Antoninus Diana Panormitanus, Clericus Regularis, Doctor Celeberrimus, Coram S. D. N. Alexandro VII. Episcoporum Examinator, & Sancti Officij Regni Siciliæ [...] / Eius Ipsissimis Verbis Ad Propria Loca, ... Per V. P. Martinum De Alcolea, Monachum Carthusiensem ex Regali Cœnobio de Paulari. Lugduni : Huguetan, 1680- : Tomus Septimus(1680-). Lugduni : Huguetan, M. DC. LXXX.
Content
- PDF Tomus Primus. Resolutiones Morales
- PDF Tomus Quartus. Resolutiones Morales
- PDF Tomus Secundus. Resolutiones Morales
- PDF Tomus Tertius. Resolutiones Morales
- PDF Tomus Sextus. Resolutiones Morales
- PDF Tomus Septimus. Resolutiones Morales
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF Title page
- PDF Syllabus Tractatuun Hujus Tomi Septimi.
- PDF Index Tractatuum, & Resolutionum hujus Tomi Septimi.
- PDF 1 Tractatus I. De dubiis Regularium.
- PDF 1 Res. 1. An Cardinalis, vel quivis alius non expressè, professus in Religione, sit eligibilis in Generalem alicujus Religionis sine authoritate Pontificis? Et docetur absque authoritate Pontificis aliquem non posse eligi in Prælaturam Regularem, nisi expressè in illa religione emiserit professionem; itaut si dignus non inveniatur in religione, non potest eligi in superiorem professus alterius Religionis. Et notatur quod electio facta in Ecclesia regulari de non professo...
- PDF 3 2. An expediat Generalis religionum esse perpetuos? Ex p. 3. tr. 2. res. 124.
- PDF 3 3. An in religione Clericorum regularium Minorum Generalis possit confirmari ad alium sexennium absque ulla dispensatione? Et deducitur, quod ubi militat eadem ratio, debet esse eadem huris dispositio. Et quod ubi est eadem ratio, dicitur adesse eadem lex non extensivè, sed comprehensivè. Et quod mens legis magis est attendenda, quam verba? Ex p. 10. tr. 15. & Misc. 5. r. 1.
- PDF 4 4. An ad Prælaturas regulares Generalis teneatur eligere digniores? Et an religiosi in suis electionibus teneantur eligere digniorem? Ex p. 2. t. 15. & Misc. 1. r. 61.
- PDF 5 5. An generalis, & Definitores tenea[n]tur eligere digniores ad Prælaturas Regulares? Ex p. 5. tr. 14. & Misc. 2. r. 11.
- PDF 5 6. An mutus, surdus, & cæsus sint eligibiles ad Prælaturas? Et difiicultas est, an si quis, v. g. eligatur in visitatorem alicujus religionis, & postea factus est cæcus, an possit, æcitate non obstante, visitationem cum visitatore sano, & socio continuare? Ex p. 5. tr. 6. res. 10.
- PDF 5 7. An regularis cæcus sit eligibilis, ut interveniat alicui Capitulo generali? Et an cæcus teneatur recitare horas Canonicas cum socio? Et an supradictus regularis cæcus possit eligi in scribam, in visitatorem, in Prælatu[m], in Collegam? Idem est dicendum de surdo respectu Officii. Et an saltem religiosus cæsus possit eligi in commissum? Et an cæcus teneatur horma Canonocam intrgram, quam memoria tenet, recitare? Et an, si adest dies cuius integrum Officium divinum memor...
- PDF 7 8. An generales religionum possint avocare ad se causas pendentes coram inferioribus Prælatis? Ex p. 6. t. 8. & Misc. 3. r. 35.
- PDF 7 9. An generales possint eximere subditum ab abedientia Prioris, Rectoris, Præpositi, vel Provincialis? Et an generalis non possit dispensare in pœnam positam à Prælato inferiori sine consensu prædicti Prælati inferioris? Et quid, si dicus inferior Prælatus objisset, vel vacasset? Ex p. 9. tr. 9. & Misc. 4. res. 38.
- PDF 7 10. An regularis in casu justæ appellationis possit, omisso medio, non appellare ad Provinciale[m], seu ad Generale[m], sed ad Romanum Pontificem? Et notatur, quod licet aliquæ religiones habeant privilegia Summi Pontificis interdicentia religiosis appellare. tamen intelligenda sunt modo, quod jus co[m]mune dictis religiosis appellatione[m] denegat, secus quando grava[n]t eos limites tra[n]sgredie[n]do, & c. Ex p. 3. t. 2. r. 54.
- PDF 8 11. An religiosi possint recurrere ad superiores supremos sine inferiorum Prælatorum licentia ad ornatum Concilii Tridentini sess. 25. c. 4. de Regul. Et explanatur, quod licet Ordinarius justè possit capere talem regularem per suum territorium transeuntem iuxtra tenorem prædicti Concilii, non tamen iustè detinere, si idem faceret se gravatum appellasse, &c. Ex p. 3. tr. 2. res. 56.
- PDF 8 12. An in iudiciis regularium nomina testium sint reo manifestanda? Ex p. 11. tr. 3. & Misc. 3. res. 7.
- PDF 9 13. An Generales, & capitulum generale possit limitare, vel omnino tollere à Fratibus usum privilegiorum Apostolicorum? Et an Capitulum generale possit statuere aliquid contra ius commune? Et in exemplum prædictarum difficultatum adducitur curiosim, & notabile dubium iin texta huius resolutionis? Ex p. 3. tr. 2. res. 87.
- PDF 11 14. An Capitulum generale alicuius religionis possit restringere, & limitare usum pricilegiorum? Ex p. 11. tr. 2. Misc. 2. r. 66.
- PDF 11 15. An Prælati regulares possint amoveri à suis Prælaturis ad libitu[m] suorum superiorem sine causa? Et superior, pendente accusatione, vel inquisitione contra alique[m], an in tali casu non possit etia[m] spoliare eum Prælatura etia[m] manuali nisi prius probato delicto, &c. Ex p. 3. t. 2. r. 117.
- PDF 12 16. An Prælati regulares teneantur mittere professionem fidei? Sed magis dubium est ciirca regulares lectores Philosophiæ, & sacræ Theologiæ, an inquam, teneantur emittere Fidei professionem? Ex p. 3. tr. 2. res. 78.
- PDF 12 17. An superiores regulares tenea[n]tur residere in suis Monasteriis, itaut tenea[n]tur assistere etia[m] te[m]pore pestis, & hæresis, & etia[m] cum periculo mortis? Et quando vero, & pro quali causa debeat Generalis sidpensare in casibus occure[n]tibus ut superior Monasterii remaneat extra Conventu[m] per aliquos dies, &c. Ex p. 9. tr. 7. & Misc. 2. r. 54. alias 53.
- PDF 13 18. An superiores regularium, qui non legunt decreta Vrbani VIII. de celebratione Missarum temporibus statutis, sed post aliquos dies, incedant in pœnas? Idem dicendum est de alia constitutione Vrbani VIII. de observatione Bullarum pertinentium ad sanctum Officium? Ex p. 5. tr. 14. Misc. 2. r. 15.
- PDF 13 19. An superiores regularium, & alii excusentur à pœnis impositiis an aliquibus Bullis Pontificiis ratione ignorantiœ, & bonæ fidei, etiam in foro externo? Et docetur, quod in tali casu ingnoratia probatur per iuramentum? Et notatur ignorantiam etiam vincibilem, sive facti, sive iuris imponentis censuras & alias pœnas spirituales, sive factum illud fuerit peccatu[m] mortale, si peccatum non fuerit ignorantia crassa, & supina facatum, excusare ab omnibus illis pœnis? Ex p. 5. tr. 14. & Misc. 2. r. 24.
- PDF 14 20. An superiores regulares possint erigere Monasteria, seu conventus absque Epsicopi Diœcesam lilce[n]tia? Et quid de mutatione conventus de loco inco[m]modo ad alium co[m]odum locum ex privilegiis? Ex p. 11. t. 2. & Misc. 2. r. 25.
- PDF 16 21. An regulares possint mutare conventus de loco, v. g. non sano, vel imcommodo ad alium saniorum, vel condiorem sine licentia Episcopi? Ex p. 3. t. 2. r. 1. 36.
- PDF 16 22. An regulares possint exhumare cadavera, & in alio loco eiusde, Ecclesiæ transferre sine licentia Episcopi? Et an hoc intelligatur de corporibus perpetuæ sepulturæ traditis, & de translatis de una ad alia[m] Ecclesiam, & secus quando sunt depostia, seu ad tempus sevata in una, ut postea transferantur de uno loco ad alium eiusdem Ecclesiæ, vel si corpus defuncti fuit regular bus datu[m], ut illud ponerent...
- PDF 16 23. An Abbates possint consecrare Calices, Altaria, Ca[m]panas, & benedicere lapides, Picides, & aloa vasa Ecclesiastica, non solum ad usum suaru[m] Ecclesiarum, sed etiam alienarum? Et notatur quod pricilegio co[n]cesso Abbatibus quoad supra dacti no[n] possunt perfrui aliæ religiones privilegiu[m] etia habentes co[m]municationis? Ex p. 3. t. 2. r. 35.
- PDF 17 24. An Prælati nostræ religionis, & aliarum possint benedicere paramenta non solum nostrarum Ecclesiarum, sed etiam exterarum? Ex p. 3. tr. 2. res. 40.
- PDF 17 25. An saltem generalis religionis possit præcipere subidito, ut Episcopatum acceptet? Ex p. 6. t. 8. & Misc. 3. r. 33.
- PDF 18 26. An religiosus factus Episcopus sit liber ab observatione votorum? Ex p. 3. tr. 2. r. 61.
- PDF 18 27. An religiosus factus Episcopus efficiatur Dominus reddituum Ecclesiasticorum, & absolvatur à voto paupertatis? Et an prædictus Episcopus possit liberè testari de bonis patrimonialibus, & ex industria acquisitis? Et an dictus relgiosus Episcopus teneatur saltem sub veniali ad observantias regulares, quæ Pontificio muneri non obstant? Et infertur Religiosum Episcopum, se edat varnes Feria sexta...
- PDF 19 28. An Episcopus ex religione Minimorum assumptus teneatur as vorum vitæ Quadragesimalis? Ex p. 5. tr. 13. & Misc. 1. res. 39.
- PDF 19 29. An vota, quæ in quibusbam Relgionibus annectuntur tribus votis substantialibus, obligent Episcopos à dictis religionibus assumptos? Ex p. 9. tr. 8. & Misc. 3. r. 71. aliàs 70.
- PDF 20 30. Quidam Episcopus dum erat religiosus, multa vota emiserat, quæsivit à me an postea potuerit irritare illa Prælatur religiosus? Idem dicendum est quoad Cardinales ex ordine religioso assumptos , aut aliquo privilegio Pontificio exemptos? Ex p. 6. t. 7. & Misc. 3. r. 26.
- PDF 20 31. An regulares possint exponere Eucharistiam publicè absque licentia Episcopi? Ex p. 11. t. 2. & Misc. 2. r. 5.
- PDF 22 32. An regulares tenea[n]tur servare dies gestos ab Episcopo indictos? Et an ad hoc possint co[m]pelli per censuras? Et auenvis regulares possint cogi ad observationem Festorum ab Episcopo indictorum, non tamen quoad octavas, nec ad Festa votiva populorum, quæ ex devotione observanter? Et quid, quando populus observantam festi vovit, aut promisit? Ex p. 11. tr. 3. & Misc. 3. r. 6.
- PDF 23 33. An regulares teneantur observare festa ab Episcopis indicta? Et an contra facientes possit Episcopus procedere censuris? Et cursissimè docetur ex declaratione sacra Congregationis regulares non teneri ad officia festoram; teneri tamen ad officium de Patrono, non autem ad Octavam? Ex p. 11. tr. 12. & Misc. 2. r. 20.
- PDF 24 34. An regulares in Missis festorum, quæ Episcopus præcipit servare in sua Diœcesi debeant permutare Ritu[m] suarum religionu[m]? Et advertitur quoad Co[n]ciones, & Lectiones, quas tidem regulares ad populum habuerint, debere se co[n]formare Eva[n]geliis, Epistolis, quibus Clerus sacularis utitur in illis diebus festivis? Ex p. 4. tr. 2. r. 108.
- PDF 24 35. An regulares possint facere processiones extra conuentum sine licentia Episcopi? Et an processio Rosarii possit fieri per totam Cicitatem, si ita habeat consuetudo à decem retro annis servata, & in quatuor festiuitatibus B. Mariæ, nimirum Nativitatis, Annunciationis, Purificationis, & Assumptionis? Ex p. 3. tr. 2. r. 77.
- PDF 24 36. An Episcopus possit excommunicare regulares nolentes ad processiones accedere? Ex p. 3. tr. 2. r. 76.
- PDF 24 37. An regulares non accedentes ad processiones possint ab Episcopo compelli per censuras vigore Concilii Tridentini, sess. 25. c. 15. Ex p. 8. tr. 7. & Misc. r. 5.
- PDF 25 38. Ad quas processiones possit Episcopus compellere regulares? Ex p. tr. 2. res. 106.
- PDF 26 39. An regulares possint ab Episcopo compelli, ut processionibus publicis assistant? Et si Prælati nollent ad processionis convenire, quæritur, an Episcopus possit illos censuris, & pœnis co[m]pellere? Ex p. 11. t. 2. & Misc. 2. r. 8.
- PDF 27 40. An Episcopi possint præcipere regularibus, ut interdicta ab Apostolica sede, vel propria authoritate lata populo denuncient? Ex p. 11. tr. 2. & Misc. 2. r. 21.
- PDF 28 41. An Episcopus possit punire regulares in casu, sess. 7. c. 14. Concilii Tridentini? Et pro praxi huius difficultatis aliqua notabilia discutiuntur in textu huius resolutionis quoad regulares, & etiam quoad Equites S. Ioannis Ierosolymitani degentes, & delinquentes extra claustra, sed estra delinquentes, & etiamsi cum notorietate, & scandalo deliquerint intra Ecclesiam sui Monasterii, & quid Episcopis in istis casibus competat facere? Ex p. 11. t. 2. & Misc. 2. r. 23.
- PDF 29 42. An Episcopus possit denunciare, ut evitentur, si regulares exempti inciderint in aliquam exco[m]municationem? Et an hoc tantum fieri possit ab Episcopis in illis casibus, in quibus id illis specialiter permittitur, ut v. g. si Extremæ Vnctionis, & Eucharistiæ sacramenta ministrent, aut matrimonia solemnizent? Ex p. 3. tr. 2. res. 35.
- PDF 30 43. An Episcopus possit ferre censuras in regulares? Et notatur, quod qua[m]vis Episcopus no[n] habeat iurisdictio e[t] in Monasteria Monialiu[m], tamen ex iustis causis possit præcipere suis subditis, ne intrent in prædicta Monasteria Monialium exe[m]ptaru[m], & erunt valida censuræ. Et advertitur quod ni potest Episcopus excommunicare, nec interdicere famulos regularium sine mandato Po[n]ficis? Ex p. 5. t. 9. r. 43.
- PDF 30 44. An vigore Concil. Trid possint Episcopi censuris ac aliis pœnis in aliquibus casibus castigart regulares? Et pro praxi 17. diversi casus in textu huius resolutionis adducuntur, & assignantur? Ex p. 11. tr. 2. & Misc. 2. r. 22.
- PDF 31 45. An Episcopi possint censuris, & aliis pœnis punire regulares in iis, in quibus illis à sede Apostolica subiiciuntur? Ex p. 7. tr. 12. & Misc. 3. res. 29. aliàs 27.
- PDF 33 46. An Episcopus habeat iurisdictionem in regul. exemptos, quando esset in possenssione iudicandi illos? Ex p. 3. tr. 2. r. 134.
- PDF 33 47. An Episcopus vigore Concil. Trid. sess. 25. c. 14. possit carcerare regularem notorie delinquentem, & contra illum processum formare, ut postea remittat suo superior, ut illum puniat? Ex p. 3. tr. 2. r. 132.
- PDF 33 48. An regul. includa[n]tur in prohibitione Episcopali ne aliquis exorcizet sine Episcopi licentia, & cum certis conditionibus? Et an vero Episcopus in ordine ad Clericos possit multas restrictiones apponere circa modum exorcizandi? Ex p. 3. tr. 2. res. 36.
- PDF 33 49. An Episcopus in Ecclesiis Regularium possit, ipsis invitis, prædicare? Et in dictis Ecclesiis Regulariu[m] an possit Episcopi divina Officia privatim, & publice audire, & ea etiam in Ponticicalibus ibide[m] celebrare, & solemniter populo ibide[m] benedicere, & Baldachino uti? Et notatur, quod non possunt ea quæ iurisdictionem dicunt, exercere, ut chrismare, ordinare, confirmare, degradare, &c. Ex p. 3. tr. 2. res. 109.
- PDF 34 50. An Episcopus, invitis Regularibus, possit in eorum Ecclesiis convocare processiones, & ordinationes & confirmationem facere; vel cogere, ut ibi reus vinctus detineatur? Et an Inquisitores, invitis Regularibus, possint eorum acta publica in eorum Ecclesiis celebrare? Ex part. 9. tract. 6. & Misc. 1. resol. 47. aliàs 48.
- PDF 34 51. An Regulares pro concionibus debeant ab Episcopis examinari? Et an Parochus possit bis, vel ter dare licentia[m] Regulari valde docto, & gravi, & noto, aliàs ibi no[n] approbato, ut prædicet in sua Ecclesia? Et an Fratres Minores, & Prædicatores, & similiter communicantes in eoru[m] privilegiis prædicantes in suis domibus quocumque anni tempore possint co[n]cedere auditoribus...
- PDF 35 52. An Regulares sint ab Episcopis examinandi, si munus prædicationis exercere velint in alienis Ecclesiis? Ex p. 6. tr. 8. Misc. 3. res. 20.
- PDF 35 53. An Episcopi possint examinare Regulares, qui prædicare volunt in alienis Ecclesiis? Et an saltem Religiosi Mendicantes semel examinari in una Diœcesi ad prædicandum non possint in ea amplius examinari? Ex p. 9. tract. 9. & Misc. 4. res. 42. alias 41.
- PDF 36 54. An Regulares, si velint prædicare, possint ab Episcopis examinari. Ex p. 11. t. 2. & Misc. 2. r. 29.
- PDF 37 55. An Regulares prædicantes in aliena Ecclesia sine licentia Episcopi possint ab eo puniri? Et an Parochus possit dare licentia[m] viro docto & noto etiam Regulari, ut bis, vel ter concionatur in sua Ecclesia sine Episcopi approbatione? Et an Prædicatores Regulariu[m] non debeant ab Episcopis examinari, sed tantum requiratur ipsorum licentia ad prædicantum? Et notatur quod Concionatores Regularium semel approbati in uno...
- PDF 37 56. An prædicatores tam Regulares, quam sæculares peccent mortaliter concionando sine licentia Episcopi? Et an prædicantes sine tali licentia possint excommunicari? Et an in transgressione talis licentia possint excommunicari? Et an in transgressione talis præcepti detur parvitas materiæ, ut si quis prædicaret semel, aut bis, possit excusari à peccato mortali? Ex p. 8. t. 7. & Misc. r. 11.
- PDF 37 57. An Episcopi possint suspendere licentiam Regularibus prædicandi solum in casibus à iure expressis? Et quid circa hoc Sacra Congregatio declaravit? Et an Episcopi possint examinare Regulares volentes prædicare? Ex p. 7. tr. 12. & Misc. 3. res. 30. aliàs 28.
- PDF 38 58. An Episcopi possint prohibere, ne Regulares prædicent in Eccelsiis suorum Ordinum? Ex p. 3. tr. 2. res. 58.
- PDF 38 59. An Regulares, si extra tempus Quadragesimæ, & Adventus velint in suis Ecclesiis prædicare, teneantur oetere benedictionem ab Episcopo? Si Regulares nolint coram ipso emittere professionem Fidei, an poßit Episcopus illis denegare denegare benedictionem prædicandi? Ex p. 7. tr. 12. & Misc. 3. res. 24. alias 22.
- PDF 39 60. An Regulares possint prædicare in suis Ecclesiis absque petitione benedictionis Episcopi? Et an possint in Ecclesiis extra suos conventus prædicare absque licentia Episcopi? Et an Regularis Episcopo præsentatus, & ad eode[m] approbatus, vel etia indebitè recusatus possit ubique in Ecclesiis frædicare, etia[m] contradicente Episcopo? Et an hos Regulares, & quoscumque alius ab antecessore suo approbatos...
- PDF 40 61. An Regulares prædicantes in suis Ecclesiis non petitæ benedictione ab Episcopo possint ab eo ouniti? Ex part. 7. tr. 12. & Misc. 3. res. 25. aliàs 23.
- PDF 41 62. An ut Episcopus, possit etiam Vicarius Sede vacante punire Regulares prædocantes om Ecclesiis sine licentia, & benedictione? Ex p. 7. t. 12. & Mis. 3. r. 26. alias 24.
- PDF 41 63. An Vicarius sede vacante possit suspendere, & ordinare, ne aliquis Regularis amplius prædicet? Et an supradictus Vicarius, Sede Vacante possit revocare Confessores Regulares, & reexaminare? Et notatur, quod in solo casu hæresis possit capitulum sede vacante suspendere prædicationem Regularibus. Ex p. 7. tr. 12. & Misc. 3. res. 27. alias 25.
- PDF 42 64. An Superiores Regularium possint concedere laicis ut in suis Oratoriis prædicent? Et an Episcopus non possit contradicere laico, t ne sic prædicet in Oratiis Religiosis de licentia Superioris, vel an possit ab huihsmodi laicis exigere, ut petant ab ipso benedictionem ad hov, ut prædicent, & ut prius faciant Fidei professionem? Ex p. 9. tract. 7. & Misc. 2. r. 68.
- PDF 42 65. An si Episcopus sine iusta causa non admittat Regulares ad confessiones audiendas possint, non obstante dispositione Concilii Tridentini, confessiones audire, ac si essent approbati? Ex p. 3. tr. 2. r. 24.
- PDF 43 66. An Religiosus præsentatus, & iniuste ab Episcopo ad confessiones non admissus possit adhuc confessiones excipere. Ex p. 6. tr. 7. & Misc. 2. res. 60.
- PDF 44 67. An si Episcopus neget Religiosis dignis, & idoneis approbationes ad audiendas confessiones, possint, hoc non obstante confessiones audire? Et an licentiæ semel legitime; an prævio examine factæ Religiosis ab Episcopo non debeant, nec possint revocari absque magna causa, etiam si Episcopus dixerit in approbatione velle illas tantum valere ad beneplacitum? Ex p. 5. tr. 13. & Misc. !. res. 45.
- PDF 44 68. An Regularis si iniuste non sit admissus ab Episcopo ad confessiones audiendas, possit allas audire? Et an dicta licentia possit coarctari ab Episcopo ad tempus, vel pro diver sis personis? Ex p. 11. tr. 2. & Misc. 2. res. 19.
- PDF 46 69. An non obstante Conc. Trid. Regulares teneantur se subiicere examini Episcoporum quoad confessiones audiendas? Et inter alia, quæ circa hoc in textu huius Resolutionis discutiuntur, etiam ex Sacra Cardinalium Congregatione docetur Prælatos Regulares, seu alios Religionum confessores posse audire confessiones sæcularium, quæ sunt de familia, aut alias deserviunt in eorum Monasteriis...
- PDF 48 70. An Episcopi possint ex iusta causa approbare Religiosos ad audiendas confessiones limitate, v. g. ad viros, & non ad fæminas. Ex p. 3. tract. 2. res. 25.
- PDF 49 71. An Episcopus possit approbare Regulares, ut non excipiant confessiones mulieru[m] ante atatem quadraginta annoru[m]? De Sacerdotibus sæcularibus non est dubitandum. Sed docetur Sacerdote[m] sæcularem pro masculis tantum approbatum probabile esse posse eligi à fæminis virtute Cruciatæ, & Iubilæi. Et an possit Episcopus denegare Regularibus licentiam, & approbationem ad confessiones...
- PDF 50 72. An confessarius Regularis possit approbari cum limitatione adtempus, ad personas, &c. Ex p. 6. tr. 7. & Misc. 2. res. 61.
- PDF 50 73. An Episcopus admittens Regulares ad audiendas confessiones usque ad beneplacitum possit dictas licentias ad libitum revocari? Ex p. 3. tr. 2. resol. 26.
- PDF 51 74. An licentia excipiendi confessiones præsertim Regularibus concessa ad beneplacitum expires mortuo Episcopo? Et si co[n]stet Regularem, v. g. esse satis idoneum, & approbatum; aut possit Episcopus limitare licentiam pro excipiendis confessionibus ad annum ad beneplacitum, ad personas, &c. Et an approbatio semel data ab Episcopo possit revocari ab eodem licite ex causa, & valide etiam absque...
- PDF 52 75. An licentia concessa Regularibus excipeindi confessiones ad beneplacitum expiret mortuo Episcopo? Ex p. 8. t. 7. & Misc. r. 74.
- PDF 52 76. An revocatio confessionum, præsertim quoad Regulares facta ab Episcopo sine iusta causa, sit nulla? Et quid circa hoc quoad Sacerdotes sæculares? Ex p. 3. tr. 2. res. 22.
- PDF 52 77. An Episcopi spoosint licite sine rationabili causa revocare approbationes liberas Regularium audiendi confessiones? Et an approbatio Regulariu[m] possit ab Episcopo ex iusta, & rationabili causarestringi, & limitari ad certum te[m]pus, locum, & personas? Et an facultas audiendarum confessionum ad beneplacitum per Episcopos concessa possit quandocunque revocari? Et notatur, quod Regulares ab Episcopo...
- PDF 53 78. An confessarius sæcularis, vel Regularis semel approbatus possit ab eodem Episcopo examinari, & licentia data revocari? Et quid circa hoc quoad Regulares de Episcopo successore? Ex p. 6. tr. 7. & Misc. 2. res. 62.
- PDF 54 79. An Episcopo absque causa possint valide revocare appropationem non solum Confassariis sæcularibus, sed etiam Regularibus? Et an Episcopus absque iusta causa possit saltem revocare approbationes Regularium, si datæ fuerint ad beneplacitum? Et notatur Sacerdotem semel approbatum, si absque causa ab Ordinario reprobatur, aut suspendatur posse eligi in Confessarium per Bullam Cruciatæ, si non ex culpa propria hoc evenerit. Ex p. 11. t. 4. & Misc. 4. r. 15.
- PDF 55 80. An novus Episcopus possit omnes Regularium licentias suspendere, & de novo illas examinare? Et notatur hoc ipsum non posse fieri à Capitulo Sede vacante. Et an si novus Episcopus revocet omnes licentias, & approbationes audiendi confessiones, non ideo comprehendantur Regulares, quando de illis specialiter non loquitur? Ex p. 3. tract. 2. res. 27.
- PDF 56 81. Vtrum Episcopus successor possit revocare approbationes Religiosoru[m] à suo prædecessore concessas? Et an ab eodem tamen Episcopo, si prævio examine fuerint Religiosi approbati, novo examini subiici non possint? Et infertur nullius particularis Relgiosi approbationem suspendi posse à Prælato, à quo fuit concessa, tamet si non prævio examine concessa fuerit nisi prius in particulari...
- PDF 58 82. In quadam Civitate, mortuo Episcopo, Vicarius electus à Capitulo revocavit licentia audiendi confessiones, quas habuera[n]t Regulares, volens illos novo examini subiicere, quæsieru[n]t à me an licite hoc fecerit? Ex p. 8. t. 7. & Misc. r. 94.
- PDF 58 83. An Regulares approbati in una Diœcesi, si in itinere commodo non se possint præsentare Ordinariis, possint confessiones audire, non repugnantibus tamen Parochis; Et Regulares co[n]fessarii prævio examine approbati ad audiendas confessiones in Vrbe Roma, an egeant approbatione extra Vrbem ab aliis Ordinariis? Et notatur, quod stante constitutione Vrbani VIII. possunt hodie Regulares...
- PDF 59 84. An Religiosus approbatus in una Diœcesi ce[n]seatur ubique approbatus? Et infertur in iure Parochi esse Sacerdotem de cuius ad co[n]fessiones approbatione per Ordinariu[m], certu[m] habet argumentu[m], advocare in parte[m] suæ Curæ eique oves suas absolvendas committere posse. Ex p. 6. t. 7. & Misc. 2. r. 59.
