Content

•  
  PDF Tomus Primus. Resolutiones Morales
•  
  PDF Tomus Quartus. Resolutiones Morales
•  
  PDF  Front cover
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Title page
•  
  PDF  Syllabus Tractatuum Hujus Tomi Quart.
•  
  PDF  Licentia.
•  
  PDF  Regii Procuratoris Consensus.
•  
  PDF  Permissio.
•  
  PDF  Index Tractatuum, & Resolutionum hujus Tomi Quarti.
•  
  PDF 1 Tractatus I. De Altaribus Privilegiatis
•  
  PDF 1 Res. 1. Qvid sit Altare privilegiatum? Et quomodo Indulgentia Defunctis concedatur? Ex p. 9. tr. 2. res. 1.
•  
  PDF 1 2. Supradicta magis elucidantur; & contra Medinam explanatur, quo facto Pontifex concedendo Altare provilegiatum applicet Indulgentiam defunctis? Ex p. 9. tr. 7. r. 2.
•  
  PDF 2 3. An Indulgentia concessa Altari privilegiato applicanda defunctis habeat ineffabiliter effectum? Ex p. 9. t. 2. r. 3.
•  
  PDF 4 4. An, ut Indulgentia Altaris privilegiati prosit defunctis, opus sit, ut Sacerdos Missam celebrans sit in statu gratiæ? Ex p. 9. tr. 2. res. 4.
•  
  PDF 4 5. An Sacerdos in statu peccati mortalis celebrans in Altari privilegiato liberet animam à Purgatorio? Et an communicans in peccato mortali obtineat liberationem unius anima à Purgatorio, si talis liberatio concedatur sub onere communionis, ut interdum conceditur? Ex quo cursim infertur communionem sacrilegiam sufficere ad consequendam Iubilæum. Etiamque deducitur, quod existens in ...
•  
  PDF 5 6. An quando Sacerdos in Altari privilegiato dicat Missam, debeat non solum Indulgentiam, sed & sacrificium applicare defuncto? Idem dicendum est à simili, cum pro Indulgentia lucranda præcipitur jejunium; visitatio Templi, peregrinatio, & maximè eleemosyna, quæ celebrantur in Altari privilegiato applicatæ pluribus æquè pariter prosint singulis, itaut una Missa, quæ dicitur pro uno, possit prodesse pluribus? Ex p. 9. tr. 2. r. 5.
•  
  PDF 6 7. An ex parte defuncti requiratur aliquid, ut Indulgentia Altaris privilegiati habeat suum effectum? Idem est dicendum de aliis Indulgentiis? Ex p. 9. tr. 2. r. 6.
•  
  PDF 7 8. Missa celebrata in Altari privilegiato, cui prodest, si anima, pro qua offertur, non existat in Purgatorio? Difficultas tamen existit, quomodo satisfactiones illæ applicentur animabus indigentibus, & derelictis, an scilicet, Deus ex misericordia sola sua voluntate id præstet, vel alia raione id faciat? Ex p. 9. tr. 2. res. 7.
•  
  PDF 8 9. An in Altari privilegiato pro defunctis satisfaciat, si quis celebret Missam, quæ non sit de requiem, licet in indulto non exprimatur? Et an in dicto Altari privilegiato possit dici Missa de requiem, in die festo duplici, & de præcepto, qui indicit in die assignato pro dicto Altari privilegiato? Ex p. 4. tr. 4 & Misc. res. 233.
•  
  PDF 8 10. An missa celebranda in Altari privilegiato pro liberanda anima Purgatorii sit necessario dicenda de requiem? Et colligitur celebrantem pro defuncto recipere majorem fructum ex sacrificio, quam si pro vivo celebraret? Difficultas verò est in diebus, qui non sunt Dominici, & duplices, an teneatur Capella dicere Missam votivam, vel de requiem, si in institutione dictæ Capellaniæ dicitur, ut sint de requiem, vel votivæ? Idem dicendum ...
•  
  PDF 9 11. An pro Altari privilegatio numerus sacerdotum expressus in diplomate sit de necessitate? Et explanatur, quid sit dicendum de hospitibus sacerdotibus Regularibus quoad prædictu[m] numerum? Et an Provincialis possit in quovis Conventu suæ Provinciæ uti Altari privilegiato? Et docetur, quod si Superior localis à suo Provonciali petat sacerdotes ad complendum numerum pro quiete suæ conscie[n]tiæ, & illi ...
•  
  PDF 10 12. De clausulan egativa similis privilegii apponi solita in brevibus Altaris privilegiati. Et an Indulgentia sit latè, vel strictè interpretanda? Ex p. 9. tr. 2. r. 10.
•  
  PDF 10 13. De alia clausula septennii in Brevibus Altaris privilegiati, quo pacto sit intelligenda? Ex p. 9. tr. 2. r. 11.
•  
  PDF 11 14. An sacerdos, qui ex obligatione tenetur celebrare in aliqua Ecclesia, vel Altari peccet mortaliter alibi celebrando; & in tali casu an teneatur aliquid restituere? Et quid, si Altare designatum sit Altare privilegiatum? Ex p. 10. tr. 12. & Misc. 2. r. 23.
•  
  PDF 12 15. An Sacerdos institutus, & obligatus ad celebrandum in certo Templo, Oratorio, vel Altari peccet alibi celebrando? Et an obligatus celebrare in Altari privilegiato possit, & satisfaciat, si celebret alibi cum numismate, vel calculo benedicto D. Caroli, vel alterius sancti? Et in supra dicto primo casu, an possit excusari Capellanus à mortali ex parvitate materiæ, ut si bis, vel ter in anno in tali Sacello, vel Altari non celebret? Et si non ...
•  
  PDF 12 16. An Sacerdos institutus, & obligatus ad celebrandum in certo Altari privilegiato pro animabus Purgatorii satisfaciat obligationi, si alibi celebret cum calculo; v. g. Divi Caroli, liberante animam à Purgatorio? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. res. 40.
•  
  PDF 12 17. An Sacerdos obligatus celebrare in Altari privilegiato satisfaciat, si celebret alibi cum numismate, vel calculo privilegiato? Ex p. 6. tr. 6. & Misc. 1. res. 12.
•  
  PDF 13 19. Si in Altari privilegiato celebrari non potest, ad quid teneatur Sacerdos? Et an Sacerdos obligationem hebans celebrandi in Sacello, Capella, vel Templo, vel tali hora, si in his oriatur impedimentum, ob quod celebrare in eisdem locis non possit, non teneatur alibi celebrare, quoties veneratio loci, vel temporis prædefiniti à Testatore intenditur, secus si satisfactio suorum peccatorum intendantur? Ex p. 9. tr. 2. res. 13.
•  
  PDF 14 20. An Sacerdos obligatus celebrare in Altari privilegiato si alibi celebret, ad aliquid teneatur, & peccet mortaliter? Et quid de Capellano obligato celebrare in aliquo Altari particulari, ita ut istud non sit Altare privilegiatum? Et an hoc ultimo casu, si in Ecclesia est aliud Altare privilegiatum, possit ne in eo Capellanus dicere Missam pro Testatore, ssi Testator assignet aliam Capellam, vel Altare? Ex p. 9. tr. 2. res. 15.
•  
  PDF 15 21. An Sacerdos obligatus dicere Missam in Altari privilegiato possit compelli ab Episcopo, ut ipsemet celebret? Et an ubi in clausula Testatoris imponitur interessentia, & residentia, seu assistentia chori, censeatur injunctum servitium persolvendum personale non solum chori, sed etiam Missarum, & habeat onus iuvandi curatum in cantando, & aliis similibus? Ex p. 9. tr. 2. res. 14.
•  
  PDF 15 22. An si relinquatur Missa dicenda in omnibus Altaribus privilegiatis alicuius civitatis, extendatur legatum ad Altaria postea erecta? Et additur, quod si Altari alicuius Ecclesiæ Regularium obtineatur concessio Altaris privilegiati, insciis ipsis Regularibus, iisque postea renuentibus illam acceptare, utpote applicatam Altari ipsis minus commodo; iique postea similem concessionem alteri Altari applicatam valide possint ...
•  
  PDF 16 23. An si Ecclesia, vel Capella, ubi constitutum fuit Altare privilegiatum perpetuum, fuit dirupta, aut translata in alium locum per Episcopum, Indulgentia remaneat extincta? Et quid, si Ecclesia, vel Capella paulatim esset destructa, & eadem paulatim constructa? Ex p. 9. tract. 2. res. 17.
•  
  PDF 16 24. An si transferatur Altare privilegiatum de loco ad locum, adhuc duret Indulgentia? Et quænam fractio Altaris privilegiati, seu Indulgentia plenaria prædicti Altaris sit necessaria ad id, ut consecrationem, & consequenter Indulgentiam amisisse censeatur? Et multæ distinctiones adducuntur in textu huius Resolutionis pro supradictis casibus. Et tandem quæritur, an si quis in Altari, quod vel nunquam habuit, vel amisit consecrationem, celebrat bona fide, vel etiam ...
•  
  PDF 17 25. An Missa dicta in Altari privilegiato prosit viventibus? Et an Pontifex possit Altaria privilegiata pro vivis concedere? Et an sit licitum viventem sibi Missam pro defunctis celebrari facere? Ex p. 9 tract. 2. res. 18.
•  
  PDF 18 26. An si Regulares non promittant celebrare Missam in Altari privilegiato, excusentur aliquando à peccato, si illam in alio Altari celebrent? Et advertitur, quod Leo X. concessit Benedictinis, & per communicationem cæteris Religiosis, ut quilibet Religiosus Sacerdos dicens tres Missas pro quocumque affine suo intra tertium gradum in Altari à suo Superiore deputato, & assignato, liberet animam illius à pœnis Purgatorii. Ex p. 9. tr. 2. r. 19.
•  
  PDF 19 27. An sub generali communicatione privilegiorum Mendicantium veniant communicata Altaria privilegiata? Ex p. 6. tr. 7. & Misc. 2. res. 39.
•  
  PDF 19 28. An privilegium Altaris privilegiati sit concessum alicui Religioni, per communicationem possit alia Religio illo uti? Et quæritur, quomodo vero communicatio in Iubilæis, & Indulgentiis detur inter Regulares, & eorum Ecclesias, sive eiusdem, sive diversi sint Ordinis? ut v. g. Indullgentiæ concessæ Fratribus Minoribus in Festis suorum Sanctorum censeatur concessæ pro Ecclesiis Prædicatorum in Festis suorum Sanctorum, & è contra? Ex p. 9. tr. 2. res. 20.
•  
  PDF 19 29. An Altaria privilegiata concessa Regularibus fuerint revocata per Bullam Pauli V. anno 1606. Vel tantum prædictus Pontifex revocaverit Indulgentias concessas immediatè ipsis Regularibus vivis? Idem dicendum est de Indulgentiis concessis pro animabus Regularium absque ulla aliorum Regularium, vel Sæcularium diligentia. Ex p. 9. tr. 2. res. 21.
•  
  PDF 20 30. Est in aliqua Ecclesia Regularium Altare privilegiatum, in quo per Missam liberatur anima à Purgatorio, suspenditur ne hæc gratia per Bullam Cuciatæ? Ex p. 1. tr. 11. res. 86.
•  
  PDF 20 31. An per Bullam Cruciatæ suspendantur Altaria privilegiata sita in Ecclesiis Regularium? Et notatur, quod Indulgentia plenaria in Altari privilegiato pro animabus Purgatorii concessa, per promulgationem Jubilæu in anno Sancto, non manet suspensa eo anno. Ex p. 3. tr. addit. res. 22.
•  
  PDF 20 32. An Altaria privilegiata suspendantur per Bullam Cruciatæ? Et stando in sententia affirmativa, quis tenetur Bullam vivorum accipere, ut talis Indulgentia revalidetur, & applicari possit defuncto; an prædicta Bulla requiratur in Sacerdote, an vero in eo, qui pro defuncto; an prædicta Bulla requiratur in Sacerdote, an vero in eo, qui pro defuncto celebrare facit? Ex p. 9. tr. 2. resol. 22.
•  
  PDF 21 33. An ut liberetur anima à Purgatorio in Altari privilegiato debet habere Bullam Sacerdos celebrans, an qui facit celebrare? Et quid, si Altare privilegiatum sit Religiosorum? Et supponitur, quod per Bullam Cruciatæ suspendantur gratiæ liberandi animam à Purgatorio concessæ in Altari privilegiato. Et an Missa dicenda in Altari privilegiato necessario sit dicenda de Requiem, vel sufficiat quælibet alia Missa ex designatis in Missali, vel festivitatis, aut ...
•  
  PDF 22 34. An Altaria privilegiata suspendantur per Iubilæum anni Sancti? Et an in Iubilæo anni sancti suspendantur Indulgentiæ pro mortuis, quæ vivis conceduntur cum facultate, ut eas applicare valeant pro defunctis? Hujusmodi sunt Indulgentiaæ concessæ granis, Imaginibus, Coronis, Crucibus, Numismatis benedictis, & similibus. Ex p. 9. tr. 2. r. 23.
•  
  PDF 23 35. An Sacerdos obligatus dicere Missam in Altari privilegiato possit applicare Indulgentiam defuncto, & alteri Sacrificium, & accipere duo stipendia? Et notatur Missam, si celebratur in altari privilegiato alio die à designato prodesse quidem ex parte sua, non vero Indulgentiæ Altaris privilegiati. Et advertitur etiam, quod si aliquis obligatus sit dicere Missas in tali Altari privilegiato ad eruendas animas ab igne purgatorio, etiam si eu superveniat iustum impedimentum, quo ...
•  
  PDF 23 36. An Sacerdos possit accipere duplex stipendium pro una Missa, unum pro applicatione fructus, qui tradenti eleemosynam obvenire solet, alterum pro applicatione Indulgentiæ, v. g. Altaris privilegiati, cui concessa sit liberatio animæ à Purgatorio? Ex p. 10. tract. 16. & Misc. 6. r. 70.
•  
  PDF 23 37. An qui tenetur celebrare tantum, v. g. de requiem, si illam celebret in Altari Ptivilegiato, possit Indulgentiam applicare alicui alii defuncto? Et infertur, quod quando quis facit opus pium, ut sibi ipsi lucretur Indulgentiam aliquam, potest nihilominus propriam satisfactionem, quam ex opere operantis inde habet, alteri, sive defuncto, sive viventi applicare per modum suffragii? Ex p. 9. tr. 2. r. 25.
•  
  PDF 24 38. An magis prosit animæ existenti in Purgatorio Missa Altaris privilegiati, quam Indulgentia Bullæ Cruciatæ? Ex p. 9. tr. 2. r. 26.
•  
  PDF 24 39. An Indulgentia Altaris privilegiati possit Cathecumenis existentibus in Purgatorio applicari? Et an sacrificium Missæ posst applicari Cathecumenis? Et docetur, quod fideles curent celebrari pro se Missas ante mortem, quam post, & quod plus valent pro defuncto Missæ simul, & continuatè dictæ, id est, si die una dicantur, quam si in pluribus. Ex p. 9. tr. 2. r. 27.
•  
  PDF 26 40. De clausula apponi solita in Brevibus Altaris privilegiati. Volumus, quod si pro præsentatione, admissione, vel publicatione præsentium aliquid, vel minutum detur, vel sponte oblatum recipiatur, præsentes nullæ sint reipsa. An, non obstante dicta clausula, possit aliquis aliquid dare, vel accipere pro præsentatione, admissione, aut publicatione Brevis Altaris privilegiati? Idem est dicendum de aliis Iubilæis, & Indulgentiis. Idem etiam est pro collatione ...
•  
  PDF 26 41. An quando in Altari privilegiato conceditur, ut per octavam omnium Defunctorum dicenda sit Missa de requiem, ut liberentur animæ Purgatorii, sit in Dominica dicenda Missa de requiem, & si non, an tunc Missa de Dominica idem priilegium habeat? Et an idem dicendum est, si in Feria assignata 2. sit Indulgentia Altaris privilegiati, si in ea Festum duplex inciderit? Et docetur Missa votovas, sicut Missas de requiem à Religiosis mendicantibus posse dici ...
•  
  PDF 27 Tractatus II. De Oratoriis.
•  
  PDF 27 1. Quid sit Oratorium? Et an in privatis Oratoriis Missæ celebrandæ non sint nisi de licentia Summi Pontificis? Et explanantur quædam conditiones, quæ communiter in dictis licentiis, & brevibus apponuntur? Ex p. 9. tr. 1. r. 1.
•  
  PDF 28 2. An Episcopi ex sola eorum commoditate possint habere Oratorium privatum in suo Palatio, ut ibi celebrent, & Missam audiant? Ex p. 9. tr. 1. r. 1.
•  
  PDF 28 3. An Episcopi non solum unum sed duo Oratoria in suo Palatio possint habere, unum ad suum usum, alterum ad usum familiæ, & nepotum, &c. Et an Frater Episcopi cum uxore, & reliqua sua familia possint audre Missam de præcepto in aliquo ex Oratoriis Episcopali Palatio erectis, quo tempore Episcopus illam celebrat, aut audit in alio Oratorio sui Episcopalis Palatii? Et cursim docetur, quando privilegium sit odiosum & quando favorabile, vel quando ...
•  
  PDF 29 4. An Episcopus in Palatio rurali possit Oratorium habere, & in illo cum Altari portatili Missam audire, vel dicere? Et notatur, quod Oratorium privatum absque Episcopi authoritate fundatum, non ut ibi celebretur, sed ut ibi oretur, non est sub potestate Episcopi quoad jus visitandi, & procurationem exigendi, &c. Ex p. 9. Tr. 1. res. 38.
•  
  PDF 29 5. An Episcopus extra Diœcesim, inconsulto Ordinario loci, possit habere in suo Palatio Oratorium, ut cum Altari portatali ibi celebret, vel Missam audiat? Et an hoc procedat in alienis Diœcesibus non autem in urbe Romana? Ex p. 9. tr. 1. res. 39.
•  
  PDF 30 6. An Episcopi extra suam Diœcesim possint cum Altari portatili celebrare per se, vel per alium in præsentia sua? Et notatur, quod in Oratorio Palatii Episcopi potest quis celebrare, præsente Episcopo, non autem absente. Et docetur Episcopos, non obstante Concilio Tridentino, & decreto Vrbani VIII. posse, etiamsi non sint infirmi, vel in itinere erigere Oratorium in suis Palatiis, & villa rurali; & ibi celebrare, vel audire Missam, non autem Romæ? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. res. 15.
•  
  PDF 30 7. An mortuo Episcopo, possint adhuc eius familiares audire sacrum in Oratorio privato sui Palatii? Idem dicendum est de familiaribus Cardinalis in prædicto casu. Ex p. 9. tr. 1. res. 40.
•  
  PDF 31 8. An, absente Episcopo eius familiares possint audire Missam in suo Oratorio privato sui Palatii? Et docetur, quid dicendum sit de familiaribus Eminentissimorum Cardinalium in prædicto casu? Ex p. 9. tr. 1. r. 41.
•  
  PDF 31 9. An Episcopus titularis extra Vrbem Romæ possit in suo Palatio habere oratorium privatum, ut ibi celebret, vel Missam audiat? Et aliqui diversi casus inferuntur pro Episcopis titularibus? Ex p. 9. t. 1. r. 47.
•  
  PDF 32 10. An Prælati habentes iura Episcopalia, & præsertim Archimandritæ, Mensanensis, Abbas S. Luciæ, Abbas Guastallæ, Archipresbyter Carpi, & similes possint in eorumn domibus, seu Palatiis habere Oratorium, &. in eo celebrare, vel audire Missam, & aliquando dispensare, ut celebretur extra Ecclesiam? Et infertur, quod supradictorum Palatia gaudent Ecclesiæ immunitate, & eorum familiares gaudent privilegio fori. Et deducitur privilegium immunitatis Palatii Episcopalis habere ...
•  
  PDF 32 11. An Regulares posssint habere Oratoria in eorum Monasteriis? Et an eorum privilegia circa hoc sint à Concilio Tridentino revocata? Et an in prædictis Oratoriis, quæ solent esse in Monasteriis, Claustris, Infirmariis, &c. possint etiam Sacerdotes sæculares Missas celebrare? Et notatur supradicta Oratoria benedictione non egere; & per consequens Oratoria polluta non indigent reconciliatione. Et advertitur prædictam deputationem Oratorii necessariò faciendam esse ...
•  
  PDF 33 12. An Regulares etiam in grangiis possint constituere Oratoria? Et quid si Episcopus loci repugnet? Et an in dictis grangiis, & Oratoriis non solum possint celebrare Regulares, sed etiam sæculares, vel saltem unus, vel alter benefactor, aut amicus? Idem est de sæcularibus audientibus Missam in prædictis Oratoriis. Et an supradicta Oratoria non indigeant benedictione, & per consequens, et si polluta fuerint, non indigent reconciliatione: & quando ...
•  
  PDF 34 13. An Regulares in Grangiis, seu Cellis particularibus possint celebrare cum Altari portatili, contradicente Episcopo? Et suppponitur, quod non contradicente Episcopo, & prohibente, possunt adhuc Regulares, non obstante Concilio Trident. celebrare in Grangiis, & Cellis particularibus, & in quocumque decenti loco cum Altari portatili. Ex p. 6. t. 8. & Misc. 3. r. 39.
•  
  PDF 35 14. An Regulares possint celebrare ubique in Altari portatili, etiam in dominus sæcularium, & in plateis, Castris, & Grangiis, & circa ullum dubium possint hoc facere Fratres itinerantes? Ex p. 3. t. 2. r. 80.
•  
  PDF 35 15. An privilegia Mendicantium celebrandi extra Ecclesiam sint revocata per Concilium Tridentinum, sess. 22. Ex p. 4. t. 4. & Misc. r. 106.
•  
  PDF 35 16. An Regulares extra Oratoria Monasteriorum, & Grangiarum possint etiam celebrare in aliis locis cum Altari portatili? Et an hodie prædicta privilegia, & Altaria sint revocata per Concilium Tridentinum? Et quid, si ab Episcopo loci prohibeatur? Et in exemplum supradictarum quæstionum adducuntur diversi casus, & etiam pro Monialibus, & quod in multis differunt, & concordant oratoria Regularium, & sæcularium. Et tandem quæritur, an quando virtute ...
•  
  PDF 36 17. An Oratoria Palatii alicujus Civitats, in quo Senatores alicujus civitatis negotia tractant, & justitiam administrant, censeantur sublata per Bullam Pauli V. Et an sub eadem prohibitione comprehendatur Capella carcerum publicorum? Et an quatenus dictæ Capellæ sub Decreto sacri Concilii, nec non Decreto Pauli V. & litearum prohibitione comprehendantur, & Bulla Cruciatæ non suffragatur, liceat Episcopo contra Sacerdotes tam sæculares, quam ...
•  
  PDF 37 18. An quando licitum est causa magnæ necessitatis celebrare extra Ecclesiam, sit adeundus Episcopus pro licentia? Et an possit Episcopus in casu necessitatis prædictam licentiam concedere Sacerdotibus extra propriam Diœcesim? Et notatur, quod in quodam Palatio rurali aderat Capella cum Altari portatili, in qua tamen non aderat licentia dicendi Missam, & repente quis incidit in articulo mortis; quæsierunt à me, an tunc posset ...
•  
  PDF 38 19. An, non obstante Concilio Tridentino, possint Episcopi concedere licentiam, ut quis Oratorium privatum habeat? Et quid hodie dicendum est? Ex p. 9. tr.1. r. 42.
•  
  PDF 39 20. An saltem Episcopi, non obstante Concilio Trident. ac Brevibus Pauli V. & Vrbani VIII. possint hodie in aliquo casu particulari ex justa causa dispensare, ut celebretur extra Ecclesiam cum Altari portatili? Ex p. 9. t. 1. r.43.
•  
  PDF 39 21. Enumerantur aliqui casus, in quibus Episcopus possit dare licentiam, ut celebretur extra Ecclesiam? Ex p. 9. t. 1. res. 44.
•  
  PDF 41 22. Alii etiam casu adducuntur, & simili modo discutiuntur. Ex p. 9. Tr. 1. r. 45.
•  
  PDF 42 23. An, si Oratorium privatæ domus habeat ingressum publicum, possit Epicopus dare licentiam, ut ibi celebretur absque Sedis Apost. facultate? Et an in hoc Oratorio possit celebrari januis clausis, itaut accedant Domini, & quos ipse voluerit tantum? Ex p. 9. t.1. r. 2.
•  
  PDF 42 24. An, si Ordinarius injustè deneget approbare Oratorium, possit adhuc privilegiatus eo uti? Ex p. 9. tr. 1. res. 10.
•  
  PDF 42 25. Oratorium, quando dicendum est decenter ornatum, ut possit Episcopus dare licentiam, ut vult Pontifex, ibi celebrandi? Ex part. 9. tract. 1. resol. 11.
•  
  PDF 43 26. An si Oratorium sit ab Episcopo approbatu[m], & privilegiatus muta domum, denuo in illa domo ab Episcopo sit approbandum? Et notatur supradicta Oratoria non indigere benedictione aliqua? Ex p. 9. tr. 1. r. 12.
•  
  PDF 43 27. In quibus diebus non sit licitum celebrare Oratoriis privatis? Et difficultas est, an sub nomine Natalis Domini, Paschatis, & Pentecostes intelligendi sunt tantum primi dies? Et an si in dictis Festis vetitis quis celebret, audiens illam Missam satisfaciat præcepto? Ex p. 9. tract. 1. resol. 13.
•  
  PDF 44 28. An in dictis diebus, quibus ex indulto Papæ non potest celebrari in privato Oratotio, si habeat Bullam Cruciatæ, possit quis ex hoc alio privilegio celebrare, sacru[m] audire, & præcepto Ecclesiæ satisfacere? Et quid est dicendum, si Episcopus prohibeat sub pœna etia[m] excommunicationis, ne aliquis celebret, vel audiat Missam in Oratorio privato aliqua die ex solemnioribus, an non obstante tali prohibitione, privilegiatus posst per ...
•  
  PDF 44 29. Quomodo sunt intelligenda verba, quæ apponitur à Pontifice in indultis concedi solitis de Oratoriis privatis sine tamen iurium Parochialium præiudicio? Et notatur in Oratoriis privatis Regularium licere adminstrare Sacramenta omnibus personis subiectis Superiori Regulari, cuiusmodi sunt Novitii, Teriarii, & alii actu servientes, & commensales intra loca manentes. Ex part. 9. tract. 1. resol. 15.
•  
  PDF 45 30. An si sint in domo ampla duæ familiæ, quaru[m] utraque domus obtinuisset privilegiu[m] Oratorii, quæ posterius impetravit, dicendum sit, quod nulliter impetrasset? Et an si Cardinalis maneret in domo Patris, vel fratris in habitatione separata, vulgò A partado, seu Quarto, in quo Oratorium erexisset, an inquam, si Pater, aut frater obtinuerit licentiam à S. D. N. erigendi in domo sua Oratorium, talis licentia esset invalida, stante clausula apponi solita? Ex p. 11. t. 5. & Misc. 5. r. 35.
•  
  PDF 46 31. An qui habet indultum Oratorii privati in domo, possit illud erigere in villa, ut quando est ibi, audiat Missam? Et quid sentiendum est de Episcopis in rure? Ex p. 9. tr. 1. res. 22.
•  
  PDF 47 32. An privilegiatus erigendi Oratorium in propria domo, possit vigore huius privilegii erigere alterum ruri, intra territorium eiusdem Civitatis? Ex p. 11. tr. 5. & Misc. 5. res. 34.
•  
  PDF 48 33. An si quis habuit, v. g. licentia[m] celebrandi in Oratorio privato domus suæ in civitate Panormi, possit uti hac privilegio, si transferat domicilium Messanæ? Et an sub nomine familiæ in præfatis indultis, & licentiis posita veniat maritus, uxor, filii, & filiæ, atque etiam nurus habitans in eadem domo, & commensales, sicut omnes servi, & servæ commensales, qui in ministerio eiusdem familiæ sunt? Ex p. 4. tr. 4. & Miscel. res. 208.
•  
  PDF 48 34. An Oratoria privata ubique suffrage[n]tur privilegiato? Et cursim probatur, quod sicut cessante omnino causa privilegii, ipsu[m] cessat, sic perseverante causa eius co[n]cessionis, ipsa perseverat, licet aliæ circumstantiæ mutentur. Ex p. 9. tr. 1. res. 7.
•  
  PDF 49 35. An qui habet licentiam, ut possit audire Missam in Oratrio domus suæ, si est infirmus, aut carceratus, teneatur illam in diebus festivis audire? Et notatur habentem Bullam Cruciatæ non teneri Missam audire tempore interdicti. Ex p. 4. tr. 4. & Misc. r. 80.
•  
  PDF 49 36. An privilegiatus audire Missam in Oratorio privato domus suæ teneatur in diebus festivis, si, v. g. non possit adire Ecclesiam, & sit carceratus, vel agrotus? Et in exemplum adducuntur alii diversi casus; & tandem infertur, quod nemo tenetur sumere Bullam Cruciatæ, ut tempore interdicti audire Missam possit; & habens prædictam Bullam non tenetur tempore interdicti audire Missam. Ex p. 9. tr. 1. res. 19.
•  
  PDF 50 37. An in aliquo casu facultas audiendi Missam in Oratorio privato transeat ad hæredes privilegiati? Et an quando filiæ matris habentis Indultum faciendi celebrare in Oatorio privato concedatur, ut etiam absente matre, ea possit cum sua familia ibi audire Missam, si mater sit mortua, non possit filia amplius dicto Indulto gaudere? Ex p. 9. tr. 1. res. 17.
•  
  PDF 50 38. An tempore interdicti possit Missa celebrari in quocumque Oratorio ab Episcopo approbato? Ex p. 5. tr. 10. res. 60
•  
  PDF 51 39. An in privatis Oratoriis, si non adsit præsens Dominus liceat Missam celebrare coram familiaribus? Et an hoc possit fieri tempore interdicti vigore privilegii Bullæ Cruciatæ, in qua adest eadem clausula, ac in dictis licentiis? Ex p. 4. t. 4. & Misc. r. 13.
•  
  PDF 51 40. An familia possit Missam audire in privato Oratorio, non præsente Domin&? Et infertur idem dicendum esse, si prædicta familia in supradicto Oratorio vult audire Missam virtute Cruciatæ, 6 maximè tempore interdicti. Ex p. 9. tr. 1. res. 2.
•  
  PDF 52 41. An aliqui, ut infra, commemorantes in domo sæcularis habentis indultum privati Oratorii, si vivant suis expensis, gaudeant privilegio audiendi Missam in dicto Oratorio? Et explanatur alia clausula, quæ apponitur in aliquibus privatis indultis, nec non hospitum tuorum præsentia, & quomodo est intelligenda? Ex p. 9. t.1. r. 6.
