Content

•  
  PDF Tomus Primus. Resolutiones Morales
•  
  PDF Tomus Quartus. Resolutiones Morales
•  
  PDF Tomus Secundus. Resolutiones Morales
•  
  PDF Tomus Tertius. Resolutiones Morales
•  
  PDF  Front cover
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Title page
•  
  PDF  Syllabus Tractatuum Hujus Tomi Tertij.
•  
  PDF  Licentia. [etc.]
•  
  PDF  Index Tractatuum, & Resolutionum Hujus Tomi Tertij.
•  
  PDF [1] Tractatus I. De Potestate Pontificis in Ordine ad Sacramenta. Et in fine hujus Tractatusacscribuntur duæ Apologeticæ Disceptationes de Primatu solius D. Petri ad differentiam inter ipsum & D. Paulum.
•  
  PDF [1] Res.1. An Pontifex possit suis præceptis ita obligare quoad ministrationem Sacramentorum, ut aliquando excusemur ab obligatione, & observatione præcepti divini? Sed inter alia, qua in textu hujus Resolutionis explanantur, quatuor diversi casus inferuntur ex doctrina supradictæ quæstionis, quos in promptu debent habere omnes Sacerdotes, & Confessarij, quia sæpè contingere possunt in praxi, & sunt valdè notandis. Ex p. 8. tr. 1. res. 78.
•  
  PDF 2 2. An Pontifex possit aliquibus interdicere usum Sacramentorum? Et pro praxi hujus quæstionis aliqui diversi casus adducuntur incorpore hujus Resolutionis. Ex p. 8. tr. 1. res. 79.
•  
  PDF 4 3. An Pontifex possit præcipere, ut in articulo mortis deficiente materia certa, ministrentur Sacramenta cum materia dubia? Idem dicendum est, si non occurrat alius certiorem habens potestatem, vel qui certiorem formam adhibeat. Et in casu extremæ necessitatis non solùm possit adhiberi Sacramentum cum materia, forma, & Ministro dubio, sed etiam adesse obligationem charitatis sic ministrandi, secluso præcepto Pontificio particulari. ...
•  
  PDF 6 4. An Pontifex suppleat defectum jurisdictionis ministrantibus Saccramentum cum opinione probabili? Et ex doctrina hujus quæstionis paret, quod qui solum habet titulum coloratum generatim peccare usurpatione judicij, quia quantum in ipsis est, usurpant potestatem, quam non habent. Ex p. 8. tract. 1. res. 93.
•  
  PDF 8 5. An Pontifex suppleat iurisdictionem in ministratione Sacramentorum, stante errores communi, absque titulo colorato? Et quid est dicendum in casu, quo adest error communis, & titulus coloratus? Et inter alia, quæ ex doctrina superioris quæstionis deducuntur, tandem infertur, an sit falsum, quod si in Pontificem eligeretur fœmina, communi circa sexum concurrente errore valeant per eam velut Pontificem facta; Ex p. 8. tr. 1 res. 94.
•  
  PDF 10 6. An Pontifex possit præcipere, ut infantes filij Hæreticorum, & Apostatarum baptizentur, invitis Parentibus? Et quid de filiis Infidelium? Et quid, si saltem alter Parens sit fidelis, seu baptizatus; an puer, illis invitis, possit baptizari? Et idem proportionatè dicendum est, si proles sit sub cura plurium tutorum, quorum unus saltem est Christianus. Et idem est sentiendum, quando alter Pater consentit,, quamvis uterque sit Ethnicus. ...
•  
  PDF 12 7. An Pontifex potuerit determinare tempus præcepti Divini suscipiendi Baptismum? Et an Ecclesia potuerit determinare tempus, in quo Ministri Ecclesiæ, & non in alio deberent exhibere Baptismum, adultis petentibus, scilicet Vigiliam Resurrectionis, & Vigiliam Pentecostes? Et an ex dispensatione Pontificia possit quis etiam laicus solemniter baptizare in casibus, in quibus jure divino potest baptizare; ...
•  
  PDF 12 8. An Pontifex poßit committere laico, ut in casu necessitatis solemniter Sacramentum Baptismi ministret? Et extra casum necessitatis, ut licitè conferant Baptismum, an inter Ministros hujus Sacramenti ordo sit servandus sub peccato mortali? Et etiam quæritur, an Sacerdos ministrans Sacramentum Baptismi in casu necessitatis in peccato mortali peccet mortaliter? Idem quæritur de laico baptizante solemniter ex dispensatione; ...
•  
  PDF 14 9. An Pontifex poßit præcipere sub peccato sumptionem Sacramenti Confirmationis? Et an sit præceptum Divinum, vel naturale obligant sub mortali ad susceptionem hujus Sacramenti, si commodè potest suscipi? Sed difficultas est quoad præceptum divinum positivum? Et an præceptum Concilij Tridentini de prævia confirmatione ante Tonsuram, Ordines importet peccatum mortale, aut veniale? Ex p. 8 tr. 1. res. 47.
•  
  PDF 16 10. An Pontifex possit dispensare, ut infantes ante usum rationis confirmentur? Et an sine Pontificia dispensatione possint in aliquo casu infantes ante usum rationis confirmari ex justa causa? Et an, si Episcopus confirmaret infantes ante usum rationis absque justa causa, peccet mortaliter, aut venialiter? Et docetur Sacramentum Confirmationis olim in prima Ecclesia, & postea per multos annos infantibus simul cum Baptismo administratum fuisse. ...
•  
  PDF 16 11. An Pontifex possit delegare potestatem ministrandi Sacramentum confirmationis Simplici Sacerdoti? Et an sit de Fide Presbyterum posse esse Ministrum confirmationis ex dispensatione? Et utrùm Pontifex legitimè electus; sed nondum in Episcopum consecratus possit hanc potestatem simplici Sacerdoti concedere? Et an hæc potestas, & facultas concessa simplici Sacerdoti expiret mortuo Pontifice, vel si concessa est ex causa cessante expiret? Ex p. 8. tr. 1. resol. 3.
•  
  PDF 18 12. An Pontifex possit dispensare ad ministrandum Sacramentum Confirmationis Sacerdotem solum priori Ordinatione consecratum? Et discutitur, an impositio manuum Episcopi pertineat ad essentiam Ordinis, vel tantum sufficiat porrectio Calicis cum patena, & tota forma in verbis dictæ traditionis correspondentibus; ita ut si Episcopus moriatur, postquam contulit Sacerdoti potestatem consecrandi, antequam illi manus imponat, an verè manebit integrè ordinatus, & poterit à Peccatis absolvere? ...
•  
  PDF 19 13. An hæc potestas concedendi facultatem simplici Sacerdoti ad administrandum Sacramentum Confirmationis pertineat privativè ad Summum Pontificem? Et an verò ex divina institutione, vel ex solo præcepto Ecclesiæ oriatur, quod Episcopus non possit eam facultatem delegare in sua Diœcesi? Ex p. 8. tract. 1 res. 5.
•  
  PDF 20 14. An si Pontifex dispensaret sine justa causa, ut simplex Sacerdos conferat Sacramentum Confirmationis, dispensatio si valida? Imò notatur non cessare hanc facultatem, mortuo Pontifice qui eam concessit; neque etiam cessat talis facultas, cessante ratione, quæ mouit Pontificem ad eam concedendam. Ex. p. 8. tr. 1. res. 6.
•  
  PDF 20 15. An Pontifex possit variare modum benedictionis Chrismatis? Et ex doctrina prædictæ quæstionis infertur, an possit Pontifex indirectè efficere, ut nullus Episcopus validè hoc Sacramentum conferat, &c. Et an Episcopus benedicens Sacrum Chrisma in statu peccati mortalis peccet mortaliter? Ex p. 8. tr. 1. res. 7.
•  
  PDF 21 16. An Pontifex possit permittere, ut Cræci in Sacramento Confirmationis utantur hac forma. Signaculum doni Spiritus Sancti? Et an in forma Latina hoc Sacramentum perficiatur ante expressionem divinarum personarum? Et an talis expressio in forma hujus Sacramenti sit essentialis? Et quid de cæteris verbis Signo te signo Crucis, & confirmo te Chrismate salutis? Ex. p. 8. tr. 1. rel. 8.
•  
  PDF 23 17. Confirmatur supradicta sententia P. Amici authoritate Basilij Pontij, in qua explanantur omnes difficultates, quæ continentur in præterita resolutione. Ex p. 8. t. 1. r. 9.
•  
  PDF 25 18. Apponitur sententia aliquorum impugnantium opinionem Amici & Pontij, & asserentium ante Schisma Græcos in forma confirmationis invocasse explicitè Trinitatem. Ex. part. 8. tract. 1. res. 10.
•  
  PDF 26 19. An Pontifex, si balsami copia deesset, possit dispensare, ut Sacramentum Confirmationis administretur cum solo oleo olivarum? Et latè explanatur, an balsamum in Confimatione sit de necessitate Sacramenti, vel de necessitate proæcepti? Et notatur posse Papam Episcopo prohibere, ne Sacramentum Confirmationis conferat, sed nequit facere, ut non valeat, si illud conferat. Ex p. 8. tract. 1. res. 11.
•  
  PDF 28 20. An Pontifex possit committere facultatem simplici Sacerdoti, non solum, ut dictum est, administrandi Sacramentum Confirmationis, sed etiam consecrandi Sanctum Chrisma? Ex p. 8. tr. 1. res. 12.
•  
  PDF 30 21. An Pontifex potuisset præcipere confessionem, si non fuisset à Christo præcepta, sed tantum instituta? Ex p. 8. tr. 1. res. 13.
•  
  PDF 31 22. An à Pontifice hodie sit latum præceptum de aliquo usu confessionis distinctum à præcepto annuæ Communionis? Et an hoc præceptum sit juris divini quoad substantiam rei præceptæ, itaut Ecclesia solum determinaverit tempus, quo divinum præceptum esset executioni mandandum? Ex p. 8. tr. 1. res. 14.
•  
  PDF 32 23. An Pontifex possit præcipere confessionem venialium? Ex part. 8. tract. 1. res. 15.
•  
  PDF 32 24. An de facto Pontifex præceperit aliquibus confessionem venialium? Et an Clementina. Ne in agro Dominico de stat. Monach. obliget ad confessionem venialium sub peccato martali? Ex p. 8. tr. 1. res. 16.
•  
  PDF 33 25. An Pontifex possit abrogare, seu dispensare in præcepto confessionis, ut quisquam nunquam teneatru confiteri? Et quid, si quæratur, qua ratione cum Papa sæpius dispenset in votis, quorum obligatio est de jure divino, & naturali ratione promissionis Deo factæ, quam quilibet ex dictis juribus tenetur adimplere? & tamen non possit dispensare in præcepto confessionis, quod de jure Divino ortum habet? Ex p. 8. tr. 1 res. 17.
•  
  PDF 34 26. An Pontifex possit abrogare, seu dispensare in præcepto confessionis, ut aliquando quis non confiteatur? Ex p. 8. tr. 1. res. 18.
•  
  PDF 35 27. Quod peccatum committat Pontifex dispensando in hoc præcepto sine causa cum aliquo? Idem est de illo, qui sciens nullam causam subsistere, inducit Pontificem ad dispensandum in impedimentis dirimentibus. Et hoc pendet ex illa quæstione, an peccet Pontifex dispensando in suis legibus sine causa? Ex p. 8. tra. 1. res. 19.
•  
  PDF 35 28. An Pontifex teneatur ad præceptum annuæ confessionis? Et quamvis Pontifex peccet mortaliter, si non adimpleat præceptum annuæ confessionis, non tamen incurrat excommunicationem propter hoc, nec possit declarari, aut Ecclesiastica sepultura privari. Et explanatur, à quo Papa accipiat facultatem eligendi Confessorem, cum in terra non habeat se superiorem? Et an, electo Confessore, teneatur ei parere sicut cæteri fidelium? Ex p. 8. tr. 1. res. 20.
•  
  PDF 36 29. An Pontifex possit censuris punire confessionem annuam sacrilegam ex defectu doloris? Et discutitur, an possit Ecclesia prohibere actum internum? Et an possit illum præcipere? Et ex doctrina hujus Resolutionis inferuntur aliqui alij diversi casus sæpius contingentes in praxi. Ex p. 8. tr. 1. res. 50.
•  
  PDF 38 30. An Pontifex possit dispensare, ut aliquis ante Communionem non confiteatur, dummodo eliciat actum contritionis de peccatis mortalibus commissis? Et docetur, an præceptum de præmittenda confessione ante Eucharistiam sit à Christo Domino institutum, vel sit divinum positivum, aut Ecclesiasticum? Ex p. 8 tr. 1 res. 51.
•  
  PDF 39 31. An Pontifex possit reservare peccata venialia? Ex quo etiam infertur, an Superior possit reservare excommunicationem minorem? Et deciditur cæteros Superiores, & alios Prælatos inferiores Papæ non posse sibi reserevare peccata venialia. Ex p. 8. tr. 1. res. 52.
•  
  PDF 40 32. An Pontifex possit reservare peccata mortalia interna? Et quid circa hoc apud Religiosos, & Episcopos? Et an Ecclesia non posset peccata mere interna afficere censuris? Ex p. 8. tr. 1. res. 53.
•  
  PDF 41 33. An Pontifex possit reservare omnia peccata mortalia externa? Et an hoc validè, licet illicitè facere possit? Ex p. 8. tr. 1. res. 54.
•  
  PDF 41 34. An Pontifex validè possit sibi reservare absolutionem casus, & excommunicationis etiam in articulo mortis. Ex quo infertur reservationem factam à Papa absque causa valere respectu omnium Confessorum, non tamen esse licitam. Ex p. 10. tr. 14. & Misc. 4. res. 7. alias 5.
•  
  PDF 42 35. An Pontifex possit auferre à simplicibus Sacerdotibus jurisdictionem absolvendi à peccatis venialibus? Idem est dicendum de peccatis mortalibus aliàs confessio, & rectè absolutis. Et an ab ullo alio inferiori Prælato possit talis jurisdictio auferri aut limitari? Et an simplices Sacerdotes habeant potestatem absolvendi à venialibus, & mortalibus alias rectè absolutis, nisi sint ab Episcopo approbati? ...
•  
  PDF 44 36. An Pontifex possit delegare facultatem audiendi confessiones in perpetuum, & an privativè quoad Episcopos? Et an qui jurisdictionem habet à Pontifice, possit confessiones audire ubique terrarum, nulla licentia petita ab Ordinariis locorum; sicut qui delegatam habet ab Episcopo, potest in tota Diœcesi? Et an qui delegavit jurisdictionem suo arbitrio, possit sine alia causa revocare illam non solùm validè, sed etiam licitè? ...
•  
  PDF 45 37. An Summus Pontifex potuerit annullare confessionem factam cum Confessario non approbato ab Ordinario, ut patet in Concilio Tridentino, sess. 23. c. 15. de reformat. Quæritur etiam, undè Sacerdos habeat jurisdictionem in foro Pœnitantiæ? Et ex doctrina hujus rsolutionis aliqua alia notabilia circa supradicta explanantur. Ex p. 8. tr. 1. res. 84.
•  
  PDF 47 38. An non obstante decreto supradicto Concilij Tridentini sess. 23. c. 5. de refomat. suppleat hodie Summus Pontifex jurisdictionem in aliquo casu, ut Sacerdos non approbatus ab Episcopo possit excipere confessiones? Et quando Sacerdos excipit Episcopi confessiones, undè habeat jurisdictionem? Et alij quinque diversi casus sæpius contingentes in praxi discutiuntur in textu hujus resolutionis circa jurisdictionem Confessarij Episcoporum, Cardinalium, & familiæ illorum, ...
•  
  PDF 49 39. Enumerantur alij casus, in quibus Pontifex supplet jurisdictionem, ut Sacerdos non approbatus audiat confessiones. Ex part. 8. tract. 1. res. 86.
•  
  PDF 51 40. An Summus Pontifex potuerit, & de faccto concesserit regularibus, ut possint excipere alienas confessiones sine licentia Parochi in ordine ad præceptum annuæ confessionis? Et quid de Sacramento Eucharistiæ; an possont Religiosi laicis distribuere eam absque licentia proprij pastoris toto anno, excepto Festo Paschæ resurrectionis? Ex part. 8. tractat. 1. res. 88.
•  
  PDF 53 41. An Pontifex in articulo mortis, saltem dum abest Sacerdos approbatus, suppleat, & conferat jurisdictionem simplici Sacerdoti illam non habenti? Et an Sacerdotes tale[m] jurisdictionem in articulo mortis habeant à jure divino, seu à De immediatè, vel à Pontifice, & ab Ecclesia? Et an etiam, præsente Parocho, vel approbato, in articulo mortis Pontifex conferat jurisdictionem simplici Sacerdoti, itaut illo præsente possit eligi ? pœnitente, ...
•  
  PDF 55 42. Respondetur ad omnia argumenta contra sententiam superius positam in ordine ad illam practiciendam, & aliqua alia curiosa invenies circa opinionem probabilitatem. Sed ex doctrina hujus resolutionis oritur, an in articulo mortis possit quis cum Sacramento pœnitentiæ seupplere pæceptum contritionis? Sed adhuc remanet ista difficultas, an sit oplicatio habendi contritionem in articulo mortis ex alio capite, scilicet diligendi Deum? Ex part. 8. tract. 1 resol. 91.
•  
  PDF 57 43. An Pontifex in articulo mortis tribuat facultatem absolvendi Sacerdotibus scismaticis & hæreticis? Et quid de excommunicatis & suspensis, an sit necessarium ut supradicti sint à peccato mortali contritione, aut aliter justificati in supradicto casu? Et an Summus Pontifex in articulo mortis suppleat jurisdictionem in laico saltem prima Tonsura initiato, ut possit absolvere moribundem à censuris qui non potuit confiteri? Ex p. 8. tr. 1. res. 92.
•  
  PDF 59 44. An Summus Pontifex, etiamsi Sacerdos non sit, possit tollere pœnitentias in sacramentali confessione impositas? Et explanatur per Indulgentias non tantum indirectè, & mediatè, sed etiam directe, & immediatè tolli sacramentales pœnitentias. Ex quo etiam infertur non teneri pœnitentem ad servandam pœnitentiam, quam in vindictam suorum peccatorum in foro sacramentali accepit, si probabiliter Indulgentias lucratus est? Et quid si pœnitentia sit medicinalis? Ex part. 8. tract. 1. res. 80.
•  
  PDF 60 45. An Pontifex per Indulgentias intendat non solum liberare à pœnitentiis injunctis in confessione, sed etiam à non injunctis? Et discutitur, quid est sentiendum de Indulgentiis antiquitus concessis? Et infertur, quod cùm conceditur Indulgentia 40. vel 100. dierum, vel annorum, non intelliguntur dies, vel anni pœnarum, qas in Purgatorio eramus soluturi. Ex part. 8. tract. 1. res. 81.
•  
  PDF 62 46. An Pontifex possit dispensare, ut aqua vino consecrando non misceatur? Et an necessitas admiscendi aquam vino consecrando proveniat ex præcepto divino, aut Ecclesiastico? Et an permittendus sit Armenis mos consecrandi in solo vino absque aqua, sicut Cræcis consecrandi in fermentato? Ex part. 8. tract. 1. res. 22.
•  
  PDF 63 47. An Pontifex possit dispensare, ut consecratio Eucharistiæ efficiatur sub una tantum specie? Et an præceptum consecrandi Eucharistiam sub utraque specie sit divinum, vel humanum? Et an sit falsum Innocentium VIII. dispensasse, ut aliquæ nationes consecrassent sub specie tantum panis, & hoc concessisse Norvegis? Ex part 8. tr. 1. resol. 23.
•  
  PDF 64 48. An Pontifex possit in aliquo casu facultatem præbere, ut plures Sacerdotes simul conficiant Eucharistiam? Et dubium est quomodo id licitè possit fieri? Et deciditur, quam intentionem habere debeant Sacerdotes noviter ordinati, quando cum Episcopo in Missarum solemnis concelebrant. Et notatur, quod Episcopus, qui consecratur, celebrat cum Episcopo consecrante; & olim Presbyteri Cardinales simul cum Pontifice concelebrare consueverunt. ...
•  
  PDF 65 49. An Pontifex potuerit prohibere, ne laici sumant Communionem sub utraque specie? Et an jure divino præcepta sit Communio sub utraque specie? & qui sub una sola specie communicat, impleat præceptum, quo dicitur, nisi manducaveritis carnem filij hominis, & biberitis ejus sanguinem, &c. Et notatur, quod hodie Cardinalis Diaconus ministrans Summo Pontifici communicat sub utraque specie; ...
•  
  PDF 67 50. An Pontifex, sicut potuit præcipere tantum usum panis, potuerit etiam præcipere tantum usum sanguinis? Et notatur olim in Græcia nos fuisse iis informis, qui præ ægritudine speciem panis deglutire non poterant, solam speciem vini, argentea cochlea, in os effundere. Et quid de co[n]suetudinibus Græcorum, Æthiopum, Moscovitarum, & Parisiorum in conventu Cluniacensi, & de Diacono Cardinali Romæ in Missa Populi sibi, & aliis Cardinalibus ministrante Eucharistiam sub utraque specie? ...
•  
  PDF 68 51. An Pontifex possit eximere aliquem à præcepto Communionis? Et an quanvis Pontifex peccet mortaliter, si illud non observet, non incurrat tamen excommunicationem propter hoc, nec possit declarari, aut Ecclesiastica sepultura privari,, nec contra eum sententiam ferri de incursione delicti? Ex part. 8. tractat. 1. resol. 26.
•  
  PDF 69 52. An Pontifex possit præceptum annuæ Communionis penitus abrogare? Et an Pontifex sine causa abrogaret ex toto, & insolidum prædictum præceptum, quamvis peccaret, valeret tamen prædicta abroatio? Et an possit Pontifex restringere præceptum ipsius Eucharistiæ? Et an in primitiva Ecclesia fuerit præceptum quotidie communicandi? Et advertitur, quam cautè debeant procedere Confessarij in concedenda licentia laicis de Communione quotidiana? Ex p. 8. tr. 1. res. 27.
•  
  PDF 70 53. An Pontifex possit concedere facultatem, ut Eucharistia ministretur infantibus ante usum rationis? Et an hoc expediat, & teneatur hoc facere, quando infantes sunt in articulo mortis, quia præceptum sumendi Eucharistiam extat etiam de jure divino? Et quid circa hoc jactum sit in diversis locis, & Regionibus, in textu hujus resolutionis explanatur. Et an si infantes casu invenirent Hostiam, vel vinum consecratum, ...
•  
  PDF 71 54. An Summus Pontifex possit concedere, ut sæpius in die Eucharistia sumatur? Et an eodem die sæpius communicare non sit pohibitum jure divino? Et an in aliquo casu, non obstante Ecclesiastica prohibitione; possit quis sumere Eucharistiam bis in die, & Sacerdos duas Missas celebrare? Et an Cardinalis in Missa Papali Nativitatis Domini sumens Eucharistiam è manu Pontificis possit antea, vel postea dicere saltem duas Missas? ...
•  
  PDF 73 55. An Pontifex possit dispensare, ut Sacerdos celebret, vel laicus sumat Eucharistiam non jejunus? Et an in aliquibus casibus licitum sit sumere Eucharistiam fracto jejunio? Et an singulo quoque anno Pontifex dispenset in jejunio saltem tacitè cum Cardinali, qui celebrat coram eo in nocte Nativitatis Domini;, vel an pro illa nocte in ejus Capella Pontifex anticipet diem naturalem? Et quid Venetiis de primicerio S. Marci ante mediam noctem in illa die celebrante? ...
•  
  PDF 73 56. An Pontifex possit dispensare, vel laici, vel etiam fœmina in articulo mortis ministrent Sacramentum Eucharistiæ sibi, & aliis? Et an purus laicus, & etiam fœmina non egeat dispensatione, ut possit ministrare hoc Sacramentum infirmo, aut sibimet in articulo mortis? Et an pecceto mortaliter laicus, qui in peccato mortali defert Eucharistiam ad infirmum ob extremam necessitatem illius? Et ex supradicta quæstione deducitur, an in casu necessitatis possit Sacerdos seipsum communicare? ...
•  
  PDF 75 57. An Pontifex possit præcipere usum Sacramenti Extremæ Vnctionis, & contra transgressores pœnam imponere? Et an sit præceptum in articulo mortis suscipiendi Sacramentum Extremæ Vnctionis? Et dum tale præceptum non extat, secluso contemptu& scandalo, an omissio hujus Sacramenti non inducat peccatum mortale non solum in infirmis, sed etiam à fortiori in illis, qui curam gerunt de ipsis, vt in conjuge, Domino, patre, tutore, &c? ...
•  
  PDF 76 58. An Pontifex possit præbere facultatem presbyteris benedicendi oleum Extremæ-Vnctionis? Et an hæc benedictio necessario debeat fieri per Episcopum? Ex part. 8. tract. 1. res. 30.
•  
  PDF 77 59. An Pontifex aliquando suppleat jurisdictionem in Ministro Extremæ-Vnctionis? Et supponitur, quod solus Sacerdos est Minister Extremæ-Vnctionis; quare quævis Vnctio à laico, imò à Diacono in quocumque eventu facta non erit Sacramentum. Et an ad hoc Sacramentum ministrandum non requiratur, ut Sacerdos sit expositus, & ad confessiones audiendas approbatus? ...
•  
  PDF 78 60. An Pontifex possit permittere, ut tempore pestis ex penuria Sacerdotum possit ministrari Sacramentum Extremæ-Vnctionis unica Vnctione? Et an in periculo contagij sufficiat unica Vnctio in aliqua corporis parte? Et inter alia, quæ circa hoc explanantur, tandem infertur Parochum tempore pestis non teneri administrare Sacramentum Extremæ-Vnctionis cum periculo citæ, si infirmus saltem confessus fuerit. ...
•  
  PDF 81 61. An Pontifex in consecratione Episcopi possit dispensare, ut adsit tantum unus Episcopus? Et an ad valorem tanlis ordinationis requiratur, ut fiat à tribus Episcopis? Ex p. 8. tr. 1. res. 31.
•  
  PDF 83 62. An Episcopus ordinans in Episcopum infantem ante usum rationis, validè illum ordinet? Et an infantes sint capaces Ordinum ante usum rationis? Ex part. 8. tract. 1. res. 32.
•  
  PDF 84 63. An Pontifex possit solo verbo Sacerdotes creare? Et simili modo quæritur, an Pontifex possit solo verbo quem in Episcopum creare? Et an Papa possit tollere ab Episcopo facutlatem validè confirmandi, & ordinandi, it aut, si ille tentet aliquem ordinare, aut confirmare, nihil efficiat? Ex p. 8. tr. 1. res. 28.
•  
  PDF 84 64. An Pontifex possit tollere potestam Episcopis circa Sacramentalia? Et discutitur, an minores Ordines, & Subdiaconatus sint solum Sacramentalia, & non Sacramenta; & ideò possit Ponrifex ab Episcopo auferre potestatem conferendi Subdiaconatum, & minores Ordines? Ex p. 8. tr. 1. res. 29.
•  
  PDF 84 65. An Summus Pontifex possit habere invalidas collationes minorum Ordinum factas ab Episcopis excommunicatis, suspensi, &c? Et quid, quoad collationem primæ Tonsuræ? Et explanatur, quod episcopus hæreticus, schismaticus,, aut degradatus validè possit Ordines conferre. Et an Ordines minores sint Sacramenta? Et quid de Tonsura? Ex p. 8. tr. 1. res. 41.
•  
  PDF 86 66. An Pontifex possit dispensare; ne contractus physicus instrumentorum adhibeatur in Sacramento Ordinis? Et discutitur, an contractus instrumentorum in sumendis Ordinibus sit de necessitate Sacramenti? Ex par. 8. tr. 1. res. 40.
