Content

•  
  PDF Tomus Primus. Resolutiones Morales
•  
  PDF Tomus Quartus. Resolutiones Morales
•  
  PDF Tomus Secundus. Resolutiones Morales
•  
  PDF Tomus Tertius. Resolutiones Morales
•  
  PDF Tomus Sextus. Resolutiones Morales
•  
  PDF Tomus Septimus. Resolutiones Morales
•  
  PDF Tomus Octavus. Resolutiones Morales
•  
  PDF  Front cover
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Title page
•  
  PDF  Syllabus Tractatuum Hujus Tomi Octavi.
•  
  PDF  Licentia.
•  
  PDF  Regii Procutaroris Consensus.
•  
  PDF  Permissio.
•  
  PDF  Index Tractatuum, & Resolutionum hujus Tomi Octavi.
•  
  PDF  Indiculus
•  
  PDF 1 Tractatus I. De Opinione probabili.
•  
  PDF 1 Res. 1. An sit licitum, relicta opinione probabili, & magis tuta, sequi opinionem probabilem, & minus tutam? Ex p.2. tr .13. r.1.
•  
  PDF 1 2. An in administratione Sacramentorum liceat sequi opinionem probabilem, & minus tutam, relcita probabiliori, & tutiori? Et in textu hujus resolutionis aliqui casus specialiter pro praxi hujus quæstionis explanatur? Ex p. 2. t. 13. r. 2.
•  
  PDF 2 3. Quænam opinio eligenda sit, illa, quæ est Sacramento favorabilis, an illa, quæ est favorabilis suscipienti? Et pro praxi adducitur, an qui petiit confessionem possit absolvi in articulo mortis, etiam sine conditione; & in tali casu sufficiat unius testis fides, testans infirmum signa pœnitentiæ indicasse, nec talem testem jurare necessarium, nec Christianum esse oportebit? Ex p. 2. t. 13. r. 13.
•  
  PDF 2 4. An in Sacramento Pœnitentiæ, quando agitur de jurisdictione Confessarii, possit ille, & pœnitens uti in ejus administratione opinione probabili, relicta probabiliori? Et an in electione opinionum illa sit amplectenda, quæ est probabilior, & securior? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. r. 4.
•  
  PDF 3 5. An liceat uti jurisdictione probabili relicta certa? Idem dicendum est de materia, & forma? Ex p. 9. tr. 7. & Misc. 1. r. 59.
•  
  PDF 5 6. An Confessarius teneatur sequi pœnitentis opinionem? Et an Confessarius non proprius, ut regularis, & non proprii Pastores, & Parochi, peccet mortaliter, vel tamtum venialiter, si pœnitentem habentem pro se opinionem probabilem nollet absolvere? Et an hoc etiam procedat, si Confessarius falsam esse opinionem pœnitentis existimat, si tamen probabilis reputetur inter Doctores ...
•  
  PDF 5 7. An sit opinio probabilis asserere in articulo mortis, præsente Parocho, posse quemlibet sacerdotem absolvere moribundum? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. res. 161.
•  
  PDF 6 8. An quando fas est sequi aliquam opinionem probabilem in vita, etiam liceat sequi illam in articulo mortis? Ex p. 2. t. 13. r. 9.
•  
  PDF 6 9. An opinio probabilis speculativè, sit semper probabilis practicè? Ex p. 9. tr. 6. & Misc. 1. r. 21.
•  
  PDF 7 10. An opinio speculativè probabilis semper in praxi tuto complecti posssit? Ex p. 2. t. 13. r. 12.
•  
  PDF 7 11. An sit probabilis opinio aliquorum asserentium Equites Hierosolymitanos non esse verè religiosos? Et an virtute Cruciatæ possit commutari votum religionis D. Iacobi, Calatravæ, Alcantaræ, non tamen religionis D. Ioannis? Et notatur Equites D. Iacobi, Alcantaræ, Calatravæ non esse verè religiosos. Et docetur, quod legatum relictum sub conditione, si aliquis efficiatur ...
•  
  PDF 8 12. An responsor casuum conscientiæ possit consulere in his, quæ pertinent ad utilitatem interrogantis juxta aliorum opinionem contra propriam, itaut vir doctus possit relicta opinione, quam probabiliorem credit, juxta probabilem consulere, quando pœnitentem consilium eximit, verbi gratia, ab obligatione restitutionis, & alia quacumque? Et quid autem, quando ipsum confessor ...
•  
  PDF 9 13. An eo ipso, quod aliqua opinio in aliquo libro inveniatur impressa, existimanda sit probabilis? Ex p. 9. tr. 7. & Misc. 2. r. 60.
•  
  PDF 9 14. An authoritas unius Doctoris probi, & docti reddat opinionem probabilem? Ex p.4. t. 4. & Misc. res. 30.
•  
  PDF 9 15. An quando varietas opinionum versatur inter superiorem, & subditum teneatur subditus obedire? Et an superior non possit iustè punire subditum non obedientem ductum ad id opinione probabili? Ex p. 2. tr. 13. res. 10.
•  
  PDF 10 16. An subditus possit non obedire præcepto superioris, quando probabiliter judicat esse illicitum, vel extra jurisdictionem? Et notatur, quod si sub opinione probabili est superiorem non esse legitimum, quia verbi gratia, legitimè non est electus, vel ex alio capite, subditum non esse obligatum obedire? Ex p. 4. tract. 4. & Misc. r. 31.
•  
  PDF 10 17. An Rex possit bellum gerere ex opinione probabili, licet ab altero Rege possideatur Regnum, etiam cum opinione probabili? Ex p. 2. tr .13. r. 8.
•  
  PDF 11 18. An si duo Reges habeant ius probabile ad successionem alicuius regni, possint illud armis occupare, non expectata sententia iudicum? Sed difficultas est, ad quem pertineat in hac causa ius dicere? Et docetur posse Reges, stante opinione probabili, inferre bellum alteri Principi Regnum ex opinione probabili etiam possidenti, & posse dari bellum ex utraque parte iustum. Et infertur ex testamento ...
•  
  PDF 13 19. An in favorem Principis præsumendum sit in dubio positivo? Habet v. g. subditus rationes probabiles, ut aliquod tributum sit iniustum, adsint vero pro Principe & justitia vectigales aliæ rationes probabiles, quæritur, an teneatur solvere tributum? Ex p. 2. tr. 17. & Misc. 3. res. 59.
•  
  PDF 13 20. An iudex possit iudicare secundum opinionem probabilem, communi, & probabiliori relicta, & etiam contra propriam opinionem, dummodo probabilis sit circa jus, non vero circa factum? Et cessante scandalo, an possit nunc circa unam, nunc secundum aliam iudicare? Et si adest scandalum, quamvis peccaret, non teneatur ad restitutionem? Ex his etiam infertur decisio multorum ...
•  
  PDF 14 21. An iudex possit iudicare secundum opinionem probabilem, relcita probabiliori? Et quid, si ex parte facti probationes æquales sunt? Et quid, si res divisibilis sit, an tunc iudex debeat dividere, aut si dividi non possit partes componere? Et in causis criminalibus an iudex teneatur sequi opinionem probabiliori in favorem Fisci, vel accusatoris? Et an hoc etiam procedat, non solum ...
•  
  PDF 14 22. Vtrum unus ex iudicibus, ad quos eiusdem causæ decisio spectat, possit contra proprium sensum iuxta alterius Collegæ opinionem sententiam ferre? Pro quo in §. 1. huius resolutionis prius duo supponitur. Et an iudex in iudicando possit sequi opinionem probabilem, quæ versatur circa ius, relicta probabiliori? Ex p. 11. tr. 2. & Misc. 2. res. 60.
•  
  PDF 16 23. An appellatio sit licita, si sententia lata sit à iudice secundum opinionem probabilem, vel quod magis est probabiliorem? Et hoc non solum in causis capitalibus, & sanguinis, sed etiam in civilibus? Ex p. 3. tract. 5. & Misc. 1. res. 105.
•  
  PDF 16 24. An Advocatus, probabiliori relicta, possit consulere secundum opinionem probabilem in causa sanguinis, vel amissione omnium bonorum? Et an in hoc casu Advocatus teneatur manifestare parti minorem probabilitatem suæ causæ, alias restiruet ei expensas, & damna? Ex p. 2. tr. 13. r. 4.
•  
  PDF 16 25. An Advocatus possit patrocinari causam clientis minus probabilem, etiamsi cognoscat contrariam partis adversæ esse probabiliorem? Et advertitur, quod si consilium petatur in ordine ad forum externum, seu contentiosum, Advocatus non potest dare consilium iuxta sententiam minus receptam, nisi saltem id ipsum declaret. Et docetur iudicem posse iudicare secundum opinionem ...
•  
  PDF 19 26. An Advocatus possit sequi opinionem Antonii Cujacii, & similium Iurisconsultorum? Ex p. 2. tract. 13. res. 5.
•  
  PDF 19 27. An Medicus, si iuxta regulas Medicinæ non habet medicamentum certum, possit sequi opinionem minus probabilem circa aliqua medicamenta, relicta probabiliori? Et quid, si habeat medicamentum certum? Ex p. 2. t .13. r .7.
•  
  PDF 19 28. An Medicus possit adhibere morituro medicamentum dubium, & sequi opinionem probabilem, relicta probabiliori? Et an peccet Medicus, qui adhibet medicamentum probabile, cum possit certum adhibere? Et quid, si illud adhibet, de quo utrinque sint æque probabiles opiniones, quod multum proderit, aut nocebit? Et an, si Medicus in ea esset opinione, ut existimaret ...
•  
  PDF 20 29. An qui probabiliter putat rem esse suam, etiamsi probabiliter teneatur ab altero, possit de illa facere occultam recompensatiopem, si jus suum non posset defendere coram judice? Et quid, si probabilius est rem esse illius, qui illam possidat? Ex p. 9. tr .9. & Misc. 4. r. 45.
•  
  PDF 21 30. Remissiva aliquæ opiniones Authoris confirmantur? Ex p. 11. tr. 1. & Misc. 1. r. 25.
•  
  PDF 22 Tractatus II. De Conscientia dubia, & aliquid de Errante.s
•  
  PDF 22 1. An sit licitum operari cum conscientia dubia speculativè, & non practicè? Et notatur, quod licet ad rectè operandum requiratur judicium practicum moraliter certum, non tamen itaut excludatur omnis formido oppositi? Ex p. 4. t. 3. r. 1
•  
  PDF 23 2. An hæc regula scilicet, In dubio melior est conditio possidentis, non solum sit vera materia justitiæ, sed etiam in materia aliarum virtutum? Ex p. 4. tr. 3. r. 2.
•  
  PDF 23 3. An in dubio tutior pars sit eligenda? Et an prædicta regula non præceptum, sed concilium contineat? Ex p. 4. t. 3. r. 3.
•  
  PDF 23 4. Occurrentibus duobus præceptis, si quis dubitaret utrum illorum obligaret, eo quod simul impleri non possint, quid facere debeat? Ex p. 4. t. 3. r. 70.
•  
  PDF 23 5. An si quis dubitaas in die Iovud cœnans, si sit transacta media nox, possit adhuc edere carnes? Et quid è contrario, si hodie sit dies veneris, aut jejunii, & dubitetur, an hora duodecima noctis sonuerit, an possit quis comedere carnes? Ex p. 4. t. 3. r. 18.
•  
  PDF 24 6. In dubio, an effectus sit à causa naturali, vel à dæmone, quid faciendum, etiamsi verba addita sint sacra? Et an concurrentibus talibus indiciis, quibus intellectus dubitet, an ensalmus operetur virtute divina, naturali, vel diabolica fas sit eo uti? Et an sit licitum uti remedio superstitioso, aut de quo dubitum est, an contineat tacitam dæmonis invocationem? Pari modo fas ...
•  
  PDF 24 7. An dubius, ensalmus operetur-ne virtute divina, vel diaboloca, fas sit eo uti? Et de quodam ensalmo particulari ad præservandum à peste agitur. Et an liceat petere à malefico, ut maleficium dissolvat, si quis dubitat, an absque novo meleficio id possit? Ex p. 4. tr. 3. res. 62.
•  
  PDF 24 8. An subditus dubitans de justitia tributi, teneatur illud solvere, maxime si sint gabellæ, & tributa nova? Ex p. 4. t. 3. r. 39.
•  
  PDF 25 9. An in dubio privilegium censendum sit reale, vel personale? Et notatur, quod si tibi possidenti privilegium ut reale suboriatur dubium, an sit personale, & diligenter re examinata dubium vincere non possis reale esse poteris reputare. Etiamque quæritur, an in dubio, si privilegium est revocatum, præsumatur revocatum? Ex p. 4. t. 3. r. 51.
•  
  PDF 25 10. Iudex quid facere debeat in pari dubio? Ex p. 4. t. 3. r. 40
•  
  PDF 25 11. An Advocatus non solum in causa probabili, sed etiam in causa dubia possit patrocinari? Ex p. 2. tr. 13. res. 6.
•  
  PDF 26 12. An Advocatus, si causa sit criminalis, possit in dubio facti patrocinari contra reum? Ex p. 3. tr. 13. res. 6.
•  
  PDF 26 13. An in dubio quis censendus sit illegitimus? Ex quo sequitur expositum, de cuius Parentibus dubium est, habendum esse legitimum. Etiamque infertur, quod si dubitetur, an aliquis filius sit naturalis, vel spurius, debet præsumi, quod potius sit naturalis, quam spurius? Ex p. 4. t. 3. r. 6.
•  
  PDF 26 14. Quis teneatur alere illegitimum, quando duo dubitant uter ipsorum sit eius Pater? Et quid, quando unus ex his est Nobilior, & ditior? Ex p. 4. t. 3. r. 31.
•  
  PDF 26 15. Quando duo cognoverunt fœminam, & dubium est magis prolem unius esse, quam alterius, an uterque teneatur ad alimenta pro æqualitate dubii? Et quid est dicendum, quando dubium non est inter duos adulteros, absente marito, sed inter maritum, & adulterum? Et infertur non solum adulterum non teneri ad restitutionem marito, si probabiliter credat prolem non esse suam, sed ...
•  
  PDF 27 16. An in dubio si fideicommissum expiret, possit ultimus vocatus de bonis disponere? Ex p. 4. t. 3. r. 73.
•  
  PDF 27 17. An in dubio beneficium censendum sit simplex, an curatum? Ex p. 4. t. 3. r .74.
•  
  PDF 27 18. An dubius suum-ne suffragium concluserit rem iniustam, teneatur ad restitutionem, licet alioquin peccaverit? Ex p. 4. t. 3. r. 63.
•  
  PDF 28 19. An sit peccatum mortale agere contra conscientiam non actu errantem, sed habitu, v. g. errasti vincibiliter putans in hac hebdomada nullum esse diem festum, vel jejunii, cum tamen sit, adveneiente die festo, vel jejunii, Missam, vel jejunium omittis, quin tibi dubium occurrat esse diem festivum, vel jejunii, peccas-ne omittens Missam, vel jejunium, & sic de similibus? Ex p. 9. t. 8. & Misc. 3. res. 48.
•  
  PDF 28 20. An peccet sequens conscientiam errantem, si dictat utramque partem malam? Et in exemplum huius quæstionis adducuntur diversi casus in textu huius resolutionis, & tandem quæritur, an supradicta procedant circa eum, qui sine culpa sua in eum statum venit, ut utraque pars contradictionis videatur sibi peccatum, an vero verificentur tantum de eo, qui ob suam culpam in ...
•  
  PDF 29 21. Quo pacto deponenda sit conscientia errans? Ex p. 9. tr. 8. & Misc. 3. r .47.
•  
  PDF 30 22. An qui occidit Petrum putans, & intendens occidere Paulo, si confiteatur occidisse Paulum, teneatur postea iterum confiteri, dum deprehendit esse Petrum? Et an qui violavit jejunium, quod putabat esse sub obligatione, cum tamen re vera non esset, teneatur fateri se ita peccasse, vel satis sit, si dicat: violavi ieiunium? Et hæc sunt generalia pro conscientia erronea, & pro aliis ...
•  
  PDF 31 Tractatus III. De Parvitate materiæ.
•  
  PDF 31 1. Qvomodo sit cognoscendum, quod in aliquo præcepto detur, vel non detur parvitas materiæ. Ex p. 5. t. 5. r.1.
•  
  PDF 31 2. An parvæ materiæ diversorum præceptorum coalescant in unum, & faciant quantitatem notabilem mortaliter peccaminosam? Et quid, si ad omnia hæc obligetur ex diversis votis, & pro eodem die? Et an quando quis vovit indetermiate pro aliquo die audire, v. g. tres Missas, & ex qualibet earum omittat partem non notabilem, an inquam, peccet mortaliter? Ex p. 3. t. 6. & Misc. 2. r. 42.
•  
  PDF 31 3. An plures parva materiæ coalescant in unum, ut materia gravis ad mortale sufficiens evadat? Et in textu hujus Resolutionis quinque casus inferuntur pro praxi supradictæ quæstionis. Ex p. 5 .t. 5. r. 52.
•  
  PDF 32 4. An in surrectione gratiæ detur parvitas materiæ? Ex p. 5. t. 5. r. 33.
•  
  PDF 32 5. An mutare circunstantiam levem in Historia Sacræ Scripturæ sit peccatum mortale? Et obiter quæritur, an Examinatores Episcoporum non possint aliquid Episcopis examinandis manifestare, etiam si sint doctissimi, & præ verecundia timeatur non bene responsuros, & hoc ratione juramenti, quod supradicti Examinatores faciunt? Et quid, quando aliqui examinantur in concursu ...
