Inhalt

•  
  PDF Pars Prima. De Beneficiorum Ecclesiasticorum Natvra, Erectione, Qvalitatibvs Ad Ea Obtinenda Requisitis ...
•  
  PDF  Vorderdeckel
•  
  PDF  Vorsatz
•  
  PDF  Schmutztitel
•  
  PDF  Titelblatt
•  
  PDF  Privilegium Cæsareum.
•  
  PDF  Facultas R. P. Provincialis.
•  
  PDF  Lectori.
•  
  PDF  Errata In Prima Parte.
•  
  PDF  Nomina Auctorum, Quorum in hoc opere auctoritatem allegavimus; nec non paucorum aliorum, eo potissimùm fine hìc relata, ut dum dimidiâ solùm sui parte expressa inter legendum occurrunt, veluti peregrina & incognita Lectorem non detineant.
•  
  PDF  Syllabus Sectionum, Capitum, Paragraphorum, Quæstionum In Hac Prima Parte Contentarvm.
•  
  PDF 1 Sectio Prima. De beneficiorum Ecclesiasticorum in genere, natura, origine, erectione, divisione in suas species, & harum singularum conditionibus & qualitatibus.
•  
  PDF 1 Capvt Primvm. De beneficii natura, origine & erectione.
•  
  PDF 1 Paragraphvs I. Datur & explicatur definitio beneficii.
•  
  PDF 1 1. Qualiter definiatur benecium ecclesiasticum stricte acceptum.
•  
  PDF 1 2. Quid importet τò jus positum in definitione beneficii.
•  
  PDF 1 3. An, & qualiter hoc jus sit spirituale.
•  
  PDF 1 4. Quid importet τò perpetuum.
•  
  PDF 2 5. Quid importent particulæ illæ: percipiendi fructus.
•  
  PDF 2 6. Quid importent particulæ: ex bonis Ecclesiæ.
•  
  PDF 2 7. Num hæc bona debeant esse res certa & stabilis.
•  
  PDF 2 8. An talis res certa assignata, v. g. fundus, debeat abdicari, & transferri in dominium Ecclesiæ.
•  
  PDF 2 9. Quid importent particulæ: ratione spiritualis officii.
•  
  PDF 3 10. Quid intelligatur per hoc auctoritate Ecclesiasticâ institutum.
•  
  PDF 3 Paragraphvs II. De Origine & Erectione benficiorum n genere.
•  
  PDF 3 11. Qvæ fuerit beneficiorum Ecclesiasticorum origo.
•  
  PDF 3 12. Quo jure inducta sint beneficia.
•  
  PDF 4 13. Cujus sit erigere, seu instituere beneficia.
•  
  PDF 4 14. An ad erectionem beneficii necesse sit Prælati ad hoc habentis potestatem interponi auctoritatem, & consensum expreßè.
•  
  PDF 4 15. Vnde Præsumatur, dictam auctoritatem ab initio fuisse interpositam.
•  
  PDF 5 16. An rectè præsumatur, vel arguatur Episcopum præbuisse consensum ex eo, quòd constet hunc ab eo petitum, vel etiam Episcopum dedisse consilium fundandi, & dotandi talis altaris vel Ecclesiæ.
•  
  PDF 5 17. Quæ sint materialia beneficii præsupposita ejus erectioni.
•  
  PDF 5 18. Quis sit locus necessarius beneficii.
•  
  PDF 5 19. An præter locum communem detur locus proprius beneficii, & quis ille.
•  
  PDF 6 20. An in quibuscunque Ecclesiis erigi possint beneficia.
•  
  PDF 6 21. Quid veniat nomine dotis benficii.
•  
  PDF 6 22. An hæc dos ita necessaria, ut ante eam assignatam Episcopus fundationi beneficii nullatenus consentire possit.
•  
  PDF 6 23. An si constructâ Ecclesiâ fundator negligat eam dotare, is aut ejus hæredes compelli possint ad dotem præstandam.
•  
  PDF 6 24. An si ignoretur beneficium ab initio sufficienter dotatum fuisse, per hoc amittat statum beneficii.
•  
  PDF 6 25. Quænam censenda dos congrua beneficii.
•  
  PDF 7 26. Quid si beneficium priùs congrue dotatum, postmodùm sit ita depauperatum, ut jam sit sine dote, aut cum dote omninò modica & incongrua.
•  
  PDF 7 27. An & qualiter dos beneficii fundúsque, in quo ea constituitur, debeant esse libera.
•  
  PDF 8 28. Quid hic veniat nomine legum beneficii, à quo eæ concipiendæ & approbandæ.
•  
  PDF 8 29. Quandonam constitutiones fundatoris sint tales, ut eas rejicere possit Episcopus, vel etiam si iis consentiat, eæ tamen non obligent.
•  
  PDF 8 30. Quæ conditiones censendæ contra perpetuam legum eas improbantium prohibitionem.
•  
  PDF 8 31. An leges à fundatore in limine fundationis appositæ, possint dein de consensu Episcopi alterari, aut aliæ insuper apponi, etiam ab ipso fundatore.
•  
  PDF 9 Capvt Secvndvm. De divisione beneficii in suas species, & harum singularum specialibus conditoinibus & qualitatibus.
•  
  PDF 9 Paragraphvs I. Dividitur beneficium in primarias suas species.
•  
  PDF 9 32. Qvaliter dividatur beneficium.
•  
  PDF 11 33. Vndenam deprehendatur, & immutetur status cujusque beneficii.
•  
  PDF 12 34. An beneficium in propria sua significatione comprehendat omnes nominatas species, & an sub nomine beneficii absolutè sumpti veniant eæ omnes in privilegiis, facultatibus, dispensationibus.
•  
  PDF 12 Paragraphvs II. De conditionibus & qualitatibus beneficii regularis, & sæcularis.
•  
  PDF 12 35. Unde constare possit, aut argui, num beneficium sit regulare.
•  
  PDF 13 36. An condito illa beneficii regularis, nempe quòd non nisi regulari sit conferibile ita essentialiter inhæreat ei, ut non quandóque à sæculari obtineri possit.
•  
  PDF 13 37. Quandonam id fieri possit.
•  
  PDF 13 38. Quæ requirantur, ut beneficium regulare per præscriptionem transeat in sæculare, & contra.
•  
  PDF 14 39. An, & qualiter beneficium regulare conferri possit sæculari.
•  
  PDF 14 40. An beneficium regulare unius Ordinis haberi possit à religioso alterius Ordinis.
•  
  PDF 14 41. An monachatus sit beneficium regulare.
•  
  PDF 15 42. An monasteria censeantur beneficia majora.
•  
  PDF 15 43. Cujus Auctoritatem necesse sit intervenire erectione Ecclesiarum conventualium & regularium, ac Monasteriorum.
•  
  PDF 15 44. An regularia beneficia esse possint in Ecclesia sæculari & contra.
•  
  PDF 15 45. An Capellaniæ fundatæ in monasteriis regularium & Ecclesiis Ordinum militarium sint sæculares an regulares.
•  
  PDF 16 46. An à regularibus in titulum haberi possunt beneficia sæcularia non facta regularia per præscriptionem.
•  
  PDF 16 47. An constituti in Ordinibus militaribus habere possint beneficia sæcularia.
•  
  PDF 16 48. An Novitio conferri possit beneficium sæculare.
•  
  PDF 16 49. An regularis etiam monachus citra dispensationem obtinere possit Episcopatum, etiam in sæculari Ecclesia.
•  
  PDF 16 50. An nomine Episcopalis dignitatis, ad quam evehi potest religiosus, comprehendantur etiam quælibet aliæ Prælaturæ, habentes propriè curam animarum.
•  
  PDF 17 51. An beneficia parochialia seu curata sæcularia carentia jurisdictione fori externi citra dispensationem religiosi Professi, etiam monachi, quin & mendicantes obtinere possint.
•  
  PDF 17 52. Quid sit in hoc puncto de jure novo.
•  
  PDF 18 53. An etiam jure novo ab habendis beneficiis istiusmodi curatis excludantur Canonici & Clerici regulares.
•  
  PDF 20 54. An religiosi obtinere possint citra dispensationem beneficia duplicia sæcularia, quæ sunt sine cura animarum propriè tali v. g. præfecturas Ecclesiæ sæcularis Collegiatæ, Præposituram, Decanatum &c.
•  
  PDF 20 55. An ad hoc, ut religiosus sive dispensaicè, sive citra dispensationem, obtineat beneficium sæculare, egeat licentiâ Prælati sui proprii, & insuper Conventûs.
•  
  PDF 20 56. An sufficiat licentia data antecedenter ad electonem, collationem, vel præsentationem sub conditione si eligaris.
•  
  PDF 21 57. A quo Prælato hæc licentia concedenda.
•  
  PDF 21 58. Quid si Prælatus neget licentiam.
•  
  PDF 21 59. Quot vota habere debeat regularis, ut obtineat beneficium sæculare, cujus provisio pendet à pluribus suffragatoribus.
•  
  PDF 21 60. An regularis mendicans creatus Episcopus, si eidem conferatur alter Episcopatus, debeat iterum in hac secunda electione eligi in concordia; sufficiatque non mendicantem in hoc casu eligi à majore tantùm parte.
•  
  PDF 21 Paragraphvs III. De qualitatibus beneficii manualis, & perpetui.
•  
  PDF 21 61. Quid in jure sit & significet manualitas, & unde insit beneficiis.
•  
  PDF 22 62. An beneficium manuale per præsciptionem quadragenariam possit amittere manualitatem, & fieri perpetuum, & econtra perpetuum fieri manuale.
•  
  PDF 22 63. An beneficium perpetuum jurispatronatûs per patronum, accedent consensu Ordinarii, possit fieri manuale.
•  
  PDF 22 64. An qualitas manualitatis insit beneficiis regularibus omnibus, & ècontra absit à sæcularibus.
•  
  PDF 22 65. An ex eo, quod quis ordinetur Ordinibus sacris ad titulum beneficii ad nutum amovibilis, illud amittat hanc qualitatem manualitatis.
•  
  PDF 22 66. An manualitas cadat in beneficia parochialia sæcularia.
•  
  PDF 23 67. An beneficia regularia electiva admittant manualitatem.
•  
  PDF 23 68. An manualitas cadat in beneficia regularia curata seu parochialia.
•  
  PDF 23 69. An detur beneficium regularia curatum independenter ab institutione auctorizabili Episcopi inamovibile.
•  
  PDF 24 70. An detur beneficium regulare neque curatum, neque electivum, propriè inamovibile.
•  
  PDF 24 71. An Patronatus vel etiam collator laicus beneficiatum, cui amovibiliter contulit beneficium sæculare, amovere possit auctoritate propirâ.
•  
  PDF 24 72. An igitur beneficia manualia potissimùm regularia sint pro libitu sine causa amovibilia.
•  
  PDF 25 73. Quid si Prælatus, cui pleno jure subest manuale beneficium, promiserit se non revocaturum.
•  
  PDF 25 74. Quæ censeantur causæ rationabiles removendi talem benficiatum.
•  
  PDF 25 75. An & quando, amovendo vel amoto ecurrente ad superiorem Prælati removentis pro impedienda amotione, vel impetranda cassatione factæ amotionis sui, is teneatur manifestare & probare causam amotionis.
•  
  PDF 26 76. Quandonam rectè præsumatur, vel etiam constare censeatur de amoventis malitia, ut vel hinc detur recursus ad superiorem, & locus sit manutenentiæ amoti maximè in regularibus.
•  
  PDF 26 77. An si superior removens in ipso articulo remotionis causam exprimat, & ea negetur à benficiato, etiam religioso, an ea debeat justificari, & interim retardetur remotio.
•  
  PDF 26 78. Quid si à Papa confirmata esset beneficii talis aliàs manualis collatio, an adhuc Prælatus, cui aliàs illud pleno jure subest, beneficiatum amovere possit.
•  
  PDF 26 79. Quid se ipse Papa contulerit tale beneficium, an adhuc ordinarius collator poterit pro libitu provisum amovere.
•  
  PDF 27 80. An beneficium manuale ex certa scientia & declaratione collatum à Papa alicui in perpetuum fiat dein mutatâ naturâ perpetuum.
•  
  PDF 27 81. An, dum Papa in perpetuum, sive jure devolutio, sivè proprio, sive vi reservationis confert tale beneficium aliàs manuale regulari, possit adhuc superior regularis propter crimen aliquod illud auferre proviso.
•  
  PDF 27 82. An beneficium manuale revocetur per mortem concedentis.
•  
  PDF 27 83. An beneficia manualia dicantur verè vacare, possintque resignari.
•  
  PDF 27 84. An beneficia verè manualia sint verè beneficia.
•  
  PDF 28 Capvt Tertivm. De Capellaniis, Vicariis, Parochiis.
•  
  PDF 28 Paragraphvs I. De Capellaniis.
•  
  PDF 28 85. Unde nomen & origo Capellæ, & capellaniæ, qualiter inter se differant, quid Capellanus, & qui hoc nomine veniant.
•  
  PDF 28 86. Quæ Capellaniæ sint, & quæ non sint verum beneficium.
•  
  PDF 28 87. Quandonam Capellaniæ præsumantur esse beneficia.
•  
  PDF 29 88. Quænam Capellaniæ præbeant titulum ordinationis.
•  
  PDF 29 89. An, & qualiter Capellania ex non collativa fieri possit collativa auctoritate Ordinarii.
•  
  PDF 29 90. An, dum fundator noluit Capellaniam esse collativam, Ordinarius accedente consensu patroni possit de ea facere collationem seu institutionem, & sic de non beneficiali facere beneficialem, seu beneficium.
•  
  PDF 29 91. An, dum constat fundatorem noluisse facere Capellaniam collativam & beneficium, ad hoc, ut habeatur pro beneficio, sufficiat collatam fuisse per 40. annos ut be[n]eficium.
•  
  PDF 29 92. An dum Capellania perpetua erecta est auctoritate Episcopi in beneficium, teneat prohibitio illa testatoris, quod Ordinarius non debeat se intromittere in illius provisionem, sed ea ad solos laitos spectet.
•  
  PDF 30 93. An Capellaniæ, in quibus non intervenit auctoritas Ordinarii, impetrari possint in titulum beneficii, vel etiam permutari.
•  
  PDF 30 94. An in Capellaniis erectis auctoritate Episcopi in beneficium teneat, quod fundator ab earum administratione, cura & visitatione excludat Ordinarium.
•  
  PDF 30 95. An in Capellaniis non collativis, dum aliter cautum non est à fundatore, Episcopus adhuc habeat jus visitandi.
•  
  PDF 30 96. Circa bona, super quibus fundatæ sunt hujusmodi Capellaniæ non collativæ ex defectu auctoritatis Ordinarii, an sint spiritualizata per hoc, & non amplius laicalia, & num pacisci circa similes Capellanias sit simonia.
•  
  PDF 30 97. An Capellaniæ in eo, cui obveniunt, requirant clericatum, aut certam ætatem.
•  
  PDF 31 98. An Capellaniæ obligent ad horas.
•  
  PDF 31 99. Quæ Capellaniæ, & cum quibus beneficiis sint compatibiles.
•  
  PDF 31 100. An & quæ Capellaniæ requirant residentiam.
•  
  PDF 32 101. Quot modis Capellania (idem est de alio beneficio) dicatur sacerdotalis.
•  
  PDF 32 102. Vndenam, dum institutio fundatoris, vel statutum aut consuetudo id clarè non exprimit, constet, vel conjectura sumatur, Capellaniam esse, vel non esse sacerdotialem actu, vel habitudine.
•  
  PDF 33 103. Quid si in fundatione Capellaniæ dicatur: præsentetur sacerdos proximior in sanguine, si invenitur aliàs Clericus; num si tempore præsentationis fuerit aliquis sacerdos, is præsentari debeat, etsi sit remotior, & alteri proximiori præferendus, etsi hic postea adhuc ante institutionem remotioris illius esset jam factus sacerdos.
•  
  PDF 33 104. Quanta sit obligatio legendi missas impositas Capellaniæ in Ecclesia vel altari à fundatore designato, & ad quid hoc negligens Capellanus teneatur, & quis in eo dispensare possit.
•  
  PDF 33 105. An & quando numerus missarum ex fundatione impositus Capellaniæ reduci possit per Ordinarium, quando reditus diminuti sunt, & insufficientes.
•  
  PDF 34 106. Quid juris competat Capellanis Ecclesiæ alicujus Collegiatæ interessendi Capitulo.
•  
  PDF 34 107. An Capellæ exstructæ in Ecclesia, Ecclesia fiat compatrona ratione sitûs ei concessi.
•  
  PDF 34 Paragraphvs II. De Vicariis.
•  
  PDF 34 108. Qvi veniant nomine Vicariorum in jure.
•  
  PDF 35 109. Quotuplicis generis sint Vicarii in beneficiis.
•  
  PDF 35 110. Qualiter Vicario perpetuo competat nomen Rectoris.
•  
  PDF 35 111. Quæ Vicariæ habeant, quæ non rationem beneficii.
•  
  PDF 36 112. In, seu ex quibus casibus à jure approbatis constitui possit Vicarius temporalis.
•  
  PDF 36 113. Cujus sit constituere Viacrium temporalem beneficialem.
•  
  PDF 37 114. An, & quando possit Episcopus in parochiali pleno jure subjecta Collegiatæ vel monasterio deputare Vicarium perpetuum.
•  
  PDF 37 115. Quandonam constituendi Vicarii perpetui.
•  
  PDF 38 116. A quo constituendi Vicarii perpetui.
•  
  PDF 38 117. An in constituendo Vicario perpetuo non tantùm nominatio Rectoris principalis, sed etiam consensus Patroni intervenire debeat.
•  
  PDF 38 118. Parochiæ annexæ monasterio qualis instituendus Vicarius, temporalis an perpetuus, sæcularis, an regularis.
•  
  PDF 38 119. An, & qualiter Vicarius sibi substituere possit alium Vicarium.
•  
  PDF 39 120. An, & qualiter instituantur Vicarii per concursum.
•  
  PDF 40 121. An, & qualiter Vicarii constituendi non sint sine prævio examine, & approbatione Episcopali.
•  
  PDF 40 122. An, & qualiter Vicarius semel constitutus amoveri possit.
•  
  PDF 40 123. Quænam in assignanda Vicario congrua sint consideranda.
•  
  PDF 41 124. A quo assignari debeat Vicario congrua.
•  
  PDF 41 125. Cui incumbat onus suppeditandi Vicario congruam.
•  
  PDF 41 126. Quanta assignari debeat congrua.
•  
  PDF 41 127. Quænam in constitutione Piana veniant nomine incertorum computandorum.
•  
  PDF 42 128. An, & quando assignatâ semel congruâ, Vicarius eâ contentus esse debeat.
•  
  PDF 42 129. Ad quem spectet congrua Vicariæ perpetuæ pro tempore, quo vacat.
•  
  PDF 42 130. Qualiter Vicarius dicatur curatus, & penes eum cura respectivè ad Rectorem principalem.
•  
  PDF 43 131. Ad quem spectet cura & administratio beneficii, Vicario perpetuo mortuo, resignante, vel deposito interim, dum alius substituitur.
•  
  PDF 43 132. Quid jurisdictionis in Ecclesia competat Vicario respectivè ad Rectorem principalem.
•  
  PDF 43 133. Quid juris habeat Vicarius participandi de massa distributionu[m], aliísque emolumentis.
•  
  PDF 44 134. An Vicarius Parochi licentiam dare possit alteri presbytero assistendi matrimonio.
•  
  PDF 44 135. Quæ ætas requiratur in Vicario perpetuo, & intra quod tempus fieri debat sacerdos.
•  
  PDF 44 136. An, & qualiter Vicarii perpetui teneantur as residentiam personalem in suis Ecclesiis.
•  
  PDF 44 137. An, & qualiter Vicarii perpetui teneantur ad horas Canonicas.
•  
  PDF 44 138. An, & qualiter Vicarius teneatur ad subsidium caritativum.
•  
  PDF 45 139. An, & qualiter esse possint plures Vicarii perpetui ejusdem parochialis.
•  
  PDF 44 140. An plures siul Vicariæ conferri possint uni.
•  
  PDF 45 141. An, & qualiter Vicaro perpetuo mortuo, Ecclesia dicatur vacare per ejus obitum.
•  
  PDF 45 Paragraphvs III. De parochiis, & Ecclesiis parochialibus.
•  
  PDF 45 142. Unde nomen parochi, & quid in jure can. importet.
•  
  PDF 45 143. An, & qualiter Episcopo nomen parochi tribuatur.
•  
  PDF 46 144. Quid sit parochia, prout est certa diœceseos pars.
•  
  PDF 46 145. Quid sit Ecclesia parochialis.
•  
  PDF 46 146. Quæ requirantur essentialiter, ut Ecclesia sit parochialis.
•  
  PDF 46 147. An, & qualiter distinguantur Ecclesia parochialis & Ecclesia curata, beneficium parochiale & beneficium habens curam animarum.
•  
  PDF 46 148. An, & qualiter distinguatur Ecclesia parochialis habitu & actu curata, à curata habitu tantùm.
•  
  PDF 47 149. Ecclesia Parochialis unde dignoscatur.
•  
  PDF 47 150. Quæ requirantur, ut Ecclesia probetur parochialis, dum fortè dubitatur, an in ea recipientes sacramenta ad id compellantur necessitate juris.
•  
  PDF 47 151. Quotuplices sint parochialium Ecclesiarum species.
•  
  PDF 48 152. An parochialis Ecclesiæ nomine veniant, quæ simul sunt Collegiata.
•  
  PDF 48 153. An dispositio loquens de parochiis, extendatur ad beneficia habentes accessoriè parochialitatem, seu unitas sibi parochias, & curam habitualiter.
•  
  PDF 48 154. Quæ sint vel non sint sufficientes causæ constituendi novam parochiam, dismembrando antiquam.
•  
  PDF 49 155. Ad quos spectet erigere novas parochiales.
•  
  PDF 49 156. Qualiter præsumantur adhibitæ solennitates, causa sufficiens, & consensus, seu auctoritas potentis dismembrare.
•  
  PDF 50 157. An, & quæ solennitates, aliáque servanda requirantur ad constitutionem novarum parochialium cum illa dismembratione antiquarum.
•  
  PDF 51 158. An Episcopus Ecclesiam simplicem jam constitutam erigere possit in curatam & parochialem, & ècontra parochialem reducere ad simplicem Ecclesiam.
•  
  PDF 51 159. Vnde & quæ constituenda Ecclesiæ noviter erigendæ cum dicta dismembratione dos & congrua pro sustentatione novi Rectoris.
•  
  PDF 51 160. An, & qualiter parochiæ constituendæ habere separatum territorium, & quot familiis constare debeant.
•  
  PDF 51 161. An, & qualiter fines parochiarum præscribantur.
•  
  PDF 52 162. An, à quo, & qualiter parochiales inter se uniri possint.
•  
  PDF 52 163. An, & qualiter requiratur vocatio & consensus Patroni, & Rectoris ad unionem parochialium inter se.
•  
  PDF 52 164. An, à quo Ecclesia parochialis alteri non parochiali, puta monasterio, Collegiatæ, dignitati, canonicatui &c. uniri possit.
•  
  PDF 52 165. Quot modis Ecclesia parochialis alteri non parochiali uniri dici possit.
•  
  PDF 53 166. Quotupliciter monasterium, Collegium vel dignitas jus habere possit in annexam ei parochialem.
•  
  PDF 53 167. Vnde dignoscendum, parochialem verè, vel etiam pleno jure unitam moasterio alteríve collegio vel beneficio.
•  
  PDF 53 168. Quid monasterium, Collegium &c. cui quoad spiritualia etiam, seu pleno jure parochialis subjecta, præstare debeat.
•  
  PDF 54 169. Cujus sit factam unionem parochialium dissolvere.
•  
  PDF 54 170. Ad quem spectet proviso parochialium non unitarum,seu incorporatarum monasterio, Collegio &c.
•  
  PDF 54 171. An Ecclesiæ parochialis collatio, sede Episcopali vacante, spectet ad Capitulum, vel saltem ad illud spectet ponere tantisper œconomum, aut ad tempus commendare.
•  
  PDF 55 172. Ad quem sede Apostolicâ vacante spectet collatio vacantium parochiarum aliàs eidem sedi reservatarum ex eo, quòd vacent in curia.
•  
  PDF 55 173. Quid intelligatur per curiam Romanam, & sedem Apostolicam, in qua, vel apud quam vacare dicuntur beneficia.
•  
  PDF 56 174. Ad quem sede Papali vacante spectet collatio parochialium reservatarum aliàs Papæ ex eo, quòd vacent in mense Pontificio.
•  
  PDF 56 175. Quæ sit praxis impetrandi parochialem, cujus collatio spectat ad Papam.
•  
  PDF 58 176. Sub qua forma impetrandi à sede Apostolica parochialis vacans ob non servatam formam in ejus provisione præscriptam servari à Tridentino.
•  
  PDF 58 177. An Ecclesiæ parochiali non unitæ constitui possit parochus amovibilis.
•  
  PDF 58 178. An parochialis vacans, donec de illius Rectore provideatur, hodie dum adhuc, interim ab Ordinario dari possit alicui in commendam, nempe usque ad 6. menses.
•  
  PDF 58 179. Quæ sit forma provisionis Ecclesiarum parochialium non unitarum monasterio, collegio &c.
•  
  PDF 59 180. An nominatio, & vocatio plurium ad examen sit de forma concursûs.
•  
  PDF 59 181. An necessarium, & de forma, per edictum publicum fieri vocationem omnium, quotquot examinari volunt.
•  
  PDF 59 182. Quinam in specie ad concursum admittendi, aut ab eo excludendi.
•  
  PDF 60 183. Quid circa terminum pro habendo concursu statuendum, vel prorogandum possint Episcopi.
•  
  PDF 60 184. Intra quot dies ab elapso termino præfixo necesse sit fieri examen concursûs.
•  
  PDF 60 185. Quid faciendum, ubi intra præfixum terminum nemo, vel unicus tantùm comparet? quid ubi ex oppositoribus descriptis aliqui non comparuerint ad examen præfixo die, neque etiam se excusent? quid ubi edicto proposito nullus oppositor comparet, aut nemo ex comparentibus reperitur idoneus.
•  
  PDF 61 186. Quot esse debeant examinatores synodales.
•  
  PDF 61 187. Quid si intra annum à celebrata synodo mortui sint, vel aliò commigrârint omnes 6. Examinatores, vel eorum aliqui, & interea habendus consursus.
•  
  PDF 62 188. Quid in dictis casibus possit Capitulum sede vacante.
•  
  PDF 62 189. An, & qualiter præstatio juramenti facienda ab Examinatoribus juxta Trid. sit de forma concursûs.
•  
  PDF 63 190. An ad valorem concursûs spectet, Episcopum aut ejus Vicarium interesse examini.
•  
  PDF 63 191. Qualiter peracto examine referre debeant Examintores.
•  
  PDF 63 192. De quibus disquirere, & peracto examine referre debeant examinatores.
•  
  PDF 64 193. Quot vota referre quis debeat, ut censeatur approbatus.
•  
  PDF 64 194. An, & qualiter ab Examinatorum aliquo occasione hujus muneris commissa Simonia noceat approbato.
•  
  PDF 64 195. An, & qualiter Episcopus voto suo accedere possit ad Examinatores, habeatque votum decisivum.
•  
  PDF 65 196. An, & qualiter præeligere unum ex judicatis idoneis solius sit Episcopi, ejusve Vicarii.
•  
  PDF 65 197. Quid in præelectione spectare debeat Episcopus, & unde ab ea æstimanda major idoneitas.
•  
  PDF 66 198. An facta ab Episcopo ejusve Vicario electio minus idonei ex approbatis præterito digniore sit ipso jure nulla ob decretum Tridentini.
•  
  PDF 66 199. An si magis idoneus ex Examinatis desistat, & amplius ad parochiam in ordine, ad quam habitus concursus aspiret, Episcopus possit ex cæteris oppositoribus magis idoneum eligere, an vero de novo alius instituendus concursus.
•  
  PDF 66 200. An si semel in examine non repertus idoneus possit iterum examinari, & illi tunc idoneo reperto beneficium conferri.
•  
  PDF 66 201. An, & qualiter, dum non apparet vitium in ipsa relatione, secutáque est electio Episcopi, hæc inducat præsumptionem majoris idoneitatis in præelecto, donec ea elidatur per probationes contrarias.
•  
  PDF 67 202. An, & quando appelletur à mala relatione Examinatorum, & hinc à provisone parochialis.
•  
  PDF 67 203. An, & quando appelletur à mala Ordinarii electione.
•  
  PDF 68 204. Quo fructu similes appellationes fiant.
•  
  PDF 69 205. Cujus sit habere, & indicere concursum.
•  
  PDF 69 206. In quibus casibus ritè provideatur parochialibus sine concursu.
•  
  PDF 73 207. An non saltem examen per concursum remitti possit, & absque eo parochialis conferri ei, de cujus idoneitate constat omibus ipsi Vicario in spiritualibus, Archidiacono, Doctori &c.
•  
  PDF 73 208. An in omnibus casibus, in quibus concursum haberi non est opus, adhuc approbatio fieri debeat prævio examine eorundem Examinatorum synodalium cum eadem forma collegiativæ discussionis.
•  
  PDF 73 209. An à tali examine, vel etiam simpliciter ab examine, & visitatione Episcopi liberent exemptionis privilegia.
•  
  PDF 74 210. An semel approbati, vel etiam per concursum provisi possint denuo ab Episcopo examinari ac suspendi.
•  
  PDF 74 211. An præscindendo etiam à concursu, ad beneficia parochialia promovendus semper dignior.
•  
  PDF 76 Sectio Secvnda. De qualitatibus requisitis in promovendis ad beneficia.
•  
  PDF 76 Capvt Primvm. De qualitatibus quasi physicis.
•  
  PDF 76 Paragraphvs I. De ætate & habilitate corporis.
•  
  PDF 76 212. Qvæ ætas requiratur ad beneficium simplex, cui sacer ordo annexus non est.
•  
  PDF 76 213. An sub genere beneficiorum, pro quibus sufficiunt 14. anni, veniant etiam Canonicatus in Collegiata, etiam insigni, & Canonicatus in Cathedrali, in qua facta non est illa Ordinum distributio, fieri mandata per Tridentinum.
•  
  PDF 77 214. An quæ dicta sunt de ætate requisita vi Concilii Trid. ad Canonicatus cathedrales, vel alios, aliave beneficia teneant, si fundator voluisset sufficere minorem ætatem.
•  
  PDF 77 215. Quæ requiratur ætas ad præbendam, Canonicatum aliúdve beneficium non curatum, cui sacer ordo annexus est.
•  
  PDF 78 215. Quæ ætas requiratur ad obtinendam dignitatem in Ecclesia Cathedrali, vel Collegiata, cui annexa non est cura animarum.
•  
  PDF 78 217. Quæ ætas requiratur & sufficiat ad dignitates inferiores Episcopatu, & beneficia habentia curam animarum.
•  
  PDF 79 218. Quæ ætas requiratur ad beneficia habentia curam animarum mere accessoriè, & non æquè principaliter.
•  
  PDF 79 219. Quot anni requirantur in Canonico pœnitentiario.
•  
  PDF 79 220. Quæ ætas requiratur ad Episcopatum, patriarchatum &c.
•  
  PDF 79 221. Quæ ætas requiratur ad Cardinalium.
•  
  PDF 79 222. Quæ ætas requiratur ad summum Pontificatum.
•  
  PDF 79 223. Quæ ætas requiratur in Prælatis regularibus.
•  
  PDF 80 224. Quæ ætas requiratur in Abbatissis, Priorissis &c.
•  
  PDF 80 325. [i.e. 225.] An provisio facta non habenti actu ætatem ad beneficium, de quo provisum, requisitam sit ipso facto nulla.
•  
  PDF 80 226. Quid requiratur ad incurrendas pœnas statutas promotis ante legitimam ætatem.
•  
  PDF 80 227. Qualiter probetur ætas.
•  
  PDF 81 228. An Episcopus in requisita ætate dispensare possit.
•  
  PDF 81 229. Quænam corporis infirmitas, aut defectus reddat impromovibilem ad beneficium vel officium Ecclesiasticum.
•  
  PDF 81 230. Quæ infirmitas, & defectus corporis directe seu independenter ab eo, quod irregularitatem inducat, & à Clericatu, vel Ordinibus arceat, reddat impromovibilem.
•  
  PDF 82 231. An patiens vitium corporis impediens celebrationem missæ promoveri possit ad beneficium simplex, non requirens nisi subdiaconatum, vel solum Clericatum.
•  
  PDF 82 232. An ex defectu usus rationis sint ineligibiles ad Prælaturas infantes, amentes &c.
•  
  PDF 82 233. An electio talium sit ipso jure irrita.
•  
  PDF 82 234. An eligi possit in Prælatum qui frequenter solet inebriari.
•  
  PDF 83 235. Quid dicendum de dæmoniacis.
•  
  PDF 83 236. Quid dicendum de Epilepticis.
•  
  PDF 83 237. An electio horum infirmorum sit ipso jure nulla.
•  
  PDF 83 238. Quid si post confirmationem superveniat Prælato infirmitas, reddens illum inhabilem ad gubernandum, an teneatur resignare, vel superior es teneantur illum amovere.
•  
  PDF 83 239. An conferri possit beneficium illi, qui post susceptum Clericatum contraxit irregularitatem ex vitio corporis.
•  
  PDF 83 240. An semel morbosus præsumatur laborare eodem morbo, adeoque semel repulsus ratione morbi non possit amplius eligi, nisi probet se sanatum.
•  
  PDF 83 Paragraphvs II. De scientiâ, & gradu magisterii requisitis ad obtinendum beneficium.
•  
  PDF 83 241. An requiratur in promovendo ad beneficia scientia literarum.
•  
  PDF 83 242. Quanta ad hoc ex jure naturæ, & divino requiratur scientia.
•  
  PDF 84 243. Quanta requiratur scientia jure Ecclesiastico pro omni beneficio.
•  
  PDF 84 244. Quanta requiratur scientia ad beneficium simplex.
•  
  PDF 84 245. Quæ scientia requiratur ad dignitates & Canonicatus, non habentes jusridictionem aut curam animarum.
•  
  PDF 84 246. Quæ scientia requiratur ad beneficia curam animarum annexam habentia maximè parochialia.
•  
  PDF 85 247. Quæ scientia requiratur ad Episcopatum.
•  
  PDF 85 248. Quæ scientia requiratur in Abbate.
•  
  PDF 85 249. An promotio penitus illiterati, vel etiam carentis scientiâ, quam jus ad tale officium requirit, sit ipso jure nulla.
•  
  PDF 86 250. An illiteratus talis conscius suæ illiteraturæ, vel etiam in ejus defectu promotores illius teneantur restituere fructus, quos ille percepit.
•  
  PDF 86 251. Qualiter probetur inscitia literarum.
•  
  PDF 86 252. Ad quas dignitates requiratur gradus doctoralis, vel licentiatûs in Theologia, vel jure Canonico.
•  
  PDF 87 253. An pro obtinenda dignitate, cui annexus est talis gradus, necesse sit hunc esse obtentum in publica universitate studii generalis.
•  
  PDF 87 254. An valeat adeptio beneficii requirentis gradum, si is habeatur sine competente scientia, vel etiam si is collatus contra formam statutorum Academiæ, in qua susceptus.
•  
  PDF 88 255. Qualiter gradus magisterii, doctoratûs vel licentiæ narratus pro obtinendo beneficio sit justificandus.
•  
  PDF 88 256. Qualiter gradus magisterii in artibus, aut etiam Doctoratus in aliis scientiis, quàm in jure Canonico aut Theologia habeatur in consideratione respectu beneficiorum Ecclesiasticorum.
•  
  PDF 88 257. Quis dispensare possit, ut illiteratus validè eligi possit.
•  
  PDF 89 Paragraphvs III. De legitimitate natalium.
•  
  PDF 89 258. Qvaliter, quòd nati ex vero matrimonio sint legitimi, sit extendendum.
•  
  PDF 89 259. Qualiter hoc ipsum limitandum, nimirum ut nati ex legitimo matrimonio habeantur, & sint quandoque illegitimi.
•  
  PDF 89 260. An, & qualiter illegitimo legitimentur per subsequens matrimonium.
•  
  PDF 90 261. An taliter legitimati sint adhuc irregulares, & promoveri nequeant ad beneficia.
•  
  PDF 90 262. An, & ad quæ munia Eccelsiastica promoveri nequeant illegitimi sæculares.
•  
  PDF 90 263. An, & ad quæ promoveri nequeant illegitimi regulares.
•  
  PDF 91 264. Ad quæ sine dispensatione promoveri possint illegitimi religiosi.
•  
  PDF 92 265. An dicta hac in parte de inhabilitate illegitimorum applicanda quoque sint dubiè illegitimis.
•  
  PDF 93 266. Quid si filius credat matri, dicenti se non esse suum; vel esse quidem suum, sed non mariti sui filium, vel conceptum se ex parentibus non, vel illegitimè copulatis.
•  
  PDF 93 267. An, & in ordine ad quæ Episcopus dispensare possit cum sæcularibus illegitimis.
•  
  PDF 93 268. Quis præter Episcopum dispensare possit cum illegitimis sibi subditis quoad Ordines minores, & beneficia simplicia.
•  
  PDF 93 269. Qualiter dispensatio Papalis in ordine ad habilitandum illegitimum concessa sit intelligenda.
•  
  PDF 94 270. An hic nomine benficii simplicis, in ordine ad quod cum illegitimo dispensare potest Episcopus, veniant etiam dignitates, personatus, canonicatus, & portiones cathedrales, non habentes annexam curam animarum, item beneficium simplex habens annexum sacrum Ordinem vel accessoriè curam animarum, vel quod ex statuto requirit legitimitatem.
•  
  PDF 94 271. Quis dispensare possit cum illegitimis religiosis in ordine ad Prælaturas tam in quàm extra ordinem consequendas.
•  
  PDF 95 272. Ad quæ Ecclesiastica munia & beneficia tam jure antiquo quàm novo Tridentinum specialiter prohibeantur promoveri illegitimi sacerdotum, aliorúmque clericorum.
•  
  PDF 95 273. Qualiter dicta quæst. præced. extendenda & limitanda.
•  
  PDF 96 274. Quid veniat nomine ejusdem Ecclesiæ.
•  
  PDF 96 275. Quid hic veniat nomine benficii, & ejusdem beneficii, & habere beneficium.
•  
  PDF 97 276. Quid intelligatur per ministrare in Ecclesia.
•  
  PDF 97 277. An hic etiam comprehendatur pensio.
•  
  PDF 97 278. Quid in hoc puncto dicendum de illegitimis religiosorum.
•  
  PDF 97 279. An etiam Pater nequeat obtinere beneficium in Ecclesia, in qua filius illius illegitimus habuit beneficium.
•  
  PDF 98 280. An Pater habere possit beneficium in Ecclesia, in qua filius ejus illegitimus jam est beneficiatus.
•  
  PDF 98 281. Quid dicendum hac in parte de filiis legitimis presbyterorum aliorúmve clericorum.
•  
  PDF 98 282. Qualiter dicta quæ. præced. extendenda & limitanda.
•  
  PDF 99 283. An Episcopus in decreto illo Tridentini de filiis presbyterorum dispensare possit
•  
  PDF 99 284. Quid si Episcopus concesserit filio presbyteri beneficium, & ad titulum illius illum ordinaverit, quod Pater ejus habuit, vel etiam in Ecclesia, in qua Pater ejus ministravit.
•  
  PDF 100 285. An Prælati regulares cum suis in isto genere dispensare possint.
•  
  PDF 100 286. Quales conditiones habere debeat dispensatio super defectu natalium, ut sit valida.
•  
  PDF 101 287. In quo differat legitimatio à tali dispensatione.
•  
  PDF 101 288. An promotio illegitimi non dispensati ad beneficia sit ipso jure nulla.
•  
  PDF 102 Capvt Secvndvm. De qualitatibus promovendorum quasi supernaturalibus.
•  
  PDF 102 Paragraphvs I. De fide promovendi ad beneficia.
•  
  PDF 102 289. An, & quo jure infidelis non baptizatus sit impromovibilis ad benefica.
•  
  PDF 102 290. Quid hac in re dicendum de infidelibus conversis.
•  
  PDF 102 291. Quid dicendum de descendentibus ab idololatris, Saracenis, Iudæis.
•  
  PDF 102 292. Quid dicendum de neophytis.
•  
  PDF 103 293. Quid dicendum de hæreticis.
•  
  PDF 103 294. An, & qualiter dicta quæst. præcedente locum habeant in hæretico converso, & occulto.
•  
  PDF 103 295. An, & qualiter dicta extendenda quóque sint ad credentes, receptatores, defensores, fautores hæreticorum horum, & illorum filios, & neptores.
•  
  PDF 103 296. Quinam hic vocentur credentes, fautores, receptatores, defensores hæreticorum.
•  
  PDF 103 297. Qualiter hæc ipsa quoad hæreticorum, eorúmque credentium &c. filios ac nepotes sint limitanda.
•  
  PDF 104 298. Qualiter dicta sint extendenda ratione beneficiorum, ad quæ filii hæreticorum, eorúmque fautorum sunt inhabiles.
•  
  PDF 105 299. An filii hæreticorum, eorúmque fautores sint infames, & vel hinc etiam ad eligendum activè aliósque actus legitimos sint inhabiles.
