDF 7 Disc. III. Romana hæreditatis de Angelis. De eadem materia testamenti nuncupativi nuncupatione implicita per relationem ad schedulam, quam testator alicujus confidentiarii manu scriptam, & subscriptam esse dixit, an egeat solemnitatibus, illa præsertim subscriptionis testatoris & testium; Et de probatione identitatis schedulæ traditæ Notario, Et an ex possibili suppositione, ac suscpicionibus, ejus fides cesset.
•  
  PDF 9 Disc. IV. Æsina fideicommissi. De eadem materia testementi nuncupativi nuncupatione implicita, per relationem ad schedulam, super qua Notarius coram testibus rogitum fecit, remansa deinde penes testatorem, qui eam conservandam tradidit Religioso. Et de aliis ad eamdem materiam, præsertim circa schedulæ aperturam, an requirat citationem venientium ab intestato.
•  
  PDF 11 Disc. V. Romana testamenti, seu legati. De eadem materia testamenti nuncupativi nuncupatione implicita, invalidi ob cessantem certitudinem schedulæ.
•  
  PDF 14 Disc. VI. Romana hæreditatis de Cevis. De testamentis Cardinalium per solam schedulam privatam in vim indulti, absque solemnitatibus juris positivi, quando valeant, & quid requiratur ad eorum perfectionem & validitatem.
•  
  PDF 19 Disc. VII. Romana hæreditatis de Iustinianis. De eadem materia testamenti conditi per Cardinalem, cum simplici scedula, in vim indulti, quando dicatur validum, & habile ad revocationem prioris testamenti conditi ad formam civilis cum solemnitatibus; Et de differentia inter bona patrimonialia, seu aliàs ex causa temporali quæsita, & alia obventa ex bonis Ecclesiasticis.
•  
  PDF 22 Disc. VIII. Romana legati. De eadem materia Indulti Cardinalitii, an præsertim deroget dispositioni Senat. Consul. Liboniani contra sibi adscribentes in testamento; Et indiciter de aliquibus ad materiam ejusdem Senat. Consul. Liboniani.
•  
  PDF 25 Disc. IX. Florentina. An indultum Pontificium Clerico sæculari concessum liberè disponendi, etiam omissis solemnitatibus, de bonis, quamvis ex Ecclesiasticis beneficiis, vel commendis obventis, eaque transmittendi ad venientes ab intestato suffragetur, atque hujusmodi facultatem præbeat indultario, qui post illud obtentum, professionem emiserit in aliqua Religione, specialiter verò in militari S. Joannis Hierosolymitani.
•  
  PDF 26 Disc. X. Lucana. De Statuto Lucano disponente, ut codicilli fieri possint coram Notario, & duobus testibus, præterquam si in eis continerentur fideicommissa universalia totius hæreditatis, vel alicujus quotæ; An locum habeat in codicillis, in quibus adimatur fideicommissum in priori testamento ordinatum.
•  
  PDF 28 Disc. XI. Romana testamenti. De testamento condito in Regno Sardineæ cum tribus testibus tantùm, an substineatur. Et incidenter de testamento conditum calore iracundi an & quando valeat ad materiam text. in l. si filiam C. de inoff. testam.
•  
  PDF 30 Disc. XII. Taurinen. testamenti. De testamento condito ad formam Decreti Ducalis, vel Constitutionis Sabaudiæ, quando dicatur validum, ac perfectum. Disposita in testamento imperfecto ratione solemnitatum, sed perfecto ratione voluntatis, condito ad piam causam, atque istius favore valido, an substineantur in totum, etiam quoad prophana. Et de potestate Principis dispensandi solemnitatibus in testamento conficiendo, vel revalidandi testamentum jam factum, etiam re non integra, atque post jus quæsitum ...
•  
  PDF 34 Disc. XIII. Romana legati locorum montium. De testamento ad pias causas ad formam text. in cap. relatum de testam. an, & quando dicatur pati defectum voluntatis, vel potiùs solemnitatis, ubi testator explicavit ejus animum circa piam dispositionem, sed sequutus nos est alter actus perficiens ab eo desideratus.
•  
  PDF 36 Disc. XIV. Romana hæreditatis de Monte nigro. An sola schedula scripta, vel subscripta per testatorem sine testibus, atque inter ejus scripturas reperta, sufficiat ad testamentum validum, ac perfectum favore Ecclesiæ vel piæ causæ.
•  
  PDF 39 Disc. XV. Anconitana testamenti. De eadem materia cap. relatum; An scilicet schedula testamentaria, ex sui facie imperfecta, manu testatoris conscripta, per Religiosum post mortem testatoris apud Notarium exhibita, cum assertione, quod sibi à defuncto tradita sit custodienda, ut exequ[u]tioni tanquam testamentum demandaretur, valeat, ac probet quoad pias dispositiones, nec ne.
•  
  PDF 40 Disc. XVI. Viterbien. hæreditatis. De eadem materia imperfectionis voluntatis, an & quando obstet piæ causæ, Et quando hæc imperfectio adesse dicatur; Et quid in concursu alterius Ecclesiæ vel piæ causæ.
•  
  PDF 42 Disc. XVII. Rossanen hæreditatis. An dicatur dispositio ad pias causas ubi contineat opus pium, pro cujus implemento, pingue emolumentum temporale adimplentibus assignatum sit; Et quando testamentum minùs solemne pium. suffragetur aliis prophanis dispositionibus.
•  
  PDF 43 Disc. XVIII. Comen. legatorum. De eadem materia, an scilicet disposita ad pias causas in minus solemni testamento, suffragentur circa prophanum excessivum emolumentum, quod pio operi ad favorem conjunctorum assignatum sit; Et an solemnitates præscriptæ in testamento cœci, requirantur in dispositionibus ad pias causas.
•  
  PDF 45 Disc. XIX. Romana legatorum. An legatum relictum consanguineo, cum assertione, quod fieret ex charitate, dicatur pium, adeo ut debeatur ex minus solemni dispositione; Et quid ubi Ecclesia, vel pia causa est hæres universalis, an teneatur ad legata prophana relicta in testamento minus solemni; Et incidenter, an secundum leagatum censeatur cumulativum, vel ademptivum cum primo.
•  
  PDF 46 Disc. XX. Romana Testamenti, & codicillorum. An hæreditas directò in testamento relicta Ecclesiæ, vel piæ causæ, revocari, seu adimi valeat per codicillos favore alterius piæ causæ; Et incidenter, an pia cuasa detrahat trebellianicam contra aliam piam causam.
•  
  PDF 48 Disc. XXI. Romana Hæreditatis, seu domus. De eadem materia, an codicillis adimi possit hæreditas, quæ piæ causæ in testamento relicta sit; Et quando dispositio codicillaris non importet ademptionem, sed declarationem.
•  
  PDF 50 Disc. XXII. Cathacen. hæreditatis. An pia dispositio incerta substineatur; Et quatenus substineatur, an intrent facultates fabricæ S. Petri ratione incertitudinis; Persona hæredis incerta, an possit ex adminiculis, & conjecturis certificari; Et quid respectu legatorum ad causas prophanas.
•  
  PDF 51 Disc. XXIII. Romana legati de Cæsiis. De eadem materia legati, vel alterius dispositionis, ad pios usus incertos per testatorem non declaratos, sed alterius voluntati, seu declarationi commissos, an valeat; Et an, & quando continere dicatur talem incertitudinem, ut intrent facultates Fabricæ S. Petri, potissimè ubi facultatarius sit Religiosus professus.
•  
  PDF 53 Disc. XXIV. Cæsaraugustana testamenti. An, & quando Episcopus condere possit testamentum ad pias causas, sive, (ut dicitur) pro anima, pro morientibus ab intestato; Et quatenus possit, quomodo id practicari debeat.
•  
  PDF 55 Disc. XXV. Tudertina successionis. De testamento condito coram parocho, & testibus juxtà formam cap. cum esses de testamen. Et an testes debeant esse omninò integri, istaque forma sit solemnis, vel probatoria; Et incidenter de Statutis laicalibus, an habeant locu[m] in successione celierici inter laicos.
•  
  PDF 57 Disc. XXVI. Romana testamenti de Monaldensisbus. De testamento inter liberos, quibus solemnitatibus subjaceat; Et quid ad ejus perfectionem, ac validitatem exigat.
•  
  PDF 60 Disc. XXVII. Albanen. hæreditatis. De eadem materia testamenti inter liberos, ubi inæqualiter cum eis dispositum sit; Et aliqua de testamento condito tempore pestis.
•  
  PDF 62 Disc. XXVIII. Romana testamenti militaris. De testamento militari, an hodie sit in usu; An milites nostri temporis gaudeant privilegiis militaribus, & de requisitis dicti testamenti militaris; Et an intret favor, vel privilegium causæ piæ, ubi hæc non immediatè, sed mediatè vocata sit.
•  
  PDF 64 Disc. XXIX. Tudertina testamenti de Aptis. De testamento condito per mulierem sine solemnitatibus à Statuto requisitis, an valeat, ubi est inter liberos; Et quatenus sic, an substineatur quoad substitutiones & onera; Et quid ubi mulier forensis sequatur domicilium viri, ubi tale Statutum vigeat; Et an juramentum, vel ren[u]nciatio Statuti aliquid operetur.
•  
  PDF 66 Disc. XXX. Spoletana testamenti. De Statuto prohibente mulieri, vel alteri, testamenti factionem absque certis solemnitatibus, an & qundo valeat; Et quatenus sic, quando dicatur ei satisfactum, sive quando absque interventu solemnitatum, testamentum substineatur; Et an ille, cujus præsentia, vel consensus requiritur, possit sibi ipsi auctorari.
•  
  PDF 69 Disc. XXXI. Asculana dotis, seu testamenti. De Statuto Asculano prohibente mulieribus nuptis testamenti factionem absque præsentia, vel requisitione viri, an dicatur illi satisfactum per consensum præcedentem, vel subsequentem in viro præstitum, sive per interventum procuratoris ad id per eum deputati, quoties testamentum ad ejusdem viri favorem conditum sit. Et ubi testamentum ad formam dicti Statuti invalidum censendum esset; An ex illo resultet revocatio prioris testamenti quod solemniter; ac valide ...
•  
  PDF 70 Disc. XXXII. Massanen. transactionis. De Statutis prohibentibus viro testari, seu aliàs disponere ad favorem uxoris; Et præsertim de Statutis Pisarum, & Plumbini, ac aliis, quomodo sint intelligenda; Et incidenter de transactone facta nomine filiorum per patrem tanquam legitimum admininstratorem, an eos liget.
•  
  PDF 72 Disc. XXXIII. Romana testamenti de Martinis. De testamento cœci, quas solemnitates particulares requirat. Et de invaliditate testamenti, quod extortum prætendatur cum falsis suggestionibus, ac malis artibus, & quid requiratur pro ejus annullatio ex hoc capite. Et incidenter de materia text. in cap. cùm esses. an ea forma sufficiat etiam in testamento cœci; Et quid in Urbe.
•  
  PDF 76 Disc. XXXIV. Romana testamenti de Iehot. De testamento condito per filium familias, an, & quando valeat; Et in specie de testamento clerici filii familias in bonis adventiis. Et incidenter de consuetudine Galliarum super facultate testandi in filiis familias.
•  
  PDF 79 Disc. XXXV. Ianuen. seu Portus Veneris. De instabilitate Religiosi professi; Et an testamentum ab eo conditu[m] ante professionem, recipiat essentiam, ac perfectione[m] à die professionis, vel potius à die mortis naturalis, ad effectum caducationis per prædecessum instituti. Et an positâ perfectione à die professionis, liceat eidem testatori ejus voluntatem declarare in præjudicium hæredis instituti, vel aliorum, quibus ex testamento jus quæsitum sit.
•  
  PDF 81 Disc. XXXVI. Romana census vitalitii. Testamentum professi in Societate Jesu, an valeat, atque effectum fortiatur à die emissæ professionis, vel attendendum sit tempus mortis naturalis; Et quatenus attendatur mors ficta, quæ resultat ex professione; quid dicendum sit de fructibus bonorum ab ipsomet professo perceptis, antequam hæres in testamento scriptus, hæreditatem adeat. Aliqua de incapacitate professorum Societatis Jesu, & ipsiusmet Societatis; Et aliqua de natura, seu qualitate pecuniarum, ac ...
•  
  PDF 84 Disc . XXXVII. Romana facultas disponendi. De instabilitate, ac interdicta facultate disponendi meretricum Urbis, non relictâ quâdan portione Monasterio Convertitarum; Et an in impediat, quin pecunias dare valeant ad censum vitalitium, adeo ut ite contractus per Monasterium ratione ejus præjudicii, possit prohiberi.
•  
  PDF 87 Disc. XXXVIII. Romana hæreditatis, vel bonorum. De invaliditate testamenti ob dementiam testatoris, & quæ dementiæ species ad hunc effectum requiratur.
•  
  PDF 89 Disc. XXXIX. Avenionen. fideicommissi. De invaliditate testamenti ex causa furoris, vel amentiæ, quando intret necne; Et de testamento ad interrogationem per nutum.
•  
  PDF 92 Disc. XL. Neapolitana testamenti. De eadem materia invaliditatis testamenti ratione infirmitatis mentis, & quando hæc reddat intestabile[m], necnè; Et incidenter, an judicium invaliditatis testamenti, tractari possit cum legatario, non vocato hærede universali.
•  
  PDF 90 [i.e. 94] Disc. XLI. Nullius suppressis nominibus. Testamentu[u]m in statu valido conditum, an per supervenientem testatoris furorem, vel dementiam, aliquem defectum patiatur; Et quatenus non; Si institutione hæredis concepta sit per verba præsentis temporis, adeò ut denotent eam factam esse in bonis, quæ tunc testator possidebat; An complectatur bona post dementiam in testatorem obventa.
•  
  PDF 95 Disc. XLII. Romana hæreditatis de Spatis. De materia dispositionis, quæ prætendatur captatoria, quando in ejus casu esse dicamur; Et quatenus sic itaut sit invalida, an illa vitietur, vel vitiet totum testamentum.
•  
  PDF 97 Disc. XLIII. Romana renunciationis. De eadem materia captatoriæ, quando adesse dicatur, adeout vitiet testamentum; Et an detur captatoria in renunciationibus, seù donationibus, aliisque actibus inter vivos.
•  
  PDF 99 Disc. XLIV. Pisauren. legati. De testamentaria dispositione collata in alienam voluntatem, sivè alicui fiduciario commissæ ad terminos textus in L. Theopompus; Atque duobus fiducariis discordantibus, cui potiùs deferri debeat.
•  
  PDF 100 Disc. XLV. Ianuen. seù Neapolitana. De eadem materia dispositionis collatæ in alterius voluntatem, & quæ vulgò captatoria dici solet, an & quando substienatur, & quid operetur piæ causæ favor.
•  
  PDF 102 Disc. XLVI. Romana annuæ præstationis. De eadem materia validitatis, vel invaliditatis dispositionis in alienam voluntatem collatæ, quæ sub captatoriæ vocabulo per antiquiores explicari solet, an valeat, necnè; Et incienter, an esxtrinseca probatio voluntatis testatoris debeat esse solemnis cum eadem solemnitate requisita in ultimis voluntatibus, vel sufficiat naturalis, etiam præsumpta, & imperfecta.
•  
  PDF 105 Disc. XLVII. Placentina hæreditatis. An, & quandio ille, cui commissa est à testatore declaratio ejus voluntatis, vel facultas eligendi, seù [n]ominandi, possit variare, atque nominationem, vel electionem semel factam revocare.
•  
  PDF 107 Disc. XLVIII. Tudertina legatorum. An fiduciarius, qui in executionem sibi commissæ voluntatis mandet ejus hæredi, implementum ejus, quod sibi commissum est, censeatur ejus hæreditatem, ac bona obligare, adeout, habenda sit tanquam dispositio propria.
•  
  PDF 109 Disc. IL. Neapolitana, seù Urbevetana successionis. De ambigua, seù incerta ultima voluntate, quomodo debeat interpretari; Et præsertim de vocabulo Sobrinos, quod Hispanico idiomate concepto, quid importet, & an conveniat conjunctis naturalibus tantùm.
•  
  PDF 110 Disc. L. Romana hæreditatis de Boisson. An valeat testamentum minoris favore curatoris; Et incidenter, an dicatur testamentum, quod sub commemoratione pietatis factum sit favore privati, cum quo alia ratio temporalis affectionis urgeat.
•  
  PDF 111 Disc. LI. Romana invaliditatis testamenti. An valeat testamentum infirmi ad favorem medici, seù illud litigantis, ad favorem Judicis, vel Advocati.
•  
  PDF 112 Disc. LII. Romana successionis. De intestabilitate passiva naturalium tantùm, ac de testamento, vel alia ultima voluntate ad eorum favorem facta, vel ab eis legitimè descendentium; Et quid in Urbe ex ejus Statuto; Et de eodem infrà disc. 74.
•  
  PDF 115 Disc. LIII. Aquipendii successionis. De eadem materia invaliditatis testamenti favore illegitimorum; Et quando legitimatio sufficiat ad istud obstaculum removendum necnè; Et an in dubio. id quod disponitur favore illegitimi, præsumatur adæquare id, de quo disponi potest pro alimentis; Et cui incumbat onus probandi excessum, vel adæquationem respectivè.
•  
  PDF 116 Dsic. LIV. Mutinen. seù, &c. testamenti. De eadem materia invaliditatis testamenti ordinati favore illegitimorum, Et quando istis legitimatio obtenta à Principe laico prosit, si testator sit clericus, vel in bonis extrà territorium; Et de Constitutione Pii V. contrà illegitimos.
•  
  PDF 119 Disc. LV. Melevitana legati. De passiva intestabilitate ejus, qui testatorem coegit ad testandum, seù aliàs eum graviter offendit, seù testamentum ex capite dementiæ impugnavit, ut invalida censeri debeant disposita ad ejus favorem.
•  
  PDF 120 Disc. LVI. Neapolitana legati. De passiva instabilitate Religiosi professi, nè aliquid ad commodum particulare, ex testamento obtinere valeat; Et an id sequi valeat sub titulo exequutoris testamentarii, Et de aliquibus ad materiam exequutoris testamentarii; Et de præcepto testatoris nè Religioni quæretur.
•  
  PDF 123 Disc. LVII. Rossanen. hæreditatis. De invaliditate testamenti, ob præteritionem ascendentis; Et an debat constare, quod sit apposita de voluntate testatoris, clausula codicillaris, vel altera omni modo meliori. Agnitio hæreditatis ex testamento jure directo, an & quando impediat recursum ad jus obliquum codicillorum, ad materiam text. in l. fin. Cod. de jure codicillorum.
•  
  PDF 125 Disc. LVIII. Bononien. seù Neapolitan hæreditatis. De eadem materia invaliditatis testame[n]ti, ob præteritionem filii; Et an, & quando clausula codicillaris, quamvis expressè adjecta, dictam nullitatem non salvet; Et an hæc exceptio impediat hæredi scripto, immissionem ex remedio l. fin. Cod. de Edict. Div. Hadr.
•  
  PDF 126 Disc. LIX. Senen. testamenti. De eadem materia nullitatis testamenti ratione præteritionis, quid operetur clausula codicillaris, vel Statutum loci, seù favor causæ piæ; Et an resoluta institutione hæredis in fiedeicommissum, ac jure obliquo, competat etiam trebellianica ultrà legitimam.
•  
  PDF 127 Disc. LX. Ianuen. successionis. De eadem materia invaliditatis testamenti, ob præteritionem patris; Et quid ubi post testamentum, pater præteritus prædecedat testatori; Et quid in hoc disponatur per Statutum Januæ.
•  
  PDF 129 Disc. LXI. Placentina hæreditatis. De invaliditate testamenti, ob præteritionem fratris, instituta turpi persona: Et quis in proposito dicatur turpis. Et an testamentum clerici subjaceat quærelæ inofficiosi, ex isto, vel alio capite.
•  
  PDF 130 Disc. LXII. Veliterna. Testamentum conditum in statu, quo testator filios non habebat, an mutato statu, atque filiis procreatis, cesset quoasd omnia, etiam legata ad pias causas, vel potiùs ista egeant expressa, & speciali revocatione.
•  
  PDF 131 Disc. LXIII. Viterbien. successionis. De revocatione, seù ademptione contentorum in testamento per subsequentem conventionem, in qua, disponendo de illis, de quibus in testamento dispositum fuerat, reservetur facultas disponendi, Et an ista ad exercitium deducta dicatur, si testator cum dicto priori testamento decedat.
•  
  PDF 133 Disc. LXIV. Farfen. testamenti. An, & quando per lapsum temporis, censeatur revocatum testamentum, illudque habitum pro neglecto, potissimè favore venientium ab intestato, atque cessante causa indignationis, quæ vigebat de tempore testamenti; Et qualis declaratio in hoc sufficiat.
•  
  PDF 134 Dsic. LXV. Romana fideicommissi de Victoriis. An, & quando cancellatio, vel interlineatio, contenta in testamento censeatur consultò facta, adeò ut importet revocationem, vel ad ademptionem. Et quid si inter scripturas Notarii, duæ ejusdem testamenti scripturæ reperiantur, quænam dicenda sit matrix, vel originalis.
•  
  PDF 138 Disc. LXVI. Bononien. testamenti. An testamenti veritas probetur in antiquis, per scripturam informem, seù copiam, inter antiquas scripturas domus repertam, concurrentibus adminiculis.
•  
  PDF 140 Disc. LXVII. Tiburtina Castrorum. De recognitione testamenti, quomodo facienda sit, & quando dicatur facta sufficienter, ut ei fides præstanda veniat.
•  
  PDF 141 Disc. LXVIII. Pampilonen. legati. De exequutoribus testamentariis, eorumque facultatibus, & quomodo exequi, vel interpretari valeant voluntatem testatoris.
•  
  PDF 143 Disc. LXIX. Ianuen. testamenti. De interpretatione testamenti, Et quando aliquis censeatur institutus hæres, quamvis id explicitè non dicatur.
•  
  PDF 144 Disc. LXX. Romana pecuniaria. An, & quando, dispositio facta censeatur, potiùs per ultimam voluntatem, quàm per contractum; Et quatenùs sit per ultimam voluntatem, an confessio debiti, vel alia dispositio, cum juramneto, vel cum assertione, quod fiat pro exoneratione conscientiæ, sit revocabilis, necnè.
•  
  PDF 145 Disc. LXXI. Cæsenaten. bonorum. De testantium præceptis, an & quando sint obligatoria, necnè, & præsertim de prohibentibus transactionem, vel divisionem; Et de intelligentia præcepti pœnalis, de non inferendo molestias.
•  
  PDF 147 Disc. LXXII. Panormitana dispensationis. De eadem materia conditionis, vel præcepti pœnalis, adjecti per testatorem, quando servari debeat, vel respectivè sperni valeat; Et quid ubi illud, nonnisi cum Principis dispensatione adimpleri potest, an testamentarius teneatur eam impetrare; Et de termino per testatorem præfinito, quando currat, necnè. Et de aliquibus ad materiam potestatis Papæ, vel Pincipis sæcularis, commutandi ultimas voluntates, ve leis derogansi.
•  
  PDF 149 Disc. LXXIII. Discursus generalis. An, & quæ conditiones per testatorem, in testamento, vel alia ultima voluntate adjectæ, respicientes aliquid à jure prohibitum, putà restrictionem libertatis matrimonii, vel quid simile, vitientur, vel vitient.
•  
  PDF 161 Disc. LXXIV. Bononien. successionis de Pepulis. An pater pinguius disponere possit cum filio illegitimo legitimato, quàm cum filio, vel descendente legitimo; Et quatenùs non possit, quomodo hæc excessiva dispositio reformanda sit, atque ad æqualitaten reducenda; Et de aliquibus ad materiam præteritionis, vel exclusionis unius, in odium alterius, putà matris vel patris; Et de aliis ad materiam disc. 52.
•  
  PDF 163 Disc. LXXV. Amerina testamenti. De eadem materia, de qua supra disc. 26. & 27. testamenti patris inter liberos, confecti per schedulam privatam, domi inter ejus scripturas repertam, in ordine ad imperfectionem voluntatis.
•  
  PDF 166 Disc. LXXVI. Tusculana divisionis. De derogatoria ad futura testamenta, aliàsque dispositiones contenta in testamento, ut scilicèt, illiud revocatum non censeatur, nisi in dispositione revocanta, certa forma adhibeatur, vel certa verba contineantur; An, & quando attendenda sit, necnè.
•  
  PDF 168 Disc. LXXVII. Valentina Pontificalium. De intestabilitate Episcoporum, aliorumque Prælatorum, de sacra suppellectili, aliisque rebus ad Ecclesia servitium, vel Divinum cultum de servientibus, quamvis testandi facultatem habeant, ut in eis necessaria sit Ecclesiæ successio; De quibus bonis intelligenda veniat, & quænam proprìe dicantur venire sub hac sacra suppellectili.
•  
  PDF 170 Summa Sive Compendium. Eorum, quæ in Foro magis practicabilia, continentur in hoc Lib. IX. de testamentis, & Codillis, aliisque ultimis voluntatibus.
•  
  PDF 182 Index Rerum Notabilium Quæ continentur sub hoc titulo de Testamentis.
•  
  PDF 1 Pars II. De Hærede Et Hæreditate. Index Argumentorum In Discursibus, Qui habentur in hoc Lib. IX. Par. II de Hærede & Hæreditate.
•  
  PDF 4 Index Causarum, Hoc titulo de Hærede, & Hæreditate, ordine alphabetico per Diœceses dispositus.
•  
  PDF 5 De Hærede Et Hæreditate.
•  
  PDF 5 Disc. I. Senegallien. hæreditatis. An institutus in usufructu, non dato alio hærede in proprietate, remaneat hæres universalis, vel potiùs hæreditas debita sit venientibus ab intestato; Et quatenus remaneat hæres, an jure impliciti fideicommissi, censeatur gravatus eisdem venientibus ab intestato, hæreditatem restituere.
•  
  PDF 6 Disc. II. Firmana hæreditatis. An institutus hæres in usufructu, post cujus mortem datus sit hæres in proprietate, dicatur hæres universalis, qui alteri post mortem restituere sit gravatus; Vel potiùs alter dicatur hæres directus ab initio, institutus autem in usufructu censeatur legatarius, ad plures effectus in hac facti specie, super restitutione fructuu[m] perceptorum, in casu contraventionis.
•  
  PDF 7 Disc. III. Romana hæreditatis. An, & quando institutio hæredis in bonis alicujus Civitatis, vel Provinciæ, dato alio hærede in reliqua universitate, dicatur hæres universalis, vel particularis; Et de duplici duplici hærede, vel duplici hæreditate, an, & quando detur in eodem defuncto.
•  
  PDF 10 Disc. IV. Spoletana. Hæredum appellatione, an veniant solum primi, & immediati, vel etiam secundi, sivè mediati, & ulteriores.
•  
  PDF 11 Disc. V. Romana divisonis hæreditatis. Successio testamentaria inter nepotes ex duobus fratribus in numero inæquali, quia nempe ex uno fratre sint tres, vel quatuor, & ex altero unus, vel duo, an debeat esse in capita, vel in stirpes.
•  
  PDF 12 Disc. VI. Ianuen. hæreditatis. An æqualitas ordinata per testatorem inter hæredes per quotas, cesset per subsequutam assignationem, quam testator in codicillis uni cohæredi faciat, Vel potius assignatio censeatur facta, ut cedere debeat in propriam quotam.
•  
  PDF 14 Disc. VII. Romana redditionis rationum. De quibus bonis, ac fructibus hæres beneficiatus rationem reddere teneatur; Et præsertim de fructibus industrialibus, & quid de nominibus debitorum inexactis; Et an peremptio, vel amissio bonorum, vel cedat damno hæreditatis, vel respectivè damno ipsius hæredis; Et è converso quid de lucro, vel augumento.
•  
  PDF 15 Disc. VIII. Romana compositionis. Compositiones initæ per hæredem cum creditoribus hæreditariis, vel aliis jus contrà hæreditatem habentibus, an hæreditario, vel proprio nomine factæ censeantur, ad effectum ut commodum sit hæreditatis, vel è converso ipsius hæredis; Et de consequenti, an obligato hæredis facta censeatur proprio, vel hæreditario nomine, adeòut competat, vel respectivè cesset beneficium inventarii.
•  
  PDF 17 Disc. IX. Florentina successionis de Franceschis. An, & quando hæres in parte, qui hæreditatem integram possedit, ac fructus percepit, teneatur cohæredibus postèa venientibus restituere fructus, qui in judicio petitionis hæreditatis veniant ab initio, etiam ante petitionem; Vel potiùs eos faciat suos, ac non teneatur nisi ex tempore petitionis.
•  
  PDF 20 Disc. X. Viterbien. bonorum. An & quando cohæredes, qui integros fructus bonorum hæreditariorum perceperunt, teneantur ad eorum restitutionem ad favorem cohæredis absentis, vel aliàs non curantis su portionis fructus percipere, vel potiùs isti censeantur condonati.
•  
  PDF 21 Disc. XI. Romana census. De aditione hæreditatis resultante ex actibus facti, an, & quando adesse dicatur, necne, ubi impugnetur per eum, in cujus præjudicium aditio allegetur.
•  
  PDF 22 Disc. XII. Perusina aditionis. Adtio hæreditatis, an inducatur per enunciativas in judicio factas, quia ibi comparendo quis enuncietur hæres. Et quatenus sic, an adeunti, quamvis majori, adversùs aditionem competat restitutio in integrum, & de istius restitutionis materia.
•  
  PDF 25 Dsic. XIII. Reatina. Aditio hæreditatis maternæ per filium, an & quando inducta dicatur per retentionem dotium maternarum penes patrem.
•  
  PDF 27 Disc. XIV. Avenionen. Legati. An in aditione hæreditatis facta judicialiter, adhiberi debeant solemnitates statutariæ requisitæ in actibus gerendis per minores, & mulieres; Et quando actus dicatur judicialis ad hunc effectum. De inventarii invaliditate ex defectu solemnitatum; Et an adversùs hujusmodi nullitatem, mulieri, vel minori, seu aleri competat restitutio in integrum, & quando.
•  
  PDF 29 Disc. XV. Firmana. Aditio hæreditatis facta per mulierem majorem, an exigat solemnitates præscriptas per Constitutionem Ægidianam.
•  
  PDF 30 Disc. XVI. Romana pecuniaria, seu affictus. De Statuto Florentino, circa inductionem aditionis hæreditatis, per solam possessionem domus, aliorumque bonorum à defuncto possessorum, quomodo, & quando procedat.
•  
  PDF 31 Disc. XVII. Florentina hæreditatis. An hæres putativus, ob inventarium non confectum, vel malè, ad aliquid teneatur de proprio ergà hæredem verum, vel ergà creditores hæreditatis, & legatarios.
•  
  PDF 34 Disc. XVIII. Mutinen. hæreditatis. Præceptum à testatore hæredi injunctum de non utendo beneficio inventarii, an sit obligatorium, adeòut adita hæreditate, hæres tali beneficio uti non valeat, vel potiùs sperni possit; Et quatenus defectus potestatis non concurreret, an, & quandò dicatur adesse defectus voluntatis; Et quomodo dicatur constare, quod testator id voluerit. Hæres contraveniens voluntati Testatoris, atque nolens ejus præceptum adimplere, an faciat suos fructus ex ...
•  
  PDF 37 Disc. XIX. Arianen. An hæredi, quem constat inventarium concesse, illius beneficium suffragetur, si ipsum inventarium amissum fuerit, & quomodo probetur amissio; Et an ista probata, obstet existentia ejus copiæ, vel sumpti, ex quo pateat illud esse minus solemne.
•  
  PDF 38 Disc. XX. Romana census. An, & quando inventarium dicatur defectivum, ex eo quod bona, præsertim mobilia, & nomina debitorum distinctè descripta non sint, sed in confuso, & qualis effectus exindè resultet; Ac etiam quomodo in isto casu, status hæreditatis firmari valeat, ac æstmari bona ita in confuso descripta, ubi amplius non extent.
•  
  PDF 41 Disc. XXI. Romana augment. dotis. De inventario defectivo, & an ex isto defectu sit exercibile judicium executivum contra hæredem in persona, & bonis propriis.
•  
  PDF 44 Disc. XXII. Bituntina census. An status clericalis, vel æquitas canonica excuset à præjudiciis resultantibus ab aditione hæreditatis absque beneficio onventarii; Et præsertim ubi agitur actionum; Et incidenter de processu executivo contra hæredem, in persona, & bonis propriis.
•  
  PDF 45 Disc. XXIII. Baren. census. De consuetudine Baren. concedente facultatem repudiandi quandocumque hæreditatem, etiam expressè aditam, an & quando locum habeat, nec ne.
•  
  PDF 47 Disc. XIV. Bononien. hæreditatis de Barberiis. An Ecclesia, vel Prælatus repudiare possit, hæreditatem delatam; Et quid ubi etiam adita sit ex titulo erroneo: Et an restitutio fideicommissi facta per hujusmodi hæredem, ita erroneè adeuntem, ac postea repudiantem, substineatur in præjudicium hæredia veri, cui proindè fideicommissarius sit legitimus contradictor.
•  
  PDF 49 Disc. XXV. Romana pecuniaria. Hæres beneficiatus solvens liberè, & non obtentâ cautione, creditoribus posterioribus primò venientibus, an, & quando dicatur malè solvere, ita ut ad reiteratam solutionem de proprio teneatur anterioribus inventaro non obstante.
•  
  PDF 51 Disc. XXVI. Parmen. hæreditatis. De continuatione possessionis bonorum defuncti hærede[m] ex Statuto, an, & quando intret; Et præsertim, an hujusmodi Statuta suffragentur fœminis à successione exclusis sub certa conditione dotis.
•  
  PDF 53 Disc. XXVII. Romana evictionis. De evictione, quæ præstanda est inter cohæredes, bona hæreditaria dividentes, vel de alio contributo ad æqualitatem servandam; Et de gestis per hæredem putativum, an, & quando præjudicent hæredi vero.
•  
  PDF 54 Disc. XXVIII. Maceraten. censuum. De imaginaria solutione, seu appropriatione bonorum defuncti, quam sibi ipsi faciat hæres, expressè vel præsumptivè pro ejus credito, quod habeat contra defunctum; An & quando, & ad quos effectus intret.
•  
  PDF 58 Disc. XXIX. Veliterna pecuniaria. An aditio hæreditatis delatæ filiis facta per patrem tanquam legitimum administratorem sine beneficio inventarii, ipsos filios afficiat, necnè; Et quando ejusdem aditionis ratificatio ex actibus hæreditariis per eos factis resultet; Et quatenus filii aditionem non approbent, an illa afficiat ipsum patrem in bonis propriis.
•  
  PDF 60 Disc. XXX. Benevantana successionis. An divisio facta de bonis alienis, substineatur, si postea dividentes efficiantur hæredes domini eorumdem bonorum; Et de pluribus ad materiam divisionis inter hæredes, quomodo facienda sit, & quatenus erronea seu læsivat detegatur, an rescindatur in totum, vel intrare debeat suppletio, & quomodo.
•  
  PDF 62 Disc. XXXI. Lucana collationis. De collatione inter cohæredes facienda de iis, quæ citrà titulum hæreditarium à defuncto in eos obvenerunt, & consequenter de imputatione in propriam portionem, an, & quando intret: Et in specie quid de dote, vel dotis augmen, to.
•  
  PDF 65 Disc. XXXII. Romana hæreditatis. An, & quando cohæres, jus, vel actionem habeat, ad bona possessa per cohæredem pro ejus portione, non redditis rationibus de bonis per ipsum habitis, ac distractis, ad materiam actionis familiæ erciscun. vel commun. dividundo, seu collationis.
•  
  PDF 67 Summa Sive Compendium Eorum, quæ in foro magis practicabilia, continentur hoc lib. IX. Par. II. de Hærede, & Hæreditate.
•  
  PDF  Index Rerum Notabilium Quæ continentur sub hoc titulo de Hærede & Hæreditate.
•  
  PDF  Pars III. De Legitima, Et Trebellianica, aliisque Detractionibus. Index Argumentorum In Discursibus Qui habentur in hac Par. III. de Legitima, & Trebellianica, aliisque Detractionibus.
•  
  PDF 0 Index Causarum Hoc titulo de Legitima, & Detractionibus ordine alphabetico per Diœceses dispositus.
•  
  PDF 1 De Legitima, Et Detractionibus.
•  
  PDF 1 Disc. I. Discursus generalis, pro introductione totius materiæ, ac distinctione discursum particularium, de quibus infrà, circà legitimæ quantitatem, & qualitatem, in locis, in quibus adsint Statuta fœminarum exclusiva; Et an, & quomodo fœminæ, faciant numerum, & partem.
•  
  PDF 4 Disc. II. Romana legitimæ de Acciaiolis. Discrepantibus filiis masculis ejusdem matrimonii, fœminas à Statuto exclusas numerare, quia nempè unus velig eas numerari, & alter non, cujus debeat esse potior conditio.
•  
  PDF 5 Disc. III. Romana legitimæ de Grana. De eadem materia concursus plurium masculorum, qui tamen sint diversi matrimonii, quorum Aliqui velint, Alii verò nolint fœminas numerari pro detractione legitimæ, quibus sit deferendum. Et an, & quando fœmina exclusa, dicatur restituta suitati per dispositionem testamentariam.
•  
  PDF 7 Disc. IV. Romana supplementi legitimæ. Posito, ut in concursu filiorum diversi matrimonii, fœminæ faciant numerum juxtà discursum præcedentem; An faciant partem sibi ipsis, vel potiùs masculis earum germanis fratribus.
•  
  PDF 11 Disc. V. Romana fideicommissi de Marianis. Legitima masculi, ex Statuto excludentis fœminas, an sit tertia totius, etiam pro portionibus sororum; Vel potiùs istarum portiones cadant sub fideicommisso per parentem ordinato.
•  
  PDF 12 Disc. VI. Romana legitimæ de Albericis. An relicta filio masculos sola legitima de jure debita, atque institutis hæredibus filiabus, istæ faciant numerum, & partem ad earum favorem, non obstante Statuto exclusivo, adeò ut masculus habeat solum ejus portionem de jure communi competentem; Vel potiùs obtineat integram tertiam, fœminis non numeratis neque admissis.
•  
  PDF 13 Disc. VII. Romana dotium. Quomodo detrahendæ sint dotes, quæ per Statutum exclusivum, demandatur fœminis à successione exclusis, an scilicet antè, vel post legitimam masculorum, vel ex eadem.
•  
  PDF 14 Disc. VIII. S. Severinæ supplementi legitimæ. Legitima nepotum ex pluribus filiis prædefunctis, an eis deferatur in capita, vel in stirpes, adeò ut, tanta sit portio plurium nepotum ex uno, quanta unius, vel duorum ex altero filio; Et de renunciatione matris, an obstet filiis ex propria persona venientibus remissivè.
•  
  PDF 16 Disc. IX. Fanen. legitimæ, seu fideicommissi. An ordinato inter fratres, vel alios reciproco fideicommisso masculino, cum exclusione fœminarum, quibus dos reservata sit; Dictis fœminis reservata censeatur legitima, etiam antè matrimonium transmissibilis.
•  
  PDF 17 Disc. X. Lucana legitimæ. An Statutum excludens matrem à succesione filii, ob existentiam fratrum, vel sororum, seu aliorum conjunctorum tollat etiam legitimam; Qua occasione agitur de puncto, an legitima sit de jure naturæ, adeo ut per Statutum tolli possit, necnè; Et quatenùs legitima debeatur, an tertia tertiæ, vel tertia totius; Et an reliqui possit in usufructu, seu fructibus.
•  
  PDF 22 Disc. XI. Bononien. legitimæ de Laudis. An matri binubæ debita sit legitima in bonis, quæ in filium morientem obvenerunt ex substantia primo viri, adeò ut volens, possit filius dicta legitima eam privare, necnè.
•  
  PDF 23 Disc. XII. Bononien. legati. An, & quando filiis legitimatis per rescriptum debita sit legitima. Et quatenus debeatur, vel relinquatur, an possit gravari; Et an competat etiam detractio trebellianicæ, more filiorum legitimorum.
•  
  PDF 25 Disc. XIII. Romana seu &c. Officiorum. An, & quando legitima possit filiis prohiberi in casu delicti, & confiscationis, adeò ut sub confiscatione non veniant. Et de imputatione jurium vacabilium, seu vitalitiorum, in legitimam.
•  
  PDF 27 Disc. XIV. Romana nullitatis exequutionis. An fiscus cogat patrem viventem ad legitimam filii delinquentis. Et de Judæis, an dicantur in omnibus cives, & gaudeant privilegiis Civitatis.
•  
  PDF 28 Disc. XV. Ianuen. detractionum. Quale tempus in legitimæ detractione attendi debeat, an illud mortis parentis, vel potiùs quando detractio facienda est, ad effectum inspiciendi, cujus commodo, vel damno cedat bonorum hæreditariorum augmentum, vel decrementum sequutum post mortem. Et aliqua de imputatione in legitimam officiorum vacabilium, quæ pater vivens, sub reservatione decreti, emit in faciem, seu nomen filii.
•  
  PDF 31 Disc. XVI. Viterbien. hæreditatis. Recepta conclusio, ut extrà cautelam, quæ vulgò dicitur Soccini, parens non possit prohibere, vel gravare legitimam, quodque prohibitio, vel gravamen non præjudicet filio, quamvis simpliciter acceptet testamentum, nisi legitimæ specialis mentio in acceptatione fiat; An procedat, ubi filius parenti viventi, in actu testandi consensum præstat super testamento, quod talem prohibitionem, vel onus contineat; Et an prohibitio contenta in uno gradu substitutionum, extendatur ...
•  
  PDF 33 Disc. XVII. Perusina successionis. Ad materiam prohibitionis legitimæ, seu illius subjectionis fideicommisso, an, & quando dicatur adhibita ea cautala, quæ vulgò dicatur Soccini; Et quatenùs non, an sufficiat talem prohibition[e]m factam esse per æquipollens. Et quid ubi concurrat expressa acceptatio relativa ad dispositionem Juris.
•  
  PDF 35 Disc. XVIII. Lucana prohibitionis legitimæ. De eadem materia prohibitionis legitimæ, ejusque subjectionis fideicommisso; Et de eadem cautela Soccini, quando servata dicatur; Et de acceptatione paterni testamenti, quando causet præjudicium in legitima; Et de imputatione fructuum in legitimam.
•  
  PDF 39 Disc. XIX. Fulginaten. legitimæ. An legitima possit per parentem assignari filio invito in pecunia, vel mobilibus, seu aliàs quàm in singulis corporibus; Et aliqua de Statuto Fulginatensi excludente fœminas ob transversales à successione intestata, an importet etiam exclusionem à legitima. Et de modo calculandi legitimam, an habenda sit ratio de bonis à parente donatis, seu aliàs in vita distractis; Et quæ bona prius ex asse hæreditario detrahenda sint, præsertim lucrum dotale. Et an pro ...
•  
  PDF 40 Disc. XX. Romana legati. An legata imputentur in legitimam; Seu quatenùs ista per renunciationem inter vivos sit remissa; An jus illam petendi, restitutum censeatur, ex declaratione ab ipso parente facta super legato, ut censeatur factum, ultrà id, quod filio de jure competeret.