- PDF 61 85. An Regularis approbatione ab uno Ordinario possit ubique absque alia approbatione confessiones audire, saltem in foro conscientiæ? Et an priviligia Concilio Tridentino co[n]traria sint revocata in foro conscientie? Et an hodie cesset omnis difficultas, sta[n]te Bulla Innoc. X. circa supra dicta[m] prima difficultatem. Ex p. 10. t. 14. & Mis. 4. r. 25. alias 23.
- PDF 62 86. An Regularis approbatus in una Diœcesi possit ubique locoru[m] confessiones audire? Ex p. 11. t. 2. & Misc. 2. r. 11.
- PDF 63 87. An Regulares possint excipere confessiones famuloru[m] actu servientium, & commorantium in eorum Monasteriis absque Epsicopi approbatione? Et notatur dictos Confessarios absolvere posse supra dictos familiares à casibus locorum ordinariis reservatis. Et etiam quæritur, à quo sit puniendus Regularis excipiens sæcularium confessiones absque approbatione Episcopi? Et an Regulares possint ministrare Sacramentum...
- PDF 64 88. An Prælati Regularium possint sine approbatione Ordinarii audire sæcularium confessiones? Et an Sacerdites simpleces sine licentia, & approbatione Episcopi possint absolvere non solum peccata venialia, & mortalia, & alias rite confessa, sed etiam peccata mortalia in confessione oblita? Et an Equites D. Ioannis, Iacobi, Alcantaræ, & calatravæ, utpote veri Religiosi possint peccata...
- PDF 64 89. An Religiosi B. Ioannis à Deo, vulgo dicti Bonfratelli, vel alii Regulares, si privilegia Mendicantium participant, possint excipere in suis Hosp. talibus confessiones infirmorum sine ordinarii approbatione? Et cursim infertur, quod in Relgione quorumcumque Regularium Sacramentum Pœnitentiæ administratur pœnitentibus de familia à Confassariis deputatis tantum in Religione ex consequentia...
- PDF 65 90. An Generales, & alii Prælati Relgionum possint confiteri confessoribus extra Religionem? Et quid de Generalibus, & Præpositis nostræ Religionis? Et an supradicti possint eligere in confessarium quemcumque Sacerdotem etiam ab Episcopo non approbatum intra, & extra Religionem? Et an privilegium quod habent Præpositi eligendi quemcumque co[n]fessarium extendi poßit etiam ad Vicarios nostros in...
- PDF 67 91. An Generales, & Prælati Regularium possint confiteri extero Sacerdoti? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. res. 1.
- PDF 68 92. An Episcopi extra Diœcesim possint eligere confessarium, non approbatu(m) ab Ordinario: & quid de Prælatus Regulariu[m]? Idem est dicendu[m] de quolibet Regulari habenti licentia[m] eligendi co[n]fessariu[m]? Et an Præpositi nostræ Religionis possint dare licentiam, ut Sacerdotes simplices audiant aliquando confessiones Fratrum? Et an in administrandis, & recipiendis Sacramentis necessariis...
- PDF 69 93. An Varii Superioru[m] localium, & præsertim nostræ Religionis possint eligere confessariu[m], etiam præsente Superiore, extra Religionem? Ex p. 6. tr. 8. & Misc. 3. res. 15.
- PDF 69 94. An Guardiani, Priores, Præpositi, & Rectores Regulariu[m] possint illis præbere licentiam, ut eligant confessarium extra Religionem? Et quid in nostra Religione? Et notatur, quod quando Regulares ex licentia vel privilegio co[n]fitentur extra Religionem non tenetur eligere confessarium ab Episcopo approbatum, sed sufficit eligere idoneum, hoc est non suspensum, vel excommunicatum. Et deciditur omnes Prælatos...
- PDF 71 95. An Generales, & Prælati Regularium possint licentiam præbere suis subditis, ut Confessario extra Religionem confiteantur? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. res. 2.
- PDF 71 96. An Regulares possint confiteri (seclusa prohibitione suorum Prælatorum, vel del eorum licentia,) cum sacerdotibus sæcularibus no[n] approbatis ab Ordinario, dum tamen sint idonei? Et quid de Equitibus D. Iacobi, Alcantaræ, Calatravæ, &c. Et an quando Regulares confitentur Sacerdoti sæculari vigore alicujus Iubilæi, seu Bullæ Cruciatæ, possint eligere Confessorem Regularem approbatum solum per ejus...
- PDF 72 97. An Regulares, quando confitentur extra confessarium ab Ordinario approbatum? Et an Præpositi nostræ Religionis possint confiteri simplici sacerdoti nostræ Religionis, qui non sit admissus ad confessiones audiendas à nostro P. Generali? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. r. 3.
- PDF 73 98. An Religiosus, si cum licentia superioris maneat extra ab Ordinario? Et an Religiosi elige[n]tes Confessariu[m] virtute Iubilæi eligere possint ab Ordinario, non approbatu[m], sed solu[m] à suis propriis Prælatis designatu[m]? Et adducitur insigne privilegium, videlicet, quod Regulares possint semel eligere de eade[m] observa[n]tia confessore[n], qui de omnibus peccatis reservatis, & ce[n]suris possit eos absolvere; imò & dispensare...
- PDF 75 99. An Equites D. Ioan. D. Iacobi, Calatravæ, Alcantaræ, Montesæ, &c. possint confiteri cu[m] Confessario non approbato ab Episcopo? Et supponitur Concil. Trident. nihil innovasse circa approbatione[m] Confessarioru[m] Regularium; & ideo si habeant lecentiam confitendi in itinere possint eligere sæcularem sacerdotem non approbatum ab Ordinaria. Et ex doctrina hujus resolutionis inferuntur alii sex...
- PDF 75 100. An Milites D. Iacobi, Alcantaræ, Calatravæ, & præsertim Equites Ierosolymitani possint confiteri sua peccata Confessariis non approbatis ab Ordinario? Ex p. 8. tr. 7. & Misc. res. 96.
- PDF 76 101. Quis in Religione abtinuit licentiam à superiore confitendi per spatium octo dierum cum quodam Sacerdote, à quo absolutionem obtinuit, post aliquos dies recordatur aliquorum peccatorum, quæsivit, an possit illa confiteri cum supra prædicto sacerdote? Et infertur habentem licentiam audiendi confessiones ad tempus posse, eo transfacto, prosequi confessionem entea cæptam? Ex p. 6. tr. 7. & Misc. r. 46.
- PDF 76 102. An Regulares absentes cum licentia, ut possint cuicumque confessario confiteri, possint absolvi à reservatis? Ex p. 3. tr. 2. r.119.
- PDF 77 103. An Regulares extra Monasterium existentes possint à peccatis reservatis absolvi? Et an hoc non valeat pro casibus ab ipsimet superioribus Regularibus reservatis? Ex p. 8. tr. 7. & Misc. res. 78.
- PDF 77 104. Quidam Regligiosus, cum in casum reservatu[m] incidisset, ex industria cuiusdam negotis se transtulit in aliam civitatem, ut ibi absolveretur; quæsivit, an valida fuisset illa confessio? Et explanatur etia[m] idem quoad sæculares ex sacra Cardinalium Congregat, id est, quod casus reservati non possint absolvi etia[m] à confessario pro illo loco, in quo non sunt reservati, si pœnite[n]s malitiosè discedat à sua Diœcesi,...
- PDF 77 105. An confessarius sæcularis possit absolvere Novitios Regulares etiam à peccatis in Religione reservatis? Ex p. 3. tr. 2. r. 4.
- PDF 78 106. An quilibet confessarius sæcularis, vel Regularis possit absolvere Novitios etia[m] à peccatis reservatis in Religione? Et infertur posse confessarios designatos à superiore domus excipere confessiones Clericoru[m] professoru[m] manentium sub Magistro. Et deciditur, quod quando præceptu[m] est dubium, non obligat? Ex p. 4. t. 4. & Misc. r. 5.
- PDF 79 107. An casus reservatio superioris Monasterii comprehendat Novitios? Et an Superiores Regulares possint reservare sibi casus non solum quoad professos, sed etiam quoad Novitios? Ex p. 3. t. 2. r. 110.
- PDF 79 108. An qui de proximo vult ingredi Religionem possit absolvi per confessarium illius Religionem possit absolvi per confessarium illius Religionis à casibus Episcopo reservatis? Ex p. 3. t. 2. r. 46. i
- PDF 80 109. An Confessarius, si petat à superiore regulari potestatem absolvendi alique[m] à reservatis, si neget, possit pœnitente[m] illum absolvere pro illa vice? Et difficultas est circa prædicta[m] dictione[m] pro illa vice, an inteligenda sit pro una vice tantum? Et an si confessarius petit à reservatis aliquam persona[m] particulare[m], possit etiam illam à peccatis reservatis commissis post licentia[m] obtenta[m] pro prima vice?...
- PDF 80 110. An si prælatus regularis neget pio confessario licentiam absolvendi subitu[] à reservatis, possit adhuc confessarius illum absolvere? Et si in dicto casu licentia[m] neget Prælatus, an peccet non solu[m] contra charitatem, sed etiam contra justitia[m]? Ex p. 6. t. 6. & Misc. 1 r. 56.
- PDF 81 111. Quidam Regularis petit à suo superiore authoritatem absolvendi a reservatis pro una persona, quæsivit à me, utrum in sua facultate comprehendi possit ipse petens? Et si Vicarius Episcopi, Prior, vel alius quisque; qui à suo superiore habet facultatem absolvendi à casibus reservatis, una cum potestate subdelegandi, dato quod ipse incidat in casu reservato à suo Episcopo, vel superiore, an...
- PDF 82 112. An vicarius possit converede facultatem absolvendi à reservatis, si Præpositus absit à domo per unum diem naturalem? Et quid est dicendum, si subditus ex industria, & sine sufficienti causa in illum diem confessionem distulisset? Et quid, quando superior eodem die est reversurus? Ex p. 3. tr. 2. r. 28.
- PDF 82 113. An superiores Regulares possint authoritate propria reservare casus in decreto Clem. VIII. contentos, vel opus sit hoc facere cum consensu capituli? Ex p. 8. tract. 7. & Misc. r. 69.
- PDF 82 114. An superiores Regulares aliqua peccata prohibere possint sub pœna excommunicationis sibi reservata? Ex p. 3. tr. 2. res. 39.
- PDF 83 115. An Religiosus tactibus alium polluens incidat in casum reservatum Clem. VIII. Et utrum lapsus carnis volunt arius opere consummatus sit reservatus, quando non fuerit perfectè consummatus cum seminis emissione? Idem est de copula sodomitica? Et notatur Religiosum patientem copulam sodomiticam cum seminis emissione incurrere etiam in casum reservatum, quamvis ipse non seminet? Ex p. 11. tr. 2. & Misc. 2. res. 61.
- PDF 84 116. An Superiores Regularium possint sibi reservare tactus impudicos, & oscula, literulas, munuscula, &c. Ex p. 3. tr. 2. r. 118.
- PDF 84 117. An reservato peccato carnis contra castitatem externa includantur visus, ornatus, &c. procedens ex affectu interno? Et an talia peccata non possint reservari, neque subjici excommunicationi? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. res. 163.
- PDF 84 118. An pollutio cogitando tantum turpia sit peccatum reservatum; & quid si sequatur ex aspectu nimis libidinoso, quando Superiores reservant pollutionem voluntariam? Ex p. 4. t. 4. & Misc. r. 61.
- PDF 84 119. An casus reservati desinant esse tales, si Superior Regularis reservans munere suo functus fuerit? Et quid in nostra Clericorum Regularium Religione? Et cursim infertur, quod excommunicatio ab homine cessat, cum moritur, quo eam fulminavit? Ex p. 3. t. 2. r. 23.
- PDF 85 120. An quis ex præsumpta voluntate Superioris possit aliquem absolvere? Ex p. 3. tr. 2. r. 11.
- PDF 85 121. An possit puniri Regularis, qui expositus à suo Superiore ad excipiendas tantum confessiones virorum, excipit tamen confessiones fœminarum vigore Iubuæi? Ex p. 3. tr. 2. res. 93.
- PDF 86 122. An Confessarii designati à Superiore ad excipiendas Fratrum confessiones possint confiteri Clericos professos stantes sub cura Magistr? Et adducuntur, & explicantur verba ipsa Clem. VIII. pro assignandis Confessariis à Prælatis Regularium, qui possint absolvere Regulares à peccatis, etiam reservatis à prædicto Clement. VIII. & Religione? Ex p. 3. tr. 2. r. 5.
- PDF 86 123. An Confessarius Regularis peccet mortaliter, si nunquam alioru[m] confessiones exciperet? Et quid in simili de Sacerdote nunquam in toto anno celebrante? Et an Parochus requisitus, sive titulo electionis, sive ut Pastor à suis Parochiaris teneatur audire confessiones suarum ouium, quia id illi ex officio incumbit? Et an hoc toties, quoties fuerit requisitus? Ex p. 8. tract. 7. & Misc. r. 90.
- PDF 87 124. In quadam Relgione tenebantur Religiosi confiteri determinatis te[m]poribus, quæsierunt à me, an teneantur ad hoc si tantum peccata venialia haberent? Et an præceptum Clementinæ obliget tantum, quando Patres Benedictini habent conscientiam peccati mortalis? Et an si Patres Benedictini habeant peccata mortaliter, teneantur confiteri tantum sub onere peccati venialis? Et an præceptum dictæ Clementinæ sit...
- PDF 87 125. An privilegia Regularibus concessa celebrandi tempore interdicti sint revocata per Concilium Tridentinum sess. 25. c. 12. Ex p. 4. tr. 4. & Misc. res. 213. Et ad literam in p. 3. tr. 2. res. 113. Ideo hic una tantum resol. transcribitur.
- PDF 88 126. An Regulares in foro co[n]scientiæ possint uti privilegiis suis quæ sunt expressè revocata per Concilum Tridentinum, ut v. g. an Regulares in foro co[n]scientiæ possint ordinari ante legitimam ætatem, &c. Ex p. 3. t. 2. r. 59.
- PDF 88 127. An Superior Regularis ex industria differens mittere subditum ad Episcopum Diœcesanu[m] ordinantem, ut postea illum mittat ad alium Episcopu[m], peccet mortaliter, & incurrat pœnas, stante decreto Clem. VIII. sub die 15. Martii 1596. Et an superior Regularis contradictum decretu[m] mittens suos subditos ad ordines suscipiendos, si missus ordines non suscipiat, dictas pœnas...
- PDF 89 128. An Regulares, qui volunt sacris Ordinibus initiari, debeant habere dimissorias ab Episcopis, in quarum Diœcesim tunc manent? Vel an prædictis Regularibus eas debeant dare proprii Prælati Regulares juxta forman Congregationis Concilii? Ex p. 2. tract. 16. & Misc. 2. r. 13. aliàs 15.
- PDF 89 129. An Prælati nonstra Religionis, & aliarum, quæ privilegiorum communicatione gaudent, possint concedere dimissorias Novitus, ut ab Epsicopo ordinentur? Ex p. 3. tr. 2. res. 7.
- PDF 90 130. An Prælati Regulares locales possint concedere dimissorias suis Novitis, ut ab Episcopo ordinentur? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. r. 7.
- PDF 90 131. An possit superior circa materiam gravem obligare sub veniali? Ex quo primum deducitur voventem posse ad venialem culpam in materia gravi obligare; secus autem dicendum est de juramento, in quo Deum in testem rei promissæ adducit. Secundum posse confessarium pœnitentiam gravem imponere sub veniali? Et notatur certum esse nullo modo posse legislatorem in materia levi obligationem gravem...
- PDF 91 132. An superior ratione circunstantiarum possit sub peccato mortali præcipere materiam levem? Et an hoc idem dicendum est de Prælatis Eccelsiasticis? Et notatur præcepta prohibentia in virtute obedientiæ ingressum in cellas ob al qua incommoda evitanda, obligare etiam in casu, in quo aliquis certo sciat non adesse ibi periculum, ratione cujus præceptum impositum fuit. Sed etiam notatur solum Deum in materia...
- PDF 91 133. An subditus dubius de legitima Prælati potestate teneatur illi obedire, maximè si sit in possessione superioritatis? Idem dicendum est, quando adsunt diversæ opiniones probabiles? Ex p. 4. tr. 3. res. 8.
- PDF 92 134. An subditus dubitans, an res præcepta sit licita, teneatur obedire? Et si superior præcipiat aliquid sub conditione, de qua dubitatum est, an sit impleta, an subditus teneatur obedire? Et quid est dicendum, si Prælatus præcipiat sub pœna excommunicationis latæ sententiæ? Et notatur, quod si Prælatus est dubius de honestate præcepti, vel de excessu suæ jurisdictionis, & imperet, subditus, si etiam dubitet, non tenetur obedire? Ex p. 4. tr. 3. r. 9.
- PDF 92 135. An prælati Regulares teneatnur fere censuras in scriptis? Et an aliter faciendo peccent, & incurrant suspensionem? Et quid si Guardianus dicat pro suo triennio sub excommunicatione, ne subditi sui talem donum ingrediantur, vel quid simile, si hoc faciat sine scriptis, an incurrat, &c. Ex p. 5. tr. 9. res. 73.
- PDF 93 136. An Prælati Regulares teneantur ferre censuras in scriptis? Et an aliter faciendo peccent, & incurrant suspensionem? Et quid si Guardianus dicat pro suo triennio sub excommunicatione, ne subditi sui talem donum ingrediantur, vel quid simile, si hoc faciat sine scriptis, an incurrat, &c. Ex p. 5. tr. 9. res. 73.
- PDF 93 137. An Prælatus Regularis possit excommunicare Novitium? Ex p. 9. tr. 8. Misc. 3. r. 60. aliàs 59.
- PDF 93 138. An Religiosus possit communicare cum Prælato excommunicato? Et in casu, quo Prælatus sit excommunicatus, si tamen non est denunciatus, nec publicus Clerici percussor, an teneatur Regularis subditus illi obedire? Idem est de Episcopo excommunicato non denunciato? Ex p. 5. tr. 9. r. 1. 27.
- PDF 94 139. An dubus, utrum Parentum necessitas sit gravis, possit ingredi Religionem? Idem dicendum est, quando utrinque sint rationes ita probaliles, ut possit dici utraque pars opinabilis? Ex p. 4. tr. 3. r. 57.
- PDF 94 140. An ingressus Religionis liberet debitorem ab onere restituendi? Et notatur, quod si post ingressum Religionis hæreditate, legato, donatione, &c. Religioso aliquid acquiratur, tenetur Monasterium eius debita solvere. Et an teneatur Religiosus ad laborandum in Monasterio pro solvendis debitis? Ex part. 3. tract. 2. res. 41.
- PDF 94 141. An debitores, si non habeant spem, quod manendo in sæculo fiant potentes ad solvendum, possint Religionem ingredi, non obstante Bulla Sixti V. Et quid, quando quis breviter, v. g. duorum, vel trium annorum manendo insæculo habeat spem solvendi debita creditoribus? Et an indicta constitutione non comprehendantur debitores ex sola promissione liberali, vel qui incertis debitis...
- PDF 95 142. An mutus, & surdus, vel cæcus possint esse Religiosi professionem emittendo? Et quid, si mutus esset simul cæcus, aut quis esset simul cæcus, & omnino surdus, quamvis non mutus, nec hæc à natura habeat, sed casu, & antequam in hæc incideret, nosset, quid esset professis? Ex p. 5. tr. 6. res. 34.
- PDF 95 143. An servi possint ingredi Religionem sine licentia Domini? Et explanatur, quod Concilium Chalcedonense excommunicationis gladio Prælatum vulnerat, qui sine licentia Domini recipit servum in Monasterium. Imo & excommunicantur, qui servos suadent Dominum contemnere causa Religionis. Et an professio servi, contradicente vel ignorante Domino, sit nulla, & irrita, & alique alia circa hoc deciduntur? Ex p. 7. tr. 7. res. 61. aliàs 60.
- PDF 96 144. N. ex genere Mohametano, sed infans baptizatus, & postea Religionem ingressus, an possit sine ulla dispenstione ad Prælaturas assumi? Et an in tali casu non sit excludendus à Sacris Ordinibus? Et anvertitur, quod Bulla Pauli IV. prohibens, ut descendentes ab Infidelibus possint in Ordine Minorum ad Prælaturas assurni, de solo Ordine D. Francisci loquitur; & ideo non est extendenda per...
- PDF 96 145. An quis peccet mortaliter, si absque iusta causa retrahit aliquem ab ingressu Religionis? Et supponitur posse aliquando ex justis rationibus alicui sine peccato dissuaderi Religionis ingressum. Et quid est sentiendum de peccato, & de damno temporali, & commodo facto Religioni, quand quis vi, vel fraude Novitium, vel alium impedivis à profitenda Religione, &c. Et quid, quando...
- PDF 97 146. An Superiores Regulares nolentes admittere aliquem absque causa in Religionem ad annum Novitiatus, peccent mortaliter? Et quid, si petens ingressum haberet votum ingrediendi Religionem eius Superioris, à quo petit admitti; an ille negans simpliciter ingressum peccet mortaliter, si nullam habeat legitimam causam negandi ingressum? Et an peccent negantes suffragium Novitio idoneo ad professione[m]?...
- PDF 98 147. An Prælati Regulares omittentes informationes, quas præcipit Sixtus V. in receptione Novitiorum, peccent mortaliter? Ex p. 3. tr. 2. res. 82.
- PDF 98 148. An Prælati recipientes Novitios sine dicta informatione incurrant in pœnas Bullæ Sixti V. Si Novitius careat illis defectibus. Ex. p. 3. tr. 2. res. 83.
- PDF 98 149. Elucidantur aliqua circa informationes sumendas quoad Novitios, virtute Bullarum Sixti V. & Clementis VIII. Vbi diversi casus etiam pro Novitiis luicis, seu conversis, puellis Novitiis, & Equitibus Ierosolymitanis aliam Religionem volentibus ingredi in textu huius Res. adducuntur. Ex p. 9. t. 8. & Misc. 3. r. 54.
- PDF 100 150. An religiosi, qui secundum Decreta Clem. VIII. Novitiatum non fecerunt in locis designatis, possint, stante Bulla Vrbani VIII. edita die 2. Aprilis 1631. coram Ordinariis locorum professionum nullitatem petere, non sercatis tamen servandis, & præsertim dispositionibus Concilii Tride[n]tini? Ex p. 5. tr. 4. & Misc.2. r. 16.
- PDF 101 151. An Novitiatus factus partim in uno co[n]ventu, & partim in aliam eiusdem Ordinis sit Validus? Et an in tali casu Noviuius indigeat ad profitendum consensu utriusque Monasterii? Ex p. 9. tr. 7. & Misc. 2. res. 44.
- PDF 101 152. Quisingressus in Religionem extitit quatur menses in novitiatu ut laicus, postea transivit in statum Clericalem, & perficit annum novitiatus, quæritur, an eius professio fuerit valida; Et quid è contra? Ex p. 9. tr. 6. & Misc. 1. res. 12.
- PDF 102 153. An egressio Novitii è Monasterio cum licentia tamen Superioris interrumpat annum novitiatus? Et quid si licentia sit illicite data? Et an in dicto casu possit extra Monasterium demorari non solum per unum, vel duos menes, sed etiam per majorem partem anni? Et an interrumpatur annus novitiatus, si Novitius retento habitu perterritus severitatis Superioris, seu Magistri Monasterium abdite exeat causa...
- PDF 102 154. Novitius, qui ex licentia sui Superioris per aliquos dies in domo paterna moratus est, dicatur interrupisse annum sui novitiatus, ita ut professio postea facta sit nulla? Ex p. 7. tr. 11. & Misc. 2. res. 38.
- PDF 103 155. An in continuatione anni Novitiatus detur parvitas materiæ? Ex p. 5. tr. 5. res. 19.
- PDF 103 156. An sit revocatum privilegium iulii II. concessum Minoribus, ut noviciatus interruptus possit continuari? Ex p. 3. tr. 2. res. 89.
- PDF 103 157. An, ut valida sit professio, annus Novitiatus Sumendus est de momento ad momentum? Et an idem dicendum est, si Novitius, expleto anno novitiatus, non attingat annum decimum sextum? Ex p. 3. tr. 2. res. 57.
- PDF 104 158. An in ætate requisita ad professionem emittendam detur parvitas materiæ? Et quid in anno novitiatus? Et quid est agendum, si Novitius compleat probationis annum die 24. Februarii anno bissextili, an dicatur expletus hic annus nisi secunda die, quem etiam appellatur 24. id est 25. dies? Ex p. 5. tr. 5. r. 18.
- PDF 104 159. An professio alicuis Novitii, vel Novitiæ sit in valida, si fuerit admissa contra prohibitionem Generalis, Episcopi, &c. Vnde clare discutitur illius difficultatis quæstio, an lex prohibens aliquem actum reddat illum non solum illicitum, sed invalidum? Et docetur legem prohibentem simpliciter àctum an etiam si nihil aliud addat, irritare illum. Et pro firmanda doctrina prædictarum difficultatum aliæ multæ adducuntur,...
- PDF 107 160. An Novitius in articulo mortis constitutus, non expleto probationis anno, ad professionem admitti possit? Et si moriatur sine testamento. an succedat in bonis eius Monasterium? Ex p. 3. tr. 2. res. 17.
- PDF 107 161. An Novitius in articulo mortis possit dari professio Novitiis? Et si moriatur sine testamento, an succedat in eius bonis Monasterium? Et an in dicto casu, quo fiat professio, an novitius, vel Novitia concalescens de infirmitate teneatur continuare, seu complere residuum anni integri probationis, ac iterum profiteri? Ex p. 5. tr. 3. res. 139.
- PDF 108 162. An Novitius in mortis articulo possit quovis anni novitiatus tempore professionem emittere? Et in dicto casis notatur, quod talis Novitius debet habere sexdecim annos completos. Ex p. 7. t. 12. & Misc. 3. r. 3. alias 1.
- PDF 108 163. An Novitii morientes possint eligere sibi sepulturam? Et quid, si in domo Parentum moriantur, si ibi sint cum habitu & licentia Prælati; an debeant sepeliri in Monasterio? Et notatur, quod Religiosi possunt suos familiares intra Claustra morientes in sua Ecclesia sepelire. Ex p. 5. tr. 3. res. 109.
- PDF 108 164. An Novitii gaudeant privilegiis professis alicuius Religionis, concessis, vel solum privilegio Canonis? Ex p. 3. tr. 2. resol. 73.
- PDF 109 165. An Novitius, cum redit ad sæculum, teneatur ad expensas, quas in eum alendo Monasterium fecit, quia in Monasterio mulierum consuetudo est universalis? Ex p. 3. tr. 2. res. 16.
- PDF 109 166. An Novitius recedens à Religione reincidat in censuras ac irregularitates, à quibus in Religione absolutus fuit. Ex p. 3. tr. 2. resol. 44.
- PDF 110 167. An Novitius possit condere testamentum, servatis tantum solemnitatibus juris Ecclesiastici, non autem Civilis; & quid de Clericis ex testamento confecto ab ipso sine forma juris Civilis potest in conscientia hæreditatem adire, & possidere. Etiamque advertitur Novitium Sicietatis IESV, etiam si posset valide condere testamentum, peccare tamen venialiter, si hoc faceret absque licentia Superioris...
- PDF 111 168. An Novitius etiam Patrum Minorum, aut Cupucinorum possit in suo testamento reservare electionem puellarum, quibus suus hæres debet quot annis solvere certam pecuniarum summam? Et an supradicta nominatio puellgrum debet fieri cum licentia Superioris? Ex p. 3. tr. 2. res. 74.
- PDF 111 169. An sit licitum Religioso suum testamentum ante professionem factum declarare? Ex p. 3. tr. 2. res. 75.
- PDF 111 170. An legitima debeatur filiis statim post professionem Patris? Vel in tali casu, si non debeatur legitima, obligentur filii alimenta à Monasterio petere? Idem dicendum est, si filius Religionem ingrediatur. Et an Religioso habento Maioratum, fideique commissum succedat et substitutus à die professionis, vel Monasterium? Ex part. 6. tractat. 7. % Misc. 2. resolut. 55.
- PDF 112 171. An Magister tertiæ Classis in nostra Religione, vel ut dicitur, in aliis noviter professorum debeat habere ætatem 35. annorum necessariam pro Magistro Novitiorum iuxtra Constitutiones Clem. VIII. Ex p. 6. tr. 6. & Misc. 1. res. 29.
- PDF 112 172. An Regularis professus, loquens cum Novitio absque Magistri licentia, peccet mortaliter? Et quid, si loquatur cum eo verba vitæ æternæ? Ex p. 9. tract. 7. & Misc. 2. res. 1.