•  
  PDF 33 6. An in conscientia erronea detur parvitas materiæ? Sed difficultas est, quando conscientia erronea non distinguit, an mortale sit, vel veniale, sed solum confuse proponitur actio mala, an tunc peccatum mortale sit? Ex p. 5. t. 5. r. 31.
•  
  PDF 33 7. An in prohibitione alienationis rerum Ecclesiasticarum detur parvitas materiæ? Idem est dicendum de locatione. Sed difficultas est in supradicta quæstione, quæ dicantur terrulæ, & quæ res exigui valoris? Ex p. 5. t. 5. resol 57.
•  
  PDF 33 8. An præceptum sub mortali impositum sub materia levi obliget sub veniali? Ex p. 5. t. 5. r. 48.
•  
  PDF 33 9. An contemptus formalis in re levi, videlicet legislatoris humani, legis, præcepti, consilii, &c. sit solum peccatum veniale? Et quid, si sit de legislatore, & præcepto Divino? Ex p. 3. t. 6. & Misc. 2. r. 72.
•  
  PDF 34 10. An in acceptatione personarum quo ad beneficia conferenda detur parvitas materiæ? Ex quo infertur, an sit leve peccatum prætermittere ordinem misericordiæ, quando levis est excessus, v. g. si duo aliqui sunt in extremia necessitate, & secundum ordinem misericordiæ teneatur aliquis potius uni, quam alteri sucurrere propter titulum, v. g. consanguinitatis? Ex part. 5. tract. 5. res. 13.
•  
  PDF 34 11. An in usura detur parvitas materiæ? EX p. 5. t. 5. r. 30.
•  
  PDF 35 12. An peccatum invidiæ ratione parvitatis materiæ sit aliquando tantum veniale? Ex p. 5. t. 5. r. 67.
•  
  PDF 35 13. An, quando ex levibus indiciis quis temere, & voluntarie de proximo suspicatur, peccet mortaliter? Et in textu hujus Resolutionis adducuntur conditiones, quas habere debet iudicium temerarium, ut si peccatum mortale. Ex p. 3. t. 5. & Misc. 1. r. 31.
•  
  PDF 35 14. An in iudicio temerario detur parvitas materiæ? Et an sit peccatum mortale temere iudicare alterum esse spurium, vel filium Judæi, aut illegitimum, &c. Ex p. 5. t. 5. r. 68.
•  
  PDF 35 15. An in detractione detur parvitas materiæ? Et inter alia, quæ pro praxi prædicta difficultas adducuntur, tandem quæritur, an sit mortale dicere in faciem, præsertim viro honorato conviciandi causa, esse filium Clerici natum ex adulterio, & similia? Ex part. 5. tra.ct. 5. r. 56.
•  
  PDF 36 16. An detractiones leves de aliquo possint pervenire ad damnum grave, sicut furta? Et quid, quando aliquis per plures detractiones leves detrahit de pluribus personis? Et quid est dicendum, quando detrahitur leviter de fama Petri, qui plures detractiones etiam leves ab aliis passus est circa eamdem materiam levem, & quid, si circa diversa materias leves apud eosdem auditores? Et quid ...
•  
  PDF 36 17. Quid est sentiendum de testibus, & osculis inter solutos, an semper sint mortalia, vel in eis detur parvitas materiæ? Et an confricatio leviter partium obscœnarum brutorum, & similium, sit peccatum mortale? Ex p. 3. t. 5. & Misc. 1. r. 1.
•  
  PDF 37 18. An in rebus venereis detur parvitas materiæ? Ex p. 3. t. 5. & Misc. 1. r. 1.
•  
  PDF 37 19. An in rebus venereis detur parvitas materiæ? Ex p. 5. t. 5. r. 5.
•  
  PDF 38 20. An in rebus venereis detur parvitas materiæ? Ex p. 7. t. 11. & Misc. 2. r. 28.
•  
  PDF 39 21. De censuris, quibus aliqui authores inurunt opinionem asserentem in rebus venereis dari parvitatem materiæ. Et concluditur ad denunciandum Confessarium solicitantem in confessione non excusare parvitatem materiæ, ut premere manum, brachium, vel pedem pœnitentis vellicare, vel digitos intorquere, &c. Ex p. 22. tract. 6. & Misc. 6. r. 53.
•  
  PDF 41 22. An Advocatus teneatur de culpa levi? Ex p. 2. t. 15. & Misc. 2. r. 59.
•  
  PDF 41 23. An mandatarius non do lum tantum, & culpam latam, sed etiam levem, & levissimam præstare teneatur? Ex p. 8. t .7. & Misc. r. 34.
•  
  PDF 42 24. An mandatarius, vel Procurator teneatur de culpa levissima? Et quid, si mandatarius non sit mercede conductus? Ex p. 9. t. 7. & Misc. 2. r. 32.
•  
  PDF 43 25. An Procurator, seu negotiorum gestor teneatur de levissima culpa? Ex p. 8. t .7. & Misc. r. 35.
•  
  PDF 45 26. An negotiorum gestor teneatur de culpa levissima? Et an hæredes tutoris, si negotia à tutore defuncto capta perfecerunt, habeant actionem negotiorum gestorum, &c. Et deducitur tutelæ non solum de dolo, & lata culpa, sed etiam de levi culpa competere. Et de qua culpa hæredes Magistratuum teneantur? Ex p. 11. t. 3. & Misc. 3. r. 18.
•  
  PDF 46 27. An hæredes tutoris de levi culpa teneantur? Et supponitur tutorem, vel curatorem teneri de dolo, lata, & levi culpa. Et notatur, quod in contractibus, aliisque negotiis interdum, (sub quo & lata culpa continetur) interdum levis, interdum levissima culpa præstanda venit. Dolus, & lata culpa præstantur in deposito. Culpa levis præstatur in empto, locato, in dote, in pignore, & in ...
•  
  PDF 47 28. An in præcepto gestandi Tonsuram Clericalem detur parvitas materiæ? Et quid, si sacris Ordinibus initiatus Tonsuram non deferat, an peccet & quid autem si sit tantum in minoribus Ordinibus? Ex . 5. t. 5. r. 60.
•  
  PDF 48 Tractatus IV. De Juramento simpliciter, & de juramento, & voto, ut est promissio Deo Facta, &c. atque de eorum absolutione, relaxatione, commutatione & dispensatione.
•  
  PDF 48 1. An Reges teneantur in conscientia non revocare concessionem factam accessionis in dignitate, v. g. Proregis, &c. Et quid est dicendum, si etiam esset promissio, & etiam acceptata? Ex p. 5. tr. 14. & Misc. 2. r. 74.
•  
  PDF 48 2. An sit peccatum mortale non adimplere promissionem gratuitam acceptatam in ree gravi? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. r. 122.
•  
  PDF 48 3. Proposita mihi sæpius fuit hæc quæstio. An promissio externa legitime ab alio acceptata obliget in conscientia? Et notatur, quod per accidens aliquando, qui non præstat prommissionem possit peccare mortaliter, ut quando sequitur notabile detrimentum propter promissionem non præstitiam. Et an, si sacerdos, non ratione stipendi, sed liberaliter promisit alteri unum sacrum ...
•  
  PDF 49 4. An promissio interna obliget in conscientia? Et an ille, cui facta est promissio interna, possit facere sibi occultam compensationem? Et an donatio, seu promissio facta Petro præsenti, etiamsi non acceptet, sed taceat, obliget in conscientia? Ex p. 3. t. 5. & Misc. 1. r. 117.
•  
  PDF 49 5. An juramentum additum fictæ promissioni veram inducat obligationem? Ex p. 5. t. 14. & Misc. 2. r. 34.
•  
  PDF 50 6. An juramentum promissorium de faciendo peccato veniali, sit tantum veniale? Idem est de voto, quia votum de peccato veniali est tantum peccatum veniale, quia parvitas materiæ excusat? Ex p. 4. tract. 4. & Misc. r. 160.
•  
  PDF 50 7. An detur parvitas materiæ in iuramento promissorio, itaut aliquando sit tantum peccatum veniale illius transgressio? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. r. 70.
•  
  PDF 50 8. An in iuramento assertorio detur parvitas materiæ, & quid in promissorio? Ex p. 5. tr. 5. r. 4.
•  
  PDF 51 9. An in voto, & iuramento non bibendi vinum detur parvitas materiæ? Et quid est dicendum, si votum fuit ieiunandi cum pane, & aqua, an sit culpa mortalis semel bibere vinum? Ex p. 5. t. 5. r. 4.
•  
  PDF 51 10. An in voto detur parvitas materiæ? Ex p. 5. t. 5. r. 36.
•  
  PDF 51 11. An in eodem die violare plura vota de materia levi sit peccatum mortale, sive materiæ sint eiusdem rationis, sive diversæ? Ex p. 5. tr. 5. r. 55.
•  
  PDF 52 12. An possit quis i materia levi vovere sub pbligatione lethali? Et quid est dicendum, si Confessarius pro mortalibus imponat levem pœnitentiam, & in ea intendat sub mortali obligare? Et adducitur, quod quantumcumque velit legislator ad mortale obligare, si materia est exigua, attentis circunstantiis non obligabit ad mortale. Ex p. 5. t. 5. r. 50.
•  
  PDF 52 13. An si quis voverit se quotidie recitare B. Virgini Pater noster, & Ave Maria, vel unum Salve Regina, & per annum, v. g. non recitet, peccet moraliter? Et notatur, quod in tali casu vovens istam materiam parvam non potest se obligare sub mortali in recitatione dictæ materiæ levis. Etiamque advertitur, quod doctrina prædictæ quæstionis non valet in casu, quo vovisti ...
•  
  PDF 53 14. An si per plures dies quis omittat votum levis materiæ, v. g. Orationem Dominicam, vel dare parvam eleemosynam, peccet mortaliter? Sed difficultas est in cognoscendo, quando vovens censetur annectere obligationem ad diem, & quando non. Ex quo infertur, an obligatio facta pro uno die prorogetur in sequentem? Ex p. 5. t. 5. r. 53.
•  
  PDF 53 15. An vovens, omnibus circunstantiis attentis, dubius manens, an votum emissum sit intuitu temporis, teneatur adimplere, v. g. vovit quis ieiunaturum, vel Missam auditurum certa die pro animabus Purgatorii, atque adeo eo die impeditus fuit, an teneatur altero die ieiunare, Missam audire, Communionem facere, &c. Ex p. 3. t. 5. & Misc. 1. r. 26.
•  
  PDF 53 16. An qui vovit se aliquid facturum, si alius sibi consuluerit, teneatur ad votum, si imprudenter is, qui consulitur, rem promissam consulat? Sed quid est dicendum in sequenti casu, an facias contra votum de religione sumenda sub conditione Paterni consensus, si de facto procures precibus, & rationibus, ne consentiat? Et quid, si per vim, & fraudem consensus impediretur? Et quid, si ...
•  
  PDF 54 17. An in dubio, utrum materia voti sit bona, aut mala, teneatur quis illud adimplere? Et quid, si essent opiniones circa hanc bonitatem, vel malitiam? Ex p. 4. tr. 3. res. 13.
•  
  PDF 54 18. An dubius de voto, & iuramento teneatur illa adimplere? Et an, qui certus est se emisisse votum religionis, si dubius dit, an religionis in communi, vel huius in particulari, possit quamlibet ingredi? Et quid dicendum est, si quis certus est, quod voverit se non accessurum ad aliquam fœminam, & dubitat, num de accessu fornicario, vel uxorario senserit, an teneatur abstinere ...
•  
  PDF 55 19. Fuit olim mihi magna altercatio cum quodam Confessario, qui nolebat absolutionem impendere cuidam viro Nobili, qui dubitabat, si emiserat votum B. Virginis Lauretanæ, & per multum tempus non adimplevit, neque adimplere volebat? Ex p. s. t. 17. & Misc. 3. res. 45.
•  
  PDF 55 20. An qui omnino non dubitat, sed magis in eam partem inclinat, ut votum emiserit, teneatur illud adimplere? Et an in supradicto casu non integre, sed ad partem pro ratione huius maioris propensionis teneatur? Idem est de dubitante in materia iustitiæ? Ex p. 4. tr. e. r. 12.
•  
  PDF 55 21. An aliquis, qui non æque dubitat, sed magis in eam partem inclinat, ut votem emiserit an inquam, propter istam integre suspensionem voti teneatur ad illud adimplendum, non integre quidem, sed ad partem pro ratione huius maioris propensionis? Ex p. 2. tr. 15. & Misc. 1. res. 9.
•  
  PDF 56 22. An qui certus est de animo, & intentione iurandi, dubitat tamen de intentione se obligandi, teneatur ad iuramentum? Et an iurans cum animo iurandi, non tamen se obligandi, teneatur ad iuramentum? Et pro praxi supradictæ difficultatis adducuntur in exemplum aliquæ aliæ diversæ quæstiones circa votum, & iuramentum, & intentionem se obligandi? Ex p. 9. t. 8. & Misc. 3. r. 17.
•  
  PDF 57 23. An certus de voto, dubius autem de qualitate teneatur ad strictiorem? Et in corpore hujus resolutionis multi alii casus cursim adducuntur in exemplum pro supradicta difficultate, & sunt valde notandi, quia quotidiani, sed jam fere omnes in hoc tractatu in suis specialibus resolutionibus magis late sunt explanati? Ex p. 3. tr. 6. & Misc. 2. r. 50.
•  
  PDF 57 24. Dubius de quibus nummis, seu mensuris voverit, seu legaverit, ad quid teneatur? Et ex doctrina prædictæ quæstionis in textu hujus resolutionie aliqui alii diversi casus circa hoc explanatur sæpius contingentes in praxi? Ex p. 4. tr. 3. r. 48
•  
  PDF 58 25. Quando quis vovit virginitatem, dubitat vero, quid intenderit, perpetuam videlicet castitatem, an saltem continentiam à primo actu venereo, ad quid teneatur? Ex p. 20. t. 25. & Misc. 5. r. 57.
•  
  PDF 58 26. An dubius, utrum voverit castitatem independentem à religione teneatur illam observare? Ex p. 4. tr. 3. r. 42.
•  
  PDF 58 27. Dubius, an promiserit solum ingredi religionem, aut profiteri, an teneatur ad profitendum? Et in corpore huius resolutionis alii tres diversi casu circa hoc deciduntur, & explanatur? Ex p. 4. tract. 3. resol. 36.
•  
  PDF 58 28. An qui emisit votum religionis, satisfaciat, si habitum D. Ioannis assumat? Et an satisfaciat, si Ordinem D. Iacobi suscipiat? Et an dicti Milites D. Ioannis sint verè religiosi? Ex p. 2. tr. 16. & Misc. 2. res. 36 alias 38.
•  
  PDF 59 29. An vovens religionem absolute, nil de exeundi libertate determinando, satisfaciat ingrediens, & postea exiens? Et docetur, quæ causa sit legitima egrediendi à religione, an sit sufficiens sola religionis displicentia, & invenire eam non gratam, & commodam sibi? Et an satisfaciat voto si ingrediatur religionem, verum culpa sua postea expellatur? Ex p. 4. tr .4. & Misc. resol. 25.
•  
  PDF 59 30. Quidam adolescens fecit votum non solum ingrediendi, sed etiam profitendi in quadam religione, sed tempore Novitiatus deprehendit eam sibi propter vitæ asperitatem non esse accomodam, an stante voto profitendi, possit egredi? Ex p. 2. tr. 17. & Misc. 3. res. 10.
•  
  PDF 60 31. An qui vovit perseverantiam in religione, si ex justa causa exeat, vel expellatur, ea cessante, teneatur iterum ingredi? Ex p. 6. t. 7. & Misc. 2. res. 53.
•  
  PDF 60 32. Quis emiserat votum certæ religionis, à qua absolute repulsus fuit, sed postea invitatus à superiore quæsivit à me an teneatur ingredi? Ex p. 6. tr .7. & Misc. res. 52.
•  
  PDF 61 33. Quidam erat obstrictus vinculo voti religonis, sed cum haberet sororem in gravi necessitate constitutam, quæsivit an ex hac causa potuerit differre religionis ingressum, absque alia dispensatione? Et an in supradicto casu possit Episcopus dispensare, quia non in substantia voti, sed in sola dilatione dispensat? Ex p. 6. tract. 7. & Misc. 2. r. 54.
•  
  PDF 61 34. An qui vovit ingredi religionem, si per annum in fornicationem non inciderit, si in dicto anno culpa sua fornicetur, teneatur adimplere votum? Idem est dicendum de illo, qui vovit sub conditione, si impetret sanitatem intra mensem, & ob intemperantiam illam non obtineat? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. res. 101.
•  
  PDF 61 35. An qui vovit, vel juravit sub conditione, & consulto conditionem impedit, teneatur ad votum, & iuramentum? Et an qui vovit religionem ingredi, si Deus illum conservet ab aliquo peccato, non teneatur voto, si ex quacumque negligentia illius peccati tentationi succumbat, sed solum, quando data opera, ut voti obligationem effugiat? Ex p. 9. tr. 6. & Misc. 3. res. 3.