•  
  PDF 41 Disc. XXI. Bononien. fideicommissi. Assignato bonorum cum onere fideicommissi, facta per patrem filiis in vita, pro dote materna, & legitima, ac omni & toto eo &c. An detractiones afficiat, adeò ut filii non possint eas liberas prætendere.
•  
  PDF 42 Disc. XXII. Romana primogenituræ de Costa. An pater reportare possit à filio translativam cessionem legitimæ in ejus bonis, adeò ut dici valeat sui ipsius, ejusque hæreditatis creditor cum jure fructuum, aliisque effectibus.
•  
  PDF 43 Disc. XXIII. Romana legitimæ de Aste. An in legitimam filii imputari debeant debita per eum contracta, quæ per patrem de superiorum mandato soluta fuerunt, quoties debita prædicta sint nulliter contracta, vel sint exceptione elidibilia.
•  
  PDF 45 Disc. XXIV. Bononien. separationis bonorum. An donata filio primogenito cum perpetuo onere primogenituræ, imputentur in ejus legitimam; Et de materia imputationis; an scilicet, & quid imputetur; Et præsertim, an imputari debeant dotes matris prædefunctæ, in legitimam nepotis.
•  
  PDF 48 Disc. XXV. Mediolanen. relevationis. An legitima, aliæque detractiones amittantur, vel inutiles reddantur, ob inventarii omissionem, vel non legitimam confectionem; Et quatenùs competant, an, & quando præsumantur consumptæ, cuivè incumbat onus probandi consumptionis affirmativam, vel negativam; Et de concursu plurium alienationum, quæ prius in causam detractionum referendæ sint, cum aliis ad hanc materiam per discursum generalem.
•  
  PDF 60 Disc. XXVI. Bononien. legitimæ. An legitima debeatur præcisè in corporibus, vel assignari possit in pecunia, seu mobilibus; Et de effectibus exinde resultantibus, præsertim circà fructus; Et an pro legitima competant interdicta possessoria.
•  
  PDF 62 Disc. XXVII. Romana legitimæ de Pamphiliis. An legitima debeatur de bonis alterius, quàm parentis, cui à tertio data fuerint, cum onere restituendi personæ incertæ, ab ipso gravato deligendæ.
•  
  PDF 63 Disc. XXVIII. Ianuen. legitimæ. De Statuto Januæ, excludente Religiosos à parentum successionibus, etiam à legitima, an capiat bona extrà territorium; Et quid de illius validitate in bonis intrà territorium; Et an cesset ex contraria morientis voluntate; Et incidenter, an relicta legitima ei, cui non debebattur, dispositio substineatur, vel potiùs corruat ex falso præsupposito.
•  
  PDF 67 Disc. XXIX. Parmen. deductionis legitimæ. Quomodo facienda sit deductio legitimæ ex hæreditate, quæ aliquibus debitis certis, & liquidis, ac respectivè incertis, & illiquidis gravata sit; Et præsertim ubi sint debita usuraria, quorum usuræ excedant fructus bonorum; Et obiter de legitima debita nepotibus ex filio prædefuncto, obtinentibus etiam donationem contemplatione matrimonii eorum patri factam, vel dotem matri datam.
•  
  PDF 68 Disc. XXX. Bononien. fideicommissi de Cambiis. De imputatione facienda in legitimam, aliàsque detractiones, legatorum, seu bonorum alienatorum, quomodo fieri, vel sequi dicatur, præsertim ad effectus tertio præjudiciales; Et quale tempus attendi debeat circa valorem bonorum alienatorum pro ejus imputatione facienda.
•  
  PDF 70 Disc. XXXI. Romana fideicommissi de Alberinis. An, & quando detractiones accidentales & quantitativæ, competentes hæredi gravato ex persona propria contrà defunctum, possint ab eo prohiberi; Et quatenus possint an prohibitæ censeantur, agendo, tam potestate, quam de voluntate.
•  
  PDF 73 Disc. XXXII. Iteramnen. detractionum. An trebellianica prohiberi possit filiis primi gradus; Et quatenùs adsit potestas, quando adesse censeatur voluntas, quod scilicèt prohiberi voluerit; Et quid ubi agatur de testamento idiotæ, vel mulieris, in quo talis prohibitio contineatur, an constare debeat extrinsecus, quod ex voluntate testatoris talis prohibitio adjecta sit, quodque aliàs præsumatur adjecta de stylo Notarii.
•  
  PDF 75 Disc. XXXIII. Imolen. prædii. An trebellianica debita sit primo hæredi instituto in usufructu, post cujus mortem, alter sit vocatus; Vel potiùs debeatur huic secundo, qui censeatur hæres ab initio; Et de imputatione fructuum in trebellianicam, facienda per hæredem extraneum; Et quatenùs circa initia aditæ hæreditatis, in causam trebellianicæ, tunc rectè capientis bona alienata, alienatio in tertium fiat, an ea retractetur ob subsequutam ejusdem trebellianicæ consumptionem, vel ...
•  
  PDF 78 Disc. XXXIV. Civitatis Castellæ, seu Hortana falcidiæ. An falcidia, vel trebellianica, à quibus causa pia exempta est, detrahatur alteram causam piam, ratione conquassationis privilegiorum; Et de aliis ad materiam falcidiæ pertinentibus; Et præsertim an prælegatum factum hæredi, in eam imputetur.
•  
  PDF 80 Disc. XXXV. Discursus generalis. Ad materiam melioramentorum, eorumque detractionis, atque retentionis, quæ pro eos competat.
•  
  PDF 90 Svmma Sive Compendium Eorum, quæ in foro magis practicabilia, continentur hac Par. III de Legitima, & Trebellianica, aliisque Detractionibus.
•  
  PDF 100 Index Rerum Notabilium Quæ continetur sub hoc titulo de Legitima, & Detractionibus.
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Back cover
•  
  PDF  Spine
•  
  PDF  Vorderschnitt
•  
  PDF Tomus II. Tractatus Secundus. De Fideicommissis, Primogenitvris, Et Majoratibvs
•  
  PDF  Front cover
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Title page
•  
  PDF  Leerseite
•  
  PDF  Collegiis Ac Universitati Advocatorum Et Procuratorum Sacri Consistorij, totiusque Romanæ Curiæ.
•  
  PDF  Index Argumentorum, Quæ in hoc libro de Fideicommissis continentur.
•  
  PDF  Index Causarum, Hoc Titulo de Fideicommissis, ordine alphabetico juxtà earum Diœceses.
•  
  PDF 1 De Fideicommissis, Primogenitvris, Et Maioratibvs. Discvrsvsprimvs.
•  
  PDF 1 Disc. I. Mvtinen. majoratus Corriggiarii. De majoratibus Italiæ, an regulentur juxtâ primogenituras & majoratus Hispaniarum cum ordine successivo, & cum prærogativa lineæ, quæ vincat ætatem, vel potius sint saltuarii de seniore in seniorem, spectata solùm qualitate naturali majoris natu, ita ut ætas vincat prærogativam lineæ; Concluditur pro linea in successione, & ætate in administratione.
•  
  PDF 5 Disc. II. Florentina majoratus de Guardis. De eadem materia discursus præcedentis, An feilicer in majoratibus Italiæ attendatur solùm ætas non curata linea, vel econtrà, itaut isti majoratus differant à primogenituris; Et concluditur pro linea.
•  
  PDF 7 Disc. III. Ianuen. distributionis. De eadem materia, An seilicit vocato majori natu, attendatur prærogativa lineæ, vel illa ætatis, ubi non agitur de saccessione in bonis ad commodum majorsi natu, sed de distributione, seu administratione ad favorem aliorum; Et concluditur pro ætate.
•  
  PDF 8 Disc. IV. Pisauren. majoratus. De eadem materia, An seilicet in Majoratu attendi debeat prærogativa atatis vel illa lineæ, & concluditur pro prærogativa ætatis. Erecto principali Majoratu super aliquo Castro vel alia re conspicua, ac in aliis prædiis & bonis accessoritè seu consecutivè anuexis, si casus præbeat, ut Castrum præter voluntatem testatoris alteri deseratur, An remaneat Majoratus in aliis bonis.
•  
  PDF 10 Disc. V. Mutinen, majoratus de Seghitiis. De eadem materia, An in majoratu Italiæ attendi debeat prærogativa lineæ, val illa ætatis, & concluditur pro ætate.
•  
  PDF 12 Disc. VI. Vrbevetana Majoratus. De majoratu ordinato ad favorem senioris pro administratione ad favorem amnium, non antem pro successione ad favorem unius, an importet verum majoratum; Et an ex estius derogatione facta per Principem resultet derogatio fideicommissi universalis ordin ati inter descendentes; Et de alio majoratus administratorii, quod non alteret naturam fideicommissi universalis & simplicis, neque importare dicatur verum majoratm seu primogenituram; Et incidenter de puncto, An vocato...
•  
  PDF 14 Disc. VII. Bonon. primogenituræ de Luparis. Si de tempore facti casus fideicommissi, seu primogenituræ, vel majoratus, non extent personæ de genere prius vocato, seu proximinores: An fiat locus remotioribus, seu aliis de genere postea subsidiariè vocato, Vel potius successio debeat stare in suspendo, sive in pédulo, donec durat spes vel potentia existentiæ personarum prius vocatarum, Et an in hoc puncto suspensionis aliqua dignoseatur differentia inter fideicommissa, & primogenituras, ac majoratus; Et an...
•  
  PDF 18 Disc. VIII. Romana Commendæ. De eadem materia primogenituræ certam qualitatem exigentis, si proximore de linea admissa, seu prius vocata, de tempore facti casus non habeat qualitatem, seu capacitatem necessariam, An ista expectari debeat, ac successio stare in suspenso, vel potius fiat locus successioni alterius proximè venientis, sive subsidiariè vocati.
•  
  PDF 21 Disc. IX. Ferrarien. fideicommissi de Franchis. De eadem materia suspensionis, An feilicet desiderata certa qualitate in vocatis ad fideicommissum, putâ Doctoratus &c. si de tempore apertæ successionis, proximior cui illa deferatur, tunc non sit illius qualitatis capax, fiat locus ulteriori substituto capaci, vel potius expectanda sit capacitas proximioris, ac interim successio stare debeat in suspenso.
•  
  PDF 24 Disc. X. Civitatis Castellanæ primogenituræ. De eadem materia, An primogenitura vel fiedicommissum stare debeat in suspenso, donec durat spes vel potentia existentiæ personarum de linea prius vocata & admissa; Et quatenus de facto remotior admissus fuerit, An proximior postea superveniens illum expellat, ac successionem revocet; Et in specie ubi vocatio non provenit per morté naturalem, sed civilem, putà per bannum vel delictum, aut caducitatem ratione contraventionis, An filii procreati post bannum vel...
•  
  PDF 26 Disc. XI. Romana fideicommissi de Vrsinis. De eodem, an scilicet vocato uno genere post alterum, quod testator præ ferri voluit; Putà vocatis masculis & fœminis cum prælatione masculorum, An donec istorum spes seu potentia durat, admittendæ sint fœminæ; Et quatenus admittantur, An excludantur per inasculos postea supervenientes, Et in specie de filiio excludente propriam matrem.
•  
  PDF 28 Disc. XII. Bononien. fideicommissi de Blanchettis. De incompatibilitate plurium fideicommissorum, vel majoratuum in una persone, Et an facte electione unius incompatibillis, liceat variare, & agnoscere alterum, potissimè illud aperiatur ex nova vacatione.
•  
  PDF 30 Disc. XIII. Actoricen. seu Toletana majoratuum. De eadem materia incompatibilitatis duorum majoratuum vel fideicomm fforum in una persona, Et an per electionem unius ex eis, intret vacatio alterius, tam de jure communi, quàm de jure particulari Hispaniarum, præsertim de intelligentia legis 7. tit. 7. sib. 5.recompilation. Et de remedio tenutæ in Hispania ex. l.45. Thauri aliàs l. S. & q. eod. tit, 7. lib 5. recompilation.
•  
  PDF 36 Disc. XIV. Pisauren, primogenituræ seu fideicommissi. De eadem materia incompatibilitatis duorum fideicommissorum vel majoratuum; Et an ubi ex voluntate testatorum vel majoratuum; Et an ubi ex voluntate testatorum est certa incompatibilitas, possit vel soleat per Principem illi dispensari; Et aliqua de derogationibus fideicommissorum, & ultimarum voluntatum. Et posita contraventione possessoris unius, quod scilicet alterum incompatibilem agnoscat, unde caducitas seu vacatio primi resultet, An sit locus...
•  
  PDF 38 Disc. XV. Bonon primogenituræde Podiis. De concursu in primogenituris inter prærogativam lineæ, ac illam gradus, An scilicèt post defectas aliquas lineas vel genera personarum, vocato proximiore, veniat ille, qui sit talis attenta sola ratione seu computatione graduum, non curata prærogativa lineæ, vel potius ista prærogativa attende debeat, ita ut ille qui est proximior in linea primogentia quamvis in gradu remotior, vincat gradu proximiorem lineæ secundogenitæ.
•  
  PDF 41 Disc. XVI. Valentina Majoratus. De eadem materia concursus inter lineam & gradum, seu inter gradu æquales contendentes de prærogativa lineæ in successione majoratus vel primogenituræ, Et an prærogativa lineæ vincat ætatem.
•  
  PDF 44 Disc. XVII. Mutinen. fideicommissi de Rangonis. De quæstione proximitatis in simplici fideicommisso inter transversales diversarum linearum, An scilicèt remotior de una linea, in qua est primus, ex beneficio repræsentationis, vel subingressionis, seu illius vulgaris, quæ dici solet Anomola, fiat æqualis gradu proximiori alterius lineæ; Et an differat quod omnes concurrentes sint de una vel respectivè de pluribus lineis ab initio constitutis.
•  
  PDF 46 Disc. XVIII. Reatina fideicommissi de Vecchiarellis. De eadem materia concursus ad defectam portionem plurium ejusdem generis gradu inæqualium, An scilicèt, & quando remotiores ex beneficio repræsentationis, vel subingressionis in gradum corruptum sui ascendentis jure vulgaris anomolæ fiant proximioribus æquales, & de eadem differentia unius vel plurium linearum.
•  
  PDF 49 Disc. XIX. Romana fideicommissi de Pandinis. De eadem materia concursus plurium ratione gradus, in quo sint æquales, sed inæquales in numero respectu linearum seu stiptium, puta nepotum ex duobus fratribus & sororibus prædefunctis, an suscedant in capita vel in stirpes; Et quid ubi eorum vocatio est dependens & consequutiva à stiptibus, quia nempè sint filii conditione positi fratrum vel substitutorum.
•  
  PDF 50 Disc. XX. Urbevetana fideicommissi de Cenciolinis. De eadem materia concursus plurium personarum inæqualis gradus, An & quando intret necnè repræsentatio, sive juxtà ejus operationem successio fiedicommissaria sit in stirpes; Vel ubi adest imæ qualitas in vinculo vincant eos, qui uno tantùm latere conjuncti sunt.
•  
  PDF 52 Disc. XXI. Fulginanten, fideicommissi de Roncallis. De eadem materia consursis plurium graduum inæqualium, ut remotiores ex beneficio repræsentationis, vel subingressionis fiant proximioribus æquales; Et in specie, an ad defectam portionem unius ex fratribus mortui sine filiis, veniam filii fratris prædefuncti cum aliis fratribus superstitibus in vim reciprocæ inter primos hæredes ordinatæ.
•  
  PDF 54 Disc. XXII. Neapolitana distributionis. De eadem materia concursus plurium personarum ejusdem generis cum inæqualitate graduum vel diversitate linearum concurrentium ad eamdem dispositionem, Et quatenus detur omnium concursus, quomodè hic esse debeat, an in capita vel in stirpes.
•  
  PDF 56 Disc. XXIII. Romana fideicommissi de Victoriis. De concursu plurium ratione proximitatis, An attenda sit proximitas gravantis vel gravati; Et in specie quid fiat transitus de uno genere seu ordine personarum ad alium.
•  
  PDF 59 Disc. XXIV. De concursu masculorum diversæ qualitatis, ad fideicommissum masculinum, quia nempè alii sint agnati, & procreati per masculum, alii vero cognati, & procreati per fœminam, An scilicet vocatis masculis veniant solùm primi, vel potius etiam secundi, habita sola ratione sexus, non curato medio.
•  
  PDF 62 Disc. XXV. Romana primogenituræ de Bubalo. De eadem materia concursus masculorum agnatorum, & cognatorum ad fidei commissumm masculinum, An scilicèt sub nomine siliorun, ac descendentiumm masculorum veniant masculi cognati per fœminas, Et quandò vocatio, vel successino cognatorum sit compatibilis cum contemplatione agnationis.
•  
  PDF 67 Disc. XXVI. Pistorien. fideicommissi de Cancellariis. De eadem materia, An sub nomine Filiorum & descendentium masculorum veniant solùm masculi agnati per masculum, vel etiam masculi cognati per fœminam.
•  
  PDF 69 Disc. XXVII. Romana fideicommissi de Pontianis. De eadem materia, An scilicèt in fideicommisso ordinato pro filiis & descendentibus masculis, veniant solum masculi immediati ex fœmina agnata.
•  
  PDF 71 Disc. XXVIII. Pærmen. fideicommissi de Garziis. De eadem materia concursus plurium masculorum ad fideicommissum masculinum, An sub nomine masculorum, quatenùs certum sit testatorem tentisse etiam de masculis cognatis per fæminam, veniant solum masculi immediatè procreati ex fœmina agnata, & sic per unum medium fœmininum, vel etiam omnes etiam per duplex medium fœmininum; Et an hæc differentia sit confiderabilis, necnè.
•  
  PDF 74 Disc. XXIX. Bonon. fideicommissi de Barberiis. De eadem materia, An scilicèt vocatis masculis ex fœminis agnatis, veniant solùm masculi immediati, vel etiam mediati per duplex medium fœmininum; Et an vocatio filiorum hujusmodi fœminarum conveniat nepotibus, ac ulterioribus descendentibus.
•  
  PDF 76 Disc. XXX. Bonon. fideicommissi de Amorinis. De eadem materia vocationis masculorum ex fœminis ut conveniat solum masculis immediatis, non autem mediatis; Et de extractione plurium vocatorum per sortes, quando hæc dicatur benè vel malè facta, Et ubi est malè facta, quid sit agendum.
•  
  PDF 80 Disc. XXXI. Bonon. fideicommissi de Volta. De eadem materia, ut sub nomine masculorum exfœminis veniant solùm masculi immediati; Et an tali casu masculi mediati descendentes per duplex medium fœmininum excludant ulteriores substitutos transversales vel extraneos ex dispositione text. in l. cum avus, & l. cum acutissimi.
•  
  PDF 82 Disc. XXXII. Bonon. fideicommissi de Mozzarinis. De eadem materia, An sub nomine masculorum cognatorum veniant solùm masculi per masculum, seu per unicum medium fœmininum, vel etiam omnes per plura media. Defectis aliquibus sub eodem ordine vocatis, An portio defecta seu eaducata accreseat aliis substitutis, vel remaneat libera penes hæredem gravatum. Et incidenter de aliis punctis remissivè.
•  
  PDF 84 Disc. XXXIII. Firmana primogenitura de Iuliucciis. De eadem materia, An vocatis masculis ex fœminis de familia, veniant solùm immediati, vel etiam aliis per duplex medium fœmininum, Et de quibus fœminis talis dispositio intelliganda sit, an seilicèt solùm de familia effectiva, vel etiam de contentiva & quali. Ordinato fideicommisso conventionali inter plures, si tractu temporis in aliquo ulteriori substitutionum gradu pro diverso personarum genere aliqua portio, vel species bonorum in eadem unione...
•  
  PDF 90 Disc. XXXIV. Neapolitana fideicommissi de Lantaris. De concursu utriusque sexus fœminini & masculini, in fœmininus ratione lineæ vel gradus vincat masculinum, vel econtrà; Et quid ubi contemplata est agnatio. Et quatenus agnati veri vincant fœminas vel cognatos, non obstante prærogativalinæ, vel gradus, An id procedat in illis cognatis qui de tempore facti casus jam per artem effecti erant agnati. An ficta seu artificialis renovatio familiæ detur in fœmina cognata, quæ sit successicilis in fideicommisso...
•  
  PDF 93 Disc. XXXV. Romana associationis. De eadem materia concursus fœminæ proximioris cum masculo remotiore; Et sub nomine cippi qui veniant, an fœminæ sub eo comprehendantur.
•  
  PDF 94 Disc. XXXVI. Ianuen. multiplici. De eadem materia, an fœminæ vel eorum descendentes veniant sub vocabulis generalibus, successorum & descendentium in cursu masculoru(m) agnatorum quoties Statutum exclusivum, vel aliæ circumstantiæ contrarium suadeant.
•  
  PDF 95 Disc. XXXVII. Romana fideicommissi de Ursinis. De eadem materia concursus fœminarum cum masculis ordine successivo vel simultaneo, Et ubi per statutum successio solis masculis delata est exclusis fœminis, seu aliàs ex testatoris voluntate intrat masculorum prælatio, An masculis defectis, fœminæ succedant in totum, vel solùm in pertione in qua successissent si fuissent masculi tenquam per speciem reintegrationis.
•  
  PDF 97 Disc. XXXVIII. Bononien. donationis. De eadem materia concursus fœminarum, Et qua[n]do masculinum concipiat fœminum, necnè, Et in specie, an vocatis filiis nascituris, veniant fœminæ, si ex filiis ja[m] natis, vocati sunt solùm masculi, fœminæ verò neglectæ, An ex hoc resultet argumentum, ut masculinum non concipiat fœmininum. Et quid in dispositione inter vivos.
•  
  PDF 99 Disc. XXXIX. Faventina primogenituræ. De eadem materia concursus fœminarum ad fideicommissa vel primogenia agnatitia, Et an esta qualitas contemplationis agnationis excludat fœminas necnè; Et incedenter quando transactio obster interdictis possessoriis fideicommissario competentibus.
•  
  PDF 101 Disc. XL. Bononien. fideicommissi de Cataneis. An sub nomine legatimorum hæredum de familia, in dispositiva vel in conditionali venia[n]t fœminæ, vel masculi ex fœminis procreati; Et quandò existentia de facto personarum generis in conditione positi, licet non succedant, impediat purificationem conditionis, Sive an genus in dispositiva vel conditionali contentum, ac aptum comprehendere omnes, restringatur ad personas prius expressas, ubi præsertim obstat dispositio, vel ratio text. in l. cum avus...
•  
  PDF 104 Disc. XLI. Romana fideicommissi de Glorieriis. De eadem materia, An scilicèt in defectum masculorum vocatio censeatur de fœminis cognatis & persœminam descendentibus, ipsarumque fœminarum filiis.
•  
  PDF 106 Disc. XLII. Romana vineæ, seu fideicommissi de Monte. De eadem materia concursus fœminarum, An scilicèt veniant sub nomine filiorum, nepotum, & descendentium, ita ut masculinum concipiat fœmininum, necnè, Et quid ubi prætenditur contemplata agnatio; Et quando hujusmodi contemplatio adesse dicatur; Et præsertim an agnationis ratio adjecta alicui prohibitioni talem contemplationem inducat pro exclusione fœminarum, aut fideicommissim ampliet ad totam familiam.
•  
  PDF 110 Disc. XLIII. Romana fideicommissi de Donis. De eadem materia concursus fœminarum vel descendentium ab eis; Et an qualitas masculina adjecta in uno substitutionum gradu, vel in uno personarum genere repetita censeatur in altero; Et aliqua de vulgari anomala, seu in fidei commisso impediente eaducationem gradus sequentis ob corruptionem præcedentis.
•  
  PDF 113 Disc. XLIV. Bonien. fideicommissi de Guidottis. De eadem materia concursus fœminarum, Et an earum vocatio cum masculis intelligenda sit ordine simultaneo vel potius successivo, & subsidiario, Et quatenus juxtà hanc secundam speciem, An intelligatur in propria linea, vel etiam in omnibus aliis. Et restricta fœminarum vocatione ad innuptas tantùm, An fœminæ nuptæ concurrre possint, rejecta dicta restrictione tenquam conditione inductiva viduitatis.
•  
  PDF 117 Disc. XLV. Romana fideicommissi de Baldassinis. De eadem materia concursus fœminarum; Et an vocata fœmina innupta, quæ ducere deberet virum assumpturum familiam testatoris, admittenda sit vidua & senex habens filios masculos familiam assumere paratos.
•  
  PDF 118 Disc. XLVI. Marsicana successionis. De eadem materia concursus fœminarum, Vocante scilicèt testatore filios masculos, exclusis fœminis, sub expressa lege, ut nihil prætendere possent, atque in defectum masculorum vocante proximiores collaterales, An sub hac vocatione veniant necnè dictæ exclusæ ad successionem fratrum institutorum in concursu remotiorum collateralium.
•  
  PDF 120 Disc. XLVII. Interamnen. fideicommissi. Deoadem materia concursus fœminarum; Et an fœminæ tam in parte conditionali quàm dispositiva, atque tam in portione proprii parentis, quàm in illa patruorum concurrant cum masculis, vel eos respectivè excludant; Et de differentia inter partem conditilnalem circa portionem proprii parentis, & dispositionem circa portioné patrui.
•  
  PDF 121 Disc. XLVIII. Montis Altiseu Maceraten. fideicommissi De eadem materia concursus fœminarum, An scilicet istæ quamvis expresse exclusæ extantibus masculis, istis defectis succedant in fiedicommissis etaim agnatitiis, in quibus ubi expressa contemplatio agnationis habita sit in concursu ulterioris substituti extranei, vel saltem faciant deficere conditionem substitutionis, ejusque purificationem impediant.
•  
  PDF 123 Disc. XLIX. Amerina fideicommissi de Ianfelicibus. De eadem materia concursus fœminarum cum masculis agnatis, quos testator in una parte, seu substitutionum ordine exclusit, An scilicèt isti veniant su genere masculino posito in conditione, in cujus defectum fœminæ vocatæ sunt, vel potius excludio in parte dispositiva influat etiam in partem conditionalem necnè. Et de doctrina Cumani in l. cum ità. An scilicèt vocatio proximioris censeatur per vulgarem, vel per fideicommissariam.
•  
  PDF 125 Disc. L. Romana primogenituræ de Capisucchis. Vocatis ad fiedicommissum vel primogenituram illis de familia, quinam veniant, An illi de effectiva tantùm, vel etiam de contentiva; Et quatenùs etiam ista vocata censeatur, quibusnamconveniat; Et an omnes idem cognomen eademque Insignia gestantes, concusrum in laujusmodi successionibus prætendere valeant; Et incidenter agitur de familiarum identitate ad alios effecus, nempè jurispatronatus, nobilitatis, & aliorum jurium hinirisicorum.
•  
  PDF 130 Disc. LI. Reatina fideis commissi de Solidatis. De eadem materia vocationis familiæ, An conveniat effectivæ tantùm, vel etiam contentivæ, de æquali; Et an ratio conservationis bonorum in familia adjecta prohibitioni alienationis, vel alteri dispositioni ampliet fidei commissum ad personas vel casus non expressos, ita ut veniat etiam familia contentiva, quamvis vocatio dispositiva soli effecivæ conveniret.
•  
  PDF 132 Disc. LII. Romana legati de Carasis. De eadem materia dispositionis factæ ad favorem familiæ. sub cujus nomine non dubitetur venire contentivam, An veniat universa familia, non carata distinctione adjunctorum, seu alia diversitate, vel potius veniat tantùm illa pars familiæ, de qua erat testatir; Et an talis dispositio sit dividua vel individua, ita ut conveniat mnibus de familia tune extantibus, vel potius unitantùm, & cui; Et inspecie de dispositione facta ad favorem Cardinalium, & Prælatorum de...
•  
  PDF 136 Disc. LIII. Domana fideicommissi de Alberinis. De eadem materia familiæ positæ in parte dispositiva vel conditionale, quæ veniat, ubi non est verificabilis effectiva, an scilicèt solùm contentiva proxima, vel etiam contentiva remota; Et an ratio conservationis bonorum in familia amplier præcedens fideicommissum ad universam familiam ultra personas ad illud axpressè vocatas; Et de caducatione ulterioris substitutionis ob defectam conditionem, sub qua illa ordinata est.
•  
  PDF 139 Disc. LIV. Faventina fideicommissi de Fenzoniis. De eadem materia, An scilicet ratio conservationis bonorum in familia vel descendentia adjecta prohibitioni alienationis, vel alteri dispositioni, inducat fideicommissum restitutorium in casu mortis, vel illud non induceret, sed induceret tautùm fideicommissum conservatorium, An istud impediat dispositionem ad favorem legitimorum hæredum ab intestato succedentium, quamvis non sint de familia.
•  
  PDF 142 Disc. LV. Romana fideicommissi de Boncompagnis. De concursu plurium æquè vocatorum, & ejusdem generis, quorum unus alterum excludere velit ob prælectionem de eo factam à gravato; An scilicèt & quando gravatus intervertere possit succedendi ordinem à testatore præscriptum, atque aliquos ex vocatis præeligere, alios verò excludere; Et an hæc facultas data primo hæredi gravato influat in alios; Sive an eadem facultas per argumentum à contrario sensu resultet à ratione seu voluntate per testatorem explicata...
•  
  PDF 145 Disc. LVI. Parmen. fideicommissi de Anguisciolis. De eadem materia concursus plurium ejusdem generis & gradus æqualiter in fideicommisso succedere debentium, quorum unus alterum excludere velit ex beneficio præelectionis, seu dispositionis ultimo morientis; Et an data per fideicommittentem facultate fideicommissariis aliemandi inter sese, id importet facultatem disponendi perultimam voluntatem, seu aliàs præeligendi unum, & alterum excludendi.
•  
  PDF 147 Disc. LVII. Romana hæreditatis de Spatis. De eadem materia concursus ad fideicommissim plurium personarum ejusdem generis, quarum aliquæ alias excludere prætendant ex præ electione facta pergravatum morientem in vim facultatis datæ à testatore, quomodo ista facultas exercenda sit: Et an concepta in numero plurali verificari possit in numero singulari ac exerceri cum uno tantùm, aliis omninò neglectis; Et quatenùs non, quomodo inter plures exercenda sit; Et incidenter de puncto, an verba testatoris...
•  
  PDF 152 Disc. LVIII. Romana locorum mintium. De eadem materia facultatis disponendi data hæredigravato , quomodo intelligenda sit compatibiliter cum fideicommisso restitutorio expressè ordinato, Et an talis facultas exigat mentionem specialem, ut dicatur ad exercitium deducta, vel sufficiat dispositio generalis resultans ex institutione hæredis.
•  
  PDF 156 Disc. LIX. Bonon. de Campegiis. De eadem materia facultatis disponendi datæ per testatorem hæredi gravato, an sit exercibilis in totum etiam per ultimam voluntatem; Et an saltem reservari debeat quarta pars ad terminos test. in Auth. contrà cum rogatus C. ad trebellian.
•  
  PDF 158 Disc. LX. Bonon. fideicommissi de Monterentiis. De eadem materia facultatis datæ gravato eligendi, seu nominandi aliquem ad successionem, an valeat, vel potius dispositio quæ dici solet captatoria; Et quatenùs valeat, an electus seu nominatus dicatur habere jus à nominante, vel à testatore dante facultatem, ita ut teneatur necnè ad debita nominantis.
•  
  PDF 160 Disc. LXI. Bononien. fideicommissi de Monterentiis. De eadem materia facultatis datæ alteri eligendi vel nominandi successorem in fideicommisso, An sit nulla tanquam in alterius voluntatem collata.
•  
  PDF 162 Disc. LXII. Romana hæreditaits de Iordanis. De eadem materia, An quando fideicommissim collatum in voluntatem vel arbitrium ipsius hæredis gravati, valeat ac sit illius obligatorium nec nè.
•  
  PDF 164 Disc. LXIII. Bononien, fideicommissi de Bonsiolis. An & quando Religiosi professi, vel ex eorum persona Monasterium succedant in fideicommissis, sive illis obtentis per professionem priventur, aut faciant deficere fideicommissi conditionem, cum aliis ad hanc materiam.
•  
  PDF 166 Disc. LXIV. Romana fideicommissi de Cuppis. De eadem materia exclusionis Religiosorum, Et in specie an expressa excöusio clericorum qui sint sufficienter provisi de Beneficiis continere dicatur exclusionem Religiosorum.
•  
  PDF 168 Disc. LXV. Bonon. fideicommissi de Pastarinis. De eadem materia exclusionis Religiosorum; Et in specie, An isti ex gravato superstites deficere faciant conditionem si sine filiis, etiamsi ipsi sint insuccessibiles, Et an exclusio religiosorum intelligenda veniat in concursu sæcularium, non autem ut religiosus magis proximus excludatur per alterum religiosum remotiorem.
•  
  PDF 170 Disc. LXVI. Viterbien. successionis. De eadem materia Religiosorum, & an & quando Monasterium succedat, An id procedat ad favorem alterius quàm ipsius Monasterii putà ejus cui Religiosus ante professionem fecit cessionem.
•  
  PDF 172 Disc. LXVII. Parmen. primogenituræ de Manfredis. De eadem materia exclusionis Religiosorum & Monasteriorum, Et an illa conveniat cllericis sæcularibus, si testator excludendo Religiosos adjecti etiam verbum, Sacerdotum; Et quantenùs talis exclusio etiam clericos sæculares includeret, An comprehendat illum, qui specialiter per nomen appellativum à testatore vocatus est, ob dectam qualitatem posteà superventam.
•  
  PDF 174 Disc. LXVIII. Bononien. fideicommissi de Nascentoriis. De concursu personarum generis vocati, quibus obstet qualitas seu defectus natalium, Et an & quando naturales legitimati, vel naturales tantum succedant in fiedicommissis, ac veniant sub genere agnatorum vel descendentium; Et in specie, an legitimatio obtenta post factum casum fideicommissi retrotrahatur in præjudicium eorum quibus jus delatum, vel quæsitum esset.
•  
  PDF 178 Disc. LXIX. Bononien. fideicommissorum de Victoriis. De eadem materia successionis legitimatorum in fideicommissis, Et de probatione filiationis ad eumdem effectum.
•  
  PDF 180 Disc. LXX. Rapollen seu Melphien. fideicommissi. Appellatione filiorum, An & quando veniant nepotes, & ulteriores descendentes, tam in parte conditionali, quàm dispositiva, Et quatenùs etiam in hac ultima veniant, ita ut censeantur vocati, An censeantur etiam gravati ordine successivo, vel potius vocatio terminet in primis.
•  
  PDF 182 Disc. LXXI. Bononien. fideicommissi de Sala. De eadem materia, An sub nomine filiorum in parte dispositiva veniant nepotes, vel ulteriores descendentes, ita ut gravatus restituere filiis censeatur necnè restituere nepotibus; Et de genere posito in conditione restringendo ad personas dispositivè vocatas.
•  
  PDF 184 Disc. LXXII. Florentina fideicommissi de Medicis. De eadem materia, An appellatione filiorum in parte dispositiva veniant nepotes, Et in specie, vocatis filiabus filiorum, An veniant filiæ nepotum in exclusionem filiarum ex filiis primi gradus.
•  
  PDF 186 Disc. LXXIII. Fulginaten. fideicommissi de Roncallis. An & quando filii in conditione positi censeantur vocati; Et incidenter de retentione quæ fideicommissario competit de bonis hæredis gravati pro reintegratione fideicommissi.
•  
  PDF 187 Disc. LXXIV. Romana fideicommissorum de Maurellis. Stante Statuto Urbis, quod filii positi in conditione fideicommissi censeantur tacitè ad fideicommissum vocati, An id procedat in filiis positis in conditione tacita resultante à dispositione textus in l. cum avus ff de condit. & demonstr. & l. cum acutissimi Cod. de fideicommissi. Et ad materiam dictarum legum.
•  
  PDF 190 Disc. LXXV. Romana fideicommissi de Incasatis. An Statutum Urbis inducens vocationem filiorum in conditione positorum suffragetur nepotibus ex filio prædefuncto, eosque capiat.
•  
  PDF 191 Disc. LXXVI. Romana fideicommissi de Cinciis. Positis in conditione filiis, ac nepotibus per alternativam, vel etiam copulativam, An censeantur omnes ex Statuto Urbis vocati per fideicommissariam, vel potius per solam vulgarem.
•  
  PDF 192 Disc. LXXVII. Aesina de Bernabuccis. Filii in conditione positi, quando ex Statuto vel conjecturaliter vocati essent, An vocatio intelligatur ad portionem patris, non autem patrui, Et quando ad istam etiam vocati censeantur ex conjecturis; Et aliqua de transmissione.
•  
  PDF 194 Disc. LXXVIII. Prænestina fideicommissi. De filiis in conditione positis ex Statuto Urbis vocatis, An censeantur vocati ad solam portionem patris, vel etiam ad illam patrui; Et quatenùs censeantur vocati ad protionem patrui defuncti antè patrem, An sit opus ut pater talem portionem agnoscat.
•  
  PDF 195 Disc. LXXIX. Romana fideicommissi de Capogallis. An filii in conditione possit, ex Statuto vocati censeantur ad ea bona, in quibus pater successit in vim substitututionis pupillaris, aliàs quam ex substantia testatoris.
•  
  PDF 196 Disc. LXXX. Romana Aposthecarum. An Statutum Urbis 142. inducens vocationem filiorum in conditione positorum, locum habeat quando sunt positi in conditione occasione pacti resolutivi in contractu, seu quando aliàs dictum Statutum non intret; Et aliqua de vocatione etiam ad protionem patrui.
•  
  PDF 198 Disc. LXXXI. Romana domus de Guidottis. An vocatio filiorum in conditione positorum resultans à Statuto Urbis, locum habeat quando filii positi sunt in conditione in reciproca inter duos hæredes status in æqualis, quorum unus non poterat habere filios; Et incidenter aliqua de materia legitimi contradictoris, ac de exceptione detractionum.
•  
  PDF 201 Disc. LXXXII. Viterbien. fideicommissi de Perronis. An ex vocatione activa inseratur ad passivam, ità ut filii in conditione positi censeantur, nè dum vocati sed etiam gravati, Quod etiam influit ad materiam consil. 21. Oldradi.
•  
  PDF 203 Disc. LXXXIII. Parmen. fideicommissi de Venturis. De eadem materia, An filii conditione positi censeantur vocati etiam vocatione passiva, & sic gravati, nedum ad favorem propriorum filiorum, sed etiam aliorum substitutorum vocatorum sub conditione si sine filiis; Et de limitatione consil. 21. Oldradi.
•  
  PDF 205 Disc. LXXXIV. Romana fideicommissi de Maximis. De eadem materia consil. 21. Oldradi, ejusque limitatione, ira ut filii non faciant dificere conditionem fideicommissi, sed illud duret in eisdem ac cæteris descendentibus, Et aliqua de reciproca lineari. Et de alienatione boborum fideicommisso subjectorum, an substineatur ratione ignorantiæ vel justæ credulitatis & bonæ fidei, cujus ratione tertius possessor sit tutus.
•  
  PDF 209 Disc. LXXXV. Bonon. fideicommissi de Argile. De eadem materia consil. 21. Oldrad. An scilicèt & quando ab eo recedatur, ita ut filii in conditione positi non faciant deficere substitutionem, sed censeantur sub eorum nomine vocati & gravati omnes descendentes in infinitum. Non comparente proximiore vocato ad fideicommissum, an remotior secundo loco vocatus possit illud petere oblate cautione restituendi proximiori venienti, Et aliqua de theorica Cumani, An scilicèt vocato proximiore, vocatio terminer in...
•  
  PDF 211 Disc. LXXXVI. Lauretana fideicommissi. Ad eandem materiam consil. 21. Oldradi, quando intret ejus decisio vel potius limitatio, ita ut positio in conditione filiorum importet etiam eorum vocationem activam & passivam cum successivo fideicommissi; Et an verba , It à quod bona semper remaneant in descendentia, dicantur stare principaliter ad inducendum fideicommissum, vel potiùs consecutivè, quatenùs scilicet gravatus moriatur sinde filiis.
•  
  PDF 214 Disc. LXXXVII. Sabinen. fideicommissi de Serangelis. De eadem materia, consil. 21. Oldrad. ejusque limitatione; Et dato progressu substitutionis ad favorem fœminarum, qualium sit potior conditio, An illarum testatoris, vel illarum hæredis gravati.
•  
  PDF 215 Disc. LCCCVIII. Perusina fideicommissi de Corradis. De substitutione concepta sub conditione si sine filiis, cui adjiciatur altera, Et ab intestato per copulam, An ista intelligenda sit copulativè, vel potius alternativè; Et quando quis dicatur defunctus ab interstato etiamsi testamentum condiderit: Et aliqua de fideicommisso in casu alienationis.
•  
  PDF 217 Disc. LXXXIX. Placentina fideicommissi de Tudischis. De theorica seu distinctione Soccini in l. solemus ff. de cond. & demonstr. super verbo non extantibus, An intelligatur per vulgarem, vel per fideicommissariam, Et de differentia inter istam theoricam, & regulam dericantem à cons. 21. Oldrad. cum ejus limitatione; Et aliqua de recipoca, ac etiam de prælegato seu dideicommisso universli, ubi ejus conditio defecit.
•  
  PDF 220 Disc. XC. Eugubina fidei commissi de Maggiis. Ad materiam cons. 177. Oldrad. An scilicèt substitutio facta in easu deficientiæ locum habeat in casu non existentiæ, vel potius intret caducatio.
•  
  PDF 222 Disc. XCI. Florentina fideicommissi de Albertis, De theorica Cumani in l. cum it à §. in fidercommisso ff. de leg. 2. An scilicèt vocatio alicujus alicujus eiusque filiorum expiret in orimo & per vulgarem, vel habeat tractum successivum per fideicommissariam.
•  
  PDF 226 Disc. XCII. Ariminen. fideicommissi de Bartolutiis. De eadem theorica Cumani. An substitutio facta de proximiore terminet in primo, vel habeat tractum successivum per, ita ut iste cenfeatur gravatus restituere alteri proximiori, & sic successivè.
•  
  PDF 228 Disc. XCIII. Domana fideicommissi de Romaulis. De eadem theorica Cumani. An substitutio facta de proximore terminet in primo, vel habeat tractum successivum per fideicommissariam.
•  
  PDF 230 Disc. XCIV. Romana transactionis. De eade[m] theorica Cumani, An scilicèt vocatio proximioris sit per vulgarem, ac terminet in primo, vel sit per fideicommissariam cum tractu successivo. Et de transactione inita per hæredem gravatum & primum fideicommissarium, qui successionem sperabat super futura spe eventuali, An afficiat successores fideicommissarios venientes jure proptio independenter à transfigentibus.
•  
  PDF 233 Disc. XCV. Ianuen. primogenituræ. Ad materiam textus in l. haredes mei §. Cum ita ff. ad Trebell. Quandò scilicèt numerus pluralis resolvatur in singularitates, & quæ conditio in persona plurium adjecta sufficiat, ut in singulis verificetur: Et de materia reciprocæ substitutionis inter plura substitutorum genera, quandò intret, necnè; Et an detur in primogenituris vel fideicommissis ordo successionis retrogradus, vel fideicommissis ordo successionis retrogradus, ita ut de secunda ordine fiat reversio...