•  
  PDF 53 42. An si quis extraneus audiat Missam in die festivo on privato Oratorio alicujus Magnatis, satisfaciat præcepto? Et quid de audientibus Missam in dicto Oratorio de licentia Parochi? Et docetur peccare habentem Indultum Oratorii privati, si sit in causa, ut in die festo personæ prohibitæ ibi audiant Missam. Etiamque deducitur in casu, quo quis nequeat audire Missam nisi in Oratorio privato aliquo, non teneri illam ibi audire. Et è contra, si quis ...
•  
  PDF 54 43. Quam licentiam habere debeant Regulares, ut possint celebrare in Oratoriis privatis? Idem quæritur de Sacerdotibus sæcularibus. Ex p. 9. t. 1. res. 16.
•  
  PDF 54 44. An in Oratoriis privatarum ædium possint Regulares ministrare Eucharistiam, non obstante prohibitione Episcopi? Et an Sacerdotes sæculares in supradictis Oratoriis possint sacram Eucharistiam ministrare, si ad id faciendum eligantur virtute Bullæ Cruciatæ? Ex p. 4. t. 4. & Misc. r.14.
•  
  PDF 55 45. An Regularis celebrans in Oratorio privato possit aliis Eucharistiam ministrare? Et quid, contradicentibus Episcopis? Et docetur Episcopos non posse prohibere Regularibus, ne ministrent Eucharistiam in privatis Oratoriis. Ex p. 9. t. 1. r. 8.
•  
  PDF 56 46. An Sacerdos sæcularis possit virtute Cruciatæ in Oratoriis privatis ministrare Eucharistiam? quod idem infertur de Sacerdote Regulari? Ex p. 9. t. 1. res. 9.
•  
  PDF 57 47. Quid concedat privilegium Cruciatæ, quando Commissarius dispensat circa horam celebrandi in privato Oratorio? Ex p. 9. tr. 1. res. 30.
•  
  PDF 57 48. An vigore privilegii Bullæ Cruciatæ possit quis habere Oratorium privatum in sua domo, & in illo Missam audire, vel celebrare extra tempus interdicti? Ex p. 9. tr. 1. res. 23.
•  
  PDF 58 49. An saltem Commissarius Cruciatæ possit dare licentiam audiendi Missam, vel celebrandi in Oratorio privato? Ex p. 9. tr. 1. r. 24.
•  
  PDF 59 50. An designatio Oratorii privati virture Bullæ Cruciatæ tempore interdicti possit fieri à quocumque Ordinario? Et an hoc non procedat in designatione Oratorii privati, quod viris Nobilibus à Pontifice conceditur, sed talis designatio fieri debet ab Ordinario loci? Ex p. 9. tract. 1. r. 26.
•  
  PDF 59 51. Qui intelligantur sub nomine domesticorum, ut possint in Oratorio privto audire Missam tempore interdicti vigore Bullæ Cruciatæ? Et an si quis stet extra domum Domini, si ejus expensis alitur, possit gaudere dicto privilegio Bullæ Cruciatæ? Et an Dominus possit, audito sacro, alteri interesse in gratiam famulorum, qui aberant? Et notatur, quod Sacerdos privilegiatus tempore interdicti, vietute Cruciatæ potest eligerelaicum, ut inserviat Sacro, si non ...
•  
  PDF 60 52. An tempore interdicti, ut quis possit celebrare domi in Oratorio privato virtute Cruciatæ, sit omnino necessaria licentia Episcopi? Et in dicto casu, quomodo intelligendum est privilegium cum consanguineis, familiaribus, &c. ad audiendam Missam in supradicto Oratorio? Et an sit necessarium, ut semper sit præsens Dominus, vel possit celebrari Missa in dicto Oratorio pro consanguineis, familiaribus, &c. non præsente Domino? Ex p. 5. tr. 10. r.77. alià 76.
•  
  PDF 61 53. Quinam intelligantur consanguinei, ut possit oratorio privato cum privilegiato virtute Cruciatæ audire Missam? Et quinam intelligantur familiares, & domestici? Ex p. 9. tr. 1. r. 28.
•  
  PDF 61 54. An saltem virtute Cruciatæ possint celebrari plures Missæ in privatis Oratoriis? Et an laicus, vel Clericus, qui Bullam habet, possit vi illius invitare Sacerdotem ad celebrandum in Oratorio privato qualibet die, etiam ex solemnioribus, quamvis Sacerdos ipse Bulla careat, vel ipsemet Sacerdos possit Ministrum privilegiatum excitare ad utendum suo privilegio, per quod facultatem habet ...
•  
  PDF 62 55. An in privatis Oratoriis cum licentia Summi Pontificis approbatis ab Ordinario, licitum sit virtute Bullæ Cruciatæ non solum in diebus concessis, sed etia[m] in festivitatibus prohibitis celebrare, & ibi Missam audire? Et quid te[m]pore interdicti? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. r. 76.
•  
  PDF 62 56. An saltem qui habet Bullam Cruciatæ in Sicilia, Hispania, &c. satisfaciat præcepto audiendi Missam in dictis Oratoriis? Ex p. 9. tr. 1. r. 4.
•  
  PDF 63 57. An in die Paschatis virtute Cruciatæ possit quis in Oratorio privato alicujus domus sumere ex devotione Eucharistiam, vel sine Bulla in Ecclesiis Regularium? Et an virtute Cruciatæ possit aliquis sumere Eucharistiam ab alio sacerdote sien licentia proprii Parochi? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. res. 81.
•  
  PDF 63 58. An in Oratorio privato virtute Cruciatæ possit quis sumere Eucharistia[m] in die Paschatis, si illam prorsus sumpserit in Parochia ad satisfaciendu[m] præcepto? Et infertur virum privato, posse virtute Cruciatæ audire Missam in illo die Paschatis, non obstante prohibitione dicti indulti, & sumere Eucharistiam à sacerdote sæculari, vel Regulari in prædicta die, dummodo illa communio non sit communio Paschatis, id est, ut præceptum annualis ...
•  
  PDF 64 59. An utentes Oratorio virtute Cruciatæ teneantur fundere aliquas preces, & Orationes, & an mentales, vel vocales? Et de quantitate Orationis etiam agitur. Idem dicendum est quoad Orationem mentalem, vel vocalem, & quoad quantitatem virtute Iubilæi. Et an visitantes in domo sua Oratorium privatum lucrentur Indulgentiam Bullæ Cruciatæ concessam visitantibus unam Ecclesiam? Ex p. 9. t. 1. r. 29.
•  
  PDF 65 60. An si quis visitat Oratorium domus suæ pro Missa celebranda approbatum, lucretur Indulgentiam Bullæ Cruciatæ, cum onere visitandi Ecclesias, vel Altaria? Et visitando Oratorium quinquies, an teneatur, intrare, vel exire quinquies Oratorium, vel sufficiat, ut quinquies corde visitet, non autem motu corporali? Et explanatur, quid sub nomine Ecclesiæ intelligatur? Ex p. 5. tr. 12. r .43.
•  
  PDF 65 61. An quis in Oratorio privato possit consequi Indulgentias concessass per Bullam Cruciatæ? Et an quando pro lucranda Indulgentia Bullæ Cruciatæ quis tenetur visitare quinque Altaria, & visitat Altare sui Oratoris tantum, non teneatur dimoveri loco, nec quinquies Oratorium exire, & intrare, sed fixus possit illud quinquies visitare, dummodo qualibet visitatione finita, saltem corpus, & caput incllinet in signum distinctæ visitationis? Ex p. 9. tr. 1. res. 31.
•  
  PDF 65 62. An dicta Oratoria privata gaudeant privilegio Immunitatis Ecclesiæ? Et quid de Oratoriis privatis Religiosorum ratione claustri, & grangiarum? Ex p. 9. tr. 1. r. 18.
•  
  PDF 65 63. An si quis, v. g. fornicetur in Oratorio privato, committeret sacrilegium? Vnde, an talis circunstantia, sit necesario in confessione aperienda? Ex p. 9. tract. 1. r. 20.
•  
  PDF 66 Tractatus III. De Bulla Cruciatæ, atque de ejus Privilegiis, Absolutionibus, Dispensationibus, & votorum commutationibus.
•  
  PDF 66 1. Res. An sumentes Bullam Cruciatæ lucrentur Indulgentias, si Rex non expendat eleemosynam contra Turcas? Et an in hoc casu teneatur Res ad restitutionem? Et an Pontifex possit Bullam Cruciatæ revocare, & non concedere? Et quid elapso anno sexennii? Et obiter quæritur, an simplex Sacerdos, qui Missam celebrat pro stipendio, & sui laboris pretio, possit suam operam Petro addicere? Ex p. 11. tr. 2. & Misc. 2. r. 49.
•  
  PDF 67 2. Vtrum, quando quis suscipit Bullam debeat esse in gratia, videlicet in ordine, ut quis eligat Confessarium, utatur lacticiniis, &c. Et difficultas verò est, in ordine ad consequendas Indulgentias. Et infertur, quod si quis in aliquo Iubilæo Feria 4.6. & Sabbatho ieiunasset in peccato mortali, & die Dominica per sacramentalem confessionem reponeretur in gratia, is Indulgentiam consequeretur? Ex p. 1. tr. 11. r. 92.
•  
  PDF 67 3. An in magna Civitate, ut hic Panormi, quis non teneatur primo publicationis die accipere Bullam, si eius privilegiis uti velit, sed sufficiat, quod postea in illa hebdomada sumat? Ex p. 1. tr. 11. r. 92.
•  
  PDF 67 4. Quidam Princeps sumere voluit secunda vice Bullam Cruciatæ; Quæsitus fui, an teneatur solvere tarenos decem? Et quid est dicendum de viduis Comitissis, Marchionissis, Ducissi, & Principissis, atque de aliis, quæ mortuis maritis nullo modo manent Dominæ, nec usufructuariæ bonorum habentium Vassallos; an prædictæ teneantur pro sumenda Bulla contribuere decem tarenos? Et quid, si remanissent usufructuariæ? Et an filii ipsarum, dum propriis bonis non utuntur, teneantur ...
•  
  PDF 68 5. An Prælati Regulares peccent mortaliter prohibendo, ne subditi sumant Bullam Cruciatæ? Et si Religiosus, petita, & non obtenta licentia Superioris, sumat Bullam, non peccet, & fruatur Indulgentiis Bullæ? Et Superior Regularis concedendo, ut subditus sumat Bullam, an possit talem licentiam limitare quoad talem usum, vel quoad talem facultatem, verbi gratia, eligendi Confessarium, &c. Ex p. 1. tr. 11. res. 99.
•  
  PDF 68 6. An si quis sciat Patrem, vel amicum quolibet anno Bullam Cruciatæ illi sumere, possit uti dictæ Bullæ priviegiis antequam Pater, vel amicus certiorem illum faciat de Bulla jam sumpta eius nomine? Ex p. 1. tr. 11. res. 90.
•  
  PDF 69 7. An possit quis frui privilegiis Bullæ Cruciatæ, si sciat amicum pro illo singulis annis illam accipere, antequam certior fiat de Bulla suo nomine accepta? Et an sæculares Sacerdotes, & etiam Regulares possint comedere Ova, & lacticinia in Dominicis Quadragesimæ sumentes Bullam Cruciatæ? Et quid absque dicta Bulla? Et docetur posse Cardinales, Archiepiscopos, &c. existentes in Regnis Hispaniæ sumendo Bullam Ordinariam Cruciatæ comedere ova, & lacticina ...
•  
  PDF 70 8. An Bulla Cruciatæ, si sumatur & postea culpabiliter amittatur, comburatur, vel rumpatur, adhuc valeat? Ex p. 11. tr. 2. & Misc. 2. res. 46.
•  
  PDF 71 9. An si Petrus sumat Bullam Cruciatæ pro Ioanne qui iam aliam acceperat, possit Petrus illam alteri applicare? Ex p. 11. tr. 2. & Misc. 2. res. 47.
•  
  PDF 71 10. An si quis sumat pro amico Bullam Cruciatæ, & scribat in ea eius nomen, possit hic illam non acceptare, sed nomen suum tollere, & illam alicui applicare? Et an si Petrus sumit Bullam pro Ioanne, qui iam alteram acceperat, possit Petrus illam alterui applicare? Et an oporteat, ut nomen proprium sit eidem Bullæ inscriptum? Et an si inculpatè Bulla fuerit amissa, aut combusta, sit necessarium, ut alia sumatur? Ex p. 1. tr. 11. res. 95.
•  
  PDF 72 11. An si aliquis sumat pr oamico Bullam Cruciatæ, & scribat in ea eius nomen, possit talis eam non acceptare, sed nomen suum tollere, & illam alteri applicare? Ex p. 3. tr. addit. res. 24.
•  
  PDF 72 12. An valeat Bulla sumpta ex pecuniis ablatis, furatis: & quid, si meretrices illam sumant? Ex p. 1. tr .11. res. 101.
•  
  PDF 72 13. An si elapso anno Bulla non promulgetur, sed paulo post promulganda erit, possit quis intra illud tempus frui privilegio primæ Bullæ? Ex p. 1. tr .11. res. 91.
•  
  PDF 72 14. An si ante elapsum annum promulgetur secunda Bulla, possit quis uti privilegio primæ Bullæ, donec transeat annus, non obstante publicatione alterius Bullæ? Ex p. 1. tr. 11. res. 93.
•  
  PDF 72 15. An si quis sub fine anni, quo expirat Cruciata, incipiat confiteri, & quia non potest ob iustas causas confessionem finire, & absolutionem obtinere, possit Confessarius, transacto anno, virtute præcedentis Bullæ illum absolvere? Ex quo infertur, quod si aliquis haberet licentiam audiendi confessiones ad tempus, possit transacto prosequi cpnfessionem ante cœptam. Ex p. 1. tr. 11. res. 94.
•  
  PDF 73 16. An priviegia Bullæ Cruciatæ sint favorabilia & amplianda? Idem est dicendum de Iubilæo? Ex p. 1. tract. 11. res. 98.
•  
  PDF 73 17. An per Bullam Cruciatæ Confessor approbatus ab ordinario in una diœcesi, possit in alia in confessorem sine nova ordinarii loci approbatione eligi, sive ille ordinarius sit Episcopus originis, sive beneficii, sive domicilii; & sive sit Episcopus pœnitentis, sive Confessarii? Idem dicendum est tempore Iubilæi. Et an sub nomine Ordinarii non intelligantur, nec includantur Abbates, vel Pralatus Religionis, seu Episcopus titularis? Ex p. 1. tr. 11. res. 7.
•  
  PDF 73 18. An per Bullam Cruciatæ possit quis eligere in Confessarium habentem beneficium Curatum? Et an hoc etiam procedat quoad illos tantum, qui actu beneficium Parochiale retinent, non autem si habuerunt, sed renunciarunt? Et an sub nomine beneficii Parochialis includantur superiora beneficia, ut Abbates, Archipresbyteri, & huiusmodi habentes Curam animarum, & iurisdictionem in hoc foro? Ex p. 1. tr. 11. res. 8.
•  
  PDF 74 19. An Episcopus, qui renunciavit Episcopatum, possit eligi in Confessarium virtute Bullæ Cruciatæ, aut Iubilæi? Idem quæritur de Parocho, qui beneficium reliquit resignatione, commutatione, aut per Religionis ingressum. Et quid, si Curatum auferatur per sententiam iuridicam ob defectum scientiæ, aut ob delictum? Et an Sacerdos privatus absolute à Sancto Officio Inquisitionis audiendi confessiones possit eligi etiam virtute Bullæ Cruciatæ, aut Iubilæi? Et an per ...
•  
  PDF 75 20. An Prælati Regulares sint eligibiles in Confessarios virtute Bullæ Cruciatæ, vel Iubilæi? Et cursim docetur ex Decreto Clem. VIII. §.2. de reservat. cas. pro Regularibus, quod Prælati Regulares prohibentur audire confessoines suorum subditorum, nisi sponte accedant. Et à fortiori infertur extra tempus Iubilæi, vel sine Pulla Cruciatæ Prælatos Regulares non posse confessiones sæcularium absque Episcopi approbatione. Ex p. 11. tr. 2. & Misc. 2. res. 52.
•  
  PDF 76 21. An approbatus ab Episcopo cum limitatione ex defectu ætatis, ut hic Panormi efficitur, ad confessionem virorum, & non mulierum, sit eligibilis per Bullam Cruciatæ non solum à viris, sed a fæminis? Et quid. si aliquis fuisset approbatus cum limitatione, ut non audiat confessiones personarum habentium difficilia negotia? Ex p. 1. tr. 11. res. 9
•  
  PDF 76 22. An Confessarius approbatus pro viris sit eligibilis à fæminis virtute Bullæ Cruciatæ, & Iubilæi? Et an Regularis olim approbatus, & postea reprobatus sine causa ab Ordinario, sit eligibilis virtute Cruciatæ? Et an Religiosus à Prælato suo non præsentatus possit ab Ordinario approbari, & de eius licentia confessones sæcularium audire, & virtute Bullæ eligi? Ex p. 3. Tr. addit. res. 7.
•  
  PDF 77 23. An Confessarium olium approbatum, sed postea ab Ordinario sine causa reprobatum, possit virtute Bullæ aliquis illum eligere ad eius confessionem audiendam? Et quid in prædicto casu de Regularibus semel tantùm approbatis, & sine causa reprobatis? Ex p. 1. tr. 11. res. 12.
•  
  PDF 77 24. An Sacerdos approbatus ab Ordinario pro uno oppido sit eligibilis per Bullam Cruciatæ? Et quid, si talis Sacerdos est approbatus in illo tantum oppido ex defectu scientiæ? Ex p. 1. tr. 11. res. 10.
•  
  PDF 77 25. Vtrum Confessarius, qui pro determinato tempore fuit approbatus, & expositus, sit transacto illo tempore per Bullam Cruciatæ eligibilis? Ex p. 1. tr. 11. res. 11.
•  
  PDF 78 26. An Confessarius Regularis ab Episcopo aprobatus, sed prohibitus à Prælato Regulari, sit, hoc non obstante, per Bullam ad confessiones audiendas eligibilis, quod dependet ex illa quæstione, an Religiosus, qui obtinuit ab Episcopo licentiam audiendi confessiones, possit sine licentia sui Prælati Confessiones audire? Et in dicto casu Regularis Confessarius, qui sine licentia sui Prælati confessiones accipit, an peccet mortaliter? Et an supradictus ...
•  
  PDF 78 77. An Regulares possint virtute Bullæ Cruciatæ eligere Confessarium extra Religionem? Et an Novitii virtute Cruciatæ possint eligere Confessarium extra Religionem? Et quid est dicendum de Confessione, & decreto Gregorii XIII. anno Domini 1575. die 3. Maii, ne personæ Societatis Iesu absque expressa Superioris licentia uti possint facultate Iubilæi, aut Bullæ Cruciatæ in Confessionalibus, &c.
•  
  PDF 78 28. An Regulares sine licentia suorum Prælatorum virtute Bullæ Cruciatæ possint eligere Confessarium, ut illos à peccatis, & censuris reservatis absolvat? Et an saltem per Bullan Cruciatæ Regulares possint absolvi à peccatis mortalibus non reservatis, & hoc toties, quoti[e]s? Et an Regulares possint etiam absolvi à peccatis reservatis per Confessarios deputatos, & approbatos ab eorum Prælatis ad eorum confessiones audiendas? Et an licitum sit Religioso sine ...
•  
  PDF 79 29. An Regulares virtute Bullæ Cruciatæ possint absolvi extra Religionem à peccatis reservatis etiam à reservatis suis Superioribus, & Papæ? Ex p. 3. t. addit. res. 9.
•  
  PDF 81 30. An Regulares virtute Cruciatæ, non obstante Bulla Vrbani VIII. possint hodie sine licentia Superioris à casibus reservatis absolvi? Et an Regularis eiusdem Religionis approbatus possit ex virtute dictæ Bullæ à supradictis absolvere? Ex p. 11. tract. 6. & Misc. 6. res. 37.
•  
  PDF 82 31. An Regulares possint post Bullan Vrbani VIII. absolvi cum Bulla Cruciatæ à reservatis cum Confessario Domus? Ex p. 4. tr .4. & Misc. res. 43.
•  
  PDF 83 32. An saltem Regulares possint virtute Bullæ Cruciatæ absolvi à peccatis mortalibus non reservatis? Ex p. 11. tr. 6. & Misc. 6. res. 38.
•  
  PDF 84 33. An novitii Regularium possint sumere Bullam, & virtute ipsius à casibus reservatis absolvi? Et an supra dicti novitii etiam sine Bulla Cruciatæ possint absolvi à quocumque Sacerdote approbato à casibus reservatis in Religione? et an Novitii sumendo Bullam possint edere lacticinia sicut cæteri sæculares? Ex p. 1. tr. 11. res. 15.
•  
  PDF 84 34. An qui peccat ob spem absolutionis Bullæ, gaudeat eius privilegio? Idem quæritur de Iubulæo. Ex p. 1. tr. 11. res. 16.
•  
  PDF 84 35. An per Iubilæum anni Sancti Bulla Cruciatæ suspendatur? Ex p. 1. tr. 11. res. 97.
•  
  PDF 85 36. An per Clausulam Bullæ Cœnæ suspendatur Bulla Cruciatæ? Ex p. 1. tr. 11. res. 96.
•  
  PDF 85 37. An Bukka Cœnæ abroget facuktatem Bullæ Cruciatæ quoad absolvendum à reservatis in eadem Bulla Cœnæ? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. res. 18.
•  
  PDF 85 38. An Confessarius possit absolvere pœnitentem ex vi Bullæ Cruciatæ pluries à casibus Summo Pontifici reservatis? Et doctrina hujus Resolutionis est valde notanda, quia si supradicti casu sunt occulti, per Cruciatam potest Confessarius eos absolvere toties, quoties. Ex p. 1. tr .11. res. 28.
•  
  PDF 85 39. An quis possit absolvi ratione Bullæ Cruciatæ toties, qoties à casibus Summo Pontifici reservatis, si occulti sunt? Ex p. 3. tr. addit. res. 17.
•  
  PDF 86 40. An quis possit absolvi toties, quoties virtute Bullæ Cruciatæ à casibus Papæ reservatis, si sint occulti? Ex p. 11. tr. 2. & Misc. 2. res. 45.
•  
  PDF 87 41. Quoniam Confessarii virtute Bullæ Cruciatæ possint absolvere à casibus Bullæ Cœnæ, hæresi excepta, semel in vita, & semel in morte; quærendum est breviter de aliquibus casibus inclusis in dicta Bulla; ideo quæritur, quid dicendum est de aliquibus casibus positus in primo Canone Bullæ Cœnæ, an includantur sub nomine hæresis, ita ut per Bullam Cruciatæ minime possint absolvi? Ex p. 1. tr .11. res. 29.
•  
  PDF 87 42. Quænam parvitas materiæ excuset ab excommunicatione legendi libros hæreticos, & an eos legentes sint absolvendi per Bullam Cruciatæ? Et an dicta parvitas materiæ non solum detur in legentibus, sed etiam in retinentibus libros Hæreticorum? E tquid est sentiendum de libris magicis, & chiromanticis, an comprehendantur sub nomine hæreticorum, & in dicta excommuniatione? Ex p. 1. tr. 11. res. 30.
•  
  PDF 88 43. An qui legit librum Hæretici, qui non tractat de Religione ex professo, neque continet multas hæreses, sed unam tantum, incidat in excommunicationem Bullæ Cœnæ ita ut per Cruciatam sit absolvendus? Ex p. 1. tr .11. res. 31.
•  
  PDF 88 44. An qui per seipsum, sed per alios legit aliquem librum Hæretici hæresim continentem, seu ex professo de Religione tractantem, incurrat in excommunicationem Bullæ Cœnæ, ita ut per Cruciatam sit absolvendus? Et quid est dicendum, quando qui audit legere, induxit legentem, ut legeret? Et an famulus ex mandato Heri legens incurrat in censuram, nisi ignorantia excusetur? Et si famulus, vel alius fuerit compulsus ad legendum librum hæreticum in contemptum ...
•  
  PDF 88 45. Vtrum, qui legerit epistolam, seu literam missivam alicuius Hæretici, in qua aliquam hæresim doceret, in hanc excommuniationem incurrat, unde virtute Cruciatæ absolvensus sit? Et quid de retinente, aut imprimente epistolam, concionem, aut aliam papyrum Hæretici solutam, non iun tractatus formam redactam? Ex p. 1. tr. 11. res. 34.
•  
  PDF 89 46. An qui legit aliquem librum Authoris Catholici, sed cum scholis, & commentariis Hæreticorum tam copiosis, ut liber potius ex iis, quam ex textu constare censeatur, incidat in excommunicationem Bullæ Cœnæ, & per Cruciatam sit absolvendus? Ex p. 1. tract. 11. res. 32.
•  
  PDF 89 47. Vtrum idiota legens librum hæreticum Latina lingua compositum, quam ipse nullo modo intelligit, incidat in excommuncationem Bullæ Cœnæ, & per Cruciatam sit absolvendus? Ex p. 1. tract. 11. res. 36.
•  
  PDF 89 48. An qui legit librum hæreticorum in Gallia, Anglia, & aliis Provinciis ubi Bullæ Cœnæ non est recepta, incidat, hoc non obstante, in excommunicationem, & egeat Bulla Cruciatæ propter absolutionem? Ex p. 1. tr. 11. res. 35.
•  
  PDF 89 49. An quis per Bullam Cruciatæ possit absolvi à reservatis & censuris non solum antea, sed etiam post ipsius susceptionem incursis? Idem quæritur de commutatione, vel dispensatione votorum. Et an quis virtute Bullæ possit ex libito ab uno Confessario absolutionem à reservatis obtinere, & ab alio postea votorum commutationem? Et hæc omnia procedunt etiam tempore Iubilæi. Ex p. 1. tr. 11. res .17.
•  
  PDF 89 50. Quis per Bullam, seu virtute Iubilæi elegit Confessarium, & facit cum illo confessionem invalidam, & irritam, vel e defectu doloris, seu examinis, vel ex alio capite obtinendo absolutionem à reservatis; quæritur, an dicta peccata non sint amplius reservata, ita ut postea possit à quocumque Confessario ab illis absolvi? Et docetur, quod si aliquis Prælatus tribuit facultatem in aliqua Festivitate absolvendi à reservatis, si aliquis Religiosus tunc efficeret confessionem ...
•  
  PDF 90 51. Quis habet casus reservatos, & confessus vigore Bullæ fecit scienter confessionem invalidam, quæritur, an possit postea à quolibet Confessario absolvi? Et quid de pecatis reservatis, & oblitis in prædicta confessione? Ex p. 3. tr. addit. res. 16.
•  
  PDF 90 52. An qui fuit absolutus virtute Bullæ Cruciatæ sine ulla mentione, & intentione reservatorum tam ex parte sui, quam ex parte Confessarii, licet remaneat absolutus à peccatis reservatis oblitis, an etiam remaneat liber ab obligatione postea confitendi illa peccata reservata legitimo Superiori, si amplius non habeat Bullam Cruciatæ, vel an poterit absolvi à quocumque Confessario? Idem dicendum est, prout fit in Iubilæis. Et notatur, ...
•  
  PDF 91 53. An habens Bullam Cruciatæ, si confiteatur nullam faciens mentionem reservatorum, adhuc definat reservatio? Et quid maximè de peccatis reservatis oblitis? Ex- p. 11. tr.2. & Misc. 2. res. 39.
•  
  PDF 92 54. An virtute Cruciatæ possit quis absolvi à casibus reservatis commissis post annum publicationis elapsum, si antea incipiat, & non perficiat confessionem? Et quid de commissis ante annum publicationi elapsum? Ex p. 11. tr. 2. & Misc. 2. r. 55.
•  
  PDF 93 55. Quid significent illa verba, Satisfacta parte, quæ ponuntur in Bulla Cruciatæ, & in aliis recriptis, & privilgeiis, quando datur facultas absolvendi à censuria? Et aliqua supponuntur pro intelligentia hujus quæstionis? Ex p. 5. t. 9. res. 1.
•  
  PDF 94 56. An qui vigore Bulllæ Cruciatæ fuit absolutus ab excommunicatione sine satisfactione partis, teneatur iterum confiteri tanquam non legitimè, sed nulliter absolutus? Et an stantibus verbis Bullæ Cruciatæ, Prius satisfacta parte, nomine satisfactionis intelligatur restitutio honoris, famæ, vel aliorum bonorum, &c. Et si talis satisfactio dari non potest, an tunc quis debeat dare cautionem sufficientem, scilicet pignoratitiam, vel fidejussoriam, aut juratoriam? Ex p. 1. t. 11. res. 22.
•  
  PDF 94 57. An si excommunicatus possit parti satisfacere, & non satisfacit, si à Confessario delegato à Bulla Cruciatæ, aut alio privilegio absolvatur, valida sit absolutio? Et an, qui absque dicta satisfactione, aut cautione absolvit excommunicatum, teneatur ad restitutionem damni inde sequuti parti læsæ? Ex part. 5. tract. 9. r. 12.
•  
  PDF 94 58. An Confessarius electus virtute Bullæ possit absolvere pœnitentem, qui non potest parti satisfacere? Et si pœnitens non possit in totum, an debeat satisfacere in partem? Et quid est agendum, si non potest satisfacere sine gravi jactura, & detrimento famæ, vel status, aut suorum bonorum; an in dicto casu non sufficiat præstare cautionem iuratorium, sed pignoratitiam; aut fidejussoriam? Ex p. 1. tr. 11. r. 24.
•  
  PDF 95 59. An sit valida, & licita absolutio, si detur non satisfacta parte, quam Bulla Cruciatæ, vel Iubilæum requirit, si excommunicatus satisfacere non potest? Et advertitur absolutum ante realem satisfactionem reincidere in excommunicationem, si postmodum non satisfacit, quando commodè potest? Et notatur, quod si pœnitens habet probabilem opinionem, quod nihil re vera debeat, non tenetur aliquid solvere, quia postest sequi ...
•  
  PDF 95 60. An per Bullam Cruciatæ, vel per Iubilæum possit Confessarius absolere ad reincidentiam? Ex p. 5. t. 9. r. 25.
•  
  PDF 96 61. An Confessarius electus per Bullam Cruciatæ possit absolvere pœnitentem, qui solum satisfacit Clerico, vel Monacho percusso, vel teneatur etiam satisfacee Ecclesiæ, Vel Monasterio, & Abbati? Ex p. 1. tr. 11. res. 23.
•  
  PDF 96 62. Vtrum virtute Bullæ Cruciatæ liceat absolvere excommunicatos nominatum, vel publicos percussores Clericorum, vel alium, cujus excommunicatio deducta est ad forum contetiosum, & lis non est finita? Idem procedit, si quis absolvatur virtute ptivilegiorum Mendicantium. Et in textu huius resolutionis notantur aliqua alia, quæ in supradicto casi facienda sunt. Sed adhuc superest difficultas, quando censura est ab homine, & quando lata est à iure, quid ...