•  
  PDF 62 36. An senex sexagenarius sit solutus à voto religionis quod antea promiserat? Et quid, si post sexagesimum annum emiserit votum religionis, jejunii, &c. an teneatur illud adimplere? Et an habens impedimentum perpetuum post votum superveniens, teneatur ad votum religionis? Et infertur senem sexagenarium non esse ad triremis damnandum. Et tandem quæritur, quot ...
•  
  PDF 63 37. An votum castitatis, vel non nubendi factum à proclivi in venerem valeat? Et in tali casu, an possit Episcopus dispensare, quia tale votum alternativum est? Et quid, si votum non obliget præcisè ad materiam reservatam ex voventis electione, sed quia pars disjunctionis non reservatæ est impossibilis, potest ne in tali casu Episcopus dispensare? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. res. 102.
•  
  PDF 63 38. An votum castitatis, vel religionis factum ab eo, cui salubrius est matrimonium ob suam incontinentiam, sit validum? Idem est de vovente non nubendi. Et an talis absque ulla Pontifícis dispensatione possit matrimonium inire? Et infertur opinionem speculativè probabilem, esse probabilemetiam practice. Et an in casu magnæ necessitatis possit Episcopus dispensare in ...
•  
  PDF 65 39. An votum, seu iuramentum de non procurando, seu acceptando Episcopatum, vel non esse Senatorem, Iudicem, Præsidem, &c. sit validum? Idem dicendum est de aliis Prælaturis, & officiis, sive sæcularibus, sive regularibus? Ex p. 6. tr. 7. & Misc. 2. res. 27.
•  
  PDF 65 40. An qui dubius est, an emiserit votum habens usum rationis, teneatur adimplere? Idem est de iuramento? Et an quando quis certus est se emisisse votum, v. g. castitatis, sed dubitat, an habuerit animum se obligandi, teneatur servare castitatem? Et an dictum votum censeatur reservatum Pontifici? Ex p. 4. tr. 3. r. 11.
•  
  PDF 66 41. An in dubio utrum votum sit emissum ante pubertatem, aut post minorem ætatem, possit Pater illud irritare? Idem dicendum est de tutoribus, & curatoribus, etiam in casu, quod dubium sit circa tempus subjectionis ut v. g. si uxor dubitat, an ante matrimonium emiserit votum aut servus, qui aliquando fuit liber, an tempore libertatis, &c. & pupillus, qui aliquando caruit tutore, & minor, qui ...
•  
  PDF 66 42. Impubes ante 14. annum nondum completum vovit religionem ingredi, facto pubere moritur Pater, & legitimus curator ei constituitur, quæritur, utrum possit curator votum illud irritare? Et an hoc idem dicendum sit de matra, ac de aliis curatoribus? Et ex doctrina supradictæ quæstionis infertur, an Pater possit irritare vota filiorum ante pubertatem emissa modo pubes post ...
•  
  PDF 67 43. An tutores, & curatores, & etiam mater possint vota, & juramenta pupillorum in ætate impuberi emisa, post pubertatem postea irrtare, dummodo post pubertatem non fuerint confirmata? Et quæritur, quomodo, & quando dicantur conirmataß Ex p. 9.tr. 8. & Misc. 3. r. 14.
•  
  PDF 68 44. Si filius, servus, vel uxor voveat, v. g. singulis sextis Feriis suæ vitæ ieiunare, el quotidie Litanias recitare, & similia, an talis vota possint à patre, marito, aut domino irritari? Ex p. 9. tr. 8. & Misc. 3. res. 15.
•  
  PDF 69 45. An Superiores possint irritare vota emissa tempore subiectionis, implenda tempore eius solutionis, ut si v. g. uxor aliquid promittat in tempore viduitatis, impubes tempore pubertatis, pubes in tempus, quo liberam habuerit bonorum dispensationem, servus, dum fuerit liber? Et nota, quod Pater possit irritare votum Religionis à filio emisso post annos pubertatis exequendum. Ex p. 4. tr. 4. & Misc. r. 29.
•  
  PDF 69 46. Quidam voverat singulis Festivitatibus Annunciationis B. Mariæ communionem, sed Festum illud accidit in Feria sexta Hebdomadæ Sanctæ, quæritur, an teneatur in illa die Sacram Synaxim sumere? Et Resolutio huius quæstionis pendet ex illa, an Feria sexta Parasceves licitum sit sumere communionem? Et quæritur obiter, an in Feria Quinta Cœnæ Domini sit ...
•  
  PDF 70 47. An qui ex voto, vel pœnitentia tenetur recitare aliquo die tantum partem Rosarii, si illam cum notabili interruptione recitet, dicatur satisfacere, etiam si dimidiam partem mane, & aliam vespere recitet? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. res. 17.
•  
  PDF 70 48. An qui vovit, vel iuravit, vel habuit pro pœnitentia iniuncta audire Missam, vel dicere Officium B. Virginis, si Missam audiat, vel recitet sine inerna attentione, adimpleat votum, & pænitentiam? Et docetur præceptum audiendi Missam, & recitandi Horas Canonicas adimpleri sine interna attentione, dum modo interius recitans vel audiens Missam se gerat distractus. Ex p. 10. tr. 13. & Misc. 3. res. 35.
•  
  PDF 70 49. An qui audit Missam animo non satisfaciendi voto vel iuramneto, satisfaciat voto, ubi plura de intentione satisfaciendi præcepto? Et an doctrina huius Resolutionis non procedat in obligationibus iustitiæ? Et notatur necessarium non esse habere voluntatem expressam satisfaciendi præcepto, nam si ex ignorantia peæcepti rem præceptam exequaris, præcepto ...
•  
  PDF 71 50. An si quis intuitu pietatis, & solum propter Deum iuraret dare dotem mulieri, possit fœmina allius obligationem remittere? Idem est, si certo pauperi iures eleemosynam largiturus. Et quid, si ea dos, eave eleemosyna nulli esset determinato pauperi, aut persona promissa? Et infertur, quod si quis filiæ intuitu Patris dotem sub iuramento promittat, tunc non ad filiam, sed ad Patrem ...
•  
  PDF 72 51. An iuramentum præstitum principaliter in honorem Dei, possit quis remittere, si cedat in eius utilitatem? Et quid est faciendum, quando prædictum iuramentum præstitum fuit dare eleemosynam pauperi, aut hospitali non determinando personam, an tunc huiusmodi iuramentum relaxari debeat per Prælatum Ecclesiasticum? Ex p. 10. tr. 14. & Misc. 4. rees. 17. alias 15.
•  
  PDF 72 52. An iuramentum præstitum redeundi ad carcerem iniustum obliget? Et quid de carcere iusto? Et deducitur condemnatum ad mortem famis teneri sub mortali culpa comedere, non obstante Superioris præcepto de non comedendo, etiam si iuraret se cibos oblatos non manducaturum. Ex p. 8. tr. 8. & Misc. 3. r. 57.
•  
  PDF 73 53. An qui vi, vel metu iurat coactus, si habeat animum non implendi iuramentum, petendo prius relaxationem eius, non obstante hoc, peccet mortaliter? Ex p. 9. tr. 8. & Misc. 3. res. 56.
•  
  PDF 73 54. An captus à latronibus, si cogitur iurare se non denunciaturum illos iudici, teneatur ad observationem talis iuramenti? Et quid si à iudice talis interrogaretur? Et quid, si iuramentum interponatur de non petenda huius iuramenti relaxatione? Et quid est dicendum, si captus iurasset Infidelibus, apud quos iniuste detinebatur se in suæ libertatis pretium daturum mille aureos, an tale ...
•  
  PDF 74 55. An iuramentum præstitum raptori, vel latroni sit servandum, vel indigeat relaxatione? Et an, si à latronibus captus, cogatur iuraqre se non denunciaturum illos iudici, vel Ecclesiæ, an iuramentum illud valeat? Et additur, si metu mortis cogeretur iurare se illos non denunciaturum, etiam iuridice interrogatum, non peccare id iurando. Ex quo etiam infertur, an qui ob metum ...
•  
  PDF 76 56. Quidam iuravit dare meretrici pro actu fornicario centum aureos, quæsivit postea, an ratione præstiti iuramenti teneatur eos solvere? Et promissio facta meretrici pro actu turpi, etiam secluso iuramento, an absolutè obliget in conscientia? Ex part. 4. tr. 4. & Misc. r. 27.
•  
  PDF 76 57. An si amasius, & meretrix iurent fidelitatem, nempe ut nullam aliam personam carnaliter cognoscant, tale iuramentum obliget? Ex p. 8. tr. 8. & Misc. 3. r. 9.
•  
  PDF 76 58. An prorogato tempore, v. g. ad proferendam sententiam, censeatur etiam prorogata obligatio parendi tali sententiæ ex vi iuramenti prius præstiti? Ex p. 9. tr. 8. & Misc. 3. res. 7.
•  
  PDF 77 59. De iuramento servandi statuta, seu Capitula Civitatum, Collegiorum, &c. Et pro praxi huius quæstionis aliqui casus adducuntur, & notatur in textu huius Resolutionis. Ex part. 3. tract. 6. & Misc. 2. res. 39.
•  
  PDF 77 60. In multis regionibus extant Pandectæ, & statuta, in quibus Notariis, Commissariis, & cæteris iustitiæ Administris taxata sunt stipendia, quæritur, an modo obligent in conscientia virtute iuramenti, stante varietate temporum, & circunstantiarum? Ex p. 2. tr. 17. & Misc. 3. r. 60.
•  
  PDF 77 61. An Tabelliones, & alii iustitiæ ministri iurandi non accipere aliquid præter stipendium taxatum, si successu temporis tale stipendium iniustum censeatur, teneantur ad iuramentum? Ex part. 8. & Misc. 3. res. 8.
•  
  PDF 78 62. An si aliquis audivit à viro optimæ famæ aliquam rem possit cum iuramento deponere in iudicio se illam certo scire? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. r. 77
•  
  PDF 78 63. Vtrum sit peccatum mortale iurare, amphibologiis utendo absque necessitate, ut si videlicet iures ioci causa Principem esse in aula, intelligendo pictum? Vel an possit uti amphibologiis, quoties id sit necessarium, aut utile ad salutem corporis, honoris, vel ad res familiares tuendas, & ad alia? Et an in dictis casibus iurans non solum excusetur à periurio, sed etiam à peccato ...
•  
  PDF 79 64. An ex iusta causa licitum sit etiam iurando uti amphibologia, quando verba non sunt ambigua, sed in sensum verum detorquentur, ex solo aliquo addito, mente iurantis concepto? Et in textu huius Resolutionis 17. casus explanatos invenies pro praxi huius quæstionis. Ex p. 3. t. 6. & Miac. 2. r. 30.
•  
  PDF 80 64. An blasphemiæ, & iuramenta, falsa inadvertenter prolata, orta tamen ex prava consuetudine blasphemandi sint peccata mortalia? Et an neganda sit absolutio habenti consuetudinem iurandi inadvertenter, vel tantum habenti consuetudinem iurandi ex advertentia? Ex p. 3. tr. 5. & Misc. 1. res. 62.
•  
  PDF 81 66. An iuramentum falsum inadvertenter dictum ab eo qui pravam consuetudinem iurandi habet sit peccatum mortali, etiam si fiat ex motu iræ repentino, aut ex affectione nimia ad rem aliquam? Et an hoc etiam procedat quoad blasphemias? Et an iuramentum profectum non ex prava consuetudine, sed repentino iræ impetu aut ex nimia ad rem affectione, non imputetur ad culpam ...
•  
  PDF 82 67. An peccet venialiter, si quis ob vitanda gravia tormenta sibi falsum crimen imponit etiam cum iuramento æquivocatione utens? Et an in tali casu peccet mortaliter? Et an delinquens occultus possit se prodere iudici, ut in eo debitam sequatur punitionem, cum id fiat ob virtutem iustitiæ, volendo potius in hoc mundo peccati pœnam sustinere, quam in alio luendam servare? Et quid, si esset ...
•  
  PDF 82 68. An reus possit sibi grave crimen impendere, ut evitet gravia tormenta? Et difficultas est, quando aliquis sibi imponit faslum crimen cum iuramento? Et deducitur eum, qui convictus plene est de Apostasia, aut de hæresi, quam non commisist, ita ut si neget, tradendus est Curiæ sæculari, à confiscatione bonorum, extremoque supplicio afficiendus, si vero fatetur crimen leviori ...
•  
  PDF 83 69. An omnia vota in votum solemne Religionis commutentur? Et an hoc procedat etiam in iuramentis soli Deo præstitis? Et quid, si iuramentum esset homini præstitum & ab eo acceptatum? Ex p. 3. tr. 6. & Misc. 2. resol. 65.
•  
  PDF 84 70. An votum, vel iuramentum factum alicui Ecclesiæ, vel pauperi, post eorum acceptationem possit quis authoritate Episcopi vel propria in melius commutare? Et quid ante acceptationem in prædictis casibus? Ex p. 6. tract. 6. & Misc. 1. res. 61.
•  
  PDF 84 71. Quis emisit votum mittendi ad domum Lauretanam Calicem aureum, quem postea misit cum persona fideli, sed per viam à latronibus furatus est, quæritur, an vovens teneatur adhuc adimplere votum? Ex quo infetrur, quod fur, & debitor satisfacit tradendo solutionem personæ fideli, ut Confessario, vel alteri, ut eam Domino restituat, qui tamen de facto non restituit, vel ...
•  
  PDF 85 72. An qui vovit aliquo die non comedere carnes, toties peccet, quoties illas comedit? Et an qui ex voto tenetur certa die ieiunare, non toties peccet, quoties in illa die comedit carnes? Et an in comestione carnium in die ieiunii detur parvitas materiæ? Et quænam sit ista materia parva? Et quid quando Coqui multa fercula carnis debent prægustare in die ieiunii? Ex p. 10. tr. 14. res. 34. alias 32.
•  
  PDF 86 73. An votum ingrediendi Religionem possit quis propria authoritate commutare in susceptionem Episcopatus? Et ex doctrina huius quæstionis infertur, an Episcopus possit sine licentia Papæ transire ad Religionem? Et an qui ante Episcopatum fecit votum Religionis, teneatur prius ingredi? Ex p. 6. tr. 6. & Misc. 1. res. 62.
•  
  PDF 86 74. Vtrum commutatio voti in bonum æquale possit fieri propria authoritate voventis? Et notatur, quod materiam subrogatam evidenter constare debet esse æqualem, nam si sit dubia non erit licita talis commutatio. Ex p. 2. tr. 16. & Misc. 2. res. 7. alias 9.
•  
  PDF 87 75. An post commutationem voti, licitum sit voventi redire ad prius votum, etiam si commutatio facta sit in melius? Et quid, si vovens acceptaret commutaionem in melius? Ex p. 2. tr. 16. & Misc. 2. res. 6.
•  
  PDF 87 76. An qui elegit aliquam ex commutationibus, & aliis renunciavit, possit redire ad prius votum, vel ad aliam commutationem? Ex p. 3. tr. addit. res. 18.
•  
  PDF 87 77. Olim quidam Confessarius scrupulis cruciabatur, ad cognoscendam iustam causam pro commutatione votorum. Et docetur, quod quando commutantur vota etiam in bonum æquale. opus est aliqua causa ultra Prælati authoritatem. Et an Sacerdos commutans votum inæquale sine iusta, & legitima causa peccet mortaliter, vel saltem venialiter? Et quid, si virtute ...
•  
  PDF 88 78. Aliqua practicabilia circa votorum dispensationem, & commutationem. Et in textu huius Resolutionis octo casus adducuntur pro praxi prædictæ quæstionis. Ex p. 3. tr. 5. & Misc. 1. res. 25
•  
  PDF 89 79. An iuramento Castitatis, Religionis, peregrinationis Ierosolymitanæ, &c. possint ab Episcopo dispensari? Et distinguitur, quod natura iuramenti omnino est distincta à natura voti, & quod votum, & iuramentum habent distinctas essentias, &c. Ex p. 10. tr. 14. & Misc. 4. res. 19. alias 17.
•  
  PDF 89 80. Quinam Prælatus potest relaxare iuramentum, quando contrahentes sunt diversæ Diœcesis? Et an iudex sæcularis possit cognoscere de nullitate relaxationis iuramenti ab Ecclesiastico iudice concessæ? Ex p. 11. tr. 2. & Misc. 2. res. 36.
•  
  PDF 90 Tractatus V. De Homicidio, & Mutilatione, atque de restitutione pro ipsis.
•  
  PDF 90 1. An licitum sit occidere invasorem cum moderamine inculpatæ tutelæ? Et si quis Sacerdotem invadat stantem in Altari ,& divina celebrantem, an Sacerdos possit intermittere sacrum, & defendere se, & si cum moderamine justo talem offendentem occidat, an Missam perficere licitum sit ei? Et quæritur, quando vero aggressus dicatur occidisse cum moderamine inculpatæ ...
•  
  PDF 91 2. An liceat in foro conscientiæ occidere aliquem pro defensione honoris? Et quid, si persona Ecclesiastica, aut religiosus, an teneatur fugere, ut filii tenentur fugere Patrem, & avum, & frater minor natu fratrem majorem, aut si invasus sit persona de infima plebe? Et quid, si aggressor sit ebrius, aut furiosus? Et quid est sentiendum, si invasus sit miles? Ex p. 5. tract. 4. res. 9.
•  
  PDF 91 3. An Clericus Nobilis injustè aggressus fugere, si dedecus ei è fuga obveniat? Et an Clericus, & religiosus non possint occidere sine peccato injustitiæ, & religionis invasorum minantem alapam, vel fusti ictum, nisi timeatur jam ex tali percussione vulnus, vel aliud damnum corporale? Ex p. 8. tract. 7. & Misc. res. 46.