•  
  PDF 236 Disc. XCVI. De eadem materia textus in l. hæredes mei §. cum it à ff. ad Trebell. super resolutione numeri pluralis in singularitates; Et præsertim ubi conditio mortis plurium respicit duos gradus, An tune cesset dicta resolutio encnè. Et de interpretatione Statuti Anenionensis prohibentis durationem fideicommissi ultrà tres substitutionum gradus, quomodò intelligendum veniat.
•  
  PDF 239 Disc. XCVII. Vrbevetana fideicommissi de Cervaria. De eadem materia textus in l. hæredes mei §. cum ità ff. ad Trebell super resolutione numeri pluralis in singularitates, & præsertim super limitatione ob existentiam personæ prædilectæ, quæ, vel jure transmissionis, vel jure implicitæ vocationis præferri debeat ulteriori substituto; Et de altera limitatione ob individuam qualitatem bonorum vel dispositionis.
•  
  PDF 240 Disc. XCVIII. Firmana fideicommissi de Casanova. Ad eamdem materiam test. in . l. hæredes mei §. cum it à ff. ad Trebell. super resolutione numeri pluralis in singularitates, & de illius limitationibus; Præsertim de illa quando superest persona prædilecta, & an hæc succedat jure propriæ vocationis, seu transmissionis, vel potiùs jure successionis ultimè morientis; Et an in transmissario censeatur repetita eadem conditio idemq[ue] onus.
•  
  PDF 245 Disc. IC. Romana fideicommissi de Fontana. An reciproca simpliciter ordinata inter plures, quorum aliqui sint universaliter instituti, & alii particulariter, conceniat omnibus, vel potius intelligatur discretivè inter comprehensos sub eadem substitutione? Et aliqua de licita alienatione bonorum fideicommisso non obstante.
•  
  PDF 248 Disc. C. Bononien, bonorum de Ubaldinis. De reciproca inter filios & descendentes ordinata, quando censeatur linearis, & de linea ad lineam, vel potiùs discretiva in qualibet linea, & inter singularum linearum descendentes inter se tantùm; Et aliqua de alienatione bonorum fideicommissi ex causa dotiium, sive pro liberandis descendentibus à banno capitali, sive ex alia simili causa.
•  
  PDF 250 Disc. CI. Perusina fideicommissi de Baptistis. De reciproca lineari quando censeatur inducta, vel potiùs illa censeatur discretivè in singulis lineis.
•  
  PDF 252 Disc. CII. Urbevitana fideicommissi de Iustinianis. De eadem reciproca lineari, quando adesse dicatur, vel potius ordinata censeatur in linea cujuslibet discretivè; Et an appellatione filiorum, tam in condtionalibus, quam in dispositivis veniant fœminæ. Institutis duobus, vel pluribus, corumque filiis ac fratribus substitutis, An sub hac substitutione veniant ipsi hæredes primi gradus superstites; Et sic vocatis filiis fratrum institutorum, An etiam ipsi fratres veniant.
•  
  PDF 255 Disc. CIII. Sutrina successionis. De eadem materia reciprocæ linearis quando intret necnè. Et quando fideicommissum dicatur restriictum ad certam ætatem vel certum tempus, vel potius restrictione non sit indefinitum.
•  
  PDF 257 Disc. CIV. Romana seu Urbevetana successionis. De eadem materia reciprocæ linearis, & de differentia inter unam, vel plures lineas ab initio constitutas.
•  
  PDF 259 Disc. CV. Firmana fideicommissi de Manardis. De eadem materia reciprocæ linearis, & præsertim ubi illa concepta est in numero singulari, puta, Et siunus, &c. An conveniat omnibus, ac resolvatur in pluritatem.
•  
  PDF 260 Disc. CVI. Romana palatii de Capranica. De reciproca contenta in dispositione vocante ab initio plures personas plures diversas lineas constitutas. An intelligatur discretivè inter descendéres cujuslibet lineæ, non autem delinea ad lineá, vel potius etiam isto secundo modo ob rei individuitatem, vel quia disponeus confideraverit omnes tanquam de uno genere, seu linea.
•  
  PDF 263 Disc. CVII. Perusina fideicommissi de Anfideis. De eaducatione secundæ substitutionis, eaducationem primæ: Et quando corrupto antecedenti gradu substitutionis, caducentur sequentes, Vel potius intret vulgaris in fideicommisso , seu anomala ad theorecam Bart. in l. quamdiu ff. de acquir. hæred.
•  
  PDF 265 Disc. CVIII. Romana domus. An utraque vulgaris directa, vel in fideicommisso, aliàs Anomala contineatur sub compendiosa substitutione facta in legatis, & fideicommissis particularibus, ad effectum præservandi à caducatione resultante à corruptione gradus præcedentis; Et quid in hoc operetur favor piæ causæ substitutæ.
•  
  PDF 267 Disc. CIX. Romana restitutionis dotis. An & quando secunda substitutio dicatur alterius accessoria, & dependens, ita ut prima caducata vel cessante, illa quoque cesset; Vel potius stet independenter, ac de per se non subjecta caducationi substitutionis antecedentis. Et incedenter, An verba importantia libertatem sint compatibilia necnè fideicommisso.
•  
  PDF 269 Disc. CX. Romana legatorum. An ad effectum caducationis, seu juris accrescendi vel non decrescendi, substitutio reguletur jure institutionis, vel primæ dispositionis, ita ut non data substitutione universali, vel ea data & caducata, substitutio particularis in usufructu vel alia re particulari efficiatur universalis, eo modo, quo de prima institutione sequitur; Et incidenter, An institutus hæres in usufructu post cujus mortem alter sit vocatus ad proprietatem, dicatur hæres pleno jure, ita ut vocatus...
•  
  PDF 271 Disc. CXI. Romana juris eccrescendi. De jure accrescendi quando intret inter substitutos, & ad eorum favorem, vel potiùs portio defecta cedat commodo hæredis gravati. Et quando plures eadem dispositione gravati, dicantur conjuctire vel verbis; Et quando substitutiones dicantur particulares, vel universalis.
•  
  PDF 272 Disc. CXII. Faventina hæreditatis. De transmissione fideicommissi conditionalis in silios substituti præmorientis gravato pendente conditione, An & quando intret necnè ad effectum concursus cum aliis substitutis superstitibus. Atque pluribus simul substitutis, si aliqui deficiant ante factum casum fideicommissi, vel non existant, An istorum portio caducata remaneat penes hæredem gravatum, vel potius accrescat aliis substitutis.
•  
  PDF 275 Disc. CXIII. Narvien. fideicommissi. De eadem matreia transmissionis, ad cumdem effectum de quo in præcedenti, pro admittendo scilicet concursum filiorum substituti præmorientis cum aliis substitutis superextantibus.
•  
  PDF 276 Disc. CXIV. Bituntina fideicommissi. De eadem materia transmissionis fideicommissi conditionalis in filios substituti præmorientis ex conjecturis.
•  
  PDF 277 Disc. CXV. Tudertina fideicommissi de Accursiis. De extensione fideicommissiad filios primi substituti vel gravati in exclusionem ulterioris substituti ex dispositione textus in l. cum avus, & l. cum acutissimi, etiam in testamento transversalis, Atque de suppletione per legem facienda casus per testatorem omissi, per cum tamen verisimiliter voliti.
•  
  PDF 280 Disc. CXVI. Senogallien. fideicommissi de Verzillis. De extensione fideicommissi ad casum omissum, ad materiam textus in l. placet ff. de liberis & posthum. An scilicet institutio vel respectivè substitutio, facta de posthumo, seu ventre tunc prærogante uxoris, conveniat filiis postmodum ex eadem vel diversa uxore procreatis.
•  
  PDF 282 Disc. CXVII. Senen promogenituræ de Spennazzis. Vocato primogenito alicujus, An primogenitura extendatur ad secundo & tertio aliosque ulteriores genitos ejusdem, vel potius restringatur ad primogenitum, quo disposistio effectum sortita sit, ejusque lineam.
•  
  PDF 284 Disc. CXVIII. Romana census seu fideicommissi. De fideicommisso resultante à verbis enunciativis seu præsuppositivis, habentibus tamen relationem ad aliam dispositionem faciendam, An illa non sequuta, remaneat dispositio perfecta necne, vel potius tanquam remanens in terminis velleitatis evanescat.
•  
  PDF 286 Disc. CXIX. Sutrina seu Civitatis Castellanæ fideicommissi. Dispositio testatoris, ut veniente certo casu servari debeat testamentum ejus patris vel alterius majoris, An intelligi debeat per veritatem, ita ut succedant personæ in testamento relato vocatæ ac verè censeatur parerna dispositio, Vel potiùs per similitudinem; Et quatenùs testamentum relatum nullum contineat fideicommissum, An istud referens evanescat.
•  
  PDF 288 Disc. CXX. Hydruntina hæreditatis. Facta substitutione sub duplici conditione mortis hæredis instituti absque filiis & ab intestato, An requiratur copulativus utriusque conditionis concursus, vel sufficiat alternativus; Et an dictæ conditiones adjectæ filiis hæredis gravati, conveniant etiam ipsimet primo hæredi, ita ut sufficiat in eo verificari pro exclusione substitutionis.
•  
  PDF 289 Disc. CXXI. Aesina substitutionis. An substitutio pupillaris in re certa vim habeat directæ, vel potius sit omni tempore fideicommisria.
•  
  PDF 290 Disc. CXXII. Romana successionis de Fabritiis. Substitutio compendiosa filio impuberi instituto in re certa, An intra tempus pupillaris atatis sit directa, ita ut trahatur ad totum, etiam ad bona propria pupilli.
•  
  PDF 292 Disc. CXXIII. Hortana bonorum. An quandò substitutio pupillaris tacita contenta sub compendiosa facta filio pupillo universalilter instituti habeat vim omninò directæ, ita ut excludat matrem à legitima, vel potius censenda sit omni tempore fideicommissaria.
•  
  PDF 293 Disc. CXXIV. Romana hæreditatis de Gabrielibus. An substitutio compendiosa facta per paganum silio impuberi per verba communia, contineat directam pupillarem, vel potiùs sit omni tempopore fideicommissaria, etiam matre non existente in medio, quoties restricta est ad hæreditatem, ac bone ipsius testatoris.
•  
  PDF 297 Disc. CXXV. Rossanen. An præmoriente substituto, pupillaris substitutio caducetru, vel potiùs transmittatur ad substituto hæredes sanguinis, vel etiam extraneos, ad text. in l. qui patri ff. de acquir. hæred.
•  
  PDF 298 Disc. CXXVI. Nullius seu &c. fideisommissi. De tacita pupillari comprehensa sub vulgari quando intret necnè; Et quid de fideicommissaria sub eadem vulgari contenta; Et præsertim, An sicut dicta tacita pupillaris cessat existente matre in media, idem quoque sequatur existente patre, quia substitutio facta per avum paternum.
•  
  PDF 300 Disc. CXXVII. Ianuen, fideicommissi de Levantis. An substitutio vulgaris concepta in casu non nativitatis seu non existentiæ, contineat etiam sub se fideicommissariam in casu existentiæ & mortis; Et an substitutio facta uni, qui scriptus est hæres in testamento, repetita censeatur alteri instituto in codicillis cum revocatione primæ institutionis, vel potius revocata institutione, revocata etiam censeatur substitutio.
•  
  PDF 303 Disc. CXXVIII. Reatina. fideicommissi de Clavellonibus. Quando dicatur adesse fideicommissum particulare contradistinctum ab universali, & de effectibus ex hac inspectione resultantibus; Et àn prohibitio alienationis restricta ad certa bona inducat fideicommissum particulare discretum ab universali, & quatenus non inducat, quos effectus dicta restricto operetur.
•  
  PDF 305 Disc. CXXIX. Urbinaten. prædii. de eadem materia, An Scilicèt inter easdem personas ad fideicommissum universale vocatas indectum censeatur fideicommissum particulare super certis bonis, ob aliquam particularem prohibitionem, seu aliam dispositionem in eis factam.
•  
  PDF 307 Disc. CXXX. Asculana fideicommissi de Miglianis. An fideicommissum sit universale comprehendens etiam bona mobilia, & fructus maturatos seu collectos ac extantes de tempore mortis testatoris, Vel potius sit particulare restrictum ad bona stabilia, vel quæ stabilium loco habeantur; Et quatenus sit universale complectens mobilia, & fructus, quænam mobilia restitui debeant, & quomodò fructus non extantes debeant æstimari.
•  
  PDF 309 Disc. CXXXI. Romana fideicommissi de Coronis. An & quando sub fideicommisso veniant prælegata facta eidem hæredi gravato, seu legata facta aliis effecta caduca, seu cadentia sub caducitate pœnali, Et de differentia inter casum caduci & casum caducitatis.
•  
  PDF 311 Disc. CXXXII. Bononien. fideicommissi de Bolognettis. De eadem materia, An scilicèt prælegata veniant sub fideicommisso universali, & de conjecturis id suadentibus.
•  
  PDF 313 Disc. CXXXIII. Firmana fideicommissi de Fulchis. De eadem materia prælegati eadentis necnè sub fidei commisso universali, sive sub particulari omnium bonorum stabilium; Et quando dicendum non sit prælegatum distinctum à fideicommisso, sed potius quod omportet quandam majorem portio nem unius ex vocatis ad unum, & idem fideicommissum.
•  
  PDF 316 Disc. CXXXIV. Romana fideicommissi de Cæsiis. An, & quando fideicommissum capiat bona propria hæredis, vel ei jure proprio competentia; Et quando testator gravare possit hæredem in bonis propriis; Et quatenus possit, quando censeatur voluisse.
•  
  PDF 319 Disc. CXXXV. Romana primogenitur æ de Cardellis. De eadem materia potestatis gravandi hæredem in bonis propriis seu proprio jure competentibus; Et in specie, An in bonis donatis contemplatione matrimonii possit donator adjicere fideicommissum cum ordine primogenituræ in præjudicium aliorum filiorum; Et incidenter aliqua de onere multiplici injuncto gravato, an cesset ob reservatam facultatem gravanti deputandi alium administratorem.
•  
  PDF 323 Disc. CXXXVI. Mutinen, primogenitura. De eadem materia, An fideicommissum adjici possit in bonis propriis honorate & gravati; Et in specie, An ad fideicommissum vel primogenituram ordinatam occasione primi matrimonii, ac in donatione illius contemplatione facta, vocati censeantur, vel ex intervallo peripsum patrem ordinatorem vocari possint filii ac descendentes alterius matrimonii; Et incidenter, An primogenitura imputari debeat in legitimam primogeniti; Et an secunda pispositio sit eadem cum...
•  
  PDF 325 Disc. CXXXVIII. Romanadonationum de Alaleona. De eadem materia potestatis gravandi fideicommisso honoratum in bonis propriis seu jure proprio competentibus; Et in specie, An in vim reservationis adjiciendi vincula & fideicommisso, quod ordinetur in bonis donatis contemplatione matrimonii ad favorem extraneorum, & ultrà filios ex eo provreatos.
•  
  PDF 327 Disc. CXXXVIII. Romana donationum de Alaleona. De eadem materia potestatis gravandi fideicommisso honoratum in bonis propriis seu jure proprio competentibus; Et in specie, An in vim reservationis adjiciendi vincula & fideicommissa in donatione facta contemplatione matrimonii, adjici possit fideicommissum ad favorem extraneorum post filios defectos.
•  
  PDF 329 Disc. CXXXIX. Romana donationis de Andosillis. De eadem materia ordinandi, vel prorogandi fideicommissum, sive aliud onus adjiciendi in bonis propriis illius qui honoratur; Et in specie, An donator exintervallo adjiciat onera in bonis donatis ob augmentum aliorum bonorum; Et quatenùs ille qui honoratur secundam dispositionem acceptare non possit cum tali onere ex defectu consensus, puta quia pupillus &c. An talis consensus suppleri possit ac debeat per judicem & tutorem.
•  
  PDF 331 Disc. CXL. Romana donationis de Silla. An facta donatione contemplatione matrimonii cum facultate donaatori reservata adjiciendi substitutiones cel fideicommissum, talis sola reservatio inducat necnè fideimommissum etiam sine alio actu, Et quatenus induceret, An intelligatur solum de filii, & descendentibus ex illo matrimonio, vel de omnibus aliis, quamvis ex diversis marrimonis, Et incidenter, An allectio alicujus cognatio familiam propriam sit revocabilis; Et de transactione, An obstet venienti jure...
•  
  PDF 333 Disc. CXLI. Senen. fideicommissi de Tantucciis. An & quando fideicommissum ordinari possit per contractum, ita ut valcat necne; Et quando dicatur universale de omnibus bonis, vel particulare in certis bonis, & quomodo id dignoscatur, cum aliis ad hanc materiam fideicommissi per contractum, ubi præsertim agatur de reciproco favore agnationis, & accedit juramentum.
•  
  PDF 341 Disc. CXLII. Narnien. prædii. De eadem materia fideicommissi conventionalis, An præsupposita illius validitate, aliquid speciale in eo dignoscatur circa transmission in faciendam permorientem conditione pendente.
•  
  PDF 343 Disc. CXLIII. Firmana prætensi fideicommissi de Bolognesiis. An & quale fideicommissum inductum dicatur, si testator prohibita aliquorum bonorum alienatione, assignavit rationem, quia voluit esse supposita fideicommisso in perpetuum, non exprimendo quomodò, & ad enjus favorem.
•  
  PDF 345 Disc. CXLIV. Senogallien fideicommissi de Seculis. De fideicommisso ordinato ad favorem filiorum & hæredum, An requiratur utraque qualitas copulativè, vel una earum alternativè sufficiat, ita ut verbum hares stet qualificativè, vel potiùs ampliativè.
•  
  PDF 348 Disc. CXLV. Romana de Gratiis. De eodem, Appellatione scilicet hæredum, quiveniant in materia fideicommissaria.
•  
  PDF 349 Disc. CXCVI. Bononien. fideicommissi de Medico. De verbo seu vocabulo, progenies, cui conveniat, Et an sub eo, tam in dispositiva quàm conditionali veniant fœminæ, earumque descendentes, Et aliqua ad materiam text in l. cum avus, & l.cum acutissimi, An procedant in dispositione transversalis; & quado.
•  
  PDF 351 Disc. CXLVII. Mantuana fideicommissi. Ad cons. 68. Ancharani, An scilicet facta substitutione filiis masculis in casu mortis omnium filiorum ipsius testatoris sine filiis, substitutio restringatur ad solos filios masculos, quos ipse hæres instituit, vel etiam sub tali conditione veniant ejusdem testatoris filiæ fœminæ per ipsum in dote, seu alia re particulariter institutæ.
•  
  PDF 354 Disc. CXLVIII. Parmen. fideicommissi de Scuffonis. De fideicommisso ordinato in easu inquisitionis de delicti An dicatur apertum per solam inquisitionem, & carcerationem, si inquisitus antè condemnationem, vel contestationem litis obiit in carcere; Et de conclusione, An pœna non declarata in vita possit declarari post mortem, atque prosequi causa criminis, Et an istud dicatur fideicommissum pœnale, vel conditionale.
•  
  PDF 356 Disc. CIL. Romana hæreditatis de Mussis. De fideicommisso ordinato in casu crimins læsæ Majestatis divinæ vel humanæ, an purificatu[m] dicatur ex eo quod gravatus facerdotem occiderit, Et an hujusmodi substitutionibus locus fiat ex solo delicto absque eo quod sequatur effectus confiscationis.
•  
  PDF 357 Disc. CL. Romana seu &c. Officiorum. Ordinata in testamento duplici substitutione in easu mortis, & in casu delicti & confiscationis, si deinde in codicillis testator dicat revocare onus sunstitutionis, ita ut bone hæredi libera remaneant, An revocata censeatur, vel porius subsistat substitutio in casu delicti & conficationis, Et remissivè de validiatate substitutionis ad excludendam confiscationem, Et de inclusione legitimæ sub hoc fideicommisso pœnali.
•  
  PDF 359 Disc. CLI. Perusina transactionis. De eadem materia fideicommissi in casu delicti, eo scilicet ordinato cum pluribus filiis ad favorem extranei oblig ti ad restitueundem eisdem in gratiam restitutis; An uno tantùm restituto, huic solùm propria portio restitui debeat, vel potiùs tota hæreditas, & sic etiam portiones aliorum filiorum in statu banni & indignationis Principis continuantium, & decendentium. Et aliqua de fructibus ab hoc extraneo ita substituto in casu delicti, ipsis hæredibus reintegratis...
•  
  PDF 362 Disc. CLII. Romana seu Comen. locorum montium. De substitutione hæredibus aliàs liberè institutis facta in solo casu delicti, An importet bonorum hæreditariorum vinculum, ita ut eorum liberan dispositionem impediat; Et an facto casu talis institutionis competat substituto jus vindicandi bona antè delictum distracta.
•  
  PDF 363 Disc. CLIII. Romana seu lanuen. locorum montium. An sivuti substitutio in casu delicti non impedit alienationem vel liberam bonorum dispositionem ante quam fiat casus, ita etiam sequatur in casu substitutionis ob ingressum in Religionem, ita ut facto casu substitutionis, ista retrotrahatur necnèad bona medio tempore alienata. Et aliqua de valida exclusione seu privatione ingredientium Religionem, seu vitam clericalem profitentium.
•  
  PDF 365 Disc. CLIV. Neapolitana hæreditatis. De fideicommisso vel substitutione in casu non implementi vel inobservantiæ, aut contraventionis alicujus præcepti testatoris, an dicatur fideicommissim pœnale, vel conditionale; Et de differentia, ubi præceptum vel adimplementum adjectum est per viam conditionis, vel per viam modi, & de effectibus exindè resultantibus; Et quæ sint præcepta non obligatoria; Et in specie de illo de non transigendo.
•  
  PDF 369 Disc. CLV. Romana hæreditatis de Rubeis. De eadem materia fideicommissi ordinato in casu non implementi vel contraventionis, An dicatur pœnale vel conditionael; Et an adversus adimplementum in tempore competat necnè restitutio in integrum.
•  
  PDF 371 Disc. CLVI. Placentina hæreditatis. De eadem materia fideicommissi vel substitutionis ordinate in casu alicujus non implementi infra certum terminum demandati, & in specie super erectione Monasterii juxtè casum præcedentem; Et an constare debeat præcedentibus disigentiis, quod opus prius demandatum adimpleri non potuerit.
•  
  PDF 373 Disc. CLVII. Bonon. primogenituræ. De fideicommisso pœnali & caducitatis ex capite alienationis contra præceptum testatoris, quando intret necnè; Et an solus consensus præstitus per habentem jus vel spem successionis alienationi factæ per fideicommissi poffessorem inducat eamdem pœnam caducitatis contra consentientem.
•  
  PDF 375 Disc. CLVIII. Civitatis Castellanæ fideisommissi. De eadem materia fideicommissi ratione alienationis, quando illud aperiri dicatur; Et de differentia inter casum, in quo agatur ad fideicommissum ad ipsam rem alienatam tantùm, & casum in quo ratione alienationis unius rei agatur ad caducitatem totius hæredis.
•  
  PDF 376 Disc. CLIX. Sublacen. Aleinatione prohibita sub pœna caducitatis, An veniat reciproca donatio facta per præmorientem conjugen ad favorem superstitis; Et an veniat impositio census facta super melioramentis, vel pro ea rata, pro qua idem gravatus eamdem rem ab antiquo onere liberavit alterius census.
•  
  PDF 378 Disc. CLX. Romana domus de Antoninis. De invalida alienatione bonorum fideicommissi etiam in casibus aliàs de jure permissi, ob malè servatum ordinem in eisdem bonis distrahendis.
•  
  PDF 379 Disc. CLXI. Tropien. De valida vel invalida alienatione bonorum fideicommissi, ubi accedat licentia Superioris.
•  
  PDF 381 Disc. CLXII. Mediolanan. fideicommissi. Bona alienata pro ære alieno testatoris, & posteà recuperata an reincidant in fideicommissum; Et de materia æreis alieni, vel detractionum non percipiendarum ex bonis particulariter alienari prohibitis.
•  
  PDF 382 Disc. CLXIII. Romana fideicommissi seu salviana de Pacificis. De valida vel invalida alienatione bonorum fideicommissi pro expensis litium, ac aliis pro servitio ejusdem fideicommissi, Et quid pro alimentis gravati; Et quæ expensæ per fideicommissi successorem resicidebeant, Et an in eas teneatur gravatus imputare fructus.
•  
  PDF 384 Disc. CLXIV. Firmana fideicommissi de Natinguerris. De alienatione bonorum fideicommissi, quando dicatur valida & effectum fortitura, vvel potiùs surreptitia, seu malè executa. Et de concursu creditorum gravati ad huiusmodi bona fideicommissaria in vim talis facultatis distracta.
•  
  PDF 385 Disc. CLXV. Reatina bonorum de Canaliis. De facultate alienandi bona fideicommissaria cum derogatione fideicommissi, quando dicatur valida& effectum fortitura, vel potiùs surreptitia, seu malè executa. Et de concursu creditorum gravati ad huiusmodi bona fideicommissaria in vim talis facultatis distracta.
•  
  PDF 387 Disc. CLXVI. Maceraten. census. De eadem materia deorgationis fidiecommissi, & facultatis obligandi ejus bona sub onere extinguendi debitum infrà certum tempus, an dicta temporis limitatio obstet creditori; Et an hic teneatur prius excutere bona libera debitoris, posteà verò agere ad fideicommissaria.
•  
  PDF 388 Disc. CLXVII. Bonon. diminutionis fideicommissi. An facta alienatione cum licentia Principis vel Magistratus ad id potestatem habentis aliquorum bonorum vel jurium destinatorum fideicommisso particulare, cui Princeps vel Magistratus derogaverit, dicatur in hac parte diminutum fideicommissum. Vel potiùs hæres ex restantibus bonis hæreditatis universalis teneatur supplere.
•  
  PDF 391 Disc. CLXVIII. Romana fideicommissi de Marganis. An gravatus fideicommisso possit bona fideicommissaria permutare cum se ipso, & alia æque idomea subrogare; Et incidenter, an ratio conservationis bonorum in familia adjecta prohibitioni alienationis vel alteri dispositioni, sit apta restringere præcedens fideicommissum restitutorium ad favorem omnium descendentium indefinitè ordinatum, ita ut non nisi agnatis conveniat.
•  
  PDF 392 Disc. CLXIX. Auximana seu Anconitana. An in bonis gravati seu poffessoris fideicommissi competat hyphtheca ob alienationes bonorum sive non impleta onera sibi incumbentia. Et quatenùs talis gravatus expressè se obligaverit ad onerum implementum, à scilicèt à die factæ obligationis, vel à contraventionis & non implementi, præsertim in concursu hypothecæ dotis restituendæ ad favorem uxoris ejusdem gravati.
•  
  PDF 394 Disc. CLXX. Romana liberationis à molestiis. De apertura, seu restitutione fideicommissi etiam ante tempus, vel purificatem conditionem ob alienationes, & dissipationes ad ext. in l. Imperator ff. ad Trebell. Et quid in præjudicium creditorum gravati. Et de alimentis ipsimet gravato, ejusque filiis, & aliis in concursu ejus creditorum ex bonis fideicommissi.
•  
  PDF 397 Disc. CLXXI. Romana donationis derlodanis. De eadem materia alimentorum, quæ in concursu creditorum gravati fideicommisso, isto vivente prætendantur per filios in spe vocatos ad fideicommissum.
•  
  PDF 399 Disc. CLXXII. Bononien. de Caccialupis. An transfactio inita per hæredem gravatum cum prætendentibus habere jus super bonis fideicommissariis, censeatur facta nomine proprio, & ad propriam utilitatem, unde uti valeat juribus cessis, vel dimissis contra fideicommissarium, Vel potius censeatur inita hæreditario nomine. Et incidenter, an vocato ultimo genito ejus qui plures habeat filios, veniat primogenitus qui aliis defunctis remansit unicus.
•  
  PDF 401 Disc. CLXXIII. Mantuana primogenituræ seu transactionis. An & quando transactionis inita per fravatum vel feudatarium, aut similem, afficiat successorem in fideicommisso, vel feudo, venientem jure proprio independenter.
•  
  PDF 403 Disc. CLXXIV. Civitatis Castellanæ fideicommissi. De eadem materia, An transactio obstet fideicommissario jure proprio venienti independenter à transigente.
•  
  PDF 404 Disc. CLXXV. Spoletana fideicommissi. De divisione inter plures gravatos, vel fideicommissarios, an per eam præjudicetur successoribus venientibus ex propria persona, ita ut per eam fideicommissum respectivè sublatum censeatur; Et an descendentes unius lineæ, ob deterioratam, dissipatam, vel evictam eorum portionem extantem alterius lineæ; Et an onera adjecta uni portioni correspectivè ad ejus excrescentiam durent, si talis portio diminutionem patiatur.
•  
  PDF 408 Disc. CLXXVI. Lauretana bonorum. An per consensum præstitum alienationi censeatur solùm remissum fideicommissum conservatorium ordinatorium in casu mortis, Vel potius etiam situd quoad ementem, remanente jure fideicommissi in pretio, Et quomodo istud sit regulandum.
•  
  PDF 409 Disc. CLXXVII. Catacen. hæreditatis. vel fideicommissi. An facta necessaria vel voluntaria alienatione bonorum fideicommissi, si ex pretio alia bona quæsita sunt, illa pertineant ad fideicommissum, eique jure subrogationis quæsita censeantur, vel potius pertineant ad gravatum acquirentem, qui remaneat solùm fideicommissi debitor in pretio. Et incedenter aliqua de fructibus non exactis, vel non perceptis per gravatum de tempore facti casus fideicommissi, an pertineant ad ipsum ejusque hæredes, vel potius...
•  
  PDF 413 Disc. CLXXXVIII. Fulginaten, fideicommissi. De eadem materia, An & quando per divisionem remissum censeatur fideicommissum.
•  
  PDF 415 Disc. CLXXIX. Bonon. fideicommissii de Pepulis. De eadem materia remissionis fideicommissi reciproci, eventualis, ac de futuro per divisionem seu transactionem; Atque discrepantibus capitulis & instrumento desuper initis, an magis capitulis, quàm instrumento, vel econversò deferendum sit.
•  
  PDF 419 Disc. CLXXX. Amerina salviani. De revocatione seu remissione fideicommissi ordinati in testamento, an substineatur, si fiat in altera minus solemni voluntate. Et de fideicommissi exceptione dubia non retardante judicium Salviani.
•  
  PDF 421 Disc. CLXXXI. Bononien. fideicommissi de Piætesiis. De cessatione fideicommissi ob annullationem vel rescissionem testamenti ex causa exhæredationis, vel præteritionis filiorum susceptorum ex secundis nuptiis post testamentum contractis ad materiam text. in Auth. ex causa C. de liber præterit. Et quid de legatis, & fideicommissis particularibus.
•  
  PDF 423 Disc. CLXXXII. Perusina erectionis Canonicatus. De fideicommissi fiduciario, collato scilicet ad fiduciam, ac declarationem hæredis instituti, vel alterius, ut testitutio fieret ei quem testator sibi communicavit ad materiam text. in l. Theopompus ff. de dote præleg. Et quid fiduciario plures diversas declarationes faciente.
•  
  PDF 426 Disc. CLXXXIII. Anconitana successionis. De eadem materia fideicommissi fiduciarii juxta terminos test. in l. Theopompus, Quomodo declaratio, seu nominatio per fiduciarium fieri debeat; Et an requiratur voluntas omninò determinata; Et quid ubi fiduciarius declarationem non fecisset in una, & non in altera linea, quibusnam fideicommissum debeatur, Et an intret reciproca ordinata inter nominatos, Et an non facta nominatione debeatur fideicommissum omnibus, vel soli primogenito illius lineæ, Et an numerus...
•  
  PDF 430 Disc. CLXXXIV.. Romana seu &c. substitutionis exemplaris. De materia substitutionis exemplaris ad intellectum textus in l. humanitatis, faciendæ ad favorem fratrum, An sub istorum nomine veniant forores, Et quid ubi substituta esset pia causa, An hæc exempta sit à dicta restrictione. Et an hære substitutio ordinata ad favorem unius ex fratribus, ad substitutio ordinata ad favorem unius ex fratribus, ad substituti præmorientis filios transmittatur.
•  
  PDF 431 Disc. CLXXXV. Romana locorum montium. De fructibus fideicommissi post factum illius casum, ex quo tempore restituendi sint ac debeantur fideicommissario, Et de privilegio quod in hov habeant Ecclesia, vel pia causa, & pupilli minores & similes.
•  
  PDF 436 Disc. CLXXXVI. Neapolitana fideicommissi. De eadem materia fructuum fideicommissi, An & quando veniant, ubi fideicommissi, An & quando veniant, ubi fideicommissarius non habet privilegium, de quo disc. præced.
•  
  PDF 438 Disc. CLXXXVII. Romana legati de Frangipanis. De eadem materia pertinentiæ fructuum ad gravanum vel fideicommissarium respectivè; Et an ordinato illorum cumulo ad favorem filii nascituri ex orimo honorato, debeantur substituto in casu non nativitatis.
•  
  PDF 440 Disc. CLXXXVIII. Romana primogenituræ de Amadoris. De eadem materia fructuum ex bonis, de quibus dispositum est ad favorem nascituri, ad quam pertineant, An ad primò honoratum qui nascituro est restituturus, vel ad alios ulteriores substitutos ipsi nascituro; Et incidenter de alimentis debitis possessori fideicommissi, vel illi qui successionem sperat, aut qui pro nascituro administrat.
•  
  PDF 442 Disc. CLXXXIX. Pisauren. fideicommissi de Oliveriis. De eadem materia pertinentiæ fructuum inter gravatum & fideicommissarium; Et an restituantur fructus percepti in casu contraventionis, ac fideicommissi pœnalis seu per mortem civilem aperiendi; Et de cumulo eorumdem fructuum, eorumque superfœtatione, seu multiplico per testatorem injuncto, quomodo, & ad quid obliget.
•  
  PDF 443 Disc. CXC. Romana primogenituræ de Barigianis. An testatore mandante fructuum investimentum & multiplicum cum sola facultate concessa primo hæredi percipien di quamdam summam, quando ad certam ætatem pervenerit, talis permissio sit personales, vel potius conveniat, An intelligendum sit cum eadem qualitate ætatis præscsriptæ in primo hærede.
•  
  PDF 445 Disc. CXCI. Bonon. separationis bonorum. De lucris seu emolumentis & acquisitionibus obvenientibus ex industria vel negotiatione facta de bonis hæreditariis per hæredem gravatum, An & quando veniant sub fideicommissi, vel respectivè ad ipsum gravatum pertineant; Et econversò cujus sit ejusdem negotiationis damnum.
•  
  PDF 447 Disc. CXCII. An societas officii hæreditaria per hæredem gravatum renovata, cedere debeat damno & periculo hæreditatis vel ipsius hæredis, Et aliqua de obligatione hæredis gravati ad fructus loco damnorum & intereste ob non investitas pecunias hæreditarias, seu ex bonorum distractione obventas juxtà præceptum testatoris, seu ob non vendita jura vitalitia.
•  
  PDF 449 Disc. CXCIII. Fanan. fideicommissi. De legitimatione, seu probatione identitatis personæ agentis ad fideicommissum, an sit necne de genere vocato; Et præsertim crica qualitatem legitimi & naturalis. An & quando per actorem sit concludenter probanda, Et de puncto an sit persona vera, vel supposita, Et remissivè de puncto, An bona pro dote à fideicommisso extracta in vim Auth. res. quæ C. commun. de legat, resoluto jure dotis, ac redeuntia ad ipsummet gravatum, reincidant necnè in fideicommissum.
•  
  PDF 452 Disc. CXCIV. Imolen. bonorum. De materia identitatis bonorum spectantium ad fideicommissum, An & quando illa probetur per confessionem gravati; Et de aliis hujusmodi probationis speciebus, præsertim de præsumpta juctà conf. 145. Fulgosii; Et quid ubi bona de quorum existentia non dubitatur, per gravatum confusa sunt cum aliis, ita ut identitas probari, seu distingui non possit.
•  
  PDF 453 Disc. CXCV. Auximana dotium. De præventiva fideicommissi restitutione an præjudicet creditoribus restituentis vel aliis cum eo jus habentibus; Et ad quæ onera refutatarius gravari possit per refutantem, Et an onera possint excedere emolumentum.
•  
  PDF 455 Disc. CXCVI. Bonon. fideicommissi de Graffiis. De fideicommissi restitutione, quæ implicitè resultare dicitur ex gravati consensu, ut fideicommissarius bona ad fideicommissum pertinentia inn toto vel etiam in parte obtineat, ut proptereà alia restitutio non requiratur.
•  
  PDF 456 Disc. CXCVII. Eugubina fideicommissi de Benamatis. De materia fideicommissi capiendi de manu hæredis, cui fideicommissarius sit necnè legitimus contradictor; Et de subrogatione bonorum liberorum hæredis gravati in locum fideicommissariorum distrctorum ipso jure resultante ex quadam occulta divisione.
•  
  PDF 459 Disc. CXCVIII. Perusina fideicommissi de Vinciolis. De eadem materia legitimi contradictoris, An scilicèt fideicommissarius, qui reperitur in possessione, sit talis hæredi hæredis gravati in judicio possessorio.
•  
  PDF 462 Disc. CXCIX. Ianuen. fideicommissi seu contributi. De contributo ad debita & onera fideicommittentis inter fideicommissarium universalem, & fideicommissarium universalem & fideicommissarium particularem, sive inter fideicommissarium particularem, & hæredem universalem; Et remissivè de contributio inter plura fideicommissa, quæ per mortem unius possessoris diversis successoribus delata sunt, ad debita validè per possessorem contracta, sive ad alienationes per cum factas.
•  
  PDF 463 Disc. CC. Melevitana fideicommissi. An & quando vocatus ad fideicommissum petere possit ab hærede gravato cautionem pro bonorum conservatione.
•  
  PDF 465 Summa Seu Compendium Totius operis cum distinctione rubricarum, seu argumentorum in Summario ipsius compendii.
•  
  PDF  Index Rerum Notabilium Quæ continentur in hoc Libro de Fideicommissis.
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Back cover
•  
  PDF  Spine
•  
  PDF  Vorderschnitt
•  
  PDF Tomus II. Tractatus Tertius. De Legatis, De Successionibvs Ab Intestato, De Renvnciationibvs
•  
  PDF  Front cover
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Title page
•  
  PDF  Index Argumentorum In Discursibus, Qui habentur in hac Part. I. de Legatis.
•  
  PDF  Index Causarum Hoc Titulo de Legatis ordine alphabetico per Diœceses dispositus.
•  
  PDF 1 De Legatis.
•  
  PDF 1 Disc. I. Ianuen. legati. Facto legato bonorum differentium, quorum legatarius sit capax ex ipsorum bonorum qualitate, puta quia sint feudalia, vel emphyteutica &c. An legatario per hæredem debeatur æstmatio, vel potiùs dispositio inutilis remaneat.
•  
  PDF 3 Disc. II. Romana prætensæ æstimationis. An, & quando, cessante re legata, adeò ut legatum remaneat inutile, adhuc debeatur per hæredem æstimatio, seu æquivalentia.
•  
  PDF 5 Disc. III. Senegallen. legati. An, & quando legatum censeatur factum de proprietate, vel de usufructu, ad effectum caducationis per prædecessum ejus, qui post mortem usufructuarii vocatus est; Et quando legatum, ad eumdem effectum caducationis, dicatur conditionale; Et præsertim, an mors faciat conditionem; Et quid de certa ætate, quæ legati assequutioni præfinita sit, an inducat conditionem, vel importet dilationem.
•  
  PDF 9 Disc. IV. Lucana legati. De legato creditorum, ac jurium, & actionum, quid comprehendat, an scilicet solùm nomina debitorum, vel etiam pecunias destinatas investimento, sive existentes penes procuratores, & ministros testatoris; Vel potiùs referendum solum sit ad credita, ac jura, & actiones quæ haberentur contra ipsum legatarium pro ejus liberatione, non autem, ut ei legata sint jura, & actiones contra alios.
•  
  PDF 11 Disc. V. Auximana legati. An, & quando, sub legato mobilium domus, veniat pecunia numerata, quæ in domo reperta sit.
•  
  PDF 13 Disc. VI. Romana, seu Cusentina legati. An sub legato mobilium, veniant pecuniæ domi repertæ, quas erogare oportuit in expensas funerum, & medicinarum testatoris. Et an sub legato mobilium veniant argenta, & alia mobilia, quæ in alia Civitate, vel Provincia existant cum destinatione illa introducendi in domum. Et an, & quando pro legatis, competat via exequutiva, necnè.
•  
  PDF 15 Disc. VII. Bononien. liquidationis pretii. An, & quando sub legato prædii, vel possessionis, veniant alia prædia separata, quæ à testatore possidebantur tanquam connexa; Et an, & quando in legatis præstanda sit evictio.
•  
  PDF 17 Disc. VIII. Lauretana Legati. Sub legato domus, an, & quando veniant, hortus & stabulum, aliæque officinæ; Et quid ubi legatum non sit in proprietate, sed in usufructu, vel in habitatione.
•  
  PDF 19 Disc. IX. Firmana divisionis. Sub legato bonorum stabilium, an veniant animalia, & blades, aliaque mobilia existentia in fundis, seu prædiis; Vel potiùs veniant sub legato bonorum mobilium, quando testator, de uno, ac altero genere diversimodè disposuit.
•  
  PDF 20 Disc. X. Romana legati mobilium. De legato mobilium domus facto uxori, collato in ejus arbitrium, de illis scilicet, quæ sibi necessaria, vel oportuna judicaret, quomodò interpretandum sit, sive quomodò istud arbitrium à legatario interponi debeat.
•  
  PDF 21 Disc. XI. Romana legati de Fabius. Legatis equis, an defectis illis, quos testator habebat, teneatur hæres alios supplere, vel potiùs casus cedat damno legatarii; Et an, & quando, frumentum, vinum, & oleum, aliaque hujusmodi, quæ in domo reperiuntur, veniant sub legato mobilium domus.
•  
  PDF 22 Disc. XII. Viterbien. legati censum. Legato generaliter relicto, cujus sit electio, an hæredis, vel legatarii; Et posito quod sit unius, vel alterius, an possit eligi optimum, vel dari possit respectivè pessimum; Et quando legatum generis sit inutile.
•  
  PDF 25 Disc. XIII. Montis Falisci legati. Facto legato generis, de quo in hæreditate adsint plures species, de melioribus, pejoribus, & mediocribus, cujusnam sit electio; Et quid eligendum, vel præstandum sit; Et quid in hoc operetur favor causæ piæ.
•  
  PDF 26 Disc. XIV. Nepesina legati. An, & quando certa designatio in legatis pro certo opere faciendo, stet taxativè, vel demonstrativè, adeò ut deficiente designatione, vel re designata non sufficiente, intret necnè obligatio supplendi aliundè.
•  
  PDF 29 Disc. XV. Romana lucri, & legati. An facto per uxorem viro legato de feudis dotalibus, vel de eorum aliqua parte, possit vir lucrum dotale petere ab hæredibus mulieris in aliis bonis, vel potiùs illud sub legato comprehensum sit; Et an legatum factum per uxorem viro, compensetur cum lucro dotali.