•  
  PDF 97 63. An absolutio excommunicationis facta virtute Bullæ Cruciatæ, aut Iubilæi, aut alterius privilegii, valeat etiam in foro exteriori? Et an virtute supradictorum possit Confessarius absolvere excommuniatum extra Sacramentum Pœnitentiæ? Ex p. 5. t. 9. resolut. 13.
•  
  PDF 97 64. An absolutio ab excommunicatione tam à jure, quam ab homine lata, obtenta virtute Bullæ Cruciatæ, valeat etiam in foro externo? Et docetur, qualiter probabilis, te esse absolutum, ut Iudex credere teneatur. Et quid est dicendum pro prima difficultate post Constitutionem 105. Vrbani VIII. edita anno 1630. die 19. Iunii? Ex p. 11. t. 2. & Misc. 2. r. 62.
•  
  PDF 98 65. Vtrum virtute Bullæ Cruciatæ possit quis extra confessionem absolvi à censuris? Idem quæritur de Iubilæo? Ex p. 1. t. 11. r. 25.
•  
  PDF 99 66. An per Bullam Cruciatæ possit quis absolvi ab excommunicatione lata contra causantes, aut procurantes, aut consulentes abortum? Et an Gregorius XIV. in proprio motu concesserit cuilibet Confessario approbato sæculari, vel regulari, ut possit in foro conscientiæ absolvere à peccato abortus fœtus animati, & ab excommunicatione lata contra personas ibi expressas? Et notatur posse Confessarium virtute Bullæ Cruciatæ absolvere aliquem ...
•  
  PDF 99 67. An per Bullam Cruciatæ possit absolvi excommunicatio incursa per duellum? Ex p. 5. tr. 14. & Misc. 2. r.104.
•  
  PDF 99 68. An imponentes gabellas super rebus quæ ad proprium usum, vel familiæ emuntur incidiant in excommunicationem Bullæ Cœnæ, & per Cruciatam sint absolvendi? Et quæritur, an supradictæ gabellæ sint injustæ? Ex p. 1. tr. 11. r. 38.
•  
  PDF 100 69. An communicatio voti virtute Bullæ Cruciatæ debeat fieri in confessione sacramentali? Idem dicendum est, quando supradicta commutatio efficeretur per privilegia Regularium, vel per aliquod Iubilæum? Ex p. 1. tr. 11. res. 45.
•  
  PDF 101 70. An Confessarius virtute Bullæ Cruciatæ possit commutare omnia vota quæ Episcopus commutare potest? Idem dicendum est de Iubilæo. Et an doctrina hujus resolutionis procedat, quando Episcopus dispensat, ut Sedis Apostolicæ delegatus; quia in tali casu Confessarius cirtute Cruciatæ non possit tale votum commutare, ut quando dispensaret in his votis, ratione solius necessitatis? Ex p. 1. tr .11. r. 56.
•  
  PDF 101 71. Quænam vota possit Confessarius virtute Bullæ Cruciatæ commutare? Ex part. 1. tract. 11. resol. 68.
•  
  PDF 101 72. An Confessarius peccet, quod sine causa nolit virtute Cruciatæ commutare vota pœnitentis? Et an etiam Regulares peccent, si nolint virtute duorum privilegiorum vota pœnitentis commutare. Ex p. 1. tr. 11. r. 44.
•  
  PDF 101 73. An Confessarius possit commutare vota post Bullam susceptam emissa? Ex part. 1. tractat. 11. res. 50.
•  
  PDF 101 74. An Confessarius in fine anni possit differre commutationem voti, etiamsi annus Cruciatæ transeat, si velit maturiùs considerare super voti commutationem, dicendo pœnitenti, commuto tibi hoc votum in id quod ego, vel alius postea existimabit commutandum? Et in tal casu, an pœnitens peccet, si illud votum violaverit ante quam Confessarius materiam subrogandam præscibat? Ex p. 1. tr. 11. r. 52.
•  
  PDF 102 75. An commutatio votorum facta per privilegium Bullæ Cruciatæ indigeat aliqua iusta causa? Idem est de Iubilæo. Ex p. 1. tr. 11. r. 39
•  
  PDF 102 76. An quando commutantur vota bullam Cruciatæ, non solum vota divitum, sed etiam vota pauperum commutanda sunt in aliquod temporale belli subsidium per eleemosynam? Ex p. 1. tr.11. res. 21.
•  
  PDF 102 77. An commutatio voti facta per Bullam possit fieri in minus bonum? Ex p. 1- tr- 11- res- 40.
•  
  PDF 102 78. An Confessarius ex iurisdictione Ordinaria possit commutare votum in bonum æquale, vel ad hoc faciendum indigeat Bulla Cruciatæ? Et an hoc etiam possit fueri authoritate propria pœnitentis, dummodo votum in æquale commutaturt? Ex p. 1. tr. 11. res. 48.
•  
  PDF 103 79. An Confessarius virtute Cruciatæ commutans aliquod votum absque debita æqualitatis investigatione, peccet mortaliter? Et notatur, quod commutatio fieri potest in materiam, de cuius æqualitate dubitatur, quod est valde notandum. Ex p. 1. tr. 11. res. 49.
•  
  PDF 103 80. An Confessarius per Bullam Cruciatæ possit commutare qualitatem adiunctam voti ultra marini, & Religionis strictioris, ut laxiorem ingrediatur? Et docetur Episcopum posse in talibus votis dispensare; & per consequens Confessarium virtute Bullæ Cruciatæ. Ex p. 1. tr. 11. res. 83.
•  
  PDF 103 81. An per Bullam Cruciatæ possit Confessarius commutare votum factum de non petenda commutatione? Ex p. 1. tr. 11. res. 51.
•  
  PDF 103 82. An per Bullam Cruciatæ possit quis commutare votum emissuim cum intentione efficiendi illud reservatum, ut scilicet votum à nullo auferri, nisi petita commutatione à Summo Pontifice? Idem est dicendum de Episcopo. Ex p. 1. tr. 11. res. 75.
•  
  PDF 103 83. An Confessarius virtute Bullæ Cruciatæ possit quemadmodum vota, ita etiam iuramenta facta circa eandem materiam votorum commutare? Idem est dicendum de Iubilæo. Et an sententia, & doctrina hujus quæstionis procedant in casu, quod iuramenta adiecta sint contractui, in quo est turpitudo in creditore, ute de solvendis usuris, aut metu extorta? Ex p. 1. tr. 11. res. 41.
•  
  PDF 104 84. An potestas delegata ad vota extendatur ad iuramenta adiecta contractui, in quo est turpitudo, cuiusmodi sunt iuramenta solvendi usuras, aut metu iniusto extorta, &c.? Et docetur Episcopum posse dispensare in his iuramentis, ergo & Confessarius virtute Cruciatæ. Et docetur, quod quando carcer est iniustus, & quis iuravit se rediturum tenetur redire, etiam si timeret morte iniusta damnandum. Idem dicendum est de eo, qui latroni mille aureos promisit cum...
•  
  PDF 104 85. An Confessarius per Bullam Cruciatæ possit commutare vota iuramento firmata? Ex p. 1. tr. 11. res. 43.
•  
  PDF 105 86. An confessarius per Bullam Cruciatæ possit commutare votum pœnale quoad pœnam pecuniariam ex eius fractione incursam? Ex p. 1. tr .11. & res. 46.
•  
  PDF 105 87. An Confesarius per Bullam Cruciatæ possit commutare votum emissum in favorem tertii, ut v. g. vovit Petrus dare Calicem pro Sacello B. Andreæ, aut certo pauperi eleemosynam, &c.? Et quid, si eiusmodi votum fuerit à Præposito Ecclesiæ, vel paupere acceptatum? Ex p. 1. tr. 11. res. 47.
•  
  PDF 105 88. An Confessarius, qui per Bullam Cruciatæ habet potestatem commutandi vota, possit illa dispensare? Ex p. 1. tr. 11. res. 42.
•  
  PDF 105 89. An votum pœnale Religionis, seu Castitatis sit per Bullam dispensabile, & non solum ante, sed post impletam conditionem? Et an Episcopi talia vota etiam possint commutare, & dispensare? EX p. 1. tract. 11. res. 53.
•  
  PDF 105 90. An supra dicta doctrina procedat etiam in votis conditionalibus & non solum ante, sed post impletam conditionem? Et an Episcopus dicta vota commutare possit? Ex p. 1. tr. 11. res. 54.
•  
  PDF 106 91. An Confessarius virtute Bullæ Cruciatæ possit commutare iuramenta pœnialia, vel conditionalia castitatis, seu Religionis? Ex p. 1. tr. 11. res. 69.
•  
  PDF 106 92. An iuramentum ingrediendi Religionem, vel observandi Castitatem sit per Episcopum, vel per Bullam Cruciatæ dispensabile? Et notatur, quod quando Pontifex in aliquo indulto concedit facultatem relaxandi, seu commutandi omnia iuramenta, possunt sine scrupulo à Confessariis illa quinque relaxari, quia iure nullum repetitur iuramentum reservatum, & non sequitur quod illa quinque vota sunt Pontific reservata: ergo etiam iuramenta ...
•  
  PDF 106 93. An Confessarius per Bullam Cruciatæ possit commutare votum castitatis, seu Religionis emissum cum expressa protestatione, ne ad illorum executionem vovens sit obligatus sub onere peccati mortalis, sed venialis tantum? Idem est dicendum de Episcopo quoad dispensationem. Ex p. 1. tr. 11. res. 72.
•  
  PDF 106 94. An Confessarius per Bullam Cruciatæ possit commutare votum castitatis, seu Religionis emissum propter levem metum? Et an dictum votum sit ab Episcopo dispensabile? Imo an tale votum sit irritum? Et quid si supradictum votum fuerit emissum ex aliquo magno metu? Ex p. 1. tr. 11. res. 73.
•  
  PDF 107 96. An votum ingrediendi Religionem arctiorem possit Confessarius virtute Bullæ Cruciatæ commutare in laxiorem Religionem? Et an supradictum votum possit Episcopus dispensare. Ex p. 1. tr. 11. res. 55.
•  
  PDF 107 95. An Confessarius virtute Bullæ Cruciatæ possit commutare votum vovendi castitatem, seu Religionem? Ex quo infertur, quod ita vovens si fornicatur ante promissam castitatem, non delinquere contra votum. Ex p. 1. tr .11. res. 76.
•  
  PDF 107 97. An Confessarius virtute Bullæ Cruciatæ possit commutare votum Religionis, ut iusta de causa non impleatur tempore præscripto? Et an etiam in tali casu possit Episcopus dispensare? Ex p. 1. tr. 11. res. 80.
•  
  PDF 107 98. An Confessarius virtute Cruciatæ possit commutare votum Religionis Meltensis? Idem dicendum est de Episcopo. Et an per professionem hujus Religionis dirimatur matrimonium ratum? Et discutitur, an dicti Milites sint propriè, vel largo modo Religiosi? Ex p. 1. tr. 11. res. 77.
•  
  PDF 108 99. An per Bullam Cruciatæ possit Confessarius commutare votum Religionis Divi Iacobi, Calatravæ, Alcantaræ, &c. Et an Episcopus possit commutare supradictum votum? Et an hi Ordines non sint propriè & simpliciter Religiones? Et docetur, ut Episcopus, vel Confessarius virtute Cruciatæ, vel alicuius Iubilæi possit commutare aliquod votum, satis est, quod sit sub opinione an sit reservatum, necne. Ex p. 1. t. 11. r. 78.
•  
  PDF 108 100. An Confessarius virtute Bullæ Cruciatæ possit commutare votum perseverandi in Religione, ut tempore Novitiatus possit ex justa causa egredi? Et in tali casu an vovens possit egredi, nec aliqua voti commutatione indigere? Et notatur votum perseverandi in Religione non obligare, si bona fide in probatione putat quis sibi eam non esse commodam. Ex p. 1. tr. 11. resol. 79.
•  
  PDF 108 101. An votum perseverandi in Religone sit dispensabile per Bullam Cruciatæ, & Iubilæum? Ex p. 1. tr. 8. & Misc. 8. res. 18.
•  
  PDF 109 102. An virtute Bullæ Cruciatæ, vel Iubilæi possit commutari votum virginitatis servandæ, si non constet de intentione voventis, an intellex[ex]erit de virginitate perpetua? Ex part. 11. tractat. 8. & Misc. 8. resolut. 15.
•  
  PDF 109 103. An Confessarius virtute Cruciatæ possit commutare votum virginitatis, quando constat non esse votum castitatis, sed integritatis corporis servandæ? & an in tali casu possit Episcopus dispensare? Et quid est dicendum, quando quis emisit votum virginitatis, & dubius est de intentione; an scilicet fuisset ad solam à primo actu venereo abstinentiam, an in tali casu nec Confessarius per Bullam, nec Episcopus possit dispensare? Ex p. 1. tr. 11. res. 60.
•  
  PDF 110 104. An Confessarius per Bullam Cruciatæ possit commutare votum castitatis, quando fuit emissum pro tempore limitato? Et an in tali voto possit Episcopus dispensareß Ex p. 1. tr .11. res. 57.
•  
  PDF 110 105. An Confessarius per Bullam Cruciatæ possit commutare votum castitatis, quando diversis votis varia ad castitatem pertinentia sunt promissa, itaut ex omnibus illis iunctis consurgat obligatio ad perfectam castitatem? Et an in dicto casu Episcopus dispensare possit? Ex p. 1. tr. 11. res. 67.
•  
  PDF 110 106. An Confessarius per Bullam Cruciatæ possit commutare votum castitatis, seu Religionis emissum à persona alterius potestatis subjecta, ut à conjugata, servo, vel filio sine licentia viri, Domini, vel patris? Et an in tali casu, & cum supradictis personis possit Episcopus dispensare? Et docetur, quod pater, vir, Dominus possint talia vota irritare? Ex p. 1. tr. 11. res. 84.
•  
  PDF 110 107. Si quis adstrictus voto castitatis ad nuptias transeat, an possit Confessarius virtute Bullæ commutare tali votum, ut possit petere debitum? Et an in tali casu de iure communi, vel vigore dispensare? & mortua conjuge, an tota voti obligatio reviviscat? Ex p. 1. tr .11. res. 66.
•  
  PDF 111 108. An per Bullam sit commutabile votum castitatis conjugalis? Et an ita vovens possit inire matrimonium? Et an in tali voto possit etiam Episcopus dispensare? Ex p. 1. tr. 11. res. 62. Et ad literam in res. 81. eiusdem tract. Sed quia in prima resolut. hîc assignata, sunt duo Authores plus quam in secunda, ideò prima hîc adscribitur, & non secunda.
•  
  PDF 111 109. An Confessarius virtute Cruciatæ possit commutarevotum castitatis uxoris, vel viri tempore matrimonii consummati emissum? Et an in tali voto possit Episcopus dispensare? Et an tale votum non obliget ad non reddendum debitum? Et notatur dictam commutationem virtute Cruciatæ ad petendum debitum durare durante matrimonio: nam illo soluto, ita vovens tenetur servare simplicis castitatis, nisi à Summo Pontifice obtineat dispensationem? Ex p. 1. tract. 11. r. 70.
•  
  PDF 111 110. An per Bullam Cruciatæ Confessarius possit commutare votum castitatis emissum cum licentia alterius coniugis? Et an ita vovens, sive ante, sive post consummationem matrimonii, teneatur reddere debitum? Et an tale votum possit ab Episcopo dispensari? Et quid est dicendum, quando uterque conjux continentiam vovit absque alterius licentia: vel quando uterque seorsum continentiam vovit, habita tamen ab altero licentia? Et quid si uterque communi ...
•  
  PDF 111 111. An per Bullam possit Confessarius commutare votum non petendi debitum, etiamsi tale votum fuisset emissum ex alterius conjugis licentia? Et quid, si uterque conjux communi consensis voveret nec petere, nec reddere debitum? Et an Episcopus possit tale votum commutare? Ex part. 1. tractat. 11. resol. 58.
•  
  PDF 112 112. An votum non nubendi sit per Bullam dispensabile? Et an tale votum possit Episcopus commutare? Et quid si tale votum fuisset emissum in favorem alterius conjugis id petentis propter filiorum bonum, & ut ejus amor, nomen, honor, & amicitia cum ejus consanguineis conservaretur? Ex p. 1. tr. 11. r. 59.
•  
  PDF 112 113. An Confessarius per Bullam possit commutare vota non fornicandi, non tenendæ certæ mulieris, non committendi actum mollitiei, aut abstinendi ab alio actu venero? Et an in talibus votis possit Episcopus dispensare? Ex p. 1. tr. 11. res. 61.
•  
  PDF 112 114. An per bullam Cruciatæ possit Confessarius commutare votum disjunctivum, cujus altera pars est reservata, ut si aliquis diceret, voveo castitatem, & Ordinem sacrum? Et an Episcopus possit dispensare supradicta vota disjunctiva? Ex p. 1. tr. 11. res. 63.
•  
  PDF 112 115. An in casu posito supra, quando emittitur votum disjunctivum, nempe voveo castitatem, vel suscipere Ordines sacros; an si vivens statuerit postea non ordinari, ex vi voto determinatè obligetur ad castitatem, itaut Confessarius non possit amplius votum illud virture Cruciatæ dispensare? Ex p. 1. tr. 11. res. 65.
•  
  PDF 113 116. An qui emisit votum disjunctivum, v. g. castitatis, aut jejunii, si elegit votum reservatum castitatis, possit adhuc commutari per Bullam Cruciatæ, vel per Iubulæum? Et notatur votum castitatis metu levi emissum, posse commutari virtute Cruciatæ, aut Iubilæi? Ex part. 11. Tract. 8. & Misc. 8. resol. 17.
•  
  PDF 114 117. An votum disjunctivum Religionis, vel perfectæ castitatis sit per Bullam Cruciatæ, vel Iubilæum dispensabile? Ex p. 11. tr. 7. & Misc. 7. res. 17.
•  
  PDF 114 118. An Confessarius possit commutare per Bullam Cruciatæ votum disjunctivum, modo quo supra diximus, quando materia non reservata effecta est impossibilis, itaut vovens nequeat partem non reservatam adimplere, sed tantùm partem reservatam? Ex p. 1. tr. 11. res. 74.
•  
  PDF 115 119. An quando Episcopus ex urgentissma necessitate possit dispensare in votis castitatis, & Religionis, possint etiam commutari virtute Cruciatæ, vel Iubilæi? Et observatur Confessarios Regulares non posse virtute suorum privilegium commutare, vel dispensare supradicta vota castitatis, &c. quæ potest Episcopus ex urgenti necessitate. Et docetur quod quinque sunt vota reservata, videlicet votum Religionis, castitatis perpetuæ, peregrinationis ...
•  
  PDF 116 120. An per Bullam Cruciatæ Confessarius possit commutare votum assumendi Ordines sacros? Et si ita vovens frangeret votum, an esset sacrilegus fornicando? Et si matrimonium contraheret (quamvis peccaret contra votum) an possit petere debitum? Et an in tali voto possit Episcopus dispensare? Ex p. 1. tr. 11. r. 64.
•  
  PDF 116 121. An qui obtinuit commutationem alicujus voti per Bullam Cruciatæ, possit redire ad votum prius, omisso eo in quo facta est commutatio? Et an doctrina hujus resoutionis procedat non solum quando commutatio facta fuit in rem æqualem, sed etiam in melius? Ex p. 1. tr .11. res. 85.
•  
  PDF 117 122. An Confessarius per Bullam Cruciatæ possit commutare materiam subrogatam, in quam fuit commutatum votum reservatum castitatis seu Religionis, vel ultramarinæ peregrinationis? Ex p. 1. tract. 11. res. 71.
•  
  PDF 117 123. An per Bullam Cruciatæ detur facultas recipiendi Eucharistiam, præterquam in die Paschatis de manu simplicis Sacerdotis sine licentia Parochi, sive Episcopi? Idem quæritur de Sacramenta Extremæ Vnctionis. Ex p. 1 .tr .11. res. 20.
•  
  PDF 117 124. An tempore interdicti, si quis habeat Bullam, teneatur audire Sacrum? Et qui audivit Sacrum tempore interdicti virtute Bullæ, an teneatur sub mortali, vel tantum sub veniali aliquas preces Deo pro unione Principium Christianorum contra Infideles emittere? Ex p. 1. tr .11. res. 2.
•  
  PDF 117 125. An Bulla Cruciatæ suspendat privilegia concessa in iure communi, eaque, quæ usus toleratæ consuetudinis approbantur? Et an Bulla suspendat privilegia quæ habent Regulares celebrandi tempore interdicti in aliquibus Festivitatibus, in quibus omnes admittunt ad Officia divina, & ad recipiendum Sacramenta? Ex p. 1. tr .11. res. 87.
•  
  PDF 118 126. An Bulla Cruciatæ suspendat privilegia Regularium commutandi vota, & in eis dispensandi, & absolvensi à reservatis? Et an per Iubilæum anni Sancti dicta privilegia suspendantur? Ex p. 1. tr. 11. res. 100.
•  
  PDF 118 127. An Bulla Cruciatæ suspendat privilegia Mendicantium, ut non possint commutare, & dispensare vota, & absolvere à reservatis? Ex p. 3. tr. addit. res. 23.
•  
  PDF 118 128. An Confessarius per Bullam Cruciatæ possit absolvere à suspensione incursa propter ordinationem ante legitimam ætatem? Et an hoc possit fieri, sive in Sacramento, sive extra illud; sive suspensio sit à jure, sive ab homine, sive pœnalis, sive nominatim; sive ex delicto publico, sive ex occulto? Idem dicendum est de habentibus privilegium. Et notatur invitum, vel absentem posse absolvi à suspensione. Et an suspensio à Pio II. extendatur ad ...
•  
  PDF 119 129. An Confessarius habens facultatem generalem absolvendi à censuris, verbi gratia, per Bullam Cruciatæ, possit absolvere à suspensione contracta ob defectum tituli, secundum opinionem aliquorum, vel ob malam Ordinum susceptionem? Et an hoc possit fieri sive in Sactamento Pœnitentiæ, sive extra illud; sive suspensio sit à jure sive ab homine; sive generalis, sive nominata, &c. Et an Confessarii hoc facere possint non solùm virtute Bullæ, sed etiam ...
•  
  PDF 119 130. An per Bullam Cruciatæ sit dispensabilis omnis irregularitas quæ est pœna? Et doctrina hujus quæstionis est valdè notanda, & menti tenenda. Ex p. 4. tr. 2. res.81.
•  
  PDF 120 131. An aliqua species irregularitatis sit dispensabilis per Bullam Cruciatæ? Et nota doctrinam huius REsolutionis, & promptè eam in mente tene. Ex p. 4. tr. 2. res. 81.
•  
  PDF 121 132. Enumerantur plures casus, in quibus secundum opinionem Doctorum Confessarius virtute Cruciatæ potest tollere irregularitatem. Primò quæritur, an virtute Cruciatæ aliqua irregularitas sit dispensabilis? Secundò, quis potest dispensare in hac irregularitate iterandi Baptismum? Tertiò quomodo tollatur irregularitas ex violatione censuram? Et an Prælatus Regularis possit cunctos in hac irregularitate dispensare ex vi suorum privilegiorum, si delictum ...
•  
  PDF 122 133. An absentes vigore Cruciatæ possint absolvi ab irregularitatibus quæ includuntur sub nomine censura? Et ex doctrina hujus resolutionis infertur, an Confessores Regulares possint dispensare cum sæcularibus ad petendum debitum extra Sacramentum confessionis? Et an possint cum illis dispensare in absentia, & per scriptum? Ex p. 4. tr .2. res. 103.
•  
  PDF 122 134. An Commissarius Cruciatæ possit dispensare in aliquibus irregularitatibus? Et in textu hujus resolutionis excipiuntur aliquæ irregularitates, in quibus supradictus Commissarius non potest dispensare? Ex p. 1. tr. 11. res. 110.
•  
  PDF 123 135. An Commissarius Cruciatæ possit dispensare super irregularitate publica, contracta tamen ex delicto? Ex p. 1. tr. 11. r. 111.
•  
  PDF 123 136. An Commissarius possit dispensare in irregularitate proveniente ex homicidio casuali, licet publica, & ex injusta mutilatione membrorum? Et an Episcopus ad majores Ordines vigore Concilii Tridentini dispensare possit etiam in tali irregularitate, dummodo sit occulta, quia ad minores Ordines etiamsi sit publica dispensare potest? Ex part. 1. tractat. 11. resol. 112.
•  
  PDF 123 137. An Commissarius Bullæ possit dispensare in irregularitate contracta propter Symoniam? Et notatur tantum Synomiam notoriam in Ordine inducere irregularitatem? Ex p. 1. tr. 11. r. 113.
•  
  PDF 123 138. An irregularitas propter hæresim occulta[m] incursa sit dispensabilis per facultatem concessam Co[m]missario Bullæ Cruciatæ? Et docetur, an hæreticus occultus incurrat irregularitatem, nec-ne? Ex p. 1. tr. 11. r. 114.
•  
  PDF 124 139. An irregularitas contracta per malam suceptionem Ordinum, quia suscipiens erat excommunicatus, vel suspensus, sit per Commissarium Cruciatæ dispensabilis? Sed remanet ista difficultas; in qua irregularitate contracta ex bigamia potest Commissarius Cruciatæ dispensare? Et notatur, quod si aliquis contraxit cum corrupta, existente aliquo impedimento dirimente, si non consummavit matrimonium; imò quamvis consumasset, non incurrit irregularitatem? Ex p. 1. tr. 11. res. 115.
•  
  PDF 124 140. An Commissarius possit dispensare in aliquo impedimento metrimonii? Ex p. 1. tr. 11. res. 116.
•  
  PDF 124 141. An ille primus gradus, in quo potest Commissarius dispensare, inteligendus sit in utraque linea transversali, & recta? Et notatur, quod si denunciationes culpabiliter essent omissæ, etiamsi matrimonium contractum sit ante Parochum, & testes, non possit in tali casu Commissarius dispensare? Ex p. 1. tr. 11. r. 117.
•  
  PDF 124 142. Quando dicitur impedimentum occultum, ut possit Commissarius Bullæ dispensare? Ex p. 1. tr. 11. r .118.
•  
  PDF 125 143. An quando Commissarius dispensat in impedimento, opus est, ut qui ignoravit impedimentum, certior de illo efficiatur? Sed difficultas est, utrum ad matrimonium invalidum ob impedimentum occultum ratifidandum, cessante impedimento, oporteat alterum conjugem certiorem facere de nullitate prioris matrimonii? Ex p. 1. tr .11. res. 119.
•  
  PDF 125 144. An Bulla Cruciatæ suspendat Indulgentias Regularium? Et an sub illis verbis Bullæ, exceptis tamen quoad eorum fratres tantum, sub nomine fratrum in Bulla intelligantur etiam Novitii, & Moniales? Ex p. 1. tr. 11. res. 88.
•  
  PDF 125 145. An sub nomine Mendicantium Bulla Cruciatæ includantur etiam alii Religiosi, qui mendicantes non sunt, sed x beneficio Sedis Apostolicæ eorum fruuntur privilegis? Et an sub nomine Mendicantium intelligantur non solum Religiosi professi, sed etiam Novitii? Ex p. 1. t. 11. r. 89.
•  
  PDF 125 146. An ad lucrandas Indulgentias Bullæ teneatur quis confiteri, si non habet mortalia, sed tantum venialia peccata? Et docetur, quod Ecclesia non consuevit præcipere confessionem nisi de mortalibus. Ex p. 1. t. 11. r. 107.
•  
  PDF 126 147. An pro lucranda Indulgentia supradicta sufficiat suscipientem Bullam confessum fuisse in Quadragesima præterita, & habere propositum confitendi in Quadragesima futura? Ex p. 1. t. 11. r. 105.
•  
  PDF 126 148. An oratio facienda in Ecclesiis, vel Altaribus pro lucranda Indulgentia Bullæ Cruciatæ, sufficiat, ut sit mentalis? Ex quo infertur, an etiam sufficiat oratio mentalis ad persolvendam pœnitentiam à Confessario impositam, Officium divinum, & Missam dicendam? Ex p. 5. T. 12. r .44.
•  
  PDF 126 149. An sufficiat ad lucrandas Indulgentias Bullæ Cruciatæ visitare ex uni loco quinque Altaria sine motu corporali? Et si sint in eodem populo quinque Ecclesiæ, an sufficiat visitare quinque Altaria in eadem Ecclesiæ, vel in diversis? Sed adhuc dubium superest, quando in aliquo populo tantum est unica Ecclesia habens tria, vel quatuor tantum Altaria, utrum debeat quis visitare omnia illa, & iterum bis, vel ter unum Altare, vel an vero debeat visitare ...
•  
  PDF 127 150. An sufficiat ad lucrandas Indulgentias visitare ex uno loco quinque Altaria sine motu corporali? Et an quando quis idem Altare quinquies visitat, non teneatur loco dimoveri, sed eodem loci fixus possit illud quinquies visitare, dummodo qualibet visitatione finita saltem corpus, & caput inclinet in signum distinctæ visitationis? Ex p. .3. t. addit. res. 25.
•  
  PDF 127 151. An si quis non potest ingredi Ecclesiam, quia est plena hominibus, consequatur Indulgentiam Bullæ, visitando tamen talem Ecclesiam à foris, ut possibile est? Idem dicendem est de Iubilæo. Ex part. 1. tr. 11. r. 103.
•  
  PDF 127 152. An supradicta Indulgentia Bullæ obtineri possit multoties eodem die? Et an supradictæ Indulgentiæ possint sumi pro defunctis, ita ut pro illis possint etiam sumi uno die multoties? Et utrum aliquis possit sæpius eodem die consequi Indulgentiam concessam visitantibus talem Ecclesiam tali die? Ex part 1. tract. 11. r. 104.
•  
  PDF 127 153. An per Bullam Cruciatæ quis lucretur in diebus signatis, qui vocantur Stationes, omnes Indulgentias plenarias urbis Romæ? Et notatur posse sæpius eodem die curari supradictas Indulgentias, si quis multoties visitaverit Ecclesiam in supradicta die. Et quod possint Indulgentiæ sumi uno die multoties pro defunctis. Ex p. 5. t. 12. r. 2.
•  
  PDF 128 154. Quoties per Bullam Cruciatæ lucratur quis Indulgentiam plenariam? Et qui ad bellum pergit, an possit lucrari dictam Indulgentiam toties, quoties peccaverit, & confessus fuerit? Ex p. 1. t .11. r. 109.