•  
  PDF 87 67. An Summus Pontifex possit permittere, ut Græci administrent Sacerdotium sine instrumentorum porrectione? Et multa alia invenientur in textu hujus resolutionis circa materias Sacramenti Ordinis. Ex part. 8. tr. 1. res. 42.
•  
  PDF 90 68. An Pontifex possit dispensare, ut simplex Sacerdos conferat Ordines minores? Et notatur Episcopum non posse non Episcopo committere potestatem conferendi Ordines etiam minores, sique committat, nihil fieri. Et an Cardinales Presbyteri possint conferre Ordines minores? Ex p. 8. tract. 1. res. 33.
•  
  PDF 91 69. An Pontifex possit dispensare, ut simplex Sacerdos Ordinem Subdiaconatus? Et pro praxi hujus quæsionis adducitur quædam Bulla Papæ, in qua conceditur quibusdam Abbatibus Ordinis Cisterciensis ut possint conferre Ordinem Subdiaconatus, & Diaconatus Religiosis ejusdem Ordinis. Ex part. 8. tract. 1. res. 34.
•  
  PDF 91 70. An Pontifex possit dispensare, ut simplex Sacerdos conferat Ordinem Diaconatus? Et privilegia concessa aliquibus Abbatibus conferendi Subdiaconatum & Diaconatum, an hodie sint revocata per Concilium Tridentinum. Ex. p. 8 tr. 1. res. 35.
•  
  PDF 92 71. An ex commissione Summi Pontificis possit simplex Sacerdos Ordinem Subdiaconatus, & Diaconatus conferre? Et an de Minoribus Ordinibus non sit difficultas, quia modo ea facultas concessa est Cardinalibus etiam non Episcopis, & Abbatibus exemptis. Ex p. 10. tr. 16 & Misc. 6. res. 22. alias 21.
•  
  PDF 93 72. An Pontifex possit dispensare, ut simplex Sacerdos ex commissione conferat Ordinem Presbyteratus? Et notatur potestatem committendi hoc ministerium, jure divino Pontifici Summo, & Exxlesiæ convenire. Ex p. 8. tr. 1. res. 36.
•  
  PDF 94 73. An Summus Pontifex ante consecrationem possit concedere simplici Sacerdoti, ut conferat minores, & majores Ordines? Sed notatur, quod licet Minister Ordinarius Sacramenti Confirmationis sit Episcopus, ex commissione tamen Pontificis potest esse simplex Sacerdos. Ex part. 8. tr. 1. res. 37.
•  
  PDF 94 74. An Pontifex possit dare facultatem, ut Diaconus alium Diaconum, vel saltem Subdiaconum ordinet? Ex p. 8. tr. 1. res. 38.
•  
  PDF 94 75. An Pontifex possit dispensare, ut fœmina prima Tonsura, vel minoribus Ordinibus initietur? Et an fœmina jure divino sit incapax Sacramenti Ordinis? Et explanatur, quod Abbatissæ suas Moniales benedicere, Evangelium legere, aut prædicare non possunt. Et quæritur etiam, an Pontifex possit delegare potestatem ferendi censuras fœmina? Et an Pontifex possit laico infideli etiam eam potestatem ferendi censuras committere? ...
•  
  PDF 97 76. An Pontifex possit infantem ante usum rationis Sacris Ordinibus initiatum reddere inhabilem ad matrimonium? Et an de facto Pontifices hoc fecerint? Et an possit Ecclesia constituere, ne in posterum ad primam tonsuram, vel ad Ordines minores promoueantur, nisi qui se voto castitatis solemni adstrinxerint, sicut præcepit de Ordinibus sacris? Ex parte octava, tractatu 1. resolut. 43.
•  
  PDF 98 77. An Pontifex possit dispensare, ut Sacris Ordinibus initiatus matrimonium contrahat? Et deciditur nullum esse jus divinum prohibens matrimonium, vel usum ejus ordinatis in Sacris; atque adeò non esse in illis de jure divino continentiam perpetuam; tametsi ea sit quid juri divino maximè consentaneum, quod idem dicendum est de Episcopis. Et discutitur, an ea obligatio sit solum ex Ecclesiæ præcepto directè præcipiente illis castitatem, ...
•  
  PDF 99 78. An Pontifex possit dispensare, ut Religiosus uxorem ducat? Et cursim explanatur, an super habenda proprietate possit etiam Pontifex dispensam cum aliquo Monacho? Ex p. 8. tr. 1. res. 73.
•  
  PDF 101 79. An Pontifex, ne remaneat extincta quædam Illustris Familia, possit præbere licentiam ut Eques Religionis Hierosolymitanæ transeat ad Religionem Divi Jacobi, Acantaræ, Calatravæ, &c. Ex quo infertur, An Pontifex possit dispensare in voto solemni Religionis? Et quid de voto solemni paupertatis? Et supponitur posse, & solere Summos Pontifices præbere licentiam, ut aliquis Religiosus transeat ex una Religione strictori ...
•  
  PDF 105 80. An Summus Pontifex possit dispensare, ut socer sumat in uxorem nurum suam? Et asseritur jure naturæ nullum esse matrimonium inter novercam, & privignum, inter vitricum & privignam; & inter omnes affines in primo gradu lineæ rectæ, quales sunt etiam gener, & socrus; socer & nurus. Et an non rarò Pontifices dispensent pro foro conscientiæ in dicta affinitate orta ex copula fornicaria? ...
•  
  PDF 107 81. An Pontifex possit dispensare, ut matrimonium ineatur inter privignum & noverca; vel privignam & vitircum; socrum & nurum; aut socrum & generum? Et an possint Pontifices ex justa causa dispensare, ut affines in primo gradu lineæ rectæ inter se matrimonium contrahant? Et an affinitas dirimat matrimonium ipso jure naturæ? Et explanatur, quod si quis in infidelitate fuisset copulatus matrimonio suæ novercæ validum fuisse matrimonium patre defuncto, ...
•  
  PDF 109 82. An Pontifex possit dispensare, ut quis contrahat matrimonium cum uxore fratris sui, vel ut fœmina nubat viro suæ sororis? Ex quo deducitur, quod nullus affinitatis gradus in linea transversa dirimit matrimonium jure naturæ. Ex part. 8. tractatu primo, resolut. 68.
•  
  PDF 110 83. An Pontifex possit dispensare ex justa causa, ut matrimonium ineatur inter avum & nepotem, vel inter afiam & nepotem? Et docetur matrimonium inter avum & neptem; & inter nepotem & aviam esse validum jure naturæ. Ex p. 8. tr. 1. res. 69.
•  
  PDF 111 84. An Pontifex possit dispensare, ut fratres, & sorores contrahant inter se matrimonium? Et explanatur, an matrimonium fratris cum sorore sit jure naturali nullum? Ex p. 8. tr. 1. res. 70.
•  
  PDF 112 85. An possit dari casus, quod Pontifex possit præcipere Patri, ut sumat in uxorem filiam suam? Et in primis quæritur, an matrimonium inter patrem & filiam sit jure naturæ irritum? Et an, si daretur casus,, quod in mundo superessent tantum Pontifex, Pater, & filia, an Summus Pontifex teneretur sumere in uxorem illam fœminam, & dispensare secum in cœlibatu? Et quid, si in supradicto casu Pontifex fuisset impotens, ...
•  
  PDF 115 86. An Pontifex possit dispensare, ut fidelis matrimonium contrahat cum Infideli non sit irritum neque jure divino, neque jure naturali, sed tantum jure Ecclesiastico? Idem dicendum est de matrimonio fidelis cum hæretica. Et an in locis, in quibus consuetudine legitima derogatum est, ne petatum dispensatio ad contrahendum matrimonium cum Hæreticis, procedat etiam in Regibus? Ex part. 8. tract. 1. res. 74.
•  
  PDF 116 87. An Pontifex possit dispensare in radice matrimonij, ita ut legitimatus succedat etiam ad temporalia? Et advertitur Potificem graviter peccaturum, si sine aliqua magna causa hanc legitimationem, seu dispensationem in radice concederet. Et ex doctrina supradictæ quæstionis infertur, an vocatus ad feudum, Majoratum, fidei commissum, & ideo exclusus, quia professus in approbata Religione, vel in Sacris init atus, si à Papa dispensetur, ut nubat; ...
•  
  PDF 118 88. An potestas statuendi impedimenta matrimonij spectet privativè ad Summum Pontificem? & sicut jus integrum est Summo Pontifici in universa Ecclesia impedimenta matrimonium dirimentia statuere, an ita Episcopis in suis Diœcesibus? Ex part. 8. tract. 1. .res.. 76.
•  
  PDF 119 89. An Pontifex habeat potestatem eximendi fideles ab impedimentis constitutis à Principibus Ethnicis, si in eorum Proviniciis habitent? Et si quis Iudæus sit subditus Regis infidelis; an in illis servandis impedimentis subjaceat eidem Regi? Et quid est dicendum si subditus sit Romani Pontificis, ut Romæ Iudæi degentes; an ei subjaceant in statutis impedimentis in Ecclesia pro solis baptizatis? Ex p. 8. tr. 1. res. 77.
•  
  PDF 120 90. An Pontifex possit supplere consensum in matrimonio, vel saltem præcipere, ut ab aliquibus contrahatur? Et an Deus aliquando conjunxerit matrimonium inter aliquos sine illorum consensu? Ex part. 8 tract. 1. res. 82.
•  
  PDF 121 91. An Pontifex possit constituere impedimenta dirimentia, & potuerit irritare matrimonia clandestina, ut patet in Concilio Tridentino sess. 24. c. 1 de Matrimonio? Et an sit licitum contrahere clandestinum matrimonium, ita ut sit ratum? Et notatur Ecclesiam habere potestatem ad irritandos contractus immediatè, & directè ad reddendos eos nullos, & habere etiam potestatem ad irritandas personas ad tales contractus, quod est irritare ipsos contractus indirectè. Ex p. 8. tr. 1. res. 59.
•  
  PDF 123 92. An possit Pontifex aliquos privatos reddere inhabiles ad contrahendum matrimonium? Ex part. 8. tract. 1. resol. 60.
•  
  PDF 124 93. An Pontifex sine justa causa irritando aliqua matrimonia sint invalida? Ex part. 8. tractat. 1. resolut. 61.
•  
  PDF 124 94. An Pontifex habeat potestatem solvendi matrimonium ratum, ,sed nondum consummatum? Et an etiam possit in dicto casu dispensare ob communem pacem, altero ex contrahentibus invito? Et an non sit de jure divino, nec naturali vinculum, seu separationis prohibitio talis matrimonij rati, & non consummati? Et an Episcopus possit dispensare in matrimonio rato? Et notatur aliquem evectum ad Pontificatum ante matrimonium consummatum posse dispensare in suo matrimonio rato. ...
•  
  PDF 126 95. An Pontifex possit dispensare, seu potius dissolvere matrimonium ratum, & non consummatum? Et quid circa hoc ipsum de Episcopis? Et discutitur, an quidquid potest Papa in tota Ecclesia, possit Episcopus in sua Diœcesi? Et infertur, an Princeps Gentilis possit dissolvere matrimonia rata suorum subditorum? Ex. part 8. tractat. 3. res. 97.
•  
  PDF 127 96. An Pontifex sine causa possit dissolvere vinculum matrimonij rati? Et notatur, quod posita gravi causa Pontifex non necessario requirat consensum partium ad dissolvendum matrimonium, sed id possit, etiam eis invitis, quamvis non expediat. Et an Pontifex possit legem ferre, ut matrimonium ratum per consequens consummatum dissolvatur? Et notatur,, quod matrimonia, seu rata, seu consummata Infidelium non baptizatorum non potest Pontifex sua Pontificia potestate dispensande solvere. ...
•  
  PDF 128 97. An Pontifex possit dissolvere matrimonium ratum, & non consummatum solum inter magnos Principes? Et explanantur causæ dispensandi in matrimonio rato. Et an Pontifex lege universali statuere possit, ut matrimonium ratum dissolvatur per subsequens matrimonium consummatum? Ex p. 8. tr. 1. res. 65.
•  
  PDF 129 98. An Episcopus in casu aliquo raro possit dissolvere matrimonium ratum, & non consummatum? Et docetur quod non potest Episcopus dispensare in aliquo eventu in professione solenni Religiosorum. Et adducitur etiam, an Episcopus in sua Diœcesis possit, quidquid Papa potest in tota Ecclesia, nisi ab eo prohibeatur? Ex part. 8. tract. 1. res. 64.
•  
  PDF 130 99. An possit Pontifex dispensare in matrimonio consummato Infidelium, quando ambo baptizantur? Et an Pontifex ex causa possit dispensare in matrimonio fidelium consummato? Ex p. 8. tr. 1. res. 66.
•  
  PDF 130 100. An Pontifex possit transferre Episcopum ex una Ecclesia ad aliam ob pinguiores redditus, & quonam jure sit prohibita translatio Episcopi ex una ad alteram Ecclesiam, an jure divino, an Ecclesiastico? Et cur Pontifex hoc matrimonium spirituale per consecrationem consummatum magis dissolvere possit, quam carnale consummatum? Et in textu hujus Resolutionis causæ istæ apponuntur ad hoc faciendum. ...
•  
  PDF 132 101. An Papa sit Dominus bonorum Ecclesiasticorum & beneficiorum; ita ut de potentia absoluta possit privare quoslibet Prælatos, vel Beneficiarios etiam sine causa; & bona Ecclesiæ arbitratu suo alienare possit? Vel de plenitudine potestatis an possit dare bona Ecclesiæ, Monasterij, &c. cui voluerit; & res unius Ecclesiæ, vel Monasterij in aliam Ecclesiam, vel pium usum transferre? Sed cursim docetur, quod si aliquis aliquid acceperit à Papa sine causa dante, tenetur resituere. Ex p. 11. tract. 3. ...
•  
  PDF 134 102. An Pontifex, si propter tremorem manus dexteræ non potest elevare Calicem, nec frangere Hostiam, possit secum dispensare super hos Ritus, & Cæremonias, ut Missam celebret? Et an habeat justam causam dispensandi super hoc? Et an ad id teneatur? Et quæritur, & discutitur, an fractio, & mistio Hostiæ pertineant ad essentiam Sacrificij? Et an Pontifex possit dispensare cum aliis super supradictos Ritus? ...
•  
  PDF 138 Disceptationes Apologeticæ, De primatu solius D. Petri ac differentia inter ipsum, & D. Paulum.
•  
  PDF 138 An Divus Paulus fuerit Pontifex, & caput Ecclesiæ cum D. Petro?
•  
  PDF 138 Sectio 1. An Primatus Ecclesiæ fuerit collatus soli D. Petro privativè quoad alios.
•  
  PDF 143 2. An D. Paulus quoad Primatum Ecclesiæ fuerit subditus D. Petro, licet æqualis quoad Apostolatum.
•  
  PDF 151 3. Continens Responsiones ad argumenta adducta ab Anonymo pro Primatu D. Pauli.
•  
  PDF 160 Discepatio Apol. Posterior, Continens Responsiones ad plura loca Sanctorum Patrum in manuspcrupto cujusdam Anonymi pro novo Papatu D. Pauli perperam intellecta.
•  
  PDF 160 Sect. 1. Responsiones ad scripturam cujusdam Anonymi in favorem novi Papatus D. Pauli.
•  
  PDF 161 2. Responsiones ad loca Summorum Pontificum.
•  
  PDF 163 3. Responsiones ad loca Sanctorum Patrum.
•  
  PDF 167 4. Responsiones ad loca Eminentissimorum Cardinalium.
•  
  PDF 173 Tractatus II. De Dispensationibus.
•  
  PDF 173 1. Qvid sit dispensatio? Et notatur inter dispensationem, & dispensandi potestatem esse quoddam discrimen ex eo, quod dispensatio est strictè interpretanda; potestas verò dispensandi, etiamsi delegata sit, est latè interpretanda, seu intelligenda. Ex part. 8. tract. 3. resol. 1.
•  
  PDF 173 2. An possit Pontifex dispensare in jure divino positivo? Et an possit Pontifex authoritate divina dispensare, & relaxare vota, & juramenta? Ex part. 8. tract. 3. res. 2.
•  
  PDF 174 3. An Pontifex possit dispensare in his, quæ statuta sunt à jure Canonico positivo? Et an possit Pontifex dispensare in legibus Episcopi, & aliorum Prælatorum; imò & in Concilio includenti ipsum Pontifcem? Et an possit fieri lex in Concilio, qua sub mortali obligetur Pontifex ad non dispensandum ex ulla causa? Et in lege, & præceptis Apostolorum Papa dispensare possit? Et ex doctrina hujus Resolutionis aliqua alia notabilia inveruntur, & explanantur. Ex part. 8. tract. 3. resoltu. 3.
•  
  PDF 175 4. An Pontifex possit directè secum dispensare in his omnibus, in quibus cum aliis potest? Et an hoc etiam tribuatur Episcopis, Principibus sæcularibus, & Prælatis etiam Regularibus? Ex p. 8. tr. 3. res. 5.
•  
  PDF 175 5. An qui habet potestatem dispensandi in lege cum aliis, possit secura dispensare? Ita ut non solum Summus Pontifex, & Episcopi, sed etiam omnes Prælati, & Superiores Ecclesiastici tam sæculares, quam Regulares etiam locales; & illis absentibus vice-Rectories, & vice-Priores, &c. habentes jurisdictionem Ordinariam dispensandi, tam in votis & juramentis, quam in aliis rebus possint dispensare secum eodem modo, quo possunt cum aliis subditis. ...
•  
  PDF 177 6. An Prælati possint secum dispensare in propriis votis, sicut possunt dispensare in votis subditorum? Idem est de irregularitatibus, præceptis Ecclesiæ, atque de cæteris omnibus, quoties id possunt cum subditis dispensare? Ex quibus infertur non solum Summum Pontificem posse secum dispensare in his omnibus, in quibus potest cum subditis, sed idem est de aliis Principibus supremis sæcularibus, cum habeant plenißimam potestatem in temporalibus, ...
•  
  PDF 179 7. An Pontifex poßit dispensare sine causa, & dispensatio sit valida? Ex p. 8. tr. 3. res. 4.
•  
  PDF 179 8. An Pontifex dispensando sine causa peccet mortaliter vel venialiter? Et an Princeps secum dispensan in legibus, quas ipse debet ex honestate observare, peccet mortaliter, vel venialiter? Et infertur subditum petentem dispensationem sine causa peccare eodem genere peccati, quo peccat Suerior illam concedens. Contingere autem potest, ut excusetur subditus, si ignorantia invincibili laboret, & non excusetur Superior cognoscens causamnon adesse & è contra. Ex p. 8. tr. 3. re. 6.
•  
  PDF 181 9. An si superior dispenset in propria lege sine causa, peccet mortaliter? Idem quæritur de subdito dispensationem petente sine causa, & illa utendo. Ex part. 1. tract. 10. resol. 35.
•  
  PDF 181 10. An dispensatio sine causa in lege propria, vel inferioris sit valida? Et an dispensans sine causa peccet mortaliter, vel tantum venialiter? Idem dicendum est de petente dispensationem sine causa. Ex part. 1. tract. 10. reolut. 32.
•  
  PDF 181 11. An petens dispensationem à superiore sine causa peccet mortaliter, vel venialiter? Ex part. 8. tract. 3. res. 8.
•  
  PDF 182 12. An utentes dispensatione à superiore facta sine causa peccent? Et an peccet gravius legislator injusta dispensatione secum utendo, quam subditus? Et an legislator in tali casu peccet duplici titulo, uno, eam non revocando dum potest, altero ea utendo? Ex part. 8. tract. 3. resolut. 9.
•  
  PDF 182 13. An si Superior sine causa secum dispensaret, esset licitus usus talis dispensationis, ut de subdito superius diximus? Ex p. 8. tr. 3. res. 10.
•  
  PDF 183 14. Quænam sint causæ justæ ad dispensandum? Ex p. 8. tr. 3. res. 7.
•  
  PDF 183 15. An quando intercedit justa causa,, teneatur Superior dispensare? Et etiam quæritur, quando dispensatio est debita, & quando est gratia? Et explanatur, quod in quatuor casibus dispensatio est debita, extra quos non erit debita, sed gratia. Et infertur, quod tenetur Episcopus dispensare cum Clerico, ne resideat ration studij, & in denunciationibus matrimonij, & in interstitiis,, & aliis similibus. Ex p. 8. tr. 3. res. 27.
•  
  PDF 184 16. An saltem delegatus teneatur dispensare, si adsit causa sufficiens? Et an excusentur Regulares nolentes dispensationes votorum concedere pœnitentibus virtute suorum privilegiorum? Et qud si privilegium sit concessum in favorem pœnitentis, ut est privilegium Bullæ Cruciatæ, & Jubilæi? Ex p. 8. tr. 3. res. 29.
•  
  PDF 184 17. An causa dispensationis debeat esse manifeste justa, an potius sufficiat causa justa in causa tantum probabili? Et quid, quando dubium est, an causa aliqua dispensandi existat? Ex p. 8. tr. 3. res. 29.
•  
  PDF 184 18. An Superior possit dispendare in dubio, si causa sit justa? Et docetur pro praxi, cum dubitatur an sine dispensatione teneatur quis jejunare, vel aliam legem servare, eo ipso esse sufficientem causam ad dispensandum, nec opus esse aliqua commutatione. Ex p. 4. tr. 3. res. 44.
•  
  PDF 185 19. An licitè possit Prælatus dispensare, quando dubiat, utrum causa dispensationis sit justa? Ex p. 1. tr. 10. res. 31.
•  
  PDF 185 20. An inferior possit dispensare in lege Superioris, quando dubiat, an casus egeat dispensatione? Ex part. 8. tr. 3. res. 72.
•  
  PDF 185 21. An Episcopus, v.g. quando dubitat, an res egeat dispensatione, possit in lege Superioris dispensare? Ex p. 4. tr. 3. res. 46.
•  
  PDF 185 22. Quando casus dubius egeat dispensatione? Et an Episcopus possit dispensare in lege Pontificia, quando dubium est, an casus egeat dispensatione? Et an Prælatus inferior possit dispensare in legibus Superioris, si ei interdictum non sit? Et an Episcopus possit in sua Diœcesi, quidquid potest Papa in tota Ecclesia, nisi à Pontifice prohibeatur? Ex p. 3. tr. 6. & Misc. 2. res. 82.
•  
  PDF 186 23. An possit Episcopus dispensare in lege Pontificia, quando in ea dispensare posse conceditur, non tamen cui concedatur? Et aliqua notabilia circa hoc in textu hujus Resolutionis explanantur. Ex part. 8. tract. 3. resolut. 18.
•  
  PDF 187 24. An Episcopus jure ordinario possit dispensare in lege Concilij, seu Summi Pontificis quoties facultas dispensandi non adimitur? Et notatur, quod quando Concilium, seu Summus Pontifex cnesuræ absolutionem non reservat, potesstatem Episcopis absolvendi ab illa videtur concessisse. Ex p. 3. tr. 5. & Misc. 1. res. 23.
•  
  PDF 187 25. An Episcopus sine aliqua delegatione possit dispensare in legibus Summi Pontificis, quando non constat à Pontifice restrictam fuisse potestatem illius? Et an, quidquid potest Papa in toto orbe potest Episcopus in sua Diœcesi, nisi expressè prohibeatur? Et inter cætera, quæ in corpore hujus Resolutionis explanantur, & inferuntur, tandem notatur Parochos non posse dispensare in legibus, si attendatur jus præcisè, ...
•  
  PDF 189 26. An sint aliqui casus, in quibus Episcopi poßint dispensare in legibus Pontificiis, etiam si non habeant expressam potestatem? Et por praxi superioris difficultatis in textu hujus Resolutionis aliqui diversi casus enumerantur, & inferuntur, in quibus potestas dispensandi debet dici ordinaria potius quam delegata. Et notatur etiam potestatem, quam habet Legatus, & ex privilegi Superiores Religionum ad dispensandum cum Religiosis, ...
•  
  PDF 190 27. An Episcopi habeant tantam potestam in suis Diœcesibus, quantam habet Summus Pontifex in universo orbe; ubi agitu quæstio, an possit dispensare in legibus Pontificiis? Ex part. 7. tract. 10. & Misc. 1. res. 36.
•  
  PDF 191 28. An Episcopus possit dispensare non admonito Summo Pontifice, quem in casu pauperum suis sumptibus admonere potest? Ex p. 1. tr. 10. res. 57.
•  
  PDF 191 29. An Metropolitani possint dispensare cum Episcopis suffraganeis? Ex p. 8. tr. 3. res. 13.
•  
  PDF 192 30. An Metropolitani possint dispensare cum subditis suorum suffraganeorum? Et an saltem si Episcopus suffraganeus despensationem petitam deneget, quando dispensare tenetur, poßit Archiepiscopus per appellationem aditus dispensare? Et quid, si adsit causa justa, sed non tenetur, vel non sit subditis debita, sed mere gratuita; aut partim gratuita,, & partim debita? Ex part. 8. tract. 3. resol. 14.
•  
  PDF 192 31. An Metropolitanus extra casus supradictos poßit saltem tempore visitationis dispensare cum subditis suffaganeorum, sicut potest confeßiones audire, & absolvere pœnitentes? Ex p. 8. tr. 3. res. 15.
•  
  PDF 193 32. An in extraordinario aliquo eventu poßint inferiores dispensare in legibus Superiorum; sive lex sit de matrimonio impediendo; vel de aliqua irregularitate; vel reservatione voti, aut similum? Et an quoties Episcopus potest certiorem facere Pontificem, & pauperiem eorum, cum quibus dispensandum est, supplere, ut negotium ad Pontificem deferatur, despensare Episcopus non poßit? Ex p. 8. tr. 3.. res. 71.
•  
  PDF 193 33. An sit valida dispensatio facta ab inferiori in lege Supeerioris, non præcognita prius causa quando re vera, causa erat justa & legitima? Et si subditus utatur tali dispensatione, neque peccet venialiter? Ex part. 1. tr. 10. res. 34.
•  
  PDF 193 34. An dispensatio inferioris in lege Superioris, existente justa causa, sed sine ejus cognitione, valida sit? Et in dicto casu, quamvis dispensatio sit valida, an ita dispensans peccet portaliter? Ex p. 8. tract. 3. resolut. 21.
•  
  PDF 194 35. An inferior poßit dispensare sine cognitione causæ, si in potestate dispensandi exprimantur nomina nulla facta mentione cognitionis causæ? Et ex doctrina hujus quæstionis infertur inferiorem dispensantem sine causa in lege Superioris peccare, & subditum ita dispensatum peccare toties, quoties dicta dispensatione utitur. Ex p. 8. tract. 3. res. 19.
•  
  PDF 195 36. An valida sit dispensatio à Prælato inferiori, bona fide dispensante in causa non justa; & ideo in tali casu, an tutus sit subditus,, quamvis postea constet causam non fuisse sufficientem? Ex p. 1. tract. 10. res. 33.
•  
  PDF 195 37. An si Prælaturs bona fide judicaverit causam dispensandi esse justam, cum re vera non sit, valeat dispensatio? Ex p. 8. tr. 3. res. 20.
•  
  PDF 196 38. An quando inferior dispensat in lege Superioris poßit imponere aliquod onus ei, cui dispensatur? Et quid, si Episcopus dispensat super aliqua irregularitate orta ex delicto? Et an quando ipsemet legislator dispensat in lege sua, tunc si dispensatio non est debita sed gratia poterit imponere aliquod onus ei, cum quo dispensat? Ex p. 8. tract. 3. res. 22.