•  
  PDF 30 Disc. XVI. Comen. legati. Facto legati omnibus filiis alicujus, an id conveniat etiam filiabus, adeò ut masculinum concipiat fœminium; Et si fiant duæ species legatorum, una pro filiis alicujus in genere; & altera illis filiabus ejusdem, quæ erant moniales professæ, quale legatum conveniat illi filiæ, quæ de tempore mortis testatoris erat novitia.
•  
  PDF 32 Disc. XVII. Romana, seu Senen. legati. An legatum relictum pro subsidio dotali filiarum alicujus conjuncti, debeatur solùm illis filiabus, quæ vivente testatore procreatæ erant, vel etiam aliis post mortem susceptis.
•  
  PDF 33 Disc. XVIII. Mutinen. legati. De eadem materia, an legatum factum filiis alicujus, debeatur solùm, natis de tempore testamenti, seu mortis testatoris, vel etiam aliis, qui posteà nati sint; Et an factum filiis intuiti patris, ad istum pertinere dicatur, adeò ut de eo disponere possit, necnè.
•  
  PDF 35 Disc. XIX. Romana annatæ. An legatum annuu[m] pro substentatione cap[p]ellanorum, sub ea lege, ut fructus primi anni erogari debeant in reparationem, ac utensilia cappellæ, cappellaniarum, vel potiùs de primo anno vacationis, ac provisonis cujuslibet cappellaniæ cum tractu successivo.
•  
  PDF 37 Disc. XX. Romana Cappellaniarum. Facto legato erectionis certi numeris cappellaniarum, cum certo annuo redditu, puta scutorum centum pro qualibet, si tractu temporis bona legata diminutionem patiantur, seu aliàs diminuantur fructus, adeò ut tantus redditus percipi non valeat, an diminui debeat earum numerus, vel potiùs de eis provisi, diminutionem redditus pati debeant.
•  
  PDF 38 Disc. XXI. Romana annuæ præstationis. Facto legato annuæ præstationis ad vitam, an legatarius ab invito hærede petere possit assignationem tot bonorum, ex quibus dictam præstationem manu sua percipiat; Et è converso, an hæres dictam assignationem legatario invito facere valeat; Et an legatarius impedire possit hæredi venditionem officiorum vacabilium in ipsius legatarii persona cantantium, ut ex eorum emolumentis legatam præstationem obtineat.
•  
  PDF 40 Dsic. XXII. Romana Legati. De legato annuæ præstationis relicto ei, qui in eodem testamento deputatus sit tutor filiorum testatoris, an, & quando cesset ob tutelam recusatam, vel aliàs cessatam, tanquam ipsius correspectivum, necnè.
•  
  PDF 42 Disc. XXIII. Ianuen. legati. An, & quando legatum factum uxori cum onere habitandi cum filius, ob istorum mortem, vel absentiam, seu aliud impedimentum, tanquam à cessante causa legandi, cesset, necnè.
•  
  PDF 44 Disc. XXIV. Romana, seu Viterbien. legati. An legatarius habitationis, & alimentorum in domo cum hærede, prætendere valeat alimenta, & habitationem extra domum, & mensam hæredis, ex aliqua justa causa, præsertim ex eo, quod legatum fuerit factum mulieri tunc solutæ, quæ postea virum duxerit. Et an, & quando legatarius, qui testamentum impugnat, ejusque invaliditatem allegat, cadat, necnè à commodo legati.
•  
  PDF 46 Disc. XXV. Albanen. celebrationis missarum. Legatum hæredi injunctum, celebrationis certi numeri missarum in aliqua Ecclesia, an spectet ad religiosos dictæ Ecclesiæ, per quos pernecessè missæ celebrandæ sint, vel potiùs hæres eligere possit sacerdotes ad celebrationem.
•  
  PDF 48 Disc. XXVI. Hortana legati. Facto legati de aliquibus bonis, quæ alicui censui, vel oneri affecta sint, cui incumbat, census, vel oneris solutio, an scilicèt hæredi, vel legatario.
•  
  PDF 49 Disc. XXVII. Romana prætensi legati de Gessis. Legatum incertum pro exoneratione conscientiæ, in confessarii, seu alterius arbitrium collatum, ab pernecessè sit integrè adimplendum, vel sufficiat illud implementum, quod exequutor fecerit; Et an bona, ex quibus testator dixit tale legatum implendum esse, stent demonstrativè, vel taxativè; Et aliqua de facultatibus Fabricæ, circà legata pia exequenda.
•  
  PDF 51 Disc. XXVIII. Pisauren. fideicommissi. De legati acceptatione, quando constare dicatur, necnè, ad effectum videndi, an bona legata, separata sint ab hæreditate, ita ut non cadant sub fideicommissio universali in ea ordinato, vel è contrà.
•  
  PDF 53 Disc. XXIX. Romana prætensi fideicommissi. Legatum, cujus caducitas ob contraventionem prætendatur, an ità dicatur esse in hæreditate testatoris, ut cadat sub fideicommisso universali per ipsum ordinato; et de differentia inter casum caducationis, & casum caducitas.
•  
  PDF 54 Disc. XXX. Romana legati de Aggazariis. De eadem materia caducationis in legatis particularibus; Et an, & quando in eis intret vulgaris directa, vel anomala, necnè.
•  
  PDF 56 Disc. XXXI. Romana legatus ususfructus. Legatarius ususfructus universalis, an participare debeat de usufructu rei particularis, alteri relicto; Et an dictus legatarius universalis haberi debeat loco hæredis.
•  
  PDF 57 Disc. XXXII. Veliterna legati. Legatum, in quo alter substitutus sit sub conditione mortis utriusque primi legatarii, an substituto debeatur, si conditio mortis naturalis in uno tantùm purificata sit, in altero verò contigerit mors civilis, seu ficta, putà transitus ad secunda vota. Et aliqua in materia ademptionis, an scilicet adempto onere, quod legato adjectum est, ità quoque legatum ademptum censeatur, sive illud cesset, tanquam ex cessante causa.
•  
  PDF 58 Disc. XXXIII. Romana legati de Columna. Legatum annuum, vel menstruum relictum familiaribus, vel aliis, an intelligendum sit ad vitam tantùm, vel potiùs perpetuum, ac transmissibile ad hæredes. Et si duobus, vel pluribus fiat menstrum legatum sub unica summa, an illa intelligatur pro omnibus collectivè, ut illa singulis relicta dicatur.
•  
  PDF 59 Disc. XXXIV. Romana legati missarum. Legatum annuæ præstationis quod non est directum ad legatarium, sed injunctum hæredi, ut præstaret alicui Ecclesiæ, an intelligatur de primo hærede, ita ut eo defuncto cesset, vel potiùs sit perpetuum, an præstandum ab aliis, hæredibus mediatis. Et an legatum injunctum hæredi, debeatur in hoc operetur favor piæ causæ.
•  
  PDF 61 Disc. XXV. Catanien. legati. De contributo inter legatarios; Et de legatorum diminutione, an, & quando intret necnè, ubi hæreditas non sit omnibus legatis idonea.
•  
  PDF 62 Disc. XXXVI. Romana legati de Iustinianis. Legatum annum, vel menstruum relictum pro subventione juvenum de familia, qui certam ætatem habentes, studiis per determinatum tempus vacarent; An sit perpetuum, & reiterabile cum tractu successivo; Vel potiùs intelligendum veniat pro unica vice ad favorem eorum, qui primò admissi sint; Et de concursu plurium juvenum ejusdem familiæ, quibusnam debita sit prælatio, & quomodo regulari debeat ætas à testatore præfinita.
•  
  PDF 64 Disc. XXXVII. Spoletana prædii. An pro fructibus legati ad legatarii favorem cumulandis pro certa summa constituenda, affecta sint bona testatoris, in præjudicium aliorum legatariorum, vel fideicommissariorum.
•  
  PDF 66 Disc. XXXVIII. Romana legati negotii. An facto legato negotii expeditionum Datariæ, quod testator exercebat, illud factum censeatur cum juribus etiam passivis, adeò ut legatarius teneatur ad debita, ad quæ defunctus ex causa ejusdem negotii tenebatur; Et quid de creditis ex causa negotiorum jam expletorum à defuncto assequendis, & de quibus creditis legatum intelligatur.
•  
  PDF 68 Disc. XXXIX. Anconitana legati. De legato relicto uxori, ut sit domina, & usufructuaria, an importet alimenta, vel formalem usumfructum; Et quatenùs usumfructum importet, quæ cautio per eam præstanda sit; Et an de illo participare debeat hæres universalis; Sive an copiat legitimam ipsi hæredi debitam.
•  
  PDF 70 Disc. XL. Bononien. dotis, & legati. De interpretatione legati quantitatis monetæ per testatorem expressæ in testamento, extrà ejus patriam condito, quia nempè dixerit de tot scutis; De quibus intelligendum sit, an scilicèt de illis propriæ patriæ, vel de illis loci testamenti; Et quatenùs plures scutorum species in eodem loco currerent, de qua specie legatum intelligendum sit.
•  
  PDF 73 Disc. XLI. Ianuen. legati. De materia interpretationis legati, & quomodò ista facienda sit, quando verba sint ambigua, & apta recipere plures diversos intellectus, & significationes.
•  
  PDF 74 Disc. XLII. Camerinen. legatorum. An legata tractum successivum habentia, relicta ab instituto, censeantur repetita à substituto; Sive an censeantur injuncta primis tantùm, non autem ulterioribus hæredibus.
•  
  PDF 76 Disc. XLIII. Romana legati, seu oneris. An conditiones, vel onera legato adjecta, quæ sint adeò præjudicialia, ut non expediat legatario acceptare, vitient legatum, vel potiùs vitiata remaneant, ac pro non scriptis habeantur, ideoque legatum adhuc debeatur.
•  
  PDF 78 Disc. XLIV. Marsicana legati. De mandata per testatorem erectione alicujus Monasterii in domo ejus habitationis, an ipsa domus legata censeatur, & quomodò, quatenùs non ibi, sel alibi Monasterium fundaretur; Et quid si domus, pleno jure spectaret ad testatorem, an hæres teneatur eam redimere, vel solvere æstimationem legatario.
•  
  PDF 80 Disc. XLV. Eugubina legati. An legatum factum de fructibus aliquorum bonorum, sit perpetuum, ac transmissibile ad hæredes, vel potius personale, unde terminetur cum vita legatarii.
•  
  PDF 81 Disc. XLVI. Romana redditionis rationum. De legato per socerum nurui, usus gemmarum & jocalium, an cesset per dissolutionem matrimonii sequutam per mortem viri, adeò ut congruat, necnè eidem legatariæ in statu viduitatis.
•  
  PDF 83 Disc. XLVII. Narnien. bonorum. An liberatio generalis à redditione rationum; & à quacumque alia actione, per uxorem legata viro, qui ejusdem uxoris bona extra dotalia administravit, importet etiam liberationem à debito restitutionis dotis.
•  
  PDF 84 Disc. XLVIII. Romana legati de Carafis. An per alienationem voluntariam rei legatæ, resultet ademptio, vel diminutio, si pretium unico contextu in alia bona erogetur, vel potiùs intret istorum bonorum subrogatio.
•  
  PDF 86 Disc. IL. Viterbien. legati. De legato contento in priori testamento, an censeatur diminutum per secundam dispositionem, quæ expressam contineat diminutionem. deindè tamen emendatam; et an talis emendatio per apostillam; seu additionem, facta censeatur de ordine, & voluntate testatoris; Vel quatenùs ea non adesset, an posterior diminutio, ratione subjectæ materiæ, errori potiùs tribuenda sit. Legatarius annuæ præstationis negligens eam exigere ab hærede gravato, an petere possit annualitates ...
•  
  PDF 89 Disc. L. Florentina legati. De ademptione legati ordinata sub certa conditione, an ad ejus effectum, requiratur implementum in toto, atque in forma specifica; Vel potiùs sufficiat in parte, vel per æquipollens.
•  
  PDF 90 Disc. LI. Fulginaten. legati. An, & quando legatum cesset, per provisionem à testatore factam post testamentum ad favorem legatarii, sive per implementum in vita, illlius operis, pro quo legatum factum sit.
•  
  PDF 92 Disc. LII. Romana contributionis. An legatarius quotæ, seu alicujus universitatis bonorum, teneatur concurrere cum hærede in solutione æris alieni, aliorumque onerum hæreditariorum, ac etiam legatorum.
•  
  PDF 94 Disc. LIII. Spoletana successionis. An & quando per secundum legatum contentum in codicillis, censeatur ademptum, seu diminutum alterum legatum in testamento factum eidem personæ.
•  
  PDF 96 Disc. LIV. Romana pecuniaria, seu legati de Benedellis. Revocato primo testamento per secundum, an revocata censeatur omnia legata in primo contenta; Vel potiùs aliqua adhuc debeantur.
•  
  PDF 98 Disc. LV. Avenionen, legati. An, & quando per alienationem rei legatæ ab ipso testatore post testamentum factam, resultet legati ademptio necnè.
•  
  PDF 100 Disc. LVI. Lucana ademptionis legati. De interpretatione ademptionis factæ in codicillis, de legato facto in testamento, & quomodò talis ademptio intelligenda sit, ubi constet, quod affectio ergà legatarium non sit diminuta; sed potiùs dispositio ademptiva majore[m] arguat affectione[m].
•  
  PDF 102 Disc. LVII. Perusina caducitatis. An & quando legatarius, ob non implementum conditionum, & onerum adjectorum legato, istius caducitatem, seu privationem incurrat; Vel potiùs ad moræ purgatione[m] admittendus veniat.
•  
  PDF 103 Disc. LVIII. Senen. legati. An legatum, vel alia dispositio facta ad favorem puellæ adhuc nubilis pro quando erit in certa ætate, ac nubet, debeatur, si ante illam ætatem nubat, vel potiùs caducitas intret; Et de interpretatione legati, seu dispositionis, ut uxor testatoris tractari debeat eo modo, quo ipso vivente tractabatur.
•  
  PDF 104 Disc. LIX. Discursus generalis. An, & quando legatum dicatur purum, vel conditionale, ubi præsertim agatur de lagato dotis; Et de effectibus exinde resultantibus.
•  
  PDF 107 Disc. LX. Alter discursus generalis. An legatum alicui puellæ in specie, vel puellis in genere factum pro dote, conveniat jam nuptis; Vel an intelligatur solùm de primis nuptiis, vel conveniat ulterioribus favore viduarum; Et an secundum legatum deroget primo pinguiori.
•  
  PDF 111 Summa Sive Compendium Eorum, quæ in foro magis practicabilia continentur in hac Part. I. de Legatis.
•  
  PDF  Index Rervm Notabilivm Quæ sub hoc titulo de Legatis continentur.
•  
  PDF  Index Argumentorum In Discursibus, Qui habentur in hac Part. II. de Successionibus ab intestato, & de Statutis.
•  
  PDF  Index Cavsarvm Hoc titulo Successionibus ab intestato ordine alphabetico per Diœceses dispositus.
•  
  PDF 1 Pars Secvnda De Successionibus Ab Intestato, Et De Statutis
•  
  PDF 1 Disc. I. Perusina successionis. De Statuto Perusino super successionibus ab intestato, decernente successionem patruis, eorumque descendentibus, una cum sorore, & matre, An locum habeat, quando nullis patruis existentibus, adsint solùm patrueles; Et an hujusmodi Statuta excludentia fœminas, & cognatos propter masculos, & agnatos respectivè, censenda sint odiosa, & exorbitantia, vel potiùs favorabilia, adeò ut benignè interpretanda sint.
•  
  PDF 4 Disc. II. Perusina successionis. De Statuto Perusino excludente fœminas propter masculos, dummodò eas dotent, in casu negligentiæ eas ad successionem vocante, seu reintegrante: Quomodo intelligatur; Et quæ mora in masculo ad hunc effectum requiratur.
•  
  PDF 5 Disc. III. Nepesina, vel Sutrina successionis. De Statuto Scrophani excludente fœminas propter masculos, an intelligendum veniat data gradus æqualitate, vel potiùs masculi remotiores succedant; Et demandata exclusione propter dotem, an unica sufficiat pro omnibus casibus, vel discretivè requiratur dotatio ex qualibet successione. Et de hujusmodo Statuorum cessatione, ob existentiam matris in medio, tanquam in casu mixto; Et quid ubi mater non succedat; Vel ea succedente in sua portione; Quid ...
•  
  PDF 9 Disc. IV. Iannen. successionis. De famigerata quæstione, occasione Statuti Urbis in successione exteri in ea morientis; An Statuta capiant bona extrà territorium; Sive an in bonis in territorio existentibus suffragentur masculo forensi, in cujus patria idem vigeat Statutum; Et, an intret, necnè combinatio utriusque Statuti personarum, & bonorum.
•  
  PDF 10 Disc. V. Bononien. successionis de Zanis. De Statuto Bononiæ exclusivo fœminarum propter masculos, an sufficiat moniales tanquam personas ecclesiasticas, & Statuto non subjectas; Et generaliter de omni alio simili Statuto.
•  
  PDF 31 Disc. VI. Tudertina successionis. De Statuto Tudertino excludente fœminas propter masculos, an procedat in successoine clerici, quamvis contentio sit inter solos laicos; Et de bonis extrà territorium, an & quando veniant sub Statuto, ubi præsertim accedat morientis voluntas.
•  
  PDF 34 Disc. VII. Tudertina successionis. De eodem Statu Tudertino, excludente matrem, ab intestata successione filii, ob remotiores agnatos, an valeat; Et an statuta disponent ia de successione ab intestato, procedant in successionu intestabilis; Et quid in hoc operetur voluntas patris pupilli, de cujus successione agitur.
•  
  PDF 36 Disc. VIII. De Statuto Florentino excludente sorores, vel alias fœminas proximiores propter agnatos remotiores, etiam usque ad sextum, vel respectivè octavum gradum; An intelligendum veniat de agnatis lineæ inferioris, vel etiam de illis lineæ superioris; Et de aliis ad ejusdem Statuti materiam; Et præsertim an sit favorabile, vel odiosum. Et de aliquibus differentiis inter collaterales lineæ superioris, & illos lineæ inferioris, sive inter patruum, & nepotem ex fratre.
•  
  PDF 39 Disc. IX. Florentina successionis de Franceschis. De Statuto Florentino exclusivo fœminarum propter masculos, an contentetur sola subjectione personarum, non curata illa bonorum, sive an utriusque Statuti combinationem admittat. Et ubi successio complectatur bona in diversis Principatibus existentia, qualis dicatur hujusmodi successionis forus competens, etiam respectu bonorum alibi existentium; Et incidenter de legibus, scriptis, vel non scriptis, quæ in Civitate, ac regno Neapolitano habeantur ...
•  
  PDF 42 Disc. X. Anconitana successionis. De Statuto Anconitano excludente cognatos propter agnatos intra quartum gradum, an suffragetur fœmini agnatis. Et de activa, & passiva successione naturalium tantùm, seu eorumdem legitimatorum per rescriptum, an in istis intrent jura agnationis activè, & passivè.
•  
  PDF 45 Disc. XI. Massanen. successionis. De Statuto Plumbini excludente fœminas propter masculos, an procedat in bonis in defunctum obventis à matre, in exclusionem sororis utrinque conjunctæ, si masculus sit consanguineus tantùm. Et de successione morientis in captivitate, an in ea attendi debeat tempus mortis naturalis, vel potiùs illud captivitatis, juxtà fictionem l. Corneliæ.
•  
  PDF 46 Disc. XII. Reatina successionis. De Statuto vocante proximores consanguineos, an intelligendum sit solum de agnatis, qui sub hoc vocabulo veniant; Et quatenùs sic, quid de bonis obvenientibus à matre, vel à latere materno.
•  
  PDF 48 Disc. XIII. Bononien. successionis de Mazzochinis. De Statuto Bononiæ præferente agnatos cognatis, an intelligatur indefinitè de omnibus agnatis, vel potiùs de solis existentibus intra quartum gradum, ad quos in præcedenti capitulo restricta est exclusio fœminarum.
•  
  PDF 49 Disc. XIV. Interamnen. successionis. De Statuto Interamnen excludente fœminas propter masculos ex fœmina prædefuncta; Et de differentia inter exclusionem resultantem à renunciatione, & istam resultantem à Statuto; et an attento isto Statuto, unica dotatio sufficiat pro omnimoda exclusione ab omnibus successionibus.
•  
  PDF 50 Disc. XV. Fanen. successionis. De Statuto Fani excludente matrem ob agnatos transversales, an procedat favore patris, vel avi paterni. De materia text. in l. fi infanti Cod. de jare deliber. favore patris, ut bona filiis occupet jure peculii, an hodie locum habeat. Et de materia transmissionis successionis non agnitæ, delatæ ex jure communi, vel statutario.
•  
  PDF 54 Disc. XVI. Viterbien. hæreditatis. De Statuto Viterbii excludente fœminas propter masculos, & cognatos propter agnatos, an procedat solùm data gradus æqualitate, & an ista adittatur fictè ratione repræsentationis, vel subingressionis; Et de casu mixto faciente cessare Statutum, ob existentiam personæ non exclusæ. Et incidenter de alio Statuto Viterbiensi prohibente mulieri disponere extrà filios.
•  
  PDF 57 Disc. XVII. Firmana successionis. De Statuto Amandulæ excludente cognatos propter agnatos usque ad secundum gradum, an requirat, ut cognatorum mater sit dotata per eum, de cujus successione agitur; Et de graduum computatione, an facienda sit de jure civili, vel canonico.
•  
  PDF 59 Disc. XVIII. Nucerina successionis. De Statuto Gualdi vocante fratres, & fratrum filios ad successionem fratris, exclusis fœminis, An attendenda veniat inter ipsos fratres distinctio unitatis, vel duplicitatis vinculi; Et an sub generica exclusione fœminarum, veniat etiam mater.
•  
  PDF 61 Disc. XIX. Anconitana, seu Bergomen. successionis. De Statuto Bergomi excludente sorores ob agnatos; Et an civilitas, vel subjectio Statuti retineatur per eos qui decedunt extrà patriam, seu territorium, à qua diu absentes fuerunt; Et an mobilia, & nomina debitorum existentia extrà territorium, sequantur personam defuncti, necnè ad hunc effectum comprehensionis sub Statuto.
•  
  PDF 63 Disc. XX. Romana, seu Spoletana successionis. De civilitate, quæ requiritur in persona excludente, ad effectum ut Statutum exclusivum ei suffragari valeat, quando adesse dicatur, necnè; Et in specie Statuti Urbis excludentis matrem, & sororem propter fratres.
•  
  PDF 65 Disc. XXI. Parmen. hæreditatis. De Statuto Parmensi excludente fœminas propter masculos, sub conditione dotis, qua non data, vel non oblata, fœminæ ad successonem reintegrentur; An dotatio, seu oblatio fieri possit per masculorum creditores, vel hæredes extraneos.
•  
  PDF 66 Disc. XXII. Bononien, successionis de Marescottis. De Statuto Bononiæ excludente matrem etiam à legitima propter fratres, an locum habeat ubi defunctus, condito testamento, instituat fratrem, cui substituat extraneum, qui succedat adhuc viva matre.
•  
  PDF 68 Disc. XXIII. Senogallien. successionis. De Statuto Oppidi Corinaldi excludente fœminas, & conjunctos per eas, propter masculos, quomodo intelligatur, & quos casus comprehendat; Et an sufficiat subjecto personæ excludentis, quamvis non adsit subjectio personæ excludendæ.
•  
  PDF 69 Disc. XXIV. Forolivien. successonis. De Statuto Forolivien. deferente successionem filiorum patri in exclusionem sororum, an suffragetur patri binubo; Vel potiùs intelligi debeat juxtà dispositionem juris, ut moriens, proprietatem filiis primi matrimonii, quamvis fœminis, reservare teneatur; Et incidenter de altero Statuto continuativo possessionis in hæredem. Et an filii censeatur veri proprietarii ac initio.
•  
  PDF 71 Disc. XXV. Firmana Successionis. De Statuto Firmano prohibente matrimonia cum forensibus, an attendendum sit in successione matris binubæ, quæ unum virum habuit civem, & alterum forensem; & an filii ex viro forensi procreati, ei succedant in bonis existentibus in territorio.
•  
  PDF 73 Disc. XXVI. Benteventana reintegrationis. De Consuetudine Neapolitana, Capuanæ, & Nidi, seu more nobilium, super successione in dore mulieris; Et de aliis Consuetudinibus, vel Statutis in eadem successione dotis remissivè, præsertim de Barensi, Urbevetano, & Bononiensi.
•  
  PDF 74 Disc. XXVII. Romana, vel Senen. successionis. An morientis ab intestato aversio ex justa causa, & tali, quæ ad exhæredationem sufficeret, apta sit excludere ab intestata successione personam aliàs ad eam vocatam, ut locus aperiatur remotiori, vel æquali; Et an voluntas ejusdem morientis desumpta ex ejus testamento, quod caducarum sit vel aliàs inutile remaneat, pro eadem exclusione sufficiat.
•  
  PDF 76 Disc. XXVIII. Novarien. successionis. An legitimati per rescriptum ad instantiam, vel de consensu patris, cum clausula, sine præjudicio venientium ab intestato, habeant primam causam intestatæ successionis, in exclusionem fratrum, & aliorum.
•  
  PDF 77 Disc. XXIX. Romana hæreditatis de Armannis. De exclusione matris à successione filii pupilli, eo quia non curavit infrà annum illi provideri de tutore: Et an detur in hac materia purgatio moræ; et de ejusdem matris exclusione ob transitum ad secunda vota, non redditis prius rationibus tutelæ per eam administratæ, quando, & quomodo id procedat.
•  
  PDF 79 Disc. XXX. Romana successionis de Comitibus. An dispositio textus l. fœminæ Cod. de secundis nuptiis super necessaria successione reservanda per matrem binubam filii defuncti, locum habeat solum in successione immediata, vel etiam in mediata. Et an dicta necessaria successio procedat favore illorum filiorum qui sint Religiosi professi.
•  
  PDF 82 Disc. XXXI. Anconitana dotis. An bona primi conjugis obventa in alterum binubum, non ex successione, sed ex renunciatione filioru[m] primi matrimonii, subjacean[t] necessariæ successioni resultanti ex dispositione textus in l. fœminæ.
•  
  PDF 84 Disc. XXXII. Romana hæreditatis, An materiam textus in l. hac. edictali Cod. de secund. nupt. An scilicèt secundus vir obtinere possit plus, quàm quilibet ex filiis primi matrimonii; Et an in hujusmodi æquali successione regulanda, detrahi prius debeat tanquam præcipua legitima filiorum. Et an in amasio, seu concubino procedat idem, quod in secundo viro.
•  
  PDF 85 Disc. XXXIII. Romana successionis de Pelegris. An dispoditio textus in l. fœmina procedat etiam contrà virum contrahentem secundas nuptias; Et an excuset consensus filiorum, seu alia justa causa; Et incidenter; An renunciatio capiat hanc successionem necessariam debitam ex dicto textu in l. fœmina.
•  
  PDF 87 Disc. XXXIV. Romana successionis de Ambrosiis. An illa proprietas, quæ per parentem binubum reservanda est filiis primi m[a]trimonii, transmittatur per dictos filios, qui parenti binubo prædecant in eos, quorum favore per testamentum, seu aliàs dispositum sit; Et de cessatione dispositionis textus in l. fœminæ in iis, quæ parens binubus, non ex intestata successionne, sed ex voluntate filii morientis obtinet.
•  
  PDF 89 Disc. XXXV. Volaterana successionis. An parens binubus possit in bonis, quæ filiis à Statuto reservantur, gravamina apponere, & quæ; Et an possit nolle acquirere, ut ità faceret deteriorem conditionem filiorum primi matrimonii, ac meliorem illam secundi viri, seu filiorum secundi matrimonii; Et incidenter de uxore relicta per virum usufructuaria.
•  
  PDF 91 Disc. XXXVI. Auximana successionis. An in augmento dotis facto pro secundo matrimonio cum pacto, ut filii primi in eo nil prætendere possent, præcipua sit successio filiorum secundi matrimonii; Vel potiùs etiam alii ex primo succedere debeant.
•  
  PDF 93 Disc. XXXVII. Romana administrationis. De bonorum possessione concedenda proximiori in gradu ejus, cujus incerta sit vita, vel mors, quia nempè absentis, ac peregrinantis nullus habeatur certus nuncius; Et quatenùs ista decernatur matri, an huic in aliquo obstet transitus ad secunda vota.
•  
  PDF 94 Disc. XXXVIII. Melevitana successionis, seu communionis. De consuetudine Insulæ Melevitanæ super necessaria successione filiorum in quota bonorum per utrumque parentem, constante matrimonio quæsitorum; Et de alia consuetudine adjiciendi in pactis dotalibus pactum communionis inter conjuges bonorum constante matrimonio quærendorum, seu reciprocæ successionis in eis; Et si de dicto pacto expressa mentio non fiat, an adhuc, stante consuetudine, subintelligatur.
•  
  PDF 95 Disc. XXXIX. Discursus relativus, sive instructivus super extraordinariis successionibus debitis, aliàs quàm ratione sanguinis; et præsertim de successione uxoris pauperis ad materiam Auth. prætereà Cod. unde vir & uxor.
•  
  PDF 97 Disc. XL. Discursus generalis super puncto; An Statuta exclusiva fœminarum à successionibus propter dotem, impleri dicantur, atque locum habeant, ob dotem destinatam, vel potiùs effectiva traditio requiratur.
•  
  PDF 99 Disc. XLI. Discursus generalis remissivus. In materia Statuorum, & Consuetudinum, circa successionem ab instanto; Et istius occasione de aliis Statutis, quæ habentur in aliis materiis, cum distinctione inter Statuta particularia certorum locorum, cum alphabetico ordine locorum, vel Diœcesum; Ac etiam de Statutis generalibus, seu de iis, quæ generaliter in materia Statuorum habentur.
•  
  PDF 107 Summa Sive Compendium Eorum, quæ in Foro magis practicabilia continentur in hac part. II. Successioibus ab intestato.
•  
  PDF  Index Rerum, Et Verborum Quæ sub titulo de Successionibus ab intestato continentur.
•  
  PDF  Index Argumentorum In Discursibus Qui habentur in ho Libro XI. Par. III. de Renunciationibus.
•  
  PDF  Index Causarum Hoc titulo de Renunciationibus ordine alphabetico per Diœceses dispositus.
•  
  PDF 1 Pars Tertia. De Renunciationibus.
•  
  PDF 1 Disc. I. Bononien. successionis de Fabrettis. An renunciatio facta per filiam paternæ successioni occasione ingressus in Monasterium, eam ab intestata patris renunciatarii successone excludat, ob existentiam aliarum filiarum æquè Monalium, quæ non renunciarunt. Et an hujusmodi renunciationes factæ per ingressas, vel ingressuras Monasterium, subjaceant solemnitatibus statutariis. Et de aliquibus generalibus prænotationibus ad hanc renunciationis materiam.
•  
  PDF 5 Disc. II. Romana hæreditatis de Lanuviis. De eadem materia renunciationis factæ per fœminas profitentes in Monasterio, parentum, ac fratrum, aliorumque successionibus; An eas ità extraneas faciat, ut eorumdem renunciatariorum intestata successio, aliis remotioribus collateralibus potiùs aperiatur.
•  
  PDF 7 Disc. III. Marsicana successionis. De renunciatione facta per fœminam nubentem in sæculo ad favorem fratris, cum expressione, ut ea realis esse debeat, an excludat renunciantem ab ipsius renunciatarii intestata successione; Qua occasione agitur de explicatione hujusmodi terminoru[m] renunciationis realis, vel personalis, sive translativæ, vel extinvtivæ.
•  
  PDF 10 Disc. IV. Romana fideicommissi de Steccatis. De eadem materia renunciationis factæ per Monialem, an sit realis, vel personalis, ad effectum, ut cessata persona contemplata, cessare debeat, necnè; Et de alia distinctione renunciationis translativæ, vel extin[c]tivæ: Et an renuciatio capiat fideicommissa.
•  
  PDF 12 Disc. V. Romana seu Vrbevetana successionis. De eadem materia renunciationis factæ per fœminam carnaliter nubentem, an capiat fideicommissum, quod contineat strictam, ac pœnalem alienationis prohibitionem.
•  
  PDF 14 Disc. VI. Romana Fideicommissi. De eadem materia renunciationis factæ per sororem fratribus occasione dotationis, an capiat fdieicommissa per renunciatariorum obitum purificanda favore renunciantis, adeò ut jura renunciata, ad extraneos etiam transmissibilia sint; Vel potiùs renunciatio dicatur personalis, adeò ut per renunciatarii mortem resolvatur; Et incidenter de solemnitatibus, præsertim illa insinuationis, quæ requiritur in donationibus, an in hujusmodi renunciationibus requiratur.
•  
  PDF 19 Disc. VII. Bononien. successionis, seu fideicommissi. De renunciatione facta per virum ingredientem Religionem, an dicatur personalis, adeò ut suffragetur ei soli, cujus intuitu facta est, ad cujus favorem faciat numerum, & partem; Vel potiùs sit realis, ità ut eo habito pro non extante, suffragetur omnibus. Et an renuciatio facta per ingredientem Religionem, capiat successiones obventas post professionem.
•  
  PDF 20 Disc. VIII. Auximana dotium. De eadem materia renunciationis factæ per sorores uni, vel pluribus fratribus, an sit realis, vel personalis, sive translativa, vel extinctiva, ad eumdem effectum, an scilicet prodesse debeat solùm personis contemplatis, quibus facta est, vel potiùs omnibus coæquale jus habentibus; Et incidenter, an, & quando renunciatarius, seu refutatarius fideicommissi, vel alterius juris sibi de futuro debiti, renunciantem in ejus auctorem agnoscere dicatur, ut ad sibi incumbentia onera ...
•  
  PDF 22 Disc. IX. Viterbien. hæreditatis. Renunciatio facta bonis paternis & maternis, an capiat successionem fraternam, quæ ad fratrem defunctum obvenerunt à patre, & matre; Et de quibus bonis talis renunciatio intelligenda sit.
•  
  PDF 23 Disc. X. Arianen. successionis. De renunciatione facta per virum ingregientem Religionem, an illum excludat à successione parentum, vel aliorum, quorum favore renunciatio facta est.
•  
  PDF 25 Disc. XI. Sabinen. bonorum. An renunciatio facta per ingredientem Monasterium, obstet intestatæ successoni ejus, qui sit hæres renuncitarii, adeò ut quæstio non sit de immediatâ successione renunciatarii, sed de mediatâ. Et an renunciatio facta per novitium, subjaceat formæ præscriptæ per Concilium Tridentinum, ubi ea sit correspectiva, & ex causa onerosa.
•  
  PDF 27 Disc. XII. Bononien. de Lucatellis. An renunciatio facta patri binubo, capiat necessariam successionem renuncianti debitam in bonis ejus matris, in exclusionem filiorum secundi matrimonii, Vel potiùs ista species successionis, remaneat extrà renunciationem.
•  
  PDF 29 Disc. XIII. Romana donationis, vel hæreditatis. De renunciatione, quæ per puellam in sæculo nubentem, occasione donationis facta sit parentum, ac aliorum successionibus, quarum mentio habita sit, an dici possit invalida, utpotè facta sine consensu eorum, de quorum successione agitur; & an, & quando hujusmodi renunciationes agitant solemnitates statutarias, quarum defectus illis obstet, necnè.
•  
  PDF 31 Disc. XIV. Faventina, seu Ravennaren. renunciationis. De materia læsionis, quæ cadat in renunciationibus, quæ per puellas occasione nuptiarum, ac dotis fiant, an, & quando intret, ipsamque renunciationem inficiat, necnè. Et incidenter, an renunciatio, quæ invalida prætenditur, impediat, necnè actiones, vel remedia, quæ renuncianti aliàs competerent, si renunciatio facta non esset.
•  
  PDF 33 Disc. XV. S. Severinæ supplementi legitimæ. An & quando renunciatio facta per matrem prædefunctam, obstet filiis ex propria persona venientibus.
•  
  PDF 35 Disc. XVI. Romana, seu Iannuen. renunciatonis. An, & quando valeat, & obligatoria sit renunciatio futuris successionibus viventium, seu pactum de non succedendo ad materiam text. in l. fin. Cod. de pact. & in l. pactum quod dotali C. de pact. convent.
•  
  PDF 40 [i.e. 38] Disc. XVII. Romana renunciationis, seu bonorum. An, & quando renunciatio facta occasione ingressus in Religionem, vel Monasterium, resolvatur, seu aliàs cesset per mutationem status renunciantis, quia nempè ad sæculum redeat, sive ad Episcopatum, vel ad aliam dignitatem asssumatur, aut ad aliam Religionem, vel Monasterium transeat.
•  
  PDF 42 Disc. XVIII. Interamnen. renunciationis. An renunciatio facta patri dotanti per filias occasione nuptiarum carnalium, istas excludat ab ipsius patris renunciatarii intestata successione, ob ejus fratres vel agnatos, qui ex Statuto patriæ fœminas excluderent, si agatur de bonis existentibus extrà territorium statuentis, in diverso loco, in quo mors defuncti contingat, ac successio aperiatur.
•  
  PDF 44 Svmma Sive Compendivm Eorum, quæ in Foro magis practicabilia continentur in hoc. libro XI. Par. III. de Renunciationibus.
•  
  PDF  Index Rerum Notabilium Quæ continentur sub hoc titulo de Renunciationibus.
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Back cover
•  
  PDF  Spine
•  
  PDF  Vorderschnitt
•  
  PDF Tomus III. Tractatvs Secvndi. Pars Prima. De Ivrisdictione Et Foro Competenti. Pars Secunda. De Praeeminentiis & Praecedentiis
•  
  PDF  Front cover
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Title page
•  
  PDF  Index Argumentorum In Discvrsibvs Quæ habentur in hoc Libro De Jurisdictione, & Foro competenti.
•  
  PDF  Index Causarum Ordine alphabetico juxtà earum Diœceses.
•  
  PDF 1 De Jurisdictione Et Foro Competenti.
•  
  PDF 1 Discursus I. Toletana Iurisdictionis. De controversia jurisdictionis spiritualis, tàm ordinariæ, quàm delegatæ, inter Episcopum, & Prælatum inferiorem, tàm in locis exemptis, quàm nullius, & de territorio separato Et quomodo territorio separatum probari dicatur; Et de distinctione plurium specierum Prælatorum inferiorum, eorumque jurisdictionis, Ac de intelligentia privilegiorum, quæ super exemptione à locorum Ordinariis competunt Regularibus, & Religionibus, præsertim verò illis S. Joannis Hierosolymitani
•  
  PDF 8 Disc. II. Conversana jurisdictionis. De eadem materia jurisdictionis Prælati inferioris in concursu Diœcesani, quoties præsertim ex ipsiusmet Diœcesani concessione, jurisdictio Prælati inferioris originata est. Et de puncto, an defensio causarum pertinentium ad Prioratus, vel Commendas Hierosolymitanæ Religionis, principaliter pertineat ad ipsam, vel ad Priores & Commendatarios, ita ut gesta cum istis afficiant necnè ipsam Religionem.
•  
  PDF 11 Disc. III. Vultuarien. jurisdictionis. De eadem materia jurisdictionis prætensæ per inferiorem Prælatum privativè ad Ordinarium, & cum territorio separato in loco, in quo ipse habeat etiam jurisdictionem temporalem. Et de territorii separati probatione per testes deponentes de immemorabili, seu territorii separatione, An & quando una vel altera species probationis dicatur dufficienter facta, necnè.
•  
  PDF 14 Disc. IV. Faventina jurisdictionis. De jurisdictione Ordinarii in Cappellanos, Clericos, colonos, ministros, & alios non professos, inservientes Ecclesiis, Prioratibus, & Commendis S. Religionis Hierosolymitanæ, tàm in concernentibus curam animarum, quàm in aliis, ad interpretationem Constitutionis 65. Gregorii Card. de Luca de Iurisdictione & Foro compet. XIII. Et aliqua de Conversatoribus privilegiorum ejusdem Religionis an possint habere Tribunal erectum, & in quo differant ab aliis Conversatoribus, ...
•  
  PDF 20 Disc. V. Theatina jurisdictionis. De omnimoda exemptione à jurisdictione Ordinarii ante Sac. Conc. Trid. canonizata per rem judicatam ad formam Constitutionis Bonifacii VIII. in cap. cùm personæ de privilegiis in 6. Quid talis res judicata hodie operetur, Et quid in hoc per Concilium innovatum fuerit.
•  
  PDF 22 Disc. VI. Maceraten. seu Tolentina jurisdictionis. De eadem materia jurisdictionis delegatæ competentis Episcopis, seu locorum Ordinariis in Ecclesiis, & locis exemptis. Et aliqua etiam de territorio separato.
•  
  PDF 24 Disc. VII. Astoricen. seu nullius jurisdictionis. De omnimoda jurisdictione quasi Episcopali cum territorio separato competente Prælato inferiori privativè ad Episcopum ex privilegio Apostolico, Et de ipsius privilegii executione, & effectuatione. De laudo an valeat in bonis, & juribus Ecclesiarum sine beneplacito Apostolico; Et quando istud adesse dicatur præsumptum ex lapsu temporis.
•  
  PDF 28 Disc. VIII. De jurisdictione omnimoda quasi Episcopali competenti Prælato inferiori ex Indulto Apostolico concesso pro aliquo Statu, vel locorum Universitate, An comprehendat locum, qui de tempore Indulti destinatus erat, ut dictæ Universitati uniretur, non tamen adhuc ad actum unionis deventum erat; Et aliqua de materia aperitionis oris adversus gratiam cum decreto irritanti & clausula sublata.
•  
  PDF 30 Disc. IX. Anglonen. Iurisdictionis, De eadem materia territorii separati, ac jurisdictionis Prælati inferioris in locum, & populum alicujua loci; Et quid operentur dominium & jurisdictio temporalis ejusdem loci penes ipsum Prælatum inferiorem.
•  
  PDF 32 Disc. X. Lunen. Sarzanen. jurisdictionis. De eadem materia territorii separati, & omnimodæ spiritualis & quasi Episcopalis jurisdictionis Prælati inferioris, etiam in exclusionem jurisdictionis delegatæ loci Ordinario.
•  
  PDF 34 Disc. XI. Aprutina jurisdictionis. De probatione situationis loci in Diœcesi, an incumbat Episcopo agenti contra Prælatum inferiorem pro exercitio ordinariæ, vel delegatæ jurisdictionis, Et de probatione privilegii super territorio separato per testes ob illius casualem amissionem.
•  
  PDF 35 Disc. XII. Beneventana jurisdictionis. De eadem materia probationis situationis in diœcecesi, vel territorii separati respectivè; Et an privilegium Apostolicum, quamvis non expressum, super territorio separato, & jurisdictione activa in clerum, & populum, sufficiat concurrente longæva observantia, tanquam ab ista ita interpretatum.
•  
  PDF 40 Disc. XIII. Marsicen. jurisdictionis. De eadem materia controversiæ jurisdictionalis inter Episcopum, & Prælatum inferiorem prætendentem jurisdictionem cum territorio separato. Et an sententia, aliaque acta gesta cum Episcopo afficiant Capitulum, seu Clerum loci controversi, Et quando dicatur esse tale Capitulum, quod ad causæ defensionem, evocandum vel admittendum esset.