•  
  PDF 105 300. An regulares ob delictum ad inquisitionis officium pertinens pœnitentiâ aliquâ affecti etiam post peractam pœnitentiam inhabiles sint ad Prælaturas, & officia religionis suæ cintra dispensationem.
•  
  PDF 105 301. An schismaticus purus sit inhabilis ad beneficia.
•  
  PDF 106 Paragraphvs II. De clericatu, SS. Ordinibus, professione.
•  
  PDF 106 302. An ad quodcunque benficium requiratur clericatus.
•  
  PDF 106 303. An collatio beneficii facta alicui tempore collationis non clerico sit ipso jure nulla.
•  
  PDF 106 304. An Papa laico mansuro laico conferre possit beneficium.
•  
  PDF 106 305. An præsentatio actu non clerici sit ipso jure nulla.
•  
  PDF 107 306. An electio actu non clerici sit ipso jure nulla.
•  
  PDF 107 307. An dicta de nullitate collationis, præsentationis, electionis, locum quoque habeant in clericis conjugatis, vel etiam carentibus executione clericatûs.
•  
  PDF 107 308. An dicta de inhabilitate non clerici ad beneficia locu[m] quoque habeant quoad pensiones.
•  
  PDF 107 309. An, & qualiter in impetratione beneficii exprimendus clericatus.
•  
  PDF 108 310. An ad hoc, ut eligi quis possit in superiorem regularem requiratur clericatus.
•  
  PDF 108 311. An ad beneficia habentia annexum S. Ordinem promoveri possint actu tempore promotionis non habentes illum ordinem.
•  
  PDF 108 312. Circa annexionem illam Ordinis ad beneficium quid attendatur, sive unde ea annexio dignoscatur.
•  
  PDF 110 313. Quis dispensare possit, dum actu à fundatore requiritur sacerdotium.
•  
  PDF 110 314. An, & quis Ordo sacer requiratur actu habitus, & sufficiat, ut quis promoveri possit in Episcopum.
•  
  PDF 110 315. An, & quo tempore suscipiendi sacerdotii obligatio annectatur Episcopatui.
•  
  PDF 111 316. An, & quis ordo sacer requiratur in promovendo ad dignitates Episcopatu inferiores, tam sæculares quàm regulares, aut beneficia quibus animarum cura incumbit.
•  
  PDF 111 317. Quæ sint dignitates, quibus jure communi annexum sacedotium.
•  
  PDF 111 318. An, & quis Ordo sacer susceptus, vel suscipiendus requiratur in Canonicis cathedralium vel Collegiatarum.
•  
  PDF 111 319. Intra quod tempus promotus ad beneficium curatum debeat suscipere sacerdotium, & quo die incipiat illud tempus.
•  
  PDF 112 320. An, & qualiter non intendentes, negligentes, vel etiam legitimè impediti suscipere intra annum Ordines annexos beneficiis iis excidant, alitérve puniantur & peccent.
•  
  PDF 114 321. Qualiter objectus circa defectum Ordinis formari, vel etiam excludi possit.
•  
  PDF 114 322. Quis dispensare possit in promovendis vel promotis ad beneficia, quibus annexus Ordo sacer aptitudine ratione curæ, aut aliàs ex ordinatione Ecclesiæ, quo minùs teneantur eum intra annum recipere.
•  
  PDF 115 323. An, ut quis promoveatur in Prælatum, vel superiorem regularium, necesse sit esse professum, & quidem expreßè in eadem religione, & ita, ut aliàs promotio sit ipso jure nulla.
•  
  PDF 115 324. Quantum tempus à professione requiratur, ut quis eligi possit in Prælatum religionis.
•  
  PDF 116 Capvt Tertivm. De qualitatibus eligendorum, aut aliter promovendorum ad beneficia moralibus.
•  
  PDF 116 Paragraphvs I. De carentia censurarum.
•  
  PDF 116 325. An Excommunicatus excommunicatione majore sit impromovibilis ad quæcunque beneficia tam sæcularia quàm regularia, ita ut ejus promotio sit ipso jure nulla.
•  
  PDF 116 326. An etiam excommunicati tempore electionis, postulationis, præsentationis, dein absoluti confirmatio, institutio, ipso jure sit nulla.
•  
  PDF 116 327. Qualiter se gerere debeat excommunicatus electus.
•  
  PDF 117 328. A quo petenda sit dispesnatio.
•  
  PDF 117 329. Qualiter limitanda sit responsio ad quæst. I. hujus §.
•  
  PDF 117 330. Quid hac in parte dicendum de excommunicato excommunicatione minore.
•  
  PDF 118 331. An, & qualiter suspensus sit ineligibilis, vel impromovibilis ad Prælaturas & beneficia.
•  
  PDF 119 332. An electio suspensi sit ipso jure irrita.
•  
  PDF 119 333. An, & qualiter interdictus, vel interdictum violans sit ineligibilis, aut aliter impromovibilis.
•  
  PDF 119 334. An, & qualiter responsio præced. 9. 2dâ. sit limitanda.
•  
  PDF 119 335. An, & qualiter irregularis sit inelegibilis.
•  
  PDF 120 336. An electio irregularis sit ipso jure nulla.
•  
  PDF 120 Paragraphvs II. De morum honestate, & carentia infamiæ.
•  
  PDF 120 337. An vitæ probitas seu morum honestas requiratur, ut quis promoveri possit ad beneficia.
•  
  PDF 120 338. An promotio carentis morum honestate sit ipso jure irrita.
•  
  PDF 120 339. Quid sit infamia facti & juris.
•  
  PDF 121 340. An infamis infamia facti sit impromovibilis ad dignitates & beneficia, ejusque promotio vi solius infamiæ facti sit nulla ipso facto.
•  
  PDF 121 341. An, & quis dispensare possit in infamia facti.
•  
  PDF 121 342. An infamis infamiâ juris latæ sententiæ, & ipso facto incursâ teneatur in conscientia abstinere, etiam ante sententiam declaratoriam delicti, ab actibus legitimis, ad quos illum dicta infamia inhabilitat.
•  
  PDF 122 343. An ex delicto famoso, seu infamia facti, dum de cetero delictum non est notorium, incurratur irregularitas.
•  
  PDF 122 344. An ex crimine saltem enormi, digno depositione, seu cui in jure statuta est pœna depositionis, notorio tantùm per evidentiam facti, cui de cetero statuta non est in specie pœna irregularitas, incurratur infamia juris, & consequenter irregularitas propriè talis, quæ per pœnitentiam non tollitur, sed eget dispensatione.
•  
  PDF 123 345. An, & quanado ex delicto notorio notoreitate juris inducatur infamia juris, & irregularitas propriè.
•  
  PDF 123 346. Quid si ergo delictum, pro quo in specie non imponitur à jure infamia, sit notorium tantùm altera quasi specie notoreitatis juris, nimirum per solam confessionem rei in judicio coram judice legitimo.
•  
  PDF 123 347. Ex quibus pœnis, ad quas quis per sententiam judicis damnatus fuit ob culpam, & quando incurratur infamia juris, & irregularitas.
•  
  PDF 124 348. An damnatus ad pœnitentias solennes ex crimine famoso sit infamis & irregularis, ita ut peracta pœnitentia maneat infamis.
•  
  PDF 124 349. An ex delictis, pro quibus in specie latæ est infamia juris ipso jure incurrenda notoriis per evidentiam facti incurratur irregularitas, teneatúrque talis in conscientia se habere ut irregularem, & abstinere ab actibus legitimis ante sententiam declaratoriam.
•  
  PDF 124 350. An accusatus in judicio non sententiatus sit per hoc infamis, & ideo ineligibilis.
•  
  PDF 124 Paragraphvs III. De bigamia, & servitute impedientibus promotionem ad beneficia.
•  
  PDF 124 351. Qvid sit, & quotuplex bigamia.
•  
  PDF 125 352. Quid sit bigamia vera.
•  
  PDF 125 353. Quid sit, & quot modis contrahatur bigamia interpretativa.
•  
  PDF 126 354. Quid sit bigamia similitudinaria.
•  
  PDF 126 355. An bigami tam interpretativè & similitudinariè, quàm verè tales sint impromovibiles ad beneficia.
•  
  PDF 127 356. An Papa dispensare possit in omni bigamia quoad Ordines & dignitates.
•  
  PDF 127 357. An idem possit Episcopus.
•  
  PDF 128 358. An Prælati religiosi dispensare possint cum suis subditis regularibus in bigamia.
•  
  PDF 128 359. An servi seu mancipia, antequam libertate donati, impromovibiles sint ad beneficia.
•  
  PDF 128 360. Quid si ergo servus non donatus libertatis pervenerit ad Ordines.
•  
  PDF 128 361. Quinam præterea ob defectum plenæ libertatis à servitute prohibeantur ordinari.
•  
  PDF 128 362. Quis in hoc impedimento servitutis, sive irregularitate ob defectum plenæ libertatis possit dispensare.
•  
  PDF 129 Sectio Tertia. De oneribus seu obligationibus, déque juribus ac emolumentis beneficiatorum.
•  
  PDF 129 Capvt Primvm. De oneribus beneficiatorum.
•  
  PDF 129 Paragraphvs I. De onere residendi Curatorum.
•  
  PDF 129 363. Qvid sit residentia, & residere.
•  
  PDF 129 364. Quotuplex sit hæc residentia.
•  
  PDF 129 365. Quæ sit causa efficiens residentiæ præcisæ.
•  
  PDF 129 366. An residere teneantur habentes beneficia parochiala.
•  
  PDF 130 367. Quo jure hi curati residere teneantur.
•  
  PDF 130 368. An per consuetudinem fieri possit, ut propriè ac strictè curam habens absit à sua Ecclesia.
•  
  PDF 131 369. An, & qualiter Papa dispensare possit in hac lege residendi quoad curatos.
•  
  PDF 131 370. An jure quoque divino, & humano residere teneantur ii, quibus cura animarum non nisi latiùs talis, seu exterior tantùm incumbit.
•  
  PDF 131 371. Qualiter residere teneantur strictè curati.
•  
  PDF 132 372. An Parochi aliíque curati abesse possint duobus illis mensibus à Concilio illis concessis ex causa, quæ ipsis justa videtur sine approbatione, & licentia Ordinarii.
•  
  PDF 133 373. An, & quâ licentiâ egeant Episcopi, iisque superiores, aut in jurisdictione similes Prælati abfuturi ultra tres menses ipsis concessos.
•  
  PDF 133 374. An, & quis præter Papam aliis curatis inferioribus dare possit licentiam non residendi ultra bimestre.
•  
  PDF 133 375. An, dum jus ipsum vel etiam Papa generaliter indulget curato abesse studendi gratiâ v. g. adhuc hæc causa insinuari debeat Episcopo, ab eo cognosci, peti, & obtineri ab eodem licentia in scriptis.
•  
  PDF 134 376. Quæ dicantur justæ causæ non residendi, & quæ censeatur justa absentia.
•  
  PDF 135 377. Efformatâ semel justâ absentiâ ex concursu causæ & licentiæ, quamdiu duret ejus effectus.
•  
  PDF 135 378. Quænam excusent ab ista licentia petenda.
•  
  PDF 135 379. Quid liceat, constitutúmque sit quoad non residendum ratione doctionis.
•  
  PDF 136 380. An, & qualiter liceat curatis abesse ratione studiorum.
•  
  PDF 137 381. Vbinam privilegio juris communis quoad curatos absentes ratione studiorum derogatum colligatur per Tridentium.
•  
  PDF 137 382. An, & quando negotium proprium vel lis ipsius beneficiati sit causa justa, absentia ab Ecclesia.
•  
  PDF 138 383. An, & qualiter ratione infirmatatis corporalis & spiritualis parochus excusetur à residendo.
•  
  PDF 138 384. An propter aëris intemperiem, pestem, aliúmve morbum contagiosum, vel ob populi furorem excusetur Parochus à residentia.
•  
  PDF 139 385. An ob capitales inimicitias Ordinarius possit parocho licentiam dare non residendi.
•  
  PDF 139 386. An, & qualiter parochi, aliíque curati excusentur à residendo ob servitium præstitum Papæ, Episcopis, Cardinalibus.
•  
  PDF 140 387. An, & qualiter excusentur parochi curati à residendo ob peregrinationem.
•  
  PDF 140 388. Quæ pœnæ jure antiquo ante Trident. statutæ animaru[m] curatoribus non residentibus.
•  
  PDF 141 389. Quæ pœnæ statutæ animarum curatoribus non residentibus jure novo, seu post Tridentinum.
•  
  PDF 143 390. An, dum absentia à principio justa, fuit concessa ad certum tempus, ultra quod ea dein continuatur, requiratur monitio, antequam beneficio spolietur.
•  
  PDF 143 391. Quid si temerè recessit, scitúrque locus, in quo moratur, neque ipse latitat, vel impedit accessum ad se.
•  
  PDF 143 392. Quid si sciatur locus, sed ipse absens impediat, ne personaliter moneatur.
•  
  PDF 144 393. Quid si penitus ignoretur, ubinam degat absens, ita ut nequeat personaliter citari.
•  
  PDF 144 394. Quid si post citationem compararuerit excusator, vel etiam redierit ipse absens.
•  
  PDF 144 Paragraphvs II. De onere residendi aliorum beneficiatorum non curatorum.
•  
  PDF 144 395. Qvinam præterea beneficiati, & quo jure residere teneantur, & imprimis, quid sit hac in parte circa beneficia simplicia in genere.
•  
  PDF 145 396. An, & quando exprimenda, præsumenda & arguenda sit qualitas residentialis in beneficiis istiusmodi simplicibus.
•  
  PDF 145 397. Quid sit in hoc puncto quoad obtinentes in Ecclesiis Cathedralibus & Collegiatis dignitates, Canonicatus, præbendas, & portiones.
•  
  PDF 147 398. Quis Canonicis aliísque præfatis dare possit licentiam non residendi, seu discedendi ab Ecclesia seu loco beneficii.
•  
  PDF 148 399. An obtinentes dignitates, Canonicatus, portiones &c. licitè, & tutâ conscientiâ possint ultra tempus à Concilio permissum amittendo distributiones, & omnes fructus, qui residendo lucrifiunt, abesse, & non residere.
•  
  PDF 148 400. An consuetudine induci possit, ut Canonici tam Collegiatæ, quàm Cathedralis, habentesque dignitates non curatas licitè non resideant, & in absentia percipiant fructus, etiam non constituendo alium, qui loco illorum deserviat Ecclesiæ.
•  
  PDF 149 401. Circa dictos tres menses à Concilio permissos quietis, & recreationis causâ sumendos continuè vel interpolatim, quid observandum ulteriùs.
•  
  PDF 149 402. An istis tribus mensibus, qui dantur recreationis causa absentes non solùm lucrentur fructus seu grossam, sed etiam distributiones quotidianas, maximè stante tali consuetudine, & ordinatione.
•  
  PDF 149 403. Circa causas justæ absentiæ habentium dignitates, Canonicatus &c. An omnis causa justa excusans à residentia faciat etiam fructus lucrifieri pro rata istius justæ absentiæ.
•  
  PDF 150 404. An, & qualiter præfati ob negotium necessarium seu evidentem Ecclesiæ utilitatem abesse possint ultra dictos tres menses, & interim lucrari non tantùm fructus grossos, sed & distributiones quotidianas.
•  
  PDF 151 405. An, & qualter Canonici præbendati &c. ob servitium præstitum Episcopo licitè absint, & in absentia lucrentur fructus, & distributiones.
•  
  PDF 152 406. An, & quando servientes Episcopo (idem est de aliis) præter fructus lucrari possint distributiones.
•  
  PDF 152 407. An & qualiter Canonici, aliíque supradicti absentes ratione infirmitatis excusentur à residentia, lucrenturque fructus & distributiones.
•  
  PDF 153 408. An, & qualiter Canonici dictique alii ratione studiorum excusentur à residentia, lucrenturque fructus, & distributiones.
•  
  PDF 154 409. An data licentia abessendi ratione studiorum exspiret, & terminetur per assecutionem doctoratûs, dum de cetero necdum elapsus est terminus, ad quem concessa.
•  
  PDF 154 410. An, & qualiter Canonici aliique supradicti abesse possint ratione doctionis, & lectionis, & percipere interim fructus & distributiones.
•  
  PDF 154 411. An Canonici aliíque supradicti causâ peregrinationis, maximè ex voto, possint abesse ultra tres menses datos à Concilio, & lucrari interim fructus, & dsitributiones.
•  
  PDF 155 412. Quænam præterea in specie sint causæ, ob quas à Choro absentes lucrentur etiam distributiones.
•  
  PDF 155 413. An dicti absentes citra similes causas à choro, & divinis lucrentur ad minimùm fructus suorum beneficiorum, dum de cetero commorantur in loco beneficii.
•  
  PDF 155 414. An consuetudine induci possit, ut supradicti citra memoratas causas, similesve à choro absentes lucrentur nihilominus distributiones, modò sint in civitate, in qua est Ecclesia beneficii.
•  
  PDF 155 415. An saltem, & quando valeat consuetudo & statutum Capituli circa quotidianas distributiones certo modo dividendas inter Canonicos.
•  
  PDF 156 416. An statuere possit Capitulum, vel consuetudine induci, ut certis solùm horis principalibus assignentur, & fiant distributiones, non verò aliis horis intermediis.
•  
  PDF 157 417. An quæ dicta sunt de distributionibus quotidianis, intelligenda quoque sint de aliis distributionibus, quæ dantur in anniversariis defunctorum, ut iis tantùm, qui præsentes sunt funeralibus exequiis, obveniant, & consuetudo contraria non valeat.
•  
  PDF 157 418. An ad lucrandas distributiones requiratur, ut Canonici non tantùm divinis officiis intersint, sed etiam ut ipsi in choro cantent.
•  
  PDF 158 419. An obtinentes dignitatem, Canonicatum vel præbendam teneantur per seipsos obire divina officia sua suæ dignitati, vel Canonicatui incumbentia.
•  
  PDF 158 420. An Canonicus satisfaciens suæ obligationi quoad residentiam, & servitium chori, & altaris, possit licitè ordinariè abesse à Capitularibus Congregationibus.
•  
  PDF 159 421. An Canonici aliique supradicti non residentes, & absentes à Choro, tutâ conscientiâ lucrentur fructus, & distributiones, dum alii præsentes remittunt, & donant.
•  
  PDF 159 422. Ad quem spectent distributiones amissæ per non interessentes; item fructus præbendæ amissi ob non residentiam.
•  
  PDF 160 423. An distributiones securè transmittantur ad hæredes, ut alia bona patrimonialia Clericorum.
•  
  PDF 160 424. Quæ pœnæ directæ in eos, qui dignitates, vel Canonicatus, aut præbendas in Cathedralibus, aut Collegiatis obtinentes sine legitima facultate absunt, seu non resident.
•  
  PDF 161 Paragraphvs III. De aliis obligationibus Parochorum.
•  
  PDF 161 425. Qvaliter Parochus obligetur administrare parochianis suis Sacramenta.
•  
  PDF 163 426. Quæ sit pœna Parochi nolentis ministrare sacramenta, ubi ad ea ministranda obligatus fuit.
•  
  PDF 163 427. Quæ sit obligatio Parochi circa celebrationem missarum.
•  
  PDF 164 428. Quæ obligatio Parochi assistendi infirmis, & moribundis.
•  
  PDF 164 429. Quæ obligatio Parochi prædicandi verbum Dei.
•  
  PDF 164 430. Quæ obligatio Parochi docendi doctrinam Christianam.
•  
  PDF 164 431. Quæ obligatio Parochi faciendi varias denunciationes.
•  
  PDF 165 432. Quæ obligatio Parochi faciendi varias annotationes.
•  
  PDF 166 433. Quæ obligatio Parochi reparandi Ecclesiam, & domum parochialem.
•  
  PDF 167 Capvt Secvndvm. De postestate, juribus, emolumentis beneficiatorum.
•  
  PDF 167 Paragraphvs I. De potestate, jurisdictione ac præcedentia Parochorum.
•  
  PDF 167 434. Qvid possit vel non possit Parochus quoad ministrandum sacramentum pœnitentiæ.
•  
  PDF 169 435. Quid possit Parochus circa delegationem administrandi saramenta.
•  
  PDF 172 436. Quid possit Parochus circa delegationem prædicandi in parochia.
•  
  PDF 172 437. Quid possit circa dandam veniam non jejunandi diebus jejunii, & laborandi diebus festis.
•  
  PDF 173 438. An Parochus possit parochianos cogere ad audiendam missam diebus festis in parochia.
•  
  PDF 173 439. An cogere possit parochianos ad audiendam concionem in parochiali.
•  
  PDF 174 440. An mulctis, & pœnis cogere possit pueros, & rudes ad discendam doctrinam Christianam, & parentes ad mittendum pueros ad eam audiendam.
•  
  PDF 174 441. An, & qualiter impedire possint Parochi solennitates aut functiones parochiales exerceri per alios in Ecclesia sua parochiali, aut aliis Ecclesiis publicis, vel privatis oratoriis.
•  
  PDF 174 442. Quid possint Parochi quoad impediendas varias functiones regularium.
•  
  PDF 175 443. An impedire possint fundationem, vel ædificationem monasterii, Collegii, seu Conventûs regularium.
•  
  PDF 175 444. An Parochi in suos parochianis ferre possint censuram.
•  
  PDF 176 445. An, & quid agere possit Parochus pro Ecclesia sibi subjecta.
•  
  PDF 176 446. An, & qualiter Parochi bona Ecclesiæ suæ custodire, alienare, & elocare debeant & possint.
•  
  PDF 176 447. Qualis sit jurisdictio parochi respectivè ad loca exempta: item comparative ad jurisdictionem capituli cathedralis.
•  
  PDF 178 448. Quæ, & respectu quorum sit præcedentia Parochi.
•  
  PDF 178 Paragraphvs II. De juribus parochialibus, & in specie de jure funerandi.
•  
  PDF 178 449. In quibus consistat jus parochiale, qualem assistentiam juris habeat, qualiter immutetur vel etiam amittatur.
•  
  PDF 179 450. Ad quem spectent jura parochialia, & respectu quorum dentur.
•  
  PDF 179 451. Quale jus habeat Parochus circa funera.
•  
  PDF 179 452. Quale sit hoc jus sepeliendi.
•  
  PDF 180 453. Quid sit circa jus interveniendi funeribus.
•  
  PDF 183 454. Quid, & quanta sit quarta parochialis, seu portio Canonica.
•  
  PDF 183 455. Vnde solvenda portio Canonica.
•  
  PDF 184 456.A quibus solvenda dicta portio parochialis.
•  
  PDF 184 457. Quænam Ecclesiæ ab hoc onere solvendi dictam quartam sint immunes.
•  
  PDF 186 458. Cui Ecclesiæ debeatur Canonica portio.
•  
  PDF 187 459. An in concordia super emolumentis, funeralibus, aliisque juribus parochialibus inter Capitulum & Vicarium, seu alium ad exercitium curæ deputatum, aliosque ejusdem Ecclesiæ Clericos, vel etiam inter diversas Ecclesias requirantur solennitates aliàs in concordiis super bonis & juribus Ecclesiæ requiri solitæ.
•  
  PDF 188 Paragraphvs III. De jure percipiendi oblationes, decimas, primitias.
•  
  PDF 188 460. Qvid veniat nomine oblationum.
•  
  PDF 188 461. An, & quo jure debeantur oblationes.
•  
  PDF 188 462. Ex quibus rebus, & à quibus fieri, aut admitti vetentur oblationes.
•  
  PDF 189 463. Ad quem spectent oblationes tam quæ jure debentur, quàm quæ spontè offeruntur.
•  
  PDF 190 464. Quid sint decimæ.
•  
  PDF 190 465. Quotuplices sint decimæ.
•  
  PDF 191 466. Quo jure debeantur decimæ.
•  
  PDF 191 467. Ex quibus rebus solvendæ decimæ personales.
•  
  PDF 192 468. Ex quibus rebus solvendæ decimæ prædiales.
•  
  PDF 193 469. Quando, & qualiter solvendæ decimæ personales.
•  
  PDF 193 470. Quando, & qualiter solvendæ decimæ prædiales.
•  
  PDF 194 471. Vbi solvendæ decimæ personales.
•  
  PDF 194 472. Vbi solvendæ decimæ prædiales.
•  
  PDF 195 473. An, & quando laici capaces sint juris decimandi.
•  
  PDF 196 474. Qualiter jus illud secundarium percipiendi decimas Ecclesiasticas obvenire possit laicis.
•  
  PDF 199 475. An, & qualiter laicus justè possidens hoc jus decimandi, illud iterum in alios, etiam laicos, transferre possit.
•  
  PDF 200 476. Quibus modis jus decimandi obvenire possit Ecclesiis, & personis Ecclesiasticis.
•  
  PDF 200 477. Qualiter obveniat iis per transactionem, compromissum, & permutationem.
•  
  PDF 201 478. Qualiter obveniat illis jus decimandi per donationem seu concessionem.
•  
  PDF 202 479. Qualiter obveniat illis per consuetudinem vel præscriptionem.
•  
  PDF 203 480. Quibus personis Ecclesiasticis jure communi debeantur decimæ.
•  
  PDF 206 481. Quid sit circa jus decimandi respectu Ecclesiarum de novo erectarum intra fines parochiæ.
•  
  PDF 207 482. Cui Ecclesiæ parochiali pendendæ sint decimæ.
•  
  PDF 207 483. A quibus pendendæ decimæ, seu quæ personæ ad decimas obligentur debito personali.
•  
  PDF 209 484. Quæ personæ obligentur debito tantùm reali ad solvendas decimas.
•  
  PDF 209 485. Num Dominus seu locator, an verò colonus seu conductor prædii solvere debeat decimas.
•  
  PDF 210 486. An dari possit exemptio ab obligatione solvendi decimas, & qualiter.
•  
  PDF 210 487. Quid in hoc possit Papa, aliúsve Prælatus inferior.
•  
  PDF 211 488. Quinam de facto à solvendis decimis eximantur jure communi.
•  
  PDF 212 489. Qualiter concessio specialis privilegii non solvendi decimas valeat, & extendenda vel restringenda sit.
•  
  PDF 213 490. Quibus modis privilegium solvendi decimas amittatur.
•  
  PDF 214 491. An, & qualiter obligati ad decimas ab illis solvendis liberentur per consuetudinem.
•  
  PDF 215 492. An, & qualiter per præscriptionem detur exemptio à solvendis decimis.
•  
  PDF 215 493. An transactione, communicatione, similíve pacto eximi quis possit à decimis.
•  
  PDF 215 494. Quæ jure communi pœnæ statutæ non solventibus aut solvi impedientibus, aut aliquo modo usurpantibus decimas.
•  
  PDF 216 495. Qualiter injustè non solventes, vel detinentes decimas compellendi sint ad earum solutionem.
•  
  PDF 217 496. Quâ actione Ecclesia, aut ejus loco Parochus vel Episcopus exigere possit decimas sibi debitas.
•  
  PDF 217 497. Quis sit judex competens in causa decimarum.
•  
  PDF 218 498. Quale jus habeat Ecclesia, seu ejus Rectores in decimis.
•  
  PDF 219 499. Quis sint primitiæ, & quo jure debitæ.
•  
  PDF  Index Accuratus Et Copiosus Rervm Omnivm In Hac Prima Parte Contentarvm.
•  
  PDF  Vorsatz
•  
  PDF  Rückdeckel
•  
  PDF  Rücken
•  
  PDF  Vorderschnitt
•  
  PDF Pars Altera. De Provisione Et Obtentione Beneficiorvm
•  
  PDF  Vorderdeckel
•  
  PDF  Vorsatz
•  
  PDF  Titelblatt
•  
  PDF  Syllabus Sectionum, Capitum, Paragraphorum, Et Quæstionum In Hac Altera Parte Contentarvm.
•  
  PDF 1 Capvt Præambvlvm De modis providendi, & acquirendi beneficia in genere.
•  
  PDF 1 Qvæstio I. Quotupliciter acquirantur beneficia.
•  
  PDF 1 Quæstio 2. Quibus modis acquiratur beneficium actu, seu jus in beneficio.
•  
  PDF 1 Quæstio 3. Quibus modis acquiratur beneficium in potentia, seu jus ad beneficium.
•  
  PDF 2 Quæstio 4. Quid sit electio & confirmatio.
•  
  PDF 2 Quæstio 5. Quid sit præsentatio, & qualiter hoc nomen sæpe confundatur cum aliis modis acquirendi beneficium.
•  
  PDF 2 Quæstio 6. Quid sit institutio, correlativum præsentationis, & qualiter confirmatur cum aliis modis providendi de beneficiis.
•  
  PDF 3 Quæstio 7. Quotuplex sit institutio.
•  
  PDF 3 Quæstio 8. Quid sit collatio propriè talis, & qualiter hoc nomen competat quoque aliis modis providendi de beneficiis.
•  
  PDF 4 9. Quid sit investitura.
•  
  PDF 4 10. Quid sit nominatio.
•  
  PDF 8 Sectio Prima. De provisione beneficiorum, & acquisitione per præsentationem & institutionem.
•  
  PDF 8 Capvt Primvm. De Iurepatronatus.
•  
  PDF 8 Paragraphvs I. De natura & divisione jurispatronatûs.
•  
  PDF 9 11. Qvotupliciter in jure accipiatur nomen patroni, & jurispatronatûs.
•  
  PDF 9 12. Quid sit juspatronatûs, de quo hìc, & quotupliciter consideretur.
•  
  PDF 9 13. Iuspatronatûs, & jus præsentandi qualiter differant
•  
  PDF 10 14. Iuspatronatûs quotuplex sit.
•  
  PDF 10 15. Quid sit juspatronatûs Ecclesiasticum.
•  
  PDF 10 16. Quid sit juspatronatus laicale.
•  
  PDF 10 17. Quid sit juspatronatûs mixtum.
•  
  PDF 10 18. An patronatus coalescens ex laicis & Ecclesiasticis, quo ad jura & effectus censendus sit laicus, an ecclesiasticus.
•  
  PDF 11 19. An igitur dum juspatron. est Ecclesiastici & laici, & facta est conventio seu concordia de alternis vicibus præstando, in turno Ecclesiastici censeatur ecclesasiticum, in turno laici laicale.
•  
  PDF 11 20. Quid sit juspatronatûs hæreditarium, & qualiter præsumatur tale in dubio.
•  
  PDF 11 21. Quid sit juspat. gentilitium seu familiare, qualiter hæc qualitas patronatui imprimi possit, & perseveret, aut transeat.
•  
  PDF 12 22. Quid sit juspatronatûs mixtum ex gentilitio & hæreditario.
•  
  PDF 12 23. Qualiter juspatronatûs de hæreditario efficiatur gentilitium & contra, vel etiam mixtum.
•  
  PDF 12 24. Quid sit juspatronatûs personale & reale.
•  
  PDF 12 25. An, & qualiter juspatronatûs sit quid spirituale.
•  
  PDF 13 26. An nihilominus, & quare, si spirituale non est juspatronatûs, de eo cognoscere nequeat Iudex laicus.
•  
  PDF 14 27. An igitur, & cur vendi non possit juspatronatûs, & in ista venditione committatur simonia.
•  
  PDF 14 28. Iuspatronatûs qualiter reputetur gratia.
•  
  PDF 15 Paragraphvs II. De jurispatronatus efformatione, seu prima acquisitione.
•  
  PDF 15 29. Jvspatron. unde & qualiter ortum, seu introductum.
•  
  PDF 15 30. Quot modis nascatur, seu primò acquiratur juspatronatus.
•  
  PDF 15 31. Qualiter ex causis pluribus simul acquiratur juspatronatûs.
•  
  PDF 16 32. An etiam ex fidei commisso fidei commissariis acquiratur juspatronatûs.
•  
  PDF 16 33. An ex prædictis causis acquiratur jusptranatûs Ecclesia regulari.
•  
  PDF 16 34. An etiam in altari jam ab alio exstructo possit in abstracto fundari nova capellania, & in ea ratione hujus fundationis seu dotationis reservari patronatus.
•  
  PDF 16 35. An acquiratur iuspat. ei, qui fundavit vel construxit, dum is illud expreße sibi non reservavit in fundatione.
•  
  PDF 17 36. An & qualiter ad hoc, ut iuspat. acquiratur ex fundatione, constructione, dotatione requiratur consensus Ordinarii.
•  
  PDF 17 37. Quis hic veniat nomine Ordinarii, potentis auctorizare reservationem jurisp. sive cujus consensus requiratur ad acquirendum iusp.
•  
  PDF 17 38. Dum Episcopus ipse vult fundare beneficium iurisp. ad suî favorem, reservando illud sibi, an adhuc opus alterius quàm Episcopi fundantis consensu.
•  
  PDF 17 39. Ex qua fundatione acquiratur iuspatronatus.
•  
  PDF 18 40. Qualiter acquiratur iuspatron. ex ædificatione.
•  
  PDF 19 41. An, dum quis construxit Ecclesiam in fundo alileno invito vel inscio Domino, constructori acquiratur juspatron. an Domino.
•  
  PDF 19 42. Qualiter acquiratur juspat. dotatione.
•  
  PDF 19 43. An etiam in dotatione facta Ecclesiæ jam constructæ & consecratæ, dum esset sine dote, acquiratur juspatron.
•  
  PDF 19 44. An, & qualiter ex augmento dotis acquiratur juspatron.
•  
  PDF 20 45. An, & qualiter juspatron. acquiratur ex privilegio.
•  
  PDF 21 46. An ex privilegio concedi possit juspat. ab Episcopo.
•  
  PDF 21 47. An & qualiter jusp. acquiri possit per præscriptionem.
•  
  PDF 22 Paragraphvs III. De jurispatron. jam constituti in alios translatione.
•  
  PDF 22 48. Qvot modis juspat. ab uno in alium transferri possit.
•  
  PDF 22 49. Iuspat. hæreditarium ad quos hæredes, & qualiter transeat.
•  
  PDF 23 50. An juspat. hæreditarium transeat ad fidei commissarium, vel usufructuarium universalem.
•  
  PDF 23 51. An juspat. transeat ad creditorem, cui datum sit pignus universitatis bonorum, in qua existit jusp.
•  
  PDF 24 52. An jusp. transeat ad conductorem castri, cui annexum.
•  
  PDF 24 53. An castro aut bonis sequestratis, quibus annexum jusp. illud transeat ad sequestrum, ita ut is, si durante sequestro vacaverit beneficium, cujus præsentatio ad sequestrata bona pertinebat, possit præsentare.
•  
  PDF 25 54. An jusp. transeat in feudatarium vel Emphyteutam, dum castrum, cui annexum, infuedatur, vel datur in emphyteusin.
•  
  PDF 25 55. An publicatis & fisco addictis omnibus bonis patroni ob crimen, iusp. transeat ad fiscum, an maneat apud filium illius, aut hæredes.
•  
  PDF 25 56. An & qualiter iusp. hæreditarium per hæreditariam successionem transire possit ad monasterium seu religionem.
•  
  PDF 25 57. An iusp. transferatur cum hæreditate sine consensu Episcopi.
•  
  PDF 25 58. An quasi possessio iurisp. seu præsentandi, qualem habet patronus putatitius, & qualis acquiri potest ex unica præsentatione, transeat ad hæredes absque nova approbatione.
•  
  PDF 26 59. Qualiter descendentia à patrono deducatur in patronatu tam gentilitio simplice, quàm mixto.
•  
  PDF 27 60. Iusp. gentilitium qualiter deferatur gentilibus.
•  
  PDF 27 61. An, & qualiter in iurep. gentilitio admittantus, & succedant illegitimi.
•  
  PDF 28 62. Qualiter iusp. transferatur donatione.
•  
  PDF 29 63. Qualiter præsumatur, & qualiter, & à quo præstari queat consensus Episcopi ad donationem iurisp. requisitus.
•  
  PDF 29 64. An patronus donare vel legare possit iusp. cui ei placuerit.
•  
  PDF 30 65. An, dum patronus donat iusp. extraneo, censeatur illi donasse cumulativè, an verò privative.
•  
  PDF 30 66. Qualiter transferatur iusp. per permutationem.
•  
  PDF 30 67. Qualiter transferatur iusp. per venditionem.
•  
  PDF 32 68. An, si contra iuris prohibitionem vendatur ipsum iusp. talis venditio sit valida.
•  
  PDF 32 Parapgraphvs IV. De subjecto jurisp. & de iis, qui præsentare possunt.
•  
  PDF 32 69. Anpagano & Iudæo ædificanti v. g. Ecclesiam, vel ementi castrum, cui iusp. annexum est, competere possit iusp.
•  
  PDF 32 70. An hæreticus capax sit iurisp.
•  
  PDF 32 71. Quid hæc in parte dicendum de impubere, minore, filio familias.
•  
  PDF 33 72. Quid hæc in parte dicendum de impubere, minore, filio familias.
•  
  PDF 33 73. An, & qualiter patronatus competens uxori, & hinc potestas præsentandi transeat in maritum seu ab eo participetur.
•  
  PDF 34 74. An illegitimo, & maximè spurio, aut etiam irregulari competere possit iusp. & præsentare.
•  
  PDF 34 75. An & qualilter excommunicatus sit capax iurisp. & præsentandi.
•  
  PDF 35 76. An possessor iurisp. cui verè dominium illius non competit, obtineat iura patronatûs, etiam post contestatam litem super proprietate iurisp.
•  
  PDF 35 77. An & qualiter ius præsentandi ad Prælaturas Ecclesiarum conventualium aut Collegiatarum haberi possit per laicos.
•  
  PDF 35 Paragraphvs V. Qualiter juspatron. probari debeat, & de eo constare, ut admittatur quis ad præsentandum?
•  
  PDF 35 78. Qvotuplex sit probatio jurisp. tam ex privilegio, quàm ex jure communi habiti.
•  
  PDF 35 79. Quot modis probandum sit jure novo Tridentini jusp. quò ad proprietatem.
•  
  PDF 36 80. Qualiter probetur jusp. privatorum per authenticum documentum.
•  
  PDF 36 81. Qualiter jusp. privatorum ex fundatione vel dotatione probetur, ex præsentationibus multiplicatis per antiquissimum cursum temporis.
•  
  PDF 36 82. Qualiter præterea probari possit jusp. privatorum ex fundatione vel dotatione.
•  
  PDF 38 83. Quandonam necessaria probatio jurisp. plena, & quando sufficiat semiplena.
•  
  PDF 38 84. Quo ad probationem jurisp. illorum, in quibus plerumque præsumitur usurpatio, in quo fundetur illa præsumptio, & quinam tales censeantur.
•  
  PDF 39 85. Quis modus probandi jusp. ex fundatione, dotatione dictarum personarum, in quibus est præsumptio usurpationis.
•  
  PDF 40 86. An in nullo casu admitti, & sufficere possit dictarum præsentationum continuatarum probatio per testes.
•  
  PDF 41 87. An factâ probatione jurisp. juxta decretum Trid. & præsentato per patronum admisso ab Ordinario, si in sequentibus vacationibus dubitetur de validitate jurisp. patronus possit repelli à sua quasi possessione & præsentatione, teneatûrque ante præsentationem de novo probare titulum.
•  
  PDF 41 88. An opus istis rigorosis probationibus, & intret dispositio concilii, dum jusp. non adversus Ecclesiam, sed adversus alium patronum probandum.
•  
  PDF 41 89. An opus rigorosis illis probationibus requisitis ad probandum jusp. personarum, in quibus præsumitur usurpatio, dum cum tali persona concurrit alia persona, in quam non cadit præsumptio talis.
•  
  PDF 41 90. An rigorosa illa forma conciliaris probandi necessaria quoque sit ad effectum etiam juris honorifici.
•  
  PDF 41 91. Qualiter doceatur, acquiratur, conservetur, & operetur possessio præsentandi, de qua non secus ac de existentia jurispatronatús docendum est ad effectum obtinendi institutionem præsentati.
•  
  PDF 43 92. Quid probare debeat prætendens jusp. hæreditarium, quid mixtum, quid prætendens gentilitium.
•  
  PDF 44 93. Quæ prætendens iusp. in augmento dotis iustificare teneatur in ordine ad evitandam reservationem, & derogationem apostolicam.
•  
  PDF 45 Paragraphvs VI. Quid possit, vel non possit Patronus.
•  
  PDF 45 94. An patronus possit beneficii leges alterare, vel novas inducere.
•  
  PDF 47 95. Quid juris & potestatis habeat patronus circa res temporales Ecclesiæ usurpandas & curandas.
•  
  PDF 48 96. Quid possit patronus circa ponendum custodem, instituendum vel destituendum Rectorem, & circa præcipiendum Rectori.
•  
  PDF 48 97. Quid possit patronus circa electionem prælati in Ecclesia collegiata vel conventuali.
•  
  PDF 48 98. An, & qualiter patronus præsentare possit, dum beneficium adhuc est plenum, seu ad vacaturum.
•  
  PDF 49 99. Quid possit patronus quò ad constituendum procuratorem in ordine ad præsentandum.
•  
  PDF 50 Paragraphvs VII. De commodis & prærogativis patronatûs.
•  
  PDF 50 100. An & quæ temporalia ratione iurisp. sibi competentis exigere possit patronus ab Ecclesiis, vel etiam præsentatis.
•  
  PDF 50 101. An & qualiter Patronus circa commoda temporalia, quæ juste percipere potest, possit disponere.