•  
  PDF 196 39. An dispensatio inferioris in propriis legibus absque causa sit valida? Idem dixendum est, quando Superior, vel æqualis Successor dispensat absque causa in lege inferiioris, vel æquatis prædecessoris. Et quid, si episcopus in Synodo Diœcesana, vel Archiepiscopi in Synodo provinciali dispensant sine causa? Et quid de Legato Apostolico, qui plenam habet à Pontifice potestatem, an proinde ejus dispensatio sine causa etiam data sit valida? ...
•  
  PDF 197 40. An Episcopus possit dispensare in suis Constitutionibus à Papa confirmatis? Ex part. 8. tract. 3. reolut. 73.
•  
  PDF 198 41. An in aliquo casu dispensatio Episcopi in sui legibus sine causa sit valida? Et quid, si illæ Constitutiones fuerint authoritate Pontificia confirmatæ? Et quid est dicendum, si prædictas Constitutiones Episcopus juramento confirmaverit? Ex p. 9. tr. 6. & Misc. 1. res. 40. alias 41.
•  
  PDF 198 42. An Episcopus possit dispensare, quamvis petens prius adierit Pontificem, qui dispensationem negavit, judicans causam propositam non esse justam? Et notatur eum, qui impetravit dispensationem à Pontifice voti, in quo poterat Episcopus dispensare, posse ad ipsum confugere, ut dispenset. Dicendum est etiam posse confugere ad potentem ex privilegio, ut dispenset. Ex part. 8. tract. 3. res. 49.
•  
  PDF 199 43. An Episcopus possit cum Regularibus exemptis dispensare, si ipsi cedat exemptioni? Et an hoc intelligatur casu, quo in Prælato Superiore non esset potestas absolvendi, vel dispensandi? Et an in nomine Episcopi in præsenti intelligatur tantum Episcopus loci, in quo Religiosus ortus est, vel habet domicilium, aut saltem commoratur? Ex part. 8. tract. 3. res. 48.
•  
  PDF 200 44. An sola patientia Prælati sufficiat pro dispensatione? Et an si quis ex pacto dederit Papæ pecuniam pro aliquo beneficio, eo ipso, quod in eum ipsum contulerit censeri dispensasse super Symoniam? Idem dicendum est de aliis inferioribus Papæ quoad dispensandum in eorum Statuta. Ex part. 8. tract. 3. resol. 17.
•  
  PDF 201 45. An v.g. Prælatus Superior possit dispensare circa pœnas impositas à Prælato inferiori, ipso renuente? Et advertitur, si condemnans finierit Officium suum, posse tunc Provincialem, aut Generalem subditum condemnatum à Rectore absolvere, nulla requisita licentia à Rectore moderno, seu ab eo, qui reum condemnavit. Ex part. 8. tract. 3. res. 31.
•  
  PDF 201 46. An in dispensationibus locum habeat argumentum ab identitate rationis à majori ad minus? Et pro praxi hujus difficultatis in textu hujus Resolutionis plurimi explanantur casus sæpius contingentes in facto, & tota doctrina est valdè notanda. Ex p. 8. tr. 3. res. 41.
•  
  PDF 203 47. An dispensatio respuat extensionem, & argumentum ex identitate rationis? Et notatur certum esse dispensationem extendi ad connexos, & accessorios, & inclusos sub dispensatis; unde dispensatus ad duo beneficia curata, censetur dispensatus super residentia alterius, &c. Ex p. 8. tr. 3. res. 102.
•  
  PDF 204 48. An dispensatio sit strictè interpretanda? Ex quo deducitur resolutio aliuquorum casuum in particulari. Ex p. 8. tract. 32.
•  
  PDF 204 49. An potestas dispensandi sit latè, vel strictè interpretanda? Et tandem quæritur, in dubio an potestas dispensandi extendatur, ut virtute illius possit dispensari in aliquo casu, interpretandum sit extendi? Et quid in dubio, an dispensatio extendatur ad aliquem casum, an nunc interpretandum sit non extendi? Ex p. 8. tr. 3. res. 42.
•  
  PDF 205 50. An privilegia Bullæ Cruciatæ, vel Jubilæi quatenus continent potestatem dispensandi, sint strictè, vel latè interpretanda? Et quid dicendum est de facultate concessa alicui eligendi Confessarium, qui eum absolvat à peccatis & censuris, (loquor extra Jubilæum, & Bullam Cruciatæ,) an sit strictè, vel latè interpretanda? Ex p. 8. tr. 3. res. 45.
•  
  PDF 206 51. An Pontifex possit dispensare in recitatione Horarum Canonicorum? Et an recitatio Horarum Canonicarum sit de jure divino, vel etiam de jure naturali; & qualitas Officij sit de jure positivo Ecllesiastico? Et ann Papa possit dispensare cum quocumque Clerico, vel regulari, ut licitè possit uti Breviario, quod ei libuerit? Et à contra an non possint Episcopi, & Prælati Regulares cum suis subditis dispensare, ut non recitent Officium divinum juxta Ritum Breviarij Pij V ...
•  
  PDF 206 52. An dispensatio concessa Subdiacono, ut possit uxorem ducere liberet eum à rexitatione Officij divini? Et quid est dicendum, si fingamus Titium matrimonium ratum cum Catharina contraxisse, & deinde clam ad Diaconi vel Subdiaconi Ordinem, & gradum esse promotum? Et circa hoc alia notabilia explanantur. Ex part. 8. tr. 3. res. 34.
•  
  PDF 207 53. An illegitimus dispensatus, ut possit recipere Ordines, censeatur dispensatus etiam ad Ordines sacros? Ex . 8. tr. 3. res. 36.
•  
  PDF 208 54. An illegitimus dispensatus, ut Clericus fiat, censeatur dispensatus ad omnes Ordines minores, vel tantum ad primam Tonsuram? Et an dispensatus ad Ordines censeatur dispensatus ad Ordines sacros? Et quid est dicendum, si Pontifex diceret, dispenso tecum ad omnes Ordines? Et notatur dispensatum ad Ordines recipiendos non extendi ad beneficium obtinendum. Et deducitur dispensatum ad Sacerdotium non censuri dispensatum ad beneficium curatum, ...
•  
  PDF 208 55. An dispensatio, ut illegitimus, vel irregularis possit sumere minores Ordines, sit extendenda, ut beneficij simplicis capax sit? Et advertitur, quod si Papa dispenset cum illegitimis ad beneficium, non possunt per hoc, nisi unum obtinere. Ex p. 8. tr. 3. res. 37.
•  
  PDF 209 56. An illegitimus, vel irregularis dispensatus ad Ordines sacros censeatur dispensatus, ut possit obtinere beneficium simplex? Ex quo infertur priviliegium, seu dispensationem, quantumvis odiosa sit, extendi debere ad ea, quæ illi sunt necessario connexa, & sine quibus effectum habere non potest; & pro praxi explanantur aliqui casus. Et an dicta in hac, & superiori Resolutione non procedant, quando cum illegitimo dispensaretur absolutè in irregularitate, ...
•  
  PDF 209 57. An illegitimus dispensatus ad Ordines sit capax pensionis? Et discutitur illegitimum dispensatum ad beneficia non censeri dispensatum ad pensionem. Ex part. 8. tr. 3. res. 38.
•  
  PDF 210 58. An dispensatio cum illegitimo ad beneficium, arctanda sit ad primum beneficium? Et notatur dispensationem simppliciter concessam, illegitimo vel irregulari, ut possit obtineere beneficia, intelligendam esse de beneficiis simplicibus, & non extendi ad curata & Diginitates. Et quæritur, an dispensatus ad beneficium Curatum non egeat nova dispensatione pro Episcopatu? Et homicida, si per dispensationem legitimam fuit habilis ad omnes Ordines sacro, ...
•  
  PDF 210 59. An valida sit dispensatio circa irregularitatem homicidij, si non fuisset explicata Circunstantia Sacerdotij, si occisus erat Sacerdos? Et an hoc etiam procedat, si Pontifex, non esset dispensationem concessurus, si sciret dictam circunstantiam Sacerdotij. Ex part. 1. tract. 10. resol. 38.
•  
  PDF 210 60. An dispensatio irregularitatis sit subreptitia, si non explicetur occisum fuisse Presbyterum? Ex p. 8. tr. 3. res. 51.
•  
  PDF 211 61. An impedimenta plurimum irregularitatum sufficiat separatim exprimere, & de illis dispensationem obtinere? Idem dicendum est de aliis similibus pœnis. Et an qui plura homicidia commisit, si uno tantum narrato velit unius irregularitatis dispensationem obtinere, nihil fiat. Et pro firmanda doctrina supradictæ difficultatis alij diversi casus adducuntur sæpius contingentes in praxi. Ex p. 8. tr. 3. res. 57.
•  
  PDF 211 62. An committens plura homicidia contrahat diversas irregularitates in dispensatione explicandas? Et pro firmanda doctrina hujus quæstionis alij quatuor diversi casus in exemplum in textu hujus Resolutionis apponuntur. Ex p. 8. tr. 3. resol. 58. Sequitur sub hoc, eodemque numero hujus Resolutionis 62. eadem quæstio, videlicet. An qui plura homicidia commisit, contraxit plures irregularitates in dispensatione manifestandas? ...
•  
  PDF 212 63. An si quis commisit plura homicidia contrahat plures irregularitates necessario in dispensatione manifestandas? Et in exemplumg adducuntur alij duo diversi casus in corpore hujus Resolutionis. Sed difficultas supradictæ resolutionis pendet ex ista quæstione. An Stylus curiæ obliget in foro conscientiæ? Et explanantur declarationes Cardinalium editas Romæ authoritate Papæ circa Concilium Tridentinum esse inuariabiles, ...
•  
  PDF 213 64. De dispensatione cujusdam irregularitatis homicidij voluntarij casus curiosus & nouus, & positus in principio textus huius Resolutionis. In quo etiam discutitur, an fuerit in eo quis dispensatus; & an dicta dispensatio prosit ei pro foro externo? Ex quo sequitur, quod in concessione absolvendi à reservatis in Bulla cænæ non venit facultas absoluendi à casu hæresis. Et tandem deducitur, an absolutio à censuris obtenta vigore facultatis ...
•  
  PDF 217 65. Quando Pontifex dispensat, vt ante Novitiatus annum emittatur professio, quomodo facienda sit renunciatio bonorum juxta Concilium Trident. sess. 25. c. 16. de Regularibus? Idem dicendum est, si minor sit sexdecim annis, atque ita abbreuiaretur tempus professionis jure præscriptum. Ex part. 8. tr. 3. res. 23.
•  
  PDF 218 66. An Pontifex possit dispensare in voto solemni paupertatis, & obedientiæ? Et quid de Religioso facto Episcopo? Ex p. 8. tr. 3. res. 100.
•  
  PDF 219 67. An si quis habeat votum Castitatis, & Religionis, & petat à Pontifice dispensationem vnius, teneatur alterum narrare? Ex p. 8. tr. 3. res. 56.
•  
  PDF 220 68. An qui vovit se perseveraturum in Religione, & explicet se vouisse Religionem, dispensatio sit valida? Et an si voto Religionis superaddas votum illius perseverantiæ ad amplius obligeris? Ex part. 8. tract. 3. resol. 53.
•  
  PDF 220 69. An quando falso exprimitur substantia voti, corruat dispensatio? Ex p. 8 tr. 3. res. 66.
•  
  PDF 220 70. An facultas delegata dispensandi vota, extendatur etiam ad ea commutanda? Ex part. 8. tract. 3. resolut. 43.
•  
  PDF 221 71. An quando absunt expresse simul votum, & iuramentum soli Deo factum, & non explicatur vtrumque vinculum, dispensatis sit invalida? Ex p. 8. tr. 3. res. 67.
•  
  PDF 222 72. An facultas concessa ad dispensanda vota, & commutanda extendatur ad vota, & juramenta ejusdem rei, cum simul duo vincula concurrant? Et pro explanatione prædictæ difficultatis aliqua alia notabilia supponuntur, quæ contingere possunt in supradicto casu, videlicet, quid dicendum sit, si non præstetur iuramentum in voti confirmatione sed, independenter ab illo, ut si quispìam prius iuravit jejunium, & postea vovit idem; ...
•  
  PDF 222 73. An potestas delegata dispensandi, vel commutandi extendatur ad relexanda juramenta soli Deo facta? Et quid è contra? Et an hoc procedat etiam, quamvis juramentum non habeat inclusam promissionem, sed absque ea soli Deo fiat; Et an facultas delegata ad vota extendatur ad juramenta adjecta contractui, in quo est turpitudo, & injustitia in creditore vt juramentum factum homini solvendi usuras, aut metu extortum? Ex p. 8. tr. 3. res. 44.
•  
  PDF 223 74. Quidam dispensatus à Summo Pontifice in voto Religionis ratione infirmitatis post multos annos conualuit, quæsivit, an ad ingressum Religionis sub mortali teneretur? Et jamque quæritur, an Sacerdos Beneficiarius despensatus ab onere recitandi Horas Canonicas ex infirmitate oculorum, si postea convaluerit, teneatur sub mortali Officium divinum recitare, vel fructus restituere? Ex quibus infertur, quod cessante causa finali dispensationi? ...
•  
  PDF 224 75. An aliquando Episcopus possit dispensare vin voto castitatis absoluto, ac in aliis votis Papæ reservatis? Et notatur in hoc casus quis censebitur difficilis ad Pontificem aditus, & quæ causa legitima? Et an si occurrat prædicta necessitas, & aditus neque ad Episcopum pateat, possit Parochus dispensare ex præsumpta Pontificis voluntate? Ex part. 2. tr. 8. & Misc. 8. res. 5.
•  
  PDF 224 76. An Episcopus valeat dispensare, ut contrahens cum voto castitatis possit petere debitum? Et quid circa hoc quoad regulares virtute privilegiorum, assignatos tamen per Provincialem, vel etiam non assignatos virtute alterius priviliegij Iulij II? Et quid de Confessario virtute Bullæ Cruciatæ? Et notatur, quod si supradictus vovens castitatem, vel cum voto religionis facto ante matrimonium, vel post matrimonium ratum facto, ...
•  
  PDF 225 77. De quodam voto conditionali postea confirmato an possit per Episcopum dispensari? Verbi gratia, N. febri acuta correptus magno cum vitæ discrimine voluit ingredi Religionem, ad hoc vt pristinam recuperet sanitatem, quod votum postea sanitati restitutus confirmauit, &c. Ex p. 6. tract. 8. & Misc. 3.
•  
  PDF 225 78. An in dubio de valore voti reservati possit Episcopus dispensare? Ex quo colligitur posse episcopum dispensare in ejusmodi votis reservatis, quando emissa sunt ex metu cadenti in virum constantem. Vndè cum dubiu[m] sit, an vota pœnalia, & conditionalia sint reservata, sequitur, ratione ejus dubij posse Episcopum in eis dispensare, etia[m] purificata conditione, & commisso delicto. Ex p. 4. tract. 3. res. 59.
•  
  PDF 226 79. An bona fide dispensatus in voto, existimans adesse causam, cum tamen non sit, valeat dispensatio? Et in textu hujus resolutionis aliqua alia explanantur pro intelligentia supradictæ difficultatis. Ex part. 6. tr. 7. & Misc. 2. res. 23.
•  
  PDF 226 80. An levitas in voue[n]do præstet sufficientem causam dispensandi, etiamsi vovens non habeat difficultatem exequendi votum? Et pro intelligentia hujus quæstionis adducitur, quod si in tenera ætate votum emisisti, vel interveniente metu, vel in tristitia, aliave passione, vel errore circa causam impulsiuam; vel quia causa, ob quam motus fuisti ad vovendum, cessavit; in his casibus justam habes dispensandi causam in voto, ...
•  
  PDF 227 81. An sit credendum dicenti se habere potestatem delegatam dispensandi? Ex quo sequitur credi posse Episcopo promoventi ad Ordines non sibi subditum, dicenti in titulo collationis Ordinu[m] se illum promovisse ex licentia proprij Episcopi. Etiamque infertur credi posse literis summi pœnitentiarij asserentius sibi vivæ vocis oraculo commissum esse, ut dispenset in aliquo casu Pontificio reservato. Ex p. 8. tr. 3. res. 30.
•  
  PDF 227 82. A dispensatio in votis, vel aliquo alio impedimento possit fieri, invito eo, cum quo dispensatur? Et an Superiores possint irritare vota, & juramenta subditorum, illis nolentibus, & invitis, sicut potest fieri absolutio ab excommunicatione invito? Ex p. 8. tr. 3. res. 86.
•  
  PDF 228 83. An dispensatio impetrata pro aliquo prosit si eo ignorante impetrata est? Et discutitur, an dispensatio impetrata ab altero volentium matrimonium inire, vel qui irritum inierunt, prosit utrique, quamvis alter prorsus impedimentum, ac dispensationem ignoret? Ex part. 8. tr. 3. resol. 87.
•  
  PDF 229 84. An in dispensatione subreptio circa unam partem vitiet etiam alteram, si partes rescripti sint omnino separatæ? Ex quo sequitur, quod si in eodem rescripto impetret quis dispensationem voti Castitatis, ac peregrinationis Jerosolymitanæ, allegata scienter falsa causa circa alterum votum, vera autem circa alterum, non vitiatur dispensatio circa utrumque, sed tantum circa illud, in quo causa falsa fuit; ...
•  
  PDF 230 85. An subreptio dolosa, ut votum rescriptum vitiet, sufficiat, ut sit circa causam eitam impulsivam? Et quid, si subreptio sit circa causam finalem? Ex. part. 8. tract. 3. res. 91.
•  
  PDF 230 86. An in dubio, utrum causa expressa in narrativa alicujus rescripti sit finalis, vel impulsiva, censenda sit impulsiva, & non finalis? Idem dicendum est, quando dubium est, an satis probetur veritas narratorum, vel quia est dubium, an causa falsa allegata sit finalis? Ex part. 4. tr. 3. res. 64.
•  
  PDF 230 87. An in dubio, si causa tacita in dispensatione sit finalis, vel impulsiva dispensatio sit invalida? Ex part. 8. tr. 3. res.. 62.
•  
  PDF 231 88. An qui dubitat, num dispensatio obtenta sit valida, possit ea uti? Et notatur, quod quando dubitatur, an causa in dispensatione, vel gratia, aut privilegio, tacita vel falso expressa sit finalis, vel tantum impulsiva, præsumendum sit esse causam impulsivam, & non finalem. Ex p. 4. tr. 3. res. 45.
•  
  PDF 231 89. An in dubio circa dispensationem matrimonij dispensatio censenda sit valida, v.g. ut si causa tacita, vel falso inter alias veras expressa sit finalis, vel tantum impulsiva? Idem est quando dubium est, an satis probetur veritas narratorum in supplicatione, &c. Ex part. 3. tract. 6. & Misc. 2. resol. 9.
•  
  PDF 231 90. An taciturnitas veri reddat subreptitiam dispensationem, quando tacetur aliquid, quod secundum stylum Curæ est necessario declarandum? Ex p. 1. tr. 10. res. 42.
•  
  PDF 232 91. An taciturnitas veritatis dispensationem vitiet, quæ sola est causa finalis concessionis, & secus verò quando est solum causa finalis impulsiva? Et docetur, quæ sit causa finalis, & quæ verò implusiva. Ex p. 8. tr. 3. res. 50.
•  
  PDF 233 92. An taciturnitas dispensationis prius petitæ, & non obtentæ vitiet sequentem dispensationem, postea ab eodem Superiore obtentam? Eadem ratio erit, si negata ab uno Superiore obtineatur ab alio,, nulla facta mentione negationis ab alio Superiore datæ. Et quid, si Prælatus, qui modo dispensat, sit inferior illo, qui dispenare prius noluit? Imò qui dispensat, habeat potestatem delegatam, qui verò dispensare noluit habeat potestatem Ordinariam. Ex part. 8. tract. 3. resol. 54.
•  
  PDF 233 93. An taciturnitas prioris dispensationis obtentæ reddat posteriorem invalidam? Et an si quis obtineat unam dispensationem cum una cognata, & illa mortua, secundam petat pro alia in eodem, vel diverso gradu conjuncta, sit valida secunda, licet obtineatur sine mentione primæ? Et quid, si talis persona non fuerit usa priori dispensatione quacumque ex causa, & petat secundam, non facta mentione prioris? Ex p. 8. tra. 3. res. 55.
•  
  PDF 234 94. An qui obtinuit dispensationem ad contrahendum cum affine, vel consanguinea, sed ea minimè sit usus? postea petens aliam dispensationem cum aliqua alia consanguinea, vel affine teneatur in hac secunda petenda mentionem prioris dispensationis facere? Et an idem sit dicendum, licet fœmina resiliat molens primo consanguineo nubere, ac impetret posteriorem dispensationem ad nube dum aliis? Ex p. 1. tr. 10. res. 40.
•  
  PDF 234 95. An, si quis obtinuit dispensationem contrahendi cum consanguinea, & postea actu contrahat cum alia, dispensatio illa censenda sit renunciata, vel revocata? Ex p. 8. tr. 3. res. 74.
•  
  PDF 235 96. An qui obtinuit dispensationem cum consanguinea, si alteri copuletur, possit ista mortua, uti priori dispensatione? Ex p. 8. tr. 3. res. 85.
•  
  PDF 235 97. An quando prima dispensatio matrimonij fuit irrita, necessarium sit in secunda mentionem facere de nullitate primæ? Ex p. 8. tr. 3. res. 59.
•  
  PDF 235 98. An quando contrahentes sunt in eodem gradu duplicato v.g. tam ex parte matris, quam Patris, teneantur in petitione dispensationis illum gradum in eodem genere manifestare? Ex p. 8. tr. 3. res. 60.
•  
  PDF 236 99. An possit peti dispensatio super aliquo impedimento matrimonij, tacito alio in posterum dispensando? Ex p. 1. tr. 10. res. 39.
•  
  PDF 236 100. An dispensatio in uno vinculo absque mentione alterius sit subreptitia? Sed difficultas major est, quando in eadem persona duo sunt impedimenta, quorum alterum occultissimum est, ex cujus reveleatione, si sciatur, sequitur personæ eo laboranti magnum detrimentum, & alia gravissima damna; quid in tali casu faciendum est? Ex part. 8. tract. 3. res. 25.
•  
  PDF 237 101. Quo tempore in dispensatione debeat verificari causa finalis, an sufficiat causam subfuisse, cum dispensatur? an verò requiratur etiam, ut perseveret, dum initur matrimonium? Et quid, quando committitur inferiori? Ex p. 8. tr. 3. res. 77.
•  
  PDF 238 102. Quæ falsitas vitiet rescriptum in quacumque dispensatione? Et hic apponuntur aliquæ regulæ, ex quibus multis casus Confessarij, & Responsores casuum conscientiæ extricare poterunt. Ex p. 4. tr. 4. & Misc. res. 53.
•  
  PDF 238 103. An expressio falsi vitiet dispensationem? & pro praxi explanantur aliqui casus particulares, & alij deducuntur, & annotantur. Ex p. 8. tr. 3. res. 61.
•  
  PDF 239 104. An si per ignorantiam, vel simplicitatem quis expressit causam falsam, & dispensatio variis modis potest cessare. Primo per renunciationem, &c. Ex p. 8. tr. 3. res. 69.
•  
  PDF 240 105. Quid operatur in dispensationibus clausula Motu proprio, quando adest vitium subreptionis? Ex part. 8. tr. 3. resol. 70.
•  
  PDF 240 106. An si dispensatus ex falso nomine in rescripto apposito intelligat personum sibi notam, vitietur dispensatio? Ex part. 7. tract. 10. & Misc. 1. res. 35.
•  
  PDF 241 107. An dispensatio sit subreptitia, quando erratur nomine personæ? Ex p. 8. tr. 3. res. 63.
•  
  PDF 241 108. An dispensatio sit subreptitia, quando erratur nomine Diœcesis? Et quid, si erratur nomine personæ? Ex part. 8. tract. 3. resol. 64.
•  
  PDF 242 109. An sit valida dispensatio, quando erratur nomine Diœcesis; ut si Petrus sit Diœcesis Panormitanæ, dicatur esse Diœcesis Messanensis? Et quid, si erratur nomine personæ? Et notatur, quod rescriptum non vitiatur, ut à Commissario mandari non possit, si error aliquis incuria scriptoris irrepserit; ut si pro tertio gradu affinitatis positus sit tertius gradus consanguinitatis, &c. Ex part. 1. tract. 10. resol. 36.
•  
  PDF 242 110. An error commissus circa personam, cui committitur rescriptum expediendum, vitiet illud? Ex part. 7. tract. 10 & Misc. 1. resolut. 34.
•  
  PDF 243 111. An dispensatio inter consanguineos, vel affines sit subreptitia, non facta mentione de copula habita inter eos? Et an in tali casu non teneantur, qui dispensationem petunt ad interrogationem Ordinarij de copula respondere, sed possint sine peccato negare; imo, & quamvis in rescripto dicatur, si copula non fuerit? Ex part. 1. tract.. 10. resol. 44.
•  
  PDF 243 112. An dispensatio inter consanguineos, vel affines sit subreptitia, non facta mentione de copula? Ex p. 4. tr. 4.. & Misc. res. 135.
•  
  PDF 243 113. An dispensatione impedimentorum matrimonij sit explicanda copula jam habita? Et quid, si Pontifex dispensaverit cum conditione, dummodo copula non intervenerit? Et an in tali casu non teneantur, qui dispensationem petunt ad interrogationem Ordinarij de copula respondere, sed possint sine peccaato negare copulam, dummodo sit occulta, & secus si fuerit publica? Et explanatur, quod incestus cum consanguinea non est impedimentum ...
•  
  PDF 245 114. An saltem copula sit exprimenda, quando habita fuit ad facilius obtinendam dispensationem? Et an si Sponsi habuerint inter se copulam hac spe, & intentione facilius obtinendi dispensationem, necessarium sit non solum exprimere copulam, sed etiam hanc spem, & intentionem? Et quid, si ab uno illorum tantum spes concipiatur? Ex p. 8. tr. 3.. res. 82.
•  
  PDF 245 115. An qui copulam habuit, ut facilius possit à Summo Pontifice dispensationem obtinere, teneatur hanc intentionem explicare, si illa tantum interius concepta fuerit. & non manifestata? Et quid, quando ita facta fuit ex parte unius tantum? Et notatur, quod quando copula fuit habita post concessionem dispensationis per Pontificem factam, ante tamen quam Ordinarius illam exequatur, dispensatio valida fuit circa impedimentum supra narratum; ...
•  
  PDF 246 116. Quis habuit copulam cum affine, vel consanguinea, ut facilius obtineret dispensationem, quæritur, an tali intentione Pontifici non explicata, dispensatio sit valida? Et docetur intentionem occultam, & alteri non manifestatam habendi copulam cum spe facilioris dispensationis, non vitiare dispensationem, neque esse fatendam etiam in commissione data in ordine ad forum conscientiæ. ...
•  
  PDF 247 117. Solet Pontifex dispensare, vel ratione jacturæ famæ, vel ratione copulæ, sed hac sola existente, ut facilius dispensatio impetraretur, quidam apposuerunt in petitione, quod adfuit copula, & quod adest jactura famæ, quæritur, an talis dispensatio sit valida? Ex part. 10. tr. 11. & Misc. 1. resol. 43.
•  
  PDF 248 118. An si allegata copula, & exinde jactura famæ, & scandali; si verè justa adsint, Papa dispenset, dispensatio sit irrita, copula non sequuta? Et an si in ipsa petitione plures proponantur causæ, debeant omnes ad hoc, ut dispensatio valida sit, verificari? Et an sola expressio causæ falsæ finalis, quæ si verè exprimeretur, non concederetur dispensatio, dispensationem irritet? ...
•  
  PDF 249 119. An dispensatio super impedimento cognationis, vel publicæ honestatis, non facta mentione de copula habita, sit subreptitia? Ex part. 5. tracct. 14. & Misc. 2. res. 28.