- PDF 112 173. An Religiosi negantes suffragium Novitio idoneo peccent mortaliter? Et an retrahentes quempiam sine iusta causa ab ingressu Religionis committat peccatum lethale? Ex p. 3. t. 2. r. 19.
- PDF 113 174. An si quis absque causa meget Novitio professionem, peccet mortaliter. Ex p. 7. tr. 11. & Misc. 2. res. 26.
- PDF 114 175. An aliquis dubitans, si Monasterio expediat admittere Novitium ad perfessionem, possit illum reprobare? Et an in tali casu dubitans adstringatur ad veritatem inquirendam, antequam suffragium ferat? Ex p. 10. tr. 12. & Misc. 2. res. 44.
- PDF 114 176. Quidam expleto anno novitiatus fuit à Capitulo Monasterii admissus ad professionem, quam ex levissima causa distulit emittere ad sex menses, sed postea emissa quæsivit à me, an fuerit valida? Et notatur, quod post annum probationis expletum licet Superiori differre professionem Novitii ob iustam causam, non obstante Concilii Tridentini Decreto. Et quid in supradicto casu de Monialibus? Ex p. 3. tr. 2. res. 128.
- PDF 115 177. An recipere possit professionem solemnem simplex Religiosus delicentia tamen sui Superioris? Et an etiam de licentia sui Superioris? Et an etiam de licentia sui Superioris? Et an etiam de licentia sui Superioris possit non solus Episcopus, sed etiam aliquis Clericus, imo & laicus recipere professionem? Ex p. 3. tr. 2. r. 70.
- PDF 115 178. An Superiores Relogionum possint aliqume Clericum ad statum laicalem transferre? Et quid è contra? Ex p. 9. tr. 7. & Misc. 2. res. 75. aliàs 74.
- PDF 115 179. An professio in aliqua Religione emissa à laborante morbo Gallico sit nulla, si hoc celabit in examine? Sed difficultas est, an in pœna peccati negando defectum, quam tenebat in ingressu confiteri, possit Religio privare habitu, & illum expellere? Et quod circa hoc in Decreto Vrbani VIII. determinatur de professis non expellendis? Et quid in Religione, quæ haberet tale statutum de expellendo talem...
- PDF 116 180. An solus metus reverentialis annullet professionem. Ex part. 3. tract. 2. resol. 92.
- PDF 116 181. An prefessus Religionem per vim, & metum possit post quinquennium reclamare? Et an, ut possit andiri post quinquennium, debet impetrarare rescriptum à Papa, sine quo noc Superior, nec Episcopus possint audire reclamantem? Ex p. 3. tr. 2. res. 62.
- PDF 117 182. In dubio, an iustus metus incussus fuerit, & an professio sit valida, pro quo sit præsumendum? Idem dicendum est, quando dubium est de animo se obligandi natione metus. Ex p. 4. tr. 3. res. 55.
- PDF 117 183. An dubius, utrum ante quinquenium elapsum ratificaverit professionem nullam, maneat obligatus. Ex p. 4. t. 3. res. 49.
- PDF 117 184. An ignorans nullitatem professionis, vel impeditus ad reclamandum intra quinquennium, an possit adhuc reclamare, non obstante Concilio Tridentino sess. 25. c. 9. de Regularibus? Et quid est dicendu, si re vera scit professionem esse nullam, & labi quinquennium, ac nullis modo ratam habuit professionem, an possit adhuc reclamare? Et an dimissio temeraria habitus non impediat, ut Regularis non audiatur super...
- PDF 117 185. An adratificandum professionem nullam requiratur scientia nullitatis professionis præcedntis? Ex p. 6. tr. 7. & Misc. 2. resol. 56.
- PDF 118 186. Quidam professus ex causa metus annullavit suam professionem, postea matrimonium inire volebat, quesivit à me, an licite fieri possit? Ex p. 6. tr. 7. & Misc. 2. res. 51.
- PDF 118 187. An Religiosus nulliter professus incurrat suspensione, si ordinetur, & irregularitatem, si celebret? Et in §. Vtrimo huius Resolutionis docetur, quid facere debeant Episcopi, quando Regulares ordinant. Ex p. 4. t. 2. r. 82.
- PDF 118 188. An Regularis, qui scit professionem suam irritam, & ordinatur, peccet mortaliter, & sit suspensus? Ex p. 3. tr. 2. res. 113.
- PDF 118 189. An hodie virtute privilegiorum possint Regulares expellere Religiosos propter delictum grave semel perpetratum, non obstante Decreto Vrbani VIII. de eiectis, & fugitivis? Et notatur, quod Generales Societatis IESV hodie possunt expellere suos subditos ex aliis titulis quam incorrigibilitatis. Ex p. 9. tr. 9. & Misc. 4. res. 58. alias 57.
- PDF 119 190. An incorrigibilis possit eiici à Religione à solo Generali, vel Provincialis ? Ex p. 11. tract. 2. & Misc. 2. res. 13.
- PDF 121 191. An ejectis à Societate IESV, si sint constituti in sacris, debeatur aliquid pro patrimonio? Ex p. 10. tr. 11. res. 68.
- PDF 122 192. An expulsus à Religione teneatur se corrigere, ut iterum in illa[m] admittatur? Et notatur, quod Religiosus expulsus tenetur ad votum castitatis. Et an ratione voti teneatur ad abedientia[m] Episcopi? Et difficultas est quoad votum paupertatis, an expulsus à Religione maneat liber ab hoc voto, & quicquid acquirat, an Monasterio acquirat? Et quid de officio divino, si non est in sacris, de jejuniis, & aliis annexis REligioni? Ex p. 3. tract. 2. res. 60. p. 122.
- PDF 122 193. An Religiosus ejectus ab Ordine, si emendatus petat ingredi, teneantur superiores iterum in religione eum recipere, sicut jus habet Religio revocandi Religiosum ejectum? Et an religiosus ejectus, quando admissio in suam pristinam Religionem post debitam correctionem desperatur, non teneatur ad aliam Religionem transire? Et an Religiosus ejectus non teneatur redire ad ipsammet Religionem, de qua...
- PDF 123 194. An justè ejectus à Religione, si aliquid acquirat, Monasterio acquirat? Et ex doctrina hujus quæstionis infertur, an Religiosus ejectus, si se dignum efficiat, & reformet suos mores, teneatur eum Monasteriu[m] recipere? Et an teneatur etia[m] ipse redire, quoties fuerit à Monasterio vocatus? Ex p. 7. tr. 12. & Misc. 3. r. 4. aliàs 2.
- PDF 123 195. An religiosi ejecti, si expendant bona in usus illicitos, tenea[n]tur accipie[n]tes ea Monasterio restituere? Et advertitur religiosum habente[m] licentia[m] à superiore expendendi bona in quocumque usus volet, no[n] peccare contra justitiam, si det talia bona meretricibus, &c. nec eas teneri ad restitutione[m]? Ex p. 7. t. 12. & Misc. 3. r. 5. aliàs 3.
- PDF 124 196. An sententia data ab Episcopo N. super nullitate professionis cujusdam e, ecti absque interventu superioris Religionis fuerit nulla? Et quid supra hoc, etiamsi non fuerit eiectus, sed petierit nullitatem professionis coram Episcopo? Et ex doctrina hujus resolutionis aliqua alia circa hoc inferuntur, quæ sunt valde notanda? Ex p. 8. t. 7. & Misc. r. 2.
- PDF 125 197. An regularis delinquens in alio Monasterio possit puniri ab Episcopo, vel saltem à superiore illius Monasterit? Ex quo cursim sequitur, quod Clericus delinquens in Monasterio exempto, puta, ludens aleis non incurrit censuram suspensionis latam à suo Episcopo contra ludentes. Et notatur sub nomine Regularium, in verbis Concilii non includi superiores, qui egent speciali mentione? Ex p. 9. t. 7. & Misc. 2. res. 49.
- PDF 126 198. Quæ sint causæ legitimæ, ut quis possit transire ex Religione strictiori ad laxiorem? Ex p. 3. tr. 2. r. 43.
- PDF 126 199. An Regularis transiens cum licentia ad aliam religionem teneatr ibi integrum annum novitiatus perficere? Et an hoc procedat, licet fiat transitus ab arctiori ad laxiorem Religionem; imò respectu eiusdem Ordinis? Ex p. 7. t. 11. & Misc. 2. r. 25.
- PDF 127 200. An bona religiosi transeuntis ad aliam Religionem, vel Episcopatum pertineant ad primum, vel ad posterius Monasterium? Et notatur ius succedendi Religioso competens, cum sit personale, transire cum eo ad Monasterium, ad quod transfertur, si est ecpax succedendi; unde infertur legatum relictum sub conditione, quæ impleta est tempore secundæ professionis, ad secundum Monasterium pertinere? Ex p. 3. tr. 2. res. 114.
- PDF 127 201. An votum subditi de transeundo ad strictiorem religionem possit Prælatus Regularis despensare, non vero irritare? Ex p. 3. tr. 2. res. 91.
- PDF 127 202. An per renovationem votorum Regularium obtineatur remissio omnium peccatorum? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. res. 180.
- PDF 127 203. An vota vitæ Quadragesimalis Minorum, Redemptionis captivorum Mercenariorum, non acceptandi Prælaturas extra Religione[m] Patrum Societatis IESV, & Discalceatorum D. Augustini, & similia sint dispensabilia saltem per Generalem? Idem dicendum est de quocumque statu Religioso habente votum aliquod ex peculiari ratione talis status præzer vota communia, quod Prælatus Religionis non potest...
- PDF 128 204. An Carthusiani, secluso scandalo, extra morbum possint comedere carnes sine peccato mortali? Ex p. 3. tr. 2. r. 39.
- PDF 128 205. An Carthusiani in articulo mortis teneantur edere carnes? Et an peccet Medicus, aut alius minister, qui Carthusiano ægrotanti, & inscio præberet cibos aliquos ex carnibus? Ex p. 5. t. 3. r. 136.
- PDF 129 206. Quidam Regularis propter æstum ad capiendum sommum dormiebat sine tunica lanea, quæ erat habitus suæ religionis, quæsivit, an peccaverit mortaliter? Et quid est dicendum, si Fratres Minores, & observantes uterentur camisis lineis? Et an Religiosus, qui spoliatur habitu ad liberius fornicandum, peccet mortaliter non solum contra temperantiam, sed etiam se exuendo habitu, quamvis apostata non sit? Ex p. 5. tr. 14. & Misc. 2. r. 72.
- PDF 129 207. Aliqui casus, in quibus Religiosi dimittentes habitum suæ religionis non incidunt in censuras cap. ut periculosa, ne Clerici, vel Monachi in 6. Et an religiosus iniustè gravatus à Prælato, fugiens ad Prælatum superiorem possit dimittere habitum, donec tuto accedat ad Prælatum superiorem? Ex p. 3. tr. 2. r. 115.
- PDF 129 208. An in dimissione habitus propriæ reigionis detur parvitas materiæ? Ex p. 5. t. 5. r. 61.
- PDF 130 209. An religiosi dimittentes habitum ad alquam honestam repræsentationem faciendam in Monasterio inter ipsos peccent venialiter, etiamsi coram sæcularibus repræsentent in Monasterium? Etiamque in textu huius resolutionis alii diversi casus discutiuntur circa dimissionem habitus regularis. Et etiam quæritur, an si Patres Societatis dimittant habtum, incidant in pœnas à iure latas? Ex p. 9. tr. 7. & Misc. 2. r. 5.
- PDF 131 210. Quidam ex gravi necessitate Parentum egressus religione non poterat illos juvare, nisi habitum religionis dimitteret, serviendo viro Nobili habitu sæculari, quæritur, an hoc licitè fieri poterit? Et in dicto casu, an poterit supradicto religioso proprius Prælatus licentiam ad mutandum habitum dare? Et an si Religiosi professi pro viribus in religione non possint huic gravi necessitati Parentum...
- PDF 132 211. An Prælatus possit dare licentiam subdito manandi extra claustra ad subveniendum Parentibus non solum in extrema necessitate constitutis, sed etiam in gravi? Et quid est faceindum, si Prælatus neget licentiam subdito, ut extra claustra subveniat Pare[n]tibus graviter tantum indigentibus, an possit subditus de bonis sibi in usum concessis Parentibus subvenire, vel debet ad illa donenda procurare licentiam? Ex p. 3. t. 2. r. 90.
- PDF 132 212. An stante decreto Clem. VIII. de reform. regul. possint hodie superiores præbere licentiam subditis ex justa aliqua causa extra claustra permane[n]di absque consensu Summi Pontificis? Et an post decretu[m] Clem. VIII. & Vrbani VIII. si Prælatus faceret alicui potestatem foras degendi, possit hic tuta conscientia remanere? Et an ante prædicta decreta assreretur posse Generalem facere...
- PDF 133 213. An in aliquo casu possint superiores regularium uti scientia habita in confessione, non obstante decreto Clement. VIII. & an dictum decretum obliget sub mortali? Ex p. 4. t. 4. & Misc. r. 202.
- PDF 133 214. An post decretum Clem. VIII. detur casus, in quo superiores Regularium possint uti notitia habita in confessione subditorum? Et an si Confessarius scit ex notitia habita in Confessione, quod quædam mulier Nobilis, quando vocat Confessarios in domum suam ad confitendum, sæpius illos sollicitat, quæritur, an ab ipsa vocatus possit se excusare propter periculum labendi in peccatum...
- PDF 135 215. An vocales nostræ religionis possint licitè abesse à capitulis? Et quid de Cardinalibus; Et quid est sentiedum de Senatoribus, Confiliariis, & Decurionibus Civitatis? Et an vocalis peccet mortaliter, si se absentet à Capitulo, quando licet tractanda sit res magni momenti, ipse tamen scit concludendam esse, nec posse cum suo voto adjuvare, ni si illud dicendo inquietudinem, periculum notabilis damni rixas,...
- PDF 136 216. An sint habendi tractatus ante electionem? Ex p. 2. t. 16. & Misc. 2. r. 35. aliàs 37.
- PDF 136 217. An in electionibus, si vota ferantur sub conditione, vel personis incapacibus habenda sint pro nullis, it aut qui à majori parte aliorum votorum fuerit electus, rectè sit electus? Quod idem dicendum est in scruitinio per schedulas celebrato, si reperiatur aliqua schedula alba; tunc enim ea rejecta, ac si non esset, cætera vota numerantur? Ex p. 8. tr. 7. & Misc. res. 77.
- PDF 137 218. An regulares teneantur eliger in superiores digniores? Et quid quoad Abbates perpetuos, & Generales? Et an si ad solum generalem pertineat eligere superiores, obligetur ad leigendum digniores, vel æquè dignos? Ex p. 11. tr. 4. & Misc. 4. r. 37.
- PDF 138 219. An regulares pecuniam relictam cum onere perpetuo celebrandi Missam possint implicari super bona Monasteriis exempta à simili onere? Et an ex prædicta pecunia possit extingui census Monasterii, vel emere alicujus censum, aut alterius annui redditus, aut reædificare Ecclesiam, vel Monasterium? Ex p. 9. tract. 6. & Misc. 1. r. 25. aliàs 26.
- PDF 138 220. An regulares, quando adire non possunt Summum Pontificem, vel sacram Congregationem, debeant pignorare vasa, lampades, candelabra argentea cum licentia Episcopi? Sed crica hoc aliqua alia valde notanda, & in mente tenenda pro casu occurrente explanentur? Ex p. 5. r. 13. & Misc. 2. r. 6.
- PDF 140 221. Ad quam summam debet ascendere res, ut pretiosa dicatur ad effectum, ut Prælatus illam non possit alienare? Et an reliquiæ sanctorum non possint alienari, itaut comprehendantur sub bonis mobilibus pretiosis prohibitis sine debita solemnitate? Et an possit fieri permutatio ab una Ecclesia ad altera[m] absque solemnitate? Et alii duo casus circa hoc in §. 4. & 5. huius resolutionis explanantur...
- PDF 140 222. An si Conventus, vel particularis religiosus consignaret in Bancho pecuniæ quantitantem cum favore, possit ex inde extracta illam distrabi, non obstante Pauline, & inger mobilia, & pecunia retracta ex redemptione census Ecclesiæ possit distrahi absque facultate Apostolica? Ex. p. 10. tr. 16. & Misc. 6. r. 52.
- PDF 141 223. An si quis furatus est librum historiarum ex bibliotheca regularium, si habet animum solvendi pretium duplicatum, peccaverit, & adhuc teneatur ad restitutionem dicti libri`Ex p. 10. tr. tr. 13. & Misc. 3. r. 44.
- PDF 142 224. An religiosi peccent mortaliter assistendo agitationibus taurerum? Et an in ista porhibitione comprehendantur religiosi sacris ordinibus non initiati, vel reli giosi laisi? Et quid de Novitiis, & Monialibus. Equiribus Militarium Ordinum, etiamsi minoribus Ordinibus fuerint infigniti? Et an Canonici regulares, & Fratres Clerici ordinum Militarium sine dubis comprehendantur, quia verè sunt regulares?...
- PDF 143 225. An prohibitum sit regularibus studium iuris civilis? Et notatur, quod sufficit licentia Prælati facta religioso ad existendum in studio, mec requiritur consensus conventus, sed ut plurium confilium, quod quidem non tenetur sequi? Ex p. 3. tr. 2. r. 79.
- PDF 143 226. An generales regularium possint, non obstante Bulla Greg. XV. edita anno 1623. & Vrbani VIII. anno 1631. præbere subditis licentiam legendi libros prohibitos? Ex p. 5. t. 13. & Misc. 1. r. 49.
- PDF 144 227. An regulares possint eligere in judice conservatores Prælatos aliarum Religionum? Ex p. 9. t. 9. & Misc. 4. r. 26.
- PDF 145 228. An in exemptio regularium non solvendi decimas prosit communicatio privilegiorum, qua inter se gaudent regulares? Ex p. 10. tr. 12. & Misc. 2. r. 50. aliàs 49.
- PDF 146 229. An exemptio regularium non solvendi decimas extendatur ad bona empta, donata, locata, & in emphyteusim habita? Ex p. 10. tract. 12. & Misc. 2. r. 51. aliàs 50.
- PDF 147 230. An coloni, & arrendatarii agrorum regularium gaudeant eorum privilegiis non solvenid decimas? Ex p. 10. tr. 12. & Misc. 2. r. 52. aliàs 51.
- PDF 148 231. Observantur aliqua circa privilegia regularium non solvendi decimas? Et notatur, quod privilegia regularium eximentia ?a solutione dicimarum extenduntur non sollum ad prædia tenpore concessionis iam acquisita, sed etiam ad acquirenda; & ad prædia non solum culta usque ad illud tempus, sed ad novalia culta post concessionem privilegii. Et an regulares amittant hæc privilegia per non usum...
- PDF 148 232. An quidam regularis qui mactavit vaccam incurrerit pœnas Bullæ Vrbani VIII. edita die 28. Aprilis 1633. contra præsumentes mactare animalia agrorum culturæ inservientia in Regno Siciliæ? Et an ignor antia etiam vincibilis, & crassa excuset? Et explanatur, quod ignorantia probatur per iuramentum? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. r. 187.
- PDF 149 233. An licitum sit legatum annuum Fratribus Minoribus relictum pro infirmaria: & de aliis legatis agitur pro dictis Fratribus? Ex p. 3. t. 2. r. 33.
- PDF 149 234. An Fratres Minores possint recipere anniversaria perpetuna, & legate perpetua annuorum reddituum pro fabricia Ecclesia, vel alio usu divini cultus? Et an si aliquis instituatur hæres cum onere, ut hæreditate[m] vendat, & pretium in Fratrum Minorum necessitatibus convertat, testamentum sit validum? Et an non solum in hunc modum hæres possit institui, sed etiam cum onere, ut quotannis in perpetuum det aliquid...
- PDF 150 235. An possit fieri legatum alicui religioso professo cum conditione, ut nihil acquiratur Monasterio? Et aliqua alia circa hoc adnotantur? Ex p. 3. tr. 2. r. 34.
- PDF 151 236. An religiosus, si persuadeat moribundo, ut sepulturam eligat in sua Ecclesia, incidat in aliquam pœnam, excommunicationem, & peccatum? Et quid est dicendum, si religiosus induceret moribundum ad sepeliendum se in aliena Ecclesia? Ex p. 5. tr. 3. r. 101.
- PDF 151 237. An religiosi morientes extra Monasterium, ubi sunt sepeliendi? Et notatur, quod tenentur expensas factas in Monachi seplutura solvere, si in Parochiali Ecclesia sepelitur. Ex p. 5. tr. 3. r. 110.
- PDF 151 238. An sæcularis hospes regulariu[m], si inter illos moriatur, sepeliendus sit in eorum Ecclesia, Parochialis, in qua situm est Monasterium? Et docetur, quid agendum sit de sius familiaribus, & servitoribus, modo tamen dicti actualiter religiosis inserviant, aut in locis religiosorum commorentur, & sub eorum obedientia vivant? Et an sæcularis fœmina existens in Monasterio Monialium, si in fine vitæ velit...
- PDF 152 239. An regulares, quando accedunt ad funera mortuoru[m], debeant adire Ecclesiam Parochialem, vel accedere ad domu[m] defuncti? Sed difficultas est, quando Capitulu[m] Cathedralis intervenire debet, an omnes Clerici sæculares, & regulares, & omnes co[n]fraternitates accedere ad funus volentes debeant congrari in Cathedrali ad levendum Capitulum? Et quid de iure, & consuetudine?...
- PDF 153 240. An peccata fornicationis inter regulares dicantur contra bonum publicum? Et an quando fornicatio committeretur semel, vel bis, tunc dici non debere vergere in perniciem publicam, & ita etiam in casu fortiori de crimine nefando? Et an in his omnibus adhibenda sit corrrectio fraterna, quando speratur, ut in casu hæresis, & sollicitationis? Ex p. 3. tr. 2. res. 69.
- PDF 154 241. An si religiosus, vel Monialis in delectationem morosam consentiat, violet votum castitatis? Ex p. 7. tr. 11. e. 34.
- PDF 154 242. An regularis, qui suadet alteri regulari, ut adulterium perpetret, peccet contra votum castitatis? Et docetur Monialem, vel in sacris constitutum propriis actibus sæcularem polluentem sine propria delectatione satis facere in confessione, si dicat, tangens impedire alim pollui, nec tenetur explicare suum secretum. Et qui pollutus est, sufficit dicere, alienis tractibus pollut us sum, non explicams viri...
- PDF 154 243. An ingressus mulierum in claustra viorum regularium prohibeatur sub peccato mortali? Et an hoc prohibitum sit in Bulla Pii V. & Gregorii XIII. it aut non excusentur à mortali excommunicatione? Et notatur fœminas, quæ in casibus permissis ingressæ sunt in aliqua loca Monasterii excusari ab excommunicatione, etiamsi postquam ingressæ sunt, ad ulteriora loca progrediantur, &c. Ex p. 4. tr. 4. Misc. res. 179.
- PDF 155 244. An hodie mulieres possint ingredi claustra regulariu[m] commitando processiones? Et an hoc prohibitum sit in constitionibus Pii V. & Greg. XIII. Ex p. 7. tr. 12. Misc. 3. res. 6. alias 4.
- PDF 156 245. An mulieres possint ingredi claustra regulariu[m], qua[n]do sit lotio pedum in die Iovis sancti, vel datur habitus, vel professio alicui Novitio, vel sepelitur defunctus absque metu censurarum? Et in his eventibus, an possint fœminæ intrantes ingredi Capellas positas in claustri, quia hæ sunt officinæ secretæ? Ex p. 9. tr. 7. & Misc. 2. res. 52. alias 51.
- PDF 156 246. An pœna privationis Officiorum, & inhabilitatis ad illa, lata in Bulla Pii V. contra introducentes fœminas in Monasterio incurratur absque judicis sententia? Et notatur generales, & Provinciales religionis posse dispensare in supradictis pœnis, non autem Confessarium virtute Bullæ Cruciatæ? Et an præter dictas pœnas introducentes fœminas in Monasteriis incurrant suspensionem à divinis...
- PDF 156 247. Quidam regularis ex transgressione Bullæ Pontificiæ inciderat in pricatione[m] vocis activæ, & passivæ, quæritur, an teneatur in conscientiam petere dispensatione[m] ante iudicis sententia[m] Et an Prælati regulares dispensare possint cu[m] propriis subditis super privatione vocis activæ, & passivæ, aut Officioru[m], Dignitatu[m], &c. nec-non in inhabilitatione ad ea, aliis quæ similibus pœnis prohibito à...
- PDF 157 248. An omnia vivæ vocis oracula concessa regularibus sint hodie sublata? Ex p. 9. tr. 7. & Misc. 2. r. 61.
- PDF 158 249. An vivæ vocis oracula regularibus concessa regularibus sint hodie sublata? Ex p. 9. tr. 7. & Misc. 2. r. 61.
- PDF 160 250. An vivæ vocis oracula regularibus concessa hodie sint ablata, & extincta? Ex p. 11. t. 6. & Misc. 6. r. 45.
- PDF 162 251. An privilegia Mendicantium revocentur per Pullam Cœnæ Domini? Ex p. 3. t. 2. r. 10.
- PDF 163 252. An post Concilium Tridentinum omni modo exemptionis regularium privilegia confirmata sint? Ex p. 11. tr. 3. & Misc. 3. res. 5.
- PDF 164 253. An clausula ex certa scientia apposita in Bullis Pontificis confirmantibus privilegia regularium reviviscere faciat, & innovet, privilegia revocat? Ex p. 11. tr. 2. & Misc. 2. res. 7.
- PDF 167 254. An Bulla Pee V. quæ incipit, Et si Mendicantium Ordines, sub 17. Kal. Iunii 1567. fuerit revocata per aliam Bullam Greg. XIII. quæ incipit. In tanta, &c. Ex p. 3. tr. 2. r. 107.
- PDF 167 255. An bulla Pii V. quæ incipit, Et si Mendicantium, & quæ amplissima regularium privilegia continet, fuerit revocata per Bullam Greg. XIII. quæ incipit. In tanta, &c. Ex p. 11. tr. 2. & Misc. 2. r. 6.
- PDF 168 256. An regulares possint uti suis privilegiis, etiamsi contra illa habuerint contrarium susm? Et an privilegia regularium per non usum non præscribantur nisi per centum annos? Ex p. 3. tr. 2. r. 88.
- PDF 168 257. An regulares communicantes in privilegiis communicent in pœnis illius Ordins, de cuius privilegiis participant? Et docetur privilegium communicabile posse ab aliis regularibus exhiberi, quasi sub nomine propriæ religionis transcriptum, & concessum absque nota falsitatis? Ex p. 10. tr. 12. & Misc. 2. r. 56. aliàs 55.
- PDF 169 258. An Clerici regulares, vulgò dicti Theatini gaudeant privilegiis concessis aliis religionibus? Ex p. 10. tr. 16. & Misc. 6. res. 91.
- PDF 172 259. An aliæ religiones gaudeant privilegiis concessis Societati IEVS cum limitatione, ne illis aliqua religio communicet? Et ideo per privilegia concessa dictæ Societati possint alii Regulares ordinari æbsque examine de cantu, ab Episcopo, & simila. Et notatur, quod quando Pontifices concesserunt privilegia Societati IESV, tali modo, ut subditi illius non communicant illis, nisi concedatur...
- PDF 173 260. An Regulares aliarum Religionum possint uti privigiis Societatis IESV, quæ conceduntur assignatis tantum à P. Generali? Et an Regulares virtute suorum priviletiorum possint dispensare cum sæcularibus adpetendum debitum, si à suis Superioribus ad hoc minime deputati fuerint? Ex p. 5. tr. 13. & Misc. 1. res. 46.
- PDF 173 261. An derogatio in amplissima forma privilegiorum Societatis IESV, & nostræ Relgionis valeat, & præjudicet, si non fuerit dictis Regligionibus intimata, & insinuata? Et quinam sunt, qui possunt uti privilegio Clem. VII. concesso Clericis S. Sylvestri de Vrbe, alias vocantur Theatini, dicendo saltem sex., aut septem Psalmos assignatos à Prælato cum septem Pater noster, & bis Symbolum...
- PDF 173 262. An derogatio in amplissima forma privilegiorum Societatis IESV præjudicet, si non fuerit ei insinuata, & intimata? Sed difficultas est, an valide possit Pontifex privilegia Societatis IESV revocare non servata forma, quæ ex Bulla Greg. XIII. in revocatione requiritur? Ex p. 7. tr. 10. & Misc. 1. res. 29.