•  
  PDF 50 102. Quæ sint commoda Patroni ordinaria.
•  
  PDF 50 103. In quo consistat debita Patrono honorificentia.
•  
  PDF 51 104. An illa honoris prærogativa extendat se ad jus sepulturæ.
•  
  PDF 52 105. Qualiter alimenta præstanda Patrono.
•  
  PDF 52 106. Quæ conditiones requirantur & iustificentur in & à patrono, ut alimenta petere & percipere possit.
•  
  PDF 53 107. An, & quæ actio competat inopi patrono ad petenda alimenta.
•  
  PDF 53 108. Ad quæ requirendus & obtinendus consensus patroni.
•  
  PDF 54 109. Qualiter vacante beneficio iurisp. patronus vocandus, eiusque voluntas exquirenda.
•  
  PDF 54 110. Quæ pæna statuta gravantibus patronos ob certam personam non præsentatam.
•  
  PDF 55 111. Quid possit patronus quò ad constituendum procuratorem in ordine ad præsentandum.
•  
  PDF 55 Paragraphvs VIII. De derogatione & amissione jurispatr.
•  
  PDF 55 112. An Papa derogare possit iuripatr. cuicunque, & disponere pro libitu suo de beneficiis iurisp.
•  
  PDF 55 113. An nuncius Apostolicus, vel etiam Episcopus, derogare possit iurip.
•  
  PDF 56 114. Qualiter, & quando Papa consueverit absolutè derogare iurip. laicorum.
•  
  PDF 57 115. An, & qualiter Papa deroget patronatibus ecclesiasticis.
•  
  PDF 57 116. An, & quibus patronatibus derogaverit, eos abrogando, Tridentinum.
•  
  PDF 58 117. An iusp. cadat sub reservationes apostolicas.
•  
  PDF 58 118. An etiam patronatus concessi per privilegium ex causa onerosa, nimirum ex aucta dote, saltem ad medietatem, tametsi præservati à concilio Trid. cadant adhuc sub reservationes apostolicas.
•  
  PDF 59 119. An, & qualiter de facto censeatur derogatum iurip. per collationem beneficii factam à Papa.
•  
  PDF 60 120. Quibus modis extinguatur iusp.
•  
  PDF 62 Capvt Secvndvm. De Præsentatione ipsa.
•  
  PDF 62 Paragraphvs I. De effectu & modo præsentationis faciendæ & admittendæ.
•  
  PDF 62 121. Qvale ius præsentato conferat præsentatio.
•  
  PDF 62 122. Quid requiratur, ut præsentatio præsentato tribuat ius ad beneficium.
•  
  PDF 63 123. Coram qui fieri debeat præsentatio.
•  
  PDF 64 124. An ad validam præsentationem requiratur, ut fiat per patronum corporaliter præsentem habenti instituere.
•  
  PDF 64 125. An ad validitatem præsentationis requiratur, ut præsentandus corporaliter exhibeatur, & sistatur præsens habenti instituere.
•  
  PDF 64 126. In qua forma debeat fieri præsentatio, an scripto an per libellum, vel oretenus, vel certâ formâ verborum.
•  
  PDF 65 127. An, & qualiter præsentatio possit esse conditionata.
•  
  PDF 65 128. An, & qualiter oræsentatio facta pro forma requirat examen præsentati.
•  
  PDF 65 129. An præsentatio vitietur, si patronus dicat; eligo Titium in præsentandum.
•  
  PDF 66 130. Qualiter præsentatio ex præscripto fundationis, aut aliàs facienda coram Papa, fiat.
•  
  PDF 66 131. Qualiter, dum plures sunt patroni, facienda & admittenda præsentatio.
•  
  PDF 67 132. An, & qualiter præsentatio admitti debeat ab habente instituere.
•  
  PDF 67 133. Quid agendum, dum habens instituere non admisii præsentationem, vel eam rejecit.
•  
  PDF 68 134. An, & qualiter præsentatus legitimè possit renunciare.
•  
  PDF 68 Paragraphvs II. De tempore, quo vel intra quod facienda præsentatio.
•  
  PDF 68 135. Intra quod tempus fieri debeat præsentatio.
•  
  PDF 68 136. An sufficiat, patronum intra tempus sibi datum ad præsentandum præsentasse à se delectum Ordinario, ut examinetur, dum institutio facienda est per inferiorem.
•  
  PDF 68 137. An, & à quo concessum ad præsentandum à jure tempus abbreviari, aut prorogari possit.
•  
  PDF 69 138. Quo tempore intra quadrimestre vel semestre datum ad præsentandum fieri possit præsentatio.
•  
  PDF 70 139. Quomodo computetur dictum tempus.
•  
  PDF 71 140. Qualiter dictum tempus, quod aliàs per se loquendo currit continuum, seu est continuum, & non utile, non currat patrono impedito.
•  
  PDF 71 141. An, & qualiter currat patronis dictum tempus, dum intra illud nominatus ab illis intra idem tempus non consensit, vel renunciat facte de se præsentationis, aut diem suum obit, aut occultum ejus vitium detegitur, ob quod præsentatio facta irritatur.
•  
  PDF 71 142. A quo die incipiat patrono currere tempus, dum præsentatio facienda ad beneficium à primæva erectione vacans, sive cui prima vice, seu primus à fundatione Rector dandus.
•  
  PDF 72 143. An præsentatio fieri possit post terminum edicti, & quomodo sustineatur facta pendente termmino edicti.
•  
  PDF 72 144. An patronus possit præsentare ante obitum beneficiati, seu antequam vacet beneficium.
•  
  PDF 72 Paragraphvs III. De mutatione & variatione præsentationis factæ.
•  
  PDF 72 145. An & qualiter liberum sit patrono in præsentatione variare.
•  
  PDF 74 146. An post obitum præsentantis, factâ jam ab eo præsentatione, patronus successor variare possit.
•  
  PDF 74 147. An permissum patronis laicis dicto modo variare lite pendente.
•  
  PDF 75 148. An locus quoque sit dictæ variationi cumulativæ in patronatu mixto.
•  
  PDF 75 149. Quid si juraverit patronus, se non velle variare præsentationem, an poterit adhuc postmodum præsentare validè.
•  
  PDF 76 150. An etiam simplex promissio de non variando invalidet secundam præsentationem.
•  
  PDF 76 151. An, si quis retento patronatu cesserit juri præsentandi, possit dicto modo variare.
•  
  PDF 76 Paragraphvs IV. De personis præsentandis.
•  
  PDF 76 152. An, & qualiter patronus præsentare debeat habilem.
•  
  PDF 76 153. An, quando, qualiter patronus privetur jure præsentandi ob præsentatum inhabilem.
•  
  PDF 77 154. Qualiter patronus teneatur præsentare digniorem.
•  
  PDF 78 155. An, & qualiter, etiam, dum unus patronorum præsentat indignum, de volvatur collatio ad Superiorem.
•  
  PDF 78 156. An, & qualiter patronus præsentare debeat proximiorem.
•  
  PDF 79 157. An ad beneficium, quod fundator reliquit pro suis consanguineis, præsentari possit illegitimis, aut illud conferri illegitimo, si is alias habilis est, & ad beneficia Ecclesiastica obtinenda dispensatus.
•  
  PDF 79 158. An, & qualiter præsentandus debeat esse clericus, & incedere in habitu clericali.
•  
  PDF 80 159. An, & quando præsentatus habere debeat ætatem requisitam à Trid. ad consecutionem beneficii, ad quod præsentatur.
•  
  PDF 80 160. An, & quando minor 14. annis præsentari possit.
•  
  PDF 80 161. Quæ ætas requiratur in præsentando ad beneficium curatum, aut non curatum sacerdotale.
•  
  PDF 81 162. Præsentandus ad beneficium sacerdotale, an & quando debeat esse actu sacerdos.
•  
  PDF 81 163. Præsentatio illiterati quandonam sit jure ipso irrita.
•  
  PDF 81 164. An patronus, dum idoneus est, præsentare possit seipsum per se, vel per alium ad beneficium sui jurispatron.
•  
  PDF 82 165. An procurator aut alius à patrono substitutus possit seipsum præsentare.
•  
  PDF 83 166. An patronus possit præsentare filium suum.
•  
  PDF 83 167. An donatarius possit præsentare donantem juspat.
•  
  PDF 83 168. An præsentatus invalidè ob crimen, emendatus dein, possit præsentari denuo.
•  
  PDF 83 Capvt Tertivm. De institutione.
•  
  PDF 83 Paragraphvs I. De habente instituere.
•  
  PDF 83 169. An, & qualiter Episcopo competat jus instituendi præsentatos à patronis.
•  
  PDF 84 170. An, & qualiter instituere competat capitulo, sede vacante.
•  
  PDF 84 171. An, & qualiter instituere competat Vicario Episcopi.
•  
  PDF 84 172. An, & qualiter instituendi jus competat aliis Episcopo inferioribus.
•  
  PDF 85 173. An instituere possint Abbatissæ & Priorissæ.
•  
  PDF 85 174. An, & qualiter potestas instituendi competere possit laico.
•  
  PDF 85 175. An, & qualiter valeat institutio facta ab inferiore existente in quasi possessione, etsi revera à parte rei non habeat jus instituendi.
•  
  PDF 85 176. An, & qualiter reservetur institutio Papæ, & qualiter is tunc procedat in institutione.
•  
  PDF 86 177. Qualiter, & ad quos devolvatur jus instituendi.
•  
  PDF 86 Paragraphvs II. De necessitate, modo, ac tempore faciendæ institutionis.
•  
  PDF 86 178. An, & quando institutio sit debita præsentato.
•  
  PDF 86 179. Qualiter subveniatur, si negetur aut differatur institutio.
•  
  PDF 87 180. An per appellationem suspendatur executio institutionis.
•  
  PDF 87 181. An, & qualiter institutio sit irrita, si facta neglecto præsentato, vel etiam absque consensu & præsentatione patroni.
•  
  PDF 87 182. Cum quibus qualitatibus fieri debeat institutio, & quæ inutiliter ei adjiciantur conditiones.
•  
  PDF 87 183. An, & qualiter institutio fieri possit extra territorium.
•  
  PDF 87 184. Qualiter facienda institutio dum ex diversis qualitatibus spectat ad eundem præsentare & instituere.
•  
  PDF 88 185. An, & qualiter institutioni præmittendum examen & approbatio.
•  
  PDF 88 186. An ad valorem institutionis requiratur scriptura, seu literæ institutionales, opúsque sit certâ ceremoniâ.
•  
  PDF 89 187. An canonicè institutus, etiam verbaliter solùm, statim capere possit possessionem, administrare, &c.
•  
  PDF 89 188. An, si quis semel præsentatus eoram Episcopo, & dein coram alio inferiore, ab eodem patrono, possit regredi ad priorem præsentationem, & vi illius validè institui.
•  
  PDF 89 189. Intra quod tempus fieri debeat institutio.
•  
  PDF 89 190. An institutio fieri possit diebus festivis, vel etiam post obitum præsentantium.
•  
  PDF 90 191. An institutio fieri poßit lapsum terminum edicti, & sic facta sit nulla.
•  
  PDF 90 192. An necessariò, qualiter, quo fine & ordine, ad quem effectum ante institutionem præmittendum edictum.
•  
  PDF 92 Paragraphvs III. De personis instituendis.
•  
  PDF 92 193. Qvandonam in potestate institutoris sit gratificari uni ex præsentatis præ alio.
•  
  PDF 93 194. An, & quando Institutor poßit instituere alium à præsentatis.
•  
  PDF 93 195. Quis institui debeat ex pluribus, sive simul sive succeßivè præsentatis inæqualiter, hoc est, non habentibus paria patronorum suffragia.
•  
  PDF 93 196. Quid si præsentetur habens jam beneficium incompatibile cum eo; ad quod præsentatur.
•  
  PDF 93 197. Quis instituendus, dum unus præsentatus est ab existente in quasi posseßione præsentandi, alter à proprietario: unus à marito, alter ab uxore: unus à pupillo, alter à tutore.
•  
  PDF 94 Sectio Secvnda. De provisione & receptione beneficiorum per postulationem, electionem, confirmationem.
•  
  PDF 94 Capvt Primvm. De postulatione.
•  
  PDF 94 Paragraphvs I. De postulationis natura, divisione, causa, & effectu.
•  
  PDF 94 198. Qvid sit, seu qualiter definienda postulatio propriè ac strictè talis.
•  
  PDF 94 199. An, & in quo potissimùm differat postulatio ab electione.
•  
  PDF 94 200. Qualiter postulatio differat à nominatione.
•  
  PDF 95 201. Quotuplex sit postulatio.
•  
  PDF 95 202. Quis sit finis, & causa motiva postulationis solennis.
•  
  PDF 95 203. Quis sit effectus postulationis.
•  
  PDF 96 Paragraphvs II. De modo, seu forma faciendæ & publicandæ postulationis, & de consensu postulati.
•  
  PDF 96 204. An, & qualiter postulatio facienda dependeat ab electione.
•  
  PDF 96 205. An forma eligendi per scrutinium præscripta in c. quia propter. de elect. servanda quoque sit in postulatione solenni.
•  
  PDF 96 206. Quæ formæ postulandi sint jure prohibitæ, ita ut, si sub illis facta sit postulatio, ea ipso jure sit irrita.
•  
  PDF 96 207. An saltem fieri possit postulatio sub hac forma: eligo, & postulo, prout meliùs de jure valere potest; dum dubitatur, an quis sit eligendus, an postulandus.
•  
  PDF 97 208. An, & quale esse debeat decretum postulationis scriptum, quod ad Superiorem, potentem admitterere postulationem, transmittitur.
•  
  PDF 97 209. Quot requirantur suffragia postulantium, ut postulatio sit valida, & à Superiore admittenda.
•  
  PDF 98 210. Quid, si postulatio facta à duabus partibus, sed quæ postularunt indignum?
•  
  PDF 98 211. An, & qualiter postulatio sit nulla, dum aliquis vocandus contemptus fuit.
•  
  PDF 98 212. An, & qualiter postulantes variare possint, & resilire à postulatione jam facta.
•  
  PDF 99 213. Quid si postulatus fecit impensas aliquas de consensu postulantium, an tenebuntur postulantes eas refundere, dum à postulatione recedunt.
•  
  PDF 99 214. An, & qualiter postulatio jam facta sit publicanda.
•  
  PDF 99 215. An, & intra quod tempus postulantes teneantur præsentare postulato postulationem de eo factam, & hic explicare mentem suam circa illam.
•  
  PDF 100 216. An, & qualiter postulatus consensum suum postulationi suæ debeat, aut possit præstare.
•  
  PDF 100 Paragraphvs III. De iis, qui postulare, & postulari possunt.
•  
  PDF 100 217. Qvinam postulare possint.
•  
  PDF 100 218. Quinam postulari possint, vel non possint.
•  
  PDF 101 219. Quæ sint pænæ postulantium scienter indignum ob impedimentum seu defectum absoutè indispensabilem.
•  
  PDF 102 220. An, dum capitularium aliqui ob dictam causam ipso facto privati sunt potestate eligendi, tota hæc potestas ad alios, qui indignæ tali postulationi non consenserunt, sed expreßè contradixerunt, licet numero sint pauciores, devolvatur.
•  
  PDF 102 221. An Episcopi, Archiepiscopi, Patriarchæ, &c. eligi nequeant, sed debeant postulari ad aliam Ecclesiam.
•  
  PDF 103 222. Quid in hoc puncto dicendum de Cardinalibus non Episcopis.
•  
  PDF 103 223. Quid dicendum de aliis Prælatis, tam regularibus quàm sæcularibus, Episcopo inferioribus, puta Abbatibus, Archidiaconis, Præpositis, Prioribus, dum ad alterius Ecclesiæ dignitatem similem vel majorem sunt assumendi.
•  
  PDF 104 224. Quid dicendum de clericis non prælatit unius diæcesis assumendis ad dignitatem alterius diæcesis.
•  
  PDF 104 225. Quid dicendum de religiosis assumendis ad prælaturas intra vel extra suum ordinem.
•  
  PDF 104 226. An, qui non est de corpore, seu capitulo, aut conventu Ecclesiæ vacantis, sed alterius, neceßè habeat postulari, ita ut eligi nequeat in ejus prælatum.
•  
  PDF 104 227. An invalidè electus ob defectum, quo laborabat, postulari dein possit.
•  
  PDF 104 Paragraphvs IV. De admissione postulationis.
•  
  PDF 104 228. Ad quem dirigenda postulatio, seu à quo petenda ejus admissio.
•  
  PDF 105 229. An teneatur Superior admittere postulationem de ceterò idonei factam legitimè, hoc est, vel unanimiter, vel à duabus partibus capituli.
•  
  PDF 105 230. Qualiter ad admissionem postulationis procedere possit ac debeat Superior, & quâ formâ uti in ea, vel etiam in rejectione postulationis.
•  
  PDF 105 231. An, & qualiter postulatus administrare possit prælaturam, antequam ejus postulatio admitattur.
•  
  PDF 106 Capvt Secvndvm. De Electione.
•  
  PDF 106 Paragraphvs I. De electionis natura.
•  
  PDF 106 232. Qvotupliciter usurpetur electionis nomen.
•  
  PDF 106 234. In quibus electio strictißimè talis distinguatur à collatione.
•  
  PDF 106 233. Qualiter electio accepta in strictißima sua significatione definiatur.
•  
  PDF 106 235. In quibus differat electio à præsentatione.
•  
  PDF 107 236. Qualiter electio differat à nominatione.
•  
  PDF 107 Paragraphvs II. De iis, ad quos spectat eligere, sive jure ordinario, sive speciali.
•  
  PDF 107 237. A Quibus, & quomodo olim electi Episcopi.
•  
  PDF 107 238. Ad quos spectato jure communi per se primò & directe spectet electio Prælatorum.
•  
  PDF 108 239. Quid hic intelligatur nomine collegii ecclesiastici.
•  
  PDF 108 240. Quot personæ requirantur ad constituendum primò collegium, conferendáque congregationi alicui jura collegii.
•  
  PDF 108 241. Quot personæ sufficiant ad collegium jam constitutum, ejúsque jura conservanda.
•  
  PDF 108 242. An jus eligendi competat ei, qui verè nactus non est quasi dominium beneficii, sed solum posseßionem cum bona fide, adeóque est solùm in posseßione juris eligendi.
•  
  PDF 109 243. An ius eligendi Prælatum aliis quoque clericis, qui de collegio non sunt, competere possit.
•  
  PDF 109 244. An saltem id vi privilegii vel consuetudinis competere possit clericis extraneis.
•  
  PDF 109 245. An ex pacto, seu voluntate eorum, ad quos jus eligendi spectat, clericis extraneis communicari possit potestas eligendi.
•  
  PDF 109 246. An laicis sæcularibus competere possit jus eligendi Prælatos ecclesiasticos ex privilegio.
•  
  PDF 110 247. An id illis competere quoque poßit ex consuetudine.
•  
  PDF 110 248. An id illis competere poßit ex pacto.
•  
  PDF 110 249. An electio celebrata à clericis unà cum laicis sit irrita.
•  
  PDF 111 250. Penes quos sit jus eligendi, dum capitulares scienter elegerunt indignum, adeóque pro ea vice privati sunt potestate eligendi.
•  
  PDF 111 251. An illa pæna privationis, adeóque devolutio juris eligendi non incurratur, nisì postquam ex votis eligentium scienter indignum, aut aliàs illegitimè formatum est publicum & capitulare decretum electionis, seu subsecuta electio communis.
•  
  PDF 111 252. An capitulares, ad quos propter delictum aliorum eligentium indignum; tota potestas eligendi pro ea vice devoluta est, possint, si velint, illos voce privatos admittere ad novam electionem.
•  
  PDF 112 253. Quid si aliqui eligentium indignum, id fecerunt ignoranter, an electio facta à ceterii eligentibus dignum, dum hi constituunt minorem numerum suffragantium, valebit, & promulgari possit.
•  
  PDF 112 Paragraphvs III. De iis, qui etsi spectent ad collegium, prohibentur tamen eligere.
•  
  PDF 112 254. Qvinam jure naturæ eligere vetentur.
•  
  PDF 112 255. Quid in hoc puncto dicendum de impubere.
•  
  PDF 112 256. Quid in hoc puncto sit circa surdos & cœcos.
•  
  PDF 112 257. An in Electore requiratur ordo sacer.
•  
  PDF 113 258. Quid si initio vacationis Ecclesiæ canonicus non sit in sacris, possit tamen esse in iis intra tempus constitutum electioni.
•  
  PDF 113 259. Quid dicendum in hoc puncto de eo, qui ex dispensatione Papæ, vel etiam absque ea, ante legitimam ætatem fuit ordinatus subdiaconus.
•  
  PDF 113 260. An dispensatus à Papa super ætate necessaria ad canonicatum eo ipso sit dispensatus, ut etiamsi non sit in sacrtis, possit habere vocem in electione.
•  
  PDF 113 261. An legitimè absenti competat jus suffragii.
•  
  PDF 113 262. Quinam in præsenti materia habeantur adhuc pro præsentibus.
•  
  PDF 114 263. An absentes, præciso privilegio vel consuetudine legitimâ validè ferant suffragium per literas.
•  
  PDF 114 264. Quando absens suffragium suum ferre possit per procuratorem.
•  
  PDF 114 265. An potestas eligendi in absentia per procuratorem competat etiam regularibus.
•  
  PDF 114 266. Qualis debeat esse procurator ad eligendum.
•  
  PDF 114 267. Quid agere vel non agere quo ad electionem possit procurator.
•  
  PDF 115 268. An absens plures procuratores constituere possit, & quis eorum admittendus.
•  
  PDF 115 269. An excommunicato excommunicatione minore competat jus suffragii.
•  
  PDF 115 270. An illud quoque competat excommunicato excommunicatione majore, notorio quidem, tolerato tamen.
•  
  PDF 116 271. An nihilominus excommunicatus excommunicatione majore, toleratus tamen, possit per exceptionem repelli ab eligendo, quid efficaciæ habeat hæc exceptio, & qualiter instituenda.
•  
  PDF 116 272. An notoriè excommunicato non tolerato competat jus suffragii.
•  
  PDF 116 273. An ipso facto irrita sit electio, si talis excommunicatus scienter admittatur ad coeligendum.
•  
  PDF 116 274. Quid si excommunicatus notoriè, non toleratus non possit sine gravi periculo vel scandalo, similemve ob causam expelli ab electione.
•  
  PDF 117 275. An excommunicatus talis occultus adhuc, quia potest tergiversatione adhuc aliquâ excommunicationem suam celare, etsi Electores conscii de illius excommunicatione certi sint, quod illam possint in judicio probare, possit vi ejici ab electione, & sic ejectus nequeat agere pro cassanda electione.
•  
  PDF 117 276. An suspensus poßit eligere validè.
•  
  PDF 117 277. An personaliter interdictus sit privatus jure & facultate eligendi, & hinc eligat invalidè.
•  
  PDF 117 278. An irregularis ex delicto sit privatus facultate eligendi.
•  
  PDF 118 279. An infamis eligat validè.
•  
  PDF 118 280. Quando quis censeatur ita privatus voce activâ, ut revera invalidè eligat.
•  
  PDF 118 Paragraphvs IV. De pænis eligentium illegitimè vel indignum.
•  
  PDF 118 281. Qvæ sit pæna eligentium illegitimè, seu non servato modo vel formâ eligendi præscriptâ à SS. Canonibus.
•  
  PDF 119 282. Quæ sint pænæ Electorum admittentium laicos ad coeligendum.
•  
  PDF 119 283. Quæ sit pæna electi consentientis tali electioni.
•  
  PDF 119 284. Quæ sint pænæ scienter, aut ex crassa & affectata ignorantia eligentium indignum.
•  
  PDF 120 285. An, qui alium eligit ad prælaturam, in qua obtinenda scit eum commisisse simoniam, præter dictas pænas adhuc incurrat aliam.
•  
  PDF 120 Paragraphvs V. De qualitatibus eligendorum.
•  
  PDF 120 286. An ipso jure privatus voce passivâ, vel redditus inhabilis, ante sententiam declaratoriam criminis possit ad electione excludi vi, & impediri, ne eligatur.
•  
  PDF 120 287. An Electores præcisè ratione privationis vocis passivæ nondum declaratæ per sententiam, teneantur in conscientia talem concludere, intellige negativè, nempe eum non eligendo.
•  
  PDF 120 288. An inhabilis ipso jure, aut privatus ipso jure voce passiva ante sententiam declaratoriam, teneatur in conscientia non consentire electioni aut confirmationi; vel si consenserit & receperit Prælaturam, teneatur illi renunciare.
•  
  PDF 121 289. An is, qui semel rejectus ab electione, seu cujus electio ob proprium vitium personæ electæ cassata, maneat deinceps ubique ineligibilis.
•  
  PDF 121 290. An talis igitur maneat perpetuò ineligibilis.
•  
  PDF 121 291. An, dum simpliciter cassata fuit prior electio, nulla reddita ratione cur cassetur, an ex vitio personæ electæ, an ex vitio formæ, maneat infamis & ineligibilis.
•  
  PDF 122 292. An electio cassata vitio electionis noceat electo.
•  
  PDF 122 293. An valida sit & licita electio extranei, seu qui non est de gremio Capituli vel conventuis, aut respective de civitate, diœcesi, Provincia.
•  
  PDF 122 294. An Superior, ad quem jure devoluto, vel etiam ordinario, pertinet conferre beneficium vel Prælaturam, possit illam conferre extraneo.
•  
  PDF 123 295. Quid sit in hoc circa Prioratus aliáque beneficia regularia, unita vel incorporata alicui monasterio, abbatiæ, &c.
•  
  PDF 123 296. An valida sit electio sui ipsius.
•  
  PDF 123 297. An ad hoc, ut eligi quis possit in Superiorem regularem, requiratur clericatus.
•  
  PDF 123 298. An, ut quis eligatur vel promoveatur in Prælatum vel Superiorem regularium, necesse sit esse professum, & quidem expressè in eadem religione, ita ut aliàs electio vel promotio sit ipso jure nulla
•  
  PDF 124 299. Quantum tempus à professione requiratur, ut quis eligi possit in Prælatum religionis.
•  
  PDF 124 Paragraphvs VII [i. e. VI]. De vocandis ad Electionem.
•  
  PDF 124 300. Cvjus de jure vel consuetudine sit convocare Electores.
•  
  PDF 124 301. Quinam vocando sint ad electionem.
•  
  PDF 124 302. Quinam intelligantur per eos, qui debent interesse electioni.
•  
  PDF 124 303. Quid intelligatur per hoc, qui volunt interesse.
•  
  PDF 125 304. An, præscindendo à consuetudine vel statuto pænali, liberum sit interesse electioni, ferre, vel non ferre suffragium.
•  
  PDF 125 305. Quinam intelligantur per eos, qui commode interesse possunt.
•  
  PDF 125 306. An, cessante gravi damno Ecclesiæ, vocandi sint absentes omnes ex omni loco & distantia.
•  
  PDF 126 307. An vocandus, qui renunciavit voci activa.
•  
  PDF 126 308. An canonicus factus novitius alicujus Ordinis adhuc retinens canonicatum suum, vocandus sit ad electionem, ubi non nimis remotus est à loco electionis.
•  
  PDF 126 309. An vocandi sint Electores inhabiles.
•  
  PDF 127 310. An de jure vocandus, vocatus exspectandus sit ultra a terminum præfixum.
•  
  PDF 127 311. Quid quoad electionem facere possint præsentes, aliis præfixo tempore non comparentibus, vel abeuntibus è capitulo.
•  
  PDF 128 312. Qualiter vocales sint vocandi.
•  
  PDF 128 313. Propter quid necessaria sit absentium vocatio, & an quandoque cesset necessitas illa vocandi absentes de ceterò habiles, & sine magno incommodo vocabiles.
•  
  PDF 129 314. An electio facta non vocatis omnibus vocandis sit ipso jure nulla.
•  
  PDF 129 315. An, & qualiter vocandus non vocatus habeat jus agendi de contemptu sui.
•  
  PDF 130 316. An non vocatus, seu contemptus cogi possit, ut consentiat electioni factæ; & an Superior regularis subdito suo prohibere possit, ut non agat de contemptu.
•  
  PDF 130 315 [i. e. 317]. Ad quem spectet probare, an aliquis contemptus, vel non contemptus fuerit.
•  
  PDF 130 318. An an vitandam actionem de contemptu sufficiat probare, quod præses ex parte sua bona fide & modo consueto vocarit vocandum, licet hic reipsa vocatus non fuerit.
•  
  PDF 130 319. An dum ad instantiam contempti casaatur electio, ea devolvatur ad Superiorem.
•  
  PDF 130 Paragraphvs VIII [i. e. VII]. De loco Electionis.
•  
  PDF 130 320. In quo loco fieri debeat electio.
•  
  PDF 131 321. An electio facta sine rationabili causa extra fines Ecclesiæ propriæ, vel locum aliàs consuetum sit jure ipso irrita, vel saltem irritanda.
•  
  PDF 131 322. An teneat electio facta in loco interdicto.
•  
  PDF 131 323. An, & que electio habita in locis occultis sit clandestina, & an propterea ipso jure nulla.
•  
  PDF 132 Paragraphvs IX [i. e. VIII]. De tempore Electionis.
•  
  PDF 132 324. An Ecclesiâ necdum viduatâ Prælato suo, eligi possit successor, aut saltem institui tractatus de eo eligendo.
•  
  PDF 132 325. A quo momento censeatur vacare prælatura.
•  
  PDF 133 326. Quando incipiat tempus Electoribus à iure statutum ad eligendum.
•  
  PDF 133 327. Num ante sepulturam prælati defuncti fieri possit electio successoris.
•  
  PDF 133 328. Quantum temporis habeant Electores præfixum ad eligendum.
•  
  PDF 133 329. An, & qualiter impeditis hoc tempus currat.
•  
  PDF 134 330. An, si imminente ultimâ die temporis ad eligendum præfixi, maior pars capituli renuat eligere, adeóque ius eligendi sit penes minorem partem, minor pars teneatur expectare maiorem partem, usque post prandium istius diei.
•  
  PDF 134 331. An tempus præfixum à jure ad eligendum possit restringi.
•  
  PDF 134 332. An, & qualiter, præfixo termino eligendi neglecto, devolvatur electio ad superiorem.
•  
  PDF 135 333. An electio fieri possit de nocte.
•  
  PDF 135 Paragraphvs X [i. e. IX].
•  
  PDF 135 334. Qvas partes seu actus particulares complectatur forma electionis per scrutinium.
•  
  PDF 136 335. An repugnet textus c quia propter. adeoque per hoc electio invalidetur, si electorum aliqui non aßumpti ad id seipsos ingerant muneri scrutatorum.
•  
  PDF 136 336. A quo scrutatores assumendi.
•  
  PDF 136 337. Qualiter scrutatores assumendi.
•  
  PDF 136 338. Vnde assumendi scrutatores.
•  
  PDF 136 339. Quot assumendi scrutatores.
•  
  PDF 137 340. Quales esse debeant scrutatores.
•  
  PDF 138 341. An ad scrutandum vota Electorum, aliumve actum præstandum circa scrutinium præter 3 scrutatores adhiberi debeat aut possit Notarius cum testibus; & qualis hi esse debeant.
•  
  PDF 138 342. An scrutatoribus sit habenda fides
•  
  PDF 138 343. An scrutinium fieri debeat secretè.
•  
  PDF 138 344. An stante decreto Trid. valida adhuc & licita, etiam quo ad regulares, electio per scrutinium auriculare.
•  
  PDF 139 345. Quandonam censeantur vota electorum publicari in ipsa electione, & an ideo electio reddatur irrita.
•  
  PDF 139 346. An vitietur electio per hoc, quòd scrutatorum aliquis extra electionem publicet nomina eligentium.
•  
  PDF 140 347. Quid si manifestatio nominis Electoris alicujus, vel Electorum fiat ab uno, vel pluribus, vel etiam omnibus electoribus.
•  
  PDF 140 348. An, ubi scrutinium sit per schedas, & sic fieri est de forma electionis, etiam sit de forma electionis eas comburere ante vel post publicationem scrutinii.
•  
  PDF 141 349. An necesse sit ante inchoationem scrutinii scrutatores astringi iuramento, vel præcepto obedientiæ à præside electionis de munere fideliter exequendo.
•  
  PDF 141 350. Quis locus in quo scrutatores excipiunt vota eligentium.
•  
  PDF 141 351. Quid in c. quia propter per τό singulatim vota exquirant, intelligatur.
•  
  PDF 141 352. Quid importet verba cit. cap. diligenter inquirant.
•  
  PDF 141 353. An liceat Electoribus consensum suum seu votum explicare per sortes.
•  
  PDF 141 354. An electio facta per sortes sit ipso iure nulla.
•  
  PDF 142 355. An electiones ad prælaturas fieri possint per calculos, fabas, similésve modos, dum nimirum à superiore electoribus consentientibus proponuntur plures, ut exiis eligatur unus.
•  
  PDF 142 356. Quâ verborum formâ exprimere debeant in electione Electores votum suum.
•  
  PDF 142 357. Num valeant vota alternativa seu expressa disiunctivè, ut dum dicitur: eligo Petrum vel Paulum.
•  
  PDF 142 358. An valeat votum conditionatè datum seu expressum.
•  
  PDF 142 359. An valida sint vota importantia electionem ut futuram. v. g. volo eligere: volo consentire.
•  
  PDF 143 360. Quid faciendum de votis istiusmodi incertis, adeóque invalidis aut aliter inutiliter datis, quibus v. g. notoriè ineligibilis eligitur.
•  
  PDF 143 361. An igitur ex hoc, quòd Electorum aliquis det votum istiusmodi inutile, idem capere possit emolumentum, quod alii, no nimirum hoc ipso iam diminuto suffragantium numero, adeoque paucioribus constituentibus maiorem partem capituli, pauciora ad eius electionem requirantur suffragia.
•  
  PDF 143 362. An, quando, & qualiter vota data mutari possint.
•  
  PDF 144 363. A quo, quo ordine, & qualiter ipsorum scrutatorum vota exquiri debeant.
•  
  PDF 144 364. An, & qualiter vota data postquam omnes Electores ea dederunt, redigenda sint in scriptum.
•  
  PDF 144 365. An, ubi pauciores sunt Electores quàm quatuor, servari possit forma c. quia propter, quo ad danda & recipienda suffragia; & si non sint, quid faciendum.
•  
  PDF 145 366. Qualiter terminetur & compleatur scrutinium.
•  
  PDF 145 Paragraphvs XI [i. e. X]. De publicatione scrutinii, & electione communi.
•  
  PDF 145 367. Qvid faciendum post completum scrutinium.
•  
  PDF 145 368. Cui, à quo, qualiter, quâ necessitate facienda hæc publicatio.
•  
  PDF 145 369. An non obstantibus verbis illis c. quia propter, vota mox publicentur, nullo prorsus appellationis obstaculo interjecto: possit appellari à scrutinii publicatione.
•  
  PDF 146 370. Qualis collatio, qua ex causa, à quo, & qualiter habenda intelligatur per verba illa c. quia propter: ut is collatione habitâ eligatur.
•  
  PDF 146 371. An opus sit collatio meriti unius partis eligentium ad meritum alterius partis eligentium, & Zeli ad Zelum.
•  
  PDF 146 371. Quænam electio comprehendatur his verbis c. quia propter: collatione habitâ, eligatur, in quem major vel sanior pars capituli consenserit.
•  
  PDF 147 372. Quænam electio comprehendatur his verbis c. quia propter: collatione habitâ, eligatur, in quem major vel sanior pars capituli consenserit.
•  
  PDF 147 373. Quanta sit necessitas hujus electionis.
•  
  PDF 147 374. De quo habendus hic actus.
•  
  PDF 147 375. A quo habendus hic actus.
•  
  PDF 147 376. Quâ formâ facienda hæc electio.
•  
  PDF 147 377. Quando fieri debeat communis electio.
•  
  PDF 148 378. An igitur omissio, dilatio, vel quiscunque defectus electionis communis reddens illam irritam, irritet etiam omnia antecedentia, ita ut scrutinium ritè habitum & validum, per hoc quoque invalidetur, & sit repetendum.
•  
  PDF 148 379. An & qualiter electio communic publicanda.
•  
  PDF 148 380. An si distincta illa solennis publicatio electionis facienda coram populo extra capitulum, omittatur, vitietur & irritetur electio.
•  
  PDF 148 381. An ipse quoque ordo actuum, qui sunt partes electionis, prout expressus in c. quia propter. sit de substantia electionis.
•  
  PDF 148 Paragraphvs XII [i. e. XI]. De electi consensu & instrumento, seu scriptura electionis.
•  
  PDF 148 382. An Electores teneantur postulare consensum nominati à majore parte capituli.
•  
  PDF 149 383. An Electores consensum nominati in scrutinio ante factam electionem communem, etiam post publicationem scrutinii, inquirere, & nominatus eum præstare possint.
•  
  PDF 149 384. Quando, & qualiter ubi consensus hic requirendus Electores illum requirere teneantur.
•  
  PDF 149 385. An sufficiat, Eletcores præsentare electionem procuratori generali ipsius electi.
•  
  PDF 149 386. Qualiter Electus præstare debeat consensum suum, ne vitietur electio.
•  
  PDF 149 387. An electus sine licentia Superioris poßit ante confirmationem renuntiare electioni in manibus eligentium.
•  
  PDF 150 388. An idem teneat in religiosis.
•  
  PDF 150 389. Intra quantum tempus electus consintire debeat electioni.
•  
  PDF 150 390. Quid sit decretum seu instrumentum electionis.
•  
  PDF 150 391. An hoc decretum scriptum sit de substantia electionis.
•  
  PDF 150 392. A quibus necesse sit subscriptum esse hoc decretum.
•  
  PDF 150 Paragraphvs XIII [i. e. XII]. De Electione per compromissum, & communem inspirationem.
•  
  PDF 150 393. An electio per compromissum sit licitæ.
•  
  PDF 151 394. An compromissarii debeant esse clerici, & de capitulo.
•  
  PDF 151 395. Quotuplex sit compromissum.
•  
  PDF 151 396. An valeat compromissum aliquo Electorum contradicente.
•  
  PDF 151 397. Quænam sint substantialia electionis per compromissum.
•  
  PDF 152 398. An Electores poßint revocare commißionem datam compromissariis.
•  
  PDF 152 399. An compromissum sit validum, si compromissarii eligantur à Superiore, vel ab uno aliquo capitulari reliquis tacentibus, & non repugnantibus.
•  
  PDF 152 400. An, ubi unus solus est compromissarius, is poßit seipsum eligere.
•  
  PDF 152 401. An, ubi compromissarii sunt plures, poßint eligere unum ex se ipsis.
•  
  PDF 152 402. An, si major pars compromissariorum eligit scienter indignum, minor verò pars, vel etiam unus solus dignum, valeat hujus minoris partis electio; an vero cesset compromissum, & electio redeat ad electores.
•  
  PDF 153 403. An, si electus per compromissum non consentiat electioni, facultas eligendi redeat ad Electores.
•  
  PDF 153 404. An compromissarii possint eligere extraneum.
•  
  PDF 153 405. An, si ipse confirmator sit compromissarius, possit uno eodémque actu eligere vel confirmare.
•  
  PDF 153 406. An regulares possint compromittere in Superiorem.
•  
  PDF 153 407. Quæ sint de substantia electionis per communem inspirationem.
•  
  PDF 153 408. An sit electio per communem inspirationem, si unus Elector sit absens & contemptus.
•  
  PDF 153 409. An sit electio per communem inspirationem, si qui consensit ex primo impulsa motus, dum adhuc potest variare votum, pæniteat, & votum mutet.
•  
  PDF 154 410. An eligi possit per hanc electionem vocalis præsens electioni.
•  
  PDF 154 411. An electio per communem inspirationem egeat confirmatione.
•  
  PDF 154 Capvt Tertivm. De confirmatione Electionis.
•  
  PDF 154 Paragraphvs I. De natura & necessitate confirmationis.
•  
  PDF 154 412. An, & qualiter confirmatio quandoque cum institutione, collatione, & ipsa electione confundatur.
•  
  PDF 154 413. An, & qualiter confirmatio distinguatur ab electione.
•  
  PDF 155 414. Quid sit, seu qualiter definiatur confirmatio propriè talis.
•  
  PDF 155 415. Quotuplex sit conrfirmatio.
•  
  PDF 155 416. An electus petere teneatur confirmationem.
•  
  PDF 155 417. An valeat consuetudo, ut Prælatus electus nullam teneatur petere confirmationem.
•  
  PDF 156 418. An omnis electio egeat confirmatione, & in specie, quid de hoc dicendum de electione Papæ, electione factâ unanimiter, & per divinam inspirationem.
•  
  PDF 157 419. An, & qualiter confirmatio sit actus necessarius.
•  
  PDF 158 420. Quid faciendum, ubi is, qui habet confirmare, non vult confirmare.
•  
  PDF 159 421. An superior potens non comfirmare, etiam electionem legitimè factam de persona aliàs habili, dum negat confirmationem, teneatur edicere & probare causam à se negatæ confirmationis.
•  
  PDF 159 422. An, & qualiter confirmatio sit actus jurisdictionis & judicialis.
•  
  PDF 159 Paragraphvs II. De virtute confirmationis, déque eo, quis possit, vel non possit electus ante, & post confirmationem.