•  
  PDF 92 4. An solum vir infimæ conditionis, sed etiam vir Nobilis aggressus si ex fuga possit evadere mortem, teneatur fugere, & non interimere aggressorem vim vi repellendo? Ex p. 8. tr. 7. & Misc. r. 45.
•  
  PDF 93 5. An liceat viro honorato occidere invasorem, qui fustem vel alapam innititur impingere, si aliter hæc ignominia vitari nequit? Et an liceat prævenire aggressorum, & eum, priusquam invadat, occidere?
•  
  PDF 94 6. An licitum sit viro honorato occidere invasorem, qui fustem, vel alapam innititur ei inferre? Et an hoc etiam admittendum sit in hominibus infimæ conditionis? Ex p. 5. tr. 4. r. 4.
•  
  PDF 94 7. Vtrum liceat ad honorem tuendum invasorem post impactam alapam, fustem, vel vulnus fugientem insequi, & occidere? Et ita aggressorem occidens, an teneatur ad aliquam restitutionem? Et in prædicto casu declaratur, quid sit vindicta, & quid defensio? Ex p. 2. t. 15. & misc. 1. r. 15.
•  
  PDF 95 8. An licitum sit ad honorem tuendum invasorem post impactam alapam, vel fustem, fugientem insequi, & repercutere. & occidere, si hoc opus est ad honorem recuperandum? Ex p. 5. t. 4. r. 11.
•  
  PDF 95 9. An licitum sit fugientem insequi ad recuperandum honorem propter acceptam alapam, vel fustem, illum vulnerare, & repercutere? Et notatur licitum esse viro honorato invaso occidere invasorem, qui fustem, vel alapam innititur ei imppingere, quo ei ignominiam onferat, & invasus non potest aliter defendi? Ex p. 8. tr. 7. & Misc. r. 48.
•  
  PDF 96 10. An si quis dicat viro honoratio Mentiris, liceat eum occidere? Et quando vero licitum sit contumelioso dicere Mentiris? Ex p. 5. t. 4. r. 13.
•  
  PDF 96 11. An liceat occidere contumeliosum, quando aliter ea injuria arceri nequit, quia talis invasor est honoris? Ex p. 5. tr. 4. r. 12.
•  
  PDF 97 12. An liceat occidere contumeliosum, quando aliter ea injuria arceri nequeat? Ex p. 8. tract. 7. & Misc. 51.
•  
  PDF 97 13. An liceat religiosis aliquando occidere calumniatorem crimina gravia de sua religione spargentem? Idem dicendum est de Clerico, & religioso in singulari, quando aliquis de illo gravia crimina spargit? Ex p. 7. tr. 10. & Misc. 1. r. 28.
•  
  PDF 98 14. An religiosi possint defendere suum honorem, occidendo invasorem? Ex quo aliæ difficultates deducuntur pro firmanda doctrina dictæ quæstionis, sed jam omnes appositæ sunt in hoc ipsomet tractatu in suis specialibus resolutionibus? Ex p. 11. tr. 1. & Misc. 1. res. 20.
•  
  PDF 99 15. An liceat privato homini occidere gladio, veneno, proditione, insidiis, aliove quovis modo Regem tyrannicæ dominantem? Ex p.5. tr. 4. r. 21.
•  
  PDF 99 16. An in aliquo casu teneatur invasus occidere aggressorem, & sub pœna peccati mortalis se defendere? Ex p. 5. t. 4. r. 14.
•  
  PDF 100 17. An licitum sit occidere invasorem, si ex ejus morte sequatur notabile damnum Reipublicæ, quia est persona valde necessaria, ut si aggressor est Rex, Dux, &c. Et an liceat absque censura cap. Si quis suadente percutere Pontificem pro defensione necessaria? Ex p. tr. 4. r. 2.
•  
  PDF 100 18. An qui invaditur, possit se tueri cum periculo mortis alicijus innocentis? Et quid, si innocens sit infans, & sine Baptismo moriturus? Et an si invasor tibi objiciat innocentem tanquam clypeum suum, ut post eum latitans impune te interimet, & fugere non possis, tenearis mortem subire, vel possis invasori, & innocenti inferre cum moseramine te defendendo? Et quid si quis ...
•  
  PDF 101 19. Quando quis interficit aggressorem, an liceat intendere mortem ejus, ut medium ad sui defensionem? Ex p. 5. tr. 4. r. 16.
•  
  PDF 101 20. An liceat pro defensione pudicitiæ occidere invasorem? Et additur posse illum, qui vi oppimeretur ab alio adjuvari, & ipsius adjutorem non peccaturum, etiamsi occiderit agressorem, servato omni moderamine. Et an quis possit occidere invasorem cum peccato nefando, etiamsi sit Clericus, aut religiosus, si aliter non posssit se defendere? Ex p. 5. tr. 4. r. 36.
•  
  PDF 101 21. An liceat occidere invasorem, si invasus fuerit in culpa, ut aggrederetur ipsum, ut adulter ex injuria, quam facit marito, &c. Et observatur, quod si adulter, vel lacessitor prævidet pericula mortis futura ex actione propria, peccat certe peccato homicidii in corde suo, quando tale periculum prævidens, nihilominus statuit se in illo instituere. At vero in ipso periculo positus non ...
•  
  PDF 102 22. An liceat prævenire aggressorem, & eum, prius quam invadat, occidere? Ex p. 5. tr. 4. r. 5.
•  
  PDF 102 23. An si Petrus per famulum, vel siccarium statuat Paulum occidere, licitum sit Paulo, si non habet ullam spem evadendi, prævenire, & occidere Petrum? Et in textu huius resolutionis alii casus in exemplum adducuntur in quibus quis potest prævenire, & occidere? Ex p. 5. tr. 4. res. 6.
•  
  PDF 103 24. An reclusus in aliqua domo, videns inimicum ad occidendum eum expectare, possit prævenire, & interimere illum, si aliter salvari non possit? Et in exemplum prædictæ quæstionis apponitur, an uxor, quæ videt maritum, qui pugnionem condidit sub cerviculo, ut eam interficiat, si aliud non superest remedium, an possit illum pervertere? Idem est dicendum de illo, qui alteri paravit ...
•  
  PDF 103 25. An qui minatur mortem verbis solis, liceat eum occidere? Ex p. 5. tr. 4. res. 10.
•  
  PDF 103 26. An liceat clam occidere eum, qui in iudicio conatur aliquem calumniis opprimere in causa magni momenti? Ex p. 3. tr. 5. & Misc. 1. r. 98.
•  
  PDF 104 27. An liceat occidere falsum testem euntem ad testificandum falsum contra aliquem? Et quid est dicendum de accuatore? Et notatur, quod hoc extenditur, non solum quando falsus testis, vel accusator impetret in iudicio vitam alicujus, sed etiam bona temporalia? Ex p. 5. tr. 4. res. 7.
•  
  PDF 104 28. An liceat occidere accusatorem, vel testem, qui falsis calumniis conatur per iudicem aliquem interficere, infamare, aut bonis privare, si non adsit alia via evadendi? Et an licitum sit occidere eum, qui detractionibus nititur grave damnum inferre, & infert, nisi cecidatur, quamvis defectus, qui detractione publicatur, sit verus, si sit occultus, & aliqua alia circa hoc inferuntur, & si ...
•  
  PDF 105 29. An licitum sit occidere invasorem pro defendendis propriis bonis? Et an hoc liceat Clericis, & quid de religiosis? Et an licitum sit occidere, verbi gratia, sagitta, vel catapulta furem, si cum re furata fugiat, quia invasio rei durat, donec se in tuto recipiat? Et an ad defendendam rem propriam, ut quis interficiat, non solum sit necessarium, ut res illa aliter non possit recuperari, sed ...
•  
  PDF 105 30. An furem equo insidentem, & defugientem cum rebus furatis possit Dominus ignito globo, vel sagita interficere? Et advertitur etiam esse licitum eum occidere jam quiete habentem rem alienam in domo sua, si Dominum rei ingredientem ad eam recuperandam impediat, si Dominus nequeat juridice rem suam recuperare; vel si posset non tamen absque magnis expensis, & molestiis? Ex p. 8. t. 7. & Misc. r .47.
•  
  PDF 106 31. An si judex desit, possit quis intrare locum, ubi rem furatam in pacifica possessione fur constituit, & illum occidere cum moderamine, &c. Ex p. 5. tr. 4. resol. 37.
•  
  PDF 106 32. Quanti valoris oportet, sit res, pro cujus defensione interficere furem, liceat? Ex part. 5. tract. 4. resol. 18.
•  
  PDF 107 33. An liceat pro defensione vitæ proximi occidere injustum invasorem? Sed difficultas est, an ad id teneatur? Et quid, si vita proximi maximè sit necessaria Reipublicæ, vel sit Princeps, proprius Pater, mater, frater, filius, aut uxor? Et quid est dicendum, si invasus cedat iuri suo? Ex p. 5 .tr .4. r .19.
•  
  PDF 107 34. An liceat occidere invasorem, pro defensione rerum externarum proximi? Sed difficultas est, an ad id teneatur? Et quid, si ex officio, vel justitiæ lege, ut Ministri publici, &c. teneatur defendere proximum? Ex p. 5. tr. 4. res. 20.
•  
  PDF 108 35. An liceat exponere propriam vitam pro defendenda amici vita, & bonis ejus? Et in corpore hujus resolutionis aliqui casus in exemplum supradictæ difficultatis adducuntur, & explanantur? Ex p. 5. tr. 4. r. 28.
•  
  PDF 108 36. An liceat exponere propriam vitam pro alio inferiori bono, ut pro honore, vel facultatibus? Ex p. 5. tr .4. r. 29.
•  
  PDF 109 37. An in mari tabulam à te occupatam possis alteri concedere? Et an,qui prior tabulam occupavit, in naufragio, teneatur aliterum admittere in dicta tabula, vel possit illum impedire, ne ascendat, nisi utrique sufficiat? Ex p. 5. tr .4. r. 42.
•  
  PDF 109 38. An miles, qui certo scit bellum esse injustum, licite possit ad se defendendum occidere militem contrarii exercitus, à quo invaditur? Ex part. 5. tract. 4. resol. 15.
•  
  PDF 109 39. An liceat occidere innocentem ad postulationem inimici, qui minatur urbi excidium, nisi talis interimatur? Et an possit ejusmodi innocens, imo teneatur semetipsum tradere Tyranno id postulanti, pro salute Patriæ? Et an hoc ipsum etiam ei Respublica præcipi, imo ad hoc cogi possit? Et an si talis innocens contumaciter resistat, possit etiam ab ipsa Republica occidi? Ex p.5. tract. 4. res. 23.
•  
  PDF 110 40. An filius vim repellendo posit occidere Patrem cum moderamine inculpatæ tutelæ? Ex p. 8. tr. 7. & Misc. r. 42.
•  
  PDF 111 41. An filius impune occider queat Patrem bannitum? Et in tali casu, an potius filius teneatur alimenta præstare Patri? Et infertur non licere liberto Dominum suum in adulterio uxoris deprehensum occidere? Exp. 8. tr. 7. & Misc. r. 42.
•  
  PDF 111 42. An liceat occidere bannitum proditorie, & per insidias? Et an proscripti possint se ipsos invicem etiam proditorie, & per insidias occidere, propter præmium à Principe, vel ob promissam sibi libertatem? Et an liceat filio occidere Patrem bannitum? Ex. p. 5. tr. 4. res. 25.
•  
  PDF 111 43. An liceat sine peccato occidere bannitum extra territorium proscibentis? Et quid, si reus esset bannitus à Summo Pontifice? Et an liceat proponere præmium occidenti bannitum? Et an liceat occidere grassatorem, qui vias publicas tenet? Ex p. 5. tra.ct .4. res. 24.
•  
  PDF 112 44. An liceat sagam, seu maleficam occidere, si tollere maleficum nolit, quando alia via non suppetit? Et an saltem vi, verberibus, & tormentis cogi possit, ut maleficium tollat? Ex part. 8. tract. 7. & Misc. resol. 53.
•  
  PDF 112 45. An injustè detentus in carcere, & jam mane damnandus ad mortem, si alia via non potest evadere, possit, ut fugiat, carceris custodem occider? Et an possint occidi satellites, seu publici Ministri cum moderamine inculpatæ tutelæ, si injustè conentur innocentem capere, ut injustè occidatur? Et an non solum sit licitum prævenire, seu occidere eum, qui parat ut per se ipsum, seu ...
•  
  PDF 113 46. An lictores, qui ex mandato judicis reum capiunt eundem armis resistentem; impune occidere possint? Et explanantur sex limitationes, & circunstantiæ, sine quibus hoc minimè lictores possunt facere; & si Magistratus extra easdem circunstantias capi, aut necari reum jubeat, nec ipse à culpa immunis erit? Ex p. 8. tr. 7. & misc. r. 44.
•  
  PDF 113 47. An invasus ab ebrio, furiosos, amente, vel dormiente posit illum occidere cum moderamine inculpatæ tutelæ, si sciat incidisse in amentiam, ebrietatem, & dormitionem in peccato mortali? Et quid, si invasus probabiliter credat se esse in statu gratiæ? Et quid est agendum, si multum dubitet de suo statu? Et collegitur posse satellites, seu publicos ministros cum moderamine ...
•  
  PDF 114 48. An licitum sit sumere venenum, ut experiatur virtus theriacæ? Ex p. 5. tr. 4. r. 38.
•  
  PDF 114 49. An aliquis ex ignorantia invincibili excusetur ab homicidio sui ipsius præsertim in aliquo casu, v. g. ad evitandam gravem ignominiam, vel servandam castitatem? Ex p. 5. tr. 4. res. 30.
•  
  PDF 114 50. An possit dari ignorantia invincibilis, quod in aliquo casu homicidium sui ipsius sit licitum, & pro quo non debeat in dubio privari Ecclesiastica sepultura? Ex. p. 6. t. 7. & Misc. 2. r. 47.
•  
  PDF 115 51. An saltem, si non liceat occidere directè se ipsum, liceat tamen propriæ morti cooperari, aut eius periculum subire? Et multi casus in textu huius resolutionis on exemplum supradictæ qquæstionis adducuntur, sæpe contingentes in praxi? EWx p. 5. tr. 4. r. 31.
•  
  PDF 116 52. An licitum sit indirectè, & mediate efficere, vel omittere aliquid, ex quo mors sit eventura? Et pro praxi huius difficultatis decem casus asssignantur in corpore huius resolutionis, sed iam fere omnes magis late in suis specialibus resolutionibus ad hunc tractatum sunt redacti? Ex p. 11. tr. 6. & Misc. 6. r. 46.
•  
  PDF 116 53. An liceat vigiliis, pœnitentiis, &c. vitam ipsam abbreviare? Ex p. 5. tr. 4. r. 33.
•  
  PDF 117 54. An quis teneatur sub mortali non bibere aquam, vel vinum nive refrigeratum, quia exinde prævident Medici, quod citius moriatur? Ex p. 5. tract. 4. resol. 27.
•  
  PDF 117 55. An ad evitanda mala temporalia, ægritudinem internam afflictionem, paupertatem, &c. liceat mortem exoptare? Ex part. 5. tract. 14. & Misc. 2. res. 92.
•  
  PDF 117 56. An optare mortem alicujus, vel de illa gaudere ob hæreditatem habendam sit peccatum mortale? Et an liceat matri mortem filiarum optare, eo quod ob deformitatem, vel inopiam non possit eas juxta suum statum, & desiderium nutui tradere, vel si ob illarum causam male tractaretur à marito, &c. Ex p. 3. tr. 6. & Misc. 2. r. 84.
•  
  PDF 117 57. An aliquando licitum sit se mutilare? Et an homo teneatur sibi membrum secare, si Medici judicent esse necessarium? Et an teneatur hoc permittere, si sit religiosus, & superior ei id præcipiat? Et an Carthusiani teneantur in periculo mortis abstinere ab esu carnium? Et an peccet Medicus, aut alius cui Carthusiano ægrotanti, & inscio præberet cibos ex carnibus? Et an liceat ligato, vel ...
•  
  PDF 118 58. An, consentiente filio, possit illum Pater castrare, ut voce, & cantu Ecclesiæ deserviat? Ex p. 3. tr. 5. & Misc. 1. r. 38.
•  
  PDF 118 59. An licitum sit Parentibus castrare filios ad conservandam vocem, ipsis consentientibus, quia nemo est Dominus membrorum suorum? Et in textu hujus resolutionis aliqui alii casus adducuntur, in quibus licitum erit aliquibus membrum sibi abscinder? Ex p. 6. tr. 8. & Misc. 3. r. 36.
•  
  PDF 119 60. An licitum sit se ipsum castrare non solum ad suavitatem vocis conservandam, sed etiam ad superandas tentationes carnis? Et adducitur, quod obligatur quis permittere sibi membrum secari, si Medici id judicent necessarium ad vitæ conservationem. Et quid quando quis alligatus est in domo, quæ invaditur, si nequeat se dissolvere, licebit ne manum divellere, aut à ...
•  
  PDF 121 De restitutione propter homicidium, & mutilationem.
•  
  PDF 121 61. An si quis occidat invasorem excedens moderamen justæ tutelæ, teneatur ad restitutionem? Ex p. 5. tract. 4. res. 44.