•  
  PDF 128 155. An possit Confessarius virtute Bullæ Cruciatæ applicare Indulgentiam moribundo sensibus destituto, qui petiit ante confessionem? Et supponitur, quod tali moribundo absolutionem sacramentalem sub conditione impertiendam, & à fortiiori quando præsente Sacerdote dat generalia signa, in quibus se peccasse, & de peccatis dolere ostendit. Et quid est dicendum si moribundus nec Confessarium petierit, nec indicia exhibuerit, an hoc non ...
•  
  PDF 129 156. Quomodo sit applicanda morturis Indulgentia Bullæ Cruciatæ? Et multa circa hoc in textu hujus Resolutionis explanatur à Confessariis valde notanda, & pro praxi menti tenenda. Ex p. 5. tract. 3. resol. 133.
•  
  PDF 129 157. Quomodo Confessarius tempore mortis debeat impartiri Indulgentiam Bullæ Cruciatæ moribundo? Et an Indulgentia Bullæ solum concedatur pro articulo, & non pro periculo mortis? Et si Confessarius non velit uti forma tradita à Commissario, an satis sit dicere, Concedo tibi omnes gratias, quas concedere possum virtute hujus Bullæ, etiam si hoc ore tenus non explicet, sed solum in mente habeat? Et si aliquis confiteatur, ut Indulgentias hujus Bullæ ...
•  
  PDF 129 158. An in articulo mortis possit virtute Bullæ Cruciatæ applicari Indulgentia ab alio, quàm à Sacerdote? Et an aliuando hæc Indulgentia in articulo mortis in casu licet raro possit applicari absenti; videlicet si Parochus postquam Extremam-Vnctionem contulit pœnitenti ægrotanti, oblitus est hujus applicationem, & infirmus jam moritur, nec potest Parochus eum adire, poterit è domo sua infirmo tali absenti apllicare Indulgentiam? Ex part. 5. tract. 12. r. 46. Et ad pedem ...
•  
  PDF 130 159. An Hispani, Siculi, &c. existentes extra Regna Hispaniarum, & Siciliæ possint sumere per alios Bullam Cruciatæ, & ejus privilegiis frui, secluso privilegio edendi lacticinia? Et docetur Regulares virtute Cruciatæ posse absolvi à peccatis mortalibus, & censuris non reservatis à quocumque Confessario sæculari, vel Regulari appobato ab Ordinario, vel à deputato à Prælato suæ Religionis. Ex p. 9. t. 6. & Misc. 1. r. 10.
•  
  PDF 131 160. An gratiis, & Indulgentiis Bullæ possit quis frui extra Regna, ubi Bulla non publicatur? Et an doctrina hujus Resolutionis extendatur ad esum carnium, & lacticiniorum; vel hoc indultum concedatur tantum commorantibus in Regnis Hispaniarum, & non extra? Ex p. 1. t. 11. r. 1.
•  
  PDF 131 161. An qui proficiscitur extra Regna Hispaniarum, vel Siciliæ, brevi teman reversurus, possit uti privilegio Bullæ Cruciatæ circa esum ovorum, & lacticiniorum? Et difficultas est in hoc dubio quinam dicatur statim reversurus, ut illo medio tempore possit extra Regna Hispaniarum edere virtute Bullæ Cruciatæ ova, & lacticinia? Et pro infirmanda doctrina supradictæ quæstionis quæritur, an Mediolanensis in oppido ubi vignet ius commune, possit vesci carnibus ...
•  
  PDF 132 162. An si quis in mari, dum navigat, possit virtute Bullæ Cruciatæ edere lacticinia, non obstante quod Bulla dicat extra Regna, ubi illa sumitur, non esse comedenda? Ex part. 4 t 4. & Misc. r. 190.
•  
  PDF 132 163. An exterus si veniat in Regnum ubi viget Bulla Cruciatæ animo solo illam sumendi, & statim redeundi, possit pro illo anno uti illius privilegiis? Et pro firmanda doctrina hujus quæstionis aliæ cursim in exemplum adducuntur. Et docetur, quod privilegia Bullæ Cruciatæ non strictè, sed amplè interpretanda sunt. Ex p. 11. t. 2. & Misc. 2. r. 37.
•  
  PDF 133 164. An Cardinales, si sint Sacerdotes, vel Regulares possint in Regnis Hispaniarum virtute Bullæ Cruciatæ edere ova, & lacticinia? Ex part. 11. t. 2. & Misc. 2. r. 38.
•  
  PDF 133 165. An Regulares Militarium Ordinum, etiamsi sint Sacerdotes possint frui privilegio Bullæ Cruciatæ vescendi ovis, & lacticiniis? Et an in jejuniis ex votis, pœnitentiæ, aut Iubilæo extra Quadragesimam possint sæculares ovis vesci? Idem asseritur de Sacerdotibus, & Religiosis. Sed si incidunt in Quadragesima, possunt sæculares cum Bulla Cruciatæ ovis vesci, non tamen Presbyteri, aut Regulares. Ex part. 11. t. 2. & Misc. 2. r. 53.
•  
  PDF 134 166. An in hoc Siciliæ Regno diebus Quadragesimalibus, & alibus jejuniis usus sagiminis & laridi sit licitus habentibus Bullam Cruciatæ? Et hoc sit licitum advenis, & peregrinis? Et multa alia adducuntur pro confirmanda consuetudine circa hoc in acto Regno Siciliæ. Ex p. 1. t. 9. r. 21.
•  
  PDF 135 167. An Bulla Cruciatæ det privilegium illa sumentibus, ut in jejuniis alicujus Iubilæi possint edere lacticinia? Et an ubi non adest consuetudo abstinendi à lacticiniis extra Quadragesimam possint fieri jejunia Iubilæi edendo lacticinia etiam absque Bulla Cruciatæ? Idem dicendum est de lacticiniis ex voto, vel ex pœnitentia à Confessario injuncta pœnitentibus. Et docetur non solum de jure, sed neque de consuetudine interdicti in die ...
•  
  PDF 135 168. An licitum sit in ieiuniis Iubilæi, voti, & impositis pro pœnitentia, comedere ova, & lacticinia cum Bulla Cruciatæ? Ex part. 1. t. 9. r. 17.
•  
  PDF 135 169. An Regulares, & Presbyteri sæculares sumendo Bullam possint diebus Dominicis Quadragesimæ uti lacticiniis? Ex part. 1. t. 11. r. 5.
•  
  PDF 135 170. An per privilegium Bullæ dispensatus in esu carnium, censeatur dispensatus ad ieiunandum? Et notatur, quod quando per Bullam quis dispensatus est, ut comedat carnes, & lacticinia, possit simul comedere pisces. Ex p. 1. t . 11. r. 4.
•  
  PDF 136 171. De privilegio Bullæ Cruciatæ edendi carnes ex licentia utriusque Medici. Et an hoc privilegium deserviat quando causa est dubia? Et qui habet experientiam antequam sibi esse novicum carnibus non uti in Quadragesima; an teneatur in futuris Quadragesimis abstinere à carnibus ad experiendum an nocumentum exoriatur? Et qui ex iusta causa in Quadragesima comedunt carnes, an peccent contra temperantiam naturalem, si ad in tali casu incurrrant in ...
•  
  PDF 136 172. Senator civiitatis emebat salman frumenti ad tarenos v. g. 30. sed asserebat illum emisse ad tarenos 36. quævisit, an possit uti Bulla Compositionis, cum illud frumentum illo cariori pretio emissent cives in pane cocto,qui modo ignorantur quinam sint? Et pro praxi huius difficultatis aliæ similes etiam explanatur circa hoc passim contingentes: & tota doctrina est valde notanda, & in mente tenenda à Confessarius pro pistoribus, dulciatoribus, cauponibus, tabernariis, & similibus. Et ...
•  
  PDF 138 173. An qui scit vendidisse vinum, verbi gratia in tali loco, vel mistum aqua. vel cum falsa mensura, ignorat tamen damnificatis, possit sumere Bullam Compositionis? Idem diecendum est de macellariis, cauponibus, pistoribus, &c. Ex part. 4. t. 4. & Misc. 113.
•  
  PDF 138 174. An facta compositione bonorum incertorum per Bullam, comparente vero domino teneatur qui se composuit, ad restitutionem? Et an Episcopi possint concedere supradictam Bullam Compositionis pro sua tantum Diœcesi? Ex p. 4. t. 4. & Misc. r. 112.
•  
  PDF 138 175. An infirmus possit mandare in testamento, ut post ejus mortem hæres, seu executor sumat pro Bullam Compositionis? Et notatur primò Bullam compositionis non prodesse his, qui prava ejus confidentia bona aliena illicitè acquisierunt. Secundò quæritur, quod si creditor ita absens est, ut nequeas illi debitum persolvere, neque speres brevi tempore posse, ob cujus causa excusaris à restitutione facienda, in isto casu an locus compositionis sit? Tertiò ...
•  
  PDF 139 176. An Bullla Cruciatæ vivorum prosit in aliquo casu jam mortuis? Verbi gratia ad effectum, nempe, ut in loco sacro sepeliatur, & absolutio excommunicationis illi præstetur, & consequenter suffragia Ecclesiæ pro ipso offerantur? Et quid si quis relinquat stipem præscriptam in hunc finem, ut post ipsius mortem Bulla pro anima sua sumatur?
•  
  PDF 140 177. An quis possit sumere Bullam defunctorum pro duobus, aut pluribus? Et an animam quæ à corpore soluta in Purgatorio est destinata, possit Pontifex ita liberare, ut neutiquam in Purgatorium ingrediatur? Ex p. 11. t. 2. & Misc. 2. r. 43.
•  
  PDF 141 Tractatus IV. De Jubilæo.
•  
  PDF 141 1. Res. A Quo Episcopo debeat esse approbatus Confessarius per Iubilæum eligibilis? Idem est dicendum, si ex vi Bullæ Cruciatæ Confessarius sit eligendus. Ex p. 5. tr. 12. resol 53. aliàs 52.
•  
  PDF 142 2. An per Iubilæum sit eligibilis in Confessarium Parochus qui renunciavit beneficium, vel ab ipso fuit privatus? Idem est, si per Bullam Cruciatæ dictus Parochus eligatur. Et infertur, quod si Parochus beneficium amittit, vel illud relinquit per ingressum Religionis, poterit eligi virtute Iubilæi, quo pœnitenti conceditur facultas eligendi in Confessorem Sacerdotem approbatum. Etiamque deducitur, quod Parochus poterit ei, qui antea erat Parochus dare facultatem audiendi ...
•  
  PDF 142 3. An in aliquo casu sit eligibilis per Iubilæum Sacerdos non approbatus ab Episcopo, sed à Parocho? Et an Parochus possit suis subditis licentiam præbere, ut confiteatur cum Sacerdote approbato ab Episcopo alterius Diœcesis, seclusa prohibitione proprii Ordinarii? Ex p. 5. tr. 12. res. 48.
•  
  PDF 143 4. An per Iubilæum sit ubique eligibilis in Confessarium sæcularis, vel regularis approbatus tantum limitatè ad parvum oppidum, vel quoad personas? Et quid, si ex defectu scientiæ sit approbatus pro supradicti loco, & personis? idem est dicendum si eligatur per Cruciatam. Ex part. 5. tract. 12. resol. 49. aliàs 48.
•  
  PDF 143 5. An Religiosus ab Episcopo approbatus sit eligibilis per Iubilæum, etiamsi à suo Superiore, & Prælato per sententiam privatus sit, ne confessiones sæcularium audiat? Et an sit probabile etiam sine Bulla validè posse prædictum Religiosum sæcularium confessiones audire virtute approbationis, & jurisdictionis ab Ordinario concessæ; etiamsi legitimè non fuerit Ordinario præsentatus, & per suum Superiorem per sententiam prohibitus? Ex part. 5. tract. 12. resol. 50. aliàs 49.
•  
  PDF 144 6. An per Iubilæum sit eligibilis in Confessarium Prælatus Regularium, non approbatus ab Ordinario loci? Et quid extra Iubilæum, & Bullam Cruciatæ? Et am Canonicus Pœnitentiarius sine speciali Episcopi approbatione sit eligibilis per Bullam, aut Iubilæum? Ex p. 5. tr. 12. r. 52 aliàs 51.
•  
  PDF 144 7. An Confessarius eligendus virtute Bullæ Cruciatæ, vel Iubilæi debeat esse approbatus ab Episcopo, etiam quoad Regulares, itaut non sufficiat esse approbatum à Prælato Regulari suæ Religionis, vel alterius ? Ex p. 3. tr. 2. r. 21.
•  
  PDF 145 8. Vtrum tempore Iubilæi Regulares teneantur eligere Confessarium non à Prælato, sed ab Episcop loci approbatum? Ex p. 2. tract. 17. & Misc. 3. resol. 47.
•  
  PDF 145 9. An Religiosi tempore Iubilæi possint eligere Confessarium non approbatum ab Eoiscopo, sed approbatum à Prælato Regularium? Et an sententia hujus quæstionis procedat quoad Novitios? Et an tempore Iubilæi Religiosi possint sine Superioris licentia confiteri cum extraneis, itaut non possit Superior prohibere suis subditis, ne confiteantur cum sacerdotibus sæcularibus, vel Regularibus alterius Religionis? Ex p. 5. tr. 12. r. 37.
•  
  PDF 146 10. An quicumque Confessarius ab Ordinario approbatus posstit tempore Iubilæi absolvere Moniales à peccatis, vel à casibus, & censuris reservatis? Ex p. 3. tr. 2. res. 29 & ad pedem literæ in præcitata p. 3. tract. 4. res. 153. aliàs 154. Ideò hic una tantum transcribitur.
•  
  PDF 146 11. An Moniales tempore Iubilæi possit eligere quoscumque Confessarios ab Ordinario approbatos, etiamsi in particulari non sint ad earundem Monialium confesseiones deputati ab Ordinario? Ex p. 5. tr. 12. r. 12.
•  
  PDF 146 12. An Superiores Regularium possint pro suis subditis promulgare Iubilæum, non expectata promulgatione Episcopis Diœcesani, seu Parochi? Et quid si Episcopus, aut Parochus non mittit copiam, aut Breviarium Bullæ Iubilæi? Et an dici possit Papam Religiosos volente acquiree Iubilæum subjicere, Ordinario loci non coactione, & læsione exemptionis? Et an Prælatus Regularis duabus postquam authenticam habuit Iubulæi notitiam hebdomadibus possit eum ...
•  
  PDF 147 13. An quando in Iubilæo conceditur facultas absolvendi ab omnibus casibus, & censuris reservatis Papæ, possit Confessarius à casibus Bullæ Cœnæ absolvere? Et ut quis possit absolvere à casibus Bullæ Cœnæ, an sufficiat, ut in Iubilæo dicatur, quod conceditur facultas absolvendi à casibus Bullæ Cœnæ sine expressa derogatione ipsius Bullæ? Ex p. 5. tr. 12. r. 34.
•  
  PDF 147 14. An in Iubilæo posset Confessarius commutare vota peregrinationis Hierusalem, ad limina Apostolorum, & D. Iacobun Compostellanum, si non exprimantur? Et notatur discrimen inter votum castitatis perpetuæ, vel Religionis, & reliqua Pontifici reservata; quia illa duo priora relaxandi potestas non censeatur concessa, nisi exprimatur; hæc autem relaxandi potestas satis in generali censeatur expressa. Ex p. 5. t. 12. res. 59. alias 58.
•  
  PDF 148 15. An vigore Iubilæi, Bullæ Cruciatæ, aut cujusvis alterius privilegii sit dispensabiile votum Religionis strictioris in Religionem minus strictam? Ex p. 10. t. 14. & Misc. 4. r. 29. alias 29.
•  
  PDF 148 16. An Confessarius vi Iubilæi possit dispensare, vel commutare votum Religionis, vel perpetuæ castitatis, quando non est tota materia voti? Idem dicendum est de Episcopo. Et postquam votum Religionis, vel castitatis perpetuæ fuit à Summo Pontifice commutatum in materiam non reservatam, v. g. in eleemosynas, in confessiones menstruas, &c. an possit Confessarius vi Iubilæi, & Episcopus hanc materiam commutationis non reservatam hanc ...
•  
  PDF 149 17. An Confessarius vi Iubilæi, vel Episcopus possit commutare votum perpetuæ castitatis, vel Religionis metu levi extortum? Idem est dicendum de votis emissis in periculo mortis, & naufragii. Et an votum etiam solemne ex levi metu injustè incusso editum in foro conscientiæ sit irritum? Ex part. 5. t. 12. r. 62. alias 61.
•  
  PDF 149 18. An Confessarius vi Iubilæi, in quo datur facultas commutandi vota, exceptis votis castitatis, & Religionis possit commutare juramenta pia Religionis, & perpetuæ castitatis? Et an dicta juramenta sint reservata Summo Pontifici, vel tantùm Episcopis? Ex p. 5. t. 12. r. 60. alias 59.
•  
  PDF 149 19. An Confessarius virtute Iubilæi habens facultatem dispensandi, & commutandi vota, extendatur hæc facultas ad juramenta promissoria Deo facta, vel ad vota jurata? Et an verò, si facultas delegata dispensandi, aut commutandi esset limitanda ad unicum votum, tunc possit auferri juramentum de eadem materia illi concomitanter adjunctum? Ex part. 5. t. 12. r. 58. alias 57.
•  
  PDF 150 20. An virtute Iubilæi possit Confessarius commutare juramentum solvendi usuras, aut metu in justo extortum? Et an possit Confessarius virtute Iubilæi commutare vota in favorem tertii facta, nondum tamen acceptata, ut verbi gratia si quis voverit se daturum Calicem certæ Ecclesiæ, vel eleemosynam certæ personæ, aut construendam Ecclesiam, &c. sine consensu illius in cujus favorem sunt facta? Ex p. 5. t. 12. r. 57. alias 56.
•  
  PDF 150 21. An Confessarius virtute Iubilæi possit absolvere à casibus Episcopo reservatis? Et an hoc etiam extendatur ad casus, & censuras reservatas ab Episcopo, etiam post Iubilæi publicationem? Ex p. 3. t. 4. r. 148. alias 149.
•  
  PDF 150 22. An Confessarius virtute Iubilæi, Bullæ Cruciatæ, aut alterius privilegii possit commutare vota extra sacramentalem confessionem? Et ita faciendo Confessarius peccet mortaliter per doctrinam, quæ in §. 2. [h]ujus Resolutionis traditur? Ex quo etiam infertur, an Regulares teneantur per se, secluso scandalo, observare Synodalia: & an censuræ Synodales per Episcopum promulgatæ ligent Regulares? Et deducitur, an verba imperativa contineant præceptum? Et quid ...
•  
  PDF 151 23. An tempore Iubilæi possit quis petere commutationem votorum, vel operum injunctorum ab uno Confessario, & postea altero confiteri? Ex p. 5. t. 12. r. 51. alias 50.
•  
  PDF 151 24. An si quis in vigilia Nativitatis jejunaret pro ucrando Iubilæo, satisfaceret sumendo illam majorem quantitatem, quæ sumi solet in dicta Vigilia, cum jejunatur extra tempus Iubilæi? Et supponitur in dicta Vigila posse sumi uncias sexdecim in collatione serotina. Et docetur quod si aliquis jejunasset nesciens Iubilæum promulgatum, tunc hoc non obstante, illud lucraretur. Et aliqua alia pro jejuniis Iubilæi adducuntur. Ex part. 11. tractat. 7. & Misc. 7. resolut. 12.
•  
  PDF 152 25. An ad lucrandum Iubilæum sufficiat, quod commutatio jejuniorzm ex justa causa fiat, verbi gratia, Feria quinta? Et an potestas commutandi opera Iubilæi, ita se extendat ad præterita, ut possit Confessarius electus commutare omnia, & singula opera omissa? Ex p. 5. t. 12. r. 25.
•  
  PDF 152 26. An qui omisit ex malitia opera præscripta in Iubilæo. possit ultimo die illud lucrari, & dicta opera à Confessario commutari? Et an Confessarius pœnitenti, qui visitavit Ecclesias statutis diebus, & die Sabbatho confitetur, si adsunt iustæ causæ, possit differre absolutionem, & Communionem ultra tempus in Bulla statutum per aliquot hebdomadas, & adducuntur duo casus in textu huius Resolutionis pro praxi huius quæstionis? Ex part. 5. tract. 12. resolut. 26.
•  
  PDF 153 27. An in Iubilæo extra tempus Quadragesimæ possit quis comedere lacticinia sine Bulla Cruciatæ? Et an possit adduci consuetudo in contrarium? Et an in dubio de tali consuetudine, an fuerit introducta animo se obligandi, vel causa devotionis, & honestatis, præsumendum sit non obligare? Ex p. 3. tract. addit. r. 20.
•  
  PDF 153 28. An si in Bulla præcipiatur tribus diebus ieiuniorum fieri Orationem, eleemosynam, &c. an iisdem diebus facienda sit? Et an quando expressè Bulla non dicit, ut oratio, visitatio, & eleemosyna fiat tribus diebus, sed tantum indeterminatè mandatur Ecclesiarum visitatio, oratio, eleemosyna, an sufficiat visitare, orare, & eleemosynam facere, etiam die Dominico non solum ante, sed post Communionem? Ex part. 5. t. 12. r. 22.
•  
  PDF 153 29. An quando in Bulla Iubilæi, vel Indulgentiæ præscribitur simpliciter, & indeterminatè eleemosyna, hæc facienda sit secundum qualitatem personæ? Et quid est dicendum quando in Bulla præcipitur eleemosynam faciendam esse iuxta facultates cuiusque? Ex p. 5. t. 12. 4. 14.
•  
  PDF 154 30. An quando in Iubilæo Superior non vult aliquid dare pro eleemosyna, possit illam subditus clam à Monasterio accipere? Idem est in prædicto casu de Monialibus, uxoribus, filius, servis, & mancipiis respectu Abbatissæ, mariti, patris, & Domini. Et an quando in Iubilæo eleemosyna danda relinquitur uniuscuiusque arbitri, sufficiat minima? Et an sufficiat dando eleemosynam illi, quem puto esse pauperem, cum revera sut dives, & fingat se pauperem? Et an ...
•  
  PDF 155 31 An pauperes qui non possunt ad lucrandas Indulgentias largiri eleemosynam, egeant commutatione in aliquod opus pium, sicut qui non potest ieiunare, vel Ecclesias visitare, vel intali casu an sufficiat si pauper curet, ut eleemosyna ab alio pro se? Ex p. 5. t. 12. r. 15.
•  
  PDF 155 32. An si quis in Iubilæo præberet eleemosynam per servum qui illam tamen non daret, lucretur Iubilæum? Vbi plura de eleemosyna largienda tempore Iubilæi pro omnibus personis tam sæcularibus, quàm Regularibus adducuntur. Ex part. 5. tractat. 12. resolut. 31.
•  
  PDF 156 33. An innotescente, non elapso tempore Iubilæi, famulum non dedisse eleemosynam à Domino acceptam, ut pauperibus elargiretur, teneatur Dominus adhuc alteram eleemosynam erogare? Et supponitur, quod Dominus; si dat famulo stipem pro pauperibus ad lucrandum Iubilæum, & ipse sibi retineat, Dominum bona fide lucrari Iubilæum. Et docetur eleemosynam dandam pauperibus pro consequutione Iubilæi, non esse mensurandam juxta ...
•  
  PDF 156 34. An quis possit lucrari Iubilæum præstando opera, quæ ex alio capite facere tenetur? Vt v. g. ex obligatione præcepti divini, aut Ecclesiastici, aut Confessarii, vel voti, ut si in Quadragesima publicatur Iubilæum, vel tempore quatuor temporum, &c. Ex p. 5. t. 12. r. 55.
•  
  PDF 157 35. An si quis v. g. hîc Panormi post publicatum Iubilæum visitavit Ecclesias, compulsus poestea ex aliquo negotio à Panormo discedere, possit in alio loco reliqua opera præstare, & Iubilæum lucrari? Ex p. 5. t. 12. r. 53.
•  
  PDF 157 36. Quis jejunavit, & visitavit Ecclesias in prima hebdomada Iubilæi, & postea in secunda, die Dominico, vult confiteri, & Communionem sumere; quæritur, an ita lucretur Iubilæum, & Confessarius possit illum à peccatis, & censuris reservatis absolvere? Et an qui complevit intra hebdomadam opera omnia in Iubilæo injuncta, itaut ultimum opus sit jejunium Sabbathi, si iterum mane die Dominico incidat in casum reservatum, possit ab illo virtute ...
•  
  PDF 157 37. An qui adimplet opera injuncta intra duas hebdomadas lecretur Iubilæum? Ex p. 5. t. 12. r. 24.
•  
  PDF 158 38. Quis noluit lucrari Iubilæum, & in secunda hebdomada, die Sabbatho, à Deo inspiratus mutat propositum, quæritur, an possit absolvi à reservatis, & lucrari Iubilæum? Et an si aliquis omnia opera injuncta pro consequendo Iubilæo fecisset, & mane die Dominicco vellet confiteri, & sacram Eucharistiam sumere, sed inadvertenter, & incuria aliquid cibi deglutivit, vel bibit, an hoc non obstante possit lucrari Iubilæum, & absolvi à reservatis; vel in dicto casu ...
•  
  PDF 158 39. In ultimo Iubilæo Pauli V. Pontificis maximi fuit orta magna dissensio inter Theologos, an qui in die Dominico confitetur, satisfaceret Iubilæo? Ex p. 2. tr. 15. & Misc. 1. r. 28.
•  
  PDF 158 40. Quis in die Sabbathi accessit ad confitendum, sed ob angustiam temporis Confessarius distulit confessionem post transactum Iubilæum: quæritur an possit absolvi à casibus reservatis post tempus elapsi Iubilæi commissis? Ex p. 3. t. 4. r. 146. aliàs 147.
•  
  PDF 159 41. An pœnitens, cui ex iusta causa fuit dilata absolutio post tempus à Iubilæi Bulla definitum, si incidat in novos casus reservatos, & nova vota emittat, an possit Confessarius illa absolvere, & hæc commutare? Ex p. 5. tr. 12. r. 27.
•  
  PDF 159 42. An aliquando possit quis absolvi à peccatis reservatis commissis post finitum tempus Iubilæi? Et quid de votis, & peccatis commissis intra tempus Iubilæi, quamvis confessio finiatur post tempus elapsum? Ex p. 11. t .2. & ;isc. 2. r. 54.
•  
  PDF 160 43. An Confessio informis sufficiat pro lucrando Iubilæo, vel Indulgentiis? Sed hæc difficultas procedit ex suppositione, quod dari possit confessio informis. Et doctè, & breviter explanatur, quando confessio dicatur informis, & quando invalida, & quomodo in utraque Confessarius se gerere debeat? Ex p. 11. t. 6. & Misc. 6. r. 10.
•  
  PDF 160 44. An si quis confitetur pro lucrando Iubilæo, & postea recordatur alicuius peccati obliti, si non habeat copiam Confessarii, possit Eucharistiam sumere, & lucrari Indulgentiam? Et quid est dicendum, si quis ritè sit confessus, & Communionem sacram recepit, si antequam lucretur Iubilæum, labatur in novum peccatum, utrum teneatur iterum confiteri? Et notatur, quod per confessionem sacrilegam non lucratur Iubilæum. Et quid per ...
•  
  PDF 161 45. An si quis intra tempus à Iubilæo præscriptum confiteatur, & ante consequutionem Indulgentiæ incidat in aliud peccatum, teneatur iterum confiteri? Et quid si oblitus fuerit alicuius peccati, an requiratur, ut illud confiteatur intra tempus Indulgentiarum? Idem dicendum est, si ex causa inculpatè peccatum aliquod omisit in confessioine. Ex part. 5. tract. 12. resol 1.
•  
  PDF 162 46. Quis consequutus est Iubilæum, non tamen est confessus, quia peccati mortalis sibi conscius non erat, quæritur, an transacto Iubilæo à peccatis reservatis ante illud commissis, & oblitis absolvi possit, & vota commutari? Et in supradicto casu, an Confessarius possit vota commutare, tametsi pœnitens Iubilæi tempore votum fecerit, & noluerit dispensationem petere, an transacto tempore Iubilæi possit hoc votum Confessarius commutare? Et an si aliquis ...
•  
  PDF 162 47. An peccata venialia sint confitenda, quando requiitur confessio ad Iubilæum lucrandum? Ex quo infertur an qui caret mortalibus, & venialia tantum habet, teneatur illa sub mortali iin Quadragesima confiteri pro præcepto Ecclesiæ? Ex p. 3. tr. 4. r. 125. aliàs 126.
•  
  PDF 163 48. An ad lucrendum dictum Iubilæum, si quis non habet mortalia, teneatur adhuc confiteri? Et quando Bulla Iubilæi, vel Indulgentiæ dicitur, omnibus verè prœnitentibus, & confessis, vel omnibus contritis, & confessis, &c. ad lucrandam Indulgentiam sufficiat vera, & perfecta contritio cum confessione in voto, seu cum proposito confitendi tempore debito, secundum Ecclesiæ præceptum, etiamsi lucraturus Indulgentiam commiserit peccata post ultimam ...
•  
  PDF 163 49. An qui tempore Iubilæi per aliquam impotentiam physicam, vel moralem non potest confiteri, sed contritus post alia opera præscripta, Communionem sumit, lucretur Iubilæum? Ex p. 5. tract. 12. res. 29.
•  
  PDF 164 50. An excommunicatus contritus, si non potest obtinere absolutionem, lucretur Indulgentiam, aut Iubilæum, si adimpleat alia opera iniuncta? #er præsertim quoad eos, qui in aliquam hæresim inciderunt: & idem dicendum est de illis, qui sunt excommunicati ob pensiones, & debita; & sunt impotentes ad solvendum? Ex part. 5. tractat. 12. resolut. 13.
•  
  PDF 164 51. An quando duobus diebus immediatis occurrunt duo Iubilæa, quorum quodlibet requirit confessionem, & communionem, teneatru qui vult illa lucrari bis confiteri, & bis Eucharistiam sumere? Et quid est dicendum de aliis operibus injunctis in quolibe Iubilæo? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. r. 166.
•  
  PDF 164 52. An si in Iubilæo dicatur tantum, quod efficiatur Communio die Dominica, quis satisfaceret communicando in alia die hebdomadæ? Et docetur communionem factam in peccato mortali sufficere ad satisfaciendum oneri communionis injuncto ad lucrandum Iubilæum. Et pueri ex defectu ætatis Eucharistiam suscipere non valentes, an satisfaciant communicando spiritualiter, adimplendo cætera opera in Iuibilæo præscripta; vel in tali casu, an sit commutanda communio in ...
•  
  PDF 165 53. An si quis suscipiat sacram Eucharistiam in peccato mortali; vel faciat confessionem sacrilegam, lucretur postea Iubilæum, si in ultima Iubilæi periodo per actum contritionis sit in gratia? Ex p. 3. tr. 4. r. 147. aliàs 148.