•  
  PDF 159 423. Qvæ sit virtus confirmationis in ordine ad supplendos & sanandos defectus commissos in electione.
•  
  PDF 161 424. Quid operetur, seu quid juris ultra id, quod electo per electionem quæsitum, tribuat confirmatio.
•  
  PDF 162 425. An, & qualiter legitimè electus ante confirmationem habeat jurisdictionem, seu potestatem administrandi ea, quæ sunt Prælaturæ, saltem in habitu, seu in actu primo.
•  
  PDF 162 426. An, & qualiter legitimè electus, postquam electioni consentit, administrare actu possit ante confirmationem tanquam principalis.
•  
  PDF 163 427. An saltem ut œconomus, vel ut procurator similive titulo non principali possit administrare.
•  
  PDF 163 428. An solùm lege positivá humanâ; an verò etiam lege divinâ vetita sit administratio ante confirmationem, & opus eâ ad administrandum.
•  
  PDF 164 429. An per legitimè electum gesta ante confirmationem sint nulla.
•  
  PDF 164 430. An lex illa de non administrando ante confirmationem, præcipuè contenta in c. nosti. c. qualiter de elect. & c. avaritiæ, de elect. in 6. sit universalis, extendens se ad omnia beneficia, & omnes dignitates.
•  
  PDF 165 431. An lex illa vetans administrare ante confirmationem nullas patiatur exceptiones; sive an nulli electi id possint, & si qui id possint, quinam illi.
•  
  PDF 167 432. An vi cap. nihil. potestas administrandi ante confirmationem competat quoque dictis prælatis extra casum necessitatis; item aliis prælais Papæ immediate non subjectis.
•  
  PDF 167 433. Quid, si igitur postea ob defectum repertum rescindatur electio talis electi administrantis ex concessione c. nihil. an gesta per illum adhunc manebunt valida.
•  
  PDF 167 434. An legitimè electus ante confirmationem accipere possit possessionem, & electus in vim c. nihil administrans ante confirmationem per hoc sit in possessione Prælaturæ.
•  
  PDF 167 435. Quænam sint pænæ legitimè electorum citra necessitatem aut concessionem à c. nihil. administrantium ante confirmationem.
•  
  PDF 169 436. An præter pænam privationis juris quæsiti propter administrationem usurpatam ante confirmationem incurratur quoque & alia pœna.
•  
  PDF 169 437. An, & qualiter legitimè electus, qui ex potentia principis sæcularis se ingessit administrationi ante confirmationem, incurrat dictas pœnas.
•  
  PDF 170 438. An, & qualiter confirmati, necdum obtentis literis confirmationis, possint administrare.
•  
  PDF 171 439. Quæ pœnæ statutæ in committentes contra Extrav injunctæ. de elect.
•  
  PDF 171 440. An, & quid quòad hoc punctum non administrandi ante confirmationem constitutum sit contra regulares.
•  
  PDF 172 441. An prælati, qui non providentur aut confirmantur per sedem Apostolicam, sed ab inferioribus confirmati vel instituti, ante tamen literas suæ confirmationis aut institutionis obtentas, accipere possint possessionem, & se administrationi ingerere.
•  
  PDF 172 442. An confirmatus sine accepta possessione Prælaturæ vel beneficii possit administrare, & an dictam possessionem accipere poßit literis necdum expeditis aut ostensis.
•  
  PDF 174 443. An, & qualiter administrare poßit Episcopus post obtentas confirmationis suæ literas ante consecrationem.
•  
  PDF 175 444. An, & quid speciale sit in hoc puncto circa Archiepiscopos.
•  
  PDF 175 445. An, & qui Abbates ante benedictionem administrare poßint.
•  
  PDF 176 Paragraphvs III. De iis, à quibus petenda confirmatio déque tempore ac loco ejus petendæ ac dandæ.
•  
  PDF 176 446. An ipsi electi confirmationem suæ electionis petere poßint.
•  
  PDF 177 447. An peti quoque per alios poßit confirmatio electi, & quid in specie sit in hoc circa Electores.
•  
  PDF 177 448. An sufficiat, electum vel Electores petere electionem declarari canonicam.
•  
  PDF 177 449. An electus ad eandem Ecclesiam vel prælaturam duabus diversis electionibus, utramque prosequendo, petere poßit confirmationem.
•  
  PDF 178 450. Intra quod tempus petenda confirmatio.
•  
  PDF 179 451. Qualiter ad evitandas pænas statutas negligentibus petere confirmationem, debeat probari impedimentum petendi.
•  
  PDF 179 452. Quæ pænæ statutæ negligentibus petere confirmationem intra tempus præfixum ad petendum.
•  
  PDF 179 453. An, & qualiter per negligentiam electi in petendo, & hinc evacuatâ electione jus remaneat Electoribus procedendi ad novam electionem.
•  
  PDF 179 454. An Superior possit abbreviare illud trimestre à jure communi datum ad petendam confirmationem, electúmque compellere ad citius eam petendam.
•  
  PDF 180 455. An, & qualiter trimestre illud concessum à Gregorio X. in c. quam sit. restrictum sit per Nicolaum III. in c. cupientes. de elect. in 6.
•  
  PDF 181 456. Intra quod tempus danda confirmatio.
•  
  PDF 181 457. In quo loco dari, seu fieri possit confirmatio.
•  
  PDF 181 458. An electus confirmari possit per Superiorem existentem extra suum territorium.
•  
  PDF 182 Paragraphvs IV. A quibus, & quibus danda confirmatio.
•  
  PDF 182 459. A Quo petenda, & danda confirmatio.
•  
  PDF 182 460. A quo hodiedum confirmandi sint Episcopi, ubi viget adhuc mos eos eligendi.
•  
  PDF 183 461. A quo accipienda confirmatio Abbatum, Præpositotum, similiúmque Prælatorum regularium.
•  
  PDF 183 462. A quo accipienda confirmatio Abbatissarum, Priorissarum, similiúmque antistitum monialium.
•  
  PDF 183 463. An, & qualiter potestas confirmandi competat capitulo sede vacante.
•  
  PDF 183 464. Ad quem jure devoluto spectet confirmatio.
•  
  PDF 184 465. An confirmator ordinarius, pendente lite super jure electionis, vel etiam ubi appellatum est ab electione, confirmare possit electum.
•  
  PDF 184 466. An, dum Papa provisionem, electionem, confirmationem reservavit sibi, & ante emanatam hujusmodi particularem reservationem ad electionem processum fuit, adeoque valida fuit electio, validè dein possit confirmari post emanatam illam reservationem ab inferiore, nihil sciente de illa reservatione.
•  
  PDF 184 467. An confirmandus electus in discordia.
•  
  PDF 185 468. An confirmari possit, cujus electio facta per abusum sæcularis potestatis.
•  
  PDF 185 469. An electus invitus confirmari possit.
•  
  PDF 185 470. An confirmari possit electus, qui à confirmatore præsumitur malè recturus.
•  
  PDF 185 471. An, & qualiter confirmari possit indignus.
•  
  PDF 186 472. Quas pænas incurrat confirmans indignum.
•  
  PDF 187 473. An confirmator cassare possit electionem digni legitimè factam.
•  
  PDF 187 474. An confirmari possit dignus, præterito digniore.
•  
  PDF 187 475. An confirmari possit infamis infamiâ facti, quia nimirum inquisitus aut accusatur de gravi crimine, & de eo apud viros graves diffamatus.
•  
  PDF 188 Paragraphvs IV [i. e. V]. De causis, modo, ac forma procedendi ad confirmationem.
•  
  PDF 188 476. An, & qualiter confirmatio requirat causam, & causæ cognitionem.
•  
  PDF 189 477. An confirmatores inquisitionem de electionis processu, electíque idoneitate confirmationi suorum regularium.
•  
  PDF 189 478. An hæc necessitas præmittendi dictam inquisitionem, & pæna statuta negligentibus illam extendat se ad omnem confirmationem, etiam electionum ad simplicia beneficia.
•  
  PDF 189 479. Quas pænas incurrat confirmator omittens hanc inquisitionem, aut negligenter se in ea habens.
•  
  PDF 190 480. Quid circa electionem inquirere, unde, & qualiter se informare debeat confirmator.
•  
  PDF 190 481. In quas qualitates electi confirmator teneatur inquirere.
•  
  PDF 190 482. An, dum nullum est de defectu electi indicium, nullus rumor; quin & publicato edicto, nullus comparet contradictor, nihilominus adhuc debeat fieri inquisitio in electi qualitates.
•  
  PDF 191 483. An opus adhuc dictâ inquisitione in mores & vitam eletci, ubi ejus idoneitas notoria.
•  
  PDF 192 484. Qualiter sumenda illa informatio super valore electionis, & electi qualitatibus, an judicialiter, an extrajudicialiter; an inquirendo specialiter, an generaliter.
•  
  PDF 192 485. An etiam sufficiat notitia extra judicialis, seu quòd se informet extra judicialiter, dum vult cassare electionem.
•  
  PDF 192 486. An possit confirmator in confirmando, vel cassando electionem uti notitiâ privatâ.
•  
  PDF 193 487. An, & qualiter, antequam procedatur ad confirmationem, citandi habentes interesse.
•  
  PDF 194 488. An, & qualiter audiendus oppositor, qui venit post terminum in edicto statutum, & confirmationem.
•  
  PDF 194 489. An necessariò citandus electus, ubi ejus cassanda electio.
•  
  PDF 196 490. An necessarius assensus, aut consilium capituli, aut alterius, ut Superior confirmet electionem.
•  
  PDF 196 491. Vbinam, seu apud quos fieri debeat hoc examen, seu inquisitio de vita & moribus electi.
•  
  PDF 196 492. An prælatus examinatus, & dein electus ad aliam prælaturam, iterum sit examinandus.
•  
  PDF 196 493. Quis modus examinandi electum in Episcopum.
•  
  PDF 197 494. An confirmatio requirat certam formam.
•  
  PDF 197 495. An confirmatio habeat se ut sententia diffinitiva.
•  
  PDF 197 Paragraphvs V [i. e. VI]. De appellatione à confirmatione, ejusque annulatione.
•  
  PDF 197 496. An à confirmatione judicialiter data detur appellatio judicialis, seu propriè dicta, habens utrumque effectum devolutivum & suspensivum.
•  
  PDF 198 497. An liceat quoque appellatio à decreto confirmationis, aut cassationis extrajudiciali.
•  
  PDF 199 498. An excipi possit contra electionem confirmatam.
•  
  PDF 199 499. Quinam possint appellare à confirmatione.
•  
  PDF 199 500. An Electores appellare possint à cassatione electionis, dum conceditur eis nova electio.
•  
  PDF 200 501. An, & qualiter quilibet electorum, vel etiam aliorum de collegio, conventu, communitate appellare possit à confirmatione vel cassatione electionis.
•  
  PDF 200 502. An Electores validè appellare possint à cassatione electionis legitimæ, ubi electus non habet jus ad confirmationem.
•  
  PDF 200 503. An Electores agere possint in iudicio appellationis pro confirmatione electionis cassatæ, electo secum non agente.
•  
  PDF 201 504. An, ubi electus non habet ius ad petendam confirmationem ex speciali quodam statuto, nec tamen etiam confirmatione privatus possit appellare a cassatione electionis, dum ea cassatur ex defectu electi.
•  
  PDF 201 505. An, ubi confirmator in drcreto confirmationis nullam assignat causam cassationis electionis, vel assignat in confuso per clausulam: ex causis nobis bene visis, electus, qui non habet aliàs ius ad confirmationem, posit appellare à tali decreto.
•  
  PDF 201 506. An, & quo iure electio facta pendente appellatione, etiam extraiudiciali interposita à cassatione prioris electionis, sit attentata; & an, si confirmetur, hæc secunda electio, tam ea, quàm confirmatio eius, saltem iustificatâ appellatione, sit cassanda.
•  
  PDF 202 507. Quam vim habeat lex positiva, statutum vel privilegium circa appellationem prohibendam, vel impediendam.
•  
  PDF 203 508. An regularibus liceat appellare à confirmatione, vel cassatione electionis.
•  
  PDF 203 509. An ab electione possit appellari immediatè ad prælatum mediatum, præterito Superiore immediato, ad quem aliàs spectat confirmatio, ita ut is eam tunc confirmare aut cassare nequeat.
•  
  PDF 204 510. An religioso appellante à cassatione electionis suæ, monasterium vel ordo teneatur ad expensas factas, aut faciendas in prosecutionem appellationis in ordine ad consequendam prælaturam.
•  
  PDF 205 511. An confirmatione existente nulla seu annullatâ perimatur quoque electio, seu ea reddatur quoque nulla.
•  
  PDF 205 Sectio Tertia. De provisione & receptione beneficiorum per liberam collationem, ac eorundem possessione.
•  
  PDF 205 Capvt Primvm. De primario Collatore, sive Papa.
•  
  PDF 205 Paragraphvs I. De potestate Papæ in collatione beneficiorum, tam absoluta quàm respectiva ad alios collatores.
•  
  PDF 205 512. Qvanta, & qualis sit potestas Papæ in beneficiis ecclesiasticis.
•  
  PDF 206 513. Quotuplice jure Papa providere poßit ac soleat beneficia dißita in quibusvis diæcesibus ac provinciis.
•  
  PDF 206 514. An prævaleat collatio Papæ conferentis jure consensûs, præveniendo Ordinarium conferentem idem beneficium, & an hoc jure sæpe utatur.
•  
  PDF 206 515. Vnde dignoscendum, Papam contulisse mero jure concursûs.
•  
  PDF 207 516. An, ut præventio papalis valeat in mensibus ordinariis Ordinariorum, & in mensibus alternativæ concessæ Episcopo, opus sit, ut Papa expreße deroget juri & privilegio illi Ordinariorum.
•  
  PDF 207 517. An Papâ præveniente provisionem Cardinalium, habentium indultum conferendi omnia suæ diæcesis beneficia, valeat papalis provisio sine expressa derogatione dicti indulti.
•  
  PDF 207 518. Cujusnam prævisio prævaleat, concurrente provisione Ordinarii cum apostolica, dum constat, ambas factas eâdem die, non tamen constat, quæ sit anterior.
•  
  PDF 208 519. Qualiter de cetero constet, & probetur, Ordinarium prævenisse Papam.
•  
  PDF 208 520. An, & qualiter conferendo beneficia, censeatur illorum naturam immutare.
•  
  PDF 208 521. Qualiter Papa de beneficio viventis provideat.
•  
  PDF 209 Paragraphvs II. De reservatione beneficiorum facta à Papa, ac primò quidem de reservatione in genere.
•  
  PDF 209 522. Qvid sit reservatio.
•  
  PDF 209 523. In quo reservatio differat ab affectione, & beneficia reservata ab affectis.
•  
  PDF 210 524. Quotuplex sit reservatio.
•  
  PDF 211 525. Quæ sint causæ reservationum.
•  
  PDF 211 526. Quandonam reservationes cæperint.
•  
  PDF 211 527. Quis sit effectus & vis reservationis.
•  
  PDF 212 528. An reservatio dicenda sit favorabilis, an odiosa.
•  
  PDF 212 Paragraphvs III. De reservatione clausa in corpore juris.
•  
  PDF 212 529. An dentur plures reservationes clausæ in corpore juris, & quænam illæ.
•  
  PDF 213 530. Quid veniat nomine Curiæ Romanæ, & Sedis apostolicæ: & quæ beneficia dicantur vacare apud Sedem apostolicam, vel in Curia Romana.
•  
  PDF 213 531. An omnis reservatio consurgens ex vacatione apud Sedem apostolicam, vel in Curia Romana clausa sit in corpore juris.
•  
  PDF 213 532. An dum Papâ, non translatâ Curia, aliò abeunte recreationis vel negotii causa, beneficiatus aliquis moritus ibidem apud Papam, aut in vicinia ad duas dietas, beneficium illius sit reservatum tanquam vacans apud Sedem apostol. seu Curiam Rom.
•  
  PDF 214 533. Qualiter cap. licet. temperatum sit per cap. statutum, de præb. in 6. & an hodiedum iterum derogatum sit dicto cap. statutum.
•  
  PDF 215 534. An omnia beneficia vacantia per obitum apud Sedem apostol. comprehendantur in reservatione cit. cap. licet.
•  
  PDF 216 535. Qualiter cit. cap. licet. ectendatur per cap. de præsenti.
•  
  PDF 216 536. An, & quare personæ aliquæ, etsi decedant in locis ultra duas dietas à Sede seu Curia, dicantur ad huc decedere in Curia seu apud Sedem, adeóque eorum beneficia sint reservata reservatione illa c. licet.
•  
  PDF 217 537. Quinam in ordine ad dictum effectum reservationis dicantur Curiales, & qualiter ad declinandum hunc effectum censeatur dimissa curialitas.
•  
  PDF 217 538. In quo consistat specialis prærogativa & dignitas hujus reservationis.
•  
  PDF 218 Paragraphvs IV. De reservationibus inductis per regulas cancellariæ, ac primò quidem de inductis per regulam primam.
•  
  PDF 218 539. Qvid sint hæ regulæ, & unde ortum ducant.
•  
  PDF 218 540. Qualiter hæ regulæ obligent, & obligare desinant.
•  
  PDF 219 541. Qualiter hæ regulæ, ut ligent, seu jus faciant extra Curiam, & sententia juxta eas lata subsistat, sint producendæ.
•  
  PDF 219 542. An, & quando derogetur regulis cancellariæ per alias constitutiones, ordinationes, vel rescripta apostolica.
•  
  PDF 219 543. Quænam reservationes contineantur in prima regula cancell.
•  
  PDF 222 544. Reservationes illæ contentæ in Extrav. ad regimen. & Extrav. Execrabilis, ut intrent, qualiter probandum sit factum, ex quo illæ resultant, ab eo, qui hujusmodi beneficia reservata impetrat à Papa.
•  
  PDF 222 Paragraphvs V. De reservationibus contentis regulâ secundâ & tertiâ.
•  
  PDF 222 545. Qvæ beneficia reserventur per regulam 2.
•  
  PDF 224 546. Quæ beneficia reserventur per regulam 3.
•  
  PDF 229 547. Quid limitationis vel extensionis adjiciatur regulæ isti tertiæ, aut quid specialiùs disponatur per regulam trigesimam, aut aliàs trigesimam primam, quæ est de impetrante beneficia vacantia per obitum familiarium Cardinalium.
•  
  PDF 230 Paragraphvs VI. De reservationibus contentis regulâ quartâ, quintâ, sextâ, & septimâ.
•  
  PDF 230 548. Qvæ reserventur per regulam 4.
•  
  PDF 232 549. Quænam beneficia reserventur per regulam 5.
•  
  PDF 232 550. Quæ reserventur per regulam 6.
•  
  PDF 233 551. Quænam reserventur per regulam 7.
•  
  PDF 234 Paragraphvs VII. De regula 8. quæ dicitur reservatoria mensium, ac imprimis de prima ejus parte.
•  
  PDF 234 552. An regula hæc sit eadem cum illa, quæ olim vocabatur regula de mensibus.
•  
  PDF 234 553. Quæ origo, & quis processus hujus regulæ.
•  
  PDF 234 554. Quæ sint partes hujus regulæ.
•  
  PDF 235 555. Quæ sit ratio seu causa finalis hujus regulæ.
•  
  PDF 235 556. Cùm regula utatur verbis omnino universalibus, an ergo nulla ab hac reservatione excipiantur beneficia.
•  
  PDF 237 557. An eximantur quoque ab hac regula beneficia noviter erecta, debita conferri certo generi personarum, monocularia, dignitates majores & minores, reservata, vacantia de facto, & vacantia de jure.
•  
  PDF 239 558. An quoque quædam alia, quæ minùs propriè rationem beneficii habere videntur (ut sunt pensiones, præstimonia, commendæ, coadjutoria) comprehendantur hac regula.
•  
  PDF 240 559. Dum regula hæc excipit beneficia vacantia per resignationem, de qua resignatione loquatur.
•  
  PDF 240 560. Cùm per hanc regulam à reservatione excipiantur beneficia spectantia ad provisionem Cardinalium, de quibus Cardinalibus, & de quibus beneficiis id intelligendum.
•  
  PDF 241 561. A quo tempore computentur incipere, & finiri menses reservati & Ordinarii.
•  
  PDF 242 562. Quid in dubio, in quo mense beneficium vacarit.
•  
  PDF 243 563. Quid ergo, si certum sit, beneficium vacasse in mense ordinario, an Ordinarius conferre illud poterit in mense apostolico.
•  
  PDF 243 564. Dum regula hæc sub nullitate gratia expreße vult, ut in supplicatopne, & quavis impetratione, & concessione beneficiorum per ipsam reservatorum fiat mentio mensis, in quo vacavit beneficium, qualiter hæc mentio facienda.
•  
  PDF 244 565. Qua ratione per hanc regulam derogetur obstaculis hujus reservationis mensium.
•  
  PDF 245 Paragraphvs VIII. De altera regulæ 8. parte, hoc est, de alternativa concessa Episcopis.
•  
  PDF 245 566. Qvæ, seu qualis sit hæc gratia alternativæ.
•  
  PDF 245 567. An gratia alternativæ tollat reservationem illam factam in prima parte regulæ de 8. mensibus.
•  
  PDF 245 568. An Iunius & December, qui tam in prima parte regulæ, quàm in alternativa assignantur Ordinariis, & hinc menses fixi dicuntur, censeantur concessi in gratiam alternativæ sub eadem conditione, sub qua in illa conceduntur reliqui 4. menses, Fenruarius, Aprilis, &c.
•  
  PDF 246 569. Quandonam ceperit alternativæ usus, & à quibus concessa.
•  
  PDF 246 570. Quibus hæc gratia alternativæ concessa.
•  
  PDF 246 571. Quænam sit mens & ratio hujus regulæ quò ad concessionem alternativæ.
•  
  PDF 247 572. Qualis debeat esse residentia Episcopi, ut regulæ satisfiat.
•  
  PDF 250 573. An provisus ab Ordinario, fundans se in alternativa, obligationem habeat probandi inter cetera hanc veram & personalem residentiam Episcopi tempore vacationis beneficii.
•  
  PDF 250 574. Qualis requiratur acceptatio, & in qua forma ea facienda.
•  
  PDF 251 575. An valeat acceptatio alternativa facta ab Episcopo excommunicato.
•  
  PDF 251 576. An, & qualiter acceptatio hæc alternativæ probanda.
•  
  PDF 252 577. A quo tempore incipiat alternativæ probanda.
•  
  PDF 252 578. An ante notitiam Romæ acceptatæ & recognitæ acceptationis alternativæ Episcopus possit validè & licitè uti alternativâ, vel etiam 4. mensibus aliàs citra alternativam Ordinariis.
•  
  PDF 253 579. An Episcopus duarum diæcesium, acceptando alternativam pro una, censeatur aut teneatur hoc ipso etiam eam acceptare pro altera.
•  
  PDF 253 580. An, & qualiter missis jam literis, sed nondum factâ dictâ recognitione Romæ: vel etiam ea jam facta possit Ordinarius pænitere, & se ad jus commune reducere.
•  
  PDF 253 581. Ad quæ beneficia se extendat alternativa.
•  
  PDF 254 582. An, & qualiter se extendat alternativa ad beneficia, quæ spectant ad simultaneam collationem Episcopi & capituli, dum convenit inter illos de collatione facienda per turnos.
•  
  PDF 255 583. Quandonam cesset gratia alternativæ citra abusum illius.
•  
  PDF 256 584. An, & qualiter amittatur alternativa per abusum illius.
•  
  PDF 256 585. An Episcopus propter talem abusum non solùm privetur alternativâ, sed & 4. mensibus ordinariis, nempe Martio, Iunio, Septemb. Decemb.
•  
  PDF 256 586. An dicta pæna incurratur ipso jure sine omni sententia.
•  
  PDF 257 587. An saltem ad hoc, ut reipsa incursa censeatur hæc pœna amissionis alternativæ requiratur intimatio desuper facta Papæ, ejusdem declaratio seu acceptatio illius amissionis, ut hæc amissio sortiatur effetcum.
•  
  PDF 258 588. Qualiter subveniatur tali Episcopo, qui amisit alternativam per abusum, si eam iterum habere velit, item provisis ab illo.
•  
  PDF 258 589. An præter reservationes contentas in corpore juris, & regulis illis cancell. dentur reservationes quorundam aliorum beneficiorum.
•  
  PDF 258 Paragraphvs IX. De reservationibus factis per concordata Germaniæ.
•  
  PDF 258 590. Unde hæc concordata.
•  
  PDF 259 591. Ad quas Ecclesias extendant se hæc concordata.
•  
  PDF 259 592. An ad hoc, ut concordata hæc obtineant, requiratur acceptatio, eáque sit libera, etiam hodiedum adhuc.
•  
  PDF 260 593. An præscriptione aut contraria consuetudine his concordatis derogari possit.
•  
  PDF 261 594. Quamdiu durent hæc concordata, & quamdiu quis iis acceptatis comprehendi dicatur.
•  
  PDF 262 595. An, & qualiter Papa concordatis Germaniæ derogare possit, aut soleat.
•  
  PDF 263 596. An concordata hæc sint realia, an personalia.
•  
  PDF 263 597. An concordata tanquam favorabilia benignè sint interpretanda.
•  
  PDF 264 598. Quænam beneficia reserventur Papæ in his concordatis.
•  
  PDF 265 599. Quænam in specie præserventur collatorum ordinariorum dispositioni.
•  
  PDF 266 600. An concordata hæc ex eo, quòd sint perpetua, & non exspirent, sed vim etiam sede papali vacante habeant, vi illorum impediantur Ordinarii collatores conferre beneficia vacantia sede papali vacante.
•  
  PDF 267 601. Quænam præterea in dictis concordatis statuantur.
•  
  PDF 268 Paragraphvs X. De reservatione resultante ex indulto precum primariarum.
•  
  PDF 268 602. Qvid sit indultum precum primariarum, & quid contineat.
•  
  PDF 268 603. Preces primariæ cur sic dictæ, & unde ortum habeant.
•  
  PDF 268 604. Quando & qualiter hoc indultum precum concedatur Imperatori, & à quo tempore is eo uti possit.
•  
  PDF 269 605. An cum dictæ preces pertineant ad gratias exspectativas, adversentur SS. Canonibus, vel etiam Trid. reprobantibus & tollentibus quascunque exspectativas.
•  
  PDF 269 606. Ad quas terras seu provincias se extendant hæ preces.
•  
  PDF 269 607. Ad quæ beneficia se extendant hæ preces.
•  
  PDF 271 608. Ad quæ beneficia se non extendant hæ preces.
•  
  PDF 272 609. An, si precista nominatus sit ad beneficium simplex, possit illud acceptare, si fuerit interea erectum in curatum.
•  
  PDF 273 610. Ad quas personas extendant se hæ preces.
•  
  PDF 274 611. An Cæsar concedendo preces immutare possit naturam beneficii.
•  
  PDF 274 612. An Cæsar concedendo preces de novo apponere possit conditiones aliquas.
•  
  PDF 274 613. A quibus precistæ sint instituendi in beneficio, seu à quo ipsis conferendum beneficium, in ordine ad quod preces impetrantur, an is sit ordinarius collator, an Executor à Cæsare constitutus.
•  
  PDF 274 614. Executores precum harum à quo, & qualiter constituendi, & quæ eorum potestas.
•  
  PDF 275 615. An Executores harum precum possint exequi, seu nominatis conferre post obitum Imperatoris concedentis, re adhuc integra, hoc est, nullâ adhuc factâ acceptatione precistæ ad beneficium vacans, dum in vivis adhuc esset Papa.
•  
  PDF 275 616. Intra quod tempus hi Executores debeant exequi gratiam illam precum.
•  
  PDF 275 617. An Imperator hoc suum indultum precum cedere quoque possit alteri, ita ut ab hoc alio nominati frui quoque possint gratiâ precum.
•  
  PDF 276 618. An Imperator, postquam uni conceßit preces, seu unum nominavit, poßit à prima nominatione resilire, & nominare alium; vel etiam absque eo, quòd resiliat à primo, illi substituere alium, puta, dum precista est mortuus, vel renunciavit gratiæ.
•  
  PDF 276 619. Quid, si Cæsar pluribus simul conferat preces ad idem beneficium, quis præferendus.
•  
  PDF 276 620. An, & qualiter Cæsar simul, vel etiam successivè nominare poßit eundem ad plura beneficia.
•  
  PDF 277 621. Intra quod tempus teneatur, & possit precista acceptare beneficium, & quid si id negligat.
•  
  PDF 278 622. An collatores preces has sibi insinuatas admittere, & nulli alteri, quàm precistæ beneficium conferre teneantur, & cogantur.
•  
  PDF 279 623. An Decanus & Capitulum, dum collatores non sunt, impedire possint precistam, denegando illi possessionem, dum missio in possessionem ad illos spectat, si iis constet de injustitia & defectu tituli.
•  
  PDF 279 624. Quænam in indulto precum contineantur clausulæ derogatoriæ eorum, quæ eidem indulto obstare possent.
•  
  PDF 280 625. An contra Cæsarem quòad has preces detur præscriptio, ita ut, si is hoc indulto non utatur, amittat illud.
•  
  PDF 280 626. An Papa idem, qui concessit, vel etiam ejus successor revocare popssit preces.
•  
  PDF 280 627. Qualiter precista amittat factam sibi gratiam precum.
•  
  PDF 280 Paragraphvs XI. De reservationibus ratione aliarum Exspectativarum.
•  
  PDF 280 628. Qvid sint exspectativæ, & quotuplicis generis.
•  
  PDF 280 629. Qua occasione, & à quo tempore introductæ.
•  
  PDF 281 630. An, & qualiter hodiedum sint sublatæ.
•  
  PDF 281 631. Qualiter hodiedum Papa se habeat circa concessionem hujusmodi exspectativarum.
•  
  PDF 281 632. In qua forma concedantur, & quale jus conferant.
•  
  PDF 282 633. Ad quæ beneficia vacatura se extendant.
•  
  PDF 282 634. An, si exspectativa concessa ad primum vacans sortiri non possit effectum ad primum vacans, capiat secundò vacans.
•  
  PDF 282 635. Quæ exspectativa ex pluribus præferenda.
•  
  PDF 283 636. Qualiter habentes exspectativam ad beneficium aliquod, possint renunciare huic gratiæ, aut illam permutare.
•  
  PDF 283 637. Quando, & qualiter exspiret exspectativa.
•  
  PDF 283 638. Quandonam exspectativæ censeantur irritæ.
•  
  PDF 284 Capvt Secvndvm. De aliis collatoribus inferioribus.
•  
  PDF 284 Paragraphvs Primvs. De potestate Cardinalium in conferendis beneficiis.
•  
  PDF 284 639. Qvæ beneficia Cardinales conferre possint jure ordinario.
•  
  PDF 284 640. An, & quale, & quotuplex sit indultum Cardinalium conferendi beneficia.
•  
  PDF 285 641. Ad quæ beneficia conferenda extendant se indulta cardinalium.
•  
  PDF 286 642. Ad quæ beneficia se non extendant hæc indulta.
•  
  PDF 287 643. An, & qualiter Cardinalis post dimissum Episcopatum pergat ex indulto conferre beneficia.
•  
  PDF 287 644. An, & qualiter indultum concessum Cardinali Episcopo suffragetur etiam Capitulo habenti simultaneam collationem, vel electionem cum dicto Cardinale.
•  
  PDF 288 645. Qualiter derogetur indultis Cardinalium.
•  
  PDF 288 646. Qualiter cessent hæc indulta.
•  
  PDF 288 678 [i. e. 648]. An, & qualiter provisi à Cardinalibus in consequentiam indulti eis concessi teneantur sibi novas provisiones à Papa impetrare.
•  
  PDF 288 Paragraphvs Secvndvs. De potestate Legatorum apostolicorum conferendi beneficia.
•  
  PDF 288 649. Qvotuplicis generis sint Legati Apostolici.
•  
  PDF 289 650. An tam Legati nati & missi, quâm Legati di latere habeant potestatem conferendi beneficia.
•  
  PDF 289 651. Qualis sit hæc Legatorum de latere potestas conferendi beneficia.
•  
  PDF 290 652. Ad quæ beneficia se extendat hæc Legatorum potestas ordinaria conferendi beneficia.
•  
  PDF 291 653. Quid plus quàm Ordinarii possit Legatus hac suâ ordinariâ potestate circa collationem beneficiorum.
•  
  PDF 292 654. Quæ non possit hac potestate ordinariâ vel etiam extraordinariâ Legatus de latere circa collationem beneficiorum.
•  
  PDF 293 655. Qualiter Legatus de latere possit collationem beneficii committere alteri.
•  
  PDF 293 656. A quo tempore Legatus de latere conferre possit beneficia.
•  
  PDF 293 657. An, & qualiter valeat collatio à Legato facta ei, qui tacet se jam habere aliud beneficium.
•  
  PDF 293 658. Quid possit Legatus à latere in commendandis Ecclesiis.
•  
  PDF 293 659. Quænam beneficia conferre possint Nuncii missi cum potestate Legati de latere vi facultatis iis concessæ quæcunque beneficia simplicia per obitum ultimorum possessorum extra Curiam vacatura, modo cujuslibet eorum reditus viginti quatuor ducatorum auri de camera valorem non excedant, &c.
•  
  PDF 295 660. Qualiter computandus valor ille viginti quatuor Ducatorum, & quænam computanda in fructibus, ut valor ille excedatur.
•  
  PDF 296 661. Vndenam constare possit, an valor beneficii excedat 24. ducatos, cùm singulis annis sit fructuum diversitas.
•  
  PDF 296 662. Penes quem sit obligatio probandi beneficii valorem: an penes provisum à Nuntio, an penes provisum apostolicum, dum unus adversus alterum litigat.
•  
  PDF 297 663. Cùm in facultate illa Nuncii habeatur, quòd, ut ejus provisio valeat, ante provisionem certus esse debeat, beneficium illud non excedere dictum valorem, unde dicta certitudo petenda.
•  
  PDF 297 Paragraphvs Tertivs. De potestate Episcopi circa collationem beneficiorum.
•  
  PDF 297 664. Qvis sit, & dicatur Ordinarius collator.
•  
  PDF 297 665. An, & qualiter potestas conferendi beneficia competat Episcopo.
•  
  PDF 297 666. Vnde hoc jus conferendi beneficia originetur in Episcopo.
•  
  PDF 298 667. An hæc potestas conferendi beneficia spectet ad ejus jurisdictionem.
•  
  PDF 298 668. Quandonam Episcopus conferre possit.
•  
  PDF 298 669. An, & qualiter Episcopus degens in Curia Romana conferre possit.
•  
  PDF 299 670. An, & qualem potestatem habeat Episcopus conferendi beneficia Ecclesiæ cathedralis.
•  
  PDF 299 671. An, & quomodo supposito jure simultaneo conferendi, Episcopus convocare possit Capitulum, & cogere ad faciendam provisionem.
•  
  PDF 299 672. Quid Episcopus juris habeat circa conferenda beneficia Collegiatarum.
•  
  PDF 300 673. An, & qualiter Episcopus conferre possit alterius diæcesis beneficia unita beneficiis suæ diæcesis.
•  
  PDF 300 674. Quid possit Episcopus circa conferenda beneficia Ecclesiarum exemptarum.
•  
  PDF 300 675. Quid Episcopus potestatis habeat circa beneficia conferenda in Ecclesiis regularibus.
•  
  PDF 300 676. Quid possit Episcopus circa beneficia conferenda suis consanguineis.
•  
  PDF 301 677. Quid possit Episcopus circa beneficia litigiosa conferenda.
•  
  PDF 301 678. Quæ sit potestas Episcopi circa conferenda beneficia sede Papali vacantia, aut etiam sede papali adhuc plenâ vacantia, de quibus tamen Papa in vivis necdum disposuit.
•  
  PDF 301 679. An Episcopus habens coadjutorem conferre possit beneficia.
•  
  PDF 301 680. An Episcopus poßit alteri concedere facultatem conferendi beneficia.
•  
  PDF 301 Paragraphvs IV. Qvartvs. De potestate Vicarii Episcopi quò ad conferenda beneficia.
•  
  PDF 301 681. Qvotuplex sit Vicarius Episcopi, & qualem jurisdictionem habeat.
•  
  PDF 302 682. An Vicarius generalis ratione sui vicariatûs habeat potestatem conferendi beneficia.
•  
  PDF 302 683. An Vicario, & quali specialiter concedi possit, & soleat collatio beneficiorum.
•  
  PDF 303 684. Vnde illud mandatum dicatur speciale, & in quo sensu dicatur generale.
•  
  PDF 303 685. An hæc potestas conferendi beneficia censeatur collata per clausulum generalem, quâ Vicario concedit Episcopus facultatem administrandi omnia, sicut ipse habet.
•  
  PDF 303 686. An hæc potestas collata censeatur per clausulam generalem, qua Episcopus concederet Vicario, ut omnia loco sui præstare possit, tametsi ea sint, quæ speciale mandatum requirant.
•  
  PDF 303 687. An, & qualiter hæc potestas conferendi beneficia arguatur concessa ex data Vicario facultate admittendi resignationes.
•  
  PDF 304 688. An ex eo, quòd Vicario data sit potestas destituendi, arguatur ei conceßam potestatem conferendi.
•  
  PDF 304 689. An, postquam Episcopus specialiter commisit Vicario suo collationem beneficiorum, ligaverit sibi manus ad conferendum.
•  
  PDF 304 690. Dum data Vicario facultas generalis conferendi omnia beneficia, quæ ad Episcopum pertinent, ad quæ beneficia se illa facultas extendat.
•  
  PDF 304 691. An Episcopus Vicario committere possit potestatem conferendi certum beneficium antequam vacet.
•  
  PDF 305 692. An Vicarius concessam sibi facultatem exercere poßit, & conferre extra diæcesim.
•  
  PDF 305 693. An Vicarius habens ab Episcopo facultatem conferendi beneficia, poßit ipsi Episcopo conferre beneficium.
•  
  PDF 305 694. An substitutus à Vicario poßit Vicario conferre beneficium.
•  
  PDF 306 695. An, & qualiter vadeat collatio facta à Vicario post ejus revocationem.
•  
  PDF 306 Paragraphvs Qvintvs. De potestate capituli tam sede plenâ, quàm vacante, ejúsque Vicario ad conferenda beneficia.
•  
  PDF 306 696. An, & qualiter beneficiorum tam existentium in ipsa cathedrali, quàm extra illam collatio competere possit, & de facto competat capitulo cathedrali sede Episcopali plenâ.
•  
  PDF 307 697. An, & qualiter supposito & illæso hoc jure simultaneæ collationis, ea fieri nihilominus possit per unum, puta, per solum Episcopum, vel solum capitulum.
•  
  PDF 308 698. Quantùm valeat suffragium Episcopi & Capituli, dum supposito jure simultaneè conferendi, ex statuto aut jure alio singulari providendum est conjunctim.
•  
  PDF 308 699. Dum controvertitur, seu agitur de acquirendo jure conferendi ipsi capitulo privativè ad Episcopum, vel è contra, cui standum.
•  
  PDF 308 700. An, & qualiter, dum ab initio de jure communi fuit simultanea collatio Episcopi & Capituli, potestas conferendi postmodum in alterutro eorum solidari possit.
•  
  PDF 308 701. An, si sub certa lege inita concordia, v. g. ut Episcopus certo generi personarum provideat, hæc lex servanda, ita ut aliàs collatio facta alteri sit nulla.
•  
  PDF 309 702. An, dum Capitulum talem collationem factam ab Episcopo contra legem seu pactum illud non impugnant, ea sit & remaneat in statu validitatis.
•  
  PDF 309 703. An, suppositâ ab initio simultaneâ, collatio facta in vim dictæ concordiæ ab Episcopo, non adhibito consilio capituli, solito adhiberi prius ante dictam concordiam, sit nulla.
•  
  PDF 309 704. Dum Episcopus & Capitulum se invicem in ea collatione protrudunt, singuli prætendendo liberam collationem, & neuter simultaneam, & quæstio vertitur super manutentione, quid considerandum.
•  
  PDF 310 705. Quid potestatis habeat capitulum circa conferendos canonicatus doctorales vel magistrales, quibus annexum est onus lectionis, vel aliud.
•  
  PDF 310 706. An, supposito jure simultaneè conferendi, capitulum conferre possit in absentia Episcopi, illo non exspectato.
•  
  PDF 310 707. Cum sæpe ex consuetudine collatio præbendarum ac dignitatum Ecclesiæ cathedralis, & collegiatarum spectet ad solum Episcopum, vel solum capitulum, qualis hæc debeat ese consuetudo.
•  
  PDF 311 708. Quam potestatem habeat capitulum sede vacante in collatione beneficiorum.
•  
  PDF 312 709. An beneficiorum sede Episcopali vacante vacantium, & pertinentium aliàs a liberam collationem Episcopi, collatio reservetur successori Episcopo.
•  
  PDF 312 710. An saltem transeant ad Capitulum sede vacante provisiones omnes necessariæ, ac imprimis collationes beneficiorum, quæ fieri debent certi generis personis, v. g. graduatis, nominatis, primogenitis.
•  
  PDF 313 711. Quid sit circa collationem parochialium beneficiorum, seclusâ eorum reservatione.
•  
  PDF 313 712. Quid possit Capitulum sede vacante circa collationem beneficiorum, quorum collatio devoluta, seu jure devoluto spectat ad Episcopum.