•  
  PDF 121 62. An si quis occidat invasorem rerum suarum, etiamsi recuperare eas judicialiter posset, teneatur ad restitutionem? Ex p. 5. tr. 4. r. 45.
•  
  PDF 122 63. An, si invasus, etiam Nobilis possit fugeree, & occidat aggressorem, teneatur ad restitutionem? Ex p. 5. tr .4. r .48.
•  
  PDF 122 64. An Religiosus, vel Clericus nolens fugere, si occidat invasorem, peccet contra justitiam, itaut teneatur restituere? Et an ut prædicti avertant graves ictus baculi, vel pugni inferendos, vel ob levem alapam vitandam, possint invasi occidere invasorem, & non teneantur fugere etiamsi possint, sive fuga sit dedecori, aive non, nec teneantur ad restitutionem? Ex p. 5. tract. 4. res. 49.
•  
  PDF 122 65. An si vir infimæ conditionis, vel vir Ecclesiasticus nolit arripere fugam, sed resistat, & occidat invasorem, non solum peccet, sed teneatur ad restitutionem? Et utrum prædicti Clerici, & Religiosi, aut etiam infimæ conditionis homines, qui alapa percussi, vel fuste, aut quocumque alio modo invasi non sibi consulant fugere antea acceptam alapam, & injuriam, sed ...
•  
  PDF 123 66. An inter Nobiles ex homicidio oriatur obligatio restitutionis? Ex part. 5. tract. 4. resol. 61.
•  
  PDF 123 67. An ex occisione facta in duello oriatur obligatio restitutionis? Ex p. 5. tr .4. r. 50.
•  
  PDF 124 68. An si adulter occidat cum moderamine inculpatæ tutelæ maritum invasorem, teneatur ad aliquam restitutionem? Ex p. 5. tr .4. r. 47.
•  
  PDF 124 69. An quando quis advertit ex suo homicidio sequuturum damnum tertii, si re vera sequatur, teneatur ad restitutionem, verbi gratia, occidit quis Ioanne m, imponitur homicidium Petro, qui cum Ioanne inimicitiam habebat, capitur Petrus, & ad mortem damnatur, &c. quæritur, an in tali casu verus homicidia teneatur restituere hæredibus Petru damna inde sequuta? Et quid, si in ...
•  
  PDF 124 70. An occisus, si habeat filios, & omnia interfectori remittat teneatur adhuc restituere? Ex p. 5. tr .4. res. 58.
•  
  PDF 125 71. An interficiens aliquem non habentem filios, aut alios cognatos intra tertium gradum, teneatur ad aliquam restitutionem? Et an in tali casu debeat aliquid in foro conscientiæ restituere fratribus occisi, quidquid sit in foro judiciali? Ex part. 3. tract. 6. & Misc. 2. res. 22.
•  
  PDF 125 72. Quibus hæredibus titulo alimentorum teneatur homicida restituere? Et an tam frater, quam alii hæredes extranei succedant in juribus debitorum realium, quæ defunctus habebat ante mortem, unde expensæ quæ fuissent factæ in curatione, v. g. vulneris, restituenda sunt hæredibus quibuscumque, quia ad illas habebat jus defunctus ante mortem? Ex p. 5. tr. 4. resol. 59.
•  
  PDF 125 73. An homicida teneatur restituere damnum, quod per accidens familiaribus, & amicus occisi ex eius morte secutum sit? Ex p. 5. tr. 4. res. 56.
•  
  PDF 126 74. An homicidia teneatur restituere damnum illarum creditoribus pro morte occisi? Et an homicida teneatur as aliquam restitutionem familiaribus, & clientibs, si damnum aliquod ex morte occisi illis provenerit? Et an si maritus aliquem deprehensum in adulterio occidit, in conscientia teneatur restituere daman ex morte occisi sequuta? Ex p.3. tract. 6. & Miac. 2. resolut. 54.
•  
  PDF 126 75. An homicidia teneatur restituere damnum creditoribus occisi? Ex p. 5. tr .4. r. 57.
•  
  PDF 127 76. An si mancipium aliquem occidat absque Domini culpæ, adhuc Dominus teneatur ad aliquam restitutionem, ante judicis sententiam? Et notatur Dominum posse abscondere animal, aut servum, ne capiatur ante sententiam? Ex p. 5. tract. 4. resolut. 52.
•  
  PDF 127 77. Quid teneatur restituere homicida, vel mutilator? Et pro praxi hujus difficultatis aliqui casus adducuntur, alii vero notantur in textu hujus resolutionis? Ex part. 5. tract. 4. resol. 53.
•  
  PDF 127 78. An pro ipsius vitæ, aut membri privatione, deformitate, cicatrice, &c. sit facienda aliqua restitutio? Ex p. 5. tr .4. res. 54.
•  
  PDF 128 79. Quis vulneravit opificem, quæsierunt à me, quid vulnerans teneatur restituere? Et in corpore huius resolutionis quatuor casus inferuntur, & notantur sæpe contingentes in peaxi? Ex p. 4. tr .6. & Misc. 2. res. 53.
•  
  PDF 129 80. An homicida ex justitia teneatur pro anima defuncti offerre Missas, preces, &c. Ex p. 5. tract. 5. resol. 55.
•  
  PDF 129 81. An homicida sit compellendus restituere, licet ex restitutione constituatur in gravi necessitate? Et quid si homicida constituarur un extrema necessitate? Et quid est faciendum, si hæredes occisi essent etiam in gravi necessitate? Ex p. 5. tr .4. r. 62.
•  
  PDF 129 82. An hæredes homicidæ excusentur à restitutione, si ille capite damnatus est? Ex p. 5. tract. 4. resolut. 60.
•  
  PDF 129 83. Quando exs homicidio casuali incurratur obligatio restitutionis? Et in textu hujus resolutionis adducuntur aliqui casus in exemplum supradictæ difficultatis, ex quibus oritur ultima difficultas, scilicet, ex quanam culpa, hoc est, ex quanam negligentia non adhibita in prædictis casibus homicidii casualis oriatur obligatio restitutionis, an ex negligentia, & culpa lata, non levissima, vel ...
•  
  PDF 130 84. An qui ex timore mortis personam aliquam demonstravit, quæ postea occisa est teneatur ad restitutionem? Ex p. 5. tr. 4. res. 63.
•  
  PDF 130 85. Quando vir Nobilis consuluerat alteri, ut homicidium committeret, sed postea ante perpetratum facinus condilium revocavit, multas rationes ad dissuadendum adhibens, quæsivit à me postea, an teneatur ad restitutionem damni ex illo homicidio subsequuti? Et in textu hujus resolutionis deciditur discrimen inter consulentem, & mandantem? Ex p. 2. tr. 26. & Misc. 2. r. 25. aliàs 17.
•  
  PDF 130 86. Quæritur, an consulens homicidium, de quo supra dictum est, postquam revocavit consilium nihil poterat persuadere, an, inquam, tenebatur non solum ex charitate, sed etiam ex justitia monere eum secreto, contra quem hujusmodi consilium datum fuit ad effectum se tuendi? Ex p. 2. tr. 16. & Misc. 2. res. 16. aliàs 18.
•  
  PDF 130 87. An qui consuluit homicidium, postquam revocavit consilium, sed non certioravit eum, cujus vitæ paratur excidium, teneatur ad restitutionem? Ex p. 5. tr. 4. res. 64.
•  
  PDF 131 88. An consulens homicidium, furtum, &c. dubitans tamen n ex tali consiio motus ille fuerit, ad id faciendum, teneatur ad restitutionem? Idem est dicendum de jubente. Et an consulens dubius in eo casu, an influxerit ad homicidium, furtum, &c. teneatur restituere totum damnum, vel partem pro ratione dubii? Et in tali casu si nihil velit restituere, absolvi possit? Et an censenda sit ...
•  
  PDF 131 89. An si quis sciat aliquem nomine suo paratum damnum inferre, verbi gratia, inimicum occidere, neque prohibeat, cum facile possit, teneatur ad restitutionem? Et si filius nomine Patris, vel famulus nomine Domini sui nescientis, & non consentientis damnum intulit, an Pater, aut Dominus non teneatur ad restitutionem, etiamsi postea, re intellecta, illam ratam haberent? Et an si ...
•  
  PDF 132 90. An mandans debeat restituere damna, quæ mandatarius intulit, ultra mandatum suum? Et an mandans vulnerari hominem, & prohibens ne occidat, si eum mandatarius occiderit, mandans ordinaria pœna teneatur? Ex p. 8. tr .7. & Misc. res. 33.
•  
  PDF 132 91. An si quis mandaret occidi Titium, Sempronius occiditur, quia creditur esse Titium. teneatur ad restitutioenem? Et quid in hoc casu circa irregularitatem? Et an icurrat irregularitatem mandans, vel consulens Petro, ut Ioannem occidat, si inde Petrus occisus est? Et asseritur, quod si quis intendat occidere, aut enormiter percutere aliquem Clericum determinatum, & casu ...
•  
  PDF 133 Tractatus VI. De aliquibus casibus circa materiam Luxuriæ.
•  
  PDF 133 1. An fornicatio sit intrinsece mala,vel tantum mal quia prohibita? Et reprobatur opinio asserens fornicationem simplicem iure natura, seclusa prohibitione Divina Non mœchaberis, esse malam, non tamen habere malitiam, & inordinationem mortalem, sed venialem, mortalem vero habere ex solo iure Divino. Et notatur tamen pro praxi supradictæ difficultatis posse dari ignorantiam ...
•  
  PDF 135 2. An sit peccatum mortale optare, ut fornicatio esset licita? Et an hic actus, comederem carnes in Quadragesma, si Ecclesia non prohibuisset, careat culpa? Et quid, si quis diceret, occiderem inimicum, si hoc non esset peccatum, aut offensa Dei, & simillia, an careant culpa? Et quid est sentiendum, si diceret, occiderem inimicum, si supplicium, aut infamiam non timerem? Ex p. 3. tr. 6. & Misc. 2. res. 47.
•  
  PDF 136 3. An sit maius peccatum inducere mulierem ad fornicandum, quam illam occidere? Ex p. 9. tract. 6. & Misc. 3. res. 35.
•  
  PDF 136 4. Quando fæmina violenter cognita à viro peccet, vel non peccet mortaliter? Et an ad evitandam mortem, vel infamiam possit mulier pati externam corruptionem, non tamen consentiendo, sed mere passive se habendo? Et in dicto casu, quid est dicendum, si in muliere vim patiente adesset periculum consentiendi? Ex quo etiam infertur, quod si vir, & fæmina cohabitent cum ...
•  
  PDF 137 5. An mulier vi oppressa non teneatur clamare ad evitandam mortem, infamiam, &c. etiam si adsit periculum consentiendi in copulam carnalem? Et an sit deneganda absolutio pœnitenti, qui mutuo dedit concubinæ centum aureos, quorum recuperationis spem amittit, si è domo eam eiiciat? Ex p. 3. tr. addit. res. 27.
•  
  PDF 137 6. Si quis haberet copulam cum fæmina mortua, quodnam peccatum lucuriæ committeret? Et an talis cincumstantia copulæ non sit aperienda in confessione, sed sufficiat asserere se pollutionem habuisse? Et an incidat in casum reservatum de coëuntibus cum brutis, qui cognosceret belluam, quæ iam est mortua, licet intra eius vas seminet? Et infertur, quod si quis ...
•  
  PDF 138 7. An si quis haberet copulam cum fœmina dormiente, quodnam peccatum lucuriæ committeret? Idem dicendum est, si haberetur copula cum aliqua fæmina subito apoplexia correpta, vel ab alio morbo sensibus destituta, & tunc occasionabiliter ab aliquo carnaliter cognosceretur. Et cursim docetur, quod sit raptus stricte, & formaliter. Ex p. 9. tr .9. & Misc. 4. res. 2.
•  
  PDF 139 8. Olim cum quodam Religioso fuit mihi magna altercatio, an in cogitationibus venereis sit peccatum mortale, si voluntas non consentiat, positive, nec etiam positive dissentiat, sed tantum permissive se habeat? Ex p. 2. tr. 17. & Misc. 3. res. 33.
•  
  PDF 139 9. An oscula, quæ fiunt ex delectatione sensibili ex illis consurgente absque alia sinistra intentione, & admistione alterius delectationis de aliquo actu luxurioso, sint peccata mortalia? Et an in osculis, & tactibus, & universim in rebus venereis detur parvitas materiæ? Et an inter solutos quamvis eiusdem sint sexus sit semper mortale crimen osculari, & tangere ob solam veneream ...
•  
  PDF 140 10. An sit peccatum mortale exponere se probabili periculo peccandi? Et explanatur, quod sit periculum formale, & proximum. Et ex doctrina huius Resolutionis infertur, an Chirurgus expertus: dum me detur pudendis fæminarum, & Parochus, dum audit confessiones fæminarum, in pollutionem assentire, an possint se tali periculo obiicere? Ex part. 7. tr .11. & Misc. 2. res. 29.
•  
  PDF 141 11. An Chirurgus expertus, dum medetur pudendis fœminarum in pollutionem assentire, poterit se tali periculo obiicere cum determinatione tamen non consentiendi? Idem quæritur de Parocho in Confessionis auscultatione. Et an quis possit accedere ad infideles gratia illos convertendi cum periculo perversionis, & ad prædicandum meretricibus cum periculo peccansi? Et an possit, imo ...
•  
  PDF 141 12. Quidam vir Nobilis comedens cibos calidos, & accubans in lecto incidebat in pollutionem, quæsivit à me, an teneatur aliter decumbere, & cibos illos non comedere? Poterat enim sine aliquo damno à supradictis abstinere. Et an Confessarius ex devotione solum audiens confessoines expertus pollui, non tamen consentiendi, an peccet confessiones excipiendo? Et in textu huius ...
•  
  PDF 142 13. An ad expellendum semen corruptum, vel ad sedandam pruritatem liceat refricare pudenda cum periculo pollutionis, non tamen consensus in ea, licet fæmina id conetur efficere non solum fricatione, sed etiam cum intromissione digitorum usque ad os uteri? Et an liceat Chrirurgo contrectare verenda infirmi corruptionis causa cum periculo pollutionis? Et in corpore hujus ...
•  
  PDF 142 14. An liceat conari fricationibus ad semen corruptem expellendum, etiam si inde sequatur aliqua veri seminis emissio? Et quid est dicendum, si dubium est num in quantitate, an in qualitate semen peccaret, an liceat iuvare naturam colnfricationibus ad expellendam qualitatem morbidam? Et an hoc fieri debeat cum medicamntis, non autem cum fricationibus? Et an peccent mortaliter ...
•  
  PDF 143 15. An licitum sit sumere, vel applicare medicinam provocativam effusionis seminis? Ex p. 4. tract. 4. & Misc. res. 159.
•  
  PDF 143 16. An si pollutio cœpit in somnis, sit reprimenda in vigilia sub onere peccati mortalis? Et an gaudere de supradicta pollutione in somnis cæpta non ob delectationem carnalem, sed ob sanitatem, & illam optare, sit saltem peccatum veniale? Ex p. 3. tr .5. & Misc. 1. res. 21.
•  
  PDF 144 17. An sit peccatum mortale desiderare pollutionem in somnis, aut de illa sic habita gaudere ob aliquem bonum finem? Ex part. 3. tract. 5. & Misc. 1. res. 88. alias 87.
•  
  PDF 144 18. Olim per literas à quodam Sacerdote interrogatus fui de opinionibus Doctorum circa præsentes casus. Primo, an peccaret mortaliter, si quis confricaret membra brutorum sine ulla delectatione, sed solum ex curiositate inspiciendi semen? Secundo, an si conjugatus immitteret membrum virile in os fœminæ, peccaret mortaliter? Tertio, si absente conjuge, &c. Sed hos duos ultimos casus nunc ...
•  
  PDF 144 19. An sit licitum aspicere coitum bestiarum, seu verenda turpiter commota? Et quid de coïtu, & verendis aliorum? Et an sit mortale ex proposito, & sine necessitate aspicere personam alterius sexus mudam; imò si solum videat verenda illius? Ex p. 3. tr. 5. & Misc. 1. r. 89.
•  
  PDF 144 20. Aliquæ opiniones, quæ in materia luxuriæ non admittuntur. Et in textu hujus resolutionis adducuntur multi, & diversi casus, ut in suo, & propriori loco; sed jam omnes alibi sunt iterum discussi, & appositi? Ex p. 9. tr. 8. Misc. 3. res. 31.
•  
  PDF 147 Tractatus VII. De Furto, & de Restitutione pro ipso; & de aliquibus aliis specialibus restitutionibus; atque etiam de restitutione famæ agitur.
•  
  PDF 147 1. An in furto Reliquiarum detur parvitas materiæ? Et an peccet mortaliter Prælatus Regularis, si alicui dederit licentiam accipiendi particulas aliquarum Reliquiarum? Et an liceat Variis Reliquis, non tamen approbatis, ornatam in Altari collocare? Ex p. 5. t. 5. r. 35.
•  
  PDF 147 2. An in furto detur parvitas materiæ? Et an Vxor possit consumere in usus honestos vigesimam partem redditus sine licentia mariti? Et an de furtis filiorum, & Religiosorum non sit ohlisophandum, ut de cæteris furtis? Ex p. 5. t. 5. r. 34.
•  
  PDF 147 3. Quæritur, quæ quantitas requiratur, ut furtum sit peccatum mortale? Ex part. 2. tract. 17. & Misc. 3. resol. 57.