•  
  PDF 165 54. An ad lucrandum Iubilæum sufficiat indigna communio, seu facta in peccato mortali? Ex quo infertur, an si quis fecit intra hebdomadam Iubilæi confessionem, sacrilegam, sufficiat ad effectum Indulgenti habere contritionem ante finem hebdomadæ, an vero debeat iterum valide confiteri? Et an si quis det alteri tempore Iubilæi eleemosynam distribuendam, si iste talis non distribuat, Indulgentiam non lucretur? Et quid, si tamen ...
•  
  PDF 167 55. In præterito Iubilæo, cum quis illud obtinuisset in prima hebdomada, incidet postea in caso reservatos, & fuit in secunda hebdomada iterum à quodam Confessario absolutus, quæsivit à me dictus Confessarius, an peccaverit, & teneatur de errore admonere pœnitentem? Et resolutio hujus casus pendet ex illa quæstione, an si quis priori hebdomada explevit opera injuncta in Iubilæo, & illud comparavit, possit in secunda ...
•  
  PDF 168 56. An qui lucratus est Iubilæum in prima hebdomada, iterum in secunda hebdomada possit illud lucrari? Ex p. 5. t. 12. r. 28.
•  
  PDF 168 57. Quis lucratus est Iubilæum Messanæ, postea negotiandi causa Panormum venit, ubi Iubilæum celebratur, quæritur, an possit illud lucrari, & Confessarius à peccatis reservatis de novo incursis illum possit absolvere? Et docetur sacram Congregationem respondisse, semel tantum sumi posse Iubilæum tam in anno Sancto, quam in aliis. Et notatur, quod qui tempore, quo fuit publicatum Iubilæum in sua patria, & aliqua ignorantia invincibilis non habuit notitiam illius, poterit, illo ...
•  
  PDF 168 58. Plausibilis est Confessariis illa quæstio. An qui voluntariè, ve lex oblivione tempore Iubilæi non petiit commutationem alicuius voti, possit inde post transactum Iubilæum, etiam post multos annos eandem commutationem obtinere? Supponimus omnia opera præscripta fecisse, & Iubilæum consequutum fuisse. Idem est de dispensatione in irregularitate, & de reliquis in Iubilæo concessis. Ex p. 2. t. 16. & Misc. 2. r. 9. aliàs 11.
•  
  PDF 169 59. An si tempore Iubilæi quis noluit petere commutationem votorum possit postea, transacto Iubilæo, illam petere? Ex quo infertur, quod quando tempore Iubilæi quis obtinuit à Confessario generalem commutationem, & dispensationem circa vota, (imo quando nulla facta est à Confessario electo commutatio,) censeatur sublata reservatio votorum oblitorum, & sic illa, transacto Iubilæo, possunt commutari à quocumque Confessario, si ...
•  
  PDF 169 60. An per generalem votorum commutationem factas virtute Iubilæi, aut Bullæ possit Confessarius, transacto postea tempore Iubilæi, vel Bullæ, illa commutare? Et docetur, quod per absolutionem generalem datam in confessione vigore Iubilæi, vel Cruciatæ à censuris reservatis, & dispensatione in irregularitatibus, & absolutione à peccatis oblitis reservatis, non est dubitandum maner pœnitentem absolutum à censuris, & dispensatum ...
•  
  PDF 170 61. Quis absolutus fuit virtute Iubilæi, quod postea non lucratus est, quæritur, an peccata oblita reservata possit postea cuiumque Confessario confiteri? Et notatur, quod si aliquis confiteatur animo lucrandi Iubilæum, & absolvitur ab excommunicatione, & peccatis reservatis, sed postea illud non lucratur, reservationem, & excommunicationem illam iterum non redire. Idem dicendum est de votis commutatis. Et deciditur, quod ...
•  
  PDF 171 62. An quis tempore Iubilæi obtinuit commutationem votorum, sed aliquorum oblitus est, transacto eo tempore Iubilæi possit à dictis votis oblitis commutationem petere, & non obstante, quod lucratus non sit Iubilæum, quia certum est, quod vota commutata, etiamsi postea non lucretur ex culpa Iubilæum, minimè reviviscere? Et notatur hanc opinionem esse veram etiam circa vota commutata à Confessario tantum generaliter, remittendo ...
•  
  PDF 171 63. Quidam obtinuit commutationem multorum votorum virtute Iubilæi, quod intendebat lucrari, sed postea consulto, & liberata voluntate omisit opera in Iubilæo præscripta, & illud non obtinuit, quæsivit à me, an remaneat securus in conscientia de tali votorum commutatione; quod est quærere, an vota commutata vigore alicujus Iubilæi reviviscant, eo non obtento? Et advertitur hanc doctrinam esse veram, etiam si ...
•  
  PDF 172 64. Convenienter superiori istam adjungimus. An qui voti commutatioem accepit virtute alicujus Iubilæi, peccet postea mortaliter, si voluntarie omittat onera Iubillæi, & illud non consequatur? Idem dicendum est de illo, qui obtinuisset absolutionem à reservatis, à censuris, & postea omitteret opera præscripta in Iubilæo. Ex part. 2. t. 16. & Misc. 2. r. 11. alias 13.
•  
  PDF 172 65. An qui tempore Iubilæi absolutus fuit à reservatis, & obtinuit commutationem votorum si ex culpa sua voluntariè non lucretur Iubilæum, peccet mortaliter? Et docetur, quod est Regula generalis, quod quando est dubium, an pro aliqua re sit præceptum impositum, tunc judicandum est, non dari tale præceptum. Ex part. 5. t. 12. r. 42.
•  
  PDF 172 66. An quando in aliquo Iubilæo non conceditur facultas absolvendi à reservatis, sed tantum requiritur pro consequenda Indulgentia, ut quis confiteatur, & visitet certas Ecclesias, possit adhuc à reservatis absolvi? Et an quando in Bulla, vel Iubilæo, vel aliquo alio Indulgento conceditur facultas absolvendi ab omnibus casibus reservatis, vigore talis Indulti possit fieri absolutio à censuris reservatis? Ex part. 10. t. 14. & Misc. 4. r. 6. alias 4.
•  
  PDF 173 67. An in Iubilæo sufficiat opinio probalilis ad lucrandam Indulgentias? Ex part. 5. tract. 12. resol. 32.
•  
  PDF 173 68. An si quis tempore Iubilæosequatur circa illud opinionem probabilem, lucretur Indulgentias? Idem deducitur circa jurisdictionem in administrationem Sacramentorum. Ex part. 10. t. 11. & ;isc. 1. resol. 34.
•  
  PDF 174 69. Quot Ecclesiæ in Jubilæo visitandæ sunt? Et quid si Episcopus deputaret plures Ecclesias, quàm sunt à Papa præscripta in Vrbe? Et quid verò, si Ordinarius pauciores Ecclesias, aut unam tantum deputet? Ex p. 5. t. 12. r. 56. alias 55.
•  
  PDF 174 70. De oratione facienda ad lucrandum Jubilæum. Ex p. 5. t. 12. r. 33.
•  
  PDF 174 71. De quibusdam dubiis circa Jubilæum anni Sancti Primum an per Bullam Jubilæi hujus anni Sancti tollantur Indulgentiæ plenariæ concessæ pro articulo mortuis? Secundum, an tollantur Indulgentiæ plenariæ concessæ pro articulo mortis? Tertium, an tollantur Indulgentiæ plenariæ Ecclesiarum urbis Romæ. Ex part. 11. t. 8. & Misc. 8. r. 61.
•  
  PDF 176 Tractatus V. De Indulgentiis.
•  
  PDF 176 1. Res. An causa Indulgentiæ non solum debeat esse pia, sed proportionata? Ex p. 5. t. 12. r. 10.
•  
  PDF 177 2. An mensura certitudinis, & effaciatis concessionis Indulgentiarum sit à causa finali? Et an semper exigatur opus pium ad lucrandum Indulgentiam pro vivis? Ex quo deducitur, quod Pontifex potest alicui de Ecclesia bene merito impertiri sine injunctione ullius operis Indulgentiam, eo fine, ut alios ad similia merita excitet. Et an valeat Indulgentia, & si causa, ob quam data fuit non sit omnino sufficiens, modo Pontifex prudenter sentiat esse sufficientem? Ex part. 10. tr. 16. & Misc. 6. r. 3.
•  
  PDF 178 3. An Indulgentia debeat habere causam publicam? Et quid sentiendum est de Calculis, & Imaginibus cum Indulgentia plenaria? Ex part. 10. t. 11. & Misc. 1. r. 53.
•  
  PDF 179 4. An Indulgentia applicari possit Medalliis, & Imaginibus B. Cajetani, B. Andreæ, & b. Francisci Borgiæ. &x. Ex p. 10. t. 16. & Misc. 6. r.8.
•  
  PDF 179 5. An concessio Indulgentiarum per modum Iubilæi habeat annexam facultatem eligendi Confessarium? Et an Episcopus habens facultatem concedendi plenariam Indulgentiam morientibus, cum hoc tamen, ut interdiu id faciat per se ipsum, alias potens talem facultatem subdelegare tempore noctis, possit sic delegare, si interdiu vocetur ad morientem, & tunc nolit, aut non possint per se ...
•  
  PDF 181 7. An ad lucrandas Indulgentias debeat opus injunctum fieri bene moraliter, ita ut sit in se honestum, & moraliter bonum; quod si in eo faciendo venialiter peccet, ut si v. g. ex vana gloria visitet Ecclesias, det eleemosynam, an consequatur Indulgentiam? Et quid dicendum est, si opus injunctum male efficiatur moraliter, etiam cum peccato mortali? Et quid de aliis conditionibus, finibus, vel defectibus? Ex p. 5. t. 12. r. 5.
•  
  PDF 181 6. An opus injunctum pro acquirenda Indulgentia faciendum sit intentione principali, ve æque principali ad illam lucrandam? Ex p. 5. t. 12. r. 7.
•  
  PDF 181 8. An si minima aliqua pars operis injuncti præteremittatur, consequatur quis Indulgentiam? Ex p. 5. tr. 12. r. 23. Et ad literam in præcitata part. 5. tract. 5. res. 7. Sed quia in prima Resolutione hic assignata sunt aliqui authores plus quam in secunda, ideo prima hic tantum transcribitur.
•  
  PDF 182 9. An quoad lucrandas indulgentias detur parvitas materiæ non solum in continuatione tempori, sed etiam post tempus elapsum? Et an in opere injuncto ad lucrandas Indulgentias detur parvitas materiæ? Et Indulgentia pro aliquo certo Festo concessa, qua diei parte incipit, & definit? Ex part. 10. tract. 16. & Misc. 6. resolut. 4.
•  
  PDF 183 10. An qui faciunt opus requisitum, lucrentur æquivalenter Indulgentiam? Ex part. 5. tract. 12. resolut. 18.
•  
  PDF 183 11. An Indulgentia, sublata peccati fictione, sortiatur effectum suum? Ex part. 4. tract. 4. & Misc. resol. 94.
•  
  PDF 183 12. An Indulgentia, sublata peccati fictione, sortiatur effectum suum? ? Et an, ut quis obtineat sibi effectum Indulgentiæ, requiratur status gratiæ eo tempore, quo præstat omnia præscripta opera ad Indulgentiam consequendam? Vel sufficiat status gratiæ in eo stanti, in quo danda, & applicanda erit Indulgentia? Ex p. 5. t.12. r. 4.
•  
  PDF 184 13. An possi tquis unico. & eodem tempore lucrari simul Indulgentias, diversis viis concessis? Ex p. 5. t. 12. r. 11.
•  
  PDF 185 14. An quis possit per diversos actus adipisci eodem tempore diversas Indulgentias? Et an eodem opere plures Indulgentiæ, diversis viis concessis, lucrari possint? Idem est, si dicatur Missa pro diversis rationibus & concessionibus Indulgentiarum, quod püossit Sacerdos duas, tres & quartam animam à pœnis Purgatorii eximere cum unica Missa tantum. Ex p. 10. t. 16. Misc. 6. r. 14.
•  
  PDF 186 15. Quando Indulgentia largitur per dies, & annos quomodo intelligenda est? Ex part. 5. tract. 12. res. 39.
•  
  PDF 186 16. An si quis sumat Indulgentiam plenariam liberetur ab onere implendi pœnitentiam pœnalem à Confessario impositam? Et an hoc intelligi debeat de pœnitentia, quæ non sit præservativa? Ex part. 5. tract. 12. r .3.
•  
  PDF 187 17. An si præ hominum multitudine Ecclesiam ingredi non potest, sufficiat foris orationem infundere ad lucrandum Indulgentiam? Et an hujusmodi concessione adjunctum etiam cœmeterium nomine Ecclesiæ comprehendatur? Ex part. 5. t. 12. res. 19.
•  
  PDF 187 18. An sufficiat intentio habitualis ad lucrandas Indulgentias? Quod est quærere, an satis sit ad lucrandam Indulgentiam opera injuncta præstare, etiam si quis ignoret Indulgentiam facientibus illa opera concessam esse? Ex p. 5. t. 12. r. 6.
•  
  PDF 187 19. An existens in gratia, si ad tria signa campanæ post Solis occasum recitet, Ave Maria, cum verso Angelus Domini, &c. & Verbum caro factum est, lucretur Indulgentiam concedit solitam, ignorans tamen tunc talem indulgentiam concedi, quod est quærere, an lucraturus Indulgentiam debeat habere intentionem actualem, vel virtualem eam lucrandi, quando facit opera injuncta pro illa lucranda? Idem dicendum est, si in ...
•  
  PDF 188 20. Duo dubia satis practicabilia circa Indulgentias discutiuntur? Ex p. 6. t. 6. & Misc. 3. r. 31.
•  
  PDF 188 21. An Indulgentiæ concessæ alicui diei festo transferantur, si dies festus transferatur? Ex p. 6. tract. 7. & Misc. 2. res. 31.
•  
  PDF 188 22. An Indulgentia alicui Templo concessa perseveret, si Templum alium transferatur in locum? Et quid, si dirueretur, & reficeretur per partes? Ex p.6. tr. 7. & Misc. 2. r. 32.
•  
  PDF 189 23. An dirupto Templo, Indulgentia ipsi concessa pereat? Et quid, si Superioris authoritate Ecclesia destruatur, in pœnam deliquentium? Ex p. 5. t. 12. resolut. 20.
•  
  PDF 189 24. An Indulgentia alicui Templo, vel Sacello concessa amittatur, destructo Templo, si non reædificetur? Et quid, si per partes destruatur, & per partes reædificetur? Et quid, si Ecclesia authoritate Prælati destruatur ea lege, ut alio in loco reædificetur, servando eundem titulum, & Patronum an secum ferat suas Indulgentias, & privilegia? Et an locus, ubi fuit destructum Templum, gaudeat Immunitate? Ex p. 11. tr. 8. & Misc. 8. r. 9.
•  
  PDF 189 25. An, destructa Medallia, Rosario, Imagine, pereat Indulgentia? Et quid, si non sit penitus destructa? Et quanta debet esse ruptura, aut fractio, ut censeatur periisse Indulgentia? Et notatur in applicatione Indulgentiarum opus esse, ut quis coram se habeat Medallias, Rosaria, & Imagines, & semel Medalliis Indulgentia applicata, postea non potest amplius tolli, & aliis similibus applicari? Et docetur, quod facultas concedendi ...
•  
  PDF 191 26. An Indulgentia concessa imagini, Rosario, Numismati, & similibus pereat, fractis illis, vel detritis? Et notatur Indulgentias definere esse per revocationem cocedentis. Et an privilegia Bullæ Cruciatæ, & similia, quæ conferuntur sub obligatione onerosa ex parte recipientis, non possint, nisi subsistente ea quæ urgente causa, revocari, &c. Observa tamen, quod de facto Indulgentiæ non cessant, donec earum recocatio ...
•  
  PDF 192 27. An orbiculi benedicti, qui Agnus Dei vocantur, si ita fracti sunt, & compressi, ut cerea Imago non videatur, sed tantum remaneat sola materia, adhuc retineant Indulgentias? Ex p. 11. tr. 8. & Misc. 8. r. 7.
•  
  PDF 192 28. An quis lucretur Indulgentiam cum Medallia, seu grano benedicto, mutuo accepto? Et utrum, si reperiam Medalliam, quam amiseram, pereat Indulgentia secundi Numismatis à me deputati in locum primi? Et an in hac deputatione, & applicatione Indulgentiæ non sit opus quidquam loqui, aut aliud signum externum adhibere, &c. Ex part. 11. tract. 2. & Misc. 2. r. 50.
•  
  PDF 193 29. An peregrini gaudeant Indulgentiís Episcoporum, de quibus plura? Et an Regulares exempti lucrentur has Indulgentias Episcoporum? Et asseritur posse Episcopum quadraginta dies Indulgentiæ concedere. Nomine autem Episcopi etiam Archiepiscopus in præsenti intelligitur, qui in tota sua Provincia eos quadraginta dies potest concedere, quamvis eam non visitet, & in sua Diœcesi octoginta dies concedere valet; & si plures ...
•  
  PDF 194 30. An qui accepit facultatem ab alio quam à Summo Pontfice applicandi Indulgentias, possit eam in alio transferre? Et an qui habet Indulgentias, seu benedictiones, mortuo Pontifice concedente, adhuc possit illas applicare? Et an Indulgentia concessa alicui Medalliæ posssit acquiri per Medalliam mutuo ab alio acceptam? Et an homo externæ Diœcesis orans ante Imaginem B. Virginis, ad quam Episcopus 40. dies Indulgentiarum orantibus contulit, lucretur eadem ...
•  
  PDF 195 31. An quando Religiosus moritur nondum accplicatis Indulgentiis à Pontifice obtentis, possit ejus Superior de illis disponere? Et adducitur, quod Superior Regularis possit suorum Subditorum satisfactiones, & præces applicare beneficatoribus propter interpretativum consensum subditorum; vel ut satisfactiones eis superfluæ cadant in emolumentum habentium cum illis participationem bonorum operum. Ex part. 10. t. 16. & Misc. 6. res. 6.
•  
  PDF 195 32. In Rubrica Indulgentiarum quinque Sanctorum dicitur. Quod si omittatur granum, possit pro alia vice aliud subrogari. Sed quæritur etiam, invento primo, cui ex duobus Indugentia censeatur affixa remanere? Et an electio possit fieri per actum merè internum? Ex part. 6. t. 7. & Misc. 2. r. 33.
•  
  PDF 196 33. An Indulgentia stationum possit quis in die multoties lucrari? Ex p. 5. t. 12. r. 45.
•  
  PDF 196 34. An pro lucranda Indulgentia concessa visitantibus quinque Altaria, satis sit preces effundere ex uno loco sine motu de uno Altari ad aliud Altare? Et quid est dicendum, quando quis idem Altare quinquies visitat, an teneatur loco dimoveri, vel eodem loco fixus possit illud visitare, dummodo quod qualibet visitatione finita saltem corpus, & caput inclinet in signum distinctæ visitationis? Ex part. 5. t. 12. r. 16.
•  
  PDF 196 35. An Indulgentiæ certo, & ineffabiliter prosint denfunctis? Et an Indulgentiæ non omnibus animabus existentibus in Purgatorio valeant, sed illis tantum quæ ut sibi prodessent, meruerunt in vita per pietatem, & curam erga mortuos? Ex part. 5. tract. 12. resolut. 8.
•  
  PDF 197 36. An Indulgentiam pro mortuis lucretur existens in peccato mortali? Idem dicendum est de illo, qui sumit Bullam Cruciatæ pro defuncto, si solvens Bullam sit in peccato mortali? Ex part. 5. tract. 12. res. 38.
•  
  PDF 197 37. An quis privata authoritate possit suam Indulgentiam Deo pro defunctis offerre, ut potest jejunia, disciplinam, &c. Et an saltem Regulares possint applicare Indulgentiam defunctis, stante privilegio Leonis X. concesso Minoribus? Ex p. 10. tr. 16. & Misc. 6. r. 12.
•  
  PDF 198 38. An Indulgentia pro tempore mortis, si non adsit Confessarius, vel saltem Clericus, possit applicari moribundo à quolibet laïco? Et observatur possse Indulgentiam moribundo absenti impertiri: & cursim additur, non solum in articulo mortis, sed etiam extra illud posse absolutè, & per se Indulgentiam applicari absentibus. Ex p. 10. tract. 16. & Misc. 6. res. 10.
•  
  PDF 199 39. Vtrum Indulgentiæ per modum suffragii prosint Cathecumenis mortuis sine Baptismo? Et an non solum pro Cathecumenis mortuis, sed etiam pro vivis? Ex quo infertur, an pro supradictis possit Missa offerri? Ex p. 5. tr. 12. r. 9.
•  
  PDF 199 40. An Indulgentiæ concessæ Regularibus, & revocatæ à Paulo V. hodie censeatur revalidatæ? Et an Indulgentiæ, & privilegia pro defunctis concessa censeantur revocata per dictam Bullam Pauli V. vel remaneant in suo robore, & firmitate? Idem dicendum est de Indulgentia plenaria concessa à Clem. VIII. Parentibus Fratrum existentibus in Purgatorio, si pro illis Minoreta dixerit unam Missam. Et idem dicendum est de ...
•  
  PDF 200 41. An Prælati inferiores Episcopo per consuetudinem præscriptam possint acquirere potestatem concedendi Indulgentias? Et an Concilium generale, vel alii Prælati Episcopo inferiores, etiam habentes jurisdictionem Episcopalem, aut Capitulum sede vacante non habeant potestatem concedendi Indulgentias, nisi consuetudine præscripta hanc potestatem accepissent? Ex p. 5. t. 12. r. 21.
•  
  PDF 200 42. An clausula apponi solita in Indulgentiis Papalibus, Dummodo aliàs non concessimus, &c. intelligenda sit de alia simili, expressa in eadem comcessione? Ex p. 10. tr. 16. & Misc. 6. r. 11.
•  
  PDF 202 Tractatus VI. De Jejunio.
•  
  PDF 202 Res. 1. An pro obligatione Iejunii vigesimus primus annus sit computandus de momento ad momentum? Et dubitans, an expleverit vigesimum primum annuml facta sufficienti diligentia, sit jejunio adstrictus? Ex part. 1. tract. 9. resol. 49.
•  
  PDF 202 2. Dubitans, an expleverit viginti & unum annos, teneatur ne jejunare? Et facta debita diligentia si quis dubitat, an hodie sit dies jejunii, an teneatur jejunare? Idem dicendum est, quando quis dubius est, an hodie sit dies festus, non enim tenetur ab operibus servilibus abstinere, & Missam audire. Et quid dicendum est, quando quis dubitat, an habeat legitimam ætatem ad Ordines, vel beneficia, vel alium actum requisistum. Ex p. 4. tr. 3. r. 21.
•  
  PDF 202 3. Quid facere debeat dubitans, an teneatur ad jejunandum? An in tali casu teneatur ad Superiorem recurrere? Et quid est agendum, si Prælatus dubitet de sufficientia causæ pro dispensatione in jejunio; aut judicet eam minus sufficientem, an tunc debeat jejunium in alia opera pia commutare? Et an quando Prælatus potest circa jejunia subditorum dispensare, possit etiam circa sua? Idem etiam procedit tin casibus reservatis. Et quantum ...
•  
  PDF 203 4. An Medicus in causa dubia possit in jejunio dispensare? Imò, an possit dictis illorum acquiescere dicentium se non posse jejunare absque alia veritatis indagatione, an verò solum possit declarare, si causa sit sufficiens, an non? Et notatur, quod quando causa est evidenter justa certa, aut probabilis nulla est opus dispensatione, sed tantum quando dubia est, recurrendum est ad Superiorem, Episcopum, vel Confessarium electum per Bullam, ut dispenset. Et infertur, quod ...
•  
  PDF 203 5. Quidam primis diebus sexagesimi anni quævisit à me, an teneatur ad ieiunium? Ex p. 5. tr. 14. & Misc. 2. r. 83.
•  
  PDF 204 6. An senes sexagenarii licet robusti, & validi teneantur ad ieiunia? Et quid dicendum, si dubium est, an in supra dicta ætate sint robusti, & validi ad ieiunandum? Et ex doctrina supradictæ quæstionis infertur an adolescentuli robusti, & validi teneantur ieiunare ante vigesimum primum annum? Et notatur excusari à ieiunio sexagenarios, qui toto vitæ tempore voverunt ieiunare certis diebus hebdomadæ, vel anni. Etiamque ...
•  
  PDF 204 7. An senex sexagenarius robustus teneatur ieiunare post annum sexagesimum, si vovit ieiunare pro toto tempore vitæ suæ? Et an qui vovit ieiunium quotidie per mensem, teneatur ieiunare die Dominico? Et an si aliquis vovisset omnibus diebus totius anni abstinere à carnibus, sit obligatus ab illis abstinere etiam diebus Dominicis? Idem est, si vovisset abstinere ab ovis, & lacticiniis, aut aliquo alio cibo, verbi gratia, piscibus, &&c. Ex part. 10. tractat. 16. & Miscel. 6. resol. 50.
•  
  PDF 205 8. An aliquis post annum quinquagesimam quintum liberetur à ieiuno? Et an saltem senex sexagenarius non sit adstrictus ieiunare? Et in isto casu docetur annum sexagesimum sufficere esse inceptum. Et quid, si quis vovit toto tempore vitæ suæ singulis sextis Feriis ieiunare; an sit obligatus, dum annum sexagesimum complet? et an si quis sine causa in die ieiunii sumeret collationem serotinam mane, & sero postea ...
•  
  PDF 206 9. An mulier quinquagenaria soluta sit ab obligatione ieiunandi; & quamvis prædictæ ætatis ultimus annus inchoatus solummodo, non vero exactus, & mathemeticè completus sit? Et an hoc non solum procedat quoad ieiunia Ecclesiæ, sed etiam à præscriptis in Religione pro Monialibus? Idem procedit de obligatione ieiunii ex voto pro toto vitæ tempore, dummodo votum in masculis non fuerit emissum post annum 60. & in fœminis ...
•  
  PDF 207 10. An prægnantes, & lactentes teneantur ad ieiunium, maximè si sint robustæ, & virilis naturæ? Et an in dubio teneantur ad supradictum ieiunium? Ex p. 1. tr .9. & r. 14.
•  
  PDF 207 11. An prægnantes, & lactentes non solum deobligentur à ieiunio quoad unam comestionem, sed etiam quoad esum ovorum, & carnium, etiamsi sint robustæ & validæ? Ex part. 4. tract. 4. & Miscel. resolut. 126.
•  
  PDF 208 12. An fœmina gravidæ ad vincendas carnis tentationes teneantur ieiunare cum periculo prolis? Ex part. 1. tract. 9. resol. 30.
•  
  PDF 208 13. An pater, seu Dominus teneatur compellere filios, & servos ad servanda ieiunia, quæ frangere volunt? Ex part. 1. t. 9. res. 28.
•  
  PDF 208 14. An Dominus compellendo famulum in die ieiunii ad opus incompatibile ratione laboris cum ieiunio, peccet mortaliter, si illud opus possit commodè differri in alium diem? an quis peccet saltem venialiter, qui operarios conducit, ut cavatores, agricultores, messores, &c. cum pacto, & conditione, ut eo die, quo suo labori incumbunt, non ieiunent? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. res. 141.
•  
  PDF 208 15. An quis teneatur eos solos operarios vocare, qui cum moderamine laboris possint operari sine fractione ieiunii? Et an quis sine pecccato saltem veniali possit conducere operarios hoc pacto, ut eo die, quo suo labori incumbunt, non ieiunent? Ex part. 1. tract.9. res. 13.
•  
  PDF 209 16. An excusetur à ieiunio, qui labore aliquo defatigatur, quamvis illum in alium diem commodè differre queat; & etiamsi data opera, ut non ieiunet, hoc ageret? Ex p. 1. t. 9. r. 52.
•  
  PDF 209 17. An defessu ex labore sumpto ob recreationem, ut ex ludo pilæ, vel ob quærendam concubinam, teneatur ad ieiunium? Et an quis sit obligatus relinquere ludum pilæ propter ieiunii observationem? Ex p. 1. tr. 9. r. 40.
•  
  PDF 209 18. An qui in die ieiunii dat operam ludo pilæ, venationi, vel tactibus venereis ea intentione, ut factus impotens non ieiunet, peccet contra præceptum ieiunii? Et quid, si nocte proxima te inebrias, & factus impotens ad ieiunandum, recitandum Officium divinum, Missam audiendam, &c. sequenti die? Et docetur, quod non est eadem ratio de illo, qui descendit è loco, ubi obligat ieiunium ad locum, ubi non obligat ex intentione non ...
•  
  PDF 212 19. An quia ad loca sancta peregrinantur, excusentur à jejunio? Idem est dicendum de itinerantibus cum curribus, & equis. Et an flegallantes se Hebdomada Sancta excusentur à jejunio, si ob debilitatem experiantur jejunium servare non posse? Ex p. 1. tract. 9. res. 46.
•  
  PDF 212 20. An equitates teneantur jejuare, si iter sit dolum unius diei? Ex part. 11. tract. 2. & Misc. 2. res. 57.
•  
  PDF 212 21. Quam quantitas itineris pedestris excuset à jejunio? Et an si iter pedestre sit iter merè voluntarium, possum ego, videlicet, peregrinari altera die jejunio non impedita, teneor-ne peregrinationem relinquere ad observandam ieiunium? Et quænam quantitas itineris equestris excuset à ieiunio? Ex p. 10. t. 14. & Misc. 4. r. 2.
•  
  PDF 213 22. An itinerantes cum curribus, & equis teneantur ieiunare? Ex part. 8. tract. 7. & Misc. resolut. 40.
•  
  PDF 213 23. An itinerantes cum curru excusentur à ieiunio? Et quid de itinernatibus cum equis conductis? Et an qui pedestre iter agunt, excusentur à ieunio, si itter destinatum sit longum? Ex p. 10. t. 12. & Misc.2. r. 39.
•  
  PDF 214 24. An Prædicatores, & Magistri, qui publice alios docent, teneantur ad ieiunium? Et an in hoc distinguendum sit inter Prædicatores, qui in diebus Quadragesimalibus concionantur, & qui in diebus Dominicis tantum? Idem, quod de Prædicatoribus, dicendum est de Confessoribus? Ex part. 1. tractat. 9. resolut. 10.
•  
  PDF 214 25. An prædicantes, si ex mercede concionentur, teneantur ieiunare? Et quid de Musicis? Et an sit fas Presbyteris ovis Quadragesima vesci causa vocis conservandæ? Et quid dicendum est de Cantoribus ad solatium Principis in camera concinentibus, an teneantur ieiunare? Ex part. 1. tractat. 9. resolut. 11.
•  
  PDF 214 26. An Religiosi teneantur ieiunare? Et quid de Musicis, Cantoribus etiam Religiosis, & Cameræ Principis? Et cursim docetur Cantores causæ conservandæ vocis posse in Quadragesima ovis uti. Ex p. 11. tr. 1. & Misc. 1. r. 4.