- PDF 174 263. An Confessores Regulares possint extra Sacramentum Pœnitentiæ absolvere à censuris ratione suorum privilegiorum? Et an hoc etiam procedere debeat in confessariis sæcularibus quando absoluunt excommunicatum virtute Bullæ Cruciatæ? Et quid est dicendum in dispensationibus super irregularitate, voto, juramento, & petitione debiti, an hoc extra Sacramentum Pœnitentiæ...
- PDF 174 264. An excommunicatio incursa per Dnellumm possit absolvi à Regularibus, virtute suorum privilegiorum? Et an in hac excommunicatione, se detictum est occulum, & non deductum ad forum contentiosum possit Episcopus dispensare toties quoties? Ex part. 5. tr. 14. & Misc. 2. resolut. 104.
- PDF 175 265. An Regulares virtute suorum privilegiorum possint absolvere ab excommunicatione contracta per duellum? Et an confessarii Regulares degentes in Regno Siciliæ non includantur indecreto Clem. VIII. ita ut possint absolvere duellantes ab excommunicatione? Ex p. 7. tr. 11. & Misc. 2. res. 45.
- PDF 175 266. An si excommunicatus ab homine efficiatur Religiosus, possit ab ejus Prælato absolvi virtute suorum privilegiorum? Et an virtute concessionis Clem. VIII. possint dicti Prælati absolvere ingredientes Religioni[m] ab omnicus censuris Papæ reservatis? Et an excommunicatus per sententiam ab aliquo Episcopo possit absolvi, si domicilium mutet ab isto Episcopo? Et notatur, quod hæ tamen...
- PDF 176 267. An Regulares virtute suorum privilegiorum possint absolvere à casibus Papalibus, à quibus Episcopus absolvit ratione necessitatis, vel impotentiæ adeundi Summum Pontificem? Et infertur confessarium vigore Bullæ Cruciatæ, vel Iubilæ posse quidem commutare vota Castitalia, temporalia, & in quibus Episcopus jure Ordinario dispensare potest. Ex p. 9. t. 9. & Misc. res. 62. alias 61.
- PDF 177 268. An Regulares ex confirmatione privilegiorum possint hodie absolvere à quinque casibus Papalibus exceptis in Decreto Clem. VIII. & VIII. ac etiam à casibus Episcopo reservatis. Ex p. 10. tr. 13. & Misc. 1. res. 22.
- PDF 179 269. An Regulares virtute suorum privilegiorum possint absolvere à censuris ab Episcopo reservatis, non obstante Decreto Clem. VIII. & Cardinalium declaratione? Et an possint Regulares excommunicationem reservare, non obstante quodam motu proprio Clem. VIII. in quo abstulit Prælatis Regularibus facultatem peccata reservandi? Et in textu hujus resolutionis alii quinque...
- PDF 179 270. An Regulares possint absolvere à casibus reservatis Episcopo de jure communi? Ex p. 8. tract. 7. & Misc. res. 71.
- PDF 180 271. An Regulares virtute privilegiorum possint absolvere à casibus Episcopo reservatis? Et asseritur, quod privilegium insertum juri communi non derogatur, nisi fiat expressa mentio eiusmodi privilegii. Sed in §. ultimo huius Resolutionis adducitur amplissima derogatio privilegiorum facta ab Vrbano VIII. sub %. Novembris 1631. Ex p. 11. tr. 2. & Misc. 2. res. 9.
- PDF 182 272. An hodie post decretum Vrbani VIII. die 27. Novembris 1628. possint Regulares absolvere à casibus Episcopo reservatis? Et infertur, an ut leges Pontificis obligent in toto Orbe, necessarium sit, ut publicentur, in omnibus Diœsibus & Provinciis? Et docetur, auod in derogatione generali privilegiorum non comprehenditur privilegium insertum in corpore iuris communis, si non...
- PDF 183 273. Vtrum decretum super absolutione à casibus reservatis deroget privilegiis confessariorum commemorantium in hoc Sicialiæ Regno, & Sardinia? Ex p. 2. t. 17. & Misc. 3. resol. 30.
- PDF 184 274. An Regulares virtute suorum privilegiorum possint commutare, vel dispensare vota extra confessionem? Quod vero in dicto casu dictum est de Regularibus virtute privilegiorum, dicendum est de Bulla Cruciatæ, & Iubilæo, quid oer ea confessari commutant vota. Et notatur non oportere, ut commutans votum virtute nostrorum privilegiorum sit confessarius voventis & idem dicendum...
- PDF 184 275. An Regulares vigore privilegiorum possint dispensare vota extra confessionem? Et quid de absolutione censurarum? Et docetur, quod quando quis operatur cum opinione probabili, operatur tutò & incidit per viam tutam, & tut as facit suas operationes. Ex p. 4. tract. 4. & Misc. res. 8.
- PDF 185 276. An Regulares possint commutare, vel dispensare votum peregrinationis ultra duas dietas? Ex p. 3. tract. 2. res. 121.
- PDF 185 277. An Regulares vigore privilegiorum possint dispensare ratione alicuius urgentis necessitatis in voto castitatis absolute, in quo casu potest Episcopus dispensare? Ex p. 6. tr. 6. & Misc. 1. res. 50.
- PDF 186 278. An votum castitatis emissum ante contractum matrimonium possit commutari virtute privilegiorum, quibus fruuntur Regulares, ut vovens possit petere debitum? Et quid super hoc quoad Episcopum, Bullam Cruciatæ, & Iubilæum? Et docetur, quod dispensatio ad petendum debitum potest fiere extra Sacramentum Pœnitentiæ, & in casu necessitatis in absentia. Ex p. 11. tr. 8. Misc. 8. res. 16.
- PDF 186 279. An Confessores regulares possint dispensare cum his qui in primo gradu affinitatis contraxerunt. Ex p. 11. tr. 2. & Misc. 2. res. 27.
- PDF 187 280. An Confessarii regulares virtute suorum privilegioru[m] possint disoensare cum sæcularibus ad petendum debitum, si à suis Superioribus adhoc minime deputati fuerint? Et notatur , quod Provinciales co[n]cedentes alicui subdito licentiam, ut possit dispensare cum impeditis ad petendum debitu[m] ab incesto, vel voto, non possunt dictam licentiam revocare absque justa causa...
- PDF 187 281. An Regulares possint dispensare in impedimento assinitatis ad petendum debitum inter conjugatos, & hoc vertute privilegiorum præcipue Pii V. Et an hoc sit revocatum per particularuem Bullam Vrbani VIII. anno 1631. Et an Regulares debeant esse confessores deputati ad talem dispensationem faciendam per Superiorum Monasterii? Et an dicta dispensatio debeat fieri in Sacramento...
- PDF 188 282. An Confessarii Regulares possint dispensare ad petendum debitum cum conjugibus, qui intra se contraxerunt affinitatem ex incestu? Et an vigore alterius privilegii Julii II. possint hodie confessarii Regulares dispensare in prædicto casu absque depitatione Provincialis, quod erat necessarium vigore privilegii Pii V....
- PDF 188 283. An Prælati Regulares possint commutare, & dispensare vota Novitiorum? Et an prædicti Prælati Regulares, & Abbatissæ non possint irritare vota Novitiorum, & Novitiarum, sed tantum commutare, commutare, & dispensare? Ex p. 3. t. 2. r. 71.
- PDF 189 284. An Generales Religionum possint dispensare cum subditis illegitimis ad Dignitates, & Officia ordinis extra Capitulum generale? Et an Generales ordinumpossint dare licentiam Prioribus localibus, atque Provincialibus dispensandi cum illegitimis ad dignitates, & officia ordinis absque Capitulo Generali, vel Provinciali? Et an legitimatus ad Officia ordinis? Et an Sacerdos iltur legitimatus ad Officia ordinis?
- PDF 189 285. An illegitimus per professionem censeatur ipso facto dispensatus ad omnes Dignitates Religionis? Et an si illegitimus in Prælatum eligatur à sciente illegitimitatem eius, & potente dispensare super ea, hoc ipso censeatur pispensatus saltem quoad forum conscientiæ, & secus dicendum est quoad forum externum? Et an Religiosus dispensatus ad gradus, honores, & dignitates ordinis necesse sit, quod exprimat...
- PDF 189 286. An illegitimus per professionem censeatur ipso facto dispensatus ad omnes Dignitates Religionis? Et an si illegitimus in Prælatum eligatur à sciente illegitimitatem eius, & potente dispensare super ea, hoc ipso censeatur dispensatus saltem quoad forum conscientiæ, & secus dicendum est quoad forum externum? Et an Religiosus dispensatus ad gradus, honores, & dignitates ordinis necesse sit,...
- PDF 191 287. An Superiores Religionum Monachalium, Mendicantium, & aliorum possint cum suis subditis illegitimis non solum ad Prælaturas inferiores, sed etiam ad Generalatum virtute suorum privilegiorum dispensare? Et an saltem Generales Relgionum possint dispensare cum suis subditis illegitimis ad Generalatum? Et deducitur quod illegitimus dispensatus ad ordines, censetur tantum dispensatus...
- PDF 199 288. An ejectia à Religione, vel dimissi à Superioribus ex Societate JESV reincidant in irregularitatem ex defectu natalium, ita ut non possint exercere ordines receptos, nec ad alia promoveri? Et quid dicendum est de Religioso illegitimo post annullatum professionem, an possit post latam sententiam in sæculum rediens exercere susceptos ordines, & ad alios promoveri? Et notatur professionem non solum...
- PDF 200 289. An spectet ad Prælatos Regulares iudicare circa suos subditos, an defectus corporis sit ita notabilis, ut inducat irregularitatem, vel non? Et an qui aures non habet sit irregularis? Et an Prælati Regulares possint dispensare cum suis subditis in irregularitate ex vitio corporis proveniente, ut v. g. cum illo, qui digito caret, non tamen pugillari vel pollice; qui caret occulto dextro, vel sinistro...
- PDF 200 290. An Prælati Regulares quoad suos subditos possint dispensare super infamia iuris etiam publica? Ex p. 5. t. 14. & Misc. 2. r. 91.
- PDF 200 291. An Prælati Regulares quoad suos subditos possint dispensare super infamia iuris etiam publica? Ex p. 5. t. 14. & Misc. 2. r. 91.
- PDF 201 292. An Superiores Regulares possint dispensare cum suis subditis super irregularitate contracta ex homicidio voluntario? Et quid si sit occultum? Et an hoc etiam exte[n]datur ad Novitios? Et adducitur insigne privilegiu[m] Pauli III: pro Religiosis, ubi conceditur, ut in singulis annis primo die lunæ Quadragesimæ dispensent cum omnibus subditis in omni irregularitate quavis occasione, vel causa contracta.
- PDF 202 293. An Prælati Regulares possint dispensare cu[m] suis subditis in irregularitate ex homicidio voluntario occulto proveniente? Et an mortuo, vel amoto Priore Vicarius in Sede vacante possit super hoc ipsum dispensare? Et an Prælati Regulares Ordinum Mendicantium possint cum suis subditis dispensare in irregularitatibus provenientibus ex publico delicto, & ad forum contentiosum deducto præterquam...
- PDF 203 294. An Prælati Regulares possint dispensare in irregularitate contracta ex homicidio voluntario? Et an sit probabile non incurri irregularitatem per homicidium omnino occultum, quod scilicet nulla ratione probari possit in iudicio, neque in notitiam hominis venire nisi ex confessione ipsius occesoris? Et cursim infertur, quod excommunicatus, aut suspensus ex delicto omnini occulto non tenetur abstinere se ab usu ordinis,...
- PDF 204 295. An Regulares possint dispensare in irregularitate contracta ex homicidio occulto? Ex p. 11. tr. 2. & Misc. 2. r. 26.
- PDF 205 296. An salte[m] irregularitas veræ bigamiæ, & interpretativæ sit dispensabilis à Prælatis Regularibus cum suis subditis? Et an bigamia præfata possit despe[n]sari à quocu[m]que confessario ordinis ex privilegio Sexti IV. facta Carthusie[m] sibus? Et an Prælati Regulares per quandam concessionem Pauli III. possint semel singulis annis prima die lunæ Quadragesimæ dispensare cum suis subditis in omni...
- PDF 206 297. An Prælati Regulares possint absolvere subditos suspensos propter ordines susceptos ante legitimam ætatem, vel ansque licentia, vel per saltum? Ex p. 3. t. 2. r. 85.
- PDF 206 298. An Superiores Regularium possint absolvere subditos ab exco[m]municatione incursa ob Symoniam contractam in ordine, vel beneficio? Nec enim possint cum illis dispe[n]sare in suspensione, quæ incurritur ratione symoniæ in ordine suscepto, imo nec dispensare possint in irregularitatem ob talem symoniam co[n]tractam etiam si Symoniacum occultum non incurrere irregularitatem?...
- PDF 207 299. An Prælati Regulares possint absolvere suos subditos à casibus Bullæ in Cœna Domini? Ex p. 3. t. 2. r. 72.
- PDF 207 300. An Regulares possint dispensare cum sæcularibus super irregularitatem ortam ex delicto; v. g. si Sacerdos excommunicatus celebrasset, vel suspensus Sacros ordines suscepisset? Idem dicendum est de quibuscumque Sacerdotibus electis ab ipsis pœnitentibus virtute Jubilæi: aut Bullæ Cruciatæ. Et notatur, quod absolutio, seu dispensatio super his irregularitatibus dari potest extra confessionem quamvis in Bullis...
- PDF 209 301. An Regulares possint dispensare cum sæcularibus & Clericis in omnibus irregularitatibus ab ipsis contractis, in quibus potest Episcopus dispensare? Et pro praxi hutus quæstionis octo diversi casus cursim in textu huius Resolutionis adducuntur? Ex p. 11. t. 4. & Misc. 4. r. 3.
- PDF 210 302. An Regularis interrogatus à Visitatoribus de observantia Regulari teneatur sub mortali respondere? Et deducitur, quod Prælatus in visitationibus tenetur sub mortali culpa interrogare de observantia cæremoniarum, & constitutionum. Et an mendacium in iudicio tam exteriori, quam in foro conscientiæ sit peccatum mortale, etiam circa illa, ad quæ reus non tenetur. Ex p. 10. t. 15. & Misc. 5. r. 32.
- PDF 211 303. An Consuetudo contra Regulam, & constitutiones Religionis excuset ab eorum observantia? Et asseritur, quod non solum consuetudo 40. sed etiam 10. annorum sufficet ad abrogandam legem non solum Civilem, sed etiam Canonicam. Et cursim docetur, non obstante quod multum tempus Regula fuerit relaxata, possint postea Superiores illam reducere ad pristinum statum. Ex p. 10. t. 15. & Misc. 5. r. 6.
- PDF 212 304. An ex vi Regulæ sit prohibitu[m] sub peccato mortali Fratribus Minoribus in biga, vel quadriga ambulare? Et an ex vi prædictæ Regulæ sit prohibitum Minoribus super humeros tamen homintum, (ut apud Indes,) vel lectica, aut ferfulo ab hominibus gestari, ut sæpissimè fit in Neapoli? Et an sit culpa mortalis, si aliquis ex Fratribus Minoribus ire in curru à bobus tracto? Et notatur, quod non est laudabile...
- PDF 213 305. An Decretum Cardinalium editum contra Religiosos accedentes ad loquendum cum Monialibus obliget ad peccatum mortale? Ex p. 1. t. 10. r. 22.
- PDF 214 306. An Regulares accedentes ad Monasteria Monialim contra formam Decreti Sacræ Congregationis editi Nonis Maii 1590. ultra pœnas impositas peccent etiam mortaliter? Et notatur, quod non incurritur peccatum, neque pœna propter aliqua verba causa urbanitatis dicta, neque si quis Religiosus declaret aliquem casum conscientiæ Moniali alicui; neque ille, qui per interpositam perfonam loquitur...
- PDF 214 307. An Regulares colloquentes cum Monialibus absque licentia peccent mortaliter? Et cursim docetur, quod cessante fine legis in aliquo casu particulari cessat lex pro illo tunc, & pro illo casu. Ex p. 10. t. 13. & Misc. 3. r. 26.
- PDF 214 308. An Regulares colloquendo cum Monialibus absque licentia peccent mortaliter? Et in consequentia hujus quæstionis aliæ curiosæ adducuntur, sed jam omnes alibi late appositæ sunt in tomis, tractatibus, & Resolutionibus earum annotationem in hoc novo ordine, & dispositione. Et tandem quæritur, an quando Regulares loquerentur cum auscultatricibus, vel aliis Monialibus ex officio...
- PDF 216 309. An Episcopus, stante Decreto Vrbani VIII. possit negare licentiam Regularibus colloquendi per quatuor vices in anno cum Monialibus in orimo, & secundo gradu sibi conjunctis? Et quid est agendum, quando Religiosus necessitatem habet alloquandi Monialem, puta, quia contractum habet celebrare, vel quid simile, & non visere præcise consanguineam ex urbanitate, an toties quoties opus...
- PDF 216 310. An licentia virtute Decreti Vrbani VIII. concessa alicui Religioso colloquendi cum Monialibus extendatur etiam ad socium? Et quid est agendum, si contingat Religiosum habenten lecentiam accedendi ad aolloquendum cum Monialibus, non posse accedere die statua, an sit probabile ex vi dictæ licentiæ posse accedere alia die, si parum tempus intercedat? Et notatur, quod si aliquis Regularis vult colloqui cum Moniali...
- PDF 217 311. In licentiis, quæ conceduntur Regularibus, ut possint colloqui cum Monialibus, apponuntur quædam conditiones, quæritur, an earum adimpletio obliget sub mortali? Et an Regularis possit loqui cum Matre, vel filia Moniali sine licentia? Ex p. 8. t. 7. & Misc. r. 60.
- PDF 218 312. An Regularis, obtenta licentia ab Episcopo colloquendi cum aliqua Moniali, possit hoc facere sine assistentia Monialium auscultatricum, (ut asserunt,) vel absque eo, quod assistat, vel intersit ipsarum Confessarius? Et an ordinarius vigore Decreti Vrbani VIII. teneatur dare licentiam Regularibus, ut possint adire Moniales consanguineas? Ex part. 9. tract. 7. & Misc. 2. resol. 34.
- PDF 218 313. An in die Mercurii Quatuor temporum possit Episcopus vigore Decreti Vrbani VIII. præbere licentiam Regularibus ad colloquendum cum Monialibus? Et notatur, quod per prohibitionem factam ne Regulares absque expressa licentia accedant ad Monasteria quarumcunque Monialium, non tollitur, quin sine licentia prædicta possit Religiosus accedere ad dicta Monasteria causa tranctandi cum aliqua...
- PDF 219 314. An Regulares accedentes ad Monasteria Monialium absque Episcopi licentia in Excommunicationem, quam Episcopus proposuit contra tales? Et an tali casu secluso scandalo, non peccent mortaliter? Ex part. 3. t. 2. r. 103.
- PDF 219 315. An Regulares accedentes, & colloquentes cum Monialilibus exemptis incedant in censura[m] latam Episcopo? Et quid, si accedant ad colloquendum cum non exemptis, sed subjectis dictionis ordinariæ Episcopi? Idem est dicendum in utroque casu de peregrinis, quod non incurrunt in censuram latam ab Episcopo contra colloquentes, vel accedentes ad Monasteria Monialium sibi subjectarum, secus...
- PDF 220 316. An Episcopi possint visitare in ordine ad clausuram Monasteria Monialium Regularibus subjecta? Ex p. 11. t. 2. & Misc. 2. r. 15.
- PDF 221 317. An Episcopus possit reservare casus circa clausaram in ordine ad Moniales exemptas? Et an in dicto casu contraversionis sint absolvendæ ob ordinario, vel à Prælato Regulari? Et an Moniales ordinario subjectæ subjaceant casibus & censuris, quas ipse ordinarius reservat pro sua Diœcesi etiam si de his Monialibus non fiat expressa mentio in Edicto reservationis? Et an possit Prælatus...
- PDF 221 318. An Regularis explanans aliquem casum conscientiæ Moniali incidat in pœnas Decreti Sacræ Congregationis contra colloquentes cum Monialibus? Et an idem dicendum sit, si Regularis accedat ad componendam aliquam seditionem exortam inter Moniales, vel ad consolandam Monialem gravissima tristitia affectam, vel ad consulemdum in gravi convernente bonum Monasterii, aut aliquod pietatis opus, vel titulo urbanitatis, & ad alios...
- PDF 222 319. An Moniales admittentes aliquem intra septa Monasteri, & prætextu licentiarum incurrant excommunicationem? Et an pœnæ impositæ in Bulla Greg. XIII. imponantur tantum Abbatissis, & Abbatibus Conventualibus, & non Monialibus? Ex part. 2. t. 16. & Misc. 2. r. 31. alias 33.
- PDF 222 320. An Moniales admittentes aliquem intra septa Monasterii, etiam ad malum finem incurrant aliquam excommunicationem, videlicet Concilii Tridentini sess. 25. cap. 5. de Regulari? Et an scribens literas Moniali, & mittens incidat in censuram adversus colloquentes cum Monialibus? Ex part. 2. t. 16. & Misc. 2. r. 32. alias 34.
- PDF 222 321. An personæ Illustres, quæ obtinent licentiam à Papa ingrediendi Monialium Monasteria aliquibus vicibus cum electis Matronis, possint illas postea variare, si fuerint semel designatæ? Et an qui habet licentiam ingrediendi aliqua Monasteria, (modo quo supra,) possit differre ingressum ad diem illam in forte Moniales illius Monasterii habituræ sunt spiritualem repræsentationem in Refectorio, aut alio loco publico?...
- PDF 224 322. An Episcopus possit dare licentiam, ut nupta intret in Monastreium ob periculum vitæ? Imo in dicto casu nupta intrans, an incidat in excommunicationem in Concilio impositam? Et quid de vidua bonæ famæ, quæ cupit honestatis gratia intra Monasterium manere? Ex p. 3. t. 2. r. 130.
- PDF 224 323. An licentia Episcopi sit necessaria pro ingressu Religionis quando uxor ex consensu viri vult in ea profiteri? Et an saltem pro licito ingressu necessaria sit licentia Episcopi? Ex p. 10. t. 12. & Misc. 2. r. 57. alias 56.
- PDF 225 324. An puellæ destinatæ ad Religionem possint recipi in Monasteriis Monialium ante annos discretionis? Ex p. 3. t. 2. r. 131.
- PDF 225 325. An puella volens assumere habitum Monialium debeat esse major duodecim annorum? Et an duplex examen, vel unum tantum, quando professura est Præmittatur? Et an hoc examen ab Episcopo necessario faciendum sit etiam in puellis ingredientibus in Monasteria exempta, & dicto Episcoponon subjecta? Et an sit peccatum mortale illud prætermittere, in quo incurrent non solum ipsa...
- PDF 225 326. An Decretum Concilii Tridentini sess. 25. cap. 16. de Regular, prohibens recipi aliquid ultra victum, & vestitum Novitiæ comprehendat mutuum, aut accommodatum? Et notatur, quod si puella Monasterium ingressa animo Monachandi, sed paupertate oppressa dotem promissam solvere non poterit, non sit compellanda, eo quia dotem in conditionem necessarium ponere non debemus...
- PDF 226 327. An Abbatissa licite possit pacisci de certa summa pecuniæ, donec Monasterium sit opulentum. Ex p. 3. tract. 2. res. 97.
- PDF 226 328. An Monialis possit eligi in Abbatissam, si tantum annum 40. attingat? Et an contra Decretum super hoc Concilii Tridentini sess. 25. c. 7. de Regular, possit Episcopus, aut Nuntius dispensare? Et deducitur, an quoad Dignitates, & Personatus sine Cura requiratur, ut quis 22. annis completis non sit minor, vel sufficiat, ut sint incepti ex Concilio Tridentino? Et cursim docetur Prælatum alicujus...
- PDF 227 329. An Monialis illegitima possit esse absque dispensatione Abbatissa? Et an possit Prælatus dictarum Monialium in supra dicta illegitimitate dispensare? Ex p. 3. tr. 2. res. 101.
- PDF 227 330. An Monialis illegitima possit esse absque dispensatione Abbatissa? Et an possit Prælatus dictarum Monialium in supra dicta illegitimitate dispensare? Ex p. 3. tr. 2. res. 101.
- PDF 227 331. Duo casus sæpe in praxi occurrentes deciduntur. Primo, an Abbatissa post expletum triennium possit Monasterium gubernare? Secundo, an qui fornicatus est, &c. qui casus non pertinet ad hunc tractatum, ideo oppositus est cum suo textu in suo propriori tractatu, &c. Ex p. 7. tr. 12. & Misc. 3. res. 19. aliàs 17.
- PDF 228 332. An Abbatissa possit præcipere Monialibus aliquid sub pœna excommunicationis? Et an supradicta Abbatissa possit saltem præcipere aliquid Monialibus sub præcepto obedientiæ? Et explanatur mulieres non esse jure divino incapaces potestate ordinis, & iurisdictionis; ita ut etiam ex commissione Pontificis; ita ut etiam ex commissione Pontificis excommunicare, & censuras ferre non valeant. Ex p. 5. tr. 9. res. 16.
- PDF 228 333. An Monialis possit transire de uno Monasterio ad aliud causa fundationis, reformationis, &c. sine licentia Papæ? Ex p. 3. tr. 2. res. 127.
- PDF 229 334. An Superiores Regulares possint absque interventu Episcopi dare licentiam suis Monialibus exundi à Monasterio ex iusta causa? Ex p. 11. t. 2. & Misc. 2. res. 24.
- PDF 229 335. An decretum Pii V. quod incipit, Decori, & honepropter mornum lepræ, & epidemiæ exire de Monasterio, an inquam, hoc Decretum extendendum sit ad aliam infirmitatem, non tantum aliis, sed soli Moniali nocivam, cui excundo à Monasterio remedium adhiberetur, si alias periculum vitæ, aut gravis, & diurnæ infirmitatis prohabiliter timetur? Ex p. 2. t. 15. & Misc. 1. r. 23.
- PDF 230 336. An juste poterit concedi Moniali licentia excundi à Claustro causa medendi morbo ita periculoso, ut eius salus desperaretur, ea nonegressa. Ex part. 3. tract. 2. res. 105.
- PDF 230 337. An si ægritudo Monialis sit talis gracitatis, ut iudicio Medicorum credatur moritura, si non exeat, possit tuto à Monasterio exire? Ex p. 5. tr. 3. res. 137.
- PDF 231 338. An Monialis, quæ se ponit in rota, & facit eam volvere in partem externam, ad quam sæculares accedunt, frangat clausuram, & incidat in pœnas, etiam si non egrediatur è rota? Idem dicendum est, si Monialis staret in solo ostio partim intra, & partim extra clausuram. Sed difficultas est an ratione parvitatis materiæ possit Monialis excusari à pœnis, & à peccato mortali, si utroque pede, & toto...
- PDF 231 339. An in ingressu, vel egressu clausuræ Monialium detur parvitas materiæ? Idem est de fæminis ingredientibus claustra Religiosorum. Ex p. 5. t. 5. r. 22.
- PDF 231 340. Alicubi visa est Monialis super regulas Monasterii, quæsierunt à me per literas, an fregerit clausuram? Ex p. 5. tr. 13. & Misc. 1. res. 88.
- PDF 232 341. An Monialis, quæ in marem erumpit, sit abliganda, ut intret in Religionem virorum? Et postquam è Monasterio fuerit eiecta, an poterit sine ullo scrupolo matrimonium inire, vel si velit Sacros ordines suscipere? Ex p. 5. tr. 14. & Misc. 2. res. 49.
- PDF 232 342. An Monialis uti possint privilegiis concessis viris Religiosis sui Ordinis? Et quid, si non subsunt dictis Religiosis? Et an Moniales gaudeant etiam privilegiis illius Religionis, sub cuius gubernatione & iure vivant, etiamsi sint diversi ordinis, ut Moniales Sapientiæ Neapoli, quæ sunt sub cura Theatinorum, & tamen sunt Ordinis Sancti Dominici; an istæ privilegiis Theatinorum fruantur? Et an, & quomodo...
- PDF 233 343. An liceat Generalibus Religionum excipere confessiones Monialium sibi subiectarum absque Episcopi licentia? Et quid de confessionibus sæcularium? Idem est de inferioribus Prælatis Regularibus? Et an saltem, vigore Bullæ Cruciatæ, vel Iubilæi possint Generales, & ala Prælati Regularium absque approbatione Episcopi exipere confessiones sæcularium? Et an quando in Iubilæo dicitur, quod...