•  
  PDF 148 4. Sæpe mihi ab exteris, & nostris delata fuit hæc quæstio. An Petrus, qui levem quantitatem aufert à Joanne, à quo alii abstulerunt notabilem, peccet mortaliter? Ex p. 2. t. 17. & Misc. 3. r. 41.
•  
  PDF 148 5. Petrus, qui nullo modo aliqua exhortatione fuit causa, ut alii minuta furta à Joanne acciperent, si hæc furta sciat, peccet mortaliter modicum cum ipsis, vel separatim accipiendo, si tota illa furta simul cum suo considerata perveniant ad materiam notabilem? Ex p. 2. t. 17. & Misc. 3. r. 42.
•  
  PDF 149 6. Quis post quantitatem nota[bi]lem per minima furtasubltam addit furta parva, quæritur, an per quodlibet novum furtum novum peccatum lethale committat? Ex p. 2. t. 17. & Misc. 3. r. 43.
•  
  PDF 149 7. An detur casus, in quo ultima acceptio rei ablatæ complens materiam notabilem, non sit peccatum mortale? Ex p. 3. t. 6. & Misc. 2. r. 25.
•  
  PDF 149 8. Olim Rustici confessionem audivi, qui mulum subripuerat à quodam viro Nobilossimo, & prædivite, & per spatium multorum annorum locaverat? dubitavit tunc, an non solum ad restitutionem muli, sed etiam ad pretium locationis teneretur? Ex p. 2. tract. 17. & Misc. 3. res. 50.
•  
  PDF 150 9. Pendet decisio multorum casuum ex illa celebri quæstione, utrum fur, & quivis alius iniquus possessor teneatur restituere maiorem summam, ad quma excrevit res furata tempore dentionis, maxime si fur illam vendidit in illo optimo statu? Ex p. 2. tract. 17. & Misc. 3. res. 51.
•  
  PDF 151 10. Merito superiori quæstioni hæc adiuncta erit; utrum iniquus possesssor teneatur ad restitutionem iuxta summum valorem; & incrementum, quod res habuit tempore acceptionis, quando ignoratur, quo tempore verus Dominus, esset rem illam venditurus? Ex p. 2. t. 17. & Misc. 3. r. 52.
•  
  PDF 151 11. An si res ablata tunc valebat v. g. decem aureos, postea vero antequam restituatur, valeat viginti, quæritur, an debeant restitui decem, aut viginti aurei? Ex p. 11. t. 6. & Misc. 6. r. 5.
•  
  PDF 151 12. Titius habitans prope domum Sempronii multa utensilia ab eo furatus est, sed cum incendio utraque domus una nocte vastaretur, quæsitum à me fuit, an Titius teneatur ad restitutionem, cum furtum periisset, ac si in manu Domini esset? Idem est de quocumque alio iniquo possessore. Et quid est dicendum, si res non eodem modo, quo apud furem periit, apud Dominum ...
•  
  PDF 153 13. An res furata consumpta tamen in extrema necessitate, illa transacta, sit restituenda? Et an talis obligatio consurgat, si ante extremam necessitatem quis acceperat per contractum translativum Dominii; ut per mutuum, vel emptionem, quia re sua providit, nec erat in extrema necessitate rei alienæ? Et quid, si acceperat non per contractum translatum Dominii, sed ...
•  
  PDF 155 14. Liberatur latro à quadam restitutione, ubi casus est curiosus, & practicabilis. Et Resolutio huius casus pendt ex illa celebri quæstione; an consumens rem alienam in necessitate, quamvis furatam ante illam, teneatur restituere; si ad pinguiorem fortunam pervenerit? Et asseritur, non solum quando debitum contractum est ante extremam necessitatem, sed etiam si res ...
•  
  PDF 156 15. An qui à Dæmone obtinuit aliquas pecunias, teneatur illas restituere? Ex p. 10. tract. 15. & Misc. 5. res. 48.
•  
  PDF 156 16. An bona fide consumens res consumptibiles unico usu, teneatur vero Domino restituere, quatenus locupletior evasit, & fur non impotens ad restituendum? Ex p. 3. tr. 5. & Misc. 1. res. 53.
•  
  PDF 156 17. An quis ob amissionem unius rei teneatur aliquando ad duplicem restitutionem? Ex p. 6 .tr. 7. & Misc. 2. res. 4.
•  
  PDF 157 18. An qui amisit alterius gemmam mille nummorum putans esse tantum centum nummorum, teneatur restituere mille, aut centum? Et an omittens, data opera, diligentiam adhibere, quam alias non teneretur, ut damnum proximi inferatur, teneatur ad restitutionem? Et an si quis cœnet eo fine, ut sequatur pollutio nocturna peccet contra temperantiam, quamvis non peccet contra ...
•  
  PDF 158 19. An si quis minatur malum absque animo inferendi, & si posset iuste inferre, valeat retinere, quod sic extorquet? ut v. g. quis potest petere pecuniam credito in ludo perditam, quæritur, an si vir Nobilis ob verecundiam accuaturus non erat, aut alio motivo accusare nolebat, possit accusationem, & repetitionem minari, & retinere illa, quæ sic minando ab alio extorquet? Idem est ...
•  
  PDF 158 20. Nocens alicui in re gravi, ad quam solum erat in pœnitentia, quid teneatur restituere, v. g. damnum cum culpa datum est in seminibus, & plantis, &c. in proxima dispositione; an sit restituendum, ac si essent matura, deductis expensis, & secus si longe distabant adhuc? Ex p. 3. t. 6 .& Misc. 2. res .6.
•  
  PDF 158 21. An quis possit per partes restituere, si potest statim totum restituere, sed non vult? Et quid in dicto casu Confessarius facere debeat circa talis pœnitentis absolutionem? Ex p. 3. tr .6. & Misc. 2. res. 5.
•  
  PDF 158 22. Petrus deambulando per Civitatem invenit crumenam cum magna pecuniarum quantitate, facta debita diligentia, non invenit Dominum, ideo per nmultos annos illas sibi retinuit; nunc Confessarius denegat illi absolutionem, si pauperius dictas pecunias non restituat, quid faciendum? Ex p. 2. tr. 17. & Misc. 3. res. 5.
•  
  PDF 159 23. An debita incerta per iniustitiam sint restituenda necessario pauperibus, vel piis operibus? Et notatur probabile esse bona incerta, quæ ex iusto contractu debebantur posse post diligentem inquisitionem ab ipso debitore retineri? Ex p. 11. tr .1. & Misc. 1. res. 12.
•  
  PDF 160 24. Quis accepit scuta 60. pro 50. à Mercatore, quem non cognoscit, vel quem ob distantiam convenire nequit, quæritur, an teneatur dare pauperibus, vel possit sibi ipsi applicare? Er notatur, debitorem bonorum posse ex eis Capellaniam, aut Hospitale, aut Monasterium instituere. Et docetur inventorem bonorem incertorum posse ea sibi retinere, nec distribuere pauperibus. Et ...
•  
  PDF 161 25. An pauperes, qui res aliquas inventas pro eleemosyna habuerunt, si verus Dominus compareat, teneantur illas restituere? Et an sit saris probabile bona incerta non esse pauperibus restituenda, sed posse illa inventores retinere, nec sive inanimata, sive animata sint, non teneantur Cruciatæ, aut sacris Religionibus Trinitatis, vel B. Mariæ de Mercede restituere, quamvis ...
•  
  PDF 162 26. An Reges, & Principes possint de bonis incertis illicite acquisitis commpensationem facere? vel an hæc compensatio ad Summum Pontificem pertineat? Et quid, si Pontifex id non prohibeat? Et an Hispani, & eorum Successores, qui in iusto bello contra Regis Catholici instructionem obtinuerunt bona, aut retinent oppida, an potuissent, & possint cum Rege facere compensationem? Ex p. 11. tr. 8. & Misc. 8. res. 19.
•  
  PDF 163 27. An consulens furtum, aut homicidium, &c. & dubitans an ex suo consilio sequutum sit furtum, aut mors teneatur restituere? Et in dicto consulens teneatur restituere totum damnum, vel tantum partem pro quantitate dubii? Et an excusetur à tota restitutione, si homicida ei asserat ad homicidium, vel furtum perpetrandum non fuisse motum ex consilio? Et quid est ...
•  
  PDF 163 28. An si consilio suo confirmavit furem,vel hortatu suo causa fuit, ut citius furaretur, terneatur ad restitutionem? Et an si furi furandi gratia ascendenti scalam teneas, quam & si nemo teneret, tamen ascenderet, & si asportando rem furatam adiuves aliquem, quam sine tuo auxilio auferret tamen, & furaretur, teneris ad restitutionem? Ex p. 3. t. 5. & Misc. 1. r. 47.
•  
  PDF 164 29. Consilium dans ad damnum faciendum quid restituere teneatur? Sed difficultas est de aliis consulentibus, aut consiliariis, ad contractus, & alia negotia? Ex p. 3. t. 6 .& Misc. 2. r. 23.
•  
  PDF 164 30. An si quis, ut averteret furem à furto maiori à Paulo, consuleret furtum minus à Petro, teneatur restituere Petro? Et quid, si fur esset determinatus ad furandum æqualem quantitatem Petro, vel Paulo, indeterminatus autem à quo velit? an amicus Pauli possit consulere, ut furetur potius Petro? Ex p. 11. t. 6. & Misc. res. 58.
•  
  PDF 164 31. An servi non solum peccent mortaliter, sed etiam teneantur restituere, si non impediant furta fomestica? Et quid de famulo, cui domus cura non est commissa, an teneatur restituere furta facta Domino, sive fur sit domesticus, sive extraneus? Ex p. 7. t. 7. r. 39.
•  
  PDF 165 32. An famulus teneatur ad restitutionem si non manifestet Domino alios famulos res ex aliqua domus officina sæpius furari? Et quid de famulo, cui cura penus custodiendæ demandata est? quid est dicendum, si fures extranei domum ingrediantur, & famulus eos videat, an teneatur ad revelandum, si aliter malum impedire non potest? Et an dictus famulus teneatur rstituere, si ab ...
•  
  PDF 165 33. An famuli teneantur impedire eos, qui furantur suis Dominis? Et quid de famulo, cui custoda domus, pecorum, &c. aliarumque rerum Domini data est? Nota, quod in textu huius Resolutionis sunt multæ aliæ difficultates, quas hic brevis titulus comprehendere, & explicare non potest, nisi nimis longus sit, pro diversis aliis furtis, & restitutionibus factis, vel faciendis ab aliis ...
•  
  PDF 166 34. An qui potuit absque proprio incommodo impedire damnum, & impedivit, teneatur ad restitutionem? Et docetur omnes, & solos, qui ex iustitia, & ratione officii, & contractus, tenentur damna impedire; & si definant culpabiliter impedire culpa lata, teneri ad restitutionem damni non impediti; pro quibus multæ; & diversæ personæ, & casus assignantur in textu huius ...
•  
  PDF 167 35. An custodes portarum, sylvarum, &c. teneantur restituere pœnam pecuniariam impositam contra eos, qui certas merces exportant, vel ligna, &c. si dissimulant? Et si fur tibi aliquid det, ne impedias ipsius furtum, clamando, vel manifestando, an tenearis ad restitutionem? Et quid est dicendum, si aliquis ex domesticis furetur res è domo, an teneantur ad restitutionem alii famuli ...
•  
  PDF 168 36. An qiu bona fide expendit monetam falsam, teneatur ad restitutionem? Et quid, si mala fide in alium transtulerit prædictam monetam falsam? Ex p. 3. t. 6. & Misc. 2. r. 3.
•  
  PDF 168 37. An Principes, & alii Domini, in quorum territoria viatores patiuntur deprædatones, teneantur eis damnum resarcire? Et qua ratione damnum probari debeat? Ex p. 8. t. 7. & Misc. r. 38.
•  
  PDF 170 38. An liceat cuilibet Christiano bona possessa à Turcis sibi usurpare, & cum aliquibus limitationibus sine aliqua onere restitutionis? Et an possint ex tacito consensu Principis defraudere vectigalia à Turcis imposita similiter sine onere restitutionis? Et an quando servus Christianus iniuste detinetur à Turcis, non solum possit fugere, sed etiam iure bellic possit subripere, quæcumque ...
•  
  PDF 171 39. An quis tuta conscientia possit detinere rem, quam iuxta leges præscripsit? si postea cognoscat fuisse alterius? Et an semper præscriptio transferat dominium, vle tantum aliquando? Ex p. 6. t. 7. & Misc. 2. r. 12.
•  
  PDF 172 40. Quidam vir Nobilis possidebat multa bona dubitans esse sua, quæsivit à me, an teneatur illa restituere? Sed difficultas est; qundo quis inæqualiter dubitat, & magis inclinat in eam partem, ut res aliena sit, quid in hoc casu faciendum erit? Ex p. 2. t. 17. & Misc. 3. r. 44.
•  
  PDF 173 41. An possessor bonæ fidei, si inæqualiter dubitet, & magis inclinet in eam partem, ut res sit aliena, teneatur iuxta inclinationem, & propensionem aliquid restituere ? Ex p. 2. t. 15. & Misc. 1. r. 10.
•  
  PDF 173 42. An si præmissa debita diligentia adhuc dubius sis, propendeas tamen magis rem esse alienam, tenearis illam restituere, ve ldividere. Ex p. 4. t. 3. r. 26.
•  
  PDF 173 43. An facta sufficienti diligentia, an res sit sua, possit possessor bonæ fidei adhuc dubius illam retinere, & alienare vel teneatur dividere rem cum persona, de qua dubitatur, an eius sit? Et an durante investigatione Domini possit utire, quæ usu non consumitur, ut equus, mancipium, &c. Et an possessor, qui adhibita diligentia, an res, quam possidet, sit aliena, si mansit adhuc ...
•  
  PDF 174 44. An possessor bonæ fidei, qui dubitans rem esse alienam neglexit investigare verum Dominum, Vnde impotens effectus est ad eum sciendum, teneatur ad restitutionem? Ex p. 4. t. 3. r. 29.
•  
  PDF 174 45. Felix dedit Confessario uncias septuaginta, ut restitueret Joanni suo credtori, post duos annos scit Confessarium non restituisse, quæritur, an denuo dictus Felix debeat restituere? Ex p. 2. tract. 17. & Misc. 3. res. 2.
•  
  PDF 174 46. An si quis daret alicui certum, ignorans, quod ex iustitia tantum etiam illi debebat, teneatur postea solvere alia centum? Ex quo infertur, quod si quis ex devotione invisceret hanc, vel illam Eccesiam, & non recordatur, quod ad id teneatur ex voto, vel ex pœnitentia à Confessario iniuncta, si postea recordatur voti, aut pœnitentiæ, non tenetur illas Ecclesias iterum visitare. Ex p. 5. t. 13. & Misc. 1. r. 94.
•  
  PDF 175 47. An Parentes divites, si propter aliquam iustam causam exponat filios hospitali, teneantur restituere expensas circa eorum nutritionem? Ex p. 3. t. 6. & Misc. 2. r. 40.
•  
  PDF 175 48. An si quis vi, & fraude impediat, ne nepos filius spurii instituatur hæres ab avo, teneatur ad restitutionem? Idem est dicendum de illo, qui fraude, & vi impedit, ne aliquis consequatur officium, vel beneficium, &c. Et supponitur nepotem filium spurii posse institui hæredem ab avo? Et quid est dicendum, si quis impediat, ne omnia supradicta bona aliquis assequatur non vi, ...
•  
  PDF 177 49. De impediente ne aliquis obtineat beneficium, an teneatur ad restitutionem? Ex p. 11. t. 4. & Misc. 4. r. 36.
•  
  PDF 178 50. An qui precibus, & suasionibus adducit Collatorem Ecclesiastici beneficii, vel Cathedræ jam determinatum ad conferendum beneficium vel Cathedram Titio, ut sibi vel alteri minus digno conferatur, teneatur ad restitutionem? Et quid, si hoc quis es malo animo, & odio faciat? Et quid est dicendum, si alicui res ex iustitia debita non erat, sed conferenda ex libera voluntate, ...
•  
  PDF 178 51. An qui sine vi, & fraude, sed tantum suasionibus, & precibus impedit, ne beneficium, aut Cathedra conferatur digniori, teneatur aliquid digniori restituere? Ex p. 3. t .6. & Misc. 2. r. 34.
•  
  PDF 179 52. An acceptum pro eo, quod ex Charitate solum, aut alterius virtutis obligatio erat debitum, quis teneatur restituerer? Ex an iudex, si forte circa litem aliquam est varietas opinionum, & sententiarum, ut iudici liberum sit utramlibet partem in iudicando sequi, possit aliqud recipere an una parte, ut in eius potius favoren iudicet sine onere restitutionis? Ex p. 3. t. 5. & Misc. 2. r. 55.
•  
  PDF 179 53. An Electores ad Maioratum, ad Cathedram, Capellam, &c. & qui debent eligere pauperes pro dividenda eleemosyna, possint sine onere restitutionis pro his actibus aliqua munera recipere? Et quid est dicendum, quando dantur duo vota æqualia, an possit iudex sine onere restitutionis accipere aliquid pro electione partis, pro qua ferat sententiam? Et notatur iudices, & Ministros ...