•  
  PDF 216 27. An Inquisitores Hispani, Præsides Consiliorum, & Consiliari, &c. teneantur ieiunare? Et quid est dicendum de Doctoribus regentibus Cathedram, & de Prædicatoribus in quadragesima? Ex p. 11. t. 4. & Misc. 4. r. 12.
•  
  PDF 217 28. An Advocati, & Procuratores teneantur ieiunare? Ex p. 1. t. 9. r. 12.
•  
  PDF 217 29. An qui vivunt ex officio scribendi, & revera quotidie scribunt, excusentur à ieiunio? Ex p. 4. t. 4. & Misc. r. 130.
•  
  PDF 217 30. An excusetur à ieiunio apud Typograpohos prælum versantes, & typos colligentes? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. 134.
•  
  PDF 217 31. An scriptores, & Typography compositores teneantur ieiunare? Idem est de Notariis, Magistris, Actorum Regum Secretarius, & similibus. Et an dicti Typographi possint in diebus festivis caracteres componere? Ex p. 8. tr. 7. & Misc. r. 56.
•  
  PDF 218 32. An sutores excusentur à kege ieiunii? Ex part. 1. tr.9. res. 7.
•  
  PDF 218 33. An sartores, & barbitonsores, & pictores teneantur ieiunare? Et quid dicendum est de figulis, argentariis, textoribus, fullonibus, cæmentariis, pistoribus, coriariis, & aliis in labore similibus? Ex p. 1. t. 9. r. 8.
•  
  PDF 218 34.An mulieres quæ pretio convento pannos sordidos lavant, vulgo dictæ Lavanderas, excusentur à ieiunio? Et difficultas est in die, in quo complicant supellectilem,seu pannos mundatos. Et quid est sentiendum de quocumque alio domestico exercitio mulierum, quale est nere, censuere, & hujusmodi exercitia, in quibus multoties totam diem insumunt? Et notatur Religiosos fratres laicos, quando lavant pannos sordidos Conventus, vel Ecclesiæ, & faciunt ...
•  
  PDF 218 35. An omnes artifices, qui in Republica laborant, excusentur à ieiunio indiscriminatim? Et quid de piscatoribus, & venatoribus? Ex p. 8. tr. 7. & Misc. r. 55.
•  
  PDF 219 36. An fossores, ferrarii, & similes, qui excusantur à ieiunio, teneantur ieiunare uno, vel altero die, quo non laborant? E p. 1. t. 9. r. 9.
•  
  PDF 219 37. An in hoc anno sequenti 1632. cum Vigilia S. Mathiæ veniat in ultimo deie Bachanalium, possit Episcopus transferre tale ieiunium in Sabbathum præcedens? Ex p. 3. tr. 6. & Misc. 2. r. 66.
•  
  PDF 219 38. An in Vigilia Pentecostes sit saltem ex consuetudine sub præcepto ieiunandum? Et alii casus circa ieiunium refelluntur de Vigilia S. Ioannis Baptistæ, S. Laurentii, & omnium Sanctorum, & Quatuor Temporum. Et quæritur, an quando in Sabbatho incidit aliquod Festum ex Solemnioribus, licitum sit, vesci carnibus? Et an in diebus, in quibus prohibentur ova, licitum sit comedere panem biscottum in quacumque magna quantitate, seclusa etiam ...
•  
  PDF 220 39. An Prælatus, qui per aliquod tempus exercet v. g. munus Gubernatoris, teneatur servare ieiunium, vel dies festos illius loci? Quod idem accidit in Scholaribus, Prætoribus, Præfectis, Castellanis, famulis ad tempus servientibus, & similibus, qui omnes ad patriam redire semper cogitant, & de Militibus, qui stant in præsidiis. Et quid est dicendum de advenis, peregrinis, hospitibus, extraneis, & similibus ad quemcumque locum ...
•  
  PDF 221 40. An ieiunium indictum ab Episcopo pro certo die, vel fixa lege, & Constitutione, obliget Regulares? Et quid, si in aliqua civitate, vel loco recepta sint generali consuetudine nonnulla ieiunia, an ea quoque obligent Regulares? Et docetur Regulares teneri observare dies festos indictos ab Episcopo: & hoc ex Concilio Tridentino. Ex part. 1. tractat. 9. resolut. 36.
•  
  PDF 221 41. An Religiosi teneantur ad ieiunia ex voto emissa à populo locorum, ubi habitant? Et infertur existentes intra Monasterium aliquod Regularium, non teneri ad ieiunia proprii territorii, cujus est incola. Et docetur de ieiuniis ab Episcopo in Synodo indictis, Regulares ad illa non teneri. Et notatur Regulares existentes Mediolani in primis quatuor diebus Quadragesimæ teneri ad ieiunium, si morantur in suis ...
•  
  PDF 222 42. An qui descendit mane ex loco ubi est ieiunium, perventurus ad locum ubi non ieiunatur, possit sumere ientaculum, & comedere in illo loco, ubi ieiunium non servatur, imò quamvis nocte sit perventurus ad ipsummet oppidum, à quo mane exivit, & ubi ieiunium servabatur? Ex p. 1. t. 9. r. 3.
•  
  PDF 222 43. An profisciens à civitate, ubi non servatur ieiunium, accedens meridie ad locum domicilii, ubi servatur, teneatur servare ieiunium, si nondu violatum est? Ex p. 1. t. 9. r. 50.
•  
  PDF 223 44. An aliquis, ut fugiat obligationem præcepti, possit transire ad alium locum propinquum, ut non ieiunet, si ieiunetur in suo? Ex part. 1. tractat. 9. resolut. 19.
•  
  PDF 223 45. An quis teneatur ad ieiunia sui oppidi, dum absens est? Et aliqua alia circa hoc, & circa peregrinos, & vagos inferuntur in textu huius Resolutionis. Ex p. 1. t. 9. r. 18.
•  
  PDF 223 46. An peregrini, quorum præsentia solum est in transitu per duos, vel tres dies, teneantur ad ieiunia illius loci? Idem dicendum est quoad Festa loci, & Missam audiendam, Et an Episcopi possint punire eiusmodi peregrinos, ieiunia, & dies festos, & alias consuetudines loci non observantes? Et an idem, quod de peregrinis dictum est, etiam dicendum sit de viatoribus, advenis, & vagis? Ex part. 1. tract. 9. resol. 2.
•  
  PDF 224 47. An peregrinus possit uti indulgentia sui territorii, si in loco ubi moratur, servatur ius commune? Et pro intelligentia huius quæstionis aliqua adducuntur in exemplum huius difficultatis. Ex p. 3. t. 5. & Misc. 1. r. 121. alias 120.
•  
  PDF 224 48. An Germanus iter faciens per Italiam possit in diebus Quadragesimæ comedere ova, & lacticinia? Et ex doctrina huius quæstionis inter alia quæ docentur, etiam infertur, an peregrini teneantur observare leges locorum, per quæ transeunt? Et an Castellanus peccaret, si transiens per Galliam, & Lusitaniam animalium intestinis in die Sabbathi comederet? Et quid è contra? Et quid de Civibus Mediolanensibus, qui Romæ 4. primis diebus ...
•  
  PDF 225 49. An in Quadragesimæ licitum sit sine Bulla Cruciatæ edere quod vulgo dicitur Un Biscotto? Ex p. 1. t. 9. r. 31.
•  
  PDF 225 50. An ieiunium indictum à Confessario, vel aliquo Iubilæo frangatur cum esu ovorum, & lacticiniorum? Ex p. 1. tr. 9. r. 6.
•  
  PDF 225 51. In quibus ieiuniis prohibeantur lacticinia? Sed difficultas est, an in diebus ieiuniorum extra Quadragesimam prohibeantur, saltem ex consuetudine? Et an si sit dubium, an talis consuetudo obliget ad mortale, necne, dicendum sit non obligare? Ex p. 1. tract. 9. r. 41.
•  
  PDF 226 52. An ova, & lacticinia sint prohibita in ieiunio Quadragesimali de iure positivo, sub peccato mortali? Et si non ex iure, saltem ex consuetudine? Et an ova, & lacticinia sint prohibita in ieiuniis extra Quadragesimam, & in diebus Veneris & Sabbathi de iure communi? Et an sit peccatum mortale comedere ova, & lacticinia in diebus Dominicis Quadragesimæ? Et docetur, quod Confessarii non debent scrupulos ...
•  
  PDF 227 53. An ova, & lacticinia sint prohibita sub mortali in ieiunio Quadragesimali, nisi consuetudo on aliqua Provincia esset in contrarium? Et an saltem in diebus Dominicis Quadragesimæ ova, & lacticinia non sint prohibita? Et quid de Religiosis, qui virtute Cruciatæ comedunt ova, & lacticinia in diebus Dominicis prædicta Quadragesimæ? Et an sit consuetudo in Religionibus non comedendi ova & lacticinia in Quadragesima, ita ut ...
•  
  PDF 228 54. An in diebus Dominicis Quadraesimæ licitum sit comedere ova, & lacticinia? Ex part. 10. tract. 11. & Misc. 1. r. 46.
•  
  PDF 229 55. Si quis ex voto teneatur jejunare, an absque Bulla in Quadragesima, vel intra annum comedens ova, & lacticina, ubi ex consuetudine non comeduntur, peccet contra votum? Idem est dicendum de ieiunio ex pœnitentia à Confessario imposita, & de jejunio Iubilæi. Et alii quinque casus adducuntur in §. ult. huius Resolutionis, & pro obligatione voti in eis. Ex p. 9. t. 8. & Misc. 3. r. 6.
•  
  PDF 230 56. An si quis voverit jejunare, teneatur abstinere à lacticiniis extra Quadragesimam, vel an teneatur servare tale jejunium, juxta patriæ consuetudinem? Et an promittens jejunare in Quadragesima, dubius autem, an intenderit abstinere à lacticiniis, non sit damnandus tanquam reus voti, si illis absque Bulla vescatur; licet peccaret in præceptum Ecclesiæ intercidentis eo tempore lacticiniorum usum. Ex p. 1. t. 9. r. 5.
•  
  PDF 230 57. An qui vovit jejunare Quadragesimam, & dubius an voluerit vovere abstinentiam à lacticiniis, teneatur illa non comedere? Ex part. 4. tract. 3. resolut. 20.
•  
  PDF 230 58. Quidam Religiosus in hoc Regno Siciliæ comedit lacticinia in quadam Vigilia, quæsivit à me an peccaverit mortaliter? Et discutitur, an sit consuetudo dictis diebus abstinere à lacticiniis? Et an Religiosi, & Clerici teneantur servare consuetudinem laicorum in jejuniis, vel è contra? Et an in jejuniis extra Quadragesimam interdictus sit esus lacticiniorum? Et an iter agentes possint sine Bulla lacticinia edere, quando non inveniuntur ...
•  
  PDF 231 59. An si in aliqua Provincia extaret consuetudo universalis obligatora abstinendi ab ovis, & lacticiniis in jejuniis extra quadragesimam, teneantur illam Regulares observare? Et an consuetudo alicujus loci obliet Regulares ad jejunia? Et quid quoad consuetudinem laicorum celebrandi aliqua Festa, an obligentur Regulares exempti ad eorum celebrationem? Et an consuetudo laicorum in jejunio, observatione Festorum, &c. obliget etiam ...
•  
  PDF 232 60. An Regularis vovens ieiunare, satisfaciat, si ieiunet secundum morem Monasticum, vel teneatur ieiunare secundum morem Ecclesiæ? Et ieiunium indictum à Confessario, nisi is contrarium explicet, an semper sit Monasticum quoad Regulares, secus autem quoad sæculares? Ex p. 7. tract. 11. & Misc. 2. res. 24.
•  
  PDF 232 61. An qui vovit ieiunare die Sabbathi, vel Feria sexta, teneatur ad id votum, si dies Nativitatis Domini venerit in his diebus? Et notatur eum, qui votum emisit non comedendi ova in sexta Feria, vel die Sabbathi, posse comedere carnes in die Nativitatis Domini, si in eis acciderit celebrari. Ex part. 1. tract. 9. resol. 22.
•  
  PDF 233 62. An Religiosus, vel quivis alius, qui tenebatur ieiunare v. g. Feria 6. in qua occurrit Vigilia alterius Sancti, si non ieiunet, peccet dupliciter? Ex quo infertur, quod Religiosus Franciscanus, si non ieiunet in Feria sexta, etiam si sit Vigilia, tantum unum peccatum committit: & idem dicendum est de aliis casibus. Et quid est sentiendum, si Prælatus in virtute sanctæ Obedientiæ præcipiat ...
•  
  PDF 233 63. An si quis violet duo ieiunia ab Ecclesia indicta, in unum diem incidentia, peccet dupliciter? Idem est de auditione Missæ, & cessatione ab operibus servilibus. Et an saltem talis transgressio præceptorum sit circumstantia in confessione aperienda? Et quid si occurrunt ieiunia indicta ab Ecclesia, & voto? Et infertur Monachum D. Francisci peccare dupliciter, si in die Veneris, quo incidit vigilia, non ieiunet. Et quæritur, an Religiosi ...
•  
  PDF 234 64. An Regulares sexagenarii teneantur ad ieiuniaum Regulæ? Et quid si non attigerint annum 21. Et notatur peccare contra præceptum ieiunii, qui assumpsit laborem incompatibilem cum ieiunio, ad hunc finem, ut non ieiunet, v. g. ludum pilæ, venationis, &c. Ex p. 9. tr. 6. & Misc. 1. res. 16.
•  
  PDF 235 65. An qui fecit votum de ieiunando tali die in pane, & aqua, toties peccabit mortaliter, quoties biberet vinum? Et an si promisit se in illa die nihil manducaturum nisi panem, & aquam; tunc quoties biberit vinum, peccet mortaliter? Et an ita vovens frangat ieiunium, si cervisiam bibat? Ex part. 1. tract. 9. r. 4.
•  
  PDF 235 66. An si quis, cum teneatur ieiunare in pane, & aqua, non possit nisi sumendo parum vini, aut obsonii, sit adstrictus tali ieiunio? Et an vovens recitare septem Psalmos Pœnitentiales si non potest integros recitare, teneatur ad partem? vel in tali casu an teneatur ita vovens, si sciret tantum unum Psalmum ex septem Pœnitentialibus, illum septem vicibus recitare? Ex p. 3. t. 5. & Misc. 1. res. 61.
•  
  PDF 236 67. An parvulis ante expletum septennium liceat ministrare carnes in die ieiunii? Et quid de Paganis, & perpetuò amentibus? Et quid est dicendum de pueris ante septennium, ubi adest consuetudo in contrarium? Sed quid est sentiendum si pueri ante septennium doli capaces sint? Ex part. 1. tract. 9. res. 42.
•  
  PDF 236 68. An pueris habentibus usum rationis ante septennium liceat ministrare carnes, ova, & lacticinia in diebus ieiunii, & prohibitis ab Ecclesia? Et quo tempore supradicti pueri teneantur Ecclesiasticis legibus, & signanter confessionis, &c. Et an puer cui ante septennium acceleratus est usus rationis, si occidat aliquem, incurrat irregularitatem? Et cursim docetur impuberes non incurrere irregularitatem. Ex p. 11. tr. 2. & Misc. 2. r. 56.
•  
  PDF 237 69. An tempore pestis possit Episcopus dispensare, ut in sua civitate comedantur carnes in Quadragesima? Et an cum omnibus in domo reclusis, propter suspicionem pestis possit Episcopus dispensare in auditione Missæ in diebus festis tempore pestis, vel quid est faciendum? Et notatur, quod dispensatio in ieiunio facta ab Episcopo, vel alio Prælato inferiori Papa sine iusta causa, non solum est illicita, sed invalida: ideò peccat ...
•  
  PDF 238 70. An qui ex privilegio, vel licentia Medici potest in diebus ieiuniorum comdere ova, & lacticinia, possit comedere sanguinem, & quod vulgo dicitur, Sanguinazzi, seu Vitoldo, Hispanè Mondongo? Et an qui habet privilegium comedendi ova, & lacticinia in Quadragesima, possit comeder saginem? Et an qui vovit pro qualibet die non comedere carnes, aut ova, toties peccet, quoties comedit? Et an excusentur ...
•  
  PDF 239 71. An qui ex licentia comedit carnes in die jejunii, possit comedere laridum, aut alias carnes novicas? Et quid si tota refectio ex illo carnis genere fiat? Ex p. 1. tr. 9. r. 47.
•  
  PDF 240 72. An dispensatus, ut possit edere carnes, seu lacticinia, possit simul edere pisces? Ex p. 1. tract. 9. res. 26.
•  
  PDF 240 73. An quando causa fuerit dubia circa comestionem carnium in jejunio, opus sit dispensatione, si ageretur de nocumento notabili? Ex p. 4. tracta. 3. resolut. 56.
•  
  PDF 240 74. An in dubio, si abstinentia carnium illaruta sit notabile nocumentum ægroto, necessaria sit dispensatio? Et docetur Prælatos, & Superiores, quando subditi proponunt causam dubiam ad obtinendam dispensationem, non debere esse nimis scrupulosos, aut ambiguos, remittentes id conscientiæ subditi petentis, cum potius ad illos spectet tunc dispensare causam dubiam, per dispensationem efficiendo illam justam. Ex p. 9. tr. 6. & Misc. 1. res. 26 aliàs 27.
•  
  PDF 241 75. An dispensatus in esu carnium censeatur dispensatus ad non jejunandum? Ex part. 1. tractat. 9. resolut. 25.
•  
  PDF 241 76. An qui habet facultatem edendi carnes, si illas non edat, teneatur jejunare? Et notatur, quod quartanarii non tenentur jejunare? Ex p. 4. tr. 4. & Misc. r. 189.
•  
  PDF 242 77. An dispensatus ad carnes non propter virium debilitatem, sed quia cibi Quadragesimales sunt ei nocivi, si in aliquibus diebus non comedat carnes, teneatur jejunare, & abstinere à secunda comestione? Et an dispensatus ad edendas carnes, possit simul pisces comedere, si ab Episcopo fuerit prohibitum sub pœna excommunicationis? Et notatur, quod qui frangit jejunium comedendo carnes, non duo, sed unum committit ...
•  
  PDF 242 78. Medicus concedit Titio licentiam comedendi carnes in diebus Quadragesimæ; quæritur an possit illas comedere in diebus quatuor temporum, quæ semper accidunt in secunda hebdomada ipsius Quadragesimæ? Et an saltem liceat comedere ova, & lacticinia in prædictis diebus, stante supradicta licentia? Et infertur habentes licentiam à Medico, ut infrà annum in die veneris, & Sabbathi comedendi carnes, posse illas ...
•  
  PDF 243 79. An si quis in diebus ieiunii carnem comederet in magna quantitate ex oblivione, vel inadvertentia, teneretur in illo die ieiunare reliquo tempore? Ex p. 9. tr. 6. & Misc. 1. res. 27.
•  
  PDF 243 80. An in die ieiunii parvitas materiæ excuset esu carnium? Ex p. 1. t. 9. r. 43.
•  
  PDF 244 81. An in die comestione carnium in die ieiunii detur parvitas materiæ? Et quænam quantitas materiæ excuset in comestione carnium in die ieiunii? Et quid, si in singulis diebus Quadragesimæ eam carnis particulam minimam quis ederet, & quamvis à principio Quadragesimæ id efficiendi? Et an qui serviunt infirmis possint aliquid comedere in die ieiunii etiam ex carnibus ad excitandam appetitum infirmorum? Et infertur ...
•  
  PDF 244 82. An qui vovit certa die ieiunare, toties peccet mortalter, quoties carnes comedit? Et quid est dicendum, si expressè promitteret in die unicam comestionem, an tunc peccet toties, quoties præter unam comestionem ederet carnes? Et explanatur differentia inter ieiunium ex præcepto Ecclesiæ, & ex vi voti, si in illis aliquis comederet carnes. Et an in die ieiunii pluries comedendo pisces, vel lacticinia, non peccet toties mortaliter, sed in secunda comestione? Ex p. 1. tr. 9. res. 37.
•  
  PDF 245 83. An obligatus ieiunare ex voto, si secundo vice comedat carnes, peccet contra votum? Et quid de pœnitentia ieiunii à Confessario imposita? Et quid si quis expressè voverit in die unicam comstionem? Ex p. 9. tr. 8. & Misc. 3. r. 5.
•  
  PDF 245 84. An toties peccet mortaliter, qoties aliquis in die jejunii carnes comedit? Et an idem dicendum sit de prohibitione lacticiniorum? Et an duplici labe inquinetur Sacerdos, qui edens carnes, & ova in die Quadragesimali, quod idem dicendum est de laïco sine Bulla Cruciatæ? Et an teneatur confiteri, quoties se applicaverit esui carnium in die, & quoties comestioni ovorum? Et an qui vovit aliquo die ieiunare, non ...
•  
  PDF 246 85. An si aliquis per unicum tantum dien ieiunii non haberet nisi panem, possit in tali die comedere carnes? Et quid de ovis, & lacticiniis, an itinerantes, pauperes & agricolæ, qui ex una parte non habent pisces, nec piscatum, nec ex alia possunt ex aliis cibis, herbis, & fructibus conficere prandium sufficiens ad suam commodam sustentationem, licitum sit illis in diebus vetitis uti ovis, & lacticiniis? Et quid si cum pane habeant herbas, legumina, olera, & fructus; an sit ...
•  
  PDF 247 86. An qui non habet vinum, teneatur ieiunare? Et difficultas est, quænam sit congruens refectio in die ieiunii? Et an habentes panem, fructus, & olera teneantur ieiunare? Et quid, si cum pane, & fructibus habeat quis ova, & lacticinia, possit ne illa comedere sine Bulla, etiam in Quadragesima, & etiam Clerici & Regulares, & ut sic cum pane, fructibus, & lacticiniis teneantur ieiunare? Et an in die ieiunii per unicum diem non ...
•  
  PDF 248 87. An in ieiunio secundo comedens toties peccet postea quoties eodem die comedit? Et docetur, quod si inadvertenter aliquis pliries cibum etiam carnis sumeret, jejunium neutiquam frangeret; & servare erit adstrictus, cum prorsus illa comestio sit involuntaria respectus jejunii? Ex p. 1. t. 9. r. 44.
•  
  PDF 248 88. An qui in die jejunii tertia, vel quarta vice comedit, peccet saltem venialite, præter peccatum mortale, quod commisit secunda vice? Ex p. 1. tract. 9. res. 53.
•  
  PDF 249 89. An qui die jeiunii sæpius modicum quid comedit, itaut si illæ parvæ comestiones coalescant in unum, & efficiant quantitatem notabilem, frangat jeiunium, & peccet mortaliter? Ex p. 3. tr. 6. & Misc. 2. resol. 43.
•  
  PDF 249 90. An in fractione ieiunii detur parvitas materiæ? Sed difficultas est, quænam parvitas materiæ excuset à fractione ieiunii? Et an potio Hispania dicta Chocolate, frangat ieiunium? Et cursim advertitur quantitatem collationis serotinæ esse uncias octo. Ex p. 5. tr. 5. r. 11.
•  
  PDF 249 91. An in Hispania potio dicta Chocolate frangat ieiunium? Et quid de cervisia, & vino ex aromaticis condito, &c. Ex p. 4. tr. 4. & Misc. r. 194.
•  
  PDF 250 92. An si quis in diebus ieiunii sumeret duas uncias potionis vulgo Chocolate, frangeret ieiunium? Ex p. 8. tr. 7. & Misc. res. 54.
•  
  PDF 251 93. An opinio asserens Chocolatam non frangere ieiunium sit probabilis? Et notatur, quod stando in sententia rigorosa, si quis sumeret duas uncias Chocolatæ, non frangeret ieiunium ratione parvitatis materiæ. Ex p. 11. tr. 6. & Misc. 6. res. 54. alias 53.
•  
  PDF 252 94. An si v. g. in aliqua vigilia sumeret multas formulas consecratas excedentes parvitatem materiæ, vel consecraret panem, & illum comederet, frangeret ieiunium? Et cusissimè docetur, quod potest homo speciebus sacramentalibus sumptis per totam vitam sustentari. Ex p. 11. tr. 6. & Misc. 6. r. 35.
•  
  PDF 253 95. An licitum sit in diebus ieiuniorum sumere non solum pharmaca, & electuaria curativa, sed etiam præservativa? Et an liceat in die ieiunii sumere electuaria ex saccaro condita ob solam delectationem? Ex quibus infertur posse Cantores, seu Musicos insignes in diebus ieiunii aliquid cibi primo mane sumere ad conservandam vocem. Idem est de quocumque alio de sublevandam debilitatem stomachi, vel capitis. Et an hoc etiam liceat ...
•  
  PDF 254 96. An si quis in die ieiunii post prandium sumat in notabili quantitate vuas recentes, frangat ieiunium? Et quid de malis massilicis, vulgo Limoni, vel de malis medicis, vulgo Aranci, & de cæteris similibus fructibus poterunt ne adhiberi ad sedandam sitim in die ieiunii, quotíes libuerit? Et an frangat ieiunium, si quis ad sedandam sitim sumat poma, pira, vuam, & similia, & dentibus conterendo deglutiat succum dentibus expressum, reiecta substantia solida ab ore? Et an ...
•  
  PDF 255 97. An in diebus ieiuniorum licitum sit sine fractione ieiunii sumere mala massilica, mala medica, vuam, & similia ad sedandam sitim, quoties quis voluerit? Et an qui habet panem, legumina, poma, & similia teneatur ieiunare? Ex p. 6. t. 6. & Misc. 1. r. 14.
•  
  PDF 256 98. An sine ieiunii fractione licitum sit sumere interdiu partum cibi, ne potus noceat? Et an hoc est intelligendum toties, quoties, dummodo id non faciat in fraudem ieiunii, sed ne potus noceat? Ex p. 1. t. 9. r. 24.
•  
  PDF 257 99. An qui ne inurbanus videatur sumendo modicum cibi ab amico rogatus, peccet saltem venialiter? Ex p. 1. t. 9. r. 29.
•  
  PDF 257 100. An in die ieiunii bibere vinum ad sustentationem, & samem sedandam sit illicitum? Et præsertim ante prandium, an violet ieiunium? Ex p. 1. t. 9. r. 23.
•  
  PDF 257 101. An licitum sit sequi unum horologium quoad ieiunium Ecclesiasticum, & alterum quoad ieiunium naturale? Et hoc intelligetur in ipsamet media nocte. Ex p. 10. t. 15. & Misc. 5. r. 29.
•  
  PDF 258 102. An si quis ante prandium per quartam partem horæ sumeret cibum, frangeret ieiunium? Et an in die ieiunii possit quis parum cibi sumere casu, quo prandium sit valde dilatandum? Et an inservientes mensis sæcularium possint ieiuniorum diebus aliquid cibi sumere, antequam serviant, & postea comedere? Idem est de Religiosis inservientibus mensæ. Et an Religiosi legentes ad mensam, possint ante lectionem aliquid comedere? Sed adhuc ...
•  
  PDF 259 103. An in anticipatione comestionis in die ieunii detur parvitas materiæ? Idem est, si comestio postponitur. Et pro utroque casu assignatur hora. Ex p. 5. t. 5. r. 10.
•  
  PDF 259 104. An qui in diebus ieiunii notabiliter anticipat horam comedendi, peccet mortaliter? Et quæritur, quantum possit absque dicto peccato mortali præveniri dicta hora comedendi? Et an Religiosi, qui habent privilegium anticipandi prandium per horam, possint dicti Religiosi per horam, possint dicit Religiosi per horam cum dimidia prandoium ante meridiem prævenire? Ex p. 1. t. 9. r. 27.
•  
  PDF 260 105. Vtrum, qui ob iustam causam comederet hora octava, aut nona obiter agendum, v. g. aut hospitibus inserviendum, teneatur illo die ad ieiunium? Et an qui putabat se iter facturus, vel laboraturus & ideo inculpate summo mane comedit animo non ieiunandi, & tamen postea causa aliqua impeditus est, ne iter ageret, an in tali casu teneatur ieiunare? Ex p. 1. tr. 9. r. 48.
•  
  PDF 260 106. An qui è medio prandio surgit ad aliquid occurens, possit postea redire ad continuandum prandium in die ieiunii? Et quid, si longa mora intercessit, quamvis spatium duarum horarum intercurrerit, dummodo à prandio surgat animo non redeundi, si fortè prandium adhuc duraret, possit iterum, mutata intentione, ad convivas redire, à quibus recesserit? Ex p. 1. t. 9. r. 32.
•  
  PDF 261 107. An frangat ieiunium, si quis, urgente aliquo negotio, per longum tempus interrumperet prandium? Et quare sit hoc tempus longum? Ex p. 1. t. 9. r. 32.
•  
  PDF 261 108. An famuli inservientes dominis frangant ieiunium comedendo gulosè fragmenta ciborum? Et an servitores, & electores ad mensam possint assumere aliquid ante talem lectionem, vel servitium, licet nullam habeant necessitatem? Ex p. 4. t. 4. & Misc. r. 142.
•  
  PDF 261 109. An in die ieiunii licitum sit collationem serotinam mane sumere, & nocturno tempore cœnam capere? Et notatur, quod mutatio talis refectiunculæ, si efficiatur ex causa iusta, ut v. g. propter studium, propter aliqua negotia agenda in die; propter iter, propter lectionem per legendam, vel sermonem faciendum, propter vigilias nocturnas, & quid simile, non erit neque peccatum veniale. Ex p. 1. t. 9. r. 33.
•  
  PDF 261 110. An qui sine cœna accepta dormire non valet, teneatur mane collationem sumere, cœnam ad noctem differendo? Vel an in tali casu non teneatur quis ieiunare? Ex p. 1. t. 9. r. 51.
•  
  PDF 262 111. An in vigilia Resurrectionis, & Pentecostes collatio serotina possit fieri in kajori quantitate? Et docetur in vigilia nativitatis Domini posse fieri in quantitate sexdecim unciarum. Et quid, si jejunium Iubilæi cadat in prædicta vigilia Nativitatis? Et an in præfata vigilia Nativitatis Domini ex fructibus, sive conservis possit collatio serotina sumi sine mensura, & usque ad saturitatem? idque in casu, quo etiam vigilia incidat in Sabbatho, & dies ...
•  
  PDF 263 112. An in vigilia Nativitatis Domini, si quis vellet sumere collationem serotinam mane, possit illam sumere in quantitate, qua licitum est illam sumere sero? Et supponitur in collatione serotina vigiliæ Nativitatis Domini posse sumi duplicem maiorem quantitatem, quam licitum est sumere in aliis ieiuniis, etiamsi vigilia incidat in Sabbathum, & festum Nativitatis in Feria secunda. Ex p.9. t. 6. & Misc.1. r. 17.