- PDF 234 344. An Prælati Regulares Monialium possint audire earum confessiones absque prævia approbatione Episcopi? Et quid, si prædicti Prælati habeant generalem approbationem pro Diœcesi ab ordinario? Et an PRælatus REgularis Moniali sibi subjectæ immediate possit independenter ab ordinario assignare PAtrem spiritualem sive eiusdem, sive alterius ordinis Religiosum, vel etiam Sacerdotem sæcularem...
- PDF 235 345. An confessarius Monialium Regularibus subjectarum sit ab Episcopo approbandus? Et an Prælati Regulares absque ordinarii approbatione audire non possint confessiones Monialium sibi respective subiectarum? Et notatur ad audiendas confessiones Monialium modo non sufficere, quod Sacerdos sive Regularis, sive sæcularis sit generalium personarum audiendas confessiones sæcularium...
- PDF 235 346. An Regulares possint independenter ab Episcopis excipere confessiones Monialium ipsis Regularibus subjectarum? Et quid super hoc de ipsis Prælatis Regularibus? Ex p. 11. tr. 2. & Misc. 2. res. 28.
- PDF 236 347. An Confessarius Regularis Monasterii Monialium, ut ingrediatur in casibus necessariis intra ejus septa, egeat non solum licentia sui Prælati, sed etiam Episcopi? Et notatur, quod Declaratio secunda Sacræ Congregationis contenta in textu hujus Resolutionis non Comprehendit Superiores Regulares, quia sine ulla Episcoporum licentia possunt ingredi septa Monialium...
- PDF 237 348. An Episcopi, vel Monialium Superiores possint altra tertiam vicem concedere Monialibus subditis Confessarium extraordinarium? Et an Superiores Regularium non possit suis Monialibus deputare confessarios ordinarios, nisi prius sint ab Episcopo approbati? Sed difficultas est, an tempore Iubilæi Moniales possint sine licentia Episcopi, vel Superioris Regularis confiteri cum quocumque Sacerdote approbato?...
- PDF 238 349. Quædam Monialis infirma obtinuit licentiam consitendi cum quodam confessario Regulari, dubitatum fuit sione, an potuisset ingredi cum Socio; & si finita confessione an statim debeat egredi? difficult vero est, quænam mor a dicatur brevis, ut quis in tali casu intra Monasterium immorando non dicatur peccare clausuram? Ex p. tr. 2. r. 51.
- PDF 239 350. An Moniales Turris speculatorum Romæ existentium sint Religiosæ, & eorum vota sint solemnia? Et an dictæ Moniales, si contraherent matrimonium, quamvis peccarent, valide tamen contraherent? Et infertur, quod si recedunt à Monasterio, non sunt Apostatæ, & his non obstantibus gaudent privilegio canonis, & fori, & exemptione gabellarum. Ex part. 8. tract. 7. & Misc. r. 88
- PDF 239 351. Sorores Tertiariæ possint à Sacerdotibus suarum Religionum in articulo mortis sumere Viaticum, & Extremam Vnctionem? Vbi multa de Tertiariis, vulgo dictis Bizochæ, proponuntur in textu huius Resolutionis, pro illarium sepultura, & casibus ab Episcopo reservatis, & etaim pro reservatis à Prælatis Regularibus, an comprehendant illas, & pro privilegio fori, & canonis, Ex p. 6. tr. 8. & Misc. 3. res. 30.
- PDF 240 352. An legatum factum pro Monachatu possit dari mulieribus vulgo dictis Bizocjæ, quæ cælibam vitam in propria domo sub voto emiserunt? Ex p. 3. tract. addit resol. 28.
- PDF 241 Tractatus II. De Cingulo Militari pro validate Professionis Equitum Melitensium.
- PDF 241 An professio N. emissa in Religione Hierosolimutana, non sumpto prius ornamento Cinguli Militaris, fuerit incalida? Et infertur, quod quando forma servanda est in aliquo actu, si deficiat, actus, est nullus, & corruit, & ideo forma specifice adimplenda est, & non per æquipollens. Et quæritur, anin Religione Equitum Hierosolimitatorum sit de forma, ut Miles professionem emittens sit ornatus Cingulo...
- PDF 249 Tractatus III. D paupertate Religiosa super Bullam Clem. BIII. de Largitione munerum.
- PDF 249 1. An ista Bulla sit usu recepta, & adhuc obliget ad sui obligationem? Ex p. 1. t. 6. r. 1.
- PDF 249 2. Quod-nam sint fines, seu causæ finales huius constitutionis Clem. VIII. Ex part. 1. tract. 6. resol. 12.
- PDF 250 3. An in ista Bulla Summus Pontifex condat novum ius circa largitiones munerum Religiosorum? Ex p. 1. t. 6. r. 2.
- PDF 250 4. An cognitio quantitatis muneris largiendi spectet etiam ad Capitulum generale, vel ad eosdem Conventus, & Superiores spectare, & eorum arbitrio relinqui quantitatem donilargeindi? Ex p. 1. t. 6. r. 3.
- PDF 250 5. Quanti valoris debeant esse munera, ut licite fiant, & non sint contrahanc constitutionem? Ex part. 1. t. 6. r. 3.
- PDF 251 6. An si Religiosus sine licentia sui Prælati præbeat munusculum duorum aureorum, incidat in pœnas hujus constitutionis? Ex p. 1. t. 6. r. 5.
- PDF 251 7. An Religiosus, qui celebrat aliquas Missas ad intentionem alicujus amici, sciens dictum amicum stiptendium pro illis accipere, peccet contra paupertatem, & includatur in Bulla Clem. VIII. Et an stante dicta Bulla possit Religiosus de sola licentia Superioris donare ea, quæ acquisivit ex eleemosynis Missarum, quos sibi intra annum concentus, sive Religio concedit? Ex p. 1. t. 6. 9.
- PDF 251 8. An Religiosus, qui non acceptat aliquod donum, sed rogat, ut detur amico, seu consang uineo, peccet contra paupertatem, & contrahanc Bullam? Et an sie Religiosus se habeat, ut intercessor apud Ioannem, v. g. ut ipse Joannes nomine suo det Petro aliquam rem, peccet contra votum paupertatis, & contra nostram constitutionem? Ex p. 1. t. 6. r. 8.
- PDF 252 9. An Monialis, seu Religiosus cum licentia sui Prælati possit facere amico, seu cognato corporalia magni valoris, vel picturam, & non incidere in pœnas hujus constitutionis? Et an doctrina hujus quæstionis non sit applicanda, quando Religiosus facit primo picturam v. g. sumptibus Monasterii. Ex p. 1. t. 6 r. 6
- PDF 252 10. An Regularis faciens picturam, vel aliquod aliud pro amico frangat votum paupertatis? Et alia notabilia circa hoc adducuntur in textu hujus REsolutionis. Ec p. 7. t. 11. & Misc. 2. r. 17.
- PDF 253 11. An Religiosus possit dare leviora alterius generis, licet non sint de levibus comestibilibus, & ad devotionem pertinentibus concessis in hac Bulla? Et an casus excepti in hac quamvis per solas quinque causas donatio revocari potest, tamen idem potest ex aliis gravioribus causis, vel æque gravibus. Ex p. 1. t. 6. 6. r. 7.
- PDF 253 12. Quænam esculenta, & poculenta possit Religiosus largiri in terminis hujus Bullæ, & ad quem valorem ascendere possint? Ex p. 1. t. 6. r. 13.
- PDF 254 13. An Religiosus possit sine licentia Prælati, & sine contraventione voti paupertatis, & huius Bullæ largiri suam rationem, seu pitantiam? Ex p. 1. t. 6. r. 28.
- PDF 254 14. An Religiosus sine peccato possit commodare, & mutuo dare aliqua, quæ ipsi ad usum permissa sunt, etiam pecunias, & non solum Religiosis professis eiusdem Monasterii, set etiam exteris sæcularibus? Ex part. 1. t. 6. r. 37.
- PDF 255 15. An Religiosus possit commutare etiam cum sæcularibus aliquas res, quando nullam iacturam patitur conventus? Ex p. 1. t. 6. r. 38.
- PDF 255 16. An si Religiosus commutet aliqua cum Sæcularibus peccet contra votum paupertatis? Ex p. 7. t. 11. & Misc. 2. r. 21.
- PDF 255 17. Quidam Superior Regularis tempore, quo erat Prælatus accepit pecuniam ab amico, quam postea subditus per multum tempus penes se retinuit, inscio Superiore, sed postea expendit cum eius licentia, quæsitum à me fuit, an peccaverit? Et ex doctrina huius quæstionis infertur potuisse confessarium Regularem absolvere À reservatis vigore facultatis obtentæ à Prælato præterio pro...
- PDF 257 18. An Religiosus possit recipere aliquid sine licentia Superioris, si habeat intentionem petendi dictam licentia[m] priusqua[m] expendat illud? Et notatur, quod si talis Religiosus absolute recipiat, v. g. illa[m] pecunia, sed ad breve te[m]pus retineat, ut quia expectatur novus Prior, vel scribat statim Patri Generali, vel Provinciali pro lice[n]tia, peccavit tantu[m] venialiter, quæ quidem sunt valde...
- PDF 257 19. An Religiosus peccet mortaliter, si per breve tempus retineat apud se rem donatam, quia vult petere licentiam à Provinciali, vel à novo Superiore? Et an REligiosus peccet contra paupertam accipeins rem aliquam ex Comeundem locum restituat? Ex p. 11. t. Misc. 1. r. 19.
- PDF 258 20. An si quis Religiosus accipiat ab amico aliqua comestibilia peccet contra paupertatis? Ex p. 1. t. 6. r. 41.
- PDF 258 21. An frangat votum paupertatis Religiosus, qui petit ab amico, ut deponat pecunias penes aliquem, vel apud ipsummet Religiosum, ut quando opus ert, petat facultatem utendi à Superiore Prælato? Ex p. 1. t. 6. r. 43.
- PDF 258 22. An Religiosus, qui ab exteris suis Devotis nummos accipit, & inscio Prælato, necessarios libros emit, pecce tpeccato proprietatis, & contraveniat nostra Constitutioni, dum modo supradictos libros in cubiculo teneat palam expositos, & omnibus obiectos? Ex p. 1. t. 6. r. 26.
- PDF 259 23. An si contra paupertatem Religiosam, inscio Superiore, ex nummis à pœnitentibus acceptis libros emere, dummodo Religiosus expositos illos in cubiculo teneat? Et an sit contra votum paupertatis Religiosum in depositum res accipere, ita ut possit iis uti petita postea, & impetrata Superioris licentia? Et an Religiosus non peccet contra paupertatem, si absque Superioris licentia accipiat...
- PDF 259 24. An si Religiosus ab amico pecunias accipiat ad emendos libros, vel alia, si non occultet, sed palam in cella exponat, peccet contra votum paupertatis? Idem à fortiori dicendum est, si accipiat ipsos libros. Ex p. 7. t. 11. & Misc. 2. r. 19.
- PDF 260 25. Parentes Monialium, vel Religiosorum præbentes illis magnam pecuniarum summam ad eorum, cui voluerint, beneplacitum disponendum, reservando tamen pro se dominium, quæritur, an dictæ Moniales, vel Religiosi illas dispenendo peccent contra paupertatem, & incidant in Bullam Clem VIII. Ex. p. 1. t. 6. r. 10.
- PDF 260 26. An si quis de Religioso pecuniam ad ipsius usum libere, ut libuerit, disponendam, reservans sibi dominium talis pecuniæ, an Religiosus illa utendo votum paupertatis frangat? Et quod de pecunia dicitur potest intelligi de quacu[m]que re non consumptibili unico actu. Et quid de comestibilium usu? Ex p. 7. tr. 11. & Misc. 2. r. 18.
- PDF 261 27. An Religiosus peccet contra votum paupertatis, & contra Bullam Clem. VIII. si absque Superioris licentia accipiat pecuniam ut ipse kibere disponat in eleemosynam nomine ipsius, qui dedit? Ex. p. 1. t. 6. r. 29.
- PDF 261 28. An Religiosi post Concilium Tridentinum possint habere peculium, id est redditus annuos ad nutum Superiorum revocabiles, & ad solos usus honestos & pios, idque ex causa legitima? Et docetur Declarationes Cardinalium esse tantum doctrinales, & non decessivas, & non esse necessarium standum illis. Ex p. 1. t. 6. r. 32.
- PDF 262 29. An Religiosus de annuis redditibus ex Superioris lice[n]tia ad usum suum concessis sine aliqua restrictione possit libere parcius vivendo alus donare? Ex p. 1. t. 6. r. 19.
- PDF 262 30. An in hac Bulla prohibeantur donationes, quæ sunt partus intellectus, ut Conciones, lectiones, & hutusmodi scripta? Ex p. 1. t. 6. r. 25.
- PDF 262 31. An qui transiit ad aliam Religionem, possit secum deferre scripta, vel libros à se compositos? Ex p. 3. t. 2. r. 63.
- PDF 263 32. An si Religiosus largiatur munera alteri Religioso, incidat impœnas hujus Bullæ? Ex p. 1. t. 6. r. 18.
- PDF 263 33. An si in aliquo speciali casu Religiosus largiendo munera nec dissiparet bona Religionis, nec tale donum, ulla fuerit ambitionis occasio, incideret in pœnas hujus Bullæ? Et explanatur, quod quando cessat finis adæquatus legis in particulari, cessat obligatio legis. Ex p. 1. t. 6. r. 33.
- PDF 263 34. An Religiosus possit præbere aliquod munus Religioso ejusdem Monasterii? Et an hoc etiam extendatur non solum ad Religiosos ejusdem Monasterii, sed etiam ad alios Religiosos ejusdem tamen Religionis? Et an res comestibiles receptæ cum licentia Prælati possint dispensari in extraneos in magna quantitate, & non obstante quod sint magni pretu. Ex p. 1. t. 6. r. 39.
- PDF 263 35. An si Religiosus det alteri Religioso ejusdem Monasterii libros, vel alia magni valoris, peccet contra votum paupertatis? Ex part. 7. t. 11. & Misc. 2. r. 20.
- PDF 264 36. An quando Religiosi inter se largiuntur munera de rebus minimus, necessarium sit habere licentiam expressam, & in scriptis suorum Superiorum? Ex p. 1. t. 6. r. 20.
- PDF 264 37. An dictam licentiam habere debeat Religiosus semper quoties vult donare? Ex part. 1. t. 6. r. 21.
- PDF 264 38. An Religiosus, seu Monialis cum licentia tacita peccet mortaliter alienando, vel recipeindo aliquid clandestine, sceins illum modum clandestinum Superiori displiciturum? Et suüüonitur, ut Religiosus det, vel accipiat aliquid sine voti paupertatis fractione sufficere tacita[m], vel probabiliter præsumptam Superioris voluntatem, etiam in eo casu, in quo posset expressa licentia postulari, & ob...
- PDF 265 39. An licentia præsumpta liberet Regulares à vitiis paupertatis, etiam si Superiorem adire facile possint, vel differi? Et infertur, quod quoties ob præsumptivam voluntatem Domini possumus colligere illum non esse incitum; aut esse tantum invitum quoad modum, quia daret, si peteretur aliquid ab eo, aut non ægre ferret, censendi non sunt peccare mortaliter fures, ut in uxore, filio, servo, famulo, & amicissimo...
- PDF 266 40. Quænam quantitas requiratur, ut ea sine licentia Superioris usurpata à Religioso ad peccatum mortale deveniatur? Et quænam quantitas requiratur ex comestibilibus? Ex p. 1. t. 6. r. 36.
- PDF 266 41. An Religiosus paulatim modica accipiens, vel expendens sine licentia Superioris peccet mortaliter, & teneatur ad restitutionem? Et ex doctrina hujus quæstionis inferuntur aliqua alia circa hoc pertinentia ad furta in sæcularibus, servis, & ancillis. Ex p. 1. t. 6. r. 34.
- PDF 267 42. An Religiosus furans aliquid notabile ad usum fratris particularis, vel alicujus sæcularis incurrat in casum reservatum in Decreto Clem. VIII. Et advertitur, quod Superior alicujus Religionis non potest reservare furtum commissum à suo subdito de rebus alterius Religiosi, vel alicujus sæcularis. Ex p. 1. t. 6. r. 44.
- PDF 267 43. An saltem Superior in tali casu possit reservare illud furtum, quatenus est peccatum proprietatis? Ex part. 1. t. 6. r. 45.
- PDF 268 44. An Religiosus, qui sine licentia Prælati solet sumere aliqua bona Monasterii pertinentia ad Cibum, & potum, infringat votum paupertatis? Ex p. 1. t. 6. r. 30.
- PDF 268 45. An Religiosus, si ad propriu[m] usum accipiat paulatim comestibilia, si perveniat ad quantitate[m] notabile[m] peccet mortaliter, & teneatur ad restitutionem? Ex p. 1. t. 6. r. 35.
- PDF 268 46. An Religiosus peccet contra paupertatem sumendo aliquam rem de loco publico pro usu temporali, ut deinde in eundem locum restituat? Ex p. 1. t. 6. r. 40.
- PDF 268 47. An donatio remuneratoria sit prohibita in hac Bulla, it a ut Religiosus, seu Monialis largiendo aliquod donum in remuner ationem contraveniat huic constitutioni? Et explanatur, quod donatio inter virum, & uxorem est probitia, & non valet, eitam si sit renumeratoria. Ex p. 1. t. 6. r. 15.
- PDF 269 48. An Religiosi, & Moniales possint largiri non solum dona æquipolle[n]tia mertis, sed etia[m] ultra? Ex p. t. 6. r. 16.
- PDF 269 49. An liceat aliquid dare proprio loci ordinario ex causa benedictionis, vel susceptione habitus Religionis, seu professionis Monialium? Ex p. 1. t. 6. r. 24.
- PDF 269 50. An Moniales cum lice[n]tia Abbatissæ, seu Prælata possint præbere confessario ultra justu[m] stipendium assignatum aliquid amplius? Ex quo infertur, quod qua[n]do famuli serviu[n]t Monasterio cum magna fidelitate, his etia[m] ultra solarium justum potest dari aliquid amplius, qua non est proprios usus, quæ propriis operibus acquirunt? Ex p. 1. t. 6. r. 22.
- PDF 270 51. Vtrum Abbatissa possit concederelicentiam donandi Monialibus, quam potest Prælatus Regularis suis Religiosis? Et an supradicta Abbatissa possit concedere Monialibus licentia[m] habendi peculiu[m], & facultatem converte[n]di in proprios usus, quæ propriis operibus acquirunt? Ex p. 1. t. 6. r. 22.
- PDF 270 52. An Religiosi recipientes in Monasteriis alique[m] non occasione tra[n]situs, vel devotionis, sed recreationis causa, incidant in pœnas hujus constitutionis Clem. VIII. Ex p. 1. t. 6. r. 14.
- PDF 270 53. An Novitii includantur in hac Bulla sub nomine Religiosorum? Et ex doctrina hujus quæsttionis infertur, quid Novitii possint confiteri coram omnibus confessaris, ab Episcopo approbatis, & quod Novitii non incidunt in casus reservatos Superiori Religionum. Ex p. 1. t. 6. r. 27.
- PDF 270 54. Vtrum Milites D. Jacobi, Alcantaræ, Calatravæ, & includantur in hac Bulla, ita ut sit illis interdictum donare? Ex quo deducitur, an prædicti Equites sint vere Religiosi, & gaudeant exemptione gabellarum, & etiam Novitus? Ex p. 1. t. 6. r. 23.
- PDF 271 55. An Equites commendatarii D. Ioannis, D. Jacobi, Alca[n]taræ, Calatravæ, &c. insumentes redditus bonorum suorum in vsus illicitos peccent contra paupertatem, & recipientes teneantur ad restitutione[m]? Ide[m] dice[n]dum est de cæteris bonis acquisitis, donatis, &c. licet in morte no[n] possint de illis absque Superioris lice[n]tia testari. Ex p. 2. t. 15. & Misc. 1. r. 54.
- PDF 272 56. An commendatarii D. Ioannis, D. Jacobi, Alcantaræ, Calatravæ, &c. possint disponere de redditibus Ecclesiasticis ad libitum sicut de bonis patrimonialibus sine fractione voti paupertatis? Ex p. 5. t. 14. & Misc. 2. r. 94.
- PDF 272 57. An Equites Ierosolymitani, & alii Religiosi Ordinum Militarium, valide aliquid exponant ludo? Et an sint obnoxii restitutioni lucrantes dictos Equites? Et an supradicti Equites peccent contra paupertatem exponentes aliquid iudo vel expendentes in alios usus illicitos, nec Superiores, nec consuetudo ordinis possit ad id facultatem validam facere? Ex p. 7. t. 9. r. 17.
- PDF 272 58. An Religiosus, qui licentiam à Superiore generalem expendendi pecuniam, vel donendi aliquid, si hæc expendat in usus illicitos, peccet contra votum paupertatis, & recipientes teneantur ad restitutionem? Et hoc etia[m] frequenter potest accidere in Equitibus Ierosolymitanis. Et an Superior Supremus, vel totus Conventus non possit concedere facultatem illam, ut in usus illicitos expendat...
- PDF 273 59. An Religiosus, qui ex licentia Superioris libere de aliquibus pecunis possit disponere, si illas insumat in ludis prohibitis, vel cum meretricibus peccat contra votumpaupertatis, & accipientes teneantur ad restitutionem? Et an stando in opinione affirmatiua, dictam pecuniam possit quis restituere eidem Religioso, vel teneatur restituere Monasterio? Idem est dicendum de cateris aliis, qui...
- PDF 273 60. An si Religiosus habeat licentiam generalem expendendi aliquam quantitatem, possit valide illam ludo exponere? Et an qui ab illo talia lucrantur, teneatur ad aliquam restitutionem? Et notatur, quod si aliquis lucraretur magnam summam pecuniarum à Relgioso, possit illam eide[m] restituere, & non Monasterio. IDem in utroq; dicendum est de filio familias, uxore, &c. Ex p. 7. t. 9. r. 15.
- PDF 274 61. An Religiosus illicete ludendo si lucretur, teneatur restituere colludenti? Et quæ possit ludere? An possit ludere aliquid manu scriptum, celatum, pictum, vel aliud qualecumque in quod habet dominium, &c. Sed maior difficultas est, si inquires, an qui lucratus est lectionem aliquot Missarum, possit pro illis accipere stipendium, an vero ille, qui perdidit illud accipere debeat? Et notatur posse Missarum...
- PDF 274 62. Quo pacto Religiosus debeat restituere, si absque licendia Superioris bona aliqua sæcularibus donavit, aut in ludis, & cum meretricibus consumpsit? Ex p. 10. t. 12. & Misc. 2. r. 35.
- PDF 275 63. Quidam vir Nobilis plura munera ob malum finem Moniali dederat, & aliqua ab ipsa acceperat, quæritur, an de istis teneatur ad restitutionem? Et supponitur primo Regularem acquirentem rem illicite anquirere Monasterio. Secundo Regularem non posse expendere nummos in usus illicitos, & consequenter, qui eos recipit, tenetur ad restitutionem. Et quid est decendum & faciendum...
- PDF 276 64. An Bulla Clem. VIII. prohibens largitionem munerum locum sibi vindecet, si Regularis, vel Monialis det eleemosinam? Ex quo alii casus inferuntur, qui non includuntur in dicta Bulla Clem. VIII. Ex p. 1. t. 6. r. 11.
- PDF 276 65. An Religiosi tempore mortis cum licentia Superioris possint aliquid donare? Et ex doctrina huius Resolutionis infertur, an possit Prælatus dare licentiam Monacho scribendæ schedulæ, qua disppnat, quid de suis bonis faciendum sit post mortem eo animo, it vim habeat testamenti, aut Codicilli ea dispositio? Et notatur, quod potest aliquid relinqui Monacho cum facultate tempore mortis...
- PDF 276 66. An Religiosus peccet mortaliter contra votum paupertatis, si recipiat pecunias sæcularium in depositum absq; superioris licentia? Et advertitiu, quod si Religiosus moriatur proprietarius, privatur Ecclesiastica sepultura. Et quæretur, an si Religiosus, (dummodo non sit Minoreta,) inveneatur mortuus cum bursa denariorum, son sit statim privandus sepultura Ecclesiastica, quia iura non privant...
- PDF 277 67. An Religiosus, qui ex improviso mortuus inventus est in cella cum marsupio denariorum, sit privandus Ecclesiastica Sepultura? Et quid si talis Religiosus sit Minoreta? Et an sit contra votum paupertatis accipere pecunias sæcularium in depositum? Ex p. 4. t. 4. & Misc. r. 23.
- PDF 278 Tractatus IV. De Correctione fraterna.
- PDF 278 1. Qvotvplex sit Correctio. Ex part. 7. t. 31. r. 1.
- PDF 279 2. Ad quam virtutem spectet correctio fraterna? Ex p. 7. r. 3. r. 2.
- PDF 279 3. An detur virtutem spectet correctio fraterna? Ex p. 7. t. 3. r. 3.
- PDF 279 4. An hoc præceptum obliget sub mortali? Et notatur, quod quamvis omissio correctionis de mortalibus ex genere mortalis sit, potest fieri venialis ex imporfectione actus, & possit aliquando omitti. Ex p. 7. t. 9. r. 15.
- PDF 280 5. Quando obliget hoc præceptum. Ex p. 7. t. 1. r. 5.
- PDF 280 6. Quando omissio correctionis fraternæ sit peccatum mortale? Et explanatur circunstantiæ requisitæ, ut præptum correctionis obliget sub mortali. Et docetur, quando sit mortale audire, & non contradicere detrahenti, licet detractione ipsa non delectetur, qui audit. Ex p. 4. t. 4. & Misc. r. 229.
- PDF 281 7. An ratione circunstantiarum emissio correctionis fraternæ sit sæpius tantum peccatum veniale, aut nullum? Ex p. 7. t. 3. r. 61.
- PDF 282 8. An quis teneatur sub peccato veniali corripere peccata venialia proximi? Et quid de Religiosis maxime de Prælatis Regularium, & Gubernatoribus Reipublicæ, an isti sub mortali peccata venialia subditorum corrigere teneantur`Et an particulares Relgiosi, siccut Prælati sub eodem onere corripere fratres de peccato veniali teneantur? Ex p. 3. t. 2. r. 38.
- PDF 283 9. An sit præceptum sub veniali corripeindi peccata venialia? Ex p. 7. t. 3. r. 7.
- PDF 283 10. An in præcepto correctionis fraternæ detur parvitas materiæ? Et docetur Prælatos Religionum peccare mortaliter, quando negligunt corrigere peccata venialia in suis Religionibus committi solita, si ex correctionis omissione disciplina Regularis imminuatur. Ex p. 5. t. 5. r. 66.
- PDF 284 11. An ut præceptum correctionis obliget, opus est, ut adsit spes probabilis emendationis? Et an requiratur necessario fructum ex correctione statim sperare, vel sufficiat, si decursu temporis speretur? Ex p. 7. t. 3. r. 21.
- PDF 284 12. An proximus sit corripeindus, si correctio initio obierit, sed postea proderit? Ex p. 7. t. 3. r. 23.
- PDF 285 13. An ad advertendum damnum alienum teneatur quis corripere aliquem, etiam si credat pejorem esse futurum? Ex p. 7. t. 3. r. 24.
- PDF 286 14. An qui certo non scit peccatum fratris, teneatur illum corripere? Et an in Prælatis sufficiat suspicio, vel dubia cognitio, ut teneantur sub mortali inquirere peccata subditorum ad correctionem faciendam? Et quid de aliis, an teneantur inquirere peccata occulta aliorum? Ex p. 7. t. 3. r. 6.
- PDF 287 15. An in dubio quis teneatur adhibere correctionem fraternam, maxime quando dubium est, an correctio nocitura, vel profutura sit? Et quid, si peccatum sit dubium? Ex p. 4. t. 3. r. 72.
- PDF 287 16. An in dubio teneatur quis adhibere correctionem? Sed difficultas est, quando dubium est, an correctio nocitura, vel profutura sit? Et quid, si æque probabile est quod correctio nocebit, ac quod proficiet? Ex p. 7. t. 3. r. 22.
- PDF 288 17. An teneamur corripere aliquam in dubio, an corractio sit pro futura vel futura? Ex p. 3. t. 5. & Misc. 1. r. 94. alias 93.
- PDF 288 18. An teneantur adhibere correctionem, cum adest periculum nostri damni, & incommidi gravis? Et si leve dumtaxat imminerat, an teneamur? Et quid quando proximus est in peccato mortali, & nullum aliud est tempus, in quo possit adhiberi correctio, cum ex hypothesi sit jam moriturus? Ex p. 7. t. 3. r. 26.