•  
  PDF 314 713. Quid possit circa beneficia resignata permutationis gratiâ, dum ea aliàs spectant ad collationem solius Episcopi.
•  
  PDF 315 714. Quid sit circa beneficia resignata spectantia ad collationem solius Episcopi.
•  
  PDF 315 715. Quid potestatis circa collationem beneficiorum habeat Vicarius Capituli sede vacante.
•  
  PDF 315 716. An, & qualiter, dum provisio libera beneficiorum spectat ad Capitulum privativè, sive sede plena, sive sede vacante, vocandi sint Capitulares, etiam absentes, ad faciendam collationem beneficiorum.
•  
  PDF 316 Paragraphvs Sextvs. De collatoribus ceteris inferioribus, puta Collegiis, Monasteriis, Vniversitatibus, Prælatis, Regibus, aliisque laicis, de existentibus in possessione conferendi; ubi de sequestro, conductore, excommunicato.
•  
  PDF 316 717. An, & qualiter competat Ecclesiis collegiatis jus conferendi beneficia earundem.
•  
  PDF 316 718. An, & qualiter Ecclesiis regularibus & monasteriis, vel etiam aliis collegiis seu corporibus ecclesiasticis competat jus conferendi beneficia, præsertim Ecclesiarum sibi unitarum.
•  
  PDF 317 719. An, & quid speciale sit hac in parte circa monasteria monialium.
•  
  PDF 317 720. Quid possint Abbates & Prælati inferiores circa beneficiorum provisiones.
•  
  PDF 319 721. Quid possint Abbatissæ & Priorissæ.
•  
  PDF 319 722. Quid sit hac in parte circa Canonissas.
•  
  PDF 320 723. Quid potestatis habeat Archidiaconus circa conferenda beneficia.
•  
  PDF 320 724. Qualiter jus conferendi competens corpori universali, aliis impeditis, seu gerentibus se invalidà, exerceri possit per non impeditos.
•  
  PDF 320 725. An, & qualiter Prælatus putativus, seu reputatus à populo pro vero, habeat potestatem beneficia conferendi.
•  
  PDF 322 726. An, & qualiter laicis merè talibus competere possit jus conferendi beneficia.
•  
  PDF 323 727. An sequester & conductor habeat jus conferendi.
•  
  PDF 323 728. An, & qualiter excommunicatus poßit conferre.
•  
  PDF 324 729. An, & qualiter potestas conferendi sit penes possessorem carentem proprietate juris conferendi isque valide conferat.
•  
  PDF 325 730. Quid si proviso à tali possessore objiciatur resistentia juris, per quam ille redditus sit inhabilis istius possessionis conferendi.
•  
  PDF 326 731. Qualiter illa possessio legitima conferendi acquiratur.
•  
  PDF 326 732. Quid requiratur, ut per unicum actum acquiratur illa possessio in ordine ad effectum validæ collationis, præsentationis, &c.
•  
  PDF 327 733. An possessio acquisita per unicum actum respectu unius beneficii suffragetur etiam respectu ceterorum beneficiorum.
•  
  PDF 327 734. An validè conferre possit proprietarius juris conferendi, qui non est in possessione, dum nemo alius est in possessione.
•  
  PDF 327 735. Qualiter probetur pertinentia juris conferendi.
•  
  PDF 328 736. An, & qualiter præservetur collatori jus conferendi, dum beneficium spectans ad ejus collationem applicatur erectioni, seu in dotationem alterius beneficii.
•  
  PDF 328 Paragraphvs VII. De collatoribus, ad quos jure devoluto spectat collatio.
•  
  PDF 328 737. Qvid sit devolutio.
•  
  PDF 328 738. Cur inducta devolutio.
•  
  PDF 328 739. Ob quid contingat devolutio.
•  
  PDF 329 740. An, & qualiter in ordine ad devolutionem probanda sit scientia negligentis conferre.
•  
  PDF 329 741. Qualiter impeditur devolutio, stante scientia vacationis, & impedimentum probandum.
•  
  PDF 329 742. A quo tempore fiat devolutio.
•  
  PDF 330 743. An devolutio immutet naturam seu statum beneficii.
•  
  PDF 330 744. Quis sit effectus devolutionis.
•  
  PDF 330 745. Ad quos, & qualiter fiat devolutio.
•  
  PDF 331 746. An, dum is, ad quem facta devolutio, hoc jure devoluto conferat indigno seu inhabili, devolvatur collatio ad ejus Superiorem; an verò revertatur ad primum collatorem.
•  
  PDF 332 747. Quo jure Ordinarius conferat beneficia ex negligentia inferioris ad se devoluta.
•  
  PDF 332 748. An is, ad quem facta devolutio, possit etiam mittere in possessionem.
•  
  PDF 332 749. An, si Cardinalis Episcopis collator Ordinarius non contulit intra 6. menses beneficium, quòd vacavit in mense aliàs apostolico, ad quem fiat devolutio.
•  
  PDF 332 750. Ad quem fiat devolutio à legato de latere.
•  
  PDF 333 751. Ad quem fiat devolutio, dum capitulum & Episcopus circa simultaneæ collationis exercitium sunt discordes, & intra semestre non concordarunt.
•  
  PDF 333 752. Ad quem fiat devolutio, dum Episcopus conferre non potest ob suspensionem ab officio, vel excommunicationem.
•  
  PDF 333 753. An, si Vicarius Episcopi beneficium contulit indigno, fiat devolutio ad Metropolitanum.
•  
  PDF 333 754. In quibus beneficiis locum habeat devolutio.
•  
  PDF 334 755. Quando is, ad quem facta devolutio, conferre debeat.
•  
  PDF 334 756. An is, ad quem facta devolutio, possit inferiori collatori concedere facultatem conferendi illud beneficium, etiam post 6. menses elapsos.
•  
  PDF 335 757. An, dum Prælatus confert jure devoluto, necesse sit intervenire consensum vel consilium capituli.
•  
  PDF 335 758. Qualiter beneficium devolutum impetretur & provideatur à Papa.
•  
  PDF 336 Capvt Tertivm. De personis, quibus conferenda beneficia, & de ipso collationis actu, ejusdemque acceptatione.
•  
  PDF 336 Paragraphvs I. De conferendis beneficiis personis designatis, habilibus in genere, & in specie de Episcopis.
•  
  PDF 336 759. An, & qualiter inhabilis possit petere & acceptare beneficium, & an teneatur occultum suum defectum manifestare.
•  
  PDF 336 760. Qualiter, dum quis inhabilis, adeóque provisus invalidè, jus ejus convalescat post dispensationem.
•  
  PDF 337 761. An provisus tempore provisionis laborans defectu, quem sperat brevi pòst tempore se sublaturum, dum nemo se ei opponit, interim in foro conscientiæ tutus esse possit, ita ut tituli revalidatione aut dispensatione non egeat.
•  
  PDF 337 762. An, si beneficium conferatur aliis à designatis, teneat collatio.
•  
  PDF 338 763. An, si Episcopus contulit incapaci, possit iterato conferre.
•  
  PDF 338 764. Quænam sint pænæ indignis conferentium.
•  
  PDF 338 765. An Episcopo conferri possit beneficium.
•  
  PDF 338 766. An beneficium resignatum conferri possit consanguineis, affinibus, familiaribus collatorum & resignantium.
•  
  PDF 338 Paragraphvs II. De collationis legitimæ conditionibus.
•  
  PDF 338 767. Qvæ sit distinctio inter ea, quæ ut forma, & quæ ut conditiones requirantur ad collationem.
•  
  PDF 338 768. Quæ sint conditiones collationis legitimæ.
•  
  PDF 338 769. An, & qualiter collatio fieri possit conditionatè, & quasi paciscendo.
•  
  PDF 340 770. An illicitè, vel etiam invalidè à collatore in collatione beneficii à collatario exigatur juramentum, v. g. de residendo, de non resignando beneficio in favorem, &c.
•  
  PDF 340 771. An, & qualiter provisio pura extinguat conditionatam.
•  
  PDF 340 772. An, & qualiter provisio beneficii debeat esse certa, & non vaga aut dubia.
•  
  PDF 340 773. An, & qualiter necesse sit collationem fieri palam.
•  
  PDF 341 774. An, & qualiter collatio fieri possit pro determinato tempore.
•  
  PDF 341 775. An, & qualiter collatio debeat fieri liberè.
•  
  PDF 341 776. An, & qualiter collatio fieri debeat sine diminutione.
•  
  PDF 342 777. An, & qualiter collatio fieri debeat gratis.
•  
  PDF 343 Paragraphvs III. De modo, quo fieri debet collatio.
•  
  PDF 343 778. An, & qualiter necesse sit præmittere examen collationi.
•  
  PDF 343 779. An, & qualiter facienda collatio, vel etiam alius actus cum consilio alterius.
•  
  PDF 345 780. An, & qualiter collatio (idem est de quocunque alio actu) facienda cum consensu alterius.
•  
  PDF 346 781. Qualiter collatio facienda cum interventu aliorum.
•  
  PDF 348 782. Qualiter collatio facienda de scientia vel conscientia alterius.
•  
  PDF 348 783. Qualiter collatio facienda ad supplicationem alterius.
•  
  PDF 348 784. An, & qualiter, dum collatio spectat ad capitulum & Episcopum simul, vel etiam ad duos alios, fieri possit ab uno sine altero.
•  
  PDF 348 785. An collatio egeat certâ verborum formâ.
•  
  PDF 348 786. An collatio egeat literis.
•  
  PDF 349 Paragraphvs IV. De tempore, quo facienda collatio.
•  
  PDF 349 787. An, & qualiter ante vacationem conferri possit beneficium.
•  
  PDF 350 788. An saltem collator, v. g. Episcopus, possit alicui, antequàm vacet beneficium, delegare potestatem illud conferendi.
•  
  PDF 350 789. Intra quod tempus facienda collatio.
•  
  PDF 351 790. An cessante impedimento, rursus aliud semestre integrum indulgendum sit, vel intra residuum primi semestris, aut etiam mox à cessante post evolutum jam totum semestre primum impedimento facienda provisio.
•  
  PDF 351 791. An, & qualiter collatio facta post semestre sit irrita, & tamen tolerata convalescat.
•  
  PDF 351 792. An, & qualiter collatio facta retrotrahatur ad diem vacationis, ut fructus debeantur proviso.
•  
  PDF 351 793. An, & qualiter collator conferre possit tempore litis pendentis.
•  
  PDF 352 Paragraphvs V. De acceptatione collationis.
•  
  PDF 352 794. An, & qualiter ad perfectionem collationis pertineat acceptatio.
•  
  PDF 352 795. Vnde inducatur & præsumatur acceptatio.
•  
  PDF 353 796. An, & qualiter valeat acceptatio beneficii, si quis primò collationi dissentiens, eam tamen postea acceptet.
•  
  PDF 353 797. An, & qualiter acceptatio beneficii fieri possit per procuratorem.
•  
  PDF 354 Capvt Qvartvm. De possessione beneficiorum.
•  
  PDF 354 Paragraphvs I. De modo ac tempore capiendi seu acquirendi, & amittendi possessionem beneficii.
•  
  PDF 354 798. An post institutionem, & acceptatam legitimè collationem possit statim adiri & capi à beneficiato possessio acutoritate propriâ, absque officio judicis, & sine ministerio executoris.
•  
  PDF 355 799. An, & quid hac in parte sit speciale circa resignatarium, an & qualiteris capere possit aut debeat possessionem.
•  
  PDF 355 800. Quomodo acquiratur possessio beneficii per collationem; vel si non, quid huic superaddatur per possessionem.
•  
  PDF 355 801. An, & qualiter acquiratur possessio per investituram.
•  
  PDF 356 802. An, & qualiter acquiratur possessio per installationem & inthronizationem.
•  
  PDF 356 803. An per hoc, quòd electus vi cap. nihil. de elect. ante confirmationem administret, censeatur acquisivisse possessionem prælaturæ.
•  
  PDF 356 804. Qualiter capiatur possessio corporali inductione, seu traditione beneficii.
•  
  PDF 357 805. An, & qualiter captâ possessione bonorum Ecclesiæ seu beneficii habentis Ecclesiam, vel altare, censeatur capta possessio beneficii.
•  
  PDF 357 806. An captâ possessione beneficii censeatur apprehensa possessio bonorum spectantium ad beneficium.
•  
  PDF 357 807. An captâ possessione beneficii, cui facta est unio, censeatur etiam capta possessio beneficii uniti.
•  
  PDF 357 808. An, & quando possessio in cathedralibus aut collegiatis debeat apprehendi aut tradi capitulariter.
•  
  PDF 358 809. An, & qualiter traditio possessionis fieri non debeat nisi vocato possessore.
•  
  PDF 358 810. An, & qualiter posseßio beneficii capi poßit per procuratorem.
•  
  PDF 358 811. An, & qualiter capi poßit posseßio lite vel appellatione pendente.
•  
  PDF 359 812. An, & qualiter posseßio capi nequeat ante expeditas literas apostolicas.
•  
  PDF 360 813. An, & qualiter per subrogationem ad possessionem ea continuetur, aut transferatur in sabrogatum.
•  
  PDF 361 814. An, & qualiter possessio, quæ continuatur, seu continuanda foret, per occupationem naturalis possessionis impediatur.
•  
  PDF 361 815. Dum in literis apostolicis decernitur proviso possessio, est autem contradictor, ita ut necesse sit promovere actionem hanc de possesorio adipiscendæ, quid faciendum subrogato.
•  
  PDF 362 816. An, & qualiter possessio in beneficialibus exigat titulum, & ad hunc ostendendum cogi possit possessor, & quid compulsus respondere aut justificare teneatur.
•  
  PDF 363 817. Cujus sit mittere in corporalem beneficiorum possessionem collatarios seu institutos.
•  
  PDF 363 818. Intra quod tempus capi debeat possessio.
•  
  PDF 364 819. Qualiter probanda sit possessio ejusque titulus, præcipuè et spoliatus restituatur.
•  
  PDF 365 820. An dum agitur de solo possessorio in beneficialibus, quærendum sit quoque de justitia vel injustitia negotii principalis.
•  
  PDF 365 821. Qualiter amittatur posseßio beneficii.
•  
  PDF 366 Paragraphvs II. De virtute & beneficio possessionis in beneficialibus.
•  
  PDF 366 822. An, & quando posseßio habeat vim collationis.
•  
  PDF 366 823. An, & qualiter posseßio inferat titulum.
•  
  PDF 367 824. An, & qualiter posseßio inferat præsumptionem continuationis posseßionis.
•  
  PDF 367 825. An & qualiter posseßio inferat præsumptionem anterioris posseßionis.
•  
  PDF 368 826. Qualiter, quòd data paritate datarum respectu diei in provisionibus, provisus ab Ordinario obtinens possessionem præferendus sit proviso à Papa, subsistant cum clausula apponi solita in gratia, quòd provisus subrogetur gratiosè quò ad posseßionem defuncti in ejus locum, &c.
•  
  PDF 368 827. An, & qualiter possessio non tantùm generet præsumptionem tituli, sed etiam det verum titulum.
•  
  PDF 369 828. Quænam sint commoda in specie posseßionis annalis.
•  
  PDF 370 829. Quæ servanda in expressione punctorum illorum exprimendorum vi regulæ de annali.
•  
  PDF 370 830. An etiam in impetratione facta ab Ordinario aut legato apostolico necesse sit exprimere illas conditiones.
•  
  PDF 370 831. Quid præstandum reo seu possessori, contra quam movetur actio, ut juvetur hac regulâ.
•  
  PDF 370 832. Quid præstandum actori, ut juvetur hac regulâ, & excludat exceptionem.
•  
  PDF 371 833. Vnde, & qualiter hæc annalitas sit deducenda.
•  
  PDF 371 834. Quæ dicatur possessio annalis pacifica in ordine ad effectum regulæ de annali.
•  
  PDF 372 835. Qualiter iste annus pacificæ possessionis spectetur, & integretur ex posseßione plurium succeßivè.
•  
  PDF 372 836. An gratiosa illa subrogatio, de qua supra, operetur continuationem illam possessionis in ordine ad complendam annalem pacificam.
•  
  PDF 372 837. An exceptio hujus regulæ seu annalis pacifica posseßio prioris possessoris, & in specie resignantis, suffragetur successori, & in specie resignatario.
•  
  PDF 372 838. An, si quis pacificè possedit beneficium per 11. menses, & tunc illud resignet, & antequam resignatarius capiat posseßionem, labatur mensis, & sic compleatur annus, an in hoc casu regula de annali obstet impetranti.
•  
  PDF 372 839. An, si resignans post resugnationem manserit in pacifica posseßione, poßit se tueri hac regula contra impetrantem obtinentem dictum beneficium per obitum resignatarii.
•  
  PDF 373 840. An, & qualiter hæc regula defendat possessores aliàs inhabiles, vel etiam carentes omni titulo.
•  
  PDF 373 841. An suffragetur hæc regula possessori, ut is uti poßit exceptione hujus regulæ, etiam in quæcunque instantia contra impetrantem ignorantem, aliquem esse annalem possessorem.
•  
  PDF 373 842. An suffragetur hæc regula possessori non percipienti fructus.
•  
  PDF 373 843. Quæ quò ad effectum regulæ de annali veniant nomine beneficii.
•  
  PDF 374 844. Ad quid per verba illa regulæ: & infra 6. menses ipsum possessorem ad judicium evocare facere, &c. obligetur impetrans.
•  
  PDF 374 845. An obtinens gratiam motûs proprii teneatur servare hanc regulam.
•  
  PDF 375 846. Qualiter impetrans offendens in secundam partem regulæ de annali incurrat pœnam in hac regula statutam.
•  
  PDF 375 847. An, & qualiter regulæ de annali soleat derogari.
•  
  PDF 375 848. Quod contineat regula de triennali possessione.
•  
  PDF 376 849. Quæ sit potißima vis regulæ de triennali.
•  
  PDF 376 850. An regula de triennali obstet tam in petitorio, quàm possessorio.
•  
  PDF 376 851. Qualiter vi hujus regulæ extinguantur lites antiquæ.
•  
  PDF 376 852. Quid requiratur ut possessio dicatur pacifica ad effectum hujus regulæ.
•  
  PDF 376 853. An, & qualiter exigatur titulus ad effectum hujus regulæ.
•  
  PDF 377 854. Qualiter ex posseßione triennali præsumatur titulus, factáque dispensatio, & publicatio resignationis.
•  
  PDF 378 855. An si possessor trennio pacifice possedit, & reputabatur beneficiatus, & in possessione, cessio vel decessit, successor ejus non teneatur amplius justificare titulum.
•  
  PDF 378 856. An, si quis resignavit, & post resignationem mansit in posseßione, illámque continuavit per 10, vel etiam 5. annos, præsumatur exinde in resignante retrocessio & novus titlulus acquisitus, ac per consequens juvari possit illa possessione.
•  
  PDF 378 857. An ad effectum hujus regulæ requiratur bona fides in possessore.
•  
  PDF 378 858. An regula hæc defendat possessorem, etiam quò ad proprietatem beneficii.
•  
  PDF 379 859. An hæc regulæ defendat possessorem super possessione, qui in spolio convenitur.
•  
  PDF 379 860. An, & qualiter hæc regula defendat possessores triennales pacificos aliàs inhabiles habendi beneficii.
•  
  PDF 380 861. Quæ in ordine ad effectum hujus regulæ de triennali veniant nomine beneficii.
•  
  PDF 381 862. Quinam ad effectum hujus regulæ censeantur intrusi.
•  
  PDF 381 863. Quinam simoniaci excludantur à beneficio hujus regulæ.
•  
  PDF 381 864. An soleat huic regulæ de triennali derogari.
•  
  PDF  Index Rervm Ac Materiarvm In Hac Secvnda Parte Contentarvm.
•  
  PDF  Errata Secvndæ Partis Sic corrige.
•  
  PDF  Vorsatz
•  
  PDF  Rückdeckel
•  
  PDF  Rücken
•  
  PDF  Vorderschnitt
•  
  PDF Pars Tertia. De Vacatione, Amissione, Et Extinctione Beneficiorvm ...
•  
  PDF  Vorderdeckel
•  
  PDF  Vorsatz
•  
  PDF  Titelblatt
•  
  PDF  Elenchus Sectionum, Capitum, Paragraphorum, Et Quæstionum Contentarvm In Hac Tertia Parte.
•  
  PDF 1 Sectio Prima. De Vacatione, & amissione beneficiorum.
•  
  PDF 1 Capvt Primvm. De Vacatione beneficiorum in genere, & in specie de vacatione per mortem naturalem & civilem.
•  
  PDF 1 Paragraphvs Primvs. De vacatione beneficii in genere.
•  
  PDF 1 Qvæstio 1. Quid sit vacatio beneficii.
•  
  PDF 1 2. Quotuplex sit vacatio beneficii.
•  
  PDF 2 3. Quot modis vacent beneficia.
•  
  PDF 2 4. Quænam vacatio seu vacationis modus veniat nomine vacationis simpliciter prolato.
•  
  PDF 3 5. An, & qualiter expresso uno modo vacationis non veniant alii.
•  
  PDF 4 6. An, & qualiter elidatur vis illius clausulæ: seu præmisso, seu alio quismodo.
•  
  PDF 5 7. Qualiter verbum vacare usurpatum in hoc vel illo tempore comprehendat quque alia tempora.
•  
  PDF 5 8. An vacatio de jure tantùm sufficiat ad hoc, ut beneficiu[m] provideri & impetrari possit.
•  
  PDF 5 9. An sola vacatio de facto sufficiat ad effectum reservationis, potissimùm de quo loquitur regula 8.
•  
  PDF 6 10. An, & qualiter vacatio, & modus vacationis sint exprimenda in provisione & impetratione beneficii.
•  
  PDF 6 11. An, & qualiter exprimendus mensis vacationis.
•  
  PDF 6 12. An, & qualiter narranda non vacatio, seu plenitudo beneficii de facto.
•  
  PDF 7 13. Qualiter vacatio beneficii narrata sit verificanda.
•  
  PDF 7 14. Qualiter verificanda narratio mensis vacationis.
•  
  PDF 8 15. An, & qualiter etiam independenter à facta narratione vacationis probanda sit vacatio in ordine ad hoc. ut beneficium impetrari possit.
•  
  PDF 9 16. Qualis debeat esse notitia vacationis in ordine ad hoc, ut censeatur elapsus terminus datus ad præsentandum & conferendum.
•  
  PDF 9 17. An vacatio inducatur ex persona habente solùm jus ad beneficium.
•  
  PDF 9 18. An, & qualiter induci & concurrere possit duplex vacatio, præcipuè ex eadem persona ejusdem beneficii.
•  
  PDF 10 19. Qualiter consumatur vacatio.
•  
  PDF 11 20. Quamdiu duret, seu per quid consumatur vacatio sedis Episcopalis & Abbatialis.
•  
  PDF 11 21. An & qualiter vacent beneficia manualia & regularia.
•  
  PDF 11 22. An, & qualiter vacet beneficium de mansa, unitum, Ecclesiæ non numerata.
•  
  PDF 11 23. Quamdiu vacare possint aut debeant beneficia.
•  
  PDF 12 24. Quandonam, seu quo tempore vacare dicatur beneficium.
•  
  PDF 12 25. Vbinam, seu in quo loco contingere dicatur vacatio.
•  
  PDF 13 Paragraphvs II. De Vacatione per mortem naturalem.
•  
  PDF 13 26. An per mortem naturalem vacet beneficium.
•  
  PDF 13 27. Quid in genere requiratur, ut beneficiam vacet per obitum alicujus.
•  
  PDF 14 28. Quid in genere requiratur, ut beneficium vacet per obitum alicujus.
•  
  PDF 14 29. An beneficium vacet per mortem Commendatarii.
•  
  PDF 15 30. An vacet per obitum Privati beneficio.
•  
  PDF 15 31. An, & qualiter vacet per obitum habentis jus ad regressum beneficii dimissi.
•  
  PDF 15 32. An, & qualiter vacet per obitum beneficium manuale, vel etiam aliàs collatum ad beneplacitum conferentis.
•  
  PDF 15 33. An, & qualiter vacet per obitum resignantis.
•  
  PDF 16 34. Mors, ex qua inducitur vacatio, qualiter in supplicatione exprimatur, & narrata justificanda.
•  
  PDF 17 35. An, & qualiter probandum tempus obitûs.
•  
  PDF 18 Paragraphvs III.
•  
  PDF 18 36. An, & qualiter vacet beneficium per contractum matromonium per verba de præsenti.
•  
  PDF 18 37. An extendatur quoque responsio ad beneficiatos Græcos.
•  
  PDF 18 38. An ergo eo ipso iure amittantur quoque jura alia amnia ad beneficia, & in specie quid an hoc circa pensiones.
•  
  PDF 18 39. An per matrimonium extinguatur quoque dispensatio aliàs obtenta, & habilitans ab beneficia.
•  
  PDF 19 40. An etiam sponsalia, seu matrimonium contractum per verba de futuro inducant hanc vacationem ipso jure, vel saltem per sententiam.
•  
  PDF 19 41. An beneficium ob initum matrimonium amissum adhuc vacans recuperet, dum uxor necdum consummato matrimonio ingreditur Religionem, aut morte naturali decedit.
•  
  PDF 19 42. An Episcopus dispensare possit, ut Beneficiatus beneficium simplex retineat post matrimonium, contractum seltem cum virgine.
•  
  PDF 19 43. An, & qualiter vacet beneficium ob matrimonium invalidè, seu nulliter contractum.
•  
  PDF 20 44. An vacet beneficium ob matrimonium contractum nulliter ex defectu consensûs.
•  
  PDF 20 45. An vacet ob contractum nulliter ex defectu ætatis.
•  
  PDF 21 46. An vacet beneficium ob matrimonium contractum nulliter ex defectu formæ requisitæ à Trid. nempe sine Parocho legitimo, aut testibus.
•  
  PDF 21 47. An valeat beneficium ob matrimonium contractum nulliter; quia Beneficiatus erat in Ordinibus sacris.
•  
  PDF 21 48. An ex consensu & auctoritate Episcopi Sacerdos possit redire ad beneficium, postquam doluit de matrimonio nulliter contracto.
•  
  PDF 21 49. An, & quid probandum impetranti beneficium vacans ob contractum matrimonium.
•  
  PDF 21 50. An, & qualiter vacet beneficium per ingressum Religionis.
•  
  PDF 22 51. An professione existente nullâ, vacent adhuc beneficia: sicut dictum de matrimonio nulliter contracto.
•  
  PDF 22 52. An etaim citra emissam professionem per ingressum Religionis ( prout contingis in Societate Iesu) vacent beneficia præhabita.
•  
  PDF 22 53. Quid hac in re dicendum de Conversis.
•  
  PDF 23 54. An vacent beneficia per ingressum monasterii, seu per Novitiatum.
•  
  PDF 23 55. An vacent, si Novitiatus produceretur ultra consuentum tempus.
•  
  PDF 23 56. Ad quam ergo spectent fructus beneficii retenti à Novitio tempore Novitiatûs.
•  
  PDF 23 57. Quid sit circa administrationem beneficii interea temporis.
•  
  PDF 23 58. Qualiter concipienda supplicatio in impetratione beneficii vacantis ob ingressum Religionis, & hæc causa narrata justificanda.
•  
  PDF 24 59. An, & qualiter vacet beneficium per militiam sæcularem.
•  
  PDF 24 60. An, & qualiter vacet beneficium per captivitatem, maximè diuturnam, & apud infideles, velincarcerationem perpetuam, quæ referri posse videntur ad mortem civilem.
•  
  PDF 25 Capvt Secvndvm. De Vacatione per assecutionem alterius beneficii.
•  
  PDF 25 Paragraphvs I. De incompatibilitate Beneficiorum ob unius sufficientiam ad sustentationem, & hinc ortâ vacatione beneficiorum præhabitorum.
•  
  PDF 25 61. Qvid, & quotuplex beneficiorum incompatibilitas.
•  
  PDF 25 62. An, qualiter jure naturæ vetita pluralitas beneficiorum, seu unum eundemque habere plura simul beneficia, præscindendo, an simplicia, nec ne: An existentia in eadem, an in diversa Ecclesia: An conformia, an difformia: An residentiam requirant, nec ne: an eorum unum sufficiens, vel insufficiens ad honestam Clerici sustentationem.
•  
  PDF 26 63. An, & qualiter jure communi positivo, nempe Canonico, prohibeatur pluralitas beneficiorum solitariè considerata, id est, sine respectu ad sufficientiam, residentiam &c.
•  
  PDF 26 64. An duo beneficia simplicia non requirentia resedentiam, dum unum eorum non est sufficiens ad honestam Clerici sustentationem, conferri possint & haberi ab eodem, idque sine Superioris dispensantis auctoritate.
•  
  PDF 27 65. An ergo habenti duo non sufficientia conferri possint alia, & plura aliàs non incompatibilia usque ad congruam sustentationem.
•  
  PDF 27 66. An cum beneficio sufficiente ad honestam Clerici sustentationem aliud etiam insufficiens simul haberi possit.
•  
  PDF 29 67. An igitur neque obtineat ampliùs consuetudo in contrarium, quæ fuit olim ante Trid. neque nova talis induci possit post Trid defacto, aut etiam in hoc dispensari à Papa.
•  
  PDF 31 68. An, & quando procedente etiam secunda sententia de pluralitate beneficiorum, sufficientium ad congruam sustentationem non illicita saltem jure natruæ, ad huc tamen eorum coacervatio seu nimia multitudo sit illicita etiam jure naturæ.
•  
  PDF 31 69. An si quis habeat duo beneficia, quorum quodlibet de se non est sufficiens, & postea contingat eorum unum fieri sufficiens, possit illa adhuc simul retinere, stante Decreto Tridentini.
•  
  PDF 31 70. An quæ hucusque dicta sunt de beneficiis, locum etiam habeant in pensionibus, puta Clericalibus, quæ Clerico ex fructibus beneficii assignantur ad instar beneficii, seu loco beneficii &c.
•  
  PDF 32 71. Quodnam dicatur beneficium sufficiens ad congruam sustentationem.
•  
  PDF 33 72. An ad judicandum, an beneficium sit sufficiens ad sustentationem, habenda sit ratio boborum patrimonialium.
•  
  PDF 33 73. An, & qualiter, & quibus ex causis jura permittant pluralitatem beneficiorum, vel etiam ex quibus causis in ea dispensari possit.
•  
  PDF 34 74. An, & qualiter sufficiat ad dispensandum nobilitas & claritas generis, ac præcepuè sola, ubi est absque literatura.
•  
  PDF 35 75. An sola Cardinalitia Dignitas sit justa causa, ob quam Cardinali plura beneficia conferantur.
•  
  PDF 35 76. An sit sufficiens causa conferendi alicui plura beneficia, vel dispensandi, ut plura ei conferantur, ut eorum fructus largiùs in pauperes erogentur; v. g. dum scitur illos eorum fructus impensurum in pauperes, aliósve pios usus, retentis sibi solúm necessariis ad decentem sustentationem.
•  
  PDF 35 77. An sit sufficiens motivum dispensandi, seu laxandi in hoc jus, etiam dum illud est iustitiæ distributivæ, in conferendo uni plura beneficia, quòd is habeat parentes, fratres, nepotes ex fratre & sorore indigentes, vel etiam amicum, cui multa debet.
•  
  PDF 35 78. An ipsa Papæ liberalitas sit sufficiens causa dispensandi in hoc.
•  
  PDF 35 79. An etiam Episcopus, aut alius Legatus à latere Papæ possit dispensare in pluralitate beneficiorum, saltem simplicium, existentium in diversis Eccesiis, quorum unum sufficiens est; dum adest aliàs justa causa dispensandi.
•  
  PDF 37 80. An si justæ causæ. ob quas quis obtinuit plura beneficia, cessent, v. g. parentes, sorores &c. quos alere debebat, mortui, an teneatur ea beneficia renunciare retentis solùm iis, quæ ad congruam sustentationem sufficiant.
•  
  PDF 37 81. An valeat dispensatio papalis facta in hoc puncto, dictis causis non subsistentibus.
•  
  PDF 37 82. An & qualiter obtinens plura talia beneficia sufficientia ex dispensatione Papæ sine rationabili causa, tutus esse possit in conscientia, & absolvi à Confassario.
•  
  PDF 38 83. An igitur, si Papa nulla expressa causa, motu proprio, & excerta scientia habenti jam beneficium ad congruam sustentationem sufficiens conferat insuper aliud, collatio sit legitima, & talis illud tuta conscientia recipere, & retinere valeat.
•  
  PDF 39 84. An ergo etiam, dum quis post narrata in supplica beneficia jam à se habita obtinet insuper aliud beneficium à Papa, eo ipso dispensatus sit ad ista prohibita retinenda simul, & sic ea ista prohibita retinenda simul, & sic ea retinere possit bona conscientia.
•  
  PDF 39 85. An, dum quis scit papam scire se ad plura beneficia sufficientia absque dispensatione promoveri, vel ea simul habere, & hoc toleret, seu non reprobet, ea retinere possit bona conscientia.
•  
  PDF 40 86. An ergo habens beneficium simplex insufficiens ad sustentationem impetrare possit aliud absque eo, quòd mentionem fecerit præhabiti insufficientis.
•  
  PDF 40 87. An si impetrans dispensationem ad plura simul habenda in hac dispensatione petenda reticuerit etiam modicum beneficium, dispensatio sit hoc ipso nulla.
•  
  PDF 40 88. An illegitimus, seu aliàs irregularis aut inhabilis dispensatus ad quæcunque, vel qualiacunque beneficia recipere, vel retinere possit, modò plura simul non sint, quàm quæ à Trid. permittuntur, possit vigore hujus dispensationis plura simul non sint, quàm quæ à Trid. permittuntur, possit vigore hujus dispensationis plura aliàs non incompatibilia liberè & licitè retinere, etiamsi unum sit sufficiens ad sustentationem.
•  
  PDF 41 89. An, dum Papa dispensat ex causa æqua, super istorum beneficiorum simplicium, quorum unum sufficiens est, pluralitate, expreßè debeat derogare Decreto illi Trid. c. 17. ita ut aliàs nulla sit dispensatio.
•  
  PDF 41 90. An possidens plura ex dispensatione, teneatur Ordinaria exhibere dispensationem; & quomodo is aliàs se gerere debeat, aut possit cum habente incompatibilia.
•  
  PDF 41 91. An, dum habens beneficium simplex, non requirens residentiam, ad sustentationem tamen sufficiens, adipiscatur alterum sufficiens; vel etiam licèt illud non sit sufficiens, ipso jure vacet primum.
•  
  PDF 42 92. An valida sit talis Collatio facta habenti jam sufficiens.
•  
  PDF 43 93. An, si statuto aliquo speciali (idem est de Testatoris voluntate) cautum est, ut beneficium aliquod simplex cum alio quovis obtineri nequeat, etsi neutrum aliàs requirat residentiam, nec aliunde sint incompatibilia, ipso jure vacet per obtentionem secundi.
•  
  PDF 43 94. An, dum habenti duo non sufficiantia conferatur insuper aliud aliàs non incompatibile, vacent ipso jure illa duo præhabita.
•  
  PDF 43 95. An, si habenti jam duo velplura beneficia ibcompatibilia ex dispensatione legotima, conferatur tertium incompatibile, vacent eo ipso omnia illa priora.
•  
  PDF 43 96. An, si is, cui dispensativè concessum, habere duo incompatibilia simul cum facultate alterum dimittendi, & loco illius dimissi eliud recipiendi, unum ex iis in favorem alicujus dimittat, reservatis sibi illius fructibus, vacent priora duo per assecutionem alterius.
•  
  PDF 44 97. An, & qualiter ad hoc requiratur possessio secundi, dum inducitur vacatio præhabiti ipso jure ob assecutionem secundi.
•  
  PDF 44 98. An per obtentionem & possessionem beneficii litigiosi inducatur vacatio præhabiti.
•  
  PDF 44 99. An ad hoc, ut per assecutionem secundi vacet primum, requiratur, ut utrumque, hoc est, tam præhabitum, seu primum, quàm secundum obtineatur pacificè, tam quòad titulum, quàm quòad possessionem.
•  
  PDF 45 100. An, si tempore acceptæ possessionis vel immediatè pòst, seu in limine legitimæ possessionis non molesteris super possessione vel titulo, eo ipso censearis obtinuisse beneficium, & possessionem in ordine ad hoc, ut ab eo momento vacet præhabitum beneficium; an verò exspectari debeat tempus aliud, & quantùm illud liberum à litigio & molestatione.
•  
  PDF 45 101. An, ut possessio pacifica secundi beneficii inducat privationem primi, debeat esse fructifera.
•  
  PDF 46 102. An non vacet prius beneficium, dum solutio fructuum secundi beneficii primo anno, vel primis duobus annis ex eo provenientium dissertur post mortem beneficiati, ut inde solvantur ejus debita, vel funeralia, vel obveniant ejus debita, vel funderalia, vel obveniant ejus hæredibus, prout in Cllesiis aliquibus privilegio, statuto, vel consuetudine inductum est.
•  
  PDF 46 103. An hodie adhuc valeat, & talis consuatotu seu statutum non repugnet decreto Trid. sess. 24.C.14. & Bulla Pii V.
•  
  PDF 47 104. An, dum dicti fructus primi anni non percipiuntur, sed applicantur mensæ Episcopi, seu mensæ Capitulari, dividendi inter antiquiores, absque eo, auòd reserventur aut refundantur beneficiato post ejus obitum, interea non vacet prahabitum beneficium.
•  
  PDF 48 105. An, si solùm de facto, & non de jure obtineas, & possideas aliàs pacifice secundum beneficium, eò quòd ob impedimentum collatio & possessio sit nulla, vacet præhabitum beneficium.
•  
  PDF 48 106. An, & qualiter beneficium pacificè secundum beneficium, eò quòd ob impedimentum collatio & possessio sit nulla, vacet præhabiti.
•  
  PDF 48 107. Qui impetrat beneficium vacans per assecutionem alterius incompatilibis, quid & qualiter justificare debeat.
•  
  PDF 49 108. An incompatibilitas impediat carentiam secundæ gratiæ.
•  
  PDF 49 Paragraphvs II. De incompatibilibus ratione residentiæ, curæ, existentiæ sub eodem tecto, vel quia dignitates, aut personatus sunt; & hinc ortá præhabitorum, aut de novo obtentorum vacatione.
•  
  PDF 49 109. An, & qualiter incompatibilitas constituatur ex onere residentiæ.
•  
  PDF 49 110. An simplicia residentiam postulantia ita sint incompatibilia, ut obtento secundo vacet ipso jure præhabitum, seu primum.
•  
  PDF 50 111. An ipso jure vacent ambo beneficia simplicia residentialia, dum intendit ambo retinere simul, juxta quod aliàs in Extrav. Execrabilis, constitutum expreße de dignitatibus, Personatibus, beneficiis curatis.
•  
  PDF 50 112. Quandonam censeatur quis præsumere seu intendere beneficia talia retinere simul.
•  
  PDF 50 113. Qualiter intelligendum decretum illud Trid. sess. 24.c.17. quo statuit, ut qui obtinet duas parochiales, vel aliàs incompatibilia ex dispensatione, uno retento, alterum intra sex menses dimittat.
•  
  PDF 51 114. An consuetudine saltem induci possit, ut quis simul habeat vel retineat talia duo simplicia residentiam requirentia.
•  
  PDF 51 115. An quis dispensatus à Papa sine causa in refidentia, quam exigunt talia beneficia simplicia, tutus esse possit in conscientia; & an Papa adlibitum suæ voluntatis talia plura uni, sive in eadem, sive diversa Ecclesia conferre possit.
•  
  PDF 51 116. An & qualiter incompatibilitas constituatur ex duplici curâ.
•  
  PDF 52 117. An incompatibilitas duorum per se curatorum impediat, quò minùs unum habeatur in titulum, alterum in commendam.
•  
  PDF 52 118. An præcidendo à sufficientia, sit contra ius naturæ habere beneficium unum curatum in titulum, & aliud curatum in commendam perpatuam.
•  
  PDF 53 119. An habere simul duo curata in titulum adversetur juri divino & natruæ.
•  
  PDF 53 120. An, & à quo in hoc dispensari possit.
•  
  PDF 53 121. An consuetudine induci possit, ut quis citra dispensationem obtineat plura curata in diversis Ecclesiis.
•  
  PDF 53 122. Quinam sint sufficientes casus & causæ, ut quis per dispensationem deobligetur à redidendo in beneficiis actu & per se, seu principaliter curatis, adeòque possit eorum plura obtinere.
•  
  PDF 54 123. An, & qualiter ipso jure olim Vacârine, & hodiedum vacent beneficia præhabita curata per assecutionem alterius curati.
•  
  PDF 55 124. Quas præterea incurrat pœnas, qui præsumit retinere plura curata, aut plures Personatus veldignitates sine curâ.
•  
  PDF 55 125. An, & qualiter dimittendum præhabitum, ut evitetur hæc pœna amissionis utriusque, & inhabilitatis.
•  
  PDF 56 126. Qualiter reserventur Papæ vacantia ob assecutionem incompatibilis, & retentionem utriusque, & qualiter execrabilitas illa, seu assecutio illa, & retentio probanda.
•  
  PDF 56 127. An, & qualiter incompatibiles sint duæ dignitates, vel duo Personatus curam animarum non habentes in diversis Ecclesiis.