•  
  PDF 42 Disc. XIV. Firmana jurisdictionis. An inferior Prælatus regularis habens omnimodam jurisdictionem quasi Episcopalem cum clero & populo intra limites ejus Monasterio, seu Abbatiæ adjacentes, tanquam in territorio separato & Nullius, eamdem jurisdictionem habeat in Ecclesiis unitis, seu membris & de mensa ejusdem Monasterii, sitis in alienis diœcesibus, etiam respectu clericorum eis inservientium & populorum in eisdem Sacramenta & divina recipientium.
•  
  PDF 44 Disc. XV. Sancti Severini Parochialis. De eadem materia discursus præcedentis, An scilicet Prælatus Regularis cum omnimoda jurisdictione & territorio separato in loco sui Monasteriii, eamdem jurisdictionem habeat in Ecclesiis subjectis, & de mensa, in alienis diœcesibus existentibus.
•  
  PDF 45 Disc. XVI. Mutinen. seu Carpen. collationis ordinum. De collatione ordinum, seu concessione litterarum dimissorialium pro eis suscipiendis, An competat inferiori Prælato loci Nullius, habenti cum territorio separato plenam jurisdictionem quasi Episcopalem, vel potius Episcopo viciniori.
•  
  PDF 47 Disc. XVII. Aquilana jurisdictionis. Si ex concordia, seu aliàs Prælato inferiori competit omnimoda jurisdictio, etiam in casibus venientibus sub delegata reservato solùm Episcopo jure visitandi Ecclesiam, Quid sub hoc jure veniat; et an visitare possit personas eidem Ecclesiæ inservientes, eorumque causas, & titulum Beneficiorum cognoscere.
•  
  PDF 49 Disc. XVIII. Marsicana jurisdictionis. De jurisdictione loci Ordinario delegata circa clausuram Monasterii Monialium amplissimè exempti, & cum tali exemptione quod importet territorium separatum & qualitatem Nullius, quantum se extendat, & in quo operativa sit, Et quale aliud jus extrà clausuram in eodem Monasterio, vel ejus Ecclesia Ordinarius habeat.
•  
  PDF 51 Disc. XIX. Policastren. Exemptio concessa alicui Collegio sub proprio Prælato habente jurisdictionem privativam ad quemcumque, An suffragetur quoad clerum & populum castri, seu loci in aliena diœcesi, ad ipsum Collegium & Prælatum pertinentis. Et aliqua de jurisdictione Ordinarii in exemptos ratione turbatæ jurisdictionis.
•  
  PDF 52 Disc. XX. Nazarena, seu Tranen. jurisdictionis. Concessa per Sedem Apostolicam Episcopo in partibus infidelium, vel hæreticorum, seu aliàs impedito residere in propria diœcesi, Ecclesia intra limites alienæ diœcesis pro ejus residentia, cum jurisdictione ordinaria, & Episcopali in clericos, aliosque illius Ecclesiæ inservientes, & ministros: An hic Episcopus consideretur tamquam inferior Prælatus Ecclesiæ exemptæ in aliena diœcesi, vel potius tanquam Episcopus, & Ordinarius, tam Ecclesiæ tanquam de ...
•  
  PDF 59 Disc. XXI. Amalphitana jurisdictionis. Ecclesia existens intra fines unius Diœcesis, si perpetuo alteri Cathedrali, vel Metropolitanæ uniatur, An efficiatur de hac Diœcesi cum implicita territorii separatione, ita ut in Episcopum hujus novæ Ecclesiæ, cui facta est unio, transeat omnimoda jurisdictio Episcopalis privativè ad primum, vel potiùs remaneat in priori subjectione.
•  
  PDF 62 Disc. XXII. Tirasonen. jurisdictionis. Subditi diœcesani, An & quando recusare possint accedere ad Civitatem, vel locum residentiæ Episcopi, ita ut trahi non debeant extra proprios lares, ibique judicandi sint ab ipso Episcopo, vel Vicario specialiter deputato. Quando dicatur una Diœcesis, vel duæ potius æquè principaliter unitæ, & de effectibus inde resultantibus, præsertim, ne illi unius ad aliam trahantur. Sententia lata cum Capitulo & Ecclesia loci dominantis, an præjudicet reliquo clero ...
•  
  PDF 67 Disc. XXIII. Tarentina jurisdictionis. De eadem materia, An scilicet subditi alicujus loci, vel partis diœcesis prætendere possint trahendos non esse extra proprios lares, sed ibi tantùm per Episcopum, seu Vicarium particularem, eorum causas cognosci debere.
•  
  PDF 68 Disc. XXIV. Acernen. residentiæ & Vicarii. An Episcopus, neglecta residentia in Civitate & Ecclesia Cathedrali, illam habere possit, ac Tribunal erigere pro toto tempore in aliqua parte diœcesis; et quatenus id concedatur, An possit Capitulum Cathedralis prætendere, pro Civitate deputandum esse Vicarium Generalem independentem ab alio Vicario Generali assistente penes Episcopum. Et de jurisdictione Capituli Sede vacante, cum facultate deputandi Vicarium, An illa respectu loci, vel partis diœcesis, esse ..
•  
  PDF 71 Disc. XXV. Colonien. seu nullius exemptionis. De exemptione ab Ordinarii jurisdictione competente alicui Monasterio Monialium, vel Ecclesiæ principali, An competat alteri Monasterio, vel Ecclesiæ subjectæ, vel dependenti; Et quid etiam respectu curæ animarum, & administrationis Sacramentorum in illis partibus, in quibus receptum non sit Concilium Tridentium.
•  
  PDF 73 Disc. XXVI. Neapolitana juris visitandi Monasterium. Jurisdictio delegata Ordinario loci Monasteriis Monialium exemptis, An locum habeat quando exemptio provenit ex lege fundationis; Et quid ubi eadem Monasteria habent alterum Delegatum Apostolicum à quo visitantur.
•  
  PDF 74 Disc. XXVII. Campanien. juris visitandi. An jurisdictio à S. C. T. & Apostolicis Constitutionibus delegata Ordinariis in Monasteriis Monialium exemptai, militet ubi obstat lex fundationis approbata per Sedem Apostolicam.
•  
  PDF 76 Disc. XXVIII. Colonien. Monasterii S. Cornelii ad Indam. An & quando Ordinarius loci jurisdcitionem habeat etiam ordinariam in Monasterio Regulari, ejusque Abbate, & Religiosis, ubi agitur de illis Monasteriis, quæ cum aliis non connectunt, sed reguntur de per se, & independenter, An scilicet exemptiones generales competentes Religionibus, capiant hæc Monasteria.
•  
  PDF 79 Disc. XXIX. Messanen. De jurisdictione Ordinarii loci in exemptos, præsertim in milites Hierosolymitanos ejus jurisdictionem turbantes, Et an possit eos excommunicare, seu excommunicatos declarare, eorumque Ecclesias interdicto subjicere, non obstantibus specialibus privilegiis, ne excommunicari, vel aliis censuris innodari possint.
•  
  PDF 81 Disc. XXX. Vanen. visitationis. De jurisdictione ordinarii in Ecclesia sæculari, quamvis per Regulares & exemptos possessa & officiata, quæ propterea naturam non immutavit, neque Regularis effecta est.
•  
  PDF 83 Disc. XXXI. Mediolanen. interdicti. De jurisdictione Ordinarii in Regulares exercentes in eorum Ecclesiis functiones Pontificales, & quæ non nisi ad Episcopum, vel ab eo deputandum spectare debent, Et an possit propterea Episcopus eos punire, eorumque Ecclesiam Ecclesiastico interdicto subjicere. Et quando Abbates, & Prælati Regulares Pontificalium usum habentes, possint in eorum Eccleclesiis bakdacchinum erigere, ac Pontificali more celebrare.
•  
  PDF 85 Disc. XXXII. Panormitana. De jurisdictione & potestate Diœcesani in Regulares, ut quamvis inviti munus audiendi confessiones præsertim Monialium explere debeant. Regularium electio, eorumque distributio per Monasteria, in quibus Confessarii munus exerceri debeat, an spectet as ipsum Diœcesanum, vel ad Superiores Regulares.
•  
  PDF 87 Disc. XXXIII. Lauretana jurisdictionis. De jurisdictione Cardinalis Protectoris Almæ Domus Lauretanæ privativè ad Episcopum, in quibus casibus locum habeat. Et an sub nomine Capellanorum Almæ Domui inservientium, veniant illi Sacerdotes qui sub diurna mercede ibi celebrant, vel ab ejusdem Domus ministris deputantur ad celebrandas missas pro satisfaciendis oneribus eidem incumbentibus. Sub nomine laboratorum, famulorum & inservientium, an veniant laboratores, & operarii diurni, ac illi qui deputati sunt ...
•  
  PDF 90 Disc. XXXIV. Romana jurisdictionis, seu tituli Cardinalitii. De jurisdictione Cardinalium in Ecclesiis suorum titulorum, quid importet, & quantum se extendat, præsertim verò in illis, in quibus adsunt Regulares, An cum istis Cardinalis Titularis aliquam habeat jurisdictionem, & qualem; Et aliqua de exemptione Regularium remissivè.
•  
  PDF 96 Disc. XXXV. Romana Cappellæ, seu præeminentiarum. De jurisdictione Cardinalis Protectoris Cappellæ Sixtinæ in Ecclesia S. Mariæ Majoris quid importet in conscursi jurisdictionis competentis Cardinali Archipresbytero ejusdem Ecclesiæ, Et an in functionibus, quæ in Cappella fiunt, præeminentiæ jurisdictionales pertineant ad Protectorem, vel ad Archipresbyterum.
•  
  PDF 99 Disc. XXXVI. Anglonen. Competentiæ. De jurisdictione Nuntii Apostolici in Regno Neapolitano cum Regularibus, & exemptis tanquam eorum Commissarii Generalis, An ea competat privativè ad Ordinarios locorum in illis casibus, in quibus Ordinarii, exemptione non obstante sun Regularium, & exemptorum Judices competentes.
•  
  PDF 100 Disc. XXXVII. Majoricen. Synodus. An & quando Regulares exempti, eorumque Abbates, & Superiores teneantur accedere ad Synodum diœcesanum, & ad ejusdem Synodus observantiam, ita ad id per Episcopum cogi valeant.
•  
  PDF 102 Disc. XXXVIII. Feretrana Cathedratici. De jurisdictione & respectivè exemptione Capituli Lateranensis, & Ecclesiarum in solo Lateranensi existentium, & quam jurisdictionem in eis habeat loci Ordinarius, præsertim circa concernentia curam animarum.
•  
  PDF 103 Disc. XXXIX. Beneventana Ecclesiæ. De eadem materia exemptionis à jurisdictione Ordinarii Ecclesiarum sitarum in solo Lateranensi; Et quam jurisdictionem in eis Ordinarius habeat, dicta exemptione non obstante; Et de probatone dominii soli dictæ Ecclesiæ Lateranensis.
•  
  PDF 104 Disc. XL. Frequentina juris visitandi. De jurisdictione, & facultate Ordinarii supervistatione ac revisione computorum Hospitalis, & Montis Pietatis sub administratione laicorum, ac erectorum sub Regina protectone, præsertim ubi administratio est penès ipsam Communitatem fundatricem, An ita verificetur limitatio de fundatore vivente.
•  
  PDF 106 Disc. XXLI. Papien. Visitationis Hospitalis. De facultate competente Episcopo in vim jurisdictionis sibi delegatæ per Sac. Conc. Trid. sess. 22. de reform. cap. 8. & q. visitandi Hospitalia aliaque pia loca exempta, & revidendi rationes, An procedat quando secùs in fundatione cautum sit, & quando dicatur ita cautum ex contractu, magis quàm ex privilegio, Et de differentia inter unum casum, & alterum, & de eod. inf. dec. 95.
•  
  PDF 110 Disc. XLII. Tudertina. De eadem materia jurisdictionis Episcopo, seu loci Ordinario competentis visitandi Confraternitates laicotum ac Hospitalia, aliaque pia loca, & opera per ipsos laicos administrata, cum revisione rationum, ac aliis eamdem administrationem concernentibus; Et aliqua de alienatione bonorum hujusmodi. Hospitalium, Confraternitatum, & piorum locorum, an exigant solemnitates requisitas in alienationibus bonorum Ecclesiasticorum.
•  
  PDF 112 Disc. XLIII. Eugubina visitationis. De eadem materia jurisdictionis Episcopi super visiratione, & administratione Montis Pietatis administrati per laicos, in quibus possit se ingerere, & præsertim an possit plures convisitatores assumere.
•  
  PDF 113 Disc. XLIV. Eugubina Legati. De jurisdictione Episcopi exequutionem piorum legatorum, An spectare solùm dicatur subsidiariè, & in casu negligentiæ, vel directè, & immediatè.
•  
  PDF 114 Disc. XLV. Florentina Conservatorii. De jurisdictione, & auctoritate Episcopi, seu Ordinarii loci super Conservatoriis, Congregationibus, vel Adunantiis mulierum sæcularium insimul viventium sub propria, vel sæcularium administratione.
•  
  PDF 116 Disc. XLVI. Bovien. An Episcopus exercere possit jurisdictionem Ecclesiasticam etiam per censuras contra laicos pro exigendis vectigalibus aliisque juribus per Principem sæcularen sibi concessis. Civitas vel Dominus temporalis, an concedere possit forensibus civilitatem, qua mediante obtineant exemptionem ab oneribus à forensibus, non autem à civibus exiguntur.
•  
  PDF 118 Disc. XLVII. An, & quando Episcopus vel alter Prælatus sit Judex in causa propriæ mensæ, Et ubi agitur de bonis vel juribus Ecclesiæ, quorum fructus, & emolumenta ad ejus commodum cedant. Et an & quando procedere possit ad censuras aliosque actus jurisdictionales contrà non subditos, vel quia non diœcesani, vel quia exempti, præsertim ex causa defensionis bonorum Ecclesiæ, adversus illa usurpantes, vel impedientes.
•  
  PDF 123 Disc. XLVIII. Cusentina prætensi juris pascendi. De eadem materia disc. præcedentis, An scilicet, & quandò Episcopus, vel alter Prælatus pro defensione bonorum Ecclesiæ, quamvis extrà suum territorium, seu diœcesim existentium, procedere valeat ad censuras contrà non subditos in possessione dictorum bonorum Ecclesiam turbantes.
•  
  PDF 127 Disc. XLIX. Algaren. Iurisdictionis. An & quando à Conservatoribus privilegiorum detur appellatio ad solitos Judices appellationis, & præsertim ad Judicem appellationum Sardineæ, Et quatenus detur, An retardet, & operetur effectum suspensivum, Et an sperni possint inhibitiones.
•  
  PDF 131 Disc. L. Terracinen. I[u]risdictionis. De jurisdictione Vicarii Urbis intrà districtum etiam in causis primæ instantiæ in concursu Ordinarii loci, & de præventione inter eos. Et quid si ipsa Ecclesia Cathdralis sit extrà districtum, intrà quem tamen sit locus diœcesis, ubi patratum est delictum, seu aliàs causa tractetur, An scilicet qualitas districtualis, & distantia, regulanda sit ab ipso loco particulari, vel potius ab ipsa Cathedrali.
•  
  PDF 132 Disc. LI. Bononien. Census. De jurisdictione Cardinalis Legati in prima instantia, quando intret, Et an etiam in casibus, ad quos ejus facultates non extenduntur, sit prorogabilis de partium consensu in præjudicium Ordinarii; Et de materia prorogationis jurisdictionis Judicis aliàs incopetenetis.
•  
  PDF 134 Disc. LII. Pragen. Clericus qui proprio diœcesano destitutus est, quia nempè ejus diœcesis ab infidelibus, vel hæreticis occupata sit, transiens ad partes Catholicorum, cujus diœcesani subditus fiat, ad effectum præsertim collationis ordinum. De pœna Episcopi conferentis ordines clerico alieno sine proprii diœcesani licentia, Et an Metropolitanus procedere possit censuras contrà Episcopum Suffraganeum.
•  
  PDF 136 Disc. LIII. Vterbien. Iurisdictionis. De cumulativa jursidictione quam A. C. habere prætendit cum Baronibus Status Ecclesiastici, etiam in prima instantia, saltem per viam recursus vasallorum, An procedat in spiritualibus, & cum Episcopis non obstante Concilio Tridentino in cap. Causæ omnes.
•  
  PDF 138 Disc. LIV. Barchionen. seu nullius deputationis Vicarii. An jurisdictio Episcopalis & facultas deputandi Vicarium sede vacante de jure, & ex Sacro Concilio Tridentino competens Capitulo Cathedralis vel Collegiatæ locum habeat sede plena, sed Episcopo, seu Prælato impedito.
•  
  PDF 140 Disc. LV. Neritonen. Iurisdictionis. An Clericus in minoribus effugere valeat jurisdictionem sui Ordinarii, ex eo, quod habitum & tonsuram non deferat, neque Ecclesiæ inserviat, unde cessent requisita Sacri Conc. Tridentini; Et quid ubi expressè & formiter renunciavit clericatui, An hoc non obstante subjectus remaneat foro Ecclesiastico pro delictis, & causis ante dimissionem, Et quid pro illis post dimissionem clericatus.
•  
  PDF 141 Disc. LVI. Beneventana Synodus. De jurisdictione, seu facultate Episcopi circa Synodum, An scilicet Constitutiones Synodales facere valeat, sine consensu, vel consilio Capituli, Et quatenùs solum consilium requratur, An capitulariter petendum sit, vel potiùs sufficiat, si à singulis, & an illud sit sequendum.
•  
  PDF 143 Disc. LVII. Anglonen. remissionis causæ. De concursu seu quæstione jurisdictionali inter duos Episcopos, vel Ordinatios super cognitione ejusdem causæ, seu personæ, quæ uni subjecta sit ratione originis, vel domicilii, & alteri ratione delicti, qualis forus reputetur potentior. Et de præventione quando intret, ac sequuta dicatur, Et quid ubi concurrit mixtura plurium delinquentium diversi fori. An personis privilegiatis competat electio fori Metropolitani in prima instantia.
•  
  PDF 145 Disc. LVIII. Firmana Molendini. Clericus, qui tanquam actor obtinuit rem contrà laicum á manibus Judicis laici, An possit coram eodem conveniri pro ejusdem rei dimissione, vel potiùs sit conveniendus coram suo Judice Ecclesiastico, & distinguuntur plures casus clerici habentis bona auctoritate judicis laici, an coram eo conveniatur.
•  
  PDF 148 Disc. LIX. Mediolanen. Fideicommissi. An Clerici & Ecclesiastici possidentes bona spectantia ad aliquod fidei commissum, seu majoratum, evocari possint ad forum sæcularem, & conveniri coram eo Judice, coram quo pendet judicium universale, super ipsius fideicommissi canonizatione, & pertinentia.
•  
  PDF 150 Disc. LX. Mediolanen. bonorum. Confraternitates, vel adunantiæ laicorum sub aliquo pio instituto, an gaudeant exemptione fori laicalis, quando & quomodo. Clericus, seu aliàs exemptus à foro laicali, An ad illum evocari possit tanquam actor voluntarius, & cum clausula, quatenus putaverit sua interesse, &c. Et quatenus evocetur, an tanquam auctor laudatus, seu necessarius defensor, aut aliàs mediatur habens interesse, declinare valeat talem forum, ut causam traheret ad suum Ecclesiasticum.
•  
  PDF 152 Disc. LXI. Tranen. An gesta per Judicem laicum contrà clericum non opponentem de clericatu, & tanquam contrà laicum, substineantur, vel potius infirmanda sint; Et quatenus veniant infirmanda, num clericus teneatur collitiganti reficere expensas in tali judicio factas. Executio infrà tempus ad appellandum, vel post interpositam appellationem in vim Ægidianæ contra clericum reputatum laicum non opponentem de clericatu, an remaneant valida, vel potius dicatur attentata.
•  
  PDF 154 Disc. LXII. Neapolitana donationis. Clericus infringere volens donationem factam laico, in quo foro hujusmodi judicium tractare debeat, an scilicet in Ecclesiastico: & proprio, vel in illo laici donatarii; Et successivè an intentans remedium l. diffamari dicatur actor, vel reus. Et aliqua de competentia fori ratione rei sitæ.
•  
  PDF 156 Disc. LXIII. Albanen. seu Pedemontana bonorum. Clericus auctor laudatus, seu defensor necessarius, an ex propria persona ratione sui mediati interesse communicet ejus exemptionem, & privilegia laico possessori immediato, tam quoad forum, quàm etiam quoad exemptionem ab Ægidiana aliosque similes effectus; Et aliqua de Ægidiana etiam inter laicos, an intret ubi unus eorum est forensis.
•  
  PDF 157 Disc. LXIV. Nullius seu Aprutina. De ritu 65. Magnæ Vicariæ Neapolis super justificatione clericatus coram judice laico, in quibos judicibus, seu Tribunalibus locum habeat, ac attendi debeat.
•  
  PDF 158 Disc. LXV. Materan. Censuram. Judex laicus carcerando clericum vel Ecclesiasticum de ordine, & mandato Magistratus etiam laici superioris, asserentis ita demandare ex commissone & consensu judicis, seu superioris Eccleâastici, an dicatur violare Ecclesiasticam immunnitatem, & jurisdictionem, ita ut uncurrat nec nè in censuras.
•  
  PDF 159 Disc. LXVI. Tarentina censurarum. De controversia jurisdictionali in materia pascuorum, quæ sumuntur per animalia clericorum in bonis laicorum, an scilicet pro eis exigi possint fidæ aliaque onera per laicos solvi consueta, Et quatenus possint exigi, saltem ratione pascui, vel damni, An per laicos arrestari & retineri valeant animalia.
•  
  PDF 162 Disc. LXVII. Maceraten. Censurarum. De exemptione familiarum Cardinaliun à foro laicali, quo jure competat; Et an & quando judex laicus contra eos procedendo incurrat censuras tanqua[m] Ecclesiasticæ immunitas violator.
•  
  PDF 163 Disc. LXVIII. Bononien. denegatæ Iustitia. Ad intelligentiam Sac. Conc. Trident. sess. 24. de refor. cap. 20. causæ omnes, in quibus casibus locum habeat, Et an & quando intret appellatio ex capite denegatæ justitiæ seu ob negligentiam in expeditione causæ.
•  
  PDF 165 Disc. LXIX. Melevitana electionis Fori. An in Insula Melevitana in causis merè prophanis inter illos incolas laicos audiri possit Curia Romana per viam appellationis, & recursus, vel per viam electionis fori juxtà terminos text. in l. unic. C. quando imperator interpupillos &c. Et de materia text. in l. diffamari; & l. si contendat, quis scilicet dicator actor, vel reus, & quando cericus cum hoc remedio trahatur ad forum sæcularem, vel potius ipse ratione connexionis trahat totam causam ad suum forum ...
•  
  PDF 168 Disc. LXX. Albanen. An Judex laicus Ecclesiastica[m] Immunitatem violare dicatur per actum recognitionis corporis delicti in domibus Cardinalium vel aliorum Ecclesiasticorum, & immunium, Et quæ domus Cardinalium à laicali jurisdictione cexempta sint.
•  
  PDF 169 Disc. LXXI. Romana seu Anconitana pecuniaria. De foro celebrati contractus absentes, qualis dicatur, an ille mandantis, vel ille mandatarii, in quo mandatum acceptatur, & contractus persicitur; Et quid de fidejussore, an censeatur suo foro renunciasse.
•  
  PDF 170 Disc. LXXII. Bononien, remissionis causæ. An pupillus vel alia persona miserabilis succedens non privilegiato lite jam cœpta in prima instantia, possit in secunda instantia uti priviilegio leg. unica. Cod. quando Imperator. maximè ad efectum evocandi causam à Curia Principis, & petendi remissionem ad Ordinarium, & immediatum judicem appellationis in provincia existentem.
•  
  PDF 173 Disc. LXXIII. Romana seu Iannen. Redditionis Rationum. De foro in quo reddendæ sunt rationes, & an illæ activè vel passivè reddendæ sint in alio loco quàm illo gestæ administrationis ex privilegio Eugenianæ vel alio privilegio uni vel alteri competente, Et de materia l. diffamari, & l. si contendat &c. quando intendans hujusmodi remedia, dicatur actor vel reus.
•  
  PDF 176 Disc. LXXIV. Urbevetana fideicommissi. De connexione causarum, Et quando ad unum judicem, coram quo fideicommissum canonizatum est, remitti debeant omnes causæ concernentes bona fideicommissaria existentia penes diversos possessores.
•  
  PDF 177 Disc. LXXV. Romana seu Senen. Legati. De fori competentia ratone rei sitæ, quando intret contrà ipsius rei dominum possessorem alibi domiclium habentem, Et aliqua de competentia fori ratione originis.
•  
  PDF 179 Disc. LXXVI. Romana unionis causarum. An & quando sit locus unioni causarum, illas à pluribus judicibus avocando, & uni committendo.
•  
  PDF 180 Disc. LXXVII. Fulginaten. seu Spoletana. Quando causa civilis præjudicet criminali, ita ut unus judex alteri inhibeat, nè in criminali procedere valeat, donec terminetur civilis.
•  
  PDF 181 Disc. LXXVIII. Romana pensionis domus. De foro militari, an & quando intret, & quis dicatur judex militum, Et quando milites conveniri possint coram judicibus ordinariis.
•  
  PDF 182 Disc. LXXIX. Romana Testamenti. Causa civilis, quando præjudicet criminali, ut judex civilis inhibeat criminali ut alterius causæ exitum expectet: Et an & quando per testatoris inductionem ad testandum ad ejus favorem intrare dicatur delictum, & agi possit criminaliter; Et de judice criminali non habente jurisdictionem in civilibus.
•  
  PDF 184 Disc. LXXX. Ianuen seu Ferrarien. An privilegium electionis, seu variationis fori competens viduis, pupillis, aliisque miserabilibus personis ex l. unica Cod. quando Imperator &c. locum habeat contrà clericos, & personas Ecclesiasticas, præsertim qualificatas, puta Episcopos, vel Cardinales &c. & qualis sit Cardinalium forus competens. Et de privilegiis concessis Civitati Ferrariæ, an derogent privilegio dictæ legis unicæ.
•  
  PDF 197 [i.e. 187] Disc. LXXXI. Melphien. seu Venusina. Causa civilis quando dicatur præjudicalis criminali, ita ut judex civilis inhibeat, nè in causa, procedat, civili non terminata; Et an & quando causa incisionis arborum dici possit criminalis, ita ut talis actus sapiat delictum punibile.
•  
  PDF 188 Disc. LXXXII. Romana pretii Castrorum. An jurisdictio per Principem seu alium superiorem alicui delegata, probetur ex ejusdem delegati assertione de vivæ vocis oraculo, Et quando huic deferendum sit.
•  
  PDF 189 Disc. LXXXIII. Romana concursus. De jurisdictione Camerarii Riparum in causis mercatorum ripæ, seu negotium ripale concernentibus, quomodo & quando competat, Et an procedat ubi contentio est cum Dohanerio super gabella per tabernarium seu Hospitem debita, concurrente cum mercatoribus ripalibus creditoribus ex causa vini vel mercium, vel potius tanquam in causa fiscali cognitio spectet ad Thesaurarium; Et an fiscus qui venit ad causam alteri assistendo tanquam defensor necessarius seu aliàs habens ...
•  
  PDF 192 Disc. LXXXIV. Leodien. unionis. An A. C. secunda instantia jurisdictionem habeat in causis Beneficialibus, & quando istæ dicantur tales.
•  
  PDF 193 Disc. LXXXV. Romana decimæ. De jurisdictione Thesaurii Generalis competente ex Constitutione 100. Sixti V. Dictique Thesaurii participatione de decima omnium incamerationum, An procedat in Provinciis & Regionibus extrà Italiam, in quibus accidentaliter contingat, eumdem Thesaurarium aliquam superioritatem vel auctoritatem habere. An eadem jurisdictio in eodem loco vel genere possit pluribus eodem tempore competere, Et quando ejus specialis concessio uni facta censeatur ...
•  
  PDF 197 Disc. LXXXVII. Arelaten. pensionis. Ad materiam text. in l. hæres absens ff. de judic. An scilicet & quando hæres pernecessè conveniri debeat pro debitis defuncti in loco sui domicilii, vel conveniri possit in foro defuncti, vel ubi est hæreditas seu major pars bonorum.
•  
  PDF 198 Disc. LXXXVII. Montis Alti, seu Materaten. Fideicommissi. De foro competenti, in quo hæres fideicommisso gravatus conveniri possit vel debeat ad ejus restitutionem; Et quid delegatus, & fideicommissis particularibus; Et aliqua de incompetentia Tribunalis A. C. in prima instantia extrà Curiam.
•  
  PDF 201 Disc. LXXXVIII. Tusculana remissionis causæ. An condemnatus in contumaciam per Curiam Baronis, qui juxtà Constitutiones Pii IV. & Pii V. audiri potest, atque ad defensiones admitti, dummodò spontè se constituat in carceribus illius judicis, qui eum condemnavit, Possit se constituere in Curia Principis, & sic in carceribus Gubernatoria Urbis; Et quatenus in istis se constituat, An sit remittendus ad Curiam Baronis, qui illum condemnavit.
•  
  PDF 203 Disc. LXXXIX. Romana pecuniaria. Ad materim textus in l. Roma ff. admunicipalem, quando scilicet exteri apprehensi in Curia, cujus forus aliàs esset incompetens, possint ibi conveniri. De concordatis Galliæ de non trahendis illis Episcopis, Prælatis, aliisque Ecclesiasticis ad Curiam, quomodo intelligenda sint; Ac etiam de privilegio concesso Episcopis venientibus ad visitanda Limina, ut non possint hoc tempore conveniri & molestari, quomodò hoc pariter intelligatur.
•  
  PDF 205 Disc. XC. Massanen. Pensionum seu Aflictuum. An possidens feuda, vel domina in diversis Principatibus, vel ditionibus, possit ratione domicilii, quod habet in Urbe, sive ob personalem ejus apprehensionem, in eadem Curia ibi conveniri, pro causis & negotiis specta[n]tibus ad dicta diversa domina in diversis Principatibus existentia; Et de propositione, quod Roma est communis patria, quando procedat.
•  
  PDF 206 Disc. XCI. Romana revisionis rationum. An Constitutio 74. Sixti V. per quam disponitur causas Regularium summariè cognoscendas esse in Sacra Congregatione Episcoporum, & Regulariu[m] negotiis præposita, procedat in causis vertentibus inter ipsam Religionem, seu Monasterium, & illum. qui aliàs Religiosus, per annullationem professionis, seu ex alio titulo effectus est sæcularis.
•  
  PDF 207 Disc. XCII. Lucana Iurisdictionis. An professores militiarum S. Jacobi de Spata, de Calatrava, de Alcantara, SS. Mauritii & Lazzari, & S. Stephani ac similium, sint veri Religiosi; Et quatenùs non, an saltem sint personæ Ecclesiasticæ exemptæ à jurisdictione & foro laicali. Et in specie de militia S. Stephani, an in aliquo ab aliis militiis differat.
•  
  PDF 212 Disc. XCIII. Volaterrana habitus. An Episcopus jurisdictionem seu potestatem habeat prohibendi usum vestium talarium, quibus clerici uti solent, sæcularibus Doctoribus, illas gestare profitentibus tanquam togam doctoralem.
•  
  PDF 213 Disc. XCIV. Neapolitana remissionis causæ. An & quando clericus conveniri possit coram Judi[di]ce laico super bonis, quæ cum ipsius Judicis auctoritate obtinuit, Et quid ubi tutelam vel aliud officum ab eo suscepit, seu quod ipsa bona coram laico præventa sint; Et in specie clerici hæredis, qui obtinuit immissionem ad bona hæreditaria à Judice laico, an coram isto conveniatur pro debitis hæreditariis vel legatis.
•  
  PDF 217 Disc. XCV. Papien. visitationis Hospitalis. De eadem materia, de qua discurs. 41. An scilicet & quando intret necne Concilium Tridentinum sess. 22. de reform. cap. 8. & 9. super visitatione Hospitalium exemptorum, ac revisione rationum.
•  
  PDF 220 De Jurisdictione Qvam Habent S. R.E. Cardinales In Ecclesiis suorum Titulorum.
•  
  PDF  Index Rerum Notabilium, Quæ continentur sub Titulo de Jurisdictione & foro competenti.
•  
  PDF 1 De Præeminentiis &c.
•  
  PDF 1 Disc. I. Vrbinaten. Ivris Metropolitico. An & quando erectio alicujus Ecclesiæ Metropolitanæ in parte effectuata, cesset in aliqua Ecclesia suffraganea, ob non usum, seu ob alias particularess circumstantias inducetes defectum intentionis Papæ; Et aliqua de Provincia Romana intra ambitum 100. milliarium, An in ea detur aliquis Metropolitanus.
•  
  PDF 4 Disc. II. Sypontana Cathedralitatis. De probatione Cathedralitatis alicijus Ecclesiæ, vel æquè principaliter cum altera Cathedrali unitæ, vel æque principaliter concurrentis cum altera ad unam Cathedram efformandam seu constituendam, & de probationibus & signis Cathedralitatis.
•  
  PDF 8 Disc. III. Cæsaravgvstana Cathedralitatis. De eadem materia juris Cathedratici, ejusque signis, & adminiculis, Et quando de antiqua Cathedralitate alicujus Ecclesiæ constare dicatur.
•  
  PDF 13 Disc. IV. Eadem. Posita antiqua Cathedralitate unius Ecclesiæ, & moderna actuali Cathedralitate alterius, An dicta antiqua Cathedralitas cessaverit, vel potius continuare censeatur, eaque actualiter existere in utraque; Et de compatibili concursu duarum, vel plurium Ecclesiaru[m] materialium, ac duoru[m] vel plurium Capitulorum, naturaliter & de facto distinctorum, ad efformandam unam Ecclesiam formalem, vel respectivè unum Capitulum, Et quid concurrente diversa natura, quià unum Capitulum sit ...
•  
  PDF 18 Disc. V. Eadem. Posita Cathedralitate plurium Ecclesiarum simul concurrentium ad unam Cathedralem efformandam, An uns Ecclesia vel ejus Capitulum præscribere possit privativè ad alteram majores prærogativas, ac exercitium Jurium Cathedraticorum, Et quid quòad Capitula in utraque existentia, An dari possit, quod Capitulum existens in una, dicatur Capitulum utriusque Ecclesiæ, ita ut alterum Capitulum existens in altera, constituat solum Collegium inferius, ac diversum à Capitulo Cathedralis. Et quatenùs ...
•  
  PDF 22 Disc. VI. Bvrgen. Erectionis Cathedralis Ad Petitionem Regis Catholici. De divisione alicujus territorii, vel Diœcesis ob ejus amplitudinem, & populorum in commoditatem, Ac de erectione novæ Cathedralis, Et de causis, seu requisitis ad id necessariis, & quorum oppositio in proposito attendenda sit.
•  
  PDF 26 Disc. VII. Ampvrien, Et Civitaten. Unionis Cathedralium. De unione duarum Cathedralium, seu Episcopatuum, quando dicatur æque principaliter, ita ut utraque retineat ejus præeminentias, & jurisdictiones, vel potius una dicatur alteri unita accessoriè, & subjectivè; Et quatenus ab initio sit æquè principaliter, an tractu temporis per observantiam effici valeat subjectiva. Et de effectibus ex una vel altera specie unionis resultantibus, præsertim, An clerus unius diœcesis evocari possit ad ...
•  
  PDF 31 Disc. VIII. Aliphana Collegiatae. Quando Ecclesia dicatur Collegiata ex solis signis non docto de Erectione, Ad quem pertineat Collegiatas erigere; Et an ista facultas competat Ordinario, & quatenus constet de Collegialitate, an & quando dici possit Collegiata Insignis, & de istius requisitis.
•  
  PDF 33 Disc. IX. Messanen. Erectionis Collegiatæ. Erectio Collegiatæ an concedenda sit Ecclesiæ filiali, seu inferiori in præjudicium Ecclesiæ Matricis, seu dignioris, Et quatenùs concessa sit, quæ requiratur pro hujusmodi concessionis justificatione & exequutione, Et de effectibus exindè resultantibus.
•  
  PDF 36 Disc. X. Mediolanen. Erectionis Confraternitatis. An & quando uni Ecclesiæ; Collegio, Confraternitati, vel personæ competat jus seu præeminentia impediendi alteram, nè easdem celebret solemnitates, seu eadem utatur denominatione vel titulo, aliosque actus præeminentiales consimiles exerceat.
•  
  PDF 38 Disc. XI. Assisien. Oblationum. De præeminentia quam Conventuales habent celebrandi solemnitatem Portiunculæ in Ecclesia S. Mariæ Angelorum, & percipiendi oblationes eade[m] die in Ecclesia factas, Et an hoc jus percipiendi oblationes dicatur de congruo compensabile cum consimili emolumento pecuniario in aliis effectibus assignatis. Et aliqu de domino & pertientia hujusmodi oblationum in Ecclesiis minorum.
•  
  PDF 41 Disc. XII. Neapolitana Cappellæ. An patroni laici, sive Cappellani, & ministri particulares alicujus Cappellæ existentis in Ecclesia Cathedrali, vel Collegiata, jus habeant prohibendi Canonicis, & Capitulo ejusdem Ecclesiæ ingressum in Cappellam cum habitu, & præeminentia Canonicali, & neactus præeminentiales ibi exercere valeant.
•  
  PDF 43 Disc. XIII. Romana Protectionum.Sub nomine Cardinalium de familia, parentela, vel sanguine Pontificis Sixti V. Fundatoris, tales Cardinales vocantis ad protectionem, aliasque præeminentias ejus cappellæ Sixtinæ: An veniant attinentes per cognationem, qui naturaliter sint de sanguine, & parentela, non autem de familia, & agnatione; Et quid de illis qui sunt de familia ficta, seu artificiali per assumptionem, seu aggregationem, aut adoptionem; Et quando hæc ...
•  
  PDF 49 Disc. XIV. Tirasonen. Pontificalium. De indulto Apostolico concesso inferiori prælato super usu Pontificalium, An & quando amittatur per non usum, & cui incumbat onus probandi usum affirmativum vel respectivè negativum; Et quomodo hujusmodi Indulta intelligenda & practianda sint.
•  
  PDF 51 Disc. XV. Romana Usus Pontificalium. De decretis generalibus Sac. Congregationis Rituum restringentibus ad certas solemnitates, seú certa anni tempora usum pontificalium in Abbatibus & Prælatis Regularibus quando procedat, Et àn ab illis excepta sit Ecclesia Sancti Pauli de Urbe.
•  
  PDF 52 Disc. XVI. Pragen. Præcedentiæ. De præcedentia inter Episcopum Provincialem seù suffraganeum in propria provincia, & Archiepiscopum titularem, qui sit Vicarius seù coadjutor in pontificalibus, vulgò suffraganeus Archepicopi metropolitani in Pontificalibusm àn scilicet ipsa Dignitas Archiepiscopalis non obatante muneris diversitae causet præcedentiam suprà Episcopum.
•  
  PDF 54 Disc. XVII. Ampurien. Et Civitaten. Præcedentiæ. Canonici Casthedralis associantes Episcopum in visiatione seù alia occasione sibi assistentes, An præcedant in Ecclesia Collegiata ejusdem Ecclesiæ Capitulum & Dignitates, sivè in alia Ecclesia Parochum, aut proprium Prælatum & Rectorem.
•  
  PDF 56 Disc. XVIII. Majoricen. Præcedentiæ. An, & quando Vicarius Generalis Episcopi in Choro aliisque finctionibus præcedat Capitulum Cathedralis, ejusque Dignitates, & Canonicos, vel potiùs econverso eis locum cedere debeat
•  
  PDF 57 Disc. XIX. Majiruicen Functionum. De funtionalibus Pontificalibus vel majoribus, quæ absente, vel impedito Episcopo pertinent ad Archidiaconum, seù primam Dignitatem, An ex consuetudine sint ad dispositionem Capituli, ita ut faciendæ sint per Capitularem ab eo deputatum; Et de stylo Sac. Congregationis super concessione remissoriæ ad probandas hujusmodi consuetudines primæ Dignitati præjudiciales. Item jus administrandi Sacramenta Episcopo infirmo, eique mortuo faciendi exequias, ad quem ...
•  
  PDF 59 Disc. XX. Parmen. Præcedentiæ. De præcedentia inter Archidiaconum & Archipresbyterum, & ad quem respectivè pertineat; absente vel impedito Episcopo, majores ac pontificales functiones peragere; Et àn hodiè hujusmodi præeminentiæ competant ratione ipsius Archidiaconalis, seù Archipresbyteralis Dignitatis, vel potius ratione primæ Dignitatis, quocumque vocabulo nuncupetur.
•  
  PDF 63 Disc. XXI. Parmen. Fvnervm. De Præeminentiis debitis parocho in funeribus suorum parochianorum, An locum habeant in funere Capitulari, & solemni, in quo interveniat Capitulum Cathedralis; Et qatenus non, An idem procedat, si non interveniat dictum Capitulum, sed tantum una Dignitas, cum Collegio Beneficiatorum.
•  
  PDF 65 Disc. XXII. Calaritana Fvnervm. An Capitulo Cathedralis interveniente in funere, quod celebratur in Ecclesia Regularium, præeminentia faciendi officium pertineat ad Prælatum Regularem in propria Ecclesia, vel potiùs ad digniorem de Capitulo.
•  
  PDF 67 Disc. XXIII. Forolivien. Præcedentiæ. De præcedentia, aliisque præeminentiis inter Capitulum Cathedralis & Magistratum sæcularem Civitatis, quando utrumque corpus intervenit collegialiter, Et quid inter sungulos Canonicos, & Decuriones.
•  
  PDF 68 Disc. XXIV. Romana Præcedentiæ. De quæstione præcedentiæ in Processionibus aliisque functionibus, inter Canonicos Regulares S. Salvatoris, & Monachos Cassimenses, Et an dicti Canonici, clericorum, vel Monachorum jure censendi sint; Et de præcedentia debita Clericis suprà Monachos, ac de non intersecando unum ordinem sæcularem cum altero Regulari.
•  
  PDF 70 Disc. XXV. Salernitana Præcedentiæ. An præcedentia quæ ratione antiquitatis competit uni Monasterio alicujus Reliogionis, competat etiam aliis ejusdem Religionis Monasteriis modernioribus adversus aliàs Religiones, quæ medio tempore inter unum, & alterum eorum Monasteria i loco fundarunt.
•  
  PDF 72 Disc. XXVI. Baren. Throni Seu Baldacchini. An feudatariis, & Baronibus habentibus titulum seù dignitatem, liceat in suorum feudorum Ecclesiis habere thronum elatum, seù baldacchinum; Et an ea quæ in jure sivè ex cæremoniali disponunt de præeminentiis Ducum, Marchionum, & Comitum, conveniant hujujsmodi Baronibus dictos respectivè titulos habentibus.
•  
  PDF 76 Disc. XXVII. Perusina Sedilis Seu Scamni. Concessio sedilis in certo loco Ecclesiæ, An fieri possit per Prælatum inferiorem, sæcularibus irrevocabiliter; Et quatenus fieri possit, an censeatur personalis extinguenda cum ipsa persona, vel sit cessibilis, seu transmissibilis, etiam in extraneos.