•  
  PDF 250 120. An dispensatio obtenta super impedimento publicæ honestatis, seu cognationis spiritualis, tacita copula inter impretantes, sit valida? Et advertitur, quod etiam quando incestus cum consanguinea est impedimentum, oportet, quod copula sit perfecta, effuso semine viri intra vas, & non sufficit, quod fœmina seminet. Et additur non esse copulam narrandam, quando fuit incestuosa ex parte alterius tantum, nempe quando alter ignorabat consanguinitatis, ...
•  
  PDF 250 121. An qui ligati sunt impedimento cognationis legalis, spiritualis, vel publicæ honestatis, si inter eos intercessit copula, teneantur illam explicare in dispensationem? Et an ad valorem dispensationis in impedimento consanguinitatis, & affinitatis non sit necessarium mentionem facere de copula, si ea inter consanguineos, vel affines intercesserit? Ex part. 9. tractat. 7. & Misc. 2. resol. 27.
•  
  PDF 251 122. An dispensationes possint revocari ad libitum? Et quid, si gratis dispenset Pontifex, & non per modum contractus? Et docetur in duobus casibus peccare mortaliter Pontificem, si dispensationem revocaret. Et advertitur non posse dispensationes in foro conscientiæ concessas revocari absque causa sufficienti. Ex part. 8. tract. 3. resol. 89.
•  
  PDF 251 123. De causis, per quas Pontifex solet in matrimoniis dispensare. Ex p. 8. tra. 3. res. 93.
•  
  PDF 252 124. An si aliqua fœmina remaneret innupta propter deformitatem, v.g. sed in dispensationis petitione ponitur, quod remaneret innupta ex defectu dotis, quæritur an talis dispensatio sit valida? Idem est, si alios defectus notabiles fœmina patiatur, pro quibus innupta remanebit, si ita non impetrat dispensationem talem cum prædicta narrativa. Ex p. 10. tr. 11. & Misc. 1. res. 42.
•  
  PDF 253 125. An dispensatio in causa matrimoniali sit latè, vel strictè interpretanda? Ex p. 8. tr. 3. res. 33.
•  
  PDF 253 126. An in secundo gradu sit dispensandum solum intermagnos Principes, & pro causa publica? Et an Summus Pontifex in omnibus gradibus consanguinitatis lineæ transversæ, excepto primo gradu; dispensare posset, ac proinde soleat? Ex p. 8. tr. 3. res. 92.
•  
  PDF 254 127. An sit annuendum quibusdam Oratoribus petentibus secum à Summo Pontifice dispensari in secundo gradu consanguinitatis? Ex part. 8. tract. 7. & Misc. resolut. 8.
•  
  PDF 254 128. An Summus Pontifex possit licitè acquiescere petitioni cujusdam Oratoris volentis contrahere cum muliere sibi conjuncta in secundo gradu affinitatis; Ex p. 7. tr. 12. & Misc. 3. res. 36. alias 34.
•  
  PDF 255 129. An Episcopi possint in casu valdè raro aliquando dispensare in impedimentis matrimonij? Et pro praxi prædictæ difficultatis explanantur aliqui casus, in quibus Episcopus potest dispensare. Et quid dicendum, si in casibus prædictis in textu hujus Resolutionis, quando non est facilis recursus ad Pontificem, est tamenn ad Apostolicum Legatum? Ex p. 8. tr. 3. res. 78.
•  
  PDF 256 130. An in casibus supradictis, ut Episcopus possit dispensare, requiratur, ut matrimonium sit contractum bona fide saltem ex parte unius? Et quid, si mala fide cum supradicto impedimento ambo contraxerint? Et an non sit mala fides, quamvis procedat ex lata culpa, & ignorantia crassa, & culpabili, sed requiratur, ut scienter præsumatur? Et in quibus verò casibus potest Episcopus dispensare, an non ideo possit ejus Vicarius generalis, ...
•  
  PDF 257 131. An Episcopus possit dispensare in impedimentis dirimentibus matrimonium, quando contractum est mala fide, si sequatur periculum, aut scandalum? Ex part. 5. tra. 14.. & Misc. 2. res. 18.
•  
  PDF 258 132. An Episcopus ex urgentissima causa, & necessitate possit dispensare in impedimentis dirimentibus matrimonium ante contractum ipsum matrimonium? Et latè explanatur quid in prædictis impedimentis post contractum matrimonium? Ex Part. 2. tr. 16. & Misc. 2. res. 17. alias 19.
•  
  PDF 258 133. An in aliquo casu Episcopus possit dispensare in impedimento dirimente, ante contractum matrimonium? Et an Episcopus post matrimonium contractum, dispensatione impedimenti subreptitiè obtenta, possit dispensare in eo impedimento, confirmando dispensationem Pontificis? Et an Episcopus possit dispensare in impedimentis dirimentibus supervenientibus matrimoniis jam contractis impedientibus petitionem debiti? ...
•  
  PDF 259 134. An Episcopus possit aliquando dispensare in impedimentis matrimonia dirimentibus? Sed difficultas est, an si adsit Legatus, aut Nuntius possit tunc dispensare Episcopus? Et notatur Episcopum post matrimonium contractum dispensatione, alioquin impedimenti subreptitiè obtenta, posse dispensare in eo impedimento, confirmando dispensationem Pontificis. Et an bona fides requiratur in contrahentibus, ...
•  
  PDF 261 135. An Episcopus possit in impedimentis dirimentibus ante contractumm matrimonium, authoritatem suo Vicario, vel aliis delegare? Et an ipsemet Episcopus in impedimentis dirimentibus ante contractum matrimonium possit dispensare? Ex part. 9. tract. 7. & Misc. 2. reolut. 39.
•  
  PDF 262 136. An Episcopus post matrimoniumm contractum dispensatione subreptitia obtenta, possit dispensare in eo impedimento, dispensationem Pontificis confirmando? Ex p. 9. tr. 7. & Misc. 2. res. 40.
•  
  PDF 263 137. An detur casus, ut Episcopus possit dispensare cum divitibus super impedimento aliquo dirimente ex illo capite, quod non ateat aditus ad Pontificem? Ex p. 8. tr. 3. res. 96.
•  
  PDF 263 138. An si quis matrimoniumm contrahat ante dispensationis notitiam, sit validum? Et docetur, quando nempe dispensationis notitiam, sit validum? Et docetur, quando nempe dispensatio censetur suum effectum operari, an à die suæ concessionis, vel à die notitiæ & acceptionis, & acceptationis? Ex p. 8. tr. 3. res. 88.
•  
  PDF 263 139. An dispensationes valeant ante litterarum expeditionem? Et infertur dispensationes, & alias gratias non expirare mortuo Pontifice ante earum expeditionem. Et an sola probabilis conjectura de obtenta dispensatione sufficiat ad validitatem & honestatem actus? Ex p. 8. tr. 3. res. 84.
•  
  PDF 264 140. An dispensatio à Pontifice concessa, & signata valeat in foro conscientiæ? Ex quo deducitur, an si lex, vel statutum decrevit, ut testamentum sine solemnitate nullam faciat fidem in judicio, & extra judicium, an censeatur ipso facto, etiam quoad forum conscientiæ irritare testamentum sine tali solemnitate conditum? Ex p. 10. tr. 16. & Misc. 6. res. 55.
•  
  PDF 265 141. An sit valida dispensatio, si fœmina repudiavit legatum ad finem obtinendi dispensationem ob paupertatem? Et quid sentiendum est, si antequam mitteret Romam, vel postquam misit, ,antequam Pontifex dispensaret, instituta sit in prædicta hæreditate, vel legatoo? Et an sit valida dispensatio, si fœmina quæ dote sufficienti caret, ut nubat extraneo, ad obtinendam dispensationem alleget se innuptam remansuram ...
•  
  PDF 266 142. An quis possit liberè contrahere, si dubitet de impedimento ante matrimonium contractum? Et quid, si autem dubites, an impedimentum habeas eo, quod scias se habuisse verum impedimentum, nescias tamen, an obtinueris veram dispensationem? Ex part. 8. tractat. 3. Resolut. 95.
•  
  PDF 266 143. An dispensatio prima vice, qua illa utimur, extinguatur? Ex p. 5. tr. 14. & Misc. 2. res. 30.
•  
  PDF 267 144. An commissio dispensandi in impedimentis matrimonij, vel irregularitate, & aliis, quæ in foro externo, vel interno committitur cum clasula, si preces veritate nitantur, expiret morte concedentis re integra? Ex part. 8. tractatu 3. resolut. 98.
•  
  PDF 269 145. An dispensatio, seu potius facultas testandi concessa Episcopis, Monachis, vel aliis, quibus testandi interdictum est, expiret morte concedentis; ubi etiam aliæ curiosæ quæstiones resolvuntur, sæpius contingentes in praxi pro licentiis, gratiis, & privilegiis, an expirent morte concedentis, nec ne? Et advertitur, quod testamentum factum sine licentia convalidatur supervenienti facultate testandi. ...
•  
  PDF 271 146. An cessante causa dispensationis, cesset ipsa dispensatio? Et in exemplum hujus difficultatis adducuntur diversi casus in textu hujus Resolutionis. Ex p. 1. tr. 10. r. 41.
•  
  PDF 271 147. An cesset dispensatio, cessante causa post integrè, & perfectè obtentam dispensationem? Et pro praxi prædictæ quæstionis explanantur aliqui casus, & tota doctrina hujus Resolutionis est valdè notanda. Ex part. 8. tract. 3. res. 24.
•  
  PDF 273 148. An si dispensatus circa aliquod impedimentum criminis, postea incidat in aliud simile crimen, teneatur mentionem facere de priori dispensatione; & quid de criminibus diversi generis? Ex part. 8. tract. 3. res. 75.
•  
  PDF 274 149. An dispensatio obtenta per vim, & metum sit valida? Ex part. 8. tractatu. 3. res. 75.
•  
  PDF 274 150. An si quis petat facultatem à Superiore ad dispensandum in quodam casu, quem, data opera, non explicat,, quia timet de exclusiva Spiscopi, impetratio sit valida? Ex part. 8. tract. 3. res. 52.
•  
  PDF 274 151. An forenses, & peregrini possint dispensari ab Episcopis, etiamsi brevi tempore in eorum Diœcesim commorentur? Et quid de Scholaribus, Prætoribus, Medicis, Officialibus, &c. Ex part. 8. tractat. 3. resolut. 47.
•  
  PDF 276 152. An Clericus in Minoribus constitutus possit exercere Medicinam sine alia Pontificia dispensatione? Et quid, si sit Clericus in Sacris, aut Beneficiariis. Ex part. 6. tr. 7. & Misc. 2. res. 50.
•  
  PDF 276 153. Ex pluribus rescirptis à Pontifice impetratis quodnam sit præferendum? Ex p. 8. tr. 7. & Misc. res.. 4.
•  
  PDF 277 154. De clausulis dispensationum, quæ apponuntur in litteris Pœnitentiariæ, & primo, de prima clausula Discreto viro Magistro in Theologia, &c. & Confessori ex approbatis, &c. Et advertitur errorem esse vulgi litteras dispensationis frustrari suo effectu, si aperiantur, &c. Sed difficultas est de Confessore, qui fuit approbatus ab Ordinario ad audiendas Sacramentales confessones, videlicet virorum dumtaxat, ...
•  
  PDF 278 155. An semel Confessarius electus ex virtute litterarum dispensationis, possit vigore ejusdem Bullæ inconsulto Maiori Pœnitentiario, variari; Et an verè, si supradictæ litteræ aperiuntur à non habente supradictas qualitates, suo effectu frustrentur, aut priventur? Et an peccet prædictas literas aperiens, si illis qualitatibus prædictus non sit? Ex part. 8. tractatu 3. resolut. 104.
•  
  PDF 278 156. An Confessarius habens facultatem dispensandi super certam materiam, dispensatio sit valida, si in confessione sacramentali interne illam fecerit, putando tam ipse quam pœnitens non esse necessarium verbis expressis facere? Vel an sit necessarium iterum expreßè dispensare, & proferre verba dispensationis, ,dicendo Dispenso tecum, &c. Et an hæc dispensatio possit fieri à Sacerdote, etiamsi dispensans sit absens? Ex part. 4. tract. 4. & Miscell. resol. 118.
•  
  PDF 279 157. An dispensatio in literis Pœnitentiariis fieri debeat in Confessione sacramentalis? Et an Confessarius debeat esse approbatus sine limitatione? Et an ad valorem dispensationis sufficiat, si confessio sit invalida? Et an talis delegatus, opus est, ut sit Doctor juris Canonici, vel Magister in Theologia in Academia apporbata, & non Licentiatus, nec cæteri alij? Et notatur, quod Regulares, quibus Superiores permiserint, habent privilecium expendendi has literas, ...
•  
  PDF 280 158. An virtute literarum continentium facultatem dispensandi, dispensatio fieri debeat in Sacramento confessionis? Ex p. 8. tr. 3. res. 105.
•  
  PDF 281 159. An si confessio sit sacrilega, dispensationes provt in superiori Resolutione dictum est, sint invalidæ? Ex p. 8. tr.. 3. res. 106.
•  
  PDF 282 160. De clausula dispensationum propter periculum incontintentiæ. Ex p. 8. tr. 3. res. 107.
•  
  PDF 282 161. De clausula dispensationum in Ordine ad diligentem Oratoris examinationem. Et pro praxi supradictæ difficultatis aliqua alia annotantur, & explanantur. Ex p. 8. tr. 3. res. 108.
•  
  PDF 282 162. De clausula dispensationum in Ordine ad Confessiones, & alias pœnitentias injungendas. Et adducuntur diversi casus contingentes in praxi pro implendis supradictis pœnitentiis. Ex part. 8. tractatu 3. resolut. 109.
•  
  PDF 283 163. De clausula apponi solita in dispensationibus, Dummodo copula non intervenerit. Et quid de alia clausula, Dummodo copula non interfuerit sub spe facilioris dispensationis; an in tali casu, si spes non fuerit exterius significata, sed tantum interius concepta, an in tali casu, si copula taceatur, dispensatio sit valida. Ex part. 11. tractatu. 5. & Miscell. 5. res. 36.
•  
  PDF 284 164. De clausula dispensationum, Dummodo impedimentum inde proveniens occultum sit. Et notantur, & explanantur illa, quæ in literis Pœnitentiariæ aliquando apponuntur, ut conjux impedimenti ignarus certior fiat de prioris consensu nullatis. Ex part. 8. tract. 3. res. 110.
•  
  PDF 284 165. De clausula literarum dispensationum Sacræ Pœnitentiariæ, nempe Gratis ubique. Ex part. 8. tractat. 3. res. 111.
•  
  PDF 285 166. An pro expediendis dispensationibus recipere quis aliquid potest? Ex part. 4. tract. 4. & Miscell. resolut. 84.
•  
  PDF 285 167. An Curialis, qui ut facilius dispensationem impetret, mutat narrationis substantiam, incurrat excommunicationem? Ex part. 8. tractatu 3. resolution. 68.
•  
  PDF 286 168. An beneficij titulus revalidetur per regulam Cancellariæ de triennali possessione, aut aliam præscriptionem, non obstante pœna inhabilitatis, aut privationis imposita proviso, neque alia opus sit dispensatione aut tituli habilitatione? Et quid de possidente beneficium pacifice per triennium, sed mala fide; vel si quis simoniace fuit institutus in beneficium per ignorantiam? Et an pensio non revalidetur per regulam de triennali? ...
•  
  PDF 287 169. Quis per triennium pacifice possedit beneficium, sed à principio cum mala fide, quæritur, an adjuvetur regula Cancellariæ de triennali possessione? Et quid, si à principio possedit bona fide? Et notatur triennalem possessionem juvare, quando provisus beneficij est capax. Ex p. 11. tr. 5. & Misc. 5. res. 3.
•  
  PDF 288 170. Alia dubia excutiuntur circa regulam Cancellariæ de triennali possessione. Primo, an irregularis possit adjuvari hac triennali possessione? Secundo, an hæc regula de triennali suffragetur in gratia subreptitia? Et tandem notatur collationem beneficij factam invalido, vel suspenso non esse ipso jure invalidam, sed irritandam. Ex quibus aliqua alia inferuntur circa supradicta. Ex part. 11. tr. 5 & Misc. 5. re. 4.
•  
  PDF 290 171. Plura dubia elicidantur ad praxim conducentia pro ornatu regulæ 33. Cancellariæ de possessione triennali, Et notatur validam esse professionem factam eodem die susceptionis habitus, vel complementi sexti decimi anni. Etiamque advertitur annum Novittiatus debere esse continuatum continuatione physica, non morali, itaut si per unam, aut duas horas interrumpatur, non esse validum, etiam si Novitius habitum Religionis obtinuisset. Ex p. 9. tr. 9. & Misc. 4. res. 68. alias 67.
•  
  PDF 293 172. Multa de pluritate beneficiorum scitu digna adnotantur. Et inter alia quæ discutiuntur in textu hujus Resolutionis pro prædicta materia, tandem deducitur, quod Papa licitè dispensare potest in pluralitate beneficiorum quando justa sub est causa, secus graviter delinquit. Et quod nemini suffragatur dispensatio Pontificia ad possidendum simul plura beneficia, nisi ex justa causa fuerint obtenta,, & aliter peccat mortaliter, ...
•  
  PDF 294 173. An in foro conscientiæ sit licita, & possit retineri pensio obtenta à Pontifice absque justa causa sine obreptione, aut subreptione? Et aliqua supponuntur pro intelligentia hujus quæstionis. Et quæritur, an sit tutus in foro conscientiæ resignans beneficium, si omnes fructus beneficij, (ut sæpe fit.) assignentur in pensionem ipsi resignanti, vel tanta pars ut resignatarius non possit commodè sustentari? Ex part. 10. tract. 14. & Misc. 4.. res. 72. alias 70.
•  
  PDF 296 Tractatus III. De Potestate Episcoporum quoad dispensandum, & absolvendum vigore Cap. VI. Sess. XXIV. Concilij Tridentini de Reformatione, & aliæ diversæ difficultates, & Resolutiones ad ipsosmet Episcopos specialiter pertinentes; etiam quoad provisiones per concursum ad Beneficis, Canonicatus, Dignitates, &c. ...
•  
  PDF 296 Prologus. Satis ampla potestas. Ex p. 7. tr. 2.
•  
  PDF 296 1. An Episcopus electus, & confirmatus, quamvis consecratus possit uti hoc privilegio? Et quid est dicendum, si Episcopus tantum sit electus, & non confirmatus? Et an hæc facultas non competat Episcopis carentibus Diœcesi, & Episcopis titularibus? Ex part. 7. tract. 2. res. etiam 1.
•  
  PDF 297 2. An Episcopi, ubi non est rexeptum Concilium Tridentinum, possint uti facultate hujus Decreti? Et quid, ubi circa aliquam specialem legem, vel onus non est rexeptum? Ex part. 7. tract. 2. res. etiam 2.
•  
  PDF 297 3. An Episcopi, ubi Concilium Tridentinum non est usu receptum, possint uti privilegio eis concesso per dictum Concilium sess. 24. c. 6. de reformat. Et quid circa hoc declaravit Sacra Congregatio? Et notatur in Gallia Episcopos uti facultate dispensandi per Canonem liceat Concilij Tridentini, absque ullo ad Summumm Pontificem recursu. Ex part. 6. tract. 8. & Misc. 3. resol. 27.
•  
  PDF 298 4. An Vicarius Episcopi ex generali commissione habeat potestatem dispensandi in casibus Papalibus, quos potest absolvere, & dispensare Episcopus ratione alicujus impedimenti? Et quid de Regularibus, vel de privilegio Cruciatæ? Ex part. 9. tr. 6. & Misc. 1. resol. 55. alias 56.
•  
  PDF 299 5. An Abbates, & alij Prælati habentes jurisdictionem quasi Episcopalem includantur sub nomine Episcopi in Decreto Condilij Tridentini, sess. 24. c. 6. de reformat. quoad dispensandum, & absolvendum? Et an Eminentissimi Cardinales in Ecclesis suorum titulorum comprehendantur sub nomine Episcopi in hoc Decreto? Ex part. 7. tract. 2. res. 4.
•  
  PDF 300 6. An Abbates, & alij Prælati inferiores habentes jurisdictionem Ordinariam etiam nullus Diœcesis, gaudeant facultate absolvendi, & dispensandi ex Concilio Tridentino sess. 24. c. 6. Et an Capitulum, Sede vacante, habeat facultatemm dispensandi, & absolvendi concessam Episcopis? Et docetur supradictam facultatem competere etiam Superioribus Regularibus circa suos subditos. Ex paart. 4. tract. 4. & Misc. resolut. 211.
•  
  PDF 300 7. An Episcopus ex licentia Superiorum possit uti facultate hujus Decreti cum Regularibus exemptis? Et quid dicendum est, si facultas absolvendi, aut dispensandi, quæ non est in immediato Religionis Prælato, esset in Provinciali, aut alio Superiore Religionis, an tunc Episcopus absolvere non possit de consensu Superioris immediati, nisi accederit etiam consensus Provincialis, aut Superioris? Et si Prælatus Religionis, absolutione aut dispensatione indigeat, ...
•  
  PDF 301 8. An Archiepiscopus, dum actu visitat, habeat potestatem concessam in hoc Decreto? Et an extra tempus visitationis possit uti dicta facultate dispensandi, & absolvendi circa suos Episcopos suffraganeos? Et an extra tempus visitationis possit Archiepiscopus vti hac facultate cum subditis suffraganeorum, si malitiosè Suffraganeus differat absolutionem, vel si subditus appellavit ad Metropolitanum? Ex part. 7. tract. 2. resolut. 7.
•  
  PDF 301 9. An Episcopus extra suam Diœcesim possit uti hac facultate Concilij? Ex part. 7. tract. 2. resolut. 8.
•  
  PDF 302 10. An Episcopus possit uti hac facultate Tridentini cum suis subditis existentibus extra Diœcesim? Et an possit Episcopus, sive existens in propria Diœcesi, sive extra illam dispensare super irregularitate subditorum, sive extra Diœcesim, sive intra ixistentium? Et an sit necessaria sacramentalis confessio ad gaudendum tali facultate? Ex p. 7. tr. 2. res. 9.
•  
  PDF 302 11. An Episcopus possit dispensare in suspensionibus, & irregularitatibus virtute Concilij Tridentini, sess. 24. c. 6. tantum in foro conscientiæ, & intra Diœcesim? Et an dicta facultas possit exerceri ab Episcopo erga suos subditos in absentia; & sive Episcopus, sive subditi sint extra Diœcesim? Ex part. 4. tr. 4. & Misc. resol. 116.
•  
  PDF 303 12. An Episcopi vigore dicti decreti Concilij possint absolvere extra Confeßionem sacramentalem, & dispensare in irregularitatibus omnibus, & suspensionibus ex delicto occulto provenientibus, excepta ea irregularitate, quæ oritur ex homicidio voluntario? Et an Episcopus poßit uti prædicta facultate, ut si tam ipse, quam subditi sint extra Diœcesim? Et an dicta dispensatio valeat pro foro exteriori? Ex p. 7. tr. 2. res. 10.
•  
  PDF 303 13. Quinam includantur nomine subditorum in dicto decreto Concilij? Et inter alia docetur Legatum habentem facultatem dispensandi ab irregularitatibus in Provincia sibi subjecta non posse dispensare cum Scholaribus, & alienigenis intra illam ad tempus degentibus, sed cum perpetuo mansuris? Et an Episcopi poßint uti prædicta facultate Concilij quoad dispensandum cum forensibus, seu non habentibus firmum domicilium, ...
•  
  PDF 304 14. An Episcopus poßit facultatem dispensandi sibi tributam à concilio aliis delegare? Et an poßit Episcopus etiam alium delegare ad dispensandum, etiam extra Diœcesim? Et an Episcopus solum per se ipsum poßit dispensare super irregularitate occulta orta ex hæresi, sicut per se ipsum solum potest ab eadem hæresi, sicut per se ipsum solum potest ab eadem hæresi absolvere juxta Tridentinum? Ex p. 7. tr. 2. res. 12.
•  
  PDF 305 15. An etiam poßit Episcopus facultatem absolvendi ex dicto decreto aliis subdelegare? Et quid de absolutione ab hæresi & ab aliis excommunicationibus Papalibus, & casibus reservatis? Et an Episcopus poßit committere Confessario Monasterij, ut Monialem absolvat ab hæresi externa simul? Ex part. 7. tract. 2. res. 13.
•  
  PDF 306 16. An Episcopus possit committere Confessario Monasterij, ut Monialem absovat ab hæresi externa? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. res. 89.
•  
  PDF 306 17. An Episcopus, si incidat in aliquod delictorum de quibus agitur in dicto decreto Concilij, possit ab alio dispensari, vel absolvi cum potestate ab ipso delegata? Et an Prælati Religionum possint committere Confessario ab illis electo, ut cum illo dispenset in omnibus, in quibus ipsi possunt dispensare cum suis subditis? Et docetur Confessarium Papæ ex communi, & veriori sententia non à jure divino, sed ab ipsomet Papa habere jurisdictionem ad illum absolvendum. Ex p. 7. tract. 2. res. 14.
•  
  PDF 306 18. An Episcopus habens potestatem dispensandi cum aliis possit secum dispensare? Et quid de absolutione excommunicationis, suspensionis, interdicti, &c. & de dispensatione super irregularitate, vel qualibet alia inhabilitate? Ex part. 10. tract. 14. & Miscel. 4. resol. 66. alias 64.
•  
  PDF 307 19. Quinam dicantur casus occulti, in quibus Episcopus vigore Concilij valeat dispensare? Et an possit Episcopus dispensare, quando delictum non est publicum, vel notorium, quamvis sit notum tribus, vel quatuor, nec de illo sit fama in majori parte viciniæ, vel collegij? Ex part. 7. tr. 2. res. 15.
•  
  PDF 308 20. An Episcopus vigore Concilij Tridentini sess. 24. c. 6. de reformat. possit dispensare in delictis notoriis, dummodò non sint deducta ad forum contentiosum? Et explanatur, quando delictum dicatur notorium, & quando occultum. Ex part. 11. tr. 8. & Misc. 7. res. 68.
•  
  PDF 308 21. An delictum publicum in uno loco, & occultum, in quo non sit spes, ut publicetur, possit Episcopus vigore Concilij Tridentini dispensare? Et an possit Episcopus dispensare in irregularitate proveniente ab excommunicato celebrante, quando excommunicatio est occulta, quamvis manifesta sit celebratio? Ex part. 7. tract. 2. resolut. 16.
•  
  PDF 309 22. Quandonam delictum dicatur deductum ad forum contentiosum, ut Episcopus non poßit uti facultate Concilij? Et an si delictum sit deductum ad forum contentiosum, non poßit Episcopus absolvere, neque dispensare etiam alibi, ubi omninò ignoratur? Ex part. 7. tract. 2. resolut. 17.
•  
  PDF 310 23. An si reus à delicto deducto ad forum contentiosum fuerit liberatus, poßit cum illo episcopus uti facultate Concilij, etiam si reus mediis depravatis obtinuerit absolutionem? Et quid est dicendum, si accusator per annum tacuerit? Et notatur, quod si post obtentam ab Episcopo absolutionem, & dispensationem, existente crimine occulto, idem crimen deindè detegatur, & ad forum contentiosum deducatur, dispensatio facta non solum proderit in forot conscientiæ, sed etiam in fro externo admittenda est. Ex p. 7.
•  
  PDF 311 24. An si delictum fuerit deductum ad forum contentiosum, & probatum, post judicium finitum, & delictum punitum possit Episcopus adhuc uti facultate Condilij; Et si reus non fuit absolutus difinitivè defectu probationum, sed eductus è carcere cum onere se præsentandi toties, quoties; an tunc Episcopus non poßit uti facultate hujus decreti? Ex part. 7. tract. 2. res. 19.