•  
  PDF 56 128. An etiam extinguatur gratia, quam quis à Papa obtinuit de dignitate, Personatu, vel beneficio curato, obtinendo per assecutionem alterius beneficii cum beneficio illo ex dicta gratia habendo, seu exspectato incompatibilis.
•  
  PDF 56 129. An, & qualiter duo simplicia uniformia per se aliàs compatibilia, vel hoc ipso quòd sint in eadem Ecclesia, sint incompatibilia.
•  
  PDF 57 130. An obtineri saltem possint istiusmodi duo uniformia in eadem Ecclesia, dum unum eorum annexum est beneficio alicui difformi, v. g. duæ Præbendæ, dum earum una annexa est dignitati; ut dictum suprà posse aliquem tenere duo curata, dum unum eorum venit per ennexionem.
•  
  PDF 58 131. An igitur per dispensationem Episcopi, aut saltem consuetudine, potissimum immemoriali, induci possit, ut quis in eadem Ecclesia habeat duo pariformia simplicia, v. g. duos simplices Canonicatus, seu Præbendas.
•  
  PDF 58 132. An, & qualiter vacet præhabitum, & jam simplex, ad obtensionem alterius uniformis in eadem Ecclesia.
•  
  PDF 58 133. An, & qualiter duæ Capellaniæ in eadem Ecclesia censeantur uniformia, & incompatibilia beneficia.
•  
  PDF 58 134. An pariter incompatibilia sint difformia, v. g. dignitas & Canonicatus, beneficium curatum & simplex &c. in eadem Ecclesia, seu sub eodem tecto, vacetque eorum præhabitum ipso jure per obtentionem secundi.
•  
  PDF 59 135. An, & qualiter ex statuto vel dispensatione Episcopali talia duo difformia sub eodem tecto simul haberi possint.
•  
  PDF 59 136. An, & qualiter valeat consuetudo, ut quislicitè retineat talia difformia in eadem Ecclesia.
•  
  PDF 60 137. An etiam dicta consuetudo procedat in Canonico pœnitentiario, nimirum ut is insuper in eadem Ecclesia obtineat dignitatem.
•  
  PDF 60 138. An, sicut valet consuetudo tenendi Canonicatum cum dignitate, & ei derogatum non est per Trid. ita etiam valeat consuetudo tenendi duo alia beneficia difformia, v. g. beneficium curatum, vel simplex cum Capellania in eadem Ecclesia, dum aliunde nihil obstat, ex quo specialiter sint incompatibilia.
•  
  PDF 60 139. An etiam procedat, & sustinenda sit consuetudo habendi præter dignitatem & Canonicatum, seu præbendam aliud simplex beneficium, ita ut jam quis sit triplex in eadem Ecclesia.
•  
  PDF 60 140. An, si habenti jam duo talia difformia, vel etiam uniformia, vel aliter de jure communi incompatibilia, sive de consuetudine, sive ex dispensatione, conferatur tertium, collatio sit ipso jure nulla.
•  
  PDF 61 141. Quænam sit ratio, cur potiùs procedat consuetudo habendi duo difformia in Ecclesia eadem, quàm habendi duo similia; & cur faciliùs concedantur duo difformia, quàm similia.
•  
  PDF 61 142. Quandonam propriè beneficia dicantur esse sub eodem tecto, seu in eadem Ecclesia in ordine ad effectum incompatibilitatis.
•  
  PDF 61 Paragraphvs III. De incompatibilitate beneficiorum regularium, & de Decreto dimittendi præhabitum undecunque incompatibile.
•  
  PDF 61 143. An Religiosus plura simul obtinere possit beneficia regularia intra, vel extra Claustra.
•  
  PDF 62 144. An specialiter prohibitum, ne Monachus, aliúsve Religiosus obtinere possit duo vel plura beneficia regularia in diversis Monasteriis vel Ecclesiis.
•  
  PDF 62 145. Qualiter vacent illa beneficia Regularia, & quæ statutæ præterea pœnæ, dum dictis dispositionibus contravenitur.
•  
  PDF 62 146. Quid circa illud Decretum Papæ de dimittendo beneficium priùs habitum incompatibile cum eo, de quo providetur, apponi solitum in impretatione, & gratia de hoc secundo, quo (dum Papa dispensare non vult quòad retentionem præhabiti) jubetur ejus dimissio; quid inquam, umplicet, importet, & operetur.
•  
  PDF 63 147. Quid indagandum & justificandum impetranti, ut Decretum hoc intret, seu ut habeat effectum.
•  
  PDF 63 148. Quid, sit quis obtemperando huic Decreto, aliisque juribus de dimittendo præhabito post àuos menses pacificæ possessionis dimiserit primum, av dein priùs elapsis dictis duobus illis, vel etiam pluribus mensibus, lis ei moveatur super secundo, illudque evoncatur, eò quòd v. g. tunc priùs pateat, collationem illius fuisse nullam; recuperabit, seu regressum ad illud habebit.
•  
  PDF 64 Paragraphvs IV. De vacatione Beneficiorum per promotionem & translationem.
•  
  PDF 64 149. An & qualiter vacent beneficia promoti ad Episcopatum.
•  
  PDF 64 150. An etaim vacent beneficia & pensiones promoti ad Papatum.
•  
  PDF 64 151. An quoque vacent promoti in Episcopum in terris infidelium, seu Suffrageneum titularem.
•  
  PDF 64 152. An etiam jan promotus in Episcopum non titularem non solùm amittat priora beneficia, sed etiam per hoc reddatur incapax obtinendi denuo beneficia.
•  
  PDF 65 153. An & quando Papa dispensare soleat cum promoto ad Episcopatum, ut priora retineat, vel etiam nova recipere valeat beneficia.
•  
  PDF 65 154. An etiam vice versa vacet Episcopatus per adeptionem beneficii alterius.
•  
  PDF 65 155. Quodnam, seu à quo tempore beneficia promoti in Episcopum vacare incipiant.
•  
  PDF 66 156. Quid hac in parte dicendum de pensionibus.
•  
  PDF 66 157. An, si cum promoto esset dispensatum, ut intra tempus à jure statutum non teneretur consecrari, sed ad annum v. g. differre consecrationem posset, durante illo tempore dispensationis vacent ejus beneficia.
•  
  PDF 67 158. An, quod dictum hucusque de promoto in Episcopum, quòd vacent omnia ejus beneficia, locum habeat in promotis ad Abbatiam, aliámve Prælaturam Ecclesiæ alicujus regularis, vel sæcularis.
•  
  PDF 67 159. An eadem dicenda de promoto in Cardinalem.
•  
  PDF 67 160. An & qualiter Episcopi, alteriùsve Prælati translati ad aliam Ecclesiam, Eccleclesia prior vacet ipso jure.
•  
  PDF 68 Capvt Tertivm. De vacatione Beneficiorum ob delictum.
•  
  PDF 68 Paragraphvs I. De sententia Privationis ob delictum in genere.
•  
  PDF 68 161. Qvalis hîc nomine sententiæ intelligatur sententia, cui hæc vacatio beneficiorum ob crimen subjacet.
•  
  PDF 68 162. In quibus maximè differant ambæ sententiæ in ordine ad præsens institutum.
•  
  PDF 69 163. An etiam in pœnis, quæ non exigunt factum hominis ad exequendum, sit necessaria declaratoria.
•  
  PDF 69 164. Cùm c. Consuluit. 14. de appellat. dicatur: pleraque judicantur notoria, quæ non sunt; unde constituatur hæc notoreitas.
•  
  PDF 69 165. Qualiter hæc notoreitas elidatur, & justificanda.
•  
  PDF 70 166. An, & qualiter interea, dum factum excutitur pro obtinenda declaratoria, ubi eâ opus, suspendatur executio sententiæ legis irrogantis ipso jure privationem beneficii.
•  
  PDF 70 167. An etiam committens crimen, ob quod incurrit pœnam privationis ipso jure, ita teneatur in conscientia dimittere, etiam ante sententiam declaratoriam facti.
•  
  PDF 72 168. An quando beneficiatus ob crimen est privatus beneficio ipso jure, valeant, quæ ratione publici muneris & officii, quo fungitur, facit, v. g. dum qui crimen occultum admisit, ob quod ipso jure beneficium amittit, est Parochus, & tamen pœnitentes absolvit; CAnonicus, & eligit; Episcopus, & confert beneficia, an validæ sint ista absolutiones, electiones, collationes.
•  
  PDF 72 169. Quandonam sit locus privationi beneficii ob delictum.
•  
  PDF 72 170. Quandonam locum habeat privatio beneficii ipso jure.
•  
  PDF 73 171. Per quæ verba inducatur vacatio ipso jure.
•  
  PDF 73 172. Qualiter procedi possit ad pœnam privationis beneficii per sententiam.
•  
  PDF 73 173. An & qualiter suspendatur, vel non suspendatur effectus, seu executio sententiæ privationis beneficii ob delictum, dum ea aliàs à jure non intenditur ipso jure.
•  
  PDF 74 174. An, si Episcopus vel alter judex competens propter delictum non tentùm atrox sed grave in Beneficiatum ferat sententiam depositionis ad juris præscriptum, an illico vacet beneficium: & quæ in ordine ad hunc effectum spectanda in dicta sententia verborum formæ.
•  
  PDF 74 175. Qualiter procedendum à Iudice ecclesiastico contra Beneficiatum in eo condemnando pro delicto, pro quo depositionis pœna à Canone non est jussa seu statuta, sed in ejus arbitrio posita.
•  
  PDF 75 176. An, & Qualiter à Iudice laico procedi possit ad, vel circa pœnam hanc privationis, & si ist in eo negotio processerit, qualiter se gerere debeat Episcopus.
•  
  PDF 76 177. An, & qualiter privationem hanc infligere valeat Vicarius generalis Episcopi.
•  
  PDF 76 178. An inducatur vacatio beneficii per sententiam privationis nullam, & qualiter procedat exceptio nullitatis, / notoria injustitiæ.
•  
  PDF 77 179. An, & qualiter privatus ob delictum restituendus sit, juvarique possit remedio restitutionis in integrum.
•  
  PDF 78 180. Qualiter resolvatur vis omnis judicati quòad præsentem materiam privationis beneficii.
•  
  PDF 78 181. Quæ sit vis & diversitas sententiæ condemnatoriæ, & absolutoriæ in hac materia beneficiali.
•  
  PDF 79 182. A quo, & à quibus conferri possint beneficia vacantia per privationem.
•  
  PDF 79 Paragraphvs II. De vacatione, & privatione ob delicta omissionis.
•  
  PDF 79 183. An, & qualiter vacent beneficia ob non factam publicationem resignationis.
•  
  PDF 79 184. An, & qualiter vacet beneficium curatum ob non servatam in ejus collatione formam Constitutionis Pii V. quæ est in Bullario 82. inter Constitutiones hujus Pontificis.
•  
  PDF 79 185. An, & qualiter vacent benefici a ob non promotionem intra annum.
•  
  PDF 80 186. An, & qualiter vacent benefici a ob non promotionem intra annum.
•  
  PDF 80 187. An, & qualiter vacet beneficium ob non residentiam.
•  
  PDF 80 188. An, & qualiter vacent beneficia exinde, quòd is, qui habet incompatibilia, non vult Ordinario ostendere titulum dispensationis, quo illa possidet.
•  
  PDF 81 189. An, & qualiter vacent beneficia ob non solutas Cameræ Apostolicæ annatas.
•  
  PDF 81 190. Quid sint annatæ &c. unde invectæ, quibus beneficiis impositæ, & qualiter solvenda.
•  
  PDF 82 191. An, & qualiter per non expressum verum valorem vacent beneficia.
•  
  PDF 82 192. Quando, & qualiter dictus valor exprimendus, & justificandus.
•  
  PDF 84 Paragraphvs III. De vacatione ex privatione ob delicta commissionis.
•  
  PDF 84 193. An, & qualiter vacet beneficium ob apprehensam possessionem illius ante expeditionem literarum.
•  
  PDF 85 194. An, & qualiter inducatur vacatio ipso jure per factam violentiam in apprehendenda possessione, dum nimirum alius esset in possessione illius beneficii.
•  
  PDF 85 195. An, & qualiter vacent beneficiium ob violationem sequestri.
•  
  PDF 86 196. An, & qualiter vacent beneficia eorum, qui scriptur spectantes ad Cameram Apostolicam indebitè retinent, vel scientes ab alio retinieri, & id revelant.
•  
  PDF 86 197. An, & qualiter vacent beneficia ob crimen sali in literis apostolicis commissum.
•  
  PDF 86 198. An, & qualiter vacent beneficia ob malam promotionem ad Ordines.
•  
  PDF 87 199. An, & qualiter vacent beneficia per alienationem rerum Ecclesiæ seu beneficii.
•  
  PDF 89 200. An, & qualiter ob simoniam mentalem, & conventionalem infligatur privatio beneficiorum.
•  
  PDF 91 201. An, & qualiter vacent beneficia ob simoniam confidentialem, seu crimen confidentiæ.
•  
  PDF 92 202. An etiam confidentia illa simoniaca inducat dictas pœnas statutas in Constitutionibus Pii IV. & V. dum solùm utrinque tractatum & conventum sub confidentiâ v. g. de resignando vel conferendo beneficium, nullo prorsus adhuc secuto effectu.
•  
  PDF 93 203. An, & quomodo constare debeat de simoniaca in ordine ad hoc, ut Iudex possit judicare vel declarare, hoc crimen commissum: vel etiam in ordine ad hoc, ut ex hoc capite beneficium impetrari possit.
•  
  PDF 96 204. An, & qualiter vacet beneficium ob excommunicationem, insordescentiam in ea.
•  
  PDF 97 205. An idem dicendum de suspensis.
•  
  PDF 97 206. Qualiter ab impetrante ex hoc capite insordescentiæ justificanda narrativa juxta clausulam paulò antè positam.
•  
  PDF 98 207. An, & qualiter privetur quis fructibus beneficii ob excommunicationem, vel insordescentiam in ea.
•  
  PDF 100 208. An, & qualiter vacet beneficium ob irregularitatem.
•  
  PDF 101 209. An, & qualiter homicidium, mutilatio, vulneratio, percusso inducat vacationem beneficii.
•  
  PDF 102 210. Quid sit Assassinus, & qualiter committentis assassinium exinde beneficia vacent; & qualiter in ordine ad hunc effectum vactionis justificandum assassinium.
•  
  PDF 102 211. An, & qualiter inducatur privatio beneficii per procurationem abortûs.
•  
  PDF 103 212. An, & qualiter inducat sodomia privationem beneficii.
•  
  PDF 104 213. Quid sit in exercentibus pollutionem extraordinariam, seu extra vas, & bestialitatem.
•  
  PDF 104 214. An, & qualiter defloratio Monialis inducat privationem beneficiorum.
•  
  PDF 104 215. An, & qualiter adulterium inducat privationem beneficii.
•  
  PDF 104 216. An, & qualiter concubinatus inducat privationem beneficii.
•  
  PDF 106 217. Qualiter probandus concubinatus, & qualiter admittatur accusatio contra tales.
•  
  PDF 106 218. An, & qualiter inducatur vocatio beneficii ob perjurium.
•  
  PDF 106 219. An, & qualiter inducatur vacatio ob blaßphemiam.
•  
  PDF 107 220. An, & qualiter Sacrilegus privetur beneficiis.
•  
  PDF 107 221. Quid hac in parte dicendum de furibus, usur ariis, incendiariis & similibus.
•  
  PDF 107 222. An beneficium injuriantis Clericum, usque dum is resignet beneficium suu[m] vacet ipso jure.
•  
  PDF 107 223. Quid dicendum ad hoc de iis, qui non initiati presbyterio missas dicunt, & pœnitentium confessiones audiunt.
•  
  PDF 107 224. An ob crimen simulationis, dum numirum quis alium se simulans pro obtinendo beneficio seipsum supponit pro aliis, id etiam ignorantibus, examini, ut beneficia obtineat; & sic postea cum iis de iis beneficiis tractat, etiam per simoniam, vacent ipso jure omnia beneficia istius simulantis.
•  
  PDF 108 225. An & qualiter inducatur vacatio, & privatio beneficiorum ob crimen læsæ Majestatis humanæ.
•  
  PDF 109 226. An, & qualiter Clericus crimen læsæ Majestatis Principis alicujus sæcularis incurrere possit, & exinde pœnis illis subjici; cùm non sit subditus jurisdictioni sæculari seu laicali.
•  
  PDF 110 227. Quis sit competens Iudex in cognoscendo & declarando crimine læsæ Majestatis respectu Clerici.
•  
  PDF 110 228. An, & qualiter hæresis inducat privationem seu vacationem beneficiorum.
•  
  PDF 111 229. An comprehendantur dictâ pœnâ privationis ipso jure hæretici occulti, & qui mox ab hæresi resipiscunt.
•  
  PDF 111 230. An, & qualiter dicta pœna privationis comprehendat Receptatores, & fautores, & filios hæreticorum.
•  
  PDF 112 231. An, & qualiter eadem pœna privationis ipso jure beneficiorum obtentorum comprehendat quoque Apostatas & Schismaticos.
•  
  PDF 112 232. An, & qualiter pro justificatione hæreseoa sufficiat impetrantem ostendere, latam contra talem sententiam contumacialem.
•  
  PDF 113 233. An & qualiter vacent beneficis obtenta ad preces hæreticorum.
•  
  PDF 113 Capvt Qvartvm. De Vacatione per Resignatione, sive de Resignatione beneficiorum.
•  
  PDF 113 Paragraphvs I. Quid, & quotuplex Resignatio, quæ ejus vis ad inducendam vacationem, revocationem Procuartoris, amissionem fructuum, liberationem ab oneribus beneficio impositis; item quoàd pariendum jus vel obligationes & præjudicia Resignatorio &c.
•  
  PDF 113 234. Qvid sit Resignatio seu renunciatis beneficii.
•  
  PDF 114 235. Quotuplex sit resignatio.
•  
  PDF 115 236. Quænam veniat resignatio, dum in dispositione aliqua fit mentio resignationis.
•  
  PDF 116 237. An resignatio sit favorabilis, an odiosa.
•  
  PDF 116 238. An, & qualiter resignatio, & in specie simplex seu pura inducat vacationem beneficii resignati.
•  
  PDF 117 239. An, & qualiter resignatio simplex inducat vacationem possessionis.
•  
  PDF 117 240. An, & qualiter quando resignatio conditionalis inducat vacationem beneficii quoad titulum.
•  
  PDF 119 241. An, & qualiter resignatio conditionalis inducat amissionem beneficii.
•  
  PDF 119 242. An, & qualiter dimissio & resignatio invalida inducant vacationem seu
•  
  PDF 121 243. An post admissam dimisso & resignatio invalida inducant vacatione seu amissionem beneficii & possessionis.
•  
  PDF 122 244. An, qui solùm fecit mandatum ad resignandum, quod non fuit effectuatum, privetur possessione beneficii.
•  
  PDF 122 245. An, & qualiter per resignationem revocetur Procurator constitutus ad lites & negotia ratione illius beneficii.
•  
  PDF 122 246. Quid possit Resignans quòad percipiendas fructus beneficii resignati post ejus resignationem proventuros & obventuros, seu ad quem hi spectent.
•  
  PDF 124 247. An, & qualiter Resignans, sive simpliciter, sive in favorem percipere possit fructus provenientes, seu cessos ante dictam resignationem, seu abdicationem tituli & possessionis.
•  
  PDF 125 248. An, & qualiter Resignans post resignationem teneatur solvere pensiones beneficio resignato aliàs impositas.
•  
  PDF 126 249. An, qualiter, & quando Resignans deobligetur recitare horas Canonicas, & Resignatarius incipiat ad illas teneri.
•  
  PDF 127 250. An, & quando Resignans deobligetur à residentia, & ad eam obligari incipiat Resignatarius.
•  
  PDF 127 251. An, si commissa fuit à Sede Apostolica causa cognoscenda, vel dicidenda Titio Canonico, qui post Datam, & receptionem literarum resignavit Canonicatum, vel dignitatem suam in favorem Caji, utrum iste Resignans, an verò Resignatarius de causa illa cognoscere, eamque decidere possit.
•  
  PDF 128 252. Quæ jura & commoda transeant in Resignatarium.
•  
  PDF 128 253. An, & quando Resignatarius teneatur justificare jus resignationis.
•  
  PDF 128 254. An, & quanod Resignatarius probare debeat valorem resignationis.
•  
  PDF 128 255. An Resignatarius teneatur stare locationi vel conductioni.
•  
  PDF 129 256. An Resignatarius teneatur stare transactioni factæ per Resignantem.
•  
  PDF 130 257. An Resignatarius teneatur solvere debita contracta per Resignantem.
•  
  PDF 130 258. An, & quando Resignatarius teneatur præstare alimenta Resignanti.
•  
  PDF 130 259. An Resignatarius teneatur purgare attentata (intellige in causa beneficii resignati) per Resignantem.
•  
  PDF 130 260. An Resignatarius teneatur purgare spolium Resignantis, sive an spoliatus à Resignante possit agere spolio contra Resignatarium.
•  
  PDF 130 261. An confessio cedentis seu Resignantis præjudicet Cessionario seu Resignatario.
•  
  PDF 131 262. An, & qualiter sententia lata in causa beneficii resignati contra Resignantem noceat Resignatario.
•  
  PDF 131 Paragraphvs II. An, & qualiter Resignans secundò resignare possit idem beneficium; item pœnitere & regredi ad beneficium resignatum, vel agere spolio.
•  
  PDF 131 263. An, qui semel resignavit, possit ulteriùs, seu secundò resignare idem beneficium.
•  
  PDF 132 264. An, & quando Resignans resignatione simplici pœnitere, & revocare factam à serenunciationem.
•  
  PDF 133 265. An, & qualiter in Resignatione conditionata, & facta in favorem sit locus pœnitentiæ.
•  
  PDF 135 266. Quare, quando, ubi à quo, & in quorum beneficiorum resignatione, & qualiter consensu præstandus, & extendendus in Camera vel Cancellaria Apostolica.
•  
  PDF 137 267. An, dum literæ provisionis sunt reformandæ, sufficiat consensus formalis legitimus jam præstitus, an requiratur novus; & è contra dum consensus hic præstitus fuit nullus, post expeditionem revalidari queat.
•  
  PDF 137 268. Sub qua die ponatur consensus hic formalis præstitus, & quomodo præstitus probetur.
•  
  PDF 138 269. An, & qualiter, & in quibus casibus derogetur Regulæ 45. de extendendis consensibus.
•  
  PDF 138 270. An Resignans possit repetere beneficium resignatum, & ad illud regredi.
•  
  PDF 139 271. An, qui resignavit inconsultò, possit pœnitere, & repetere beneficium.
•  
  PDF 139 272. An Resignans possit repetere beneficium, dum resignatio facta vi, metu, vel dolo.
•  
  PDF 139 273. Vtrum quis possit repetere beneficium, quod resignavit, postquam ep spolitatus fuit.
•  
  PDF 139 274. An quis redire possit ad beneficium, in quo ius quæsitum Resignatorio, dum non servantur conditiones.
•  
  PDF 139 275. An Resignans in casibus, in quibus redire potest ad beneficium, id possit sine nova collatione.
•  
  PDF 140 276. An, si admißâ per Papam resignatione eâque acceptatâ à Resignatario hic literas expedierit in forma dignum, & his necdum justificatis & executis contingat eum mori, Resignans possit regredi ab beneficium.
•  
  PDF 140 277. An Resignens possit regredi ad beneficium, Resignatario reperto minùs idoneo.
•  
  PDF 140 278. An, & qualiter concedatur regressus, pensione non solutâ.
•  
  PDF 140 Paragraphvs III. Quænam Beneficia possint resignari.
•  
  PDF 140 279. An beneficia omnia resignari possint, & quorum beneficiorum resignatio facilè, vel difficulter admittatur.
•  
  PDF 141 280. An, & qualiter renunciari possit Papatui.
•  
  PDF 141 281. An Cardinalatus & Patriachatus resignari possint.
•  
  PDF 141 282. An Episcopatus possit resignari.
•  
  PDF 142 283. An Abbatia & Prioratus resignari possint.
•  
  PDF 142 284. An resignari possint Officia ecclesiastica.
•  
  PDF 142 285. An resignari possint beneficia constitorialia.
•  
  PDF 142 286. An Resingari possit beneficium parochiale.
•  
  PDF 142 287. An Vicaria perpetua possit resignari.
•  
  PDF 142 288. An Portiones etiam dimidiæ resignari possint.
•  
  PDF 142 289. An Oratorium & Eremitorium resignari possint.
•  
  PDF 143 290. An Præstimonia & beneficia patrimonialia resignari possint.
•  
  PDF 143 291. An, & qualiter beneficia manualia resignari possint.
•  
  PDF 143 292. An resignari possint beneficia, quæ possunt, ac solent optari.
•  
  PDF 144 293. An, & qualiter beneficia electiva possint resignari in favorem.
•  
  PDF 144 294. An, & qualiter resignari possint beneficia juris patronatûs.
•  
  PDF 147 295. An & qualiter resignari possint beneficia reservata Papæ.
•  
  PDF 147 296. An resignari possint beneficia, super quibus à Sede Apostolica concessa esset exspectativa.
•  
  PDF 147 297. An beneficia exempta resignari possint.
•  
  PDF 148 298. An beneficia unita, extincta, vel suppressa, vel carentia reditibus resignari possint.
•  
  PDF 149 299. An beneficia commendata possint resignari.
•  
  PDF 149 300. An beneficium, super quo reservatus est alteri regressus, possit resignari.
•  
  PDF 149 301. An beneficia, quorum, dum vacant, conferendorum indultum speciale habet aliquis, resignari possint.
•  
  PDF 150 302. An hospitalia, & Præceptoriæ, & beneficia Ordinis, etiam S. Ioannis Hierosolymitani poßint resignari.
•  
  PDF 150 303. An resignari poßit beneficium, super quo Resignans habet solum jus ad rem.
•  
  PDF 150 304. An resignari poßint beneficia resignata, collata quidem, sed necdum confectis vel plumbatis literis, aut publicatis, aut captâ posseßione.
•  
  PDF 151 305. An resignari poßit beneficium, cujus titulo quis promotus est ad Ordines majores.
•  
  PDF 153 306. An non resignari poßit beneficium, surrogatum illi beneficio, ad cujus titulum quis erat promotus, aut etiam aliud quodcunque beneficium, etsi non sit tale beneficium titulare, aut ei subrogatum, dum Resignans non habet aliunde unde vivere commodè poßit. Item an patrimonium, dum quis ejus titulo ordinatus est, alienari poßit in hoc casu.
•  
  PDF 154 307. An, dum resignatio beneficii, ad cujus titulum quis ordinatus est, facta contra tenorem vel formam à Concilio præscriptam est nulla, vacat beneficium, remaneat tamen penes resignantem.
•  
  PDF 154 308. An, & qualiter beneficia litigiosa poßint resignari.
•  
  PDF 155 309. An pensiones constitutæ jure ac titulo beneficii, ac succedentes loco beneficii poßint resignari.
•  
  PDF 157 Paragraphvs IV. De iis, qui beneficia resignare possunt.
•  
  PDF 157 310. An, & qualiter resignare poßit beneficium, qui illo privandus est ob delictum, vel aliàs.
•  
  PDF 160 311. An resignatio talis in favorem facta ante sententiam privationis, subsecutâ sententiâ privationis, rescindi & invalidari poßit.
•  
  PDF 160 312. An, & qualiter privatus beneficio per sententiam hominis resignare illud poßit.
•  
  PDF 161 313. An, & qualiter privatus beneficio per sententiam hominis resignare illud possit.
•  
  PDF 161 314. An etiam in hoc casu valeat reservatio pensionis tali Resignanti facta, dum is resignavit, reservata sibi tali pensione, non factâ mentione de defectu tituli.
•  
  PDF 161 315. An, quia in reservatione pensionis solet apponi Resignatario pœna privationis, vel concedi regressus Resignanti in casu non solutionis, poßit Resignatarius talis non solvens pensionem resignare beneficium illud pensione gravatum.
•  
  PDF 162 316. An, dum in provisione Resignatarii adest Decretum, ut nullatenus poßit iterum resignare alteri, nisì priùs resignationem faciendam intimet Resignatarius talis non solvens pensionem resignare beneficium illud pensione gravatum.
•  
  PDF 162 317. An consecutus parochialem Ecclesiam, unde tenetur promoveri intra annum, possit eam in fine hujus anno resignare.
•  
  PDF 162 318. An impetrans beneficium per annum pacificè possessum ab alio, possit illud resignare tam antequàm vocet possessorem in judicium, quàm pòst; & antequàm causa sit expedita, id est, intra annum.
•  
  PDF 162 319. An, & qualiter possessor pacificus exigui temporis resignare possit beneficium.
•  
  PDF 163 320. An promovendi ad Ecclesias Cathedrales, Abbatias &c. antequàm vacent eorum beneficia per ipsam promotionem, resignare poßint sua beneficia.
•  
  PDF 166 321. An mente captus & furiosus resignare poßit beneficium suum.
•  
  PDF 166 322. An senex poßit resignare.
•  
  PDF 166 323. An spoliatus beneficio illud post spoliationem resignare poßit.
•  
  PDF 166 324. An, & quaiter Minores resignare possint sua beneficia.
•  
  PDF 167 325. An, & qualiter minori tam excedenti, quàm non excedenti 14. annum adversus resignationem ab eo factam concedenda sit restitutio in integrum.
•  
  PDF 169 326. An, & qualiter ingressurus Religionem ante Novitiatum inchoatum, seu ante susceptionem habitûs, intuitu tamen ingressus Religionis, resignare poßit beneficium.
•  
  PDF 170 327. An in casu beneficii titularis, aut non suppetentis aliunde sustentationis resignari possit beneficium ab actu Novitio ante profeßionem, servata tamen formâ à Tridentino præscripta.
•  
  PDF 170 328. An, & qualiter Novotius, dum beneficium non esset titulare, & haberet aliunde, unde viveret, resignare possit durante Novitiatu.
•  
  PDF 171 329. An Religiosus possit beneficium suum.
•  
  PDF 171 330. An fœmina, v. g. Abbatissa possit resigrare.
•  
  PDF 171 331. An Exempti resignare poßint sua beneficia.
•  
  PDF 171 332. An infirmi resignare poßint, ita ut rata & firma sit eorum resignatio.
•  
  PDF 172 333. Quænam regulæ de infirmis Resignantibus origo, & causa, seu ratio.
•  
  PDF 172 334. An regula hæc favorabilis sit, an odiosa.
•  
  PDF 172 335. An quibus beneficiis hæc regula locum habeat.
•  
  PDF 174 336. Quos, seu quorum beneficia comprehendat hæc regula.
•  
  PDF 175 337. In qualibus resignationibus hæc regula locum habeat.
•  
  PDF 176 338. Quænam Collationes comprehendantur sub hacregula, dum ait: quòd quacunque authoritate conferatur beneficium, Collatio est nulla.
•  
  PDF 176 339. An regula etiam loquatur de consensu resignationis; sive an, si resignans in favorem, reservatâ sibi pensione, moriatur post 20. dies à præstito suo consensu, ante tamen 20. dies à præstito consensu Resignatarii, locum habeat regula.
•  
  PDF 176 340. An actus resignationis talis maneat in suo robore, cùm regula de hoc nihil dicat, sed solùm irritetur ibi actus Collationis vitalis resignationis factus, qui utique est distinctus ab actu resignationis.
•  
  PDF 177 341. An, & qualis infirmitas requiratur, ut locum habeat regula.
•  
  PDF 177 342. An regula quoque locum habeat in eo, qui infra 20. dies à resignatione defungitur morte civili; puta, quia ducit uxorem &c. consequitur, & incipit possidere pacificè aliud beneficium incompatibile.
•  
  PDF 178 343. Cui, & qualiter probandum, resignantem esse mortuum infra 20. dies ad effectum hujus regulæ.
•  
  PDF 178 344. Cur regula ponat præcisè 20. dies, & qualiter illi accipiantur & computentur.
•  
  PDF 180 345. An vacatio inducta per hanc regulam sit vera vacatio per obitum, quòad effectum, ut sicut cæteræ vacationes per obitum comprehendatur in regulis, concessionibus, & aliis dispositionibus loquentibus simpliciter de vacatione per mortem &c.
•  
  PDF 180 346. An beneficia vacatia per hanc regulam sint reservata Pepæ, tam, cùm sunt resignata in Curia, quàm extra illam.
•  
  PDF 182 347. An, dum tale beneficium impetratur à Papa tanquam vacans per obitum, necesse sit facere mentionem mensis, & exprimere speciem vacationis inductæ per hanc regulam.
•  
  PDF 182 348. An, si factâ resignatione in manibus Papæ ante consensum præstitum (intellige in Camera, vel Cancellaria Apostilica) moriatur Papa, & post mortem Papæ præstatur nihilominus hic consensus, & Resignans dein moriatur infra 20. dies à præstito consensu illo, locum habeat regula.
•  
  PDF 182 349. An, qualiter (pro diversis casibus, qui hîc incedere possunt) & à quibus derogetur huic regulæ.
•  
  PDF 184 Paragraphvs V. Quibus resignari possint Beneficia.
•  
  PDF 184 350. An, & qualiter nonnisi idoneo & digno fieri possit resignati.
•  
  PDF 184 351. Qualiter Resignatario reperto inidoneo, & reprobato provideatur beneficium.
•  
  PDF 184 352. An Resignatarius in favorem teneatur resignare magis idoneo.
•  
  PDF 185 353. An, & qualiter beneficium resignari possit Laico.
•  
  PDF 185 354. Quid sit in hoc casu admissæ resignationis cum dicta clausulâ talis Resignatarius Clericus factus fuisset priùs post mortem Resignantis, an resignatio adhuc effectum suum, & Resignatarius beneficium resignatum consequatur. Idem est de pensione translata in hoc casu cum dicta clausula.
•  
  PDF 186 355. An resignari possit beneficium ei, qui quidem Laicus non est, est tamen factus Clericus ab Episcopo non suo, sine consensu proprii Episcopi: Idem est de eo, cui resignatum beneficium, & facta gratia sub dicta clausula: quàmprimum factus fuerit Clericus; an subsistat resignatio, suscepto Clericatu ab Episcopo non proprio.
•  
  PDF 186 356. An beneficium resignari possit criminoso & infami.
•  
  PDF 186 357. An irretito Censuris ecclesiasticis resignari possit beneficium.
•  
  PDF 187 358. An possit beneficium resignari senibus, infirmis, mente captis, illiter atis.
•  
  PDF 187 359. An beneficia resignari nequeant iis, qui non intelligunt, & intelligibiliter loqui sciunt idioma loci, ubi sunt beneficia: vel etiamsi id sciant, sunt tamen exteri à regno, vel civitate.
•  
  PDF 188 360. An illegitimo, vel bigamo resignari possit beneficium.
•  
  PDF 188 361. An resignari possit beneficium Neophyto, & filio Iudæi.
•  
  PDF 188 362. An beneficium resignari possit Minori, & is illud acceptare resignatum sine Curatore.
•  
  PDF 189 363. An beneficium sæculare resignari possit Regulari, & contrà.
•  
  PDF 189 364. An beneficium resignari possit in favorem Capituli, vel Conventus alicujus.
•  
  PDF 189 365. An fæminæ resignari possit beneficium ecclesiasticum.
•  
  PDF 189 366. An resignari possit beneficium habenti dignitatem.
•  
  PDF 189 367. An resignari possit beneficium Præceptoribus, Gubernatoribus, & similibus, habentibus potestatem super Resignantem.
•  
  PDF 189 368. An resignari possit beneficium affinibus & consanguineis.
•  
  PDF 190 369. An possit quis resignare beneficium suum simpliciter coram Ordinario eo animo, vel etiam cum manifestatione desiderii sui, & precum interpositione, ut Collator conferat illud alteri à Resignante designato.
•  
  PDF 190 370. An Ordinarii resignata in manibus suis beneficia conferre possint Resignantium, vel etiam suis consanguineis, affinibus &c.
•  
  PDF 191 371. An beneficium conferri possit alteri, quàm illi, in cujus favorem resignatum.
•  
  PDF 191 Paragraphvs VI. Coram quibus, seu quorum manibus fieri debeat Resignatio.
•  
  PDF 191 372. An resignatio necessariò fieri debeat in manibus alicujus, & quidem Superioris, seu habentis ad hoc auctoritatem, seu potestatem.
•  
  PDF 192 373. An, & qualiter limitanda responsio ad prius, seu quænam resignationes fieri possint sine auctoritate Superioris.
•  
  PDF 192 374. An, & qualiter criminosus & Irregularis resignare possint sine auctoritate Superioris.
•  
  PDF 193 375. An etiam requiratur licentia illa, & auctoritas Superioris in resignatione tacita, quæ ab ipso jure induci censetur ob factum aliquod Beneficiati, sine expressis illius verbis &c.
•  
  PDF 194 376. An facta resignatio sine Superioris aucoritate sit valida.
•  
  PDF 196 377. An sufficiat solùm petere licentiam resignandi, seu indicare Superiori se velle resignare; an verò insuper requiratur approbatio, & consensus Superioris.
•  
  PDF 196 378. Quis hic veniat nomine legitimi Superioris, potentis auctorizare resignationes, seu eas eum effectu admittere.
•  
  PDF 197 379. Quid in hoc puncto recipiendi resignationes competat Papæ.
•  
  PDF 197 380. Qualiter potestas recipiendi resignationes competat Papæ.
•  
  PDF 197 381. Quænam resignationes non nisi coram Papa fieri possint.
•  
  PDF 198 382. An saltem Episcopus, aliúsve inferior Papâ, in cujus manibus renunciatio conditionalis facta fuit, possit talem resignationem, conditione illâ rejectâ, tanquam puram acceptare, & beneficium conferre.
•  
  PDF 198 383. Quorum beneficiourm resignationes etiam puræ non nisi coram Papa fieri poßint.
•  
  PDF 199 384. Quid potestatis habeant Cardinales in recipiendis resignationibus beneficiorum, & in specie Cardinalis S. R. Ecclesiæ Vice-Cancellarius.
•  
  PDF 200 385. Quid circa resignationes recipiendas possit Legatus Apostolicus.
•  
  PDF 200 386. An, Archiepiscopus, seu Metropolitanus poßit recipere resignationes beneficiorum, existentium in Diœcesibus suorum Suffraganeorum.
•  
  PDF 201 387. Quid potestatis competat Archiepiscopo, & Episcopo circa receptiones beneficiorum.
•  
  PDF 201 388. An, & quibus in casibus, non obstante hoc jure communi & ordinario Episcopi, inferiores Episcopo recipere poßint resignationes beneficiorum.
•  
  PDF 202 389. Quid poßit Vicarius Episcopi circa receptionem resignationum.
•  
  PDF 203 390. Quid possit quòad recipiendas resignationes beneficiorum Coadutor Episcopi.
•  
  PDF 203 391. Quid poßit Capitulum circa resignationes beneficiorum recipiendas.
•  
  PDF 205 392. Quid poßint Abbates circa admißionem resignationnm.
•  
  PDF 205 393. Quid Præpositus, Decanus, Archidiaconus, Archiprespyter, similésve Prælati in Ecclesiis sæcularibus possint circa recipiendas resignationes.
•  
  PDF 205 394. An Auditores Rotæ & Referendarii utriusque signaturæ, hoc est, gratia & justitiæ, Notarii & Iudices recipere poßint resignationes beneficiorum.
•  
  PDF 206 395. An Executores gratiæ deputati à Sede Apostolica ad providendum de beneficiis vacantibus, vel vacaturis, poßint recipere resignationes.
•  
  PDF 206 396. Coram quo Abbates abbatiam resignare poßint, ac debeant.
•  
  PDF 206 397. An Inferiores Papâ habentes facultatem recipiendi resignationes, poßint committere receptionem resignationis.
•  
  PDF 206 398. Intra quantum tempus acceptari, ac rejici debeat resignatio.
•  
  PDF 207 Paragraphvs VII. De Causis, ex quibus fieri, & admitti possit, & debeat Resignatio.
•  
  PDF 207 399. An resignatio, ejusque admißio necessariò fieri debeat ex causa aliqua.
•  
  PDF 207 400. An in dubio rectè præsumatur resignationem factam, & admissam cum causa.
•  
  PDF 208 401. An necesse sit in resignatione, & illius admißione exprimi causam.
•  
  PDF 208 402. Quænam in genere sint causa legitimè resignandi beneficia.
•  
  PDF 208 403. Quænam causa requiratur, ut Papa Papatui renunciare possit.
•  
  PDF 208 404. Quæ requiratur causa in renunciatione Cardinalatûs.
•  
  PDF 208 405. Quæ sint causæ, ob quas Archiepiscopus, Episcopus (interllige postquam confirmatus est) possit petere licentiam resignandi, hæcqué ei concedi, & ejus resignatio admitti.
•  
  PDF 211 406. An ex aliis causis præter sex expositas Episcopus possit Episcopatum resignare.
•  
  PDF 211 407. An intemperies aeris, & cœli gravitas sit causa justa & honesta resignandi Episcopatum.
•  
  PDF 211 408. An inimicitiæ capitales, quas Episcopus in suo Episcopatu habet, sint sufficiens causa resignandi Episcopatum.
•  
  PDF 212 409. An sit sufficiens causa resignandi Episcopatum ratio inspirationis dicinæ, humilitatis, & melioris vitæ, præcipuè vitæ contemplativæ.