•  
  PDF 78 Disc. XXVIII. Romana Indulti Seu Exemptionis. Præeminentiæ, exemptiones, aliaque privilegia competentia alicui Tribunali, ejusque Officialibus, An competant illi, qui electus ad officium, antequam adimpleat adimpleri solita, atque ad Tribunal seu Collegium admittatur, per eundem Principem transferatur ad majus officium seu dignitatem; Et in specie de privilegiis concessis Auditoribus Rotæ; An competant ei, qui electus Rotæ Auditor, antequam sedeat Tribunali, creatur Episcopus.
•  
  PDF 80 Disc. XXIX. Pampilonen. Decimarvm De Taffalla. An antiquæ præeminentiæ, prærogativæ, aliaque privilegia, competentia alicui Regno, Provinciæ, vel Civitati, cessent per unionem seu annexionem alteri Regno, Provinciæ, vel Civitati respectivè, Vel potius hoc non onstante durent, & in priori statu perseverant; Et in specie, An sub nomine Regnorum Castellæ, & Legionis, veniat Regnum Navarræ illi Coronæ annexum.
•  
  PDF 84 Disc. XXX. Fvlginaten, Juris Honorifici. De præeminentiis seu prærogativis Decurionum & Conciliariorum Civitatis, præsertim an sint nobiles privativè ad alios Cives; Et aliqua de titulorum seu adjectorum significatione & usu, Et an iste possit vel debeat prohiberi.
•  
  PDF 87 Disc. XXXI. Forolivien Admissionis Ad Consilivm. Statuta Civitatum disponentia in locum Decurionis, seu Consiliarii defuncti, subrogari debere ejus filium, vel conjunctum habentem certas qualitates examinandas à Consilio, cui competat jus admittendi, vel rejiciendi, An sint præcisè arctativa, itaut Consilio rejiciente concurrentem ex defectu qualitatum, detur appellatio seu recursus, talisque defectus formiter justificari debeat nec ne, Et quid ubi duo adessent Consilia, unum particulare, alterum ...
•  
  PDF 88 Disc. XXXII. Melevitana Seu Valentina Habitus. De nobilitate generosa necessaria ad habitu[m] militu[m] Justitiæ Religionis Hierosolymitanæ quomodo probari debeat, & quatenus juxtà consueta requisita probata sit, An illi obstet seu præjudicet qualitas patriæ, quia nempe sit parvus locus, seu Baroalis, sivè quod non habeat separationem Nobilium à popularibus; Et de civibus honoratis Hispaniæ, An dicantur habere nobilitatem generosam sufficientem ad hunc habitum obtinendum; Et incidenter …
•  
  PDF 93 Disc. XXXIII. Melevitana Seu Hyspalen. Habitus. De eadem materia nobilitatis generosæ requisitæ ad militiam justiciæ in Religione Hierosolymitana, & an illi aliàs probatæ obstet qualitas seu exercitium mercaturæ, & quando. Et de alio requisito puritatis sanguinis, quomodo justificari debeat. Et àn & quando admissio germani fratris ad consimilem militiam eadem requisita exigentem, firmet statum, & inducat justificationem requisitorum.
•  
  PDF 96 Disc. XXXIV. Melevitana Seu Aquilina Habitus. Der eadem materia Nobilitatis generosæ, ejusque requisitorum pro habitu Justitiæ in Religione Hierosolymitana, Et quæ species mercaturæ illi præjudicet, Et aliqua de ordine tenendo appellatione à sententiis dictæ Religionis ejusque Consiliorum.
•  
  PDF 98 Disc. XXXV. Venvsina Præeminentiarum. An Doctores vel professores in legibus & medicina, eorumque filii dicantur nobiles, ad effectum, ut potiri debeant nobilium prærogativis; Et quid de Canonicis Cathedralis. Et de variis nobilium, ac nobilitatis speciebus. Et de antiquo Venusinæ Civitatis statu, & præeminentiis.
•  
  PDF 103 Disc. XXXXVI. Evgvbina Abbatiæ. De materia civilitatis, tam veræ & naturalis, quàm fictæ per privilegium seu allectionem, & de utriusque concursu, An scilicet Cives allecti, & per fictionem sint capaces officiorum & munerum in concursu Civium per veritatem & naturam; Et de significatione verbi, Natio, seu verbi Patria, & qui propriè dicantur nationales patriotæ.
•  
  PDF 105 Disc. XXXVII. Britinorien. Seu Fori Pompilii Bonorvm. Civilitas naturalis, vel domiciliaria, An & quando amittatur per discessum à loco, vel potiùs retineatur, etiam ad effectum capacitâtis acquirendi, vel retinendi bona forensibus prohibita; Et de aliis ad materiam civilitatis super Constitutionibus, vel statutis inhabilitantibus forenses ad retinenda bona.
•  
  PDF 106 Disc. XXXVIII. Fanen. Admissionis Ad Consilium. Disponente statuto, ut cives allecti seu aggregati teneantur infrà annum acquirere in Civitate vel territorio domum vel prædium, An civilitas ad formam statuorum concessa suffragetur vel potius evanescat si dictum implementum non sequatur in tempore, quamvis posteà. Pendente lite super civilitate, vel munere Consiliarii, si ea pendente litigans extrahatur à buffolo, An debeat admitti ad administratione[m], vel potius possit prohiberi. Et aliqua ...
•  
  PDF 111 Disc. XXXIX. Ferrarien. Regiminis Studiorum. An Consilium Generali repræsentativum Card. de Luca jurisdict. &c. & Præeminent. totius Populi seù Civitatis cui ex legibus competat aliqua administratio vel præeminentia possit istam concedere, & demandare Magistratui particulari, Et quatenus possit, an sit quandocumque revocabilis necnè; Et de ejusdem juris exercitio penès aliquos de corpore universali residente, quamvis ipsum jus habituale penès totum resideat.
•  
  PDF 114 Disc. XL. Romana Imaginis, Seu Concessionis Situs. An laici administratores piorum locorum habere possint dominium imaginum, & reliquiarum existentium in aliqua Ecclesia privativè ad clericos eidem Ecclesiæ inservientes; Vel quale jus, seu præeminentia hujusmodi laicis competat. Et quid importet jus honorificum, vel præeminentia competens fundatori, vel restauratori alicujus Ecclesiæ, Et quando per restaurationem acquiratur necnè præeminentia patronalis.
•  
  PDF  Index Rerum Notabilium, Quæ continentur sub titulo de Præeminentiis, & Præcedentiis, &c.
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Back cover
•  
  PDF  Spine
•  
  PDF  Vorderschnitt
•  
  PDF Tomus III. Tractatvs Primi. Pars I. De judiciis & judicialibus. Hoc est de Sententia & re judicata, Executione, Attentatis, Judice, Notario, Advocatis, Procuratoribus, Expensis, & aliis ad materiam judiciorum. Pars II. Relatio Romanæ Curiæ forensis, ejusque Tribunalium, & Congregationum
•  
  PDF  Front cover
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Eminentissimi Ac Reverendissimi Domini, D. Joan. Baptistæ Cardinalis De Luca, Theatrum Veritatis Et Jvstitiæ.
•  
  PDF  Title page
•  
  PDF  Tenor Privilegii Cæsarei.
•  
  PDF  Jvdicialis Fori Professoribus Auctor.
•  
  PDF  Index Titulorum, Seu Materiarum, vel Rubricarum totius Theatri, juxta ordinem Alphabeticum, ut sequitur.
•  
  PDF  Index Argvmentorvm In Discursibus Qui habentur in hoc Lib. XV. Par. I. de Judiciis.
•  
  PDF 1 De Judiciis.
•  
  PDF 1 Disc. I. De judiciorum divisione, variisque generibus, vel respectivè speciebus, & in quibus Judicium consistat; Et de quo Judiciorum genere agatur in præsenti; Cum aliis proemialibus ad materiam.
•  
  PDF 3 Disc. II. De actore, & de reo; Et quando unus, vel alter dicatur; Et de effectibus resultantibus ex una vel altera persona.
•  
  PDF 6 Disc. III. De judice, & foro competente, vel incompetente; Aut de illo, majoris, vel minoris competentiæ, in concursu plurium æquè competentium; Et de judice recusabili, vel non recusabili ratione suspicionis; Ac etiam de Judice ordinario, & delegato.
•  
  PDF 15 Disc. IV. De Assessore, seu Consultore.
•  
  PDF 18 Disc. V. De Notario, sive Actuario, vel Scriba.
•  
  PDF 20 Disc. VI. De Procuratoribus judicialibus, vel Curatoribus, seu Actoribus ad lites, aliisque defensoribus.
•  
  PDF 22 Disc. VII. De litis, vel causæ introductione, contestatione, pendentia, & cessatione, vel desertione; Et de differentia, inter litem, & causam.
•  
  PDF 25 Disc. VIII. De libello, monitorio, & commissione, vel supplicatione, aliavè petitione, super causæ, vel judicii introductione.
•  
  PDF 28 Disc. IX. De citatione; ejusque legitima exequutione, ac reproductione.
•  
  PDF 33 Disc. X. De contumacia citati non comparentis; Et de processu contumaciali, qui in Curia dicitur per contradictas.
•  
  PDF 35 XI. De compromisso, quando peti valeat, atque ex eius causa forus declinari; Et de aliis, quæ ad hanc materiam compromissi, ac laudi, & arbtiri pertinent.
•  
  PDF 38 Disc. XII. De legitimatione personarum in judicio existentium, & quando defectus legitimationis, annullet processum, vel ejus exceptio illum impediat.
•  
  PDF 41 Disc. XIII. De assecuratione Iudicii, & de cautionibus, ac de sequestro, alijsque provisionibus super assecuratione.
•  
  PDF 43 Disc. XIV. De alimentis, & sumptibus litis.
•  
  PDF 45 Disc. XV. De cumulatione, ac variatione judiciorum, & actionum; Et quando electio unius, alteri præjudicet.
•  
  PDF 47 Disc. XVI. De præventione causæ quoad Judicem in vim jactationum; Ac etiam de judicio præventivo, seu de futuro.
•  
  PDF 49 Disc. XVII. De tertio veniente ad causam.
•  
  PDF 51 Disc. XVIII. De attentatis, & de exceptione litis pendentiæ.
•  
  PDF 58 Disc. XIX. De recursibus ad Magistratus sæculares in causis ecclesiasticis, & spiritualibus.
•  
  PDF 61 Disc. XX. De aliis causis, vel exceptionibus, quæ judicii, vel causæ cursum impediunt, & respectivè audientiæ denegationem causant, nempe; De spolio; De contumacia; De intentione possessorii; De clausulis præjudicialibus; De excommunicatione; De munere publico; De transactione; De perjurio; Et de non implemento; Seu de contraventione.
•  
  PDF 63 Disc. XXI. De præscriptione.
•  
  PDF 70 Disc. XXII. De probationibus in genere.
•  
  PDF 73 Disc. XXIII. De confessone partis; Et qua occasione agitur etiam de interrogatoriis actionibus, sive de positionibus.
•  
  PDF 77 Disc. XXIV. De probatione per rei aspectum, seu per evidentiam; Sive per mappas, & tabulas geographicas.
•  
  PDF 80 Disc. XXV. De probatione juramentum, Et de diversis juramenti speciebus.
•  
  PDF 83 Disc. XXVI. De instrumentis, & aliis publicis documentis, eorumque fide, circa substantiam; Id est, falsitatis, vel respectivè sinceritatis, & veritatis qualitatem.
•  
  PDF 89 Disc. XXVII. De eadem materia instrumentorum super earum forma probante, vel non probante.
•  
  PDF 93 Disc. XXVIII. De legitima extractione facienda instrumentorum Notarii defuncti, aliorumque publicorum documentorum, seu actorum existentium in archiviis, aliisque locis; Et tali occasione agitur de materia compulsoriæ. Ac etiam, an & quando una Pars teneatur alteri edere ejus jura, vel scripturas.. Et de materia productionis, vel repetitionis.
•  
  PDF 98 Disc. XXIX. De probatione per scripturas privatas, earumdemque scripturarum recognitione, ac de recognoscendi modis; Ac etiam de probatione per sigillum, vel typum.
•  
  PDF 103 Disc. XXX. De probatione per libros.
•  
  PDF 107 Disc. XXXI. De Remissoria, ejusque concessione, vel denegatione; Sive de admissione vel rejectione articulorum, ad effectum probationis per testes.
•  
  PDF 112 Disc. XXXII. De relevantia probationis jam factæ per testes vel per attestationes; Et de exceptionibus, quæ testium fidem adimant, vel minuant.
•  
  PDF 121 Disc. XXXIII. De aliis variis speciebus probationis, putà; Per famam; Per historias; Per inscriptones, & adminicula; Ac etiam per judicium peritorum; Et de liquidatione.
•  
  PDF 129 Disc. XXXIV. De aliis actis, qui fiant inter probationes, & sententiam, vel decretum, pro compilatione processus.
•  
  PDF 133 Disc. XXXV. De legibus, & auctoritatibus legalibus, cum quibus, in ordinatoriis, vel decisoriis, judicandum, vel procedendum est.
•  
  PDF 151 Disc. XXXVI. De sententia diffinitiva, vel interloquutoria; Et de utriusque diversa forma, & effectibus, ac de sententiæ justificatione ex actis.
•  
  PDF 159 Disc. XXXVI. De appellatione, an & quando intret, & ad quos effectus; Et de ejus interpositione, vel prosequutione; Nec non de transportatione actorum; Et de aliis concernentibus Judicem, ac judicium secundæ instantiæ.
•  
  PDF 172 Disc. XXXVIII. De restitutione in integrum adversùs rem judicatam; Ac etiam de remedio nullitatum.
•  
  PDF 178 Disc. XXXIX. De condemnatione, ac restitutione, vel refectione fructuum, & expensarum, seu damnorum, & interesse &c. Et de sportulis, vel propinis.
•  
  PDF 184 Disc. XL. De exequutione rei judicatæ, ejusque consummatione, tam personali, quàm reali, ac etiam spirituali, cum censuris, & declaratoriis; Et de subhastationibus, & adjudicationibus; Ac etiam de Exequutoribus, &c. Et de exequutione contra tertium, in quem facta sit alienatio lite pendente; Et de cautela Angeli, ac aliis ad materiam exequutionis, ejusque consummationis.
•  
  PDF 203 Disc. XLI. De exceptionibus modificativis, quæ admittuntur etiam post rem judicatam; Puta superventi novi tituli; Vel transactionis; Aut alterius novationis; Sive melioramentorum, aliarumque detractionum, Aut compensationis; Vel retentionis.
•  
  PDF 205 Disc. XLII. De Judiciis exequutivis in actione personali, in causis prophanis, vel indifferentibus, in quibus casibus intrent; Et præsertim de illo exequutionis obligationis in forma Cameræ Apostolicæ.
•  
  PDF 210 Disc. LXIII. De judicio, seu processu exequutico in spiritualibus, nempe in exequutione literarum Apostolicarum super beneficiis, & pensionibus ecclesiasticis.
•  
  PDF 214 Disc. LXIV. De judiciis, vel interdictis possessoriis; Adipiscendæ; Reintegrandæ; Et Retinendæ.
•  
  PDF  Index Rerum Notabilium.
•  
  PDF Relatio Romanæ Curiae Forensis.
•  
  PDF  Disc. I. Circa prœmialia, super significatione scilicet vocabuli Curia; Et ex quibus Romana Curia constituatur; Et de aliis generalitatibus, ad materiam ejusdem Curiæ, & Curialium.
•  
  PDF 2 II. De Papa, circa ejus potestatem, ac personas,quas gerit.
•  
  PDF 10 III. De Electione Papæ; Ad quos pertineat; In qua persona cadere valeat; Et Et quomodo facienda sit, ut valida, & canonica dicatur; Et de potestate Collegii Cardinalium Sede vacante, vel plena; Et pluribus speciebus vacationis Sedis Papalis.
•  
  PDF 16 IV. Quomodo Papa suam jurisdictionem vel potestatem exerceat in omnibus ejus principatibus, vel personis, tàm per seipsum, quàm per ejus Officiales, & Magistratus; Et quinam isti sint; Et præsertim de Legatis, & Nuntiis.
•  
  PDF 21 V. De Consistorio, & de causis, ac negotiis, quæ in eo tractari solent; Ac etiam de Collegio Cardinalium, ejusque jurisdictione, & prærogativis; Et de Congregatione Consistoriali.
•  
  PDF 26 VI. De Cardinali Superintendente generali, seu primo Ministro Papæ.
•  
  PDF 28 VII. De Secretario Status; Ac etiam de Secretario Brevium; Aliisque Secretariis, qui Papæ assistunt in Palatio; Et de Collegio Secretariorum Apostolicorum.
•  
  PDF 31 VIII. De aliis Palatii Apostolici, & Papæ Officialibus, & ministris; Et præsertim de ejusdem Palatii Præfecto; Et de Magistro; et de Auditore Papæ, & aliis.
•  
  PDF 33 IX. De Datario, & aliis Datariæ Officialibus.
•  
  PDF 37 X. De Cardinali Vicecancellario; Et de Cancellariæ Apostolicæ officialibus, eorumque muneribus.
•  
  PDF 40 XI. De Cardinali Camerario, ejusque Officialibus, & Tribunali.
•  
  PDF 43 XII. De Cardinali Pœnitentiario; Et de Tribunali Pœnitentiariæ.
•  
  PDF 45 XIII. De Cardinali Vicario, ejusque Tribunali.
•  
  PDF 48 XIV. De Sacra Congregatione, ac de Tribunali universalis Inquisitionis, vel Sancti Officii.
•  
  PDF 50 XV. De Sacra Congregatione Cardinalium S. Concilii Tridentini Interpretum.
•  
  PDF 52 XVI. De Sacra Congregatione super negotiis Episcoporum, & REgularium.
•  
  PDF 55 XVII. De Sacra Congregatione Iurisdictionis, & Immunitatis ecclesiasticæ.
•  
  PDF 57 XVIII. De Sacra Congregatione Rituum.
•  
  PDF 60 XIX. De Sacra Congregatione Indicis librorum.
•  
  PDF 62 XX. De Sacra Congregatione Fabricæ, ejusque Tribunali.
•  
  PDF 66 XXI. De Sacra Congregatione Examinis Episcoporum.
•  
  PDF 69 XXII. De Congregatione Reformationis Regularium.
•  
  PDF 70 XXIII. De Congregatione propagandæ Fidei, plurisbusque aliis ecclesiasticis, vel spiritualibus Congregationibus; putà, Ceremonialis; Indulgentiarum; Reliquiarum, & similium; Et de Congregatione Consistoriali, remissivè.
•  
  PDF 72 XIV. De Congregatione Visitationis Apostolicæ.
•  
  PDF 72 XXV. De Congregatione super consultatione negotiorum Status Ecclesiastici, quæ Consulta dicitur.
•  
  PDF 74 XXVI. De Congregatione boni Regiminis.
•  
  PDF 76 XXVII. De Congregatione Aquarum, Fontium, & Viarum; Et de plerisque aliis, quæ regimen temporale Status Ecclesiastici concernunt, nempe Confinium, & Annonæ &c. & similibus.
•  
  PDF 77 XXVIII. De Congregatione Baronum, & Montium, ac etiam Computorum.
•  
  PDF 78 XXIX. De Congregatione Visitationis Carceratorum.
•  
  PDF 80 XXX. De Tribunali Signaturæ Papæ, quæ gratiæ dicitur.
•  
  PDF 85 XXXI. De Signatura Iustitiæ, ejusque stylis; Et de Prælatis, ex quibus hoc Tribunal constituitur.
•  
  PDF 94 Disc. XXXII. De Tribunali, seu Auditorio Rotæ.
•  
  PDF 113 XXXIII. De Tribunali Cameræ Apostolicæ.
•  
  PDF 118 XXXIV. De Auditore Cameræ, ejusque Locumtenentibus, & Tribunali.
•  
  PDF 122 XXXV. De Thesaurio Generali, ejusque Tribunali.
•  
  PDF 124 XXXVI. De Gubernatore Vrbis, ejusque Ministris, & Tribunali.
•  
  PDF 126 XXXVII. De Senatore Vrbis, aliisque officialibus fori Capitolini.
•  
  PDF 129 XXXVIII. De Tribunali Aedilium, Magistrorum Viarum, earumdemque viarum Præside.
•  
  PDF 131 XXXIX. De Agriculturæ Consulibus, & Tribunali.
•  
  PDF 132 XL. De Præfectis Annonæ, & Grasciæ; Ac etiam de Præsidibus Dohanarum, Riparum, & Zecchæ.
•  
  PDF 134 XLI. De Cardinalibus Archypresbyteris trium Basilicarum Patriarchalium; Ac etiam de eorundem Cardinalium jurisdictione in propriis titulis.
•  
  PDF 135 XLII. De Cardinalibus Protectoribus plurium piorum locorum; Et de Iudicibus, qui per eos deputantur; Ac etiam de Protectoribus, & de Generalibus Religionum.
•  
  PDF 137 XLIII. De foro militari, sive de jurisdictone Generalis Ducis S. Romanæ Ecclesiæ; Ac etiam Ducis triremium; Et Custodis Arcis Adrianæ, vel S. Angeli; Et Commissarii armorum.
•  
  PDF 138 XLIV. De aliquibus Collegiis, quæ speciem jurisdictionis, ac facultatis saltem voluntariæ habent.
•  
  PDF 134 [i.e. 140] XLV. De oratoribus Regum, & Principum, ac Rerumpublicarum, & Civitatum.
•  
  PDF 137 XLVI. De Curialibus causidicis, nempè; De Advocatis; De Procuratoribus, vel causarum Patronis; De sollicitatoribus; Et aliis causarum, vel negotiorum actoribus; Istaque occasione agitur de Collegiis Advocatorum, & Procurarorum Consistorii; De Procuratore fisci; De Commissario Cameræ; Et Procuratoribus pauperum. Ac etiam de modo scribendi, vel consulendi, tàm in facto, quàm in jure; Et de modo orandi, sive informandi in voce.
•  
  PDF 159 XLXII. [i.e. XLVII.] De Notariis; Et remissivè de aliis pertinentibus ad Curiam Romanam.
•  
  PDF  Index Argvmentorvm In Discursibus.
•  
  PDF  Index Rerum Et Verborum Memorabilivm.
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Back cover
•  
  PDF  Spine
•  
  PDF  Vorderschnitt
•  
  PDF Tomus III. Tractatvs Tertii. Tractatus Primi Pars I. de Servitutibus Prædialibus, Usufructu, & utroque Retractu, Pars II. de Emphyteusi, Pars III. de Locatione & Conductione
•  
  PDF  Front cover
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Title page
•  
  PDF  Index Argumentorum In Discursibus Qui habentur in hoc Libro, de Servitutibus Prædialibus, Ususfructu, & utroque retractu.
•  
  PDF  Index Cavsarvm In hoc Titulo de Servitutibus.
•  
  PDF 1 De Servitutibus Praedialibus.
•  
  PDF 1 Discursus I. Neapolitana ædificii, seu altius tollendi. De servitute altius non tollendi ædificia, ex quibus tollatur aspectus maris juxta Constitutionem Zenonis Imperatoris. De Constitutionibus Græcis non contentis in antiquis Codicibus, sed de novo traductis & insertis in Codicibus modernis, An habeant vim legum, præsertim de dicta Constitutione Zenonis. De inventione & usu legum civilium Romanorum juxta compílationem Justiniani, Et aliqua de non usu, quando tollat vim legum. Et de privilegio ...
•  
  PDF 5 Disc. II. Ianuen. altius tollendi, seu ne luminibus offiiciatur. An & quando vicinus prohibere possit vicino ædificare proprio solo, suamque domum altius extollere, ne ejus domus luminibus officiatur, vel impediatur aspectus.
•  
  PDF 8 Disc. III. Firmana servitutis. De probatione servitutis prospectus adminicula & præsumptiones, ne scilicet quis in proprio muro, propriaque domo constituere possit fenestras, vel aliud novum opus facere. quod respondeat domui, vel areæ vicini, ac prospectum præjudicialem causet.
•  
  PDF 9 Disc. IV. Camerinen. ædificii. An & quando vicinus uti possit mura adjarenti alteri ædificio, illum altius elevando, seu fenestras vicino præjudiciales asperiendo; Et quando murus dicatur proprius, vel communis. Et de Statutis Civitatis Camerini in hac materia disponentibus, eorumque interpretatione.
•  
  PDF 12 Disc. V. Romana fabricæ de Mancinis. De facultate Ædilium, seu Magistrorum viarum concedendi uni vicino præjudicium, an competat nec ne. Et de facultate vicini utendi muro alterius vicini soluto appodio, etiam observando lumina, seu fenestras; Et aliqua de sententia provisionali ad normam tex. in cap. penult. & in fin. de novi oper. nunciat. quando illi sit locus nec ne, & an admittat appellationem suspensivam.
•  
  PDF 15 Disc. VI. Pisauren. muri. An & quando super muro communi existente inter duas domos possit unus altero invito superædificare.
•  
  PDF 17 Disc. VII. Romana fabricæ de Iambolinis. De eadem materia nunciationis novi operis, & altius non tollendi, ac de facultate vicini superædificandi in muro communi alteri invito; Et quando attentatè ædificatum demoliri debeat nec ne.
•  
  PDF 19 Disc. VIII. Romana elevationis muri. De eadem materia utendi muro communi divisorio, illumque altius elevandi.
•  
  PDF 20 Disc. IX. Romana appodii. De usu muri communis, & an elevari possit ædificium, per quod claudantur fenestræ ab alio vicino in eodem muro constructæ.
•  
  PDF 21 Disc. X. Sancti Severini ædicifii. An in domo pluribus communi cum distinctione solarioru[m], seu appatamentoru[m], quia nempe un[us] sit Dominus appartamenti superioris, alter verò inferioris, possit unus in sua parte aperire fenestras, seu aliud novum opus facere altero invito.
•  
  PDF 22 Disc. XI. Roman Domus. De eadem materia muri intermedii inter duas domos, an sit proprius unius, vel communis, Et an vicinus possit altero invito altius elevare, & tigna immittere etiam obturando fenestram ibi existentem.
•  
  PDF 24 Disc. XII. Lauretana ædificii. De Servitute conventionali, seu pacto inter vicinos super facultate affirmativa, vel negativa ædificandi, An sit reale transitorium etiam ad quemcumque rei dominantis possessorem, vel potiùs sit personale extinguendum cum persona, & non transmissibile, vel cessibile, Et aliqua etiam de usu muri communis, vel adjacentis.
•  
  PDF 26 Disc. XIII. Romana altius tollendi de Ottinis. De materia nunciationis novi operis adversus ædifidare volentem in suo, ejusque domus altius extollere, an id liceat, ubi luminibus scalarum vicini officiatur; Et an scalis aliquid peculiare in jure statuatur, vel potius procedat in scholis.
•  
  PDF 27 Dsic. XIV. Romana de Aste. Vicino volente murum communem lateralem altius extollere re supra tectum vicini, & in parte eminentiori aperire fenestras vel alia facere ultrà tignorum substentationem, An vicinus nolens altius ejus domum tollere, justè se opponat, & impedire possit.
•  
  PDF 28 Disc. XV. Lauretana altius tollendi. An & quando liceat in muro proprio, vel communi ædificare, ac altius tollere in præjudicium vicini, vel consortis.
•  
  PDF 29 Disc. XVI. Alexanen. fenestræ. De servitute prospectus laicorum ex eorum domibus Ecclesias, Et an id permittendum sit Baronibus, & locorum Dominis.
•  
  PDF 30 Disc. XVII. Romana ædificii supra Ecclesiam. De ædificio suprà Ecclesaim, vel ejus partem, An sit permittendum, & an cautio damni infecti per ædificare volente[m] oblata, sufficiat, & admittenda sit.
•  
  PDF 31 Disc. XVIII. Ianuen. altius non tollendi. An & quando unum Monasterium Monialium se opponere possit alteri contiguo Monasterio etiam Monialium, eique impedire altiorem elevationem ob præjudicium luminum, vel Solis, aut salubrium ventorum, & aëris suffocationem.
•  
  PDF 32 Disc. XIX. Romana prospectus. De eadem materia ædificii, ex quo resultet prospectus ad Monasteria Monialium.
•  
  PDF 34 Disc. XX. Florentina ædificii. De ædificio in muro communi, vel adjacente, & de prospectu activo, & passivo ad Monasteria Monialium, ac ædificii elevatione, per quam aëris salubritas impediatur.
•  
  PDF 36 Disc. XXI. Romana elevationis de Capisucchis. De eadem materia ædificandi in suo, unde habeatur prospectus ad Monasterium Monialium.
•  
  PDF 36 Disc. XXII. Romana ædificii de Sigismundis. De eadem materia ædificii, ex quo habeatur aspectus ad Monasteria Virorum. Et an & quando emphyteuta imponere possit servitutem duraturam etiam penès Dominum directum, vel alium ab eo causasm habentem.
•  
  PDF 38 Disc. XXIII. Romana servitutis, seu viæ. De servitute viæ, seu transitus, quando acquisita, seu probata dicatur, & quale tempus necessarium sit ad illam pærscribendam, Et quid sit antiquitus ibi adesset via publica in alterum locum postmodum translata, an id prætendenti servitutem suffragetur.
•  
  PDF 40 Disc. XXIV. Firmana. An & quando vicinus possit invito vicino projicere in platea, seu area communi, sive in via vicinali immunditias, & alia agere, quæ aliquod incommodum, vel ipedimentum præstent.
•  
  PDF 41 Disc. XXV. Bononien. Aquarum. An Dominus fundi superioris, in quem ingreditur aqua, possit eam divertere á consueto cursu, quem habebeat, in fundum inferiorem in istius præjudicium; Et quando huic dicatur de super acquisita servitus.
•  
  PDF 42 Disc. XXVI. Roman d[e]cursus aquarum. An Dominus fundi, in quem aqua aliunde profluens ingreditur, dicatur ejusdem aquæ Dominus, istamque possit pro ejus libito à consueto cursu divertere in præjudicium vicini habentis fundum inferiorem.
•  
  PDF 43 Disc. XXVII. Sutrina Aquæ. Quando Dominus fundi, in quo aqua nascitur possit illam à consueto cursu divertere in præjudicium vicinorum. Et de officio Judicis competente pro concessione usus aquæ, vel alterius servitutis etiam invito Domino.
•  
  PDF 44 Disc. XXVIII. Rossanen. usus aquæ. De divisione usus aquæ fluminis per tempora & contratas inter possidentes prædia aadjacentia; Et an hic modus immutari valeat.
•  
  PDF 45 Disc. XXIX. Carpenctoraten. Aquarum. De materia aquarum, Et sub earum concessone quæ veniant, Et quæ concedenti reservatæ censeantur, Et de possessorio retinendæ, seu de manutentione in proposito competente.
•  
  PDF 48 Disc. XXX. Sancti Severini Aquarum. Aqua concessa uni pro usu molendini vel alio, an concedi possit alteri pro eodem vel simili usu in primi concessionarii præjudicium.
•  
  PDF 94 [i.e. 49] Disc. XXXI. Urbevetana decursus Aquarum. An Dominus fundi, in quo aqua nascitur, possit illam pro suo libito divertere in præjudicium viciniorum, & quid in præjudicium usus publici.
•  
  PDF 50 Disc. XXXII. Romana Putei. De jure hauriendi aquam à puteo existente in domo vicini, An & quando competere dicatur jure servititutis vel potius jure condominii; Et de possessorio in hac materia competente; Et an & quando una domo divisa in plures partes seu membra, constituta censeatur servitus in una parte ad favorem alterius, super juribus & commoditatibus, quæ habebantur in tota domo, quando erat unita.
•  
  PDF 52 Disc. XXXIII. Mutina. Aquæ haustus. An Dominus putei vel fontis, à quo vicinus aquam haurire solet, possit puteum suffocare, seu fontem alio divertere in præjudicium vicini, Et per quantum tempus hæc servitus qauæ haustus seu decendi aquam præscribatur.
•  
  PDF 54 Disc. XXIV. [i.e. XXXIV.] Romana Aquæ. Concessio aquæ, an & quando sit precaria, & quandocumque revocabilis, vel potius perpetua, & irrevocabilis.
•  
  PDF 55 Disc. XXXV. Nepesina Collectæ. De jure pascendi, seu jure vendendi herbas, & pascua competente Communitati, etiam in fundis & prædiis privatoru[m] cum jure prohibendi eisdem jus pascendi, Et quando hoc jus co[m]petere dicatur Communitatibus, seu aliis ratione condominii, vel ratione servitutis; Et aliqua de præscriptione hujus servitutis juris pascendi, an requiratur immemorabilis ratione causæ discontinuæ, vel potius sufficiat ordinaria, ratione causæ continuæ.
•  
  PDF 58 Disc. XXXVI. Amerina juris pascendi. De controversiis super jure pascendi in territorio, quæ verti solent inter Baronem seu Dominum, & vasallos seu habitatores loci, et de differentia inter Baronem Seu Dominum habentem hoc jus in sola ratione jurisdictionali & ex præscriptione, vel ratione dominii ipsius territorii.
•  
  PDF 61 Disc. XXXVII. Tusculana jureis pascendi. An Communitas seu particulares habentes jus pascendi in fundis & terris apertis, seu campestribus destinatis ad segetes, prohibere possint Dominis, ne sæpibus, vel foveis recingant, atque ad alium usum, puta vinearum reducant.
•  
  PDF 62 Disc. XXXVIII. Corana Clusæ. De eadem materia, An Domini, & possessores agrorum, & prædiorum apertorum seu campestrium, possint ea cum muris, & sepibus, vel foveis recingere in præjudicium juris pascendi competentis Communitati vel civibus.
•  
  PDF 64 Disc. XXXIX. Portuen. juris pascendi. De jure pascendi competente Communitati vel civibus in terris & prædiis privatorum, Et an possint simul stare quod dictum jus sit Baronis, & Domini loci, & tamen quod Communitas pro majori pretio pascua vendat. An posito dicto jure pascendi, possint particulares Domini terraru[m] & prædiorum immutare eorum statum, eaq[ue] reducer[e] ad cultura[m], sive ad prata pro sœnis colligendis, ac tali casu prohibere pascua.
•  
  PDF 67 Disc. XL. Camerinen. Attentatorum. An usus seu facultas pascendi in montibus & forestis, aliisque locis campestribus, competens Civibus & Incoolis loci, suffragetur pro animalibus exterorum, quæ per eosdem Cives & Incolas tene[n]tur in socitam, Et an dictus usus competat pro animalibus, quæ teneantur ad industriam & mercaturam. Et aliqua de privilegio seu facultate competente pro animalibus vaccinis potiùis quàm pro aliis, quodque ab istis ad alia argui non potest.
•  
  PDF 68 Disc. XLI. Spoletana juris pascendi. An Communitas facere possit Statuta adimenta vel restringentia civibus & incolis naturalem civicam facultatem pascendi cum eorum animalibus in patrio territorio, Et an in hoc suffragentur privilegia, quæ per dohanam ejus affidatis conceduntur.
•  
  PDF 69 Disc. XLII. Sabinen. juris lignandi. De usu lignandi, seu pascendi & aquandi competente Civibus vel incoli, Et an per loci Dominum prohiberi possit.
•  
  PDF 70 Disc. XLIII. Tuscanen. Pascuorum. De juribus & privilegiis Dohanæ seu Dohaneriorum in prælatione affictus seu emptionis bannitarum, aliorumque pascuorum, An talia privilegia locum habeant, ubi Communitas bannitarum, seu pascuorum domina illa vendit seu locat ejusdem loci civibus & incolis pro eorum animalium usu & commoditate.
•  
  PDF 72 Disc. XLIV. Nepesina seu Tulpharum. De iisdem privilegiis Dohanæ super prælatione in emptione bannitarum & pascuorum, nè illorum domini illa vendere seu locare possint absque Dohaneriorum requisitione, Ac de eorumdem privilegiorum limitatione in locationibus ad longum tempus, Et quandò talis dicatur locatio, ut sub hujusmodi exceptuatione cadat.
•  
  PDF 73 Disc. XLV. Romana damni infecti. Vicinus agens in suo prædio opus, per quod damnum vicino inferatur, & cautionem præbens de damno infecto, quomodò illud jam eventum reficere teneatur, Et ad quid cogi valeat.
•  
  PDF 74 Disc. XLVI. Romana expurgationis, seu damnorum, & expensarum. An vicinus agere possit contrà vicinum ad damna sibi illata à locustis seu brucis à feudo vicini provenientibus, ex eo quod illas in proprio fundo expurgare neglexit; Sive an vicino liceat propria auctoritate, ut suo damnno consuleret expurgare fundum vicini, atque ab eo expurgationis expensas repetere.
•  
  PDF 76 Disc. XLVII. Tudertina. Pecunia inventa in domo testatoris, An spectet ad usufructuarium, vel ad proprietarium, Et an in odium usufruactuari non manifestantis veram quantitatem pecuniarum, vel aliorum mobiilium, sufficiat imperfecta probatio.
•  
  PDF 77 Disc. XLVIII. Forolivien. Usufructus. De usufructu relicto hæredi & legatorio, quomodò inter eos dividatur, Et an mortuo hærede, cui datus est substitutus, intret ad favorem legatarii jus accrescendi vel decrescendi, vel potiùs portio deficiens spectet ad substitutum. De cautione præstanda per usufructuarium, & an illa non præstita faciat fructus suos. Et aliqua de consuetudine Bulgari super resolutione lagati ususfructus in alimenta, An scilivet intret etiam in socru vel in alia persona ultrà uxorem.
•  
  PDF 80 Dsic. XLIX. Eadem Forolivien, Ad intellectum textus in auth. cui relictum Cod. de vindicta viduitate tollenda, An scilicet & quandò, mulier cui relictus est usufructus sub lege viduitatis servandæ, illum percipiat in primo anno; Et an dicta lex viduitatis servandæ, illum percipiat in primo anno; Et an dicta lex viduitatis adjecta in gerundio, importare dicatur conditionem vel modum.
•  
  PDF 82 Disc. L. Firmana ususfructus. Ad consuetudinem Bulgari, An scilicet, & quando legatum ususfructus relictum uxori importet solum alimenta vel potius usumfructum formalem; quando tale legatum dicatur correspectivum, ita ut cessante causa cesset.
•  
  PDF 84 Disc. LI. Civitatis Castelli. De usufructu uxori relicto, an resolvatur in alimenta juxtà consuetudinem Bulgari, vel potius importet usumfructum informalen, Et quatenùs istum importaret, An cautio pernecesse præstanda sit, vel potius ipsius uxoris paupertas excuset; Et quando illa præstari debeat; Et an sufficiat unica per quemcumque usufructuarium generaliter præstanda,vel accedere debeat altera Mutiana; Et aliqua de diminutione ususfructus relictæ secundæ uxori cum participatione filiorum ...
•  
  PDF 87 Disc. LII. Bononien. Ususfructus. An & quando legatum ususfructus relictum uxori resolvatur in alimenta juxtà consuetudinem Bulgari, vel potiùs importet verum & formalem usumfructum. Et quando ususfructus, vel habitatio, quæ relinquuntur uxori vel alteri unà cum filiis, vel hæredibus insimul vivere debentibus cessent, si talis simultanea sequi non potest.
•  
  PDF 89 Disc. LIII. Romana Aromatariæ. Ususfructuarius rerum mobilium, quæ usu consumuntur, seu atteruntur & veterascunt, quomodò cavere debeat, an scilicet de restituendis ipsis rebus prout reperientur, vel de restituendo valorem spectato tempore incœpti ususfructus.
•  
  PDF 91 Disc. LIV. Romana Ususfructus. De usufr[u]ctuario universali hæreditatis, in qua admixta sint bona stabilia & mobilia diversarum specierum, quam cautionem præstare debeat, & quæ bona mobilia per usufructuarium finito usufructo restituenda sint in ipsa specie, & quæ in pretio seu æstimatione. Et an proprietarius invito usufructuario vendere possit bona, quæ usu non consumuntur, sed atteruntur, ut pretium investiatur, vel econversò, An id fieri vel peti opssit per usufructuarium invito proprietario.
•  
  PDF 94 Disc. LV. Romana de Pizzattis. Relicto usufructu hæredi pro medietate, & pro alia medietate extraneo, An ob hæredis incapacitatem habendi legatum, totus ususfructus accrescat legatario. Et quando de lagato ususfructus relicto participet hæres.
•  
  PDF 95 Disc. LVI. Recanaten. Hæreditatis. Usufructuarius, cui restitutæ fuerunt fortes censuum, An teneatur easdem reinvestire in alios census, ita ut sequuta resolutione ususfructus, proprietarius contrà ipsum vel ejus hæredem actonem habeat ad damna & interesse ob investimentum non factum.
•  
  PDF 96 Disc. LVII. Senen. Onus sovendi debita & onera hæreditaria an spectet proprietarium vel ad usufrumtuarium; Et quandò hic dicatur universalis vel particularis. Extinctio census an fieri possit per proprietarium sine usufructuario; Et quatenùs fiat, an valeat conventio, per quam proprietarius pro pecunia in eum obventa es restitutione sortis solvat usufructuario fructus seu usuras.
•  
  PDF 93 Disc. LVIII. Romanam Primogenituræ. Usufructuarius universalis an consequi debeat usumfructum de solis bonis remanentibus facta detractione tam legitimæ quàm æris alieni, quamvis creditores vel filii adhuc non urgeant, neque ad bonorum separationem procedatur; Et sic an commodum medii temporis ex creditorum vel filiorum negligentia resultans sit hæredis proprietarii, vel potius usufructuarii; Et de debitis hæreditariis solvendis, An illorum solutio spectet ad hæredem proprietarium vel usufructuarium.
•  
  PDF 95 Disc. LIX. Romana annuæ præstationis. Ususfructus, vel aliud jus vitalitium, An cedi possit, & quatenus de consensu proprietarii, vel dicti juris debitoris cedatur, An & ex cujus persona cessare & extingui dicatur.
•  
  PDF 96 Disc. LX. Romana Usufructus. De ususfructu legali debito patri in bonis adventitiis filii quandò cesset, præsertim ex tacito & conjecturato judicio illius, à quo bona obveniunt. Et incidenter quid sit in feudis & bois jurisdictionalibus.
•  
  PDF 98 Disc. LXI. Maceraten. Ususfructus. De eodem usufructu legali debito patri in bonis adventitiis filii, an & quando cesset, si filius est clericus, & qualis clericatus requiratur. Et an talis ususfructus locum habeat in iis quæ obveniunt in filium ex eadem dispositione, ex qua etiam pater aliquid obtinet. Et quid de bonis obventis cum vinculo fideicommissi seu primogenituræ.
•  
  PDF 103 Disc. LXII. Romana Legati, De eadem materia ususfructus legalis patri competentis in bonis adventitiis filii, An locum habeat in iis bonis; quæ obveniunt ex judicio illius testatoris, qui in eadem dispositione patrem quoque in aliquo honoravit.
•  
  PDF 106 Disc. LXIII. Bonon. Ususfructus de Pepulis. An ususfructus legalis debitus patri in bonis adventitiis filii competat in bonis fideicommisso vel primogenituræ subjectis.