•  
  PDF 311 25. An Episcopus poßit dispensare in irregularitate, si delictum fuit deductum ad forum contentiosum, & jam finito judicio punitum? Et quæritur, quando vero dicatur delictum deductum ad forum contentiosum, ut Episcopus non poßit dispensare? Ex part. 4. tract. 2. res. 97.
•  
  PDF 311 26. An Episcopus vigore Concilij Tridentini sess. 24. c. 6. de Reformat. possit dispensare cum reo, qui accusatus in suo Tribunati transegit cum Fisco, vel cum parte? Et deducitur, quod post sententiam condemnatoriam, finito judicio, & reo punito absque dubio episcopus potest dispensare, nisi reus sit infamis. Et quid, si reus fuerit absolutus etiam falsis probationibus? Et advertitur, quod etiam si judicium non fuerit per sententiam definitivam, ...
•  
  PDF 312 27. An Episcopi possint absolvere à casibus occultis vigore decreti Concilij reservatis Papæ post dictum Concilium per novas Constitutiones? Ex part. 7. tract. 2. resolut. 20.
•  
  PDF 313 28. An si quis ex aliquo justo impedimento non possit Romam personaliter adire pro absolutione à Summo Pontifice obtinenda, teneatur per epistolam recurrere ad Pœnitentiariam, vel possit ab Episcopo absolvi? Et an si impedimentum non sit futurem perpetuum,, Episcopus debeat absolvere ad reincidentiam? Et in textu hujus resolutionis explanantur causæ, pro quibus impeditus adire Pontificem ...
•  
  PDF 313 29. An Episcopus vigore dicti decreti possit absolvere ab excummunicatione contracta ob delictum occultum duelli contra Bullam Clementis VIII. Ex part. 7. tract. 2. reso. 21.
•  
  PDF 314 30. An Episcopus vigore hujus decreti possit absolvere à censura occulta contracta ex Bulla Pij V. & Gregorij XIII. ob ingressum Monasterij Monialium? Et an Episcopus vigore Concilij possit absolvere à suspensione, quam incurrunt Religiosi admittentes fœminas intra claustra, si sit occulta; quod idem dicendum est de Prælatis Regularium? Et an fas sit Episcopis, vel Prælato Regulari absolvere Monialem sibi subditam, ...
•  
  PDF 314 31. An ingredientes septa Monasterij Monialium & cum Sacra Virgine incestum committentes, si casus sit occultus, possint ab Episcopo absolutionem excommunicationis obtinere? Et an possint supradictam absolutionem obtinere, à quocumque Confessario vigore Bullæ Cruciatæ? Ex p. 2. tr. 16. & Misc. 2. res. 33. alias 35.
•  
  PDF 314 32. Quidam Hæreticus externus, sed occultus impetravit in foro conscientiæ absolutionem ab hæresi Roma à quodam Pœnitentiario Summi Pontificis, modò vult sacros Ordines suscipere; quæritur primò, an propter illam hæresim incurrerit irregularitatem? Secundò an possit super illam Episcopus dispensare vigore Concilij Tridentini se. 24. c. 6. ...
•  
  PDF 315 33. An Episcopum vigore hujus decreti possit dispensare in irregularitate occulta hæresis? Et an non solum possit Episcopus dispensare quantum ad usum Ordinum jam susceptorum, sed ut etiam ad novos ordines recipiendos possit habiles reddere quoscumque Hæreticos occultos ad Fidem reversos, & ab excommunicatione Summo Pontifici reservata jam absolutos? Ex part. 7. tract. 2. resol. 25.
•  
  PDF 316 34. An dato & non concesso, quod judex propter sententiam sanguinis, morte etiam non sequuta, incurrat irregularitatem possit obtinere dispensationem ab Episcopo? Et an Episcopus possit dispensare super irregularitate contracta ex homicidio voluntario omninò occulto? Et docetur quod peer homicidum omninò occultum, & quod nulla ratione probari possit in judicio, neque in notitiam hominis devenire, ...
•  
  PDF 318 35. An irregularitatas contracta ex defectu lenitatis sit dispensabilis ab Episcopo, vel Prælato Regularium? Et an Commissarius Cruciatæ possit in prædicta irregularitate dispensare? Ex p. 4. tr. 2. res. 69.
•  
  PDF 319 36. An Episcopus vigore Concilij Tridentini possit dspensare in irregularitate contracta à Ministris Justitiæ ex defectu lenitatis? Et notatur posse Prælatos Regulares dispensare in irregularitate contracta ex defectu lenitatis circa suos subditos. Ex p. 7. tr. 2. res. 26.
•  
  PDF 319 37. Quidam minister justitiæ ex timore cujusdam Magnatis non impedivit homicidium ab illo perpetratum, quare quæsivit à me, an super irregularitatem contractam posset dispensationem obtinere ab Episcopo vigore Concilij Trid. sess. 24. c. 6. Ex quo cursim inferuntur alij diveresi casus videlicet pro Medico, Rege, Gubernatore, subditis, custodibus viarum,, Domino, Patre, marito, tutore, curatore, pedagogo, Advocato, ...
•  
  PDF 320 38. An irregularitas orta ex homicidio justo sit per Episcopum dispensabilis? Et an Prælati Regulares possint dispensare cum suis subditis super irregularitate proveniente ex bello justo? Ex p. 4. tr. 2. res. 70.
•  
  PDF 321 39. An Episcopus possit dispensare vigore hujus decreti in irregularitate contracta ex homicidio in bello justo? Et docetur Prælatos Regulares, qui habent privilegium dispensandi, excepta irregularitate orta ex homicidio voluntario, posse etiam dispensare in irregularitate orta ex homicidio in bello justo; & ex alia ex defectu lenitatis incursa aministris justitiæ. Ex. p. 7. tr. 2. res. 27.
•  
  PDF 321 40. An irregularitas contracta ex mutilatione alicujus membri sit ab Episcopo dispensabilis; & quid de Prælatis Regularium? Et an qui alium excæcat, sed occultum foras non eruit, non sit mutilator, neque irregularis; neque qui fætum, antequam animetur, occidit? Ex part. 4. tract. 2. res. 71.
•  
  PDF 321 41. An Episcopus vigore hujus decreti possit dispensare in irregularitate orta ex mutilatione alicujus membri? Et notatur mutilantem membrum inimici jam mortus non incurrere iregularitatem, cum membrum mortui non dicatur, nec sit simpliciter membrum, ut potè carens anima, & vita. Ex p. 7. tr. 2. res. 28.
•  
  PDF 322 42. An Episcopus possit vigore Concilij dispensare in irregularitate contracta ex excessu in sui defensione? Et ad vertitur, quod qui ob extremam, & omninò inevitabilem vitæ suæ defensionem alium occidit, nullam incurrit irregularitatem, & ideò neque Episcopi dispensatione eget. Ex p. 7. tr. 2. res. 29.
•  
  PDF 322 43. An Episcopus ex hoc decreto possit dispensare in irregularitate occulta mandantis, si mandatarius excessit mandatum, it ut mors sequuta sit? Et an si quis percuriat prægnantem in utero sine intentione causandi abortum, etiam si postea iste ex hujusmodi percussione sequatur, non sit homicida voluntarius, undè possit ab Episcopo in irregularitate dispensari? Et an si quis mandatis homicidium incurrat irregularitatem, ...
•  
  PDF 322 44. An vigore hujus decreti Episcopus possit dispensare in irregularitate contrcta ex homicidio casuali, quando est publicum; & non solum ad minores Ordines, sed etiam ad majores, & simplex beneficium, & etiam ad beneficium Curæ? Ex p. 7. tr. 2. res. 31.
•  
  PDF 323 45. Frequens hic casus acciddit In rixa subdita & inopinata contingenti quis occidit alium; quæritur, an hoc homicidium non dicatur voluntarium simpliciter sed casuale, itaut occidens possit impetrare dispensationem ab Episcopo, qu potest vigore Concilij Tridentini sess. 24. c. 6. dispensare super irregularitatibus occultis contractis ex homicidio casuali? Ex part. 2. tract. 15. & Miscel. 1. resolut. 19.
•  
  PDF 323 46. An qui in rixa inopinata, & non inito consilio occidit aliquem, incurrat tantum irregularitatem ex homicidio casuali, ut possit ab episcopo dispensationem obtinere vigore Concilij Tridentini sess. 24. c. 6. Et avertitur irregularitatem contractam ex excessu vitæ, honoris, vel bonorum temporalium, non esse nuncupatam irregularitatem ex homicidio voluntario, sed casuali,, etiam si excessus fiat ex proposito, & calore rixa, ...
•  
  PDF 324 47. An Episcopus possit dispensare in irregularitate contracta ex homicidio voluntario ex repentina rixa orto? Ex p. 7. tr. 2. res. 32.
•  
  PDF 324 48. Quid sit homicidium voluntarium, & casuale, ex quibus irregularitas incurratur? Et doctrina hujus resolutionis est valdè notanda, & menti tenenda, quia deserviet ad explicationem multorum casuum, quando irregularitas sit ab Episcopo dispensabilis, necne, & ex illa Confessarij, & Consultores casuum conscientiæ habent principia satis ampla ad extricandos multos casus circa dispensationem irregularitatum occurrentes. ...
•  
  PDF 325 49. An Episcopus poßit dispensare,, ut homicida voluntarius minoribus Ordinibus susceptis utatur; imò & Sacris, justa interveniente causa? Et advertitur, quod Concilium Tridentinum non privat ipso jure Clericum homicidam voluntarium beneficiis antea acquisitis. Et notatur certum esse Episcopum etiam post Concilium Tridentinum posse dispensare ad Sacros Ordines tantum, ...
•  
  PDF 326 50. An in aliquo casu Episcopus possit dispensare cum irregulari ex homicidio occulto, ut ministret in Ordinibus suceptis? Et notatur, an Episcopus possit etiam post Concilium Tridentinum dispensare cum homicidia voluntario ad ususm saltem minorum Ordinum, & ad beneficium simplex? Et asseritur posse Episcopum in irregularitatem incursam ex bello dispensare cum clericis constitutis in Sacris ne mendicare cogantur, & ad beneficium obtinendum. Ex p. 4. tr. 2. res. 100.
•  
  PDF 326 51. An irregularitas, quam nemo scit, nisi ipse homicida,, sit ab Episcopo dispensabilis, ut ministrare possit in Ordinibus susceptis, licet non possit ad Superiore ascendere? Ex p. 6. tr. 6. & Misc. 1. ex res. 51. §. Secundum dubium.
•  
  PDF 326 52. An Episcopus in aliquo casu possit dispensare cum homicida voluntario ad suscipiendos Sacros Ordines? Ex quo infertur, quod urgente necessitate seu scandalo, & non sit facilis recursus ad Summum Pontificem, potest Episcopus dispensare cum homicida voluntario, occulti tamen, ut ministret in susceptis Ordinibus Sacris. Etiamque deducitur, dum hæc tria occurrunt in matrimonio celebtato cum occulto impedimento dirimente, ...
•  
  PDF 327 53. An Episcopus possit dispensare cum homicida occulto voluntario quoad simplex beneficium retinendum? Ex p. 7. tr. 2. res. 33.
•  
  PDF 328 54. An Episcopus possit dispensare cum homicida occulto voluntario quoad retentionem beneficij curati? Idem est dicendum de Canonico homicida occulto, ut possit interesse Choro, & gaudere fructibus Canonicatus. Ex p. 7. tract. 2. resol. 34.
•  
  PDF 328 55. An irregularitas orta ex bigamia propria, & interpretativa sit aliquando dispensabilis ab Episcopo, etiam ad Sacros Ordines? Idem est dicendum de Prælatis Regularium quoad suos subditos. Et inter alios casus, qui pro praxi supradictæ quæstionis adducuntur, tandem quæritur, an Episcopus possit dispensare in irregularitate occulta, quam contraxit Subdiaconus ducens viduam? Ex p. 4. tr. 2. res. 61.
•  
  PDF 328 56. An Episcopus ex hoc Decreto possit dispensare in irregularitate bigamiæ interpretativæ, si sit occulta, non solum quoad minores Ordines, sed quoad majores? Et an in vera bigamia possit Episcopus dispensare ad minores Ordines, & ad beneficium simplex? Ex p. 7. tr. 2. res. 35.
•  
  PDF 329 57. An aliquando irregularitas orta ex bigamia vera, & interpretativa sit dispensabilis ab Episcopo? Et pro praxi hujus quæstionis adducitur singularis,, & specialis casus. Et an Prælati Regulares in vera bigamia possint cum suis subditis absolvere, ante, & post susceptionem Ordinum dispensare? Ex part. 7. tract. 11. & Miscell. 2. resol. 43.
•  
  PDF 329 58. An saltem dicta irregularitas veræ bigamiæ sit dispensabilis ab Episcopo quoad Ordines minores, & simplex beneficium? Et notatur posse Episcopum dispensare in bigamia similitudinaria cum eo, qui contraxit cum vidua, vel si simplex iniit matrimonium. Ex part. 4. tract. 2. res. 62.
•  
  PDF 330 59. An qui contraxit bigamiam cum vidua, vel accessit ad propriam uxorem, postquam illa adulterium commisit, possit petere dispensationem hujus irregularitatis ab Episcopo? Et quid, si res adulterij sit occulta? Et supponitur esse irregularem ex bigamia interpretativa, si contrahas cum vidua, quæ prius matrimonium consummaverat; & idem, si contrahas cum corrupta ab alio; & si accesseris ad propriam uxorem, ...
•  
  PDF 331 60. An Episcopus vigore hujus Decreti possit dispensare in inhabilitate contracta per Symoniam occultam? Et an Episcopus, si fuerit complex in Symonia, possit etiam secum dispensare? Et tandem docetur, quod non sit standum Decisionibus Cardinalium, nec Decisionibus Rotæ; neque Decisiones, & Declarationes Rotæ habeant vim legis? Ex p. 7. tr. 2 res. 36.
•  
  PDF 332 61. An si quis habeat à suo Episcopo literas dimissorias pro Ordinibus recipiendis, possit absolvi ab irregularitate occulta ab Episcopo, qui eum ordinare debet? Et an peccet Episcopus si alienum Subditum in sua Diœcesi confirmet? Et quid est dicendum, quando Episcopus mittit subditum cum dimissoriis, ad suscipiendos Ordines, & supditus non est confirmatus, an tunc possit illum confirmare? Ex part. 7. tractatu 2. resolut. 37.
•  
  PDF 332 62. An Episcopus, cui commissum fuit ab alieno Episcopo, vel Prælato Regulari subditum ordinandi, possit cum eo dispensare in irregularitate, aut quovis alio impedimento? Ex part. 8. tract. 3. res. 35.
•  
  PDF 333 63. Vtrum illegitimus occultus possit dispensationem super irregularitate obtinere ab Episcopo vigore Concilij Tridentini sess. 24. c. 6. ad recipiendos Sacros Ordines? Ex part. 2. tr. 15. & Misc. 1. res. 21.
•  
  PDF 333 64. An irregularitas occulta ex defectu natalium sit ab Episcopo dispensabilis quoad Sacros ordines? Et notatur posse Episcopum cum illegitimis ex quocumque damnato coitu ad majores Ordines, & ad beneficium simplex dispensare? Et hoc etiam procedit ad Cononicatus Collegiatarum Ecclesiarum, & in dimidiis portionibus, & inferioribus beneficiis Ecclesiæ Cathedralis. Et an hanc Dispensationem possit etiam Capitulum, Sede vacante, impartire? ...
•  
  PDF 334 65. An Episcopus vigore hujus Decreti possit dispensare in illegitimis natalibus occultis ad Ordines majores, & ad beneficia curata? Et quid, si aliquis bona fide ordinatus fuerit, & postea cognito natalium defectu, an Episcopus possit cum eo dispensare, ut in susceptis ministret? Et quid etiam, ,si mala fide suscepit Ordines? Ex p. 7. tr. 2. res. 24.
•  
  PDF 334 66. An Episcopus possit dispensare in irregularitate ex defectu natalium, si delictum sit occultum? Et an cum illegitimo occulto quoad Sacros Ordines, Dignitates, & beneficia curata, solus Papa dispensare possit; ad minores verò Ordines, & beneficium simplex possit Episcopus dispensare, & hoc cum limitatione, quod tale beneficium simplex non fuerit possessum à Patre,, & quod tale beneficium non requirat Sacrum Ordinem; ...
•  
  PDF 336 67. An Episcopi possint concedere Bullas cum facultate absolvendi à casibus sibi reservatis, & dispensare, & commutare in eis, quæ ipsi jure suo Ordinario possint? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. res. 60.
•  
  PDF 336 68. An ad Episcopatum sit præferendus Theologus Canonistæ? Ex part. 7. tract. 12. & Misc. 3. resolut. 1 & ad pedem litteræ in eodem tract. res. 34. Sed una tantum Resol. transcribitur,
•  
  PDF 337 69. An professio fidei possit fieri per Procuratorem Episcopi? Et de fructuum restitutione in hoc casu etiam agitur. Et notatur, quod omittens infra terminum duorum mensium professionem fidei amittit fructus; non tenetur tamen illos restituere, donec condemnetur; seu sequatur sententia declaratoria. Et an non peccet mortaliter si eam omitteret per ignorantiam seu inadvertentiam, neque tenetur fructus restituere in foro conscientiæ, ...
•  
  PDF 338 70. An residentia Episcoporum sit de jure divino, & quo pacto in illa possit Pontifex dispensare? Ex p. 10. tr. 14. & Misc. 4. resol. 68. alias 66.
•  
  PDF 338 71. An Episcopi ultra tempus præscriptum à Concilio Tridentino, videlicet trium mensium, si absunt à dœcesi per octo, v.g. vel decem dies, peccent mortaliter? Et quæritur, an Episcopi absque justa causa possint à suis Ecclesiis dictis tribus mensibus abesse? Et in prædicto casu, si sine causa Episcopi absunt etiam spatium trium mensium, vel minori tempore, teneantur fructus restituere pro rata temporis? ...
•  
  PDF 340 72. An Episcopi sine aliqua causa possint abesse per trimestre ab eorum Diœcesibus, stante Concilio Tridentino, sess. 23. c. 1. Ex p. 5. tr. 13. & Misc. 1. res. 90.
•  
  PDF 340 73. An Episcopus absens à residentia licitè possit continuare trimestrem unius anni cum trimestre alterius anni? Et notatur Episcopum peccare mortaliter non residendo absque causa etiam in tribus mensibus, de quibus loquitur Concilium non tamen tenetur restituere fructus. Ex p. 9. tr. 6. & Misc. 1. res. 22.
•  
  PDF 340 74. An Episcopus, qui propter bona temporalia, vel ambitum alium pinguiorem Episcopatum procurat, peccet mortaliter? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. res. 100.
•  
  PDF 341 75. Vtrum Episcopi, & alij ratione majores doctrinæ, aut Nobilitatis possint plus ex redditibus Ecclesiasticis in sua sustentatione insumere? Et quid, si filius Regis Episcopus fiat? Ex p. 2. tr. 16. & Misc. 2. res. 24. alias 26.
•  
  PDF 341 76. Vtrum Archiepiscopus factus Episcopus possit uti pallio? Et docetur Archiepiscopus extra suam Diœcesim non posse uti pallio, etiam de licentia Ordinarij illius Diœcesis, in qua reperitur. Et an si quis semel habuit pallium unius Archiepiscopatus, si ab illo ad alium transferatur, iterumque redeat ad priorem indigeat novo pallio, & primum non sufficiat? Et an Archiepiscopus ad alium Archiepiscopatum translatus non possit uit pallio priori, ...
•  
  PDF 342 77. Vtrum Episcopus existens in alterius Diœcesi licitè possit celebrare Missam in Pontificalibus seu cum baculo, & Mithra absque licentia ejus Ordinarij? Idem est dicendum de locis exemptis intra propriam Diœcesim. Et explanatur, quæ sint signa, & ornamenta Pontificalia. Ex part. 3. tract. 6. & Misc. 2. resolut. 36.
•  
  PDF 343 78. An actualis degradatio debeat fieri à proprio Episcopo, vel possit alteri Episcopo committi? Et an prædicta degradatio necessario fieri debeat ab Episcopo consecrato, & non sufficiat, quod Episcopus sit tantum electus, & confirmatus? Ex p. 10. tr. 11. & Misc. 1. res. 50.
•  
  PDF 343 79. An Episcopus præter casus in jure expressos propter aliud delictum enorme, & qualificatum possit Clericum degradare, & tradere brachio sæculari ad puniendum? Et quodnam censeatur delictum enorme? Et docetur homicidium qualificatum Prælati, vel Sacerdotis, fratris, Patris; Item assassinum, furtum sacrilegium, deperdationem omnium bonorum, & similia; & generaliter omnia delicta, ob quæ pæna mortis jure civili statuta est, ...
•  
  PDF 345 80. An Episcopus consecrando Chrisma, vel oleum, seu conferendo Ordines Minores in peccato mortali, peccet mortaliter? Et advertitur Episcopum consecrantem Ecclesiam in peccato mortali non peccare mortaliter. Idem dicendum est, si Virgines, Vestes, Calices, & similia consecret in mortali. Et an prima tonsura, & quatuor minores Ordines sint Sacramentum? Ex p. 3. tr. 6. & Misc. 2. res. 67.
•  
  PDF 345 81. An Episcopus consecrans Chrisma, & benedicens oleum ad infirmos in statis peccati mortalis, peccet mortaliter? Et quid dicendum consecrans Aram, Calicem, Ecclesiam, &c. in peccato mortali, an etiam peccet mortaliter? Ex p. 5. tr. 13. & Misc. 1. res. 73.
•  
  PDF 346 82. An si Episcopus omittat aliquam cæremoniam appositam in Pontificali pro benedictione Chrismatis, dicatur, hoc non obstante, Chrisma benedictum? Ex p. 6. tr. 8. & Misc. 3. res. 21.
•  
  PDF 346 83. An Episcopus possit erigere Collegiatam cum novis Canonicis; vel addere novum numerum Canonicorum aliis antiquis? Et in tali casu, an possit Episcopus insignire supradictos Canonicos signo illo, quod vulgo dicitur Almutica, seu Capuccio, vel Zambarda, sine aliqua Seis Apostolicæ licentia? Ex p. 3. tra. 6. & Misc. 2. .res. 38.
•  
  PDF 347 84. An Episcopus possit præbere licentiam legendi libros, qui prohibiti sunt, donec corrigantur, non obstante Bulla Gregorij XV. & Vrbani VIII. Idem est de Inquisitoribus. Et notatur libros non omnino prohibitos, sed cum clausula donec expurgentur, posse retineri, donec opportune eorum correctio, aut expunctio sit indulta. Et advertitur libros de hæresi suspectos, sive propter suspicionem hæresis prohibitos, ...
•  
  PDF 348 85. An Episcopus possit visitare Regularem, ut Parochum, vel Vicarium in Ecclesia sui Monasterij inservientem; aut in Ecclesiis aliis Parochialibus exemptis vicarium agentem? Ex p. 11. tr. 2. & Misc. 2. res. 14.
•  
  PDF 350 86. An illustrissimus Episcopus Laudensis possit examinare, & visitare Parochum Ecclesiæ oppidi seu loci Hospitaleti Ordinis S. Hieronymi de Lombardia ad ornatum Concilij Tridentini sess. 25. c. 11. de reformat. Ex p. 10. tr. 16. & Misc. 6. res. 27. alias 26.
•  
  PDF 352 87. An Episcopus possit cogere, ut populus in diebus Dominicis, aut solemnioribus Festis ad propriam Parochiam conveniat? Et an si Episcopus ferat excommunicationem in eos, qui non audiunt Sacrum in Parochia diebus festivis & Dominicis excommunicatio sit nulla? Et deducitur quod stante consuetudine & privilegiis, non tenentur fideles audire Missam, & Concionem diebus Dominicis, & Festivis in Templis Parochialibus. Ex part. 10. tr. 13. & Misc. 3. res. 25.
•  
  PDF 353 88. An Episcopus possit transferre Festum alicujus Sancti? Et in textu hujus Resolutionis alij casus adducuntur pro praxi hujus difficultatis. Et infertur, quod inferior nullam habet potestatem circa id quod Superior determinavit. Et an quando Vigilia S. Mathiæ occurrit in Feriam tertiam post Dominicam Quinquagesimæ, possit Episcopus eam transferre in Sabbathum præcedens? Ex p. 10. tr. 16. & Misc. 6.. res. 7.
•  
  PDF 354 89. An Episcopus sine populi consensu possit instituere dies festos? Et quid, si in tali casu fulminet Episcopus excommunicationis fulmen? Et si populus absque justa causa contradiceret, tunc, contradictione non obstante, an sit servandum Festum? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. res. 178.
•  
  PDF 355 90. An Episcopus possit instituere diem Festum alicujus Beati nondum Canonizati? Et notatur, quod quando Pontifex concedit Sacerdotibus certæ Religionis, ut certo die dicant Missam de aliquo Sancto Beatificato, tunc non possunt facere Octavam, neque in illa dicere Officium & Missam de dicto Sancto Beatificato. Et quæritur, an liceat S. Beatificatum invocare in publicis Litaniis, vel pingere Imaginem viri Sancti noncum Beatificati cum radiis, & Diademate? Ex p. 3. tr. 5. & Misc. 1. res. 9.
•  
  PDF 355 91. An Reliquiæ alicujus Sancti noviter inventæ debeant approbari ab Episcopo? Ex quo etiam oriuntur aliæ difficultates; & ideo quæritur primo, an Religuiæ Sancti nondum Canonizati possint approbari ab Episcopo? Quæritur secundo, quænam certitudo requiratur in approbandis supradictis Reliquis? Tertio, an vota Theologorum sint in hoc casu consultiva tantum, it aut Episcopus possit decernere adversus eorum placita? ...
•  
  PDF 356 92. An Episcopus teneatur constituere Vicarium Generalem? Et an possit Episcopus creare Vicarium ante apprehensionem possessionis Episcopatus? Et an Vicarius habeat potestatem delegatam, vel ordinariam? Idem est dicendum de Vicario Capituli Sede vacante. Et an Episcopus ad expediendas causas possit constituere duos principales Vicarios, dummodo tamen ij sint in loco, ubi sedem habet? ...
•  
  PDF 358 93. An Vicarius possit ad libitum revocari ab Episcopo? Et ampliatur hoc in quolibet vicario cujuscumque Superioris? Et quid, si Episcopus jurasset non revocare Vicarium? Et infertur posse Episcopum causam coram ejus Vicario pendentem ad se advocare, & prohibere illi, ne judicet in ea causa. Et quæritur an per Constitutionem secundi Vicarij censeatur primus tacitè revocatus? Et supponitur Episcopum posse constituere duos Vicarios Generales. Ex p. 10. tr. 15. & Misc. 5. res. 24.
•  
  PDF 359 94. An Regularis illegitimus absque alia dispensatione possit eligi in Vicarium Episcopi? Et an talis Regularis illegitimus non possit per privilegia Religionis dispensari, ut sit Vicarius Episcopi; Quia virtute illorum solum mpotest dispensari quoad Prælaturas in Religione, non ad Dignitates extra? Et an Monachus possit eligi in Vicarium Episcopi? Idem est de Vicario Capituli Sede vacante. Et docetur quoslibet Religiosos, (exceptis Franciscanis,) esse posse Vicario Episcopi ...
•  
  PDF 360 95. An Vicarius Episcopi sine speciali mandato possit facere Concursum ad beneficium? Et an Vicario in spiritualibus tantum constituto possit committi ab Episcopo potestas conferendi beneficia? Et quid, quando Vicarius constitutus est tantum in temporalibus? Ex p. 10. tr. 15. & Misc. 5. res. 23.