•  
  PDF 212 410. An non sit justa causa resignandi Episcopatum ingressus Religionis approbatæ, ut in ea securiùs propriæ saluti vacetur.
•  
  PDF 213 411. An quibus causis Prælati, aliiqúe constituti in dignitatibus Episcopalis inferioribus, & curati; vel etiam habentes beneficia merè simplicia admitti possint, & soleant in Curia ad resignandum sua beneficia.
•  
  PDF 213 412. Ex quibus causis resignationes beneficiorum fieri possint extra Curiam Romanam coram Ordinariis.
•  
  PDF 214 413. An, & quid præter has causas, ex quibus Ordinarii recipere possunt renunciationes, eisdem observandum vi Constitutionis Pii V.
•  
  PDF 215 414. An causæ illæ conditiones quoque servandæ sint in receptione resignationum factarum permutationis gratiâ.
•  
  PDF 215 415. An, si Ordinarius admittat resignationes simplices absque ulla causarum in Constitione Pii V. expressarum, resignatio sit nulla, & Recipiens incurrat pœnas in dicta Constitutione expressas.
•  
  PDF 215 416. An præsciendo etaim à dicta Constitutione Pee V. licitè & validè resignari possit beneficium. vel dignitas, ut aliud pinguius obtineatur.
•  
  PDF 216 Paragraphvs VIII. De resignatione, & reservatione fructuum, aut pensionis.
•  
  PDF 216 417. Qvænam sint ea, quæ quandique in resignatione reservantur Resignanti.
•  
  PDF 216 418. An reservatio amnium fructuum fiat licitè, quade causa, & à quo.
•  
  PDF 216 419. Quis usus hujus resignationis fuerit olim, sitqúe hodiedum.
•  
  PDF 216 420. In quibus beneficiis soleat hodiedum concedi istiusmodi reservatio omnium fructuum.
•  
  PDF 216 421. An, & qualiter Resignans reservatis omnibus fructibus habeatur adhuc pro Titulari, etsi reipsa titulum amisert, habeatqúe inco regula Cancellariæ de annali, & regula de publicando locum.
•  
  PDF 217 422. An in reservatione omnium fructuum necesse sit fieri mentionem pensionis jam impositæ beneficio resignato.
•  
  PDF 217 423. An in tali reservatione omnium fructuum requiratur expressus consensus Resignatarii.
•  
  PDF 217 424. An Reservatarius possit fructus omnes reservatos capere propriâ authoriate.
•  
  PDF 217 425. An, si fructus amnes reservati fuerint cum clausula; vel si maluerit pesionem annuam: & Reservatarius peraliquot annos perceperit pensionem, possit dein variare, & deinceps exigere fructus.
•  
  PDF 217 426. Quid sit circa reservationem medietatis fructuum.
•  
  PDF 217 427. An, dum in supplicatione est clausula: cujus fructus 24. Ducatorum summam non excedunt, interim verò à parte rei fructus beneficii exedant 24. Ducatos, conficiantqúe v. g. 400. an inquam in hoc casu, dum Resignans reservaverit sibi medietatem fructuum, is habere debeat 12. Ducatos, an 200.
•  
  PDF 218 De natura, qualitate, & introductione Pensionis.
•  
  PDF 218 428. Quid nominis sit, & quid in genere significet pensio.
•  
  PDF 218 429. Quid rei sit pensio ecclesiastica, seu qualiter definiatur.
•  
  PDF 218 430. Qualiter differat hæc pensio à reservatione fructuum; item à pensionibus domuum, prædiorum &c. beneficii.
•  
  PDF 219 431. An pensio sit onus reale.
•  
  PDF 219 432. Quotuplex sit pensio.
•  
  PDF 219 433. Vnde, & quo jure introductus pensionum usus.
•  
  PDF 219 434. An reservatio pensionis sit honesta & licita; an verò sit contra ordinem naturæ, & charitatis, item contra Canones & jus positivum.
•  
  PDF 220 435. An licita sit pensio in favorem Resignantis, sic volentis &, non aliter, beneficio resignato imposita à Papa.
•  
  PDF 220 436. An odiosa, an verò favorabilis sit pensionum reservatio.
•  
  PDF 221 437. Quænam sit causa formails & materialis impositionis pensionum.
•  
  PDF 221 438. Quæ sit causa impulsiva, & finalis reservationis pensionum.
•  
  PDF 221 439. An pensio sit quid spirituale.
•  
  PDF 223 440. An pensio ecclesiastica sit verè ac porproè beneficium.
•  
  PDF 224 441. An qius initiari possit sacris Ordinibus titulo pensionis.
•  
  PDF 224 442. An obtinens pensionem gaudeat privilegio fori.
•  
  PDF 225 De iis, qui pensionem imponere, seu reservare possunt.
•  
  PDF 225 443. An Papa imponere possit pensionem, idque sine causa.
•  
  PDF 225 444. Quid possit circa impositionem pensionis Archiepiscopus, Episcopus.
•  
  PDF 228 445. An Ordinarius possit imponere in permutatione beneficiorum inæqualium coram se factâ pensionem super beneficio pinguiore, solvendam Compermutanti accipienti beneficium tenuius, it vel sic constituatur æqualitas , vel cæquentur fructus utriusque beneficii.
•  
  PDF 228 446. An non saltem Episcopus possit Clerico agrotante, & consentiente ei substituere alium, reservatâ, agro pensione pro alimentis, quoad is vixerit.
•  
  PDF 229 447. Qualiter justificanda causa reservatæ ab Episcopo pensionis, intellige talis, qualem, & in casu, in quo is eam imponere potest.
•  
  PDF 229 448. An pensionis reservatio facta per Episcopum (in casibus in quibus, & modo, quo ea per illum constitui potest) egeat confirmatione Papæ.
•  
  PDF 229 449. Quid possit Vicarius Episcopi circa impositionem pensionis.
•  
  PDF 229 450. Quid possit Legatus apostolicus circa reservationem pensionis.
•  
  PDF 230 451. Quid circa statuendam pensionem possint inferiores Collatores, vel etiam non Collatores, puta Comprimissarii, Iudices, &c.
•  
  PDF 230 452. Quid possint Monasteria, vel Collegia circa impondendas pensiones beneficiis sibi incorporatis.
•  
  PDF 230 453. Quid possit Superior Regularis circa impositionem pensionis respectu beneficiorum suæ Religionis.
•  
  PDF 230 454. An, & qualiter reservari, vel exigi possit ex conventione privata sine auctoritate apostolica.
•  
  PDF 231 455. An, & qualem causam requirat impositio pensionis facta ab Inferiore Papâ.
•  
  PDF 231 De Consensu reservationi pensionis præstando à Beneficiato.
•  
  PDF 231 456. An, & qualiter Papa reservare possit ac soleat pensionem sine consensu titularis sive Beneficitati.
•  
  PDF 232 457. An quiratur quoque consensus illius, qui pensionem solvere debet in impositione pensionis facta per Episcopos vel Legatos in casibus, in quibus ipsi pensionem imponere possunt.
•  
  PDF 232 458. An, & qualiter, seu cujus consensus requiratur in impositione pensionis beneficio, dum illud Rectorem non habet, seu vacat.
•  
  PDF 232 459. An requiratur consensus habentis regressum ad beneficium, cui imponitur pensio, ita ut si hic desit, pensio reservata sit nulla.
•  
  PDF 233 460. An Titularis consentiens pensioni possit pœnitere, priusquam accedat consensus Papæ.
•  
  PDF 233 461. An, & qualiter præsum atur consensus Titularis præstitus.
•  
  PDF 233 462. An, & qualiter Titularis consentiens pro se, consentiat etiam pro successoribus suis.
•  
  PDF 233 463. An consensus pensioni præstitus ab eo, cui de beneficio nulliter provisum erat, præjusdicet legitimè obtinenti illud.
•  
  PDF 233 Quibus beneficiis ab rebus imponi possit pensio.
•  
  PDF 233 464. An pensio per Papam imponi possit beneficiis jurispatronatûs, idque consensu Patroni.
•  
  PDF 234 465. An in casibus, in quibus Episcopus potest pensionem imponere beneficio, hæc ejus potestas extendat se ad beneficia jurispatronatûs, ita ut in iis absque consensu Patroni id possit.
•  
  PDF 234 466. An, & qualiter Episcopatus gravari soleat & possit pensione.
•  
  PDF 235 467. An, & qualiter aliis beneficiis parochialibus, vel aliàs curatis imponi poßit & soleat pensio.
•  
  PDF 235 468. Pro quo tempore debeant remanere illi centum ducati liberi pro Rectore, & illi 1000. pro Episcopo, ut pensio imposita sit & maneat valida.
•  
  PDF 236 469. An Abbatiis consistorialibus imponi possit pensio.
•  
  PDF 236 470. An, & qualiter imponi possit pensio beneficiis simplicibus.
•  
  PDF 237 471. An, & qualiter imponi possit pensio præbendis Theologalibus.
•  
  PDF 237 472. An imponi possit, & soleat pensio super beneficiis simplicibus.
•  
  PDF 237 473. An ex causa resignationis imponi poßit pensio super beneficio tertio, id est, non in beneficio resignato & collato Ioanni, sed in alio beneficio, quod idem Ioannis jam antè habeat.
•  
  PDF 237 474. An imponi poßit pensio super fructibus Ecclesiæ, seu beneficii necdum erecti.
•  
  PDF 237 475. An super fundo unius beneficii imponi possit pensio pro dote alterius beneficii.
•  
  PDF 237 476. An ex causa resignations constitui quoque possit pensio super beneficio tertii.
•  
  PDF 237 477. An pensio reservata super pluribus beneficiis intelligatur reservata in solidum.
•  
  PDF 237 478. An, & qualiter pensio resevetur, & residere dicatur in fructibus.
•  
  PDF 238 479. An, & qualiter alter nativè in quantitate rei, vel in quantitate pecuniæ, accipiendo nomen illud in stricta significatione pro ære cuso vel moneta, reservetur pensio.
•  
  PDF 238 480. An, & qualiter imponatur pensio super fructibus, seu reditibus incertis.
•  
  PDF 238 481. An, & qualiter reservari possit, & soleat pensio in distributionibus quotidianis.
•  
  PDF 239 482. An, & qualiter imponatur pensio super massa grossa, ac aliis reditibus communibus, qui diciduntur inter eos, qui certis temporibus intersunt.
•  
  PDF 239 De quantitate & reductione pensionis.
•  
  PDF 239 483. An, & in qua quantitate constituenda pensio.
•  
  PDF 240 484. An, si pensio excedat mediatatem, vel etiam aliàs fuerit excessiva tempore datæ, sit pentius nulla, aut debeat annullari.
•  
  PDF 241 485. An narrato valore, eoque non justificato, vel etiam, an falsò narrato valore, reductioni sit locus; an verò in totum currat pensio.
•  
  PDF 241 486. An in casu pensionis reservatæ cum dicta clausula: dummodò, & cum consensu Resignantis, non aliàs, nec aliter, in totum corruentis ob excessum, dictus Resignans possit redire ad beneficium resignatum, & sit restituendus ad possessionem illius.
•  
  PDF 241 487. Quandonam, & qualiter reducenda pensio, quando ea ab initio seu tempore impositionis non fuit excessiva.
•  
  PDF 242 488. Quinam fructus, vel emolumenta reputentur in ipsius congruæ æstimatione.
•  
  PDF 242 489. An, & qualiter Resignatarius allegare possit excessum pensionis.
•  
  PDF 243 490. An & qualiter Successor dicti Resignatarii allegare possit excessum pensionis.
•  
  PDF 243 491. An, si pensio imposita beneficio jurispatronatûs sit immodiac, Patronatus possit excipere & petere, ut extinguatur, vel ad devitam quantitatem reducatur.
•  
  PDF 243 492. A quo facienda reductio.
•  
  PDF 244 493. An interea, dum petitur reductio, suspendatur executio.
•  
  PDF 244 De modo imponendi pensionem.
•  
  PDF 244 494. An pensio imponenda sit in collatione beneficii, an post illam.
•  
  PDF 244 495. Quæ formæ seu praxis reservationis pensionis tam beneficio pleno, quam vacante.
•  
  PDF 245 496. An ad impositionem pensionis necessaria sit scriptura.
•  
  PDF 245 497. An, & qualiter super pensionis reservatione expediendæ literæ.
•  
  PDF 245 498. An reservari possit alicui pensio sub conditione, ut eam dimittat, si beneficium consequatur.
•  
  PDF 245 499. An justè constituatur pensio sub hat claula apponi solita: habitâ vel non habitâ possessione beneficii.
•  
  PDF 246 500. An valeat reservatio pensionis pro persona incerta nominanda, & non expressa.
•  
  PDF 246 501. Qualiter pensio super pluribus beneficiis imponatur, an in solidum, an pro rata.
•  
  PDF 246 502. An in impetratione pensionis super beneficio aliquo facienda mentio in literis pensionis anterioris super eodem beneficio,ita ut nisi id fiat, concessio & impetratio pensionis sit nulla, & invalida.
•  
  PDF 247 503. An, dum plures pensiones sunt eidum beneficio impositæ non sufficiat in genere narâsse antiquas pensiones.
•  
  PDF 247 504. An excipiens contra secundam pensionem, seu illam impugnans ex eo, quòd non fuit facta mentio de prima, teneatur probare, quòd tempore secundæ pensionis prima erat reservata, & quod erat valida.
•  
  PDF 247 505. An in impetratione pensionis ecclesiasticæ necessario facienda sit mentio de obtentis jam antè à Reservatario beneficiis, & pensionibus.
•  
  PDF 248 506. An, dum exprimenda pensio jam præhabita, vel etiam impositâ eide[m] beneficio novâ gravando exprimenda quoque sit quantitas harum pensionum, uti & quantitas redituum beneficii pensione gravandi.
•  
  PDF 248 507. An, si reservatio pensionis ex causa resignationis est nulla, nulla quoque siti resignatio, & contra.
•  
  PDF 248 508. An factâ nulliter reservatione pensionis, collatio quoque beneficii sit nulla; & econtra si collatio sit invalida, sit quoque invalida facta in collatione impositio pensionis.
•  
  PDF 249 509. An, & qualiter pensio affecta aliquo vitio convalescat.
•  
  PDF 249 De iis, qui obtinere possunt pensionem.
•  
  PDF 249 510. An incapax beneficii sit quoque incapax obtinere pensionem.
•  
  PDF 250 511. An, & qualiter Laicus obtinere possit pensiones ecclesiasticas.
•  
  PDF 250 512. Qualiter ampliandum idipsum, quòd non nisi Clericis constituatur pensio.
•  
  PDF 251 513. An, & qualiter subveniri possit ei, qui existens laicus obtinuit pensionem.
•  
  PDF 251 514. An Clericus non incedens in habitu Clericali, & tonsura, sit incapex pensionis.
•  
  PDF 251 515. An Clericus conjugatus, vel etiam bigamus, aut aliàs habens Clericatum inexequibilem, capax sit pensionis.
•  
  PDF 252 516. An, & qualiter Papa cum Clerico conjugato, aut bogamo dispensare possit, & soleat, præveniendo factum matrimonii aut bigamiæ, ita ut is dein contrahens matrimonium aut bigamiam, inea existens citra ullam aliam dispensationem obtinere possit constituta sibi, aut in se translatam pensionem.
•  
  PDF 253 517. An etiam pensionis incapaces sint personæ carentes quidem charactere Clericali, Ecclesiasticæ tamen, seu de foro Ecclesiastico, & Ecclesiasticâ immunitate gaudentes, quales sunt quidam Regulares, & in specie milites Ordinis S. Ioannis Hierosolymitani.
•  
  PDF 253 518. An ergo Novitius, qui non est Clericus, capax sit pensionis.
•  
  PDF 253 519. An infans & puer sit capax obtinendi pensionem.
•  
  PDF 254 520. An illegitimus capax sit obtinendi pensionem ecclesiasticam.
•  
  PDF 254 521. An expositi capaces sint obstinendi pensionem.
•  
  PDF 254 522. An filius illegitimus (intellige de cetero dispensatus etiam obtinendam pensionem) obtinere possit pensionem, quam habuit ejus pater; vel etiam pensionem, quam habuit ejus pater; vel etiam pensionem in beneficio, quod habet, aut habuit ejus pater, vel etiam pensionem in alio beneficio, in quo aliàs ejus pater habuit pensionem.
•  
  PDF 255 523. An illegitimus (idem est de alio aliundeijnhabili) dispensatus ad beneficia, eo ipso cendeatur dispensatus ad pensiones.
•  
  PDF 256 524. An excommunicatus, irregularis, & suspensus sit capax obtinendi pensionem.
•  
  PDF 256 525. An accusatus de crimine reservare possit pensionem.
•  
  PDF 256 526. An, & qualiter hæretici, eorúmque filii ac nepotes, necnon suspecti tentùm de hæresi, incataces sint pensionis obtinendæ.
•  
  PDF 257 527. An, & qualiter pensio constitui nequeat exteris.
•  
  PDF 257 528. An pensio imposita beneficio regulari reservari possit sæculari.
•  
  PDF 257 529. An Regularis capax sit pensionis constitutæ super beneficio sæculari.
•  
  PDF 258 530. An Religiosus citra dispensationem, ex consensu sui Prælati obtinere possit pensionem super beneficio regulari.
•  
  PDF 258 531. An Episcopus capax sit pensionis citra dispensationem.
•  
  PDF 258 532. An habens impedimentum non tollibile recitandi officium B. Virginis, capax sit obtinendæ possessionis clericalis.
•  
  PDF 258 533. An setens impedimentum vitæ clericalis, aut aliam incapacitatem in ordine ad obtimendam pensionem, nihilominus pensionem illi reservat, censeatur cum tali dispensare, si aliàs in illo impedimento dispensare potest; aut si non potest, tam ipse, quàm impetrans ab eo pensionem peccet.
•  
  PDF 259 De obligationibus Pensionarii.
•  
  PDF 259 534. An, quando, & qualiter teneatur Pensionarius justificare, seu probare non excessum pensionis.
•  
  PDF 260 535. An Pensionarius existens in possessione exigendi, teneatur ostendere literas reservationis, & verificare qualitates in reservatione requisitas.
•  
  PDF 261 536. An Pensionarius teneatur probare possessionem, & jus illius, qui primò consensit pensioni.
•  
  PDF 261 537. An, & qualiter Pensionarius obligatus sit recitare obligantur Beneficiati, aut saltem Officium B. Virginis.
•  
  PDF 262 538. An Pensionarius ratione pensionis teneatur ad residentiam vel servitium per se, vel alium præstandum in Ecclesia.
•  
  PDF 262 539. An Pensionarius id, quod sibi ex pensione superat, teneatur ex justitia in pios usus impendere; an verò possit pro libitus dispensare de fructibus ex pensione perceptis, quin & testari.
•  
  PDF 263 540. An Pensionarius teneatur beneficium habitum dimittere, vel etiam nequeat beneficium, vel plures pensiones obtinere.
•  
  PDF 263 541. An, & qualiter Pensionarius teneatur solvere onera annexa, vel imposita beneficio, super quo constituta pensio.
•  
  PDF 264 542. An etiam Pensionarius, cui reservata pensio libera & exempta ab oneribus, vi dictæ clausulæ eximatur quiq[ue] ab oneribus, si quæ de facto, etiam contra juris prohibitionem imponant Principes laici.
•  
  PDF 264 543. An Pensionarius habens pensionem liberam, immunem & exemptam ab omni onere excogitato, & excogitabili, teneatur contribuere ad expensas, quas facit Titularis in litem pro defensione tituli sui, dum lis consecutivè respicit etiam defensionem pensionis.
•  
  PDF 265 De obligatione, & deobligatione, modo solvendi pensionem, eámque factam probandi, & per eam præjudicandi Titulari in ordine ad acquirendam poffessionem exigendi pensionem.
•  
  PDF 265 544. An beneficiatus, super cuius beneficio imposita est pensio, obligetur eam solvere sub gravi culpâ.
•  
  PDF 265 545. An, & qualiter Titularis non habens possessionem beneficii pensione gravati teneatur eam solvere.
•  
  PDF 266 546. An solvenda pensio etiam per intrusum, seu malè & absque justo titulo possidentem.
•  
  PDF 266 547. An Titularis teneatur solvere pensionem impositam suo beneficio, si illud dimitat, & novum beneficium obtineat.
•  
  PDF 267 548. An Titularis fructus beneficii pensione gravati percipiens, si inops est, teneatur solvere pensionem.
•  
  PDF 268 549. An Titularis excommunicatus vel suspensus, & propterea non percipiens fructus, teneatur tamen solvere pensionem (idem est de subsidio, alióve onere) impositam semper fructus beneficii.
•  
  PDF 268 550. An Titularis teneatur solvere pensionem, dum fructus non percipit, aut dum hi perierunt aut notabiliter diminuti sunt.
•  
  PDF 269 551. An, dum in aliquibus Ecclesiis vigore Statuti, vel alterius concessionis novi Canonici, uno vel duobus primis annis non percipiunt fructus Canonicatuum suorum, sed hi imnes, vel corum medictas cedit Capitulo in usum fabricæ, v. g. pendenda; vel etia[m] inter ceteros Canonicos distribuenda, an isti noviter provisi de Canonicatibus gravatis pensione nihilominus solvere debeant pensionem.
•  
  PDF 269 552. Quis teneatur solvere pensionem, beneficio pensione gravato vacante.
•  
  PDF 269 553. An, dum pensio constituta super fructibus beneficiorum non habentium distinctos & speciales sibi assignatos reditus, sed participantium de massa, & mensa communi Ecclesiæ (idem est, dum super distributionibus quotidianis statuta pensio) solvenda à Capitulo pro tempore vacationis beneficii; vel etiam quo Beneficiatus propter absentiam, aliûdve impedimentum eos non fuit lucratus, Capitulo eos interea percipiente jure accrescendi.
•  
  PDF 271 554. An stante sententiâ affirmativâ obligatio solvendi pensionem incumbat solùm Capitulo; an verò singuli de capitulo, nempe residentes tenteantur ad solutionem pensionis pro parte, quam percipiunt.
•  
  PDF 271 555. An, & qualiter solutio fieri debeat per alios quoque successores, qui successores non sunt in titulo beneficii, sed in perceptione fructuum, & in specie per Cameram Apostolicam, dum ea Titularem defunctum spoliavit, vel etiam ab alio, cui fortè Papa fructus illos ad Cameram spectantes donasset.
•  
  PDF 271 556. An, & qualiter gravati successor in titulo beneficii solvere teneatur pensiones, præcipuè decursas tempore antecessoris sui.
•  
  PDF 274 557. An etiam, dum Pensionarius per tres, pluresve annos literas Apostolicas super reservatâ sibi pensione super beneficio Titii non expediverit, Titio interim mortuo, Cajus successor Titii teneatur Pensionario illi tune demum expedienti literas solvere pensionem trium, aut plurium illorum annorum.
•  
  PDF 274 558. An, si Titularis non solverit per tres vel plures annos, eò quòd literæ quidem expeditæ à Pensionario, ei tamen præsentatæ non fuerint, teneatur successor, ostensis ei literis, solvere pensiones decursas illis annis tribus, vel pluribus præteritis.
•  
  PDF 275 559. An, & qualiter Beneficiatus teneatur solvere pensiones decursas inexactus Pensionario mortuo.
•  
  PDF 275 560. An, & cui teneatur Beneficiatus solvere pensiones Pensionario mortuo ante maturitatem termini, seu antequam adveniat dies pensionis solvendæ.
•  
  PDF 276 561. Pro quo tempore, & quo tempore debeatur, & solvenda sit pensio.
•  
  PDF 276 562. Vbi, seu in quo loco solvenda sit pensio.
•  
  PDF 277 563. Dum pensio reservata solvenda est in pecunia numerata, uti frequentiùs fieri consuevit, in qua moneta seu specie pecunia solvenda sit.
•  
  PDF 277 564. Quomodo solvenda pensio, dum valor monetæ, qui erat tempore reservationis, alteratur est deinde.
•  
  PDF 279 565. Quando pensio reservata alternativè; scilicet vel in quantitate rei, puta frumenti, vini &c. vel in pecunia: item dum fructus simpliciter assignati sunt pro solvenda pensione ex conventione partium, qualiter debeat, & possit solvi.
•  
  PDF 279 566. Qualiter solvenda pensio, dum imposita super pluribus beneficiis.
•  
  PDF 280 567. Qualiter solvenda pensio imposita beneficio unico, dum non tantùm fructus illius, sed & titulus, seu beneficium pensione gravatum dein dismembratur, & constituuntur duo beneficia diversis collata.
•  
  PDF 280 568. An, & qualiter pensio solvis possit per procuratorem, vel etiam Campsorem.
•  
  PDF 280 569. Qualiter probetur solutio pensionis, præcipuè voluntariæ beneficio pleno impositæ, seu illius, quæ est de consensu, seu ex causa lucrativa ad evitandum effectum nullitatis pensionis in eventu non integræ factæ solutionis ex vi Decreti adici soliti tali reservationi pensionis de consensu ob fraudis præsumptionem, ut dictum suprà, cùm facilè consentit Titularis tali reservationi pro consanguineo vel amico suo, non tamen ut ipse consentiens pensionem solvat in vita sua, sed ejus successores.
•  
  PDF 281 570. An, & qualiter solutio pensionis facta, dum ea non debeatur, repeti possit.
•  
  PDF 281 571. An, & qualiter unica exacta & præstita solutio suffragetur Pensionario pro acquirenda possessione.
•  
  PDF 282 572. An ergo etiam solutio pensionis facta per Titularem moribundum constituat Pensionarium in possessione exigendi.
•  
  PDF 283 573. An etiam, & qualiter Titulari mortuo morte naturalis vel civili, seu dimisso ablatóve ab eo beneficio soluta pensio, puta ab Oeconomo sede vel beneficio vacante, aut Sequestrario fructuum interea constituto pariat quasi possessionem exigendi contra titularem successorem.
•  
  PDF 283 574. An, & qualiter solutio facta per alium nomine Titularis, puta per Procuratorem, Mandatarium &c. constituat pensionarium in quasi possessione exigendi.
•  
  PDF 283 575. An solutio facta per Campsorem inducat talem quasi possessionem, & sic quòad hanc possessionem præjudicet Titulari, pro quo schedulam bancariam conscripsit, & dedit pensionario.
•  
  PDF 284 576. Qualiter ad hoc, ut unica solutio constituat pensionarium in quasi possessione exigendi, ea solutio facta probari debeat.
•  
  PDF 284 577. An, & qualiter in vi factarum solutionum acquisita quasi possessio illa exigendi pensionem præscriptione decennali amitti possit.
•  
  PDF 285 De potestate Pensionarii, & modo exigendi pensionem.
•  
  PDF 285 578. An, & qualiter pensionarius habeat actionem personalem contra Titualrem, ejusque successorem, eamque exercere valeat.
•  
  PDF 285 579. An, & qualiter pensionario competat quoque actio realis, & hypothecaria.
•  
  PDF 286 580. An pensionarius tam contra beneficium, qui consensit pensioni, quàm ejus successorem, negantem solvere pensionem, agere posset spolio, seu judicio de spolio, seu possessorio.
•  
  PDF 286 581. An pensionarius super fructibus beneficii præferatur creditori.
•  
  PDF 287 582. An pensionarius negligens in exigendi pensionem à adfuncto titulari, ejúsque hæredibus, habeat actionem contra ejus successorem modernum beneficii possessorem.
•  
  PDF 287 583. An, si pensionarius acceptis à Titio Titulari pensionibus trium annorum sequentium anticipatis solutionibus, dein pensionem ex Apostolica auctoritate transferat in Cajum, hic exigere possit à Titio pensionem tribus primis annis à translata in se pensione.
•  
  PDF 287 584. An exigi possit pensio per Procuratorem, & is probare teneatur mandatum suum, & suum Principalem superstitem esse, seu adhuc vivere.
•  
  PDF 287 585. An, & qualiter exigi possit pensio ante expeditionem literarum apostolicarum super reservatione pensionis, & sub pœna id prohibeatur.
•  
  PDF 289 586. An promotus ad Episcopatum, cum Indulto apostolico retinendi pensiones antè habitas, teneatur quoque expedire literas super hujusmodi Indulto,
•  
  PDF 289 587. An, quando, & qualiter exhibendæ & producendæ literæ.
•  
  PDF 290 De modo procendi executivo in Pensionibus, & de pœnis statutis non solventi.
•  
  PDF 290 588. An, & qualiter Pensionarius habeat pro exactione pensionis paratam viam executivam.
•  
  PDF 291 589. Quis modus servandus in urgenda solutione pensionis viâ executivâ contra Titularem coram Executore.
•  
  PDF 293 590. An pari modo procedi possit contra successorem, vel etiam hæredem prædecessoris, pro solvendis terminis decursis tempore prædecessoris.
•  
  PDF 293 591. An dictus Executor possit ante latam à se sententiam pro solutione pensionis ponere sequetrum in fructibus beneficii.
•  
  PDF 293 592. Quæ pœnæ statutæ non solventibus pensionem.
•  
  PDF 293 593. An, & qualiter incurrantur hæ pœnæ ipso facto.
•  
  PDF 294 594. Quandonam intret altera pœna, amissionis nimirum beneficii, & regressus pensionarii ad illud, obnoon factam solutionem pensionis termino præfixo.
•  
  PDF 295 595. An, & qualiter regressus ob non solutam pensionem admittat appellationem, aut moræ purgationem.
•  
  PDF 296 596. An Resignatarius, seu debens pensionem stante commissione appellationis, seu ante finitam litem intentate regressûs ob non solutam pensionem possit pœnitere, offernando solvere pensionem, & sic evadere pœnam regressûs.
•  
  PDF 296 597. An, si reservata pensio cum regressu, & dein extincta ea fuerit de consensu pensionarii quòad dimidiam partem, an ob non solutam illam dimidiam partem intret quoque regressus.
•  
  PDF 297 598. An, & qualiter regressus etiam locum habeat contra successorem in beneficio gravato pensione.
•  
  PDF 297 599. Quandonam Pensionarius censeatur reninciare regressui.
•  
  PDF 297 600. An, postquam intravit regressus, nimirum post declaratoriam tam Iudicis quàm Pensionarii, debitor ille teneatur adhuc solvere decursas pensiones illas, ob quas non solutas regressus locum habuit.
•  
  PDF 298 601. An imposita pensione super pluribus beneficiis ob non solutam integram pensionem, vel potiùs pensionis partem impositam beneficio A. soluta parte pensionis imposita beneficio B. sit locus regressui ad ambo beneficia.
•  
  PDF 298 602. An detur quoque huiusmodi regressus ob non solutam pensionem reservatam ultra causam resignationis, sive an in eventu non solutionis cencedatur regressus aliquibus, qui beneficium per resignationem non resignârunt, vel liti super eo non cesserunt.
•  
  PDF 298 603. An, sicut in ipsa impositione pensionis requiritur consensus Titularis, ita etiam is requiratur in impositione regressus concessi ob non solutam pensionem.
•  
  PDF 299 604. An concedatur quoque hic regressus extra casum non solutæ pensionis, vel etiam citra reservationem pensionis in aliis casibus.
•  
  PDF 299 605. An, & qualiter Regressarius redire possit ad beneficium auctoritate propria.
•  
  PDF 299 606. Quinam hodie regressus sublati sint.
•  
  PDF 300 De translatione Pensionis.
•  
  PDF 300 607. An detur translatio pensionis; quid sit & quotuplex, seu potius quotuplici modo facultas transferendi concedatur.
•  
  PDF 301 608. An eadem sit pensio in translatario, quæ fuit in transferente.
•  
  PDF 301 609. An etiam obligatio fidejussoris dati in favorem primi pensionarii translata pensione perseveret, & fidejussor transeat in favorem translatarii.
•  
  PDF 301 610. An transeat quoque in translatarium quasi possessio transferentis, vel saltem in quo ea deserviat translatario.
•  
  PDF 302 611. An transferatur quoque in translatarium ipsa potestas transferendi pensionem.
•  
  PDF 302 612. An translatio pensionis sit odiosa.
•  
  PDF 303 613. Quis possit concedere hanc potestatem transferendi pensionem.
•  
  PDF 303 614. Ex quibus causis concedi possit & soleat hac facultas transferendi.
•  
  PDF 303 615. Quandonam exspiret hæc facultas transferendi.
•  
  PDF 304 616. An translatio pensionis fieri possit in articulo mortis.
•  
  PDF 304 617. An coram aliquo, & coram quo fieri debeat translatio.
•  
  PDF 306 618. An, & qualiter in utroque casu hoc facienda translationis per Executorem, vel absque ep per pensionarium ipsum opùs sit exhibitione facultatis transferendi.
•  
  PDF 308 619. An necesse sit insuper exhiberi à transferente literas reservationis pensionis, antequam procedatur ad extenctionem pensionis prioris, & creationem novæ.
•  
  PDF 308 620. Qualiter præmissis jam præstitis, nimirum electo Executore, exhibitisque literis facultatis transferendi, procedendum ad ipsam translationem: & in specie, an opus sit formalibus & præcisis verbis, quicus ea translatio concipitur in forma dictæ translationis.
•  
  PDF 308 621. An etiam requirantur literæ Apostolicæ, vel etiam ipsius Executoris super nova illa reservatione pensionis per translationem factæ translatario, & super prima reservatione, uiì & in provisionibus beneficiorum factis à Papa opùs est expedire desuper literas.
•  
  PDF 309 622. An translatio fieri possit sub conditione seu pacto.
•  
  PDF 309 623. An translatio requirat consensum pensionarii, & pensionem solvere debentium, aut etiam patronorum beneficii, super cujus fructibus reservata est pensio.
•  
  PDF 309 624. An, & qualiter in translatione fieri debeat mentio qualitatis beneficii gravati, pensionis, aliorúmque gravaminum ei impositorum.
•  
  PDF 310 625. An, dum inium pactum inter titularem & pensionarium de non transferendo pensionem, in impetratione facultatis transferendi necesse sit fieri mentionem dicti pacti.
•  
  PDF 310 626. An, & qualiter translatio pensionis fieri possit non tantùm pro tota, sed etiam pro parte pensionis.
•  
  PDF 311 627. An, & qualiter cedi, seu transferri possit à pensionario commoditas pensionis remanente penes illum ipso jure, seu proprietate illius.
•  
  PDF 311 628. An pensionarius transferre possit pensionem post terminos aliquot exacto & anticipatò, solutos, ut à translatario molestari non possit.
•  
  PDF 312 629. An transferri possit pensio clericalis acceptâ pecuniâ vel pretio, vel reservatâ parte fructuum, & an in tali translatione committatur simonia.
•  
  PDF 312 630. An transferri queat pensio ex vitio litigiosi.
•  
  PDF 313 631. An non saltem semoto illo vitio litigiosi, lis nihilominùs circa pensionem narranda sit in translatione, aut facultate transferendi.
•  
  PDF 313 632. In quas personas fieri possit translatio pensionis.
•  
  PDF 313 633. An, & qualiter transferens, factâ translatione, continuò amittat jus exigendi pensionem.
•  
  PDF 313 634. An, & qualiter translatio facta intimanda debenti solvere pensionem.
•  
  PDF 314 635. An, & qualiter translatario detur via executiva agendi ad solutionem pensionis.
•  
  PDF 315 636. An translatarius utcunque demum intendens agere contra Titualrem, qui non consensit translationi, ad concludendum processum suum teneatur intimare literas, & instrumenta reservationis ei, à quo petitur solutio, & easdem justificare.
•  
  PDF 315 637. Qualiter Translatarius relevetur ab onere justificandi gratiam translationis ex quasi possessione exigendi pensionem respectu talis, qui non confenfit pensioni.
•  
  PDF 316 De extinctione Pensionis.
•  
  PDF 316 638. An privatio beneficiorum extendat se ad pensiones, ità ut si quis privetur, aut privandus sit beneficio ob delictum, eo ipso quoque privetur, & privandus sit pensione ecclesiastica, si quam habet, etiam, dum id non exprimitur.
•  
  PDF 316 639. An ob hæresin extinguatur pensio.
•  
  PDF 316 640. An pensio extinguatur ob homicidium voluntarium, aliá vecrimina qualificata, patrata à Pensionario, aut ob contractam exinde, aut ab eo irregularitatem.
•  
  PDF 316 641. An ob bannum capitale continens quoque conficationem bonorum comprehendantur quoque pensiones, ita ut hæ transeant ad Fiscum, aut extinguantur.
•  
  PDF 317 642. An amittatur pensio ob non delatum habitum clericalem.
•  
  PDF 317 643. An extinguatur pensio propter obtentum officium sæculare, vel etiam propter feudum obtentum à Principe laico.
•  
  PDF 318 644. An, & qualiter pensio entinguatur ob assumptam à Pensionario militiam sæcularem.
•  
  PDF 319 645. An extinguatur pensio clericalis ob initum à Pensionario matrimonium.
•  
  PDF 320 646. An extinguatur pensio, si Pensionarius, qui obtinuit facultatem eam retinendi, contracto matrimonio post professionem in tali aliquo Ordine emitteret professionem illam ante annum 16. ætatis, vel antequam Novitiam explevisset, & ità contraheret matrimonium.
•  
  PDF 320 667. An habens facultatem retinendi pensionem determinato tempore post contractum matrimonium, v. g. per annum, ante annum illum elapsum suscipiat officium, seu ingrediatur Ordinem talis militiæ, cui conceditur facultas retinendi pensionem, possit pensionem illam retinere, ac si nullum matrimonium contraxißet.
•  
  PDF 321 648. An per ingressum in Relogionem, vel per professione[m] religiosam extinguatur pensio.
•  
  PDF 321 649. An, & qualiter extinguatur pensio per promotionem ad Papatum.
•  
  PDF 322 650. An extinguatur pensio per assumptionem Pensionarii ad Cardinalatum.
•  
  PDF 322 651. An, & qualiter extinguatur pensio per promotionem ad Episcopatum.
•  
  PDF 322 652. An pensio extinguatur per promotionem ad Abbatiam.
•  
  PDF 322 653. An extinguatur pensio promoti per non expeditionem literarum super retentione pensionis: item an ea extinguatur, dum super ipsa reservatione pensionis non fuerunt expeditæ liter.
•  
  PDF 323 654. An pensio extinguatur, dum Pensionrius assequitur beneficium gravatum pensione, vel aliud beneficium.
•  
  PDF 324 655. An, cessante necessitate, Pensionarii cesset pensio; item an cesset pensio reservata in favorem alicujus Collegii pro fundatione, ubi illi supervenit congura provisio.
•  
  PDF 324 656. An extinguatur pensio, dum mutatur vel alteratur beneficium, cui imposita, v. g. dum parochialis fit, vel Collegiata Ecclesia de simplice, vel de regulari vel sæculare Collegiata fit Cathedralis.
•  
  PDF 324 657. An pensio reservata alicui habenti certam qualitatem exspiret cessante dictâ qualitate.
•  
  PDF 324 658. An, & qualiter cesser pensio per mortem Papæ eam concedentis, præcupuè dum concessio pensionis conditionata est, & moritur Papa eam concedens dictâ conditione necdum impletâ.
•  
  PDF 326 659. An, & qualiter extinguatur pensio, si non solvantur termini in vita Titularis.
•  
  PDF 326 660. An, & qualiter non servatâ formâ in translatione pensionis ea extinguatur.
•  
  PDF 326 661. An, & qualiter extinguatur pensio ex persona Reservatarii fiduciarii; item ex persona Commodatarii; dum nimirum pensio reservata in caput unius ad commoditatem alterius.
•  
  PDF 327 662. An, & qualiter per mortem dicti Fiduciarii; item per mortem Commodatarii extinguatur obligatio schedulæ seu Campsoris; dum nimirum ab faciliorem exactionem talis pensionis fiduciariæ solet dari etiam schedula bencaria idonei alicujus mercatoris, obligantis se ad favorem talis Fiduciarii cum declaratione, ut moriente interim dicto Fiduciario ante factam translationem &c. cesset ac evanescat obligatio, acsi nullatenus unquam fuisset.
•  
  PDF 328 663. An, & qualiter extinguatur pensio morte pensionarii alterius Ordinarii.
•  
  PDF 328 664. An, & qualiter cesset pensio per cessionem voluntariam ipsius Pensionarii.
•  
  PDF 330 665. An perperam facta extinctio pensionis v. g. non gratuitò sine beneplacito apostolico præjudicet Pensionario.
•  
  PDF 330 666. An, & qualiter pensio præsunatur extincta ob diuturnam ejus non exactionem.
•  
  PDF 330 667. An, & qualiter extinguatur pensio per anticipatam redemptionem.
•  
  PDF 331 668. An dicta redemptio pensionis quòad ipsum jus anticipatis solutionibus citra auctoritatem Papæ facta sit simoniaca.
•  
  PDF 332 669. An pensio cassata, seu viâ redemptionis extincta anticipata solutione egeat literis apostolicis.
•  
  PDF 332 670. An pensio cassate possit deinceps exigi.
•  
  PDF 333 671. Qualiter amittatur possessio exigendi pensionem.
•  
  PDF 333 Paragraphvs IX. De Resignatione per Procuratorem.
•  
  PDF 333 672. An, & à quibus, & quorum beneficiorum resignatio fieri possit per procuratorem.
•  
  PDF 333 673. An constitui possit procurator ad beneficium idem accipiendum & dimittendum.