- PDF 288 19. An in extrema necessitate proximi teneamur illum corripere cum proprio vitæ periculo, vel cum gravi periculo amittendi honorem, vel statum? Ex quo etiam deducitur, an quis teneatur cum periculo vitæ baptizare infantem in extremo vitæ? Et quid in dicto casu de matri gravida, an teneatur permittere se secari, ut fætus baptizetur? Et an adulto, cui difficilis est contritio, tamen est possibilis, cum...
- PDF 290 20. An saltem Episcopi, Prælati, & alii Superiores teneantur in extrema necessitate proximi cum oericulo vitæ correctionem adhibere? Idem discendum est de Magistratibus, quod attinet ad suum munus. Idem de Sacris Oratoribus. Et quid, si proximus non sit in extrema necessitate, sed in gravi? Ex part. 7. tract. 3. resolut. 28.
- PDF 291 21. An Prælati, & Magistratus teneantur aliquando sun peccato mortali corrigere peccata venialia? Et an hoc etiam intelligatur de Episcopis? Et an etiam quitvis priuatus, priuatus, præsertim si sit membrum illius Religionis, teneatur ad hujusmodi correctionem? Et an Prælati Religionum, aui sunt custodes cæremoniarum Religionis, teneantur contrarias consuetudines reprehendere, & abolere...
- PDF 292 22. An Magistratus & Prælati teneantur ad correctionem subditorum non solum lege charitatis, sed etiam justitiæ? Et hæ circunstantia, quod Prælatus, vel Magistratus negligant supradictam correctionem, an mutet speciem, vel tantum intra eandem speciem notabiliter aggrauet, ita vt supradicti teneantur in confessione aperire munus suum Sacerdoti illud ignoranti? Et am Magistratus, & Prælatiin...
- PDF 292 23. An Prælati, & Maagistratus teneantur corrigere peccata mortalia ex justitia? Ex quo infertur, quod in confessione Prælatus, qui neglexit salutem proximi sui, debet se accusare in specie, si fuit illi dubditus, nisi aliunde confessarius id agnoscat. Et idem dicendum est de PAribus, Tutoribus, Dominis erspectu mancipie, non tamen famuli ob salarium servientis, nisi sit domesticus, & contubernalis...
- PDF 293 24. An Prælati, & Magistratus debeant inquirere, & explorare vitam subditorum ad fraternaliter eos corrigendos? Et an ista obligatio oriatur principaliter ex præcepti correctionis fraternæ, an ex officio Prælati, Patris, & Magistratur? Et an Prælati, & Magistratus teneantur exploratores designare, à quibus edocenatur, que sint apud suos crimina? Et an nullus privatur possit aliurum facta...
- PDF 295 25. An Prælatus Regularis, vel alius Superior possit inquirere peccata occulta subditorum, ut illa corrigat fraterne & quid de subditis? Et ex doctrina hujus quæstionis infertur, ad sit licitum in confessione interrogare de complice, vt corrigatur. Ex p. 3. t. 2. r. 42.
- PDF 295 26. An subditi teneantur suos Superiores corrigere? Et quid, si peccata sint publica, & scandalosa an tunc argui debeant etiam si nulla speretur emendatio? Ex part. 7. tract. 3. r. 15.
- PDF 296 27. Concinatores tenetur corrigere publica peccata, quamvis non multum fidant de emendatione? Et an teneantur, vel sit eis licitum publice Principem, Prælatum, Superiores Ecclesiasticos, & Religiosos reprehendere? Ex p. 7. t. 3. r. 13.
- PDF 297 28. An si concionatores corrigant in peccato, peccent mortaliter? Ex p. 7. t. 3. r. 17.
- PDF 297 29. An judices præsertim Ecclesiastici in peccato mortali existentes possint exercere correctionem judicialem in alios? Et an de judicibus sæcularibus non sit difficultas? Ex p. 7. r. 17.
- PDF 297 30. An confessarii, ut Prælati possint mores pœnitentis inquirere? Ex p. 7. t. r. 12.
- PDF 298 31. An si quis v. g. videat Clericum ex oblicione inuincibili omittere ifficium vel aliquem comedere carnes in die ieiunii, &c. teneatur illos monere? Ex p. 9. t. 8. Misc. 3. r. 48. §. 1. tantum
- PDF 298 32. An Parentes, Domini, & mariti teneantur strictius ad correctionem. Ex p. 7. t. 3. r. 31.
- PDF 298 33. An privatus teneatur vitam suam emendare, ut possit peccatum corrigere, quando ob peccatum ineptus efficitur ad correctionem? Et an saltem ob correctionem fraternam in casu extremæ necessitatis non solum Prælati, sed etiam priuati sint obligati pœnitere? Ex p. 7. t. 3. r. 16.
- PDF 299 34. An licitum sit permittere alicu us peccatuum, ut melius corrigatur? Et an liceat differre correctionem eo sine, ut proximus oppressus peccatis ferventius resipiscat, propriam miseriam cognoscendo? Ex p. 7. t. 3. r. 19.
- PDF 300 35. An statim adhibenda sit correcctio? Ex p. 7. tr. 3. r. 30.
- PDF 300 36. An teneamur sæpius ad correctionem? Ex p. 7. tr. 3. res. 32.
- PDF 301 37. Quo ordine facienda sit correctio fratern? Ex p. 7. t. 3. r. 35.
- PDF 301 38. An modus præscriptus à Domino Matth. 18. in facienda correctione contineat præceptum, vel consiliun solum? Et an Ordo correctionis præscriptus à Domino semper sit sub præcepto servandus? Ex p. 5. t. 13. & Misc. 1. res. 42.
- PDF 302 39. An supradictus Ordo in correctione adhibenda cadat sub peccato? Et an aliquando potest quis incipere correctionem fraternam, relicto primo gradu, à secundo gradu, & aliquando, relictis duobus à tertio gradu incipere`Ex p. 7. tr. 3. res. 36.
- PDF 303 40. An supradictus Ordo in correctione semper cadat sub præcepto? Et an aliquando potest quis incipere correctionem fraternam, relicto primo gradu, à secundo, & aliquando rejectis duobus, à tertio, & dicere PRælato tanquam PAtri? Ex p. 7. tr. 3. r. 39.
- PDF 304 41. An ordo circa adhibitionem testium sit servandus quoad peccatum uni tantum notum? Ex p. 7. tr. 3. r. 37.
- PDF 304 42. An quando circa adhibitionem testium sit servandus quoad peccatum uni tantum notum? Ex p. 7. tr. 3. 37.
- PDF 305 43. Quales testes adducendi sunt in secundo gradu correctionis, & in quem finem? Ex p. 7. tr. 3. res. 38.
- PDF 305 44. An sit necessariu[m] adhibere unum teste[m], aut duos in correctione graterna? Et an qua[n]do peccatu[m] scitur ab aliquibus, illi sunt adhibe[n]di, & non alii testes? Ex p. 7. tr. 3. r. 54.
- PDF 306 45. An qui in correctione testes adhibuit, teneatur adhuc alios adhibere? Et si peccatum ab aliquibus scitur, & coram illis potest sufficienter corrigi, illi sunt adhibendi, & non alii delichti ignari? Ex. p. 7. tr. 3. r. 53.
- PDF 306 46. An quis in correctione teneatur in testium numero gradatm ascendere, antequam Prælato denuncietur? Ex p. 7. t. 3. r. 40.
- PDF 306 47. Quando peccatum censendum sit publicum, ut liceat prætermisso gradu pricatæ monitis, corrigere publicè coram aliis? Et quid, si possim pricatè corrigere publicè, aut Prælato denunciare? Ex p. 7. t. 3.
- PDF 306 48. An quando peccatum est notorium notorietate facti, itaut non possit ulla tergiversione celari, sit servandus ordo in corregione facienda, itaut præcedat secreta admonitio? Ex p. 7. t. 3. r. 41.
- PDF 307 49. An quando non speratur fructus ex correction fraterna, sint adhibendi testes, vel his omissis recurrendum ad Superiorem? Ex p. 7. tr. 3. res. 43.
- PDF 307 50. An in religionibus sine prævia correctione fraterna peccatum occultum fratris possit quis denunciare Prælato tanquam Patri? Et an in tali casu possit Prælatus cum suis Consultoribus, si necessarium sit, agere de illo peccato? Et an doctrina supradictæ quæstionis procedat in aliqua religione, in qua adest statutum, ut qui noverit...
- PDF 308 51. An in religione sit licitum revelare Prælato ut Patri peccatum occultum fratris absque prævia correctione, quando melius sit per ipsum Prælatum correcturus? Et infertur, quod quandi Episcopi, visitatores, & Prælati Religiosorum, & alii superiores regulares, aut sæculares Ecclesiatici præciptunt sub excommunicatione ipso facto, ut scientes crimina intra certum terminum sibi revelent...
- PDF 310 52. An sit licita constitutio Societatis IESV, quod deferantur peccata fratrum Prælato ut Patri, quæritur, quid possit facere Prælatus cum subdito sic delato? Ex p. 7. tr. 3. res. 46.
- PDF 311 53. Stando in opinione, quod licitum sit absque prævia correctione deferre delicta fratrum Prælato ut Patri, quærizur, quid possit facere Prælatus cum subdito sic delato? Ex p. 7. tr. 3. res. 46.
- PDF 312 54. An si frater sit emendatus, possit quis illum Prælato ut Patri denunciare, ut sic securior sit, ne in posterum labatur? Et quid, quando adsit periculum relapsus? Ex p. 7. t. 2. r. 49.
- PDF 312 55. An saltem in Societate IESV frater emendatus sit denunciandus Prælato, ut sic securus sit à recidiva? Ex p. 7. t. 3. r. 50.
- PDF 313 56. An correctio sit facienda de peccato habituali, si non est periculum labendi? Ex quo infertur, an peccator, non statim ac peccat, teneatur de peccato conteri, sed cum aliqua latitudine temporis, & in articulo mortis? Ex p. 7. t. 3. r. 11.
- PDF 314 57. An quis teneatur corripere peccatem alia ratione amendandum? Ex p. 7. tr. 3. r. 25.
- PDF 315 58. An testium inductio debeat præcedere denunciationem publicam? Et difficultas est, si proximus in correctione aduruerit, utru[m] sint adhibendi? Ex. p. 7. tr. 3. r. 56.
- PDF 315 59. An idem dicendum sit, si procedatur via accusationis, itaut in tali casu possit fieri accusatio sine prævia correctione? Et distinguitur inter viam accusationis, & denunciationis? Ex p. 7. tr. 3. res. 57.
- PDF 316 60. An ordo correctionis non solum in foro cinscientiæ, sed etiam in foro externo sit observandus? Et an si Prælato, vel judici constaret injuriam fieri reo, eo quod denunciatur, vel accusatur, non præmissa admonitione, quando debita est, teneatr, quantum potest commodè, denunciationem, & accusationem impedire, & conari, ut Evangelicus ordo servetur...
- PDF 317 61. An aliquando Prælatus possit ex denunciatione Paterna procedere ad judicialum, macimè quando delictum esset in grave damnum Reipublicæ, vel communitatis, aut alicujus innocentis? Et an in hoc casu possit Prælatus obligare denunciantem ad denunciandum judicialiter & ipse denuncians teneatur id facere, &c. Et in tali casu in denunciator adhibendus sit tanquam testis?...
- PDF 318 62. An inter religiosos peccata carnalia occulta sint denuntianda Prælato ut judici absque prævia correctione? Ex p. 7. tr. 3. r. 62.
- PDF 318 63. An sit necessaria correctio graterna ex peccatis etiam occultis, quæ vergunt in damnum tertii? Ex p. 7. tr. 3. r. 51.
- PDF 319 64. An quando prætermittitur correctio fraterna in delicto vergente in damnum tertii, & periculum non sit in mora, & speretur correctio, quis peccet contra justitiam crimen tunc aperiendo? Ex p. 7. tr. 3. r. 52.
- PDF 319 65. An quando proceditur via denunciationis judicialis in delictis tendentibus in damnum communitatis sit præmittenda fraterna correctio? Et an in dicto casu sit contra justitiam, & charitatem non præmittere correctionem fraternam? Et notatur, quod est magnum discrimen inter hæ crimina, quando sunt omnino occulta, & improhabilia, & quando sunt occuöta probabilia tamen. Etiamque...
- PDF 320 66. Quando liceat Prælato proceder via judiciali adversus denunciatum? Ex p. 7. tr. 3. r. 59.
- PDF 321 67. An Rector, vel Prior alicujus Collegii, seu domus peccet manifestando Provinciali, vel Generali delictum eccultum, si ipse potest absque tali manifestatione fratrem emendare? Ex p. 7. tr. 3. r. 48.
- PDF 321 68. An quis teneatur ad correctionem, quando proximus delictum non cognoscit? Et dubitatur, utrum peccata, quæ quis ignoranter committit, subsint præcepto correctionis? Attendant Prælati, & confessarii, & in aliquo casu etiam privati & valde in mente, & promptu teneant amnia, quæ deducuntur ex doctrina hujus resolutionis, & sequentis, quæ sunt valde notanda, & sæpius in praxi...
- PDF 323 69. Enumerantur aliqui casus in quibus laborantes ignorantia non sunt admonendi, si spes correctionis absit, Sed in promptu omnes confessarii habeant casus contentos in textu hujus resolutionis, quia sæpe occurrunt in facto? Ex p. 7. tr. 3. res. 19.
- PDF 323 70. An teneamur corripere infideles? Et utrum Infideles ad corrigendos alios, sive fidele, sive infideles obligentur? Ex p. 7. t. 3. r. 20.
- PDF 324 71. An correctio adhibenda sit peccatoribus publicis, ut meretricibus, usurariis, &c. Ex. p. 7. tr. 3. res. 33.
- PDF 324 72. Quidam vir timoratæ conscientiæ audivit detrahentem de re gravi, & non correxit, quæritur, an À lethali culpa excusari possit? Ex p. 2. tr. 17. & Misc. 3. r. 24.
- PDF 325 73. An qui audivit detrahentem de aliorum criminibus, & non correxit, peccet mortaliter? Et quid in dicto casu, si audiens sit superior, vel grave damnum ex dtractione sequuturum animadvertidur? Ex p. 3. tr. 5. & Misc. 1. r. 35.
- PDF 325 74. An correctio fraterna sit adhibenda, cum blasphemia est occulta, & non hæreticalis? Ex p. 7. t. 3. r. 60.
- PDF 325 Tractatus V. De Scandalo.
- PDF 325 1. Qvotuplex sit scandalum? Ep p. 5. tr. 7. r. 1.
- PDF 326 2. Vtrum omne scandalum sit peccatum? Et quomodo scandala debeant explicari in confessione? Ex p. 5. tr. 7. r. 2.
- PDF 327 3. An peccantes coram aliis excusentur aliquando à peccato mortali? Et an in casu, quo times à te laios scandalizatos esse, tenearis in confessione explicare numerum personarum, & speciem peccatorum? Ex p. 5. tr. 7. r. 3.
- PDF 327 4. An sine scandali peccato possum redimere vexationem injustam in administratione sacramentorum præbendo pecunias? Idem est pro audiendo in die festivo, & ministrande Eucharistia, &c. Et an hoc sit simonia? Et an in aliquo casu, v. g. infantis morituri sine Baptismo, non solum licitu[m] sit offere pecunia[m] pro eius administratione, sed teneri? Et latè explanatur in quibus aliis...
- PDF 328 5. An sit differendus ingressus religionis propter scandalu[m], vel ut ne Parentes turbentur? Et utru[m] opera Consilii dimittenda sint propter scandalu[m] ex malitia, aut ob scandalum ex infirmitate semel, aut iterum? Ex p. 5. t. 7. r. 23.
- PDF 328 6. An Clerici incedentes per civitatem in diebus Bachanalibus Personati, vulgò Mascharati, peccent mortaliter peccato scandali? Et an etiam non solum Clerici, sed etiam religiosi incedentes Personati recreationis causa portifere non peccent, neque quoad rationem scandali, neque quoad præceptum iuris habitum Personatum illis prohibens, neque quoad habitus dimissionem ad modicum tempus...
- PDF 329 7. An teneamur prætermittere aliquod præceptum ad evitandum aliorum scandalum? Sed sifficultas est cognoscere, quando præcepta sunt prætercunda propter scandalum vitandum? Et in textu huius resolutionis multi casus adducuntur pro praxi prædictæ difficultatis? Ex p. 5. t. 7. res. 21.
- PDF 330 8. An mulier, si sciat se concupiscendam ab aliquo lasccivè teneatur non exire ad audiendum sacrum? Ex p. 5. tr. 7. res. 22.
- PDF 331 9. An fœmina ornans se secundum consuetudinem Patriæ, si sciat ex hoc ornatu lascivè ab aliquo amari, peccet mortaliter se ornando, vel ex domo execundo? Et quid, si ornatus esset superfluus & maximus, dummodo sit secundum morem Patriæ? Ex p. 2. t. 15. & Misc. 1. r. 30.
- PDF 331 10. An fœmina teneatur non se ornare, & in publicum exire ad evitandum aliorum scandalum? At vero, si hoc vult facere cum peccato veniali ostentationis inanis, quæritur, an in hoc casu contrahat malitiam scandali? Et an excusentur fœminæ à peccato utentes arnatu, quo nuda pectora, & mammulas astendunt, si fiat hoc secundem mortem Patriæ, absque ulla mala intentione?...
- PDF 332 11. An ubi adest consuetudo, quod mulieres incedant pectore nudato, hoc non obstante peccent mortaliter? Et an Principes, & Episcopi sub peccato mortali teneantur talem consuetudinem stipare, & an tales fœminæ à sacra Synaxi repellendæ sint? Et an mulier ita superfluè ornata, & potissimum nudans pectora, & si nolet arnatu[m] deponere, possit nihilominus absolvi in confessione?...
- PDF 335 12. An fœmina Nobilis possit choreas ducere, si timeat aliquem in particulari arrepturum occasionem peccandi? Ex p. 5. tr. 7. r. 25.
- PDF 335 13. An sit licitum fœminis uti cestibus virorum? Et quid è contra? Ex p. 5. tr. 7. r. 25.
- PDF 335 14. An sit licitum fœminis uti vestibus virorum? Et quid è contra? Ex p. 5. tr. 7. r. 25.
- PDF 336 15. An sit peccatum mortale, si in omnibus festivis diebus, quis exerceat, v. g. per mediam horam opus servile? Et explanatur, si aliquis singulis diebus festivis laboret per spatium duarum horarum, non peccare mortaliter. Et similiter notatur non esse peccatu[m] mortale, si quis efficiat, ut multi eidiem die, vel diversis festivis magna parte temporis laborent, si omnium labor uniatur,...
- PDF 336 16. An agasones, seu multiones possint cum bestiis, aut rhedis oneratis iter inchoare in diebus festis? Et an qui per duas horas laborant in diebus festis, excusentur à peccato mortali ratione parvitatis materiæ? Ex p. 2. tr. 15. & Misc. 1. r. 36.
- PDF 337 17. An in diebus festis detur parvitas materiæ in ordine ad opera servilia? Et an vendere calceos, vel alia huiusmodi in diebus festis sit materia gravis ad peccatum? Et quid est dicendum, si res vendita esset magni momenti, & venditio aliqua solemnitate velecretur, etiam si brevi tempore fiat, an sit hoc peccatum mortale, quod à fortiori militat in quolibet actu iudicii? Ex p. 5. t. 5. r. 6.
- PDF 337 18. An piscatio, aucupatio, & venatio sint licitæ in diebus festis? Et an iter agere sit opus servile, sive pedibus, sive equo fiat? Et an ex consuetudine viatores excusentur à peccato? Et notatur, quod non sunt opera servilia quædam agitationes corporis, quæ in saltationibus, choreis, & tripudiis consistunt, unde talia opera sunt licita in diebus festis non ratione consuetudinis, sed...
- PDF 337 19. An Magistri artis digladiatoriæ, vulgò dicti Schermidori, possint illam docere in diebus festivis? Ex p. 4. t. 4. & Misc. r. 230.
- PDF 338 20. An Typographiam, & picturam in diebus festivis exervere sit licitum? Et notatur sartores in diebus festis conficientes vestes pro aliquo funere, & c. & tonsores condentes, & puellas, & domicellas consuentes, vel alio modo laborantes non peccare. Et an iuramenta iudicialia sint prohibita in die festo? Ex. p. 4. tr. 4. & Misc. r. 62.
- PDF 338 21. Solent rustici inter se in diebus festivis, vel cum Dominis celebrare contractus, quaritur, an Notarii, & ipsi contrahentes sine peccato possint hoc facere? Item quæritur, an usus tonsorum sit licitus, qui festivis diebus tondetn omnes, qui ad stro[n]tinam accedunt? Et notatur, quod Summus Pontifex andulsit in die festo piscationem halecum, quæ uno anni tempore transire solent. Et an similiter...
- PDF 339 22. Notarii, commissarii, & alii Officiales Curiæ an possint in deibus festis acta transcribere? IDem quæritur de illis, qui sermones Prædicatorum, & allegationes Doctorum, ut vulgo dicitur, pro mercede copiant? Ex p. 2. tr. 15. & Misc. 1. r. 35.
- PDF 339 23. An propter pietatem licita sint opera servilia in diebus festis? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. r. 177.
- PDF 340 24. An sit licitum in diebus festis computare cum operariis eorum mercedem, & solvere? Et an qui ex pietate laborant in gratiam Templi, & loci pii in diebus festis excusentur à peccato? Ex p. 5. t. 13. & Misc. 1. r. 83.
- PDF 340 25. An repræsentationes sacræ possint fieri in Ecclesiis? Et notatur aliquos Episcopos prohibuisse dictas repræsentationes nullibi fieri posse absque eorum expressa licentia? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. r. 184.
- PDF 340 26. Pluries à nonnullis confessariis quæsitus fui, an comediis interesse tam quoad Clericos, quam quoad sæculares, cessante scandalo, sit peccatum mortale? IDem dicendum est de illis, qui legunt libros, in quibus res turpes, & facinora repræsentantur? Ex p. 2. t. 17. & Misc. 3. r. 35.
- PDF 340 27. An audientes comedias peccent saltem mortaliter, quid ex eorum stipendiis aluntur hystriones, qui peccant, (ut suppono,) lascivas comedias repræsentando? Ex p. 5. t. 13. & Misc. 1. r. 81.
- PDF 341 28. An audientes comedias obsœnas, si non peccent mortaliter ratione periculi, peccent tamen peccato scandali, quatenus sua præsentia, & pecunia excitant bystriones ad recitandum? Et notatur nullum posse absque peccato scandali alios invitare ad comedias, vel amatorias, vel quibus inhonestæ Choriæ, & cantinelæ inferuntur, &c- ex p. 11. tr. 5. & Misc. 5. r. 52.
- PDF 342 29. An Magistratus permittendo recitationem comediarum peccent mortaliter? Ex p. 5. t. 13. & Misc. 1. r. 82.
- PDF 342 30. An aliquando quis non teneatur salutare inimicum, & possit ei mortem desiderare? Ex p. 5. tr. 13. & Misc. 1. r. 89.
- PDF 342 31. An quis teneatur alloqui, salutare, resalutare, & familiarem cum inimico habere, vel alia signa amicitiæ ei ostendere, si ille hæc omnia procuret? Ex p. 2. tr. 15. & Misc. 1. r. 62.
- PDF 343 32. An si quis objiciat alicui verum crimen occultum, possit illi respondere mentiris? Et an sit licitum contumelioso objicere alia crimina, ex quibus adstantes facile credant illum esse mendacem? Et docetur licere defensionem adversus objicientem crimen verum occultum, non obstante ejus morte? Ex p. 5. t. 13. & Misc. 1. r. 26.
- PDF 343 33. Vtrum liceat respondere injurianti, mentiris? Ex p. 6. tr. 6. & Misc. 1. r. 16.
- PDF 344 34. An licitum sit suadere minus malum ad evitandum majus? Et an hoc intelligatur in volente adulterium committere, suadere, ut cum tertia persona fornicetur? Et volenti furari Petro 100. aureos, consulere, v. g. ut furetur 50. Paulo? Et an quis possit suadere furi volenti furari Petro 100. & simul 50 Paulo, ut furetur 50. Paulo? Ex p. 3. tr. 5. & Misc. 1. r. 37.
- PDF 344 35. An sit licitum sine peccato scandali consulere minus, malum ei, qui paratus non erat illud efficere? Ex p. 51. tr. 7. r. 18.
- PDF 345 36. An sit licitum volenti supripere nummos pauperi consulere, ut à divite subripere nummos pauperi consulere, ut à dicite subripiat, determinando etim personam? Et an teneatur ratione huius consilii restituere, si furtum alicui divitii factum sit? Et quid, si in dicto casu persona dives furanda non determinaretur, an in tali casu qui dederit consiliu[m] non peccet, nec teneatur aliquid diviti restituere,...
- PDF 346 37. An ad evitandu[m] peccatu[m] Titii licitu[m] sit provocare illum ad si inebriandum, cum hæc non licet vera inductio ad malu[m], & scandalum activum? Ex p. 6. tr. 7. & Misc. 2. r. 43.
- PDF 347 38. An si quis minaretur alicui mortem, nisi se vino oppleret, licitum sit se inebriare modo scandalum absit? Et an si quis ecrius fiat, t Tyranni, vel hostis sævitiam fugiat, peccet? Ex p. 6. tr. 7. & Misc. 2. r. 44.
- PDF 348 39. An aliqua facta ebriorum non reputentur peccata, quæ alioquin essent? Et an fornicatio in sommo contingens, & prævisa sit necessario cavenda? Et quid si in ebrietate contingat? Sed inter alia, quæ ex doctrina prædictæ, quæstionis inferu[n]tur, ultimo quæritur, si quis ante ebreitatem, vel antequam subsequantur talia peccata externa, confiteatur, & accuset se de causa data, an teneatur...
- PDF 349 40. An qui edit usque ad vomitum, peccet mortaliter? Ex p. 5. tr. 13. & Misc. 1. r. 40.
- PDF 349 41. An peccet offerens alicui occasionem peccandi propter aliquem bonum finem, v. g. apponere occasionem uxori, ut adulteretur, aut famulis, ut furentur, ut sic deprehensi resipiscant? Ex p. 3. t. 5. & Misc. 1. r. 18.
- PDF 349 42. His diebus interrogatus fui, an qui vulgò Sagitteri vogantur, possint concudere concubinam in domum amasii? Et quid est dicendum de aurigis deferentibus meretricem ab uno loco ad alium, quam scient illuc petere ad peccandum? Ex p. 3. tr. 6. & Misc. 2. r. 11.
- PDF 349 43. Quis minabatur mortem famulo, si non deferret literas Dominæ, in quibus ad peccandum provocabatur, quæsivit, an si hoc faceret, peccaret mortaliter? Et an idem dicendum sit de famulis scibentibus tantummodo hujusmodi literas? Et quid, si in dictis literis herus petat solu[m] à concubina, ut tali hora ad se veniat, vel ad talem locu[m], an in tali casu possit tales literas deferre, vel ore...
- PDF 350 44. An ad evitandum grave damnum liceat famulis deferre literas amatorias concubinæ Domini maximè si continea[n]t verba turpia? Et quid de scribentibus supradictas literas, quamvis non deferant? Idem dicendum est de scribentibus ad duellum provocantibus. Et quid de aliis, qui famuli non sunt, an egeant graviori causa ad honesttandas tales actiones? ? Et an sit peccatum, quando famulus,...
- PDF 351 45. An servi possint deferre literas amatorias ad concubinam Domini? Et quid de aliis operibus indifferentibus, quæ ex justa causa possunt servi ex mandato Domini exercere? Ex p. 7. tr. 7. res. 52. alias 51.
- PDF 351 46. An possit famulus scalam apponere, vel sustinere Dominum ascendentem ad fenestram, ut rem habeat cum fœmina? Et aliqua alia circa hoc explanantur in textu huius resolutionis, quæ facere, vel non facere famuli possint in similibus casibus cum Dominis? Ex p. 5. tract. 7. res. 28.
- PDF 352 47. An liceat famulo conducere concubinam in domum heri, per januam intromittere; lectum sternere, & similia? Ex p. 5. tr. 7. r. 29.
- PDF 352 48. An ex aliqua justa causa licitum sit commodare cubiculum alicui petenti ad fornicandum, vel locare domum meretrici, etiamsi ob loci circunstantiam aliquis peccatum admitteret; vel si meretrix domum illam conducens plurimum fœminis honestis vicinis noceret? Ex p. 3. t. 6. & Misc. 2. r. 45.