•  
  PDF 361 96. An sit nullum examne, in quo intervenerunt Examinatores Synodales designati nomine Dignitatis, v.g. Prior S. Dominici, Lector talis Monasterij, Canonicus Pœnitentiarius, &c. Et quid, si designatio fieret hoc pacto. Eligimus in Synodalem examinatorem Guardianum Capucinorum, & eum, qui pro tempore erit, &c. Et an examinatores Synodales possint ex consuetudine aliquod stipendium intuitu sui Officij accipere absque Symonia tam accipientis, ...
•  
  PDF 362 97. An si eo tempore, quo debet fieri provisio peer Concursum, non adsint examinatores Synodales, de quibus loquitur Concil. Trid. sess. 24. c. 18. possit Episcopus deputare alios absque Synodi celebratione? Et an beneficium sic collatum possit ab alio impetrari? Et an existentibus in Synodo Doctoribus, Clerici non Doctores possint eligi in examinatores Synodales? Et qid, si quot annis Synodus non fiat, an examinatores semel deputati munus suum debent exercere, ...
•  
  PDF 363 98. An concursus alicujus beneficij vitietur ex eo, quod cum examinatoribus Synodalibus adhibeantur alij examinatores non Synodales? Ex p. 3. tr. 5. & Misc. 1. res. 65.
•  
  PDF 363 99. An quando examinandi ob timorem examinatorum turbarentur, si verè sint idonei, licitum sit eis præmonere de punctis, de quibus erunt interrogandi? Et an hoc locum habeat tantum in examine Episcoporum, v.g. coram Pontifice, & in examine Confessariorum coram Episcopo, & in examine nostrorum Scholasticorum coram Præposito, & aliis Patribus, &c. secus autem in examine ad aliquod beneficium, quod fieret per oppositionem & concursum? Ex p. 5. tr. 14. res. 89.
•  
  PDF 364 100. An examinatores Synodales teneantur indicare Episcopo digniorem, licet ipse præcipiat solum, ut ei dicant qui, & quot sunt digni, & idonei? Ex p. 3. tract. 5. & Misc. 1. res. 112. alias 111.
•  
  PDF 364 101. An in Canonicatibus, Personalibus, Dignitatibus, & cæteris Præbendis, & dimidiis Præbendis Ecclesiarum Cathedralium, & Collegiatarum, & in Præstimoniis, & aliis simplicibus beneficiis Curam animarum non habentibus, licitum sit eligere dignum prætermisso digniori? Et quid, si ad Episcopatum, Cardinalatum, Decanatum, eligatur minus dignus? Ex p. 2. tr. 15. & Misc. 1. res. 38.
•  
  PDF 365 102. An beneficia Ecclesiastica possint ex natura rei dari dignis, omissis dignioribus? Et docetur, quod doctrina hujus Resolutionis procedit etiam quoad Dominos Proreges, & quoad suprema Consilia Regum quando proponunt Regi nella nomina, vt vulgo dicitur, aliquem ad Episcopatum, &c. nam in tali casu tenentur proponere digniores. Ex part. 11. tract. 4. & Misc. 4. resolut. 34.
•  
  PDF 366 103. An aliquando sit licitum eligere indignum ad beneficia? Sed major difficultas est. An sit licitum aliquando eligere in Parrochum, vel Episcopum hominem improbum, & pravis moribus notoriè indignum, & diffamatum Concubinarium, si aliàs non reperiatur alius idoneus ad ministranda Sacramenta? Ex part. 11. tract. 4. & Misc. 4. res. 38.
•  
  PDF 367 104. Diximus supra in beneficiis simplicibus non teneri Electores eligere digniores, sed tantum dignos, quæritur modo, an hæc sententia procedat etiam in beneficiis Curatis, ut sunt Episcopatus, &c. quæ conferunt Pontifices, & Reges? Et an doctrina supradictæ difficultatis non procedat, quando beneficia per concursum competentium, & oppositorum conferuntur? Ex p. 2. tr. 13. & Misc. 1. res. 40.
•  
  PDF 367 105. An Summus Pontifex, vel Reges teneantur ad beneficia eligere digniores? Ex part. 8. tract. 7. & Miscell. res. 83.
•  
  PDF 368 106. An Proreges debeant ad Episcopatum nominare digniores, dignis postpositis, in Nomina, ut vulgo dicitur, quam mittung ad Regem? Ex part. 9. tract. 7. & Misc. 2. res. 7.
•  
  PDF 368 107. Quænam sint causæ excusantes à peccato eligentes minus dignum, relicto digniori? Et an in concursu beneficiorum, & Cathedrarum eligendo dignum, prætermisso digniori, teneantur ad restitutionem? Et notatur in dicto casu minus dignum, etiamsi sibi, & Electoribus notum sit digniorem in electione esse prætermissum, posse hoc non obstante, sine peccato beneficium, & Cathedram acceptare? ...
•  
  PDF 369 108. An qui in concursu, omisso digniori, elegit dignum, teneatur ad restitutionem? Idem est de electione ad Cathedram, & Canonicatum Ecclesiarum, si fiat per concursum. Ex part. 11. tract. 4. & Misc. 4. resolut. 35.
•  
  PDF 369 109. An præsentatus à Patrono laico ad Ecclesiam Parrochialem possit ab Episcopo examinari coram Examinatoribus non constitutis in Synodo? Et an in Parrochialibus Jurispatronatus requiratur examen per concursum? Et quid, si Patronus laicus præsentet plures clericos ad Parrochialem? Et quid, si Parrochialis esset Jurispatronatus misti,, partim Ecclesiæ,, & partim laici? Et quid si pro duabus partibus pertinet ad laicum, ...
•  
  PDF 371 110. Quidam Patronus, qui non erat fundator primus beneficij, quæsivit à me, an sub peccato mortali deberet præsentare digniorem? Et docetur, quod Patronus laicus non tenetur præsentare digniorem etiam ad beneficia curata. Ex part. 2. tract. 15. & Miscell. 1. resolut. 37.
•  
  PDF 371 111. An Archiepiscopus Panormitanus peccet confirmando præsentationem digni, omisso digniori, factam ab Illustrissimo Senatu hujus Vrbis in aliquam Parrociam? Et an Senatus eligendo indignum mittat pro illa vice jus eligendi; Ex part. 4. tract. 4. & Miscell. resol. 170.
•  
  PDF 371 112. An minor quatuordecim annorum possit præsentari ad beneficium Jurispatronatus? Et an sufficiat annum 14. esse cœptum? Ex part. 3. tract. 6. & Misc. 2. resolut. 64.
•  
  PDF 372 113. An si Testator dicat, ut Capellania conferatur Sacerdoti, conferri possit Clerico minorum Ordinum? Et an saltem pro una, vel altera vice possit Episcopus dispensare supradictam qualitatem. Ex part. 4. tr. 4. & Misc. res. 227.
•  
  PDF 372 114. An obligatio eligendi digniorem exten... etiam ad resignantem beneficium suum, in facorem alterius? Et an Collator peccet acquiescendo resignationi minus digno, relicto digniori? Ex part. 2. tract. 15. & Misc. 1. res. 41.
•  
  PDF 372 115. An Episcopi post resignationem alicujus beneficij factam in eorum manibus possint illud conferre suis, vel resignantis familiaribus, affinibus, &c. Vbi etiam aliqua notabilia invenies circa intelligentiam Bullæ Pij V. de resignatione beneficiorum: Et an ubi prædicta Bulla est usu recepta, Patroni possint præsentare ad beneficia hæc resignata consanguineos resignantis? Et an resignanti liceat nominare successorem, ...
•  
  PDF 373 116. An Episcopus ex justa causa possit imponere pensiones super beneficia pinguia suæ Diœcesis? Ex part. 9. tr. 9. & Misc. 4. res. 50. aliàs 49.
•  
  PDF 375 Tractatus IV. De pœnis, seu mulctis pecuniariis Episcopo non applicandis.
•  
  PDF 375 1. An Episcopi possint imponere pœnas pecuniarias etiam laicis ex delictis misti fori? Et affirmative respondetur. Et cursim docetur Episcopos habere Fiscum saltem ex consuetudin. Ex part. 10. tr. 8. res. 1.
•  
  PDF 375 2. Episcopos non posse pœnas pecuniarias sibi applicare; sed applicandas esse piis laicis demonstratur, etiam si sint imposit per sententiam, sive per Statutum. Et quid, si Episcopus sit adeò pauper? Et quid est sentiendum de contraria consuetudine, per quam pars pœnarum applicabatur Vicario, vel Cameræ Episcopi, vel fabricæ Ecclesiæ Cathedralis? Ex p. 10. tr. 8. res. 2.
•  
  PDF 377 3. Respondetur ad argumenta, quæ contra superius dicta adduci possunt in favorem Episcoporum,, & maximè ratione consuetudinis. Et an hoc intelligatur quoad Pœnas, non quoad mulctas pecunarias, nam differt pœna à mulcta? Et an aliquando mens legis magis quam verba attendenda sit? Et deducitur, an sit credendum Doctori testandi de consuetudine? Et cursim docetur,, an opinio unius excellentis Doctoris faciat rem probabilem in iis, ...
•  
  PDF 378 4. Infertur ex superius dictis ad Ornatum Concilij Tridentini sess. 28. c. 8. posse Episcopos, relictis aliis pœnis, punire concubinarios mulcta pecunaria, locis tamen piis applicanda. Ex part. 10. tr. 8. res. 4.
•  
  PDF 378 5. Posse Episcopos compositiones pecuniarias facere super quibusdam delictis, sed piis locis applicandas esse firmatur. Et advertitur, quod ut dictæ compositiones pecuniariæ ad effectum, ut sint licitæ, plura esse necessaria, quæ in textu hujus resolutionis explicantur. Ex part. 10. tr. 8. res. 5.
•  
  PDF 379 6. Aliquæ Declarationes Sacræ Congregationis firmantes superius dicta afferuntur. Et in corpore hujus resolutionis assignantur aliquæ personæ, quibus supradictæ pœnæ pecuniariæ, & mulctæ non possunt applicari. Ex p. 10. tr. 8. res. 7.
•  
  PDF 380 7. An Episcopi possint dispensare in lege Pontificia apponendo pœnum pecuniariam? Et affirmativa sententia adducitur. Pro quo etiam in textu hujus resolutionis afferuntur multi, & diversi casus pro praxi prædictæ difficultatis? Ex p. 10. tr. 8. res. 8.
•  
  PDF 380 8. Negativa sententia Authoris, & aliorum Docctorum proponitur; nempè non posse episcopos tales pœnas pecuniarias imponere, sed in utraque sententia illas debere locis piis applicare stabilitur. Et quid, si dispensaret in aliqua irregularitate orta ex delicto? Et notatur pecunias impositas pro dispensationibus, seu commutationibus, modo quo supra, satis applicandas esse ab Episcopis piis operibus, vel pro eleemosynis distribuendis. Ex part. 10. tr. 8. res. 9.
•  
  PDF 381 Tractatus V. De Potestate Capituli Sede vacante ad Ornatum cap. si Episcopus, de supp. negl. Prælat. in 6. pag. 381.
•  
  PDF 381 1. An Capitulum Sede vacante succedat in jurisdictionem Episcopi ordinariam? Ex part. 8. tr. 4. res. 1.
•  
  PDF 382 2. An Capitulum Sede vacante succedat in jurisdictionem Episcopi delegatam? Et docetur, quod nunquam dispensationes matrimoniales diriguntur Capitulis Sede vacante, quamvis id nominatim petuntur, sed Episcopis vicinioribus. Ex part. 8. tr. 4. res. 2.
•  
  PDF 382 3. An Capitulum Sede vacante succedat in jurisdictione Episcopi voluntaria? Ex part. 8. tract. 4. resolut. 3.
•  
  PDF 383 4. An Capitulum Sede vacante succedat in jurisdictione Episcopi competenti ex consuetudine? Ex part. 8. tr. 4. res. 18.
•  
  PDF 383 5. An Capitulum Sede vacante in aliis casibus præter mortem Episcopi succedat in ejus jurisdictionem, sive depositione, sive translatione ad aliam Ecclesiam, sive Episcopus captus sit à paganis, vel schismaticis, aut hæreticis, quousque captivitas perseverat? Et difficultas est, an si, Episcopo existente in remotis, moriatur Vicarius, succedat in tali casu Capitulum in ejus jurisdictionem, itaut possit eligere Vicarium? Ex p. 8. tr. 4. res. 4.
•  
  PDF 383 6. An Capitulum Sede vacante possit exercere suamjurisdictionem, si Episcopus ad alium Ecclesiam translatur, adhuc non acceperit possessionem? Ex quo infertur, quod statim, Episcopo translato, non tenentur gesta Vicarij post translationem, etiam ab eo ignoratam. Ex part. 8. tr. 4. res. 33.
•  
  PDF 384 7. An Capitulum Sede vacante possit exercere jurisdictionem in personas sæculares, quando Episcopus habeat potestatemm temporalem? Et in supradicto casu, an possit exercere per alios jurisdictionem in criminalibus absque metu irregularitates? Ex p. 8. tr. 4. res. 16.
•  
  PDF 384 8. An Capituli Sede vacante prima instantia censeatur præservata à Concilio Tridentino sess. 24. c. 20. de Reformat. Ex p. 8. tr. 4. res. 21.
•  
  PDF 385 9. An Capitulum tempore Sedis vacantis possit judicare de causis pertinentibus ad Episcopum, ut v.g. quando verteretur quæstio super proprietate alicujus juris, seu jurisdictionis, an ad Episcopum pertineat, vel non? vel an aliquis sit subjectus,, vel exemptus; an talis locus sit de Diœcesi, an non, aut an aliquod beneficium sit de jure Patronatus, vel pertineat ad meram Episcopi collationem, &c. Ex p. 8. tr. 4. res. 10.
•  
  PDF 385 10. An Capitulum Sede vacante possit revocare licentiam Ordines conferendi, & exercendi Pontificalia concessa alicui Antistiti ab Episcopo defuncto? Et quid,, si Capitulum non revocaverit prædictam licentiam? Et aliqua alia inferuntur valdè notanda ex doctrina supradictarum quæstionum. Et tandem advertitur nullum Episcopum posse Ordines conferre Religiosis virtute privilegiorum in Diœcesi, in qua est Sedes vancans sine licentia expressa Capituli sub pœnis in Concilio fulminatis. ...
•  
  PDF 385 11. An Capitulum Sede vacante intra annum possit dare licentiam alicui Episcopo, ut conferat Ordines Regularibus, & Clericis alterius Diœcesis? Et an Regulares sint subjecti Episcopo quoad recipiendos Ordines? Ex art. 8. tr. 4. res. 73.
•  
  PDF 386 12. An Capitulum Sede vacante possit concedere dimissorias ad Ordines suscipiendos intra annum à morte Episcopi? Et an Capitulum Sede vacante possit tamen intra annum per alium Episcopum Pontificalia exercentem ordinare Diœcesanos suos, & sic resolutum fuisse à Sacra Congregatione? Et an elapso anno à puncto Sedis vacantis, possit Capitulum eis dimissorias concedere? Et an hæ literæ dimissoriæ per adventum novi Episcopi non expirent? ...
•  
  PDF 387 13. An Capitulum Sede vacante possit saltem intra annum concedere literas testimoniales? Ex part. 8. tr. 4. res. 42.
•  
  PDF 387 14. An Capitulum Sede vacante intra annum possit saltem literas dimissorias pro prima Tonsura concedere? Ex p. 8. tr. 4. res. 43.
•  
  PDF 388 15. An si Capitulum Sede vacante ordinet intra annum contra formam Concilij Tridentini, ordinatus tamen possit obtinere beneficium? Ex part. 8. tract. 4. res. 44.
•  
  PDF 388 16. An Capitulum Sede vacante ordinet intra annum contra formam Concilij Tridentini, ordinatus tamen possit obtinere beneficium? Ex part. 8. tract. 4. res. 44.
•  
  PDF 389 17. An Capitulum Sede vacante possit dispensare cum illegitimis quoad Ordines minores, & quoad beneficium simplex? Et an etiam possit Vicarius Capitularis concedere hand dispensationem, nisi habeat speciale mandatum? Ex p. 8. tr. 4. res. 6.
•  
  PDF 389 18. An sententia degradationis possit fieri à Vicario Capituli Sede vacatnte, & actualis ab Episcopo, cui ipse commiserit? Et notatur Episcopum electum, & confirmatum non tamen consecratum posse cognoscere de criminibus depositione dignis, & deponere Sacerdotem, & verbaliter degradare, & remittere ad Episcopum consecratum, qui illum actualiter degradet. Et an Prælatus Regularis non possit jure communi deponere, ...
•  
  PDF 390 19. An Capitulum Sede vacante possit dispensare super omnibus irregularitatibus,, suspensionibus, &c. quibus potest Episcopus vigore Concilij Tridentini sess. 24. c. 6. Et explanatur, quomodo non succedat Capitulum Sede vacante in his, quæ competunt Episcopo jure speciali gratioso, videlicet privilegio, vel commissione Pontificis, & quomodo succedat in his,, quæ spectant jure communi speciali. Ex p. 8. tr. 4. res. 7.
•  
  PDF 390 20. An Capitulo Sede vacante competat privilegium Concilij Tridentini sess. 24. c. 6. de reformat. quoad dispensandum, & absolvendum? Et quid, quoad absolvendum ab hæresi? Et an Collegium Cardinalium Sede vacante gaudeat hac facultate Concilij? Ex p. 7. tr. 2. res. 3.
•  
  PDF 391 21. An Capitulum Sede vacante possit absolvere ab hæresi? Et an doctrina hujus quæstionis aliqua alia circa illam inferuntur; & tandem explanatur, quod saltem per Bullam Cœna Domini hæc facultas absolvendi ab hæresi est revocata Capitulo Sede vacante. Et part. 8. tract. 4. resolut. 8.
•  
  PDF 392 22. An Capitulum Sede vacante possit procedere contra Hæreticos? Et an Vicarius Capituli Sede vacante jure Ordinario debeat assistere Inquisitoribus in dictis causis Fidei? Ex p. 8. tr. 4. res. 37.
•  
  PDF 392 23. An Capitulum Sede vacante possit dispensare in petitione debiti, & concedere facultatem absolvendi à reservatis? Idem est dicendum de ejus Vicario, aut Provisore. Ex p. 8. tr. 4. res. 47.
•  
  PDF 393 24. An Capitulum Sede vacante possit dispensare in casibus Pontificiis, quando non est facilis recursus ad Papam, vel ad Nuntium Apostolicum, si ad eam dispensationem concedendam potestatem habeat? Et an Episcopus possit prædictam facultatem delegare in supradictis casibus? Ex p. 8. tr. 4. res. 9.
•  
  PDF 393 25. An Capitulum Sede vacante possit absolvere à juramento? Ex p. 8. tr. 4. res. 23.
•  
  PDF 393 26. An Capitulum Sede vacante possit dispensare in omnibus votis & juramentis, quibus possit Episcopus? Ex part. 8. tr. 4. res. 45.
•  
  PDF 393 27. An Capitulum possit cognoscere causas matrimoniales? Et Capitulum possit revocare statuta præcedentis Episcopi, si fuerit expediens, & contraria statuere, quæ obligent totam Diœcesim? Ex p. 8. tr. 4. res. 22.
•  
  PDF 394 28. An Capitulum Sede vacante, & ejus Vicarius Generalis habeant facultatem dandi licentiam assistendi matrimonio & ingrediendi Monasteria Monialium? Ex p. 8. tr. 4. res. 49.
•  
  PDF 394 29. An Capitulum Sede vacante possit concedere monitoria ad effectum revelandi? Ex part. 8. tr. 4. res. 17.
•  
  PDF 394 30. An Capitulum Sede vacante, & ejus Vicarius possit ferre censuras? Et an verò Capitulum Sede vacante possit ponere interdictum tam personale, quam locale, & etiam cessarionem à Divinis? Ex p. 8. tr. 4. res. 11.
•  
  PDF 394 31. An Capitulum Sede vacante possit absolvere ab excommunicatione incursa propter percussionem Clerici; & quid de aliis censuris? Et similiter, an possit punire, deponere, suspendere, & privare beneficiis, & alia facere, quæ ad correctionem spectant? Et an possit deputare Pœnitentiarios cum potestate absolvendi ab hujusmodi excommunicationibus, & aliis casibus Episcopo reservatis? Ex p. 8. tr. 4. res. 12.
•  
  PDF 395 32. An Capitulum Sede vacante possit approbare confessarios? Ex p. 8. tr. 4. res. 46.
•  
  PDF 395 33. An Capitulum Sede vacante possit revocare licentias Regularium obtentas ad audiendas confessiones? Idem est de licentiis ad prædicandum? Ex p. 8. tr. 4. res. 48.
•  
  PDF 396 34. An Capitulum Sede vacante possit dare licentiam Novitiis disponendi de eorum bonis temporalibus? Et an possit manus Syndicandi exercere? Ex p. 8. tr. 4. r. 53.
•  
  PDF 396 35. An Capitulum Sede vancante possit dare licentiam Monialibus exeundi è Monasterio ex causa? Ex part. 8. tr. 4. res. 39.
•  
  PDF 396 36. An Vicarius Sede vacante possit visitare Monasteria Monialium exemptarum, & Sedi Apostolicæ subjectarum? Et explanatur Capitulum Sede vacante non succedere Episcopo in privilegiis concessis cum sint personalia, & odiosa. Ex p. 7. t. 12. & Misc. 3. r. 28. aliàs 26.
•  
  PDF 397 37. An Capitulum Sede vacante possit visitare Monasteria Monialium exemptarum? Et an Capitulum Sede vacante possit concedere licentium Monialibus immediatè subjectis Sedi Apostolicæ egrediendi à Monasterio in casibus permissis in Bulla Pij V. quæ incipit,, Decori, & honestati? Ex p. 8. tr. 4. res. 14.
•  
  PDF 398 38. An Capitulum Sede vacante possit visitare Diœcesim? Et an Metropolitanus possit mittere Visitatorem Ecclesiæ vacanti, si Capitulum negligens sit in exequenda jurisdictione Episcopali ad se devoluta? Et an Capitulum Sede vacante possit sindicare Vicarium defuncti Episcopi? Ex p. 8. tr. 4. res. 13.
•  
  PDF 399 39. An Capitulum Sede vacante possit dare licentiam erigendi nova Monasteria? Et supponitur Monasterium quorumcumque etiam Mendicantium non posse erigi, & ædificari, quamvis adsit licentia Episcopi, nisi vocatis, & auditis aliorum conventuum Procuratoribus, &c. Et an vicarius Capitularis Sedis vacantis possit concedere supradictam licentiam? Et an constitutio Clement. VIII. circa hoc habeat locum quoad erigenda Monasteria Monialium; ...
•  
  PDF 399 40. An Capitulum Sede vacante possit dare licentiam, ut edificetur Ecclesia, ut acquiratur Iuspatronus? Et an Capitulum Sede vacante possit charitatiuum subsidium exigere; Et an Canonicarum collegium Sede vacante nequeat statutum concedere, quod tale subsidium in futurum ex parte minuatur? Ex p. 8. tr. 4. res. 54.
•  
  PDF 399 41. An Capitulum Sede vacante possit alienare bona Ecclesiæ tam immobilia, quam mobilia? Et an superveniens Episcopus electus, & confirmatus possit rescindere prædictas alienationes factas à Capitulo sine authoritate Papæ; quod idem dicendum est, si quid Episcopus sine Capitulo distraxerit de bonis Ecclesiæ suæ immobilibus? Ex p. 8. tr. 4. res. 38.
•  
  PDF 400 42. An Capitulum Sede vacante possit concedere Indulgentias? Et quid de consuetudine circa hoc? vel an sit tutius, ut Capitulum committat alicui Episcopo, ut Indulgentias concedat in nomine ipsius Capituli? Ex p. 8. tr. 4. res. 35.
•  
  PDF 400 43. An Capitulum Sede vacante possit commutare ultimas voluntates in casibus, in quibus poterat Episcopus? Ex p. 8. tr. 4. res. 34.
•  
  PDF 400 44. An Capitulum Sede vacante possit compellere executores testamentorum ad eorum complementum? Et alij casus circa hoc inferuntur, & explanantur. Ex p. 8. tr. 4. res. 24.
•  
  PDF 401 45. An Capitulum Sede vacante possit supprimere Canonicatum? Et an idem dicendum sit de Prælatis Regularium circa beneficia Regularia suarum Ecclesiarum? Ex p. 8. tr. 4. res. 50.
•  
  PDF 401 46. An Capitulum Sede vacante possit creare Clericos Salvaticos? Ex p. 8. tr. 4. res. 51.
•  
  PDF 401 47. An Capitulum Sede vacante possit providere Pœnitentiariam tunc temporis vacantem? Et an Capitulum Sede vacante succedat in provisione beneficiorum ad Episcopum spectante? Ex p. 8. tr. 4. res. 52.
•  
  PDF 401 48. An Capitulum Sede vacante possit facere gratiam? Et an Capitulum Sede vacante possit dispensare, & remittere pœnas per Episcopum mortuum impositas ? Ex p. 8. tr. 4. res. 19.
•  
  PDF 402 49. An Capitulum Sede vacante possit dare licentiam clerico transeundi ad Dignitatem Ecclesiasticam in alienam Diœcesim? Ex p. 8. tr. 4. res. 20.
•  
  PDF 402 50. An Capitulum Sede vacante possit conferre beneficia ad episcopum pertinentia? Et aliæ diversæ difficultates circa hoc annotantur in textu Resolutionis. Ex p. 8. tr. 4. res. 25.
•  
  PDF 403 51. An Capitulum Sede vacante possit facere collationem beneficiorum necessariam ut quando, v.g. collatio est debita certis personis? Ex p. 8. tr. 4. res. 26.
•  
  PDF 404 52. An Capitulum Sede vacante possit conferre beneficia, si jure devolutionis spectaret ad Episcopum? Ex p. 8. tr. 4. res. 27.
•  
  PDF 404 53. An Capitulum Sede vacante, si non possit conferre beneficia ad Episcopum spectantia, possit saltem eorum resignationes recipere? Ex p. 8. tr. 4. res. 28.
•  
  PDF 405 54. An Capitulum Sede vacante possit admittere resignationes beneficiorum non simpliciter, sed ex causa permutationis factas? Et notatur non posse etiam Capitulum præsentare ad beneficium Jurispatronatus Episcopo competentis. Ex p. 8. tr. 4. res. 29.
•  
  PDF 406 55. An præter casus supradictos possit aliquando Capitulum Sede vacante conferre benefisio? Ex p. 8. t. 4. r. 30.
•  
  PDF 406 56. An Capitulum Sede vacante possit unire beneficia. Ex p. 8. tr. 4. res. 31.
•  
  PDF 406 57. An Capitulum Sede vacante possit commendare beneficia ad tempus? Et an hoc intelligatur de beneficiis simplicibus tantum, non antem curatis? Ex p. 8. tr. 4. res. 32.
•  
  PDF 406 58. An Capitulum Sede vacante possit privare clericos beneficiis, quorum collatio ad Episcopum pertinebat? Ex p. 8. tr. 4. res. 40.
•  
  PDF 407 59. An ea omnia, quæ dicta sunt de Episcopis pro imponendo pœnas, & mulctas pecuniarias clericis, & laicis in delictis misti fori, vel pro dispensationibus,, aut commutationibus procedant in Capitulo Sede vacante, & ejus Vicario; itaut in quocumque eventu, & casu semper sint applicandæ locis piis? Et an prædicta applicatio statim fieri possit à Vicario Capituli? Ex p. 10. tr. 8. res. 10.
•  
  PDF 407 60. An Capitulum Sede vacante teneatur solvere debita Episcopi defuncti ex fructibus Episcopatus? Et docetur Capitulum Sede vacante teneri eleemosynas impertiri ad quas Episcopi tenentur Ex p. 8. tr. 4. res. 36.