•  
  PDF 263 113. An collatio serotina in vigilia Nativitatis Domini sit sumenda in magna quantitate ratione consuetudinis? Et an talis extensio militet etiam in Religiosis, difficultas est? Et notatur Curiales Romanos non frangere ieiunium facientes collationem, ut vulgo dicitur, grossam, secundum consuetudinem Romanæ Curiæ? Ex p. 1. tr. 9. r. 35.
•  
  PDF 263 114. An si quis v. g. emisit votum ieiunandi singulis sextis Feriis, & in illis aliquando incidat vigilia Nativitatis Domini, possit in collatione serotina sumere quantitatem pinguiorem? Et supponitur in prædicta vigilia posse sumi in maiori quantitate etiam in casu, quo ipsa vigilia cadat in Sabbatho, & dies Nativitatis Domini in Feria secunda. Et infertur, quod Religiosus Franciscanus, qui ex voto tenetur ieiunare à Festo omnium Sanctorum usque ad ...
•  
  PDF 264 115. An habentes Bullam Cruciatam possint in collatione vespertina ieiunii sumere aliquid casei, vel lactis, vulgo dicto Cascavallo, seu Tomazo? Et an in vigilia Nativitatis Domini possit sumi collatiuncula duplo, aut triplo maior solito? Et quid est dicendum, si vigilia Nativitatis Domini sit in Sabbatho, & licet in illo Sabbatho occurrat simul ieiunium quatuor temporum? Et an qui potest ...
•  
  PDF 265 116. De quantitate, & qualitate collationis serotinæ. Et an si quis inadvertenter sumat cibum pluries, ob id non frangat ieiuniam, & ob id à collatiuncula nocturna sumi solita abstinere non tenebitur, nisi nimis proximè ad horam refectionis nocturnæ esset cibus assumptus? Et quid est sentiendum de collatione largiori Nobilium? Ex p. 1. t. 9. r. 1.
•  
  PDF 266 117. An in collatione serotina ieiuniorum sit potius attendenda quantitas, quam qualitas cibi, itaut in illa possint sumi pisces, legumina, & omne genus iusculorum, &c. Et inter multa, quæ in textu hujus resolutionis admittuntur, pro materia collationis serotinæ in die ieiunii, & multa alia vetantur, tandem docetur, quod licitum est omnino sumere totam quantitatem panis, quæ est licita, & ipsam vino ...
•  
  PDF 268 118. An in collatione serotina licitum sit sumere ova, & alia lacticinia, quando licitè in illis diebus possint comedi? Et an in diebus, in quibus prohibentur ova, & lacticinia, possit quis comedere panem biscottum, in quacumque magna quantitate? Et an saltem in collatione serotina non sit damanandus, qui comederet unum biscottum? Et an capite, seu stomacho debiles possint in collatione serotina uti ovis? Ex p. 10. tr. 14. & Misc. 4. r. 59. aliàs 57
•  
  PDF 269 119. An in collatione serotina licitum sit sumere, v. g. duo ova, & quoad quantitatem, an quis possit sumere quartam partem comestionis? Et an in piscibus, caseo, lacte, cremoe amygdalino, & triticeo id est almendrada, y Almidon, possit fieri supra dicta collatio serotina? Ex p. 4. t. 4. & Misc. r. 117.
•  
  PDF 269 120. An in collatione serotina ieiuniorum possit quis in quantitate licita comedere pisces? Et notatur quantitatem unciarum octo posse sumi in collatione serotina. Ex p. 9. t. 6. & Misc. 1. r. 8.
•  
  PDF 270 121. An iusculum ex pane cocto, vel pane cum amygdalis in collatione serotina adhiberi possit, etiamsi sumatur in ea quantitate, quæ separatim sumi potest? Ex p. 1. t. 98. r. 34.
•  
  PDF 271 122. An in collatione serotina ieiuniorum licitum sit sumere uncias octo in pane cocto? Et quid de aliis iusculis? Ex p. 9. t. 6. & Misc. 1. r. 28. aliàs 29.
•  
  PDF 271 123. An in collatione serotina ieiuniorum quantitas licita possit tuto sumi in solo pane? Et an sine peccato mortali in serotina refectione ieiunii licitum sit sumere quantitatem excedentem uncias octo, v. g. quantitatem duarum unciarum ratione parvitatis materiæ? Ex p. 9. t. 6. & Misc. 1. r. 15.
•  
  PDF 272 124. An licitum sit in collatione serotina ieiunii sumere legumina cocta in quantitate licita, v. g. unciarum octo? Ex p. 5. t. 14. & Misc. 2. r. 14.
•  
  PDF 272 125. An licitum sit eum, qui paratus est cænare, invitare causa urbanitatis ad cænandum in die ieiunii? Et ex doctrina huius quæstionis infertur etia[m] vendentes in diebus ieiunii, cibos prohibitos, an peccent? Et an servus, & ancilla, qui condiunt, & porrigunt cibos, & mensam horis non ieiunantibus sternunt, mensæque ministrant, culpæ participes efficiantur? Ex p. 1. t. 9. r. 38.
•  
  PDF 273 126. An licitum sit invitare ad cœnam paratum frangere ieiunium? Et hæc est communis plurimis materiis. Et an Confessarius accipiens plurium confessiones in peccato mortali, unum tantum peccatum committat, an plura? Idem dicendum est de illo, qui in peccato Communionem omnibus ministrat. Ex p. 5. t. 7. r. 7.
•  
  PDF 274 127. An Caupones, seu tabernarii proponentes cœnam in die ieiunii omnibus indifferenter, peccent mortaliter? Sed difficultas est, quando dubitant, vel creunt alterum à ieiunio non excusari. Ex p. 1. t. 9. r. 39.
•  
  PDF 275 Tractatus VII. De Eleemosyna.
•  
  PDF 275 1. Res. Qvædam supposita pro intelligentia dicendorum. Primo, quod indigentia pauperum est triplex; extrema, gravis, & communis. Secundo, quod bona, quæ ad subveniendum prædictis necessitatibus erogari possunt, ad tria genera revocantur posita in §. ultimo hujus resolutionis. Ex p. 5. tract. 8. res.1.
•  
  PDF 275 2. An quis teneatur in extrema necessitate dare eleemosynam, non solum titulo charitatis, sed etiam lege justitiæ? Et an in hoc casu possit quis cogi per judicem ad faciendam eleemosynam? Et an in aliquo casu quis teneatur restituere damna, quæ ex eius omisione in danda eleemosyna sunt sequuta ut v. g. qui famæ periit, relinquit filios, quibus deberentur opera Patris, &c. Ex p. 5. tr. 8. res.2.
•  
  PDF 276 3. An pauperes in extrema necessitae constituti possint contra divites implorare officium iudicis? Et an iudices possint compellere divites ad eleemosynam faciendam, non solum in causa extremæ necessitatis, sed etiam quoties præceptum adest iure divino, aut naturali? Ex p. 5. tr. 8. res. 4.
•  
  PDF 277 4. An satisfaciam præcepto, si in extrema necessitate subveniam pauperi mutuando? Et notatur, quod si proximus indiget non re, sed usu, sufficit, si quis usum donet, mutuando rem. Ex p. 5. tr. 8. r. 5.
•  
  PDF 277 5. An sæpius præceptum elargiendi eleemosymas obliget divites, itaut peccent mortaliter illas non præbendo? Ex p. 5. tr.8. r. 4.
•  
  PDF 278 6. An sit obligatio ex bonis necessariis ad statum opitulari extreme indigenti? Et inter alia, quæ in textu huius resolutionis adnotatur, tandem quæritur, an censeatur extrema, vel quasi extrema necessitas, in quam quis venit ex alieno delicto, v. g. Titius, cum sit innocens, creditur à Tyranno perimendus, nisi Caius eum pecunia redimeret? Et qui sunt, qui teneantur restituere, si in ...
•  
  PDF 278 7. Dubitans, an proximus sit in extrema necessitate, an teneatur veritatem indagare? Ex p. 5. tr. 8. res. 39. Et ad literam in p. 4. t. 3. r. 34. ideo una hic tantum transcribitur.
•  
  PDF 279 8. Confessarius quidam angebatur magnis scrupulis in excipiendis confessionibus cuiusdam divitis circa præceptum largiendi eleemosynam. Tunc ego in eius gratiam hæc ex multis Doctoribus adnotavi. Et in textu huius resolutionis docetur, in quibus. & de quibus divites teneantur, nec-ne, largiri eleemosynam in communibus, gravibus, & extremis pauperum necessitatibus. Ex p. 2. t. 16. & Misc. 2. r. 26. aliàs 28.
•  
  PDF 279 9. De obligatione divitum largiendi eleemosynas in gravi necessitate proximi de necessariis ad statum. Ex quo infertur Advocatum teneri sub mortali defendere causam pauperis, quando aliter defendi non potest. Et notatur, quod raro contingere potest, ut sæculares sub mortali teneantur pauperibus erogare superflua decentiæ suæ. Ex p. 4. tr. 4. & Misc. r. 215.
•  
  PDF 280 10. An in gravi necessitate teneamur largiri eleemosynam de necessariis ad statum? Ex p. 5. tr. 8. res. 15.
•  
  PDF 280 11. An in gravi necessitate teneamur præbere eleemosynam de superfluis naturæ, & status? Et notatur in supradicto casu posse divitem illam elargiri, non liberaliter, eleemosynam dando, sed illam mutuando. Ex p. 5. tr. 8. r. 14.
•  
  PDF 281 12. Rem satis controversam propono. An in communibus pauperum necessitatibus, sicut in extremis & gravibus sit obligatio faciendi eleemosynam ex bonis omnimo superfluis? Ex p. 2. tr. 15. & Misc. 1. r. 32.
•  
  PDF 282 13. An ex superfluo status teneatur quis facere eleemosynam in communibus pauperum necessitatibus? Et an pauperibus, qui ad mendicandum publicis in locis expositi, vel ex nuditate, vel ex morbo extremæ necessitatis evidentia signa ostendunt, sub præcepto teneatur quis succurrere, si habet superfluum vitæ? Et notatur, quod si quis habens superflua ita omittit eleemosynam, ut nihil ...
•  
  PDF 283 14. An spes ascendendi ad superiorem statum liberet ab onere elargiendi eleemosynam de superfluis? Ex p. 5. tr. 8. res. 20.
•  
  PDF 284 15. An quis teneatur de superfluo ad statum opitulari illi, qui in periculo versatur amittendi fortunas iniustè? Ex p. 5. tr. 8. res.16.
•  
  PDF 284 16. Si plures divites possint uni pauperi succurrere in extrema, vel gravi indigentia, quia omnes æque illum norunt, quis eorum tenea[t]iur eleemosynam dare? Ex p. 5. tr. 8. res. 13.
•  
  PDF 284 17. An divites teneantur redimere captivos apud Turcam? Et quid dicendum de aliis multis casibus passim occurrentibus, ut v. g. Advocatus an debeat suo patrocinio gratis defendere pauperem, aut viduam indigentem eius opera? Et quid de Medicis, Chirurgis, Pharmacopolis, & aliis? Ex p. 5. tr. 8. res.6.
•  
  PDF 285 18. An privati homines teneantur inquirere pauperes? Et quid in tempore pestis? Et de multis aliis casibus agitur circa hoc. Ec p. 5. tr. 8. res. 3.
•  
  PDF 285 19. An Summus Pontifex teneatur superflua ex suis redditibus elargiri in eleemosynas? Et an Papa in hoc præcepto possit dispensare? Et nahoc præceptum sit humanum, & Ecclesiasticum? Ex p. 5. tr. 8. r. 28.
•  
  PDF 285 20. An Pontifex, si non licitè, saltem valide posit dispensare cum Cardinalibus, Episcopis, & aliis Beneficiariis, ne redditus Ecclesiasticos superfluos expendant in pios usus? Et an hoc etiam possit introducere consuetudo? Et resolutio harum quæstionum pendet ex illa, an obligatio expendendi superflua status, quam habent Ecclesiastici, oriatur ex iure naturæ, vel ex iure Ecclesiastico? Et an ...
•  
  PDF 287 21. Quo ordine Episcopi, & alii teneantur superflua honorum Ecclesiasticorum erogare in opera pia? Et an Ecclesiastici ex fructibus beneficii possint filios spurios alere, & dotem filiæ spuriæ dare? Ex p. 10. tr .11. & Misc. 1. res. 36.
•  
  PDF 288 22. De obligatione Episcoporum, & Beneficiariorum ad eleemosynas elargiendas. Ex p. 4. tr. 4. & Misc. r. 214.
•  
  PDF 289 23. De quantitate eleemosynæ necessario ab Episcopis, & Ecclesiasticis expendenda in pauperum necessitatibus. Et an hoc etiam procedat quoad Regulares ad Episcopatum assumptos? & aliqua alia deciduntur, pro intelligentia illorum bonorum, quæ censeatur esse, vel patrimonialia, vel quasi patrimonialia, de quibus Episcopi, & Clerici possint ad libitum disponere, ut de bonis patrimonialibus ...
•  
  PDF 290 24. An Episccopi teneantur erogare in usus pios omne id, quod superest ex congrua, & decenti sustentatione? Ex p. 8. t. 7. & Misc. r. 12.
•  
  PDF 290 25. Quænam quanatitas dicatur notabilis, ut illam expendens Episcopus, vel alius Beneficiarius in usus prophanos peccet mortaliter? Ex p. 7. t. 11. & Misc. 2. r. 36.
•  
  PDF 291 26. An Ecclesiastici, si eleemosynas debitas non præbeant, non solum peccent mortaliter, sed etiam ad restitutionem teneantur? Et hoc procedit ex illa quæstione, an Ecclesiastici sint Domini redditum Ecclesiasticorum? Et an hoc etiam procedat quoad Regulares ad Episcopatum assumptos? Et infertur Episcopum Regularem posse testari de patrimonialibus. Et advertitur Regularem Episcopum ...
•  
  PDF 292 27. An Ecclesiastici extra necessitatem gravem corporalem, vel spiritualem proximi, teneantur erogare superflua in usus pios ex præcepto tantum positivo? Et infertur, an Pontifex saltem validè, si non licitè possit dispensare cum aliquo Cardinalis, aut Episcopo, vel Beneficiario, ne expendant redditus Ecclesiasticos in usus pios? Et docetur Pontificem dispensando sine causa in ...
•  
  PDF 293 28. An Clerici id quod detrahunt ex necessariis ad decentiam status, viventes parcè, teneantur pauperibus largiri sicut superflua? Sed difficultas est quoad obligationem conferendi superfluum pauperibus, an idem sentiendum sit de quotidianis distributionibus, ac de cæteris beneficii fructibus? Et an idem dicendum sit de pensionibus? Sed notatur Clericos de bonis patrimonialibus, & quæ lucrantur ...
•  
  PDF 293 29. An Pensionarii, & cæteri Beneficiarii teneantur ad eleemosynas largiendas? Et quid de Præstimoniariis. Ex p. 5. t. 8. r. 29.
•  
  PDF 294 30. An Milites Divi Iacobi, Calatravæ, Alcantaræ, & Divi Ioannis teneantur ad eleemosynam, si beneficia possideant Ecclesiastica? Ex part. 5. tract. 8. r. 30.
•  
  PDF 294 31. An prioes, Abbates, & alii Clerici curam animarum non habentes teneantur inquirere pauperes, ut ipsit eleemosynas faciant de superfluis ex redditus Ecclesiasticis? Ex part. 4. tract. 4. & Misc. res. 158.
•  
  PDF 294 32. An Monasteria Religiosorum, in quibus proventus redundant, teneantur de illis eleemosynas facere? Et an possit, vel debeat Prælatus Regularis omnes superabundantes redditus in eleemosynam dare? Ex p.5. tr. 8. r. 33.
•  
  PDF 295 33. An Religiosi possint eleemosynas facere? Et an quamvis Superior interdicat eleemosynas largiri, non videatur interdicere moderatas, & consuetas? Ex p. 5. t. 8. r. 32.
•  
  PDF 295 34. An vxores possint facere eleemosynas? Et in corpore huius Resolutiones explanantur septem casus, in quibus uxores possunt facere eleemosynas. Et an uxor possit præbere eleemosynas filiis ex priori matrimonio indigentibus? Et quid de fratribus? Et an uxor possit inscio viro, vigesimam partem annui proventus in eleemosynas distribuere. Ex p. 5. t. 8. r. 34.
•  
  PDF 296 35. Vxor cuisusdam Nobilis viri, secundam consuetudinem aliarum mulierum suæ conditionis solebat facere moderatas donationes, & eleemosynas; postea maritus hoc sciens prohibuit uxori. Quæsitum à me fuit, an non obstante dicta prohibitione uxor possit nesciente viro, possit dare vigesimam partem lucri annualis in eleemosynam? Ex p. 2. t. 15. & Misc. 1. r. 33.
•  
  PDF 297 36. An uxor inscio marito possit tribuere eleemosynam, ut Deus avertat grave damnum mariti, ne scilicet eum puniat, vel ut impetret eius conversionem à statu malo? Et quid est dicendum, si maritus tale quid sciret, & id illi displiceret? Ex p. 2. tr. 16. & Misc. 2. res. 23.
•  
  PDF 297 37. An tutores, & curatores possint facere eleemosynas de bonis pupillorum, & ipsi pupilli consentire teneantur? Et an non solum turores, sed etiam ipsi pupilli, & minores possint moderatas eleemosynas facere, & turores teneantur ad id consentire? Et docetur, quod tutor pro pupillo aliquid potest donare. Ex p. 5. tract. 8. res. 35.
•  
  PDF 297 38. An filiusfamilias possit facere eleemosynas? Et inter alia quæ circa hoc discutiuntur, quæritur, quod si filiusfamias ludo aliquid lucri fecerit, an id etiam pauperibus erogare queat? Et an possit filius ad usus honestos accipere aliqua à patre, etiam invito? Ex p. 5. t. 8. r. 25.
•  
  PDF 298 39. Quibus sumptibus solvenda sit eleemosyna Prædicatori. Ex p. 3. t. 5. & Misc. 1. r. 71.
•  
  PDF 298 40. An sit præceptum dandi eleemosynam iis qui voluntariè pauperes fiunt, ut Religiosi. Ex p. 5. t. 8. r. 18.
•  
  PDF 298 41. An sit danda eleemosyna homini avaro indigenti, qui propriis rebus uti non valet? Et quid de vagabundis, qui voluntariam, culpabilem, & vitiosam inopiam patiuntur? Ex p. 5. tr. 8. r. 19.
•  
  PDF 298 42. An rectè excludantur aliquando à civitatibus pauperes peregrini? Et an liceat legem ferre, ne quis pauperu[m] publicè & ostiatim mendicet? Ex p. 5. t. 8. r. 36.
•  
  PDF 298 43. An promittens eleemosynam cuidam pauperi possit alteri, vel sibi pauperiori conferre? Et inter alia quæ circa hoc deducuntur, tandem docetur non posse Confessarium commutare pœnitentiam erogandi eleemosynam per solam applicationem ad ipsummet pœnitentem, tanquam ad pauperem. Ex p. 5. t. 8. r .37.
•  
  PDF 299 44. An sit peccatum mortale invertere ordinem in succurrendo patri, matri, filio, uxori, avo, & nepoti. Ex p. 5. t. 14. & Misc. 2. r. 93.
•  
  PDF 299 45. An si quis habeat patrem divitem, & filium divitem, & ipse sit pauper, à quo debeat prius petere alimenta? Et quæritur, quo jure filii, & parentes alimenta præstare teneantur? Et ad extremam necessitatem redactis filiis, & parentibus, teneantur potius filii patribus succurrere, quàm propriis filiis, & secus extra necessitatem extremam? Ex p.10. t. 13. & Misc. 3. r. 3.
•  
  PDF 300 46. An si creditor, & pater, vel mater debitoris sint in extrema necessitate, debitor possit subvenire illis relinquendo creditorem? Et an id possit facere, & debet cum uxore, & liberis, & etiam cum fratre? Ex p. 5. t. 8. r. 12.
•  
  PDF 301 47. An quando creditor, & debitor sunt in extrema necessitate, debitor teneatur solvere creditori quod debet? Idem est dicendum de deposito, & mutuo. Et notatur, quod cum quis extrema necessitate pressus abstulit rem alienam domino in extremam quoque inopiam redacto, eam debere domino restituere. Ex p. 5. tr. 8. res. 11.
•  
  PDF 301 48. An debitor in extrema necessitate teneatur restituere, si creditor sit etiam in extrema necessitate? Et quid, si patres, consanguinei, & amici debitoris in extrema necessitate sint constituti? Et notatur ob gravem necessitatem debitoris posse differri restitutionem, quandiu necessitas durat. Ex p. 11. tract. 2. & Misc. 2. r. 32.
•  
  PDF 303 49. An non solum in extrema, sed in gravi necessitate sit licitum pauperibus occultè subripere ab opulentibus, si aliter illud malum grave avertere nequeant? Ex p. 2. tr. 17. & Misc. 2. r. 29.
•  
  PDF 303 50. An pauper non solum in extrema, sed etiam in gravi necessitate possit necessaria à divitibus furari, quando ipsi tenentur præbere eleemosynam? Et an in extrema necessitate possit pauper cum moderamine inculpatæ tutelæ necem inferre impedienti talia furta? Ex p. 5. t. 8. r. 23.
•  
  PDF 304 51. An licitum sit non solum in extrema, sed etiam in gravi necessitae furari? Et quid intelligatur nomine gravis necessitatis? Ex p. 11. t. 1. & Misc. 1. r. 13.
•  
  PDF 305 52. An vir honestus, cui magnum dedecus esset mendicare, possit clanculum necessaria subripere? Ex p. 5. t. 8. r. 24.
•  
  PDF 305 53. An si in extrema necessitate constitutus accipiat aliquam rem, teneatur postea restituere, si potest? Ex p. 5. t. 8. r. 9.
•  
  PDF 306 54. An si quis ante necessitatem extremam accipiat ab alio commodatum, conductum, vel precarium, teneatur restituere, si illud in extrema necessitate consumpsit? Ex p. 5. tract. 8. resol. 10.
•  
  PDF 306 55. An si ante necessitatem extremam furatus es aliquam rem, quam postea in extrema necessitate consumsisiti, tenearis ad restitutionem? Ex p. 5. t. 8. r. 8.
•  
  PDF 306 56. An recipiens eleemosynam simulans paupertatem peccet mortlaiter, & teneatur ad restitutionem? Et quid si alicui donarentur, v. g. centum aurei, qui finxit se esse Episcopum, qui ab Episcopatu ab hæreticis per vim expulsus indiget peculiaribus sumptibus, ut ad Episcopatum redeat, vel quid simile, teneatur verè restituere id quod accepit? Et an pauper mendicans causa ...
•  
  PDF 307 57. Cui facienda sit restitutio eleemosynæ receptæ ex ficta paupertate, an Domino ipso danti, vel pauperibus? Et quid verò si aliquis quantitatem magnam in eleemosynam ficto pauperi dedisset? Ex p. 5. t. 8. resol .22.
•  
  PDF 308 58. An quando bona alicujus sunt publicata ipso facto, v. g. propter hæresim, aut læsam majestatem, possit ante criminis condemnationem facere eleemosynam? Ex p. 5. t. 8. r. 40.
•  
  PDF 308 59. Quidam habebat facultatem distribuendi pauperibus certam pecuniarum summam, quæsierunt à me documenta aliqua ad tollendos scrupulos. Et difficutas est quisnam dicatur pauper? Ex p. 2. t. 15. & Misc. 1. r. 8.
•  
  PDF 308 60. An in distribuenda eleemosyna inter pauperes, præferendæ sint Moniales viris Religiosis? Et an si inter executores testamenti est contentio super electione pauperis, devolvatur ad Episcopum, vel adhæreat uni ex executoribus? Et an hoc intelligatur data paritate inter pauperes ac utroque executore nominatos, & non aliter. Ex p. 10. tr. 13. & Misc. 3. r. 5.
•  
  PDF 309 61. Sæpius in praxi occurrit ista quæstio. An executores alicujus testamenti, vel legati, qui debent inter pauperes distribuere aliquam pecuniarum summam, teneantur eligere pauperiores? Et idem quæritur de Confessariis, & Religiosis, qui habent à sæcularibus facultatem distribuendi aliquam eleemosynam. Et in dicto casu, an possint Religiosos mendicantes, vel Religiosos sui Monasterii, si ...
•  
  PDF 309 62. Solent quamplurimi in morte relinquere Confessariis aliquam pecuniarum summam pauperibus ab ipsis distribuendam; quæsitum à me fuit, an dicti Confessariis teneantur pro supradicta eleemosyna consequenda eligere pauperiores? Idem dicendum est, quando eleemosyna fuit relicta ad fœminas maritandas. Et an legatum relictum ad pauperes, possit in unum distribui? Ex part. 2. tract. 16. & Misc. 2. res. 19. aliàs 21.
•  
  PDF 310 63. An legatum relictum, ut distribuatur pauperibus, possit distribui tantum inter duos pauperes? Et an legatum relictum distribuendum uni pauperi, possit duobus distribui? Ex p. 10. t. 11. & Misc. 1. r. 59.
•  
  PDF 311 64. An distributor eleemosynæ ex testamento possit paartem sibi applicare, si verè pauper est? Et notatur, quod si à Confessario imponatur in pœnitentiam, ut quis aliquid in pauperes distribuat, non possit satisfacere subveniendo sibi, & si possit subveniendo consanguineis. Ex p. 5. tr. 8. r. 38.
•  
  PDF 311 65. An qui habet licentiam petendi eleemosynam, possit hoc jus alteri locare? Ex p. 10. t. 11. & Misc. 1. r. 41.
•  
  PDF 311 66. An liceat exponere sacras Reliquis videndas, vel tangendas, ut magis eleemosyæ accrescant? Et cursim docetur absque simonia sacras Reliquias distrahi non posse pecuniis. Ex p. 10. t. 16. & Misc. 6. resol. 73.
•  
  PDF 312 Tractatus VIII. De Consecratione Episcopi.
•  
  PDF 312 1. Res. An consecratio Episcoporum sit Ordo? Et opinio negativa affertur. Ex p. 12. tract. 1. resol.[1.]
•  
  PDF 313 2. Opinio affirmativa adducitur, & probatur Episcopatum esse verum Ordinem. Ex p. 12. tract. 1. resol. 2.
•  
  PDF 314 3. Dissolvuntur argumenta adducta pro prima sententia. Ex p. 12. tr. 1. r. 3.
•  
  PDF 314 4. Quid dicendum de Patriarchatu, Archiepiscopatu: item de Cardinalatu, & Papatu? Et explanatur, quod Ordo Episcoporum est quadripartitus, sive quatuor gradus habet, hi sunt Patriarchæ, Archiepiscopi, Metropolitani, & Episcopi: & quod attinet ad Archiepiscopatum, & Patriarchatum, hi non sunt Ordines distincti ab Episcopatu. Sed Cardinalatus non est Ordo Ecclesiasticus. Ex p. 12. t. 1. r. 4.
•  
  PDF 315 5. An consecratio Episcopalis sit verè Sactamentum? Et opinio negativa adducitur. Ex p. 12. tr. 1. res. 5.
•  
  PDF 315 6. Episcopatum essee Sacramentum demonstratur. Ex p. 12. tr. 1. res. 6.
•  
  PDF 316 7. An Episcopatus sit ita verus Ordo, & Sacramentum, ut distinguatur à Sacerdotio, & novum Ordinem, & Sacramentum constituat. Ex p. 12. tr. 1. res. 7.
•  
  PDF 317 8. Assertur opinio asserens Episcopatum absolutè distingui ab Orddine Sacerdotali. Ex p. 12. t. 1 r. 8.
•  
  PDF 317 9. Iudicium de supradictis opinionibus. Et asseritur certum esse, non solum Episcopatum esse ordinem, sed & verum Sacramentum. Ex p. 12. tr. 1. r. 9.
•  
  PDF 318 10. An opinio asserentium Episcopatum non esse Sacramentum mereatur aliqua censura inuri? Et Angelicus Doctor D. Thomas defenditur. Ex p. 12. t. 1. r. 10.
•  
  PDF 319 11. Respondetur ad illud argumentum, si consecratio Episcopi est verus Ordo, & verum Sacramentum, ergo non septem, sed octo sunt ordines, & Sacramenta. Ex p. 12. t. 1. r. 11.
•  
  PDF 320 12. De materia consecrationis Episcopalis. Et primò Isamberti, & aLiorum opinio affertur. Ex p. 12. t. 1. res. 12.
•  
  PDF 321 13. Adducitur secunda, tertia, & quarta sententia Fornarii, Sylvii, & Merceri. Ex p. 12. t. 1. res. 13.
•  
  PDF 321 14. Proponitur quinta sententia Doctoris Hallieri. Ex p. 12. tr. 1. res. 14.
•  
  PDF 322 15. Affertur sexta sententia Patris Dicastilli. Ex p. 12. t. 1. r. 15.
•  
  PDF 322 16. Exhibetur septima, & ultima sententia Vasquez, Bellarmini, & aliorum. Ex p. 12. tract. 1. resol. 16.
•  
  PDF 323 17. Iudicium de supradictis sententiis. Ex p. 12. tr. 1. r. 17.
•  
  PDF 323 18. Vltima sententia quæ asserit, quod materia, & forma consecrationis Epicopalis sit manuum impositio, & verba, Accipe Spiritum sanctum, magis probatur, & firmatur. Ex. p. 12. tr. 1. r. 18.
•  
  PDF 324 19. An in opinione asserentium porrectionem libri Evangeliorum, & Baculi Pastoralis esse materiam partialem consecrationis, si Episcopus dicta instrumenta non tangeret, ejus consecratio esset invalida? Ex quo sequitur, an contactus physicus instrumentorum Sacramenti Ordinis sit de necessitate Sacramenti? Ex p. 12. tr. 1. r. 19.
•  
  PDF 324 20. An consecratio Episcopalis imprimat characterem diversum à Sacerdotali? Et negativa sententia affertur D. Thomæ, Amici, & aliorum. Ex p. 12. t. 1. r. 20.
•  
  PDF 325 21. Adducitur opinio affirmativa. Ex p. 12. t. 1. r. 21.
•  
  PDF 326 22. Quando in consecratione Episcopali imprimatur character? Et quid si Episcopus moriatur in medio, v. g. consecrationis? Sed difficultas est, supposita opinione Doctorum asserentium in consecratione Episcopi dari plures materias, & formas partiales substantialiter necessarias, quando imprimatur character, & conseratur gratia? Et si in consecratione Episcopus moreretur ...
•  
  PDF 327 23. An ratione characteris, si Episcopus consecratus moreretur, & postea resurgeret, posset iterum munia Episcopalia exercere? Pro quo quæritur primò, an character ita sit indelebilis, ut etiam post mortem tam in Beatis, quam in damnatis permaneat? Quæritur secundò, an character ita in alia vita permaneat? Quæritur secundò, an character ita in alia vita permaneat, ut maneat cum ...