•  
  PDF 107 Disc. LXIV. Eugubina Ususfructus. De eadem materia ususfructus legalis competentis patri in bonis adventitiis filiorum, an cesset ob contrariam voluntatem testatoris.
•  
  PDF 108 Disc. LXV. Romana seu Albanen. Legati. Facto legato habitationis seu hospitii in certa domo per hæredem legatario præstandi, An talis domus alienari possit cum dicto onere per emptorem adimplendo, vel potius legatarius impedire possit alienationem, ac petere sibi præstari hospitium ab ipso hærede, licitè recusando illud recipere à tertio.
•  
  PDF 110 Disc. LXVI. Romana Legati habitationis. Relicta alicujus habitatione cum hærede, an legatarius possit suum jus alteri cedere, ac domum vel partem pro ejus habitatione assignatam locare; Et an è converso hæres possit domum solitæ habitationis in præjudicium legatorii locare, seu alios ad habitandum introducere; Et de qua domo hujusmodi legatum intelligendum sit; ac aliis ad materiam &c.
•  
  PDF 111 Disc. LXVII. Romana Mansionum. Facta per donatorem vel concedentem reservatione aliquarum mansionum pro ejus habitatione, An reservatæ etiam censeantur aliæ necessariæ vel congruæ officinæ & mansiones pro familia, quamvis non exprimatur.
•  
  PDF 113 Disc. LXVIII. Senen. Iuris congrui. De Constitutione Federici Imperatoris, quæ incipit Sancimus, de jure prothomiseos, An dicatur lex Imperialis ubique attendenda tanquam lex, vel potius sit lex particularis Regnorum ustriusque Siciliæ, extrà quæ, uni est in usu, attendatur potius tanquam consuetudo, quàm tanquam lex. Et quatenus uno vel altero modo censenda sit, An illa verba, in ejus fine, per quæ Ecclesiæ negatur jus congrui, sint authentica necne; Et quomodò intelligenda veniant.
•  
  PDF 115 Disc. LXIX. Senen. Retractus. An & quando jus congrui ratione vicinitatis cpmpetens ex Constitutione Sancimus, locum habeat, ubi intermediat via, & quæ viæ species seu qualitas requiratur, ut cessate faciat vicinitatem, atque excludat jus congrui.
•  
  PDF 117 Disc, LXX. Senen. Iuris prothomiseos. An jus prothomiseos competat nence Hebræis contrà Christianos, Qua occasone gneraliter agitur, An Hebræi gaudeant in omnibus etiam cum Christianis statutis & legibus municipalibus, sive iis, quæ ex æquitate inducta vel statuta sunt. Et an promissio de vendendo importet venditionem ad effectum retractus. Et quid in concursu plurium vicinorum, cujus debeat esse potior condito, potissimè ubi in uno concurret etiam consortium.
•  
  PDF 121 Disc LXXI. Narnien. Retractus. An jus congrui competens ex statuto laicali, locum habeat in alienationibus, quæ fiunt à laico in clericum, vel è contrà, Et an tale statutum fieri possit à Civitate, vel loco regnoscente superiorem; Quem occasone agitur, an sit exorbitans & odiosum, vel potius favorabile; Et an procedat in venditionibus sub hasta.
•  
  PDF 124 Disc. LXXII. Veliterna Retractus. De concursu plurium vicinorum ad eumdem retractum rei dividuæ, vel respectivè individuæ, quis præferri debeat, Et quid ubi unus prævenit in acquirendo, An esse debeat melior conditio præoccupantis. Et de Statuto loquente de vicino in numero singulari, an conveniat ubi sunt plures vicini, ita ut numerus singularis resolvatur in pluritates.
•  
  PDF 125 Disc. LXXIII. Viterbien. Retractus. An jus congrui locum habeat in contractu permutationis quoties bona non adæquant, sed aliquid refunditur in pecunia.
•  
  PDF 126 Disc. LXXIV. Romana Prælationis. Vendita seu locata domo ad vitam, cuinam competat ejus ratione retractus vicinitatis, An venditori, vel potiùs ementi, seu conducenti ad vitam; Et cujus persona in proposito spectanda sit. Quando domus dicatur una, vel dicantur plures ad effectum juris retrahendi vicino competentis, An scilicet in toto, vel in sola parte adjacenti.
•  
  PDF 130 Disc. LXXV. Romana retractus Vineæ. An & quando cesset jus congrui ob renunciationem extrajudicaliter factam, seu declarationem, quod non habeat animum retrahendi, Et quæ verba ad hunc effectum requirantur, Et aliqua de compabilitate vel incompabilitate retractus prælativi cum coactivo, ita ut intentando unum, alteri censeatur renunciatum, necne.
•  
  PDF 132 Disc. LXXVI. Romana retractus Apotecæ. De retracto prælativo, An competat in contractu permutationis, Et an hæc adesse dicatur ubi major est pecunia quæ refunditur, quàm valor rei permutatæ. Et de termino anni à Gregoriana Constitutione retrahenti præscripto ad adimplendam formam ibi traditam, An currat pendente lite super retractu, vel potiùs ista excuset à cursu temporis.
•  
  PDF 134 Disc. LXXVII. Romana retractus de Vivaldis. De retractu ex Gregoriana Constitutione competente vicino adversus novum voluntarium emptorem, an procedat contrà alterum æquè vicinum ementem, Et an ad effectum retractus prælativi concurrere debeant eadem requisita retractus coactivi. Et aliqua de lapsu anni per eamdem Constitutionem ad retrahendum præscripti.
•  
  PDF 135 Disc. LXXVIII. Romana retractus de Procaccinis. De requisitis per Bullam Gregorianam ad retractum prælativum vel coactivum, & quæ magis in uno quàm in altero concurrere debeant.
•  
  PDF 136 Disc. LXXIX. Romana retractus Domus. De retractu coactivo competente ad domum vicinam pro domus propriæ ampliatione ad Urbis ornatum ex Constitutione Gregorii XIII. An & quandò competat necnè, Et de illius requisitis.
•  
  PDF 137 Disc. LXXX. Romana Transactionis. An retractui coactivo ad publicum ornatum competenti per Constitutionem Gregorii XIII. possit per pactum renunciari, vel potiùs ob favorem publicum renunciatione non obstante intentari possit.
•  
  PDF 139 Disc. LXXXI. Romana Recessus à retractu. An ille qui intentavit & obtinuit retractum coactivum cum solita obligatione de ædificando in forma, possit de consensu domini rei retractæ pœnitere, illamque domino restituere, vel potius invitus cogi valeat per Ædiles pro publico ornatu ad adimplendam obligationem.
•  
  PDF 141 Disc. LXXXII. Romana Inquilinatus. De retractu prælativo intentato per vicinum contra novum emptorem, qui esset rei emptæ conductor, an hic illum impediat ratione prælationis inquilino etiam competentis; Et an conductor domus, qui eam non inhabitet, dicatur inquilinus, de quo loquitur Bulla Gregoriana.
•  
  PDF 143 Disc. LXXXIII. Cracovien. Domus. De retractu coactivo competente ex dispositione juris communis Ecclesiæ seu loco sacro per text. in l. si quis sepulchrum ff. de religiosis sumptibis funerum, an procedat contra aliam Ecclesaim, Et de illius requisitis, & quando intret necne.
•  
  PDF 144 Disc. LXXXIV. Romana Pretii. In retractu per Ecclesiam seu Monasterium intentato ex privilegio legis quis sepulchrum, vel simili ad ædificium de novo ab aliquo constructum, quale pretium reficiendum sit, an scilicet quanti opus valeat, & æstimatur, vel potiùs quod est impensum; Et an ille qui retractum patitur prætendere possit damna & interesse lucri cessantis vel damni emergentis pecuniæ in opus erogatæ pro eo medio tempore.
•  
  PDF 146 Disc. LXXXV. Romana prælationis conventionalis. De retractu seu jure prælationis conventionalis, ut scilicet volens alienare ejus bona teneatur alterum præferre, An sit cessibilis in hæredes aliosque extraneos, vel potius sit personalis. Et aliqua de ejus præscriptione.
•  
  PDF 148 Disc. LXXXVI. Romana prælationis Affictus. De prælatione competente Provisori Palatii Apostolici in emptione vel affictu silvarum & locorum ad venationem destinatorum, Et quando huic prælationi censeatur renunciatum per declarationem verbalem contrariam.
•  
  PDF 150 Disc. LXXXVII. Romana Retrovenditionis. De retractu conventionali ex pacto de retrovendendo, an & quanto tempore præscibatur, Et quatenùs intret præscriptio tricennalis, an adversus illam competat restitutio in inegrum hæredi ex capite ignorantiæ, vel ex alia causa.
•  
  PDF 152 Disc. LXXXVIII. Romana Castrorum. De retractu conventionali seu jure prælationis concesso emptori rei venditæ cum pacto de retrovendendo, quatenus alteri venderetur, An competat, ubi venditor alteri cedit ipsum jus redimendi, quod scilicet in isto primus emptor præferri debeat. Et quatenus prælatio itraret in casu simplicis cessionis vel venditionis, an intret ubi tale jus cederetur ex causa transactionis.
•  
  PDF  Index Rerum Notabilium, Quæ continentur sub titulo de Servitutibus, Usufructu, & utroque retractu.
•  
  PDF  Pars Secunda De Emphyteusi. Index Argumentorum In Discvrsibvs Qui habentur in ssecunda parte hujus Libri de Emphyteusi.
•  
  PDF 1 De Emphyteusi.
•  
  PDF 1 Discursus I. Fulginaten, Domus. De investitura præventiva, seu abusiva pro quando casus devolutionis bonorum emphyteuticorum advenerit, An fieri possit per Prælatum, vel alterum Principe inferiorem, Et de rationibus illam prohibentibus. Et quatenus fieri possit, An id impediat primum emphyteutam possessorum nè suum jus alteri cedere possit, seu aliàs bona alienare; Et facta alienatione de assensu domini quisnam ex istis præferatur. Et aliqua de emphyteusi concessa viro & uxori, principaliter in gratiam ...
•  
  PDF 11 Disc. II. Alia Fulginaten Domus. De eadem materia abusiva investituræ in supplantatoionem successoris, An dicatur talis, ubi fia ab initio pluribus personis ad eorum tertiam generationem, cum hoc, quod prius una, deindè altera generatio potiatur.
•  
  PDF 13 Disc. III. Forolivien. Emphyteusis. In concurso matris & amitæ ultimi emphyteutæ, cui istarum poriùs debita sit renovatio emphyteusis ex pacto & providentia. An jus petendi renovationem sit hæreditarium, vel sanguinis & proximitatis. Et quomodo ista regulanda sit.
•  
  PDF 19 Disc. IV. Eadem. An proximiori possessoris emphyteusis ultimo morientis, renovatio concedi possit & debeat, si adhuc alia extat persona comprehensa in investitura, quæ proindè durare dicatur, subsidiariè vocata. Et aliqua de præscriptione, vel amissione juris petendi renovationem, Ac etiam de qualitate emphyteusis, an dicatur nova, vel antiqua, Et quis dicatur primus acquirens necnè.
•  
  PDF 21 Disc. V. Eugubina, seu Fanen. renovationis. An pro renovatione de necessitate concedenda per Ecclesias in aliquibus diœcesibus Status Urbini augeri possit laudemium, Et ad quam rationem istud debeatur.
•  
  PDF 22 Disc. VI. Fanen. seu Senogallien. emphyteusis. De indulto concesso per Urbanum VIII. pro aliquibus Civitatibus & Diœcesibus status Urbini super necessaria renovatione facienda, absque eo quod Ecclesia possit pro se retinere, An locum habeat, ubi prima concessio est nulla, ita ut etiam si duraret, an Ecclesia impugnari posset.
•  
  PDF 24 Disc. VII. Senogallen. bonorum. An Indultum Urb. VIII. concessum pro Statu Urbini super necessaria renovatione, locum habeat obstante pacto in contrarium. Et aliqua quæstione possessorii inter Dominum directum, & emphyteutæ successoreum.
•  
  PDF 26 Disc. VIII. Farfen. bonorum. De renovatione concedenda hæreditati ultimi morientis ad favorem creditorum, si nullus illam adeat. Et de natura bonorum emphyteuticorum Abbatiæ Farfen, Et an ea renovari possint proximioribus sanguinis ultimi morientis non habentibus qualitatem hæreditariam in præjudicium creditorum.
•  
  PDF 28 Disc. IX. Civitatis Castelli emphyteusis. De interpretatione investituræ emphyteuticæ Civitatis Castelli pro se, filiis & nepotibus masculis, & in istorum defectum pro una filia, vel nepte, quæ aliam patris habuerit hæreditatem; An scilicet importet emphyteusim ex pacto & providentia, vel potius hæreditariam seu mixtam; Et quoad vocationem filiæ fœminæ, An censeatur per vulgarem tantùm, quatenùs masculi non extent, vel etiam per speciem fideicommissariæ, quatenùs extent & deficiant. Et quid si plures ...
•  
  PDF 30 Disc. X. Senogallen. bonorum. An renovatio importare dicatur novam concessionem, ita ut agnatus proximior ultimi morientis, cui facta est renovatio, dicatur primus acquirens, ad effectum disponendi, vel obligandi in præjudicium vocatorum. Et quando concessio dicatur ex causa onerosa ad eumdem effectum, ut primus acquirens disponere possit nec nè.
•  
  PDF 31 Disc. XI. Cæsenaten. bonorum. Obventis in divisione communis patrimonii in unum ex fratribus bonis emphyteuticis, ad quæ omnes vocati sunt, istoque fratre moriente superstitibus filiis, An hujusmodi bona spectare debeant ad alios fratres, quorum respectu adhuc duret investitura, vel potiùs renovandi sint filiis morientis. Et aliqua in alio casu de eodem puncto, & de altero repræsentationis dandæ, vel denegandæ in emphyteusi.
•  
  PDF 33 Dsic. XII. Theatina renovationis emphyteuticæ. Quando dominus teneatur invitus renovare, & an renovatio fieri possit adhuc durante investitura, De emphyteuta ingrato; Et de melioramentis, vel expensis litium emphyteutæ per dominum reficiendis. Renovatio cui potius in concursa debeatur; Et an agnatus teneatur eam recipere cum conditionibus oblatis ab extraneo, vel remotiore.
•  
  PDF 35 Disc. XIII. Romana Casalis veteris. Facta concessione emphyteutica ad tertiam generationem masculinam, An talis concessio convenire possit filiæ fœminæ utpotè descendenti à masculo, ita ut verbum generationis masculinæ sufficiat verificari in persona generante, quamvis non verificetur in persona generata, vel potius in utraque generatione activa & passiva requiratur qualitas masculina.
•  
  PDF 37 Disc. XIV. Eadem Romana Casalis veteris. A cujus persona initiandæ sint, ac regulandæ generationes ad quas concessio facta est; Et in discrepantia capitula, & instrumentum, quid potius attendi debeat.
•  
  PDF 38 Disc. XV. Bononien. seu Nonantulana bonorum. An & quando in concessione ad tertiam generationem, includatur generatio activa ipsius acquirentis, ita ut restringatur ad filios & nepotos, vel potius illa non inclusa, comprehendantur pronepotes.
•  
  PDF 40 Disc. XVI. Romana domus de Capogallis. De eadem materia, an scilicet, & quando sub generationibus comprehendatur activa ipsius acquirentis.
•  
  PDF 42 Disc. XVII. Bonon. emphyteusis de Garberiis. Facta concessione alicui pro se, & pluribus nepotibus ex una filia appellativis nominibus expressis, & pro altero nepote ex altera filia, An isti nepotes vocati censeantur, & succedant in capita, vel potius in stirpes, & repræsentando quilibet eorum matrem.
•  
  PDF 44 Disc. XVIII. Romana bonorum emphyteuticorum. An in Emphyteuti Ecclesiastica, masculinum concipiat fœmininum, ita ut sub nomine filiorum & descendentium, veniant etiam fœminæ; Et quatenus regulariter non veniant, an facultas nominandi concessa in defectum generationum, operetur illarum comprehensionem; Concordia an importet novam concessionem, vel potiùs confirmationem antiquæ: Et quando primus acquirens etiam in concessione pacti & providentiæ possit disponere, & successoribus præjudicare.
•  
  PDF 46 Disc. XIX. Urbinaten. De repræsentatione an detur in emphyteusi; Et de concordia inter Episcopum & Civitatem Urbini super facultate disponendi quomodo intelligatur, Et an moriens possit in præjudicium proximioris cui ex investitura debita est successio, disponere in extraneum, vel remotiorem.
•  
  PDF 48 Disc. XX. Ravennaten. emphyteusis. De concordia Ravennaten. circà facultatem disponendi de bonis emphyteuticis, quomodo untelligenda sit, & quas concessiones illa comprehendat; Et an locum habeat cum forensibus, qui non sint cives Ravennatenses; Et quid ubi in investitura habetur ad eam relatio; Et aliqua de jure accrescendi.-
•  
  PDF 51 Disc. XXI. Ravennaten. concordiæ. De utraque concordia antiqua & moderna inita inter Civitatem Ravennæ & Ecclesiasticos, quomodo servari debeat, & quæ bona comprehendat; Et incidenter An & quando Princeps abstinere debeat à gratiis & privilegiis præjudicialibus dominis directis circa bona emphyteutica.
•  
  PDF 53 Disc. XXII. Ravennaten. emphyteusis. De renovatione emphyteutica per Ecclesiam concedenda potius proximioribus. quàm extraneis, An capienda sit cum eisdem conditionibus, quæ ab alio reperiuntur; Et de laudemio pro hujusmodi renovationibus solvendo, quomodo illud regulandum sit. Et quando illius solutio facta per unum liberet alterum.
•  
  PDF 55 Disc. XXIII. Ravennaten. seu Ferrarien. bonorum. Facta concessione emphyteutica, pro se suisque filiis, & liberis descendentibus, usque ad quem gradum extendatur. Et de Statuto Ferrariæ disponente, concessiones emphyteuticas non extendi ultra quartum gradum, An habeat liocum in bonis Ecclesiæ.
•  
  PDF 57 Disc. XXIV. Ravennaten. bonorum. De concordia Ravennatensi, ejusque intelligentia, & de jure accrescendi in emphyteusi.
•  
  PDF 59 Disc. XXV. Senogallien. bonorum. De qualitate, seu natura emphyteuticæ concessionis bonorum Montis Marciani, Et an successor; vel proximior possessoris prætendere valeat renovationem ex parte Domini necessaram; extantibus aliis in investitura comprehensis; Et quatenus agatur de casu renovationis; An masculi descendentes ex fœminis illam prætendere valeat in concursu masculorum ex masculis; Et quid in casu divisionis, an proximior ultimi possessoris, licèt remotior in ordine ad accquirentem, excludat ...
•  
  PDF 61 Disc. XXVI. Urbinaten. laudemii. De concordia Urbinatensi, & laudemio in pluribus respectivè casibus pro nova investitura, seu renovatione solvendo.
•  
  PDF 63 Disc. XXVII. Nonantulana. De qualitate emphyteuticorum Abbatiæ Nonantulanæ, & quatenus sint hæreditaria, & ad extraneos transitoria, An transire possint in Ecclesiis, Monasteria, Capitula, vel alias manus mortuas. Monasterium. an succedat in bonis emphyteuticis ex persona Monachi, qui sit de comprehensis in investitura, saltem ipsius Monachi vita durante.
•  
  PDF 64 Disc. XXVIII. Placentina emphyteusis. Emphyteusis ecclesiastica an & quando sit transitoria ad hæredes extraneos. An transire possit in manus mortuas de jure, & quid hodie servetur. Et an prohibita alienatione in Ecclesiam. vel locum religiosum, prohibitio comprehendat casum institutionis universalis, sub qua accessoriè veniant bona emphyteutica.
•  
  PDF 66 Disc. XXIX. Alia Placentina emphyteusis. An emphyteusis juxtà formulam consuetam Capituli Placentini sit merè hæreditaria, vel restricta ad solos hæredes sanguinas. An forenses dicantur potentes personæ, vel ad ficiti præstationem non idoneæ, ita ut veniant sub illis in quos per dictam investituræ formulam prohibitum est alienari.
•  
  PDF 68 Disc. XXX. Romana Casalis mediæ viæ. De natura concessionis, an scilicèt importet emphyteusim, vel locationem perpetuam ad effectum inspiciendi, an restricta esset ad solos hæredes sanguinis, vel esset transitoria ad quoscumque, etiam extraneos, Et quatenùs importaret restrictionem, an conveniat solùm illis de linea masculina; vel etiam cognatis & de linea fœminina.
•  
  PDF 71 Disc. XXXI. Romana census. Concessio facta per Ecclesiam quando dicatur emphyteusis, vel locatio perpetua, quomodò unus contractus ab alio distinguatur, & de ejus effectibus, præsertim an restringatur ad solos hæredes sanguinis, vel sit ad quoscumque extraneos transitoria, & ubi etiam agatur de emphyteusi; an & quando dicatur hæreditaria & transitoria. Et de facultate obligandi melioramenta, super quibus facto etiam casu devolutionis jus competat creditoribus, & quando sequuta devolutione melioramenta ...
•  
  PDF 75 Disc. XXXII. Romana prætensæ devolutionis. An concessio emphyteutica sit hæreditaria & transitoria ad extraneos, vel restricta ad solos hæredes sanfuinis. Si successor emphyteutæ, cui delataa est hæreditas, illam repudiet, ita ut jaceat. An fiat locus devolutioni in præjudicium creditorum, & jus habentium in bonis emphyteuticis. An valeat dispositio per emphyteutam in bonis emphyteuticis cum ordinatione fideicommissi perpetui, ex eo quod ita dicatur fieri transitus ad manum mortuam per investituram ...
•  
  PDF 77 Disc. XXXIII. Romana vineæ. An concessio importet locationem, vel emphyteusim, & quatenùs importet hanc secundam, An, & quando ea censeatur hæreditaria. Et aliqua de caducitate ob alienationem irrequisito Domino.
•  
  PDF 79 Disc. XXXIV. Romana domus de Jacobillis. An concessio importet locationem, vel emphyteusim, & quando hæc sit hæreditaria & alienabilis stante clausula ad habendum.
•  
  PDF 81 Disc. XXXV. Bononien. bonorum. Emphyteusis ecclesiastica quando sit alienabilis & transitoria ad extraneos, & de operatione clausulæ ad habendum.
•  
  PDF 83 Disc. XXXVI. Romana devolutionis seu locorum Montium. An qualitas emphyteutica cum pactis devolutionis, & prohibitionibus alienationis transeat ad loca montium acquisita cum pretio domus emphyteuticæ venditæ in vim Bullæ juris congrui, stante translatione omnium vinculorum rei emphyteuticæ in ipsa loca montium, seu pretium. Et an creditor tanquam procurator sui debitoris admitti debeat ad purgationem moræ, seu ad allegandam aliam excusationem; Et cui incumbat onus probandi durationem, vel ...
•  
  PDF 86 Disc. XXXVII. Mediolanen. devolutioni[s] domus. De probatione directi dominii ad effectum præsertim devolutionis, Et an de necessitate facienda sit per scripturam concessonibus, vel sufficiant aliæ species probationis.
•  
  PDF 89 Disc. XXXVIII. Florentina domus. Facta concessione in emphyteusim, seu perpetuam locationem ad tertiam generationem de bonis Ecclesiæ, An Rector possit Ecclesiæ præjudicium à dicta concessione antè finitas generationes recedere; Et an nolentibus filiis, vel nepotibus acquirentis in conductione vel emphyteusi continuare, competat domino actio contra primi acquirentis hæreditatem, & bona pro observantia, & continuatione concessionis.
•  
  PDF 91 Disc. XXXIX. Lunen. Sarzanen. affrancationis. An facultas affrancandid competens emphyteutæ amittatur per caducitatem incursam ratione alienationis, vel canonis non soluti, seu aliàs &c. Et aliqua circa cessantem caducitatem prætensam ratione alienationis, etiam si sit emphyteusis, & quando sit potius locatio.
•  
  PDF 93 Disc. XL. Romana devolutionis. De caducitate ob alienationem contra expressam prohibitionem ad formam pacti, An & quando sit excusabilis ob reservationem assensus Domini dire[re]cti. cum clausula, & non aliàs &c. sive ob pactum redimendi redemptione sequuta post declaratam caducitatem. Et de alia caducitate conventa etiam ex pacto, ob non solutos canones, An stante pacto expresso, evitetut mediante puratione moræ.
•  
  PDF 96 Disc. XLI. Romana domus Neophitirum. An viri negligentia in solvendo canones pro re emphyeutica mulieris in dotem causet devolutionem in ipsius mulieris præjudicium, Et quomodo huic tali casu consultum sit, vel succurratur. An remedium purgationis moræ ex æquitate canonica impediat necne translationem dominii & possessionis in dominum post incursam caducitatem, ad effectum præsertim fructuum ex ipsa emphyteutica perceptorum eo medio tempore inter cacucitatem, & petitam admissionem ad moræ purgationem.
•  
  PDF 100 Disc. XLII. Romana domus. De caducitate ob canones non solutos, & causis illam excusantibus.
•  
  PDF 101 Disc. XLIII. Romana locationis. An emphyteuta non possidens rem emphyteuticam teneatur domino ad canones, seu pensiones, & quando.
•  
  PDF 102 Disc. XLIV. Tusculana Salviani. De commoditate emphyteuticæ hypothecabili ad favorem creditorem emphyteutæ non obstante expressa prohibitione alienandi, vel obligandi ipsam rem sine assensu, Et an hujus commoditatis hypotheca sit exercibilis contrà tertium possessorem, in quem titulo singulari legitimo & dominii translativo ipsa res emphyteutica transierit cum Domini assensu.
•  
  PDF 104 Disc. XLV. Romana prætensa devolutionis somus. Impositio census, an sit species prohibitæ alienationis, ita ut per eam inducatur caducitas; Et quid de alienatione ex ausa dotis, An eumdem caducitatis effectum operetur.
•  
  PDF 105 Disc. XLVI. Florentina devolutionis. De purgatione moræ ex æquitate canonica ob canones non solutos quando intret necnè; Et an justa credulitas solutionis canonum per procuratorem, vel colonum excuset, Et an in hoc differant feudum, & emphyteusis. Sententia lata super caducitate ad favorem domini an admittat appellationem suspensivam, & quid ubi accedit Constitutio Synodalis excludens.
•  
  PDF 108 Disc. XLVII. Bonon. Bonorum emphyteuticorum de Malvasia. Concessio emphyeutica facta alteri, quàm ei, cui debita erat renovatio, An substineatur isto non reclamante, Et quid ubi uxor, cui renovatio debebatur, passa est virum investiri, An actus dicatur invalides, tanquam continens prohibitam donationem inter conjuges. Et an nova investitura alicui concessa post incursam caducitatem ob canones non solutos, verè dicatur nova, & ad quos effectus.
•  
  PDF 110 Disc. XLVIII. Romana prætensa caducitatis. An Dominus directus prohibere possit, nè emphyteusis quamvis hæreditaria transeat ad Ecclesiam, vel locum pium, etiam ad effectum vendendi, & ponendi extrà manum mortuam, quid in hoc operetur pactum. Et an illud impediat etiam detractionem melioramentorum.
•  
  PDF 111 Disc. XLIX. Romana laudemii. An pro successione ex testamento in re emphyteutica merè hæreditaria, & ad quoscumque transitoria, hæres extraneus teneatur solvere laudemium domino directo; Et an locus pius, seu manus mortua sit capax succedendi in emphyteusi etiam ad effectum retentionis, Et an tali casu teneatur ad quindennia.
•  
  PDF 112 Disc. L. Neapolitana quindenniorum. De quindenniis, quæ domino directo debentur pro re emphyteutica per manum mortuam, An debeantur ubi ab initio, directè, & immediatè concessio facta est ipsi manui mortuæ absque ejus conventione, seu reservatione, Et quomodo illa regulanda sint circa tempus, in quo præstari debeant.
•  
  PDF 114 Disc. LI. Romana prælationis. Prælatio competens domino directo an procedat in venditione sub hasta ad instantiam ejusdem domin; Et de termino duorum mensium quomodo currat.
•  
  PDF 115 Disc. LII. Bononien. seu Nonantulana bonorum de Pepulis. An in emphyteusi hæreditaria, & ad quoscumque transitoria servari debeat ordo successionis in investitura præscriptus, prohibita possessoribus facultate alienandi, seu aliàs disponendi, Vel potius idem ordo præscriptus censeatur in casu successionis ab intestato, non immutata emphyteusis natura. De transactione inita per emphyteusis possessorem, An & quando præjudicet succcessoribus ab investitura vocatis independenter, ac jure proprio venientibus.
•  
  PDF 119 Disc. LIII. Bononien. bonorum emphyteuticorum de Campeggiis. Quando per divisionem factam de re emphyteutica inter plures in investitura comprehensos, renunciatum censeatur nec nè juri de futuro competenti ratione juris accrescendi, vel successorii, deficiente uno ex dividentibus. Alienans bona emphyteutica per dvisionem in ejus portionem obventa, An censeatur alienasse tantùm suum jus emphyteuticum pro tempore suæ durationis absque præjudicio agnatorum, ita ut istis vendicationibus, non intret ...
•  
  PDF 124 Disc. LIV. Romana reductionis canonis. An & quando emphyteuta ex rei emphyteuticæ diminutione petat canonis, seu alterius responsionis diminutionem, quæ sibi concedenda sit.
•  
  PDF 126 Disc. LV. Romana canonum. An pro canonibus competat via executiva contra tertium possessorem rei emphyteuticæ.
•  
  PDF 127 Disc. LVI. Romana devolutionis domus Silice. De identitate rei emphyteuticæ, ejusque confinium in casu devolutionis, & emphyteuta confundente confines & commiscente alia bona, jus competat domino vindicandi totum.
•  
  PDF 129 Disc. LVII. Hostien. vineæ. An legitimus legitimatus aliàs quam per matrimonium, sit capax emphyteusis ecclesiasticæ, vel per viam successionis, vel saltem per viam nominationis, quæ de quocumque extraneo per patrem morientem fieri poterat, ita ut habens facultatem nominandi quemcumque, possit nominare illegitimum. Et de Bulla PII V. contra illegitimos.
•  
  PDF 130 Disc. LVIII. Romana concursus creditotum. De concursu creditorum emphyteutæ in pretio rei emphyteuticæ habentis prohibitionem alienationis & hypothecationis sine assensu Domini, An creditores posteriores cum assensu habeant necnè potioritatem adversus anteriores, qui illo careant.
•  
  PDF 133 Disc. LIX. Mediolanen. devolutionis. De interdicto, seu remedio possessori retinendæ; quod vulgò manutentionis dicimus, cuinam competat, An domino, vel emphyteutæ pendente lite super devolutione ob lineam finitam; Et quatenus competat emphyteutæ, An eo defuncto competat ejus hæredi, Et an huic suffragetur possessio retenta per conductorem; Et de alio remedio adipiscendæ, quod vulgò dicimus immissionis; Et incidenter aliqua de qualitate emphyteusis ecclesiasticæ, An concessa pro ...
•  
  PDF 136 Disc. LX. Romana domus in burgo. De præscriptione juris emphyteutici, An & quando intret, ita ut tertius possessor, concurrentibus præscriptionis requisistis, reddatur tutus à devolutione.
•  
  PDF  Index Rerum Notabilium, Quæ continentur sub titulo de Emphyteusi.
•  
  PDF 1 De Locatione Et Conductione.
•  
  PDF 1 Discursus I. Romana Defalchi. De Defalco, seu remissione pensionis competente conductori ob damnum causatum ab impedimento pestis, quale damnum in proposito requiratur, & quid operetur pactum super eadem remissione conventum.
•  
  PDF 4 Disc, II. Romana Restauri. De eadem materia Restauri, seu remissione pensionis faciendæ conductori alicujus officii, in quo acta judicialia fiant, ob calusuram Tribunalium ex causa pestis.
•  
  PDF 5 Disc. III. Romana Affictus Officij. Conductori officii notariatus an competat defalcum, seu remissio pensionis ex eo quod per Superiores prohibeatur Officiali actitare illas causas, quæ prius agere solebat; Et quando renunciatio juri petendi defalcum cum susceptione omnium casuum obstet nec ne conductori; Et an hæc exceptio retardet processum executivum obligationis Cameralis, vel alterius pacti executivi pro solutione pensionis.
•  
  PDF 7 Disc. IV. Romana Affictus, seu Defalchi. De defalco, seu remissione pensionis competente ratione damni proveniente an edacitate locustarum, seu bruchorum; Et an competat, ubi conductor renunciando exceptioni defalchim in aliquo casu se remsit arbitrio locatoris, quomodo hæc remissio in arbitrium intelligenda sit.
•  
  PDF 8 Disc. V. Ferrarien. Computorum. De defalco conductori ex impedimentis provenientibus, partim ex casu, & partim ex culpa, seu facto locatoris, quomodo in una, & quomodo in altera impedimenti specie attendendum sit damnum, & respectivè facienda remissio.
•  
  PDF 9 Disc. VI. Perusina remißionis Pensionis. An in Locationibus seu Appaltibus bonorum & jurium Communitatum Status Ecclesiastici, conductores petere possint defalcum, quamvis illius requisita concurrerent, stante Bulla Clementis VIII. noncupata Boni Regiminis, quæ id prohibet. Et de aliquibus aliis punctis eamdem materiam remissionis pensionis conernentibus.
•  
  PDF 11 Disc.VII. Romana Incendj. Conductor seu Inquilinus domus; An & quando teneatur de casu incendii domus conductæ, vel potiùs damno locatoris casus cedere debeat.
•  
  PDF 13 Disc. VIII. Romana Incendij de Porta. De eadem materia discursus præcedentis, A nscilicet & quando conductor teneatur de incendio domus conductæ, vel alio casu.
•  
  PDF 14 Disc. IX. Romana Incendij. De eadem materia, de qua in præcedentibus; An scilicet, & quando conductor teneatur de incendio domus conductæ. Et quando Dominus de facto famuli.
•  
  PDF 15 Disc. X. Romana Reædificationis. An Hebræus conductor ad longum tempus teneatur de ruina domus conductæ in toto vel in parte, itaùt eam reficeree debeat, vel potius id cedat periculo locatoris.
•  
  PDF 17 Disc. XI. Bononien. Mercium. Locator operarum si aliquam rem vehendam suscipit, an teneatur de illius peremptione, vel deterioratione ex aliquo casu contingente; Et de qua culpa locator, vel conductorr teneatur.
•  
  PDF 18 Disc. XII. Romana Restitutionis Bulli. An suscipiens merces vehendas de uno loco ad alterum sub lege, ut certæ personæ consignaret, teneatur de illarum amissione resultante ex condignatione, facta personæ minùs fidæ, seu alteri, quàm ei, de qua mercium Dominus seserat.
•  
  PDF 20 Disc. XIII. Massana, seu Plumbinen, damnorum. De eadem materia locatoris operarum quam culpam præstare teneatur, & an tenatur ad casum ex aliqua præcedenti culpa exortum.
•  
  PDF 21 Disc. XIV. Romana Locationis de Cavetanis. Combusta vel aliàs collapsa in toto, vel in parte domo locata, itaùt conductor in ea habitationem continuare non potuerit, atque locatore eam in pristinum restituente; An teneatur conductor ad continuationem pro toto tempore convento, vel potiùs ex dicto casu contractus remaneat resolutus.
•  
  PDF 22 Disc. XV. Romana Apothecæ. Destructa de mandato superioris apotheca locata, & alia sub diversa structura & situ loco antiquæ subrogata; An contractus durare dicatur, & conductor teneatur perseverare in nova apotheca subrogata.
•  
  PDF 23 Disc. XVI. Romana Locationis Fœnilis. Expirata locatione per disdictam ab eodem locatore, vel singulari successore factam cum protestatione non recusandi personam conductoris, sed pro consequendo majorem, & consuetam pensionem, si locatore non urgente, conductor de facto per aliquod tempus in rei conductæ possessione continuet, qualis pensio præstari debeat, an conventa, vel potiùs major, quæ prius solvi consueverat.
•  
  PDF 25 Disc. XVII. Romana Nivis. An & quando contractus locationis & conductionis resolvatur ob non solutam pensionem; Et quando in eo dicatur adesse pactum resolutivum, & per quæ verba istud inductum censeatur. Et quando cesset locatio ob culposum factum conductoris, quia rem non colat, vel aliàs malè in ea se gerat.
•  
  PDF 27 Disc. XVIII. Assisien. affictus. An & quando contractus locationis & conductionis resolvatur ob non implementum; Et quando istud dicatur stare à parte antea tanquam conditio impeditiva perfectionis contractus, vel à parte postea tanquam modus resolutivus.
•  
  PDF 29 Disc. XIX. Ferrarien. affictus. An inter duos conductores insimul contendentes de affictu, & possessione rei conductæ intret via executiva, vel potiùs agendum sit ordinariè. De disdicta quando dicatur legitimè facta, ut non intret reconductio in casu non factæ disdictæ conventa. Et de resolutione locationis ob pensiones non solutas, vel pacta non servata.
•  
  PDF 32 Disc. XX. Romana locatonis apothecæ. De disdicta, an facienda sit personaliter, vel sufficiat facta domi: Et ubi per mensem antea facienda est, quomodo mensis sit co[m]puta[n]dus; An scilicet naturalis, proùt currit, vel potiùs pro spatio 30. dieru[m]. Et an conductor possit sublocare accedente pacto prohibitivo sine licentia locatoris: Et quatenus id sequatur, an & quando actus valeat.
•  
  PDF 34 Disc. XXI. Romana locationis Casalis del Nero. De eadem materia disdictæ, quando dicatur benè, vel malè facta, & posito, quod esset valida; An & quando per actus contrarios censeatur ab es recessum, & tacitè inducta reconductio. Et aliqua de locatione bonorum Ecclesiæ ultra triennium, an & quando substineatur.
•  
  PDF 36 Disc. XXII. Bojanen. seu Neapolitana affictus. An substineatur locatio bonorum Ecclesiæ ad triennium cum pacto, ut non facta disdicta intra certum terminum, & in certo determinatio loco, seu modo, censeatur renovata pro alio triennio, & sic successivè de triennio in triennium; Et an disdicta sequuta præter formam conventionis sufficiat ad liberandum ab obligatione reconductionis.
•  
  PDF 38 Disc. XXIII. Beneventana affictus. An conductor generalis alicujus Abbatiæ, vel Universitatis bonorum teneatur stare locationi particulari alicujus membri, seu prædi priùs factæ per locatorem; Et an ex hoc detur conductori adversus locatorem actio; Et aliqua de locatione facta per administratorem bonoru[m] Ecclesiæ; An valeat & duret post ejus cessata[m] administratione[m].
•  
  PDF 40 Disc. XXIV. Romana locationis Caslis. An & quando successor in fideicommisso teneatur stare locatione factæ per hæredem gravatum, seu prædecessorem fideicommissarium, vel ejusdem gravati hæredem.
•  
  PDF 41 Disc. XXV. Ravennaten. affictus. An & quando successor in beneficio, vel prælatura stare teneatur locationi factæ per prædecessorem; Et quatenus non teneatur, an econvero conductor possit recedere, ac nolle continuare cum successore.
•  
  PDF 43 Dsic. XXVI. Romana appaltus. Accipiens appaltum pro se & personis ab eo nominandis, an possit ex intervallo in præjudicium ejus creditorum facere nominationem; Et quando hæc dicatur fieri in executionem voluntatis ab initio habitæ, vel potiùs continere novam voluntariam cessionem.
•  
  PDF 45 Disc. XXVII. Romana participationis. Appaltator vectigalium & jurium fisci; An possit sibi assumere socios & participes, & quatenus assumat; An assumpti dicantur conductores & socii appaltus, vel potius participes tantùm utilium, & damnorum. Et quam actionem adversùs hujusmodi admissos locator habeat.
•  
  PDF 47 Disc. XXVIII. Romana pertinentiæ satorum. An feminatum per conductorem in agro conducto, præter, vel contra formam conventionis, & in tempore quo feminare non licebat cedat ad commodum locatoris, vel potiùs huic solùm competat actio ad interesse.
•  
  PDF 48 Disc. XXIX. Romana locationis domus. Sub locatione domus, An veniant illius partes exteriores, & an eas ad diversos usus quam habitationis inquilinus sublocare possit, vel potiùs usus & utilitas partium exterioru[m] pertinea[n]t ad locatore[m].
•  
  PDF 50 Disc. XXX. Romana officij. Possidens cum alio rem com[m]unem & socii portione[m] ad certum determinatum tempus conducens; An finito tempore, & in posessione, ac usu perseverans, censeatur reconduxisse, itaùt intret dispositio textus in l. item quaritur §. qui impleto ff. locati.
•  
  PDF 51 Disc. XXXI. Romana de Rosemino. An inquilinus, qui domum communem à duobus sociis conduxit, liberationem obtineat ab uno ex eis, qui clavium restitutionem recepit, eumque à conductione liberavit.
•  
  PDF 51 Disc. XXXII. Placentina pecuniaria. An conductor sublocans rem conductam de consensu locatorum, vel saltem unius ex eeis, eam pro communi possidentiu[m], consequatur liberatione[m], itaùt subconductor fiat conductor principalis.
•  
  PDF 53 Disc. XXXIII. Romana Hebræorum. Obligante motu proprio Alexandri VII. Universitatem Hebræorum ad suscipiendum in se locationes domorum in Ghetto existentium, quæ remaneant vacuæ & sine conductore pro consueta pensione; An attendi debeat antiqua pensio conventa, vel moderna, quam ultimo tempore subinquilinus efficiatur inquilinus; Et an dictus motus proprius locum habeat ubi domo locata, diruta & reddita inhabitabili, illa ex integro constructa est sub diversa structura.
•  
  PDF 55 Disc. XXXIV. Romana inquilinatus. An à decreto de evacuando detur appellatio suspe[n]siva; Et de jure inquilinatus, an & quando sit cessibile, vel transeat cum venditione, seù cessione negotii in domo, vel apotheca existentis; Et quandò subinquilinus fiat inquilinus.
•  
  PDF 58 Disc. XXV. Romana refectionis. De decreto Camerali loquente de inquilino, cui conveniat, & quis de jure dicatur inquilinus. Et quando tale decretum locum habeat; Ac de onere refectionis rei co[n]ductæ cui incumbat; Et quando quis invitus cogatur perseverare in locatione.
•  
  PDF 59 Disc. XXXVI. Romana restitutionis. Fidejussor conductoris ad certum tempus; An & quando teneatur pro tempore prorogato; Et quatenus ejus obligato cum tempore determinato expiret quoad solutionem pensionis; An adhuc durare dicatur pro restitutione rei locatæ.
•  
  PDF 60 Disc. XXXVII. Mediolanen. An locatori danda sit manutentio in quasi possessione exigendi pensionem adversus conductore[m] prætendentem expiratam esse conductionem, proindeque ad solutionem amplius non teneri; Et de manutentione concedenda locatori adversus conductorem non controvertentem expirationem locationis sed excipientem de retentione pro melioramentis.
•  
  PDF 61 Disc. XXXVIII. Romana locationis, seu Salviani. An credito immissus in Salviano locare possit bona Ecclesiæ ultrà trienniu[m]. Et an debitor stare teneatur locationi factæ per creditorem ut suprà in salviano immissum pro tempore quo ejsdem creditoris jus cessavit, quia sequuta sit satisfactio.