•  
  PDF 408 61. An intra octo dies, in quibus Capitulumm Sede vacante cogitat de Vicario eligendo, debeat Archidiaconus jurisdictionem administrare? Ex p. 8. tr. 4. res. 36.
•  
  PDF 408 62. An Capitulum Sede vacante possit restringere tempus octo dierum statutum à Concilio Tridentino pro Vicario eligendo? Ex p. 8. tr. 4. res. 65.
•  
  PDF 408 63. An Capitulum Sede vacante possit post octo dies, antequam Metropolitanus eligat Vicarium, purgare moram, & eligere Vicarium? Ex part. 8. tract. 4. res. 71.
•  
  PDF 409 64. Quid determinat Concilium Tridentinum circa creationem Vicarij Capituli Sede vacante? Et an terminus etiam octo derum currat Capitulo à die scientiæ translationis Episcopi ad alium Ecclesiam, quando tamen à Summo Pontifice fuerit absolutus vinculo prioris Ecclesiæ? Ex part. 8. tr. 4. res. 55.
•  
  PDF 409 65. An eligendus sit pro Vicario Capituli Sede vacante Doctor Canonum, si haberi potest sub pœna nullitatis? Et in casu, quod non sit Doctor, an possit capitulum in ipso actu deputationis dare ei Consultorem Doctorem sibi bene visum, alioquin an poterit ipse Vicarius eligere Doctorem Consultorum partibus non suspectum, in quibus opus fuerit? Et an Doctor Theologus non possit esse Vicarius Capitularis Sede vacante? ...
•  
  PDF 410 66. An Capitulum Sede vacante debeat eligere Vicarium ex gremio ipsius Capituli? Et in prædictis casibus, si in Capitulo, in quo non sunt Docctores, vel licentiati in jure Canonico, adesset aliquis juris Canonici peritus & idoneus, debeat eligi, alias electio sit nulla; Ex p. 8. t. 4. r. 57.
•  
  PDF 411 67. An Capitulum Sede vacante possit eligere Parochum in Vicarium? Ex part. 8. tract. 4. resol. 58.
•  
  PDF 411 68. An Capitulum Sede vacante debeat eligere Vicarium, qui sit in Sacris constitutus? Ex p. 8. tr. 4. .res. 59.
•  
  PDF 411 69. An Capitulum Sede vacante in creatione Vicarij teneatur servare formam cap. quia propter de electione, & Concilium Tridentinum sess. 25. de Regular. c. 6. Vel non sit necessarium, ut electio Vicarij fiat per vota secreta? Ex p. 8. tr. 4. res. 60.
•  
  PDF 411 70. An Capitulum Sede vacante possit eligere duos Vicarios? Et quid, si esset de consuetudine eligere duos Vicarios? Ex p. 8. tr. 4. res. 61.
•  
  PDF 412 71. An Capitulum Sede vacante, creando Vicarium, possit aliqua sibi reservare? Et notatur, quod Vicarius constitutus à Capitulo non possit alium constituere nisi ad modicum tempus, & ex urgente magna causa. Et quid, si Vicarius infirmitate detentus esset, vel alio legitimo impedimento occupatus? Ex p. 8. tr. 4. res. 62.
•  
  PDF 412 72. An tota authoritas Capituli Sede vacante transeat in Vicarium etiam in his, quæ requirunt speciale mandatum? Ex p. 8. tr. 4. res. 64.
•  
  PDF 412 73. An electo Vicario possit Capitulum Sede vacante aliquam exercere jurisdictionem? Et an Capitulum possit aliquas causas alteri delegare? Et an vicarius Capituli Sede vacante possit dispensare sine speciali mandato in casibus, in quibus Episcopus dispensat? Et an possit Capitulum in ipsa deputatione Vicarij, non tamen postea aliqua sibi reservare? Ex p. 6. tr. 7. & Misc. 2. res. 41.
•  
  PDF 413 74. An Vicarius Capituli Sedis vacantis possit ad libitum sine justa causa revocari ab eodem Capitulo? Et in dicto casu, an Capitulum Sede vacante teneatur tamen alium Vicarium intra octo dies constituere, alias jus deputandi ad Metropolitanum devolvatur? Et si ipsa fuerit Metropolitana ad antiquiorem Episcopatum devolvatur? Ex p. 3. tract. 6. & Misc. 2.. res. 27.
•  
  PDF 413 75. An Capitulum Sede vacante possit ad libitum Vicarium amovere? Et quid, si in nominatione dictum fuisset, quod possit revocari, quoties Capitulo benè visum fuisset? Et quid est dicendum, si juramentum interpositum fuisset de non revocando? Et in dicto casu, an Capitulum Sede vacante teneatur alium Vicarium intra octo dies constituere, alias jus deputandi ad Metropolitanum devolvatur, ...
•  
  PDF 415 76. An Vicarius Capituli Sede vacante absens lucretur distributiones, & in processionibus debeat habere primum locum, & honorabiliorem? Idem est dicendum quoad distributiones de electis in Officialibus, & visitatoribus. Ex p. 8. tr. 4. res. 67.
•  
  PDF 415 77. An Vicarius Sede vacante possit cognoscere de causis delegatis vicario Generali Episcopi, & exequi dispensationes in matrimonij impedimentis, & literis in formam Dignum, quæ hujusmodi Vicario Episcopi solent committi? Et quid de Vicario Episcopi electi, & confirmati à Papa, nondum tamen consecrati; & de Vicario quorundam Abbatum? Et notatur Vicarium Capituli Sede vacante posse exequi literas directas ad Vicarium Episcopalem sub nomine Vicarij. ...
•  
  PDF 416 78. An Vicarius, seu Officialis Capituli Sede vacante possit exequi dispensationes directas Vicario Generali Episcopi? Et quid est dicendum de commissione, seu delegatione facta Episcopo mortuo? Ex p. 8. tr. 4. res. 66.
•  
  PDF 416 79. Quando expiret jurisdictio Vicarij Capituli Sede vacante? Ex p. 8. tr. 4. res. 69.
•  
  PDF 417 80. An Vicarius Capituli Sede vacante teneatur stare Syndicatui? Ex p. 8. tr. 4. res. 70.
•  
  PDF 417 81. An Episcopus superveniens possit visitare Capitulum Sede vacante? Et docetur Vicarium Capituli Sede vacante teneri, finito Officio stare Syndicatui, & posse ab Episcopo ad id compelli, & in aliquo comprehensum puniri. Imo, & ipsum Capitulum, facta remotione Vicarij, vel aliorum Officialium à se nominatorum, illos posse statim compellere ad reddendam rationem administrationis, ac pro admissis culpis punire; & aliqua alia circa supradicta explanantur. Ex p. 8. tr. 4. res. 15.
•  
  PDF 417 Tractatus VI. De Horis Canonicis; Atque de aliquibus restitutionibus pro omissione, vel defectibus commissis in earum recitatione.
•  
  PDF 417 1. An Papa teneatur sub mortali ad recitandum Horas Canonicas, & ad confessionem sacramentalem semel in anno, &c. Ex p. 6. tr. 7. & Miscell. 2. ex res. 3. Quæ hic est in tom. 1. tract.. 3. de Pœnitentia res. 48.
•  
  PDF 417 2. An Cardinalatus inducat obligationem recitandi Horas Canonicas? Et à quo tempore Cardinalatus inducat supradictam obligationem recitandi Horas Canonicas, an à die, quo Cardinalis sumit Biretum, vel à die, quo sumit Pileum rubeum? Ex quo infertur Beneficiarium non teneri persolvere Horas Canonicas à die Collationis beneficij, sed à die possessionis adeptæ. Etiamque deducitur, quod distributiones possint dari propter laborem, ...
•  
  PDF 419 3. Vtrum clerici minores teneantur recitare Psalmos, quos Episcopus in Ordine injunxit? Et an Episcopus possit præcipere dictis Clericis aliquid singulis diebus recitandum? Ex p. 2. tract. 12. res. 20.
•  
  PDF 419 4. An Beneficiarius teneatur persolvere Horas Canonicas statim ac beneficij Collationem acceptavit? Ex part. 2. tract. 12. res. 21.
•  
  PDF 419 5. An Beneficiarij, si per paucos dies omittatur recitare Horas Canonicas, excusentur non solum à restitutione, sed etiam à peccato mortali? Ex quo deducitur, quod quamvis Beneficiarius non recitans Officium Divinum in primis sex mensibus excusatur à restitutione fructuum, hoc non obstante peccat mortaliter à primo die, si non recitat quotidie Officium Divinum. Et docetur, quod verbum statuimus, est signum inductionis novi juris. Ex part. 11. tract 1. & Miscell. 1. resol. 7.
•  
  PDF 421 6. An Clericus habens Capellaniam cujus fructus dempta eleemosyna pro Missis, ad quas tenetur, paucos perciperet, teneatur persolvere Horas Canonicas? Ex p. 9. tr. 7. & Misc. 2. res. 8.
•  
  PDF 422 7. Petrus habebat beneficium perexiguum, & tenue, & relinquebat sæpius recitationem Horarum Canonicarum, quæritur, an peccaverit, & teneatur ad resitutionem? Et quid, si quæras, quodnam censetur tenue beneficium, ut quis ratione fructuum illius non teneatur recitare Horas Canonicas, nec fructus restituere?? Et an saltem in prædicto casu diebus Festis, & Dominicis teneatur Officium Divinum recitare? Ex p. 2. tr. 12. res. 9.
•  
  PDF 422 8. An in fructibus beneficij deetur parvitas materiæ, itaut non consurgat obligatio recitandi Horas Canonicas? Ex p. 5. tr. 5. res. 25.
•  
  PDF 423 9. An dubius ob tenuitatem beneficij de onere recitandi Officium Divinum, teneatur recitare? Ex p. 4. t. 2. .re. 24.
•  
  PDF 423 10. An si quis recipiat beneficium per Simoniam, vel sit irregularis, teneatur dicere Horaa Canonicas? Et quæ quantitas reddituum beneficij obliget ad Horas? Ex p. 4. tr. 4. & Miscell. res. 146.
•  
  PDF 423 11. An Prælati Regulares ratione Officij teneantur ad assistentiam Chori? Ex p. 2. tr. 12. res. 38.
•  
  PDF 423 12. Vtrum Moniales, seu deputati ad Chorum teneantur sub onere peccati mortalis persolvere Horas Canonicas? Et an hoc ex vi consuetudinis ad culpam mortalem obligantis? Ex p. 2. tr. 12. res. 17.
•  
  PDF 424 13. An Moniales extra Chorum teneantur recitare Horas Canonicas? Ex p. 3. tr. 2. res. 96.
•  
  PDF 424 14. An Moniales teneantur sub onere peccati mortalis persolvere Horas Canonicas? Et idem quæritur de Religiosis professis Ordinibus sacris non initiatis. Et an consuetudo persolvendi Horas Canonicas à Monialibus obligatoria sit? Ex p. 9. tr. 6. & Misc. 1. res. 7.
•  
  PDF 426 15. An Religiosi nondum in Sacris constituti, quando à Choro absunt, teneantur Officium recitare? Vbi multa de consuetudine circa hoc discutiuntur. Et an possint Moniales introducere consuetudinem, quæ apud ipsas habeat vim legis circa hoc? Et an in parvis Conventibus ad manus requirantur quatuor pro cantandis Horis Canonicis in Choro? Et an verò, quando Regulares essent quatuor, nullo modo à recitatione Horarum ...
•  
  PDF 426 16. An Regularis non in Sacris constitutus ex licentia Superioris, vel sine illa manens extra Monasterium, quæritur, an dicto tempore teneatur Horas Canonicas persolvere? Idem est dicendum de Apostata, fugitivo, ejecto ad tempus, vel in perpetuum. Et an saltem, si semel, iterum, aut tertio supradicti Religiosi omittant Officium Divinum, peccent mortaliter? Ex part. 7. tract. 11. & Misc. 2. res. 4.
•  
  PDF 427 17. An Reigiosi sacris Ordinibus non initati teneantur persolvere Horas Canonicas, si non intersunt Choro? Idem est de Monialibus. Et multa quidem discutiuntur in textu hujus Resolutionis pro infirmanda hac consuetudine; & alia multa pro confirmanda hac obligatione. Et an Religiosus non in Sacris transiens ad Religionem, in qua non est consuetudo recitandi Officium Divinum in Choros non adstringatur ad recitationem illius, quamvis in prima Religione ad eam teneretur? ...
•  
  PDF 429 18. An privilegium Eugenij IV. concessum Benedictinis, & Greg. XII. Patribus Societatis, ut eorum professi nondum in Sacris constituti non teneantu persolvere Horas Canonicas sit communicabile aliis Religionibus? Et deducitur, an Moniales, & professi Religionum nondum in Sacris Ordinibus initiati sint adstricti ad persolvendum Horas Canonicas ex consuetudine? Ex p. 11. tr. 3. & Misc. 3. res. 17.
•  
  PDF 430 19. An Communitas Religiosorum teneatur quotidie publicè in Choro canere Horas Canonicas sub onere peccati mortalis? Et an prædicta obligatio sit sub culpa mortali, an verò tantum ex regula, itaut non excedat communem obligationem Regulæ? Et an saltem ex consuetudine ad id teneatur Communitas Regularium sub peccato mortali, quamvis interdum ex justa causa possit hoc onus, & consuetudo dispensari? ...
•  
  PDF 432 20. An Religiosus, si ex consuetudine non recitat Horas Canonicas in Choro, peccet mortaliter? Et an obligatio canendi in Choro per se, & directè sigillatim singulas personas afficiat? Ex part. 3. tractat. 2. resolut. 28.
•  
  PDF 433 21. An soli Novitij possint satisfacere præcepto solvendi Horas Canonicas in Choro, quod est quærere, an soli Novitij faciant corpus communitatis? Ex p. 7. tr. 11. & Misc. 2. res. 5.
•  
  PDF 433 22. An Regulares, vel Canonici sæculares satisfaciant obligationi psallendi in Choro, si canant in Sacristia ex aliqua justa causa? Et difficultas est, si hoc licitum sit fieri, quando Sacristia non est juncta cum Ecclesia, vel non habet fenestram versus Altare majus? Ex p. 6. tr. 8. & Misc. 3. res. 13.
•  
  PDF 433 23. An qui Subdiaconatumm suscipit, teneatur ordinationis die Officium totum recitare? Idem est dicendum de illo qui emisit professionem hora undecima ante meridiem. Et quid est dicendum, si antequam quis Subdiaconatum accipiat, vel professionem emiserit, omnes Horas illius diei recitavit, an satisfaciat obligationi supervenienti? Et an sit probabile, cum Episcopus ordinandis injungit aliquos Psalmos, & Litanias recitare, nolle sub gravi culpa obligare, ...
•  
  PDF 432 24. An Religiosus, seu Clericus, qui mane antequam professionem acciperet, vel Subdiaconatum susciperet, recitavit Officium, teneatur, hoc non obstante illud iterum recitare; Ex p. 6. tr. 7. & Misc. 2. res. 38.
•  
  PDF 432 25. An qui vovit recitare Officium Sancti particularis in die, quo debet recitare de altero Sancto, teneatur duo Officia recitare? Et an si alicui deficiat Breviarium Romanum, possit, imo debeat recitare per aliumm approbatum, quod præ manibus habet, eitamsi brevis sit? Ex p. 9. tr. 9. & Misc. 4. res. 25.
•  
  PDF 432 26. An qui detinetur in pulsandis organis, vel transferendis libris ex una parte ad alteram, vel thure præbendo, &c. teneatur per seipsum illam partem recitare, si saltem non audierit? Idem est dicendum de eo, qui ut bene pronunciet Lectionem in Choro injunctam, occupatur, dum Chorus canit in ea perlegenda, an excusetur ab auditione, aut recitatione eorum, quæ tunc à Choro dicuntur? Ex part. 2. tract. 12. res. 13.
•  
  PDF 433 27. An Coadjutoria cum futura successione inducat obligationem recitandi Horas Canonicas? Ex p. 5. tract. 13. & Misc. 1. res. 75.
•  
  PDF 433 28. An qui habet Officium, cum quo consistere non potest Horarum Canonicarum lectio excusetur ab earum recitatione? Ex part. 7. tract. 11. & Miscell. 2. resolut. 1.
•  
  PDF 434 29. An Concionatores quotidiani tempore Quadragesimæ excusentur à recitatione Horarum Canonicarum? Et quid est dicendum de illo, qui habet actionem continuam Justitiæ? Officium docendi publicè, & de Doctore, qui in Concursu Cathedræ habiturnus est publicam lectionem; vel de eo qui subvenit proximo ægrotanti, aut patienti gravem dolorem; & de illo, qui tota die occupatus est in sedando populi tumultum; ...
•  
  PDF 435 30. Vtrum Monachus fugitivus teneatur recitare Officium Divinum? Eadem sententiæ est etiam quoad Monachum ejectum à Monasterio ad tempus, vel in perpetuum. Ex part. 2. tract. 12. res. 18.
•  
  PDF 435 31. Vtrum Clerici, vel Religiosi damnati ad triremes reneantur dicere Horas Canonicas? Et an hoc etiam intelligendum sit de Clericis suspensi, interdictis, & excommunicatis? Ex part. 2. tractat. 23. resolut. 40.
•  
  PDF 435 32. An Surdus teneatur recitare Horas Canonicas? Et si simul fuerit captus oculis & auribus, tunc neque cum socio, neque secum solus quidquam dicere teneatur, nisi quod memoria novit, si quidem illud fuerit major pars Divini Officij? Ex part. 5. tractat. 6. resol. 15.
•  
  PDF 435 33. An Canonicus surdus, vel Religiosus surdaster assistens Choro,, & cum aliis Divinum Officium recitans satisfaciat suæ obligationi, etiamsi partem, quam non percipit, ,non repetat? Et supponitur, quod surdus, qui potest legere, tenetur recitare, sive se audiat, sive non. Et infertur surdum non posse dicere Horas Canonicas cum socio,, si illum non intelligit. Et notatur surdum non assistentem Choro gaudere distributionibus quotidianis. ...
•  
  PDF 437 34. An cœcus sit adstrictus Horas Canonicas recitare? Et quid, si memoria teneat majorem partem Officij; an sit obligatus ad illud dicendum? Ex part. 5. tr. 6. res. 16.
•  
  PDF 437 35. An coœci, vel ita oculis caligantes, ut legere nequeant, teneantur Horas persolvere, si illas memoriter sciunt? Et an saltem teneantur recitare aliquid loco illius, vel adhibere socium in recitatione Horarum? Et quid si cœcus nihil ex Horariis precibus memoria tenet, vel saltem perparum? Et an si esset Beneficiarius coœcus, & omittat Horas licet memoriter sciat, non tenetur ad restitutionem fructuum? Ex parte 4. tractatu 4. & Miscel. Resol. 11.
•  
  PDF 438 36. An Sacerdos cœcus, qui solus non potest persolvere Horas Canonicas, posset tamen alternatim cum socio, si illum ad manus habet, teneatur adhibere? Et an si Petrus non habet librum, in quo legat Horas, novit autem aliqua memoriter, ita tamen, ut non possit satisfacere, offert se socius, qui omnia scit memoriter, quid si Petrus cum illo recitare velit, possit exactè satisfacere, quæritur, an teneatur cum illo socio recitare Officium? ...
•  
  PDF 438 37. An si aliquis impotens sit ad recitandum Officium solus teneatur cum socio recitare? Et quid, si antea semper recitabat cum socio? Et an verò, in tali casu teneatur saltem Beneficiarius quærere socium cum stipendio? Ex part. 4. tractat. 4. & Miscell. resolut. 221.
•  
  PDF 439 38. An qui non potest ratione infirmitatis recitare Horam Canonicam tempore debito, teneatur illam recitare præponendo, vel postponendo? Ex p. 4. tract. 4. & Misc. resol. 10.
•  
  PDF 439 39. An infirmus, qui non potest recitare Horas statutis temporibus, teneatur postea recitare? Idem iest dicendum de habente inexcusabilem occupationem; & de iter agentibus. Et si quis in morbo, vel in dubio petat dispensationem à Prælato, & ipse concedat, licet à meridie convaleat, & à febri liberetur, non teneatur Horas persolvere? Ex part. 7. tract. 11. & Miscell. 2. resol. 14.
•  
  PDF 440 40. An æger, qui potest recitare majorem partem Officij, teneatur illam persolvere? Et an qui non potest recitare Matutinum cum Laudibus, ad nihil teneatur? Ex p. 2. tr. 12. res. 29.
•  
  PDF 440 41. An infirmus, qui non potest recitare totum Divinum Officium, teneatur recitare partem? Ex p. 7. tr. 11. & Misc. 2. res. 13.
•  
  PDF 440 42. An infirmus, qui non potest recitare majorem partem Officij, verbi gratia, Matutinum cum Laudibus, teneatur recitare minorem, quam potest ut Horas, verbi gratia. Et an quis non obligetur recitare Matutinum, si impotens est recitare Lectiones, quia habet Diurnum, & caret Breviario, vel visu, aut alia de causa, quod tamen de Officio novem Lectionum intelligendum est, non autem de Officio trium Lectionum, quia defectus videtur parvulus? Ex part. 4. tract. 4. & Misc. resol. 225.
•  
  PDF 440 43. Ad quid teneatur, si dubius quis est, an possit majorem partem Officij recitare? Et quid, si Medicus dubius etiam est, an graviter sit nocitura recitatio? Ex part. 4. tr. 3. res. 67.
•  
  PDF 441 44. An quando Medicus dubitat, si propter timorem gravis damni teneatur infirmus dicere Horas Canonicas, an ipse æger illas persolvere sit obligatus? Et an in dicto casu recurrendum sit ad Superiorem pro dispensatione? Ex p. 2. tr. 12. res.. 28.
•  
  PDF 441 45. An persolvere Horas Canonicas in loco, ubi naturæ debitum redditur, sit peccatum veniale? Et an qui privatim recitant, communiter non teneantur ad recitandum flexis genibus, vel stando, quiescendo, vel ambulando, aut equitando, &c. sed possint recitare, ut voluerint, habita solum ratione reverentiæ? Et docetur omnes Rubricas, quæ habentur pro audienda Missa, & recitatione Officij divini, ...
•  
  PDF 442 46. Qui incipit recitare Officium animo non satisfaciendi pro tunc, sed postea iterando, & tamen pertæsus postea vult satisfacere illa prima recitatione, quæritur an satisfaceat obligationi cum illa prima recitatione? Idem est de auditione Missæ, & de pœnitentia à Confessario injuncta. Et an teneatur postea mutare intentionem, intendendo satisfacere Officio priori, vel satis sit, si se satisfecisse sciat, non obstante sua contraria voluntate; Ex p. 2. tr. 12. res. 37.
•  
  PDF 443 47. An Clerici, Religiosi, &c. recitantes Horas Canonicas sine attentione saltem virtuali satisfaciant obligationi, & præcepto Ecclesiæ lato in cap. Dolentes? Et an si quis cum voluntaria distractione recitat Horas Canonicas, impleat præceptum, & consequenter non peccet mortaliter, neque teneatur repetere, aut fructus beneficij restituere? Et doctrina hujus quæstionis applicanda est etiam in auditione Missæ in festo. Ex p. 2. tr. 12. res. 2.
•  
  PDF 444 48. An siquis recitet Horas Canonicas, & audiat Missam sine interna attentione, satisfaciat præcepto? Et an talis possit absolvi, etiam si emendationem non proponeret? Et an qui voluntariè distractus recitat Horas, impleat præceptum, & non teneatur repetere, neque fructus beneficij restituere? Et quid, si careat attentione extrinseca ex inadvertentia? Idem totum est dicendum de auditione Missæ? Ex part. 7. tract. 11. & Miscell. 2. res. 30.
•  
  PDF 445 49. An qui recitat Horas Canonicas lingua Italica, Hispanica, aut alia vulgari sine causa, peccet mortaliter? Idem est, quando obligatio oritur ex voto, aut pœnitentia Confessoris. Et quid, si recitaret Officium Divinum lingua Hebraica, vel Græca? Et cursim infertur, quod licentia celebrandi Missam vulgari lingua non conceditur nisi à Papa, & ex gravi necessitate. Et advertitur, quod si quis pro arbitrio notabiliter mutaret in Sacrificio Missæ ...
•  
  PDF 446 50. An qui recitat Officium cum notabili abscissione ultimarum syllabarum, peccet mortaliter, & teneatur denuo recitare? Et an qui cum eo recitat Officium, satisfaciat suo muneri, vel teneatur repetere? Et quid est dicendum de nimia acceleratione in canendo? Et an censeatur aliquid mittere, qui alternatim legens, aut cantans cum aliis sui Chori versus integrè recitat, & alterius verò auscultat, ...
•  
  PDF 446 51. An qui privatim Divinum Officium recitat, debeat illud ita pronunciare, ut seipsum audiat? Ex p. 2. tr. 12. res. 11.
•  
  PDF 446 52. An qui privatim recitat divinum Officium, sufficiat vocem formare labia movendo, etiamsi à seipso audiri non possit? Ex p. 6. tr. 7. & Misc. 2. res. 10.
•  
  PDF 447 53. Cum qua voce quis satisfaciat præcepto recitandi Horas Canonicas? Ex p. 7. tr. 11. & Misc. 2. res. 16.
•  
  PDF 447 54. An Regulares satisfaciant præcepto, si privata recitatione persolvant horas Canonicas mentaliter? Et quid de dicenda Missa mentaliter, excepta consecratione? Ex p. 8. tr. 7. & Misc. res. 58.
•  
  PDF 448 55. An Regulares satisfaciant præcepto recitandi Horas Canonicas, si illas tantum mentaliter dicant? Et an hoc idem dicendum sit de partibus Missæ cantatæ, quos Sacerdos, submissa voce, legere per Rubricas debet? Ex p. 10. tr. 11. & Misc. 1. res. 1.
•  
  PDF 449 56. Reprobantur aliquæ opiniones circa recitationem Horarum Canonicaru. Primo, an Regulares satisfaciant præcepto recitandi Horas Canonicas,, si illas tantum mentaliter dicant? Ex quo infertur, quid est sentiendum de obligatione ex voto, & pœnitentia à Confessario injuncta, an possit solvi tantum mentaliter; quod idem est dicendum de recitatione Missæ, seclusis verbis consecrationis? ...
•  
  PDF 450 57. An qui recitat solus omnes Psalmos, & postea vocat socium, & ab illo auscultat novem lectiones, satisfaciat præcepto? Idem est si quis recitat medietatem Matutini, & aliam medietatem audit à Socio, vel si recitet integrum Matutinum, & Laudes, & postea audiat Horas, & reliqua à socio. Et quid, si duo Religiosi simul recitant Psalmos Matutini alternatim & postea novem lectiones omnes illius audiunt à tertio vocato ad hunc effectum, ...
•  
  PDF 451 58. An qui privatim divinum Officium persolvunt, debeant alternatim lectiones recitare, vel satisfaciant, si unus tantum illas recitet, & alter socius tantum audiat? Ex parte 2. tract. 12. res. 12.
•  
  PDF 451 59. An si quis recitet cum socio privatim, vel in Choro, teneatur audire partem socij? Et quid, si aliquis suam partem canit, & percipere non potest, quam alius Chorus canit, quamvis attendat, an satisfaciat obligationi Chori, & possit distributiones integras percipere? Et in dicto casu, an quis debeat privatim supplere; quæ non percipit? Et quid de Surdo, qui alios canentes in Choro non intelligit, nec eos sequi potest? ...
•  
  PDF 452 60. An qui cum socio privatim, vel publicè recitat teneatur audire partem socij? Ex quo deducitur, an reneatur se audire, cum solus quis recitat? Et an sudus satisfaciat præcepto dicendi Officium divinum, si recitat cum socio, quem non audit? Ex parte undecima, tractatu 1. & Miscell. 1. resolutione sexta.