•  
  PDF 334 674. Quinam constitui possint procuratores ad resignandum, & in specie, num laicus.
•  
  PDF 334 675. An Monachus, aliusve Religiosus constitui jure possit procurator, per quem Beneficiatus sæcularis resignat suum beneficium sæculare.
•  
  PDF 334 676. An Cardinalis esse possit procurator ad resignandum.
•  
  PDF 334 677. An, & qualiter plures simul procuratores constitui possint ad resignandum.
•  
  PDF 335 678. An unus edemq[ue] constitui possit procurator à Resignante, ut hujus nomine beneficium dimittat, & à Resignatario, ut hujus nomine consentiat in pensionem reservatam Resignanti.
•  
  PDF 335 679. An necesse sit procuratorem constitui per scripturam publicam.
•  
  PDF 335 680. Quale esse debeat mandatum ad præstandum illum consensum.
•  
  PDF 336 681. An requiratur mandatum speciale ad resignandum.
•  
  PDF 336 682. An designatur procurator habens notitiam mandati jam expediti, traditiq[ue] alteri ad se deferendum, possit resignare, antequa[m] illud ipse recipit, & in amnibus habeat.
•  
  PDF 336 683. A quo procurator mandatum illud scriptum recipere debeat.
•  
  PDF 336 684. Intra quantum tempus ab accepto mandato procurator præstare debeat consensum in resignatione beneficii.
•  
  PDF 337 685. An constitui possit procurator post supplicationem porrectam per alium, & singnatam à Papa, & recognitam à Datario, inteligge dum resignatio fit in Curia.
•  
  PDF 337 686. An resignatio beneficii facta per procuratorum, seu sonsensus procuratoris trahatur ad diem, quo datum mandatum, ita ut ab eo die censeatur amissum esse, & vacâsse beneficium quòad titulum & possessionem.
•  
  PDF 337 687. An procurator constitui possit ad resignandum certo modo, formâ, conditione, quam in resignatione servare debeat.
•  
  PDF 338 688. Si duo sint data mandata eodem anno, mense, die, loco, testibus, ac Notario iisdem, contraria tamen, cui ex illis standum.
•  
  PDF 338 689. An, si procurator resignet in favorem inhabilis, vacet beneficium resignatum.
•  
  PDF 338 690. An procurator constitutus ad concordandum super beneficio cum quibuscunque conditionibus, vi hujus mandati possit illud beneficium resignare.
•  
  PDF 339 691. An constitutus procurator ad resignandum beneficium, super quo ipse habeat regressum, etiam in favorem, præstando consensum in resignationem nomine constituentis tale beneficium sibi præjudicet.
•  
  PDF 339 692. An, & qualiter resingatio præsumatur facta præcedente legitimo mandato.
•  
  PDF 339 693. An, & qualiter cesset mandatum ad resignandum morte Mandatis, seu Principalis.
•  
  PDF 340 694. An procurator constitutus ad resignandum conditionate, nimirum sub pensione vel regressu reservato constituenti, qui adhuc vicente Principali jam porrexerat supplicationem, possit dein, eo mortuo, præstare consensum.
•  
  PDF 340 695. An censeatur revocatus procurator per hoc, quòd Principalis factus est furiosus.
•  
  PDF 340 696. An procurator censeatur revocatus, dum Principalis privatur beneficio, ad quod resignandum datus procurator, vel dum transfertur ab Episcopatu.
•  
  PDF 340 697. An procurator constitutus ad resignandum possit revocari à Principali.
•  
  PDF 341 698. Qualiter procurator revocari possit.
•  
  PDF 343 699. Si eadem dic, quâ facta fuit resignatio, seu præstitus, consensus in Cancellaria vel Camera, facta est quoque revocatio, an revocatio mandati censeatur pracedere resignationem.
•  
  PDF 343 700. An, & qualiter revocans procuratorem, reneatur procuratori ad damma, & intersesse illius, & omnium quorum interer at mandatum non esse revocatum.
•  
  PDF 344 Paragraphvs X. De resignatione factâ vi, metu, dolo, post spolium.
•  
  PDF 344 701. An, & qualiter resignatio debeat esse libera & spontanea.
•  
  PDF 344 702. An igitur resignatio metu facta sit nulla, & in specie si juramento sit vallata.
•  
  PDF 345 703. An resignatio facta metu sit nulla ipso jure; an verò & qualiter sit nulla ope exceptionis, seu rescindenda seu jure irritanda.
•  
  PDF 346 704. Qualis esse debeat dictus metus.
•  
  PDF 347 705. An, & qualiter metus justus probandus.
•  
  PDF 348 706. An requiratur protestatio, quando fit resignatio ob metum ad effectum, ut ea postmodum possit annullari.
•  
  PDF 348 707. An metus, qui intervenit in resignatione, censeatur purgatur, si per multos annos Resignans non reclamavit & egit, allegando & probando meticulosam resignationem.
•  
  PDF 348 708. An allegari & probari possit metus, si in literis resignationis dicatur, quod spontè & libere.
•  
  PDF 348 709. An resignatio facta ex dolo sit nulla.
•  
  PDF 348 710. An resignatio facta dolo ipso jure sit nulla.
•  
  PDF 349 711. An, & qualiter dolus probandus & præsumendus.
•  
  PDF 349 712. An eadem, quæ dicta sunt de resignatione facta metu, dolo, fraude, quòad nullitatem, locum quoque habeant in resignatione factâ vi.
•  
  PDF 350 713. In specie, an censeatur vim passus in resignatione, qui resignat seu cedit beneficio suo propter vexationes, quibus gravabatur ab Episcopo.
•  
  PDF 350 714. An rata & firma sit resignatio facta, postquam quis beneficio suo spoliatus est.
•  
  PDF 350 715. Quænam, & qualiter probare teneatur Resignans spoliationem, ut possit restitui.
•  
  PDF 351 716. An resignatio facta post spoliationem coram Iudice competenti valeat, ita ut in eo casu restitutio non debeatur.
•  
  PDF 351 717. An resignatio facta post privationem, ubi certò constat eam factam sine vi & metu, valeat, & nequeat rescindi.
•  
  PDF 351 718. An teneat resignatio facta post spolium per Procuratorem ad resignandum constitutum sponte ante spoliationem.
•  
  PDF 352 719. An valida & firma sit resignatio facta post longum rempus à spoliatione, Resignante nihil de spoliatione conquesto.
•  
  PDF 352 720. An teneat, & firma sit resignatio facta post spolium, ubi Resignans pepegisset cum Spoliatore, se non acturum possessorio ad versu spolium.
•  
  PDF 352 721. An Resignanti post spolium concedatur restitutio, si resignavit in favorem tertii, à quo spoliatus non fuit.
•  
  PDF 353 722. An post factam spontaneam resignationem Spoliatus illo eodem beneficio sit restituendus.
•  
  PDF 354 Paragraphvs XI. De Resignatione facta sub conditione, & simoniacè.
•  
  PDF 354 723. An Resignatio facta simoniacè, & inde secuta collatio beneficii sit nulla.
•  
  PDF 354 724. An resignatio facta simoniacè ipso jure sit nulla.
•  
  PDF 355 725. In genere, quænam resignatio censeatur facta simoniacè.
•  
  PDF 355 726. An & qualiter auctoritas & beneplacitum apostolicum excludat simoniam à resignatione.
•  
  PDF 356 727. An resignatio facta coram Ordinario in favorem alicujus, & non aliàs, aut aliter, sit simoniaca.
•  
  PDF 356 728. An simoniacum sit, aut aliàs illicitum resignare beneficium coram Ordinario liberè quidem, cum ea tamen intentione, spe, supplicatione, ut detur certæ personæ.
•  
  PDF 357 729. An simoniacum sit resignare coram Ordinario sub alia conditione, v. g. sub reservatione pensionis vel fructuum.
•  
  PDF 357 730. An simoniacum etiam sit resignare coram Ordinario ad effectum unionis sun conditione reservandorum sibi fructuum beneficii uniti.
•  
  PDF 357 731. An resignatio facta coram Ordinario sun condition, equæ de jure inest, sit simoniaca.
•  
  PDF 357 732. An simoniacum sit resignare vel comferre beneficia sub conditione, quæ quidem de jure non inest, contineat tamen aliquid aliàs de jure debitum Resignanti vel Collatori.
•  
  PDF 358 733. An simoniacum sit resignare, ut Resignarius Resignanti, vel alteri ferat suffragium in electione, aut præsentatione, seu adeptione alicujus beneficii aut officii.
•  
  PDF 358 734. An simoniacum sit resignare in favorem Titii, ut is Resignantem moneat, ubi beneficium aliquod in urbe Titii vacabit.
•  
  PDF 358 735. An simoniacum sit resignare eâ conditione, ut Resignatarius, vel alius resignet beneficium in favorem Resignatis, aut alterius.
•  
  PDF 359 736. An simoniacum sit conferre, vel resignare beneficium pingue sub onere, ut Resignatarius resignet simpliciter, seu purè minùs pingue, ut illud conferre valeat alteri.
•  
  PDF 360 737. An simoniacum sit coram Ordinaris resignare beneficium in favorem tertii ex causa permutationis; dum tertius ille non habet beneficium permutandum.
•  
  PDF 360 738. An simoniacum sit resignare cum pacto, ut Resignatarius solvat expensas jam factas à Resignante in beneficio illo consequendo.
•  
  PDF 361 739. An simoniacum sit, si Resignatarius solvat omnes expensas, quæ in conficiendis, expediendisque literis apostolicis factæ, sunt, ita ut solvat etiam eas, quæ à Resignante solvendæ essent ob fructus, vel certam pensionem ei reservatam.
•  
  PDF 361 740. An simoniacum quoque sit, dum ex conventione Resignantis vel Resignatarii exprimitur major valor vero, ut obtineatur à Papa reservatio pensionis, aut majoris pensionis super illo beneficio.
•  
  PDF 361 741. An simoniacum sit resignare, ut Resignatarius solvat expensas factas à Resignante in beneficio jam obtento, v. g. in recuperanda domo beneficiali &c.
•  
  PDF 362 742. An simoniacum resignare eâ lege, ut Resignarius reparet Ecclesiam, in qua est eneficium, ut administret ibi Sacramenta &c.
•  
  PDF 362 743. An simoniacum sit resignare, vel conferre alteri beneficium ab remunerationem servitiorum præstitorum.
•  
  PDF 363 744. An simoniacum sit resignare, vel conferre alteri beneficium ad consequendum aliquid temporale tenquam finem, & econtra dare, seu exhibere temporale ad obtinendum beneficium per resignationem &c.
•  
  PDF 364 745. An simoniacum sit dare tanquam gratiotam compensationem temporale, pro spirituali, vel contrè.
•  
  PDF 365 746. An simoniacum sit Resignatarium facere Resignanti beneficium, vel danti spirituale donationem merè spontaneam, gratuitam, & pruè liberalem.
•  
  PDF 367 747. An, & qualiter simoniacum sit resignare vel conferre beneficium exigendo à Resignatario vel Collatario juramentum fidelitatis.
•  
  PDF 367 748. An simoniacum sit ab eo, qui de novo receptus est in Canonicum, pro, vel in possessionem Canonicatûs vel beneficii, vel ad perceptionem distributionum antè vel pòst exigi, vel solvi aliquid temporale, etiam modicum.
•  
  PDF 368 749. An simoniacum sit dare temporale quid ad redimendam vexam, ortam circa consecutionem, vel possessionem beneficii resignati, vel collati.
•  
  PDF 370 750. An simoniacum sit redimere resignatione vel collatione beneficii vexam factam, v. g. in bonis, famâ vitâ.
•  
  PDF 371 751. An, & qualiter simoniacum sit renunciare liti super beneficio pro pecunia.
•  
  PDF 371 752. An resignare exspectativæ ad beneficium proximè vacaturum pro pecunia, vel cum conditione, seu pacto adipiscendæ pensionis, etiam ecclesiasticæ, vel beneficii, sit simoniacum.
•  
  PDF 372 753. An, & qualiter committatur simonia confidentialis in resignatione, & provisione beneficiorum.
•  
  PDF 373 754. An, & qualiter, & cui restituendum pretium temporale receptum pro resignatione beneficii.
•  
  PDF 373 755. An, & qualiter, & cui restituendum pretium temporale receptum pro resignatione beneficii.
•  
  PDF 376 756. An, & qualiter beneficium simoniacè receptum sit restituendu[m], aut dimittendum.
•  
  PDF 376 757. Quis sit Iudex competens in crimine simoniæ.
•  
  PDF 376 Paragraphvs XII. De publicanda Resignatione.
•  
  PDF 376 758. Qvaliter, seu unde introducta publicatio resignationum.
•  
  PDF 376 759. An Constitutio Gregorii sit ita in observantia, ut contra eam obtendi nequeat, quod non fuerit publicata, & acceptata in partibus.
•  
  PDF 377 760. Quis finis hujus Constitutionis Gregorianæ, seu ob quam causam sit introducta hæ resignationum publicatio.
•  
  PDF 378 761. An Edictum illud de publicandis sit odiosum & pœnale, an favorabile.
•  
  PDF 378 762. Quorum beneficiorum resignatorum fieri debeat publicatio.
•  
  PDF 378 763. An etiam beneficia constitorialia comprehendantur Constitutione Gregorii XIIII.
•  
  PDF 378 764. An comprehendantur reservata, vel etiam ea, quæ jure devoluto conferuntur.
•  
  PDF 378 765. An comprehendantur etiam beneficia commendata.
•  
  PDF 378 766. An necessaria publicatio in beneficiis unitis, seu quæ post factam de iis resignationem uniuntur aliis, aut pio alicui loco.
•  
  PDF 379 767. An locum habeat Constitutio Gregoriana in Coadjutoria impetrata cum futura successione de consensu Coadjuti.
•  
  PDF 379 768. An resignatio seu cessio juris, quod quis habet super beneficio, sit publicanda.
•  
  PDF 379 769. An comprehendantur quoque Hospitalia.
•  
  PDF 379 770. Quinam teneantur beneficia resignata publicare.
•  
  PDF 380 771. An etiam secundus Resignatarius teneatur publicare resignationem sibi factam.
•  
  PDF 380 772. An Impetrantes beneficia vacantia ob non factam eorum intra tempus præscriptum resignationis publicationem, teneantur promulgare factam sibi gratiam.
•  
  PDF 380 773. Quæ cessiones seu resignationes sint publicandæ.
•  
  PDF 380 774. An resignationes beneficiorum factæ extra Curiam coram locorum Ordinariis publicari debeant.
•  
  PDF 381 775. An etiam Provisus teneatur publicare, dum Ordinarius admisit resignationem, & papa contulit; quia ad ipsum spectabat Collatio beneficii talis, utpote aliàs reservati; vel quia Ordinarius non contulit male, v. g. contra formam Bullæ Pianæ.
•  
  PDF 381 776. An resignatio facta in causa permutationis sit publicanda.
•  
  PDF 381 777. An publicari debeat resignatio facta cum resignatione omnium fructuum, denominationis, tituli, administrationis, servitii & stalli &c.
•  
  PDF 381 778. An publicanda resignatio beneficii facta cum reservatione pensionis, regressûs, accessûs.
•  
  PDF 381 779. An, dum resignatio facta simpliciter, & in nullius favorem in manibus Papæ, & is beneficium resignatum contulit alteri, is, cui collatum, teneatur provisionem publicare.
•  
  PDF 381 780. An locum etiam habeat Constitutio Gregorii de publicandis in beneficiis vacantibus per adeptionem aliorum cum iis incompatibilium.
•  
  PDF 382 781. An publicanda resignatio facta in Curia in favorem alterius, dum hic Resignatariusobtinuit gratiam in forma dignum.
•  
  PDF 382 782. An obtinentes beneficia ex resignatione adhuc teneantur publicare, etsi resignatio sit nulla.
•  
  PDF 382 783. An, quando aliunde notoria est resignatio vel permutatio, tamen adhuc facienda sit publicatio.
•  
  PDF 382 784. An publicatio hæc facienda, etiam si papa, in cujus manibus facta resignatio, sit moriuus intra tempus datum ad publicandum.
•  
  PDF 383 785. Intra quantum tempus facienda publicatio.
•  
  PDF 383 786. A quo die incipiat currere illud tempus datum ad publicandum.
•  
  PDF 383 787. An tempus assignatum ad publicandum currat minori quatuor decim aniis, dum is ignorat beneficium resignatum sibi collatum.
•  
  PDF 384 788. An, & qualiter à Papa derogetur huic publicationi, vel etiam hoc tempus proregetur; & an, & qualiter post lapsum hujus temporis non facta publcatione concedatur restitutio ad publicandum.
•  
  PDF 385 789. An fieri possit hæc publicatio ante expeditionem literarum Apostolicarum.
•  
  PDF 385 790. An fieri possit publicatio hæc post captam in vim dictarum literarum possessionem.
•  
  PDF 385 791. Quandonam, fieri possit, aut debeat dicta publicatio?
•  
  PDF 385 792. In quo loco facienda publicatio.
•  
  PDF 386 793. Coram quibus facienda publicatio.
•  
  PDF 386 794. Qualiter in hac publicatione opùs sit literis apostolicis super resignatione, & provisione Resignatarii confestis, & earum exhibitione.
•  
  PDF 386 795. Qualiter, & quid exprimendum in hac publicatione.
•  
  PDF 387 796. An, & qualiter insuper necesse, affigi exemplar omnium eorum, quæ in publicatione dicta, ad valvas Ecclesiæ.
•  
  PDF 387 797. An, & qualiter super his omnibus conficeindum à Notario Instrumentum.
•  
  PDF 387 798. An, si literæ resignationis sint nulliter expeditæ ob subreptionem vel obreptionem, & Resignatarius obtineat gratiam perinde valere, & postea publicet prædictas literas juxta forman aliàs præscriptam, absque eo, quòd publicentur dictæ literæ revalidatoriæ, publicatio sit nulla, & consequenter etiam Resignatio.
•  
  PDF 387 799. An publicatio hæc faceinda à Resignatario, fieri possit per Procuratorem ab eo constitutum.
•  
  PDF 388 800. An hæc publicatio fieri possit per Resignantem, & id sufficiat.
•  
  PDF 388 801. An sufficiat publicationem fieri aliquo modo, qui promulgationi æquivalet, & in specie per petitionem, adeptionem, continuationem poffessionis, aut etiam per novam impetrationem illius beneficii vacantis ob non factam publicationem.
•  
  PDF 388 802. An, & qualiter impedimentum excuset non factam intra præscriptum tempus publicationem, & ab incurrendis propterea pœnis.
•  
  PDF 389 803. In particulari, quodnam in hac materia publicationis sit impedimentum justum, & sufficiens.
•  
  PDF 390 804. An, qui propter sedem papalem vacantem non potuit expedire literas, & per consequens publicare, excusetur, quo minùs incurrat pœnas ob non publicationem statut as.
•  
  PDF 390 805. Quæ pœnæ sint statutæ ob non factam intra præscriptum tempus publicationem, vel ob non servatam in hac publicatione formam præscriptam in Constitutione Gregoriam.
•  
  PDF 391 806. An hæc pœna se extendat quoque ad resignantem, ita ut is annullatâ ob non factam à Resignatario publicationem, amittat seu abdicet jus omne quod habebat in tali beneficio, & (dum resignavit in favorem) abdicare non intendebat, nisi REsignatario acquireretur.
•  
  PDF 391 807. An ob non factam publicationem resignatione existente nullâ, reservationes tamen pensionum vel fructuum, aliurúmve jurium remaneant validæ.
•  
  PDF 391 808. An igitur talia beneficia ob non factam publicationem vacantia sint reservata Papæ.
•  
  PDF 391 809. An, & qualiter beneficia vacantia ex dicta causa à quocunque impetrari possint.
•  
  PDF 391 810. An illa beneficia etiam impetrari nequeant nisi Impetrans concludenter probet non esse factam publicationem.
•  
  PDF 392 811. Quâ ratione possit ac debeat Impetrans probare non factam legitimè publicationem.
•  
  PDF 393 812. An in literis provisionis, quæ conceduntur Impetranti ob non factam publicationem, apponi necesse sit hanc clausulam: vocato possessore.
•  
  PDF 393 813. Qualiter lidi possit intentio Actoris in hac materia.
•  
  PDF 393 814. An, & quando, & qualiter ipse Resignatarius factam à se publicationem teneatur exhibere & publicare.
•  
  PDF 393 Paragraphvs XIII. De Resignatione permutationis gratiâ, seu De Permutatione beneficiorum.
•  
  PDF 393 815. Qvid sit permutatio beneficialis.
•  
  PDF 394 816. An permutatio includat novambenefi ciorum illorum collationem.
•  
  PDF 394 817. An nomine resignationis prolatio in dispositione aliqua veniat etiam resignatio hæc resiproca, seu resignatio permutationis gratiâ.
•  
  PDF 394 818. An permutatio sit favorabilis, an odiosa.
•  
  PDF 394 819. An permutatio inducat vacationem.
•  
  PDF 394 820. An ius ad beneficium permutari possit cum jure ad beneficium aliud, vel etiam cum beneficio.
•  
  PDF 395 821. An beneficium cum non beneficio, puta cum pensione ecclesiastica, decimis, cum præstimonio, cum hospitali, Commendâ titulo patrimonii, funguente vice beneficii, permutari possit.
•  
  PDF 396 822. An, & qualiter beneficium reale cum beneficio, quod depertica nominatur, permutari possit.
•  
  PDF 396 823. An beneficium per simoniam, aut altàs sine vero titulo obtentum permutari possit cum alio beneficio, ita ut interveneinte auctoritate Superioris recipientis resignationem in eo jus acquirat.
•  
  PDF 397 824. Quænam beneficia inter se permutari possint.
•  
  PDF 398 825. Quænam beneficia inter se permutari non possint.
•  
  PDF 398 826. An unum beneficium pro pluribus permutari possit.
•  
  PDF 398 827. An, & qualiter beneficia inæqualia permutari inter se poßint.
•  
  PDF 400 828. An, dum in gratiæ, qua contulit Papa alicui beneficium, appositum sit decretum de dimittendo beneficio præhabito, possit illud permutare, vel etiam in favorem resignare.
•  
  PDF 400 829. An, & qualiter beneficia existentiæ in diversis Diœcesibus permutari possint.
•  
  PDF 401 830. An accusatus, vel inquisitus de crimine, ratione cujus venit privandus, ante sententiam privationis possit permutare.
•  
  PDF 401 831. An privatus ipso jure ob crimen, vel etiam ob assecutionem & possessionem quæsitam secundi incompatibilis ante sententiam declaratoriam permutare possit.
•  
  PDF 401 832. An prohibitus de novo acquirere, prohibeatur permutare, & sic in vim permutationis acquirere aliud.
•  
  PDF 401 833. An permutare possit beneficium, qui illud accepit animo dimittendi.
•  
  PDF 401 834. An dispensatus ad unum beneficium, possit illud cum alio simili permutare.
•  
  PDF 402 835. An mente captus. senex, infirmus permutare possint.
•  
  PDF 402 836. An casu, quo illegitimus obtinuit beneficium in Ecclesia, in qua pater ejus habet, aut habuit beneficium, possit illud pernautare cum alio extra illam Ecclesiam.
•  
  PDF 402 837. An valeat permutatio pro tertio.
•  
  PDF 402 838. An permutare quis possit cum minùs digno?
•  
  PDF 403 839. An fieri possit permutatio cum Excommunicato, vel Irregulari.
•  
  PDF 403 840. An permutare quis possit cum Illegitimo, Bigamo, similive ex dispensatione obtimente beneficium.
•  
  PDF 403 841. An cum criminoso & infami quis possit permutare.
•  
  PDF 403 842. An cum illiterato permutare quis possit.
•  
  PDF 404 843. An permutatio facta cum eo, qui non habet ætatem requisitam ad beneficium, ei vi permutationis obventutum, subsistat.
•  
  PDF 404 844. An licitum sit Beneficiatos inter se priùs tractare de permutando beneficio, déque modo, formâ & conditionibus ineundæ permutationis.
•  
  PDF 404 845. An, & cur permutatio fieri nequeat auctoritate propriâ compermutantium.
•  
  PDF 405 846. An permutatio hæc facta propriâ auctoritate sit simoniaca.
•  
  PDF 405 847. Quæ sit pœna permutantium beneficia propriâ auctoritate.
•  
  PDF 405 848. Coram quo Superiore facienda permutatio, sive quis veniat nomine Ordinarii, coram quo facienda permutatio.
•  
  PDF 406 849. Specialiter, quid quòad auctorizandas permutationes poßit Vicarius generalis, & coadjutor Episcopi, & Capitulum Sede vacante.
•  
  PDF 406 850. Quid poßit in hoc puncto Visitator, seu Administrator Ecclesiæ vacantis, datus ei à Papa.
•  
  PDF 407 851. An præscindendoà præscriptione & consuetudine Prælati, & Collatores inferiores, carentes jurisdictione quasi Episcopali permutationibus eorum beneficiorum, quorum ipsi ordinarii Collatores sunt, non requisito consensu Episcopi, auctoritatem nullatenus præstare valeant.
•  
  PDF 407 852. An Episcopus alteri delegare poßit potestatem suam auctorizandi permutationes beneficiorum.
•  
  PDF 407 853. An Episcopus auctorizare & expedire possit permutationes existens in Curia.
•  
  PDF 407 854. Quorum beneficiorum permutationes auctorizare non poßit Episcopus.
•  
  PDF 408 855. An permutatio requirat necessariò causam legitimam.
•  
  PDF 408 856. Quænam censeatur esse causa legitima permutationis.
•  
  PDF 409 857. An ad permutationem necesse sit, ut, dum beneficium resignatur animo permutandi, exprimatur, resignationem dieri hoc animo.
•  
  PDF 409 858. An necesse sit in permutatione facere mentionem tractatûs, jam antecedenter habiti inter Compermutantes de compermutando.
•  
  PDF 409 859. An in permutatione necesse fit fieri mentionem beneficiorum aliorum à Compermutantibus jam habitorum.
•  
  PDF 410 860. An exprimenda qualitas beneficiorum permutandorum.
•  
  PDF 411 861. An regula de infirm, Resign. locum habeat in permutationibus tam factis coram Papa, quàm coram Ordinario.
•  
  PDF 411 862. An subsistat permutatio facta sub cinditione, ut alter Compermutantium debita Compermutantis, vel expensa ab eo factas solvat.
•  
  PDF 411 863. An qualitas requisita in beneficiis aliis vacantibus, vel etiam onus afficiens beneficia aliter quàm ex resignatione facta permutationis grati1a, requiratur quoque ut afficiat beneficia vacantia ex causa permutationis.
•  
  PDF 411 864. An permutatio fieri possit per temporis intervalla.
•  
  PDF 411 865. Intra quod tempus expedienda permutatio, hov est, facienda receptio resignationis talis mutuæ, & collatio beneficiorum compermut atorum.
•  
  PDF 412 866. An, & qualiter permutatio fieri poßit per Procuratorem.
•  
  PDF 412 867. An, & qualiter compelle quis possit ad permutandum independenter ab eo, qu0d ipse de hoc antecederter tractârit, seque obstrinxerit fide datâ ad permutandum.
•  
  PDF 413 868. An is, qui fide data promisit, vel etiam cum juramento se obstrinxit ad permutandum, & inde pœnitet, & permutare non vult, compelli ad id possit; an verò cum efectu pœnitere possit, & refilere, non obstante instantiâ alterius, & compulsione Superioris.
•  
  PDF 413 869. An, & qualiter, dum jam res non est ampliùs integra, sed unus Permutantium resignavit suum beneficium permutationis gratiâ, alter renitens compelli possit.
•  
  PDF 414 870. An, si procurator unius ad permutandum consenserit, resignaveritque ex causa permutationis beneficium Principalis, mortuo Principali ante expeditionem literarum cogi possit ad consentiendum, ut expediantur litera.
•  
  PDF 414 871. An, & qualiter permutantes, si permutatio declaretur invalida, vel aliàs non sortiatur effectum, redire possint ad beneficia sua.
•  
  PDF 415 872. An, dum completa utrimque permutatione, facta nimirum hinc inde resignatione permutationis gratiâ, factaq[ue] beneficiorum resignatorum Collatione, non adimpletur tamen conditio aliqua permutationi adjecta, regredi quis possit ad beneficium suum.
•  
  PDF 416 873. An permutantes ad sua redeuntes beneficia fructus interim perceptos & consumptos teneantur restituere, ubi alter Permutantium plus altero percepit.
•  
  PDF 416 874. An permutatio expedita per Ordinarium, per eundem rescindi possit, instante uno ex Permutantibus, prætextu læsionis, & inqualitatis fructuum.
•  
  PDF 416 875. An, & qualiter permutatio utrimque completa sit publicanda.
•  
  PDF 416 876. An consumatur Turnus ex Collatione facta permutationis gratiâ.
•  
  PDF 417 Sectio Secvnda. De unione, dismembratione, divisione, alteratione, suppressione, extinctione beneficiorum.
•  
  PDF 417 Capvt Primvm. De Vnione.
•  
  PDF 417 Paragraphvs Primvs. De natura, multiplicitate, & effectibus unionis beneficialis.
•  
  PDF 417 877. Qvinam sint textus in jure, & quinam Auctores de unione beneficorum ex professo speciatim tractarint.
•  
  PDF 417 878. Quid sit, seu qualiter definiatru unio beneficialis, & quomodo inter se differant unio, annexio, applicatio, incorporatio, subjectio, suppressio, extinctio, disinembartio.
•  
  PDF 418 879. Quotuplex sit unio.
•  
  PDF 418 880. Quotuplici modo fiat unio.
•  
  PDF 419 881. An unio sit accessoria, an principalis; unde in dubio præsumatur, & ex quo dignoscatur.
•  
  PDF 419 882. An unio sit favorabilis, an odiosa.
•  
  PDF 420 883. Qui sint effectus unionis.
•  
  PDF 422 884. Quisnam sit effectus unionis æquè principalis, & uniomis ad vitam.
•  
  PDF 423 885. Si ambo beneficia æquè principaliter, vel etiam ad vitam unita retineant suas singula qualitates, quid servandum, si hæ qualitates sint invicem contrariæ, seu incompatibiles.
•  
  PDF 423 886. An, & qualiter unio operetur, seu afferat præjudicium Rectori, seu Possessori beneficii.
•  
  PDF 423 Paragraphvs II. Quænam beneficia, quibus, & à quibus uniri possint.
•  
  PDF 423 887. An, & qualiter beneficia non beneficiis uniri possint.
•  
  PDF 424 888. An, & quando uniri possint beneficia Semonario Scholarium, præcipuè necdum erecto.
•  
  PDF 425 889. Quænam beneficia uniri, & quæ uniri non possint Seminario.
•  
  PDF 426 890. An, & quæ beneficia uniri possint Monasteriis, & Collegiis Regularium, Hospitalibus, aliisqúe piis locis.
•  
  PDF 427 891. An, & quæ beneficia uniri possint Capitulo, & mansæ Capitulari, aut etiam fabricæ Cathadralis, vel Collegiatæ.
•  
  PDF 428 892. An, & qualiter dignitatibus uniri possint alia beneficia.
•  
  PDF 429 893. Quæ, & qualiter uniri possint ab Episcopo Canonicatus Cathedralium, & insignis Collegiatæ.
•  
  PDF 429 894. Quæ, & qualiter uniri possint parochialibus.
•  
  PDF 429 895. Quæ, & qualiter uniri possint simplicibus.
•  
  PDF 429 896. An, & qualiter, & per quem uniri possint Cathedrales inter se.
•  
  PDF 430 897. An, & à quo primæ dignitates in Cathedralibus, & principales in Collegiatis uniri possint.
•  
  PDF 430 898. An, & qualiter beneficia diversarum Diœcesium uniri valeant per Episcopum.
•  
  PDF 430 899. An, & qualiter beneficia liberum & jurispatronatûs inter se uniri valeant.
•  
  PDF 430 900. An manualia & monocularia beneficia uniri valeant aliis beneficiis.
•  
  PDF 430 901. An, & quæ beneficia, & qualiter uniendi potestas competat Episcopo.
•  
  PDF 431 902. An Episcopus unire possit devoluta ad Sedem Apostolicam, aut aliàs ei reservata vel affecta; cùm hæc non sint propriè exempta à jurisdictione Episcopali, & tamen eorum pensio privativè competat Papæ.
•  
  PDF 432 903. An potestat uniendi competat Episcopo privativè ad alios eo Inferiores.
•  
  PDF 433 904. An Metropolitanus possit unire Ecclesias, & beneficia Diœcesium suorum Suffraganeorum.
•  
  PDF 433 905. Quid possit Legatus Pontificius circa uniones beneficiorum.
•  
  PDF 433 906. Quid possit quòad uniones has Vicarius generalis Episcopi.
•  
  PDF 434 907. Quid circa uniendum beneficia possit Coadjutor Episcopi.
•  
  PDF 434 908. Quid possit Capitulum quòad uniones beneficiorum.
•  
  PDF 435 Paragraphvs III. An, & qua de causa, & qualiter facienda unio beneficiorum.
•  
  PDF 435 909. An, & qualiter unio, ut valeat, requirat causam.
•  
  PDF 435 910. An, & qualiter causæ unionis præsumantur existere, & esse veræ.
•  
  PDF 436 911. An præter causam justam requiratur ad valorem unionis ejusdem causæ cognitio.
•  
  PDF 436 912. Quænam sint causæ justæ & legitimæ, quæ unioni faciendæ intervenire nacessariò debent.
•  
  PDF 437 913. An, & quæ præter causam legitimam requirantur solennitates ad faciendam unionem.
•  
  PDF 437 914. An, & qualiter requiratur consensus Capituli ad faciendam unionem.
•  
  PDF 438 915. Vtrum etiam in unione facienda per Legatum, vel ex commissione Papæ requiratur consensus Capituli.
•  
  PDF 439 916. Quo dicente seu allegante, unio facta per Episcopum sit nulla ex defectu consenûs Capituli.
•  
  PDF 439 917. An in unione Canonicatûs Ecclesiæ Collegiatæ, vel etiam beneficii alterius Ecclesiæ, habentis Collegium aliquod Clericorum, constituentium vel potiùs repræsentantium Capitulum, necessarius sit præter consensum Capituli Cathedralis consensus dicti Capituli Ecclesiæ Collegiatæ, vel etiam alterius illius Ecclesiæ.
•  
  PDF 439 918. An pro valore unoinis requiratur consensus Rectoris, seu Possessoris beneficii uniendi, vel is vocandus sit, aut saltem ei insinuanda sit talis unio facta.
•  
  PDF 439 919. An requiratur vocatio & consensus defensoris beneficii, dum nimirum unio facienda est tempore vacationis beneficii.
•  
  PDF 440 920. An in unione facienda per Legatum, seu ex commissione Papæ vocandus sit Episcopus, cujus collatione subjacet beneficium uniendum.
•  
  PDF 440 921. An vocanda sit plebs, vel Dominus loci.
•  
  PDF 440 922. Quinam vocandi, & quorum consensus adhibendus.
•  
  PDF 440 923. In specie an, & qualiter vocandi Patroni.
•  
  PDF 441 924. An in executione unionis vocandi sint, qui vi consenserunt.
•  
  PDF 441 925. An in unione sit exprimendus beneficiorum uniendorum valor & litigiositas.
•  
  PDF 442 926. An unio fieri possit verbo vel facto.
•  
  PDF 442 927. An, & cur recurratur ad Papam pro unione facienda.
•  
  PDF 442 Paragraphvs IV. De effectuatione, & probatione unionis.
•  
  PDF 442 928. Qvandonam unio dicatur sortita surum effectum.
•  
  PDF 443 929. An, & qualiter unio facta præsumatur valida.
•  
  PDF 443 930 An, & quanto tempore præscribatur unio.
•  
  PDF 444 931. An unio facta præsumatur, an verò probari debeat.
•  
  PDF 444 932. Qualiter probanda unio facta.
•  
  PDF 446 933. An, & qualiter sufficiant probationes ad miniculatæ ad probandam unionem.
•  
  PDF 447 Paragraphvs V. De suspensione, dissolutione, & revocatione unionum.
•  
  PDF 447 934. An, quando, & qualiter suspendantur uniones.
•  
  PDF 447 935. An, & à quo fieri possit dissolutio unionis.
•  
  PDF 447 936. Quas uniones dissolvere possint Legatus à latere, Episcopus, aliíque pollentes in hoc potestate ordinariâ.
•  
  PDF 448 937. An ad dissolutionem unionis requirantur causæ, & quæ.
•  
  PDF 448 938. An, & quæ in unionis dissolutione requirantur solennitates.
•  
  PDF 448 939. An, & quæ uniones ipso jure, ac sine opera Episcopi, aut alterius resolvantur.
•  
  PDF 449 940. An, & qualiter innuniones, an validæ factæ per Prædecessores, vel per ipsum Papam, ab Episcopo Successore examinentur, & retractentur.
•  
  PDF 450 941. An, & quæ uniones revocentur per regul. Cancell. 21. seu Revocatoriam unionum.
•  
  PDF 452 942. Quænam adversus dictam regulam Revocatoriam adhiberi possit ac soleat cautela, ne hujusmodi uniones factæ in augmentum cultûs divini, successu temporis revocari, aut de earum revocatione, facta dubitari contingat.
•  
  PDF 453 943. Penes quem sit probatio, dum unus dicit de regula Revocatoria, & alter asserit unionem fuisse sortitam effectum.
•  
  PDF 453 944. An, dum regula revocatoria unionum locum non habet, regula mensium capiat beneficia unita, quæ effectum sortita non sunt.
•  
  PDF 453 945. An, & qualiter, dissolutâ unione, remaneat beneficium, quod priùs erat, & si priùs erat juris patronatûs, hoc jus patronatûs quoque redeat.
•  
  PDF 454 Capvt Secvndvm. De dismembartione, divisione, suppressione, & extinctione beneficiorum.
•  
  PDF 454 Paragraphvs I. De Dismembratione.
•  
  PDF 454 946. Qvid sit dismembratio.
•  
  PDF 454 947. An, & qualiter prohibita, vel permissa dismembrationes & solennitatem.
•  
  PDF 454 948. An, & quid possit Episcopus circa dismembrationes faciendas.
•  
  PDF 454 949. An dismembratio necessariò requirat causam & solennitatem.
•  
  PDF 455 950. An, & qualiter auctoritas Apostolica suppleat defectum causæ, & solennitatum in dismembratione factâ hab auctoritate, aut in vim illius ?a Delegato Papæ, aut Visitatore, aut cum beneplacito Apostolico.
•  
  PDF 455 951. An, & qualiter causa legitima dismembrationis sit exprimenda, & justificanda.
•  
  PDF 456 952. An, & qualiter dicta causa & solennitates præsumantur in dubio.
•  
  PDF 456 953. Quænam sit legitima causa dismembrationis.
•  
  PDF 456 954. Quæ solennitates necessariò adhibenda in dismembratione Ecclesiæ seu beneficii.
•  
  PDF 457 955. Quandonam dismembratio censeatur sortita suunt effectum.
•  
  PDF 458 956. Vtrum dismembrationes, & quæ cadant sub regula Cancellariæ Revocatoria unionum.
•  
  PDF 458 957. Quid sit divisio, qualiter prohibita, & qualiter permissa.
•  
  PDF 458 958. Quænam in specia sit justa causa divisionis.
•  
  PDF 458 959. Quæ præter legitimam causam requirantur conditiones ad dividendum beneficium.
•  
  PDF 459 960. An, & qualiter Episcopus facere possit dicisionem Ecclesiarum.
•  
  PDF 459 961. Qua de causa, & qualiter divisio Diœcesis cum erectione novæ Cathedralis fieri & permitti possit.
•  
  PDF 459 962. Qua de causa procedi possit ad divisionem Provinciæ alicujus Ordinis Religiosi, & qualiter.
•  
  PDF 459 Paragraphvs II. De alteratione, & suppressione beneficiourm.
•  
  PDF 459 963. Qvid hîc veniat nomine alterationis, seu mutationis beneficiorum.
•  
  PDF 459 964. Penes quem sit potestas alterandi Ecclesias modo dicto.
•  
  PDF 460 965. An, & quæ causa, & solennitas requiratur ad talem mutationem Ecclesiarum faciendam.
•  
  PDF 460 966. Quid, & quotuplex sit suppressio beneficiorum.
•  
  PDF 461 967. Ex qua causa fieri possit suppressio beneficiorum.
•  
  PDF 461 968. An, & qualiter causa suppressionis probanda.
•  
  PDF 462 969. An, & quam, præter legitimam causam, suppressio requirat solennitatem, dum sit potestate ordinariâ.
•  
  PDF 462 970. Quorum præterea tanquam personarum interessatarum, & idro vocandarum consensus requiratur.
•  
  PDF 463 971. An, & qualiter præter causam solennitatem, & consensum interessatorum constare debeat de statu collativo beneficii, ut suppressio sustineatur.
•  
  PDF 463 972. Quid possit Epsicopus circa suppressiones beneficiorum.
•  
  PDF 464 973. An aliis Episcopo Inferioribus competat facultas supprimendi.
•  
  PDF  Index Accuratus Et Copiosus Rerum Omnium In Hac Tertia Parte Contentarvm.
•  
  PDF  Errata Tertiae Partis.
•  
  PDF  Leerseiten
•  
  PDF  Vorsatz
•  
  PDF  Rückdeckel
•  
  PDF  Rücken
•  
  PDF  Vorderschnitt