•  
  PDF 180 54. An quando provisio sit per Concursum, si quis eligat dignum, omisso Digniori, teneatur ad restitutionem? Et an in foro externo dicta electio sit nulla, & subreptitia, & conquerente digniori, an debeat revocari collatio facta digno? Ex part. 4. tract. 4. & Misc. resolut. 210.
•  
  PDF 180 55. An Ecclesiastici, & religiosi peccent semper venando, & teneantur restituere animalia capta? Ex p. 9. t. 9. & Misc. 4. r. 40.
•  
  PDF 181 56. An quis venando, vel piscando in locis pecunia alteri locatis, ve lin quibus prohibitum est venari, vel piscari, teneatur ad restitutionem? Et quid, si venatio sit in loco circumsepto & clauso? Et ita venantes, an peccent, mortaliter, vel tantum venialiter? Ex p. 9. t. 9. & Misc. 4. r. 39.
•  
  PDF 182 57. An si corruptor Virginis von adhibuerit vim, aut dolum sed importunis precibus, vehementibus blanditiis, & persuasionibus induxerit illam ad consensum, teneatur ad restitutionem? Et quid, si preces &c. factæ fuissent à Principe, Domino, Superiore, &c. Et notatur, quod si puella, vi aut fraude violata forte postea æque commodis potita est nuptiis, ita ut mihil detrimenti ...
•  
  PDF 182 58. An meretrix semper teneatur restituere accipiendo aliquid à filiis familias, qui alienare non possunt? Idem est de Religiosis. Et quid est dicendum de aliis fæminis impudicis, si accipiant aliquid à filius familias, & Religiosis, & ab aliis qui alienare non possunt= Ex p. 11. t. 2. & Misc. 2. r. 65.
•  
  PDF 183 59. An habens rem cum meretrice teneatur in conscientia solvere ei mercedem solitam, sive eam promiserit sive non? Et notatur, quod datio, & acceptio pro fornicationis actu est mala, quia pro re turpi, & ob peccatum sed non contra justitiam, ideo meretrix non tentur restituere. Et an cæteræ fæminæ accipientes munera à suis amatoribus spe consequendi ab ipsis, quod prave ...
•  
  PDF 184 60. Fuit sæpius à diversis Confessariis ad me dlata ista quæstio. An gabella possit imponi rebus ad proprios usus necessariis, nimirum carnibus, piscibus, sali, frumento, oleo, &c. & si pœnitens nollet restituere defraudationem talis gabellæ, an sit deneganda illi absolutio? Ex p. 2. t. 17. & Misc. 3. r. 28.
•  
  PDF 184 61. An si quis narrat peccata alterius audita, & expresse asserit se nihil certo scire, sed tantum recensere quæ audivit, an peccet mortaliter, & teneatur ad aliquam restitutionem famæ illius? Ex p. 3. t. 5. & Misc. 1. res. 28.
•  
  PDF 185 62. An qui falsum dicendo alterum infamavit, teneatur, si opus fuerit, iurare se falsum dixisse, si alia via commodori fama restitui non possit? Et an etiam si opus fuerit juramento retractionem suam comfirmare, & testes adibere teneatur? Et quid est dicendum, & faciendum, si quis falsum dicendo alterum infamavir, sit Episcopus, Prælatus, Comes, &c. Ex p. 3. t. 5. & Misc. 1. r. 29.
•  
  PDF 185 63. An qui occultum crimen sine causa iusta manifestavit uni, vel duobus viris prudentibus, quos scit non evulgaturos; peccet mortaliter, & teneatur ad aliquam restitutionem famæ? Ex p. 3. t .5. & Misc. 1. r. 33.
•  
  PDF 185 64. An infamator criminis occulti teneatur restituere famam tantum apud suos auditores, licet ipsi auditum crimen aliis motum fecerint? Ex p. 3. t. 5. & Misc. 1. r. 34.
•  
  PDF 186 65. An quid teneatur, verum qui dicendo occultum crimen alicujus propalavit, illum infamando, & quomodo debeat restituere famam illius? Et si infamator non possit famam restituere, an teneatur famam pecunia compensare? Et an infamatus possit sibi satisfacere ex debito pecuniario infamantis, si is alia ratione satisfacere nolit, aut non possit? Et in textu hujus Resolutionis alios quinque casus ...
•  
  PDF 187 66. An si quis infamaret aliquem de furto, qui postea fur esse invenitur, teneatur ad restitutionem? Et an non sit peccatum saltem mortale publicare aliquod crimen minus illius, qui de gravioribus criminibus est infamatus, & infamis? Et notatur multas esse causas excusantes à restitutione famæ. Et pro praxi novem causæ in corpore hujus Resolutionis proponuntur. Et tandem docetur ...
•  
  PDF 187 67. An sit peccatum mortale saltem contra Charitatem detegere peccatum notorium facti, vel juris in alio loco, ubi ignorabatur, & in quem facile eius fama non erat perventura? Ex p. 3. tract. 5. & Misc. 1. resol. 17.
•  
  PDF 188 68. An sit peccatum mortale detegere alterius peccatum notorium notorietate iuris, vel facti aliqua Civitate, ubi ignorabatur? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. res. 128.
•  
  PDF 188 Tractatus VIII. De Casibus occurentibus tempore mortis.
•  
  PDF 188 1. An morituro liceat respuere medicamentum, dum adest spes salutis? Et an infirmus teneatur parere Medico applicanti medicinas, distincto præcepto obedientiæ, sed tantum præcepto, quo est adstricus propriam vitam conservare? Et an infirmus, si bomedat, quod ei nocebit, non peccent mortaliter, imo etiam si credat, quod ob id eveniet ei aliquod nocumentum, sed non magnum? Ex p. 5. tr .3. res. 135.
•  
  PDF 188 2. An fæmina etiam ignobili in periculo mortis liceat non ostendere verenda Chiriurgo? Et quid, si medicamentum possit adhiberi ab obstetricibus, vel aliis fæminis; an tunc utique tenerentur fæmina etiam Nobiles ills suffere, & verenda supradictis obstetricibus ostendere? Ex p. 5. tr. 3. res. 138.
•  
  PDF 189 3. An it licitum pulsare Campanas in signum, quod aliquis malefactor mane furca suspendus sit? Ex p. 6. tr. 7. & Misc. 2. res. 37.
•  
  PDF 189 4. An quis inveniatur laqueo suspensus, vel mersus in puteo, debeat sepeliri in loco sacro? Et quid, si constet publice in Paschate non cummunicasse? Et quid, si hoc esset occultum? Et an usurarius publicus careat sepultura Ecclesiastica? Ex p. 5. tr .3. res. 100.
•  
  PDF 190 5. An qui in ipsi actu venereo correptus morbo amisit loquelam, & paulo post expiravit, sit privandus Ecclesiasticca sepultura? Et an moriens extra locum duelli sit sepeliendus in Ecclesia? Et an omnes, qui moriuntur in peccato notorio, seu manifesto sine signis pœnitentiæ, ut meretrices, concubinarii, usurarii, hæretici, excommunicati, torneatores, &c. sint privandi Ecclesiastica ...
•  
  PDF 190 6. An pueri baptirati in secundina si illico moriantur, sint in Ecclesia sepeliendi? Ex part. 5. tract. 3. resol. 112.
•  
  PDF 191 7. An, quando dubitatur, sit-ne infans baptizatus, sepeliendus sit in loco sacro, v. g. ut si infans fuerit baptizatus in secundina, pede, &c. sive dubium sit in suscipiente, sive in conferente, sive in materia, sive in forma? Ex p. 4. tr. 3. res. 69.
•  
  PDF 191 8. An, si filius, & servus impuberes moriendo non elegit sepulturam, Pater, vel Dominus possint illam eligere? Idem dicendum est de avo. Et notatur, quod facultatem non habens eligendi sepulturam in Maiorum suorum sepultura humari debet. Ex p, 5, tr ,3, res, 107.
•  
  PDF 191 9. An si filius impubes moriatur sine sepulturæ electione, si Maiores sunt sepulti in diversis locis, iste ubi erit sepeliendus? Et notatur, quod uxor, quæ sepulchrum non elegit, sepelienda est in sepulchro viri. At si detur casus, ut mulier duos, vel plures viros habuerit, sepelienda sit in sepulchro ultimi viri. Et quæritur, an frater fratri, Pater filio puberi, mater filiis, vel tutor pupillo, aut ...
•  
  PDF 192 10. An Canonicus, si non elegit sepulturam, sit sepeliendus in Parochia, vel in Ecclesia Cathedrali? Ex p. 5. tr. 3. res. 111.
•  
  PDF 192 11. An peregrini morientes sine electione sepulturæ sint in Parochia, vel Ecclesia Cathedrali sepeliendi? Et quid, de vagabundis, & illis, qui in villam ruralem se transtulerunt recreationis causæ, ibique mrtui sunt? Ex p. 5. tr. 3. r. 113.
•  
  PDF 192 12. An si quis testatur infirmum dixisse se velle in tali Ecclesia sepeliri, sit in illa sepeliendus? Et an in tali casu sufficiat dictum Confessarii tantum, vel Codicilli invalidi? Ex p. 5. tr .3. r. 106.
•  
  PDF 192 13. An si moribundus committat uxori, filio, vel alteri electionem suæ sepulturæ, talis electio fieri debat eo vivente? Ex p. 5. tr .3. r. 105.
•  
  PDF 192 14. An si bona hæreditaria non sufficiant ad solvenda debita, possint adhuc ded#uci expensæ necessariæ ad funus debitoris jam mortui? Et an expensas superfluas ad honorem, & pompam mundanam, hæres facere possit? Ex p. 5. tr. 3 .r .116.
•  
  PDF 193 Tractatus IX. De Mutis, Surdis, & Cœcis.
•  
  PDF 193 1. An Surdi, & Cœci priventur iure eligendi? Et an mutus possit signis, & nutibus ad Emphyteusim nominare? Ex p. 5. tr. 6. res .13.
•  
  PDF 193 2. An surdi, & cœci possint abesse à choro, & lucrari distributones quotidianas? Ex p. 5. tr. 6. res. 14.
•  
  PDF 193 3. An cœcus possit esse iudex, & Dignitatem obtinere? Idem dicendum est de surdo, & muto. Et docetur mutum & surdum non posse esse arbitrum. Ex p. 5. tr. 6. res. 36.
•  
  PDF 193 4. An surdus, & cœcus possint munus Advocationis exercere? Et an, si mutus scripto consulat, peccet? Et quid, si esset in causa propria? Ex p. 5. tr. 6. res. 27.
•  
  PDF 193 5. An mutus possit esse Curator? Et an surdo, & muto Curator dari debeat, & maxime si sint surdus, & mutus à Nativitate? Ex p. 5. tr. 6. res. 35.
•  
  PDF 194 6. An mutus, surdus, & cœcus possint succedere in feudo? Et an mutus, & surdus possit succedere in Maioratu, licet in iurisdictione consistat, dum tamen perfecte intelligat per signa exteriora? Et notatur, quod casu, quo mutus à nativitate non possit succedere in feudo, debentur tamen ei ex dicto feudo alimenta, quibus possit sustenari, pro quibus non teneatur aliquo modo servire. Ex p. 5. tr. 6. res. 21.
•  
  PDF 194 7. An mutus, surdus, & cæcus possint esse fideiussores? Ex p. 5. tr. 6. res. 29.
•  
  PDF 194 8. An mutus, surdus, & cœcus sint immunes à munieribus publicis? Et an monoculi, susdastri, & balbutientes minime excusentur à muneribus publicis? Et quid, si mutus, & surdus ex solo motu labiorum percipiant mentem loquentis? Ex p. 5. tr .6. res. 33.
•  
  PDF 195 9. An mutus, & surdus possint ferre testimonium? Et quid, si mutus literas scribere sciat, an in criminalibus admittatur, & recipiatur eius testimonium? Ex part. 5. tr. 6. res. 32.
•  
  PDF 195 10. An mutus, surdus, & cœcus, ut personæ miserabiles possint forum declinare? Ex p. 5. tr. 6. res. 30.
•  
  PDF 195 11. An mutus, & surdus possint puniri pro delicti perpetrato pœna ordinaria? Et quid, si mutus, & surdis sciret scibere, an possit per iudicem cogi ad respondendum per scriptum? Et an si mutus, & cœcus confiteantur fecisse homicidium, & ex ea confessione cum testium attestationibus, dato eis Curatore, an possint damnari? Ex p. 5. tr. 6. res. 31.
•  
  PDF 195 12. An cœcus possit torqueri, & puniri pœna ordinaria? Et an cœcus, surdus, & mutus non possint accusare, & repellantur ab accusantur? Ex p. 5. tr. 6. res. 37.
•  
  PDF 196 Tractatus X. Et Miscellaneus, in quo sunt tantum 18. Singulares Resolutiones, & quæ ad nullum specialem tractatum hujus totius operis pertinent.
•  
  PDF 196 1. In Copilatione processus pro Canonicatione P. N. B. Andreæ quæsitum fuit à me, quænam esset differentia inter miraculum, & gratiam? Ex p. 2. t. 17. & Misc. 3. r. 48.
•  
  PDF 196 2. Quænam sit extrema necessitas, in qua quis tenetur cum vitæ periculo opem ferre alienæ saluti? Ex p. 5. tr. 13. & Misc. 1. r. 24.
•  
  PDF 196 3. Reprobantur aliqui casus, in quibus homo non tenetur exponere propriam vitam pro salute spirituali proximi. Et tandem quæritur, an infans non baptizatus, si jam sit moriturus, teneatur, quicumque potest, mortem subire, si ab aliquo impediatur, ut illum baptizet? Et an mater gravida teneatur permittere se secari, ut fœtus baptizetur? Ex part. 3. tract. 5. & Misc. 1. res. 51.
•  
  PDF 197 4. An si quis haberet voluntatem committendi omnia peccata venialia, peccaret mortaliter? Et an peccet mortaliter, qui apud se statuit nullum peccatum veniale vitare? Et an Religiosi, qui tenentur progredi in via perfectionis, peccent mortaliter, si nollent obsevare omnes Regulas, licet non obligent sub mortali? Et si quis vovit quotidie, v. g. per integrum annum recitare semel ...
•  
  PDF 198 5. An maledictio, seu alicujus mali imprecacio sit semper peccatum mortale? Ex part. 3. tract. 6. & Misc. 2. r. 13.
•  
  PDF 198 6. An tristari de bono alterius, quia tibi proprium bonum diminuit, sit peccatum mortale invidiæ ex genere suo? Et an avaritia, & vana gloria non sint semper peccata mortalia, nisi aliquando aliqua circumstantia vestiantur? Ex p. 3. t. 6. & Misc. 2. r .185.
•  
  PDF 198 7. An si quis narravit alicui amico iniuriam sibi ab aliquo secreto illatam ad leniendum dolorem, peccet mortaliter? Et an peccet mortaliter, si persona secreto graviter iniuriata, non valens se à dolore cohibere in querimonias prorumpit publicas, si iniurians infametur? Ex part. 3. t. 5. & Misc. 1. r. 32.
•  
  PDF 198 8. An aliquando licitum sit aperire literas alienas? Et an si quis literas ad se missas in publicum laceratas abiiciat, possit alius sine peccato, collectis literarum fragmentis legere? Et in tali casu, ille, qui literas legit, an teneatur non manifestare secretum aliquod in ipsis contentum, si in damnum alicuius cederet? Ex p. 3. t. 6. & Misc. 2. r. 55.
•  
  PDF 198 9. Am comedere carnes crudas animalium absque necessitate sit peccatum mortale? Ex p. 8. t. 7. & Misc. res. 84.
•  
  PDF 199 10. An si quis in die Veneris delectetur sensibili delectatione de esu carnis, mente concepto, perinde ac si eas de ipsa comederet, peccet mortaliter? Ex p. 3. t. 5. & Misc. 1. r. 5.
•  
  PDF 199 11. An comedentes, & bibentes absque necessitate ob solam voluptatem captandam peccent venialiter? Ex p. 3. t. 5. & Misc. 1. r. 6.
•  
  PDF 199 12. An sit per se peccatum non orare pro anima Patris defuncti? Et quid, si ex permissione divina Parentis defuncti anima sibi appareat, rogetque Sacrificia Missarum pro se offerri, vel eleemosynas, aut orationes facere? Et an teneatur filius captivum Patrem redimere ab hostibus? Et docetur, quod si ad suspendium, vel triremes esset iuste damnatus Pater, & pars offensa ,,,
•  
  PDF 201 13. Quidam vir Nobilis recitabat quotidie officium defunctorum pro animabus Purgatorii, an dictis animabus orationes illæ prodessent? Ex p. 5. t. 14. & Misc. 2. res. 79.
•  
  PDF 201 14. Justus, si offert pro alio sua bona opera, an valeant, ipso inscio? Et pro intelligentia hujus quæstionis aliqua primo supponitur, & etiam pro acceptatione Indulgentiarum pro animabus Purgatorii. Et quæritur, an qui ex injuncta pœnitentia in Confessione, aut ex alio capite habeat mandatum offerendi suffragium pro defuncto, & opus implet existens in peccato mortali, teneatur ...
•  
  PDF 201 15. An Parochus, qui nunquam, vel raro concionem habet ad populum, peccet, etiam si in sua Parochia non desint Concionatores? Ex p. 6. t. 7. & Misc. 2. res. 13.
•  
  PDF 202 16. An instrumenta musica sint in Ecclesiis adhibenda? Ex p. 11. t .4. & Misc. 4. r. 44.