•  
  PDF 328 24. Quisnam sit Minister consecrationis Episcopalis? Et explanatur, quod olim Chorepiscopi ex concessione Episcoporum ordinabant Sacerdotes. Ex p. 12. t. 1. r. 24.
•  
  PDF 328 25. An simplex Sacerdos ex commissione Papæ possit esse Minister consecrationis Episcopalis? Et cursim explanatur, delegata à Summo Pontifice potestate, ordinatum Clericum posse Ordinem ministrare, quem ipse habet, & laïcum confirmatum posse ex commisssione Papæ confirmationis Sacramentum conferre. Ex p, 12, tr, 1, r .25.
•  
  PDF 329 26. An si Pontifex diceret alicui, Esto, v. g. Episcopus Ferrariensis, talis esset verè Episcopus? Idem est pro Sacerdotio. Et asseritur, quod dum Pontifex simplici Sacerdoti committit ministerium confirmandi, illum consecrat in Episcopum, quamvis hoc non placeat. Ex p. 12. t. 1. r. 26.
•  
  PDF 330 27. An in consecratione Episcopi de jure divino requirantur tres Episcopi? Et sententia negativa affertur. Ex p. 12. t .1. r. 27.
•  
  PDF 330 28. Alia sententia proponitur asserens ternarium numerum Episcoporum esse de jure divino. Ex p. 12. tr. 1. r. 28.
•  
  PDF 331 29. Iudicium de supradictis opinionibus, & prima magis confirmatur. Ex p. 12. t. 1. r. 29.
•  
  PDF 332 30. An stando in opinione, quod requirantur tres Epicopi de jure divino in consecratione Episcopi, possit in casu necessitatis super hoc Papa dispensare? Et observatur, quod quando consecratio fi ex commissione ab uno Episcopo, adhibendos simul esse es eadem commissione alios duos Presbyteros loco Episcoporum, qui non sunt. Ex p. 12. t. 1. r. 30.
•  
  PDF 333 31. Exemplis demonstratur Pontifices sæpius super numero Episcoporum in consecratione Episcopi dispensasse. Ex p. 12. t. 1. r. 31.
•  
  PDF 333 32. An Pontifex, si concedat absqu justa causa Episcopo ut possit consecrari absque aliis Episcopis, sit non solum illicita, sed invalida? Idem est dicendum de commissione facta simplici Sacerdoti, ut conferat Sacramentum confirmationis. Ex p. 12. t. 1. r. 32.
•  
  PDF 334 33. An Sede Apostolica vacante, possit à Collegio Cardinalium, vel ab illo cui eorum nomine Ecclesiæ commendata est administratio, talis facultas ordinandi committi? Et an verò possit Pontifex hanc facultatem, quam habet committendi simplici Sacerdoti facultatem administrandi hoc Sacramentum, alteri alicui committere, qui tanquam ...
•  
  PDF 334 34. An consecratio Episcopalis possit fieri à pluribus Episcopis, quàm tribus? Et quomodo etiam olim Archiepiscopus consecrabatur? Ex p. 12. t .1. r. 34.
•  
  PDF 335 35. An sit de essentia consecrationis, ut fiat jussu Archiepiscopi, vel Patriarchæ? Et primo supponitur quid de jure super hoc? Et cursim docetur Primates, seu Patriarchas, Archiepiscopos, & Cardinales consecrari à Papa. vel ab alio de ejus commissione. Ex p. 12. tr. 1. r. 35.
•  
  PDF 336 36. Quomodo Episcopi in consecratione debeant imponere manus super caput ordinandi, & proferre verba, Accipe Spiritum sanctum, &c. Quod idem erit dicendum pro junctione materiæ, & formæ aliorum Sacramentorum. Ex p. 12. t. 1. r. 36.
•  
  PDF 336 37. Quæ intentio sufficiat in Episcopo, ut consecratio sit valida? Idem est de aliis Ministris aliorum Sacramentorum. Ex p. 12. t. 1. r. 37.
•  
  PDF 338 38. Vnde procedat, ut Episcopi assistentes aliquos ritus ab substantiam consecrationis pertinentes non simul peragant? Ex p. 12. t. 1. r. 37.
•  
  PDF 339 39. An Episcopi in consecratione debeant esse jejuni sub peæcepto? Ex p. 12. t. 1. r. 38.
•  
  PDF 340 40. An Episcopus consecrando aliquem in peccato mortali peccet mortaliter? Ex p. 12. tract. 1. resol. 40.
•  
  PDF 340 41. An si Episcopus incipiat consecrationem in peccato mortali, si in mea sententia paulò ante impostionem manuum, & verborum prolationem, Accipe Spiritum sanctum, eliciat actum contritionis, excusetur à peccati mortali? Et adducitur in textu huius Res. exemplum de Confessario, qui in peccato mortali incipit audire confessionem alicuius, etiamsi ante absolutionem conteratur, pro quo ...
•  
  PDF 341 42. An si Episcopus in peccato mortali consecret, v. g. tres Episcopos, unum tantum peccatum committeret, vel tria? Et supponitur, quod duo, vel tres, & quinque Episcopi simul consecrari poterunt sine dispensatione. Et pro prima difficultate adducitur exemplum de Confessario, qui si v. g. successivè centum personas in peccato absolveret, non centum, sed unum peccatum committeret. Ex p. 12. t. 1. r. 42.
•  
  PDF 341 43. An irregularis, vel excommunicatus electus, & confirmatus Episcopus non obtenta absolutione, aut dispensatione, possit absque peccato mortali sumere consecrationem? Et quid si hic obiter quæras, quid faciendum sit, si hæreticus occultus, qui ad mentem redit, & nec ab Episcopo, nec ab alio absolutionem in foro conscientiæ obtinere potuit? Idem est de illo, qui per pium ...
•  
  PDF 342 44. An Episcopus eadem die suæ consecrationis possit ordines conferre? Ex p. 12. t. 1. r. 44.
•  
  PDF 342 45. An si aliquis ex tribus Episcopis non imponeret manus super caput consecrandi, vel non proferret formam, Accipe Spiritum sanctum, consecratio esset invalida? Pro quo quæritur, an quilibet trium Episcoporum manus imponentium, & Evangelii codicem tenentium, consecret? Ex p. 12. t. 1. r. 45.
•  
  PDF 343 46. An Episcopus consecrandus, si non fuerit insignitus Sacramento Confirmationis, peccet mortaliter, & Episcopi eum consecrando? Et an hic Episcopus non confirmaatus sic consecratus peccet postea mortaliter conferendo aliis Sacramentum Confirmationis? Ex p. 12. 5. 1. r. 46
•  
  PDF 344 47. An consecratio Episcopalis ministrata cum opinione probabili sit reiteranda cum conditione? Et docetur Baptismum, Sacerdotium, & Episcopatum collatum cum opinione probabili esse denuo reiterandum sub conditione. Et quid, si Ordinatio Sacerdotis fuisset facta cum Calice vacuo; vel cum Calice non consecrato, aut si ordinatus non tetigit Calicem, an in his casibus ...
•  
  PDF 347 48. An si infans consecraretur in Episcopum, eius consecratio esset valida? Idem quæritur de infante ad Sacerdotium assumpto. Et an valide Sacramentum Ordinis, & Episcopatus possit conferri insano? Ex p. 12. t. 1. r. 48.
•  
  PDF 349 49. An si ante legitimam ætatem quis consecretur in Episcopum, incurrat aliquam censuram? Et supponitur, quod ad Episcopum requiritur ætas triginta annorum. Et an hoc procedat non tantum in ipsis Episcopis, verum etiam in adjutoribus eorum? Et notatur, quod Episcopi ante præscriptam triginta annorum ætatem electio invalida est, secus postulatio. Ex p. 12. tr .1. r .49.
•  
  PDF 350 50. Aliquid relictum in consecratione Episcopali, quomodo postea sit iterandum? Idem est in ordine Sacerdotali, &c. Et notatur quod id quod supplementum est, debet suppleri ab eodem, qui ordinavit, si est possibile. Et quid est dicendum, si Episcopus consecrandus deficeret ex aliquo deliquio? Ex p. 12. tr. 1. resol. 50.
•  
  PDF 351 51. An in consecratione Episcopali contrahatur ab Episcopo matrimonium spirituale cum Ecclesia? Vnde translatio Episcopi ex una Ecclesia ad aliam nequit fieri absque licentia Pontificis, & absque iusta causa. Ex p. 12. t. 1. r .51.
•  
  PDF 352 52. An Episcopus existens in peccato mortali peccet mortaliter; non solum quatenus suscipit Sacramentum ordinis; sed etiam quatenus contrahit matrimonium cum Ecclesia? Et quid est sentiendum de matrimonio carnali contracto in peccato mortali? Ex p. 12. t .1. r. 52.
•  
  PDF 352 53. An si aliquis non Sacerdos consecraretur Episcopus, consecratio esset invalida? Et observatur, quod quando antiquitus Subdiaconatus non numerabatur inter sacros Ordines, scilicet ante B. Gregorium, nullus Subdiaconus poterat ad Episcopatum promoveri absque Papæ dispensatione, sed nunc potest. Et additur, quod ...
•  
  PDF 353 54. Qui sunt incapaces consecratonis Episcopalis? Et fabula de Ioanna Papissa refellitur. Et asseritur fœminas jure divino ab Ordinum susceptione excludi, itaut etiamsi materia, & forma ab Episcopo illis applicaretur, irrita omnino foret earum ordinatio. Ex p. 12. t. 1. r .54.
•  
  PDF 354 55. Intra quod spatium temporis Episcopus electus, & confirmatus consecrari debeat, & si non faciat, in quibus pœnis incurrat? Et an, si tribus mensibus elapsis consecratio facta non sit, & non obstent aliqua impedimenta, ad restitutionem fructuum præceptorum teneatur? Et advertitur, quod post pacificam possessionem Ecclesiæ, si prius aliqua beneficia Episcopus habet; ipso jure ...
•  
  PDF 355 56. An Episcopi negligentes consecrationem suscipere incurrant pœnas, de quibus supra, ante iudicis sententiam? Ex quo deducitur, an qui commisit crimen, propter quod ita lege statuente, incurrit ipso iure pœnam privationis beneficiorum, & officii, an inquam, in foro conscientiæ statim illud amittat, & teneatur dimittere ante iudicis sententiam declaratoriam? Ex p. 12. t .1. r. 56.
•  
  PDF 356 57. An Episcopus ante consecrationem debeat præstare juramentum fidelitatis erga Romanum Pontificem? Et an prædictum iuramentum, & etiam fidei professio per Procuratorem possint fieri? Et explanatur illud, quod contingere potest, si in Bulla Commissionis alicui supra dicta committantur, in cuius manibus velit facere prædictam professionem, & iuramentum. Ex p. 12. tr. 1. r. 57.
•  
  PDF 358 58. An aliquando valida sit consecratio Episcopi, antequam recipiat Bulla Romæ emanatas, ut possit consecrari, etiam ab uno Episcopo? Et opinio affirmativa adducitur. Ex p. 12. t. 1. r. 58.
•  
  PDF 359 59. Opinio negativa contra suoperius dicta stabilitur. Et infertur, quod consecratio Episcopi facta ab uno tantum Episcopo absque dispensatione Pontificis, est invalida. Ex p. 12. t. 1. r. 59.
•  
  PDF 360 60. An Episcopus adhibendo unctionem Chrismaticam non cum pollice, sed cum indice peccet mortaliter? Et infertur idem esse dicendum in unctione Sacramenti Confirmationis. Ex p. 12. t. 1. r .60.
•  
  PDF 361 61. An Episcopus aliqua censura innodatus validè possit consecrare alium in Episcopum? Et quid, si talis Episcopus alios sacros Ordines majores confert? Et docetur, quod qui suscipit Ordinem ab Episcopo excommunicato, suspenso, hæretico, schismatico, deposito, aut degradato verum Ordinem suscipit, at ab illius executione suspenditur. Ex p. 12. t. 1. r. 61.
•  
  PDF 362 62. An consecratio Episcopi possit fieri quocumque die festivo? Et quare consecratio Episcopi præcipuè efficiatur in die Dominico? Ex p. 12. tract. 1. resol. 62.
•  
  PDF 362 63. Quare consecratio Episcopi non ministratur die Sabbathi, ut ministrantur cæteri Ordines? Ex p. 12. tr. 1. res. 63.
•  
  PDF 362 64. Quo loco, & hora debeat fieri Episcopi consecratio? Difficultas tamen est, an si Papa committat consecrationem fieri in aliqua Ecclesia, possit fieri in alia? Ex p. 12. t. 1. r. 64.
•  
  PDF 363 65. An si quis ex dispensatione ordinaretur in die Dominica Sacerdos, possit in eadem die consecrari Episcopus? Ex p. 12. t. 1. r. 65.
•  
  PDF 363 66. An quando quis ordinatur Sacerdos in die Sabbathi, possit, consecrari in Episcopum immediatè in die Dominica, jejunio continuato? Ex p. 12. t. 1. r. 66.
•  
  PDF 364 67. An expediat Ementissimos Cardinales in Episcopos consecrare? Ex p. 12. t .1. r. 67.
•  
  PDF 364 68. An Archiepiscopus ante pallium receptum possit delegare aliis Episcopis, ut consecrent Episcopum sibi suffraganeum? Et docetur, quod Capitulum sede vacante committere potest alteri Episcopo, ut Clericum propriæ ecclesiæ, vel Diœcesis sacris initiatum Ordinibus consecret. Et notatur, quod non potest Archiepiscopus, vel Patriarcha ante pallii receptionem portare ante ...
•  
  PDF 365 69. An si Episcopus consecrator prius adhiberet unctionem Chrismaticam, & postea traditionem libri, consecratio Episcopalis esset valida, vel saltem illicita? Idem est de inversione in aliis Ordinibus Sacris. Et an saltem in tali inversione Episcopus peccet mortaliter? Ex p. 12. tr. 1. res. 69.
•  
  PDF 366 70. An relinquere aliquem ritum in consecratione Episcoporum sit tantum peccatum veniale ratione parvitatis materiæ? Et quid, si absque Mitra Episcopus ministraret Sacram. Comfirmationis? Ex p. 12. t. 1. r. 70.
•  
  PDF 367 71. Quam scientiam Episcopus ante consecrationem habere teneatur? Et deducitur examinatores promoventes Episcopum indoctum, &c. lethaliter peccare. Et quæritur, an eligendus sit ad Episcopatum Theologus, an Canonista? Ex p. 12. t. 1. r. 71.
•  
  PDF 368 72. An possit Episcopus duabus Ecclesiis perfici? Et notatur, quod dispensatio habita à Papa in pluralitate Ecclesiarum absque justa cuasa, neque valida est, neque licita. Et an sit illicita multiplicatio beneficiorum in eadem persona, &c. Et an illicita facultas testandi, concessa sine causa? Ex p. 12. t. 1. r. 72.
•  
  PDF 369 73. An possit consecrari duo Episcopi pro una, eademqie Civitate? Ex p. 12. t. 1. r. 73.
•  
  PDF 370 74. Quam potestatem accipiat Episcopus in consecratione? Et an verò Episcopus confirmatus ante consecrationem, & Sacerdotium possit concedere peccatorum condonationes, quas Indulgentias vocamus? Et difficultas est, an talis Episcopus confirmatus possit de jure communi exequi ea, quæ superius dicta sunt, antequam possessionem de Episcopatu acceperit? Ex p. 12. tr .1. r. 74.
•  
  PDF 371 75. Potestas, quam Episcopus in sua consecratione accipit, an possit à Summo Pontifice auferri? Et à quonam Episcopi habeant potestatem iuridictionis? Ex p. 12. t. 1. r. 75.
•  
  PDF 372 76. An consecrastio Episcopalis sit major Ordinatione Sacerdotali? Ex p. 12. t. 1. r. 76.
•  
  PDF 373 77. An sit valida consecratio Episcopalis Episcopi Titularis, cum non signatur ei aliqua Civitas? Et supponitur, quod Episcopi Titulares verum in consecratione recipiunr Ordinem Episcopalem. Ex p. 12. t.1. r. 77.
•  
  PDF 374 78. An consecratio Episcoporum Ecclesiæ Latinæ differat à Græca? Et docetur, quod Christus non designavit rem determinatam numero, vel specie Ordinum, sed reliquit ejus rei determinationem specialem Ecclesdiæ. Ex p. 12. t. 1. r. 78.
•  
  PDF 374 79. Afferuntur aliqua ex consecratione Episcoporum Græcorum, quæ firmant plura ex superius dicitis. Ex p. 12. t. 2. r. 79.
•  
  PDF 375 80. Observantur aliqua circa consecrationem Apostolorum in Episcopus, & de tempore. Ex p. 12. t. 1. r. 80.
•  
  PDF 376 81. An si Episcopi consecrarent in aliquo Oratorio privato Cardinalium, Episcoporum, & Regularium, peccarent mortaliter? Et quid de ministrantibus sacram Confirmationis in supradictis oratoriis? Et asseritur Sacerdotes celebrantes extra Ecclesiam, secluso scandalo, & contemptu non peccare mortaliter. Et docetur supra dicta Oratoria non esse pollutionis Ecclesiasticæ capacia. Ex p. 12. t. 1. r. 81.
•  
  PDF 377 82. An stando in opinione, quod unctio Chrismatica sit de essentia consecrationis Episcopalis, quæritur an si illa efficiatur medio aliquo instrumento, sit valida? Et deducitur unctionem collatam medio aliquo instrumento, & non manu immediata Episcopi in sacram Confirmationis esse quidem validam. Ex p. 12. tr. 1. r. 82.
•  
  PDF 378 83. An sacrum Chrisma adhibendum in consecratione Episcopi sit necessario benedicendem ab Episcopi? Et quæritur, an Pontifex possit delegare simplici Sacerdoti, ut benedicat sacrum Chrisma pro sacram. Confirmationis? Ex p. 12. t. 1. r. 83.
•  
  PDF 379 84. An in Chrismate adhibendo in consecratione Episcopali sit necessaria mixtio Balsami cum oleo? Ex quo sequitur etiam, an sit necessaria prædicta mixtio pro sacram. Confirmat. Ex p. 12. t. 1. r. 84.
•  
  PDF 381 85. An Episcopus peccet mortaliter, si in consecratione Episcopali adhibeat Vnctionem Chrismaticam, confectam ex balsamo adulterino? Et quid est dicendum de dicto Balsamo pro sacram. Confirmat. Ex p.12. tr.1. res. 85.
•  
  PDF 382 86. An Episcopus peccet mortaliter, si ex necessitate in consecratione Episcopali uteretur unctione Chrismatica cum solo oleo absque Balsamo? Et quid est sentiendum, si in Sacramento Confirmationis Episcopus uteretur in necessitate solo oleo absque mixtione Balsami? Ex p.12. t. 8. r. 86.
•  
  PDF 383 87. An Episcopus peccaret mortaliter, si in consecratione Episcopali uteretur unctione Chrismatica alterius anni? Idem est pro Sacramento Confirmationis. Et an Chrisma censeatur benedictum, si Episcopus aliquid in Rituali positum omitterat? Ex p. 12. t. 1. r. 87.
•  
  PDF 383 88. An unctio consecrationis Episcopalis differat ab unctione Papali, & Regia? Et quæritur, quinam Reges hodie ungantur? Ex p. 12. r. 3. r. 88.
•  
  PDF 385 89. Quo pacto se gerere debeat Episcopus consecratus, qui in celebratione Missæ hostiam simul consecrat cum celebrante? Et infertur idem esse dicendum de Sacerdotibus, qui in prima Missa cum Episcopo consecrant. Ex p. 12. t. 1. r. 89.
•  
  PDF 386 90. Quomodo se gerere debeat Episcopus consecratus, qui simul consecrat Calicem cum Episcopo celebrante? Et quid de Sacerdotibus in die suæ Ordinationis cum Episcopo ordinante etiam Calicem consecrantibus? Et objicitur de jure divino esse, ut qui consecrat, simul sumat, quæ consecravit, ergo si omnes concelebrantes utramque speciem consecrarunt, omnes debent ...
•  
  PDF 387 91. An sit laudabilis talis consuetudo, ut Episcopus consecret simul in Missa cum Episcopo illam celebrante? Idem est de Sacerdotibus in prima Missa concelebrantibus. Et notatur, quod hic casus olim contingebat in Summo Pontifice, quo solemniter celebrante, Presbyteri Cardinales olim concelebrabant; & idem servabatur in Sacerdotibus, qui Episcopo rem divinam solemniter ...
•  
  PDF 388 92. Ponuntur duo casus circa Sacerdotes concelebrantes cum Episcopo, qui possunt applicari Episcopis consecratis, qui postea simul consecrant (prout supra explicatum est) cum Episcopo Missam celebrante. Primus, si Episcopus celebrans Missam illam quatenus satisfactoriam offerat pro anima Petri; alius vero concelebrans pro anima Pauli; & alius pro anima Antonii, &c. cuinam ...
•  
  PDF 389 93. De reverentia, quam debet Episcopus consecratus Episcopis, qui illum consecrarunt. Ex p. 12. t. 1. r. 93.
•  
  PDF 389 94. An Episcopus consecratus in die Nativitatis Domini post sumptam communionem, & facta consecratione cum Episcopo celebrante, possit postea dicere duas Missas? Idem est de Sacerdote simplici ordinato in die Nativitatis Domini. Ex p. 12.. tr. 1. r. 94.
•  
  PDF 390 95. An Episcopus per consecrationem accipiat potestatem creandi Doctores? Ex p. 12. t. 1. r. 94.
•  
  PDF 391 96. An Episcopus ex vi consecrationis sit adstrictus voto obedientiæ ad firmitatem status emissæ? Ex quo infertur quod Episcopus non possit Episcopatum deferere, nec ad aliu[m] se transferre sine dispensatione Pontificis, nec etiam ad Religionem transire. Ex p. 12. t. q. r. 96.
•  
  PDF 392 97. An in Consecratione Episcopus obligetur voto, vel juramento ad Apostolorum limina visitanda? Et quid si legitimo impedimento detentus fuerit? Ex p. 12. t. 1. r. 97.
•  
  PDF 392 98. An Consecratio Episcopi inducat circunstantiam necessario in Cpnfessione explicandam? Et deducitur à fortiori certum esse fornicationem Episcopi nondum consecrati, nec sacro Ordine initiati, secluso scandalo, non excedere malitiam simplicis fornicationis. Ex p. 12. t. 1. r. 98.
•  
  PDF 393 99. An Episcopus consecratus ab Hæretico, seu excommunicato efficiatur irregularis, & privetur usu ordinum? Et supponitur ordinatum ab Hæretico, suspensio, excommunicato, degradato, &c. prohiberi ab exercitio Ordinis accepti, atque incurrere irregularitatem, si suo Ordine utatur. Et quid, si à prædictis aliquis cum ignorantia ordinetur? Ex p. 12. t. 1. r. 99.
•  
  PDF 393 100. An liceat tempore interdicti Consecrationem Episcoporum ministrare? Et quid de ministratione Ordinum tempore interdicti, quamvis locus sit interdictus ab ipso Ordinante? Et an saltem Sabbatho Sancto in loco interdicto possit Episcopis conferre consecrationem Episcopalem? Ex p. 12 .t. 1. r. 100.
•  
  PDF 393 101. An saltem tempore interdicti liceat ministrare consecrationem Episcoporum in illis quatuor Festivitatibus, in quibus ex indulto Cap. Alma, permittitur celebratio solemnis divinorum Officiorum? Et an ex jure antiquo, & novo prohibita sit Ordinum ministratio tempore interdicti? Idem est de aliis Sacramentis, exceptis Baptismi, & pœnitentiæ. Ex p. 12. t .1. r. 101.
•  
  PDF 394 102. An sola Consecrato Episcopi, vel etiam si tantum sit electus, & Confirmatus tribuat ei privilegium Cap. fin. de privilegio in 6. Altaris portatilis? Et supponitur Episcopos libere posse in suo Palatio erigere Oratorium. Ex p. 12. t. 1. r. 102.
•  
  PDF 394 103. An sola consecratio Episcopi tribuat ei privilegium Cap. Cum ex eo, de pœnitent. & remiss. conferendi Indulgentias, vel etiam post electionem, & confirmationem possit illas concedere? Et notatur quod licet plures Episcopi ad Ecclesiæ dedicationem præsentes sint, non posse nisi unius anni Indulgentiam simul concedere. Secundo, an Episcopus possit concedendi Indulgentias ...
•  
  PDF 395 104. An sola consecratio Episcopi, vel etiam si tantum electus, & confirmatus, tribuat ei privi legium Concilii Tridentini sess. 24. cap. 6. de Reformat. circa absolutiones, dispensationes, &c. Et quid de Episcopis Titularibus? Et an possint Episcopi uti hac facultate, ubi Concilium quoad totum non fuerit receptum? Et notatur posse Episcopum dispensare super irregularitate homicidii ...
•  
  PDF 396 105. An sola Consecratio Episcopi tribuat ei privilegium cap. fin. de pœnitent. & remiss. eligendi Confessarium? Et quid, si sit electus, & confirmatus, non tamen consecratus? Et quid, si tantum sit electus, & non confirmatus? Idem est pro Episcopis Titularibus. Et quid est dicendum super hoc de Eminentissimis Cardinalibus? Et an Cardinales exercere possint cum suis ...
•  
  PDF 397 106. An Consecratio Episcopalis liberet Regularem à vinculo voti paupertatis? Et an possit talis Episcopus Regularis dimittere habitum Religionis, & habeat potestatem, ut legitimus hæres vindicandi paternam sibi hæreditatem, & in vita de bonis suis, ac de acquisitis intuitu Ecclesiæ tam ample disponere, ut valeat licite Episcopus sæcularis? Et an etiam testamentum ante ...
•  
  PDF 399 107. An Condecratio Episcoporum efficiat, ut ipsos offendentes incurrant in excommunicationem Bullæ Cœnæ contra offendentes Cardinales? Et quid, si tantum sit electus, & confirmatus, non tamen consecratus? Et deducitur, quod Cardinales, ex quo electis sunt à Summo Pontifice, & electionem acceptaverunt, tametsi capellum non obtinuerint, gaudent prædicto ...
•  
  PDF 399 108. An qui consecratur in Episcopum ante legitimam ætatem triginta annorum incurrat suspensionem, vel irregularitatem? Ex p. 12. t. 1. r. 108.
•  
  PDF 400 109. An Consecratio Episcopalis suscepta per saltum inducat suspensionem? Ex p. 12. t. 1. r. 108.
•  
  PDF 400 110. An antequam Episcopus consecretue rectè præmittantur processus de vita, & moribus? Ex p. 12. t. 1. r. 110.
•  
  PDF 400 111. An Consecratio Episcopalis facta per Angelum sit valida? Et an soli homines viatores & cum vocibus naturalibus possint ministrare Sacramenta, non vero Angeli, sive sint boni, sive Angeli mali? Et docetur in Beatis manere Characterem. Et discutitur, an de facto fuerit aliquod Sacramentum ab Angelis, vel Beatis ministratum? Vbi alia circa hoc pro Angelis, & Beatis animis. Ex p. 12. t. 1. r. 111.
•  
  PDF 402 112. Hermaphroditus consecratus Episcopus, si postea in eo prævaleat sexus fœmineus, an si consecraret alios Episcopos, valida esset talis consecratio? Idem est de Episcopo ordinante. Et supponitur, prævalente in Hermaphrodito fœmineo sexu non posse valide ordinari, posse tamen prævalente virili sexu. Et infertur Hermaphroditum æquè utrumque sexum paticipantem ...
•  
  PDF 404 113. Quare Episcopus consecrandus ducitur vestitus veste candida & in habitu Sacerdotali? Ac de ejus præsentatione, postulatione, & interrogationibus agitur. Ex p. 12. t. 1. r. 113.
•  
  PDF 405 114. Quare Episcopis consecrandis calceantur pedes; & quibusdam Tunici ornantur, & de aliis vestimentis. Ex p. 12. t. 1. r. 114.
•  
  PDF 406 115. Quare Episcopo consecrando imponitur liber supter caput, & humeros? Ex p. 12. t. 1. r. 115.
•  
  PDF 407 116. Quare Episcopo ungantur manus, & caput. Vbi plura pro illorum significatione. Ex p. 12. t. 1. r. 116.
•  
  PDF 408 117. Quare Episcopo consecrando tradatur liber Evangeliorum? Ex p. 12. t. 1. r. 117.
•  
  PDF 408 118. Quare Episcopo consecrando imponantur manus super caput? Ex p. 12. t. 1. r. 118.
•  
  PDF 409 119. Quare Episcopo consecrando traditi[t]ur Baculus, & Annulus? Vbi plura pro illorum significatione. Ex p. 12. t. 1. r. 119.
•  
  PDF 411 120. Quare Episcopi consecrandi manus chirothecis induantur? Ex p. 12. tr. 1. r. 120.
•  
  PDF 411 121. Quare Episcopo consecrando tradatur Mitra? Ex p. 12. t. 1. r. 121.
•  
  PDF 412 122. Quare Episcopus consecratus offerat Episcopo consecranti panem, & vinum? Ex p. 12. t. 1. r. 122.
•  
  PDF 412 123. Quare Episcopo consecrando præbeatur osculum pacis? Ex p. 12. tr. 1. r. 123.
•  
  PDF 413 124. Explicantur cætera mysteria sacrorum Rituum, qui in consecratione Episcopi adhibentur. Ex p. 12. t. 1. r. 124.
•  
  PDF 414 125. Quare in consecratione Episcopali tres Episcopi adhibentur, ut visum est supra; & an sit de necessitate præcepti, vel ut alii volunt, de necessitate Sacramenti? Ex p. 12. t. 1. r. 175. [i.e. 125.]
•  
  PDF 415 126. In quo sensu Episcopus, quando consecratur, vocet Pontificem Vicarium D. Petri, & an dicta verba sint in Pontificali corrigenda? Ex p. 12. tr. 3. & Misc. r. 1.
•  
  PDF  Index Rerum Notabilium, Hujus Tomi Quarti.
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Back cover
•  
  PDF  Spine
•  
  PDF  Vorderschnitt
•  
  PDF Tomus Secundus. Resolutiones Morales
•  
  PDF Tomus Tertius. Resolutiones Morales
•  
  PDF Tomus Sextus. Resolutiones Morales
•  
  PDF Tomus Septimus. Resolutiones Morales
•  
  PDF Tomus Octavus. Resolutiones Morales
•  
  PDF Tomus Nonus. Resolutiones Morales
•  
  PDF Tomus Decimus. Resolutiones Morales
•  
  PDF 5. Antoninus Diana Panormitanus, Clericus Regularis, Doctor Celeberrimus, Coram S. D. N. Alexandro VII. Episcoporum Examinator, & Sancti Officij Regni Siciliæ Consultor, Coordinatus, Seu Omnes Resolutiones Morales