- PDF 352 49. An liceat locare domum meretrici, vel usurario publico? Et an liceat locare domum meretricibus, vel usurariis carius, quam locaretur honestis, vel etiamsi æque commode possit alteri locari, & alia circa hoc explanantur? Ex p. 5. tr. 7. res. 26.
- PDF 353 50. An sit licitum donare judicis concubinæ, ut intercedat apud illum: quia ipsa pergeret ad colloquendum iudicem, & est mortale ratione scandali cum exponat se vehementissimo periculo peccandi, & alieni? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. r. 138.
- PDF 353 51. An liceat petere à meretrice judicis intercessionem in causa iusta apud iudicem? Ex ex doctrina hujus quæstionis deducuntur alii casus sæpius contingentes in praxi. Et tandem infertur fœminam non peccare, quando ægra curandam se exponit medico, quamvis prudenter timeat illum accepturum scandalum. Idem dicendum est de viro qui possit à fœmina curari, quando non potest sine...
- PDF 354 52. An liceat sine scandalo solvere usuras? Ex p. 5. tr. 7. res. 12.
- PDF 354 53. An qui sine causa deponit pecunias penes usurarium, teneatur restituere usuras, quas mutuas accepit ex illa pecunia mutuata? Et an hoc sit peccatum scandali? Et quid de locatione domus usurario? Ex p. 5. t. 7. r. 11.
- PDF 354 54. Vtrum quis possit sumere mutuum ab usurario sub vsuris, von solum ad sublevandam necessitatem, sed etiam propter convivia, torneamenta, ludos otiosos, & similia juxta exigentiam proprij status? Ex quo infertur, an eadem sit prorus ratio de hoc, ac de petente sacramentum à Ministro malo parato, quamvis sciat, fore, ut in peccato mortali ministret? Ex p. 1. t. 8. r. 31.
- PDF 355 55. An sine causa honesta, petendo pecuniam muturam ab usurario parato, sit peccatum mortale? Et quid est dicendum, si proximus non ex mera malitia, sed ex vehementi passione avaritiæ exigat usuras an in tali casu liceat petere mutuum sine honesta causa? Et an liceat petere ab usurario mutuum ad usuras expressè, & formaliter v. g. dicenso, da mihi mutuum ad usuras? Et an licitum...
- PDF 356 56. an liceat petere juramentum ab aliquo, quando timeo illum falsum juraturum? Ex p. 5. tr. 7. r. 9.
- PDF 356 57. An liceat persuadere alicui, ut juret objectum quidem verum, sed quod ille ignorat, v. g. Scholasticus, quando vultu probare cursum, & & Antoniuns suam nobilitatem, &c. Ex p. 5. tr. 7. res. 10.
- PDF 357 58. An sit licitum inducere Petrum ad jurandum de aliquare, quam ipse ex ignorantia veram esse putat, licere re vera falsa sit? Ex p. 5. tr. 7. res. 10.
- PDF 357 59. An famuli ministrantes Dominis carnes in die iejunij. vel cibraria in refectiuncula peccent peccato scandali? Ex p. 5. t. 7. r. 13.
- PDF 358 60. An possint petere à saga, scit licitè, & illicitè soluere maleficium, vt illud solvat? Ex p. 5. t. 7. r. 15.
- PDF 358 61. An licitum sit pingere imaginem concubinæ amasio? Et an sit causa gravis amissio lucri ex tali pictura, vel necessarius sit metus mortis, aut vulneris, ut excusetur à mortali? Ex p. 5. tr. 7. r. 5.
- PDF 358 62. An sit peccatum mortale pingere amasio imaginem concubinæ? Et quid, si gravis metus mortis, vel vulnerationis pictori minatur, si talem non pingat imaginem? Ex p. 11. tract. 5. & Misc. 5. resol. 50.
- PDF 359 63. An pictores pingentes imagines obsœnas peccent mortaliter? Et quid de tenente illas? Et an hoc intelligatur tantum ratione scandali tam activi, quam passivi? Et an mulieres, quæ incedu[n]t publicè cum parte pectoris, & mammillarum denudata peccent mortaliter, & non sint absolve[n]dæ? Et quid, si hoc faciant jucta consuetudine[m]? Et an talis co[n]suetudo excusetur à mortali ratione...
- PDF 361 64. An licitum sit pingere, vel facricare Idolum ad petitionem Infidelis, vel construere Synagogas Iudæorum, facere vestem sacerdotalem? Et ex doctrina hujus quæstionis infertur hystriones gravissime peccare, & sint per se, (ut nunc hystroniam exercent,) in statu peccati mortalis? Ex p. 5. tr. 7. r. 6.
- PDF 362 65. An liceat vendere Gentilibus Idolum ad evitandum periculum mortis? Ex p. 5. t. 7. r. 36.
- PDF 362 66. An liceat vendere Iudæis Agnum, quam scio ab ipsis immolandum; & quid de similibus venditionibus? Ex quo infertur, qua ratione sit licitum, vel illicitum conficere, at vendere res aliquas, quibus emptores creduntu ad peccandum abusuri, ut vestes, arma, fucos, venena, &c. Ex p. 5. tr. 7. r. 37.
- PDF 363 67. An licitè possis ministrare indifferentia, eo quod proximus, alias erat transgressurus præceptum, ut v. g. admovere scalam, vel humeros sustentare, quando quis vult furari, aut hominem interficere, vel fornicari, aut vendere Agnum Infideli, quem scis velle ad immolandum Idolo, fucos mulieri, quis scis velle ad alliciendum juvenes ad turpem sui amorem; & etiam de cauponibus, tabernariis...
- PDF 364 68. An transeunti per loca Infidelium, & Hæreticorum sit licitum comedere cibos vetitos ad evitandum grave dummodo absit scandalum? Ex p. 5. tr. 7. res. 35.
- PDF 364 69. Olim per epistolam quæsierunt à me, an in terris Turcarum, si quis utatur pileo Turcico cum Tobalia alba, ut securus transeat, peccet mortaliter? Et quid, si sequatur scandalum? Et inter alia, quæ circa hoc, & circa vestes inferuntur, & circa cæremonias a icujus falsæ sectæ, & religionis, tandem notatur licere vexilla signis consuetis Turcarum insignita in classe, vel exercitu erigere, etiamsi...
- PDF 365 70. An ad evitandum mortem, vel aliud gravissimu[m] damnum aliquando sit licitum uti pileo pallido Iudæorum, vel Tobalia Turcarum? Et an Sacerdos Gentilis, & Turcicus ad fidem nostram conversus teneatur statim deponere vestes, quibus uti solet? Et an Catholicus Angliæ vescendo carnibus diebus vetitis, veneris, & Quadragesimæ ad se occultandum, peccet? Ex p. 5. t. 7. r. 33.
- PDF 365 71. An liceat exploratoribus, vulgo dictis Spiæ simulare in terris Infidelium se esse Turcas, ac vestibus protestationis falsæ sectæ uti, adire eorum Templa, vesci carnibus diebus vetitis in Ecclesia, &c. Ex p. 8. tr. 7. & Mis. r. 13.
- PDF 366 72. An instante necessitate licitum sit usurpare vestes, & signa Infidelium instituta ad cultum, & cæremonias falsæ legis, & in quibus depictæ sunt imagines Deorum; & in vexillis effigiem Mahometis, Lunæ, Martis, &c. Et quid faciendum sit ad evitandum aliorum scandalum in supradictis actionibus? Ex p. 5. t. 7. r. 34.
- PDF 366 73. An Christiani remigantes in triremibus Turcarum peccent mortaliter, & incidant in excommunicationem, ubi plures alios casus decisos invenies? Sed in hoc novo ordine fere omnes casus contentos in corpore hujus resolutionis in hoc etiam tractatu supra reperies in suis specialibus resolutionibus? Ex p. 3. tr. 5. & Misc. 1. r. 36.
- PDF 367 74. An remigantes, & captivi apud Turcas possint domos Christianorum perfringere, devastare, & bona subripere? Et an teneantur restituere damnum, quod ita dederint? Ex p. 5. tr. 7. r. 30.
- PDF 368 75. An Christiani mancipia Infidelium possint licitè remigare in eorum triremibus, vel eis aliqua absequia ministrare? Et an teneantur restituere damnum, quod ita dederint? Ex quibus etiam deducuntur alii dicersi casus sæpius in praxi contingentes, pro supradictis mancipiis, in quibus servi possunt ministrare Dominis absque peccato? Ex p. 7. tr. 7. r. 57. aliàs 56.
- PDF 368 76. An in obsidione alicujus civitatis, quando alius cibus non adest, licitum sit vesci carnibus humanis? Et an gesta ex metu gravi excusent à peccato, ut v. g. an sit licitum captivis Christianis metu mortis nocumentum ferre Christianis destruendo vel captivando, & ad triremes asportando, aut alia similia facilia faciendo, vel admovere scalam furari volenti, vendere, vel commodare ensem...
- PDF 369 77. An bona temporalia sint dimittenda propter scandalum? Et abservatur excusari à peccato Pontificem, qui simulat, vel convicet, quando Princeps sæcularis usurpat bona temporalia Ecclesiæ, si absque minori scandalo, vel damno potest id impedire? Ex p. 5. tr. 7. r. 24.
- PDF 370 78. Addenda, atque emendanda in hoc tract. 5. de Scandalo, quæ apposita sunt in fine 5. part. secundum Ordinem R. P. Diana.
- PDF 371 Tractatus VI. De Comitiis, seu Parlamento Regni Siciliæ, & Neapolis. Sed adverte, obsecro, amice Lector, quod multæ resolut. huius Tract. deservient non solum pro isto Tract. de Parlamento, sed etiam mutatis mutandis pro aliis similibus casibus sæpius occurentibus in omnibus, & singulis aliis communitatibus, Capitulis, Congregationibus, Collegiis, & Vniversitatibus.
- PDF 371 1. De donativis, quæ in Parlamento Regni Siciliæ Serenissimo Regi tribuuntur, & de eorum justitia. Et an supradicta donativa sint re vera impositiones, itaut debeant habere conditiones requisitas ad impositionem gabellarum? Ex p. 1. tr. 3. r. 1.
- PDF 372 2. Quænam conditiones requirantur, ad impositionem justæ gabellæ, & donativi? Ex. p. 1. t. 3. r. 2.
- PDF 372 3. Quænam forma servanda sit injusto tributo, & donativo? Vbi multa pro Parlamentariis, & Produratoribus Curiarum explanatur? Ex p. 1. t. 3. r. 5.
- PDF 373 4. An Rex, si culpa sua propter largitiones immoderatas, , ludos, injusta bella, &c. in egestate inciderit, possit iuste imponere tributum, & Regnum illi donativum præbere, quidquid sit de peccato Regis? Et notatur, quod Princeps in tali casu tenetur omnes sumptos parum necessarios excidere, & in posterum continere se à prodagalitatibus, & hæc notentur à confessariis,...
- PDF 373 5. An intrantes in Parlamento possint credere Regi attestanti se esse in necessitate? Et quid, si mortaliter aliud contrarium constat? Ex p. 1. tr. 3. r. 11.
- PDF 373 6. An assignare summam necessariam pro sustentatione Regis, vel regimine, & defensiore Regni, spectet ad Parlamentum; vel hoc remittatur arbitrio Regis? Ex p. 1. tr. 3. r. 12.
- PDF 373 7. An si esset stipendium justum assignatum ex pacto inito cum ipso Rege, possit postea Parlamentum ex aliqua justa causa præbere donativum majus, Rex imponere novum, vel antiqum augere tributum? Ex p. 1. t. 3. r. 13.
- PDF 374 8. An pro imponendis tributis in hoc Regno Siciliæ sufficiat tantum causa necessaria de jure communi? Ex p. 1. t. 3. r. 15.
- PDF 374 9. Quam benigne Regnum Siciliæ sit onerandum gabellis & donativis præ cæteris Regnis? Ex p. 1. t. 3. r. 31.
- PDF 374 10. An donativum, & tributum impositum alicui Regno propter bella, & sumptus, quos sustinet Rex in aliis Regnis, sit justum? Ex p. 1. t. 3. r. 3.
- PDF 375 11. An si donativum adhuc duraret, per multos annos, possit ex nunc pro tunc fieri alia nova prorogatio ad alios annos? Ex p. 1. t. e. r. 24.
- PDF 375 12. Vtrum, si adsit justa causa præbendi donativum, possint proreges illud extorquere à Parlamentariis per vim, & metum? Ex p. 1. tr. 3. res. 25.
- PDF 375 13. An quando vassalli, & Vniversitates sunt multum oneratæ, possit, debeat Rex non imponere vovum tributum, nec requirere donativum, sed minuere, vel suspendere gratias, & pensiones aliquibus assignatas? Ex p. 1. tr. 3.
- PDF 375 14. Vtrum Episcopi, & Ecclesiastici teneantur vocati accedere ad Parlamentum, itaut contravenientes possint expelli à Regno tanquam inobedientes mandatis Regiis? Ex p. 1. t. 3. r. 23.
- PDF 376 15. Quinam Theologi, & quomodo consulendi sunt à proregibus, & ab intrantibus in Parlamento pro resolutione iustitiæ donativi? Ex p. 1. tr. 3. res. 32.
- PDF 376 16. An intrantes in Parlamento quoad justitiam donativi, & Ministri Regis quoad justitiam tributorum teneantur sequi opinionem probabiliorem, probabili relicta? Ex quo sequitur, an judex teneatur relinquere opinionem probabilem, & sequi probabiliorem? Ex p. 1. tr. 3. resl. 20.
- PDF 376 17. An liceat in Parlamento exteris efficere regnicolas? Et explanatur, quod in magnam Regni utilitatem redundaret, ut non exteri, sed natione ad beneficia assumantur? Ex p. 1. t. 3. r. 6.
- PDF 377 18. An plures Vniversitates, & Marones Regni possint constituere unum, aut alterum in Procuratorem ad effectum intrandi in Parlamento? Ex p. 1. t. 3. r. 7.
- PDF 377 19. An Procuratores in Parlamento sedere debeant: ubi eorum Barones sedere deberent, sin in Parlamento adissent? Et an saltem inter Procuratores sit differentia, ut procedant secundum qualitatem suorum principalium? Ex p. 1. t. 3. r. 28.
- PDF 377 20. An si aliquis intrat in Parlamenti tanquam Procurator possit rogatus substituere alterum in Procuratorem? Ex p. 1. t. 3. r. 8.
- PDF 377 21. An Procuratores, & alii intrantes in Parlamento debeant proponere aliquid, licet ab illo, qui caput est Parlamenti, non proponatur? Ex p. 1. t. 3. r. 9.
- PDF 378 22. An si aliquis Baro, v. g. qui habet etiam aliquam procuram alicuius Vniversitatis, possit in Parlamento dare diversas voces, ut Baro videlicet respondei affirmativè, & ut Procurator negativè? Et infertur, quod confessarius, & responsor casuum conscientiæ potest uni iuxta unam opinionem probabilem, & alteri iuxta aliam consulere. Et quid dicendum est de iudice in iudicando, & ferent sententiam, cessatne scandalo? Ex p. 1. t. 3. r. 10.
- PDF 378 23. An sufficiat ad donativum contribuendum, ut concurrat maior pars Congregatorum? Et docetur, quod in Parlamento huius Regni Siciliæ opus est, ut brachium Ecclesiasticum semper concurrat? Ex p. 1. t. 3. r. 27.
- PDF 378 24. Vtrum aliquis possit se subiisere determinatini factæ à maiori parte comitiorum, licet ipse contrarium votum emiserit? Sed difficultas vero est, quando maior pars conclusit aperte rem iniustam, an tunc, qui se subscripsit sententiæ conclusæ à maiori parte peccet mortaliter? Et explanatur licitum esse in moralibus sequi opinionem probabilem, probabiliori relicta, etiam & tutori? Ex p. 1. r. 3. r. 30.
- PDF 379 25. Vtrum in Parlamento postquam numerus sufficiens suffragatus fuit pro iniusto donativo, seu alia re, aliquis postea concurrat, peccet mortaliter, & teneatur ad restitutionem? Et an doctrina huius quæstionis sit applicanda in primis suffragantibus? Ex p. r. t. 3. r. 16.
- PDF 379 26. An qui prior tulit suffragium, antequam sufficiens numerus esset donativo iniquo suffragatur, teneatur ad restitutionem, etiamsi certo sciret sequentes in eandem partem ituros? Et quid faciendum est in iis angustiis, possit ne aliquis in illo die abstinere à Parlamento? Ex p. 1. t. 3. r. 17.
- PDF 379 27. An licitum sit aliquando ferre suffragium, quando iam conclusum est negotium iniustum? Et hæc resolutio, & quæstio deservier pro omnibus Communitatibus, Capitulis, Collegis, Parlamentis, Consiliariis, Examinatoribus Synodalibus, & pro omnibus aliis suffragium ferentibus in electionibus, & in aliis quamplurimis casibus sæoius occurrentibus in praxi? Ex p. 11. t. 4. & Misc. 4. r. 5.
- PDF 380 28. An quando in Parlamento à maiori parte certo scitur concludendumpro re aliqua iniusta, & iniquo donativo, possit aliquis pro illa die domi manere sine periculo peccati mortalis, & onere restitutionis? Ex p. 1. t. 3. res. 18.
- PDF 380 29. An doctrina superioris resolutionis sit etiam applicanda in casu, quo non sufficeret maior pars ad concludendum, sed omnes sigillatim concurrere deberent? Ex quo etiam in textu huius resolutionis alii duo casus circa hoc inferuntur? Ex p. 1. t. 3. r. 19.
- PDF 381 30. An ferentes suffragium ad aliquod injustum opus teneantur singuli restituere in integrum, ut v. g. in comitiis, seu Parlamento, si aliqui ferunt votum pro injusto tributo? Idem est dicendum de pluribus eandem injustitiam suadentibus, quando singulorum confilium sine aliorum confilio non fuisset efficax? Ex p. 4. t. 4. & Misc. r. 79.
- PDF 381 31. An in Parlamento possint congregati tribuere aliqua donativa Domino proregi? Et dato quod licentia Regis adesset, ut Parlamentarii possint offerre donativum aliquod Proregi, an sufficeret major pars ad concludendum dictum donaticum, vel debeant concurrere omnes Parlamentarii? Ex p. 1. tr. 3. r. 29.
- PDF 381 32. An Regnicolæ habentes rationes probabiles de injustitia donativi facti in Parlamento possint non solvere collectas, & vectigalia imposita ab Vniversitatibus, pro solvendo dicto donativo, etiamsi pro Rege, & iustitia donativi adsint aliæ rationes probabiles? Et an in tali casu defraudantes supradicta donativa, Collectas, & vectigalia teneantur ad restitutionem? Ex p. 1. tr. 3. r. 21.
- PDF 382 33. An quando in Parlamento præbetur aliquod donativum pro custodia Regni, pro reparatione pontium, turrium, &c. teneantur Ecclesiastici contribuere? Et an saltem Ecclesiasitici ad tales impositiones teneantur, quando non sufficiunt bona laicorum interveniente licentia Pontificis, vel ad minus Episcopi, si de facili non daretur accessus ad Pontificem? Et aliqua alia explanantur pro bonis patrimonialibus Clericorum? Ex p. 1. tr. 3. r. 22.
- PDF 383 34. An, si populares onus donativi sufferre non possunt, teneantur Barones Regni ad contribuendum? Ex p. 1. t. 3. r. 26.
- PDF 383 35. Aliqua additamenta ad tractatum de Parlamento? Ex p. 3. t. 5. & Misc. 1. r. 79. aliàs 78. ibid. An dubius suum ne suffragium concluserit rem iniustam, v. g. in aliquo Pralamento, teneatur ad restitutionem? Ex p. 4. tr. 3. ex r. 63. Quæ nunc invenietur in tom. 8. tr. 2. de Conscientia dubia res. 18. Non sunt aliæ aifficultates in hoc toto opere pertinentes specialiter ad hunc tr. 6. de Parlamento hujus tom. 7.
- PDF 384 Tractatsus VII. De Bello, & de aliquibus restitutionibus propter illud. Atque de prohibitione, ne Clerici, Episcopi, & Cardinales præsint exercitibus. Et de potestate, aut iurisductione Ecclesiastica, & quasi Episcopali Vicarii Generalis exercitus etiam agitur. p. 384.
- PDF 384 1. Qvis possit indicere bellum offensivum? Ex p. 6. tr. 4. res. 1.
- PDF 384 2. An Papa in aliquo casu possit prohibere, ne Principes Christiani inter se pugnent? Ex p. 6. t. 4. r. 2.
- PDF 385 3. Quæ sunt causæ iustæ inferendi bellum? Ex p. 6. tr. 4. r. 3.
- PDF 385 4. An detur bellum ex utraque parte iustum? Et aliquando bellantes non, quia ex ignorantia invincibili procedunt? Et notatur, quod supradicta ignorantia facilius habet locum in subditis, & militibus? Ex p. 6. t. 4. r. 24.
- PDF 386 5. An principes dubius de iustitia belli possit bellum movere? Et quid est dicendum in casu, si Rex, licet dubiter, de possessione Regni, habet tamen maiorem propensionem, ut Regnum sit, v. g. Regis Galliæ, an in tali casu debeat restituere saltem partem Regni? Ex p. 4. tr. 3. r. 50.
- PDF 386 6. An qui bellum iniustum bona fide gessit, cognita injustitia belli, teneatur resarcire omnia damna, quæ intulit? Ex part. 6. tract. 4. resolut. 30.
- PDF 386 7. An si Principes inferat bellum ex iusta causa sine recta intentione bellum sit iniustum? Ex p. 6. tr. 4. r. 4.
- PDF 387 8. An Principes habens iustam causam inferendi bellum, si ex illo tamen in perniciem Regnorum maxima damna timerunt, possit adhuc illud indicere? Et an in tali casu Princeps teneatur ad restitutionem? Et an illicite moveatur bellum si minima subfit spes victoria, vel an requiratur moralis ceritutdo victoria, ut bellum possit indici? Ex p. 6. tr. 4. r. 7.
- PDF 387 9. An si post inchoatum bellum, si alius Princeps offerat condignam satisfactionem, bellum adhuc prosequi quis possit? Ex p. 6. tr. 4. r. 8.
- PDF 388 10. Quam satisfactionem possit Princeps in bello petere? Ex p. 6. tr. 4. r. 22.
- PDF 388 11. Si cum consensu Principis vasallus magnam inserat injuriam in alium Principem, qui tamen omnem iniuriæ satisfactuiben resoueret, nisi illius author ad eum morte plectendum sibi daretur, quod alter Princeps negaret, an inquam, in tali casu bellum contra eum iuste indicere possit? Ex p. 6. tr. 4. r. 6.
- PDF 389 12. An aliquando licitè possit negari trnsitus militum pro bello inferendo alicui Principi? Ex p. 6. tr. 4. r. 5.
- PDF 389 13. An si Princeps impediat mercaturam, peregrinationem navigationem, transitum, &c. per sua Regna ciuibus alterius Regni possint alii Principes iuste contra illum bellum indicere? Et quid, si negetur exercitui transitus? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. Res. 74.
- PDF 389 14. An licitè possit inferri bellum Infidelibus propter solam infidelitatem, maximè ex licentia Papa? Et quid, si non permittant in suis Regnis Prædicatores Fidei? Etn an non possit Papa conflare exercitum ex Clericis, & Ecclesiasticis viris ad compenscendum Infidelem, nisi alia timerentur in Ecclesiam damna? Et an potestas...
- PDF 390 15. An licitum sit inferre bellum Infidelibus committentibus Idololatriam, & violantibus iura naturalia, maximè si accedat authoritas Summi Pontificis? Ex. p. 6. t. 4. Res. 16.
- PDF 391 16. An sit iustus titulus bellandi, si Infideles nollent excipere Prædicatores Fidei, sed illos occidant, & liberum transitum in alias Provincias ad prædicandum denegent? Et de septem aliis casibus agitur, pro quibus licitum est Infidelibus inferre bellum? Ex p. 6. tr. 4. r. 17.
- PDF 392 17. An licitè indicatur bellum Infidelibus ex titulo donationis abtentæ à Pontifice de eorum Provinciis? Ex p. 6. t. 4. r. 18.
- PDF 392 18. An licitum sit indicere bellulm hæreticis propter solam hæesim, nisi ab Eccelsia declarentur hæretici? Ex p. 6. t. 4. r. 19.
- PDF 393 19. An hæretici iusto bello capti fiant servi capientium. Et resolutio huius dubii ex illo, an hodie inter Christianos ius captivitatis cesset? Et alia curioia enucleata invenies. Et an militibus sit concessum ab hostibus emptione, vel donatione accipere bonamobilia alien? Et aliud pulchrum dubium in §. Sed in ordine, huius resolutionis explanatum invenies. Et deducitur, quod non potest Hispanus..´.
- PDF 396 20. An sit licitum tradere Tyranno aliquam Virginem deflorandam ad tuendam Rempublicam? Et pro firmanda doctrina huius quæstionis aliæ in examplum adducuntur, & infertur, quod quando Medicus, Chirurgus, vel alius exposuit se huic, vel alii periculo absque urgenti causa medendi pudenda fœminarum, &c. tunc est peccatum mortale, & alias secus? Ex p. 11. tract. 6. Misc. 6. res. 51.
- PDF 397 21. An aliquando sit licitum in bello obsides occidere? Ex p. 6. tr. 4. r. 20.
- PDF 398 22. An licitum sit occidere obsides, quando adversarii non stant promissis? Et an in tali casu qui occidunt obsides, dicantur innocentes occidere? Ex p. 5. tr. 4. r. 35.
- PDF 398 23. An in bello licitum sit uti insidiis, stratagemis, & sit standum promissis? Et quid, si fidem dedisses hosti non untendi insidiis, nisi fortè coactus dedisses, quia tunc etiam firmatam juramento implere non debes? Ex p. 6. tr. 4. r. 10.
- PDF 398 24. An liceat totam civitatem militibus diripiendam dare? Ex p. 6. t. 4. r. 21.
- PDF 398 25. An liceat in bello innocentes occidere? Et ad firmandam securitatem in futuro an liceat occidere nocentes, vel innocentes, quorum revelatio timetur? Et in principio hujus resolutionis explanantur, qui sub nomine innocentes intelligantur? Ex p. 6. tr. 4. r. 11.
- PDF 399 26. An bona innocentium possint in bello diripi, & devastari? Et an hujusmodi bona ipsis postea sint restituenda, præsertim cum sint bona innocentium, qui ad Rempublicam hostilem non pertinent, ut bona Ecclesiarum, & Ecclesiasticorum, &c. Et an tali privilegio immunitatis gaudenat omnia bona, quorumcumque sint, si in Ecclesiam ad custodiam reponantur? Et an possit oppugnari...
- PDF 400 27.An reliquiæ in bello justo possint abstrahi ab Eccelsia sine onere restitutionis? Et pro firmanda sententia hujus quæstitionis alii diversi si casus adducuntur pro bonis Eccelsiæ, & Eccelsiasticorum, & etiam laicorum, si tempore belli reponuntur in Ecclesia, itaut non possint ab illa extrahi, &c. sed iam omnes dicti casus in aliis specialibus resolutionibus sunt in hoc ipsoment...
- PDF 401 28. An innocentes possint in servitutem redigi, sicut licet tradi infantes obsides inimico nolenti aliter à bello desistere? Et in §. ult. huius resolutionis alii quatuor casus deducuntur? Ex p. 6. t. 4. r. 13.
- PDF 403 29. An capti in bello iusto possint fugere, etiam quando benigne â Domino suo tractantur, dummodo non fugiant animo evagandi, sed reduendi ad suos, & patriam reperendi? Et quid, si fidem servus dederit non fugiendi, & maximè si iuramentum adhibiusset? Et an supradicta maximè procedant ad Christianos à Turcis captos, qui non solum possunt fugere, sed etaim Dominorum suorm...
- PDF 403 30. An capti in bello habito inter Christianos licitè possint redimi, & in conscientia teneantur solvere pretium promissum suæ redemptionis? Ex p. 6. tr. 7. & Misc. 2. r. 16.
- PDF 404 31. An milites teneantur cum vitæ periculo non deserere arces, & stationem, alias obligentur amnia damna inde provenientia reparare? Et an possint relinquere castra sine lethali crimine? Et an non expediat, ut Duces faciles sint in Concedenda licentia militibus discendendi, &c. Ex p. 6. tr. 4. res. 25.