•  
  PDF 202 17. An recte, & laude dignum faciant qui in Monasteriis, Ecclesiis, Ornasmnets, &c. ab eisdem fundatis, & confectis arma sua gentilitia reponunt? Et quid maxime de personis Ecclesiasticis? Ex p. 10. t. 12. & Misc. 2. r. 38.
•  
  PDF 203 18. An mulier sit homo? Ex part. 11. t. 3. & Misc. 3. r. 26.
•  
  PDF 205 Decisiones Novissimæ Sacræ Rotæ Romanæ. Quæ in diuersis TRactatibus à P. Diana aduocatæ sunt, in gratiam studiosorum per extensum impressæ.
•  
  PDF 205 Decisiones quæ in fine 6. partis sunt adscriptæ.
•  
  PDF 205 1 Decisio S. Rotæ Romanæ coram R. P. D. Coccino Decano Barchinonen. Exemptonis. Lunæ 20. Iunii 1636.
•  
  PDF 206 2. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Coccino Decano in causa Hispalensi Sponsalium. Veneris 6. Martii 1637.
•  
  PDF 208 3. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Merlino in causa Gerunden. Scribaniæ. Mercurii 1. Iulii 1637.
•  
  PDF 209 4. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram eodem in eadem causa. Veneris 27. Bvemb. 1637.
•  
  PDF 211 5. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Merlino Gerunden Scribaniæ. Veneris 26. Februarii 1638.
•  
  PDF 212 6. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Carrillo in causa Corduben. Decimarum de Luzena. Veneris 26. Maii 1638.
•  
  PDF 214 7. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Royas in causa Firmana Professionis. Veneris 2. DEcemb. 1639
•  
  PDF 216 8. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Merlino in causa Maioicen Indultorum, Lunæ. 11. Aprilis 1639.
•  
  PDF 217 9. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Merlino in causa Corduben. de Luzena. Luna 7. Februarii 1639.
•  
  PDF 220 10. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Coccino Decano in causa Toletana nullitatis Matrimonii. Veneris 18. Febr. 1639.
•  
  PDF 220 11. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Peutingero. Maioricen. Indultorum. Veneris 16. Novemb. 1640.
•  
  PDF 222 12. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Royas in causa Romana Donationis. Mercurii 1. Februarii 1640.
•  
  PDF 224 13. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Merlino in causa Perusina oblationum. Veneris 27. Ianuarii 1640.
•  
  PDF 225 14. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Dunocet. Pampilonen. Electionis Canonicorum. Veneris 11. Maii 1640.
•  
  PDF 226 15. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Carrillo in causa Vlixbonen. Professionis. Veneris 1641.
•  
  PDF 229 Decisiones quæ in calce 7. partis sunt appositæ.
•  
  PDF 229 16. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Dunocet. Decano in causa Melevitana Maresciallatus. Veneris 27. Febr. 1643.
•  
  PDF 230 17. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Meltio. Calaguritana Matrimonii. Veneris 13. Martii 1643.
•  
  PDF 231 18. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Carrillo in causa Melevitana Bonorum. Lunæ 4. Maii 1643.
•  
  PDF 232 19. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Verospio. Valentina juris sedendi. Lunæ 9. Iunii 1643.
•  
  PDF 233 20. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Verospio. Montis Alti Primiceriatus. Lunæ 8. Iunii 1643.
•  
  PDF 234 21. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Ghislerio, in causa Raugusina Electionis. Mercurii 1. Iulii 1643.
•  
  PDF 235 22. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Carrillo, in causa Lucana Suffragiorum. Lunæ 7. Aprilis 1642.
•  
  PDF 236 23. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Royas in causa Licienn. Quartæ. Veneris 27. Iunii 1642.
•  
  PDF 236 24. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Queipo, in causa Elnen. Iurium Parochialium. Veneris 6. Iunii 1631.
•  
  PDF 237 25. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Pamphilio in causa Hispalensi Quartæ funeralium. Mercurii 4. Iulii 1590.
•  
  PDF 238 26. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ super confirmatione dictæ sententiæ pro exemptione à solutione Quartæ funeralis coram R. P. D. Queipo Tarentina Quartæ funeralis. Mercurii 5. Decembris 1629.
•  
  PDF 238 Decisiones quæ in fine 8. partis sunt transcriptæ.
•  
  PDF 238 27. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Ghislerio Lucana Iuris Patronatus. Veneris 10. Ianuar. 1645.
•  
  PDF 240 28. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Bichio. Gerunden. Capellaniæ. Veneris 27. Ianuarii 1645.
•  
  PDF 241 29. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Verospio, Compostellana Parochialis. Veneris 10. Februarii 1645.
•  
  PDF 243 30. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Bichio. Cesaraugustana Beneficii de Linares. Veneris 10. Februarii 1645.
•  
  PDF 244 31. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Cerro Civitatem. Presbyteratus. Veneris 24. Martii 1645.
•  
  PDF 245 32. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Corrado, in causa Barchinonen. Iuris Patronatus. Lunæ 3. Aprilis 1645.
•  
  PDF 246 33. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Cerro, Valentina Parochialis. Veneris 28. Aprilis 1645.
•  
  PDF 248 34. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Cerro, in causa Leopolien administrationis hospitalis. Lunæ 15. Maii 1645.
•  
  PDF 248 35. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Verospio, in causa Barcinon. Canonicatus. Veneris 9. Iunii 1645.
•  
  PDF 250 36. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Corrado Toletana Matrimonii Lunæ 20. Iunii 1645.
•  
  PDF 251 37. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Cerro. Toletana Canonicatus Pœnitentiariæ. Mercurii 28. Iunii 1645.
•  
  PDF 253 38. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Arguelles, in causa Boven. Abbatiæ. Lunæ 3. Iulii 1645.
•  
  PDF 254 39. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Cerro, Civitaten. Presbyteratus. Lunæ 3. Iunii 1645.
•  
  PDF 255 40. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Ghislerio in causa Colonien. optionis. Lunæ 3. Iulii 1645.
•  
  PDF 255 41. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Corrado, in causa Papien. Beneficii pro Illustri, & R. D. Augustino Amedæo Burontio contra R. P. D. Ioannem Petrum Tascam. Lunæ 20. Novemb. 1645.
•  
  PDF 257 42. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Verospio in causa Calaguritana Beneficii de Cornago. Lunæ 15. Ianuarii 1646.
•  
  PDF 258 43. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Dunozeto Decano, in causa Toletana Pensiionis. Lunæ 15. Ianuarii 1646.
•  
  PDF 260 44. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Cerro Vercellen. Decimarum. Lunæ 15. Ianuarii 1646.
•  
  PDF 261 45. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Ottobono, in causa Regien. Canonicatus. Veneris 19. Ianuar. 1646.
•  
  PDF 262 46. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Meltio. in causa Ampurien. seu Civitaten. deputationis Vicarii. Veneris 19. Ianuarii 1646.
•  
  PDF 263 47. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Royas. Barcinonen. Canonicatus. Lunæ 16. Februarii 1646.
•  
  PDF 264 48. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Dunozeto Decano in causa Ferrarien. Pensionis. Veneris 2. Martii 1646.
•  
  PDF 266 49. Decisio S. R. coram R. P. D. Ottobono, in causa Melphien. Cantoriæ. Veneris 2. Martii 1646.
•  
  PDF 268 50. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Peutingero in causa Neapolitana separationis Thori. Veneris 16. Martii 1646.
•  
  PDF 268 51. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Ottobono, in causa Lauden. Pensionis. Mercurii 14 Martii 1646.
•  
  PDF 269 52. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Corrado, in causa Barcinonen. Exemptionis. Mercurii 13. Iunii 1646.
•  
  PDF 273 Decisiones quæ in calce 9. partis sunt conscriptæ.
•  
  PDF 273 53. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Arguelles, in causa Vlixbonen. nullitatis professionis. Lunæ 12. Ianuarii 1646.
•  
  PDF 277 54. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Meltio, in causa Vlixbonen. nullitatis professionis. Lunæ 10. Decembris 1646.
•  
  PDF 281 55. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Peutingero. Pampilonen. Parochialis. Veneris 8. Feb. 1647.
•  
  PDF 281 56. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Meltio Calaguritana Prætensi Matrimonii. Lunæ 11. Februarii 1647.
•  
  PDF 284 57. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Meltio, in causa Hispalen. decimarum. Veneris 15. Febt. 1647.
•  
  PDF 285 58. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Celso. Gandaven. Exemptionis. Veneris 10. Maii 1647.
•  
  PDF 286 59. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Bichio. Barchinonen. Exemptionis. Lunæ 20. Maii 1647.
•  
  PDF 287 60. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Ottobono. Veneta Indulti. Veneris 7. Iunii 1647.
•  
  PDF 288 61. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Ottobono, in causa Pictavien. Commendæ. Veneris 14. Iunii 1647.
•  
  PDF 289 62. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Royas Ianuen. Privilegiorum. Veneris 28. Iunii 1647.
•  
  PDF 290 63. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Corrado. Hispalen. Decimarum. Mercurii 26. Iunii 1647.
•  
  PDF 296 64. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Celso. Maioricen. Parochialis. Veneris 28. Iunii 1647.
•  
  PDF 297 65. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Ottobono. Calaguritana beneficii de Cornago. Veneris 14. Iunii 1647.
•  
  PDF 298 66. Decisio S. R. R. coram R. P. D. Bichio. Montis Cassinen. Parochialis. Veneris 8. Febr. 1648.
•  
  PDF 299 57. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Verospio. Toletana Decimarum de Capilla. Lunæ 2. Martii 1648.
•  
  PDF 300 68. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Ghislerio, Calaguritana, beneficii de la Casa de la Reyna. Lunæ 27. Martii 1648.
•  
  PDF 302 69. Decisio S. R. R. coram R. P. D. Bichio, in causa Colonien. Decanatus. Veneris 15. Maii 1648.
•  
  PDF 303 70. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Royas in causa Marianen. seu Acen, beneficii. Mercurii 10. Iunii 1648.
•  
  PDF 304 71. Decisio S. Rotæ Romanæ coram R. P. D. Meltio. Hispalen. Deciamrum. Veneris 19. Iunii 1648.
•  
  PDF 305 72. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Arguelles, Pasauenen. Iocalium. Lunæ 22. Iulii. 1648.
•  
  PDF 309 73. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Arguelles, in caussa Fanen. Præcedentiæ. Mercurii 1. Iulii 1648.
•  
  PDF 310 74. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Arguelles, Burgen. nullitatis professonis. Veneris 16. Aprilis 1649.
•  
  PDF 313 75. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Corrado, in causa Ianuen. Privilegiorum. Lunæ 28. Iunii 1649.
•  
  PDF 316 Decisiones quæ in fine 10. partis sunt adscriptæ & appositæ.
•  
  PDF 316 76. Decisio S. R. R. coram R. P. D. Bichio, in causa Pampilonen. Alienationis. Veneris 15. Ianuarii 1649.
•  
  PDF 318 77. Decisio S. R. R. coram R. P. D. Cerro. Romana hæreditatis de Gratianis. Veneris 28. Maii 1649.
•  
  PDF 319 78. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Meltio. Cusentina Canonicatus. 5. Iunii 1649.
•  
  PDF 320 79. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Cerro, in causa Cæsaraugustana Distributionum. Lunæ 7. Iunii 1649.
•  
  PDF 322 80. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Arguelles, in causa Pampilonen. Decimarum de Verastegui. Mercurii 12. Iunii 1649.
•  
  PDF 322 81. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Cerro. Romana Dotis. Veneris 18. Iunii 1649.
•  
  PDF 324 82. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Ottobono. Toletana decimarum. Lunæ 21. Iunii 1649.
•  
  PDF 324 83. Decisio S. Rotæ Romanæ coram R. P. D. Bichio, in causa Hispalensi Decimarum. Veneris 25. Iunii 1649.
•  
  PDF 327 84. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Arguelles in causa Calaguritana Beneficii de Ocon. Mercurii 15. Novemb. 1649.
•  
  PDF 329 85. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Arguelles, in causa Pampilonen. beneficii de Esparza. Mercurii 15. Decembris 1649.
•  
  PDF 330 86. Decisio S. R. R. coram R. P. D. Ottobono. Ludien. Præposituræ Tongren. Mercurii 19. Ianuarii 1650.
•  
  PDF 331 87. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Bichio. Militen. Parochialis. Lunæ 31. Ianuarii 1650.
•  
  PDF 332 88. Decisio S. R. Romanæ coram R. P. D. Verospio, in causa Fulginaten. hæreditatis. Lunæ 14. Febr. 1650.
•  
  PDF 334 89. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Bichio. Conchen. pensionis. Lunæ 14. Febr. 1650.
•  
  PDF 335 90. Decisio S. Rotæ Romanæ coram R. P. D. Cerro. Vincen. jurisdictionis. Lunæ 2. Maii 1650.
•  
  PDF 337 91. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Bichio, in causa Cathacen. prætensæ Obedientiæ. Lunæ 23. Maii 1650.
•  
  PDF 337 92. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Ottobono. Acernen. Vicarii. Lunæ 30. Maii 1650.
•  
  PDF 338 93. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Bichio. Pisana sepulturæ. Veneris 1. Iulii 1650.
•  
  PDF 339 94. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Corrado in causa Romana Legati. Mercurii 2. Iulii 1650.
•  
  PDF 341 95. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Bichio. Cracovien. Præposituræ S. Floriani. Veneris 27. Maii 1650.
•  
  PDF 342 96. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Bichio. Cracovien. Decimarum. Mercurii 16. Novembris 1650.
•  
  PDF 343 97. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Cerro, in causa Vincen. iurisdictionis. Veneris 9. Decembris 1650.
•  
  PDF 344 98. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Ottobono in causa Bononien. Gabellæ. Veneris 1. Iulii 1650.
•  
  PDF 345 99. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Meltio. Cæsaraugustana decimarum. Lunæ 12. Dec. 1650.
•  
  PDF 346 100. Decisio Sacræ R. R. coram R. P. D. Carrado. Neapolitana Matrimonii. Lunæ 13. Martii 1651.
•  
  PDF 348 Decisiones quæ in calce 11. partis sunt transcriptæ.
•  
  PDF 348 101. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Verospio, in causa Fulginaten. hæreditatis. Lunæ 14. Februarii 1650.
•  
  PDF 349 102. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Bichio. Calaguritana beneficii. Lunæ 15. Ianuarii 1652.
•  
  PDF 351 103. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Bichio. Romana, seu Ianuen. Cambii. Mercurii 26. Iunii 1652.
•  
  PDF 352 104.Decisio S. R. R. coram R. P. D. Bichio, in causa Roman censuum. Lunæ 17. Maii 1652.
•  
  PDF 353 105. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Bicchio. Calaguritana beneficii. Lunæ 15. Maii 1652.
•  
  PDF 354 106. Decisio S. R. R. coram R. P. D. Bichio. Bononien. hæreditatis Veneris 28. Iunii 1652.
•  
  PDF 355 107. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Bichio, in causa Maioricen. celebrationis Missarum. Veneris 28. Iunii 1652
•  
  PDF 356 108. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Bichio, incausa Albingamen. Præcedentiæ. Veneris 29. Iunii 1652.
•  
  PDF 358 109. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Bichio, Romana fructuum dotis. Lunæ 15. Ianuarii 1652
•  
  PDF 360 110. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Celso. Asten. Coadiutoriæ. Veneris 21. Iunii 1652.
•  
  PDF 361 111. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Celso. Placcentina, seu Abulen. decimarum. Lunæ 15. Maii 1651.
•  
  PDF 362 112. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Celso, in causa Toletana Nivis. Lunæ 13. Februarii 1651.
•  
  PDF 363 113. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Bichio. Placentina, seu Abulen. decimarum. Lunæ 12. Decembris 1650.
•  
  PDF 366 115. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Albergatp in causa Trullen. matrimonio. Merrcurii 15. Ianuarii 1653.
•  
  PDF 369 116. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Zarate in causa Hieracen. Parochialis. Veneris 24. Ianuarii 1653.
•  
  PDF 370 117. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Zarate. Aversana Iuris patronatus. Veneris 14. Martii 1653.
•  
  PDF 371 118. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Zarate. Mindonien. Parochialis. Lunæ 3. Martii 1653.
•  
  PDF 374 119. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Zarate. Compostellana Coadiutoriæ. Veneris 3. Martii 1653.
•  
  PDF 376 120. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Zarate. Piscien. beneficii. Lunæ 20. Novemb. 1651
•  
  PDF 377 121. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Zarate. Hieracen. Pachochialis. Lunæ 4. Decembris 1651.
•  
  PDF 378 122. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Celso. Reatina pensionis. Lunæ 4. Maii 1652.
•  
  PDF 379 123. Decisio Sacræ Rotæ Romanæ coram R. P. D. Meltio, in causa Corduben. dimidiæ portionis. Veneris 20. Iunii 1653
•  
  PDF  Index Rervm Notabilivm Huius Tomi Octaui.
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Back cover
•  
  PDF  Spine
•  
  PDF  Vorderschnitt
•  
  PDF Tomus Nonus. Resolutiones Morales
•  
  PDF Tomus Decimus. Resolutiones Morales
•  
  PDF 5. Antoninus Diana Panormitanus, Clericus Regularis, Doctor Celeberrimus, Coram S. D. N. Alexandro VII. Episcoporum Examinator, & Sancti Officij Regni Siciliæ Consultor, Coordinatus, Seu Omnes Resolutiones Morales