•  
  PDF 62 Disc. XXXIX. Romana pensionis domus. Bona aliena invecta & illata in domus conducta[m]; An sit obligata pro pensione; Et quatenus non, An locator actionem habeat de utili in rem verso contra bonorum dominum pro illorum custodia & conservatione.
•  
  PDF 63 Disc. XL. Spoletana. Quomodo computari debeat mensis in conventionem deductus pro disdicta facienda per nolentem in contractu continuare, an scilicet debeat esse 30. dieru[m], vel 31. seu alias ut naturaliter currit.
•  
  PDF 64 Disc. XLI. Viterbien, locationis. Emens subhasta anteneatur stare locationi factæ per debitorem, vel ejus hæredem.
•  
  PDF 65 Disc. XLII. De materia defalchi, seù remissionis pensionis ob immutatum rei statum, undè appaltus diminutionem passus est, quando huic remissioni obstent pacta præcise illam restringentia ad certos casus; Et quando dicatur deficere rei substantia, vel damnum provenire facto locatoris, itaut sub renunciatione non comprehendatur, vel sufficiat damnum etiam non intolerabile.
•  
  PDF 68 Disc. XLIII. Romana lignorum, An valeat pactum, ut conductore silvæ ceduæ non auferente ligna intra terminu[m] præfixum, ille per eum amittantur, atq[ue] cedant co[m]modo locatoris. Pœna conventionalis an hodie exigatur ultra id quod interest. Pacta pœnalia & exorbitantia, an censeantur repetita, vel veniant sub generali relatione ad aliam scripturam.
•  
  PDF 70 Disc. XLIV. Terracinen. appaltus. An priori conductori competat prælatio adversus majorem oblatorem post perfectum appaltum admissum; Et quatenus hæc prælatio concedatur; An hic dicatur novus appaltus, itaut evanuisse dicantur subappaltus, vel aliæ conventiones, quæ circa primum cum tertio initæ sint.
•  
  PDF 71 Disc. XLV. Romana usus proprij. Ad materiam textus in l. Æde C. locati, quandò scilicet locator durante tempore contractus ob necessitate[m] usus proprii conductore[m] expellere possit.
•  
  PDF 72 Disc. XLVI. Veliterna appaltus furni. An & quando Communitati competat privilegium addictionis in diem in contractu locationis, itaut ab eo ratione melioris oblationis recedi valeat; Et de solemnitatibus requisitis pro validitate affictuum, seù appaltuum bonorum & jurium Communitatis.
•  
  PDF 74 Disc. XLVII. Cusentina affictus. De locatione alicujus Universitatis bonorum facta ad triennium sub pacto, ut locatore inveniente quandocumque meliorem oblatorem, liceret illum admittere, & à contractu recedere, si id sequatur circa finem anni & post recollectos à conductore fructus; An contractus resolvatur ab initio, itaut fructus sint per conductorem restituendi necnè; Et de materia pacti addictionis in diem.
•  
  PDF 75 Disc. XLVIII. Tiburtina affictus calcarearum. De eadem materia, de qua supra disc. 43. An scilicet conductor teneatur solvere integram pensionem, quamvis non perceperit statuto tempore integros fructus in contractum deductos, quos amplius percipere non possit.
•  
  PDF 77 Disc. XLIX. Romana affictus magazeni. An dominus horrei, seù repositorii salis, qui illud locaverat prædecessori salariæ appaltatori aliquam actionem habeat contra successorem in appaltu pro pensione ejusdem repositorii, ex eo quod habeat in manibus salem à priori Appaltore restitutum, ibi conservatum.
•  
  PDF 79 Disc. L. Romana prælationis. Ad materiam textus in l. congruit C. de locat. prædior. civilium lib. II. super prælatione antiquo conductori concedenda; An locum habeat in bonis Ecclesiæ, vel privatorum, & pendente controversia inter duos conductores, cui debeatur manutentio.
•  
  PDF  Index Rerum Notabilium, Quæ continentur sub titulo de Locatione, & Conductione.
•  
  PDF  Appendix Ad Eumdem Indicem De Locat. Et Conduct.
•  
  PDF  De Locatione Et Conductione Index Argumentorum In Discursibus.
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Back cover
•  
  PDF  Spine
•  
  PDF  Vorderschnitt
•  
  PDF Tomus III. Tractatvs Qvarti. Tractatus Primi Pars I. de Usuris, & interesse, Pars II. de Cambiis, Pars III. de Censibus, Pars IV. de Societatibus Officiorum
•  
  PDF  Title page
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Leerseiten
•  
  PDF  Title page
•  
  PDF  Rev. Cameræ Apostolicæ Tribunali. Joannes Baptista de Luca Felicitatem.
•  
  PDF  Index Argumentorum Quæ in hoc Libro de Usuris, & Interesse continentur.
•  
  PDF  Index Cavsarvm Hoc Titulo de Usuris, & Interesse, ordine alphabetico per Diœceses dispositus.
•  
  PDF 1 De Usuris Et Interesse.
•  
  PDF 1 Disc. I. Firmana. De contractu trino, seu de tribus contractibus, societatis, assecurationis sortis, & assecurationis lucri, An eodem tempore cum eadem persona celebrari possint; Et quid ubi dicti tres contractus non exprimuntur, sed datur simpliciter pecunis sub certo lucro; An subintelligantur pro eodem lucro sustinendo.
•  
  PDF 5 Disc. II. Tusculana societatis seu locationis. De Bulla Pii V. super prohibita societate animalium ad capitale salvum, an & quando locum habeat, necnè. Et de eodem contracatu trino, seu concursu trium contractuum, societatis, assecuratoinis fortis, & assecurationis lucri, quando substineatur. Et quid in contractu locationis, in quo conductor suscipiat in se casum seu periculum rei locate.
•  
  PDF 8 Disc. III. Romana nautici fœnoris. De nautico fœnore, seu cambio maritimo, quando & quomodo substitat. nec ne, ad materiam & intellectum textus in cap. naviganti de usuris; Et quando dicatur continere societatem, & sic contractum diversum ab illo, de quo in dicto cap. naviganti.
•  
  PDF 10 Disc. IV. Romana locationis Venæ ferri. An & quando mixtura mutui veri, vel interprætativi reddat usurarium contractum locationis & conductionis, sive emptionis & venditionis, vel similem &c. Et quomodo in dictis contractibus locationis & conductionis, vel emptionis & venditionis cadat usura. Et an mutuum necessarium, quia nempe promittat quis & se obliget certam summam mutuare, vel an aliis mutuari facere, reddat licitas accessiones, vel aliud lucrum, & excuset an usura.
•  
  PDF 12 Disc. V. Romana cessionis usurarum. An Christianus cessionarius Judæi exigere possit usuras Judaicas, quæ per ipsum Judæum cedentem à debitore invito, etiam in judicio exigi possent; Et an usuræ Judæorum excedere possint duplum sortis.
•  
  PDF 15 Disc. VI. Romana usurarum Iudaicarum. An Princeps sæcularis, vel etiam Summus Pontifex possit usuras Hebræis permittere, vel teneatur prohibere; Et quatenùs dicta promissio fieri valeat, An illarum reductioni seu moderationi locus esse debeat necnè; er generaliter de ista materia usurarum Judaicarum earumque reductionibus de præterito.
•  
  PDF 18 Disc. VII. Romana Pignorum. An & quan[d]o usuræ Hebræorum exigi possint ultrà terminum 18. seu respectivè 21. mensium, intrà quorum spatium per capitula statutum est pignora vendi debere, ac usuras amplius non currere. Et an bonis alienis per non Dominum oppignoratis, possit Dominus ea vindicare à bancherio Hebræo non restituta pecunia, pro qua oppignorata sunt, cum usuris.
•  
  PDF 21 Disc. VIII. Tyburtina Castri S, Angeli. De pacto legis commisssoriæ, ut creditor, certo casu, vel conditione contingente remaneat pignoris Dominus, An & quando dicatur usurarium & invalidum, vel potius subsistat.
•  
  PDF 23 Disc. IX. Romana seu Reatina dotis. De contractu antichresis, & ut vulgò dicitur, ad gaudendum, An & quando dicatur validus vel respectivè fœneratitius. Et de effectibus exinde resultantibus imputationis fructuum in sortem ac aliis.
•  
  PDF 25 Disc. X. Romana fructuum census. De conclusione, quod ubi valor pignoris non esxcedit creditum, fructus non imputentur in sortem, sed creditor eos faciat suos, an & quando procedat.
•  
  PDF 27 Disc. XI. Prænestina simulationis contractus. De duplici contractu contemporaneè celebrato, emptionis & venditionis cum pacto redimendi, ac locationis & conductionis, quia nempe vendat quis rem suam alteri cum pacto redimendi, & unico contextu eam conducat sub annua pensione, qui contractus livellarius, seu vulgò patto á franchire dici solet, an censeatur licitus, vel potius usurarius.
•  
  PDF 29 Disc. XII. Savonen. Pecuniaria. De probatione solutionis usurarum facienda per debitorem, ad effectum illas imputandi, quomodò desideretur, Et de differentia probationis inter casum Imputationis, & alterum repetitionis; Et an creditor licitè usuras retineat ratione interesse lucri cessantis; Et aliqua de compromisso super usuris, an fieri possit laicum, sive laudum arbitri possit eas canonizare; Et quid de transactione super eisdem usuris inita; Et an utilitas debitori resultans ex mutuo reddat licitas ...
•  
  PDF 37 Disc. XIII. Romana imputationis fructuum. An fructus, seu accessiones voluntariè & absque pacto solutæ pro credito pecunario sint licit, ita ut non extenuent sortem, Et de circumstantiis dictam perceptionem licitam reddentibus.
•  
  PDF 38 Disc. XIV. Esina Census. De interesse damni emergentis, An & quando per creditorem à moroso debitore exigatur licitè & citrà usuram, etiam sine requisitis desideratis per dec. 2. Mohed. de usuris.
•  
  PDF 41 Disc. XV. Viterbien. Transactionis. An sint licitæ vel respectivè usurariæ accessiones, quas donator quantitatis donatario pendente solutione promisit, ac solvit. Et quid de accesionibus pro pretio alicujus mercemonii seu negotiationis, An & quandò intrent fructus recompensativi juxtà terminos textus in l. curabit Cod. de action. empt. Et an substineantur accessiones solutæ pupillo, vel minori per ejus majorem conjunctum, qui de jure esset, seu esse deberet ejus legitimus tutor, seu curator.
•  
  PDF 43 Disc. XVI. Fulginaten. Pecuniaria. De eadem materia discursus præcedentis, An scilicet & quando debeantur, seu in conventionem deduci possint fructus, vel accessiones pro pretio mercium, vel tabernæ ad terminos in l. curabit C. de action. empti.
•  
  PDF 46 Disc. XVII. Baren. Census. De eadem materia fructuum recompensativorum pro pretio rei venditæ ad terminos text. in l. curabit C. de action. empti. Et quatenus illi sint regulariter debiti, quia de pretio rei fructiferæ exigantur, An taxari possint ad majorem taxam seu rationem, quàm ipsius rei fructus importent, Et si solvantur in excessu, An & quando intret imputatio in sortem, eaque extincta competat repetitio indebitè soluti, Et de differentia imputationis & repetitionis in debiti, & an in hoc bona ...
•  
  PDF 50 Disc. XVIII. Lucana. An & quandò fructus vel usuræ conventæ pendente solutione pretii rei fructiferæ, possint excedere ipsius rei fructus. Et quid ubi de tempore conventionis adæquarent, sed postea accidentaliter ipsius rei fructus diminuti sunt.
•  
  PDF 53 Disc. XIX. Senen. seu Florentina. An interesse per emptorem debitum ratione pretii non soluti excedere possit ipsius rei venditæ fructus; Et quid ubi emptor non est in mora.
•  
  PDF 55 Disc. XX. Esina Fructuum. De eodem puncto, An fructus debiti per emptorem pendente solutione pretii excedere possint, tanquam damna & interesse, fructus ipsius rei, quia nempè conventum fuerit, ut ex pretio extinguerentur census, vel alia debita usuraria venditoris ad majorem rationem; Et quid ubi emptor justam non solvendi causam habuit, ob litem, vel molestias sibi illatas.
•  
  PDF 57 Disc. XXI. Neapolitana Pecuniaria. De fructibus recompensativis pro preto rei fructiferæ, An possint à principio conveniri & taxari ad certam summam, Et quandò hæc dicatur justa, vel excessiva.
•  
  PDF 59 Disc. XXII. Ravennaten. Fructuum. An fructus recompensativi debiti ex æquitate l. curabit penedente solutione pretii rei fructiferæ, debeantur, si emptor per Judicis sequestrum, vel inhibitionem impeditus fuit nè solveret.
•  
  PDF 61 Disc. XXIII. Senen. Fructuum. An emptor. incujus facultate positum fuit, post lapsum certum terminum conventionalem deponere pretium penes publicum officialem, vel etiam penes se ipsum tanquam depositarium ad sui electionem, cum pacto, ut etiam in casu electionis de se ipso, ad aliquos fructus non teneatur, remaneat à dictorum fructuum cursu liberatus, eo ipso quod dictus terminus expiravit, absque alia interpellatione, vel declaratione quod retineret in titulum depositi.
•  
  PDF 63 Disc. XXIV. Pistorien. Fructuum. Demandata per judicem adjudicatione aliquorum bonorum debitoris ad favorem creditoris, si posteà idem debitor, vel ejus hæres eadem bona vendat dilata solutione pretii sub conditione fructuum recompensativorum, An isti debeantur creditori, vel potius cedant ad commodum debitoris ejusque hæreditatis.
•  
  PDF 65 Disc. XXV. Romana Interfuriorum. An & quando emptori debeantur fructus recompensativi ad terminos l. curabit pro pretio soluto venditori, qui rem bnon tradidit.
•  
  PDF 66 Disc. XXVI. Romana pacti. An valeat, vel potus usurarium censendum sit pactum, per quod emens rem fructiferam dilata pretii solutione sub conventione fru[ct]uum recompensativorum, prohibeatur ad certum tempus restituere sortem, atque se eximere à dictis fructibus; Et aliqua de fructibus prædiorum urbanorum, quomodò illi calculandi sint, ad effectu[m] regula[n]di fructus recompensativos pretii.
•  
  PDF 68 Disc. XXVII. Romana Fructuum. Si emptor deposuit pretium, & deinde ex nova conventione illud in toto vel in parte ad eum pervenit ex causa depositi, An pro eo tempore, quo habuit pretium in manibus, teneatur ad usuras recompensativas; Et aliqua de taxa fructuum bonorum feudalium, vel jurisdictionalium discretivè allodialibus.
•  
  PDF 70 Disc. XXVIII. Nepesina. An conveniri possit de fructibus recompensativis pendente solutione quantitatis promissæ per transactionem initam ratione litis vertentis super bonis stabilibus fructiferis.
•  
  PDF 72 Disc. XXIX. Marsicana Legati. An & quano pro legato quantitatis debeantur per hæredem morosum usuræ seu accessiones, præsertim ubi agitur de legato ad favorem Ecclesiæ vel piæ causæ, Et quando in his legatis intret ratio interesse lucri cessantis, vel damni emergentis.
•  
  PDF 74 Disc. XXX. Neapolitana Legati. De eadem materia usurarum, seu fructuum pro legato quantitatis ad favorem Ecclesiæ, vel piæ causæ, Et quatenus non debeantur, an de facto & voluntariè soluti ipsius Ecclesiæ Administratoribus imputentur in sortem ad effectum illam extenuandi necnè.
•  
  PDF 76 Disc. XXXI. Florentina fructuum legati. De usuris legati consitentis in quantitate, An debeantur legatario conditionali, cujus jus ex subsequutis resolutum sit, si pecunia interim fuerit per hæredem investita in bona fructifera.
•  
  PDF 78 Disc. XXXII. Taurinen. Donatore reservante certam pecuniarum quantitatem à donatario sibi, vel alteri solvendam, an possit conveniri de usuris, vel accessionibus, dictæ pecuniæ solutionis pendente præstandis, & an licitè exigi possint, quod influit etiam ad materiam fructuum recompensativorum.
•  
  PDF 80 Disc. XXXIII. Ianuen. De eadem materia usurarum ex legato, An debeantur, ubi agitur de lagato facto per patrem filiæ vel nepti in causam dotis præstandæ tempore nuptiarum.
•  
  PDF 81 Disc. XXXIV. Hortana Spolii. De requisiti ad damna & interesse passa per fidejussorem petentem illorum refectionenm à principali debitore, & quandò fidejussor possit sumere pecuniam sub usuras vel ad interesse in damnum principalis.
•  
  PDF 83 Disc. XXXV. Papien. Pecuniaria. De transactione super usuris, An & quandò attendatur in præjudicium ipsius transigentis; Et quid in præjudicium tertii, puta secundi creditoris opponentis creditori anteriori extinctionem debiti cum imputatione usurarum; Et aliqua de interesse damni emergentis.
•  
  PDF 86 Disc. XXXVI. Romana Sponsionis. An dicatur usurarius contractus, per quem dentur bona, sub obligatione solvendi eorum valorem in duplo, seu aliàs excessivè, quando emptor uxorem duxerit, seu aliquam dignitatem obtinuerit, quodque aliàs ad nihil teneatur; Et quatenus contractus non sit usurarius; An & quando ex alia ratione sit infectus, & prohibitus, Et generaliter de materia sponsionum.
•  
  PDF  Index Rerum Notabilium, Quæ continentur sub titulo de Usuris & Interesse.
•  
  PDF  Pars Tertia De Censibus. Index Argumentrum In Discursibus, Qui habentur in hoc quinto Libro de Censibus.
•  
  PDF  Index Cavsarvm hoc Titulo de Censibus, ordine alphabetico per Diœceses dispositus.
•  
  PDF 1 De Censibus.
•  
  PDF 1 Disc. I. Oppiden. Census. De pacto rescissorio instrumenti censualis, & facultate repetendi sortem principalem ob non solutionem fructuum statutis temporibus, An improbetur per Bullam Pii V. & quatenus sic, An vitiet contractum, vel solum vitetur pactum. Et an Bulla prædicta PII V. sit recepta, vel servari debeat in omnibus in Regno Neapolitano.
•  
  PDF 7 Disc. II. Tranen. Census. De nullitate census creati ex fructibus alterius census, An procedat solùm ex Bulla Pii V. vel etiam de jure communi, & ex infectone usuraria, ita ut census mereatur sanationem necnè.
•  
  PDF 9 Disc. III. Baren, Census. De sanatoria concessa per Signaturam cum clausula arbitrio Rotæ, denegata ex eo quod tardè petita esset post latas sententias super census invaliditate, per quas quæsitum dicitur jus debitori, ideoque non cencedenda.
•  
  PDF 11 Disc. IV. Sabinen. Census. De forma pecuniæ numeratæ per Bullam Pianam in censuum creatione præscripta, num impleatur per cedulam bancariam, sivè per ordinem directum banco.
•  
  PDF 12 Disc. V. Spoletana. Si in matrice seù originali imbreviatura instrumenti censualis reperta inter rogitus notarii mortui, non exprimatur servatam esse formam Bullæ Pianæ; Ad id per notarium successorem in extensione instrumenti suppleri possit; Et an forma prædicta quamvis in instrumento non expressa probari possit per testes, vel aliàs extrinsecas probationes.
•  
  PDF 13 Disc. VI. Urbevetana Census. De nullitate census ex defectu fundi censiti certi, quia esset impositus super bonis aliquorum Castrorum in genere; Et an hæc exceptio impediat creditorum agentem in judicio executivo. vel in altero manutentionis.
•  
  PDF 14 Disc. VII. Romana Census. An census creari possit super domo construenda cum pecuniis ad censum traditis, ita ut de tempore creationis fundus censitus fructifer; & capax non sit in rerum natura. Et de impositione census sapiente veram alienationem, proindeque cadente sub extravaganti Ambitiosæ.
•  
  PDF 16 Disc. VIII. Romana seù Farfen. Census. An super re emphyteutica ad certas generationes concessa imponi possit census, ita ut ex isto debeantur fructus nec ne.
•  
  PDF 17 Disc. IX. Romana pecuniaria seù census vitalitii. De validitate vel invaliditate census vitalitii ob defectum fundi capacis; Et an hujusmodi census subjaceat Bullæ Pii V. super necessitate fundi fructiferi, & capacis, vel dari possit census personalis. An per mortem creditoris fiat locus lucro sortis principalis, ubi debitor ex parte sua non implevit promissa, Vel potius ex capite non implementi cesset lucrum; Et de aliis ad materiam census vitalitii.
•  
  PDF 20 Disc. X. Prænestina Census. An & quando pactum repetitionis sortis principalis adjectum favore creditoris vitiet contractum censualem, illumque reddat usurarium, vel potius ipsum pactum vitietur.
•  
  PDF 21 Disc. XI. Tuscanen. Census. De eadem materua facultatis repentendi sortem principalem post certum tempus, an vitiet contractum, vel ipsum pactum vitiet; Et an hæc exceptio sit apta impedire summarissimum possessorium manutentionis in quasi possessione exigendi fructus census.
•  
  PDF 23 Disc. XII. Romana seù Terracinen. Census. De eadem materia pacti obligantis debitorem census ad illum redimendum, An & quando substineatur, ubi non est ad favorem creditoris, sed tertii, puta fidejussoris, vel emptoris bonorum.
•  
  PDF 25 Disc. XIII. Roman Salviani. An & quando detecto contractu censuali invalido ex defectu fundi non liberi vel non capacis, debeantur nec ne creditori fructus. Et an eorumdem fructuum cursus cesset, ubi ex eadem vel simili causa creditor pulsavit debitorem ad restitutionem sortis, atque mandatum contra ipsum obtinuit.
•  
  PDF 27 Disc. XIV. Romana Reductionis. Census pertinens ad fideicommissum, An per gravatum, vel alium alienare prohibitum possit abassari, & ad minorem summam reduci in præjudicium sucessoris venientis independenter, & jure proprio.
•  
  PDF 28 Disc. XV. [Pervsina Census.] De reviviscentia census extincti vel novati mediante datione in solutum, vel sub alia conventione inita sub certo implemento, An scilicèt & quando ob sequutam evictionem, seù non sequutum implementum reviviscat idem census cum cursu fructuum, vel remaneat simplex creditum.
•  
  PDF 30 Disc. XVI. Civitatis Castelli census. De eadem materia extinctionis census per novationem ejusque transfusionem in aliud creditum, An ob non implementum reviviscat, ita ut fructus debeantur.
•  
  PDF 31 Disc. XVII. Florentina Legati. An sub legato stabilum veniant census, ita ut istorum fructus cadant sub dispositione facta de redditibus bonorum stabilium, Et an sub istorum nomine veniant peuniæ investitæ super Montibus.
•  
  PDF 32 Disc. XVIII. Romana pecuniaria de Maximis. Census consignativi, an importent onus reale fundi censiti, vel potius personale, ad effectum videndi, An donato vel legato fundo censito, onus census pertineat ad donatorem vel hæredem testatoris, vel potius ad donatarium, seù legatarium.
•  
  PDF 34 Disc. XIX. Romana diminutionis Census. De censu imposito super officio Custodis unius portæ Civitatis, ac emolumentis ex hujusmodi custodia provenientibus, An cesset in toto vel in parte hujusmodi emolumentorum cessationem vel diminutionem, de mandato Superiorum, seù ex alio casu sequutam.
•  
  PDF 35 Disc. XX. Ariminen. Census. De materia præscriptionis, seù præsumptæ extinctionis census ob longissimam cessationem ab exactione, ac respectivè solutione fructuum.
•  
  PDF 36 Disc. XXI. Romana retentonis. An & quando creditori censuario, seù ejus cessionario competat retentio bonorum debitoris pro debito sortis principalis adversus creditores posteriores.
•  
  PDF 37 Disc. XXII. Romana extinctionis Census. An & quando extintio census fieri possit per usufructuarium in præjudicium proprietarii, seù ejus qui vocatus est, per mortem illius, ad cujus favorem sub nomine ususfructus de censu per creditorem dispositum fuit.
•  
  PDF 39 Disc. XXIII. Romana fideicommissi de Alicornis. De valida vel invalida extinctione census facta cum hærede gravato in præjudicium vocatorum ad fideicommissum.
•  
  PDF 40 Disc. XXIV. Romana Census. An extinctio census validè fieri possit cum eo procuratore, cum quo creatus fuit, & qui etiam ad fructuum exactionem deputatus erat.
•  
  PDF 42 Disc. XXV. Tudertina Census. Malè extinguens censum non servata forma in ipso instrumento censuali adjecta favore tertii, cujus cautela solam sortem principalem respiciat, An teneatur ad illa intersuria, ad quæ tertius actionem habet contra creditorem, cum quo census extinctus fuit.
•  
  PDF 44 Disc. XXVI. Camerinen. Census. An & quando depositum sortis principalis dicatur benè vel malè factum pro extinctione census, ita ut ejus periculum cedat damno debitoris, vel respectivè creditoris.
•  
  PDF 46 Disc. XXVII. Romana extinctionis Census. De validitate vel invaliditate depositi sortis facti post elapsum bimestre in Bulla Piana præscriptum.
•  
  PDF 47 Disc. XXVIII. Romana pecuniaria. De extinctione census, ac cessatione fructuum, ex eo quod creditor efficiatur dominus censiti; Et quid si ex facto merè voluntario desinat ille possideri, An census reviviscat.
•  
  PDF 48 Disc. XXIX. Romana Census de Maffeis. Cessio census quando dicatur facta translativè vel potius extinctivè, ad diversos effectus, illum præsertim, An in hujusmodi cessione per mulierem vel alium prohibitum contrahere sine solemnitatibus statutariis, istæ requirantur; Et an hæres debitoris censuarii possit translativè acquirere censum.
•  
  PDF 50 Disc. XXX. Imolen. Census. De Constitutione Clementis Octavi disponente, ut per Communitates imponi non possint census præter formam sibi præscriptam, An procedat in censibus impositis per aliquos partuculares, quamvis re vera pro Communitate deservientes.
•  
  PDF 51 Disc. XXXI. Sabinen. Census. Imposito censu super fundo alieno vel incapaci, quem debitor asseruit proprium capacem, absque eo quod creditori de tempore impositionis dicta incapacitas innotesceret; An sequuta fundi evictione, seù aliàs superventa notitia, quod fundus esset alienus vel incapax, ceset cursus fructuum, qui in futurum exigi non possint.
•  
  PDF  Index Rerum Notabilium, Quæ continentur sub Titulo de Censibus.
•  
  PDF  Pars Quarta De Societate Officii Index Argumentorum In Discvrsibvs Qui habentur in hoc Libro de Societate officii.
•  
  PDF  Index Cavsarvm
•  
  PDF De Societate Officii.
•  
  PDF  Disc. I. Perusina Societatis officii. An societas officii lucro locus per mortem ejus, sub cujus vitæ periculo posita est, si de tempore, quo inita fuit, ignaris contrahentibus, talis persona erat graviter infirma, & in subsequutæ mortis periculo constituta.
•  
  PDF 2 Disc. II. Romana societatis officii. De lucro societatis officii per mortem ejus, sub cujus vitæ periculo contracta est, An & quandò impediatur ob non præsiotum fidejussorem, vel aliud non implementum, Et quandò istud remissum censeatur. Tempus initæ societatis quomodò sit computandum, & quano incipiat. Et an per diversam observantiam solvensi fructus censeatur novata prima conventio.
•  
  PDF 5 Disc. III. Romana lucri societatis officii. De eaem materia lucri sortis per mortem, quandò illi obstet necnè defectus implementi.
•  
  PDF 7 Disc. IV. Romana nullitatis societatis officii. An dissoluta societate per mortem creditoris absque eo quod factus esset locus lucro, illa renovari possit cum uno ex duobus hæredibus; Et quatenus id fieri non pesset pro rata spectante ad cohæredem absentem, An substineatur pro rata spectante ad eum qui contraxit.
•  
  PDF 8 Disc. V. Romana Renovationis. Fidejussor debitoris in societate officii, An possit in præjudicium principalis absentis vel ignari renovare societatem, sivè alteram ex integro contrahere, ut priorem dissolveret; Et quid ubi ipsemet fidejussor est etiam creditor, An id agere possit ad proprium commodum.
•  
  PDF 9 Disc. VI. Romana solidationis computorum. An unus & idem possit esse debitor & credotor societatis officii, & quando id sit compatibile. Inita societate inter officialem & duos creditores insolidum pecuniæ datores, An per mortem unius ex istis societas dissolvatur. Quando dicatur valida societas inita cum absente, de cujus ratificatione tacitè appareat per exactionem fructuum.
•  
  PDF 12 Dsic. VII. Romana nominationis. An cessionarius societatis officii mutare possit personam, sub cujus vitæ periculo illa currere debeat, ac exercere talem nominandi seu mutandi facultatem socio cedenti attruíbutam, et de materia dissolutionis societatis, quando ille sequi dicatur per mortem cedentis, vel per mortem cessionarii.
•  
  PDF 13 Disc. VIII. Camerinen. societatis officii. An societas officii contrahi possit per eum qui non est offici titularis, sed fructuum emolumentorum reservatarius; Et quid è conversi an contrahi possit per Titularem, ubi alter est fructuum & emolumentorum reservatarius. Et an idem reservatarius qui societatem contraxit præstando nudum nomen in gratiam alterius qui pecuniam recepit, ac bonan fidem recognovit; possit ex cessione commodum contiuet & duret societas.
•  
  PDF 14 Disc IX. Romana societatis officii. De fructibus non debendis post dissolutam societatem per disdictam; Et de renovatione societatis facta per solum offcialem absente creditore, An valeat, & an sufficiat ratificatio tacita & conjecturalis.
•  
  PDF 15 Disc. X. Romana sive &c. An in societate officii fructus decursi converti possint in sortem principalem, novam societatem ex eis creando.
•  
  PDF 16 Disc. XI. Romana societatis officii renovatæ. An & quando post dissolutam societatem officii per mortem vel disdictam, adhuc debeantur fructus ei, qui dedit pecuniam ad societatem; Et aliqua de tacita renovatione cum hærede; Et an exceptio fructuum malè solutorum impediat processum executivum pro solutione sortis principalis.
•  
  PDF 18 Disc. XII. Compendium materiæ societatis officioreum. De origine, seu introductione contractus societatis officiorum in romana Curia adeò frequentis, & usitati, An ille in utroque foro censeri debeat licitus nec nè; Quid verè, & propriè contineat, & quæ ratio illum substineat. Et de pluribus ejus requisitis, & quæstionibus in eo cadentibus.
•  
  PDF 24 Index Rervm Notabilivm, Quæ continentur sub titulo de Societate officii.
•  
  PDF 1 De Cambiis.
•  
  PDF 1 Disc. I. Romana Cambiorum. De Cambiis platealibus an valeant, ubi circulata, seu continuata sint de plateis ad plateas absque mixtura nundinarum, & in quo differant à nundinalibus; Qua occasione agitur de cambiorum origine, introductione, natura & continuatione. Et quatenus cambia, præsertim platealia sint excessiva, redolentia magnum damnum debitoris, & respective lucrum creditoris, An ex hoc remaneant invalida & usuraria, vel potius sit locus eorum reductioni, seu moderationi.
•  
  PDF 7 Disc. II. Eadem. Data campsori facultate accipiendi & girandi super cambiis pecunias in vim scedulæ bancariæ per ipsum solvendas, An cambiare possit cum se ipso, & sine interpellatione. Et an talis facultas expiret per mortem naturalem vel civilem unius vel alterius ex contrahentibus. De justificatione spacciorum; An præcise requiratur per exhibitionem litterarum in actis; Et an corresponsalis debeat esse Bancherius, ac litteræ seu tractæ debeant impleri per Bancum. Et de libertate pecuniæ solvendæ ...
•  
  PDF 12 Disc. III. Romana manutentionis. An cabium creari possit ex credito antecedenti sine pecunia numerata. Et an substineatur cambium si pecunia data debitori, in alios usus creditori notos convertenda sit, ita ut hic certò sciat debitorem non posse cambiare in nundinis, ibique litteras implere. Et de conversione cambiorum decursorum in sortem novi cambii, An subsistat, vel potius importet anathocismum.
•  
  PDF 14 Disc. IV. Camerinen. Cambii. An mandatum datum ad cambiandum seu girandum super cambiis, expiret per mortem mandantis vel mandatarii, Et qua occasione agitur de pluribus speciebus mandati dati ad cambiandum.
•  
  PDF 16 Disc. V. Viterbien, Cambii seu societatis. Debitore assumente in se onus cambiandi, seu girandi pecunias sub cambiis, ac facta ex conventione deputatione certi mercatoris, per quem cambium exerceri debeat; Si deinde creditor, ut debiti rem gratam faceret, eum liberet ab obligatone utendi opera dicti mercatoris, An exinde resultet omnimoda novatio, ita ut inducatur etiam liberatio ab onere cambiandi. Dissoluta societate per mortem unius ex sociis, An & de quibus lucris, vel damnis socii defuncti ...
•  
  PDF 18 Disc. VI. Romana Cambii de Sfortiis. De justificatione realitatis cambiorum, an ad illam præcise sint necessariæ litteræ, ita ust sine illis alia fieri possit probatio, necne. De simulatione personarum in isto contractu, Et an illa facultas, quæ data est mercatori, cum quo initus fuit contractu, suffragetur alteri non mercatori, cui creditor jura cesserit, seu ad cuius commodum mercator ab initio sub ipsius simulato nomine contraxerit. De cambiis limitatis sub conventione, ut in casu moræ, seu in ...
•  
  PDF 22 Disc. VII. Romana pecuniaria de Benettis. De justificatione cambiorum jam solutorum, An fieri possit confessionem, aliaque adminicula, & alias quam per scripturam ipsarum litterarum, seu spacciorum, quomodo & quando.
•  
  PDF 24 Disc. VIII. Romana Cambiorum de Sabellis. De cambiorum debito etiam absque spaciis, eorumque justificatione loco damnorum & interesse ad cambiandi onus assumptum per debitorem per seipsum, vel personam ab eo deputatam, Et quando id procedat.
•  
  PDF 27 Disc. IX. Romana Cambii de Mamfronis. An onus cambiandi assumptum per debitorem, obligatum proindè ad cambia etiam sine spacciis & justificatione realitatis loco damnorum & interesse, si est limitatum ad certum tempus, illo elapso duret, vel potius expiratum censeatur, ita ut in futurum dicta damna & interesse amplius non debeantur.
•  
  PDF 29 Disc. X. Romana cambii de Manutiis. De eadem materia cambiorum debendorum per debitorem etiam sine transmissione litterarum aliisque realitatis requisitis loco damnorum & interesse, ex eo quod ipse ebitor cambiandi onus in se suscepit, quid ubi condicta susceptione oneris concurrit etiam facultas cambiandi data ipsi creditori. Et aliqua de contractus cambii invaliditate, ex eo quod creditori innotescat debitorem suscipientem pecuniam, illam in alios usus conversurum esse, neque posse in nundinis ...
•  
  PDF 30 Disc. XI. Romana pecuniaria de Vecchiis. De fructibus seu cambiis debitis absque cursu & justificatione spacciorum loco damnorum & interesse ob non impletum onus ab ipso debitore susceptum, Et an istud limitatum ad certum tempus remaneat ultrà illud operativum, Et de aliis ad hanc materiam.
•  
  PDF 32 Disc. XII. Ravennaten. seu Faventina cambii. An facultas cambiandi data creditori operetur, ut iste cambiare possit cum se ipso sine speciali mentione, Et quatenus hæc non adesset, An sufficiat præsumptiva probatio, deducta præsertim à solutione cambiorum, & solidatione computorum, Et an ad justificationem cambiorum sufficiant solùm primæ litteræ nuncupatæ dell'Andatta absque eo quod doceatur de aliis responsivis nuncupatis del Ritorno.
•  
  PDF 34 Disc. XIII. Romana pecuniaria seu cambiorum. De probatione mandati seu facultas accipiendi ad cambium, & girandi seu continuandi super cambiis, quomodo sufficienter facta esse dicatur, ut cambia debeantur.
•  
  PDF 36 Disc. XIV. Romana partitorum. De facultate data socio administatori accipiendi pecunias ad cambium pro negotio sociali explendo on certo casu, An exerceri possit absque intimatione consocii, quod casus evenerit, quem ille credere poterat non evenisse. Si socius ut extingueret cambium limitatum iniit in præjudicium negotii socialis cambium rigorosum, An substineatur actus ad limites prioris cambii limitati, ita ut ad eam rationem cambia deberentur necne; Et an facultas accipiendi ad cambium in solo casu ...
•  
  PDF 39 Disc. XV. Romana cambii de Vanninis. Stante pacto, quod super cambiorum justificatione stetur libro & scripturæ ipsius creditoris, An hic teneatur suum librum, seu scripturam exhibere, atque exinde justificare cursum & realitatem cambiorum, quamvis exhibeat spaccia, & faciat justificationem per litteras reditus.
•  
  PDF 40 Disc. XVI. Romana census. De cambiis limitatis cum pacto, & debitore aliquid non implente, cesset limitatio, ita ut debeantur cambia currentia, nùm valeat, Et quatenus sic, An facto casu no[n] implementi, requiratur nova debitoris interpellatio, Vel an per subsequentem receptionem implementi censeatur id remissum, ita ut non debeantur cambia, nisi ad rationem limitatam.
•  
  PDF 42 Disc. XVII. Romana cambiorum seu repetitionis. De cambiis ab initio limitatis ad certam summam, & ita exactis, An restitui debeant, quatenus cursus nundinarum tanti non importasset. Et quid ubi super dicto cursu esset diversitas inter nundinas, & plateas, cuius sit electio, An debitoris, vel creditoris. Et debitore in se assumente onus transmittendi spaccia & girandi cambia debeantur loco damnorum & interesse, An in istorum calculo haberi ratio provisionum, vel potius istæ sint detrahendæ.
•  
  PDF 44 Disc. XVIII. Romana Cambii de Bisciis. An contractus cambii sit licitus clericis, Et quatenus non, An id impediat cursum cambiorum, ne à debitore peti valeant. Si campsor, qui deputatus est ad transmittenda spaccia, aliaque gerenda cambii girum concernentia, efficiatur ex cessione creditoris eiusdem cambii dominus, seu utilitarius, an ex hoc cessata dicatur eius facultas, stante quod in contractu data non est facultas creditori cambiandi cum se ipso.
•  
  PDF 46 Disc. XIX. Romana continuationis cambii. An post restitutam sortem possit creditor continuare sub cambiis & recambiis fructus seu cambia quæ remanerent debenda.
•  
  PDF 47 Disc. XX. Romana seu Bobonien. litterarum cambii. Cujus periculo cedat decoctio, An mandantis seu scribentis litteras cambii post illarum acceptationem, vel mandatarii qui litteras acceptavit & adhuc non implevit, Vel eius in cuius gratiam scriptæ sunt.
•  
  PDF 49 Disc. XXI. Romana litterarum cambii. An & quando adjectus, cui litteræ cambii solvendæ sunt in casu non implementi à mandatario, teneatur protestari aliasq[ue] diligentias facere contra istu[m], ut contrà scribentem, sei mandante[m] habere possit regressum: Et de differentia litterarum cambii, quæ scribuntur per Italiam, ab illis quæ scribuntur per Hispanias; Et de voto Cordubæ super cambiis Hispaniarum.
•  
  PDF 50 Disc. XXII. Neapolitana litterarum Cambii. De regressu competente contra scribentem litteras cambii ob illas non impletas à mandatario, An & quando cesset ob protestationem non factam in tempore, præsertim, in regione Napolitano stante dispositione pragmaticæ 6. de litteris cambii, & de processu exequutvoi desuper competente.
•  
  PDF 52 Disc. XXIII. Bobonien. Cambii. Onus cambiandi susceptum per debitorem seu receptorem pecuniæ ad certum tempus seu certas nundinas, An duret in futurum donec pecunia restituatur, potissimè dum partes, verbis, & factis id agnoverunt. Onus prædictum an cesset per mortem debitoris, seu suscipientis; & qualem contractum contineat hæc susceptio pecunbiæ ad cambiandum. An sit illicitum cambium , ubi dator pecuniæ scit illam per recipientem in alios usus esse convertendam, & de ...
•  
  PDF 55 Disc. XXIV. Roma locationis venæ. An in cambio detur usura ob mixturam alterius contractus seu ratione certi lucri. Et quatenus detur, an talis mixtura, ex qua resultet usura, vitiet etiam ipsum cambium, vel potius, isto valido permanente, illa vitietur.
•  
  PDF 59 Disc. XXV. Romana seu Neapolitana litterarum cambii. An & quando decoctio mandantis, seu scribentis litteras cambii cedat damno mandatarii, seu corresponsalis, qui illas acceptavit, vel potius adjecti, cui earumdem litterarum implementum fieri debebat, ac solutio facta est.
•  
  PDF 61 Disc. XXVI. Ariminen. litterarum cambii. An scribens cambii teneatu[r] de casu decoctionis mandatarii, seu corresponsalis cui directę sunt eas non implentis, si creditoris vel adjecti, cui solutio facienda erat fuit negligens in præsentando, & exigendo litteras, & non certiorando scribentem de renuentia.
•  
  PDF 64 Disc. XXVII. Sopra la validità dei cambii di Piazza. In che differiscano da quelli di fiera, fatto in occasione delle disputa havuta in Signatura di Gratia nella causa Romana Cambiorum tra la ragione bancaria di Filippo Valenti, & il Marchese Raimondo, della quale si tratta si sopra al disc. 1. & 2. & con la quale occasione si discorte di motte specie de'i cambi, Et quando in essi entri il sospetto dell'Usura.
•  
  PDF  Index Rerum Notabilium Quæ continentur sub titulo de Cambiis.
•  
  PDF [1] Appendix.
•  
  PDF [1] Disc. XXVIII. Romana Excessivæ Solutionis. An debitori assumenti in se curam & onus cambiandi, ac spontè & pacificè solventi cambia juxtà taxam ab initio concorditer limitatam, detur jus, vel actio imputandi in sortem vel respectivè repetendi id quod excessivè solutum esset, eo quia detectum sit cambia per nundinas tanti non importasse.
•  
  PDF 5 Disc. XXIX. Janven. Pcvniaria Sev Partiti. De acceptatione ac implemento tractæ seu litterarum cambii in nundinis cumaliqua protestatione, ut vulgò dicitur sotto protesto, An id alteret naturam negotii, ita ut solventi non competat illud jus, vel actio, quæ aliàs contra scribentem vel socios competerent; Et de litteris certioratoriis, vulgò nuncupatis d'auuiso, an obligent necne scribentem, & quid operentur in hac materia tractarum seu litterarum cambii.
•  
  PDF  Disc. XXX. Romana Sev Anconitana Pecvniaria. An tertius scribens ei, cui litteræ cambii diriguntur ab alio in computum alterius, quod eas impleret, quia haberent suum finem, remaneat exindè obligatus as fauorem implentis dicta litteras cambii, in cujus computum fit tracta.
•  
  PDF  Pars II. De Cambiis. Index Argvmentorvm In Discursibus Qui habentur in hoc quinto Libro de Cambiis.
•  
  PDF  Index Cavsarvm.
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Back cover
•  
  PDF  Spine
•  
  PDF  Vorderschnitt