- PDF 404 32. An Principes possint concedere represalias, maximè concurrentibus sex conditionibus? Ex p. 4. tract. & Misc. r. 72.
- PDF 405 33. Ad quem bona capta in bello pertineant? Et si bone, quæ ab hostibus eripiuntur, somt furto sublata. am restotiemda somt veris Dominis, vel possint milites illa sibi retinere? Et an si emptione, donatione, aut alia ratione aliquis ab hostibus accipiat aliquid, teneatur veris Dominis restituere, quod notandum est pro Catholicis Hollandis, qui aliquando ex præda Indica aliqua à nautis emunt? Ex p. 6. tr. 4. r. 23.
- PDF 406 34. An omnes milites alicuius exercitus deprædantes Vrbem, teneantur insolidum ad restitutionem in integrum? Et an Dux vero teneatur ad totum, quod per milites illatum est? Ex p. 3. tr. 5. & Misc. 1. r. 87. aliàs 86.
- PDF 407 35. An gregarii milites iniustè invadentes, & deprædantes aliquam Vrbem, teneantur insolidum restituere in integrum, vel an solum ad specialia nocumenta, quæ quisque intulit? Et an vero authores belli, nempe Principes, & Consiliarii teneantur integre restituere, & quilibet corum alio omittente, & similiter specialis Duces, & Tribuni? Quæritur etiam, quid debeant facere milites, qui...
- PDF 407 36. An miles subditos possit militare in bello iniusto? Et an teneatur subditus inquirere iustitiam belli, dum est dubia negativè? Et an subditus indoctus, qui non possit discernere, quando sit causa iusta, aut dubia, teneatur semper obedire superiori præcipienti? Et quid est dicendum, si amicus, à quo Rex petit auxilium, dubitet de iustitia belli, possit ne illum iuvare? Ex p. 9. tract. (. & Misc. 3. r. 64. alias 63.
- PDF 409 37. An milites non subditi alicuius Principis teneantur inquirere iustitiam belli, quia milites subditi ad hoc non teneatur? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. r. 32.
- PDF 409 38. An milites extraneus, ut licite possit militare in exercitu alicuius Principis, teneatur examinare iustitiam belli? Et si tales milites postea comperiant à parte ipsorum bellum fuisse iniustum, teneantur restituere damna, quæ dederunt? Ex p. 11. tr. 5. & Misc. 5. r. 28.
- PDF 410 39. An milites extranei dubitantes de iustitia belli possint sine peccato militare? Et an hoc etia[m] procedat cum militibus non extraneis, sed subditis? Et an capti in bello iusto ex parte capeintium, iniusto autem ex parte adversarioru[m], ad suos possint fugere sine peccato, modo scandalu[m], & promissio absit? Ex p. 3. t. 5. & Misc. 1. r. 97. aliàs 96.
- PDF 411 40. An milites, sive subditi sint, sive non dubitantes de iustitia belli, quid teneantur restituere? Ex p. 4. t. 3. r. 7.
- PDF 412 41. An milites, sive subditi sint, sive non teneantur examinare institiam belli? Ex p. 6. tr. 4. r. 9.
- PDF 412 42. An bellare in diebus festis sit per se licitum? Et si fiat prælatio in die festi etiam extra necessitatem, [si Missa audiatur,] an sit peccatum mortale? Et an in dicto casu etiam excusentur à peccato, qui aggeribus, fossa, & vallo arces, Vrbes, oppidave muniunt, & alia similia faciunt? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. r. 229.
- PDF 412 43. Quo tempore sit licitum bellare? Et an in diebus festis, si necessitas poscat, & secus si non poscat, licitum sit bellare absque culpa peccati mortalis, si Missan no[n] prætermittatur? Et an quando bellum est in procinctu, tenea[n]tur milites ad audiendam Missam in die festo? Ex p. 6. t. 4. r. 32.
- PDF 413 44. An secreta Principum, seu exercitus licitum sit revelare ad evitandum grave damnum alterius crimen occultu[m], & peccatum sibi sun secreto revelatum manifestare, etiamsi illi inde mors immineat, aut infamia, modo illud secretrum sine vi, & fraude ab eo ecceperis? Et quid, sine causa supradectum crimen occultum, & peccatum proderat, an extra peccatum teneatur etiam ad...
- PDF 413 45. in quo peccent milites erga eos, apud quos commorantur? Et quid teneantur restituere? Et de aliquibus aliis agitur in quibus peccent mortaliter milites si non obediunt Duci, vel Præsidi militæ: & quis, quid, & quibus in aliquibus aliis casibus tunc occurentibus restituere teneatur? Ex p. 6. tr. 4. r. 26.
- PDF 414 46. De peccatis Ducum in ecercitu regendo. Et an ipsi præfecti Arcium possint pauciores milites in Arce ponere, quam à Principe constitutum fuerit? Idem quæritur de Ducibus, & Capitaneis, qui cum in suis centuriis tot milites constitutos habere debeant, pauciores tamen retinent, ut stipendium aliorum ad suos usus convertant? Ex p. 6. tr. 4. r. 27.
- PDF 415 47. De peccatis aliorum Officialium in exercitu commorantium? Ex p. 6. tr. 4. r. 28.
- PDF 415 48. De peccatis Regum, & Principum, etiam si bellum justum exerceant in ordine ad Milites. Et an debeat Rex eis, & aliis resarcire damna, quæ inde fuerint sequuta? Ex p. 6. t. 4. r. 29.
- PDF 416 49. His diebus Anglicu[m] Triremibus Turcis dimicantes igne[m] pulveri iniecerunt seque in mare commiserunt, cum magno triremium damno, quæsierunt tunc à me, an hoc facere licitum fuerit Christianis? Ex p. 5. t. 4. r. 26.
- PDF 416 50. An Ducibus, & Militibus super naves Indicas, quæ vulgo dicitur La Flota, quando aliter manus hostiam effugere non possint, licitum sit ignem adhibere, ut ipsi, & naves absumantur? Ex p. 6. t. 7. & Misc. 2. r. 48.
- PDF 417 51. An Clerici, inconsulto Summo Pontifice, possint alicui exercitui præesse? Et an solo jure positivo & Eccelsiastico, vel etiam naturali interdicta sit Clerici militia? Et an hæc prohibitio ad culpam mortalem obliget? Et difficultas est, contra quam virtutem sit hujusmodi peccatum? Ex p. 10. t. 2. r. 1.
- PDF 417 52. An initiatus minoribus Ordinibus, Beneficiarii, & Monachi laici includantur in dicta prohibitione? Et an supradicti peccent mortaliter, vel tantum venialiter, si ad bellum procedant? Et an prædicti Clerici, Beneficiarii, & Monachi laici possint pugnare suis manibus, immediate o cidere, mutilare, & ducere exercitum, ac præesse iis, qui machinas, vel tormenta bellica dirigunt; neque incurere...
- PDF 418 53. An sub ista prohibitione, ne Clerici præsint exercitibus, includantur Episcopi, vel Cardinales. Et quid est sentiendum de Episcopis Germeniæ temporalem jurisdictionem obtinentibus an possint bellum inire, exercitum conscribere, Ducem belli præficere, & arma ad pugnandum Militibus dare? Et an quis possit impunc occidere, vulnerare, & expoliare Clericum, Episcopum, vel Cardinalem...
- PDF 420 54. An liceat Episcopis esse Duces supremos in aliquo exercitu terrestri, vel maritimo? Et an solo jure positivo, vel etiam naturali interdicta sit Clericis militia? Et explanantur gravissimæ pœnæ Clericis pugnantibus impositæ. Ex p. 6. t. 4. r. 33.
- PDF 420 55. Quod abusus Episcoporum procedendi ad bella in Gallia ortum habuerit, ex Cardinali Baronio probatur. Ex p. 10. t. 2. r. 4.
- PDF 421 56. Defunduntur aliqui Episcopi Hispani, qui ad bellum perrexerunt contra Cardinalem Baronium. Et quatuor opponuntur casus, in quibus ipsum jus naturale dictat, quod Clerici pugnare possunt absque Pontificis licentia. Ex p. 10. t. 2. r. 5.
- PDF 421 57. Contra Gratianum posse Pontificem ex justa tamen causa præbere licentiam, ut Clerici, Episcopi & Cardinales præsint exercitibus, sine qua, quando, & quo pactoirregularitatem incurrant, demonstratur. Et an hoc præcepto possit solus Summus Pontifex dispensare ex eo, quod non sit Divinum, sed humanum? Et an si Pontifex absque rationabili causa dispensaret, licet factum teneret...
- PDF 422 58. An Clerici inter esse possint alicui exercitui exitando Milites generatim ad pugnam? Et an Clericus sine irregularitatis periculo possit Milites in bello justo hortari generatim ad percutiendum, & occidendum hostes, modo in particulari neminem occidi sudeat? Et quid de illis Clericis qui gubernant naves ad pugnam? Et observatur Milites sive Clericos, sive laicos, qui sunt in parte postrequis...
- PDF 423 59. An Clerici constituti in Minoribus, vel Beneficiati licite possint pugnare, & ita faciendo peccent mortaliter? Et an Beneficiatus, si propria manu in bello aliquem occidat, vel mutilat, beneficium resignare debeat, vel dispensationem super irregularitatem impetrare? Et quid est dicendum de Religiosis laicis, & Monachis conversis, vel Choro mancipatis, an peccent pugnando propria manu?...
- PDF 423 60. An in aliquibus casibus licitum sit Clericis pugnare? Et explanantur casus, in quibus Clerici pugnantes, & occidentes non sint irregulares? Ex p. 6. t. 4. r. 35.
- PDF 424 61. An Clerici sine Superioris licentia, & Episcopus sine licentia Pontificis Summi in aliquo casu possint bello interesse ebsque peccato? Et an Religiosi subditi possint se conferre ad exercitum sine venia saltem tacita sui Superioris, quia in omnibus ab ejus voluntate pendent? Ex p. 6. t. 4. r. 36.
- PDF 424 62. An Clerici modo supra, licite bello assiste[n]tes spolia adversarioru[m] accipere, & retinere possint? Ex p. 6. t. 4. r. 37.
- PDF 424 63. An Clerici assistentes in bello sine licentia Pontificis teneantur restituere prædam captam, vel resarcire, si quod nocumentum inserunt? Ex p. 6. t. 4. r. 40.
- PDF 424 64. An post victoriam Clerici inventi in exercitu hostili possint impune occidi, vel spoliari? Et notatur, quod si bellum justum esset contra Prælatum Ecclesiasticum, possint Clerici etiam post partam victor am spoliari. Et quod in quocumque bello, dum Clerici pugnant, possint occidi, & spoliari. Ex p. 9. t. 9. & Misc. 4. r. 9.
- PDF 425 65. De potestate, & jurisdictione Ecclesiastica, & quasi Episcopali Vicarii Generalis exercitus. Et in textu hujus Resolutionis explanatur, quando Milites gaudeant prædicta juri dictione Vicarii Generalis exercitus in utroque foro & quando sunsint ordinariæ jurisdictioni Episcopali. Et adducitur pulchrum & curiosum dubium in §. ultimo huius Resolutionis pro gaudenda Immunitate Ecclesiam...
- PDF 427 Tractatus VIII. De Servis, & Mancipiis.
- PDF 427 1. Qvo iure sit servitus introducta? Ex p. 7. tr. 7. res. 1.
- PDF 428 2. Quid sit servitus? Ex p. 7. tr. 7. r. 2.
- PDF 429 3. Vnde veniat origo vocabuli servorum, & manicipiorum? Ex p. 7. tr. 7. r. 3.
- PDF 429 4. Quamnam potestatem habeant Domini in servos? Et an liceat Domino servum suum pro arbitrio quam pecumdum occidere? Et adducitur eandem olim fuisse Patrum quoque in filiosfamilias potestatem? Ex p. 7. tr. 7. r. 4.
- PDF 429 5. Quibus modis quis efficiatur servus, & primo, an iure belli? Et an fas sit Christianis, qui bellum iustum cum Christianis gerunt, Christianos bello acceptos detinere, non ut servos, sed ut ab illis, dum detinentur, sint secuti & tuti, & ut pecuniam aliquam iustam, & moderatam pro eorum libertate, & dimissione accipiant? Ex p. 7. t. 7. r. 5.
- PDF 430 6. An quis efficiatur servus ob delictum? Ex p. 7. t. 7. r. 6.
- PDF 430 7. An quis efficiatur servus titulo venditionis? Et an liceat emere eum, qui se egestatis causa vendit? Ex p. 7. t. 7. r. 7.
- PDF 431 8. An sit licita emptio mansipiorum Æthiopum fiere solita ab aliquibus in Angola, Guinea, & Viridi Promontorio? Et docetur posse Parentes in necessitate constitutos filios vendere. Imo posse quemquam se ipsum vendere in eandem gravem necessitatem constitutum. Ex p. 7. t. 7. r. 71.
- PDF 432 9. An Pater, aut Mater in necessitate constituti possint vendere filum, aut permutare, vel alio quocumque contractu filium alienare? Et quid, si filius sit conjugatus, emencipatus, Sacris Ordinibus initiatus, aut Clericus? Et utrum si occurrat æqualis Patris necessotas cum nimia paupertate, & egestate, aut etiam major, ut si in servitutem sit redigendus aut occidendus, vel mutilandus...
- PDF 433 10. An in extrema necessitate non solum Pater, sed etiam Mater possit vendere, aut donare, vel permutare filium? Et supponitur, quod homo liber vendi non potest. Ex p. 9. t. 7. & Misc. 2. r. 27.
- PDF 433 11. An quis ratione nativitatis efficiatur servus? Et an possint fugere, qui à se, vel à Parentibu legitime sunt venditi, vel in pœnam criminum juste ad servitutem sunt condemnati? Eandem conditionem subdit proles, quam mater. Et an peccet, qui consilium servis ad fugam dedit? Et an teneatur ad restitutionem totius damni inde sequuti? Ex p. 7. t. 7. r. 9.
- PDF 434 12. An servi capti in bello justo tam inter Infideles, quam inter Christianos possint licite fugere ad suos, vel ad alia Regna, vel peccent, & teneantur se ipso restituere? Idem dicendum est de filiis eorum. Et quid, si capti in bello justo promiserint se non fugituros? Et an teneantur ad restitutionem, qui eis auxilium, aut consilium ad fugam dederint? Et an famulus, non servus, qui ob stipendium...
- PDF 436 13. An servi Turcarum, & Maurorum non solum possint fugere, sed etiam ab illis, non autem ab aliis, auferre, quidquid potuerint, & hoc sine onere aliquo restitutionis, vel teneantur illud restituere, si commode facere possint, aut certe in usus pios impendere? Ex p. 7. t. 7. r. 11.
- PDF 436 14. An servi ex pœna delicti possint fugere? Et deducitur posse licite fugere à triremibus eum, qui juste ad eam pœnam damnatus est. Et observatur, quod proles sequitur matris conditionem; unde si mater se vendidit, vel à Parentibus vendita est, vel ob crimen servituti addicta est, proles non potest fugere. Ex p. 7. t. 7. r. 12.
- PDF 437 15. An servi in casu, quo possint licite fugere, si inveniantur, possint à Dominis puniri? Et an servitus potest præscfibi inter absentes 20. annos bona fide; & inter præsentes an decem anni sufficiant? Et quid, si mala fide fugiant, an efficiantur liberi post 30. annos? Ex p. 7. t. 7. r. 40.
- PDF 437 16. An Christiani mancipia Infidelium teneantur in conscientia solvere gabellas à Principibus impositas? Et an Priceps etiam Infidelis possit tributa imponere solvenda à Christianis per ejus Regnum transeuntibus? Ex p. 7. t. 7. r. 66. alias 65.
- PDF 437 17. An servæ, quæ à Domino ad turpia solicitantur, acquira[n]t libertatem? Et an doctrina hujus quæstionis extendenda sit ad, masculum etiam servum, si Dominus ad turpia illum compelleret; vel quia inhumaniter illum tractat, an absque peccato etiam fuga ei liceat? Et an ea, quæ hic seruus post fugam acquirit Domino acquirat? Ex p. 7. t. 7. r. 13.
- PDF 438 18. An si Dominus consentiat in matirmonium servi persona liber a ignorante, servus acquirat libertatem ? Idem dicendum est, si Dominus ancillam in uxorem tradat, homini libero seruitutis non ignaro, si tamen Dominus dotis instrumentum ancillæ conficiat. Ex p. 7. t. 7. r. 14.
- PDF 438 19. An servus possit adoptari, & adoptatus an acquirat libertatem? Et cum Dominus, actis intervenientibus, servum filium suum nominat, an servus acquirat libertatem? Ex p. 7. t. 7. r. 15.
- PDF 439 20. An servi acquirant libertatem, si à Dominis promittatur saltem in conscientia? Et quid de eorum filiis eo tempore promissionis natis? Ex p. 7. t. 7. r. 55. alias 54.
- PDF 439 21. An servus infidelis, vel hæreticus, si convertatur ad Fidem, acquirat libertate,? Et an si Dominus infidelis, vel hæreticus simul cum servo convertatur ad Fidem perdat dominium servi? Ex p. 7. t. 7. r. 41.
- PDF 439 22. An servi Christianorum, qui in Tribunali S. Inquisitionis damnantur tanquam Hæretici, remaneant ipso facto liberi? Et advertitur, auod acquisita semel à servis liberat nunquam ad servitutem pristinam redire possunt, etiam eorum Domini ad Fidem convertantur, & si servus infidelis Dominum ad Fidem convertantur, & omnia bona illis restituantur. Et observatur, quod si servus infidelis denunciaverit...
- PDF 440 23. An servi, qui libertatem Romæ in Capitolio acquirunt, illum pro toto Orbe acquirant. Ex p. 7. t. 7. r. 18.
- PDF 440 24. De aliis modis, quibus servi acquirant libertatem. Ex p. 7. t. 7. r. 16.
- PDF 440 25. An expediat, & sit opus pium concedere servis libertatem? Ex p. 7. t. 7. r. 35.
- PDF 440 26. Servi, quibus modis possint se redimere? Ex p. 7. r. 44. alias 43.
- PDF 441 27. An servus, vel ancilla possit sibi retinere id, quod pro iniuria illate, vel ob usum corporis illicitum ei largitum est? Ex p. 7. t. 7. r. 29.
- PDF 441 28. An servus possit sibi retinere, quæ ludo acquirit? Ex p. 7. t. 7. r. 29.
- PDF 441 29. An servi possint, inscio Domino, aliquid Iudere? in testu huius Resolutionis sexcasus explanatur pro praxi prædicta quæstioni, in quibus servus possit dominium aliquarum rerum haberem & de facto habet. Etiamque notatur, quod si mancipium ludo intentus priuaret dominum labore, non tenetur restituere nisi, tantum pretii, quanti existimaretur ille labor, quo Dominium fraudavit, & nihil aliud. Ex p. 7. t. 9. r. 12.
- PDF 442 30. An servus possit sibi retinere ea, quæ ipsi relicta sunt in legato, vel testamento? Ex p. 7. t. 7. r. 31.
- PDF 442 31. Quidam servus aliquid sibi subtrahebat de necessariis sine Domini incommodo, & præter opera præscripta, ex quibus lucrum colligebat, interrogatus fui, an de his acquireret dominium sibi, vel Domino? Quod est quærere an seruus possit habere aliquarum rerum dominium, & de rebus à se & acquisitis disponere? Et an hoc intelligatur non solum de seruis, qui domi...
- PDF 443 33. An servus sibi acquirat ea, quæ parce vivendo substrahit, vel si præter opera præscripta aliquid faciat? Et an Dominus peccet mortaliter, furtumque committa in servos, si talia ab eis auferat? Et ex doctrina huius Resolutionis infertur etiam decisio cujusdam dubii satis parcticabilis de viatoribus, qui diversantur in hospitiis, in quibus ob certum pretium comedunt ex cibsi appostis...
- PDF 444 34. An servi possint facere eleemosynam? Et in textu huius Resolutionis reperies aliquos casus, in quibus, & de quibus servi possint facere eleemosynam. Et an si servi habeant aliqua bona propria possint de eis donationem facere? Ex p. 7. t. 7. r. 34.
- PDF 445 35. An servi servum alienum percutiendo inutilem reddit, vel occidit, teneatur restituere aliquid non solum Domino, sed servo? Ex p. 7. t. 7. r. 20.
- PDF 445 36. An qui servum alienum percutiendo inutilem reddit, vel occidit, teneatur restituere aliquid non solum Domino, sed servo? Ex p. 7. t. 7. r. 20.
- PDF 445 37. An qui servum alienum percutiendo inutilem reddit, vel occidit, teneatur restituere aliquid non solum Domino, se servo? Ex p. 7. t. 7. r. 20.
- PDF 446 38. An servo ita possit à Domino inferi injuria, ut adsit obligatio restituendi, ut v. g. quando Domini iura servorum violant per iniuriam notabilem, in quo casu non solum peccant mortaliter, sed etiam ad restitutionem teneantur? Et aliqua alia explanatur, quæ in supradicto casu fieri debent. Ex p. 7. t. 7. r. 19.
- PDF 446 39. An qui mutilavit membrum servi sui, teneatur ad aliquam restitutionem? Ex p. 7. t. 7. r. 46.
- PDF 447 40. An licitum mutilavit membrum servi sui, teneatur ad aliquam restitutionem? Ex p. 7. t. 7. r. 46.
- PDF 447 41. An servi possint à Dominis signari in facie? Ex p. 7. t. 7. r. 22.
- PDF 447 42. An Domini vocando servos Christianos canes, vel si graviter eos verberent, ex levi culpa peccent mortaliter? Et an peccent Domini, si sint notabiliter negligentes in corrigendis servorum peccatis, in procurandis iis, quæ sunt necessaria ad salutem servorum, ut susceptio Sacramentorum, auditio Missæ, &c. vel si iubeant aliqua, quæ servi facere non possunt sine peccato, aut si eos...
- PDF 447 43. An Domini propter nimiam sævitiam cogendi sunt servos vendere? Ex p. 7. t. 7. alias 46.
- PDF 448 44. An licite Dominus aliquando possit alimenta servis denegare? Ex p. 7. t. 7. r. 47. alias 46.
- PDF 448 45. An servi, & ancillæ peccent, si cibos communes ex domo Heri ad comedendum accipiant, ut furta esculentorum, & poculentorum, etiamsi sensim perveniant ad notabilem quantitatem, ut ipsimet consumant, secus vero ut vendant? Et si furta sint præter esculenta, an servi, sive mancipia peccent mortaliter, & teneantur ad restitutionem? Ex p. 7. t. 7. r. 28.
- PDF 448 46. An servi in casu æqualis necessitatis possint alimenta potius sibi, quam Dominis ministrare? Et quid est dicendum, si daretur casus, in quo salus, & vita Domini esset Christiano populo, vel alicui Reipublicæ necessaria, & salus & vita servi minime? Ex p. 7. t. 7. r. 67. alias 66.
- PDF 449 47. An servi possint parare mensam, & ministrare cibos Dominis in die ieiunit? Ex p. 7. t. 7. r. 58. alias 57.
- PDF 449 48. An licitum sit Dominis offerre carnes servis infidelibus in dei ieiunii, vel illis imponere opera servilia in diebus festis? Ex p. 7. t. 7. r. 59. alias 58.
- PDF 449 49. An Dominus licite possit imponere servo infideli, ut opera servilia exerceat in deibus festis? Idem est dicendum de perpetuo amentibus? Et docetur Paganis, & perpetuo amentibus fas esse ministrare varnes diebus ieiunii, quia nulla lege Ecclesiastiva obligantur. Ex. p. 5. t. 14. & Misc. 2. r. 7.
- PDF 450 50. An servi, & famuli possint licite obedire Dominis, si præcipiant ne audiant Missam, vel laborent in diebus festis? Ex p. 7. t. 7. r. 53. alias 52.
- PDF 450 51. Servi in quibus non teneantur obedire Dominis? Ex p. 7. t. 7. r. 49. alias 48.
- PDF 450 52. An Christiani Infidelium servi possint licitè absequium præstare Dominis, quando intrant in Templum Idolorum? Et an ancilla Christiana à Paganis capta possit genua flectere via cum Domina in Templo Idolorum genua flectente, & sese prosternente? Ex p. 7. tr. 7. r. 56. aliàs 55.
- PDF 451 53. An servi teneantur defendere vitam Dominirum cum periculo vitæ Ex p. 7. tr. z. r. 50. aliàs 49.
- PDF 451 54. An servi valide possint emittere vota? Ex p. 7. tr. 7. r. 25.
- PDF 451 55. An valeat votum servorum collatum ad tempus libertatis? Et an prædictum votum possit irritari à Dominis? Et an valeat contractus servorum collatum ad tempus libertatis? Et omnia supradicta exponuntur etiam pro votis uxoris, & impuberum collatis ad tempus libertatis, & pubertatis? Ex p. 7. tr. 7. r. 26.
- PDF 452 56. An domini possint irritare vota servorum? Et quid, si votum sit audiendi Missam, jejunandi, communicandi, &c. Et quid de voto servandæ castatis? De votis vero ante servitutem emissis, an Domini possint suspendere eorum executionem? Et observatur uxorem non posse servi vota irritare, nisi spectet ad eius bona paraphernalia. Et notatur posse Dominum servi impuberis Parentibus...
- PDF 452 57. An servi possint valide & licite matrimonium contrahere? Et an peccet Dominus, si prohibere intentet servo suo, ne ineat matrimonium, vel conetur impedire, aut supplicio afficiat servum ob contractum matrimonium? Et an Dominus post promissionem, & sponsalia servi non possit amamdare, vel vendere illum in aliam regionem? Ex p. 7. tr. 7. res. 36.
- PDF 453 58. An servi matrimonio copulati possint licite vendi? Et an uxor servi teneatur eum sequi in longinquam regionem ablegatum? Ex p. 7. tr. 7. r. 37.
- PDF 453 59. An servus teneatur magis servire Domino, quam uxori? Ex p. 7. tr. 7. r. 38.
- PDF 453 60. An servus possit dare mutuo? Ex p. 7. tr. 7. r. 23.
- PDF 454 61. An servi valide contrahant, & obligentur? Et quid, si servus promisit pecuniam pro libertate Domino, an tunc concedatur actio adversus illum? Eodem modo, si pactum fuit inter servum, & Dominum, & propter pecuniam illum manumitteret, & servus solvit pecuniam, servus actionem contra Dominum, ut se manumittat; & alii diversi casus adducuntur, & explanatur pro praxi supradictarum quæstionem? Ex p. 7. t. 7. r. 24.
- PDF 454 62. An servi possint esse testes? Ex p. 7. t. 7. r. 72. aliàs 71.
- PDF 454 63. An servi possint testamentum facere? Et an mancipia, & Christiani captivi à Turcis, possint etiam in statu, & loco captivatis, testamentum facere? Ex p. 7. tr. 7. r. 51. aliàs 50.
- PDF 454 64. An servi, invitis Dominis possint eligere sepulturam? Et an Dominus teneatur facere expensas circa funus servi? Et an pro servo tamen impubere Dominus possit eligere sepulturam? Quod idem dicendum est de servo pubere, su puber servus illam non elegit? Ex p. 7. tr. 7. r. 75. alias 74.
- PDF 455 65. An licitum sit se exponere ludo periculo manendi mancipium in treremibus? Ex p. 7. tr. 7. r. 43.
- PDF 455 66. An servi possint à Dominis castrari ad suavitatem vocis conservandam, si ipsi consentiant? Et an liceat alicui non servo ad vocis suacitatem conservandam hoc permittere, vel Parentibus maximè etiam pauperibus liceat ad lucrum comparandum castrare filios suos? Ex p. 7. t. 7. r. 64. alias 63.
- PDF 455 67. An Dominus teneatur resarcire damnum à servis illatum? Et an ista obligatio licet in foro conscientiæ, vel solum post iudicis condemnationem? Ex p. 7. tr. 7. 74. aliàs 73.
- PDF Index Rerum Notabilium huius Tomi Septimi.
- PDF Leerseiten
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine
- PDF Vorderschnitt
- PDF Tomus Octavus. Resolutiones Morales
- PDF Tomus Nonus. Resolutiones Morales
- PDF Tomus Decimus. Resolutiones Morales
- PDF 5. Antoninus Diana Panormitanus, Clericus Regularis, Doctor Celeberrimus, Coram S. D. N. Alexandro VII. Episcoporum Examinator, & Sancti Officij Regni Siciliæ Consultor, Coordinatus, Seu Omnes Resolutiones Morales