•  
  PDF 453 61. In qua hora possit quis dicere Matutinum sequentis diei? Ex parte secunda, tractatu 12. resolutione 39.
•  
  PDF 453 62. An hora secunda finita post meridiem, recitato Vespere, possit quis recitare Matutinum sequentis diei? Et quid est dicendum, quando Vesperæ in Quadragesima recitantur ante meridiem? Et quid, quando quis recitat hora secunda post meridiem Matutinum sequentis diei, si nondum recitasset Vesperas, & Completorium diei hodiernæ? Et an hora competens persolvendi omnes Horas, debet sumi punctualiter, ...
•  
  PDF 454 63. An si quis recitat Matutinum sequentis diei, antequam Officium illius diei persolutum fuerit, peccet mortaliter, & non satisfaciat præcepto? Ex p. 2. tract. 12. res. 15.
•  
  PDF 454 64. An sit culpa venialis recitare Matutinum, & Laudes absque justa causa hora tertia, vel quarta post meridiem? Et an non requiratur alia justa causa præter consuetudinem? Et an Matutinum cum Laudibus possit recitari hora secunda post meridiem? Et an sit culpa venialis recitare Officium privatum extra tempora, & horas præscriptas? Ex part. 10. tr. 16. & Misc. 6. res. 47. alias 46.
•  
  PDF 455 65. An privilegium obtentum, ut quis possit dicere Matutinam seequentis diei statim post meridiem, extendatur ad socium? Et aliqua alia similia dubia enucleantur circa privilegia concessa pro aliis diversis casibus sæpe contingentibus. Et inter alia privilegia deducitur privilegium concessum Religioso ad ingrediendum Monasteria Monialium extendi ad socium. Et privilegium concessum Sacerdoti, ut possit celebrare Missam tempore interdicti, ...
•  
  PDF 456 66. Adducuntur aliquæ opiniones circa recitationem Horarum Canonicarum. Sed jam ferè omnes difficultates in hoc ordine, & nova Methodo appositæ sunt iterum in hoc tractatu in suis specialibus Resolutionibus. Sed superest difficultas, an quis adimpleat præceptum recitandi Officium hodiernum paulo ante mediam noctem diei sequentis, si ipsum prosequatur post completam mediam noctem? ...
•  
  PDF 458 67. Quæritur, an aliquis peccet mortaliter, si officium divinum recitet cum notabili interrumptione inter Psalmos ejusdem Horæ, vel Nocturni, vel inter Psalmos? Et quid, si sine justa causa interruptio duret per unam, aut duas Horas? Ex part. 2. tractat. 12. resolutione 4.
•  
  PDF 458 68. Aliæ opiniones afferuntur circa recitationem Officij divini. Et primò quæritur, an in matutinis Vigiliæ Nocturnæ plusquam per triginta horas inter se sine causa absque lethali culpa dici possint, & ita recitantes Divino Officio, & præcepto satisfacere valeant, & non teneantur repetere die sequenti vigiliam nocturnam, vel vigilias nocturnas, quas ab hora secunda diei antecedentis recitavit? Et an hoc admittatur non solum de magna Nocturnorum inter se, sed etiam de interruptione inter Psalmos, ...
•  
  PDF 460 69. Vtrum, si quis invertat Ordinem Officij, vel Ordinem ejusdem Horæ, peccet mortaliter? Idem dicendum est de illo, qui invertit Psalmos? Et quid est sentiendum, si aliqui in Choro invertant Ordinem Horarum? Ex p. 2. tr. 12. res. 16.
•  
  PDF 460 70. An quando Matutinum separatur à laudibus, in fine recitanda sit Oratio diei? Et an verò peccet venialiter, qui sine justa causa Matutinum à Laudibus sejungit? Ex p. 5. tr. 14. & Misc. 2. res. 48.
•  
  PDF 460 71. Vtrum recitantes Officium extra Horas præscriptas peccent mortaliter? Et an cum causa neque venialiter peccent? Et quæ sit justa causa ad hoc faciendum? Idem est de recitantibus in Choro Officium divinum extra horas præscriptas. Ex part. 2. tract. 12. resolut. 14.
•  
  PDF 461 72. An qui sine causa non legit Horas Canonicas temporibus determinatis, peccet venialiter? At verò, quæ causa rationabilis sit non recitandi Horas Canonicas statutis temporibus in textu hujus resolutionis decisum invenies. Et assertur posse Vesperas quadragesimales legi priuatim post prandium sine scrupulo peccati venialis. Et an peccet mortaliter Communitas Religiosorum, si sine causa legitima Horas extra tempus præscriptum, ...
•  
  PDF 462 73. An si quis, sine causa non legit Horas temporibus determinatis, peccet venialiter? Et quid, si alias sit consuetudo contraria circa hoc? Et quænam censenda sit justa causa, quæ à culpa reddit immunem illum, qui non recitat Officium divinum debitis horis anticipando, vel postponendo illud? Ex p. 11. tract. 1. & Misc. 1. res. 9.
•  
  PDF 463 74. An sit unum tantum peccatum internum etiam si voluntas omittendi Horas Canonicas sæpius per diem facta morali interruptione iteretur? Et an Beneficiarius Sacris initiatus Horas Omittens peccet duplici peccato contra justitiam, & Religionem, adeòque in confeßione utrumque exprimendum? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. resolut. 219.
•  
  PDF 463 75. Vtrum, si quis omittat omnes horas unius diei, committat unum peccatum, an plura? Et an in confeßione debeat exprimere, quot horæ fuerunt omissæ? Ex p. 2. tr. 12. res. 5.
•  
  PDF 464 76. An omißio unius integræ horæ parvæ sit pars notabilis ad constituendum peccatum mortale? Ex part. 6. tract. 6. & Misc. 1. res. 6.
•  
  PDF 464 77. An in recitatione Officij omißio unius horæ parvæ inducat tantum peccatum veniale ratione parvitatis materiæ? Ex part. 7. tract. 10. & Miscel. 1. resolut. 15.
•  
  PDF 465 78. An sit probabilis opinio aliquorum asserentium in recitatione Officij Divini relinquentem unam horam integram ex minorius peccare tantum venialter ratione parvitatis materiæ? Ex part. 10. tr. 16. & Misc. 6. resol. 29. alias 28.
•  
  PDF 465 79. An si quis omisit recitare, v.g. medietatem Tertiæ, vel Sextæ, satisfaciat præcepto? Ex paart. 4. tr. 4. & Misc. res. 216.
•  
  PDF 466 80. An in recitatione Horarum Canonicarum detur parvitas materiæ? Et an omissio minoris partis possit sufficere in Choro ad peccatum mortale,, quam in recitatione privata? Et an in mutatione Officij pro Officio detur parvitas materiæ? Et an qui semel, vel bis in anno relinqueret recitationem Officij non peccet mortaliter ratione parvitatis materiæ? Et an qui tribus, vel quatuor diebus ultra tempus in Concilio permissum Choro non interest, non peccet nisi venialiter? Ex part. 5. tr. 5. res. 26.
•  
  PDF 466 81. Quænam parvitas materiæ excuset à peccato mortali, & restitutione fructuum in omnibus Horis Canonicis? Et an ea parvitas, quæ excusat à mortali in recitatione Horarum Canonicarum privata excuset etiam in recitatione publlica Chori, nisi tamen interveniat scandalum? Ex p. 2. tr. 12. res. 41.
•  
  PDF 467 82. Quænam parvitas materiæ excuset à mortali in recitatione Officij Divini? Et an detur materia tam parva, ut sit nulla? Ex part. 7. tract. 11. & Miscel. 2. resol. 2.
•  
  PDF 467 83. An in Officio Divino sit ea materia parva, quæ est minor octava parte? Ex part. 11. tr. 1. & Miscel. 1. resol. 2.
•  
  PDF 468 84. An dubitans aliquem Psalmum, vel Horam omisisse teneatur repetere? Ex part. 4. tract. 3. resolut. 68.
•  
  PDF 468 85. An in præcepto non addendi, vel minuendi aliquid ex Officio Canonico detur parvitas materiæ? Et an propter talem additionem, & preces mistas tamen quis satisfaciat præcepto recitandi? Ex part. 5. tr. 5. res. 64.
•  
  PDF 469 86. Sæpius coactus sum respondere ad istam dubitationem; an quis impleat præceptum recitandi Horas Canonicas, si in Officio Feriæ recitet Officium alicujus Sancti, vel alterius Feriæ? Ex part. 2. tract. 12. resol. 3.
•  
  PDF 469 87. An si quis dicat Officium Resurrectionis loco alterius Officij, satisfaciat præcepto? Ex p. 7. tr. 11. & Misc. 2. res. 7.
•  
  PDF 470 88. An qui recitat Officium Resurrectionis pro Officio de Feria, vel Sancto satisfaciat præcepto? Et quid, si aliquis dicat Officium alterius Sancti loco ferialis? Et cursim docetur, quod opinio unius, vel alterius quam omnes alij rejiciunt,, non meretur probabilitatem. Ex part. 11. tract. 1. & Miscel 1. resol. 26.
•  
  PDF 470 89. An si quis dicat, v.g. Matutinum de Sancto, & Horas Canonicas de Feria, satisfaciat præcepto? Ex p. 7. tr. 11. & Misc. 2. res. 11.
•  
  PDF 471 90. In die S. Matris Teresiæ quis celebravit ejus Officium ex devotione, quæsitum à me fuit, an peccaverit? Et an sit tantum peccatum veniale dicere, Officium sub ritu duplici, ubi sit dicendum de simplici, & à contra? Idem dicendum est, si mutatio fiat in Choro, dummodo absit scandalum. Et firmatur non esse grave peccatum anticipare, vel postponere in Choro notabiliter Horas, nisi fiat ex consuetudine, & usu; ...
•  
  PDF 472 91. An si quis privatim extra Chorum ex devotione recitat Officium Confessoris non Pontificis pro Beato Andrea, vel pro Beato Francisco de Borgia, peccet mortaliter? Et multa alia circa cultum Beatificatorum discutiuntur in textu hujus Resolutionis, attende ea, quia sunt valdè notanda, & menti tenenda pro dicenda Missa, vel commemoratione Beatificorum facienda. Ex p. 4. tr. 4. & Misc. res. 231.
•  
  PDF 473 92. An quis teneatur privatim recitare Litanias in diebus Rogationum, si non adsit in Choro, sive in processionibus? Ex p. 2. tr. 12. res. 42.
•  
  PDF 473 93. An Litanias non recitare in diebus S. Marci, & Rogationum sit peccatum mortale? Et part. 4. tract. 4. & res. 226.
•  
  PDF 473 94. Præclara, & solemnis quæstio. An adsit obligatio recitandi Officium defunctorum in die 2. Novembris? Et quid de consuetudine in supradicto casu? Et latè explanatur, quid est dicendum de Litaniis S. Marci, & Rogationum? Ex part. 4. in fine tr. 4. & Misc. res. unica.
•  
  PDF 476 95. An qui in die 2. Novembris omittat recitare Officium defunctorum, & Officium Octavæ committat unum, vel duo peccata? Et an qui in prædicta die recitat Officium Octavæ, sed relinquit Officium defunctorum, si sit Beneficiarius, teneatur restituere fructus beneficij? Et docetur, quomodò possumus cognoscere consuetudinem obligare, & ita habere modum legis, v.g. recitandi Officium defunctorum in die 2. Novembris, ...
•  
  PDF 476 96. An si quis non haberet Breviarium, sed sciret Psalmos teneatur illos dicere sine Lectionibus in Matutino, vel Capitulis, & versiculis in Horis? Et quid, si sciret aliquas Lectiones, sive Capitula, & Orationes, an teneatur sic dicere Officium? Ex p. 2. tract. 12. resol. 30.
•  
  PDF 477 97. An qui habet diurnum, teneatur recitare Psalmos sine lectionibus, & responsoriis pro Matutinis? Et infertur cœcum non esse adstrictum Matutinam Horam recitare, licet memoria retineat Psalmos, cum Lectiones legere nequeat, nec tenetur socium quærere. Et an si aliquis se offert cœco, vel infirmo in socium ad recitandum, teneatur cœcus, aut infirmus recitare? Et an infirmus, & si valens conversare cum amicis se invisentibus; ideò non teneatur recitare Officium Divinum? Ex part. 2. tr. 12. res. 43.
•  
  PDF 477 98. An Clericus, qui habet diurnum, & caret Breviario, teneatur saltem recitare Psalmos absque lectionibus, & Responsoris? Idem est de carente visu, vel alia de causa, si Psalmos memoria tenet. Et an qui propter aliquam causam, infirmitatem scilicet magnam occupationem, &c. excusantur à dicendo toto Officio Divino, non tamen excusentur à dicendo illas horas Canonicas, quas commodè dicere possint? ...
•  
  PDF 479 99. An si quis habet privilegium recitandi Breviario breviori, vel dicendi Horas ante tempus, possit socius recitare eodem modo cum illo absque culpa? Et an Episcopus Religiosus possit recitare cum socio secum recitante per Breviarium suæ Ecclesiæ? Ex p. 2. tr. 12. res. 35.
•  
  PDF 479 100. An si, v.g. Episcopus, vel Cardinalis, aut alius Superior cum famulo velit die feriali ex negligentia recitare Officium de Sancto, utrum talis famulus peccet venialiter propter dictam mutationem Officij? Ex part. 7. tr. 11. & Misc. 2. res. 10.
•  
  PDF 479 101. An Sacerdos sæcularis satisfaciat præcepto, si recitet, v.g. cum Carmelitano; vel Franciscus cum Carmelitano Officium Divinum? Ex p. 7. tract. 11. & Misc. 2. res. 9.
•  
  PDF 480 102. An Regularis, vel alij, relicta consuetudine vel Religionis, vel Ecclesiæ, secluso aliquo præcepto, possint privatim Officium Divinum secundum Breviarium Romanum recitare? Et an si Clericus sæcularis uno, vel altero die diceret Officium per alium Breviarium à Romano, v.g. Breviarium S. Dominici, &c. peccet mortaliter? Ex p. 2. tr. 12. res. 10.
•  
  PDF 480 103. An Regulares extra Chorum possint uti Breviario Romano, vel alterius Religionis? Ex part. 3. tr. 2. res. 125.
•  
  PDF 480 104. An Monachi satisfaciant præcepto Divini Officij, si privatim recitent juxta Ritum Breviarij Romani? Ex part. 11. tract. 2. & Misc. 2. resolut. 64.
•  
  PDF 481 105. An Regulares extra Chorum satisfaciant præcepto persolvendi Horas Canonicas secundum Breviarium alterius Religionis? Et quid quoad Communitatemmm in recitando Officium Romanum, vel alterius Communitatis, & Religionis? Ex part. 7. tract. 11. & Miscel. 2. res. 8.
•  
  PDF 482 106. An Regulares satisfaciant præcepto persolvendi Horas Canonicas, si recitent Officium alterius Religionis? Et adducitur, quod in Clementina 2. de Celebratione Missarum conceditur Clericis sæcularibus, & Religiosis commensalibus Cardinalium, & Episcoporum, ut possint se confirmare illis in modo recitandi Officium, & non teneantur aliud dicere. Ex p. 11. tr. 1. & Misc 1. res. 8.
•  
  PDF 483 107. An aliæ Religiones possint per Communicationem gaudere priviligio concesso Patribus Franciscanis recitando Officium Corporis Christi singulis quintis Feriis extra Quadragesimam, & Adventum non impeditis Festo novem Lectionum? Idem dicendum est de Officio Conceptionis, & similibus. Ex p. 6. tr. 8. & Misc. 3. resol. 14.
•  
  PDF 483 108. An Prælatus Religiosis addictis Breviario Romano possit in publica recitatione ex causa justa dispensare in Officio unius diei, una vel altera vice? Et quid circa hoc decrevit Sacra Cardinalium Congregatio? Ex p. 2. tr. 12. res. 36.
•  
  PDF 483 109. Vtrum Superior cum suis Religiosis possit dispensare circa obligationem recitandi Officium divinum? Et quid saltem quoad Religiosos nondum in Sacris constitutos? Ex p. 2. tr. 12. res. 19.
•  
  PDF 483 110. An Beneficiarius non recitans primis sex mensibus teneatur jure naturali ad aliquam restitutionem? Et an Beneficiarius omittens dicere Officium, si impotens sit ad restituendum fructus, sit obligatus ad restituendum in bonis spiritualibus? Ex part. 2. tract. 12. resol. 25.
•  
  PDF 483 111. An qui plura habet beneficia, teneatur in fine Officij tot commemorationes facere, quot sunt beneficij? Et an teneatur ad restitutionem pro rata fructuum respondentium singulis commemorationibus omissis? Et notatur, quod qui plura beneficia possidet, quorum unum sufficiat ad decentem sustentationem sine justa causa, & dispensatione pluries in eodem die tenetur dicere Horas Canonicas. Ex part. 9. tr. 9. & Misc. 4. res. 10.
•  
  PDF 484 112. An Beneficiarius adimpleat præceptum persolvendi Horas Canonicas, si per alium recitet? Et an excusetur Beneficiarius à restitutione, si divinum Officium ab alio ex sua intentione recitatum pro Eleemosyna defunctis applicanda, seu applicata contribuat ex eo, quod hæc restitutio possit fieri pro celebrandis Missis, in auditione Sacri, flagellatione, Indulgentiarum, & Jubilæorum lucratione, ...
•  
  PDF 486 113. An Beneficiarius, qui alio die supplet defectum in recitiatione commissum, liberetur ab onere restitutionis? Ex p. 2. tr. 12. res. 24.
•  
  PDF 486 114. An Beneficiarius, qui non recitavit, si altero die recitet, & suppleat omissum, excusetur à restitutione fuctuum? Et quid, si prædictum pensum Officij omissum, v.g. hodie, recitet post duos aut tres menses, aut aliud tempus; imo si recitet ante tempus? Et an stando in opinione affirmativa, talis obligatus possit restitutionem facere in eandem speciem actionis, id est in recitatione ejusdem Officij omissi; ...
•  
  PDF 487 115. An Beneficiarius, si intra annum per octo, vel decem dies omisit Officium, teneatur ad restitutionem? Ex part. 2. tr. 12. res. 34.
•  
  PDF 487 116. An in obligatione resituendi fructus pro omissione Horarum Canonicarum detur parvitas materiæ? Ex p. 5. tr. 5. res. 24.
•  
  PDF 488 117. Quænam pars Officij omissa à Beneficiario sit levis, ut non obliget ad restitutionem, etiam si fructus respondentes illi parti omissæ sint magnæ & notabilis quantitatis? Et an si pars fructuum correspondens sit tam parva, ut non pertingat ad peccatum mortale in materia furti teneatur illam restituere sub mortali? Et an qui eodem die in singulis Horis paucos versiculos omisit, qui simul sumpti gravem, & notabilem materiam constituant, ...
•  
  PDF 488 118. An Beneficiarius, qui non recitavit Laudes, teneatur ad aliquam restitutionem? Et an infirmus, qui prævidit post prandium ex febre fore impediendus à recitatione Vesperarum, teneatur illas mane recitare? Sed ex doctrina hujus Resolutionis infertur, an Laudes sint Hora separata, vel partes Horæ, nempè Matutini? Ex p. 5. tr. 14. & Misc. 2. resol. 46.
•  
  PDF 489 119. An Beneficiarius teneatur ad aliquam restitutionem omittendo partem notabilem alicujus Horæ? Et quid,, si omittat Laudes? Et quid est dicendum, si omittat partem levem in singulis Horis? Et an restitutio pro omissione Horarum suppleri possit per quascumque eleemosynas, quas antea Beneficiarius de fructibus sui beneficij fecerat? Ex part. 4. tract. 4. & Misc. resol. 220.
•  
  PDF 490 120. An sit obligatio restituendi, si Beneficiarius omittat partem notabilem unius Horæ; vel in Officio unius diei omittat plures versiculos, qui simul partem notabilem constituant? Et an qui habet unum beneficum juste, & alterum injuste, teneatur bis recitare Officium? Ex part. 11. tract. 2. & Miscell. 2. resolut. 44.
•  
  PDF 491 121. An Beneficiarius, qui partes leves in singulis Horis omittit, quæ simul sumptæ gravem quantitatem constituunt, teneatur ad aliquam restituionem? Ex p. 5. tr. 5. res. 54. Et ad pedem literæ in ipsamet part. 5. tract. 14. resol. 47. Ideo hic una tantum Resolutio adsribitur.
•  
  PDF 491 122. Petrus Beneficiarius in quadam Civitate hujus Regnis per spatium septem annorum recitavit Officium sine debita attentione, & hoc voluntarie. Quæsitum à me fuit, an teneatur ad restitutionem fructuum, qui unicas sexcentas superabant? Ex part. 2. tract. 12. resolut. 1.
•  
  PDF 491 123. Quidam Sacerdos habebat beneficium Curatum cum multis oneribus, ut Missa, &c. & per multos annos multoties reliquit Horas Canonicas. Quæsivit à me, an teneatur restituere in integrum omnes fructus interim perceptos? Et in textu hujus Resolutionis docetur, quid Episcopus, Parochus, Canonicus, vel Beneficiarius teneatur restituere pro omissione in recitatione Officij Divini cuiuslibet diei. ...
•  
  PDF 492 124. Beneficarius omittens recitationem Horarum quomodo debeat fructus restituere; quid pro toto Officio, & quid pro singulis Horis Canonicis? Idem advertitur de Episcopo, Canonico, & Parocho. Ex p. 4. tr. 4. & Misc. res. 111.
•  
  PDF 492 125. Cui est facienda restitutio ex omissione Horarum? Ex p. 2. tr. 12. res. 27.
•  
  PDF 492 126. An Beneficiarius qui omisit Horas Canonicas, liberetur à restitutione fructuum propter eleemosynas pauperibus largitas, non tamen hoc intuitu? Et quid est dicendum de aliis debitis, an contrarium est sentiendum? Ex part. 3. tract. 6. & Miscel. 2. resolut. 57.
•  
  PDF 493 127. An Beneficiarius, qui omisit Horas Canonicas excusetur à restitutione fructuum propter eleemosynas largitas pauperibus, & sufficientes pro illo debito, licet fuerint largitæ absque memoria dictæ obligationis? Ex p. 7. tr. 10. & Misc. 1. res. 24.
•  
  PDF 493 128. An Beneficiarius possit compensare ellemosynas jam factas voluntariè cum obligatione postea contracta restituendi fructus propter omissionem Officij? Et supponitur Beneficiarium excusari à restitutione fructuum ob eleemosynas jam factas, non tamen cum intentione satisfaciendi huic obligationi. Et an hoc habeat locum in debitis ex furto, usuris, &c. quæ fortè solvenda sunt pauperibus ob incertitudinem creditorum? Ex p. 9. tr. 9. & Misc. 4.. res. 23.
•  
  PDF 494 129. Quidam Canonicus recitabat Officium, non tamen canendo cum aliis in Choro; quæritur, an hoc facere potuerit sine peccato mortali, & distributiones quotidianas lucrari? Ex p. 2. tr. 12. res. 6.
•  
  PDF 494 130. An qui submissa voce, aliis canentibus, persolvit Horas Canonicas, possit percipere distributiones? Ex p. 2. tr. 12. res. 33.
•  
  PDF 494 131. An Canonici confabulantes in Choro, aut exercentes aliquas actiones præfatæ attentionis externæ repugnantes, teneantur ad restitutionem distributionum quotidianarum? Ex part. 2. tr. 12. res. 7.
•  
  PDF 495 132. An Canonici confabulantes, dum Chorus cantat, lucrentur distributiones quotidianas? Et an teneantur illas restituere, si in Choro, vel privatim non recitent Horas Canonicas? Et an Canonici non assistentes in Choro, nec recipientes distributiones quotidianas non peccent mortaliter, nisi sequatur detrimentum cultus Divini? Ex part. 4. tract. 4. & Miscel. resolut. 149.
•  
  PDF 495 133. An Canonicus, seu Præendatus, qui Choro assistit confabulando, possit hoc non obstante distributiones lucrari? Et quæritur, quibus peccatis peccat Præfectus Chori in suo Officio? Et pro praxi hujus difficultatis adducuntur sex peccata, vel sex casus, in quibus potest peccare prædictus Præfectus Chori ratione sui Officij. Et an Canonicus, qui non recitat Officium neque in Choro, nec extra Chorum, teneatur restituere distributiones, si tantum assistat Choro? Ex p. 10. tract. 13. & Misc. 3. res. 10.
•  
  PDF 496 134. An Canonicus absens à Choro per tres menses vigore Concilij Tridentini, gaudeat distributionibus quotidianis? Et an quamvis in toto anno Choro non intersit gaudeat hoc non obstante, in prædictis tribus mensibus quotidianis distributionibus? Ex p. 10. tr. 11. & Misc. 1. res. 58.
•  
  PDF 497 135. An Canonicus qui abest à Choro sine causa, animo amittendi distributiones, tempore absentiæ correspondentes, peccet mortaliter? Et an Canonicus, qui ad Chorum non accedit, sed privatim Divinum Officium recitat, peccet tantum venialiter, etiam si in Choro quatuor tantum assistant? Ex part. 2. tr. 12. res. 31.
•  
  PDF 497 136. An Præbendatus peccet mortaliter, si à Choro absit, etiam si cedat distributionibus? Et an Præbendatus submissa voce recitans suam partem, vel non recitans, sed solum attendens ad partem, quam alius Chorus recitat, lucretur dimidiam partem distributionem? Et an tres, vel quatuor dies in anno absentiæ à Choro non constituant culpam mortalem in Præbendatis, absque tribus mensibus in anno à jure illis concessis absentia à Choro? Ex p. 4. tract. 4. & Misc. resol. 217.
•  
  PDF 497 137. An si extra tempus Divinorum Officiorum possit Canonicus, seu Præbendarius expedire negotia propriæ Ecclesiæ, in cujus utilitate abest, licitè accipiat distributiones? Et an Canonicus dispensatus in ætate etiam lucretur distibutiones? Idem est, si Canonicus Ordine Sacro initiatus non sit, si assistat in Choro; & aliud est quoad vocem in Capitulo quæ requirit saltem Ordinem Subdiaconatus. ...
•  
  PDF 498 138. An Pensionarius teneatur sub peccato mortali dicere Officiumm parvum B. Virginis? Et docetur consuetudinem esse optimam legis interpretem. Et quæritur, an omnes pensiones possint vendi pro libito absque licentia Summi Pontificis? Ex part. 10. tract. 16. & Misc. 6. resol. 94.
•  
  PDF 500 139. Proponuntur aliqui casus circa obligationem Pensionarij ad recitandum Officium B. Virginis. Sed inter alia quæritur, an Pensionarius relinquens recitare Officium B. Virginis teneatur restituere omnes fructus, vel tantum tertiam partem sicut Beneficiarij qui ex omissione Horarum Canonicarumm non tenentur persolvere nisi tertiam partem? Ex part. 10. tract. 16. & Misc. 6. resolut. 95.
•  
  PDF  Index Rervm Notabilivm Hujus Tomi Tertij.
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Back cover
•  
  PDF  Spine
•  
  PDF  Vorderschnitt
•  
  PDF Tomus Sextus. Resolutiones Morales
•  
  PDF Tomus Septimus. Resolutiones Morales
•  
  PDF Tomus Octavus. Resolutiones Morales
•  
  PDF Tomus Nonus. Resolutiones Morales
•  
  PDF Tomus Decimus. Resolutiones Morales
•  
  PDF 5. Antoninus Diana Panormitanus, Clericus Regularis, Doctor Celeberrimus, Coram S. D. N. Alexandro VII. Episcoporum Examinator, & Sancti Officij Regni Siciliæ Consultor, Coordinatus, Seu Omnes Resolutiones Morales